สาธุ สาธุ สาธุ

เริ่มตั้งต้น ปฏิบัติ ทาน ศีล ภาวนา อยู่เป็นนิจ  แล้วชีวิตจะพบแต่ความสุขยิ่ง ยิ่งขึ้นครับ

อยากรบกวน

คุณมาร์ค (อีกแล้ว)

ขอความกรุณา

นำเรื่องราวของคุณ ตฤณ นาคทุ่งเตา หรือ วีรดา อยู่นวล

ใน..ปักหมุด... "เชิญผู้เคยไปบ้านสวนฯ เล่าประสบการณ์....."

ด้วยจะได้ไหมคะ เนื่องจาก อ.อุบล เกิดทำผิดพลาด

แจ้งไปในรายการ ที.วี. ที่จะออกอากาศ

วันอาทิตย์ 19 ธ.ค.53 ว่า...ให้ผู้ชม

อ่านรายละเอียดได้ในเวป

กระทุ้นี้...ไปแล้วค่ะ

ขอบคุณค่ะ

อ.อุบล

คือขอให้นำ ความเห็น ที่ 25 27 28....

ของน้องเค้ามารวมกันตรงนี้น่ะคะ

ตรงนั้นก็คงไว้ได้ค่ะ

ดิฉัน  ตฤณ  นาคทุ่งเตา ได้ไปเข้าค่ายบ้านสวนพีระมิดรุ่นที่ 7(ค่ายถวายพระพร  3-5 ธ.ค . 53)

ดิฉัน ได้เจอเวบบ้านสวนพีระมิด ตั้งแต่เดือน ตุลาคม 2553  ก็ได้เข้ามาไปดูรายการคุยไปแจกไป แต่ดูไม่เคยครบสักตอน  ก็มีศรัทธาอยากไปทำงานช่วยสร้างสถานปฏิบัติธรรมมากตอนนั้นยังไม่ได้คิด เรื่องบำบัด ยังไม่ทราบว่าตัวเองเป็นสารพัดโรค แต่ตอนนั้นทุกข์และมีปํญหาในชีวิตทุกด้าน ร้องไห้เกือบทุกวัน คิดมากเครียดมากพยายามหาทางออกให้ตัวเองก็ยังหาไม่เจอ ได้แต่พยายามไปวัดทำบุญเพื่อที่จะสบายใจแต่ก็ยังไม่ดีขึ้น อ่านศึกษาธรรมะมากขึ้น จึงได้รู้ว่่าสิ่งที่ตัวเองทำมาผิดเกือบทั้งหมด บางสิ่งก็รู้ว่าบาปก็ยัง แต่บางอย่างเราก็ไม่รู้จริง แต่มันถอยกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว เริ่มจะชีวิตตอนวัยเด็กที่บ้านพ่อแม่จะทำอาชีพเกษตร การฆ่าสัตว์เป็นอาหารสำหรับคนในครอบครัวและเครือญาติที่ใกล้ชิดพวกเขาจะคิด ว่าเป็นเรื่องปกติ ตอนเด็กๆจะฆ่าสัตว์เยอะมาก และเป็นคนที่นิสัยอะไรที่เขาว่าไม่ดีเลวอยู่ในตัว ตฤณ หมด คือ เป็นคนโมโหร้าย ฆ่าคนได้โดยที่ไม่คิดว่าบาป อาฆาตแค้นพยาบาท จองเวร เจ้าคิดเจ้าแค้น  อิจฉาริษยา ขี้โกรธ  ขี้โมโห ขี้หงุดหงิด เอาแต่ใจตัวเอง ใจร้อน ไม่ยอมรับฟังความคิดเห้นคนอื่นเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่  มองคนอื่นในแง่ร้าย มักนินทาว่าร้าย ใส่ร้ายป้ายสีคนอื่น ขี้ขโมย ตอนเด็กๆจะขโมยเงินพ่อแม่บ่อย คิดและพูดจาดูถูกผู้อื่นทั้งๆที่ตัวเองไม่มีอะไรดีเลย หยิ่ง จองหอง เป็นคนเห็นแก่ตัวมาก ด่าเก่งมาก เป็นคนเจ้าชู้มักมากในกาม ผิดลูกผิดผัวเขา แย่งสามีคนอื่น ตอนมีแฟนคนแรกก็แอบลักลอบมีอะไรกันทั้งๆที่ยังเรียนไม่จบจนพลาดท้องแฟนบอก ให้เอาออกตัวเองก็ไปเอาออกตอนนั้นด้วยความที่เป็นคนบาปหนาไม่คิดด้วยซ้ำว่า บาปคิดว่าแค่ก้อนเลือดก้อนหนึ่ง เริ่มมาสำนึกว่าบาปก็ตอนที่ตัวเองลำบาก เริ่่มตั้งแต่เรียนจบหางานทำยากมา และงานที่ทำก็เป็นงานที่ลำบากมาก แต่ก็ทนทำเรื่อยมาก  ตอนที่ทำงานบริษัทต่างๆก็จะขโมยเงินบ้าง สิ่งของของลูกค้าบ้าง โกงเงินบริษัทบ้าง โกงเวลาบริษัทไม่เคยซื่อตรงในการทำงานเลยสักที่เดียว

