บุตรรักแห่งบิดาทั้งหลาย

สีงแรกที่เจ้าจะต้องเตรียมเครื่องยนต์แห่งกรรมก็คือ

เตรียมปัจจัยที่จะใช้ในการดำรงชีวิต

ให้พร้อมทั้งตนเองและสมาชิกในครัวเรือนของเจ้า

(คัดลอกบ้างส่วนมาจากเทปคำบรรยาย จิตจักรวาลอ่านโลก)

(โดยอ.ปริญญา  ตันสกุล) 

ขอร่วมแบ่งปันด้วยคนค่ะ

สิ่งที่เตรียมแล้วตอนนี้

-  อาหาร  ข้าวสาร  มาม่า  ถั่วเมล็ดแห้งต่าง ๆ    โปรตีนเกษตร  อาหารกระป๋อง  เกลือ  น้ำตาล  น้ำมันพืช ซอสต่าง ๆ  ลูกอม  ขนมปังปี๊บ  สาหร่าย  ฟองเต้าหู้  น้ำดื่ม (ขวด, ถัง,ตุ่มน้ำ)

-  เครื่องนุ่งห่ม  เตรียมเสื้อกันหนาว  ถุงเท้า เสื้อบ้านสวน  ถุงมือ (ยังไม่ซื้อ) 

-  ยารักษาโรค  น้ำพีระมิด  บอร์ดี้โลชั่น  พีระมิดจำลอง

- ที่อยู่อาศัย  ไม่ทราบว่าที่ไหนจะปลอดภัย  ทุกอย่างก็เตรียมไว้ที่บ้าน

- อุปกรณ์อื่น ๆ  เตาแก๊สปิกนิค  แก๊สกระป๋อง  ถุงดำ  ถุงพลาสติก+หนังยาง (ถ้าน้ำท่วมมากจะได้เก็บสิ่งปฏิกูลจากตัวเรา)  ไฟฉาย(แบตเต็ม)  นกหวีด  กระดาษชำระ ไฟแช็ก  เทียนไข  อุปกรณ์ทำครัวปิกนิค

-  จิตใจ  ก็พยายามทำจิตใจให้เบิกบาน  รักษาศีลให้บริสุทธิ์

               นี่คือสิ่งที่ได้เตรียมไว้แล้วในตอนนี้

ขออนุโมทนา

กับทุกท่านค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

ขอร่วมแชร์ด้วยคนค่ะ  เรื่องอาหารและสิ่งของใดๆ ก็ตามใครที่เคยนำไปร่วมทำบุญที่บ้านสวนก็ดี และนำไปเผื่อแผ่สำหรับท่านอื่นๆ ก็ดี  เมื่อเกิดภัยพิบัติขึ้น  ท่านก็จะได้อาหารเช่นที่ได้นำไปทำบุญกับบ้านสวนค่ะ  แต่ใครที่นำไปทำบุญแล้วแต่ไม่ได้เผื่อให้คนอื่น หรือไม่เคยเอาไปคิดแต่จะรอจากของคนอื่น  อันนี้น่าเป็นห่วงนะคะ  เพราะท่านท้าวเวสสุวรรณเคยเตือนไว้ค่ะว่าเมื่อเกิดภัยพิบัติขึ้นคนพวกนี้อาจต้องอดๆ อยากๆ  หรือแทบจะไม่มีอะไรจะกินหน่ะค่ะ   คิดว่าช่วงนี้ใครจะเตรียมอะไร และอยากจะกินอะไรในวันนั้นก็อย่าลืมด้วยนะคะว่า  ทำบุญกับบ้านสวนด้วยสิ่งของอะไรท่านก็จะได้รับ-ทานในสิ่งนั้นๆ ค่ะ

