คุณปุ้มค่ะ

ไม่ต้องห่วงเลยค่ะเพราะทรายจอมวีนคนนี้คิดว่าน่าจะแรงว่าคุณปุ้มซะอีก เอาเป็นว่าเมื่อก่อนไปไหนวงแตกเลยล่ะถ้าจะถามว่าชอบด่ารีเปล่าบอกได้เลยค่ะว่าไม่ แต่ชอบพูดให้คนอื่นเสียใจ น้อยใจ ถึงกับร้องไห้ก็มีนะค่ะ แต่ตอนนี้พยายามจนแทบจะไม่มีแล้วล่ะค่ะ ส่วนศีล 5 ข้อทรายไม่มีสักข้อเหมือนกันค่ะ แต่ตอนนี้ก็พยายามรักษาศีลให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ คิดในทางที่โจรยังกลับใจได้เลยแล้วทำไมเรา 2 คนจะกลับตัวกลับใจไม่ได้ ใช่มั้ยค่ะ ไว้คุยกันต่อนะตอนนี้น้องทรายจะกลับบ้านแล้วค่ะ สวัสดีค่ะ

พี่ปุ้มคะ

เห็นชื่อกระทู้ ก็อดขำไม่ได้คะ (ขอโทษจริง ๆ นะคะ)

แต่พออ่านและคิดดูแล้วว่าชีวิตจริง ๆ มันขำไม่ออกแน่ ๆ

จริง ๆ ชีวิตแหวนก็คล้าย ๆ พี่แหละคะ แต่ก็ยังดีที่ พอจะประคองไปได้อยู่

คงทำกรรมมาคล้าย ๆ กัน จึงต้องรับกรรมเช่นนี้

สู้ ๆ นะคะ จะรออ่านตอนต่อไปเรื่องชื่อของพี่คะ

น้องทรายคะ

น้องยังโชคดีที่รู้ตัวเร็ว ตั้งแต่ตอนนี้

พี่สิทำมาแล้วยิ่งกว่าน้องมากมาย...

ทำร้ายจิตใจคนนี่ที่หนึ่งเลย มารู้สึกผิดเมื่อสายไปแล้วว.. เฮ้อ

   วันสุดท้ายที่โทรหาพี่ปุ้ม  หนูก็ตั้งตารออ่านอยู่นะคะ   นึกว่าพี่เราถอดใจซะแล้ว

ขอเป็นกำลังใจนะคะ  หายไปหลายวัน  คงเขียนเรื่องได้เป็นกระบุง แล้วนะคะ  แล้วจะตั้งหน้าตั้งตารออ่านค่ะ

เรื่องปากเสีย หนูขอยกตัวอย่าง ให้เห็นชัด ๆ เท่าที่ได้ยินมา  ซักเรื่องได้ไหมคะ  (ถ้าพี่ปุ้มอนุญาต  หนูถึงจะเล่า)

จริงๆแล้ว ก่อนพิมพ์ผมได้คิดไว้แล้วว่า จะเอ่ยชื่อเพื่อนๆ

ที่สามารถเป็นพยานในเรื่อง "ปากเสีย"

หรือ จะเรียกให้เท่ห์ๆก็คือ  "มีวาจาเป็นอาวุธ"

แต่เนื่องจากคอมพิวเตอร์ของผมมันแฮงค์ เกือบจะไม่ได้โพสต์แล้ว

จำเืป็นต้องรีบพิมพ์ เลยลืมรายละเอียดบางอย่างไปบ้าง

หนูตาล คุณนิด ปราจีนบุรี คุณเตี้ย แม่ครัวบ้านสวนฯ อยู่ในพล็อตที่ผมตั้งไว้แต่เดิม

ขอให้หนูตาล วิจารย์ผมอย่างตรงไปตรงมา ห้ามมุสาเด็ดขาด

ห้ามเกรงใจ เอาให้เต็มเหนี่ยว สุดๆไปเลย

ขอเชิญทุกท่าน"หาความสำราญ"ได้ตามอัธยาศัย

ผมคิดเรื่องที่เขียนไว้ไม่มากหร็อกครับ "ประมาณ 15 เรื่องเท่านั้น"

 มาปูเสื่อรอเรื่องราวดีๆ ครับพี่ปุ้ม...

แต่พี่รู้มั้ย วันแรกตอนเข้าค่ายรุ่น 7 ได้สนทนากับพี่ ผมมีอาการผงะนิดหน่อยแต่ไม่แสดงออก นึกในใจไม่เคยเจอกันเลย แต่ทำไมพูดได้ห้วนๆ ขนาดนี้...พออยู่ไปซักพัก ก็พอจะเข้าแล้วว่า...ห้วนๆ แต่จริงใจ และใจดีครับผม...จริงๆ นะพี่ปุ่้ม 

เห็นด้วยกะคุณแหวนนะ เห็นชื่อกระทู้ครั้งแรกก็แอบฮาเหมือนกันนะ...

แต่พอมาอ่านแล้ว ก็ยังแอบฮาอยู่ดี โธ่...คุณพี่............................

อกหัก หลักลอย คอยงาน ...อันนี้ ขอยืมคำอ.อุบลมาใช้หน่อยนะคะ

"สร้างเหตุมาเช่นไร ก็ได้ผลเช่นนั้น" ฉะนั้นทำมาแล้ว แบบตั้งใจ และรู้ตัว

ก็ต้องทำแมนยอมรับวิบากกรรมไปค่ะคุณพี่... 

แต่รู้สึกว่า อีกไม่นานหรอกน๊า..น่าจะมีอะไรดีๆเข้ามาให้ สบายกาย สบายใจขึ้น (เดาเอานะคะ)

ส่วน "สังขารเสื่อม" มันเป็นเรื่องธรรมชาติ เป็นกันทุ๊กคน

ฉะนั้น You"re not alone มีสมาชิกร่วมเสื่อมอีกเย๊อะค๊า...

ส่วนปากเสีย เนี่ย ไม่แน่ใจ แต่อะไรที่อ.อุบล คอนเฟิร์ม ไม่น่าพลาด ความแม่นยำเกินร้อย...

ฉะนั้น ต้องรอคุณตาล มาเมาท์ให้ฟังอีกที

ขอบคุณนะคะที่แวะมาสารภาพตัวตนจริงๆให้พวกเราได้พิจารณาอีกครั้ง .....

อนุโมทนาค่ะ คุณปุ้ม (คนเดิม) .... แต่..... (ใจดวงใหม่) 

ไม่สายหรอกค่ะพี่แหวน..... 

ไม่มีคำว่าสายสำหรับใครที่คิดจะกลับตัวกลับใจหรอกค่ะพี่แหวน(น้องทรายคิดเอาเองรึเปล่าก็ไม่ทราบ)ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจอยู่เพียงขอให้เราเอาลมหายใจที่เหลือมาทำความดีแทนความ....!ที่เราทำอยู่เมื่อก่อนงัยค่ะแค่นี้คำว่าคนใหม่คงอยู่ไม่ไกลมากถ้าเราออกเดินทางนี้แล้ว แต่ถ้ายังยืนอยู่ที่เดิมนี่ซิค่ะเวลาการทำดีก็น้อยลงด้วย(ตามอายุและวันเวลาที่หมุนไป)....ไปค่ะพี่แหวน...พี่อาจจะเดินนำหน้าน้องทรายไปก่อนแล้วแต่รับรองน้องทรายเดินตามไปทางนี้แน่ ๆ ค่ะ

พี่ตาลคะ

ว่าแล้วก็เชิญเล่ามาได้เลยคะ เจ้าตัวอนุญาตแล้วค๊า...

อยากรู้อยากเห็น(อีกแล้ว)

น้องทรายคะ

ที่พี่บอกสายไป หมายถึงว่า บางสิ่งดี ๆ หรือบางคนดี ๆ ในช่วงเวลาดี ๆ มันหลุดลอยไปแล้ว

คือพูดง่าย ๆ ว่า สายน้ำไม่เคยหวนคืน เรียกร้องอะไรกลับมาไม่ได้แล้ว

แต่เรื่องกลับตัวกลับใจ ไม่มีคำว่าสายจริง ๆ อย่างที่น้องว่า ถูกต้องแล้วครับ...

จาก ค.ห. ที่ 6

หลังจากเขียนไปแล้ว คิดดูอีกที รู้สึกไม่ค่อยดีขี้นมาซะงั้น 

เพราะเดี๋ยวใครอ่านแล้ว อาจจะคิดว่าชนิดารู้สึก"ฮา" กับความทุกข์ของคุณปุ้มไปอีก 

คนกำลังรู้สึกแย่ๆ มาขำอยู่ได้..... รู้สึกจะผิดกาละเทศะไปหน่อย 

จริงๆ..... ไม่ได้มีเจตนาที่จะซ้ำเติม แต่อย่างใด.....เล๊ย...

แต่...ลึกๆก็รู้สึกเหมือนกันนะว่า ทุกๆอย่างที่คุณปุ้มประสบอยู่นี้

จริงๆแล้วไม่ได้ทำให้คุณปุ้ม"ทุกข์" ซักเท่าไหร่นะ

แต่ที่ทุกข์น่าจะเป็นเพราะรู้สึก "ละอาย" ในสิ่งที่ตัวเองเคยพูดให้คนอื่นเจ็บใจมาซะมากกว่า

แล้วก็ต้องการที่จะแก้ไข และเปิดโอกาสให้คนมา"เมาท์" ตัวเองได้เต็มที่

งั้นพวกเราก็รอ คุณตาล มาช่วยเล่าดีกว่า...

