ชีวิต หลังจากได้มาที่บ้านสวนพีระมิด

ได้มาเข้าค่าย 1 ด้วยความอยากสวย 

อยากรวย อยากหมดทุกข์ อยากมีความสุข ฯลฯ

มาแล้วรู้สึกแปลกดี ไม่เหมือนไปปฎิบัติธรรมที่อื่น

ต่อมา ก็ติดตามชมเวปไซด์มาเรื่อย ๆ

ความอยากสวย อยากรวย หายไปตอนไหนไม่รู้

ตอนนี้ ไม่คิดอยากแล้ว

ความทุกข์ใจ ก็เริ่มคลายลง 

ทุกข์ยังมีอยู่ แต่ ตอนนี้ไม่แบกแล้ว

รู้สึกละอาย เกรงกลัวต่อบาป

รู้สึกเริ่มมีเมตตา ( เมื่อก่อนเราก็คิดว่า เราก็เป็นคนมีเมตตาน่ะ

แต่หาก ลอง นึก แบบจริงจังแล้ว  เรามีเมตตาน้อยนัก

รู้สึกว่าจิตใจเข้มแข็งขึ้น

มีที่พึ่งที่แท้จริงคือ

พระพุทธองค์

เมื่อได้มาทำบุญที่บ้านสวนพีระมิด

ได้รับฟังธรรมะจากท่านอาจารย์

ก็นำกลับมาพิจารณาตัวเอง

ตั้งใจปรับปรุง แก้ไข

ซึ่ง ถ้าจะให้พูดกันจริง

บางอย่างก็เปลี่ยนได้ 100 %

บางอย่าง ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง ไม่ถึง100 %

แต่ก็เปลี่ยนแปลงความคิด และจิตใจได้รวดเร็ว

และรู้สึกว่า

ฝุ่นละอองที่เกาะอยู่ที่จิตเราเริ่มหลุดออกไปบ้างแล้ว

(ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ทึบมาก)

แต่ก็ต้องพยายามต่อไป

ไม่ท้อแท้อีกแล้ว

สิ่งที่น่าอัศจรรย์ใจ คือ

1. เวลาอาจารย์สอนธรรมะ

เหมือนแทงทะลุลึกเข้าไปในก้นบึ้งของจิตใจ

ซึ่งตรงกับนิสัยไม่ดี ต่าง ๆ ที่อยู่ในตัวเรา 

เมื่อเราฟังแล้วรู้สึกแทงใจดำ 

จนเรารู้สึกผิด รู้สึกละอาย

และรู้สึกสำนึกผิด ยอมรับโดยไม่มีเงื่อนไข 

และนำมาแก้ไขปรับปรุงตัวเองต่อไป

2.  เวลาอาจารย์สอนเรื่องกฎแห่งกรรม แล้ว ทำให้เรารู้สึก

และสัมผัสได้ถึงความน่ากลัว โดยมีตัวอย่างจริงให้เห็นกันจะ ๆ

3.  อาจารย์ทำให้เรามีความสุข สนุกสนาน ได้ยิ้ม ได้หัวเราะ

ได้ปลื้มปิติ ได้ร้องไห้ ได้หวาดเสียว (เวลาทัวร์นรก)

4.  อาจารย์ช่วยเตือนให้เรามีสติ เกิดปัญญา คิดหาเหตุผล

ว่าทำไมเราจึงทุกข์อยู่แบบนี้

ลูกขอกราบขอบพระคุณสำหรับเมตตาของอาจารย์

กราบขอขมาและขออโหสิกรรม ที่ลูกเคยลังเลสงสัยอาจารย์

(ซึ่งเป็นตอนแรกๆที่เพิ่งมาที่บ้านสวนฯ 

และพลั้งเผลอเป็นบางครั้งบางคราวที่จิตตก)

และขอขมาที่เป็นศิษย์ที่ไม่ปฎิบัติตนตามที่อ.แนะนำ

คือให้ทำบุญสม่ำเสมอ  โดยการเขียนธรรมทานซึ่งเป็นบุญใหญ่

แต่ลูกก็ไม่ค่อยทำตาม ต่อไปจะตั้งใจให้มากกว่านี้ค่ะ

สาเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ก็เพราะกรรมไม่ดีที่เรากระทำมา

