ถึง บ้านสวนพีระมิด

         ข้าพเจ้า นายศิริชัย เพชรแสงศรี จะขอสารภาพบาปที่เคยกระทำไว้ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน (อาจไม่ครบถ้วนเพราะจำได้ไม่หมด) เริ่มจากครั้งหนึ่ง ข้าพเจ้าได้เคยประพฤติผิด ศีลธรรมสมัยเป็นเพศบรรพชิต (สามาเณร) ศีล สามเณรมีทั้งหมด 10 ข้อ ข้าพเจ้าคิดว่าทำผิดเกือบทุกข้อ โดยเฉพาะข้อที่ 4 ข้าพเจ้า ได้กระทำบ่อยมาก พอผิดข้อแรกข้ออื่นๆก็ตามมา อย่างเช่น ข้อที่ 6 ห้ามฉันตร์ข้าวเย็น ข้าพเจ้ากินข้าวเลยยามวิกาลตอนเป็นสามเณร ข้อที่ 1 ฆ่าสัตว์ ข้าพเจ้าพูดได้เลยว่าข้าพเจ้าไม่มีเจตนาคิดที่จะฆ่าโดยตรงแต่ ข้าพเจ้ามีเจตนาคิดที่จะเบียดเบียนสัตว์ ไม่ว่าจะเป็นแมว จะเป็นคน หรือสัตว์ดิรัจฉานข้าพเจ้าเคยเบียดเบียนมาแล้วทั้งสิ้น ข้อที่ 2 ข้อนี้ถือเป็นข้อที่ทางโลกก็รับไม่ได้ เพราะผิดกฏหมาย (ลักขโมย) ข้อที่ 2 นี้ ข้าพเจ้าจะกล่าวถึงการลักขโมยโดยที่ไม่เจตนา เพราะข้าพเจ้าเคยศึกษามาว่าการลักขโมยผิดตั้งแต่ ที่เรา คิดที่จะลักขโมยแล้ว คือข้าพเจ้าเคย ถือเอาสิ่งของที่เจ้าของเขาไม่ได้ให้มาใช้เพื่อประโยชน์ส่วนตนและนำมาไว้ครอบคลอง ข้อที่ 5 ห้ามดื่มสุรา ข้าพเจ้าคิดว่าในเพศพรรพชิต มีอยู่ครั้ง 1 ที่ข้าพเจ้าเคยดื่มสุรา ข้อที่ 7 ข้อนี้ต้องบอกว่าข้าพเจ้าผิดเกือบทุกวัน เพราะตอนที่ข้าพเจ้าบวชอยู่นั้นยังเด็กมาก เลยเล่นตามประสาเด็กๆ ทั้งวิ่งทั้งกระโดดโลนเต้น และทำกิจกรรมการเล่นกับ เด็กๆที่เป็นโยม เช่นยิงลูกแก้ว เล่นยิงปืน เล่นต่อสู้ตามประสาเด็กๆ แต่ข้าพเจ้านั่นอยู่ในเพศของพรรพชิต ข้อที่ 3 ประพฤติผิดในกาม ข้อนี้ถือเป็นขอสูงสุดสำหรับศีลที่พึงจะผิด ถ้าเป็นพระตองอาบัติปราราชิก ข้าพเจ้าจำได้ว่าข้าพเจ้าเคยสัมพัสผู้หญิงสมัยที่ยังเป็นสามเณรแต่ไม่ถึงขั้นผิดพรหมห์จรรย์ ข้อที่ 8 เป็นข้อที่ข้าพเจ้าผิดตอนที่เริ่มจะโตเป็นวัยรุ่นได้มีการนำปัจจัยไปซื้อของตามห้าง เช่นโคโลน ครีมทาผิวรวมไปถึงน้ำหอมซึ่งผิดศีลข้อที่ 8 ข้อที่ 9 เป็นข้อสำหรับเพศบรรพชิต ห้ามนอนเตียงหรือฟุกนุ่มๆเกินหรือสูงเกิน 4 ศอก ข้อที่ 10 ห้ามจับต้องสิ่งของมีค่าเช่นเงิน ทอง ข้อนี้ ข้าพเจ้าอ้างอิงถึงข้อที่ 7 ได้นำปัจจัยไปซื้อของในห้าง นี้คือคำสารภาพบาทของข้าพเจ้าสมัยอดีตตอนที่ยังเป็นสามเณร