รอ รอ รอ... ต่อไปเนอะพวกเรา

ส่วนประเด็นที่น้องทรายและ คุณแหวน กำลังถกกันอยู่ก็น่าสนใจ.แฮะ..

เดี๋ยวพรุ่งนี้มาร่วมวงสนทนาด้วย เพราะวันนี้ง่วงมากๆแล้ว...

แต่นอนไม่ได้ ต้องลุกขึ้นมาเขียน "ขออภัย" คุณปุ้ม ก่อนซะงั้น....

                จริง  ๆ ตัวเองก็ไม่มีเรื่องพี่เขาสักเท่าไร   เพราะโดยมากไม่ค่อยเจอกัน  ส่วนมากจะโทรคุยกับพี่เขามากกว่าค่ะ

แต่ขอบอกนะคะ  เสียงพี่เขาเวลารับโทรศัพท์  หรือให้คำแนะนำทางโทรศัพท์  เป็นเสียงที่นิ่มนวลมาก  และพูดให้กำลังใจตลอด

(ไม่เชื่อ  ใช่มั๊ย....ลองโทรหาพี่เค้าซิ)  ที่ตัวเองกล้าเขามาเขียนกระทู้ต่าง ๆ ก็เพราะพี่เขานี่แหละ  แต่ก่อนก็ไม่กล้า  เหมือนคุณแหวน

เพราะตัวเองไม่รู้จักจะใช้ภาษาที่เป็นธรรมะ  เหมือนที่เราเคยอ่านมา  ก็ลองเขียนมา  โดยเล่าเรื่องของตัวเองโดยตั้งชื่อกระทู้ว่า  แบ่งปันประสบการณ์  แล้วพี่เขาก็ตอบมาว่า

อนุโมทนากับคุณตาลครับ

ครั้งหน้าขอตัวหนังสือใหญ่ๆหน่อย

คลิกที่ช่องว่างหลังคำว่า Size นะครับ จะมีตัวอักษรภาษาอังกฤษให้เลือก

ส่วนสีของตัวหนังสือให้คลิกที่ตัว T

ขอให้ธรรมคุ้มครอง

ปุ้ม ณฐพลสรรค์

   ด้วยความที่ไม่เคย  เข้ามาร่วมในกระดานสนทนา  นี่เป็นครั้งแรกของชีวิต

ก็รู้สึกตกใจ  ว่าเราทำผิดหรือเปล่า  แต่ก็ทำให้รู้ว่า  จะทำให้ตัวหนังสือเล็กใหญ่ทำยังไง

ต้องขอบพระคุณพี่ปุ้มมากนะคะ  ที่สอน

จบคำสรรเสริญ  แล้วนะคะพี่ปุ้ม  ต่อไปเป็นรายการ "เผา"

     และตัวเองก็ได้ไปทำงานใช้แรงที่บ้านสวนฯ  ซึ่งแรก ๆ  ในเรื่องสถานที่ก็ยังไม่สวยงามเหมือนทุกวันนี้  โรงทานก็ยังไม่มีไฟ  อ. มงคลก็ต้องเดินสายไฟเอง  ดิฉันก็ไม่ทราบว่า อ. มงคล  ท่านจบช่างไหนมา  ท่านทำด้วยความตั้งใจ  เพื่อให้ผู้ที่เข้ามาบ้านสวนฯ ที่ได้รับความสะดวกสบาย  เท่าที่จะทำได้ ดิฉันมองก็เฉย ๆ ไม่พบสิ่งผิดปกติใด ๆ  

แต่ว่า  ท่านพี่ปุ้มเรา  ท่านคงจะเป็นคนเจ้าระเบียบ  เรีบยร้อยมากนะคะ  พอท่านมาเห็น

ท่านก็พูดว่า  เอ!!!  เอามือหรือเอา  ตี.......(น)  ทำนะนี่ 

                            เรื่องนี้เรื่องจริงคะ  อ. อุบลก็ทราบดี

     พี่ปุ้มค่ะ  ถ้าผิดพลาดประการใด  หนูขออโหสิกรรมด้วยค่ะ  หนูมิได้มีเจตนาที่เป็นอกุศล  เพียงเพื่อ

เป็นหลักฐาน  พยานบุคคลเท่านั้นค่ะ

           ส่วนที่ท่านอื่น ๆ เจอ  ต้องขอความชัดเจนก่อน  แล้วจะมาเล่าต่อค่ะ

นามนี้มีสาระ

ชื่อเล่นหรือ คือปุ้ม ไม่เป็นอื่น           อยู่ยั้งยืน ชื่นจิต ไม่คิดเปลี่ยน

ด้วยชะตา ฟ้าลิขิต ใช้สิทธิ์เขียน        ชื่อจริงเปลี่ยน สองครา ระอาใจ

มาตามสัญญาครับพี่น้อง  มา...ไม่มาเปล่า มีกิเลสเล็กๆพ่วงมาด้วยครับ

แอบอวดภูมิ แต่งกลอนโชว์สาวเล็กน้อย พอให้รู้สึกว่า “ตัวเองหล่อ”

อ.อุบลชอบเรียกผมว่า “สุดหล่อ” อยู่บ่อยๆ เพื่อนๆที่เคยเห็นผมช่วยคอนเฟิร์มด้วยครับ

ตัวผมเองก็...คิดว่า ตัวเองหล่ออยู่เสมอ แต่หล่อแบบ “ยังไม่ลงตะไบ”

ผมเคยพูดกับ อ.อุบลว่า “มาอยู่ที่บ้านสวนฯ ถูกอาจารย์ลงตะไบจนเหลี่ยมหายไปหมด”

อาจารย์ก็พูดเสริมให้ว่า “ตะไบจนกลมเลย”

โดยความรู้สึกลึกๆของผม ผมรู้สึกว่า เหลี่ยมของผมหายไปจริงๆ หายไปได้อย่างไรนั้น จะเล่าให้อ่านในโอกาสต่อไป

กลับมาเรื่องชื่อ ผมเริ่มด้วยกลอนแปด  เพื่อจะสื่อว่า

ผมเปลี่ยนชื่อมาแล้วสองครั้ง แต่ชื่อเล่นยังเหมือนเดิมครับ

ก่อนที่มาเป็น “ณฐพลสรรค์” เป็นคนอื่นมาแล้วสองครั้ง

ชื่อแรกคือ “บรรพต” แปลว่า ภูเขา

ชื่อต่อมาก็คือ “พันธ์ธรรม์” แปลว่า ผูกด้วยธรรมะ

ทำไมต้องเปลี่ยน ?

ช่วงเวลาที่ใช้ชื่อแรก กราฟชีวิตขึ้นสูงมาก ได้เป็นผู้จัดการแผนก ได้เงินสูงถึงห้าหมื่น

เมื่อประมาณ 14 ปีที่แล้ว ลองคิดดู สูงรึเปล่า

หลังจากนั้นกราฟชีวิตก็ตกลง ตกงาน เป็นหนี้ ล้มละลาย รถกับบ้านถูกยึด สุดท้ายก็หย่าร้าง

ทำไมต้องหย่า ?

เหตุผลหนึ่งก็คือ ผมแอบไปมีกิ๊กครับ เชื่อไหม ทั้งๆที่ผมไม่มีทรัพย์สมบัติอะไรติดตัวเลยซักอย่าง

แต่ดัน..มีสาวมาชอบ ไม่ใช่คนเดียวซะด้วย 

ขอโทษครับ อย่าเพิ่งหมั่นไส้ผม คนมันมีเสน่ห์จริงๆ

แต่มันแปลกตรงที่ ช่วงที่บอกเลิกกับภรรยา ผมกลับเป็นฝ่ายที่เศร้ามากๆ มันอัดอั้นตันใจจริงๆ

อยากจะร้องไห้ ระบายความเศร้า แต่มันไม่มีน้ำตา

เพิ่งเข้าใจตอนนี้เองว่า “การร้องไห้ไม่มีน้ำตา มันเป็นอย่างนี้นี่เอง”

ถึงเวลานี้ ผมยังจำความรู้สึกนั้นได้ดี(ตอนนี้มีน้ำตาซึมครับ)

อยากรู้ไหมว่า ผมทำกรรมอะไรไว้ ก่อนแต่งงานอยู่กินกับภรรยาคนนี้ ผมทำร้ายผู้หญิงมาแล้วสามคน จะพูดให้ตรงประเด็นก็คือ “ล่วงเกินทางเพศนั่นเอง” 

ถึงเวลานี้ผมเข้าใจเลยว่า เวลาผู้หญิงเค้าเจ็บ คงเหมือนผมเจ็บตอนหย่ากับภรรยนั่นแหละ

ผมบอกได้เลยว่า “ชั่วชีวิตผมที่ผ่านมา ไม่มีอะไรแย่ไปกว่านั้นแล้ว”

นั่นเป็นเพียงการเริ่มต้นชดใช้กรรมเท่านั้น ยังมีอีกครับ ยังไม่เข็ดหลาบ

ด้วยความเป็นคนมีเสน่ห์ แถมมีหน้าตากับวาจาเป็นอาวุธ

คนหล่ออย่างผม เลยหาเมียได้อีก จะใครล่ะครับ ก็กิ้กคนที่ผมเอ่ยถึงไง

แต่...อนิจจา เมียคนแรกผมแสดงบทบาทเป็นช้างเท้าหน้า

พอมาคนนี้ผมต้องเป็นช้างเท้าหลัง ถูกเค้ากดข่มเอา เวรกรรมจริงๆ อดสูมาก ได้แต่ทนกล้ำกลืน