กรรมทางกาย

*ฆ่าสัตว์ ยุง แมลงสาบ ตะเข็บตะขาบ หนู แมลงวัน

*ตอนเป็นเด็ก แอบขโมยเงินแม่

กรรมทางวาจา

*เถียงพ่อแม่ ทะเลาะน้อง ๆ เพื่อนร่วมงาน

*ชอบวิพากวิจารณ์คนอื่น

กรรมทางใจ

*สมน้ำหน้าโจรผู้ร้ายเวลาโดนตำรวจจับ

*แช่งคนที่ขับรถเร็ว เวลาเราจะข้ามถนนไม่ยอมชะลอให้

กรรมกับพระและสิ่งศักดิ์สิทธิ์

*เวลามีข่าวไม่ดี ก็คิดตำหนิพระสงฆ์

*เคยคิดว่า แม่ชีคนนี้ปฎิบัติดีปฎิบัติชอบหรือเปล่าน๊ะ

ตอนหลังมารู้ว่าท่านเป็นนักปฎิบัติและรู้จิตว่าเราคิดไม่ดีกับท่าน

กรรมหนี้สงฆ์

*เวลาไปวัด เวลาเขาแจกอาหาร-ขนมก็เอากลับบ้าน

กรรมกับในหลวงและราชวงศ์

*เคยได้ฟังเขาเล่าเรื่องต่างๆ

*เคยดูภาพในเวปไซด์

กรรมกับเจ้านาย

*เอาอุปกรณ์สำนักงานมาใช้ส่วนตัว กระดาษ แม๊กซ์ ฯลฯ

เคยทำผิดศีลทุกข้อ

ฆ่าสัตว์ ลักขโมย แอบปิ๊ง โกหก กินเหล้า

นิสัยไม่ดีต่าง ๆ

*ตอนเป็นเด็ก ชอบทะเลาะกับน้อง ๆทำให้พ่อแม่ปวดหัว

*ขี้โมโห ขี้หงุดหงิด  เป็นคนโกรธง่ายหายไว

*ชอบของฟรี เวลาเขาแจกสินค้าตัวอย่าง ก็เดินไปมา 2รอบ 3รอบ

*เป็นคนขี้เบื่อง่าย

ไว้โอกาสหน้าถ้านึกออกจะมาเขียนเพิ่มเติมค่ะ

ถ้านึกออกได้เพิ่มเติมเมื่อไหร่

ก็มาเขียนต่อนะค๊าคุณณี

แหม่...กำลังอ่านเพลินๆเชียว...อิอิ

เขียนได้สั้น กระชับ น่า่อ่านมั่กๆ

อนุโมทนาในธรรมทาน

และยินดีด้วยนะคะ

ที่มาพบทางสว่าง

และตั้งใจที่จะปรับปรุง

เปลี่ยนแปลงตัวเองให้ได้

เป็นกำลังใจให้ด้วยเช่นกันนะคะ

เพราะในบางอารมณ์

ชนิดาก็มีต๊อแต๊

และผิดหวังในตัวเอง

อยู่บ่อยๆเหมือนกัน 

แต่ก็โทษใครไม่ได้

ต้องโทษตัวเอง

เพราะจิตยังไม่เข้มแข็งและมั่นคงพอ

ก็เลยถูก "กิเลสมาร"

ครอบงำจิตใจไปบ้าง เป็นช่วงๆ ....

ฉะนั้น ต้องคอยเกาะติด

เว็บบ้านสวนฯไว้ ไม่ให้ห่างจ๊า...

