อนุโมทนาด้วยคะ

       อนุโมทนาด้วยคะ

อนุโมทนาบุญกับคุณโฆษิตด้วยค่ะ 

ขออนุโมทนาบุญค่ะ สาธุ

ขอบคุณค่ะ ขอนำไปใช้ค่ะ

เพราะทุกวันนี้เหวี่ยงใส่พ่อแม่ตลอดเลยค่ะ

รู้ว่าไม่ดี แต่ก็เพราะเป็นห่วงเค้าค่ะ

งั้นขอนำวิธีไปใช้ค่ะ

ขอบคุณธรรมทานจากคุณโฆษิตมากค่ะ

พี่หมวยพึ่งเสียแม่ไปเมื่อ ๑ สค.นี้เอง

ก็กำลังจะถึงวันแม่ ปกติวันแม่พี่จะต้อง

ทำกับข้าว ขนม เงิน ผลไม้ ไปทานกับ

แม่เพราะบ้านอยู่ห่างกันสัก ๒ กก. แต่

มาตอนนี้พี่ไม่มีโอกาสทำอย่างเดิมแล้ว

จะต้องนำอาหาร ขนม ไปให้แม่ที่วัดแทน

มันเศร้าๆ ทุกข์ๆ ดังนั้น ใครที่พ่อแม่ยังมี

ชีวิตอยู่ อยากบอกรักแม่ กอดแม่ อยู่

ดูแลก้น ก็รีบ ๆ ทำเถอะค่ะ  เพราะพี่

มานึกดูตัวเองไม่ได้ทำเต็มที่  เลยมานั่ง

ทุกข์ นั่งเศร้า ตอนนี้ยังทุกข์อยู่เลย

ขอให้คุณโฆษิตและเพื่อน ๆ ทุกคน

โชคดีและมีความสุขกับพ่อแม่นะค่ะ

สาธุ ๆๆ

 อนุโมทนากับคุณโฆษิตด้วยค่ะ

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะค่ะ

     สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ

อนุโมทนาค่ะ 

แม่เราๆต้องรักทุกวัน อย่ารักแม่เฉพาะวันแม่วันเดียว  เพราะแม่รักเราทุกวันตั้งแต่เล็กจนโต เราก็ต้องรักแม่ดูแลเอาใจใส่ท่านจนวันสุดท้ายเช่นกันค่ะ 

ขออนุโมทนาบุญกับคุณโฆษิต และมีความรู้สึกเช่นเดียวกับคุณพรรณสรลี

เพราะคุณพ่อ คุณแม่เสียชีวิตไปแล้ว แต่ใจก็ยังระลึกถึง

ท่านอยู่ เพราะฉะนั่นผู้ใดที่คุณพ่อคุณแม่ยังมีชีวิตอยู่

ควรจะรักและเคารพท่าน หาไม่แล้วจะไม่มีโอกาสได้รับความรัก

ความอบอุ่นจากท่าน แล้วจะเสียใจภายหลัง

การขอขมากรรมเกี่ยวกับ บิดา มารดา

โดยคิดทบทวน คุณงาม ความดีของท่านที่ได้กระทำไว้ตามความเป็นจริง

โดยเฉพาะพ่อแม่ เป็นบุคคลหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของลูกทุกคนที่ต้องใช้การ

พิจารณาแบบนี้เป็นพิเศษ และต้องกระทำการขอขมากรรม

เป็นบุคคลแรกสุด เพราะท่านทั้งสองยังเป็นบุคคลปุถุชน

ยังมีสิทธิ์ที่จะทำผิดพลาดได้

ในทางปฏิบัติก็มีอยู่ ๒ ประการ

คือ ปล่อยวางอุเบกขา

ปล่อยให้เป็นไปตามกรรมของท่านเอง

หรือหาผู้ที่พ่อแม่เคารพช่วยแนะนำตักเตือนให้

ท่านอาจจะเลิกกระทำไม่ดีได้ ถ้าหมดเวรหมดกรรมแล้ว

ขอเพียงแต่ว่าให้ผู้ที่เป็นลูก พยายามทำหน้าที่ของลูกให้ดีที่สุด

จากกฎแห่งกรรมจะเห็นความจริงที่ว่าการที่เรามาเกิดกับพ่อแม่ที่

ไม่ดีกับเรา จนเราต้องก่อกรรมไปเผลอลบหลู่ปรามาสนั้น

"เป็นผลจากอกุศลกรรมของเราเอง"

