คุณแมว,คุณสิทธิ์,คุณเอก,นอนหรือยังกะทู้หน่อยคิดว่าสมควรไหม.........

พี่วี...อาจารย์อุบล

จะยิยอมหรือไม่..ไม่ทราบ

เรียกในใจ..มาหลายเดือนแล้ว

ไม่กล้าออกเสียง

อาจารย์แม่

เดี๋ยวคนอื่นที่เค้า ... ได้ยินคิดว่าเป็น

รศ.สุนีย์ สินธุเดชะ ( แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย )

ส่วนอาจารย์อุบลของเราน่ะ  เรียก  คุณแม่  เลยดีกว่า

เพราะยังไง ก็ถือว่า ตัวเราเองเป็นลูกอยู่แล้ว

คุณแม่...ก็ต้องจำยอม มีลูก แก่ ๆ อย่างพวกเรา

( แก่แบบ กะโหลก กะลา เสียด้วย )

ความเห็นคนอื่น...ว่าไงบ้างคะ

                  อะไหรแก่กะโหลกกะลาพูดจาหยาบคายฟังไม่ได้ เพืยงแต่สาวหรือน้อยเท่านั้นเองนะจ๊ะ

 แฟนคลับ ไม่หลับไม่นอนกันจริง...สวดมนต์ นั่งสมาธิเสร็จ ก็ต้องแว็บมาเช่นเคย

ผมมีคุณแม่ผู้ให้กำเนิดในร่างกายและธาตุทั้งสี่นี้ ทั้งคุณพ่อและคุณแม่ขอยกเทิดทูนไว้เป็นพระอรหันต์ในบ้าน หน้าที่สูงสุดของผมคือพาพระอรหันต์ในบ้านทั้งสองท่านพ้นอบายให้จงได้

ผมมีแม่อีกท่าน ซึ่งเป็นผู้ให้ทางจิตวิญญาณ และเป็นครูบาอาจารย์ผม คือคุณแม่ชีแดง แห่งสวนปัญญาธรรม อ.บ้านค่าย จ.ระยอง เป็นผู้ให้ทางสว่างแห่งปัญญา ให้ผมได้พบสภาวะธรรมและทางแห่งการพ้นอบายหรือพ้นทุกข์ในวัฏสงสารนี้ จนไปถึงทางแห่งการเข้าถึงซึ่งพระนิพพานที่ต้องฝ่าฟันอุปสรรคอันใหญ่หลวงแห่งกิเลสต่อไป...ผมจึงเรียกท่านว่าคุณแม่ได้สนิทใจเช่นกัน

ผมจะมีแม่อีกท่าน คือ อาจารย์อุบล ก็ภูมิใจที่จะขอเรียกแม่ ถึงแม้ท่านไม่อนุญาติก็ตาม ในเมื่อท่านเป็นผู้ให้ด้วยใจบริสุทธิ์ เป็นผู้คอยช่วยให้มนุษย์ทัั้งหลายพ้นจากทุกข์และไม่อยากให้ตกไปใช้กรรมในนรกอเวจี เป็นผู้ที่ยอมทนและเหน็ดเหนื่อยเพื่อให้ผู้ที่ขอรับการช่วยเหลือได้รับการตอบสนอง...เห็นท่านมาหลายคราที่ต้องนั่งทนพูดแล้วพูดเล่า ชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่า วันแล้ววันเล่า โดยไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย อย่างน้อยก็สี่ชั่วโมงที่ไม่ลุกไปไหนเลย เพียงเพื่อให้เราๆ ท่านๆ ได้รับความสุข หมดจากความทุกข์ และพ้นจากอบายด้วยวิถีแห่งองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลังจากนั้นท่านก็สลบไสลเพราะต้องใช้พลังอันมหาศาล ยิ่งเห็นท่านถูกลงโทษจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ท่านช่วยคนที่ไม่ทำตามกฎแล้ว ย่ิงสงสารจับใจ