เห็นไหมครับ กรรมยังตามไม่เลิก

ภายใต้วิกฤต ยังมีโอกาส เมียผมคนนี้แนะนำหมอดูคนหนึ่งให้ผมรู้จัก

เพื่อเปลี่ยนชื่อ จาก “บรรพต” เป็น “พันธ์ธรรม์”

ตอนนั้นผมแค่อยากลองดูว่า ชีวิตมันจะดีขึ้นไม๊

เชื่อไหมครับ ชีวิตผมดีขึ้นมาอีกครั้ง หน้าที่การงาน เงินเดือนดีขึ้น

แต่นิสัยผมยังไม่เปลี่ยน คนหน้าตาดีมีเสน่ห์อย่างผม อยู่ที่ไหนก็มีสาวมาชอบ

เพื่อนๆครับ คนเจ้าชู้มักชอบพูดว่า “เค้ามาชอบเอง” ซึ่งผมเองก็ชอบคิดแบบนั้นเหมือนกัน

ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่า “ตบมือข้างเดียวไม่ดัง” ไม่รู้มีใครคิดแบบผมรึเปล่า (หาพวกเดียวกัน)

ในที่สุด เมียผมก็รู้ ทะเลาะกันยกใหญ่  แต่เมียผมคนนี้ ก็คิดได้ว่า

“ไปแย่งเค้ามา เลยถูกแย่งบ้าง กรรมตามสนองแล้ว ความรู้สึกที่ถูกแย่ง เป็นอย่างนี้นี่เอง”

คงไม่ต้องบอกว่า เมียผมคนนี้จะเจ็บปวดแค่ไหน งานการไม่เป็นอันทำ ข้าวปลาไม่ยอมกิน

คร่ำครวญว่า  “เอาบรรพตคนเดิมคืนมา ไม่เอาแล้วพันธ์ธรรม์”

ผมแอบได้ยิน อ.อุบลพูดทำนองว่า

“จะเปลี่ยนชื่อสักกี่ครั้ง ถ้านิสัยไม่เปลี่ยนก็ไม่มีประโยชน์”

ใช่แล้วครับ นิสัยผมไม่เคยเปลี่ยน

แต่...ในวิกฤต ย่อมเจอโอกาส(อีกแล้ว)

“พันธ์ธรรม์” แปลว่า ผูกด้วยธรรมะ  ชื่อนี้ทำให้ผมหันเข้ามาสนใจทางธรรม

จากที่เมื่อก่อน ผมไม่เคยสนใจเลย

สิ่งที่ผมได้พบก็คือ ผมนั่งสมาธิแล้วพบความสุข อย่างที่ไม่เคยพบมาก่อน

และที่ภูมิใจอยากจะบอก ก็คือ หนังสือธรรมะเล่มแรกที่ผมอ่าน คือ

กรรมฐาน ๔๐ กอง ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

อันนี้เป็นความเชื่อส่วนตัวนะครับ

ใครมีประสบการณ์แบบนี้ ช่วยเล่าสู่กันฟังบ้าง

ผมเล่ามายาวพอสมควรแก่เวลาแล้ว ขอพักก่อน

โปรดติดตามตอนต่อไป.....

ตอน จนถึงบัดนี้..ทำไมยังเป็น “ณฐพลสรรค์”

ขออาราธนาบารมีพระพุทธเจ้า

โอนบุญของข้าพเจ้าที่สั่งสมมาทุกภพทุกชาติ ให้แด่ทุกท่านด้วยเทอญ

ทุกท่านครับ อย่างที่ผมได้บอกไปแล้ว "อย่างได้เกรงใจ"

การที่ผมออกมาเขียนเรื่องต่างๆให้ทุกคนได้รับรู้ เป็นวัตถุประสงค์ อ.อุบล

ก่อนหน้าที่ผมจะเขียนบทความนี้  ผมได้โพสต์เรื่องส่วนตัวผมเป็นธรรมทานไปแล้ว ๓ บทความ

แต่อาจารย์อุบลท่านเมตตา ท่านเร่งให้ผมเขียนเรื่องของผมเป็นธรรมทานเพิ่มเติม

เพื่อเป็นปัจจัยให้ผมหลุดพ้นจากทุกข์

และยังบอกว่า ของเก่าไม่อัตเดต ความจริงอาจารย์บอกผมมากกว่านี้

แต่ขออุบไว้ก่อน รอให้เหตุปัจจัยเหมาะสม จะมาเล่าสู่กันฟัง

ตอนแรกผมคิดว่า ข้อมูลยังไม่พอที่จะเขียน

ที่ไหนได้ หลังจากมาคิดอยู่สองสามวัน ก็รู้ว่า มีเรื่องต่างๆมากพอที่จะให้เขียนได้

กรณี "หนูตาล" เธอเป็นเพื่อนที่ผมสนิทที่สุด ในกลุ่มของบ้านสวนฯ

ส่วนคุณชนิดา ซึ่งผมมักจะเรียกเธอว่า "โหน่ง" ผมสนิทกํบเธอในทางอีเมล์ คุยเล่นกันอยู่เนืองๆ

ทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน และเธอก็อยู่ไกลถึงโปแลนด์

ขอให้เพื่อนทุกคน วิพากษ์วิจารณ์ผมได้ตามอัธยาศัย เป้าหมายผมคือ "นิพพาน" ครับ

ไม่ได้ปรารถนาให้ใครมาพูดเอาอกเอาใจผม ผมอยากได้ความจริงจากทุกคนครับ

หากผมยังใส่ใจกับ โลภ โกรธ หลง เป้าหมายนิพพานของผมจะมีประโยชน์อันใด

ขอโทษเพื่อนทุกคนด้วย หากผมได้ล่วงเิกินท่านใดด้วย กาย วาจา ใจ อโหสิกรรมให้ผมด้วย

น้องทรายคะ

ที่พี่บอกสายไป หมายถึงว่า บางสิ่งดี ๆ หรือบางคนดี ๆ ในช่วงเวลาดี ๆ มันหลุดลอยไปแล้ว

คือพูดง่าย ๆ ว่า สายน้ำไม่เคยหวนคืน เรียกร้องอะไรกลับมาไม่ได้แล้ว

แต่เรื่องกลับตัวกลับใจ ไม่มีคำว่าสายจริง ๆ อย่างที่น้องว่า ถูกต้องแล้วครับ...

พี่แหวนค่ะ....

ถ้าเราทุกคนสามารถเดินย้อนวันเวลาไปได้คงจะดีมาก ๆ ว่ามั้ยค่ะ ถ้าย้อนเวลาไปได้น้องทรายจะเป็นเด็กดีของแม่ก่อนเลยเป็นอันดับแรก และอีกอย่างที่อยากแก้ตัวมาก ๆ คือการดูแลตา,ยายและน้านา (ท่านทั้ง 3 คนเสียแล้วค่ะ) เสียไปพร้อมกันตอนปี 49 คุณยายเสียเดือนกุมภาฯ คุณตาเสียมิถุนาฯ น้านาเสียกันยาฯ ค่ะ น้องทรายเป็นคนดูแลพวกท่าน แต่ด้วยความเป็นวัยรุ่นตอนดูแลพวกท่านน้องทรายยังมีอารมณ์ร้อนอยู่มาก แต่ก็ดูแลอย่างดีที่สุดแล้วนะค่ะอย่างที่บอกถ้าย้อนเวลาได้ทรายขอดูแลพวกท่านให้ดีกว่านี้ให้มากที่สุดมากจริง ๆ ตอนนี้ได้แต่ สวดมนต์นั่งสมาธิและอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลทั้งหมดไปกับพวกท่าน (รวมถึงพ่อน้องทรายด้วย) อยากบอกทุกคนจังเลยว่าถ้าวันนั้นน้องทรายคิดได้ว่าไม่มีพรุ่งนี้ให้เราแก้ตัวอีกเราทุกคนคงถือคติที่ว่าทำวันนี้ให้ดีที่สุดว่ามั้ยค่ะพี่แหวน

     ขออนุโมทนากับพี่ปุ้มด้วยนะคะ  ที่ให้ธรรมทานกับทุกคน

พี่ปุ้มค่ะ  หนูเตรียมจะนำเรื่องของพี่ทำเป็น พ็อกเก็จบุค  นะคะ  มีใครเห็นด้วย  โปรดช่วยกัน

สวัสดีคะทุกท่าน ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นนะคะ

ประการที่ 1

จากคำบอกเล่าของคุณตาล...

แต่ว่า  ท่านพี่ปุ้มเรา  ท่านคงจะเป็นคนเจ้าระเบียบ  เรีบยร้อยมากนะคะ  พอท่านมาเห็น

ท่านก็พูดว่า  เอ!!!  เอามือหรือเอา  ตี.......(น)  ทำนะนี่ 

บอกได้คำเดียวว่า ....แรง!!!

พี่ปุ้ม

หนูขอโทษอีกครั้งนะคะ ไม่ได้ตั้งใจจะขำ จริง ๆ นะคะ

แต่พอขึ้นต้นมาเป็นกลอน เพื่อแสดง ความหล่อ แล้ว มันชวนให้ขำจริง ๆ

หนูว่าการเล่าเรื่องที่ผ่านมาแล้ว ด้วยความเข้าใจกับมัน และไม่ได้ตกอยู่ในห้วงทุกข์มากมายแล้ว

คงจะสามารถเล่าให้ได้บรรยากาศที่ค่อนข้างผ่อนคลาย เพื่ออรรถรสของผู้รับชม ใช่มั้ยคะ??