ที่มีเพิ่มเติมจากของคุณตาลนะคะ จะซื้อกระดาษเปียกที่เขาเอาไว้

เช็ดก้นเด็ก  ไว้ใช้ยามไม่มีน้ำ เอาไว้เช็ดหน้าเช็ดตัวแล้วทิ้ง

ถึงเวลานั้นน้ำใช้คงเป็นเรื่องที่ตุนยากที่สุด และคงไว้กินมากกว่า

หนังสือธรรมะเป็นตู้ๆ  ย้ายไปชั้นสามเผื่อโชคดีรอด ติดอยู่ในบ้าน

จะเอามาอ่านให้ลูกๆฟัง และที่บ้านขายแบตเตอรี่รถ

ก็เอามาใช้เป็นไฟสำรองเสียบไฟ เสียบพัดลมได้ แต่ถึงเวลานั้น

อากาศอาจหนาวไม่ต้องใช้พัดลม  ไปซื้อวิทยุทานินท์มาเผื่อ

ติดตามข่าว แต่ลืมถ่านสำรอง

ขอบคุณที่ทำให้คิดขึ้นได้ค่ะ ต้องรีบไปซื้อละ 

ที่เหลือก็เตรียมใจ ว่าทุกสิ่งไม่เที่ยง

เบื้องบนเมตตา มาเตือนให้ออกจากกรุงเทพ  ส่วนตัวแล้วถึงรู้ว่าภัยจะมา

ก็ไม่มีที่ไปค่ะ แฟนไม่เคยเชื่อเลย เรื่องภัยพิบัติ เราเองคงทำอะไร

ไม่ได้มาก  ที่เราเตรียมไว้เขาก็หาว่าเราบ้าไปละ จะบ้าไปถึงไหน

 ใครที่มีที่ไปก็ออกไปจากกรุงเทพไปตั้งต้นใหม่ยังดีกว่านะคะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกข้อความดิฉันก็เหมือนกับคุณหลายคนที่สามีไม่เห็นเหมือนกันก็เตรียมเท่าที่เราจะทำได้ทำไปเถอะเขาไม่ได้เห็นเหมือนที่เราเห็นภูมิรู้ภูมิธรรมไม่เท่ากันเรียกว่าไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาขอเป็นกำลังใจนะคะ

อุปกรณ์นอกกายเตรียมแล้ว อย่าลืมอุปกรณ์ในกาย  นอกจากจิตใจที่หนักแน่นมั่นคงพร้อมเผชิญกับภัยพิบัติแล้ว  อย่าลืมฝึกซ้อมกสิณด้วยนะคะ

ไม่ว่าจะเป็น กสิณดิน-น้ำ-ลม-ไฟ  อาโลกสิณ  ให้แสงสว่างคลุมไปทั้งโลกและทะลุถึงจักรวาลต่างๆ ด้วยค่ะ  ที่ขาดไม่ได้คือ  พุทโธ,ปะโตเมตัง,พลังพีระมิด และท่าน อ.อุบล นะคะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านค่ะ

ส่วนตัวเองยังง่วนหาปัจจัยอยู่ ยังไม่ได้ซื้อไรไว้เลย

เงินเดือนน้อย แค่ชนเดือนก็ดีนักหนา

สวดมนต์และฝึกกสิน แต่ยังไม่ถึงไหน จะพยายามค่ะ

ที่โลตัสเห็นมีข้าวอัดกระป๋องด้วยครับ (แถวโซนของของกินประเภทอัดกระป๋อง)เปิดกินได้เลยกว่าจะหมดอายุเป็นปีถึง2ปี สะดวกดีครับไม่ต้องใส่น้ำเลย ไม่ต้องหุงด้วย แต่ไม่รู้เมื่อถึงวันนั้นจะได้ใช้ในสิ่งที่เตรียมหรือเปล่า แต่ก็ไม่เป็นไรเพื่อเป็นประโยชน์กับคนอื่นๆ สาธุ

บุตรรักแห่งบิดาเอ๋ย(1)

