เรียกมานาน แล้วจ้า

พ่อพระ...

แห่งบ้านสวนพิรามิด

        ในเมื่อมี  คุณแม่อุบลแล้ว  ก็ต้องมีคุณพ่อมงคลด้วย ใช่ไหมค่ะพี่วี

       ไม่งั้นเดี๋ยวพวกเราเป็นลูกกำพร้า

 ขออนุญาตคุณแม่อุบลนะคะ  ขอเล่านิดหนึ่ง 

เมื่อวานคุณแม่อุบลเล่าว่า  คุณพ่อมงคล  ว่าคุณแม่อุบลผิดศีลข้อมุสา  เพราะตอนแต่งงาน

บอกว่าไม่เคยมีลูกมาก่อน  แต่ทุกวันนี้ ลูก ๆ ไม่รู้มาจากไหนโผล่กันมาเยอะแยะ 

ก็ขอเรียนคุณพ่อมงคลด้วยนะคะว่า  ลูก ๆ ทั้งหลาย

เป็นลูกของคุณพ่อมงคลและคุณแม่อุบลค่ะ  (โมเมมั๊ยเนี่ย)

                             ด้วยความเคารพ

                                   ตาล

ไม่ได้เรียกออกจากปาก

แต่เคารพ รัก ท่านอยู่ในใจเสมอคะ

ขอบคุณมากค่ะ พี่วี  อยากเรียกมาก ค่ะ

และประทับใจในวันครบรอบวันเกิด 1 ปี ของบ้านสวนพีระมิด

ในวันที่ 9 มกราคม 2554 ที่ผ่านมาด้วยค่ะ

เนื่องจากท่านอาจารย์แม่ อุบล คนดีที่ 1

เชิญให้ท่านอาจารย์พ่อ มงคล พูดอะไรบ้าง

ท่านอาจารย์มงคล พูดไม่เยอะ

แต่แฝงไปด้วยความเอื้ออาทร น้ำใจอย่างเหลือล้น

ท่านกล่าวพอที่จำได้ ว่า

ท่านเห็นทุกคนที่มาบ้านสวนพีระมิด

เป็นคนในครอบครัวเดียวกัน

(กัญญ์วิญาณ์ อยู่กลุ่ม Hard core ยังน้ำตาไหล

2 คนกับป้าเจริญ ตามประสาวัยรุ่น )

รักและเคารพทั้งสอง ท่านมากค่ะ  แต่ไม่ค่อยกล้า

เรียกท่านว่าพ่อค่ะ..  เพราะตอนปีใหม่ไปกราบสวัสดี

ท่านแซวเล่นมาว่า

ลูกแก่ขนาดนี้ พ่อมันจะแก่ขนาดไหน

(ไม่รักแล้วว่าแก่)

เห็นด้วยกับพี่วีค่ะ มีคุณแม่อุบล แล้ว ก็ต้องมีคุณพ่อมงคล ค่ะ

ขอญาติเรียกคุณพ่อมงคลด้วยอีกคนนะคะ

เคารพรักท่านเช่นกันค่ะ ท่านน่ารักมากไม่ค่อยแสดงตัวจนมีคนคิดว่าท่านเป็นคนขับรถของท่านอาจารย์แม่อุบล น้องท๊อปก็น่ารักและมีเมตตาไม่น้อยไปกว่าท่านทั้งสอง ถ้าใครได้ดูรายการคุยไปแจกไปมีอยู่ตอนหนึ่งที่ท่านอาจารย์แม่ ได้ถามน้องท็อปว่ารู้สึกอย่างไรที่แม่มาทำแบบนี้ น้องท็อปตอบว่าก็ทำแบบที่แม่ทำนี่แหละได้ช่วยเหลือผู้อื่นให้รอดด้วยไม่ใช่เรารอดครอบครัวเดียวประมาณนี้ค่ะสมองอันน้อยนิดจำได้แค่นี้ค่ะหากไม่เป๊ะทุกถ้อยคำลูกกราบขอขมาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ด้วยเจ้าค่ะ ด้วยซาบซึ้งในคำพูดของน้องท็อปเป็นที่สุด น้ำตาไหลใบ้รับประทานอยู่หน้าคอม ความตื้นตันวิ่งมาจุกในลำคอ

ยิ้มสยาม..ต้องแบบพ่อเรานี่

ขออนุญาตินะคะ...พ่อขา

ขอยืนยันว่า

พ่อ..นะ..หนุ่มฟ้อ หล่อเฟียว อยู่

แต่ลูก ๆ นะ แก่นำหน้าไปเอง

กราบคุณแม่อุบล

               สวัสดีเพื่อนๆ พี่ ๆ ทุกคน ครับ

                         ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณ พี่วีที่เขียนกระทู้นี้ขึ้นมาครับ เพราะ ยอมรับว่าได้รับความเมตตาจากอาจารย์มงคลก่อน ที่จะได้พบกับอาจารย์อุบล ( เพราะ ไปทำงานที่บ้านสวนพีระมิด ครั้งแรก วันที่  1 พ.ย. 53(เป็นวันจันทร์) ก็ได้พบท่านอาจารย์มงคล ก็เป็นท่านที่แนะนำในการให้ไปทำงานช่วยพี่ตุ้ม)

                          แต่ปรากฎว่า เมื่อได้พบอาจารย์อุบล เพื่อรับการบำบัด(18 ธ.ค.53) ผมกลับลืมเลือนอาจารย์มงคลไป ต้องขอกราบขออภัยกับอาจารย์มงคล ครับ

                           แต่วันนี้ ได้อ่านกระทู้ที่พี่วีตั้งขึ้นมา ก็มีจิตสำนึกผิดขึ้นมา ว่า ถ้าไม่มีอาจารย์มงคล ช่วยในการถ่ายทำ ก็ไม่อาจเกิดรายการบ้านสวนพีระมิดขึ้นมาได้ ก็เหมาะสมด้วยประการทั้งปวงที่จะเรียก อาจารย์มงคล เป็น คุณพ่อ ครับ

                          ขอน้อมกราบ คุณพ่อมงคล ครับ

        คุณแมวพูดจาหยาบคาย อายุเหลือน้อยเท่านั้นเอง(ไม่ได้แก่) ขอขอบคุณ คุณแมวที่เอารูปคุณพ่ออ.มงคลมาลงดูแล้วชื่นใจเป็นปลี้มเหลือเกิน...

      คนขายขวดก็คิดว่าเป็นเหตุผลอันควร     ในเมื่อมี

ท่านแ่ม่อาจารย์อุบล แล้วไฉนจะขาด  ท่านพ่ออาจารย์

มงคล   ได้อย่างไร เพราะกริยวัตรของท่านทั้งสองสม

ควรได้รับคำที่พี่วีกล่าวไว้ข้างต้นขอรับ.........

อ่า มีคุณแม่อุบล คุณพ่อมงคล ของลูกบ้านสวน

แล้วคุณท๊อปล่ะค่ะ พี่วี

ขอเป็นลูก คุณพ่อ อ.มงคล ด้วยคนนะค่ะ

เห็นรอยยิ้มของพ่อพระแห่งบ้านสวนฯ แล้ว มีความสุขจริงๆ

ช่างเป็นรอยยิ้มแห่งความเมตตา หาที่เปรียบไม่ได้เลย...

และที่สำคัญ อ.มงคล ยังหนุ่มฟ้อ หล่อเฟี้ยวอย่างคุณแมวว่าจริงๆด้วย .....คอนเฟิร์ม....

แหม....ยิ้มก็หวาน แถมใส่เสื้อสีชมพู ซะด้วย....นะค๊า..