ส่วนที่หาพวกเอาไว้ ว่าคนเจ้าชู้มักจะบอกว่า "เขามาชอบเราเอง" ใช่มั้ย ...ขอคอนเฟิร์มคะ

และต่อพ่วงว่า "รักทุกคน สงสารหมด เลือกไม่ได้ ..อยากเก็บเธอเอาไว้ ทั้งสอง(สาม สี่ ...)คน"

เวลาที่คบหลายคน ยังมักจะรู้สึกสนุก คิดว่าตัวเองแน่

ไม่ได้คิดเลยว่ากำลังล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นอยู่

นั่นจึงส่งผลให้คนเจ้าชู้ต้องได้รับกรรมด้านจิตใจเอามาก ๆ (อันนี้หนูคิดเอาเองนะคะ)

ทั้งไม่มีใครรักเราจริง ไม่สมหวังในความรัก มีลูกดื้อ

แม้กระทั่งร่างกายก็ยังต้องเจ็บที่หัวใจ ... ฟัง ๆ ดู ก็ยุติธรรมดีแท้

ส่วนน้องทรายคะ

อย่าเศร้าไปเลยคะ พี่เคยได้ยินพระอาจารย์ท่านหนึ่งพูดว่า

"อะไรที่เกิดขึ้นแล้ว ล้วนเป็นสิ่งที่ดีทั้งหมด"

หมายถึงว่า สิ่งใด ๆ ที่เกิดขึ้นมาในชีวิตเราล้วนหล่อหลอมให้เราเป็นเราได้ดังวันนี้

ความสุขก็ดี ความทุกข์ก็ดี ความสมหวัง ความผิดหวัง ล้วนให้ข้อคิดแก่เรา

หากเรามองสิ่งเหล่านั้นให้เป็น หาแง่มุมของปัญหาทำให้เกิดปัญญาได้

และอีกประโยคที่ได้ยินบ่อย ๆ

"ไม่เห็นทุกข์ ก็ไม่เห็นธรรม"

ถ้าหนูไม่ได้เจอความทุกข์ หนูคงไม่รู้หรอกว่าความสุขเป็นยังไง

และหนูอาจจะไม่มาสนใจธรรมะ อย่างทุกวันนี้ก็ได้นะคะ

เชิญ พี่ชนิดา และท่านอื่น ๆ ร่วมถกในประเด็นนี้ได้นะคะ

สุดท้าย พี่ตาลคะ ถ้าจะทำพ็อกเก็ตบุ๊ค หนูขอเล่มนึงนะคะ (เอาไว้อ่านแก้เครียด อิอิ)

คุณลุงปุ้ม

เปิดอ่านกระทู้อยู่รีเปล่ากรุณาเข้าไปอ่านกระทู้ของคุณชนิดา ณ โปแลนด์ ด่วนค่ะ น้องทรายมีอะไรจะบอกลุงปุ้ม (เข้าไปอ่านกระทู้ของน้าแมวเองนะค่ะ)

ขออนุโมทนากับคุณปุ้มด้วยค่ะ  แต่วันนี้เปลี่ยนไปแล้ว

คุณปุ้ม เป็นนิวปุ้ม เพราะถ้ารู้แล้วเข้าใจ เปิดอกยอมรับ 

กัญญ์วิญาณ์ อยากจะบอกว่า

" นายแน่ และเท่ห์มาก " ขอบอก

และเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ. คุณปุ้ม

ยินดีเลยครับพี่ปุ้ม  ผมขอวิชาม เอ๊ย วิจารณ์เลยนะครับ

  ผมเจอพี่ก่อนเข้าค่ายรุ่นแรก แต่ยังไม่ทราบรายละเอียดของพี่เท่าไร แต่พอเข้าค่ายรุ่นแรกได้คุยกัน ค่อยเห็นครับว่า ความรู้พี่แน่นมาก

  แต่เปรียบพี่เหมือนธรรมะของพระพุทธองค์ ที่ยังไม่ไปด้วยกันทั้ง 3 ส่วนเท่านั้นเองครับ  นั้นคือ ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ

  ซึ่งผมผู้วิจารณ์พี่ก็ไม่ได้ครบหรือดีไปกว่าพี่  หรือแม้แต่หลายหลายคนที่ได้นำเรื่องราวชีวิตมาเล่าเป็นธรรมทาน ส่วนมากก็ไม่ครบ 3 ส่วน เหมี๋ยนกันแหละครับ

  ลองยกตัวอย่างนะครับว่าใครก้อตาม ถ้ารู้ว่าสิ่งที่พึงกระทำคืออะไร(ปริยัติ) แล้วนำไปกระทำตามนั้น(ปฏิบัติ) ผลที่ได้นั้นต้องเป็นไปตามทางที่พระพุทธองค์ทรงสั่งสอน(ปฏิเวธ) ผมว่าชีวิตนี้แทบไม่รู้จักคำว่าทุกข์เลยครับ(ยกเว้นผลจากอดีตชาติ)

  ก้อแค่นี้แหละครับแสดงความเห็นมาก้อเพื่อเตือนตัวผมเองนี่แหละครับ

ปล.พี่ปุ้มแต่ว่าผมเจอพี่ที่บ้านสวนพีระมิด แล้วทำให้ผมเข้าใจเลยนะครับว่าทำไมพระอานนท์ถึงได้บรรลุธรรมหลังจากพระพุทธเจ้าเสด็จดับขันธ์ฯ แล้ว ทั้งที่อุปฐากใกล้ชิด และเป็นผู้ที่มีความจำเป็นเลิศ  พี่ให้ข้อธรรมข้อนี้กับผมจริงจริงนะครับ

ลืมไปพี่ปุ้ม ว่าแต่พี่ปุ้มคอยงานจริงหรือเปล่า พอดีผมกำลังเลือกที่จะตกงาน เรามาติดจานดาวเทียมราคาถูกแล้วส่วนนึงก้อร่วมทำบุญที่บ้านสวนพีระมิด  กันไหม  ได้สร้างทานบารมี 2 ต่อเลย

อนุโมทนากับเรื่องเล่าของคุณปุ้มนะคะ แหม.. ประสบการณ์ทั้งชีวิต

จะเล่ากันทั้งที ต้องมีความยาวไล่เลี่ยกับซีรีส์เกาหลีแน่ๆเล๊ย..

และขออนุโมทนากับจิตที่ตั้งมั่นสู่"นิพพาน" ด้วยนะคะ

เป้าหมายสูง แบบทดสอบก็ต้องโหดหน่อยนะคะ

มิน่าล่ะ เจ้าหนี้ถึงได้เรียงคิวตามเช็คบิลกรรมเป็นการใหญ่

เพราะถ้าก้าวข้ามความหลุดพ้นได้เมื่อใด พวกเค้าก็ตามไปทวงหนี้ไม่ได้แล้ว.......

ยังรอติดตามตอนต่อไป และ รออ่านเรื่องที่"ขออุบ" ไว้ก่อนอยู่นะคะ....

เห็นว่าพวกเราไม่ทวง ก็ทำลืมซะงั้น....

ยังรอติดตามตอนต่อไป และ รออ่านเรื่องที่"ขออุบ" ไว้ก่อนอยู่นะคะ....

เห็นว่าพวกเราไม่ทวง ก็ทำลืมซะงั้น....

แต่น้องทรายทวงค่ะพี่ชนิดาว่าเมื่อไหร่ที่พี่ปุ้ม           (ลุงปุ้มแห่งบ้านสวนฯ)จะมาเล่าต่อ..เรื่องที่"ขออุบ"ค่ะ

สงสัยลุงปุ้มยังไม่ค่อยว่างนะคะ

กำลังสวมบทชายกลางอยู่

(อ่ะ ล้อเล่นนะจ้ะ)

(ต้องทำอารมณ์ให้เบิกบานทุกขณะจิตนะคะ)

ตอน จนถึงบัดนี้..ทำไมยังเป็น “ณฐพลสรรค์”

หลังจากเปลี่ยนชื่อมาเป็นพันธ์ธรรม์แล้ว ชีวิตผมพิจารณาโดยรวมแล้ว ผมถือว่ายังไม่ดีขึ้น

ในแง่ดีสิ่งที่ผมได้เรียนรู้ก็คือ ชีวิตคนเราเอาแน่นอนไม่ได้ ตั้งแต่เกิดมาจนถึง ณ เวลานั้น ผมพบแต่เรื่องที่เป็นทุกข์มากกว่าเรื่องที่เป็นสุข ช่วงเวลาแห่งความสุขช่างสั้นเสียนี่กระไร

ผมเริ่มเข้าใจว่า “ชีวิตคนเราหาอะไรแน่นอนไม่ได้” ผมเตรียมใจส่วนหนึ่งไว้รับกับการเปลี่ยนแปลง ชีวิตคู่กับภรรยาคนนี้หาความสุขแทบไม่เจอ มีเรื่องทะเลาะกันอยู่เนืองๆ

ผมได้แต่ทนอด และก็อดทน เธอออกปากไล่ผมออกจากบ้านหลายครั้ง เนื่องจากบ้านที่อยู่ด้วยกันเป็นบ้านของเธอ เรื่องนี้หากถือศักดิ์ศรีลูกผู้ชายแล้ว เมื่อถูกไล่ก็ต้องออกสถานเดียว

แต่ผมหน้าด้านครับ หน้ามึนไม่ยอมไป ด้วยตอนนั้นยังหาที่ไปไม่ได้ และไม่อยากให้เรื่องนี้เข้าหูแม่และญาติพี่น้อง บอกตรงๆผมยังแคร์ญาติอยู่ระดับหนึ่ง ผมก็อายเป็นเหมือนกันน่ะครับ

