เว็ปมาสเตอร์ บ้านสวนพีระมิด ขอนำเอาบทความเรื่อง "คนค้นกรรม" ซึ่งได้รับอนุญาตจากคุณณฐพลสรรค์ ผู้เล่าถึงประสบการณ์ที่ได้มาเยือนบ้านสวนพีระมิด มาลงเป็นความคิดเห็นที่ 1 ในกระทู้นี้  ท่านสามารถอ่านบทความ "คนค้นกรรม" ได้จากคอลัมน์ "บทความที่น่าสนใจ" ในเว็ปไซท์บ้านสวนพีระมิดแห่งนี้ หรือเข้าสู่บทความโดยตรง ได้ที่นี่

น่าสนใจคะอยากไปแต่ไม่ทราบว่าการไปเราเขียนรายละเอียดทั้งหมดเวลาไปพบอาจารย์จะมีคนอื่นร่วมอยู่ด้วยหรือไม่

ช่วยตอบคุณอ้อยนะครับ
(ถาม) เวลาไปพบอาจารย์มีคนอื่นร่วมอยู่ด้วยหรือไม่
(ตอบ) โดยปกติจะมีครับ ขณะที่อาจารย์สนทนากับแขกคนใดคนหนึ่ง ผู้ที่มาพบท่านอื่นที่อยู่ในคิวอาจจะนั่งฟังอยู่ด้วยหรือว่าอาจจะไปใช้แรงทำงานในบ้านสวนพีระมิดรอเรียกตามคิวที่ได้ลงชื่อไว้ตามอัธยาศัยครับ  แต่อยากจะเรียนว่าเรื่องของเราก็จะเป็นธรรมทานให้กับท่านอื่นๆเช่นกัน ผมสังเกตว่าคนที่นั่งฟังอยู่ด้วยส่วนใหญ่ก็พยายามเอาใจช่วยให้แขกทุกท่านหายจากทุกข์จากโรคที่เป็นมาโดยที่ไม่ค่อยใส่ใจหรือติดใจในเรื่องราวในอดีตของแต่ละท่านซะเท่าไรนะครับ กลับคอยจะร่วมอนุโมทนากับความเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีที่แขกทุกท่านจะได้ความสุขหายจากโรคภัยมากกว่าครับ เพื่อนๆท่านอื่นช่วยแสดงความเห็นด้วยนะครับว่าตรงกับที่ผมสังเกตหรือเปล่าครับ

สวัสดีค่ะ  ไม่ทราบว่า วันจันทร์ - วันศุกร์ เปิดให้เข้าพบ อ.อุบล หรือเปล่าค่ะ

ช่วยตอบคำถามคุณ nutchaya นะครับ
ตามปกติ อ.อุบล จะเปิดให้เข้าพบเพื่อทำการบำบัดเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์ ตั้งแต่ 11:00น (ควรไปให้ถึงก่อนสักหนึ่งชั่วโมง เพื่อลงทะเบียนและศึกษาคำแนะนำในการเข้าพบกับอาจารย์
ส่วนวันธรรมดา อ.อุบล เปิดโอกาสให้ทุกท่านที่ต้องการสร้างบุญโดยการช่วยงานกับบ้านสวนพีระมิด เช่นใช้แรงในการปลูกต้นไม้ ขนอิฐ ดายหญ้า และอื่นๆ เท่าที่จะทำได้ตามความรู้ความสามารถ เข้ามาที่้บ้านสวนพีระมิดเพื่อช่วยงานได้ แต่จะไม่เปิดให้พบเพื่อทำการบำบัดครับ
 

เร็วๆนี้อาจารย์จะเปิดให้มีการเข้าค่ายรายสัปดาที่บ้านสวนพีระมิด ตั้งแต่วันศุกร์ถึงวันอาทิตย์ ในทุกอาทิตย์ ก็อาจเป็นการเพิ่มวันเวลาที่จะได้พบกับอาจารย์เพื่อบำบัดมากขึ้นนะครับ

บางท่านที่ไป อาจกังวลว่าเรื่องในอดีตของเราเป็นเรื่องที่น่าอับอาย ไม่อยากจะเปิดเผยออกไป

