ขออนุโมทนาบุญกับคุณตาลนะคะ  อ้อยคิดว่าเราส่วนใหญ่ ไม่เคยรู้ตัวหรอกค่ะว่า สิ่งที่เรา  คิด ทำ พูด ในแต่ละวันนั้นส่วนใหญ่มันไม่ถูกต้อง เพราะเราทำตามๆ กัน ตามความเชื่อ ตามประเพณี

        แต่ก่อนอ้อยก็คิดว่าตัวเองเป็นคนดีพอสมควร ที่ไหนได้พอเริ่มมีสติรู้เท่าทันตัวเองทีไร  จะพบว่าตัวเองกำลังคิด หรือรู้สึกทางลบเสมอ เช่น กำลังอิจฉา หงุดหงิด โกรธ กังวล   วันๆที่มีสติระลึกได้แทบไม่มีช่วงเวลาที่คิดดี คิดเบิกบานเลย

        คุณตาลโชคดีมากเลยที่ได้รับเมตตาจากอ.อุบล และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่บ้านสวนพีระมิด ได้รู้ตัว และสามารถกลับตัวกลับใจได้ทัน

     สาธุ สาธ สาธุค่ะ

    รบกวนช่วยเล่าให้ฟังได้มั๊ยคะว่าในหลวงท่านมานั่งที่ท่าน้ำทำไม 2 ชั่วโมง

ขออนุโมทนาบุญกับคุณตาล ครับ

รออยู่นะครับ

ขออนุโมทนาในธรรมทานของคุณตาลค่ะ เป็นกำลังใจให้เปลี่ยนตัวเองได้โดยเร็วนะคะ ยังมีคนที่ทำมากกว่าคุณตาลอีกมากค่ะรวมทั้งปูด้วย

ทุกท่านต้องดูให้ดีนะคะ 

คนพิเศษของบ้านสวนฯ 

คืออย่างไร 

ก็เป็นประเภท 

บาปสุดๆ ชั่ว สุด ๆ ค่ะ

******************

ขอ โมทนาบุญ

ในธรรมทานของพี่ตาลค่ะ

อ.อุบล แห่งบ้านสวนพิรามิด

ให้โอกาส

กับทุกคนที่ต้องการ

ปรับเปลี่ยนตนเองเสมอ

บ้านสวนพิรามิด

เปรียบเหมือน

ละครโรงใหญ่

ที่นักแสดง และ ผู้ชม

ต้อง

ศึกษา พิจารณา วิเคราะห์

ถึง

ผลแห่งทุกข์ ที่มาจาก เหตุ

และจะไม่กลับไปหาเหตุ

ที่ทำให้ทุกข์อีก

พี่ตาล ..เจ้าขา

แมวเอาใจช่วย

ให้พี่สามารถเรียบเรียง

เพื่อ

การเขียนธรรมทาน

ต่อให้สมบูรณ์

แมว...จะรออ่านนะเจ้าคะ

อนุโมทนาค่ะคุณตาล

นึกภาพดูแล้วกันว่า "ด้วยความไม่รู้" ในแต่ละชาติ

เราได้สร้างอกุศลกรรมบังใจ

ก็เหมือนกับการที่เราก็โบกปูนปิดใจไว้ทีละชั้นในแต่ละชาติ

แล้วไม่รู้ว่าพวกเราผ่านการเวียนว่ายตายเกิดมากี่ร้อยกี่พันชาติแล้ว

ฉะนั้น ปูนที่โบกปิดใจไว้มันจะ"หนา"และ"แข็งแรง"ขนาดไหน

อาจารย์อุบลใช้พลังบุญช่วยทุบและกระเทาะปูนเหล่านี้

ไปได้หลายๆๆๆชั้นแล้ว

แต่มันก็อาจะยังเหลืออีกหลายๆๆๆๆชั้น......ก็ได้

แต่คุณตาลเองก็สามารถช่วยกระเทาะปูนที่เกาะใจเหล่านี้ได้

จากข้างในด้วยการสร้างอาวุธทางใจ

ด้วยการ"ตั้งใจให้มั่นคงและตั้งมั่นว่าจะทำความดี"ให้ได้ตลอดเวลา

ถ้ามัน"เผลอ"ก็ปล่อยไปอย่าไปใส่ใจ แล้วก็บอกตัวเองว่า"ตั้งใจใหม่"

แต่"อย่าเสียกำลังใจ"หรือ "รู้สึกแย่และผิดหวังกับตัวเอง" โดยเด็ดขาด..นะค๊า...

เป็นกำลังใจให้นะคะ และชนิดาก็รออ่านตอนต่อไปอยู่นะค๊า.....

ขออนุโมทนาบุญสำหรับธรรมทาน

ของพี่ตาลด้วยนะค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ

รีบ ๆ มาต่อให้จบนะค่ะ

พี่ตาล

ช่วยคนที่กำลังหลอกตัวเอง

อย่างน้องทรายด้วยเถอะค่ะ

.............

อนุโมทนาบุญกับคุณตาลด้วยค่ะ

รีบมาเหลาต่อนะคะ..

อยากทราบเหมือนกันว่า พ่อหลวงของชาติ เสด็จท่าน้ำทำมัย..

วันนั้นที่นั่งดูในข่าว..คิดในใจว่า..

พระองค์มาดูท่าน้ำวันนี้เพื่อหาทางช่วยเหลือเรื่องน้ำอีกแล้ว

พระองค์เสด็จไปกราบสมเด็จย่า และเสด็จพ่อ..ขอพร หรืออย่างไร..

นั่งร้องไห้..กราบท่านหน้าจอ..

แต่ก็อยากทราบความจริงเหมือนกัน ท่านคิดอะไรอยู่

ช่วยเล่าเร็ว ๆ หน่อยนะคะ

อีกเรื่อง มาเป็นกำลังใจให้คุณตาลค่ะ น้องก็ไม่ต่างเลยกัันค่ะ อะไรที่คุณตาลเล่ามาน้องก็เหมามาทำหมดเช่นกัน อิ อิ

ตั้งแต่ฟังแม่ชีทศพร ดูรายการคุยไปแจกไป ตามไปบ้านสวน ได้รับเมตตาเตือนกับตัว ก็พยายามปรับปรุงแก้ไขทุกอย่างเหมือนกันค่ะ แต่ไม่เข้มข้นทำแบบโกง ๆ นิด ๆ หน่อย ๆ ก็เอา พอดูเทปวันที่ 17 เตือนภัย 2 ที่ท่านท้าวเวสสุวรรณบอกว่า "มันไม่ทำ มันดีแต่พูด" ร้องไห้เลยค่ะ..

ตั้งใจมั่นเอาใหม่ ตั้งต้นใหม่ เลือกข้างพระพุทธองค์ ตั้งใจมั่นเลยถ้าทำดีแล้วต้องตาย ต้องจน ต้องเจ็บ ต้องโง่ ต้องบ้า น้องก็จะทำดี ทำจนมันตายไปข้างหนึ่งนั่นแหล่ะ..แต่ ก็ดีได้แค่เปลือก ใจก็ชั่วช้า หยาบ ด้าน เหมือนที่คุณอ้อยเขียนนั่นแหละ..แต่ก็เตือนตัวเองเหมือนกันค่ะ ลูกพระพุทธเจ้า มอบกายถวายชีวิตแล้ว แม้แต่คิดก็ผิด ยอมรับเศษกรรมค่ะ เอาใหม่ เอาใหม่ เอาใหม่ ปรับปรุงไปเรื่อย ๆ ... เฮ่อ..คนชั่วเนอะ เปลี่ยนย้ากกกกยากกกก  แต่ตายเป็นตายนะ..ต้องเปลี่ยนให้ได้...สู้ สู้  คุณตาล

เป็นกำลังใจให้น้องทรายด้วย...เพราะมีคนโง่ หลงตัว เต็มโลกไปหมดนั่นแหละ..แต่ถ้าเป็นลูกพระพุทธเจ้าแล้ว ต้องลอกมันค่ะ ลอกมัน เอาให้เจ็บ เอาให้มันเข็ด สู้ สู้ สู้ สู้

 

              ขออนุญาตเล่าต่อนะคะ 

                                เอาเรื่องขอขมาแล้วแต่ดิฉันสัมผัสอะไรไม่ได้เลย  อาจารย์ก้ถามต่อว่า  เคยล่วงเกินพระเจ้าอยู่หัวหรือเปล่า

ดิฉันก็บอกว่าเคย  และ  อาจารย์ให้ขอขมาท่าน  (ซึ่งก่อนหน้านี้ตัวเองก็ได้ขอขมาผ่านเวป  และขอขมาผ่านหน้าจอมาแล้ว)

เมื่อขอขมาเสร็จ  อาจารย์ก็บอกว่าจะยังไม่ถามว่ารู้สึกอย่างไร  ท่านท้าวเวสสุวรรณบอกว่า  มันก็ขอขมาไปยังงั้นแหละ  แต่มันไม่ทราบซึ้ง สิ่งที่เราคิดไม่ดีกับท่าน  คือคิดว่า  พระองค์ท่านทำไมป่วยนานจัง  ทำไมพระองค์ไม่ออกมาช่วยประชาชนบ้าง (ตอนเสื้อเหลือง-เสื้อแดง) 

อาจารย์ก็ถามว่า.....  ในฐานะที่เราเป็นพยาบาล  เคยเห็นคนป่วยหนักไหม  เขาช่วยเหลือตัวเองได้ไหม 

ดิฉันก็ตอบว่า.....  เคยเห็น  บางคนก็ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้  กินเองไม่ได้  เดินไม่ได้

อาจารย์.......แล้วพระองค์ผิดตรงไหนที่ป่วยหนัก  ป่วยนาน  ท่านป่วยขนาดนี้  แทบจะเอาพระวรกายไม่รอด  ยังให้ท่านมาเป็นกรรมการอีก  ท่านป่วยครั้งนี้เพราะใคร  และก็ไม่มีใครสามารถช่วยพระองค์ได้เลย  แม้จะมีแพทย์ที่เก่ง ๆ 

                 และที่ท่านเสด็จออกมาที่ท่าน้ำครั้งนี้  ท่านก็ออกมาเพื่อประชาชนของท่าน  ท่านขอต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์  พญานาค  ให้ยกโทษให้กับทุกคนที่ล่วงเกินพระองค์  ขออย่าได้ลงโทษประชาชนของพระองค์เลย เพราะพระองค์ทรงทราบแล้วว่าภัยพิบัติกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว  พระองค์ต้องการช่วยเหลือทุกคน  โดยเอาชีวิตของพระองค์เข้าแลก  ซึ่งที่ผ่านมาจะมีสักกี่คนที่รู้ว่า  ที่พระองค์เจ็บป่วยอยู่นั้น  เป็นเพราะพระองค์ช่วยเหลือทุกคน

             ตอนนี้ดิฉันเองก็เริ่มน้ำตาซึมแล้ว  และมือก็เริ่มสั่นแล้ว และสั่นมากขึ้น ๆ   อาจารย์ก็สอนต่ออีกเยอะ  พอสรุปได้ว่า  ให้พวกเราลองเจ็บป่วยหนัก  ไปไหนใหนไม่ได้  และให้มีลูกหลานมาทะเลาะกัน  แล้วก็ให้มีคนมาบอกว่า  ลูกหลานเองทะเลาะกันแล้ว  ออกมาห้ามปราบ  ตักเตือนหน่อยซิ แล้วเราลองเอาความรู้สึกนี้มาเป็นเรา  เราจะรู้สึกอย่างไร

             พระองค์เคยบอกแล้วว่าทำอย่างไรพระองค์ถึงจะมีความสุข  แต่พวกเราไม่นำมาคิด ท่านเคยตรัสว่า "เราจะมีความสุข  ก็ต่อเมื่อประชาชนของเรามีความสุข" (อาจจะไม่ถูกต้องในตัวอักษร  แต่ความหมายคืออย่างนี้)  อาจารย์อุบล  เลยนำเอาตรงนี้มาคิดหาวิธีช่วยให้ทุกคนมีความสุข  และเมื่อทุกคนมีความสุขแล้ว  พระเจ้าอยู่หัวของเราก็จะมีความสุข

(ถ้าสิ่งที่ข้าพเจ้านำมาเล่านี้  มีสิ่งใดที่ไม่ถูกต้อง  ข้าพเจ้าขอขมาด้วย  เพราะอาจารย์ท่านอบรมเยอะมาก  แต่ตอนหลังสั่นมากไปหน่อย  เลยเก็บมาฝากได้เท่านี้)

       คนบาปหนาอย่างดิฉัน  ก็ได้รับความเมตตาจากเบื้องบนอย่างถึงที่สุด  ดิฉันซาบซึ้งถึงความเมตตานี้ได้อย่างจับใจจริง ๆ  ที่ผ่านมาก็ได้รับรู้  แต่ความยังเห็นแก่ตัวอยู่  ไม่ลงมือจริงจังสักที  เพราะที่ผ่านมาทุกข์ทางกายที่ข้าพเจ้าเป็นอยู่ก็หายแล้ว  เหลือเรื่องลูกเท่าที่เป็นอยู่นี้ก็คิดว่าดีมากแล้ว  ก็คิดว่าตัวเองด้ทำดีถึงที่สุดแล้ว  สิ่งที่เราได้รับเราก็พอใจแล้ว  เลยสรุปเองว่า  ตัวเองเริ่มจะเป็นคนดีแล้ว   คือยังไม่เข้าดีพอสำหรับคำว่า "ปลดเปลื้อง"

       และเมื่อดิฉันตั้งใจมั่นแล้วว่าจะรักษาศีล  5  ให้บริสุทธิ์  ดิฉันก็ได้รับสิ่งดี ๆ  เข้ามาในชีวิตภายในคืนนั้นเลย  และในวันต่อมา 

ถ้ามีเวลาพอก่อนที่ภัยพิบัติจะเกิดขึ้น  ดิฉันจะนำมาเล่าต่อนะคะ (เห็นหลายท่านได้รับสัญญาณเตือนล่วงหน้า  3  วัน กันแล้ว)

       ลูกขอกราบขอบพระคุณพระพุทธองค์  สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนฯ ทุก ๆ พระองค์  พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว  และอาจารย์อุบล  ที่ช่วยฉุดกระชาก  ลากถูดิฉันขึ้นมา  เพื่อให้ดิฉันได้เปลี่ยนตัวเองได้ทัน  สาธุ

ขอ อนุโมทนาในธรรมทานของ คุณตาล ด้วยนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ

ขออนุโมทนากับคุณตาล และทุก ๆ ท่านด้วยคะ

การที่จิตใจเรา มันไม่สำนึกอย่างแท้จริง

หรือไม่เคารพเบื้องสูง พระเจ้าอยู่หัว หรือครูบาอาจารย์

นอกเหนือจากกรรมเก่ามาบังตา หรือเคยเป็นสาวกของพระเทวทัตนั้น

หนูคิดว่า เราอาจไม่ได้รับรู้ รับทราบ หรือคอยระลึกถึงความดีของท่านทั้งหลาย

เอาไว้เสมอ ตลอดเวลาในจิตใจ

ถ้าเราคิดถึงความดี ที่ท่านทำเพื่อทุกคนมากเท่าไหร่ คิดเอาไว้ตลอดเวลานาที

เราก็จะไม่มีช่องว่าง ให้ไปคิดเรื่องไม่ดี หรือทำไม่ดีเลยจริง ๆ

หนูคนหนึ่งก็ยังมีช่องว่างบางเวลาให้จิตไปคิดเรื่องไร้สาระบ้างเหมือนกัน

ก็จะพยายามให้มากขึ้นเรื่อย ๆ ดึงจิตมา

"คิดถึงความดีของพระพุทธเจ้า ความดีของพระเจ้าอยู่หัว

   ความดีของอาจารย์อุบล ดร.อาจอง ...