ผมกับภรรยาอยู่ด้วยกันแบบสุกๆดิบๆมาระยะหนึ่ง เธอก็พาผมไปเปลี่ยนชื่ออีกครั้ง

เปลี่ยนเป็น “ณฐพลสรรค์” แปลว่า มีกำลังคุณสมบัติพิเศษจากธรรมชาติ

เธอคงหวังให้ผมเป็นที่รักของเธอตลอดไป แต่เหตุการณ์กลับตาลปัตร ผมตกงาน

เมื่อไม่มีงานทำ นานเข้า ผมก็รู้สึกว่า ตัวผมเล็กลง

ภรรยาไม่เกรงใจ ภรรยาผมเคยพูดว่า “ไม่เป็นไร ฉันเลี้ยงได้” ผมเข้าใจที่เธอพูด

เธอพูดด้วยความรู้สึกที่ต้องการสร้างความรู้สึกที่ดีเท่านั้น ทั้งๆที่เธอก็รู้ว่า

ที่ผ่านมาเราทั้งสองหาความสุขยากมาก

ผมตกงานมาเป็นปี ไม่มีท่าทีที่จะได้งานทำ  แล้วเหตุการณ์ที่เป็นจุดเปลี่ยนก็เกิดขึ้น

น้องสาวซึ่งดูแลแม่ผมอยู่ ป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย

ภรรยาผมพูดว่า “ทำไมไม่ไปดูแลน้องคุณบ้าง” ฟังดูดีครับ

เพราะที่ผ่านมาเราสองคนมีเรื่องระหองระแหงกันอยู่ตลอดเวลา

ผมมาอยู่บ้านแม่ มาดูแลน้องสาวระยะสั้นๆ น้องสาวผมก็ตาย ผมอยู่กับแม่มาระยะหนึ่ง

โดยไม่ค่อยเอาใจใส่ภรรยา  ผลก็คือ เธอกลับมาต่อว่าผมอย่างงั้นอย่างงี้

ทำไมไม่โทรหาเธอเลย แถมยังบอกว่าดูมือถือผมแล้ว ผมโทรหาคนอื่นตั้งหลายคน

ทีเธอทำไมไม่โทรหาบ้าง 

สุดท้ายผมก็หมดความอดทน ย้อนเธอไปว่า “มีสิทธิ์อะไรมาเช็คโทรศัพท์ผม” ไล่ผมออกจากบ้านแล้วไม่ใช่หรือ นั้นเป็นวาจาที่เฉือนเชือน ฟางเส้นสุดท้ายก็ขาดลง

ผมเป็นโสดอีกแล้วครับท่าน การเลิกกับภรรยาครั้งนี้ ด้วยความสัตย์ ผมไม่ได้มีกิ๊กเลย

เวรกรรมที่ตามสนองผม มาจัดการผมด้วยวิธีใหม่

แต่ครั้งนี้ เจ็บน้อยกว่าครั้งที่แล้ว เพราะอะไรหรือครับ

ผมมีธรรมเป็นที่พึ่งครับ ตลอดเวลาที่มาอยู่บ้านแม่ ผมเอาเวลาว่างส่วนใหญ่ศึกษาธรรมะ

จึงทำให้ผมเตรียมใจส่วนหนึ่งเอาไว้แล้ว เพื่อรับสถานการณ์แบบนี้

หลังจากเลิกกับภรรยาคนล่าสุดแล้ว ผมก็สนใจธรรมะมากขี้น

ผมได้รู้จักกัลยาณมิตร หลายท่าน ซึ่งล้วนแต่นำผมไม่สู่ทางธรรมทั้งสิ้น

ขออนุญาตเอ่ยนามสามท่าน

อาจารย์หัตถา เลขจิต ผู้สอนกสิณไฟให้ผม

พระอาจารย์สนธยา ธัมมวังโส  ผู้สอนกรรมฐานมัชฌิมา แบบลำดับ ให้ผม

และที่ขาดไม่ได้คือ

การได้พบกับอาจารย์อุบล ศุภะเดชาภรณ์ ผู้มีจิตเมตตาผมดุจดังลูก

ผมมีเกร็ดเรื่องหมอดู ที่อยากให้เพื่อนได้รู้กัน น่าสนใจมาก

ก่อนอยู่กินกับภรรยาคนแรก เพื่อนผมคนหนึ่งได้นำดวงของผมกับภรรยาไปให้ซินแสดูฤกษ์แต่งงาน แต่มีอยู่เรื่องหนึ่งที่เพื่อนคนนั้นไม่ยอมบอกผม

หลังจากหย่ากับภรรยาคนแรก เพื่อนคนนั้นก็มา ออมแอ้มบอกผมว่า

ซินแสคนนั้นได้ทำนายว่า “ถ้าต้องไปอยู่ต่างจังหวัดเมื่อไหร่ ก็ต้องเลิกกัน”

เหตุการณ์เป็นไปตามนั้นเปะเลย กับภรรยาคนแรก

เธอไปทำงานที่ต่างจังหวัดได้ไม่นานก็หย่ากัน

ส่วนภรรยาคนที่สอง ผมเป็นฝ่ายไปอยู่ต่างจังหวัด

ความจริงที่ทุกคนรู้ดีก็คือ “รักแท้แพ้กรรมต่างหาก”

ย้อนมาดูผลของการเปลี่ยนชื่อเป็น “ณฐพลสรรค์” กันดีกว่า

ในภาพรวมแล้ว ผมถือว่ามีส่วนดีอยู่มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง

การได้พบกัลยาณมิตรหลายท่าน

เมื่อตอนเข้าค่ายรุ่นหนึ่ง หนีกรรมผิวพรรณ อาจารย์อุบลเห็นชื่อผมแล้ว

บอกว่า “น่าจะเปลี่ยนเป็น “พล” คำเดียวจะดีกว่า”

เพื่อนๆครับ จะมีใครสักกี่คนที่โชดดีอย่างผม ที่อาจารย์แนะนำให้เปลี่ยนชื่อ”

แต่ผมกลับดื้อรั้น ตอบกลับอาจารย์ไปด้วยความรู้สึกว่า “ตัวเองฉลาดเสียเต็มประดา”

“ขอผมเกิดใหม่ได้ไหมครับ ผมเปลี่ยนมาสองชื่อแล้ว”

อาจารย์พูดตอบมาว่า “ไม่ฉลาดเลย”

ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ในเหตุการณ์ มองหน้าอาจารย์ด้วยสายตาที่หวาดหวั่น

รอดูอาจารย์ว่า จะพูดอะไรต่อไป  สุดท้ายอาจารย์ก็ไม่พูด

นี่เป็นครั้งแรกที่ผม อวดดีกับอาจารย์ การอวดฉลาดครั้งนี้

น่าจะสรุปได้ว่า “ฉลาดแต่เรื่องโง่ๆ....ไอ้เรื่องโง่..ฉลาดนัก”

เรื่องยังไม่จบครับ ยังมีอีก

เพื่อนๆรู้จักคุณตุ้มไหมครับ คุณตุ้มรับสัจจะกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่า ต้องใช้แรงกาย 99 วัน

ที่บ้านสวนฯ เพิ่งครบ 99 วัน เมื่อตอนเข้าค่ายรุ่น7 ที่ผ่านมา

มีคนทักว่า หน้าตาผมกับคุณตุ้มคล้ายผมมาก คุณนิด ปราจีนบุรี แฟนพันธุ์แท้บ้านสวนฯคนหนึ่ง

เคยทักผิดมาแล้ว และยังเรียกชื่อผมเป็นตุ้มอยู่บ่อยๆ

รวมทั้งแม่ครัวบ้านสวน(คุณเตี้ย) และช่างเยี่ยม

ไม่เว้นแม้แต่อาจารย์อุบล ที่เรียกชื่อผมผิด จากปุ้มเป็นตุ้ม  อยู่บ่อยๆจนผมต้องบอกว่า

 “อาจารย์...ผมชื่อปุ้ม เดี๋ยวกรรมจะเปลี่ยน อาจารย์ยิ่งมีวาจาศักดิ์สิทธิ์อยู่ด้วย”

อาจารย์ยิ้มและพูดว่า “ขอโทษ จิตคิดว่าเป็นคุณปุ้มอยู่แล้ว แต่เรียกผิดไปเอง”

ตั้งแต่นั้นมา อาจารย์ก็ยังเรียกชื่อผมผิดอยู่บ่อยๆ จนผมชินและไม่ต่อว่าอาจารย์อีก

มาถึงวันหนึ่ง อาจารย์ต้องเรียกชื่อผมกับคุณตุ้มในเวลาใกล้เคียง

อาจารย์ก็ยังเรียกไม่ถูก พูดลิ้นพันกัน

ผมไม่รู้ว่าอาจารย์พูดเล่นพูดจริงได้แต่ยิ้มๆแล้วก็เฉย

เพื่อนๆครับ ชื่อเล่นผมปัจจุบันก็ยังเป็น “ปุ้ม” ชื่อจริงก็ยังเป็น “ณฐพลสรรค์”

เพื่อนๆว่า ผมควรเปลี่ยนหรือไม่อย่างไร

มีคนเสนอมาชื่อหนึ่งแล้วครับ “ชายกลาง”

โปรดติดตามตอนต่อไป

“บุญใดที่ข้าพเจ้าพึ่งมีพึ่งได้รับฉันใด ขอให้ทุกท่านพึ่งได้รับฉันนั้น”

 พี่ปุ้ม..คะ

ชายกลาง น่ะ

เป็นชื่อที่แมวเปรียบเปรย

บุคคลิก...ลักษณะ..ของพี่

ให้ผู้ที่อยากรู้จัก...แต่ไม่เคยได้พบ

เห็นภาพได้ชัดขึ้น...