แต่ดิฉันคนหนึ่งที่ขอบอกว่าเป็นสิ่งที่น่าชื่นชมมาก ที่เรากล้ายอมรับความจริงและปรับปรุงตนเอง

ที่สำคัญท่านคงเล็งเห็นแล้วว่า จะก่อประโยชน์ให้กับคนอื่นอีกมาก ซึ่งคุณเองก็จะได้บุญในส่วนนี้

ซึ่งดิฉันเองเมื่อได้รับชมเรื่องราวของคนจำนวนมากในรายการ

ก็ได้ข้อคิดอีกมากมาย รู้วิธีคิดให้เป็นคนดี มีความสุขทำอย่างไร

เลิกทานเนื้อสัตว์ได้เพราะรายการของอาจารย์นี้เอง

ไม่ละเลยแม้ในการทำบาปเล็ก ๆ น้อย ๆ (เมื่อก่อนไม่ได้คิดมาก แต่ตอนนี้ไม่กล้าทำเลย เช่น ตบยุง ฆ่ามด)

ตอนนี้ที่ยังเหลือบาปอีกนิดหน่อย คือต้องพยายามเลิกโกรธคนที่นิสัยไม่ดีให้ได้ ก็คงพอจะหลุดพ้นความทุกข์ได้คะ

สำหรับคนที่มีความทุกข์ไม่มาก คิดว่าหากดูรายการแล้วนำข้อคิดไปปฏิบัติให้ถูกทางแล้ว

คุณคงแก้ไขความทุกข์ได้ด้วยตัวคุณเอง

โดยไม่ต้องไปรบกวนเวลาของอาจารย์มากนัก 

เน้นรักษาศีล ภาวนา สำนึกตน เลิกทำบาป และควรเพิ่มบุญขึ้นมาก ๆ ก็น่าจะมีความสุขขึ้นนะคะ

คนที่อยากจะไปบ้านสวน เพียงแค่นำสิ่งของ ปัจจัย หรือ แรงกาย แรงใจ ไปช่วยพัฒนา ก็ได้นะคะ

ไม่ต้องไปบำบัดทุกข์เล่าเรื่องราวก็น่าจะได้นะคะ ซึ่งดิฉันเองก็อยากจะไปร่วมบุญในส่วนนี้มาก แต่ยังไม่มีโอกาส เพราะอยู่ไกลจริงๆ คะ

สุดท้ายนี้ อยากขอบคุณอาจารย์อุบล ที่ได้เสียสละทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ได้นำสิ่งดี ๆ มามอบแด่ทุก ๆ คน

ให้ได้หลุดพ้นจากความทุกข์ และพบความสุขอย่างแท้จริง

ขอขอบคุณเจ้าของเว็บไซด์ด้วยนะคะ ที่เป็นอีกช่องทาง ให้ทุก ๆ คน ได้พบเจอสิ่งที่ดี ๆ คะ

หากดิฉันแสดงความคิดเห็นผิดไปในส่วนไหน หรือพิมพ์ผิดไปก็ขออภัยด้วยนะคะ

ดิฉันได้มีโอกาสไปบ้านสวนพีระมิดและำได้พบกับอ.อุบล

ปัญหาที่ดิฉันประสบอาจจะแตกต่างจากท่านอื่นที่มักจะมาพบอาจารย์ด้วยอาการเจ็บป่วยทางร่างกาย

แต่ปัญหาของดิฉันเป็นปัญหาทางจิต คือ ดิฉันกลัวงู เรียกได้ว่ามากกว่าคนอื่น

มักจะเกิดอาการหลอนบ่อยครั้ง แม้แต่เดินอยู่ในสนามที่บ้านก็จะเกิดอาการระแวงว่าจะมีงูอยู่