   และทุก ๆ ท่าน ที่ทำความดีเพื่อผู้อื่นอย่างมากมาย ไม่มีคำบรรยาย"

เพื่อให้จิตละอายต่อบาป ต่อท่านผู้มีพระคุณ และให้จิตมีโอกาสคิดไม่ดีน้อยที่สุด

ขออนุโมทนาบุญกับคุณตาลค่ะ

พี่เองก็เลวมากกว่าคุณตาลตั้งเยอะ

เห็นๆเลยว่าบาปกรรมที่ทำไว้มากมาย

จึงรวมตัวกันส่งผลให้ชีวิตแย่ทุกด้าน

ก็ตั้งใจจะซัก กายและใจนี้ให้สะอาด

แข่งกับเวลา ถึงแม้จะเหลือเวลาเพียงน้อยนิด

อนุโมทนาบุญด้วยนะคะคุณตาล..สาธุ สาธุ สาธุ

กราบอาจารย์อุบล และสิ่งศักดิ๋สิทธิ์ที่บ้านสวน

ลูกอ่านกระทู้ของคุณตาลแล้ว ใจรู้สึกเหมื่อนจะขาด เพาะลูกมีความคิดเหมือนคุณตาลเลย เรื่องอยากให้พระองค์ออกมายุติเรื่่่องเสื้อเหลือง เสื้อแดง

ลูกก็เป็นอีกคนหนึ่ง ที่บาปหนามาก คิดไม่ถึงว่า จะทำผิดมากขนาดนี้ิ ลูกกราบขอขมาพระองค์ทรงเมตตาคนบาปคนนี้ด้วยเถิด ลูกจะไม่คิดอะไรเช่นนี้อีกแล้ว 

อนุโมทนากับคุณตาลอีกครั้งนะคะ ได้อ่านเรื่องเกี่ยวกับ

ในหลวงฯทีไรแล้ว รู้สึกสะเทือนใจทุกที

พระองค์เพิ่งจะบรรเทาจากอาการประชวรแท้ๆ

ถึงตอนนี้พระองค์ก็ยังขอเอาชีวิตพระองค์ แลกกับประชาชนของท่านอีก..

มิน่าล่ะ..อาจารย์อุบลจึงเร่งสร้างคนดี โดยไม่รู้จักเหน็ดรู้จักเหนื่อย

ก็เพื่อที่จะต้องการเห็น องค์ในหลวงมีความสุข..ซักที นี่เอง..

อนุโมทนาในทุกๆบุญกับอ.อุบลและครอบครัวอีกครั้งด้วยนะคะ

สาธุ สาธุ สาธุ

        ขออนุโมทนาบุญกับเรื่องเล่า ธรรมทานในครั้งนี้ด้วยนะคะ

ตอนที่คุณตาลเล่าถึงเหตุที่องค์ในหลวงทรงลงมาที่ท่าน้ำศิริราชนั้น จู่ๆก็รู้สึกตื้นตันมาก ซาบซึ้ง และ ร้องไห้ขึ้นมา  เพราะตัวเองก็เคย คิดว่าพระองค์ท่าน  ทำไมไม่ออกมาห้าม ตอนประชาชนทะเลาะกัน ก็มีโอกาสได้ขอขมาท่านแล้วครั้งหนึ่ง

        ขอพระองค์ทรงพระเจริญ มีพระพลานามัยแข็งแรงอยู่เป็นมิ่งขวัญปวงชนชาวไทยนานๆด้วยเถิดพระพุทธเจ้าข้า

 ขออนุโมทนาบุญกับคุณตาลในธรรมทานค่ะ

และเพิ่งทราบอีกครั้งว่าพระองค์ออกมาทำไม ทั้งๆที่พระองค์เพิ่งจะทรงหายจากพระอาการประชวร พระองค์ท่านทรงเสียสละมากมายเพื่อพสกนิกรของท่าน พวกเราต้องร่วมมือร่วมใจกันกัน เป็นคนดีให้ได้ มีจิตใจที่เข้มแข้ง ฟันฝ่าไปให้ได้ เพื่อในหลวงของเราท่านจะได้มีความสุข เปลี่ยนตัวเองให้ได้ และถวายบุญให้พระองค์ท่านหายจากพระประชวรเร็วๆกันนะคะ

คุณตาลเมือเช้าก็ร้องไห้ไปรอบหนึ่งแล้วค่ะ...น้องตณฤเล่าเรื่อง

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จมาที่ท่านํ้า

ว่าพระองค์ท่านเอาพระวรกายต่อรองกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์

ด้วยตัวเองก็ยังเจ็บยังปวดตัวอยู่นึกได้เราก็ว่าท่านไว้มาก...สำนึกได้จริงๆค่ะ

เวลาอธิฐาน ก็จะบอกกับพระองค์ว่า  พระองค์เจ็บปวดส่วนไหน

กมลลักษณ์ โปษณกุล ขอรับความเจ็บปวดนั้นเอง

ยิ่งมาอ่านของคุณตาล นํ้าตาก็ไหลอีก

ยิ่งมารู้พระองค์...รักประชาชนมากมายขนาด...พ่อทำเพื่อลูก

แต่ลูกคนนี้มันเลวยิ่งนักมีแต่ความคิด...ชั่วๆ...เลวๆ เมือก่อนนี้

คิดไม่ได้เลย

ตอนนี้คิดได้แล้วค่ะ ต่อแต่นี้ไปลูกจะทำดีถวายพ่อหลวง...เจ้าค่ะ

สาธุ

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะพี่ตาล

ได้ฟัง-อ่านเรื่องพระองค์ท่านทรงเสียสละเพื่อพสกนิกรของท่านทุกครั้งน้ำตาซึมทุกครั้ง ตื้นตันใจ สะเทือนใจทุกครั้ง

ไม่อยากให้พระองค์รับแทนอีก ขอรับกรรมเองค่ะ ทำไว้เองขอรับเอง ไม่อยากเห็นพระองค์ต้องเจ็บเพราะคนไม่ดีอย่างลูกอีก

เพราะคนเลวๆอย่างลูกอยู่ไปก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไร แต่พระองค์ท่านมีค่ามีความสำคัญต่อทุกๆสรรพสิ่งในโลกนี้จักรวาลนี้มากมายเหลือคณานับ

ลูกสัญญาว่าจะเป็นคนดีทำความดีทำบุญถวายพระองค์ท่าน เพื่อตอบแทนพระคุณพระองค์ท่านตลอดไปค่ะ

 ขออนุโมทนาบุญกับธรรมทานในครั้งนี้ด้วยนะคะ คุณตาล สาธุ สาธุ สาธุ

อนุโมทนาสาธุ กับคุณตาลและทุกท่านค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับธรรมทานด้วยค่ะ คุณตาล

อ่านแล้วรู้สึกซาบซึ้งจนน้ำตาไหลออกมา

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ หายจากอาการพระประชวรเร็วๆนะค่ะ

อนุโมทนากับธรรมทานของคุณตาลนะคะ

อ่านทุกกระทู้ก็ซายซึ้งใจมาก

ขอพระองค์ทรงหายจากอาการพระประชวร ทรงพระเกษมสำราญ

มีพระพลานามัยแข็งแรง เป็นมิ่งขวัญปวงชนชาวไทยชั่วนิรันดร์

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

ดูข่าวจากฟ้าหญิงองค์เล็กวันก่อนที่ตรัสว่า พระองค์จะทรงพระราชดำเนินได้

ในเร็ววันนี้ ก็ปลื้มปิติมากๆ  เวลาที่.อุบลได้นำบุญถวายพระองค์ท่าน ในจิตเรา

เห็นว่าพระองค์ดูมีพระชันษาปราะมาณ 60ชันษา ดูสดชื่นแข็งแรงมาก ๆ

สาธุ  สาธุ สาธุ

    สิ่งที่ได้รับจากการตั้งใจมั่นในการรักษาศีล 5  ให้บริสุทธิ์

                    วันนั้น (29 พค. 54)  กลับจากบ้านสวน  ลูกชายก็ถามว่าแล้ววันไหนเราจะมาบ้านสวนอีก  ก็บอกลูกว่า  ช่วงนี้เราคงยังไม่ได้มา  เพราะแม่ไม่อยากโกหก  ลูกก็บอกว่า  พ่อไม่อยู่เราก็มาแล้วเราก็ไม่พูด  (ทำเหมือนกับที่ตัวดิฉันทำให้ลูกเห็นเลย)  เราไม่ได้โกหก  ลูกก็กังวลว่าตัวเองตั้งใจจะมาขุดดินที่บ้านสวน  วันละ  39+1 บุ้งกี๋  เป็นเวลา  30  วัน  ตอนนี้ทำได้  18  วันแล้ว  เหลืออีก  12  วัน  ถ้าแม่ไม่มา  แล้วลูกก็ทำไม่ครบ  ลูกก็ผิดสัจจะที่ให้ไว้  จะให้ลูกทำอย่างไร  ก็บอกลูกว่าถ้าลูกเชื่อมั่นในพระพุทธองค์  ตอนนี้ให้เรารักษาศีล  5  ให้บริสุทธิ์ก่อน  แล้วสิ่งที่เราตั้งใจไว้ก็จะได้เอง  ต่อไปนี้เราจะไปอย่างเปิดเผย  เมื่อตกลงกันเช่นนั้นแล้ว

- คืนนั้น  หลังไหว้พระสวดมนต์  ทำสมาธิ  ดิฉันก็นอนโดยภาวนา พุทโธ  ไปจนหลับ  และคืนนั้นเมื่อดิฉันรู้สึกตัว  หรือขยับตัวเมื่อไร  ดิฉันรู้สึกว่า  ดิฉันยังภาวนาพุทโธ  อยู่ตลอดเวลา  มีความสุขมากค่ะ  พึ่งเข้าใจว่า  "หลับท่ามกลางอ้อมกอดพระพุทธองค์เป็นเช่นนี้เอง"

-  กับลูก  ดิฉันก็รับเขาได้มากขึ้น  แต่ก่อนเขาพูดอะไร  รู้สึกว่าผิดหมด  ทำอะไรไม่ถูกสักอย่าง 

-  ลูก เขารับผิดชอบมากขึ้น ไปโรงเรียนไม่มีของหาย  จดการบ้านมาครบ  เมื่อวานเขาบอกแม่ว่า  ต่อไปเขาไม่ต้องเอาตังค์ไปโรงเรียนเยอะแล้ว  ก็ถามว่าทำไม  เขาบอกว่า  เพื่อน ๆ หลายคน  จัดคิวเลี้ยงอาหารกลางวันเขา  เพราะเขาช่วยสอนเพื่อน ๆ ทำการบ้านคณิตศาสตร์  (ก็เห็นเพื่อน ๆ โทรถามประจำ)  ก็บอกลูกว่า  อย่าชอบของฟรี  ตอนนี้ทุกคนต้องขอเงินพ่อ  แม่ ใช้อยู่  และลูกแม่ก็ให้เงินไปพอสำหรับใช้จ่าย  ไม่ต้องให้เพื่อนเลี้ยงแม้เขาจะเต็มใจ 

     ลูกขอกราบขอบพระคุณพระพุทธองค์   สิ่งศักดิ์ทุก ๆ พระองค์  พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว  ท่านท้าวเวสสุวรรณ  และอาจารย์อุบล  ที่ให้โอกาสลูก  ให้ลูกได้เข้าใจในธรรมะมากขึ้น

ขออนุโมทนาบุญอีกครั้งสำหรับธรรมทานของพี่ตาลค่ะ

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระองค์ทรงทำอะไรเพื่อประชาชนของพระองค์มานานมากแล้ว

มาจนถึงวันนี้เราทุกคนซึ่งเป็นประชาชนของพระองค์เคยได้ทำอะไรเพื่อถวายแด่พระองค์ท่านบ้าง

ต่างคนต่างเรียกร้องกันนานาประการเคยนึกถึงพระทัยของพระองค์บ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้

แต่ที่น้องทรายรู้คือน้องทราย  รักในหลวงค่ะ

แต่ยังไม่เคยได้ทำอะไรเพื่อพระองค์ท่านได้

ในสายตาของน้องทรายตอนนี้อาจารย์แม่อุบล เป็นที่สุดแล้วที่จะทำทุก ๆ อย่างเพื่อพระองค์ท่านจากใจจริง ๆ

