เรียน  อาจารย์อุบล

         หนูได้มาบ้านสวนพีระมิดตั้งแต่เดือนเมษายน 2553 และได้ร่วมเข้าค่ายรุ่นที่หนึ่งด้วย หนูได้รู้จักบ้านสวนพีระมิดจากรายการคุยไปแจกไป  ตอนนั้นมีความรู้สึกว่าถ้าเป็นไปอย่างที่ออกรายการ  คือ ถ้าเรารู้ว่าเราทำกรรมไม่ดีอะไรไว้ และขออโหสิกรรม อุทิศบุญให้เจ้ากรรมนายเวร แล้วเราจะไม่ถูกเจ้ากรรมนายเวรติดตามเรา  ก็เป็นสิ่งที่น่าจะทำนะ  ถ้าทำได้  เพราะตัวเองทำไม่ดีไว้เยอะมาก บางอย่างก็เกาะเกี่ยวกับความรู้สึกเรามาตลอด แต่ก็ไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรที่จะทำให้เจ้ากรรมนายเวรของเรารู้ว่า  เราสำนึกผิดได้แล้วนะ  จะให้เราทำอย่างไรเพื่อจะได้ไม่เป็นการจองเวรกันอีกต่อไป  เมื่อได้เจอรายการคุยไปแจกไปก็คิดว่า  น่าจะเป็นช่องทางที่ทำให้เราได้สื่อไปถึงเจ้ากรรมนายเวรของเราได้  และมีอาจารย์อุบลมาคอยชี้แนะว่าเราทำอะไรไว้บ้างและต้องทำอย่างไรต่อ  ก็เลยตัดสินใจมาบ้านสวนพีระมิด

        ดิฉันขอแบ่งปันประสบการณ์กับทุกท่านนะค่ะ ความทุกข์ที่ดิฉันต้องมาพบอาจารย์อุบล

1. มีอาการปวด  บวม ตามข้อมือและข้อเท้า สิ่งที่ดิฉันได้ทำผิดคือ  ลักขโมยเสื้อของเพื่อนตอนอยู่หอพัก ใช้มือในการทำเอกสารเท็จ  ทำแท้ง  รับเงินโดยไม่ออกใบเสร็จ (ถือว่าโกงแผ่นดินเพราะเป็นเงินหลวง)  จากการที่โกงเงินหลวงจำนวนหลักร้อย  แต่ดิฉันต้องมาชดใช้เป็นหลักล้าน (เพื่อนยืมแล้วลืมคืนค่ะ)

2. เป็นภูมิแพ้ พออากาศร้อน ก็จะมีผื่นเป็นปื้นๆขึ้นตามร่างกายที่เป็นเนื้อนิ่มๆ คันมาก ยิ่งเกาผื่นก็กระจายไปเยอะ

สิ่งที่ดิฉันทำผิดคือ เผามด ปลวก ที่ขึ้นตามบ้าน

3.อาการปวดที่ไหล่ขวา สิ่งที่ดิฉันทำคือ ช่วยน้องเชือดไก่โดยดิฉันจับไก่ขัดปีก และจับขาไก่ไว้

ทุกอย่างอาจารย์ให้อุทิศบุญให้กับเจ้ากรรมนายเวร

          จากอาการทั้งหมดนี้เมื่อได้มาบำบัดอาการต่างๆ ดีขึ้นมาก  แต่ไม่หายทันทีเหมือนบางท่านที่หายได้ในทันที  ก็ทำให้ดิฉันรู้สึกน้อยใจว่าทำไมอาจารย์อุบล  ถึงไม่ช่วยเราให้หายเลยเหมือนคนอื่นๆ ก็ได้แต่น้อยใจอยู่ลึกๆ และได้โทรหารอาจารย์อุบล  แต่เป็นอาจารย์มงคลรับสายและเล่าสิ่งที่เกิดกับตัวเองให้อาจารย์ทราบ  อาจารย์มงคลบอกว่า  สิ่งที่เราทำมาก็สะสมมานาน  ถ้าหายขาดทันทีก็จะทำให้เราลืม ดังนั้นอาจจะยังมีอาการหลงเหลือบ้างเล็กน้อย  หรือค่อยๆดีขึ้น เป็นการเตือนให้เราต้องหมั่นทำความดี  หลังจากได้ฟังอาจารย์มงคลบอกแล้ว  ดิฉันก็เก็บมาพิจารณา  ก็เห็นจริงเลยตั้งใว่าถ้ามีโอกาสก็จะมาทำบุญที่บ้านสวนพีระมิดบ่อยๆ(เพราะเข้าใจว่าเป็นสถานที่ที่มีพลังบุญมาก) และที่อื่นๆก็ทำตามโอกาสที่มี

