ด้วยว่านุชมีอาชีพขายประกัน   แต่ไม่เคยใช้บริการ  วันที่ปวดขาไปหาหมอ

ที่ รพ.  จึงอยากรู้ว่าผู้ที่เกิดอุบัติเหตุ ไปหาหมอแต่ไม่มีแผล ไม่ช้ำ ไม่มีบวม

จะเคลมใด้ไม๊  ซึ่งโดยทั่วจะไม่ใด้  นุชก็ลองยื่นบัตรดูเล่นๆ  

ความอยากรู้  อยากลอง ไม่ใด้เจตนาอยากโกงเลย จริงๆไม่คิดว่าจะผ่านนะ

แต่ก็ผ่าน รักษาต่อเนื่อง  ทำกายภาพ ใช้เงินของ บ. ไปหมื่นกว่าบาท

ถึงไม่เจตนาอยากโกงเงิน บ.แต่การกระทำของเราก็ใด้ทำให้

บ. เสียผลประโยชน์ เสียทรัพย์ที่ไม่ควรเสีย

จึงเป็นกรรมที่เราไม่มีข้อแก้ตัวใดๆเลย

ก็มีเหตุที่ทำให้นุช  ต้องเสียทรัพย์อยู่เรื่อยๆเช่นเดียวกัน

เวลานี้สำนึกผิดมากๆ กับสิ่งที่ทำไป

 และขอกราบบูชาคุณขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

และองค์หลวงพ่อฤาษี ท่านท้าวเวสสุวรรณ

สิ่วศักด ิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ที่บ้านสวนฯ

 ที่ใด้ส่งผ่าน อ.อุบลให้ลูกใด้รู้จักกับบ้านสวนฯ ใด้มีสติ เกิดปัญญา 

ทำให้ชีวิดของลูกใด้รับการเปลี่ยนแปลง ใด้สารภาพบาปเวรกรรมผ่านเวป

ใด้รับโอกาสแก้ไข  ใด้สร้างบุญกับเนื้อนาบุญจริงๆ   

สัมผัสความสุขกับคำว่าพอ ที่เหลือคือความมุ่งมั่นของตัวเองที่จะไปให้ถึงฝั่ง

ซึ่งยังต้องพยายาม แต่อบอุ่นใจนะ เชื่อว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ดูเราอยู่

 และกราบขอบพระคุณทุกๆพระองค์ที่ลูกใด้มาถึงจุดนี้

ใด้เล่าเรื่องกรรมเป็นธรรมทาน  ขอให้ทุกท่านที่อ่าน มีความสุข

มีกำลังใจสร้างความดีต่อไปนะคะ  สาธุ  สาธุ...

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านนะค่ะ

ต้องดูที่ห้องตัวเองบ้างแล้วค่ะว่ามีอะไรผิด

พลาดหรือเปล่า ขอบพระคุณมากค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

ขอบคุณคุณคนึงนุชมากคะ

ที่ช่วยเตือนสติให้คิดเรื่องที่เราเองยังประมาท ทำผิดอีกหลาย ๆ เรื่องคะ

ตอนที่อ่านเรื่อง ธนบัตรขวัญถุง ของท่านอ.อุบล ก็ย้ายแค่กระเป๋าที่เราใส่ธนบัตร

(โง่มาก อ.บอกใบ้แล้วยังไม่สำรวจอีก) โชคดีที่คุณคนึงนุช มาบอกตรง ๆ อีกครั้ง

เมื่อคืนก็เลยปืนชั้นวางทีวี ซึ่งด้านบนมีทั้งพระ หนังสือธรรมะ รูปพระ สิ่งมงคลมากมาย

รีบย้ายไปไว้ห้องพระชั้นบนเลยคะ (เมื่อก่อนโง่มาก ไม่คิดอะไร และคิดว่าวางไว้สูงแล้ว)

แต่จริง ๆ ก็คือ นอนหันเท้าไปทางนั้นอยู่ดี กราบขอบพระคุณอีกครั้งคะ ที่ไม่ต้องโง่ต่อไป