และเรื่องที่ตัวเองคิดว่าทำบาปไว้มากๆ อีกเรื่องนึงก็คือ หลังจะแฟนคนแรกทิ้งไป ดิฉันเองก็มีใหม่ ซึ่งผู้ชายคนนั้นมีเมียอยู่แล้วแต่ด้วยที่เป็นคนบาปก็อยากได้ของเขา ก็พยายามทุกวิธีที่จะเอาเขามาครอบครอง ชีวิตตอนนี้ทุกมากๆ

แต่ก็ยังไม่สำนึกที่จะหยุด ทำทุกอย่างจนเขาเลิกกัน แต่ผลสุดท้ายผู้ชายคนนี้ก็ไปมีผู้หญิงคนใหม่ ดิฉันซึ่งเป็นคนมาก่อน แต่ได้รับฐานะและการแสดงออกว่าเป็นเมียน้อยเขาตลอด พยายามตัดใจจะผู้ชายคนนี้ยังไงก็ทำไม่ได้ คิดมากเครียด เริ่มเป็นโรคกระเพาะปัสสาวะอักเสบรุนแรงขนาดที่ว่าฉี่เป็นเลือด แต่ไม่ได้ไปรักาาเพราะไม่มีเงิน ช่วงนั้นจะตกงานบ่อยมา หรืองานที่ทำก็จะได้เงินเดือนน้อยมาก แทบจะไม่พอกิน ผู้ชายคนที่เรารักเขามากคนนี้อยู่ด้วยกันก็ทะเลาะกันบ่อย โดนเขาตีบ่อยมาก จนเริ่มทนไม่ไหว เริ่มคิดจะหาคนใหม่ คุยจีบกับผู้ชายมากมาย โดยไม่ได้เลิกกับคนนี้ให้เด็ดขาด และผู้ชายคนแรกก็กลับมาก็ยังโทรคุยกัน 7 ปีที่อยู่กับผู้ชายคนที่สอง จนไม่ไหวเพราะตอนนั้นไปเปิดร้านขายของ แล้วต้องทำเองทุกอย่างร่างกายตัวเองก็ไม่ไหว เริ่มสำนึกอยากกลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดแต่ด้วยความที่เป็นคนบาปหนาเลว มากๆ คิดว่าคนไม่มีใครเลวบาปได้เท่าผู้หญิงคนนี้ที่ชื่อ ตฤณ ได้อีกแล้ว ก็ไม่สามารถกลับไปได้เพราะกลัวพ่อแม่ท่านจะรับดิฉันไม่ได้ เพราะแค่ท่านทั้งสองรู้เรื่องแค่บางส่วนของดิฉันท่านก็ร้องไห้ ทุกข์เสียใจ จนเข้าโรงพยาบาล จึงได้ฝืนทนอยู่กรุงเทพต่อไป

