ReadyPlanet.com


คำสารภาพบาปกรรมที่ทำไว้(จากช้าง(ชัชชวาฬ วงศ์ธนรักษ์))


user image

หักหลัง เอาตัวรอดแยกตัวออกไปทำเอง ผมโดนทิ้งกลางอากาศในช่วงที่ทำงานกันผมก็ชักชวนหลานเพื่อนมาร่วมลงทุน และผมยังยืมเงินเพื่อนอีก ก็พาเขาทั้งสองมาสูญเสียอีก ในช่วงผมล้มครั้งใหญ่ของธุรกิจรับเหมานี้เองเป็นช่วงที่ผมเริ่มจะมีแฟนใหม่ แต่ก็ต้องเลิกรากันเพราะกิจการของผมล้ม และแม่ของผมก็มาป่วยในปี ๒๕๓๑ ด้วยเส้นในสมองตีบ พูดไม่ได้น่าสงสารแม่มากผมทุกข์ใจมาก อยากฆ่าตัวตาย แต่ก็ห่วงแม่ จึงต้องมีชีวิตของตัวเองเพื่อดูแลแม่ต่อไปและพยายามสวดมนต์ปฏิบัติกรรมฐานเพื่อประครองสติ มิให้บ้าคิดฆ่าตัวตายต่อไป

ช่วงระยะ๑๐ปีที่๔ คือ พ.ศ.๒๕๓๐-๒๕๔๐ เมื่อผิดหวังเจ็บซ้ำแฟนทิ้ง กิจการล้มไม่เป็นท่าแม่มาป่วย ทั้งสามเรื่องเกิดในเวลาไล่เลี่ยกันเวลานั้นอยากตายก็ตายไม่ได้ต้องทนอยู่ต้องอยู่ทนมีพี่ๆประครองช่วยเหลือทางการเงินอยู่บ้างและขณะที่แม่ป่วยอาการพอทุเลาเล็กน้อยแต่ก็มีผมคอยดูแลเรื่องอาหารการกินตลอดจนถึงวาระสุดท้ายของแม่ แต่ในช่วงที่ผมดูแลแม่อยู่นั้นผมก็ได้สร้างกรรมให้ตัวเองอีกด้วยการเป็นชู้กับเมียเพื่อนถึงสองคนในหมู่บ้านเดียวกัน และก็มีเพื่อนแนะนำเพื่อนหญิงให้รู้จักอีกหนึ่งคน รวมเป็น สามชีวิตที่เข้ามาเป็นกรรมผมในเวลานานพอสมควร ผู้หญิงที่เป็นเมียเพื่อนสองคนในหมู่บ้านเดียวกันที่ผมได้เข้าไปพัวพันด้วยเขา ปรามาศผมไว้ ผมจึงมีจิตอาฆาตต้องเป็นของคนชั่วคราวสักวัน หลังจากสิ้นคุณแม่แล้วในปี ๒๕๓๓หรือ ๒๕๓๔ผมก็มาขอพี่เขยอยู่ที่ขอนแก่นทำงานให้พี่เขยเหมือนเดิมและผมเลิกสูบบุหรี่ วันละ ๑-๓ ซองเพราะต้องดูแลแม่ที่ป่วยและเบาการดื่มเหล้าลงบ้างเมื่ออยู่ที่ขอนแก่นกับพี่เขยที่อยู่ขอนแก่นทำงานกับพี่เขยและพี่สาวให้เดือนละหมื่นบาท ไม่รวมเงินพิเศษอย่างอื่นก็เก็บเงินเดือนได้เยอะเป็นแสนอยู่เหมือนกัน แต่ก็นำไปทำบุญ ทำโรงทาน สร้างพระ ช่วยผู้คนอยากไร้เรื่อยๆจนกระทั้งมาชอบและสนใจผู้หญิงที่เป็นเมียผมคนปัจจุบันผมก็เลยได้เขามาเป็นเมียทั้งที่เขาเกลียดผมไม่ชอบผมเลยแม้แต่นิดเดียว ก็แอบได้เสียเป็นเมียผัวกันอยู่หลายปีจึงค่อยไปขอพี่สาวของเมียด้วยการบอกกล่าว และเลี้ยงแต่งงานแบบจัดเลี้ยงเล็กน้อยเท่านั้นในช่วงที่เป็นคู่ชีวิตก็มีหญิงเข้ามาพัวพันให้การช่วยเหลือผมก็สร้างกรรมกับเมียผมเองโดยไปเป็นชู้กับผู้หญิงที่ผมช่วยเหลืออยู่เป็นช่วงระยะไม่นานประมาณ ๒ เดือนก็เลิกรากัน โดยเมียผมก็ระแคะระคายอยู่บ้าง ผมก็สารภาพให้เมียฟัง เข้าก็ให้อภัยด้วยดี