ซึ่งเป็นเรื่องบังเอิญ...จริง ๆ ซึ่งมาสอดคล้อง

กับชีวประวัติพี่....ชายกลาง

ชื่อนี้พี่ชอบ...หรือเปล่าล่ะคะ....

หากไม่....เดียวตั้งให้ใหม่  OK.

แต่ ก็เหมาะดีนะคะ

พี่ปุ้ม...ชายกลาง

พี่ตุ้ม...ชายใหญ่

สมควรเปลี่ยนค่ะ

" ชายกลาง "

เหมาะสม..แล้วค่ะ  ลักษณะ..บุคคลิก..OK.

ไม่เชื่อถาม  คุณพจเพลิน  ตาสว่าง ดีกว่า

เป็นเรื่องบังเอิญจริง ๆ ...แซวกันไป..มา...

สอดคล้องกับ..ชีวประวัติพี่ได้ไงจ๊ะ....พี่ชายกลาง

เอางี้สิคะ

ลองเปลี่ยนชื่อเล่น เป็น ชายกลาง(สุดหล่อ) ก่อน ยังไงอ.คงไม่เรียกผิดอีกแล้ว

ถ้ารู้สึกว่ามันเวิร์ก ค่อยเปลี่ยนชื่อจริงร่วมด้วย เป็นพี่พล (คนหล่อ) ก็แล้วกันนะคะ

(ฟัง ๆ ดู ....พี่พล คนหล่อ...  ก็คล้องจองใช้ได้ที่เดียวเชียวนะ)

... (อันนี้แซวเล่นน๊า)

เอาจริงละนะ

ถ้าพี่ยังมีความเชื่อ ในเรื่องศาสตร์ของชื่อ ว่ามีพลัง หรืออิทธิพลต่อชีวิตเราอยู่

ก็ลองเปลี่ยนดูก็ได้ เพื่อเพิ่มกำลังใจ (เพราะไหน ๆ ก็เปลี่ยนมาแล้วถึงสองครั้งสองครา)

อีกทั้งครั้งนี้ ไม่ต้องวิ่งไปหาหมอดูที่ไหน

คิดเสียว่าเป็นชื่อที่แม่(ผู้มีพระคุณ)ตั้งให้ ย่อมเป็นชื่อที่เป็นสิริมงคลต่อตัวเราแน่นอน

แต่ถ้าพี่มั่นใจว่าทุกวันนี้มีความสุขดีแล้ว ได้เจอทางที่ดีที่สุดแล้ว

...ยังจะต้องกังวลใจในเรื่องใด ๆ อีกเล่า

เพราะชื่อก็คงเป็นเพียงคำนิยามเอาไว้เรียกคนให้ถูกตัวเท่านั้น

สิ่งสำคัญก็คงไม่พ้นการกระทำของเรานั่นเอง

(หนูก็พูดมั่ว ๆ ไปนะ รอฟังความเห็นผู้ทรงคุณวุฒิท่านอื่นนะคะ)

ชายกลางนะได้อยู่......

แต่ทำไมลุงปุ้มไม่ลองเปลี่ยนชื่อเป็น "พล"

อย่างที่อาจารย์อุบลแนะนำละค่ะ

โชคดีขนาดนี้แล้วยังไม่รับอีกหรือกลัวว่าเปลี่ยนแล้วเสน่ห์จะหาย

ลุงปุ้มไม่ต้องกังวลเสน่ห์มันอยู่ในสายเลือดของลุงปุ้มต่อให้ลุงปุ้มจะเปลี่ยนชื่ออีกกี่ครั้งรับรองเสน่ห์ร้อนแรงของลุงปุ้มเหมือนเดิม.......ชัวร์

เห็นด้วยกับน้องทรายนะพี่ปุ้ม ชื่อ "นายพล" แหม่เท่น่าดู ว่าแต่ในความเห็นที่ 23 พี่พิมพ์นามสกุลอาจารย์อุบล ผิดหรือพี่จำผิด ครับ เป็นห่วงครับ รู้ใช่ป่าวเป็นห่วงเรื่องไร อิ อิ

น้องทรายว่าลุงปุ้มคงไม่มีเจตนาหรอกค่ะอาจเป็นเพราะพิมพ์พลาดไป

จากศุภาเดชาภรณ์ เป็น ศุภะเดชาภรณ์ ค่ะ

น้องทรายต้องขอบคุณคุณเอกไชยแทนคุณลุงปุ้มด้วยนะค่ะ

น้องทรายยินดีที่ได้รู้จัก..ลูกบ้านสวนฯ..เพิ่มขึ้นค่ะ

ขอบคุณคุณเอกกับน้องทรายมาก ผมพิมพ์นามสกุลอาจารย์ผิดจริงๆ ลืมตรวจทาน

ผมอาจต้องยุติการเขียนกระทู้ไว้ชั่วคราว จะไปแสวงบุญที่เชียงใหม่กับเชียงราย

แล้วจะเอาบุญมาฝากเพื่อนๆทุกคน

พึ่งจะมาเปิดอ่านกระทู้นี้ครั้งแรก  และเห็นตนเองเข้าข่ายแน่นอนเลย เช่นปากเสีย( แต่ก่อนคิดว่าพูดว่าพูพตรงความเป็นจริง  หวังดีกับผู้อื่น ฯ โง่มานาน คิดเข้าข้างตนเองทั้งนั้น!!!  ซึ่งเพิ่งรู้ตัวเอง เมื่อมาอ่านกระทู้นี้ อนุดมทนาทุกความคิดเห็นด้วยคะ  สาธุ

                เห็นด้วยกับน้องทรายนะคะถึงอย่างไง .. ก็ยังคงเสน่ห์เหมือนเดิม  ไม่ว่าจะเป็น ลุงพล  พี่พล

            คุณพล........แต่ความเห็นคุณแมวก็ o.k เนาะ   เป็น  ชายกลางแห่งบ้านสวนฯ  อิ  อิ  ....

            ตอนนี้  ขอรอรับบุญจากพี่ชายกลางก่อนนะคะ   และจะรออ่านเรื่องต่อไปด้วยค่ะ   

            ขอบคุณสำหรับธรรมทาน....ที่ได้ให้มา    ขอบุญกุศลที่คุณปุ้มได้กระทำมาทั้งหมดจงส่งผลให้ได้รับ

                 ทุกสิ่งที่ปรารถนาด้วยเทอญ..

ลุงปุ้มไม่อยู่หลายวันพวกน้อง ๆ ชาวบ้านสวนคงคิดถึงแย่ ไปเที่ยวเพลิน ทำบุญเพลิน ก็อย่าลืมเอาบุญมาฝากน้อง ๆ ด้วยนะค่ะ อีกอย่างกลับมาแล้วเล่าความสนุกมาสู่กันฟังบ้างนะ.........ชายกลางแห่งบ้านสวนค๋า

ลุงปุ้มกลับมาวันไหนน้อง ๆ

คิดถึงกันแล้ว

ขอร่วมออกความคิดเห็นด้วยคนนะค๊ะ

ไม่เคยพบตัวคุณปุ้ม

แต่

เคยคุยทางโทรศัพท์

คุณปุ้มมีเสียงที่อ่อนโยนและสุภาพมากๆ

เป็นกำลังใจให้สมปรารถนาค่ะ

ใช้ชื่อที่อ.อุบลท่านตั้งให้

ก็คงจะดีๆๆๆๆๆ

ขออนุโมทนาสำหรับเรื่องเล่าของคุณ"พล"ค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

ตอน "ผมไม่ได้เจ้าชู้ ผู้หญิงมาชอบเอง"

ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร     ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน
แม้เกิดในใต้ฟ้าสุธาธาร         ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา

แม้เนื้อเย็นเป็นห้วงมหรรณพ   พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา
แม้เป็นบัวตัวพี่เป็นภุมรา        เชยผกาโกสุมประทุมทอง

แม้เป็นถ้ำอำไพใคร่เป็นหงส์   จะร่อนลงสิงสู่เป็นคู่สอง
ขอติดตามทรามสงวนนวลละออง     เป็นคู่ครองพิศวาสทุกชาติไป

ที่มา  กลอนสุนทรภู่ ตอน พระอภัยมณีเกี้ยวนางละเวง

ผมเริ่มด้วยกลอนหวานๆของสุนทรภู่ สังเกตไหมว่า วรรณคดีของสุนทรภู่พระเอกจะต้องเจ้าชู้ อย่างพระอภัยมณี ก็เห็นได้ชัดว่า มีเมียไม่เลือก มีทั้งยักษ์ และเงือก มีคนวิเคราะห์ว่า

สุนทรภู่ขี้เมาและก็เจ้าชู้ เลยชอบสร้างตัวละครออกมาแบบนี้

ระหว่างผู้ชายขี้เหล้ากับเจ้าชู้ เพื่อนๆที่เป็นหญิงขอถามหน่อยว่า ถ้าให้เลือกจะเลือกแบบไหน

หลายคนอาจตอบว่า “ไม่เลือกทั้งสองอย่าง” ผู้หญิงกลุ่มนี้มีแนวโน้มที่จะเป็นโสดสูง(รึเปล่า)

คุณเตี้ย แม่ครัวบ้านสวนฯเคยบอกผมว่า ผู้หญิงบางคนจะเลือกผู้ชายเจ้าชู้

(ตอบแบบนี้ก็เข้าทางผมซิครับ)