สีงแรกก็คือ  อาหาร คิดเองว่าจะเอาอะไร  สีงที่สองคือเครื่องนุงห่มสำคัญมากเพราะในช่วงเวลาในการชำระโลก อากาศจะหนาวเย็นมาก เพราะโลกจะคว่ำหัวลง  ลูกเข้าใจไหม  โลกจะคว่ำหัวตีลังกา  และโลกนี้จะมีแต่ความมืด  จะเกิดขึ้นจากหลายอย่าง

๑.  เมฆมืด  ๒.  ส่วนโค้งของโลกบังดวงอาทิตย์ไว้   ๓.  เกิดจากนิวเคลียร์บอมส์  มันมีเป็นดอกเห็ดห่อหุ้มโลกของงเจ้าไว้ทำให้มองอะไรไม่เห็น

เครื่องใช้ไม้สอยอะไรก็ได้  อย่างสุภาพสตรี มีของส่วนตัวหลายอย่าง  ไม่ใช่เครืองสำอางนะลูก ใช่ไหม  ผู้หญิงต้องใช่ ผู้ชายไม่เท่าไหรหรอก มันแก้ผ้าเดินก็ยังได้เลยใช่ไหม เพราะตอนเกิดมามีไหมเสื้อผ้าอาภรณ์  ผู้ชายมีไหมไม่มี  ผู้หญิงทำอย่างนั้นไม่ได้ เพราะระหว่างชำระโลกนั้นคนชั่วยังเหลืออยู่ไหมล่ะ  ก็เหลืออยู่ซิ  ไปเทียวเปลือยๆเดี้ยวมันปล้ำเอาแล้วก็ยีงซวย 2ต่อเลย  มันต้องระหวังนะ                                                               

ที่อยู่อาศัยนี้ต้องคิดแล้ว ใครที่เคยในโลกของเจ้านี้ บิดาเห็นแล้วเป็นเรืองที่น่าขบขัน  อีกอย่างหนึ่งเงลาซื้อที่ดินของพวกเจ้า ที่ดินระหว่างชายน้ำ ชายทะเล  กับที่อยู่ในที่ธรรมดาๆ ในป่าลึกๆ  เจ้าว่าที่ไหนแพงว่ากัน  ชายน้ำชายทะเล  เจ้ารู้ไหม พวกที่ได้แผ่นดินที่อยู่ชายทะเลไอ้พวกนี้คือพวกที่ถูกกำหนดมาให้มันอยู่ตรงนั้น  มันตายง่ายกว่าไหมลูก   อย่าคิดนะว่าตอนแรกที่ผ่านมาโชคดี  ที่กูไม่ได้ชื้อไว้ใช่ไหมลูก                                             คนทีอยู่ริมน้ำ  อยู่ในที่ราบลุ่ม  นั่นคือผู้ที่ถูกกำหนดให้มาเกิดที่ตรงนั้น  เพื่อรอคอยการชำระความถูกกำหนดมา  อย่างนี้เขาไม่เรียกว่าบุญส่งล่ะลูก  กรรมส่งมา  นั่นคือสีงสำคัญ                                                                                                                                                                                        

ที่อยู่อาศัยนั้น  หมายความว่า   ถ้าบ้านเจ้าไปอยู๋แถวน้ำ  อยู่ที่ราบลุ่ม  หรือที่อะไรเจ้าควรจะต้องหาที่เหมาะสมกว่านั้นแล้วเจ้าต้องคิดแล้วไช่ไหมว่าจะทำอย่างไรไม่ใช่พอบอกให้รู้แล้วยังเสือกว่าไม่เป็นไรหลอก ไม่ถึงที่ตายยังไรกูก็ไม่ตาย  ไม่ตายแต่ทรมานไหมล่ะ  ลำบากไหมล่ะ  อยากลำบากหรือ  อย่างนั้นเขาเรียกอวดอุตรินะ  ต้องพูดครบไม่งั้นพวกเจ้าหาว่าพ่อไม่สอนอีก                                                                          