ต้นปี 52 ที่ผ่านมาก็ได้รู้จักผู้ชายคนใหม่ เพียงไม่กี่วันก็มีอะไรกับเขา และได้แต่งงานกับเขา โดยที่ไม่ได้รักเขา แค่รู้สึกดี คิดว่าผู้ชายคนนี้ดี คงเลี้ยงตัวดิฉันได้ จึงได้เซ้งร้านเพราะตอนนั้นขายไม่ค่อยได้และคนเก่าก็มาก่อกวน จึงตัดปัญหาย้ายหนี ขนของมาอยู่บ้านแฟนคนปัจจุบัน แต่ก็อยู่ไม่ได้ เพราะแม่แฟนไล่ ท่านไม่ชอบเรา (เข้าใจท่านะเพราะรับรู้ว่าตัวเองไม่ดีไม่มีอะไรเหมาะสมกับลูกท่านเลย) ตอนที่ยังไม่ย้ายออกมา ดิฉันยังไม่มีงานทำ ก็ตั้งใจไว้ว่าจะไปรับแบบเสื้อมาทำหรือไม่ก็เย็บผ้าโหลที่บ้าน แต่ตอนนั้นแม่แฟนท่านบอกว่าดิฉันจะอยู่ในบ้านได้เฉพาะตอนที่แฟนอยู่ด้วยถ้า แฟนไม่อยู่ห้ามอยู่ ตอนนั้นก็ต้องออกนอกบ้านทุกวันพร้อมแฟนและคอยแฟนกลับจึงจะเข้าบ้านพร้อมกัน ชีวิตตอนนั้นลำบากมาก เดินตากไปหาทำเลร้าน เกือบทุกทีที่คิดว่าดีที่ว่างให้เช่า แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่ได้  จนอยู่บ้านแม่แฟนไม่ได้ ต้องย้ายออกมา ช่วงที่ย้ายออกมาอยู่ด้วยกันเองก็สบายที่ไม่ต้องทำงาน แต่เครียดมากๆ เพราะแฟนเป็นคนขี้หึงมาก ใจร้อนมาก ทะเลาะกันเกือบทุกวัน แต่ก็พยายามใจเย็นเพราะพิจารณาแล้วมันเป็นนิสัยที่เราเองเคยเป็นมาแล้วทั้ง นั้น ได้แต่คิดว่ามันคงเป็นเวรกรรมของเราเอง บ่อยครั้งคิดจะเลิกก็เลิกไม่ได้เพราะพ่อแม่ฝ่ายดิฉันรับรู้แล้วและได้แต่ง งานกันแล้ว  ตอนแต่งงานก็โกหกพ่อแม่อีกโดยให้แม่เพื่อนสนิทไปแสดงตัวแทนแม่ผู้ชาย เงินที่จัดงานก็เงินตัวดิฉันที่ได้มาจะเซ้งร้าน  

ชีวิตตัวเองทำบาปซ้ำแล้ว ซ้ำอีก รู้ว่าบาปรู้ว่าผิดก็ยังทำ ชีวิตจึงได้ทุกข์ จนไม่มีทางออก ลำบากสุดๆ

ขอเล่าต่อค่ะ

จนวันหนึ่งได้มีโอกาสได้ไปหา อ.สุวิ ที่ไทรน้อย จ.นนทบุรี  อ.สุวิท่านจะรักษาโรคโดยสมุนไพร และอภิญญา ตอนแรกไม่คิดจะตรวจ  สองจิตสองใจลังเลอยู่แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจตรวจ อาการที่อ.สุวิท่านบอกมาถามตัวดิฉันมาใช่ที่ตัวดิแันเป็นทั้ง อ.สุวิท่านบอกว่า ดิฉันเป็น ซีสมดลูก-รังไข่-หน้าอก,ตับอักเสบ,ไตอักเสบ  กระเพาะปัสสาวะอักเสบ กระเพาะอาหารอักเสบ กรดไหลย้อน  และอ.สุวิท่านบอกว่ารู้ใช้มั้ยว่า ตัวเองทำอะไรมา ตอนนี้เขาไม่ยอมนะ ให้ไปกินยาพวกนี้ก่อนนะ ตอนที่กินอาการจะเปลี่ยนไปเรื่อยนะ จะเจ็บมากนะ ทนไหวมั้ย ดิฉันก็บอกว่าไหวค่ะ อ.สุวิท่านก็เลยบอกว่าแล้วค่อยกลับมาเจรจากับเขาอีกครั้งนึงตอนนี้ให้ตั้ง กองบุญให้เขาก่อน