อาจารย์อุบล เป็นผู้มีพระคุณต่อเราๆ ท่านๆ ทั้งหลาย หนึ่งคน หนึ่งชีวิต หนึ่งจิตวิญญาณ ที่ท่านช่วยมากกว่าห้าร้อยชีวิต อาจจะเป็นพัน เป็นหมื่น หรือเป็นแสน....นั่งนึกและสำนึกในส่ิงที่ท่านเป็นผู้ให้ด้วยใจบริสุทธิ์แล้ว...จะไม่ให้เรียกแม่ได้อย่างไร ใช่มั้ยครับ 

น้องทรายเห็นด้วยกับพี่วี น้าแมว และคุณน้าสิทธิ์ด้วย สุดจะพรรณาออกมาได้จริง ๆ ค่ะสำหรับสิ่งที่อาจารย์แม่คนนี้ทำเพื่อลูกทุก ๆ คน ไม่ว่าเป็นทุกข์มากทุกข์น้อยอาจารย์แม่คนนี้ก็มองเห็นเป็นเรื่องใหญ่อยากให้ลูก ๆ ทุกคนพ้นจากความทุกข์ น้องทรายขอกราบแทบเท้าอาจารย์แม่ผ่านทางเวปนี้แต่น้องทรายจะต้องมีโอกาสไปกราบแทบเท้าอาจารย์แม่ด้วยตัวเองแน่นอนค่ะ เมื่อก่อนน้องทรายทะเลาะกับแม่ของตัวเองบ่อย ๆ แต่ตอนนี้น้องทรายตามใจแม่มากขึ้นรักแม่มากขึ้นตามคำสั่งสอนของน้าสิทธิ์คนดีงัยค่ะ นานมาแล้วนะค่ะที่น้องทรายไม่ได้ทะเลาะกับแม่เลยไม่กล้าทำให้แม่เสียใจอีกแล้วค่ะ ตอนนี้พยายามถนอมน้ำใจแม่เหมือนที่แม่ดูแลน้องทรายด้วยใจเหมือนกันงัยค่ะ รักแม่ทุกคน และรักทุกคนในบ้านสวนฯด้วยค่ะ และรักและเคารพท่านท้าวเวสสุวรรณด้วยค่ะ ที่คอยถือไม้เรียวกายสิทธิ์(ที่คุณพี่ชนิดาบอกงัยค่ะ)ควบคุมน้องทรายอยู่ค่ะ

เห็นด้วยค่ะ เพราะท่านช่วยพวกเรามามากเหลือเกิน ยอมเจ็บเพื่อช่วยให้เรา

หายเจ็บ แต่ท่านจะยอมหรือเปล่าไม่รู้ เพราะท่านยังดูสาวมาก ๆ เลย ท่านจะอยาก

ได้ลูกอายุมาก ๆ หรือเปล่าไม่รู้

ตฤณ  เองก็อยากเรียกอ.อุบลว่าแม่ค่ะ พี่วี เคยคิดไว้เหมือนกันแต่ไม่แน่ใจว่า เราจะ อาจเอื้อมมากไปรึเปล่า

ที่คนเลวๆ คนบาปคนนี่จะขอเรียกว่า แม่ ขอให้ท่านรับ ตฤณ เป็นลูกด้วยอีกสักคน

ท่านคือคนที่ให้ชีวิตใหม่กับ ตฤณ 

ท่านคือคนที่ช่วยเปิดโอกาสให้ ตฤณ  ได้มีโอกาสทำดีอีกครั้งหนึ่ง

สัญญาค่ะว่าจะเป็น ลูกสาวที่ดีของแม่คนนี้ให้จงได้ เพื่อตอบแทนบุญคุณท่านที่มีเมตตาต่อ ตฤณ

สำนึกอยู่ตลอดเวลา ทุกลมหายใจ ในความเมตตาของท่านเสมอ

คงมีหลายคนที่คิดอยากเรียกท่านว่า "แม่" นะคะ

แต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะสมควรรึเปล่า

สำหรับตัวเองแล้วภายในใจ มีความรู้สึกรักท่านเหมือนแม่

เคารพ ยำเกรง รู้สึกดีกับผู้หญิงคนนี้ มาก ๆ อย่างบอกไม่ถูก

ถ้าท่านอนุญาต จะขอโอกาสร่วมเรียกว่า "คุณแม่" ด้วยคนนะคะ

                   เห็นด้วยกับคุณสิทธิ์และคุณแหวนค่ะ  คน ๆ หนึ่งที่ทำหน้าที่หลายอย่างและไม่คำนึงถึง

ความทุกข์กาย ใจ ของตัวเองเพื่อช่วยเหลือคนอื่นที่ไม่ใช่ญาติพี่้น้องของตัวเอง  ยอมรับความทุกข์