ถ้าไม่อยากมาเกิดกับพ่อแม่ที่ไม่ดีก็ต้องเร่งทำความดี

ให้มาก ภพชาติต่อไป ก็จะได้ไมมาพบกันอีก

แต่อย่างไรก็ดีผ้เป็นลูกก็ต้องปฏิบัติหน้าที่ระหว่างลูกกับพ่อแม่

ให้ถูกต้อง คือมีความกตัญญู/กตเวที

พยายามชักจูงหรือน้อมนำให้พ่อแม่มีศีลธรรมให้ได้

อย่าได้เอาความชั่วไปต่อความชั่ว

มิฉะนั้นในชาติหน้า เราจะต้องไปเกิด

และชดใช้บาปกรรมร่วมกันอีก การทำให้พ่อแม่

ทุกข์กาย ทุกข์ใจ บ่น ด่า ทุบตีหรือฆ่า

เป็นการปิดทางสวรรค์ และนิพพานของลูก

พร้อมกันนั้น ก็เปิดทางอบายทุคติ วินิบาตและนรกไว้รอด้วย

แต่อาจจะมีหลายคนรู้ไม่สบายใจ

เพราะจิตยังเป็นปุถุชนอยู่ ทำอย่างไรก็ทนไม่ได้

ที่พ่อแม่ต้องบ่น ต้องด่า หรือแม้กระทั่งทุบตีทำร้าย

จะไม่ให้ตอบโต้เลยก็สุดวิสัยของมนุษย์ จะให้ทำอย่างไร

ซึ่งการที่เราอยู่กับพ่อแม่ที่ขี้บ่น ชอบดุด่านั้น

ถ้าเจาะให้ลึกซึ้ง  จากก้นบึ้งหัวใจ

ก็อาจจะพบความจริงว่า อาจ

เกิดจากความหวังดี

คืออยากให้ลูกดี

เพราะถ้าท่านไม่รักลูกจริง

ก็คงจะไม่ให้ความสนใจ หรือปล่อยปละ

ละเลย ไปตามยถากรรม ตั้งแต่อ้อนแต่ออกแล้ว

คำด่าของพ่อแม่ที่มีเหตุผล หากมองในแง่ดี จึงเป็นพร

อันประเสริฐที่ลูกควรรับฟังและพิจารณาด้วยใจเป็นกลาง

๑.ถ้าท่านด่าหรือบ่นโดยเราไม่ผิดหรือไม่มีความจริง ก็อย่าได้สวนกลับท่าน

ขึ้นในขณะนั้น รอให้ท่านอารมณ์ดี แล้วค่อยชี้แจงเหตุผลให้ฟังภายหลัง

๒.ถ้าท่านด่าหรือบ่นโดยเราเป็นฝ่ายผิด ก็ต้องรีบแก้ไข ปรับปรุงตน

อย่าได้ทำเช่นนั้นอีก ท่านก็จะเลิกบ่นไปเอง

๓.ถ้าท่านบ่นหรือด่า โดยหาสาระไม่ได้ ก็ควรสงบใจ วางอุเบกขาเสีย

มันเป็นการระบายอารมณ์ของคนที่มีภาระมาก และปล่อยวางไม่ลง

ได้บ่นหรือด่าใครนิดหน่อยก็จะดีขี้น เป็นธรรมดาของคนที่ห่างวัด

ขาดธรรมะ มักจะต้องเป็นเช่นนั้นเอง

๔.คิดเสียว่าคำบ่นหรือคำด่าของพ่อแม่ ไม่มีพิษภัยเท่ากับคำเยินยอ

ของหนุ่มหรือสาว ถ้าเราทนได้ ปล่อยวางอุเบกขาได้ ก็เป็นการบำเพ็ญขันติ

บารมี ไปในตัว จะทำให้จิตใจเป็นสุขขึ้น