หลังจะกลับจะบ้านอาจารย์สุวิ ก็บอกแฟน บอกแม่ก็ไม่มีใครเชื่อ พวกเขาคิดว่าดิฉันงมงาย เห็นดิฉันสบายดีแต่ ตัวดิฉันเจ็บอยู่ทุกวัน แฟนบอกให้ไปตรวจโรงพยาบาลอีกครั้งดิฉันก็ไม่ไปเหตุผลเพราะไม่มีเงินและเคยไป เช็คเมื่อไม่นานมานี่ทางโรงพยาบาลก็บอกว่าปกติ จึงตัดสินใจกินยาอาจารย์สุวิแต่เจ็บทนไม่ไหว ปวดทั้งตัว นั่งก็ปวด นอนก็ปวด  เริ่มมาดูรายการคุยไปแจกไปอย่างจริงจัง เริ่มมีความหวัง ตอนนั้นอยากมาสารภาพบาปมากเพราะคิดว่ามันทุกข์จนทนไม่ไหวแล้วถ้าไม่ได้มา สารภาพสิ่งที่ดิฉันทำไว้ก็จะอยู่กับ ดิฉันจนวันตาย เพราะคิดว่าโรคที่รักษาอาจจะไม่หายก็ได้เพราะตัวเองทำไว้เยอะมากการที่เจ้า กรรมนายเวรจะให้อภัย คงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ฆ่าเขาทำร้ายเขาแล้วจะแค่ยกมือไหว้ขอโทษเขามันคงไม่ได้รับการให้อภัยแน่ๆ พอดีเห็นเขาประกาศรับสมัครเข้าค่ายถวายพระพร

อีกอย่างนึงโรคที่ดิฉันเป็น  โรคไตอักเสบดิฉันคิดว่าอีกหน่อยคงกลายเป็นไตวายเรื่อรังแน่นอน เพราะแม่ของดิฉันท่านเป็นไตวายแม่ฟอกเลือดมาหลายปีแล้วไม่มีทางรักษาให้หาย ขาดได้ โดยแม่ก็เริ่มเป็นมาจากไตอักเสบเช่นกัน ดิฉันก็คิดว่าถ้าเป็นเหมือนแม่ก็คงไม่รักษาแล้วปล่อยให้ตายไปเลย สงสารแฟนเขาเราคงไม่มีเงินมากพอที่จะไปรักษาได้แบบแม่ ซึ่งตอนหลังแม่บอกให้ดิฉันกลับไปรักษาตัวที่บ้านแม่จะช่วยค่ารักษาให้ แต่ดัวดิฉันก็คิดว่าตัวเองโตแล้วมีครอบครัวแล้วสมควรที่จะรับผิดชอบตัวเอง ไม่ควรทำใ้หพ่อแม่เดือดร้อนอีก เราควรที่จะดูแลท่านให้เงินท่าน ตอบแทนท่าน จึงจะถูก จึงได้ปฏิเสธแม่ไป

และได้สมัครมาเข้าค่าย เพราะคิดว่าชีวิตเรายังไม่เคยทำอะไรให้ในหลวงท่าน ไหนก็จะตายแล้วขอไปแล้วกัน จึงขออนุญาตแฟนๆก้ห้ามแต่ไม่สนใจ สมัครจนได้ พอใกล้วันที่จะมาเริ่มลังเล ตอนนั้นยอมรับว่ากลัวอ.อุบลมากและยังดูรายการไม่ครบทั้ง 3ตอนสักครั้งก็พยายามดู แต่ก็มีอุปสรรคตลอด เน็ตหลุดบ้าง แฟนขัดบ้าง แต่ผลสุดท้ายก็ดูจนครบตอนสุดท้ายวันที่จะมาพอดี

