เมื่อปลายเดือน พ.ค.54  ผมได้มาสร้างบุญด้วยแรงกายที่บ้านสวน

พีระมิด  จำนวน 5 วัน ซึ่งเป็นการมาบ้านสวนฯครั้งที่ 2 (ครั้งแรกมาแบบ

ไป-กลับ) ซึ่งถือว่าตนเอง ยังใหม่กับสถานที่แห่งนี้อยู่  ในระหว่างที่อยู่

บ้านสวนฯนั้น  ก็รับประทานอาหารและดื่มน้ำในบ้านสวนฯ  และน้ำที่ดื่มที่

บ้านสวนฯ ในโรงทานนั้นคือน้ำพีระมิด  ตลอดเวลาที่อยู่บ้านสวนฯ 5 วัน

5 คืนนั้น   ผมไม่รู้เลยว่าน้ำที่ดื่มอยู่ทุกวันนั้นคือน้ำพีระมิด เข้าใจเอาเองว่า

เป็นน้ำดื่มธรรมดาเพราะเห็นขวดพลาสติคขนาด 20 ลิตรคว่ำบนตู้ทำ

ความเย็นเหมือนน้ำดื่มทั่ว ๆ ไป และคิดเอาเองว่า น้ำพีระมิดนั้นต้องไป

เอาที่บ้าน อ.อุบล หรือ สถานที่แห่งใดแห่งหนึ่งในบ้านสวนฯ

       เมื่อถึงกำหนดเวลากลับบ้าน ผมจึงขอน้ำพีระมิดกับน้องปุ๋ย  น้องปุ๋ย

บอกว่า ก็นั่นไงน้ำพีระมิด หมายถึงน้ำบนเครื่องทำน้ำเย็นในโรงทาน  ที่

ผมดื่มอยู่ทุกวันนั่นเอง  ผมโง่อยู่ตั้ง 5 วัน เต็ม ๆ  ดื่มอยู่ทุกวันแต่ไม่รู้

ผมจึงนำขวดน้ำเปล่าขนาด 500 ซีซี  ซึ่งเป็นขวดที่ใช้แล้วโดยการใช้ปาก

กระดกดื่ม  กรอกจนเต็มขวด  น้องปุ๋ยถามผมว่าเอาน้ำพีระมิดไปเท่าไร

ผมตอบไปว่า เอามา  1 ขวด 500 ซีซี พร้อมยกขวดให้น้องปุ๋ยดู  น้องปุ๋ย

บอกว่า อ.อุบล อนุญาตให้คนละ 1 แก้วเท่านั้น  ด้วยความกลัวจะผิด

กฎสวรรค์  ผมจึงดื่มน้ำพีระมิดไปครึ่งขวด  เพื่อให้เหลือประมาณ

1 แก้ว ตามกฎสวรรค์  เพราะเห็นว่าตลอดเวลาที่เราอยู่ 5 วัน เราก็ดื่ม

ทุกวันอยู่แล้ว  ครั้นจะเทคืนตู้แช่ก็เห็นว่าไม่สมควร เพราะว่าขวดที่เรา

ใช้บรรจุน้ำพีระมิดนั้น เป็นขวดเก่าใช้แล้ว โดยใช้ปากกระดกดื่มดังกล่าว

       จากนั้นก็เดินทางกลับบ้าน (ปราจีน)  เมื่อรถจอดหน้าบ้าน  สุนัข

ข้างบ้านเมื่อเขาเห็นผมกลับมาแล้ว  เขาดี่ใจที่เห็นผมกลับมา  เขา

กระโดดขึ้นมาบนรถ ซึ่งผมเอาน้ำพีระมิดวางไว้บนเบาะใกล้ ๆ ที่นั่งคนขับ

สุนัขจึงเหยียบขวดน้ำพีระมิดนั้น  ผมรู้สึกตกใจกลัวจะมีความผิด เป็นโทษ

หลังจากสุนัขเหยียบขวดน้ำพีระมิดเพียง 5 นาที เท่านั้น ผื่นแดง คัน ขึ้น

ที่ซี่โครงด้านซ้ายใต้รักแร้ จากนั้นอีก 30 นาที  ผื่นแดง คัน คล้าย ๆ     

ขี้กลาก ก็ขึ้นที่ซี่โครงด้านขวาในตำแหน่งเดียวกัน นับว่าเร็วมาก แปลก

มาก  ผมก็รู้ตัวทันทีว่าเราทำผิดเข้าแล้ว  โดยเข้าใจเอาเองว่าความผิด

น่าจะเกิดจากไม่ระวัง ปล่อยให้สุนัขขึ้นมาบนรถแล้วเหยียบขวดน้ำพีระมิด

จากนั้นจึงเข้าห้องพระ เพื่อขอขมาพระพุทธองค์ เสด็จพ่อท่านท้าวเวส-

สุวรรณ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิดทุกท่าน ทุกพระองค์  จากนั้น