วิธีขอขมาพ่อแม่ เพื่อการขมากรรมให้ได้ผลเร็ว

เป็นวิธีการที่ครูบาอาจารย์ผู้เป็นอริยสงฆ์

รูปสำคัญของเมืองไทยได้กล่าวไว้

จึงขอน้อมนำวิธีการของท่าน

เมื่อถึงวันเกิดของเรา

ให้ซื้อเสื้อผ้าใหม่

ให้พ่อแม่

คนละ

๑ ชุด

มีผ้าเช็ดตัว

ผืนเล็ก ๆ ๑ ผืน

เมื่อตื่นเช้าในวันเกิดของตนเอง

ให้ไหว้พระสวดมนต์ จบแล้วจงจัดหา

หรือทำอาหารอย่างดีที่สุด  ที่พ่อแม่ชอบ

ให้พ่อแม่ได้รับประทาน อย่างมีความสุข   เมื่อท่าน

รับประทานอาหารเสร็จแล้วให้ท่านนั่งบนเก้าอี้

พร้อมกับเอากาละมังใส่น้ำอุ่นมาล้างเท้าให้

พ่อแม่ เอาสะบู่ฟอกให้สะอาด แล้วล้าง

ด้วยน้ำให้สะอาดเอาผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก ๆ

ที่ซื้อมาเช็ดให้แห้ง เอาโรยให้ทั่วให้หอม

นำเสื้อผ้ามี่ซื้อมาให้ท่านสวมใส่

เมื่อเสร็จแล้วพูดว่า

"กรรมใดที่ลูกได้ล่วงเกินคุณพ่อ คุณแม่

ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ขอให้

คุณพ่อ คุณแม่ อโหสิกรรมให้ลูกด้วย"

หรือใชบทขอขมาพ่อแม่ว่า

"มัยหังมาตา ปิตูนังวะ ปาเทสุ วันทามิ สาทะรัง"

แล้วกราบเท้าท่าน ๓ ครั้ง ให้ท่านให้พรเรา เป็นการแสดง

ความกตัญญูรู้คุณ และการแสดงออกถึงความสำนึกผิดอย่าง

ที่สุดนั่นเอง ถึงจะพอช่วยบรรเทากรรมที่ลูกเคยปรามาส พ่อแม่

ทั้งกาย วาจา ใจ กันได้

ด้วยพระบารมีของพระบรมธรรมบิดา

บุญและความดีที่ลูกพึงได้รับ

ขอให้บิดา  มารดา  ของลูกได้้รับเพียงนั้้น  สาธุ

ขอโมทนาด้วยคับ สาธุ สาธุ สาธุ

ขอขอบคุณ และอนุโมทนาบุญในธรรมทานของคุณศุภรัฐด้วยค่ะ

เขียนได้ลึกซึ้งมาก เป็นธรรมทานที่อ่านแล้ว ได้ประโยนช์

เมื่อคิดตามแล้วทำให้เกิดปัญญา

และจะนำไปปฏิบัติค่ะ

ขอขอบคุณ และอนุโมทนาบุญในธรรมทานของคุณศุภรัฐด้วยค่ะ

เขียนได้ลึกซึ้งมาก เป็นธรรมทานที่อ่านแล้ว ได้ประโยนช์

เมื่อคิดตามแล้วทำให้เกิดปัญญา

และจะนำไปปฏิบัติค่ะ

สาธุ ๆ ๆ

ขออนุโมทนาบุญ

กับทุก ๆ ท่าน

ที่มอบธรรมทานในกระทู้นี้นะคะ

โดยเฉพาะ พี่โฆ...