น้องทรายอธิบายความรู้สึกตรงนี้ได้ไม่หมดจริง ๆ ค่ะแต่น้องทรายคิดไม่ผิดและจะเป็นสิ่งที่คิดว่าตัวเองคิดถูกที่สุดในชีวิตคือ

เราทุกคนสมาชิกบ้านสวนพีระมิดรักในหลวงค่ะ

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

ขออนุโมทนากับคุณพี่ตาล ด้วยคะ

" อาจารย์อุบลสอนให้ตั้งอยู่บนความจริง "

ขออนุโมทนากับทุกเรื่องเล่าดี ๆ ของพี่ตาล

ทั้งเรื่องการรักษาศีล การภาวนาที่มีความสุขที่สุด

และเรื่อง ๆ ดี ของลูกชายสุดที่รักด้วยคะ

ต่อไปคงได้ฟังเรื่องดี ๆ กับการไปอย่างเปิดเผย

ซึ่งคาดว่าเป็นเรื่องที่จะทำให้พี่ตาลเบาสบายใจได้

ถ้าเราจริงจังกับความจริง เราก็ได้รับความสุขจริง ๆ คะ

และขออนุโมทนากับความจงรักภักดีต่อพระเจ้าอยู่หัว

 และความดีของทุก ๆ ท่านด้วยคะ สาธุ

ขออนุโมทนากับธรรมทาน

ของคุณตาล

นะจ๊ะ

ตอนนี้

คุณตาลก็คงพิสูจน์

ด้วยตนเองแล้วว่า การทำความดี

ย่อมส่งผลดี ทันที ถ้าทำด้วย

ความจริงใจ

แล้วอีกไม่นาน

คุณตาลอาจพูดว่า

โธ่เอ๋ย

เราน่าจะทำตั้งนานแล้ว

    กราบขอบพระคุณอาจารย์แม่อุบล   และทุก ๆ ท่าน  ที่เข้ามาเป็นกำลังใจ

แล้วอีกไม่นาน

คุณตาลอาจพูดว่า

โธ่เอ๋ย

เราน่าจะทำตั้งนานแล้ว

อาจารย์ขา ขอให้หนูได้พูดคำนี้ด้วยเทอญ สาธุ  สาธุ

ขออนุโมทนากับคุณตาลและทุกท่านคะสาธุๆๆ

คุณตาลรู้ไหมว่า

คนจำนวนมาก ที่มาหา

อ.อุบล

เพราะมีปัญหาชีวิต

แต่ไม่คิดจะเปลี่ยนตัวเอง

ชีวิตเต็มไปด้วย การปกปิด บิดเบือน

โกหก หลอกลวง ผู้อื่น

และ

ที่สุดของที่สุด

ที่คน คนนั้น ต้องการจาก อ.อุบล

ก็คือ การมาโกหกหลอกลวง

หาช่องทางแสวงหา

ผลประโยชน์

จาก

อ.อุบล

คนที่มารายรอบ

อ.อุบล

คนที่เข้ามาหา

อ.อุบล

เพราะดูแล้วว่า

คนเหล่านี้ มาด้วยศรัทธา

พร้อมจะทำเพื่อ อ.อุบล และ คิดว่า

คนที่อยู่ใกล้ อ.อุบล

คงจะเป็นคนดี

เป็นคนที่

น่าเชื่อถือ หรือ เชื่อถือได้

ไว้ใจได้ คงจะมีประโยชน์ทำให้

คนคนนั้น ได้มีโอกาส

เข้าใกล้ หรือ

รู้เรื่อง อ.อุบล ได้มากกว่าใคร

แต่

ที่ไหนได้

อ.อุบล บอกไว้ตลอดว่า

คนที่ใกล้ชิด ตีสนิทกับ อ.อุบล

อ้างอิง อ.อุบล อ้างว่า

สนิทกับ อ.อุบล

มากกว่าใคร

ให้จำไว้ให้ขึ้นใจเลยว่า

คนคนนั้น

น่ากลัวที่สุด

อันตรายที่สุด

ไว้ใจไม่ได้มากที่สุด

น่าคิด น่าสงสัย มากที่สุด

และ

มีปัญหามากที่สุด

ถ้าเราใช้ปัญญาคิด

พิจารณาให้ดี

จะเห็นว่า คนเหล่านี้ มีแต่เรื่อง

ร้อนเงิน

หาช่องทาง

แสวงหาเงินทองสิ่งของ

จากคนที่เข้ามาหา มาศรัทธา อ.อุบล

บางคนถึงกับพูดว่า

เขาน่ะลูกศิษย์ อ.อุบล นะ

เป็นคนมีเครดิตดี

ถ้าเอ่ยปาก อ.อุบล จะช่วยทันที

ลูกศิษย์ อ.อุบล มีแต่คนรวยๆ

บางคนก็อ้างว่า

ให้เขายืมเงินหน่อยนะ

อ.อุบล จะใช้หนี้ให้

บางคนก็บอกเจ้าหนี้ว่า

ไม่ต้องห่วงหรอก

หนี้ที่ติดค้างกันอยู่ ไม่ว่ามากแค่ไหน

เดี๋ยว อ.อุบล ก็จะช่วยใช้ให้เอง

บางคนก็

บีบน้ำตา กับคนที่รู้จัก

มาหา มาอยู่กับ อ.อุบล ว่า

ชีวิตรันทด สบถ สาบาน

บางคนก็ทำเป็นบอกเรื่อง

ค่าใช้จ่ายโน่นนี่ ออกอุบาย กดดัน

ให้คนฟังควักเงินให้

เท่าไหร่ก็ได้ เท่าไหร่ก็เอา

อันนี้คุณตาล

ก็คงเคยพบพานมาบ้างนะ

กี่คนแล้วล่ะ ที่มาเจอกันที่บ้านสวนพีระมิด

แต่

คุณตาลก็พยายามปกปิด

ชีวิตคุณตาล จึงถูกหลอกถูกโกง

ตลอดมา

ด้วยกรรมรวมตัวกับที่

คุณตาลเล่ามา

แต่ที่ยังไม่เล่าอีกล่า

มันก็จะยังทำให้ชีวิตคุณตาล

ไม่มีวันหลุดพ้น

เพราะ

คุณตาล

ไม่กล้าเผชิญความจริง

ใครก็ตาม

ที่เป็นศิษย์บ้านสวนตัวจริง

ขอเชิญท่านทั้งหลาย ชาย-หญิง

มาบอกเล่าเป็นธรรมทาน

ทั้งคุณตาล

ทั้งท่านทั้งหลาย ที่ อ.อุบล ไม่ได้เอ่ยนาม

ว่า

หลังจากมาบ้านสวนพีระมิดแล้ว

มีใครเคย

1.ขอยืมเงินบ้าง

(เล่าให้หมด ถ้าอยากหมดกรรม)

2.เคยเห็นใคร ยืมเงินใครบ้าง

3.ตนเอง เคยยืมเงินใครบ้าง

4.ใครถูกใช้อุบายอะไร ที่ท่านรู้สึกได้บ้าง

ว่าเกี่ยวข้องกับเรื่อง เงินทอง หรือ

การหาประโยชน์กับคนที่มา

บ้านสวนพีระมิด

ไม่ว่าจะเจรจาในนี้ หรือ ขอเบอร์กันไป

เจรจากันนอกบ้านสวนก็ตาม

5.อ.อุบล เคยยืมเงินใครบ้าง

หรือ

ยังติดค้างใครอยู่บ้างแล้วยังไม่ได้ใช้

(ต้องกล้าบอกจะได้ช่วยให้ตัวท่านหลุดกรรม

และ ช่วย อ.อุบล ด้วย)

หรือ

ท่านที่รู้เห็นการกระทำ

อันไม่สมควรของคนที่มาบ้านสวน

ขอให้กระทู้นี้ของคุณตาล

สร้างธรรมทาน

เพื่อ

ไถ่ถอนบาปกรรม

คนที่มีทุกข์ มีอุปสรรคอยู่

แม้จะมาบ้านสวนแล้ว แต่ยังไม่หมดกรรม

ก็ขอให้รู้ว่า ท่านทั้งหลาย

เกี่ยวข้อง กับการกระทำต่างๆ เหล่านี้

แล้วยังไม่เคยได้

เล่า

ถ่ายทอดเป็นธรรมทาน

เอ้าขอเริ่มตั้งแต่คุณตาล

ผู้เปิดประเด็นก็แล้วกันว่า

นอกจาก

พลาดท่าเสียที

คุณเตี้ยแล้ว

มีใครอีก

ที่พลาดท่าเสียที

หรือ

มีคนเอ่ยปากยืมเงิน

หรือ

ชักชวนไปทำกิจกรรมสใด

ใช้อุบายอะไร

ที่

จะมีโอกาสได้

เสียเงิน เสียทอง เสียของ

เสียใจ

และ

เชิญท่านทั้งหลาย

มาปลดเปลื้องทุกข์ด้วยกัน

บ้านสวนพีระมิด

จะได้มีโอกาสขจัดปัญหา

ให้คนที่มา หรือ คิดจะมา ตาสว่าง

ระวังเนื้อระวังตัว

และ

จะได้เป็นภาพสะท้อนว่า

ทำไม

ประเทศไทย

จึงไม่เจริญ ไม่ก้าวหน้า

มาร่วมกันแก้ปัญหาบ้านสวนก่อน

ถ้าแก้ได้

ประเทศไทยก็คงแก้ได้

แต่ถ้าไม่ได้

อ.อุบล

จะขอปิดบ้านสวนพีระมิด

ตลอดไป สวัสดี

    อาจารย์ขา  ขออนุญาตเล่าประสบการณ์นะคะ

นอกจากคุณเตี้ย  ก็มี

    คุณกัญญ์   โดยส่วนตัวไม่รู้จักคุณกัญญ์  นอกจากเห็นที่เวปบ้านสวน  วันนั้น ( 7 หรือ 8  เมษายน จำไม่ได้)  คุณกัญญ์ก็โทร. หา  ประมาณ   สองหรือสามทุ่มประมาณนี้  บอกมีความจำเป็นต้องใช้เงินด่วนมาก  ภายใน  30  นาที  นี้  ไม่งั้นเขาอาจจะมีอันตรายถึงชีวิต  พร้อมกับลูกสาว  โดยขอยืมเงิน  25,000  บาท  เพื่อจะไปใช้หนี้  เมื่อถึงวันทำการ  (ช่วงนั้นหยุดสงกรานต์ยาว)  เขาจะคืนเงินให้  ก็บอกว่าไม่สะดวกเพราะอยู่ต่างจังหวัดและก็ดึกแล้ว  ซึ่งวันนั้นคุณกัญญ์ก็โทรหาหลายรอบมาก  บอกว่าจะมีคนตามมาเอาชีวิตแล้ว  ถ้าไม่มีเงินไปใช้เขา  และเขากับลูกกำลังจะไปเก็บของที่บ้าน  และจะแวะที่ทำงานแป๊บหนึ่ง  ซึ่งคุณกัญญ์เล่าไปก็ร้องไห้ไป  และเหมือนว่า  เขาสองคนกำลังหนีอยู่  ก็เลยบอกเขาว่า  ให้รีบออกจากบ้านแล้วไปอยู่ในที่คนเยอะ ๆ  และหลังจากวันนั้นก็มีโทรมาขอยืมเงินอีก  2-3  ครั้ง  แต่ก็ไม่ได้ให้  และครั้งสุดท้ายก่อนที่คุณกัญญ์จะมาอยู่บ้านอาจารย์อุบล  ก็โทรมาขอยืมอีก  หมื่นหรือสองหมื่นจำไม่ได้  คุณกัญญ์บอกว่า  กำลังทำโปรเจคอยู่  ถ้าไม่ผิดพลาดสิ้นเดือนได้เงินแล้วจะคืน  หรือถ้าผิดพลาด  ก็จะผ่อนชำระให้เดือนละ  2,000  บาท  เพราะคุณกัญญ์จะมาทำงานกับอาจารย์  มีรายได้  ก็จะผ่อนส่งให้  แต่ก็ไม่ได้ให้

     พี่ปุ้ม  ไม่เป็นการยืมเงิน  แต่ชักชวนและแนะนำให้ไปปฏิบัติธรรม  และแนะนำคนที่คิดว่าจะช่วยเราและลูก   ซึ่งตอนนั้นที่กังวลคือเรื่องลูก  เนื่องจากหมอบอกว่าเขาเป็นออทิสติก  ก็พยายามหาวิธีที่จะช่วยลูก  แต่ในความรู้สึกที่ไปพบ  ตัวเองรู้สึกกลัวและกังวลเรื่องแบลคเมล์  จากพี่เขามากกว่า  และตัดสินใจตอนนั้นว่า  จะไม่ไปตามที่เขาแนะนำอีก

       และเมื่อประมาณสองอาทิตย์ที่แล้ว  คุณแมวโทรถามจะเข้าบ้าสวนวันไหน  ก็บอกว่าน่าจะเร็ว ๆ นี้  คุณแมวฝากซื้อของใช้ส่วนตัว

(สบู่  ยาสีฟัน  ยาสระผม  ครีมนวดผม  โรลออน  ผ้าอนามัย)  เพื่อนำไปให้คุณกัญญ์ที่บ้านสวนด้วย  ก็รับปาก 

ซื้อของไปทั้งหมด  557  บาท  และช่วงนั้นบ้านสวนมีกฏใครจะไปต้องขออนุญาตก่อนอย่างน้อย  3  วัน พอดี  และตัวเองก็ซื้อน้ำมันก๊าดไว้ปี๊บหนึ่ง  จะไปทำบุญที่บ้านสวน  ก็ไม่รู้จะนำไปยังไง  เลยโทร. หาพี่ตุ้ม  ว่าหนูจะนำของไปทำบุญ  แต่หนูยังไม่มีโอกาสและไม่ได้ขออนุญาต  ถ้าหนูรบกวนพี่ตุ้มให้พี่ตุ้ม ให้มารับของที่หนูจะทำบุญและฝากของให้คุณกัญญ์ด้วยจะได้ไหมค่ะ  และพี่ตุ้มก็มารอรับที่ปากทางเข้าบ้านสวน

