สวัสดีค่ะ ท่านสมาชิกบ้านสวนพีระมิดทุกท่าน  

 ชื่อ  แสงเดือน    ปิ่นสุวรรณ ค่ะ

ได้รู้จักบ้านสวนพีระพิดจากการแนะนำของพี่แหม่ม (วีรดา) ซึ่งทำงานอยู่ที่ทำงานเดืยวกันค่ะ

และได้มีโอกาสไปร่วมทำบุญด้วยแรงกายที่บ้านสวนฯ เมื่อวันที่ 24 ธันวาคม 2554เป็นครั้งแรกค่ะ

ตอนนั้นยังไม่มีความรู้และเข้าใจเกี่ยบกับบ้านสวนฯ แต่เราอยากไปทำบุญ

พอได้ไปทำบุญแล้วรู้สึก ดี ๆ กับการที่เราได้ใช้แรงกายในการสร้างบุญ

พอกลับมาก็ได้ชวนให้คุณแม่ พี่สาวและน้องสาว ดูรายการคุยไปแจกไป ซึ่งทุกคนก็สนใจ

     --  ครั้งแรกที่ดูรายการคุยไปแจกไป ประมาณวันอาทิตย์ที่ 25 ธันวาคม 2554 พอดูรายการจบ

        ปรากฎว่า แม่เปลี่ยนไป   คือมีอาการคล้าย ๆ กับคนที่เข้าทรง นั่งโยกตัว น้อย ๆ ซึ่งแม่ไม่เคย

         มีอาการแบบนี้  และพูดว่า ทำบุญ รักษาศีล ภาวนา กันนะลูก จะช่วยได้  บอกพี บอกน้อง ให้ทำบุญ

         รักษาศีล ภาวนากันนะลูก จะช่วยได้ พูดอยู่หลายครั้ง  เราก็ถามท่านว่า ลูกมาถูกทางแล้วใช่ใหม

         ท่านตอบว่า  ถูกแล้วลูก  สักพักแม่ก็กลับมาเป็นปกติ พวกเราก็ถามแม่ว่า เมื่อตอนที่แม่เป็นแม่รู้สึกตัว

         หรือไม่ แม่ตอบว่ารู้สึกตัว พยายามฝืนแล้ว แต่ฝืนไม่ได้ พูดออกมาได้อย่างไรก็ไม่รู้

         เราก็นึกในใจว่า หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ท่านจะมาบอกให้เราแน่ใจว่าที่บ้านสวนฯเป็นเนื้อนาบุญที่ดี

         เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ

     --  ครั้งที่สอง พวกเราก็ดูรายการคุยไปแจกไปอีก พอรายการใกล้จบ แม่ก็เปลี่ยนไปอีกแล้ว  นั่งอยู่

          ก็เอามือของแม่เองลูบศรีษะของแม่ นั่งยิ้มแบบมีความสุข หน้าตาอิ่มเอิบ แต่พวกเรารู้ว่าต้องมี

         อะไรอีกแน่ ๆ พอจบรายการ แม่มีอาการคล้ายกับอาทิตย์แรกที่ดูรายการคุยไปแจกไป แต่มาให้พร

         พูดว่า เป็นสุข เป็นสุข กันนะ พูดอยู่หลายครั้ง แล้วเอามือมาลูบศรีษะพวกเราที่นั่งดูรายการอยู่ด้วยกัน

         สักพักแม่ก็กลับมาเป็นปกติ พวกเราก็ถามแม่ว่าเป็นอย่างไรบ้าง แม่ก็บอกเหมือนเดิม คือรู้ตัวทุกอย่าง

         พยายามฝืนไม่ไห้เป็น แม่ฝืนอยู่นาน แต่ก็ฝืนไม่ได้ เราก็บอกแม่ว่า แม่ไม่ต้องฝืนหรอก เพราะท่านที่

         มาบอก ท่านมาดี บอกให้เราทำบุญ คงไม่เป็นไร

     --  ครั้งที่สาม ตัวเราไม่ได้อยู่ดูรายการคุยไปแจกไปกับแม่ เพราะย้ายกลับไปอยู่บ้านที่บางบัวทอง

        แต่ทางบ้านก็ดูรายการคุยไปแจกไปกันตามปกติ เราสงสัยเลยโทร.ไปถามแม่ว่า พอดูรายการจบ

        แม่เป็นเหมือนเดิมไหม แม่บอกว่าเป็นอีก และพูดบอกให้ทุกคนทำดี
 แม่มีอาการดังที่ข้าพเจ้าเล่ามา 3 ครั้ง หลังจากดูรายการคุยไปแจกไปจบ ซึ่งเราคิดว่าคงไม่ใช่

       เรื่องปกติ แต่เป็นนิมิตรที่ดี ที่ทำให้ครองครัวของเรามีความเชื่อมั่นและศรัทธา อาจารย์อุบล และสิ่ง

       ศักดิ์สิทธิ์ที่บ้านสวนพีระมิด (ไม่ทราบว่ามีท่านใดเคยเจอเหตุการณ์แบบครอบครัวเราหรือเปล่า)