เห็นได้ว่าช่วงระยะ๑๐ปีที่หนึ่ง ถึง สี่ เป็นช่วงที่ผมสร้างกรรมเวนทั้งกาย วาจา ใจ ผิดศีล ๕ ตั้งแต่อายุยังน้อย ทั้งกรรมย่อยและกรรมใหญ่ ฆ่าสัตว์เล็กน้อย ปล่อยสัตว์ใหญ่ไว้ตามวัด ลักทรัพย์เป็นนิด ผิดกาเมก็มากมายยังไม่วายในมุสา ดื่มสุรายาเมากรรมเก่ากรรมใหม่ให้เห็นทันตาไม่ต้องราชาติหน้า ตามมาให้เห็นในชาตินี้ ชีวิตล้มละลายอับอายพี่น้อง จึงต้องรับกรรมนานัปการดั่งนี้ คือ

 เกิด ๗ เดือนออกมาเข้าตู้อบ ๒ เดือน เพราะปอดบวม พอเจริญวัยขึ้นก็เป็นเด็กเอาแต่ใจตัวเอง ขี้ใจน้อย โมโหง่าย เป็นกรากเกลื่อน เป็นชันนะตุที่หัว ผิวพรรณขรุขระ ขี้ซอตอแหล เอาชนะคะคานหยิ่งยโสแบบไร้สาระ เคยถูกสะกรำตอนอายุ ๒๑ ปี เคยถูกหมาบ้ากัดตอนอายุ ๙ ปี หรือ ๑๐ ปี ๑ครั้งและตอนอายุ ๑๔ ไม่ก็ ๑๕ อีก๑ครั้งเคยเป็นลมแบบไม่มีสาเหตุ ๓ ครั้ง คือ ตอน ป.๕-ป.๖ หนึ่งครั้ง ตอน ม.ศ.๒ อีก ๑ ครั้ง และตอนอายุ ๔๐ อีก ๑ ครั้งเคยเป็นอัมพฤกษ์ด้านขวาอยู่หลายเดือนตอนอายุ๒๔ปี เคยพูดคำหยาบคลายตอนเด็กจนถุง ม.ศ. ๓ ดื่มเหล้า สูบยา พูดจาสอดเสียดกระทบ กระทั้งเอาดีใส่ตัวเอาชั่วใสคนอื่น มีอาการง่วงบ่อย ขับรถอาการหลับในบ่อย นอนไม่ค่อยหลับคือหลับยาก นอนกรนมากรำคาญตัวเอง มีอาการสำลักเหมือนคนจมน้ำ สำลักอาหาร สำลักน้ำในขณะดื่มกิน มีอาการจามบ่อยๆ ในขณะทานอาหาร มีอาการกรดไหลย้อน มีอาการปวดเมื่อย เหนื่อยง่ายตามหลัง หายใจดังและเร็ว มีอาการปวดหัว มึนงงเป็นช่วงๆ เวลาเดินชอบเดินแตะตอไม้บ้าง ก้อนหินบ้าง และอาการอีกมากมายที่ได้จากกรรมมารวมตัวกันเล่นงานอยู่ทุกวันนี้ นี้คือผลของกรรมในศีล ๕ ที่ไม่รู้จักรักษาให้ดี ดังที่พระพุทธองค์ ครูบาอาจารย์พร่ำสอนไว้ให้รู้จักรักษาศิลให้ดีๆ