  อีกสองวันโทรหารคุณแมว  ว่า  คุณกัญญ์โทรบอกหรือเปล่าได้รับของแล้วหรือยัง  คุณแมวบอกว่า  คุณแมวโทรหาเองเขาได้รับของแล้ว  และเติมตังค์โทรศัพท์ให้คุณกัญญ์ด้วย  เพราะโทรศัพท์ไม่มีตังค์โทรออกไม่ได้ 

     คุณแมวบอกโอนเงินให้แล้ว  600  บาท  ยังไม่ได้ไปเช็คเลยค่ะ  ส่วนที่เกินจะนำไปทำบุญนะคะคุณแมว

คุณตาลจ๋า

ไหน ไหน ก็เล่ามาถึง

เรื่องคุณกัญญ์แล้ว ช่วยบอกหน่อยได้ไหมว่า

ทำไม ในเมื่อคุณตาลบอกว่า

ไม่เคยรู้จักคุณกัญญ์

เป็นการส่วนตัว

แล้วทำไม

คุณกัญญ์ มีเบอร์โทร.คุณตาล

ได้ยังไงจ๊ะ

แล้ว

มีเหตุปัจจัยอะไร

ที่ทำให้ คุณกัญญ์

คิดที่จะยืมเงินคุณตาล

ทั้งที่ไม่เคยรู้จักกัน

ช่วยเล่าเป็นธรรมทานหน่อยนะจ๊ะ

เผื่อว่า

หลายคนจะได้มีความรู้

ไว้ประดับปัญญา

(อ.อุบล ด้วย)

เพราะ

อ.อุบล เป็นคนที่

ไม่ชอบโทร.หาใคร

(นิสัยแกเป็นเงี้ยแหละ)

ไม่ชอบรบกวนใคร

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่อง

เงิน

ถ้าไม่มี ก็จะไม่กิน

มันจะอดตาย ก็ให้มันตายไปเลย

ใช้วิธีนี้เลยกับชีวิต

ยิ่งเรื่องให้ผู้ชายเลี้ยงข้าว

ซื้อของให้นี่ ไม่ต้องมาใกล้ฉันเลย

ตั้งแต่วัยรุ่น ยันแก่

ไม่ชอบของฟรี

ไม่อยากได้ของใคร

ทำบุญก็ไม่เรี่ยไร เอ๊ะตกลง

นิสัยแกมันดี รึ ไม่ดี

ก็วินิจฉัยเอาเอง

แล้วด้วยเหตุที่

อ.อุบล

มีสันดานเช่นนี้

เวลาใครมาหา มาขอปลดทุกข์

ก็จะใช้วิธีที่ตนเองใช้มา

แล้วมันแก้ปัญหา

ได้จริง

หลวงพ่อเสงี่ยม โอภาสี

ให้บันทึกเทป อัดเสียงอ่าน

โคลงโลกนิต

ให้ฟัง จำได้ฝังใจ

เพราะเป็นยอดคาถา

เป็นการเจริญปัญญา เป็นพระกรรมฐาน

มีบทหนึ่งเกี่ยวเนื่อง

ด้วยเรื่องนี้ อยากให้ท่านอ่านกัน

ถึงจนทนกัดก้อน   กินเกลือ

อย่าเที่ยวแล่เนื้อเถอ   พวกพ้อง

อดอยากเยี่ยงอย่างเสือ   สงวนศักดิ์

โซก็เสาะใส่ท้อง   จับเนื้อ   กินเอง

ถ้าใครทำตาม

โคลงบทนี้ ก็จะไม่มีหนี้

หรือมีหนี้ ก็มีอย่างคนมีศักดิ์ศรี

มีปัญญาใช้หนี้ได้ ไม่เบียดเบียนใคร

และ

ก็มีโอกาสพ้นทุกข์ได้แน่นอน

เพราะ

การไม่เบียดเบียนใครเพิ่ม

คือ

การยุติกรรมใหม่

แล้วค่อยๆ

ไถ่ถอนกรรมเก่า

แต่ถ้าใคร

หาทางเอาเงินทอง

จากคนอื่นอยู่เรื่อยไป

ไม่ว่าเขาจะให้ด้วยเล่ห์อุบายอันใด

จากเรา แม้เขาให้เอง

บางครั้งมันเกิดจากแผนการ

อันไม่สุจริจใจของเรา

ก็เท่ากับ

เราผิดศีล 3 ชั้น

หนักกว่า จุลศีล ซึ่งเป็นศีลขั้นหยาบ

ยังบาปหนัก จนทำให้ทุกข์ยาก

ลำบากลำบน ชักหน้าไม่ถึงหลังแล้ว

แต่

ถ้าผิดขั้น ศีลขั้นกลาง และ มหาศีลแล้ว

โอกาสพ้นทุกข์ไม่มีเลย

ตกนรก

ตั้งแต่ชาตินี้

เพราะ

นรก คือ ความทุกข์

ไม่ว่าจะได้จากใครมา

ก็ไม่มีความสุข ไม่พ้นทุกข์

จะมีแต่ความต้องการอยู่ร่ำไป

อ.อุบล

ไม่ต้องการให้

คนทั้งหลายที่ทุกข์อยู่แล้ว

เพิ่มทุกข์ให้ตนเอง จมดิ่ง ยิ่งขึ้นไปอีก

ด้วยการ

ไม่รู้จักยุติการสร้างกรรมใหม่

ไม่แก้ไขไถ่ถอนกรรมเก่า

ถ้าเช่นนี้

แปลว่า เขาไม่เชื่อพระพุทธเจ้า

ไม่เชื่อ อ.อุบล

จึงไม่สมควรที่จะมาหา

หรือ

เข้ามาใกล้ หรือ มาอยู่อาศัย

ในสำนักของ อ.อุบล

อีกต่อไป

ใช่ไหม ท่านทั้งหลาย

หรือว่า ท่านว่ายังไง ช่วยแนะนำ

อ.อุบล ทีเถอะนะ

ทำไม ในเมื่อคุณตาลบอกว่า

ไม่เคยรู้จักคุณกัญญ์

เป็นการส่วนตัว

แล้วทำไม

คุณกัญญ์ มีเบอร์โทร.คุณตาล

ได้ยังไงจ๊ะ

******************

แมวเองค่ะ..อาจารย์ขา

คืนนั้น..พี่กัญญ์วิญา

โทรหาแมว...ดึกแล้ว

บอกว่า กำลังเดือดร้อนหนัก

เสียงร้อนรุ่ม กระวนกระวาย

ว่า มีเส้นตายอีกแค่ ครึ่งชั่วโมง

ได้โปรด..ขอเบอร์โทร

พี่ตาล..หน่อยนะ

และก็บอกพี่กัญญ์ไปว่า

พี่ตาลคงไม่สะดวกให้พี่

ยืมเงินตอนนี้

เพราะพี่ตาลกลับบ้าน

ต่างจังหวัด

และนี่ก็ดึกมากแล้ว

พี่ตาลคงไม่สะดวกแน่ ๆ

พี่กัญญ์ ก็ทำเสียงร้องไห้

แมวก็เลย..เสียมารยาท

ให้เบอร์พี่ตาลไป

ทั้ง ๆ ที่ยัง

ไม่ได้ขออนุญาติพี่ตาลค่ะ

ต้องขอโทษ..พี่ตาล

อีก ร้อยครั้ง พันครั้ง

ที่เป็นต้นเหตุให้

วุ่นวายใจ

*******************

ธรรมทานนี้

เพื่อ

บ้านสวนพีระมิด

จะได้มีโอกาสขจัดปัญหา

ให้คนที่มา หรือ คิดจะมา ตาสว่าง

ระวังเนื้อระวังตัว

************************

จากการที่ได้อ่านคำถามของ

อ.อุบลแล้ว..และทราบดีว่า

ปัญหา เดิม ๆ

ที่มีคนมาหวังพึ่งประโยชน์

และปัญหาก็จะหนักขึ้น

ต้องขอขอบพระคุณอาจารย์อุบล

ที่ได้มอบโอกาส

ในการสร้างธรรมทาน

ที่เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม

ก่อนอื่น...ขอตอบคำถาม

ไล่ตามหัวข้อ..นะคะ

หลังจากมาบ้านสวนพีระมิดแล้ว

มีใครเคย

1.ขอยืมเงินบ้าง

ตอบ : พี่กัญญ์ ค่ะ

ครั้งแรก..นานแล้วจำไม่ได้

ว่าเมื่อไร..โทรมาว่า

ต้องการใช้เงิน หลักหมื่น

พรุ่งนี้เย็นจะคืนให้

แมวบอกว่า..หลักหมื่น

แมวไม่มีให้ยืมนะ...

แต่ในขณะนี้ แมวมีเงินสด

ติดตัวอยู่แค่ 1,500 บาทเอง

แมวจะให้พี่ยืม 1,000 บาทนะ

พี่เค้าก็เอา...และได้ใช้คืนให้แล้ว

และก็เป็นแบบนี้เรื่อยมา

หลายครั้ง..

แล้วก็มีอยู่วันหนึ่ง

เป็นเวลาประมาณ

หกโมงครึ่งตอนเย็น

เลิกงาน..อยู่บนรถ

พี่กัญญ์ ..โทรมาให้ช่วย

โอนเงินให้หน่อย 100 บาท

ไม่มีเงินกลับบ้าน

ก็บอกปัดไปตรง ๆ

ว่า เงินร้อยบาทเอง

ที่หา..คนใกล้ๆ ยืมก่อน

แมวไม่สะดวก

ก็จะเป็นอยู่อย่างนี้ตลอด

วันเว้นวัน

ก็ว่าได้

มีอีก...ช่วยโอนเงินให้หน่อย

3,000 บาท เดี๋ยว 2 ทุ่ม โอนคืนให้

เวลาที่โทรหา หกโมงเย็นกว่า แล้ว

ก็บอกปัดว่า ไม่สะดวก

ฯลฯ

และ

ล่าสุด...500 บาท

อันนี้แมวให้เอง

เพราะเค้าไม่มีจริง ๆ

ถ้ามาคืน..ก็มาเอาอีก

แต่พี่เค้าก็ใช้เงิน..

กระจุย..แบบไม่คิดนะ

กรณีไปบ้านสวนฯ

ซื้อโน่น นี่ นั่น

เสร็จแล้วหันมายืมเงินเรา ซะงั้น

ก็ต้องให้เพราะ

เธอซื้อเกลี้ยงตัวเลย

แบบไม่พอจ่ายด้วยซ้ำ

******************

ผู้อ่านคงจะงง

และก้มีคนถามแมวว่า

บ้านใกล้กันหรือ..สนิทกัน

เป็นญาติกันหรือ...

ขอตอบก่อนค่ะว่า

ได้รู้จักกับ

พี่กัญญ์ ที่

บ้านสวนพิรามิด

*********************

2.เคยเห็นใคร ยืมเงินใครบ้าง

ตอบ : ได้รับรู้ .. เพราะเหมือน

กับว่า..ผู้ที่ถูกยืม..ต้องการหลัก

ประกัน..และคิดว่าแมวสนิท

พี่กัญญ์ได้โทรขอยืมไปทั่ว

เช่น พี่ตาล พี่เหมี่ยว คุณสิทธิ์

เฮ่อ..กรณีพี่ตาล..โทรจน

พี่ตาลไม่รับสาย..

และก็ไม่ทราบว่า

พี่กัญญ์รู้หรือไม่ว่า

แมวกับพี่ตาลก็คุยกัน

*-*-*

พี่เหมี่ยว...โทรหาแมว

หลังจาก พี่กัญญ์

โทรยืมเงิน 30,000 บาท

เหมือนพี่เหมี่ยวหนักใจ

เพราะมีเงิน..แต่ไม่รู้ว่า

จะปฏิเสธ..อย่างไร ?

*-*-*-*-*

คุณสิทธิ์...สุดหล่อ

ท่าทางใจบุญ

ก้อเป็น...อีกคนที่

ไม่รับโทรศัพท์

เพราะไม่อยากฟัง

เรื่องรันทด

ที่จริง หรือเท็จไม่รู้

*******

3.ตนเอง เคยยืมเงินใครบ้าง

ตอบ : เคยค่ะ..ล่าสุด

ได้ยืมน้องไอซ์ 130 บาท

เนื่องด้วยไปซื้อถังน้ำ

ในตลาดด้วยกัน

แต่ลืม..ไม่มีเงินติดไปด้วย

เห็นขนม กุ๊ยฉ้าย น่าทาน

อยากซื้อฝาก..ลูก

แต่คืนให้วันนั้นแล้ว...