ต่อไปยารักษาโรค  ยารักษาโลกก็คือยาสามัญประจำบ้าน และยาประจำตัวเฉพาะโรคของเจ้า จะต้องมีไว้เพราะถึงเวลานั้นขัดสนแล้วเจ้าจะไปหาที่ไหนหมอกล้ามารักษาเจ้าไหม  และเจ้ากล้าออกไปหาหมอไหม(ไม่)  อัตตาหิ อัตตาโนนาโถ  ท่องเอาไว้เลยตนเป็นที่พ้ึงแห่งตน   ไม่ต้องพึ้งโคร ผัวของเรา เมียของเราอย่าไปคิดพึ้งมัน  ถึงตอนนั้นมันก็สติจะแตกอยู่แล้วมันก็ช่วยเราไม่ได้หลอกมันจะช่วยตัวมันเองยังไม่ได้เลย

และสีงหนึ่งที่บิดาจะกล่าวให้เจ้าเตรียมไว้ก็คือ  ด่างทับทิม  และคาลาไมน์  ของกล้วยๆง่ายๆ ด่างทับทิมเอาไว้ล้างเท้า เอาไว้ล้างผักหญ้าที่เจ้าจะเอามาทำเป็นอาหาร เพื่อให้มันปลอดจากสารพฺิษและเชื้อโรค  คาลาไมน์นั้นสำหรับทาแก้โรคผิวหนัง เป็นเม็ดผดผืนคัน  ไปรักษาอะไรก็ไม่หายหลอกลูก เอาคคาลาไมน์ทาที่เดียวหายเลย แต่นั้นหมายว่าเจ้าจะต้องมีรหัสกรรมในเครื่องยนต์แห่งกรรมของเจ้าต้องไม่เกิน30%คาลาไมน์กับด่างทับทิบ ที่บิดดาแนะนำถึงจะศักดิ์สิทธิ์                                                                                                             

ต่อไปยานพานะ เอาถยนต์ดีไหมลูก  ยานพาหนะ เรือ  ชูชีพ  นี่ก็เป็นยานพาหนะใช่ไหมลูก เวลาอยู่ในน้ำลอยตัวแล้วเอามือป๋อมแป๋มๆมันเป็นยานพาหนะพาเจ้าไปได้หรือเป่ลา จักรยานได้ไหมลูก(ได้) ปั่นในไงลูก       เครื่องช่วยชีวิตเช่น ถ้าคนไกล้ตัวเราเป็นหอบอะไรๆเหล่านี้ เขาสำนึกบุญแล้วยังมีโอกาศรอด ตอนนั้นมันตกใจ หายใจไม่ทัน  มีอ๊อกซิเจนกระป๋องให้มันบ้างไหม  ยกตัวอย่าง เครื่องช่วยชีวิต เครื่องผายปอด หรือเครื่องกู้ภัยเช่น  กาละมังใหญ๋ๆเชือกเส้นยาวๆ เพื่อนเดือนร้อนนะ มีจิตสำนึกช่วยตัวเองได้แล้ว  ช่วยเพื่อนบ้าง  เหวี่ยงเชือกไปให้มัน  ถ้ามันมีบุญเราเหวี่ยงมันจะตรงหัวมันพอดี ถ้ามันไม่มีบุญไปพาดก้านคอมันพอดี  พี่ๆน้องๆ เจ้ากรรมนายเวรจะเอาเหวี่ยงไปให้พันเองและก็จะช่วยมัน ซึ้งเครื่องช่วยชีวิตและเครื่องกู้ภัยเหล่านี้ปรกติในบ้านเจ้ามีไหมล่ะ(ไม่มี) บิดาถึงย้ำให้เจ้าหาไว้ไกล้ตัว

บุตรรักแห่งบิดาเอ๋ย(1)

สีงแรกก็คือ  อาหาร คิดเองว่าจะเอาอะไร  สีงที่สองคือเครื่องนุงห่มสำคัญมากเพราะในช่วงเวลาในการชำระโลก อากาศจะหนาวเย็นมาก เพราะโลกจะคว่ำหัวลง  ลูกเข้าใจไหม  โลกจะคว่ำหัวยตีลังกา  และโลกนี้จะมีแต่ความมืด  จะเกิดขึ้นจากหลายอย่าง