เพื่อให้คนอื่นมีความสูขได้  ผู้ที่จะสละได้ก็มีแต่แม่เท่านั้น  สมควรเรียกค่ะ  แต่ไม่ทราบว่าอาจารย์จะ

ยอมหรือเปล่า  สำหรับตัวเองรู้สึกได้ในพลังอำนาจบางอย่าง  เคารพ ยำเกรง ดุจดั่งแม่คนหนึ่งที่มี

บุญคุณแ่ก่เราที่จะนำพาลูก ๆ ไปสู่เส้นทางแห่งความดี

กราบอาจารย์อุบล

          และ เพื่อนๆ พี่ๆ ทุกท่านครับ

                อ่านกระทู้ที่คุณวีตั้งขึ้นมาแล้ว รู้สึกดีใจมากครับ ที่พวกเราชาวลูกบ้านสวนพีระมิด จะขอเรียกอาจารย์อุบล ว่า "แม่" ครับ

                เพราะ ในความเป็นจริงแล้ว อาจารย์อุบล ก็คือ แม่ของเราทุกคน เพราะ ที่ผ่านมา ท่านก็แนะนำ และ ชี้แนวทางสว่างให้กับพวกเราตลอดมา โดยไม่เห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อย แม้นวันที่ร่างกายได้รับความทุกข์ทรมาน ก็ไม่ย่อท้อ ไม่ปริปากบ่น เป็นตัวอย่างให้กับลูกทุกคนได้เห็นได้เรียนรู้ว่าการทำงานเพื่อคนหมู่มาก เป็นงานที่ต้องทน และ อดกลั้น ไม่ยอมพ่ายแพ้ต่ออุปสรรคใดๆ

                 ผมคนหนึ่งที่สนับสนุนให้เรียกว่า แม่ ครับ ไม่ต้องเรียกท่านแต่ในใจหรอกครับ เรียกท่านด้วยความรักและเคารพออกจากปากของเราเถอะครับ ท่านจะได้มีความสุขและมีกำลังใจในการทำงานเพื่อมวลชน ตามความมุ่งมั่นของอาจารย์อุบลครับ

                  ขอกราบ ครับ แม่อุบล

ขอร่วมเสนอความคิดเห็นนะครับ ในฐานะลูกบ้านสวนคนหนึ่ง ผมชอบคำว่าอาจารย์แม่ครับ ไม่ต้องกลัวซ้ำกับใครครับ ถ้าเราต้องการจะเรียก โดยมีเหตุผลดังนี้

ท่านมีคุณสมบัติเป็นครูบาอาจารย์ครบถ้วน ดังนี้ครับ

1. สอนให้จำ

2. ทำให้ดู

3. เป็นอยู่ให้เห็น

ท่านได้พร่ำสอนธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้พวกเราให้ได้ ละ วาง ความชั่ว ประพฤติดีปฏิบัติชอบ ไม่ว่าเราจะเคยเป็นคนเช่นไรมา ท่านทำให้เราดูว่าท่านได้ละวางความชั่วนั้นๆ ได้ และตั้งตนอยู่ในธรรมะของพระพุทธเจ้า สร้างบุญทันทีเมื่อมีโอกาส และท่านได้อยู่อย่างเรียบง่าย ละ วางจากความหรูหรา ฟุ่มเฟือย เห็นได้จากบ้านสวนพีระมิด จะสร้างไปเรื่อยๆ ไม่ลงทุนหนัก ไม่ใหญ่โตโอฬาร แต่เน้นการร่วมมือร่วมใจของลูกบ้านสวนที่เข้ามาสัมผัส และศรัทธาจริง ช่วยกันทำตามกำลังความสามารถของแต่ละคน เหมาะสมกับคำว่าอาจารย์ที่พวกเราจะเรียกกันได้