ส่วนเรื่องประกันที่คุณเล่ามา

ทำให้ตัวเองคิดขึ้นมาได้ว่า เมื่อวันมะรืนที่ผ่านมา

ได้มีรถถอยมาชนรถเรา ทั้งทีเราก็บีบแตรแบบสุด ๆ แล้ว

แต่เขาบอกไม่ได้ยินเลย ไม่ได้มองกระจกหลังด้วย

กรอบป้ายทะเบียนเราแตก ก็เราคิดเงินเขาหนึ่งพัน

ซึ่งค่ากรอบจริง ๆ ก็น่าจะประมาณหกร้อยมั้ง ก็เลยรู้สึกว่าเราผิดรึเปล่าเนี่ย

ที่คิดเงินเค้าเกินที่เราต้องจ่าย แต่ก็โง่เข้าข้างตัวเอง ว่าเราเสียหาย

ยังต้องวิ่งรถไปซื้อของมาเปลี่ยน เสียเวลา เสียค่าน้ำมัน

จริง ๆ มันคงเป็นการเอาเปรียบเขามากกว่าทำให้เขาต้องเสียทรัพย์

เราก็เลยจะต้องเสียทรัพย์โดยไม่จำเป็นบ้าง

ทันทีเลยคะ เมื่อคืนเจ้าหมูเล็ก เห็นแม่ปีน ก็ปีนบ้าง

ทำอีท่าไหนไม่รู้ เอาทีวี ตกลงมา ตีลังกาสองรอบ

คงต้องไปซ่อมปุ่มกดเร็ว ๆ นี้ กรรมติดจรวดมั้ยคะ

ขออนุญาตสิ่งศักดิ์สิทธิฺ์เบื้องบน  ขอสารภาพกรรมต่อ

ที่ยังเล่าไม่หมดเพราะ   ว้นนี้ปวดตัวมาก ปวดหัวมาก

นุชใด้มีโอกาศเข้าบำบัดกับ อ. 1ครั้ง

ความจริงอยากรู้มากกว่า ว่าที่ตัวเองปวดคอ  บ่า  ไหล่ืืื มา10 กว่าป

เพราะอะไร แต่คำตอบที่ใด้รับ  ทำให้นุชนึกไม่ถึง เรื่องของกรรมเป็นสิิ่งที่

ละเอียดอ่อนมากๆ  ขณะที่ อ.อุบลบำบัดให้และบอกกรรมให้รับรู้ 

ว่าเป็นกรรมที่ทำกับมนุษย์ และไล่กรรมไปเรื่อยๆ ก็ยังไม่ใช่ๆ

พยายามนึกๆเท่าไหร่ๆก็นึกไม่ออก อ. บอกใบ้็ว่า  กรรมรู้เห็นการทำแท้ง

  ซึ่งนุชคิดไม่ถึงจริงๆมันไม่ใด้อยู่ในสมองเลย อึ้งไปเลย..... คิด.....

(เราไม่ใด้เป็นคนทำนะ  ทำไมถึงโดนตาม) เด็กที่แท้งเป็นของสามีกับหญิงอื่น

และตอนที่ อ.ทักว่าเราสะใจที่เด็กแท้งไป จิตไม่ยอมรับ  เราไม่ใด้สะใจนะ

เพราะมันนึกไม่ออกจริงๆ เลยตอบ อ.ว่า  อาจจะคิด

อ.ก็บอกว่า  ถ้าอาจจะก็เลิกไต่สวน  และจะไม่หาย

หลังจากเลิกไต่สวนแล้วคิดใคร่ครวญตลอดเวลา  ตอนแรกไม่เข้าใจ

คิดหลายวัน  และภาพในอดีตค่อยๆผุดชัดขึ้น...ชัดขึ้น...ดังนี้

ความจริงสามีมีลูกแท้งถึง2คน  ตอน อ.บอกเราสะใจที่เด็กไม่อยู่นั้น

ในใจไม่ยอมรับ   เพราะนุชไม่ใด้คิดถึงเหตุการณ์ของเด็กคนแรกเลย

แต่กลับจำใด้แม่นๆ  แต่เป็นเหตุการณ์ของเด็กคนที่2  พอรู้ว่าคนที่สามีคบด้วย

กำลังท้อง และท่าทางจะแก้ปัญหาแบบเดิม  นุชบอกสามีว่าอย่าเอาเด็กออกนะ

มันบาปมากนะ เลี้ยงไว้เถอะ  ถ้าเขาเลี้ยงไม่ใด้จะเลี้ยงให้เอง..