๑.  เมฆมืด  ๒.  ส่วนโค้งของโลกบังดวงอาทิตย์ไว้   ๓.  เกิดจากนิวเคลียร์บอมส์  มันมีเป็นดอกเห็ดห่อหุ้มโลกของงเจ้าไว้ทำให้มองงอะไรไม่เห็น

เครื่องใช้ไม้สอยอะไรก็ได้  อย่างสุภาพสตรี มีของส่วนตัวหลายอย่าง  ไม่ใช่เครืองสำอางนะลูก ใช่ไหม  ผู้หญิงต้องใช่ ผู้ชายไม่เท่าไหรหรอก มันแก้ผ้าเดินก็ยังได้เลยใช่ไหม เพราะตอนเกิดมามีไหมเสื้อผ้าอาภรณ์  ผู้ชายมีไหมไม่มี  ผู้หญิงทำอย่างนั้นไม่ได้ เพราะระหว่างชำระโลกนั้นคนชั่วยังเหลืออยู่ไหมล่ะ  ก็เหลืออยู่ซิ  ไปเทียวเปลือยๆเดี้ยวมันปล้ำเอาแล้วก็ยีงซวย 2ต่อเลย  มันต้องระหวังนะ                                                               

ที่อยู่อาศัยนี้ต้องคิดแล้ว ใครที่เคยในโลกของเจ้านี้ บิดาเห็นแล้วเป็นเรืองที่น่าขบขัน  อีกอย่างหนึ่งเงลาซื้อที่ดินของพวกเจ้า ที่ดินระหว่างชายน้ำ ชายทะเล  กับที่อยู่ในที่ธรรมดาๆ ในป่าลึกๆ  เจ้าว่าที่ไหนแพงว่ากัน  ชายน้ำชายทะเล  เจ้ารู้ไหม พวกที่ได้แผ่นดินที่อยู่ชายทะเลไอ้พวกนี้คือพวกที่ถูกกำหนดมาให้มันอยู่ตรงนั้น  มันตายง่ายกว่าไหมลูก   อย่าคิดนะว่าตอนแรกที่ผ่านมาโชคดี  ที่กูไม่ได้ชื้อไว้ใช่ไหมลูก                                             คนทีอยู่ริมน้ำ  อยู่ในที่ราบลุ่ม  นั่นคือผู้ที่ถูกกำหนดให้มาเกิดที่ตรงนั้น  เพื่อรอคอยการชำระความถูกกำหนดมา  อย่างนี้เขาไม่เรียกว่าบุญส่งล่ะลูก  กรรมส่งมา  นั่นคือสีงสำคัญ                                                                                                                                                                                        

ที่อยู่อาศัยนั้น  หมายความว่า   ถ้าบ้านเจ้าไปอยู๋แถวน้ำ  อยู่ที่ราบลุ่ม  หรือที่อะไรเจ้าควรจะต้องหาที่เหมาะสมกว่านั้นแล้วเจ้าต้องคิดแล้วไช่ไหมว่าจะทำอย่างไรไม่ใช่พอบอกให้รู้แล้วยังเสือกว่าไม่เป็นไรหลอก ไม่ถึงที่ตายยังไรกูก็ไม่ตาย  ไม่ตายแต่ทรมานไหมล่ะ  ลำบากไหมล่ะ  อยากลำบากหรือ  อย่างนั้นเขาเรียกอวดอุตรินะ  ต้องพูดครบไม่งั้นพวกเจ้าหาว่าพ่อไม่สอนอีก                                                                          