ส่วนคำว่าแม่นั้น

ท่านมีพรหมวิหารธรรมอันได้แก่

1. เมตตา

2. กรุณา

3. มุทิตา

4. อุเบกขา

ท่านยินดีต้อนรับลูกบ้านสวนทุกคนที่เข้าไปพึ่งใบบุญของท่านไม่ว่า ยาก ดี มี จน เช่นไร เท่าเทียมกันหมด ยินดีที่จะช่วยเหลือพวกเราทุกคน ไม่เลือกเวลา แม้บางครั้งต้องฝืนกฎสวรรค์จนต้องได้รับการลงโทษ พลอยยินดีกับพวกเราที่ได้พ้นทุกข์ หายเจ็บป่วย เศรษฐกิจดีขึ้น ดวงตาเห็นธรรม และสามารถวางอุเบกขาได้หากบางคนที่ไม่สำนึกและได้รับการลงโทษจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิด นี่เพียงเล็กน้อยเท่านั้นนะครับ

สมกับคำที่ว่า พ่อ แม่ คือ พรหมของลูก

จึงเหมาะกับคำว่าอาจารย์แม่อุบล เป็นอย่างยิ่ง

ใครเห็นขัดแย้ง หรือจะเสนอแนะเพิ่มเติมได้นะครับ

เห็นด้วย..เป็นอย่างยิ่ง ค่ะ

ขอสนับสนุน

กระทู้ ของ   คุณพี่วี..แสนสวย

เพราะ อยากเรียกมากๆๆๆ

ท่านอาจารย์..แม่ อุบล

ท่านอาจารย์...แม่(แอบเรียกท่านเหมือนกันค่ะ)

จะมีลูกเพิ่มอีกหลายพันหลายหมื่นในเวลาอันรวดเร็ว

ท่านจะอนุญาตมั๊ยล่ะจ๊ะ พี่วีจ๋า แต่ละคนแก่ กะโหลกกะลาเหมือนที่คุณแมวว่าจิงๆ

ก่อนอื่น

ขอขอบคุณ

ในความปรารถนาดี

ของคุณวี และ ทุกคนที่เข้ามาแสดง

ความเห็นในกระทู้นี้นะคะ

ก่อนอื่นขอเล่าเหตุการณ์ที่พึ่งผ่านมาเมื่อครู่นี้

ให้ท่านผู้อ่านทราบก่อน

วันนี้ คุณต๋อง ฉัตรชัย ฟักโต พี่ชายคุณตุ้ม

(สุดหล่อ ของ อ.อุบล)

มาบ้านสวนพีระมิด แต่เช้า

(ขับเบ็นซ์สีแดงมา...ด้วยนะ...เห็นหลายครั้งแล้ว)

มาช่วยเดินไฟ ทั้งที่เดินที่พีระมิดเสร็จ 109 องค์แล้ว

 (วันนี้ คุณด้า กับหนูดอกไม้

พา อ.อุบล ไปซื้อของ ที่ DO HOME)

กลับมาสักพัก ก็มีหนุ่มหล่อ 2 คน มาเรียก

ถือพวงมาลัยพวงใหญ่ สวยหรูมาทั้งคู่

พร้อมมานั่งคุกเข่าลงกับพื้น อ.อุบล บอกว่า

ให้ยืนขึ้นเถอะ อ.อุบล อยากเป็นคนเท่าๆ กับคุณ

ทั้งคู่บอก พอใจจะนั่งแบบนี้ครับ

คนที่ 1 คือ คุณต๋อง น้องคุณตุ้ม บอกว่า

วันนี้มาขอฝากตัวเป็นลูก

ส่วนคนที่ 2.คุณตุ้มคนนี้คุณแม่ยกให้ อ.อุบล นานแล้ว

และ

เป็นลูกชายที่น่ารักมาก

วันนี้...เป็นวันเกิด...คุณตุ้ม

เมื่อวานโทร.บอกว่า จะไปไหว้หลวงพ่อโสธร

แล้วจะเข้ามาบ้านสวนฯ ขอพร อ.อุบล

(คิดในใจว่า โธ่เอ๋ย...

