ReadyPlanet.com


คำขอขมาจากใจ ส่งไกลไปบ้านสวนพีระมิด


 

 

 

 

ลูกขอกราบ แทบพระบาท..องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

 

 

พระปัจเจกพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ 

 

 

  พระอรหันต์สาวกทุกพระองค์  พระอริยบุคคล ทุกๆท่าน

 

 

หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

 

 

เสด็จตา ท่านท้าวเวสสุวรรณ ท่าน พญายมราช

 

 

ท่านท้าวมหาราชทั้งสี่  นายนิรยบาล

 

สิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งบ้านสวนพีระมิด

 

 

เทพแห่งพีระมิด  เทพสฟิงคซ์ 

 

เทพพรหม เทวดา พระอินทร์

 

 

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วจักรวาลและอนันตจักรวาล

ท่านอ.แม่อุบล-ท่านอ.พ่อมงคล ศุภาเดชาภรณ์

และ

เพื่อนๆ ทุกๆท่าน ในบ้านสวนพีระมิด

ขออภัย ท่านอาจารย์ แม่อุบล

ที่โง่ เขลา ไม่หาย สอนไม่จำ

จนทำให้ท่านต้อง ไม่สบายใจในทุกๆเรื่อง

ขออภัย เพื่อนๆที่แสดงความเห็นในกระทู้

ทุกกระทู้อย่างตรงไปตรงมา จนคำบางคำทำให้หลายๆท่าน

ไม่สบายใจ เป็นทุกข์ด้วยคำ ที่เขียน ด้วยความคิด

ด้วยเจตตนา และไม่เจตนา

ของข้าพเจ้า  ขออโหสิกรรม ให้กัญญ์วิญาณ์ ด้วย

แม้แต่กรรมที่ท่านอื่นทำต่อข้าพเจ้า

ทั้งที่ตั้งใจ หรือมิได้ตั้งใจทำให้ข้าพเจ้าได้รับความทุกข์

อื่นใด ข้าพเจ้า ขออโหสิกรรม ให้ทั้งหมด

ยกถวาย..องค์พระพุทธเจ้า 

เป็นอภัยทาน เพื่อจะได้ไม่มีเวรกรรมกันอีกต่อไป

ด้วยอนิสงฆ์ แห่งการอภัยทานนี้

ขอให้ชีวิตของข้าพระพุทธเจ้า และครอบครัว

รอดพ้นจากปัญหาทุกๆปัญหาด้วยเทอญ

ความตายอยู่ใกล้เราแค่ พริบตา เท่านั้นเอง 

ฉะนั้นจึงขอที่จะไม่ประมาท ไม่สร้างกรรมเพิ่.ม ขอหยุด

และ ... ขออภัย

ทุกๆท่าน..ไว้ในโอกาสนี้ด้วย เทอญ

สาธุ สาธุ สาธุ



ผู้ตั้งกระทู้ กัญญ์วิญาณ์ สุวัฒนาพร (tata_su22-at-windowslive-dot-com) โพสต์และแสดงความเห็นเฉพาะสมาชิกเท่านั้น :: วันที่ลงประกาศ 2011-02-07 16:22:59


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (1530907)

 

ขอให้พี่กัญญ์

จงเป็นสุข เป็นสุขเทอญ

*******************************************

โธ่ !!!!!  หัวอกเดียวกัน

จะตายวัน  ตายพรุ่ง

ขอเพียงได้ สำนึก และ ขอโทษ จากใจที่บริสุทธิ์

**********************************

ผู้แสดงความคิดเห็น แมว วันที่ตอบ 2011-02-07 17:03:19


ความคิดเห็นที่ 2 (1530909)

ขอให้พี่กัญญ์

จงเป็นสุข เป็นสุขเทอญ

เป็นสุขแน่ หล่ะ

จะไม่ขมา ก็ ยายแมว อ้วนนี่แหละ ค่ะ

ขอตบผ่านกระดานสนทนา ได้ไหมนี่ ขันแตกแล้ว จ้า..

รักเสมอ แม้เธอ..บ้าไปแล้ว

 

ผู้แสดงความคิดเห็น กัญญ์วิญาณ์ (tata_su22-at-windowslive-dot-com)วันที่ตอบ 2011-02-07 17:32:10


ความคิดเห็นที่ 3 (1530930)

ขอให้พี่กัญญ์

จงเป็นสุข เป็นสุขเทอญ

*****************************************

อ้าว !  ขอโทษจ้า...