ครั้งหนึ่งในวงสนทนาระหว่างอาจารย์อุบล คุณเตี้ยและก็ผม

อาจารย์ได้บอกให้ผมยิ้มมากๆหน่อยแล้วจะดูดี

ผมก็บอกว่า ผมยิ้มจนเหงือกแห้งแล้วนะครับ

คุณเตี้ยก็เสริมให้ว่า หนูก็เห็นคุณปุ้มก็ยิ้มเยอะแล้วนี่ค่ะ

คุยไปคุยมาอีท่าไหน เรื่องราวเป็นอย่างไรผมก็จำไม่ได้

แต่สุดท้ายอาจารย์ก็ฟันธงออกมาว่า “คุณปุ้มเจ้าชู้”

คุณเตี้ยก็ค้านว่า หนูไม่เห็นคุณปุ้มเจ้าชู้เลย

คนเจ้าชู้น่าจะเป็นคุณตุ้มมากกว่า เห็นเขายิ้มๆ

อาจารย์อุบลฟันธงออกมาอีกครั้งว่า “คุณตุ้มไม่เจ้าชู้ คุณปุ้มน่ะแหละ..เจ้าชู้”

ก่อนออกจากวงสนทนาผมได้พูดยั่วอาจารย์ว่า

“ผมไม่ได้เจ้าชู้หรอก ผู้หญิงเค้ามาชอบผมเอง”

อาจารย์หันไปพูดกับคุณเตี้ยว่า เห็นไหมดูคุณปุ้มพูดเข้าซิ อย่างงี้หรือไม่เจ้าชู้

คุณเตี้ยได้แต่ ทำหน้างงๆ

ถ้าพูดในมุมของคุณเตี้ย ก็จะต้องบอกว่า

เวลาที่ผมยิ้มนั้น ไม่ได้ทำให้คุณเตี้ยรู้สึกว่าผมเจ้าชู้

แต่เวลาที่คุณตุ้มยิ้ม กลับเห็นว่าคุณตุ้มเจ้าชู้

เรื่องนี้ต้องขอความเห็นเพื่อนๆที่เคยเห็นผมยิ้มว่า

“รู้สึกอย่างไงกับรอยยิ้มผม” เจ้าชู้ไม๊

ความจริงที่ผมรู้อยู่กับใจก็คือ ผมไม่ได้เจ้าชู้ แต่เจ้าชู้มาก(ต่างหาก)

เวลาที่ผมแสดงเจ้าชู้ออกมา ควรดูที่ตาผม

เพราะผมรู้สึกได้ว่า ความเจ้าชู้ออกมาทางตา

เรื่องนี้ผมอธิบายไม่ได้ว่า ทำไมผมรู้สึกเช่นนั้น

สหธรรมิกผมคนหนึ่ง พูดว่าคุณน่ะอะไรก็ดีหรอก

แต่เวลาเห็นผู้หญิง มองจนเหลียวหลังเลย

เรื่องมองจนเหลียวหลังนี้ เป็นเรื่องจริงครับ

เห็นหญิงถูกสเป็คเมื่อไหร่ เป็นต้องมองจนเหลียวหลัง

มีครั้งหนึ่งภรรยาผมได้แนะนำ เพื่อนผู้หญิงให้ผมรู้จัก

ผมไม่รู้จะคุยอะไร ก็ได้แต่ทำเฉยๆเงียบๆ

เพื่อนภรรยาก็พูดว่า ไม่พูดเลย  ภรรยาก็บอกว่า เค้าเป็นคนไม่ค่อยพูด

เพื่อนภรรยาก็บอกว่า “ไม่พูดอย่างงี้ผู้หญิงชอบ”

ผมได้ยินอย่างนั้นก็คิดในใจว่า “ไม่รู้จักผมเสียแล้ว ไหนๆคนไหนชอบคนไม่พูด”

โบราณว่า เจ้าชู้มี 6 พวก เพื่อให้สาวๆเข้าใจผู้ชายเจ้าชู้ใด้ถึงแก่น

จึงขอนำบทความในเว็บhttp://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Pid=13394

มาคัดย่อให้อ่านดังนี้ครับ

เจ้าชู้ประตูดิน  ชาวเจ้าชู้ประตูดินนี้จะถือคติ "ตื๊อเท่านั้นที่จะครองโลก" เช้าถึงเย็นถึงไว้ก่อน พอสาวๆ โผล่ออกมาจากประตู ก็จะรีบแถเข้าไป

เจ้าชู้ยักษ์  เจ้าชู้พวกนี้ปากว่ามือถึง ทั้งไขว่คว้าขยำขยี้กระหน่ำย่ำยีใช้กำลังข่มเหงประทุษร้าย พวกเจ้าชู้ยักษ์นี่สังเกตง่ายๆ คือไอ้อาการเล่นแกมหยอก แต่ถึงเนื้อถึงตัวราวกับชาติก่อนเกิดเป็นปลาหมึก

เจ้าชู้ลิง  เจ้าชู้ลิงเป็นพวกชอบ กระหยุกกระหยิก เหลียวซ้ายทีขวาที โดดไปหา (คน) ทางนั้นที ทางนี้ที

เจ้าชู้ไก่แจ้ ไก้แจ้เป็นไก่ตัวเล็กแต่สวย เจ้าชู้ไก่แจ้ก็เหมือนไก่ คือชอบป้อ  พวกนี้ท่าทางดี สำอาง แต่งตัวเก่ง ท่าทางฮิปๆ แต่วาจาหวาน

เจ้าชู้พระยา คือจะพบในเจ้านายหรือผู้บังคับบัญชาระดับสูง หรือผู้ใหญ่ที่ "ดูเหมือน" จะน่านับถือ พวกนี้มักจะมาพร้อมกับความเอ็นดูลูกน้อง

เจ้าชู้ชาติเสือ (สมิง) เสือสมิงชอบกินเนื้อและเลือดมนุษย์สาวๆ และมีเวท ในการแปลงกายเป็นมนุษย์หนุ่ม เฉียบ เนียบ รูปหล่อไร้พิษภัย เสือสมิงแปลงร่างเป็นมนุษย์ได้เนียนอย่างไม่น่าเชื่อ และคุณสาวๆ หลายคนก็หลงเป็นเหยื่อ

คุยถึงตรงนี้ ก็อยากบอกเพื่อนๆว่า คนเจ้าชู้มีหลายบุคลิก มาหลายรูปแบบ

ดังคำโบราณที่ว่า “อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน เดี๋ยวจะจนใจเอง”

เพื่อนๆครับ ยังจำได้ไหมว่า อาจารย์อุบลแนะนำให้ผมเปลี่ยนชื่อจาก

ณฐพลสรรค์ เป็น “พล”  ผมลองมาคิดหาเหตุผลดู แรกๆก็คิดไม่ออกว่า

ทำไมต้องเป็นคำว่า “พล” ด้วย แต่ตอนนี้คิดออกแล้วครับ

คนหนึ่งชื่อพล  คนหนึ่งชื่อนิกร คนสุดท้ายชื่อกิมหงวน ทั้งสามคนมีนิสัยเจ้าชู้ครับ

การเดินเรื่องของละครเรื่องนี้ก็นำเอาความเจ้าชู้มาสร้างสีสัน สร้างความสนุกขบขัน

พระเอกของเรื่องนี้คือ “พล” แน่นอนพระเอกก็ต้องหล่อที่สุด

นึกออกหรือยังครับว่า ทำไมอาจารย์ตั้งชื่อให้ผมว่า “พล”

อาจารย์อุบลต้องการที่จะคอนเฟิร์มว่า ผมเจ้าชู้ และก็ หล่อมาก หล่อที่สุด

สมกับที่อาจารย์เรียกผมว่า “สุดหล่อ”

โปรดติดตามตอนต่อไป “ตอน อานิสงส์ของการเห็นแจ้งวัตถุโป๊”

บุญใดที่ข้าพเจ้าพึ่งมีพึ่งได้รับ ขอให้ทุกท่านได้รับเช่นกัน

อารายกันคุณพี่ นี่เล่า ๆ มา แค่เรื่องคนเจ้าชู้แบบรวม ๆ (ของคนอื่น)

ไม่ค่อยเล่าวีรกรรมตัวเองเลยน๊ะ แล้วจะปลดทุกข์เป็นธรรมทานได้ไงคะ

แถมอีกนิดนะคะ ว่าเห็นด้วยกับอ.อุบล ว่าพี่ควรจะยิ้มเยอะ ๆ เพราะจะดูดีกว่า

เวลาหน้านิ่ง ๆ น่ากลัวอ่ะ

เพิ่มเติมเรื่องคนเจ้าชู้ ว่ามีหลายแบบจริง ๆ ที่สำคัญเขาจะต้องมีสมองที่เฉียบแหลมฉับไว

เพราะจะต้องสับรางให้ทันด้วย คำพูดคำจา จะดี หว่านล้อมคนฟังให้คล้อยตามได้ง่าย

ผู้หญิงส่วนใหญ่จะนึกว่าเป็นคนดี มีเสน่ห์ ตามไม่ค่อยทัน (นอกจากพวกเดียวกัน จะมองกันออก)

อนุโมทนาคะพี่

พี่ปุ้ม

กำลังจะเตือน

สาว สวย แสนเสน่ห์ ทั้งหลาย...ว่า

ตั้งสติดี ๆ เวลาได้...พบกับพี่..ไง

เจ้าชู้...เสือ ( สมิง ) 

เจ้าชู้ออกมาจาก  ตา +555

อะไรเอ่ย....ที่ออกมาจากตา ?

    ก. น้ำตา...............

   ข.  ขี้ตา................

