กรรมไม่ดีที่เคยกระทำ ไม่ว่าจะด้วยเจตนาหรือไม่เจตนา กระผมขออนุญาตเล่าเป็นธรรมทาน
ในความละอาย และความเกรงกลัวต่อบาปนะครับ เพราะพอผมได้เรียนรู้มากขึ้น ทำให้รู้สึกผิดเป็นอย่างมาก และตั้งใจที่จะเดินทางในสายแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และเรียนรู้จากผู้ที่ศึกษามาก่อน หวังว่าท่านที่ได้เข้ามาอ่านแล้ว หากมีสิ่งใดก็ยินดีที่จะน้อมรับไปเรียนรู้และแก้ไขนะครับ : )

1.เหตุการณ์แรกที่เคยเกิดขึ้นตั้งแต่จำความได้ ก็ประมาณ 5-6 ขวบ นะครับ
วันนั้นคุณพ่อ คุณแม่ พาไปเยี่ยมคุณตาคุณยาย แล้วเรียกให้ไปทานข้าวแต่ดื้อไม่ยอมไป
ทั้งยังแสดงอาการไม่พอใจไปยังโต๊ะทานอาหารอีก พอผมหันหลังมา หน้าผากก็ไปโขกกับมุมเสาทำให้หัวแตกครับ ตอนนั้นจำได้ว่ากลัวมาก พ่อพาไปหาหมอที่โรงพยาบาล  กลัวเพราะเลือดออก ปากสั่นตลอด และจำได้ว่าไม่อยากให้คุณหมอผ่าสมอง แต่ผลX-rayออกมา ไม่เป็นอะไรมากครับ นี่อาจจะเป็นเพราะว่าตอนนั้นเป็นเด็กที่เอาแต่ใจก็ได้ครับ :)

2.เหตุการณ์นี้ก็ต้องจำไปอีกนานเหมือนกันครับ เพราะว่าตอนเด็กอายุประมาณ 6 ขวบเช่นเดียวกัน ได้เกิดความคิดอยากเลียนแบบในการ์ตูน มาจุดไฟปิ้งปลา เลยไปช้อนปลาเข็มมาตัวหนึ่งครับ อยู่บนกองฟาง แล้วบริเวณนั้นก็เป็นสนามฟุตบอล ผมก็เล่นกับน้องข้างบ้าน
แล้วบังเอิญทางบ้านเรียกไปทานข้าวข้างนอก เลยขอตัวออกมาก่อน แล้วคิดว่าไฟจะดับเอง
พอกลับมาถึงบ้าน บังเอิญว่าไฟก็ไหม้ทั่วสนามฟุตบอลเลยล่ะครับ เห็นแต่สนามเป็นสีดำ ตาข่ายฟุตบอลก็ไหม้ไปพอสมควรเลย ตอนนั้นก็กลัว ไม่กล้าที่จะบอกใครเหมือนกันครับ เพราะกลัวโดนดุ แต่ไม่รู้ว่าผู้ใหญ่จะทราบหรือเปล่า :)

3. วันหนึ่งไปเล่นเกมที่พี่ข้างบ้าน พอถึงเวลาทานข้าวพี่ของผมก็มาเรียกไปทานข้าว ตอนนั้นอายุประมาณ 7 ขวบครับ แล้วไม่รู้ว่าเป็นเคราะห์ของผมหรืออย่างไร แต่คงเป็นเพราะผมกลับไปด้วยอารมณ์ไม่ดี ยังไม่อยากทานข้าว บังเอิญว่าพื้นหน้าบ้านขณะนั้นเป็นพื้นต่างระดับ
มีไม้วางอยู่ (เป็นแผ่นไม้ครับ) แล้วมีแมวที่บ้านผมเลี้ยงไว้ นอนอยู่ข้างบนพื้น ผมก็หยิบไม้มาแล้วก็ปล่อยลงไปเต็มแรง กะให้กระแทกพื้นที่วางไม้ แต่ผลไม่ได้เป็นอย่างนั้นครับ ขอบไม้ได้เอียงไปกระแทกกับศีรษะของแมว ทำให้แมวศีรษะแตก แมวก็นอนดิ้นเป็นวงรอบ ตอนนั้นผมตกใจมาก และเสียใจเป็นอย่างยิ่งกับการกระทำที่ไม่อยากจะให้เกิดแม้แต่นิดเดียว,,,,ตอนนั้นถ้าจำไม่ผิดพลาด ได้นำแมวไปฝังกับพี่ ด้วยความสำนึกผิดเป็นอย่างยิ่ง ร้องไห้และเสียใจ