ต่อไปยารักษาโรค  ยารักษาโลกก็คือยาสามัญประจำบ้าน และยาประจำตัวเฉพาะโรคของเจ้า จะต้องมีไว้เพราะถึงเวลานั้นขัดสนแล้วเจ้าจะไปหาที่ไหนหมอกล้ามารักษาเจ้าไหม  และเจ้ากล้าออกไปหาหมอไหม(ไม่)  อัตตาหิ อัตตาโนนาโถ  ท่องเอาไว้เลยตนเป็นที่พ้ึงแห่งตน   ไม่ต้องพึ้งโคร ผัวของเรา เมียของเราอย่าไปคิดพึ้งมัน  ถึงตอนนั้นมันก็สติจะแตกอยู่แล้วมันก็ช่วยเราไม่ได้หลอกมันจะช่วยตัวมันเองยังไม่ได้เลย

และสีงหนึ่งที่บิดาจะกล่าวให้เจ้าเตรียมไว้ก็คือ  ด่างทับทิม  และคาลาไมน์  ของกล้วยๆง่ายๆ ด่างทับทิมเอาไว้ล้างเท้า เอาไว้ล้างผักหญ้าที่เจ้าจะเอามาทำเป็นอาหาร เพื่อให้มันปลอดจากสารพฺิษและเชื้อโรค  คาลาไมน์นั้นสำหลับทาแก้โรคผิวหนัง เป็นเม็ดผดผืนคัน  ไปรักษาอะไรก็ไม่หายหลอกลูก เอาคาลาไมน์ทาที่เดียวหายเลย แต่นั้นหมายว่าเจ้าจะต้องมีรหัสกรรมในเครื่องยนต์แห่งกรรมของเจ้าต้องไม่เกิน30%คาลาไมน์กับด่างทับทิบ ที่บิดดาแนะนำถึงจะศักดิ์สิทธิ์                                                                                                             

ต่อไปยานพานะ เอารถยนต์ดีไหมลูก  ยานพาหนะ เรือ  ชูชีพ  นี่ก็เป็นยานพาหนะใช่ไหมลูก เวลาอยู่ในน้ำลอยตัวแล้วเอามือป๋อมแป๋มๆมันเป็นยานพาหนะพาเจ้าไปได้หรือเป่ลา จักรยานได้ไหมลูก(ได้) ปั่นในน้ำไงลูก       เครื่องช่วยชีวิตเช่น ถ้าคนไกล้ตัวเราเป็นหอบอะไรๆเหล่านี้ เขาสำนึกบุญแล้วยังมีโอกาศรอด ตอนนั้นมันตกใจ หายใจไม่ทัน  มีอ๊อกซิเจนกระป๋องให้มันบ้างไหม  ยกตัวอย่าง เครื่องช่วยชีวิต เครื่องผายปอด หรือเครื่องกู้ภัยเช่น  กาละมังใหญ๋ๆเชือกเส้นยาวๆ เพื่อนเดือนร้อนนะ มีจิตสำนึกช่วยตัวเองได้แล้ว  ช่วยเพื่อนบ้าง  เหวี่ยงเชือกไปให้มัน  ถ้ามันมีบุญเราเหวี่ยงมันจะตรงหัวมันพอดี ถ้ามันไม่มีบุญไปพาดก้านคอมันพอดี  พี่ๆน้องๆ เจ้ากรรมนายเวรจะเอาเหวี่ยงไปให้พันเองและก็จะช่วยมัน ซึ้งเครื่องช่วยชีวิตและเครื่องกู้ภัยเหล่านี้ปรกติในบ้านเจ้ามีไหมล่ะ(ไม่มี) บิดาถึงย้ำให้เจ้าหาไว้ไกล้ตัว

อนุโมทนากับคุณโซบิเดย์และทุกๆท่านด้วยนะคะ

การเตรียมภายนอก ชนิดาเองก็เตรียมแต่พวกน้ำ อาหารแห้ง

พวกคอร์นเฟลค มุสลี่ ข้าวแผ่นกรอบ เอาไว้ทานแทนขนมปัง

เพราะเก็บไว้ได้นาน และพวกอาหารกระป๋องทั้งหลาย

คือจะซื้อเตรียมไว้..ที่ละอาทิตย์ เพราะของแต่ละอาทิตย์

ก็จะมีวันหมดอายุต่างกันไป..เก็บไว้ได้นานเป็นปีๆ..