คิดใคร่ครวญอย่างดีแล้วจึงพูด แต่แล้วเขาก็ทำ  นุชสลดใจมากๆ  เคืองเขามาก

ที่สร้างกรรมหนัก จากนั้น..บังคับสามีต้องทำหมัน  นุชไม่ยอมให้เขาสร้างกรรม

หนักอีกแล้ว...ไม่ใด้เขียนเล่า ให้คนคิดว่าไม่เคยทำผิดคิดชั่ว  เป็นคนดี  ไม่ใช่ค่ะ

เพียงอยากสารภาพกรรมที่ลืมไป

เด็กที่แท้งคนแรก..   มันนานมาแล้ว...ตั้ง25 ปีก่อน  ตอนนั้นนุชคงเห็นแก่ตัวมากๆ

(คงอีกแล้ว) ห่วงครอบครัวจะพัง  คิดไปตตต่างๆนาๆ  ถ้าเด็กเกิดมาจะต้องมีลูกเขา ลูกเรา

สามีจะทิ้งเราไม๊  ทุกข์มาก....  ยอมรับว่า พอรู้ว่าเด็กไม่อยู่ รู้สึกโล่งอกไปเปราะนึง

ตอนนั้นนุชยังไม่มีธรรมะมากพอ  ห่วงตัวเอง เ็ห็นแก่ตัว รู้ว่ามันไม่ดีแต่ก็ไม่ใด้ห้าม

มันค่อยๆคิดขึ้นมาใด้ ค่อยๆ  ชัดขึ้นๆ    จึงขอสารภาพ และสำนึกผิดจากใจจริง

ต่อวิญญาณของเด็ก  และต่อ อ. อุบลว่าลูกสำนึกผิดแล้ว ตอนขอโทษเด็ก

ก็ไม่ใด้จากใจจริงเพราะนึกกรรมไม่ออก   แต่หลังจากนั้น..ใด้ใคร่ครวญๆๆ..

ถึงเด็กคนหนึ่ง....ที่จะใด้เกิดมา   ถ้าเขายังอยู่ก็เบญจเพศพอดี  แต่เวลานี้เขาคงทุกข์ทรมาน

อยู่ในโลกวิญญาณอย่างเดียวดาย...  และเมื่อเขาไม่ใด้เกิด  ก็จะเป็นวิญญาณที่ติดตามพ่อแม่

จนกว่าหมดอายุขัย  เด็กคงรับรู้และโกรธสามีผู้เป็นพ่อ..   และเราเป็นส่วนหนึ่่งของพ่อเขา

(ครอบครัว)   ทำไมเราทำกับเขาแบบนี้  ทำไมเราไม่ห้าม ถ้าเราห้าม

เขาอาจไม่ต้องรับชะตาแบบนี้...

เขาจะทนเห็นเรามีสุขโดยไม่โกรธแค้นใด้หรือ  ในเมื่อเขาเหมือนถูกจองจำในโลกมืด

ไม่มีใครเหลียวแล  ไม่มีใครสนใจ  เหงาเปล่าเปลี่ยว

เคยถามสามีว่า  เวลาทำบุญอุทิศบุญให้ลูกแท้งบ้างไม๊  เขาบอกไม่เคย อุทิศไม่เป็น..

แต่ส่วนตัวแล้ว  ทำบุญให้ลูกแท้งสามีตลอดมา  

ขอบารมีพระพุทธเจ้า  ท่านท้าวเวสสุวรรณ  ท่านพยายม ช่วยนำบุญที่ลูกสั่งสมมาทุกภพ 

ทุกชาติ  ขอบุญกุศลมารวมตัวกัน ขอให้ถึงแก่ดวงจิตวิญญาณลูกแท้งสามีด้วยเถิด

ขออนุโมทนาบุญกับคุณคนึงนุช ด้วยค่ะ

อนุโมทนาบุญกับเรื่อง กรรมติดจรวด จากหนูแหวน

และ เรื่องกรรมแห่งความคิด จากคุณคนึงนุชด้วยนะคะ 

สาธุ สาธุ สาธุ..