ก็พี่บอกว่า เหมือนตายทั้งเป็น

และขอบคุณนะคะ....ที่รักแมว

***************************************

ผู้แสดงความคิดเห็น แมว วันที่ตอบ 2011-02-07 20:47:19


ความคิดเห็นที่ 4 (1530957)

"ใจสู้หรือเปล่า ไหวไหม๊บอกมา"

"โอกาสของผู้กล้า ศรัทธาไม่มีท้อ"

เอาเพลงพี่โป่ง หิน เหล็ก ไฟ มาร้องให้ฟังอีกรอบ..น่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=1P6mhwb4OtU

 

ว่าแต่ว่า..สองสาวเนี้ย...จะปลอบใจกัน หรือ ทะเลาะกัน กันแน่เนี๊ยะ...ฮิฮิ

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ชนิดา วันที่ตอบ 2011-02-08 05:19:22


ความคิดเห็นที่ 5 (1530969)

 

 

    ขอเป็นกำลังใจให้คุณกัญญ์นะคะ ทุกอย่างเป็นบทเรียน

และบททดสอบค่ะ และคิดว่าคุณกัญญ์คงจะผ่านไปได้ค่ะ

สร้างกำลังใจให้กับตัวเองเพื่อจะได้ร่วมกันสร้างสิ่งดี ๆ ให้

กับพระพุทธศาสนา ประเทศชาติ พระมหากษัตริย์ นั่นคือเรา

ได้สร้างความดีให้กับตัวเราเองด้วย

ผู้แสดงความคิดเห็น วีรดา อยู่นวล วันที่ตอบ 2011-02-08 09:08:33


ความคิดเห็นที่ 6 (1530972)

น้องทรายจะคอยเป็นกำลังใจให้

พี่กัญญ์และน้าแมว

ทั้งคู่เลยค่ะ

มีจิตใจที่เข้มแข็งนะค่ะน้า ๆ ทั้งหลาย

บททดสอบได้รับกันทุกคนเพียงแต่แตกต่างกันไป

หลายรูปแบบเท่านั้นเองค่ะ

สู้ ๆ นะจ๊ะคนดี

ผู้แสดงความคิดเห็น น้องทราย (นางสาวลักขณา ศรประสิทธิ์) วันที่ตอบ 2011-02-08 09:32:57


ความคิดเห็นที่ 7 (1530996)

 

"ใจสู้หรือเปล่า ไหวไหม๊บอกมา"

"โอกาสของผู้กล้า ศรัทธาไม่มีท้อ"

************************************

ขออนุญาต COPY ข้อความ

คุณชนิดา ครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น มวล+น้องหว่าหวา ครับ วันที่ตอบ 2011-02-08 10:53:47


ความคิดเห็นที่ 8 (1531004)


ขอขอบคุณ และขออนุโมทนาบุญกับทุกๆธรรมทาน

กำลังใจของทุกท่านมีค่ายิ่งค่ะ ใจสู้ค่ะ

แต่กำลังจะไม่ไหวแล้ว

แต่เรียกว่าโชคดี ดีกว่า

ไม่พบ ไม่เจอ ไม่เห็น ไม่รู้ ไม่รัก ไม่พลัดพราก และไม่จากกัน

เห็นทุกข์ ก็เห็นธรรม ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

ผู้แสดงความคิดเห็น กัญญ์วิญาณ์ (tata_su22-at-windowslive-dot-com)วันที่ตอบ 2011-02-08 11:29:15


ความคิดเห็นที่ 9 (1531243)

 

 

 คำสอนของท่านพุทธทาส

 

เขามีส่วนเลวบ้างช่างหัวเขา

 

จงเลือกเอาส่วนที่ดีเขามีอยู่

************************************

เป็นประโยชน์โลกบ้างยังน่าดู

ส่วนที่ชั่วอย่าไปรู้ของเขาเลย

จะหาคนมีดีโดยส่วนเดียว

อย่ามัวเที่ยวค้นหาสหายเอ๋ย

เหมือนเที่ยวหาหนวดเต่าตายเปล่าเอย

ฝึกให้เคยมองแต่ดีมีคุณจริง

คุณกัญ + คุณแมว

~~ อย่าเพิ่งต้อแต้นะค๊ะ ~~

ยืนหยัดต่อไปค่ะ

อย่างที่เคยบอกไว้ค่ะ

แล้วมันก็จะผ่านนนนไปปป

สาธุ สาธุ สาธุ

ผู้แสดงความคิดเห็น อุไรวรรณ อติโพธิ วันที่ตอบ 2011-02-09 20:11:29


ความคิดเห็นที่ 10 (1531397)