เห็นรูปภาพหรืองูปลอมก็จะเกิดอาการหวาดกลัว ทำให้ดิฉันรู้สึกจิตตกเป็นอย่างมาก

และอาการดังกล่าวนี้เป็นอุปสรรคทำให้ดิฉันไม่กล้าปักกลดเพื่อปฏิบัติธรรมในสนาม

หรือแม้แต่ไปค้างแรมในที่ที่ไม่คุ้นเคย ก็จะหวาดระแวงว่าจะมีงูอยู่ในที่พัก

ดิฉันจึงตัดสินใจมาพบอ.อุบล หลังจากที่ได้ชมภาพวีดีโอรายการคุยไปแจกไปผ่านทางเว็บไซต์

แล้วดิฉันก็ไม่ผิดหวังเลย ท่านอาจารย์ได้ไขปริศนากรรมให้กับดิฉัน ทำให้ดิฉันเข้าใจ และทราบถึงเหตุที่ทำให้ดิฉันมีอาการเช่นนี้

ท่านอาจารย์ทำให้ดิฉันหลุดพ้นจากความทุกข์นี้ ขอเพียงแค่ให้เราเชื่อมั่นเต็มร้อยและบริสุทธิ์ใจ

รับรองได้ว่าความทุกข์ที่ท่านมีจะมลายหายไปทันที

ขอกราบขอบพระคุณอาจารย์อุบลเป็นอย่างสูงค่ะ

เมื่อวันที่  5-6 มิ.ย.53 ดิฉันได้มีโอกาสไปทำบุญที่บ้านสวนพีระมิดกับเพื่อน ๆ ได้นำเสื้อผ้าที่ใช้แล้ว แต่ยังใหม่อยู่  ปัจจัย 200 บาท และได้ทำบุญด้วยแรงกาย  แรงใจ ด้วยการขุดตอไม้  ดายหญ้า  ขนหิน ทราย ล้างห้องน้ำ และช่วยทำอาหารเลี้ยงผู้มาเยือน  การที่ได้มีโอกาสมาในครั้งนี้  นับว่าเป็นโอกาสปาฎิหารย์มาก  ซึ่งดิฉันไม่คาดคิดว่าจะได้มีโอกาสมา ด้วยการชักชวนของเพื่อนร่วมงานเพียงวันเดียว ดิฉันก็รีบตัดสินใจมาทันที  ดิฉันได้มีโอกาสเข้าพบ อ.อุบล ซึ่งในวันนั้นดิฉันได้รับการบำบัดเรื่องผิวพรรณ  ซึ่งท่านก็ได้บอกว่าเป็นกรรมที่เกิดจากโทสะ คือเป็นคนโกรธง่าย  และเมื่อโกรธจะเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น  ไม่อภัยให้ใครง่าย ๆ  ให้หมั่นทำบุญตามที่ท่านได้เคยแนะนำกับคนอื่น และให้รู้จักรักษาจิตใจให้สงบ  เลิกอาฆาตบุคคลที่เราไม่ชอบหรือมาทำร้ายเรา  ให้อโหสิกรรม ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวร  ซึ่งตอนนี้ดิฉันก็ได้ปฏิบัติตามที่ท่านได้แนะนำ  ถ้ามีโอกาสดิฉันจะมาทำบุญอีกและจะแนะนำให้เพื่อน ๆ มาด้วย

คุณสุรีย์คะ

ตอนนี้ อ.อุบล เน้นเรื่อง การชวนคนไป บ้านสวนพีระมิด  ว่าอย่าไปชวนคนไม่ได้ดูรายการไปนะคะ  อ.ไม่รับบำบัดค่ะ

ตอนนี้คนไปมากจริงๆ  อ.อุบล ดูเหนื่อยมาก  อย่าชวนคนไปรบกวน อ.เลยค่ะ  ให้เขาดูที.วี.ที่บ้านดีกว่า ดูตัวอย่างคนอื่นแล้วเอามาแก้ไข

ตัวเอง  น่าจะเป็นการแบ่งเบาสังขาร อ.อุบล นะคะ  เพราะ  บางคนที่ไป ก็ไม่เคยคิดถึงความเหน็ดเหนื่อยของ อ.กันเลย  บางคนก็ไม่มีมารยาท