********

5.อ.อุบล เคยยืมเงินใครบ้าง

ขออนุโมทนากับธรรมทาน เพื่อปลดทุกข์ด้านการเงินให้ทุกท่านคะ สาธุ

แล้วมีเหตุปัจจัยอะไร ที่ทำให้ คุณกัญญ์

คิดที่จะยืมเงินคุณตาล  ทั้งที่ไม่เคยรู้จักกัน

ช่วยเล่าเป็นธรรมทานหน่อยนะจ๊ะ

******

หนูขอเล่าเท่าที่ความคิดหนูจะคิดได้นะคะ  ปัจจัยที่ทำให้คุณกัญญ์ยืมเงินหนู 

ก็คงเป็นเพราะตัวหนูเองได้สร้างเหตุไว้ก่อน  คือ  ผิดศีลข้อสอง 

และที่สำคัญเป็นเงินหลวงด้วยยิ่งหนักใหญ่ 

และเมื่อมารวมกับผิดศีลข้อสี่ หนูถึงต้องมาถูกคนอื่นโกหก  หลอกลวง 

ทำให้เสียทรัพย์ เงินที่หนูมีอยู่ก็จะถูกคนอื่นหลอกไปจนหมดตัว

คิดได้เท่านี้ค่ะอาจารย์

แล้วทำไม

คนไม่เคยเจอกัน

ไม่รู้จักกัน จึงคิดยืมเงินกันล่ะจ๊ะ

หนูตาล แสดงว่า เขาต้องรู้จักหรือ

มีข้อมูลตัวหนูตาล จากไหน อย่างไร

คือ

อยากให้อธิบายว่า

คุณกัญญ์ทำไมคิดที่จะยืมเงิน

คนที่ไม่เคยรู้จัก หรือ

เห็นหน้ากัน

รออ่านธรรมทานครั้งนี้อย่างใจจดใจจ่อครับ

คุณตาลกับคุณแมวเหลายาวๆเลย

ร้องเพลงรอๆๆๆๆ คร๊าบๆๆ

       อาจารย์ขา  คุณกัญญ์อาจจะเคยได้ยินเรื่องที่หนูให้คุณเตี้ยยืมเงิน  และขณะนั้นเขาอาจจะเดือดร้อนจริง ๆ

ไม่รู้จะทำอย่างไร  ก็เลยลองทำทุกวิถีทาง  เผื่อจะมีใครช่วยได้บ้าง  หนูคิดอย่างนี้นะคะ  ในครั้งแรกที่เขาโทร. หาหนู

   แต่ตอนหลัง ๆ  ก็รู้สึกแปลกใจ  ว่าทำไมถึงมีเรื่องเดือดร้อนเรื่องเงินบ่อยจัง  ก็คิดว่าเขาอาจจะหมุนเงิน  โดยยืมจากคนนั้นให้คนนี้ และจะต้องรีบ หาคืน 

     ทั้งหมดนี้เป็นความคิดของหนูเองนะคะ  หากพลากพลั้งประการใด  ขอจงได้โปรดอภัยให้ด้วยค่ะ 

มิได้มีเจตนาที่จะทำให้ผู้ใดเดือดร้อนนะคะ  เป็นเพียงการบอกเล่าความรู้สึกของตัวเองเท่านั้น

คุณตาลคะ ขนาดหนูไม่เคยเจอคุณตาล

ยังคิดว่าคุณตาลมีเงินเยอะ แน่ ๆ เลยคะ

เพราะอ่านจากในกระทู้เกี่ยวกับคุณเตี้ยน่ะคะ

ดูแล้วคุณตาลเป็นคนใจอ่อน และใจดีมาก ๆ ด้วยคะ

คือเป็นลักษณะคนขี้สงสาร และไม่ค่อยกล้าปฏิเสธ

หรือเปล่าคะ?? เดาไปเรื่อยคะ ถ้าไม่จริงขออภัยด้วยคะ

ใครก็ตาม

ที่เป็นศิษย์บ้านสวนตัวจริง

ขอเชิญท่านทั้งหลาย ชาย-หญิง

มาบอกเล่าเป็นธรรมทาน

ทั้งคุณตาล

ทั้งท่านทั้งหลาย ที่ อ.อุบล ไม่ได้เอ่ยนาม

ว่า

หลังจากมาบ้านสวนพีระมิดแล้ว

มีใครเคย

1.ขอยืมเงินบ้าง

(เล่าให้หมด ถ้าอยากหมดกรรม)

ขอเล่าเป็นธรรมทานค่ะ ไม่มีเจตนาเป็นอย่างอื่นค่ะ

ตอบค่ะ: พี่แหม่ม (วีรดา อยู่นวล)ครั้งแรก วันเสาร์ไปฝึกมโนมยิทธิที่บ้านสายลมด้วยกัน พี่เขาบอกว่าไม่มีเงินเพื่อนยังไม่โอนเงินมาให้ ตอนนั้นตฤณก็มีเงินติดตัวอยู่ไ่ม่กี่ร้อย(จำไม่ได้) แค่พอใช้ถึงวันจันทร์เพราะเงินแฟนยังไม่ออก จึงให้ยืมไปหนึ่งร้อย (พี่เขาคืนให้แล้วค่ะ)

            อีกครั้งหนึ่งก็พี่แหม่ม(วีรดา อยู่นวล)ยืมเงินหนึ่งพันบาทเพื่อบูชาพีระมิด (พี่เขาคืนให้แล้วค่ะ)

             พี่อ็อดฝากบูชาพีระมิดจำลองให้ก่อนโดยที่ให้ตฤณ จ่ายเงินให้ก่อนเพราะพี่เขาไม่ได้มาที่บ้านสวนฯ วันเสาร์อาทิตย์นั้น และได้เจอกันวันเสาร์อาทิตย์ถัดมาพี่อ็อดเขาก็คืนเงินให้(ตอนนั้นพี่อ็อดถามแล้วว่ามีเงินสำลองรึเปล่าก็บอกว่ามีเพราะไม่อยากยุ่งยากต้องไปค้นหาเลขที่บัญชีให้พี่เขาจึงอาสาจ่ายให้พี่เขาไปก่อน)

            และครั้งล่าสุดค่ารถซูบูรุ ที่นั่งห้าคน มีน้องตุ๋ย น้องก้อย พี่แหม่ม ลูกพี่แหม่ม ตฤณ

ค่ารถจะหารกันสี่คน แต่พวกน้องๆ กับพี่แหม่มลืมเคลียร์ให้ ตอนแรกตฤณก็คิดว่าจะไม่ทวงยกให้พวกเขาไปเลย แต่มาคิดอีกทีไม่อยากให้พวกเขาติดกรรมได้โทรบอกน้องๆและพี่แหม่มแล้ว (พวกเขาลืมจ่ายให้ค่ะเดี๋ยวเจอกันวันเสาร์อาทิตย์ที่จะถึงนี้จะเคลียร์ให้ค่ะ)

2.เคยเห็นใคร ยืมเงินใครบ้าง

          ตอบค่ะ : พี่แหม่ม(วีรดา อยู่นวล) เล่าให้ฟังว่าให้เงินพี่กัญไปหนึ่งร้อยบาท เพราะพี่กัญ

เล่าให้ฟังว่าไม่ค่อยมีเงิน มีเงินติดตัวไม่กี่บาท พี่กัญเล่าให้พี่แหม่มฟังเรื่องไม่ค่อยมีเงินประมาณสองครั้งที่พี่แหม่มไปบ้านสวนฯ  รู้สึกสงสารและคิดว่าไม่มีจริงๆจึงให้ไปหนึ่งร้อยบาท

3.ตนเอง เคยยืมเงินใครบ้าง

       ตอบค่ะ  :  ครั้งแรก ตฤณไปเข้าค่ายรุ่นที่ 7 มีพี่คนใต้(จำชื่อไม่ได้)ให้เงินตฤณมาหนึ่งร้อยบาท เขาบอกว่าสงสารตฤณ ตอนนั้นก็รับเงินอย่างงงๆ ไม่่ได้อยากได้แต่ก็รับกลัวพี่เขาเสียน้ำใจ แต่เงินจำนวนนั้นได้ให้พี่แหม่มไป เพราะพี่แหม่มบอกไม่มีเงินเหลือเงินติดตัวกลับบ้านแค่ยี่สิบบาทเอง วันนั้นจึงจ่ายค่ารถให้พี่เขาด้วย และให้พี่แหม่มไปอีกหนึ่งร้อยบาทตอนแรกกะว่าจะให้สองร้อย แต่กลัวพี่เขาหาว่าดูถูกเขาจึงให้พี่เขาไปโดยบอกพี่แหม่มเขาว่า เงินที่พี่คนใต้ให้มาตฤณกะว่าจะเอาไปทำบุญให้เขาเพราะตฤณไม่ได้อยากได้ ตฤณให้พี่แทนแล้วกันเพราะพี่ลำบากกว่าตฤณ ตฤณยังโชคดีกว่าพี่เพราะตฤณมีสามีเลี้ยง

และตฤณได้คืนเงินให้พี่คนใต้ ไปแล้วหนึ่งร้อยบาท เพราะได้เจอกันที่บ้านสวนฯอีกครั้งหนึ่ง

                  ครั้งที่สอง ตฤณไปบ้านสวนฯกับสามี แล้วสามีกลับไปก่อนโดยไม่คอยตฤณ ไม่บอกตฤณให้รู้ว่าจะกลับก่อน  กระเป๋าเงินอยู่ในรถสามี ตอนนั้นมีเงินติดตัวแค่หนึ่งร้อยบาท

พี่(ลูกสาวแม่แดง)ขับรถมาส่งที่รังสิต แล้วให้เงินตฤณสองร้อย ตฤณบอกไม่เอาขอยืมก่อนแล้วกัน แล้วตฤณจะโอนคืนให้ แต่หลังจากวันนั้นได้โทรไปขอเลขที่บัญชีพี่เขาก็ไม่ให้บอกไม่เป็นไร พี่ยกให้ ตฤณก็ยืนยันขอคืนเงินพี่เขาบอกจะมาบ้านสวนฯวันมาฆบูชาแต่ก็ไม่มา และตอนนั้นทำเบอร์พี่เขาหาย จึงโทรไปหาแม่แดงแทนขอเลขที่บัญชีพี่เขาแต่แม่แดงไม่ให้บอกว่าพี่เขายกให้ และได้เจอแม่แดงไปทำบุญที่บ้านสวนฯจึงได้โอกาสเอาเงินฝากคืนพี่เขาไป

              ครั้งสุดท้ายตฤณฝากพี่อมร พี่เหมี่ยวซื้อน้ำมันก็าดให้เพราะเห็นพี่เขาโพส์ตในเว็บว่าจะเอาน้ำมันก็าดมาทำบุญ ตฤณเองก็เคยคิดจะซื้อมาทำบุญเหมือนกันแต่ไม่สามารถเอาไปเองได้เพราะไม่มีรถส่วนตัว จึงฝากพี่เขาซื้อให้ 1 ปี๊บ และได้เอาเงินให้พี่เหมี่ยวเขาตอนวันเสาร์นั้นแล้วค่ะ

ตฤณเป็นอีกคนหนึ่งที่ไม่อยากให้อาจารย์ปิดบ้านสวนฯ  จะพยายามทำตามคำสอนของอาจารย์อย่างเคร่งครัดค่ะ

  เชิญท่านทั้งหลาย

ความสุขจากการไม่เป็นหนี้

การที่เราหาทรัพย์สินมาด้วยความเหนื่อยยากลำบาก

จะต้องระมัดระวังรักษาทรัพย์มิให้สูญหายไป

จะกระทำสีงใด......

ก็ต้องรู้จักแบ่งทรัพย์ให้ถูกต้องเป็น๔ประการ....คือ.....

เพื่อตนเองและครอบครัว  ทำบุญทำกุศลและส่วนรวมหนึ่ง ส่วนเพื่อธุรกิจการงาน สองส่วน

เพื่อสะสมไว้เป็นทุนสำหรับชีวิตในอนาคตอีกหนึ่งส่วน

ฉะนั้นมาลงทุนหรือดำเนินกิจการใดๆ

ก็ต้องคำนึงถึงหลัก ๔ ประการนี้

ถึงแม้ว่าจะเพลียงพล้ำก็ไม่เกิดเป็นทุกข์

การที่ทำธุรกิจเกินตัวหรือการใช่จ่ายเกินตัว

จะทำให้เกิด......เป็นหนี้......ขึ้น

การเป็นหนี้นั้น  นอกจากจะทำให้ชีวิตตัวเองไม่มีความสุขแล้ว

ยังทำให้ครอบครัวไม่มีความสุขด้วย

การทำให้คนอืนเดือนร้อนและทุกข์ใจก็เท่ากับเป็นการเบียดเบียนผู้อื่น

อาคุงพี่ตั้ม

รอนานเลย.....Ok.

ขอเล่าต่อ...

จากความเห็นที่  31

ต้องขอขอบคุณค่ะ

ที่พี่ตาลได้เป็นธุระ

จัดการ..ให้

จริงๆ แล้ว..

ได้ตั้งปฏิญาณ

กับตนเองไว้แล้วว่า

จะไม่ขอยุ่งเกี่ยว

กับคุณกัญญ์ อีกต่อไป

แต่

สงสารลูกสาวซึ่ง

กำลังจะเป็นสาว

ก็ได้เคยเตือน..

ด้วยความห่วง จิง ๆ

น่าจะเป็นช่วงสงกรานต์

พี่เค้าก็มีเรื่อง..เช่นเดิม

ต้องหนีเจ้าหนี้

ต้องหอบลูก..

ออกจากบ้านดึก ๆ

แล้วก็โทรมา..

ปรึกษาแบบร้อนรน

เหนื่อยหอบ

ว่าจะทำอย่างไร

จะไปอยู่ที่ไหนดี

ก็ให้คำแนะนำไป

แล้วรู้สึกเป็นห่วง

สงสารจริง ๆ

พอเช้าก็นัดกัน

ไปบ้านสวนฯ

เพราะเป็นช่วงหยุด

งานหลายวัน

แต่แมวกลับบ้าน

ไม่ได้ค้าง

ก็ยังเป็นห่วง

โทรไปหา..ให้ตั้งสติ

ค่อย ๆ คิด

ใช้หยักสมอง

แบบที่ อ.อุบล สอนนะ

ค่อยๆ คิดแก้

เท่านั้นแหละ

มาเป็นชุด...

ว่าเค้าก็มีสมองนะ

เป็นผู้จัดการมาหลายๆที่

ก็ Ok.

แต่แมวก็ห่วงลูกพี่นะ

พี่รู้ไหม ว่า ลูกพี่

มาพูดอะไรกับแมวบ้าง

ลูกพี่ต้องหนีเจ้าหนี้กับพี่

ดึกดื่น เมื่อคืนได้นอน

2 - 3 ชม. เท่านั้น

เด็กผู้หญิง

หากวันไหน

ที่พี่หนีไม่พ้น

แล้วพวกนั้น

ฉุดลูกพี่ไปจะทำไง

คำตอบที่ได้คือ

แซนต้า

เป็นลูกเค้า..