 

หลวงปู่ทวด วัดช้างให้ จ.ปัตตานี
ท่านเป็นพระมหาเถระที่รู้จักกันทั่วประเทศ ในนาม
" หลวงปู่ทวด เหยียบน้ำทะเลจืด "
คาถาบูชาท่าน คือ
นะโม โพธิสัตโต อาคันติมายะ อิติภะคะวา
ชาติกาล
3 มีนาคม พ.ศ. 2125
ชาติภูมิ
บ้านเลียบ ต.ดีหลวง อ.สทิงพระ จ.สงขลา
บรรพชา
เมื่ออายุได้ 15 ปี
อุปสมบท
เมื่ออายุ 20 ปี
มรณภาพ
6 มีนาคม พ.ศ. 2225
สิริรวมอายุได้
99 ปี
คติธรรมคำสอน ของ
หลวงปู่ทวด

ธรรมประจำใจ
พูดมาก เสียมาก    พูดน้อย เสียน้อย     ไม่พูด ไม่เสีย     นิ่งเสีย โพธิสัตว์
ละได้ย่อมสงบ
ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ ล้วนแต่เคลื่อนที่ไปสู่ความเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ทุกอย่างในโลกนี้ เคลื่อนไปสู่การสลายตัวทั้งสิ้น ไม่ยึด ไม่ทุกข์ ไม่สุข
ละได้ย่อมสงบ

สันดาน

ภูเขาถูกมนุษย์ทำลายลงมาได

แต่สันดานของคนเราที่นอนนิ่งอยู่ในก้นบึ้ง
ซึ่งไม่เหมือนกันย่อมขัดเกลาให้ดีเหมือนกันได้ยาก

ชีวิตทุกข์

การเกิดมาเป็นมนุษย์ชาติหนึ่ง จะว่าประเสริฐก็ประเสริฐ จะว่าไม่ประเสริฐก็ไม่ประเสริฐ
จะเห็นได้ว่า ตื่นเช้าก็มีความทุกข์เข้าครอบงำ
จะต้องล้างหน้า ล้างปาก ล้างฟัน ล้างมือ
เสร็จแล้วจะต้องกินต้องถ่าย นี่คือความทุกข์แห่งกายเนื้อ
เมื่อเราจะออกจากบ้าน

ก็จะประสบความทุกข์ในหมู่คณะ ในการงาน ในสัมมาอาชีวะ การเลี้ยงตนชอบ
นี่คือ ความทุกข์ในการแสวงหาปัจจัย

บรรเทาทุกข์

การที่เราจะไม่ต้องทุกข์มากนั้น
เราจะต้องรู้ว่า เรานี้จะต้องไม่เอาชีวิตไปฝากสังคม เราต้องเป็นตัวของเราเอง
และเราจะต้องวินิจฉัยในเหตุการณ์ที่จะเข้ามาเกี่ยวข้องกับตัวเราว่า สิ่งใดเราควรทำ สิ่งใดไม่ควรทำ

ยากกว่าการเกิด

ในการที่เราเกิดมา   ชีวิตแห่งการเกิดนั้นง่าย   แต่ชีวิตแห่งการอยู่นั้นสิยาก
เราจะทำอย่างไรให้อยู่ได้อย่างสุขสบาย

ไม่สิ้นสุด

แม่น้ำทะเล และมหาสมุทร ไม่มีที่สิ้นสุดของน้ำ ฉันใด
กิเลสตัณหาของมนุษย์ก็ย่อมไม่มีที่สิ้นสุด ฉันนั้น

ยึดจึงเดือดร้อน
ทุกวันนี้
เกิดความทุกข์ ความเดือดร้อน ก็เพราะมนุษย์ไปยึดโนน่ ยึดนี่
ยึดพวกยึดพ้อง ยึดหมู่ยึดคณะ ยึดประเทศเป็นสรณะ โดยไม่คำนึงถึงธรรมสากล
จักรวาลโลกมนุษยนี้ ทุกคนมีกรรมจึงเกิดมาเป็นสัตว์โลก
สัตว์โลกทุนคนต้องใช้กรรมตามวาระ ตามกรรม
ถ้าทุกคนยึดถือเป็นอารมณ์ ก็จะเกิดการเข่นฆ่ากัน   เกิดการฆ่าฟันกัน
เพราะอารมณ์แห่งการยึดถืออายตนะ   ฉะนั้น ต้องพิจารณาให้ถ่องแท้ว่า
สิ่งใดทำแล้ว สัตว์โลกมีความสุข สิ่งนั้นควรทำ นี่คือ หลักความจริงของธรรมะ