เอาแต่ได้  เอาแต่ใจตัวเอง  เห็นแล้ว สงสาร อ.อุบล มากเลยค่ะ 

ขอกราบ อาจารย์ อุบล

และ ขอกล่าวคำสวัสดีกับเพื่อนๆ ที่ได้เข้ามาอ่านเรื่อง ของผม

           ก่อนอื่น ผมขอแนะนำตัวเองก่อนครับ ว่า ผมชื่อ นายคุณากร  ศิริกุลธรรมา  ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ดูรายการคุยไปแจกไปของ

อาจารย์อุบล  แต่ผมดูทางเวบไซต์

           ผมเป็นคนหนึ่งที่ได้ไปที่บ้านสวนพีระมิด แต่ผมไปช่วยทำงานใช้แรงกาย ในวันธรรมดา (วันที่ 1 พ.ย. และ วันที่ 2 พ.ย. 53)

โดยในวันแรกที่ผมไปนั้น ผมไปช่วยกับป้าแอ๊ว(เป็นคนจังหวัดชลบุรี ที่มาใช้แรงกายทำงาน ยังไม่ได้บำบัด) เราสองคนช่วยกันล้าง

ห้องน้ำ โดยแบ่งกันล้างคนละ 5 ห้อง  เนื่องจากวันที่ผมไปถึงบ้านสวนพีระมิดนั้น ก็เป็นเวลาบ่ายโมงกว่าแล้ว และ ก็มีพี่ตุ้ม(พี่คนที่

มาใช้แรงกาย ทำงาน 99 วัน) ช่วยลุงบุญ ฉาบปูน พี่เค้าก็ชวนให้ช่วยฉาบปูน แต่ว่า ผมไม่มีความสามารถในการฉาบปูน ก็บอกเค้า

ว่าผมไม่เป็น ก็เลยขอไปทำงานล้างห้องน้ำ ช่วยป้าแอ๊วทำการล้างห้องน้ำ

            แต่สิ่งแรกที่ผมเห็นห้องน้ำ แต่ละห้อง  ปรากฎว่า  ห้องน้ำแต่ละห้องนั้น สะอาดมาก ถึงแม้นว่า จะผ่านการใช้งานจากคนเป็น

จำนวนมาก ที่มาบำบัดในวันเสาร์และวันอาทิตย์ที่พึ่งผ่านมา  แสดงว่า ทุกคนที่มาเยือนบ้านสวนพีระมิด ปฎิบัติตามกฎระเบียบ

อย่างเคร่งครัด รักษาความสะอาดเป็นอย่างดี ทำให้ผมอยากจะล้างห้องน้ำ มีงานช่วยทำน้อยเหลือเกิน แต่ตั้งใจมาแล้ว ก็เลยทำ

การขัดถังบรรจุน้ำที่ใช้ชำระล้างชักโครก และ บานประตูห้องน้ำ และ ก็ทำความสะอาดกระจก ที่หน้าห้องน้ำอีกเล็กน้อย ก็เสร็จ

เรียบร้อย  ออกมาก็พยายามดูว่ามีงานใดที่ผมพอจะทำได้อีก

             สิ่งที่ผมและป้าแอ๊ว เห็นว่า จะช่วยทำได้อีก ก็คือ การช่วยรดน้ำต้นไม้  ก็แบ่งกันรดน้ำต้นไม้อีก  นั้นคือ งานที่ผมและป้า

แอ๊วจะช่วยทำได้ในวันแรกที่ผมไปช่วยงานบ้านสวนพีระมิด  หลังจากนั้น ผมก็ได้นำเงินไปทำบุญในกล่องที่ตั้งไว้ และกราบขอบ

คุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่บ้านสวนพีระมิด ที่อนุญาตให้ผมได้มาทำงานใช้แรงกายที่บ้านสวนพีระมิด แต่ก่อนกลับ ผมก็ได้แวะไป

หาพวกพี่ๆ ที่ทำงานฉาบปูน พี่ตุ้มก็เลยบอกผมว่า พรุ่งนี้ ( 2 พ.ย.) จะมีงานขนหินคลุกมาโรยรอบๆ บ่อเกรอะ และ ทำถนนตรง