ค. ถูกทั้ง ก และ ข

คิดถึง...พี่ชายกลาง  ไม่มีใครมาให้แซว....เลยเศร้า

สงสัยจะเป็นขี้ตา

เพราะเวลาหนาว ๆ ไม่ค่อยจะอาบน้ำกัน 555

หนูแหวนครับ วีรกรรมที่หนูว่า หมายถึงวิธีจีบผู้หญิง ใช่ไหม

หรือ จะเอารายละเอียดตั้งแต่จีบสาวคนแรก จนถึงคนล่าสุด

แหม...เคล็ดวิชาเจ้าชู้นี่ คงจะต้องสงวนลิขสิทธิ์กันบ้าง

เป็นที่รู้กันว่ามารยาหญิง มีมากถึง 500 เล่มเกวียน

แต่มารยาของผมมีมากกว่า ไม่งั้นเอาผู้หญิงไม่อยู่หรอก

ที่จริงก่อนหน้าผมก็เล่าเรื่องอดีตภรรยาผม ให้อ่านไปเยอะแล้วนะครับ

ขืนเล่าให้มากกว่านี้ คงอ่านกันไม่ไหว คงจะน่าเบื่อ

อยากให้รออ่านเรื่องต่อไปจะดีกว่า

ผมมี ส.ค.ส.ปีใหญ่มาฝากทุกท่าน

เป็นพ็อกเก็ตบุ็้ค กระดาษอย่างดี(ถนอมสายตา)

หน้าปกสวยงาม ตัวหนังสือปั้มนูน สันปกเป็นทองเค

เป็นหนังสือธรรมะครับ น่าอ่านน่าสะสม

ท่านใดมีประสงค์ที่จะมีไว้ครอบครอง

ผมไม่ขายครับ แต่แจกฟรี เพียงแต่แจ้งชื่อที่อยู่ในกระทู้นี้ หรือส่งอีเมล์ถึงผม

ผมจะจัดส่งให้ฟรี  มีจำนวน 15 เล่มเท่านัน

ขอให้ธรรมคุ้มครอง

โปรดติดตามตอนต่อไป “ตอน อานิสงส์ของการเห็นแจ้งวัตถุโป๊”

รอติดตามตอนต่อไปอยู่นะ แต่ฟังหัวข้อ แลดูน่ากลัวในอานิสงค์ ยังไงไม่รู้แฮะ..

น้าแมวค๋า...

คุณลุงปุ้มบอกน้องทรายว่าอาจารย์อุบลนับญาติกับลุงปุ้มและมักเรียกคุณปุ้มว่า "ตาปุ้ม" น้าแมวว่าลุงปุ้มเป็นตาได้แล้วจริง ๆ รีเปล่าค่ะและขอบคุณลุงปุ้มนะค่ะสำหรับกำลังใจที่ให้น้องทรายตอนนี้น้องทรายไม่ส่งจิตไปหาเรื่องไร้สาระแบบนั้นแล้วละค่ะ และขอบคุณทุก ๆ คนด้วยนะค่ะ ขอบคุณทุกกำลังใจที่ทำให้น้องทรายรู้ได้เลยว่าน้องทรายไม่ได้อยู่คนเดียว

จะเป็น...คุณตา...ได้อย่างไรกันคะ

ก็ยังหา...คุณยาย...ไม่พบเลย

ไม่รู้ว่า...ได้เกิด...แล้วหรือยัง

ha ha ha

หนูแหวนบอกว่า

เพิ่มเติมเรื่องคนเจ้าชู้ ว่ามีหลายแบบจริง ๆ ที่สำคัญเขาจะต้องมีสมองที่เฉียบแหลมฉับไว

เพราะจะต้องสับรางให้ทันด้วย คำพูดคำจา จะดี หว่านล้อมคนฟังให้คล้อยตามได้ง่าย

ผู้หญิงส่วนใหญ่จะนึกว่าเป็นคนดี มีเสน่ห์ ตามไม่ค่อยทัน (นอกจากพวกเดียวกัน จะมองกันออก)

หนูแหวนครับ...หนูแหวนน่าจะมีประสบการณ์กับผู้ชายเจ้าชู้พอสมควร น่าจะเล่าให้เพื่อนๆได้อ่านบ้าง

หนูแหวนไม่ใช่คนขี้เหร่ สักกะหน่อย เรามาแลกกันอ่านจะดีไม๊ หนูแหวนเล่ามา ผมก็จะเล่าไป

ตอนนี้ ขอแต่งกลอนเป็นของขวัญปีใหม่และเป็นกำลังแรงใจ ให้หนูแหวนก่อน

แหวนวงงาม งามงด สดใสศรี      จิตใจดี มีที่ตั้ง ไม่พลั้งเผลอ

ยิ้มเริงร่า น่าฮัก ยามทักเธอ          จำแรกเจอ สาวเวียง เจียงใหม่..เจ้า.า..า.. (จิง..จิ๊ง..)

คราวหน้าเป็นคิวของหนูตาล ผมจะแต่งให้น้องๆทุกคนครับ

  555 ฮาอ่ะ คิดได้ไง

ก่อนอื่นคงต้องขอบคุณพี่ชายกลาง(อ่ะ...ยังไม่ลืมชื่อฮิต)

ที่อุตส่าห์แต่งกลอนเป็นของขวัญปีใหม่ให้นะคะ

แถมยังชม(รึป่าว?)ว่า "หนูแหวน ไม่ใช่คนขี้เหร่ สักกะหน่อย"

 ส่วนเรื่องที่พี่บอกให้เล่าเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนนั้น ค่อนข้างจะยากไปนิดนึง

เพราะไม่รู้จะเริ่มเล่ายังไง อีกส่วนคือลืมไปหมดแล้ว

คงต้องให้พี่เกริ่นมาก่อนจึงจะคิดออก

ถึงหนึ่งหนุ่ม นามว่าปุ้ม ผู้เพียบพร้อม    

ทั้งยังยอม ให้พี่น้อง ได้ปราศรัย

ถึงความหล่อ ความเก่ง กว่าใครใคร       

เพราะท่านเป็น พี่ใหญ่ แห่งวงกรรม

จะอกหัก หลักลอย หรือคอยงาน       

เป็นวันวาน ลืมเสียเถิด เปิดใจฝัน

เริ่มต้นวัน ปีใหม่ ไปด้วยกัน               

เราสุขสรรค์ ณ บ้านใหม่ ใจเบิกบาน

ที่ตั้งใจ ขอให้พี่ สัมฤทธิ์ผล

อ.อุบล คอยช่วยเหลือ ไม่ไปไหน

บรรลุธรรม เห็นแจ้ง ได้ดังใจ        

ไปนิพพาน ได้เมื่อไหร่ พาน้องไปด้วยคน ..นะคะ

ขำ ๆ นะคะ  แต่ก็อยากแต่งให้พี่จากใจ....เป็นของขวัญปีใหม่เช่นกันคะ

น้องทรายรู้สึกยินดีกับทุก ๆ คนที่ได้ไปบ้านสวนพีระมิดเพื่อรับพรปีใหม่จากอาจารย์อุบลนะค่ะ อย่าลืมเอาพรอันประเสริฐจากอาจารย์อุบลและก็เอาบุญมาฝากน้องทรายคนนี้ด้วยนะ (อยากไปด้วยจังเลย)

นั่นแน่..... หนูแหวน อมภูมิมานาน .....และแล้วก็แสดงตน

ตัวแค่เนี้ย เก่งมั่กๆ ผมมีข้อมูลหนูแหวนน้อยมาก

เลยไม่กล้าที่จะแต่งยาวๆ แบบหนูแหวน

ขอชื่นชมเจตนาอันงามของแม่หญิงล้านนา

ที่มีต่อ พี่ปุ้มคนนี้ ขอบคุณมากค่ะ

ตาลตัวเล็ก เช็ดน้ำตา มาช้านาน               จนถึงกาล  บ้านสวน เชิญชวนรัก

เธอไหลหลง ปลงจิต คิดพิงพัก              แจ้งประจักษ์ รักแท้ แม่อุบล

น้ำตาสิ้น ยิ้มเสมอ เจอหมู่มิตร               มารหมดสิทธิ์  ฟ้าดลใจ ใฝ่กุศล

ฉวีวรรณ  ฝันหวาน ซ่านกมล                 เกิดเป็นคน ชาติสุดท้าย ไปนิพพาน

เป็นแรงใจให้นะครับ..หนูตาล....สู้....สู้

อรอนงค์ อ้อนแอ้น เป็นแก่นแท้             ยามเล็งแล หาเหลี่ยมคู ดูไม่ออก

วาจางาม หวานอย่างไร ขอไม่บอก        ดูเธอหยอก ชอบล้อ ก็เฮฮา

แมวพ่วงพี มีสัมมา คารวะ                      เห็นแล้วละ อาหารโปรด โชคเป็นบ้า

เธอทำดี คิดดี มีพุทธา                              ประวีณา ฟ้าลิขิต ศิษย์บ้านสวนฯ

ขอเป็นอีกหนึ่งแรงใจ ให้น้องแมว

(ทำเสียงหล่อ) สำหรับชายกลางแล้ว แมวน่ารักเสมอ

ลุงปุ้มนี่เก่งจริง ๆ เลยค่ะ สวัสดีปีใหม่ค่ะลุงปุ้ม ขอให้ลุงปุ้มมีความสุขทั้งกายใจ มีเงินทองใช้อย่าได้ขัดสน นะค่ะ วันนี้น้องทรายไปทำบุญตักบาตรมาด้วยบุญใดที่น้องทรายพึงมีและพึงได้ฉันใด ขอให้ลุงปุ้มได้รับฉันนั้นนะค่ะ

       ขออนุโมทนาบุญกับคุณปุ้ม และเห็นด้วยกับคุณแหวนและคุณแมว