ไดอารี่บุญ...น้ำเพชร พ.ค.57

วันศุกร์ที่ 09/05/2557 ไดอารี่บุญ...น้ำเพชร หลังจากที่ว่างงานมาเป็นเวลา 2-3 อาทิตย์อยู่เปล่า ไม่มีรายได้เพิ่มขึ้นมาแต่แล้วก็มีเงินที่เหลือไปรับเพื่อนมาอยู่ด้วย เนื่องจากเพื่อนลำบากไม่มีเงินเรียนหนังสือ จิตใจอยากช่วยเหลือเพื่อน เอาเพื่อนมาร่วมหัวจมท้ายด้วยกัน กะว่างจะไปหางานทำด้วยกันแล้วเก็บเงินส่งตัว เรียนหนังสือไปด้วยกันจนจบ แต่แล้วในที่สุดเงินที่มีอยู่ไม่มาก 240 บาท ก็นั่งรถเมย์จากสำโรง ไปรับเพื่อนที่หมอชิตไปหาแม่ด้วยกันต่อที่นนทบุรี พอไปหาแม่ บอกกับแม่ว่า "หนูไปรับไอซ์มาอยู่ด้วยนะ เพื่อนรักหนูตอนมัธยม เวลาหนูเดือดร้อนอะไร เขาก็ดิ้นรนช่วยเหลือหนูมา จะกลับจากเชียงราย ไม่มีรถกลับ เขาก็หาคนมารับหนูกลับจนได้ แม่ตอนนี้ไอซ์ลำบาก อาจจะไม่ได้เรียนหนังสือ ญาติพี่น้องก็ไม่มีใครช่วย พ่อกับแม่ก็ไม่ค่อยได้ส่งเงินให้ ส่งให้ทีก็น้อย ตอนนี้ ลุงกับป้าไอซ์เขาทำงานรับจ้างวันๆ เลยคิดว่าหาเงินค่าเทอมให้ไอซ์ไม่ทัน หนูเลยบอกไอซ์ว่า มาอยู่ด้วยกันสิ มาเรียนด้วยกันที่นี่ ค่าเช่าบ้านก็ไม่ต้องเสีย เราอยู่กับน้า มาหางานทำที่นี่ เราก็ทำงานส่งตัวเองเรียนเหมือนกัน ไว้ได้งานทำ แล้วค่อยช่วยกันหาร ช่วยค่าน้ำค่าไฟน้าอีกทีก็ได้ แม่ไอซ์ตัดสินใจมา หนูคิดว่า ยังไงเพื่อนคนนี้ หนูก็ต้องช่วยเหลือเขาให้ได้" แม่บอกว่า "ถ้าหางานทำไม่ได้ไม่เป็นไร มาทำกับแม่ แม่จ้างทั้งสองคนเลย วันละ 300 ช่วยแม่ขายของ" ก็ตอบตกลง  รับไอซ์เสร็จแล้วก็ดิ่งตรงไปหาแม่เลย พร้อมกับเอาสบู่ล้างหน้า ที่ซื้อมาไว้ขาย ไปฝากแม่ขายด้วย ไปถึงไอซ์ก็ได้ลองงานก่อนครึ่งวัน หลังจากนั้นก็ขอยืมตังส์แม่ 500 บอกว่าเดี่ยวไปกดธนาคารคืน (ในธนาคารมีอีก 876 บาท) ก็ไปซื้อกระดาษอบเค้ก วัตถุดิบมาทำเค้ก เพราะที่ผ่านมาเค้กเหมือนไม่ใช่เค้กเลย  พอกลับมาถึงบอกแม่ว่า "เดี่ยวมาหนูจะไปกดเงินมาคืน แม่จะได้ซื้อไก่มาขายได้" แม่บอก "ไม่ต้องแล้ว รถมันเอาไก่มาให้แล้ว (ตอนแรก จะยืมเงินเรา 2,000 บอกจะลงไก่ มันไม่มาส่งสักที สั่งตับ 30 โล ให้เอามาส่ง สงสัยจะไม่ได้ ต้องหารถไปล่องไก่มา) คราวนี้รถเอามาส่ง 50 โล เลย แม่ดีใจบอกว่าไว้ขายได้ค่อยโอนตังส์ให้มัน"  = จะเชื่อหรือไม่ แต่ก็แน่ใจได้ว่าก่อนหน้านี้เราดูรายการคุยไปแจกไป และปฏิบัติตามคำสอนท่านอ.