เค้าย่อมรักมากกว่า

คนอื่นอยู่แล้ว

ที่นี้ หน้าแหก ครับ

ชาไปทั้งหน้าเลย

เสล่อ..ไปยุ่งเรื่องของเค้า

อันนี้ขอให้เป็นคำตอบ

ของ

4.ใครถูกใช้อุบายอะไร ที่ท่านรู้สึกได้บ้าง

เพราะ...รู้สึกแย่มากๆ

ตั้งแต่ที่พี่กัญญ์โทรหา

และบอกว่า กำลังหนีตาย

เพราะ นอนไม่หลับ

แต่ตอนนี้รู้แล้วว่า

สอง แม่ลูก คงรับได้

กับสภาพ เช่นนี้

และ

คงรู้ว่า

คงไม่รอดแล้วจริง ๆ

กับเหตุที่ก่อไว้

หนีตาย

ขอไปอยู่

กับ

อ.อุบล

ที่

บ้านสวนพิรามิด

ได้รับความเมตตา

แต่..คุณกัญญ์

มีอะไร ที่แมวรู้ได้ ว่า

ในใจ มีอะไรแฝงอยู่

สังเกต ได้จาก

เวลามีใครถาม ว่า

มาอยู่ที่นี่หรือ..

ก็จะตอบว่า..

ใช่..จะมาทำบุญ 99 วัน

( คนที่ถาม เล่าให้ฟัง )

ฟอร์มดี...ศิลข้อ 4 ไม่ตกหล่น

เราก็ได้แต่นิ่ง..

ได้แต่ฟัง...และให้คำปรึกษา

อีก .. ไม่เข็ด

แต่ก็เปล่าประโยชน์

ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

ในสิ่งที่บอกกล่าว

ให้คำแนะนำไป

ไม่รู้จะมาในรูปแบบไหนอีก

เพราะ..คาดว่า

ถึงเวลา..ก็คงซัดหาเรา

ก็ไม่เป็นไร...ยันกัน

ให้หงายไปข้างหนึ่ง

ไม่ว่ากัน..บทเรียน

เราเป็นคนโง่..

ก้อต้องตกเป็นเหยื่อ

ของคนฉลาด ..จริงป่ะ

อ้อ..เคยเตือน / ขอร้อง

ว่าอย่า ! มาเที่ยวขอยืม

เงินใคร ที่เข้ามาบ้านสวนฯ

ได้ไหมพี่...

คำตอบที่ได้คือ...

ไม่สนใจหรอก..เพราะ

ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว

-*-*-*-*-*-

อาคุง พี่ ตั้ม

มีอีกเยอะแยะ

อยากอ่านอีกป่ะ

เห็นอาจารย์เขียนกลอน

ที่หลวงพ่อเสงี่ยม สอนไว้

อิ อิ แมวก็มี

พี่ตั้ม..เอาไปใช้สอนลูกได้นะ

นอนนาน...งานน้อย

ใช้บ่อย...เงินหมด

เงินมี...หน้าสด

เงินหมด...หน้าแห้ง

1...รักนะจุ๊บๆ...

2...คิดถึงจังเลย

3...ขอกอดหน่อย

4...จะไม่ลืมพระคุณ

......เจ้าของ.....

โวหารเหล่านี้

......ตัวเล็ก.....

ขอโวต...ให้คุณออก

ไปจากบ้านสวนเถอะ

อย่าสร้างกรรมอีก

ต่อไปเลย คุณอย่า

อย่ามาทำ..แด๊ะแด้

อยู่ให้ท่านแม่ลำคาญ

อีกเลย ตัวเล็ก....ขอร้อง

ได้ป๊ะ...ตัวเอง

รักนะจุ๊บ ๆ

วัยรุ่น จะตาย

ไม่มักหรอ!!!

ตัวเล็ก...

ท่านแม่ของตัวเล็ก

จะทราบไหมหนอ

ว่าใครกัน

รักนะจุ๊บ ๆ

เอ..หรือว่า ฟังจน

เอียน แล้วคร๊า

ท่านแม่ของกระผม

คงยังไม่รู้หรอกครับ

เพราะยัง...กวน..มึน

(อยากจะร้องไห้)..โฮ

จริงนะตัวเอง......

เจ้าของกระทู้

หาย ไป ไหน น้า

อ่านที่คุณแมวเล่ามาแล้ว

สงสารน้องซานต้าจริง ๆ คะ

แต่ทุกคนก็มีกรรมเป็นของตนเองเนอะ

ถ้าอยากปลดทุกข์ ก็ต้องเปลี่ยนกรรม

ตามที่อาจารย์อุบลสอน ...

ขอให้คุณกัญญ์ได้มาอ่านและพิจารณาเห็นถึงความหวังดีของทุกท่าน

ความเมตตาที่ท่านอาจารย์มอบให้ อยากให้เรามีความสุขแท้จริง

ขอให้มีดวงตาเห็นธรรม นะคะ ...

เมื่อคืนนี้

จันทร์ที่ 6 มิ.ย.54

คุณอรุณี โทร.มาคุยด้วย

นานมาก หลายเรื่อง มีอยู่เรื่องหนึ่งบอกว่า

อ.อุบล คะ

มีเรื่องจะสารภาพบาป

ตั้งแต่กลับไปจากบ้านสวนพีระมิด

มือตึงบวม

ไม่รู้เป็นไง

ทำผิดอะไร ก็พยายามคิด

คิดเท่าไหร่ก็ไม่ออก หรือว่าจะเป็นเรื่อง

ที่นัดกับคุณมาร์คไว้

ว่าจะส่งเมลล์รูป อ.อุบล

วันพืชไปให้แล้วลืม หรือว่าเรื่องนั้นเรื่องนี้

ก็พยายามสารภาพมาทั้งหมด

อ.อุบล

ถามว่า แล้วตอนนี้มือ หายหรือยัง

เพราะ

ถ้าเป็นด้วยเรื่องเหล่านี้

ก็ต้องหายทันที หรือ ไม่ก็ต้อง

มาสารภาพออก ที.วี.

อย่างเป็นทางการ

ณ เวลานั้น

เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ

ก็แทรกเข้ามาว่า

ฝันไปเถอะ

อะไรนะเจ้าคะ เสด็จพ่อ

เดี๋ยวเอ็งรอหน่อย

พวกเอ็งจะรู้อะไรดี ดี

คุณอรุณี

ก็ตกเป็นเหยื่อ เหมือนพวกศิษย์

จิตใจดี มีเมตตา

แต่ไม่มีปัญญา  หน้าโง่

ทั้งหลาย ของเอ็ง นั่นแหละ

จริงเหรอเจ้าคะ

เสด็จพ่อ

แล้วเหตุใดเสด็จพ่อ

ไม่ขัดขวางล่ะเจ้าคะ

กรรมใครกรรมมัน

แล้วบางที

ข้าก็มีวิธี ขุดบ่อล่อไอ้เข้

ของข้ามั่งซี

ถ้าไม่ใช่คนระดับนี้

เรื่องมันจะดังได้รึ

เง็ง เง็ง เง็ง

แล้วคุณอรุณี ก็บอกว่า

โทร.หาคุณเพชร ก็ไม่รับสาย

ไม่รู้ว่าไปฝรั่งเศสแล้วหรือยัง

ยังค่ะ เลื่อนเป็นวันที่ 8 ค่ะ

(คืนนี้เที่ยงคืนกว่า)

ว่าแล้วก็บอกให้คุณอรุณี

โทร.หาคุณมาร์ค เดี๋ยวนี้เลยนะคะ

เผื่อว่า มือจะได้หาย

ค่ะ ค่ะ ค่ะ

เมื่อเช้านี้

(อังคารที่ 7 มิ.ย.54)

คุณมาร์คโทร.มาแต่เช้าเล่าว่า

อ.ครับ เมื่อคืน คุณอรุณีโทร.หาผม

แต่ สรุปว่า ไม่ได้รับ หรือไงนี่แหละ

ฝากข้อความให้โทร.กลับ

เมื่อเช้าผมโทร.กลับ คุยกันได้

2 วินาที

สายก็ตัดชึ๊บเลยครับ

แล้วผมก็พยายามโทร.เท่าไหร่

ก็ติดต่อไม่ได้เลยครับ ไม่ทราบท่าน

มีอะไรเร่งด่วนรึเปล่าครับ

ก็เลยเล่าเรื่องให้คุณมาร์คฟัง

คุณมาร์คบอก

สงสัยคุณอรุณีอยู่ในที่อับสัญญาณ

หรือ ติดประชุม

ไม่ใช่หรอกคุณมาร์ค

ถึงประชุม อ.เคยโทร.ถ้าเปิดเครื่อง

จะรับแล้วบอกเรา หรือไม่ก็ ปิดเครื่องไปเลย

แต่จะให้ฝากข้อความเสียงไว้

ว่าไม่สะดวดรับ ให้ฝากข้อความ

แต่นี้ติดต่อไม่ได้

คุณอรุณีอยู่ในกรุงเทพฯแน่นอน

เสด็จพ่อ

ท่านท้าวเวสสุวรรณ

บอก

เชิญค้นหาเหตุผลกันเข้าไป

เชิญตามสบาย

ท่านทั้งหลายที่ได้มาอ่าน

ลองทานกันซิว่า

เกิดอะไรขึ้น

กับคุณอรุณี และ เรื่องที่เล่ามา

แบบไม่กระจ่างนี้

เชิญวิเคราะห์เจาะลึกตามอัธยาศัย

เสด็จพ่อบอก

ไม่...ต้อง...กลัว...บาป

อนุญาต...เต็มอัตรา

ไอซ์ขอใช้รอยหยักนิดๆหน่อยนะคะ หรือว่าคุณอรุณีจะตกเป็นเหยื่อให้พี่เค้ายืมเงินหรือเปล่าค่ะ

อ้อลืมบอกไปว่า

มือ

คุณอรุณี

ยังไม่หายค่ะ

ตุ้ยขอใช้รอยหยักของสมอง (แบบสุดๆ )

ในการแสดงความคิดเห็นนี้นะคะ

คิดว่าคุณอรุณีคงใช้มือดังกล่าว

หยิบเงินให้พี่เขา (หรือเปล่า)

และในการที่คุณอรุณี กับ คุณมาร์ค

ไม่สามารถติดต่อกันได้นั้น

บางทีคุณมาร์คอาจโดนพี่เขาโทรยืมเงินมาแล้วก็เป็นได้

และต่างคน ต่างก็ไม่รู้ว่าตนโดนเข้าให้แล้ว

จึง (อาจ) ให้ยืมไปโดยที่ยังไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง ใดๆทั้งสิ้น

และก็ไม่ทราบว่าให้ยืมไปกี่ครั้ง กี่หนแล้ว

ที่เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ

ทำให้ทั้งสองท่านไม่สามารถติดต่อกันได้นั้น

ก็(อาจ) เป็นเพราะท่านต้องการให้คนทำชั่ว

สร้างกรรมชั่วให้เต็มที่ จะได้มีพยานบาปมากๆ

ถึงเวลานั้นมาถึง ท่านอาจจัดชุดใหญ่ให้ก็เป็นได้ค่ะ

หากยังไม่รีบปรับปรุงแก้ไขตัวเอง

ทั้งหมดนี่เป็นความคิดเห็นของตุ้ยนะคะ

อาจผิดถูกก็ขอน้อมรับไว้แต่เพียงผู้เดียวค่ะ

ไม่ได้หวังให้ใครเสียประโยชน์

แต่อยากเตือนสติคนที่คิดทำให้เปลี่ยนตัวเองค่ะ

อย่างน้อยก็ให้คิดพยายามเปลี่ยน

เพราะตัวตุ้ยเองก็ไม่ได้ดีไปกว่าใครค่ะ

ยังตกนรกอยู่

ขอกราบพระบาทท่านท้าวเวสสุวรรณเจ้าค่ะ

อ้อ..เคยเตือน / ขอร้อง

ว่าอย่า ! มาเที่ยวขอยืม

เงินใคร ที่เข้ามาบ้านสวนฯ

ได้ไหมพี่...

คำตอบที่ได้คือ...

ไม่สนใจหรอก..เพราะ

ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว

-*-*-*-*-*-

จากประโยคนี้ของพี่แมว ก้อยคิดว่า ไม่ว่าจะเป็นคุณอรุณี คุณมาร์ค หรือใครก็ตาม ที่ดูน่าเชื่อถือ ดูน่าจะมีกาตังค์ ก็คงไม่รอดที่พี่กัญญ์จะดึงเข้ามามีส่วนร่วมในความน่าสงสารของเขาด้วย ด้วยเหตุที่ลูกบ้านสวนเป็นคนจิตใจดี มีเมตตา แต่ไม่มีปัญญา อย่างที่ท่านท้าวเวสสุวรรณบอก 

จึงไม่ยากที่จะหยิบยื่นเงินให้พี่กัญญ์ยืมโดยปราศจากการฉุกคิดหาเหตุผลใด ๆ ก่อน

ตุ้ยขอใช้รอยหยักของสมอง (แบบสุดๆ )

ในการแสดงความคิดเห็นนี้นะคะ

คิดว่าคุณอรุณีคงใช้มือดังกล่าว

หยิบเงินให้พี่กัญจ์ (หรือเปล่า)

*-*-*-*-*-*-*-*-

ตุ้ย ++555

พี่ว่า

แจคพอต แตก

อย่าว่าแต่

คุณอรุณีเลยค่ะ

แมวเอง..

เมื่อคืนวันที่

โทร..รบกวนพี่ตาล

ให้ช่วยซื้อของใช้

ให้คุณกัญญ์

ก็ถึงกับนอนไม่ได้

เหมียน กัลล์

ตะแครง ปุ๊บ

ทิ่ม หลังปั๊บ

เหมือนใช้นิ้ว

จิ้มแรงๆ  เจ็บจริง ๆ

ตื่นตลอด

จนต้องบอกว่า

ขอขมา ค่ะ

หนูทำไป

เพราะสงสาร

เค้าไม่มี..หนูเห็น

หนูขอโทษ

เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ

ไม่อยากให้

ไปรบกวน อ.อุบล

สายก็ตัดชึ๊บเลยครับ

แล้วผมก็พยายามโทร.เท่าไหร่

ก็ติดต่อไม่ได้เลยครับ ไม่ทราบท่าน

มีอะไรเร่งด่วนรึเปล่าครับ

-*-*-*-*-*-*-

งานนี้ไม่ธรรมดา

เพราะ..

