ขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ

ขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ
ดิฉัน นางเกณกา วงค์ศรีชา อายุ 48 ปี อยู่บ้านเลขที่ 161 หมู่ที่ 6 ตำบล ปลาปาก จังหวัดนครพนม อาชีพ รับราชการ ตำแหน่ง นักวิชาการสาธารณสุขชำนาญการ ปฎิบัติงานที่โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลหนองเทาใหญ่ อำเภอปลาปาก จังหวัดนครพนม ได้เข้าร่วมกิจกรรมบ้านสวนในวันบวงสรวงองค์ประฐมเจดีย์ในวันที่ 28 สิงหาคม 2554 ดิฉันได้ทำผิดกฎของบ้านสวนคือได้นำดอกไม้ในพิธีบวงสรวงกลับมาที่บ้านวันต่อมามีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับดิฉันคือ รถยนต์ที่ดิฉันขับไปทำงานนั้นจอดไว้ดีๆก็ถอยหลังเองไปชนกับเสารั้วบ้านเอียงเกือบหักและได้นำรถไปซ่อมเสียเงิน 3000 บาท หลังจากนั้นประมาณ15 วัน ดิฉันกำลังจะทำการซ่อมรั้วบ้านที่พังนั้น ลูกชายถอยรถคันเดิม ออกมาจากบ้านไปเหยียบหมาตายทันทีทำให้ดิฉันไม่ทราบสาเหตุแต่พอดิฉันเข้าค่ายรุ่นที่ 10 ในวันที่ 10 ตุลาคม 2554 ได้ทำบุญด้วยแรงกายร่วมกับเพื่อนและได้บูชาพีระมิดบุผามาลี ใส่กระเป๋าทำให้ตัวดิฉันคิดได้ว่าความผิดตัวเองที่เก็บเอาดอกไม้ที่ตกพื้นในพิธีบวงสรวงมาที่บ้าน และกินลำใยดิฉันจึงขอขมาอาจารย์ในวันที่เข้าค่ายรุ่นที่ 10 อาจารย์ให้นำดอกไม้ไปคืนอาจารย์และจะเอาชีวิตเผยแพร่ เป็นธรรมทาน แต่ดิฉันยังไม่กำหนดวันที่จะคืนพอกลับมาทำงาน งานก็มีปัญหาและเห็นแต่รถเกิดอุบัติเหตุและฝันเห็นแต่สิ่งแปลกๆ ดังนั้นดิฉันจึงขอเอาชีวิตดิฉันเป็นธรรมทานและขออมาอาจารย์อีกครั้ง ในวันนี้ดิฉันขอเวลาในการทำบุญร่วมกับสถานธรรม และทำงานตามหน้าที่ราชการก่อนแล้วจะนำดอกไม้ไปคืนอาจารย์ในวันที่ 4- 6 พฤศจิกายน 2554 ดิฉันจึงขอขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนและ เสด็จพ่อท้าวเวสสุวัณที่เมตตาตักเตือนไม่ให้ตัวดิฉันทำผิดอีกต่อไปและหวังว่าชีวิตตัวดิฉันเป็นธรรมทานแก่ผู้ที่ได้อ่านชีวิตตัวดิฉันเองขอขอบคุณค่ะ
ผู้ตั้งกระทู้ พรเพชร ทามนตรี (tamontree555-at-hotmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2011-10-25 09:59:25

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (1580175)