ทั้งหมดทั้งมวลนี้ที่ได้เล่าเรื่องกรรมของผมให้ท่าน อาจารย์อุบลฯ ตลอดจนศิษย์ยานุศิษย์บ้านสวนพีระมิด และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย รวมถึงศิษย์ยานุศิษย์ที่อยู่ต่างแดนทั่วโลกได้ทราบการกระทำของผมอันเลวร้ายต่ำช้า สามานหาอะไรมาเปรียบไม่ได้เป็นอย่างมาก ทุกครั้งที่อาจารย์เรียกเข้าไปคุยใกล้ผมก็ดีใจ แต่รู้สึกขยะขแยงตัวเองเพียงท่านอาจารย์มีเมตาธรรมสูง ผู้มีความบริสุทธิคุณอย่างไม่มีประมาณ แม้เพียงกระผมขอกราบแทบเท้าขอจรดหน้าผากที่เท้าท่านอาจารย์อุบล อาจารย์มงคล ตลอดจนถึงท่านอาจารย์ ดร.อาจองฯ ก็เป็นความรู้สึกปิติ และได้รับบุญจากอาจารย์ทั้งหลายอย่างไม่มีประมาณ เป็นความกรุณาอย่างสูงที่ได้รับ หากมิได้ทำตามที่กล่าวก็อึดอัดอั้นเป็นอย่างมาก

ในตอนท้ายนี้ขอถวายบุญแด่เทวดาที่รักษากายและปกป้อง ท่านอาจารย์อุบลฯ อาจารย์มงคล คุณท๊อป สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่บ้านสวนพีระมิดทั้งหลาย ได้รับบุญจากกระผมและภรรยาที่สั่งสมบุญที่ดีไว้ที่บ้านสวนและที่อื่นๆได้ส่งผลบุญนี้ถึงทุกพระองค์ด้วยเถอญ

สุดท้ายขอให้อาจารย์ทั้งสองอละคุณท๊อป มีความสุขกายสบายใจตลอดกาล

ได้รับอนุญาติและขอร้องจาก ( คุณช้างเป็นที่เรียบร้อยแล้ว )

จึงได้นำเอาคำสารภาพนี้มาลงให้ คุณช้าง และคุณช้างพร้อมน้อมรับคำติ ว่ากล่าวจาก

ทุกท่าน

(นี้คือรูปผมเองครับ)

 

 

 



ผู้ตั้งกระทู้ รณชัย ศิริสุวรรณ (gonzen2000-at-hotmail-dot-com) กระทู้ตั้งโดยสมาชิก โพสต์และแสดงความเห็นเฉพาะสมาชิกเท่านั้น :: วันที่ลงประกาศ 2012-03-01 23:10:32


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (1600234)

 โมทนาบุญกับพี่ช้างและหลวงพี่ด้วยนะคะ

ชีวิตที่ผ่านมาเป็นบทเรียนสำหรับเราใช่ไหมค่ะ

และเรามีบ้านสวนและท่านอาจารย์อุบล

ที่คอยชี้แนะทางสว่างให้กับเรา  ขอเป็นกำลังใจ

ให้พี่ช้างได้ฝ่าพายุร้ายนี้ไปได้  (ไม่ใช่หนูทำได้นะคะ)

ผู้แสดงความคิดเห็น ฉวีวรรณ นภาพรรณราย (ตาล) (cha2508-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2012-03-01 23:57:30



[1]


Copyright © 2010 All Rights Reserved.