พี่ตาล..ก็โดน

สะกัด ดาวรุ่งมาแล้ว

รถเสีย...แบบไม่มีอาการ

บ่งบอก

ถึงกลับต้องยกเครื่อง

หรือ

เปลี่ยนหม้อน้ำ

เสียเงิน ค่าซ่อมรถ

 ประมาณเดียวกันกับ

ที่เตรียมมา ให้

คุณกัญญ์ ยืม

25,000 .-

( สองหมื่นห้าพันบาทถ้วน )

แล้วก็มาบ้านสวนฯ

ไม่ได้..อีก 

ช่วงนี้...ต้องจำศิล

5.อ.อุบล เคยยืมเงินใครบ้าง

มีอยู่ครั้งนึงอาจารย์ได้ยืมเงินของอ๊อดค่ะ 500 บาท

(ถ้าจำไม่ผิดยืมจ่ายค่าแรงให้ลุงบุญค่ะ)

(อาจารย์คืนให้แล้วค่ะ)

เคยให้น้องตฤณเช่าองค์พีระมิดจำลองมาให้

และให้จ่ายเงินให้ก่อนเป็นเงิน 400 บาท

(คืนให้แล้วค่ะ)

ครั้งล่าสุดให้คุณสิทธิ์(คุณมหา)ให้ช่วยเช่า

องค์สฟิงค์ให้ แต่ยังไม่สำเร็จค่ะ

ก็เลยไม่มีกรรมต่อกันค่ะ สาธุ คุณมหาขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วย

จ๊า

ขอใช้รอยหยักที่มีน้อยนิดด้วยค่ะ

คิดว่าคุณอรุณีก็คงเจอแจ๊กพ๊อตหยิบเงินให้คุณกัญญ์จึงเกิด

ปรากฎการณ์ขึ้นและที่ไม่สามารถติดต่อกับคุณมาร์คได้เพราะ

เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณต้องการให้อ.อุบลได้จัดการชำระบัญชีนี้ค่ะ

ขอโหวตความคิดเห็นของน้องตุ้ยอีก 1 เสียงคะ

ไม่ได้อยากจะซ้ำเติมใคร แต่คุณกัญญ์เคยบอกว่า

มาทำบุญในบ้านสวนฯ 99 วัน แต่ภายหลังก็ทราบว่าน้องแซนต้าย้ายโรงเรียนมาอยู่ที่เขาเพิ่ม ซึ่งน้องแซนต้าได้เล่าให้น้องกระต่ายฟังว่า ย้ายโรงเรียนมา 9 โรงเรียนแล้ว แต่ไม่ได้ทราบเรื่องการยืมเงินเป็นหนี้เป็นสินเลย

เรื่องให้ยืมเงินในบ้านสวน : เมื่อวันอาทิตย์ที่ 29 พ.ค.54 แอน(อรัญญา คะโยธา) ยืมเงิน 1000 บาท เพื่อซื้อผลิตภัณท์พาเมล่า แต่เงินไม่พอจึงให้ยืม 800 บาท และได้เงินคืนในวันรุ่งขึ้น

    เจ้าของกระทู้ขอราบงานตัวค่ะอาจารย์  วันนี้ทำงาน 

เลยไม่ได้เข้ามาร่วมสนทนาด้วยค่ะ

                                     *********

    น้องแมวจ๋า  สงสัยจะต้องจำศีลนานแน่ ๆ  เลย

คิดถึงอาจารย์แม่อุบลมากนะคะ 

ฮึม..ปัญหาการเงิน(การธนาคาร) มันเป็นปัญหาระดับชาติ หรือระดับข้ามชาติจริงๆเลย...

ได้อ่านทุกๆกระทู้แล้ว ขอบอกความรู้สึกตรงๆจากก้นบึ้งของหัวใจเลยนะคะว่า มันเป็นเรื่องที่ชวน"อึดอัด"สุดๆ ที่สำคัญที่สุดคือ สุดแสนจะอึดอัดแทนอาจาย์อุบลเล๊ย...เปิดบ้านสวนฯมาเพื่อให้คนไปทำความดี ความชอบ และมาสั่งสมบุญบารมีกันอย่างที่สุด แต่ในทางกลับกันก็ยังมีคนเข้ามาหาผลประโยชน์กันอย่างต่อเนื่อง โดยมิมีความเกรงกลัวต่อบาป และไม่เกรงใจอาจารย์กันเล๊ย...

ชนิดาลองนึกภาพตัวเอง เป็นลูกบ้านสวนฯที่มีความตั้งใจจะไปทำบุญที่บ้านสวนฯให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะไปได้นะ แต่ถ้าไปเจอ..ใคร..มาขอยืมตังค์(บ่อยๆ) คงเป็นความรู้่สึกที่ กลืนไม่เข้า คลายไม่ออกเหมือนกันนะคะ สงสารก็สงสาร แต่จะให้บอกตรงๆไปว่า "อ้อ ตังค์มีค่ะ แต่ตั้งใจเอาไว้ทำบุญเท่านั้น ไม่สะดวกให้ยืมค่ะ" (ได้ป่ะ)

เฮ้อ..หนักๆเข้า คนที่ตั้งใจไปทำบุญ อาจจะรู้สึกอึดอัด จนอาจจะคิดตัดปัญหา ด้วยการไม่ไปบ้านสวนฯซะเลยก็ได้ เพราะไม่อยากไปรับรู้ปัญหา แต่แก้ปัญหาให้เค้าไม่ได้.... สุดท้าย กรรมเวรทั้งหมด ก็ไหลไปรวมที่"คนๆนั้น" กลายเป็นปัญหาอีรุงตุงตัง แก้กันข้ามภพข้ามชาติ ก็ยังไม่หมดเลยกระมัง....

พูดแบบนี้เดี๋ยวหลายๆคนอาจจะคิดว่า "ใช่สิ เพราะเราไม่เคยมีปัญหาแบบนี้ก็เลยพูดได้" ขอตอบว่า เคยมีมาบ้างค่ะ แต่"เห็น"คนที่ประสบปัญหาเหล่านี้มาเย๊อะมั่กๆๆๆๆ ซึ่งโดยรวมคนที่มีปัญหาเหล่านี้จะมีแคแรคเตอร์คล้ายๆกันเล๊ย... คือ เอาเงินในอนาคตมาใช้ เพ้อฝันในสิ่งที่ตนยังไม่มี แต่คิดว่าคงจะ"มี" และที่สำคัญ เราไม่เคยได้รับรู้ปัญหาของพวกเค้าตอนที่มันยังเป็นปัญหาเล็กๆเล๊ย มาบอกเราให้รู้ ก็ตอนที่เ่ข้าขั้น"อุกฤษ์"ทุ๊กที คือถ้าไม่่ช่วยก็โดนฟ้อง หรือ โดนโน่น นี่ นั่น ตาหล๊อด... แบบว่า ถ้าเราไม่ช่วยนะ ได้ชือว่าเป็น"เจ๊โหด"ไปเลยแหล่ะ...ดูดิ...

ชนิดาขอยกตัวอย่าง คุณพ่อคุณแม่สามีนะคะ เพราะท่านบอก ท่านไม่ช่วยคนที่ลำบากยากจนด้วยเงินมานานแล้ว (เข็ด) เพราะคนขี้เหล้าถ้าได้เงินยังไงๆก็เอาเงินไปซื้อเหล้าอยู่ดี แต่ท่านบอก ถ้าใครไม่มีจะกิน ท่านจะให้อาหาร ฉะนั้น ทุกๆอาทิตย์จะมี"คนที่ว่านี้" แวะมารับพวกขนมปัง สปาเก็ตตี้ ชีส แฮม ที่ท่านซื้อเตรียมไว้ให้ (แต่บางทีท่านก็ซื้อบุหรี่ให้) ท่านทำมาหลายปีแล้ว ก่อนที่ชนิดาจะย้ายมาอยู่ที่นี่อีก... จนบัดนี้ชนิดาก็ยังเห็นคนนั้นแวะมารับ แต่ก็ไม่เห็นเค้าไปหางานทำนะ(ไม่แน่ใจเหมือนกัน) ถ้าเป็นชนิดา ก็คงจะ"มักง่าย" ให้ๆเงินไป ก็พอ...

เพราะจริงๆแล้วการที่เราคิดว่า เราช่วยน่ะ..แต่มันอาจจะกลายเป็นการซ้ำเิติม ให้พวกเค้าแย่ลงก็ได้....

สุดท้ายนี้ขอตอบคำถามเรื่องคุณอรุณีว่า

ทั้งคุณมาร์คและ คุณอรุณีก็คงจะเคยตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันมาแล้ว...ควักเงินให้ไปด้วยความสงสาร..เช่นเดียวกับอีกหลายๆคน..

อนุโมทนากับอ.อุบลที่เมตตามาเปิดประเด็นหมกเม็ด

เพื่อให้ทุกคน ปลดทุกข์กันถ้วนหน้าซักที

สาธุ สาธุ สาธุ....

แต่ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณกัญญ์แก้ปัญหาต่างๆนี้ได้โดยเร็วนะคะ

เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

อ.อุบล บอก อ.มงคล

ว่า

คุณพ่อรู้ไหมว่า

คุณแม่อยากขอกราบเท้า

ขอขมาคุณกัญญ์วิญาน์

อ.มงคล ถามว่า

ทำไมเหรอ จึงบอก อ.มงคล

ไปว่า

ตั้งแต่คุณกัญญ์ เข้ามาอยู่ที่นี่

ทำให้เป็นกระจกเงา

มองเห็นความเลวทรามต่ำช้า

ของตัวเองได้ดี

ชนิดที่ในชีวิตนี้ไม่เคยมองเห็นเลย

เรื่องอะไรเหรอ

หลายเรื่อง

แทบทุกเรื่อง ที่คิดไม่ถึงทั้งนั้น

ยกตัวอย่างสักเรื่องเดียวก่อน

มันเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเป็นเรื่อง

แต่

มันก็สามารถเป็นเรื่องได้

ด้วยความชาญฉลาดของคุณกัญญ์

เรื่องมีอยู่ว่า

อ.อุบล เคยคิดว่าตนเอง

มีระเบียบ เก็บของเป็นที่เป็นทาง

และ

ในบ้านสวนพีระมิด

ก็จะเดินเก็บของเข้าที่ ทั้งนอกบ้าน

ในบ้าน มาตลอด แม้ว่าใครจะไม่เก็บ

เช่นเห็นขวดน้ำ วางอยู่ก็เก็บ

เห็นมีด เห็นช้อน เห็นขยะ ก็จะเก็บเอง

เห็นเหล็ก วัสดุก่อสร้างขวางเกะกะ

ก็จะเก็บ และ ก็เคยสงสัยว่า

ทำไมคนที่เห็นเขาไม่เคยคิดจะเก็บ

ทำไมจึงเป็นหน้าที่ อ.อุบล ทุกเรื่อง

หรือ

พูดง่ายๆ ก็คือ

คนอื่นเขามีอุเบกขา

ได้มากกว่า อ.อุบล ซึ่งยังไม่

หลุดพ้น

จึงต้องเก็บสิ่งเหล่านี้

คราวนี้ก็มาถึงเรื่องที่

คุณกัญญ์เข้ามาช่วยงานในบ้าน

ซึ่งก็คือการที่จะเริ่มดูว่า จะทำอะไรได้บ้าง

เผื่อว่า เราจะได้ช่วยเรื่องการเงิน

เขาได้มากว่าการส่งลูกเขาเรียน

รวบรัดหน่อยก็คือ

เขาก็มาช่วย เรื่อง

จัดโต๊ะอาหาร เรื่องที่เป็นประเด็น

ก็คือ นำพลาสติคซิวถ้วยชามอาหารให้

ซึ่งม้วนพลาสติคนี้ อยู่เหนือโต๊ะ

ข้างตู้เย็น ใกล้ประตูทางเข้าครัว

ส่วนกรรไกร

จะมีที่แขวนไว้เป็นหมวดหมู่

(ของใช้ทุกอย่างจะจัดหมวดหมู่ไว้หมด

ใครเข้าไปในครัว ก็มองเห็นได้เลย)