บริเวณหลังบ้านอาจารย์อุบล  ผมก็รับปากพวกพี่ๆ เค้าว่า ผมจะมาอีก แต่ขอเป็นเวลาตอนบ่ายๆ  ผมก็ขอตัวกลับกรุงเทพฯโดยนั่ง

รถของป้าแอ๊ว มาลงตรงคิวรถบ้านนา ที่ธนาคารไทยพาณิฃย์  เพื่อกลับบ้านที่กรุงเทพฯ

              วันที่ 2 พ.ย. ตอนบ่ายๆ ผมก็ได้กลับมาที่บ้านสวนพีระมิด  มาช่วยงานตามที่รับปากพวกพี่ๆ เค้าไว้ จนเย็น และ ก็ได้ช่วยรด

น้ำตันไม้อีกครั้ง  แต่ในเย็นวันนั้น ผมได้มีโอกาสได้พบอาจารย์อุบล  แต่ผมก็ทราบกฎระเบียบของบ้านสวนพีระมิดเป็นอย่างดี

ก็ทำการยกมือไหว้ และ พูดคุยกับอาจารย์อุบล ท่านก็มีเมตตา ถามผมว่า คืนนี้จะพักที่บ้านสวนพีระมิดไหม เนื่องจาก ท่านเห็น

ว่า เกือบห้าโมงครึ่งแล้ว แต่ผมยังไม่กลับ ผมก็เรียนให้ท่านทราบว่า ผมต้องกลับกรุงเทพฯ ท่านก็ยังมีเมตตากับผมว่า ทานข้าวมื้อ

เย็นก่อนกลับก่อนซิ แต่ผมก็เรียนท่านว่า ผมต้องกลับกรุงเทพฯ เพราะว่า พรุ่งนี้เช้า(3พ.ย.) ผมมีการตรวจสุขภาพ  เนื่องจากผมได้

รับการปลูกถ่ายไตมา ท่านทราบ ท่านก็มีเมตตาอวยพรให้ผมมีสุขภาพที่แข็งแรง  แต่สิ่งที่ผมเขียนมาทั้งหมดนั้น มีสิ่งที่ผมอยาก

จะเล่าเรื่อง ที่เป็นสิ่งที่ผมได้ประสพ พบเจอที่เกิดขึ้นกับผม ก่อน ระหว่างที่ทำงานใช้แรงกายที่่บ้านสวนพีระมิด และ หลังจากที่

กลับมาจากบ้านสวนพีระมิด มีดังนี้

                 1.  ก่อนจะไปบ้านสวนพีระมิด  คืนวันที่ 31 ตุลาคม 53  ผมก็เข้าไปเวบไซด์ บ้านสวนพีระมิด แล้วก็เข้าไปดูตรงส่วนแผน

ที่  เพื่อจะเดินทางไปบ้านสวนพีระมิด ก็ขยายแผนที่ขึ้นมา ก็นั่งดูทำความเข้าใจในเส้นทาง  ก็นึกได้ว่า น่าจะพริ้นซ์ออกมา แต่

ปรากฎว่า เครื่องไม่ทำงาน พรินซ์ออกมาไม่ได้ ก็ไม่เป็นไร ก็เอากระดาษมาจดสถานที่บริเวณที่เป็นจุดสำคัญ รอบๆ บ้านสวน

พีระมิด  ก็จำได้แม่นยำว่า มีชื่อของตลาดวิหารแดง  ก็ไปสวดมนต์ นั่งสมาธิ แต่ก่อนนอนก็ตั่งจิดอธิษฐานกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่บ้าน

สวนพีระมิด  ว่า ถ้าผมเป็นคนที่พอจะช่วยทำงานให้อาจารย์อุบล และสิ่งศักดิสิทธิ์ที่บ้านสวนพีระมิดได้ ก็ขอช่วยนำผมไปบ้าน

สวนพีระมิดได้ ตอนเช้ามา ผมก็ไปโรงพยาบาลเพื่อทำการเจาะเลือด และ ตรวจปัสสาวะ แต่สิ่งที่ผมไม่ลืมเลย ก็คือว่า อย่าทาน