                                 สาธุเป็นกำลังใจให้คุณณีค่ะ  

จะเป็นกำลังใจให้นะคะคุณณี

และคุณชนิดาด้วยนะคะ

อนุโมทนากับอ.นีด้วยนะค๊า

เขียนได้ใจความสำคัญ

และน่าอ่านมากๆค่ะ

เห็นแล้วชักอยากให้อ.นี

เข้ามาเขียนบ่อยๆเลยนะนี่ อิอิ

และดีใจกับความเปลี่ยนแปลง

ครั้งยิ่งใหญ่ของ อ.นีด้วยนะคะ

หากไม่มีบ้านสวนมาเป็นกระจกส่องเงา

ให้เรามองเห็นตัวเอง

ป่านนี้เชื่อว่าตัวญเองก็คง

หลงระเริงกับโลกเบี้ยวๆ ใบนี้อยู่ค่ะ

ไม่อยากจะคิดเลยว่าเกิดมาแล้วกี่รอบ

ทุกข์มาแล้วกี่หน ทนทรมานมาแล้วกี่ชาติ

กว่าจะได้มาพบทางสว่างแบบนี้

กราบขอบพระคุณอ.แม่ อีกร้อยครั้งพันครั้งจริงๆค่ะ

ที่ทำให้หนูรู้ว่าโลกใบนี้

ไม่ใช่โลกที่น่าอยู่อย่างที่หนูเคยคิด

สาธุ สาธุ

หลาย ๆ คน ก็คงเคยเป็นเหมือนคุณณีนะคะ

ตัวเองก็เป็นมาแล้วทั้งนั้นคะ

คิดย้อนไปแล้ว เราช่างประมาทกับการใช้ชีวิตเสียจริง

ทั้ง ๆ ที่ชีวิตมันสั้นมาก แต่เราก็หลงคิดว่ายังมีเวลาอีกนานน

คิดแล้วเห็นความโง่ของตัวเองจริง ๆ

แต่พวกเราทุกคนถือว่า เป็นผู้โชคดีมาก ๆ

ที่ได้เจอธรรมะที่ถ่ายทอดจาก อ.อุบล

มันจึงตรง และเป็นทางลัดที่สุด

ที่จะพ้นทุกข์ตรงนี้ไปได้

ขออนุโมทนากับคุณณี และทุก ๆ ท่าน

ที่ร่วมเขียนธรรมทานด้วยคะ

@น้อง ญ เจ้า

คือ คุณณี กับ อ.นี(แฟนอ.พัน) นี่คนละคนกันเน้อ

อ่านดูแล้วเหมือนน้องจะเข้าใจว่าคนเดียวกันรึป่าว?

ถ้าไม่ใช่ก็ขอโทษด้วยนะคะ

 อ้าว จริงๆด้วย

เมือคืนสงสัยง่วง 

ขอบคุณคะพี่แหวน 

ฮ่าๆๆๆ

อนุโมทนาด้วยค่ะคุณณี เป็นกำลังใจให้ค่ะ อย่างน้อยเราก็ได้รู้จักตัวตน(ที่แท้จริง) ของเราเพิ่มมากขึ้น และยังตั้งหลักได้ทัน ดิฉันก็เป็นคนหนึ่งค่ะที่รู้ตัวว่าเป็นยังเป็นคนชั่วช้า บาปหนา ก็ตอนมาสัมผัสที่บ้านสวนนี้แหละค่ะทำให้รู้ว่า ทุกสิ่งเกิดแต่เหตุ  เหตุดับผลก็ดับ เราจะได้ไม่หลงทางอีกต่อไป

ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในชีวิตหลังจากได้ทำบุญที่บ้านสวนพีระมิด

น้อย จ.อุดรธานี เดิมทีได้รับวิบากกรรมแสนสาหัสมาก เพราะเคยทำแท้ง 2 ครั้ง เคยทำเอกสารเท็จ ขโมยเงินแม่ ปิดงานหลวง เป็นโรคภูมิแพ้ ลูกดื้อเรียนหนังสือไม่เก่ง สามีเจ้าชู้ไม่กลับบ้าน ความทุกข์ต่าง ๆ โทมเข้ามาทั้งทางด้านจิตใจ สุขภาพกาย การเงินก็แย่ หลังจากชีวิตวันเสาร์ อาทิตย์ วันหยุดก็จะพักผ่อนดูทีวีกดไปเรื่อย ๆ จนมาเจอรายการคุยไปแจกไป เจอ อ.อุบล