                   และที่ได้ประโยชน์มากคือได้รับฟังเรื่องของกฏและกรรมต่าง ๆ และการอธิบายเหตุ ผล

       ของการเกิด - ดับ ของผลแห่งกรรม ซึ่งท่านอาจารย์อุบล ได้กรุณาอธิบายให้เราได้เข้าใจมากขึ่น

       ทำให้เราดำเนินชีวิตอยู่ในความไม่ประมาท คือต้องรักษาศีล 5 ให้บริสุทธิ์ จะได้ไม่ไปตกในอบายภูมิ

       ซึ่งตั้งแต่จำความได้จนถึงปัจจุบัน ได้ทำผิดศีลหลายข้อ โดยขอสารภาพบาปที่เคยทำมาทั้งที่ตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจดังนี้ค่ะ

      ผิดศีล ข้อ 1  เคยฆ่าสัตว์เล็ก ๆ เช่น มด ยุง เห็บ หมัด เหา แมลงป่อง ปลวก แมลงต่าง ๆ

     กุ้ง หอบ ปู ปลา จิ้งจก ทั้งตั้งใจ และไม่ได้ตั้งใจ ขับรถชนแมว เพราะหยุดรถไม่ีทัน ชนคนบาดเจ็บรู้สึกผิดกับบาปที่เคยทำแม้ไม่ได้ตั้งใจก็ตาม

  
      ผิดศีล ข้อ 2  ตอนเด็ก ๆ เคยแอบกินของที่ร้านค้าแล้วจ่ายเงินไม่ครบ , ตัดกระดาษแข็งไปใส่ตู้ไขถั่วแทนเงิน , เอาไม้เล็ก ๆ กดลงช่องหยอดเงินของเครื่องโทรศัพท์ ให้โทรศัพท์ได้โดย

     ไม่ต้องหยอดเงิน(เป็นตู้โทรศัพท์ของหอพัก)  ใช้วัสดุ อุปกรณ์ ของสำนักงานทำงานส่วนตัว ใช้เวลาทำงานไปทำธุระส่วนตัว

      โดยเมื่อก่อนไม่ทราบว่าบาป แต่ตอนนี้ทราบแล้วค่ะ จะชดใช้โดยที่ทำงานมีตู้รับบริจาค เราก็หยอดเิงินใส่ตู้่บ่อย ๆทำสมำ่เสมอ

เพื่อชดใช้ในสิ่งที่เราเคยทำมา

     ผิดศีล ข้อ 3 ตอนที่เริ่มรู้จักกับแฟน เราทราบว่าเขามีคนรักอยู่แล้ว แต่ยังไม่ได้แต่งงานกัน

     ซึ่งเราก็ไม่ควรไปสนิทสนมกับเขา สุดท้ายเขาก็เลิกกับคนรักของเขาเลือกมาแต่งงานกับเรา

     แทนที่เราจะสงสารคนรักของแฟน แต่กลับดีใจที่เขาเลือกแต่งงานกับเรา ตอนนี้เรารู้สึกว่าเราทำผิด

     ทำบาปกับเขา เหมือนกับไปแย่งคนรักของคนอื่นมา จึงขอสารภาพบาปและขออโหสิกรรมต่อกัน

     ข้าพเจ้าแต่งงานอยู่ด้วยกันประมาณ 2 ปี แฟนก็ออกบวช เพราะต้องการหาความสุขที่แท้จริงคือ

      พระนิพพาน วันสุดท้ายก่อนจากกัน แฟนบอกว่า ***เจอกันที่พระนิพพานนะ***

      ผิดศีล ข้อ 4 เคยพูดตำหนิผู้บังคับบัญชา หัวหน้า มีนินทาเพื่อนบ้าง เล็ก ๆ น้อย ๆ พูดเหลวไหล ไร้สาระ

    พูดคำหยาบตอนเด็ก ๆ เคยโกหก พ่อ - แม่ ,เพื่อน แต่เป็นเรื่องเล็ก ๆ ไม่อยากให้ท่านไม่สบายใจ

      พูดล้อเลียนคนอื่น โดยไม่รู้ว่าเป็นโทษ  ตอนนี้พยายามสำรวมวาจาให้มากค่ะ

      ผิดศีล ข้อ 5 เคยลองดื่นสุราที่ผสมนำ้อัดลด โซดา เพราะอยากรู้รสชาดว่าเป็นอย่างไร ทำไม

     คนถึงชอบดื่มกัน แต่ลองแล้วก็ไม่ชอบ เพราะไม่อร่อยเลยค่ะ แต่ชอบ Spy เพราะรสอร่อยดี แต่่เลิกดื่ม

     มามานแล้วค่ะ

     ที่สารภาพมาทั้งหมดเพราะตั้งใจจะรักษาศีลทั้ง 5 ข้อ ให้บริสุทธิ์ จะไม่ละเมิดศีลโดยตั้งใจ

   เพื่อจะได้ไม่ไปตกในอบายภูมิ เป็นปัจจัยตามส่งให้ถึงพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้ค่ะ

        ***  ขอขอบคุณทุกท่าน ที่เสียสละเวลา อ่านเรื่องนี้ค่ะ ***