แล้วหลายวันที่ผ่านมา

ประมาณว่า กว่า 1 สัปดาห์

อ.อุบล ก็จะเห็นกรรไกร วางอยู่ที่โต๊ะ

ใกล้ตู้เย็นนี้ ทุก ทุก วัน

อ.อุบล ก็จะเก็บเข้าที่ทุกวัน

คือนำไปแขวนไว้ ที่ของมันดังเดิม

ทำอย่างนี้ เป็นสิบๆ วัน

จนรู้สึกว่า

เบื่อหน่าย กับการเก็บแล้ว

ก็จึงได้คิดจะบอก คนที่วาง ซึ่งก็

ไม่น่าจะมีใคร

เพราะคนในบ้านทุกคน

ไม่ต้องสงสัย ไม่เคยเกิดเหตุการณ์นี้

ก็เลยเดาเอาว่า

เป็นไปได้ที่คนที่มาใหม่ เขาอาจจะ

ไม่ค่อยรู้ หรือ ขี้หลงขี้ลืม

หรือ

เหตุผลอะไรก็ช่างเถอะ

ก็เลยถามหาคนเอากรรไกรมาวางไว้

วัตถุประสงค์คือ

1.ต้องการให้รู้ว่า ที่เก็บอยู่ที่ใด

2.ต้องการให้รู้ว่า การนำของใช้ออกไปใช้

แล้วควรเก็บไว้ที่เดิมทุกครั้ง

3.ต้องการให้เปลี่ยนแปลง พฤติกรรม

การดำเนินชีวิต ซึ่งบางคนอาจเคย

มักง่าย ใช้อะไรตรงไหน วางทิ้งตรงนั้น

4.ไม่ต้องการให้คนนั้น ต้องมีกรรมติดตัว

กับการที่ อ.อุบล หรือใครก็ตาม

ต้องมาคอยเก็บตาม เมื่อนำสิ่งใดออกมาใช้

5.ต้องการให้ คนที่จะทำหน้าที่

แม่บ้าน แม่เรือน มีความช่างสังเกตุ

จดจำว่า สิ่งใด ควรอยู่ที่ใด และ การที่

มีคนเก็บให้ทุกครั้งนั้น เราควรดีใจ

หรือ เอะใจ หรือไม่ว่า ทำไมเวลาเรา

จะไปหยิบกรรไกรมาใช้ เราไปหยิบ

ในที่ ที่เขาจัดไว้เป็นที่เป็นทาง

แต่เมื่อใช้แล้ว เหตุใดเราไม่นำไปไว้ที่เดิม

ฯลฯ

นี่คือเหตุผล

ที่ถามคุณกัญญ์

ว่า

ใครเอากรรไกรมาวางไว้ตรงนี้

ทุกวันเลย

อ๋อ หนูเองค่ะ หนูเอามาวางไว้เอง

หนูคิดว่า อาจารย์ให้วางไว้ตรงนี้

หนูก็เลยไปหยิบมาวางไว้ทุกวันค่ะ

เหรอ

หนูคิดว่า อาจารย์ต้องการวางไว้ตรงนี้

เพื่อที่เวลาอ.จะหยิบใช้ จะได้สะดวกค่ะ

เหรอ

แล้วไม่แปลกใจบ้างเหรอ

ว่าทำไมมันไปอยู่ที่ของมันทุกวัน

แล้วหนูก็หวังดีกับอาจารย์ได้ทุกวัน

มาเป็น สิบ สิบ วัน

กรรไกรมันไปอยู่ที่ของมันได้ยังไง

ถ้า อ.อุบล ต้องการให้มันอยู่ตรงนี้

แล้วใครจะเป็นคนเอาไป

หนูคิดอย่างนี้จริงๆค่ะ

หนูไปหยิบมาวางไว้ให้ อ.ทุกวันเองค่ะ

ก็หนูเคยเห็น อ.เคยใช้ตัดซองจดหมาย

แล้วทำไมมันถึงไม่อยู่ที่เดิม

ซึ่งเป็นที่เก็บ ได้ทุกวัน

คือสรุปว่า

อ.อุบล ต้องยอมแพ้เหตุผล

ของกัญญ์วิญาน์ ในความปรารถนาดี

ที่ เธอ ยืนยัน ทั้งที่ อ.อุบล

ก็แสดงความไม่ต้องการ

ความปรารถนาดี ด้วยการเก็บเข้าที่

ได้ทุกวี่ทุกวัน

อ.อุบล ก็เลยถามต่ออีก

เรื่อง

ขวดน้ำมันหอมระเหย

ที่เคยวางอยู่ใกล้ที่ล้างจาน

ก็หายไป หาไม่เจอ อันนี้ไม่ทราบว่า

คุณกัญญ์หวังดี เอาไว้ตรงไหน

อ.อุบล จะได้ตามหาถูก

อ๋อ อันนี้ หนูลืมค่ะ

แต่กรรไกร หนูคิดที่จะให้

อาจารย์หยิบใช้สะดวกจริงๆ

และอีกหลายสิ่ง หลายอย่าง

ซึ่งมันเป็นเรื่องไร้สาระ ที่ อ.อุบล คนนี้

ขอกราบเท้า สิโรราบ ต่อเหตุผล

ความหวังดีของกัญวิญาน์

จึงบอก อ.มงคล ว่า

คุณพ่อ

ตั้งแต่คุณกัญญ์เข้ามา

คุณแม่รู้สึกว่า คุณแม่ต่ำช้าขึ้นทุกวัน

เดิมก็รู้ตัวว่าชั่วอยู่แล้ว แต่นี่เข้าขั้น

เพราะเคยคิดว่าตัวเอง

ได้เริ่มพัฒนาจิตใจ จากความชั่ว

ขึ้นมาสู่ความดีได้บ้างแล้ว

แม้จะไม่มาก

แต่ที่คุณกัญญ์

พูด และ ทำแต่ละอย่างนี้

ทำให้รู้ว่า เรานับวัน ยิ่งต่ำช้า

ไร้ค่า ปัญญาอ่อน ไม่มีระเบียบวินัย

จึงไม่สมควรที่จะเปิดบ้านสวนพีระมิด

ปลดเปลื้องทุกข์ให้ผู้ใดอีกต่อไป

ขอใช้ชีวิตอย่างสงบ

ทบทวน ความไร้ศักยภาพของตัวเองดีกว่า

ถึงแม้ว่า

อาจดูเป็นเรื่องเล็กน้อย

แต่

มันหมายถึง

ความไม่เอาไหน ความไม่มีระเบียบวินัย

ของ อ.อุบล เอง ที่ทำให้เขา

พูดได้ขนาดนี้

แล้วก็ยังไม่รู้ว่า วันต่อไป

จะมีเรื่องราวอะไรอีก ให้ต้องมา

เสียเวลา

เพราะตั้งแต่

คุณกัญญ์เข้าไปช่วยไม่กี่วัน

ก็ทำให้เราหาของไม่เจอ

แล้วเราต้องมานั่ง งง กับ ความหวังดี

ที่เรานี้ ทำไม แปลความหวังดี

เขาไม่ออก แสดงว่า จิตใจเราต่ำ

เราควรมีเวลาฝึกจิต ยกใจใหม่ ทบทวน

ตัวเองใหม่ ว่า จะจัดการอย่างไร

กับชีวิตตัวเอง

แล้วก็อีกมากมายหลายชีวิต

ที่เริ่มได้คิด ได้มองเห็นตัวเองกัน

ก็ตอนที่คุณกัญญ์เข้ามา

แต่ละคน

ล้วนต่ำช้า สามาน ใจร้าย

ไม่มีเมตตา มีแต่คนไม่ดีทั้งนั้น

ทั้งหนูปุ๋ย หนูดอกไม้ หนูนิด คุณโอ๋

และ

เจ้าหนี้คุณกัญญ์ทุกคน

ที่สุดของที่สุด

คือ

อ.อุบล เอง

ขอยอมแพ้ความเก่ง

ของคุณกัญญ์

นี่คือสาเหตุที่ อ.อุบล คนนี้

คิดจะปิดบ้านสวนพีระมิด ตลอดไป

(แต่เหตุผลไม่ใช่แค่นี้ นี่ยกมาประเด็นเดียว

ที่เล็กที่สุด กระจ้อยร่อยที่สุด)

ดังนั้น

จึงต้องการให้ทุกท่าน

ที่มีประสบการณ์ และ ข้อมูล

ช่วยกันแสดงความจริง และ ความเห็น

ก่อนที่ อ.อุบล จะตัดสินใจ

หรือไม่ก็คิดว่า

จะขอยกบ้านสวนพีระมิด

ให้คุณกัญญ์วิญาน์

เพราะได้พิสูจน์แล้ว ว่า เก่งจริง

อ.อุบล ขอยอมแพ้โดยดุษฎี ทุกกรณี

แล้ว ก็คงจะไปหาที่อยู่เอาใหม่

เงียบ เงียบ

ขอทบทวนตัวเอง

      เห็นด้วยกับความเห็นน้องตุ้ยค่ะ  หรือว่าถึงเวลาเปิดโปงปัญหา ชำระสะสางภายในบ้านสวนพีระมิดแล้ว

      ซึ่งเท่าที่อ่านดูแล้วคือเรื่องการเงินล้วนๆ  หรือว่านี่คือต้นตอปัญหาที่แท้จริงของประเทศไทย

      คนจน       ไม่มีเงิน  ก็อยากมีเงิน

      คนเกือบจน มีเงิน แต่ใช้เงินเกินตัว  ก็อยากได้เงิน

      คนรวย       มีเงิน  อยากมีเงินเพิ่มมากกว่าเดิม

        แถมมีความเห็นผิดว่า  เงิน    คือ อำนาจ

      สรุปไม่ว่า จน เกือบจน หรือรวย ก็ต้องการเงินหมด  โดยเฉพาะถ้าเงินนั้นได้มาฟรีๆๆ     หรือ ลงทุนน้อยๆ แต่ได้กำไรเยอะๆ  หรือ คดโกง

      โดยที่ทุกคนลืมการใช้ชีวิตแบบพอเพียง   พอตัว พอดี

      สำหรับตัวเอง        จะมีมาก  ใช้มาก

                                มีน้อย  ก็ใช้มาก

      จึงเกิดปัญหาการเงินอยู่ทุกวันนี้   แต่ไม่ยืมเงินใครนะคะ  ใช้เครดิตตัวเอง   ตอนนี้อยู่ในช่วงปรับปรุงตัวอยู่ค่ะ

           อาจารย์แม่อุบลค๋า

     หนูนึกไม่ออกบอกไม่ถูกเลยค่ะ

ถ้าอาจารย์แม่อุบลเป็นคนต่ำช้าอย่างที่ว่า

        และจะปิดบ้านสวนพีระมิด

     แล้วน้องทรายเป็นตัวอะไรค่ะ

      ขยะแขยงตัวเองจังเลยค่ะ

    แล้วคนที่ใจต่ำอย่างน้องทราย

 คนที่มีความโง่มากมายในสมองเน่า ๆ

         จะมีที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ

              จากที่ไหนค่ะ

ลูก ๆ ของอาจารย์แม่อุบลอีกก็เป็นร้อยเลยค่ะ

        อาจารย์แม่อุบลเจ้าค๋า

   อย่าทิ้งลูกบ้านสวนเลยนะค่ะ

              ..........

ตลอดเวลาที่ติดตามเว็บบ้านสวนฯนี้ พบว่า

นอกจากสอนธรรมะ และให้ธรรมทานกับผู้คนทั้งหลายแล้ว

ท่านอาจารย์อุบลยังสอนมารยาทและสมบัติผู้ดีให้อีกด้วย

รวมถึงความมีระเบียบวินัย

ซึ่งในโลกปัจจุบัน บางคนยังขาดเรื่องนี้

เนื่องจากไม่เอาใจใส่หรืออะไรก็ตามที

รู้สึกว่าตอนนี้ (บังอาจ) สงสารท่านอาจารย์เป็นอย่างยิ่ง

ที่ความเมตตา ความกรุณา ที่อาจารย์มอบให้คนทั้งโลก

กลับมีคนพยายามนำมาเป็นอาวุธทำร้ายอาจารย์

และทำร้ายเนื้อนาบุญของพวกเรา คือบ้านสวนพีระมิด

ขออาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิดเมตตาลูกหลาน

ให้เหตุการณ์ไม่ปกตินี้คลี่คลายโดยไวด้วยเถิด

ขอให้กำลังใจท่านอาจารย์ด้วยค่ะ

ดังนั้น

จึงต้องการให้ทุกท่าน

ที่มีประสบการณ์ และ ข้อมูล

ช่วยกันแสดงความจริง และ ความเห็น

ผู้อยู่ในเหตุการณ์ ร่วมด้วยช่วยกันหน่อยนะคะ

ทุกคน ได้พบความสุข พ้นทุกข์ต่าง ๆ ได้เพราะอาจารย์

และทุก ๆ คนก็รักอาจารย์คะ...

ส่วนคนที่มีกรรมบังตาอยู่ หนูว่า อาจารย์ รัก คุณนะคะ

อาจารย์รักทุก ๆ คน พยายามช่วยทุกวิถีทาง ทั้งทางตรง ทางอ้อม

ช่วยเผยแพร่เรื่องคุณ ให้เป็นธรรมทาน เพื่อปลดทุกข์ให้คุณ

ทั้งทางคลิปวิดิโอ ทางธรรมทานในเว็ปบอร์ด

อาจารย์ช่างเมตตามากจริง ๆ ขอให้ คุณ พ้นทุกข์คะ

กราบเรียนท่าน อ.อุบล

จากที่ได้อ่านกระทู้ทั้งหมดของทุกคน

ผมขออนุญาติใช้สมอง"มด"ของผมวิเคราะห์ครับ

ถ้าผมวิเคราะห์ตามเหตุการณ์ที่เล่ามาทั้งหมด

ก้อคงจะมีนางเอกเจ้าน้ำตาที่ตีบทแตก(นางเอกของเราอาจแปลงร่างได้ด้วย..อิอิ)

มีความสามารถพิเศษคือ เอาสีข้างเข้าถู ไปได้เรื่อยๆ

ทำเรื่องที่ผิดให้เป็นถูก ทำดำให้เป็นขาวแบบเนียนๆ

จนตัวประกอบทุกตัวในเรื่องนี้ต้อง เง็ง และต้องขบคิดว่า เอ๊ะ..นี่อะไรหว่า

ดำหรือขาวกันแน่หรือมันเป็นสีเทา(ผมนี่สมองมดจริงๆ หรือตาบอดสี 555)

ผมขออนุญาติตั้งชื่อละครเรื่องนี้ว่า บ้านทรายเทา

 คงต้องขอแรงชาวลูกบ้านสวนทั้งหลายมาช่วยกันทำละครเรื่องนี้

จาก บ้านทรายเทา ให้เป็น บ้านสวนพีระมิด อีกครั้งน่ะครับ

ขออนุญาติสรุปแบบเข้าเรื่องซะทีน่ะครับ

ผมคิดว่าเหตุทั้งหมดที่เกิด มันจะต้องมีผลที่ตามมา

ซึ่งมีตัวละครมากมาย น่าจะเป็นเบื้องบนจัดสรรเพื่อสอนธรรมะ ให้เป็นธรรมทาน

เพื่อให้ลูกหลานได้รู้จักกับคำว่า ระเบียบวินัยและมารยาทและคงมีธรรมะอื่นๆอีกมาก

เรามารอดูตอนจบกันดีกว่า ว่าจะจบยังไง

กราบเรียนท่าน อ.อุบลค่ะ