ก่อนวันมาสองสามวันเริ่มเก็บของ เตรียมเสื้อกันหนาวมาหลายตัวมาเพราะเป็นคนขี้หนาวมากๆ พอแฟนเห็นเก็บกระเป๋าก็บอกไม่ให้มา ทะเลาะกันแรงมาก และได้บอกแฟนประโยคหนึ่งที่ทำให้เขาเงียบ ดิฉันบอกเขาไปว่า" ตัวดิฉันเจ็บไม่ได้ไม่มีใครเจ็บกับดิฉัน นอนร้องไห้บอกว่าเจ็บก็เฉยไม่ค่อยสนใจ มันทำให้ดิฉันคิดได้ว่าถ้าดิฉันตายไปก็ไม่มีอะไรช่วยดิฉันได้นอกจากบุญเท่า นั้น ดิฉันอยากไปสารภาพบาปเพราะทำไว้เยอะมาก " 

วันที่มาให้แฟนมาส่งเขาก็ไม่มาจึง ตัดสินมาเอง กลัวอาจารย์อุบลก็กลัว แต่คิดว่าถ้ากลัวก็ไม่ได้มา ไม่ได้สารภาพบาป ไม่ได้บุญ  ระหว่างทางที่มาก็เจอแต่คนใจดี จนมาถึงบ้านสวนพีระมิดจนได้

ขอบคุณ พี่แมวมากค่ะ ที่ให้กำลังใจ   ชีวิต นี้คงจะไม่ทุกข์  เหมือนที่ผ่านอีกแล้ว   หลังจะกลับจะบ้านสวนพีระมิดนึกขอบคุณสิ่งศักดิ์บ้านสวนพีระมิด อาจารย์อุบลทุกวัน ที่เมตตาให้โอกาสคนเลวๆคนบาปอย่างดิฉัน ได้มีมีโอกาสกลับตัวเป็นคนดีกับเขาอื่นเขาจริงๆ ในชีวิตอีกครั้งหนึง  

 พึ่งได้มีโอกาสรับรู้ว่าเป็นคนดีนี้ มีความสุขจริงๆค่ะ อาจารย์ เป็นความสุขที่เงินหรืออะไรสามารถมาแลกได้เลย กว่าจะรู้ก็เกือบสายเกินไป ต้องขอบคุณที่กรรมส่งผล ขอบคุณที่ทำบาปไม่ขึ้น  ขอขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิด อาจรย์อุบล และครอบครัว.อุบลมากๆเลยค่ะ  และขอขอบคุณเพื่อนๆบ้านสวนพีระมิดทุกท่านค่ะิ  หลังจะกลับจะบ้านสวนพีระมิด อยากกัลบไปทำบุญที่บ้านสวนพีระมิดทุกวันเลย แต่เกรงใจแฟนจึงได้แต่คิด ถ้ามีโอกาสอีกจะไปบ่อยๆ   ได้ ชมอาจารย์อุบลให้แฟนฟังทุกวัน จนแฟนบอกว่า ตั้งแต่กลับจะบ้านสวนพูดมากจังเลย 

เดี่ยวจะทยอยเล่าเรื่องประสบการณ์ไปบ้านสวนพีระมิดให้ทุกคนได้อ่านนะนะค่ะ ขอตัวไปทำงานบ้านก่อนค่ะ

ขออนุญาตทำหน้าที่แทนคุณมาร์คนะคะ คิดว่าคุณมาร์คอาจจะยุ่งๆ เลยยังไม่ได้เข้ามาอ่าน

กลัวว่าพรุ่งนี้รายการจะออกอากาศ แล้วยังไม่ได้อัพเดทตามที่อาจารย์แจ้งไป

เดี๋ยวอาจารย์จะเป็นกังวล ก็เลยก็อปมารวมไว้ให้ก่อนค่ะ

อนุโมทนากับเรื่องราวของคุณตฤน ด้วยนะคะ

ขอขอบคุณและอนุโมทนากับคุณชนิดาที่ได้ช่วยเหลือในการรวมบทความคำสารภาพ ของคุณ ตฤณ นาคทุ่งเตา หรือ วีรดา อยู่นวล มารวมกันไว้ในกระทู้ดังกล่าวนี้ ตามที่ท่าน อ.อุบล ได้แนะนำมาครับ 

            คุณน้องชนิดา ขา....รวดเร็ว  ทันใจ  จริง   เห็นความช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

โดยไม่คิดว่า  ไม่ใช่หน้าที่ไม่ทำ  เห็นแล้วปลื้มใจจริง ๆ  เราเริ่มจากครอบครัวเล็ก ๆ  ของเราก่อน

