ในสภาพการใช้ชีวิตของคนกรุงเทพฯ ที่ต้องแข่งกับเวลาและในเช้าวันนี้ก็เช่นเดียวกัน ก็เป็นวันที่ไม่แตกต่างจากทุกๆวันนั่นเอง แต่เหตุการณ์ก็มีอยู่ว่าหลังจากที่ส่งลูกที่โรงเรียนแล้ว ก็ได้ขึ้นทางด่วนจากวัชรพลไปลงที่ถนนพระรามเก้า

     แต่เมื่อใกล้ถึงทางลงสายตาก็ไปเห็นกลุ่มคนจำนวนหนึ่งต่างยืนโบกไม้โบกมือขอความช่วยเหลือ นั่นก็คือรถประจำทางปรับอากาศสาย 26 มีปัญหาขัดข้องไปสามารถเคลื่อนที่ต่อไปได้ ตัวเล็กก็ได้เปิดไฟกระพริบและได้เรียกกลุ่มคนนั้นขึ้นรถก้ได้มาทั้งหมด 8 ท่าน ในรถ 6 ท่านกระบะหลังอีก 2 ท่าน

    ในระหว่างทางที่จะไปลงที่อนุสาวรีย์ชัย ก็ได้มีโอกาสได้นำเสนอ รหัส *อ.อุบล ช่วยด้วย* ก้ได้เล่าที่มาที่ไปว่าให้เพื่อนร่วมทางได้ฟัง โดยเอาตัวเองเป็นธรรมทานก็มีหลายคนบอกว่าจะนำเหตุการณ์นี้ไปเล่าให้เพื่อนๆที่ทำงานฟัง

      และก็มีท่านหนึ่งชื่อพี่สมานเป็นอิสลามทำงานที่โรงพยาบาลรามาธิบดี รู้สึกว่าจะเคร่งศาสนาพอสมควรและได้แลกเปลี่ยนความรู้กัน ก็มีหลายๆอย่างที่ตรงกันในแง่การปฏิบัติ เช่นการให้ทานอย่างต่อเนื่อง การไม่เอารัดเอาเปรียบกันในสังคม การดำรงชีวิตในครอบครัว และพี่เขาก็บอกว่ารู็ไหมความสุขวัดกันที่ไหน ตัวเล็กก็บอกว่าวัดกันที่ใจ พี่เขาบอกว่าถูกต้องแล้วเพราะทุกอย่างต้องเริ่มมาจากใจทั้งสิ้น

   พอมาถึงแถวแฟตดินแดงในขณะติดไฟแดงก็มีคนขอลงเพราะสายฝนเริ่มเม็ดใหญ่ขึ้น ผมก็ตะโกนบอกไม่ต้องปิดผ้าใบที่ท้ายรถ เดียวปิดเอง แต่อะไรรู้ไหมครับลุงอายุ 60 กว่าพยามปิดให้แล้วเดินมายกมือไหว้ขอบคุณ ซึ่งเป็นภาพที่ติดตาเหลือเกิน และผมก็ได้ยกมือไหว้ตอบ

    พอมาถึงอนุสาวรีย์ก็ลงอีก 4 ท่านก็มีขอบคุณกันตามเรื่ิองและมีคำที่ประทับใจนั่นก็คือ ตั้งแต่ที่เขาเคยเจอเหตุการณ์รถเสียยังไม่มีใครมาจอดรถรับแบบนี้เลยขอขอบคุณจริงๆ ทำให้หัวใจของตัวเล็กยิ่งพองโตเข้าไปอีก หลังจากนั้นก้ได้ไปส่งพี่อีก 2 ท่านต่อที่โรงพยาบาลรามาธิบดี ก็คือพี่สมาน

      และพี่เขาบอกว่าโลกของเราน่าจะมีคนแบบนี้อีกเยอะๆนะโลกจะได้สงบสุข มีอะไรก็ช่วยกันซึ่งในสังคมปัจจุบันหาน้อยเต็มที และยิ่งกว่านั้นพี่สมานยังบอกว่าพวกเราชาวไทยนี่ดีนะ มีในหลวงคอยดูแลห่วงใยพวกเรา ตัวเล็กก็บอกว่าพี่ครับรู้ไหมสิ่งที่ลูกบ้านสวนทำกันนั้นล้วนแล้วแต่มอบแก่ในหลวงทั้งสิ้น และแต่ก่อนผมก็ยอมรับว่าเห็นแก่ตัว แต่ต้ังแต่มาได้การขัดเกลาจากท่าน อ.อุบลก็ได้เป็นคนที่ดีขึ้นมานิดหนึ่ง พี่สมานก็ได้มองหน้าแล้วยิ้ม ทั้งสามคนที่อยู่ในรถต่างยิ้มกันอย่างมีความสุข และก็เป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่ท่ามกลางสายฝนในเช้าที่ชุ่มช่ำ นี่แหละหนอดัชนีแห่งความสุขวัดกันแบบนี้นี่เอง

   ตัวเล็กขอมอบบุญที่ทำในเช้านี้(4/9/55) ทั้งหมดแก่เทวดาประจำตัว ท่านอาจารย์อุบล  อาจารย์มงมลและคุณท๊อป รวมทั้งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วสากลโลก ทุกภพ ทั้งสามจักรวาล และขาดไม่ได้นั่นก็คือพระศรีอาริย์ ที่ลูกบ้านสวนกำลังจะทำพิธีบวงสรวง ลูกขอมอบให้ท้ังหมดเลยสาธุๆๆๆ