อุบล เคารพสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ที่บ้านสวนพีระมิด แล้วเหตุการณ์ก็เปลี่ยนแปลง ดีขึ้นๆในทุกๆวัน "ขอขอบคุณสิ่งศักสิทธิ์ทั้งหลายที่บ้านสวนพีระมิด ท่านอ.อุบลและครอบครัว นะค่ะ ที่ช่วยเหลือให้ชีวิตพบทางออกเสมอ กราบขอบพระคุณค่ะ" ก็แยกกับไอซ์ ต้องกลับมาขายเค้กที่ลงทุนซื้อแป้ง ซื้อไข่ ไว้ ต้องมาทำขายให้หมด เพราะไม่อยากตังส์หมด ในที่สุด กลับมา(ยังไม่ถึง อยู่บน BTS) ตอนบ่ายสาม ก็มีเสียงโทรศพท์มา แบตเหลือ 1% คิดว่ารับแล้วคงคุยไม่รู้เรื่องแน่เลย [เบอร์แปลก]ลองดูเผื่อไอซ์โทรมา เพราะชอบเอาเบอร์ใคร ไม่รู้โทรมา +"สวัสดีครับ น้องวันทนีย์รึเปล่าครับ"//..."ใช่ค่ะ"  +"ครับน้องได้กรอกใบสมัครงานฝากไว้ในเว็บใช่ไหมครับ"//..."ใช่ค่ะ ทำไมหรอค่ะ" +"วันนี้น้องว่างไหมครับ พี่จะนัดสัมภาษณ์งาน"//..."อะไรนะค่ะ ไม่ค่อยได้ยิน อยู่บนBTS" +"ว่างไหมครับ พี่จะนัดสัมภาษณ์งาน"//..."อะไรนะค่ะ ไม่ค่อยได้ยิน อยู่บนBTS อีกทีค่ะ             เสียงรถมันดัง" +"ว่างไหมครับ พี่จะนัดสัมภาษณ์งาน"//..."ว่าไงนะ อยู่บนBTS อีกทีค่ะ เสียงรถมันดัง" +"ว่างไหมครับ พี่จะนัดสัมภาษณ์งาน"//..."อ๋อ...ค่ะ วันไหนค่ะ" +"น้อง วันนี้ว่างไหม"//..."วันนี้หรอค่ะ ไม่สะดวกค่ะ" +"พรุ่งนี้ล่ะครับ"..."ได้ค่ะ ที่ไหนค่ะ" +"ปั๊มบางจาก ซอยสุขุมวิท (107,11,77...)"==ฟังไม่รู้เลย ซอยอะไร"งั้นเดี่ยวโทรหาพี่             ได้ไหมค่ะ...พี่ชื่ออะไรค่ะ" +"ได้ครับ เบอร์นี้เลย พี่ชื่อ(อัน,ปัน,จัน,ซัน)ครับ"==ฟังไม่รู้เรื่องเลย "เดี่ยวหนูโทรถามค่ะ" จบ...การสนทนา จะโทรไปบอกแม่ต่อว่ามีคนนัดสัมภาษณ์งาน ==แบตหมดพอดีเลย กลับถึงบ้านนอนหลับไป ตื่นมาอีกที 2 ทุ่ม ก็ไปอาบน้ำ ล้างห้องน้ำ (ทำตามคำสอนอ.อุบล) จากนั้นก็ดูรายการคุยไปแจกไป ตัดกระดาษไขรองเค้ก ทำเสร็จ ก็นั่งฟังรายการคุุยไปแจกไป ไปเรื่อยๆ จนตี 2.30 ตัดสินใจทำเค้ก ตีแป้ง ตีเนย อบเค้ก แต่งหน้าเค้ก และบรรจุใส่กล่องจนเสร็จ กำลังจะนอน ดันตื่นมาเก็บของดีกว่าแล้ว ค่อยนอน พรุ่งนี้เช้าจะเอาเค้กไปขาย เก็บไป เก็บมา มือดันปัดถาดเค้กล้วง..."หมดเลย ไม่ได้ขายอีกแล้ว เก็บไว้กินเอง " เฮ้อ...