ธรรมารมณ์
การอยู่อย่างมีธรรมารมณ์ คือ การอยู่เหนือความรู้สึกทั้งปวง
อยู่อย่างรู้หน้าที่การเป็นคน และรู้หน้าที่ในการงาน คือ รู้ว่าสิ่งที่เราทำนั้น เป็นสิ่งที่เราต้องทำ

ไม่ใช่ทำเพื่อหวังผลตอบแทน
 เพราะถ้าเราทำงานเพื่อหวังผลตอบแทนต่างๆ แล้ว
ถ้าสิ่งต่างๆไม่สัมฤทธิ์ผลตามความหวังนั้น เราย่อมเกิดความโทมนัส   เสียใจน้อยใจ
 เป็นทุกข์
มารยาทของผู้เป็นใหญ่

ผู้ใหญ่ไม่ใช่อยู่ที่เกิดก่อน  ผู้ดีไม่ใช่อยู่ที่เรียนสูง
มารยาทจรรยาของการเป็นผู้ใหญ่ ก็คือต้องสุขุมรอบคอบ และไม่ยึดติดเสียงเป็นหลัก
คือ ต้องไม่หวั่นไหวกับคำนินทาและสรรเสริญ

โลกิยะ หรือ โลกุตระ

คนที่เดินทางโลกุตระ  ย่อมไปดีทางโลกิยะไม่ได้
คนที่เดินทางโลกิยะ
 ย่อมสำเร็จทางโลกุตระได้ยาก  เพราะอะไร ?
ถ้าคนหนึ่งสำเร็จได้ทั้งโลกิยะ และโลกุตระง่ายแล้ว
ทำไม องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธโคดม
ต้องสละราชบัลลังก์แห่งจักรพรรดิไปเป็นธรรมราชาเล่า
?
ถ้าเป็นไปได้
 พระองค์เป็นมหาจักรพรรดิพร้อมทั้งธรรมราชา ไม่ดีหรือ ?
แต่มันเป็นไปไม่ได้ เพราะโลกของโลกิยะและโลกุตระเดินคู่ขนานกัน
เราต้องตัดสินใจ
 ต้องมีความเด็ดเดี่ยวและกล้าหาญในการที่จะเลือกทางใดทางหนึ่ง
ศิษย์แท้
พิจารณากายในกาย  พิจารณาธรรมในธรรม  พิจารณาวิญญาณ ในวิญญาณ
นั่นแหละ คือ สานุศิษย์อันแท้จริงของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

รู้ซึ้ง

ทุกอย่างจะต้องมีเหตุ
 เมื่อมีเหตุจึงจะมีผล  ผลนั้นเกิดจากเหตุ
เราได้วินิจฉัยข้อนี้แล้ว
 เราจึงรู้ซึ้งถึงพุทธศาสนา

ใจสำคัญ
การทำบุญนั้น จะต้องทำด้วยจิตใจบริสุทธิ์
จะต้องทำด้วยความศรัทธา
ผลสะท้อนมันจะเกิดขึ้นเกินความคาดหมาย


บริจาค

ทำบุญสังฆทานเป็นจาคะ  จาคะเป็นการบริจาคโภคทรัพย์ภายนอก
การสวดมนต์เป็นการภาวนา
 การภาวนาเป็นการบริจาคภายใน
เพราะฉะนั้น ถ้านับในด้านทิพย์อำนาจ
การบริจาคภายในย่อมได้กุศล มากว่า การบริจาคภายนอก
นี่คือเรื่องของนามธรรม

ทำด้วยใจสงบ

เราจะทำบุญก็ดี
 เราจะทำอะไรก็ดี  จงทำด้วยความสงบ
อย่าทำด้วยอารมณ์แห่งความร้อน เพราะการทำด้วยอารมณ์ร้อนนั้น
 มันจะพาเราไปสู่หายนะ
เมื่อเกิดอารมณ์ร้อน
 เราจะทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง   จงอย่าทำ
นั่งให้จิตใจมันสบายเสียก่อน
 เมื่อจิตใจสบายแล้ว ปัญญาก็เกิด
เมื่อเกิดปัญญาแล้ว
 จะทำสิ่งใดก็เป็นไปโดยความสะดวก
มีสติพร้อม