         จากความตั้งใจที่จะมาบ้านสวนพีระมิด  แต่ความคิดไม่ตรงกับทางบ้านทำให้ถูกห้ามมาบ้านสวนพีระมิด  ทำให้ดิฉันคิดว่าตัวเองเป็นคนบาปหนา  ไม่มีบุญที่จะมา แล้วฉันจะได้บุญได้อย่างไร คิดไปสารพัด พูดกับใครเรื่องมาทำบุญที่นี่ก็ร้องไห้ไป  จิตใจห่อเหี่ยวไม่อยากทำอะไร  เป็นอย่างนี้เกือบสองเดือน  จนกระทั่งกลางเดือนมิถุนานี้  ดิฉันไม่สบายไปทำงานไม่ได้ทั้งอาทิตย์  เป็นโอกาสที่ได้อยู่กับตัวเองจริงๆ ดิฉันปวดหลังมากแทบเดินไม่ได้  แต่ดิฉันนั่งสมาธิเป็นชั่วโมงได้โดยไม่ปวดหลัง  มาถึงวันนี้ดิฉันต้องขอบคุณความเจ็บป่วย ที่ทำให้ดิฉันได้คิด  ความคิดของดิฉันที่เปลี่ยนไป  คือ  ดิฉันไม่คิดที่จะเปลี่ยนความคิดใครให้มาคิดเหมือนดิฉัน  ดิฉันแค่มาเปลี่ยนความคิดของตัวเอง เราจะบริหารใจเราอย่างไรให้อยู่กับสิ่งแวดล้อมที่เราอยู่จริงในขณะนี้ให้มีความสุข  ถึงขณะนี้ดิฉันไม่ทุกข์แล้ว (ยังไม่เต็มร้อย) กับการที่ความตั้งใจจะทำความดีแต่ถูกขัดขวาง ดิฉันสามาถพูดกับคนอื่นๆได้ โดยที่ไม่ต้องร้องไห้แล้ว ต้องขอบคุณทุสิ่งทุกอย่างที่ทำให้ดิฉันได้คิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนใกล้ตัวดิฉันเอง  ดิฉันพึ่งทราบว่าจริงๆแล้วดิฉันโชคดีมากๆ เพราะดิฉันมีตัวทดสอบอารมณ์ที่ให้ดิฉันต้องปรับฐานอารมณ์ของตัวเองทุกวัน  โดยไม่ต้องไปหาที่ไหนเลย ต้องขอบคุณคนใกล้ตัวด้วยความจริงใจ

           ที่เขียนมาทั้งหมดนี้ ก็เพื่อแบ่งปันสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นกับชีวิตของตัวเอง  และอยากจะให้ทุกท่านที่ต้องการแบ่งปันสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นกับท่าน  อยากจะให้ท่านบอกด้วยว่าท่านทำกรรมไม่ดีอะไรไว้  ถึงทำให้ท่านได้รับผลกรรมนั้น  และวิธีแก้ไขทำอย่างไร เผื่อคนที่ยังไม่มีโอกาสมาบ้านสวนพีระมิด  จะได้นำไปปฏิบัติตามได้ ทำความดีทำได้ทุกที่ ถ้าทุกคนได้รู้ว่าจะทำอย่างไรและนำไปปฏิบัติ ประเทศไทยก็จะมีคนดีเยอะขึ้น เมื่อประเทศต้องพบกับสิ่งไม่ดี  ผลที่กระทบจะได้น้อยลง  เพราะประเทศเรามีพลังบุญมาก  และเป็นการแบ่งเบาภาระอาจารย์อุบลด้วย  ถ้าทุกท่านที่มาบำบัดแล้วดีขึ้นไปบอกต่อว่า ไปหาอาจารย์อุบลซิอาจารย์ช่วยได้ ทุกคนที่มีความทุกข์ก็พยายามดิ้นรนเพื่อมาหาอาจารย์ (เหมือนพวกเรา) เพราะคิดว่าอาจารย์อุบลเป็นผู้วิเศษ ท่านก็จะเหนื่อยมากขึ้น เวลาส่วนตัวของท่านก็จะหมดไป ถ้าพวกเราจะบอกต่อว่า ที่เราไปหาอาจารย์อุบลเพราะอาการอะไร  ผลจากกรรมอะไร  อาจารย์แนะนำให้ทำอย่างไร  ก็จะเป็นธรรมทานให้คนอื่นได้รู้

           ที่เขียนมามิได้มีเจตนาจะห้ามไม่ให้ผู้อื่นไปพบอาจารย์อุบลนะค่ะ  แต่อยากให้ทุกท่านได้แบ่งปันประสบการณ์  ให้ผู้อื่นสามารถนำไปปฏิบัติได้ แล้วทุกท่านจะได้บุญจากการให้ธรรมทานอย่างแท้จริง