พรใดจะมายิ่งใหญ่เท่าพรของพระพุทธเจ้า)

แต่ยังไม่อยากโต้แย้งทางโทรศัพท์

จะมาก็ดีแล้ว

เพราะ

มีเรื่องที่อยากคุย

เบื้องบนท่านเมตตาคุณตุ้ม

ให้บอกบางอย่างกับคุณตุ้ม

ตั้งแต่ก่อนปีใหม่

ซึ่ง อ.อุบล ไม่ทราบมาก่อนเลยว่า

วันนี้  6 ม.ค.54

จะเป็นวันเกิดคุณตุ้ม

แต่เบื้องบนท่านทราบ

ท่านจึงสั่งการ ให้ อ.อุบล

แจ้งงานที่ท่านมอบหมายให้คุณตุ้มได้ทำ

แต่ขอเล่าเรื่องที่ ทั้งคู่มาหาวันนี้ก่อน

คนหนึ่งขอพรวันเกิด

คนหนึ่งมาขอฝากตัวเป็นลูก

ก็จึงได้บอกไปว่า อ.อุบล คนบาปหนา

ไม่บังอาจให้พรใคร ดังนั้นจึงขอบารมีพระพุทธเจ้า

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ บ้านสวนพีระมิด ทั่วจักรวาล

และ

 บุญของ อ.อุบล มี่เท่าไหร่ให้ทั้งหมด

ขอให้ทั้งสอง

ยึดพระพุทธองค์เป็นที่ตั้ง

คุณตุ้มพูดว่า ผมยังไม่ดี ไม่บริสุทธิ์ ยังผิดพลาด

ขอให้ อ.อุบล โปรดยกโทษให้ผมด้วย ฯลฯ

(นี่คือเสน่ห์ของคุณตุ้ม)