นอนดีกว่าเดี่ยวสัก 07.30 ค่อยอาบน้ำแล้วไป สัมภาษณ์งาน สรุป ตื่นมาอีก 12.30 อาบน้ำเสร็จบ่ายโมง ออกจากบ้านบ่ายโมงครึ่ง โทรถาม "พี่ค่ะที่นัดสัมภาษณ์งานอยู่ที่ไหนค่ะ พอดีไป BTSค่ะ "//"แบริ่งครับ นั่งมอไซต์ ต่อมาหน่อยมาลงบางจากครับ"+..."โอเค ค่ะ ไว้เจอกัน" [เอ๋...แบริ่งใกล้ๆนิ ตอนแรก คิดว่าไกล แถมตื่นสายกะไม่ไปแล้วนะเนี่ย ลองไปดูเผื่อได้ไม่ได้] ทีนี้ไปถึงโทรหา  "พี่อยู่ไหนค่ะ หนูมาถึงแล้ว"...น้องลองเดินมาตรงด้านหน้าครับตู้ATMเดี่ยวพี่ลงไปรับ เดินไปด้านหน้า ไหนอ่ะ ไม่เห็นมีเลยATM โทรหาใหม่"พี่ค่ะ ไม่เห็นมีตู้เลย น้องๆ อยู่ไหนครับพี่ก็ไม่เจอ บางจากไหนครับ มาที่นี่นะบางจากแบริ่ง" อ้าวที่นี่ที่ไหนเนี่ย กวักมอไซต์ได้บอกเขาว่าไปบางจากแบริ่ง อ้าวที่นี่ลาซาน ...คนละฝั่งกันเลย อฐิฐานในใจ มาสายขนาดนี้เขาจะรับไหมนะ "อ.อุบลช่วยด้วยขอให้ได้งาน ได้เงินเดือนหมื่นนึงด้วยเถิด สาธุ" ไปถึง พี่เขาไม่โกรธเลยมาป่านี้ บ่ายสองกว่าๆ ให้เรียนเขียนใบสมัคร ถาม-ตอบ แค่ว่าพ่อแม่เป็นไง เรียนเป็นไง ทำงานได้วันไหน (ประเด็น)ถามมาว่า ตอนที่ไปผิดปั๊มเราคิดยังไง ตอบเลยว่า "ก็ว่าลองไปอีกที่นึงดู ถ้าไม่เจอก็จะกลับบ้านค่ะ"//...เขาตอบว่า โห ไม่เสียใจหรอ>>ไม่ค่ะ สรุปคือ เขาก็รับเข้าทำงาน เงินเดือน 5,000 + โบนัส 3,000 =8,000 วุฒิ ม.6 ยังมีเบี้ยขยันอีก 2,000 คือถ้าไม่ขาดงาน มาทำเต็มเวลาก็ได้ รวมแล้ว 10,000 บาท [นึกในใจ โห...เป๊ะเลย] กลับมาบ้าน โทรหาไอซ์ ว่ามีงานแล้ว โทรหาแม่ต่อบอกว่าได้งานแล้วนะ เริ่มวันจันทร์หน้า เป็นงานสบายๆรับโทรศัพท์ พูดคุยกับลูกค้าอย่างเดี่ยวเขามีสคริปให้ เป็นบริษัทการตลาดของกสิกรไทย เขาโทรปิดบิลเรื่องบัตรเครดิต สินเชื่ออะไรประมาณนี้ เสียงแม่ดีใจมากอย่างไม่เคยได้ยินมาก่อน ฟังแล้วสดชื่น แม่ภูมิใจในตัวเรามาก บอกเรา "ว่าได้งานง่าย ตั้งใจทำนะลูก แม่ดีใจด้วย" น้าอ่อย แม่ค้าเหมือนกัน แม่บอกเขาอยากคุยด้วย น้าอ่อย"เป็นไงมั้งน้ำ //ได้งานแล้วค่ะ>>น้าดีใจด้วยนะ...(ดีใจๆกับเราอย่างเดียวเลย)" ชื่นใจ สดชื่นที่สุดเลย "ค่ะขอบคุณทุกๆคนมากนะค่ะ ขอบคุณมากค่ะ แค่นี้นะ"วางสาย กราบขอบพระคุณท่านอ.อุบล ครอบครัวท่านอ.อุบล และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ที่บ้านสวนพีระมิดค่ะ กราบขอบพระคุณค่ะ ...ไว้เดี่ยวมาเล่าต่อนะค่ะ

ผู้ตั้งกระทู้ นางสาววันทนีย์ ศรีสุวรรณ :: วันที่ลงประกาศ 2014-05-09 22:26:42