จะทำสิ่งใดก็ตาม
 เราต้องมีสติพร้อม
คือ
อย่าให้มีโทสะ
 อย่าให้อารมณ์เข้ามาควบคุมสติ
อย่าให้เรื่องส่วนตัวและขาดเหตุผล มาอยู่เหนือความจริง

เตือนมนุษย์

มนุษย์ผู้ใด เห็นแก่งานส่วนตัว    มนุษย์ผู้นั้น จะไม่มีง านทำในไม่ช้า
มนุษย์ผู้ใด เห็นแก่ทรัพย์ส่วนตัว    มนุษย์ผู้นั้น จะไม่มีทรัพย์ครองในไม่ช้า
มนุษย์ผู้ใด เห็นแก่นอนมาก    มนุษย์ผู้นั้น จะไม่ได้นอนในไม่ช้า

พิจารณาตัวเอง
คืนหนึ่งก็ดี   วันหนึ่งก็ดี  ควรให้มีเวลาว่างสัก 5 นาที หรือ 10 นาที
ไม่ติดต่อกับใคร
ให้นั่งเฉยๆ คิดถึงเหตุการณ์ที่เราทำไปแต่ละวันๆ ว่า
 ที่เราทำไปนั้นเป็นอย่างไร
คือให้ปลีกตัวมีเวลาเป็นของตัวเองบ้าง
 คิดเอาแต่เรื่องของตัว อย่าไปคิดเรื่องของคนอื่น
เพราะมนุษย์เราส่วนมากทุกวันนี้
 มักเอาแต่เรื่องของคนอื่นมาคิด   ไม่ค่อยคิดเรื่องของตัวเอง
คัดลอกจากหนังสือ เรียนธรรมะบูชาพระสุปฏิปันโน เล่มของหลวงปู่ทวด
ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรม
ธรรมะของหลวงปู่ทวด   อ่านแล้วส่งต่อ เพื่อเป็นธรรมทาน
 
ผู้แสดงความคิดเห็น อุไรวรรณ อติโพธิ วันที่ตอบ 2011-02-10 18:40:36


ความคิดเห็นที่ 11 (1531414)

 

        อ่านแล้วได้ข้อเตือนใจตนเอง  ได้ข้อพิจารณาตัวเอง

ขอขอบคุณและอนุโมทนาบุญกับคุณอุไรวรรณด้วยค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น ตาล ฉวีวรรณ นภาพรรณราย วันที่ตอบ 2011-02-10 20:10:37


ความคิดเห็นที่ 12 (1531429)

สวัีสดีครับ คุณกัญญ์

 อย่าเครียดต่อไปเลย เรื่องมันผ่านไปแล้ว  รักาาสุขภาพนะครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น ตุ้ม วันที่ตอบ 2011-02-10 20:45:58


ความคิดเห็นที่ 13 (1531563)

พี่กัญจ้า อย่าคิดมากเลยจ้า

เราผิดพลาดไปแล้ว

เริ่มต้นใหม่ อย่าทำจิตให้เศร้าหมองเลยนะจ๊ะ

เป็นกำลังให้สู้ๆ กันต่อไป ขอให้ผ่านบททดสอบครั้งนี้ไปให้ได้นะค่ะ

คิดถึงพี่กัญนะจ๊ะ

อย่าลืมสัญญาที่ให้กันไว้น่า

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ตฤณ วันที่ตอบ 2011-02-11 17:34:21


ความคิดเห็นที่ 14 (1531623)

ทุกข์ไม่มี บารมีไม่เกิด

ยิ่งทุกข์มาก ยิ่งเห็นธรรมมากขึ้น

ว่าโลกนี้ไม่มีอะไรน่าอยู่

ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน

พบหรือพลักพราก แล้วแต่วาสนา

ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านสร้างสมบารมี

เพื่อเป็นเสบียงสำหรับการเดินทาง

จนกว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง

คือนิพพานนะครับ

สาธุ

ผู้แสดงความคิดเห็น อ๋อย เสฏฐพัฒน์ วันที่ตอบ 2011-02-12 09:58:15



[1]


Copyright © 2010 All Rights Reserved.