หวังว่าอีกไม่นาน   มันคงแผ่ขยายมากขึ้นเรื่อย ๆ นะคะ

          ขอโมทนาบุญกับคุณชนิดา  ด้วยนะคะ  (ระยะทางมิอาจกั้น  การทำความดี)

ขอความกรุณา

คุณชนิดา หรือ คุณมาร์ค อีกครั้งนะคะ

 ขอแถม อีกนิดนะคะ มีเรื่องที่คุณ วีรดา

เขียนไว้ในกระทู้ ปาฎิหาริย์เข้าค่ายถวายพระพระ 3-5 ธ.ค.53

ความเห็นที่ 73  78

อีกด้วยค่ะ ที่อยากจะขอความกรุณา

ให้ Copy มารวมไว้ที่นี่ค่ะ

 ขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณค่ะ

อ.อุบล

(ขอคัดลอกข้อความของคุณ วิรดา อยู่นวล จากความเห็นที่ 73 และ 78 จากกระทู้ "ปาฎิหาริย์เข้าค่ายถวายพระพร 3-5 ธ.ค. 53" ตามที่ท่าน อ.อุบล แนะนำข้างต้น มาไว้ในบทแสดงความคิดเห็นนี้ครับ - เว็ปมาสเตอร์บ้านสวนพีระมิด)

ความเห็นที่ 78

วันนี้ (อา 19 ธ.ค.53)

มีใครชมรายการคุยไปแจกไปบ้างคะ

และวันนี้ออกเรื่องคุณวีรดา อยู่นวล (ตฤณ) ด้วย

และวันนี้ น้องเค้ามาใช้แรงกาย และ

แจ้งข่าวดี(มากๆๆๆ) อีก ดูมีความสุข สมหวังขึ้นทุกด้าน

ตั้งแต่ขอขมาพระเจ้าอยู่หัว สวยขึ้น สดใส มั่นใจขึ้นค่ะ / อนุโมทนา

ขอบคุณ+อนุโมทนาบุญกับ

คุณมาร์ค(สุดหล่อ)

เวปมาสเตอร์บ้านสวนพีระมิด ด้วยค่ะ

อ.อุบล

ได้ดูคะ รู้สึกว่าจิตใจเค้าจะดีขึ้นมากนะคะ

ดูสดใสสดชื่นกว่าครั้งแรกมาก

ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะเค้ากล้าที่จะเปิดเผยเรื่องของเค้าทั้งหมด

ให้สาธารณชน และสามีได้ทราบ

ผลทุกอย่างคลี่คลายไปในทางที่ดี

ความสุขเริ่มมาจากจิตใจจริง ๆ คะ

ขออนุโมทนากับคุณตฤณ ที่มีความสุขขึ้นมาก ๆ นะคะ

ปล.วันนี้หนูเริ่มดูรายการตอนประมาณบ่ายสามครึ่ง(เปิดช้า)

แต่สงสัยนิดนึงว่าทำไมรายการจบตอน ห้าโมง 45 คะ

งงมาก หรือว่าเพิ่มเวลาแล้วคะ (แอบดีใจ)

ขออนุญาตนะคะ

คือสงสัยนิดนึงว่าคุณวีรดา อยู่นวล กับคุณ ตฤณ นาคทุ่งเตา

นี่จะไม่ใช่คนเดียวกันรึเปล่าคะ

เพราะคุณตฤณบอกว่ามีปัญหาสุขภาพมากมาย

แต่คุณวีรดาเขียนว่า "ปัญหาเราไม่ค่อยเกี่ยวกับโรคภัยไข้เจ็บ"

เลยไปเปิดดูรายชื่อผู้มีสิทธิ์เข้าค่ายรุ่น 7 เห็นมีชื่อทั้งสองคน เลยคิดว่า

คุณตฤณ คงช่วยพิมพ์ให้คุณวีรดารึเปล่าคะ

ถ้าหนูเข้าใจอะไรผิดพลาดไป ก็ขออภัยด้วยนะคะ

เรื่องมันมีอยู่ว่า (แสดงว่าดูจริง)