พวกเนื้อสัตว์ แล้วเข้าไปบ้านสวนพีระมิด เนื่องจากเห็นว่า อาจารย์อุบลท่านทานมังสวิรัต ก็ซื้อพายผักทานหลังจากเจาะเลือด

ก่อนจะไปขึ้นรถตู้คิวรถบ้านนา ที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ก็ซื้อพายลูกตาลไปทานในรถ ระหว่างเดินทาง เมื่อรถมาถึงจังหวัด

นครนายกก็ลงรถที่บ้านนา ด้วยความที่เป็นคนต่างจังหวัด ก็ไม่ได้สังเกตุเห็นว่า มีวินมอเตอร์ไซด์อยู่หลังวินรถตู้ เจอคนขาย

ลอตเตอรี่ ก็ถามว่า มีรถไปตลาดวิหารแดงไหม เค้าก็บอกให้ขึ้นรถเมล์แดงไป จ่ายสิบห้าบาท ปรากฎว่า เมื่อถึงตลาดวิหารแดง

กระเป๋ารถเมล์ก็บอกให้ลง ผมก็สังเกตุว่า มันเกือบจะใกล้จังหวัดสระบุรีแล้ว  แสดงว่า ผมต้องเลยบ้านสวนพีระมิดมาแล้วแน่นอน

ก็ข้ามถนนกลับมาอีกด้าน ก็จับรถเมล์เสียสิบห้าบาทอีกครั้ง ในใจผมก็คิดว่า ผมคงไม่มีวาสนากับบ้านสวนพีระมิดแล้วแน่นอน

แต่อีกความคิด คิดว่า ตั้งใจมาแล้วก็อยากไปช่วยงานจริงๆ ก็เอ่ยปากถามกระเป๋ารถเมล์ ว่ารู้จักบ้านสวนพีระมิดไหม เค้าบอกว่า

ไม่รู้จัก แต่เมื่อเค้าบอกว่าไม่รู้จัก ผมก็หันมานอกหน้าต่างด้านซ้าย ก็เห็นป้ายชื่อวัดเขาเพิ่ม ผมก็ดีใจว่า ถ้าเป็นวัดเขาเพิ่ม ก็ใกล้

บ้านสวนพีระมิด แต่อีกอึดใจเดียว ก็ยิ่งดีใจขึ้นมาอีก เมื่อผมเห็นป้ายบ้านสวนพีระมิด ว่าเข้าไปอีก 7 กิโลเมตร ผมก็ขอลง

ลุงโชเฟอร์ เค้ายังหันมาถามว่า จะไปคิวรถบ้านนาไม่ใช่หรือ ผมก็บอกเค้าว่า ผมเจอสถานที่ ที่ผมจะไปแล้ว ผมก็ลงไปขึ้น

มอเตอร์ไซด์ จ่ายห้าสิบบาท ก็ถึงบ้านสวนพีระมิด แต่ผมต้องไม่ลืมอีกอย่าง บ้านสวนไกลมาก ตอนกลับจะกลับอย่างไร

ก็ขอเบอร์โทรพี่มอเตอร์ไซด์ไว้  (แต่ในเย็นนั้น ผมไม่ได้ใช้บริการพี่มอเตอร์ไซด์ ผมกลับพร้อมป้าแอ๊ว) นั้นคือ สิ่งที่ผมได้พบประ

สบการณ์ที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิด แสดงให้ผมเห็นเป็นครั้งแรก ผมหลงทางไปแล้ว แต่ก็อนุญาตให้ผมได้มาทำงาน

ดังนั้น เมื่อผมได้เข้าไปในเขตบ้านสวนพีระมิด สิ่งแรกที่ผมทำ คือ กราบพระพุทธรูปที่ตั้งอยู่หน้าโรงทาน แล้ว ก็หันไปขอบคุณสิ่ง

ศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ที่ศาลาไม้ไผ่

                2. ในระหว่างที่ผมทำงาน (วันที่่สอง) ผมก็ช่วยนำหินคลุกตักใส่รถให้พี่เค้าบรรทุกไปเทบ่อเกรอะ ในระหว่างที่ผมทำงาน