พิธีกร ก็สวย พูดธรรมะได้ดีชวนติดตาม ขนาดพระเทศน์ยังไม่ลึกซึ้งเท่าอาจารย์อ.อุบลพูดเลย จะถึงเวลารายการอาจารย์ติดตามเรื่อย ๆ ว่าคืออะไรก็ติดตามมาเรื่อย ๆ (ตั้งใจรักษากฎต่างๆของบ้านสวนพีระมิด)มาเรื่อย ๆ ทั้งทำบุญด้วย แรงกาย ปัจจัย สิ่งของ

ผลที่ได้รับ

- จากความทุกข์ที่มีเริ่มทุเลาเบาบางลง เช่น การงานจากมีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน ก็เริ่มมีความสุขมากขึ้น (น้อยก็นำพีระมิดไว้ที่โต๊ะทำงานจำนวน 4 องค์) ถ้ามีงานอะไรเร่งด่วน รู้สึกจะมีเหตุบังเอิญให้มีคนมาช่วยแล้วทำงานได้ทันเวลา

- สุขภาพกายเคยเป็นภูมิแพ้ หวัดเรื้อรัง ต้องไม่หาหมอที่คลินิกบ่อยๆกับแม่ก็ไม่ได้ไปคลินิกนั้นทั้งตัวเองและแม่อีกเลย

- เคยทำเอกสารเท็จ กินเงินหลวง นำของหลวงกลับบ้าน ก็ได้รับชดใช้กรรมที่ตัวเองก่อ (ก่อนที่เราจะลงนรก) ได้ชดใช้โดยช่วงที่ทำบุญกับบ้านสวนพีระมิดอยู่นั้น ได้เจ็บคอมาก ประมาณ 1 เดือน กลืนอาหารแทบไม่ได้ กินได้เฉพาะอาหารอ่อนๆ เหมือนตัวเองได้ชดใช้ในเมืองมนุษย์เลย ใจก็นึกว่าขนาดเจ็ดป่วยในเมืองมนุษย์ยังทุกข์ทรมานขนาดนี้ ถ้าตกนรกคงทรมานกว่านี้หลายร้อยเท่าเป็นแน่แท้ ก็เลยตั้งใจอธิษฐานถ้าการเจ็บป่วยครั้งนี้เป็นการชดใช้กรรมที่ก่อขอใช้ พยายามทำใจให้สบาย (รักษาตัวเองรักษาศีล ทำบุญร่วมกับอ.อุบล นำครีมเกสรบัวอธิษฐานกดใส่มือนิดหนึ่งแล้วกลืนลงท้องแล้วก็ทาหน้า) ประมาณ 1 เดือน ก็หายจากการเจ็บคอ

- เริ่มมีสภาพคล่องทางการเงิน ชีวิตคู่เริ่มมีความสุขสามารถคุยกับสามีได้ แต่ก่อนคุยกันต้องทะเลาะกัน 

- ใช้รหัส อ.อุบลช่วยด้วย (บังคับกระแสจิตสามี)ให้ศรัทธาในบ้านสวนพีระมิด เริ่มคุยเรื่องบ้านสวนพีระมิดให้สามีได้ และที่น่าดีใจม๊ากคือให้สามีช่วยไม่ให้ตัวเองทำอาหารที่เป็นเนื้อให้ทาน ถ้าสามีตั้งใจทานมังสาวิรัติยังไม่ได้ ก็ขอให้ช่วยโดยอย่าให้น้อยทำอาหารที่เป็นเนื้อให้ทาน สามีก็ยินดีทำตาม

- งานต้องใช้คอมพิวเตอร์บ่อยๆ ตาจะบ่วมบ่อย ก็ใช้ครีมเกสรบัว

ทาตาที่คันและบวมหายทันทีค่ะและลูกชายตามักจะบวมจนมีหนองก็อธิษฐานใช้ครีมเกสรบัวทามีหนองและเลือดไหลออกจากตาอาการดีขึ้นภายใน 1 วัน ตาเริ่มยุบโดยไม่ต้องไปหาหมอตาเลยคค่ะ

ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับทุกท่านน่ะค่ะ