ดิฉัน นางเกณกา วงค์ศรีชา

อายุ 48 ปี

อยู่บ้านเลขที่ 161 หมู่ที่ 6 ตำบล ปลาปาก จังหวัดนครพนม

อาชีพ รับราชการ

ตำแหน่ง

นักวิชาการสาธารณสุขชำนาญการ

ปฎิบัติงานที่

โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ

ตำบลหนองเทาใหญ่ อำเภอปลาปาก

จังหวัดนครพนม

ได้เข้าร่วมกิจกรรมบ้านสวน

ในวันบวงสรวงองค์ประฐม

ในวันที่ 28 สิงหาคม 2554

ดิฉันได้ทำผิดกฎของบ้านสวน

คือ

ได้นำดอกไม้

ในพิธีบวงสรวง

กลับมาที่บ้าน

วันต่อมา

มีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับดิฉันคือ

รถยนต์ที่ดิฉันขับไปทำงานนั้น

จอดไว้ดีๆก็ถอยหลังเอง

ไปชนกับเสารั้วบ้านเอียงเกือบหัก

และ

ได้นำรถไปซ่อมเสียเงิน 3000 บาท

หลังจากนั้นประมาณ15 วัน

ดิฉันกำลังจะทำการซ่อมรั้วบ้านที่พังนั้น

ลูกชายถอยรถคันเดิม

ออกมาจากบ้านไปเหยียบหมาตายทันที

ทำให้ดิฉันไม่ทราบสาเหตุ

แต่พอดิฉันเข้าค่ายรุ่นที่ 10

ในวันที่ 10 ตุลาคม 2554

ได้ทำบุญด้วยแรงกายร่วมกับเพื่อน

และได้บูชาพีระมิดบุผามาลี

ใส่กระเป๋า

ทำให้ตัวดิฉันคิดได้ว่า

ความผิดตัวเองที่เก็บเอาดอกไม้

ที่ตกพื้นในพิธีบวงสรวงมาที่บ้าน

และ

กินลำใย

ดิฉันจึงขอขมาอาจารย์

ในวันที่เข้าค่ายรุ่นที่ 10

อาจารย์ให้นำดอกไม้ไปคืนอาจารย์

และจะเอาชีวิตเผยแพร่ เป็นธรรมทาน

แต่ดิฉันยังไม่กำหนดวันที่จะคืน

พอกลับมาทำงาน

งานก็มีปัญหา

และเห็นแต่รถเกิดอุบัติเหตุ

และฝันเห็นแต่สิ่งแปลกๆ

ดังนั้น

ดิฉันจึงขอเอาชีวิตดิฉัน

เป็นธรรมทานและขออมาอาจารย์อีกครั้ง

ในวันนี้

ดิฉันขอเวลา

ในการทำบุญร่วมกับสถานธรรม

และทำงานตามหน้าที่ราชการก่อน

แล้วจะนำดอกไม้ไปคืนอาจารย์

ในวันที่ 4- 6 พฤศจิกายน 2554

ดิฉันจึงขอขอบ

คุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวน

และ

เสด็จพ่อท้าวเวสสุวัณ

ที่เมตตาตักเตือนไม่ให้ตัวดิฉัน

ทำผิดอีกต่อไป

และ

หวังว่าชีวิตตัวดิฉัน

เป็นธรรมทานแก่ผู้ที่ได้อ่าน

ชีวิตตัวดิฉันเองขอขอบคุณค่ะ

999999999999999999

ขออนุญาตขยายตัวอักษร แทนหมอโซนี่ค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ (PAMELASOAP-at-YAHOO-dot-COM) ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2011-10-25 10:21:05

ความคิดเห็นที่ 2 (1580359)

ขอบพระคุณท่าน อ.อุบล

และคุณหมอโซนี่ ค่ะ ตอนมา

เข้าค่าย 10 ก่อนกลับบ้านได้

คุยกับน้องคนหนึ่ง บอกว่ารอ

พบ อ.อุบล แล้วให้ดูดอกไม้

แห้งแล้ว ดอกเล็กนิดเดียว

เก็บไปตอนงานบวงสรวงฯ

มาขอคืนบ้านสวนฯ เพราะไม่

สบายใจ และกลัว ๆ ด้วย

ขออนุโมทนากับทุกท่านที่

เล่าเป็นธรรมทานค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น หมวย พรรณสรลี ชูตระกูล (wattanachai-dot-chut-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิก

วันที่ตอบ 2011-10-25 22:43:48

[1]