ทางสถานี นำเทปเดิมมาออกอากาศ

ซึ่งก็เป็นความบังเอิญมาก

ปกติ อ.อุบล

จะไม่เคยเดินไปโรงทาน ระหว่างรายการออกอากาศเลย

เพราะเป็นช่วงเวลาที่ต้องอยู่บนศาลาตลอด

แต่วันนี้มีเหตุการณ์บางอย่าง

เดินไปดู เห็นคุณชัยฤทธิ์ อ้าวทำไมออกตอนที่แล้ว

ให้ อ.มงคล โทร.เข้าสถานนี่ 

เขาก็เลยเอารายการใหม่ออกอากาศ ต่อ ซึ่งตอนนั้น

แต่ อ.อุบล ก็มีส่วนผิด คือปกติจะส่งเทปวันศุกร์ แต่ครั้งนี้

ส่งกลางคืนวันเสาร์ (หลังบำบัดเสร็จ)

ทางสถานีอาจคิดว่าเราไม่ส่งเทปใหม่ก็ได้

อ.ทำงานไม่เสร็จตามเวลา เดี๋ยวคนโน้นมาหา เดี๋ยวคนนี้มาหา

ฝ่าฝืนกฏสวรรค์อีก ออกไปพบ  ไปคุย เลยงานไม่เสร็จ

อ.อุบล ถูกท่านพ่อลงโทษอีกแล้ว

ครั้งนี้ ท่านให้เป็นชนิดที่

มนุษย์ด้วยกันช่วยไม่ได้  ต้องเบื้องบนเท่านั้น

วันนี้บำบัดใครไม่ได้เลย

แถมถูกท่านบังคับให้ลงจากศาลาด้วย

วันนี้ อ.มงคล ร้องไห้ เพราะสงสาร อ.อุบล บนศาลา

ทั้งที่วันนี้มีข่าวดี  ข่าวใหญ่ แต่ อ.อุบล

ถูกพิพากษา

หนูขออนุญาตนะคะ

อ่านแล้วรู้สึกเห็นใจ อ.อุบล และ อ.มงคลมากคะ ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรดี...

กราบขอให้เบื้องบนช่วยเมตตาด้วยนะคะ

ขนาดอ.มงคล ยังร้องไห้ คิดว่าพวกเราทุกคนที่ได้เข้ามาอ่าน

และได้รับรู้ความรู้สึกของอาจารย์ ก็คงมีอาการน้ำตาตกใน ได้เช่นกัน

ขออนุญาตแสดงความเห็นใจอาจารย์ด้วยคน ไม่ว่าจะในฐานะอะไรทั้งสิ้น

เพราะอ่านแล้วรู้สึกเศร้ากับอาจารย์ด้วยจริงๆ

ขอบารมีและพระเมตตาแห่งท่านท้าวเวสสุวรรณ ได้โปรดเว้นโทษอาจารย์อุบลด้วยเถิดค่ะ...สาธุ...

อ.มงคล ร้องไห้...เกิดอะไรขึ้นครับอาจารย์อุบล ต้องไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่ๆ เลย...ขอผมเดานะครับ คือ อ.อุบล ยังออกไปช่วยเหลือคนที่มาบำบัดด้วยความสงสาร โดยที่ไม่ได้คำนึงว่ากรรมจะตกมาที่ตัวอาจารย์เอง(อีกแล้ว) ทั้งๆ ที่รู้ว่าหมดเวลาตามกฎแล้ว แต่คนที่มาบ้านสวนฯ ก็ยังอยากพบอาจารย์ คิดแล้วเศร้าครับถ้าเป็นจริง...ถึงเป็นเรื่องอื่นก็เศร้าอยู่ดีครับ

ขอบุญบารมีของข้าพเจ้าที่ได้กระทำสำเร็จดีแล้วทั้งในอดีตชาติและปัจจุบันชาติจงดลบันดาลให้ท่านท้าวเวสสุวรรณได้อโหสิกรรมให้กับครอบครัว "ศุภาเดชาภรณ์" ด้วยเถิดครับ...สาธุ สาธุ สาธุ

เกิดอะไร...กับอาจารย์อีก

คราวนี้...