การระลึกถึงบุญคุณ

การมอบความรัก

การมอบความกตัญญู

ต้องเกิดขึ้นในใจ

ทุกนาที ทุกชั่วโมง

ทุกวัน

แมวเองก็ได้บอกแม่ไว้ ว่า

แม่ไม่ต้องมารอ วันแม่ หรือวันสำคัญ

ที่ทางการ สมมุติ สร้างขึ้นมา

ขอให้แม่รู้ไว้ว่า

แม่คิดถึงแม่ ตลอด

และวันแม่ที่ผ่านมานี้

บุญที่แมว ตั้งใจทำ

ขอมอบให้แม่

เจ้ากรรมนายเวร

เทวดาประจำตัว

ของแม่ หมดเลนนะ 

ผมไม่ได้เข้ากระทู้นี้นานมาก

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่าน

ที่เข้ามาให้ธรรมทานและมาช่วยต่อกระทู้ครับ

วันนี้นำเรื่อง การตอบแทนคุณพ่อแม่

ของพระธรรมสิงหบุราจารย์

(หลวงพ่อจรัล วัดอัมพวัน) มาฝากกันครับ

ซึ่งผมเองก็ทำผิดต่อพ่อแม่มามาก

ทั้งทำร้ายด้วยสายตา ด้วยกาย ด้วยวาจาและใจ

ทั้้งที่ท่านโกรธตอบ โต้ตอบเราน้อยมาก 

หลังจากท่านอ.อุบล ได้ปิดกรรมอนัตริยกรรม

เมื่อวันที่ 11 ส.ค. 55 ที่ผ่านมา ก็ตั้งใจว่า

จะไม่ทำผิดอีก และคำสอนของหลวงพ่อจรัล

ที่นำมาฝากนี้ ก็ตรงกับปัญหาที่ผมเผชิญอยู่

และบอกวิธีที่ผมจะแก้ไขตัวเองในการดูแลท่านทั้งสอง

ให้ดีกว่าที่ผ่านมาได้

พ่อแม่เป็นพระอรหันต์ของลูก อย่าลืมกันนะครับ

ดูแลท่านให้ดี ทั้งกายทั้งใจนะครับ

นักปราชญ์ในสมัยโบราณ 

พรรณาถึงคุณพ่อแม่ไว้ว่า 

"หากจะเอาท้องฟ้ามาเป็นกระดาษ

เอาเขาพระสุเมรุมาศมาเป็นปากกา

เอาน้ำในมหาสมุทรมาเป็นน้ำหมึก

จดจารึกพรรณนาคุณพ่อแม่ไปจนกว่า

จักสิ้นกระดาษและน้ำหมึก

ก็ไม่สามารถจะพรรณนาคุณพ่อแม่ไว้ได้ครบถ้วน"