ขออนุโมทนาบุญค่ะ

กรรมเป็นเรื่องละเอียดอ่อนจริง  ๆค่ะ

จิตบันทึกไว้หมด  แต่เราจำไม่ได้เอง

โมทนากับคุณคณึงนุชค่ะ

 ณัชชา ขออนุโมทนากับคุณคนึงนุชด้วยนะคะ สาธุ สาธุ สาธุ เมื่อก่อนที่จะมารู้จักบ้านสวน ณัชชาก็เป็นคนไม่ดีค่ะ คิดไม่ได้ บ้านสวนพีระมิดให้ชีวิตใหม่ณัชชา ให้ณัชชาได้รู้ดี รู้ชั่วอย่างแท้จริง ให้ณัชชาได้สำนึก และยอมรับกับการกระทำของตัวเอง เมื่อณัชชารู้ตัวและสำนึกได้ ณัชชาเปลี่ยนกรรมและการกระทำของตัวเองทันทีเลยค่ะ ณัชชาหลงทางมา ตลอดอายุยี่สิบหกปี คือคิดไม่ได้อย่างถ่องแท้  เมื่ออายุยี่สิบเจ็ด มาปีนี้ ณัชชาได้รับความเมตตา จากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ นำพาให้ณัชชาได้มารู้จักบ้านสวนพีระมิด ให้ณัชชาได้กลับตัวกลับใจเปลี่ยนกรรม และพฤติกรรมที่คิดไม่ได้ ให้เป็นคนใหม่ ให้ชีวิตใหม่ ให้โอกาสได้เริ่มต้นใหม่ในทุกๆเรื่อง  ตั้งแต่ณัชชาได้เข้ามาเป็นลูกบ้านสวน คำสอนขององค์พระสัมมา สัมพุทธเจ้า เข้ามาในจิตใจของณัชชาทุกๆวัน " ทุกสิ่งเกิดแต่เหตุ สร้างเหตุไว้เช่นไร ผลที่ได้ก็ได้รับเช่นนั้น ถ้าเหตุดับ ผลก็ดับ "

ณัชชา ขอกราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพรองค์ ที่เมตตา กรุณาณัชชา นะเจ้าคะ สาธุ สาธุ สาธุ

อนุโมทนากับการเกิดเป็นคนใหม่

แต่ในร่างเดิมกับคุณ ณัชชา ด้วยนะค๊า..

สาธุ

ดีใจกับน้องณัชชาด้วยค่ะ ที่ได้เดินทางสายธรรมะ

(เพราะยิ่งรู้ตัวเร็ว ก็ยิ่งเป็นกำไรของชีวิต)

เวลาเห็นเด็กรุ่นใหม่สนใจธรรมะ  เข้าวัด  ทำบุญ

แล้วรู้สึกปลื้มใจแทนพ่อแม่เขานะ  อยากให้ลูกคิดอย่างน้องณัชชาจัง

ลูกเขาก็เป็นเด็กดี แต่ค่อนข้างคิดลบ ยึดติดไม่ปล่อยวาง

ก็เลยมักจะทุกข์เพราะตัวเอง ก็คิดว่าซักวันเจ้าคำว่าทุกข์

จะนำพาให้ลูกได้พบทางธรรมที่จะนำความสุขที่แท้จริงกับชีวิต 

มิใช่ทรัพย์สินเงินทอง ใครเห็นทุกข์ แล้วเห็นธรรมก่อนแล้วแก้ไข

จึงเป็นผู้ที่ได้กำไรชีวิต ขออนุโมทนากับน้องและขออวยพร

ให้น้องณัชชาเจริญในธรรมและพบกับความสุขอย่างแท้จริงนะคะ