พ่อ..ก็ร้องไห้ด้วย..หรือค่ะ

ท่าน..ท้าวเวสสุวรรณ..

หรือพระองค์ใดก็ตาม

ลูกขอความกรุณา...

โปรด..อย่าได้พิพากษา..

อะไร..ต่ออาจารย์อุบล..เลยนะคะ

พระพุทธองค์เจ้าขา....ลูกขออ้อนวอน...ช่วยด้วย

อย่าได้เกิดอะไร..ที่ไม่ดี..กับอาจารย์อุบล..นะคะ

ขอแก้ข่าวนิดนึงนะคะ ตฤณ นาคทุ่งเตา กับ วีรดา อยู่นวล เป็นคนละคนกันค่ะ แต่เป็นเพื่อนที่สนิทกันตอนไปเข้าค่ายและกลับบ้านด้วยกัน ก็เลยสนิทกัน มีอะไรก็ปรึกษากันและตฤณก็เป็นเพื่อนที่ดีมาก ช่วยเหลือดิฉันทุกเรื่อง รวมทั้งเรื่องที่ช่วยให้ลงคำสารภาพบาปด้วย เพราะดิฉันไม่คอยมีความรู้เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์มากนัก จึงให้น้องตฤณช่วยลงให้ ขอขอบคุณน้องตฤณด้วยและขอโทษที่ทำให้ทุกคนเข้าใจผิด

                                  ขอบารมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า  พระอรหันต์ทุก ๆ พระองค์  เทพ  พรหม  เทวดา

ท่านท้าวมหาราชทั้งสี่ เทพองค์สฟิ้งซ์และมหาพีระมิด หลวงพ่อปาน  หลวงพ่อฤาษีลิงดำ  พระอาจารย์รัตน์  หลวงพ่อเสงี่ยม  พระบามสมเด็จ

พระเจ้าอยู่หัว มนุษย์ต่างดาว  ลูกขอพระองค์อย่าได้...ลงโทษ  ครอบครัว ศุภาเดชาภรณ์ เลยนะคะ  

เมื่อวานได้ (19 ธ.ค)ไปร่วมทำบุญ ร่วมใช้ แรงกาย ที่บ้านสวนพีระมิด

จึงได้ทราบว่า อ.อุบล โดนลงโทษอีกแล้ว

ครั้งนี้ อ.อุบลท่าน จะมีอาการเจ็บคอ พูด ไม่ ค่อยได้

อ.มงคล จึงได้มาทำหน้าที่ พูดแทน อ.อุบล

ระหว่างที่อ.มงคล พูด อธิบายให้ทุกคนเข้าใจว่า ทำไมอ.อุบล จึงได้ถูกลงโทษ

อ.มงคล ท่านได้ ร้องไห้ เพราะสงสาร อ.อุบล

เห็นแล้ว จึงอดร้องไห้ ตามไม่ได้

สงสารอ.อุบล จังเลย

นึก อธิษฐาน ในใจ ว่า ขอให้ใครมาทำผิดกฏสวรรค์ อีก อย่ามีใครมาขอให้อ.อุบลช่วยเหลือ

โดยที่ทำต้องทำผิดกฏ อีกเลย

ลูกขอบารมีของ องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านท้าวเวสสุวรรณ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ องค์เทพสฟิงค์ องค์มหาพีระมิด เทพ พรหม เทวดา และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในบ้านสวนพีระมิด โปรดอย่าได้ลงโทษ อ.อุบล เลยค่ะ อาจารย์เป็นแม่พระของทุกๆคน ค่ะ

        ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ........สาธุ

ใต้ร่มพระบารมีสิ่งศักดิ์ทุกพระองค์ทุกท่านที่บ้านสวนพีระมิด  ขอให้อาจารย์อุบลและครอบครัวมีสุขภาพทั้งทางใจและทางกายสดใส ร่าเริง และแข็งแรง ขอให้ทุกท่านปฏิบัติตามกฎระเบียบของบ้านสวนพีระมิดด้วยนะคะ  บุญใดที่ข้าพเจ้าได้รับฉันใดขอให้บุญนั้นให้กับอาจารย์อุบลและครอบครัวเช่นเดียวกันหมดเลย  สาธุ