อาศัยเหตุผลที่ว่า

ลูกทุกคนต้องมีหน้าที่ปฏิบัติต่อพ่อแม่ดังนี้

ท่านเลี้ยงเรามา  เราต้องเลี้ยงท่านตอบ
ท่านเลี้ยงเรามาแล้ว  ต้องเลี้ยงท่านตอบ 

ข้อนี้หมายความว่า 

พ่อแม่ได้เลี้ยงเรามาแล้วเป็นอย่างดี 

ครั้นเมื่อท่านแก่เฒ่าลง

ลูกจึงต้องพยายามเลี้ยงดูท่านเป็นอย่างดี 

ให้เหมือนกับที่ท่านได้อุตส่าห์เลี้ยงเรามา

ด้วยความลำบากยากเข็ญ 

วิธีเลี้ยงพ่อแม่นั้นมี ๒ อย่าง  คือ

เลี้ยงร่างกายหนึ่ง  เลี้ยงน้ำใจหนึ่ง

เลี้ยงร่างกาย  นั้นได้แก่ 

พยายามจัดข้าวปลา  อาหาร  ขนม  และลูกไม้อย่างดี ๆ 

แปลก ๆ  ใหม่ ๆ  มาบำรุงท่าน  ไม่ให้บกพร่องตลอดทุก ๆ มื้อ 

เมื่อถึงเวลารับประทานอาหาร 

หาเครื่องนุ่งห่มที่ดี 

เหมาะสมแก่ท่านมาให้ตกแต่งตามสมควร
จัดทำที่อยู่อาศัยให้ท่านได้พักผ่อนอย่างผาสุก

ยามท่านป่วยไข้  ก็รีบจัดหาหมอมารักษาพยาบาล

และตนเองก็พยายามเฝ้าคอยดูแลท่าน 

ไม่ทอดทิ้งให้ท่านว้าเหว่  ต้องร้องเรียกท่านด้วยเสียงอันดัง 

เพราะท่านกำลังป่วยไข้  เวลาท่านอาเจียนหรือขี้รด 

 เยี่ยวราดก็ต้องพยายามจัดล้างจัดซัก 

หรือเปลี่ยนผ้าใหม่ให้ท่านด้วยมือของตนเอง

ด้วยความเต็มใจ  ให้เหมือนกับที่ท่านได้ทำให้เราเมื่อเล็ก ๆ

ฉะนั้น  ในการบำรุงเลี้ยงร่างกายนี้ 

บางคนพ่อแม่มีฐานะดีสมบูรณ์ไม่เดือดร้อนอะไร 

เราจะคิดว่าไม่จำเป็นก็ไม่ถูก 

เมื่อถึงฤดูมีผลไม้อะไรใหม่ ๆ  และแปลก ๆ  เช่น 

เงาะ  หรือ  ทุเรียน  เป็นต้น  ก็ควรจะจัดหาไปให้ท่านบ้าง 

แม้สักเล็กน้อยก็ยังดี  ถึงว่าของนั้นท่านจะหาซื้อเองได้ 

 แต่ท่านย่อมจะมีความรู้สึกว่า

ของที่ท่านได้รับจากลูกนั้น 

ท่านได้กินทั้งผลไม้และน้ำใจที่ได้รับจากลูกด้วย

บางคราวด้วยความรักลูก 

ยังอุตส่าห์แบ่งเอาทำบุญกับพระที่วัดใกล้ ๆ  บ้าน 

และยังคุยให้ท่านฟังด้วยว่า 

ของนี้ลูกเขาฝากมาให้รู้สึกว่า

มันทำให้ท่านเกิดความอิ่มอกอิ่มใจมิใช่น้อย

ส่วนการ เลี้ยงน้ำใจ นั้น 

จงได้พยายามทำทุกอย่างไม่ให้ขีดเคืองใจพ่อแม่ 

เมื่อท่านมีประสงค์จะเอาอะไร  หรือจะให้เราทำอะไรแล้ว 

จงพยายามทำตามที่ท่านต้องการด้วยความเต็มใจ 

แม้สิ่งนั้นจะไม่ถูกกับความประสงค์ก็ดี  หรือเป็นของไม่ควรทำ 

แต่ไม่ถึงกับเสียหายก็ดี  ก็ขอให้พยายามทำตามเถิด 

อย่าขัดขืนให้ท่านไม่สบายใจเลย 

จงคอยสังเกตดูว่าสิ่งใดท่านชอบทำสิ่งใด

ท่านชอบรับประทาน  แม้ท่านไม่ได้บอกขอร้องเรา 

ก็จงพยายามจัดทำหรือจัดหามาสนองท่าน

หากทำได้เช่นนี้  ท่านจะปลื้มใจมาก 

เพราะดีใจว่าลูกรู้จักน้ำใจท่าน

ถ้าบางครั้ง  ไม่สามารถจะทำตามประสงค์ของท่านได้แล้ว

ก็อย่าเพิ่งออกปากเถียงหรือคัดค้าน 