ต่อมา ได้ลาสิกขาจากสามเณร มาใช้ชีวิตทางโลก ก็ทำผิดอยู่เสมอๆ โกหกพ่อโกหกแม่ เช่น โกหกว่าไปที่นู้นแต่จริงๆไม่ได้ไป โกหกเพื่อหลอกเอาเงินไปใช้ในทางด้านอื่น โกหกทุกสิ่งอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งประโยชน์ส่วนตนเช่น โกหกว่าเอาเงินไปเติมโทรศัพท์ แต่ก็เอาเงินไปเล่นเกมส์

ข้าพเจ้ารู้สึกว่าเกมส์มีอิทธิพลต่อข้าพเจ้ามาก ข้าพเจ้าลองคิดดูแล้วว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา เกมส์เป็นสาเหตุที่ทำให้ข้าพเจ้าต้องโกหก พ่อและแม่มาโดยตลอดแต่ข้าพเจ้าก็ยังเลิกมันไม่ได้สักที ข้าพเจ้าติดเกมส์ทำให้โกหกพ่อและแม่ ไม่พอ

ยังโกหกไปถึงพระ ผู้เป็น ปู่แท้ๆ ของข้าพเจ้า ซึ่งทำให้ปู่เสียใจมากก่อนจะ มรณภาพไปทั้งๆที่ยังเสียใจกับหลานคนนี้ ข้าพเจ้ารู้สึกผิดแต่ก็สายไปสำหรับทุกอย่าง ข้าพเจ้าไม่รู้จะทำอย่างไรดีจึงปล่อยให้ชีวิตมันดำเนินไปในแบบของมันจนทำให้หลงลืมว่าข้าพเจ้าเป็นคนบาปมากเพียงใด พอมีความสุขก็ลืมความทุขที่ตัวเองเคยกระทำ พอมีความทุขเดี๋ยวเดียวก็หาย จนข้าพเจ้าได้เริ่มทำงานเป็นหลักเป็นแหล่งนั่นคือ 7-11 ขณะที่ข้าพเจ้าทำงานที่นี้ข้าพเจ้าเคยกระทำความผิดหลายอย่างทั้งที่โลกรู้และโลกไม่รู้ เช่น ลักขโมยของในร้านกิน โกหกเพื่อนร่วมงาน โกหกผู้จัดการ โกหกผู้บริหารระดับสูงกว่าผู้จัดการ เช่นโกหกว่าไปทำงานสายเพราะรถติดแต่ที่แท้จริงไปแอบเล่นเกมส์บางวันโกหกว่าไปทำงานไม่ได้อ้างว่าช่วยธุระที่บ้าน แต่ตัวกลับไปเล่นเกมส์ โกหกทางบ้านว่าไปทำงานได้เงินมาก็ไปเล่นเกมส์ไปไม่ถึงที่ทำงาน หลายครั้งหลายครา ทำให้ครอบครัวเดือดร้อน ต้องหากู้ยืมหนี้สิน รุงรังทั้งๆที่ ชดใช้ไปหมดแล้ว แต่ต้องมามีภาระเพราะเรา และยิ่งเลวร้ายไปกว่านั้น ผม เคยทำให้ แม่ ของผม กราบ และ ไหว้ ผม ถึง 3 ครั้ง หรือ มากกว่านั้น เป็นเพราะสาเหตุ ที่ผมเอาแต่ใจไม่เชื่อฟัง ผมทำให้พ่อและแม่น้ำตาล่วงไม่รู้กี่ครั้งกี่คราผมเป็นคนบาปมาก ผมทำให้พระภิกษุสงฆ์รูปนึง สาปแช่งให้ตายก็ขอให้ตายโหง ไม่ตายดี ผมเคยทะเลาะกับแม่ชีด่ากับแม่ชีผมเคย คอรับชั่นเงินในที่ทำงาน คำสารภาพบาปทั้งหมดนี้ผมขอสารภาพต่อ บ้านสวนพีระมิด ต่อท่านท้าวเวชสุวรรณ ต่อ ท่าน อ.อุบล ต่อ. สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิด ขอได้โปรดยกโทษอดโทษ อภัยทาน อโหสิกรรมแก่ข้าพเจ้า และข้าพเจ้าขออโหสิกรรม ขอโทษ ทุกสิ่งอย่างที่ได้กระทำมา และข้าพเจ้าจะไปสารภาพบ้านที่บ้านสวนพีระมิด วันที่ 15-16 ที่จะถึงนี้ ข้าพเจ้าจะไปเข้าค่ายปฏิบัติธรรม  ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิด

จงคุมครองป้องปก ครอบครัวของข้าพเจ้าให้อยู่ร่มเย็นเป็นสุขทำมาหากินรุ่งเรืองพบความสว่างในชีวิต ด้วยเทิอญ..

                                                                  นายศิริชัย เพชรแสงศรี