สวัสดีค่ะ

ตุ้ย ศิริพร โฉมจันทร์ค่ะ ได้มาเป็นสมาชิกบ้านสวนฯ ก็ตั้งแต่เข้าค่ายครั้งที่ สอง และครั้งที่ 5 ค่ะ เนื่องจากมีปัญหาด้านความจน ตุ้ยยังไม่เคยบำบัดนะคะ เพราะคิดว่าตัวเองไม่ได้เป็นโรคอะไรร้ายแรงเหมือนคนอื่นเขา จะมีก็แต่โรคผิวหนัง ตั้งแต่หัวจรดเท้า เกาจนแม่คะนิ้งร่วงเต็มไปหมด และโรคจนที่ยังแก้ไม่หาย และที่นี่คือคำตอบทุกอย่างในเรื่องของบุญ บาป  ที่คนโง่อย่างเราจะเข้าถึงได้ ทุกครั้งที่กลับจากบ้านสวน ชีวิตตุ้ยดีขึ้น ถึงแม้ยังไม่ที่สุด แต่ก็ดีขึ้นกว่าเมือ่ก่อน โดยเฉพาะเรื่องการงาน ตุ้ยเป็นเซล์ค่ะ จากเมื่อก่อนขายทีนึง ลูกค้ากว่าจะจ่ายก็วางบิลเป็นเดือน แต่เดี๋ยวนี้จ่ายสดเกือบทั้งหมด แล้วก็ขายดีขึ้นจำนวนลูกค้าก็มากขึ้น ซึ่งถือว่าดีกว่าเมื่อก่อนมากค่ะ จนเพื่อนๆ แซวกันใหญ่ว่าเกิดไรขึ้น บอกว่าเราอยู่ช่วงขาขึ้น ตุ้ยเลยบอกไปว่า ลองรักษาศีล 5  และสวดคาถาเงินล้าน ก็เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้างค่ะ อันนี้ไม่ว่ากัน ส่วนเรื่องที่ตุ้ยจะเล่านี่คือ หลังจากที่ อ.อุบล แจ้งรับผู้ที่สนใจ ช่วยพิมพ์ คำสารภาพบาป เพื่อเป็นการแบ่งเบาภาระคุณปุ้ม ตุ้ยจึงได้ขันอาสา ส่งเมลแจ้งไป และคุณปุ้มได้ตอบกลับมาโดยส่งมาให้ 5 ท่านก่อน ตั้งแต่วันที่ 3 พ.ย.53  แต่ตุ้ยเพิ่งมาเปิดเมล และเริ่มทำเมื่อวาน (10 พ.ย.53) นี่เอง โดยที่ผ่านมาได้รอการตอบรับของคุณปุ้มที่อีเมล์ ของบริษัทเพียงอย่างเดียว (เนื่องจากตอนส่งแจ้งอาสาพิมพ์งานให้นั้น ใช้อีเมล์ของบริษัทส่งไป แต่ในเนื้อหาของอีเมล์ให้ติดต่อได้ที่ hotmail.com  จึงตั้งหน้าตั้งตารองานพิมพ์ แต่ที่อีเมล์ของบริษัทอย่างเดียว จนเวลาผ่านไปถึงเมื่อวาน (10 พ.ย.53) รู้สึกเอะใจ จึงได้เปิด hotmail.com ดูปรากฎว่าคุณปุ้มได้ส่งงานมาให้แล้ว และได้ทวงถามด้วยความห่วงใยว่าทำได้กี่คนแล้ว

เท่านั้นแหล่ะค่ะ ตายละหว่า เราทำผิดมหันต์แล้ว ใจหายไปอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ค่ะ ร้อนรนใจที่สุดทำให้นึกขึ้นมาได้ว่า ในระหว่างวันเวลาที่เรารอคอยงานพิมพ์นั้น เข้าใจทุกอย่างแล้วว่าทำไมเราถึงพบเจอมรสุมการเงิน ทั้งๆ ที่ผ่านมาไม่มีปัญหาขัดสนถึงขนาดไม่มีเงินติดกระเป๋าแม้แต่บาทเดียวเลย หลังจากเข้าค่าย ครั้งที่5 กลับมาเรามีความหวังในเรื่องโรคจนของเราว่าต้องดีขึ้นแน่ มีศรัทธา และเชื่อมั่นในพระพุทธองค์มาก แต่ไฉน เราถึงแย่กว่าเดิม บาทเดียวยังไม่เหลือ จิตใจย่ำแย่มาก ถึงขนาดพูดกับองค์พระว่า ลูกไม่อยากเกิดมาเลย ชีวิตมันเป็นทุกข์ทนยากเหลือเกิน สิ่งที่พระพุทธองค์ทรงสั่งสอนไว้เป็นจริงทุกประการ แต่ในเมื่อมันเกิดแล้วก็จะขอชดใช้กรรม สร้างบุญกุศลต่อไป หากตายเมื่อไร ขอเดินตามรอยพระพุทธองค์ที่สอนให้เราไม่ต้องมาเวียนว่ายตายเกิดอีก (ไปได้หรือไม่ได้ แต่ก็ขอตั้งใจไว้อย่างนั้นค่ะ)  จึงได้รีบส่งเมล แจ้งคุณปุ้มไปว่ายังไมได้พิมพ์เลยสักคน และจะรีบทำให้หลังเลิกงานทันทีค่ะ และตุ้ยได้ส่งงานพิมพ์คำสารภาพของสมาชิกทั้ง 5 คนไปให้คุณมาร์คแล้วเมื่อเช้านี้ เหมือนยกภูเขาออกจากอกค่ะ และตั้งใจไว้ด้วยว่าจะมาบอกเรื่องราวของตัวเองให้เพื่อนๆ ฟังกัน

การรับอาสางานใดแล้ว ควรมีความตั้งใจ ใส่ใจ และต้องติดตามผลอยู่เสมอ ที่สำคัญใช้สติคิดให้ได้ว่าพูด ว่าเขียน หรือบอกอะไรใครไป เพราะคำว่าลืมของคุณไม่ได้เป็นข้ออ้างในการทำผิดได้ เหมือนกับคำที่ว่า "กระทำกรรมใดไว้ ย่อมได้รับผลของกรรมนั้น"    ลูกกราบขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่บ้านสวนพีระมิด เจ้ากรรมนายเวรของผู้ที่เขียนคำสารภาพทั้งหลาย  รวมทั้งต้องขอโทษคุณปุ้มไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะที่ส่งงานล่าช้าค่ะ

ตุ้ย ศิริพร