นั้นแสง แดดก็ไม่ได้จัด เหมือนว่าฝนจะตก เรียกว่า ฟ้าสลัว ก็เลยทำงานอย่างสบายๆ แต่สิ่งที่ผมเห็นว่าแตกต่างจากการทำงานที่

บ้านของผมคือ ไม่เหนื่อยง่าย แต่สิ่งที่ผมยังทำไม่ถูกต้องคือ จับด้ามจอบชิดโคนเกินไป ทำให้ตักเนื้อหินได้น้อย พี่ตุ้มเค้าก็สอน

ให้ใหม่ว่าต้องจับตรงปลายไม้ ทำให้มีน้ำหนักลงไปได้มาก แต่ใช้แรงน้อย (นั้นคือ สัจธรรมที่ผมได้รับบังเอิญจากการทำงาน ว่า

บางครั้ง เราคิดว่า เรามีแรง เราก็ทำอะไรก็ได้ แต่สิ่งที่ผมได้รับรู้ คือ มีแรง แต่ยังใช้ทักษะที่ไม่ถูกต้อง ก็ทำให้เสียเวลาต้อง

ทำการตักหลายครั้ง) นั้นคือ สิ่งที่ผมได้รับความเมตตาจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่บ้านสวนพีระมิด ได้ทำการสอนให้ผมได้รับรู้ว่า อย่าทะนง

ตัวว่า มีแรง มีปัญญา สามารถทำอะไรก็ได้ ทำให้ผมเริ่มได้คิดว่า จะทำอะไรก็ตาม ก็ขอให้อยู่ในแนวทางที่ถูกต้อง

                   3.  หลังจากการทำงานที่บ้านสวนพีระมิด เมื่อกลับมาถึงกรุงเทพฯ  ก็รู้สึกสดชื่น ไม่มีอาการอ่อนเพลียจากการทำงาน

ทานข้าวได้ สวดมนต์ และ นั่งสมาธิได้ เมื่อกลับบ้านที่จังหวัดลำปาง (ผมเป็นคนต่างจังหวัด มาตรวจสุขภาพ ตามหมอนัดทุกสอง

เดือน หลังจากผ่าตัดปลูกถ่ายเปลี่ยนไต มาได้ 18 ปี แล้ว)   หนึ่งวัน สองวัน ก็ไม่มีอาการตึง หรือ เคล็ดยอกที่หลัง หรือ เอว จาก

การที่ทำงานที่บ้านสวนพีระมิด แต่แตกต่างจากการที่ผมทำการปลูกต้นไม้ที่บ้านของผมเอง เย็นนั้นหลังจากปลูกต้นไม้ กลางคืนก็

ปวดหลังและปวดเอว หนึ่่งวัน สองวัน ก็แทบไม่อยากทำงานอย่างอื่นอีก ปวดไปหมด

                        นั้นคือ ประสบการณ์ที่ผมได้รับความเมตตาจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ที่บ้านสวนพีระมิด จากอาจารย์อุบล จาก

อาจารย์มงคล (ผมได้พบท่านวันแรก แต่ผมไม่ทราบว่าเป็นท่าน เพราะว่า ท่านถามผมว่า วันนี้ มาทำอะไร ผมก็บอกท่านว่า

มาใช้แรงกายช่วยทำงานครับ ท่านก็แนะนำการทำงานที่บ้านสวนพีระมิดให้ ผมก็ยกมือขอบคุณท่าน) พี่ตุ้ม ลุงบุญ พี่แม๊ะ และพี่ๆ

อีกสองคน ผมจำชื่อไม่ได้แล้ว

                         นี้คือ เรื่องที่ผมได้พบจากการไปช่วยทำงานที่บ้านสวนพีระมิด ยาวไปหน่อย แต่จำเป็นต้องเขียนให้ละเอียด

เพื่อผู้อ่านจะได้เข้าใจ และ ผู้ที่จะไปช่วยทำงาน จะได้ทำให้ถูกกฎระเบียบ 

                         ผมมีคำถาม อยากสอบถามว่า ใกล้วันลอยกระทง ทางจังหวัดผม มีประทีปขาย ไม่ทราบว่า ผมอยากส่ง

