แนวทางการแก้ไข เมื่อจิต คิดไม่...

แนวทางการแก้ไข เมื่อจิต คิดไม่ไดีกับอาจารย์อุบล
ถึงพี่น้องชาวบ้านสวนฯทุกท่าน ท่านเคยมีปัญหาเหล่านี้ไหม นับถือท่านอาจารย์อุบล มาบ้านสวนด้วยความศรัทธา แต่บางครั้ง จิตแว๊บ คิดเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับอาจารย์ ทั้งๆ ที่ไม่ได้อยากคิด แต่มันเหมือนมีอะไรมาทำให้คิด ถ้าคำตอบของท่านใช่ ก็ เร่ เข้า มาเล้ย....มาฟังเรื่องดิฉันเลย ค้าาา อาการที่ว่านี้เขาเรียกว่ามารผจญ ยิ่งเราพยายามไม่คิด ท่านมาร ยิ่งบังคับให้เราคิด ทั้ง ๆ ที่กับคนธรรมดาทั่วไป เราไม่เคยคิดแบบนี้เลย เรื่อง ขอดิฉันมีอยู่ว่า หลังจากที่กลับมาอเมริกาแล้ว ก็พยายามตะลุยอ่านกระทู้ ต่าง ๆ และดูวีดีโอรายการคุยไปแจกไป เนื่องจากไม่อยากผิดกฎบ้านสวน ขณะเดียวกันก็ท่องคาถาบูชาพระศรีอาริย์ จนสามารถท่องได้ขึ้นใจโดยไม่ต้องดูที่เขียนไว้เลย และท่องรหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วยเพราะอยากได้งานเพิ่ม นอกจากนี้ก็พยายามเขียนธรรมทานบ่อย ๆ เท่าที่สามารถ ระลึกเรื่องที่ทำได้ และเท่าที่เวลาอำนวย เหตุการณ์ก็ดูเหมือนจะดีไม่มีปัญหาอะไร แต่แล้ว วันหนึ่งในขณะที่ดูวีดีโอ จู่ ๆ จิตก็ คิดไม่ดีกับอาจารย์ ไปคิดได้ยังไง้ ว่า อาจารย์ใส่ชุดรัดรูปจังเลย อาจารย์ตัวเล็ก ทำไมนมใหญ่ จ๊ากกกกกกกกกก ยั้ง ยัง ไม่พอ อีกสองนาทีถัดมาหลงเข้าไปในกระทู้ที่อาจารย์เขียน ท่านคงเขียนกระเซ้าเย้าแย่ลูกศิษย์ เขียนไว้ดังนี้ มีเคล็ดลับที่ทำให้นมใหญ่สำหรับผู้ที่มีสามีแล้ว พออ่านจบ เราก็เผลอหัวเราะ เพราะตอนนั้นรู้สึกขำจริง ๆ งานเข้าแล้วคร๊าบบบบบพี่น้อง วันนั้นทั้งวันคิดอยู่แต่เรื่อง นม น้ม นม และนม ท่องถาคาพระศรีอาริย์ก็แล้ว พยายามหางานอื่นทำก็แล้ว อาการก็ไม่ดีขึ้น จึงตัดสินใจ เขียนไปกราบขอขมาอาจารย์และขอคำแนะนำในการแก้ไขจากท่าน ในระหว่างที่รอคำตอบ ก็เลยคิดว่า อยากให้คนอ่านเรื่องตัวเองให้มาก ๆ เผื่อจะช่วยให้อาการดีขึ้นบ้าง เมื่อไปพบลิงค์ของเว็บพลังจิตจึงเอาเรื่องตัวเองไปโพสลงที่นั่น แต่เคราะห์กรรมยังไม่หมด ท่านมารยังมีช่องกระหน่ำซัมเมอร์เซล อีก ดันไปอ่านเจอกระทู้ที่พูดถึงบ้านสวนพีระมิด จึงคิดเอาเองว่าถ้าเราพูดเรื่องเกี่ยวกับบ้านสวนฯและอาจารย์ ในทางที่ดีบ้าง คนพวกนั้นจะได้รู้จักอาจารย์ดีขึ้น รายละเอียดเรื่องนี้เข้าไปอ่านในกระทู้ที่ถาม ท่าน อาจารย์นะคะ แต่เรื่องที่อยากเล่าในกระทู้นี้คือ อยากบอกวิธีแก้ไขค่ะ วิธีที่ว่านี้คือสวดคาถาบูชาท้าวเวสสุวรรณทุกลมหายใจเข้าออก คิดอีกเหรอ เอานี่เลย.......จัดให้ คาถาบูชาท่านท้าวเวสสุวรรณ อิติปิโส ภะคะวา ยมมะราชาโน ท้าวเวสสุวรรณโณ มะระนัง สุขัง อะหัง สุคะโต นะโม พุทธายะ ท้าวเวสสุวรรณโณ จาตุมะหาราชิกา ยักขะพันตา ภัทภูริโต เวสสะ พุสะ พุทธัง อะระหัง พุทโธ ท้าวเวสสุวรรณโณ นะโม พุทธายะ ครั้งแรก เริ่มสวดไปได้ห้า หก จบ มีอาการเจ็บหัวใจ จิ๊ด ๆ แต่ก็ไม่หยุด รู้สึกว่าตัวเองมาถูกทางแล้ว จึงท่องทุกครั้งที่ว่าง กล่าวคือ เมื่อทำงานก็หยุดท่อง เอาใจจดจ่ออยู่ที่งาน แต่หยุดพักเมื่อไรจะท่องทันทีไม่ให้ว่างแม้แต่วินาทีเดียว ไปเข้าห้องน้ำก็ท่องทันที ในระหว่างรอรถไฟใต้ดินไปโรงเรียน ท่องทันที พักกินข้าวเที่ยง ท่องตลอดจนกินข้าวเสร็จ กินข้าวแล้ว เดินไปห้องเรียนท่องทันที ทำอย่างนี้ ตลอดทั้งวัน ตอนกลับบ้านตอนเย็นในระหว่างอาบน้ำก็ท่อง ก่อนนอน ท่องคาถาบูชาพระศรีอาริย์ แล้วท่องคาถาบูชาท่านท้าวเวสสุวรรณ จำไม่ได้ว่ากี่จบ หลังจากนั้นหลับตากำหนดจิตถึงท่านอาจารย์อุบล เพื่อขอกราบเท้าขอขมา ปรากฏว่าอาการหายเป็นปลิดทิ้ง ถ้าท่านทำได้ตามนี้ ท่านมารไม่มีช่องเลยจ๊าาาาาา เมื่อไหร่มีอาการโรคกำเริบอีก ก็ทำอีก จากประสบการณ์ที่ตัวเองได้เจอนี้ทำให้รู้ว่า บางครั้ง ถ้าจิตเรายังไม่เข้มแข็งพอเราจะยิ่งเจอ เราจึงต้องหาตัวช่วย ขอให้ลูกหลาน และพี่น้องชาวบ้านสวนฯ ทุกท่าน โชคดีและแก้ปัญหานี้ได้นะคะ
ผู้ตั้งกระทู้ ปัญจกานต์ วรรณทอง :: วันที่ลงประกาศ 2012-11-02 12:24:14