จงเฉย ๆ ไว้ก่อน  แล้วหาอุบายพูดให้ท่านเข้าใจเองว่า 

สิ่งนั้นเป็นของผิดหรือเหลือวิสัยที่จะทำได้ 

อย่างนี้จัดว่าพยามเลี้ยงน้ำใจของพ่อแม่

ครั้นเมื่อท่านล่วงลับไปแล้วเราควรจะ 

ทำบุญอุทิศให้ท่าน คือ เมื่อท่านต้องตายทำลายขันธ์

ไปตามธรรมดาของสังขารแล้ว 

ลูกก็ไม่ควรแต่จะเศร้าโศกเสียใจร้องไห้รำพัน 

จนไม่มีจิตใจจะทำฌาปนกิจศพของท่านอย่างไร

ควรจะระงับความทุกข์ใจ 

แล้วพิจารณาให้เห็นความเป็นจริงว่า 

พ่อแม่เราต้องตายไปตามธรรมดาของคนทุกคน

ที่เกิดมาแล้วก็ต้องตายทั้งสิ้น 

ปู่ย่าของเรา  ทวดของเรา  ท่านก็ตายไปแล้วเช่นเดียวกัน 

และท่านเหล่านั้นก็หาเอาอะไรไปได้สักนิดหนึ่งไม่

แม้สิ่งใดที่ท่านรักดั่งดวงใจ  ท่านก็เอาไปไม่ได้เลย 

แม้ถึงตัวเราเองก็เช่นเดียวกัน 

ในไม่ช้าก็ต้องตายไปอีกเช่นเดียวกับท่าน 

หน้าที่ของเราก็คือ 

ต้องทำบุญกุศล อุทิศผลบุญนั้น ๆ ไปให้แก่ท่านเท่านั้น 

เพราะจะทำอย่างอื่นนั้นก็ไม่ถูกไม่ควร 

ด้วยว่าท่านไม่มีชีวิตเสียแล้ว 

จะบำรุงกายบำรุงใจอะไรไม่ได้ทั้งสิ้น 

เพราะนักปราชญ์กล่าวไว้ว่า... 

บุญกุศลที่เราอุทิศไปให้เท่านั้น

หากท่านได้มีโอกาสรับอนุโมทนา

ก็จะสำเร็จประโยชน์เป็นความสุขความเจริญแก่ท่านได้

และเราก็ควรทำแต่สิ่งที่เป็นบุญเป็นกุศลจริง ๆ 

ไม่ควรทำบาปเลย 

ในการทำฌาปนกิจหรือทำบุญอุทิศให้พ่อแม่นี้ 

เช่น  จะฆ่าเองหรือสั่งให้คนอื่นฆ่า 

เอาเนื้อสัตว์มาทำบุญก็ไม่ควร 

หรือจะมีมหรสพให้สนุกสนาน  ก็ไม่เหมาะ 

เพราะไม่ใช่เรื่องบุญกุศล 

ควรทำแต่เรื่องบำเพ็ญทาน  รักษาศีล 

เจริญภาวนา  ฟังธรรมเทศนา 

ตามสมควรแก่กาลเวลาเท่านั้น 

บุญกุศลที่จะอุทิศไปให้แก่พ่อแม่

จะต้องเป็นบุญที่บริสุทธิ์ผุดผ่อง 

ไม่ให้มีบาปอันใดมาเจือปน 

ซึ่งจะเป็นเวรกรรมต่อไปอีก 

เพราะมาปรารภการทำบุญให้พ่อแม่เป็นเหตุ

การอุทิศก็ต้องตั้งใจอุทิศด้วยน้ำใจอันสงบ 

และใสสะอาดจริง ๆ  ไม่ใช่ทำด้วยความรีบร้อน 

หรือสักแต่ว่ารินน้ำตรวจจนจบพระยถา...พอเป็นพิธีเท่านั้น

ผู้ที่ได้บำรุงเลี้ยงพ่อแม่ ตอบแทนพระคุณของท่านทั้งสอง

ด้วยวิธีการต่าง ๆ ดังกล่าวมาแล้ว

ย่อมมีความเจริญก้าวหน้าในชีวิตได้มาก ย่อมได้บุญมาก

ย่อมเป็นที่รักใคร่ของผู้พบเห็น

เทพยดาให้ความคุ้มครอง ย่อมปลอดภัยเมื่อมีอันตรายแก่ชีวิต …….


ที่มา  :  อานิสงส์ของการสวดพระพุทธคุณ
โดย  :  พระธรรมสิงหบุราจารย์ (หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมมฺโม)
           หน้า 38 - 43

อนุโมทนากับคุณโฆษิตและทุกๆท่านด้วยค่ะ

เรื่องเกี่ยวกับพ่อแม่เนี่ย

ชนิดาก็ทำผิดมาไม่น้อยเหมือนกัน