อ.อุบล จึงบอกว่า

ที่พวกเราต้องมาเจอกันอยู่นี้

เพราะเราทุกคน ล้วนยังไม่บริสุทธิ์ อ.อุบล ก็ไม่บริสุทธิ์

หลายคนที่มาหา อ.อุบล

ด้วยเข้าใจผิดว่า อ.อุบล คงจะเป็นคนดี

เข้าใจผิด อ.อุบล คนนี้

ขอเอาชีวิตของตนเอง เป็นแบบอย่างแก่ทุกคนในด้านมืด

ด้านชั่ว แล้ว ได้รับผลของความชั่วเป็นอย่างไร

จึงละอายแก่ใจตัวเอง อายสิ่งศักดิ์สิทธ์

อายเทวดาฟ้าดิน

ถ้าจะแนะนำสั่งสอนใคร

เพราะหันมาดูตัวเองแล้ว ส่องกระจกดูแล้ว

ไม่มีความดีใดเป็นตัวอย่างให้ใคร

ได้เลยสักเรื่องเดียว แย่ทุกเรื่อง เลวทุกอย่าง

แต่ก็จะทำประโยชน์ก่อนตาย

โดยเอาความชั่วนี่แหละ

เป็นครูด้านผลของคนชั่ว  และ ผลของความชั่ว

ส่วนด้านสว่าง

ด้านความดีงาม บริสุทธิ์หมดจด

ขอให้ยึด พระพุทธองค์

ดังนั้น

คนที่จะมาหา อ.อุบล

จึงต้องเป็นคนที่รู้ตัวดี ว่ามีชีวิตด้านมืด

 และ

กล้ายอมรับเหมือน อ.อุบล จึงค่อยมา

เพราะที่ อ.อุบล หลุดพ้นจากความทุกข์ ความทรมาน

เพราะการได้เปิดเผยเรื่องราวความชั่ว

ของตัวเอง ให้ผู้อื่นได้รับรู้

เป็นธรรมทาน

ที่ไม่ต้องลงทุน ไม่ต้องลงแรง

ไม่เหนื่อย ไม่เสียเงิน

เสียแต่หน้า+ชื่อ

ซึ่งหน้านี้มันก็หนา ไม่มีอะไรจะเสียไปกว่านี้แล้ว

ชื่อ มันก็ไม่เห็นว่าจะเสียไปกว่านี้อีกแล้ว

เช่นกัน....เพราะ.....ตอนที่คิด

อย่างคนฉลาด

สร้างภาพ

อวดรู้...อวดเก่ง...ทำสอนคน

ใจมันกลับตอกย้ำว่า

ตัวเองเลวขนาดนี้ ยังมีหน้าสอนคนอื่น

บอกประวัติความดี ก็ไม่เห็นมันจะมีคนมานับถือ เชื่อถือ

อวดเก่ง ก็ไม่เห็นทำอะไรสำเร็จ สักกะอย่าง

อวดรู้ แต่ดันผิดพลาด ล้มเหลว ทุกอย่าง

ไม่เอาแล้ว เป็นคนชั่ว แบบ หน้าชื่น

ดีกว่ากันเยอะ ไม่ต้องคอย

สร้างภาพ

ไม่ต้องคอยคิด

หาอุบายมาโกหกคน

นอนหลับทุกวัน

แต่สำหรับคนที่มีความดีแล้ว

สอนคนอื่นได้แล้ว  ชีวิตประสบความสำเร็จแล้ว

ก็ควรจะไปเป็นแบบอย่างแก่คนทั้งหลาย

แสดงความสุข ความสำเร็จในชีวิต

ด้านสว่างให้ผู้อื่นได้เห็น

และแนะนำสั่งสอน

ผู้คนทั้งหลาย

ให้รู่ว่า

เพราะท่านสร้างเหตุอันใด

ท่านจึงได้รับความสุข ความสำเร็จ

จนมาเป็นครูบาอาจารย์

สอนผู้อื่นได้

แต่ อ.อุบล ยังยืนยันมั่นคง ว่า

อ.อุบล เป็นตัวอย่าง ด้านมืด

ด้านความชั่ว

ชั่ว

นิรันดร์

สรุปว่า

การจะเรียก อ.อุบล ว่า แม่ หรือ เรียกว่าอะไรนั้น

 ไม่สำคัญเลย

สิ่งที่ยิ่งใหญ่  คือ

หัวใจ ของเรา คิดยังไง...นั่นเอง

แต่ทั้งนี้ไม่ได้หมายถึง

การห้ามใจศรัทธาของผู้ใด

หากเรียกแล้ว  ทำให้ท่านมีความสุข  ก็ยินดี

แต่ถ้าเรียกตามกัน

ฝืนใจเรียก ก็จะสร้างทุกข์  เอาเป็นว่า ตามอัธยาศัย

(แล้วก็คิดในใจ....กลัว...ม๊าก...ค่ะ)

1.จะเลี้ยงยังไงไหวน้อ....จะเอาข้าวที่ไหนมาเลี้ยงน้อ

สงสัยต้องเลี้ยงแบบ บุฟเฟ่ต์ ละงานนี้

2.จะลำดับ พี่น้อง ยังไงน้อ จะเอาอะไรมาแยกแยะ

จะใช้ประสบการณ์ หรือ เส้นประสบการณ์ดีน้อ

3.จะเอามรดกที่ไหนมาแบ่งให้น้อ ว่าแล้วก็ต้อง

ออกไปนับต้นมะม่วง ขนุน กระท้อน ว่ามีกี่ต้น

ถ้าไม่มาก คนละต้น ถ้าลูกหลายคน แบ่งเป็นกิ่ง

ถ้าลูกเป็นโขยง ต้องแบ่งใบละงานนี้

4.ทั้งนี้ทั้งนั้น ต้องให้พี่ใหญ่ หว่าหวา เขาเห็นชอบด้วย

5.เงินที่ขายขวดได้ น้องตัวเล็ก ลองนับซิ พอซื้อลูกรึเปล่า

ถ้างั้น

จะจดทะเบียนจัดตั้ง

บริษัทรับเหมาก่อสร้าง

ชื่อ

บริษัท ลูกบ้านสวนพีระมิด คอนสตรัคชั่น จำกัด

(ก่อสร้างเฉพาะในบ้านสวนฯ)

ดีไหมจ๊ะ  คุณวี คุณดา ป้าเพลิน

 ไม่ต้อง...ฮั้ว...ประมูล

ด้วย

 ก่อนอื่นขอขอบคุณพี่ตุ้ม พี่ต๋อง กับสิ่งที่ทำให้ผมมีความสุขยิ่งๆ ขึ้นในคำกล่าวของอาจารย์แม่อุบล และขอร่วมยินดีในบุญด้วยครับผม

