ถูกลงโทษที่บ้านสวนพีระมิด

                   ข้าพเจ้าชื่อ นางสาวกุลภัค ชาครประดิษฐ์ ได้มาบ้านสวนพีระมิดหลายครั้งแต่ไปเมื่อวันที่24 กรกฎาคมไปค้างคืนกลับวันที่25 วันที่กลับตอนกลางคืนมีการเวียนเทียนแต่หนูไม่ไ้ด้เวียนเพราะต้องกลับไปทำงานน่าเสียดายเพราะเป็นวันอาสาฬหบูชา มีน้องคนหนึ่งพาไปส่งที่ตลาดบ้านนาเพราะน้องเขาจะไปซื้อดอกไม้เพื่อมาเวียนเทียนกัน ขอขอบคุณน้องคนนั้นด้วย วันที่ไปถึงเป็นวันเสาร์มีการตัดต้นมะม่วงมาทำมวลสารกัน อาจารย์อุบลบอกว่าให้เลื่อยให้ได้99ชิ้น ก็ช่วยตัดต้นมะม่วงกัน ช่วยลากต้นมะม่วงกันตอนลากด้วยความตื่นเต้นทำให้กิ่งมะม่วงไปเกืีี่ยวถูกขาข้างซ้ายและขาข้างขวาก็ไม่ทายาไม่ได้คิดว่าเป็นอะไรมากเพราะมีเลือดไหลออกมาจากแผลและมีแมลงวี่มาตอมด้วยก็เลื่อยจนครบ99 ก็ไปกินข้าวที่โรงครัวตอนนั้นเป็นตอนเย็นมีคนซื้อต้นมิลาเคิ่ลมาให้อาจารย์หลายด้น อาจารย์บอกว่าให้ไปทำป้ายฃื่อให้หน่อย ข้าพเจ้าก็ไปที่ศาลาไปเอากระดาษเอ4มาแล้วก็เขียนว่าเป็นต้นมิลาเคิ่ล เขียนแล้วมันไม่สวยก็เขียนใหม่ก็เลยฉีกกระดาษแผ่นที่เขียนไม่สวยออกแล้วลืมตัวเอากระดาษใส่กระเป๋ากลับบ้าน และเขียนจนได้ใบใหม่ ตอนเช้าก็ไปทาสีที่ศาลากันและได้คุยกับน้องคนหนึ่งได้คุยกันกับน้องว่าเสียดายที่ไม่ได้เวียนเทียนและได้มานั่งสมาธิกันและเสร็จพิธีในวันนั้นมันมืดแล้วกลัวว่าไม่มีรถกลับไปกรุงเทพน้องคนนั้นบอกว่าน้องเขาจะไปในตลาดบ้านนาให้พี่ติดรถไปกับเขา วันนั้นก็กลับบ้าน ตอนเช้าไปทำงานพี่ที่ทำงานถามว่าขาไปโดนอะไรมาถึงเป็นแผลก็ตอบพี่ไปว่าไปโดนกิ่งมะม่วงมา พี่เขาบอกว่าสงสัยจะโดนยางมะม่วง พอรุ่งเช้าอีกวันไปทำงานอีกไม่ได้ทายาอะไรเลยพี่บ่นกับพี่เขาว่าปวดหัวตัวร้อน พี่เขาบอกว่าไปหาหมอเถอะเหมือนกับแผลติดเชื้อเพราะมีอาการปวดที่ขาและขาก็บวมด้วยพี่เขาบอกว่าเหมือนไข่ด้นให้ไปหาหมอและจะได้กินยาแก้อับเสบจะไ้ด้หาย กลับบ้านก็ไปกินยาพารา2เม็ดและก็นอนทั้งคืนมันทรมานมากปวดก็ปวดเจ็บก็เจ็บ วันพุธไปทำงานต่อพี่ที่ทำงานบอกว่าถ้าไม่ไปหาหมอจะเป็นเหมือนกับน้องคนอ้อมที่เราไปเยี่ยมเขาที่ำเขาอยู่ที่โรงพยาบาลวันนั้นหนูได้เยี่ยมน้องคนนั้นที่โรงพยาบาล ตอนเย็นก็ไปหาหมอที่คลีนิกแถวบ้าน คำถามแรกคุณพยาบาลถามว่าเป็นอะไรมาและได้ที่อื่นมาก่อนหรือยัง เข้าไปพบหมอหมอบอกว่าเคยฉีดยาแก้บาดทะยัดแล้วยัง หมอก็ให่พยาบาลทำแผลให้และวันรุ่งขึ้นไปล้างแผลพยาบาลบอกว่าแผลเนื้อมันตายมันดำๆดึงออกมาแล้วมันก็ไม่ดีขึ้น เลยถามหมอว่าแผลเป็นอะไรถึงไม่หาย หมอบอกว่าต้องผ่าเอาหนองออกหรือเศษกิ่งมะม่วงออก วันจันทร์ลาป่วยไปโรงพยาบาลแต่เช้าเจอหมอแล้วหมอถามว่าไปโดนอะไรมา ตอบหมอไปว่าโดนกิ่งมะม่วงหมอบอกว่าโดนแค่นี้ทำไหมแผลถึงได้เป็นอย่างนี้ หมอให้ไปผ่าตัดที่ห้องผ่าตัดเล็ก และพยาบาลบอกว่าให้มาล้างแผลทุกวัน ไปล้างแผลทุกวันแผลก็ไม่ยอมหาย ขาก็ยังบวมอยู่เหมือนเดิม และก็สงสัยว่าหนองก็เอามาแล้วทำไมถึงยังหาย มีอยู้วันหนี่งกลับมาจากล้างแผลไม่รู้ว่ามีอะได้มาดลจิตใจบอกว่ากระเป๋าใบที่ใช้ไปบ้านสวนมันสกปรกก็เลยไปดูที่กระเป๋าก็ถึงกับบางอ้อ เพราะว่าเราได้เอากระดาษที่บ้านสวนกลับมาและฉีกกระดาษด้วยทำให้รู้ว่าที่เราต้องเป็นอย่างนี้เพราะเราผิดกฎบ้านสวนเอาของที่บ้านสวนกลับบ้าน หนูก็ยกมือไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่บ้านสวนพีระมิดว่าข้าพเจ้าผิดแล้วขอขมาและขออโหสิกรรมด้วยก็เลยเขียนจดหมายขอโทษขอขมาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่บ้านสวนและส่งจดหมายไปที่บ้านสวน กว่าแผลจะหายก็ใช้เวลาเป็นเดือน ข้าพเจ้าขอขมาต่อพระพุทธองค็ หลวงพ่อฤา๋ษีลิงดำ สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิดทุกๆพระองค์ อาจารย์อุบล ด้วยพระเจ้าค่ะ