4. เคยแกล้งลูกแมวประมาณ 3-4 ตัว ไปลอยน้ำ อายุคงไล่เลี่ยกันนะครับ แต่ไม่แน่ใจว่าอายุเท่าไหร่ ลอยไม่ได้ไกลแล้วก็ดึงกลับมาครับ ให้อยู่ในตะกร้าไม้สาน แต่น้ำก็เข้าได้ ตอนนั้นคงเล่นเพราะคิดสนุก หรือคิดอย่างไรก็ไม่ทราบ คงคิดสนุกว่าจะแกล้งแมว แต่พอผมได้เรียนรู้มากขึ้น กลับมาย้อนคิดดูว่า การกระทำแบบนี้ ไม่สมควรเลย

5. ตอนนั้นมีการฮิตตกปลาเป็นอย่างมาก ทั้งในละแวกบ้านใกล้เคียง น้องที่รู้จักกัน ก็เลยไปหัดตกปลา แต่ไม่เคยตกได้สักตัว จนกระทั่งวันหนึ่ง ตกปลากระทิงได้ ซึ่งเป็นเบ็ดของผมเอง
เป็นเบ็ดไม้ที่มีคนเอามาให้ แล้วเป็นโชคที่ไม่ดีสำหรับผมเลย ที่ปลากระทิงตัวนั้น กลืนตะขอเบ็ดลงไปในท้อง คุณอาที่มาช่วยแกะเบ็ดให้ ก็เลยเอาไปทำเป็นอาหาร แต่ผมก็ไม่กล้าทาน
แต่จำไม่ได้ว่าได้ทานไปหรือเปล่า ตอนนั้นก็รู้สึกผิดเป็นอย่างมาก

คิดว่าสิ่งที่ไม่ดีส่วนใหญ่ จะเป็นเรื่องราวที่ได้เล่ามาข้างต้นนะครับ

ต่อไปจะขออนุญาตเปิดเผยถึงสิ่งที่เคยกระทำ

1. โกรธ ดื้อ ไม่เชื่อฟัง อารมณ์ร้อน ต่อบิดามารดา
2. ตอนเด็ก เคยไปหยิบกระเป๋าตังที่ร้านขาย เก็บกลับบ้าน ประมาณ 5-6 ขวบ
3. ดูหนังลามกตอนวัยรุ่น
4. พูดจาไม่สุภาพ พูดหยาบคาย
5. เคยลองดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ เป็นบางครั้ง แต่รู้สึกว่าไม่ชอบเลย

เป็นต้น

สิ่งที่เคยประสบ

1. จักรยานล้มหัวฟาดฟุตบาต ไม่แน่ใจว่าสลบไปหรือเปล่า แต่ลืมตาแล้วก็มองเห็นเป็นสีเทาๆ กลับบ้านไปก็กลัวมาก เหมือนจะหลับไป ตื่นขึ้นมาน้องข้างบ้านก็มาดูกันเต็ม แม่มาดูให้ผลปรากฏว่าไม่เป็นอะไรมากครับ ตอนนั้นก็ร้องไห้ไหว้คุณย่า ขอให้คุณย่าช่วยหลานด้วย

2. ขับมอเตอร์ไซค์ลื่นล้ม เป็นแผลที่เท้าขวาไม่มาก นับเป็นความโชคดีที่ใส่กางเกงขายาวในตอนนั้น

3. ป่วยเป็นไข้หวัด ไม่แน่ใจว่าเป็นไข้หวัดอะไร แต่ไปนอนที่โรงพยาบาลครับ

เป็นต้นครับ

ณ วันนี้กระผมก็มีโอกาสได้มาสารภาพสิ่งที่เป็นการกระทำที่ไม่ถูกต้องในอดีต เพื่อเป็นข้อคิด เตือนใจ ให้แก่ผู้ที่ได้มาอ่านทุกๆท่าน และกระผมหวังว่า สิ่งใดที่กระผมเคยกระทำไว้ในอดีตอันเป็นสิ่งที่ไม่ดี ไม่ว่าจะด้วยความเจตนา หรือไม่เจตนา ด้วยความระลึกได้ หรือ ระลึกไม่ได้ก็ดี อันเป็นสิ่งที่กระผมได้กระทำไป ไม่ว่าจะเป็นกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม กระผมขอกราบอโหสิกรรมต่อท่านทั้งหลาย อันมี พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ โดยมีสมเด็จองค์ปฐมเป็นเบื้องสุด พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระมหาโพธิสัตว์ พระโพธิสัตว์ทุกพระองค์ พระธรรม พระอัครสาวกทั้งหลาย พระอริยสงฆ์เจ้าทั้งหลาย เทพ พรหมทั้งหลาย เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายของกระผม ไม่ว่าจะเป็นอดีตชาติ จนถึงปัจจุบันชาติ ไม่ว่าท่านทั้งหลายจะอยู่ภพใดหรือภูมิใดก็ตาม ขอให้ท่านทั้งหลายได้รับผลบุญนี้ แล้วโปรดเมตตาอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า และอนุโมทนาบุญแก่ข้าพเจ้า ด้วยอำนาจผลบุญนี้ด้วยเทอญ