อาจารย์แม่อุบล ค่อยๆ กล่าวแบบเทคอ๊อฟนิ่มๆ จนถึงเพดานบิน ทำให้เกิดสุขถ้วนหน้า...แต่ช่วงแลนด์ดิ้ง สุขยิ่งกว่า เพราะถึงขั้นหัวเราะเกือบตกเก้าอี้เลยทีเดียวครับ

อย่างไรก็ตาม...กระผมขอภาวนาว่าจะทำดีเพื่อพระพุทธองค์ตลอดไป และมีความสุขจริงๆ ที่ได้เรียก "อาจารย์แม่อุบล" ครับผม 

กราบขอบพระคุณอย่างสูง

ที่กรุณาอนุญาต ให้เรียก..แม่ได้

ขอบคุณมากๆค่ะ

ท่านอาจารย์.. แม่อุบล.. เจ้าขา 

อ่านข้อความของท่านอาจารย์..แม่อุบล

ตอนต้นๆ เหมือนเป็น หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

ท่านพูดเลย ค่ะ

พออ่านต่อๆมา

(แล้วก็คิดในใจ....กลัว...ม๊าก...ค่ะ)

นึกถึงน้อง เจส ลูกชายคุณสุเมธ ที่เรียก

ท่านอาจารย์ว่า..คุณยาย ที่สวยที่สุดในโลก

รู้แล้วว่ากลัว กลัวอะไร คุณแม่กลัวเป็นยาย แต่สวยที่สุดในโลกนะคะ

อาจารย์แม่..เจ้าขา

         ขอขอบพระคุณที่ให้โอกาสเรียกคุณแม่ "อาจารย์แม่อุบล"

                                                       ขอกราบขอบพระคุณอาจารย์....แม่อุบลมากค่ะที่เปิดโอกาสให้เรียก ว่าแม่

                                                          ขอบคุณอาจารย์แม่อุบล.....มากๆๆๆๆๆๆๆค่ะ                                                                                                                                                                                       

    ดีใจจังที่ได้มาเปิดกระทู้นี้ในวันนี้ เพราะแอบเรียกอาจารย์อุบล ว่าอาจาร์ยแม่อุบลมาแล้ว ในใจยังคิดว่าไม่ได้ขออนุญาติเลยจะเป็นอะไรมั้ยหนอ แต่ลูกก็เอยนามอาจาร์ยแม่อุบลให้ช่วยบ่อยๆ  รู้สึกดีใจมากที่ท่านอนุญาติและอยากจะบอกว่า อาจารย์แม่อุบลว่า หนูคิดว่าลุกหลานชาวบ้านสวนต้องอยู่อย่างเป็นระเบียบแน่นอนโดยอาจาร์ยแม่เป็นผู้นำทาง  ถ้าหนูมีอะไรที่ตกๆ หล่นๆบ้าง หวังว่าท่านจะไม่เอาหนูทิ้งลงถังขยะนะคะ  และขอร่วมแสดงความยินดีอย่างยิ่งกับคุณต๋อง และคุณตุ้มด้วยนะเจ้าคะ   สาธุ

อยากเป็นลูกบ้านสวนจัง แต่ยังดูรายการได้ 6ตอนเอง

พรุ่งนี้จะดู 3 ตอนรวดเลย วันพุธ น่าจะได้ไปกราบคุณแม่ยังสาว

อาจจะไม่ได้พบ ก็จะร่วมบุญก่อสร้างในบ้านสวน ร้องเพลงรอ จนกว่า

อาจารย์ คุณแม่จะเมตตาโปรดนั่นแหละ

อยากทำดีให้สุดๆ ด้วยเวลาที่เหลือน้อย

เพื่อจิตที่หลุดพ้น ดวงตาเห็นธรรม

หลุดจากวงจรมืดดำที่ค้นหาทางแทบพลิกแผ่นดิน

โอ บ้านสวนพีระมิด ที่พึ่งสุดท้าย  ของคนใกล้ตายเต็มที อย่าง ...//  . บัวลอย