มาให้อาจารย์อุบล ผมจะส่งให้ท่านได้หรือไม่ครับ

สาธุค่ะ

ขออนุโมทนาบุญคะ สาธุๆๆ

ขออนุโมทนาค่ะ สาธุ

คุณจักรวาล โพธิ์ศรีทอง

นางสาวอร่ามศรี สุวัตถิกุล

กราบเรียนท่านอาจารย์อุบล อาจารย์มงคล และสวัสดีกัลยาณมิตรลูกบ้านสวนพีระมิดทุกท่าน

ขอแนะนำตัวเองชื่อ นางยุวรัตน์  พันธุวงษ์ (น้อย) จังหวัดอุดรธานี  จากประสบการณ์เคยไปเข้าค่ายบ้านสวนพีระมิด รุ่นที่ 2 (วันที่ 25-26 มิ.ย 54) แล้วทำกฎบ้านสวนพีระมิด คือ ชวนสามีและลูกไปเข้าค่ายโดยทั้งสองไม่ได้ดูรายการและไม่ได้เขียนสารภาพบาปเอง ทำให้หลังกลับจากบ้านสวนพีระมิดแล้ว ตัวเองต้องได้รับกรรมอย่างมาก ลูกไม่สบายอวัยวะเพศบวมมีไข้ขึ้นสูง ตัวเองมีน้ำมูกไหลและไข้ วุ่นวายในการทำงานมีปัญหากับหัวหน้างานและเพื่อนร่วมงาน  และยังเคยปรามาสอาจารย์อุบลโดยอยากบูชาต่างหูพีระมิดแล้วมีเงินไม่มากในใจก็คิดแว้บขึ้นมาว่ากลัวโอนเงินไปแล้ว อาจารย์ไม่รู้แล้วไม่ได้ต่างหู หนูก็ได้รับกรรมแสนสาหัสรถเก๋งตัวเองได้ซ่อม เงินที่ฝากไว้ในบัญชีมีเหตุให้ถอนใช้หมดตัว เครื่องซักผ้าหนูเข้าไปกัดพัง เสื้อตัวที่เคยใส่ไปบ้านสวนพีระมิดหนูก็มากัดขาด สำนึกผิดขอขมาทางหน้าจอทีวีแต่ก็ยังไม่พ้นคดีความเพราะกฎบ้านสวนพีระมิดต้องไปกราบขอขมาอาจารย์อุบลด้วยตัวเอง  เมื่อบุญและโอกาสมาถึงวันที่ 16-18 ก.ค 54 ได้ขออนุญาตเข้าบ้านสวนพีระมิด ดูรายการได้ 21 ตอน  วันที่ 17 ก.ค 54 ได้กราบขอบคุณและกราบขอขมาอาจารย์อุบลได้ดั่งใจหวัง ให้ลูกและสามีไปส่งและไม่ให้สามีและลูกเข้าไปทำกิจกรรมอะไรในบ้านสวนพีระมิด หลังจากวันที่ได้กราบขอขมาอาจารย์อุบลแล้ว ชีวิตเริ่มดีขึ้นมีสภาพคล่องทางการเงิน สุขภาพดีขึ้น สุขภาพจิตเริ่มดีขึ้นค่ะ สำนึกในความผิดของตัวเองแล้วพยายามแก้ไขตัวเองให้พัฒนาดีขึ้นเรื่อย ๆ  ทุกอย่างจะค่อย ๆ ดีขึ้นค่ะ สุดท้ายนี้  กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์อุบล อาจารย์มงคลมากค่ะ ถ้าไม่มีบ้านสวนพีระมิด ชีวิตชั่ว ๆ ของหนูก็คงไม่ดีขึ้นได้ขนาดนี้ กราบขอบพระคุณพระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์ พระอรหันต์ทุก ๆ พระองค์ หลวงปู่ปาน หลวงปู่ฤาษีลิงดำ อ.อุบล อ.มงคล น้องท๊อป ท่านท้าวเวสสุวรรณ ท้าวมหาราชทั้งสี่ เทวดา องค์เทพสฟริงค์ เทวดา สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่อยู่บ้านสวนพีระมิดค่ะ