อาการผื่นคัน คล้าย ๆ ขี้กลาก ก็ทุเลาลง แต่ยังไม่หายขาด

       อีกไม่กี่วันต่อมา ผมได้เข้ากรุงเทพ เพราะหมอนัดทำเอ๊กซเรย์

หลังจากผ่าตัดหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท  เช้าวันรุ่งขึ้น เตรียมตัว

ไปตามที่หมอนัด  ผลปรากฏว่า ลิ้นไก่ที่ลำคอเกิดบวมขึ้นมา

ทั้งที่ไม่เคยเป็นมาก่อน  ลิ้นไก่บวมจนเต็มลำคอ ทำให้หายใจไม่ออก

ช่วงเวลานี้ผมรู้สึกเครียดมาก เพราะมากรุงเทพคนเดียว (พักโรงแรม)

ตัดสินใจไม่ถูกว่า  จะไปหาหมอแบบฉุกเฉินที่ลิ้นไก่กำลังบวมอยู่นี้ หรือ

จะไปหาหมอที่ได้นัดไว้แล้ว ผมเลยตัดสินใจว่าไปหาหมอตามนัด เพราะ

ไม่อยากเลื่อน จึงขอขมากรรมสิ่งศักดิ์บ้านสวนฯ และเสด็จพ่อท่านท้าว

เวสสุวรรณ ในเช้าวันนั้น  โดยขอท่านว่า  ขอให้อาการทุเลาลงเดี๋ยวนี้

เพื่อที่ลูกจะได้ไปหาหมอตามนัด  และเมื่อลูกกลับบ้านแล้ว จะเข้าไปขอ

ขมาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์และขอขมาต่อเสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ ที่บ้าน

สวนฯ  ปรากฏว่า อาการพอทุเลาลง  ผมจึงได้ไปเอ๊กซเรย์ตามที่หมอนัด  

       ต่อจากนั้นมา  ผมก็ได้มาขอขมาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และต่อเสด็จพ่อ

ท่านท้าวเวสสุวรรณ  กับ อ.อุบล เมื่อวันที่ 26 มิ.ย.54  จากนั้น อ.อุบล

ได้มีเมตตาบำบัดให้ผม  ในระหว่างที่ อ.อุบล ขอบารมีของพระพุทธองค์

และเสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ นั้น ผมรู้สึกถึงกระแสแห่งความเย็น

เย็นวาบไปทั้งตัว จากนั้นมาอาการที่เป็นผื่นคันคล้าย ๆ ขี้กลาก และ

อาการบวมของลิ้นไก่ก็หายขาดเป็นปลิดทิ้ง  นับว่าอัศจรรย์ยิ่งนัก

       ท้ายนี้ ลูกขอกราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกท่าน ทุก

พระองค์ และเสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ ตลอดจน อ.อุบล ที่ได้ให้

ความเมตตาต่อลูก  ให้ได้รอดพ้นจากความตายด้วยความโง่ของตน

เองเป็นต้นเหตุ

       เรื่องกรณี ที่เอาน้ำพีระมิด ไปเกินกว่ากฎสวรรค์นั้น ผมได้เคยเขียน

ในเวป หัวข้อกระทู้ "สิ่งที่ได้จากการไปบ้านสวนฯ เมื่อ 21-26 พ.ค.54"

แต่ข้อเขียนคราวนั้น มีแต่เรื่องผื่นคัน แต่ยังไม่มีเรื่อง ลิ้นไก่บวม"   และ

รายการ "คุยไปแจกไป"  เมื่อวันที่ 3 กรกฎาคม 2554

       สรุป   กรณีของผมสอนให้รู้ว่า  ใครจะมา บ้านสวนพีระมิด  ต้อง

ศึกษากฎสวรรค์ทุกอย่างให้ละเอียดถี่ถ้วน  อย่ามักง่าย  อย่าเผลอเรอ

อย่าเจ้าเล่ห์  อย่าใช้วิชาศรีธนญชัยกับสถานที่แห่งนี้  มิฉะนั้นอาจจะตาย

เอาง่าย ๆ แบบผมครับ.

                                           ผดุงศักดิ์   มูลเชื้อ

                                               31  ต.ค. 54