คุณบีบีคะ

เราก็เป็นคนหนึ่งที่สมัยวัยรุ่นเคยผิดพลาดมาคล้าย ๆ คุณ

เผลอ ๆ จะมากกว่าคุณเสียด้วยซ้ำ

แล้วการที่เราสำนึกผิดมันก็ดีแล้ว เพราะแสดงให้เรารู้ว่า ณ บัดนี้เรามีสติรู้ตัว

สำนึกในบาป หยุดบาปและไม่ทำอีก

แต่เราอย่าไปจมอยู่กับอดีตจนมากเกินไปเลยนะคะ เพราะมันกลับไปเปลี่ยนแปลงไม่ได้

ตอนนี้ก็เร่งทำบุญ และก็อุทิศบุญให้กับทุกคนที่เรารู้สึกผิดด้วย

ถ้ายังมีชีวิตอยู่ ยังมีโอกาสได้คุยกันก็บอกเค้าไปตรง ๆ ตามนั้น ขอให้เขาอโหสิกรรมให้

แต่ถ้าไม่ได้เจอกันอีกก็ใช้วิธีอุทิศบุญเอานะคะ

เราก็ใช้วิธีนี้อยู่ ก็สบายใจขึ้นมาก ลองดูนะคะ

ในเวปนี้ก็มีบทความวิธีอุทิศบุญให้ ลองอ่านดูนะคะ

http://www.baansuanpyramid.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=539145613&Ntype=9

แมวขอเอาใจช่วย ด้วยอีกคนนะคะ

คนเราเกิดมา มีกรรม  ไม่เหมือนกัน

ลองทำตามที่พี่แหวนแนะนำนะคะ

ทุกคนเคยทำผิดกันมาทั้งนั้นน้องบีบี

เอาใจช่วยนะ

พี่ ก็ขอ เอาใจช่วย และส่งกำลังไปช่วย ด้วยนะจ้ะ พี่เองก็เคยผิด (คนเราหลายๆคนย่อม ทำผิดมาด้วยกันทั้งนั้นแหล่ะ) แต่ในเมื่อเรา ผิดแล้ว แก้ไข จะไม่ทำผิดพลาด อีก และเราจะไม่ต้อง มานั่งเสียใจ ไงจ้ะ สู้  สู้ นะน้องบีบี

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

คุณบีบี

น้องทรายก็เคยผ่านการทำให้แม่เสียใจอยู่เสมอเหมือนกันค่ะ

เรื่องของคุณบีบีก็ไม่ต่างจากน้องทรายเลยค่ะ

เพียงแต่น้องทรายอาจจะทำผิดมากกว่าคุณบีบีด้วยซ้ำค่ะ

แต่อย่าจมอยู่กับอดีตอย่างที่พี่แหวนบอกนั่นแหล่ะ

ถูกที่สุดแล้ว

เกดก็เคยเหมือนกันค่ะ

ขออนุโมทนากับทุกท่านด้วยนะค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

ครูนกก็เคยเช่นกันและขออนุโมทนากับคุณบีบีที่ได้เขียนเพื่อเป็นธรรมและอนุโมทนากับคุณแหวนที่ให้ธรรมทานและอนุโทนากับทุกท่านที่ให้กำลังใจ ครูนกก็เช่นเดียวกันได้ขอขมาคุณแม่แล้วก็ขอเป็นอีกกำลังหนึ่งเช่นกัน  สาธุ