แล้วไม่ได้เปลืองจากที่ช็อปปิ้งในแต่ละอาิทิตย์มากมาย

ค่อยๆเตรียม...ค่อยๆสะสมค่ะ...

นอกจากนี้ การคิดวางแผนอย่างมีสตินั้น เป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ

เพราะเราไม่รู้ว่า ที่ๆเราอยู่จะเกิดภัยประเภทใด

ฉะนั้น วางแผนคร่าวๆไว้ว่าจะทำยังไง อพยพไปไหน

แล้วถ้ารอดอยู่คนเดียว..จะทำยังไง... มองหาญาติธรรม

ที่อยู่ใกล้ๆเราไว้บ้างก็ดี เพราะเผื่อจะได้เหลือรอดเป็นเพื่อนกัน

ช่วยเหลือกัน

วันนี้ได้ดู CNN ทำสกู๊ปเกี่ยวกับ เหตุซึนามิที่ญี่ปุ่น..

เท่าที่ดู คนทีรอดส่วนใหญ่เข้มแข็งมากๆ ไม่ฟูมฟาย

ไม่เสียสติ และทุกคนที่เหลือรอด ก็มีใจที่จะช่วยเหลือ

คนที่รอดด้วยกันอย่างเต็มที่ มีความเห็นอกเห็นใจกันอย่างสุดซึ้ง

และมีหนึ่งคุณแม่ยังสาว ที่สูญเสียสามีและลูกสาวไป

แต่ระหว่างที่นักข่าวสัมภาษณ์เธออยู่นั้น เธอไม่มีอาการ"ฟูมฟาย"เลย

บอกแต่ว่า เสียใจมาก แต่เค้า็ก็ยังโชคดีที่มี"ลูกชาย"คนนี้อยู่อีกคน

ที่เหลือรอดมาด้วยกัน.....เลิศมาก มองที่ปัจจุบันอย่างเดียวเลย..

เพราะนึกถึงแต่สิ่งที่"เหลืออยู่" มิใช่ สิ่งที่"สูญเสีย"ไป...

สิ่งที่เตรียมตอนนี้

ภายใน ก็เตรียมใจเลยค่ะ ตอนนี้คิดว่าถ้าต้องตายก็ไม่กลัวแล้วค่ะ

แต่ถ้ารอดก็อยากให้ครอบครัวรอดด้วยค่ะ

ภายนอก ก็นกหวีดคล้องคอตลอด กรรไกรเล็ก มีดคัทเตอร์

เมล็ดผักบ้าง ด่างทับทิมบ้าง ก็ใส่เป้น้อยไว้แล้วค่ะ

ของใช่ส่วนตัวของผู้หยิงบ้าง อาหารแห้งเริ่มเตรียมบ้างเล็กน้อย

ขออนุโมทนาบุญครับ ที่ได้ร่วมกันแสดงความเห็นและแบ่งปันความรู้

จะขอนำไปใช่บ้างนะครับ ขอให้ทุกคนรอด และผ่านพ้นวิกฤตไปด้วยดีนะครับ

มีสติ ย่อมเกิดปัญญา และสิ่งศักดิ็สิทธิ์ก็ย่อมช่วยเหลือผู้มีศีลธรรม

ให้รอดปลอดภัยจากอัตรายทั้งปวง

ขออนุโมทนาบุญกับคุณโซบิเดย์

และทุก ๆ ท่านที่ร่วมแชร์ความคิดเห็น

ในสิ่งที่ต้องเตรียมเมื่อภัยมาถึง

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

โมทนาบุญค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะคุณโซบิเดย์และทุกท่านด้วยค่ะ

ยังไม่ได้เตรียมอะไรเลย ขอเตรียมฝึกจิตใจให้เข้มแข็งก่อนก็แล้วกันนะ