เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาได้ไปทานอาหารเที่ยงที่ร้านหนึ่งหลังตลาดริมคลองจังหวัดนครนายก และได้พบสิ่งที่ประทับใจนั่นก็คือเด็กน้อยอายุแป็ดขวบเห็นจะได้ ญาติที่ไปด้วยก็สั่งเป๊ปซี่มาดื่ม เด็กน้อยก็วิ่งไปเปิดแต่ด้วยเห็นเด็กยังเล็กก็เลยจะช่วยเปิดแต่เด็กบอกว่าหนูขอทำเอง

    แต่มากไปกว่านั้นหลังจากที่เสริฟอาหารและน้ำเสร็จก็ได้ทำในสิ่งที่น่าทึ่งอีกนั่นก็คือ การตีขิมให้ฟังอีกตั้งหลายเพลง ทำให้แขกที่ทานอาหารเพลินไปตามๆกันและยังมีกระป๋องตั้งไว้สำหรับช่วยทุนการศึกษา แต่ดันเขียนผิดเป็น..ช่วยทุนกานศึกสา...ก้เลยเป็นเหตุให้ได้คุยกับเด็กปฐมสองคนนี้มากขึ้น ก็เริ่มจากไปสอนว่าเขียนป้ายผิดควรจะเขียนใหม่นะจะได้ทิปเยอะกว่านี้

    พอพูดเรื่องการเขียนป้ายผิดก็เลยสอนเรื่องบาปบุญคุณโทษ ความดีและไม่ดี เด้กคนนี้ไม่น่าเชื่อว่ารับง่ายมากตั้งใจฟังและโต้ตอบได้ดีมากๆ ในที่สุดก็มาถึงท่าได้ตายนั่นก็คือการบอกรหัสจักรวาลอาจารย์อุบล ช่วยด้วย เพราะมีเจ้าของร้านและผู้ใหญ่อยู่ด้วย

    เด็กบอกว่าลุงช่วยเขียนชื่อเวบให้ด้วย เพราะผมบอกว่าระวังจะเข้าเวบผิดนะ ผมก็เลยเดินไปคู่มือที่ได้รับแจกจาก มหิดลมาให้แล้วยังบอกให้เผยแพร่ได้นะและอย่าลืมขอบคุณเทวดาประจำตัวท่านอาจารย์ด้วยละ เด็กบอกว่าหนูจะอ่านให้หมดและนำไปให้ครูที่โรงเรียนให้ไปแจกจ่ายแก่คนอื่นด้วย ได้ฟังแล้วชื่นใจเหลือเกิน ความคิดดีมากๆและพุดได้ใสซื่อมาก นี่แหละน๊ะเสน่ห์ของเด็ก เจ้าของร้านบอกว่าเด็กคนนี้ฉลาดมาก รู้ทุกเรื่องคอมฯก็เก่งยังหยิบมาและถามว่าแถวนี้มีไฮไฟไม๊ โอ้น่าทึ่งเหลือเกิน

    นี่แหละเด็กในยุคพระศรีอาริย์เป็นคนดีและฉลาดจริงๆ ขอบคุณที่ได้จัดสรรให้ได้เจอเด็กน้อยคนนี้ เป้นอะไรที่น่าประทับใจจริง โลกสดใสจริงๆน่าอยู่ขึ้นอีกเยอะทำให้วันนั้นอารมณ์ดีทั้งวันเลยครับ