ReadyPlanet.com


วันแม่....ใครมีอะไรบอกรักเชิญเลยค่ะ....?


    

          



ผู้ตั้งกระทู้ โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) กระทู้ตั้งโดยสมาชิก โพสต์และแสดงความเห็นเฉพาะสมาชิกเท่านั้น :: วันที่ลงประกาศ 2011-08-03 20:23:11


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (1562006)

      

             พระบรมฉายาลักษ์ และ พระราชกรณียกิจ ใน สมเด็จพระนางฯ พระบรมชินีนาถ 

              

ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-03 20:26:34


ความคิดเห็นที่ 2 (1562007)

 

 

 

คำสอนของแม่





แม่คงสอนให้ลูกฉลาดไม่ได้.
ลูกต้องเรียนรู้และฉลาดด้วยไหวพริบ และกึ๋นของลูกเอง

แม่อยากให้ลูกคิดและมองโลกในแง่ดี. 
อย่าคิดว่าใต้ฟ้านี้มีแต่เรื่องทำไม่ได้ เป็นไม่ได้ 
หัดคิดให้เป็นบวกไว้แหละดี 

แม่อยากให้ลูกหัดฝัน. 
เมื่อไรลูกฝันเป็น ไม่ว่าจะเป็นใฝ่ฝัน 
หรือความฝัน ลูกจะรู้ว่าโลกนี้มันน่าอยู่เพียงไหน 

แม่อยากให้ลูกพูดแต่เรื่องดี พูดแต่เรื่องสวยงาม. 
จงเป็นคนสุดท้ายที่ให้ร้ายคนอื่น และจงเป็นคนแรก 
ที่ให้กำลังใจ และชื่นชม 

แม่อยากให้ลูกทำเรื่องแปลกๆ. 
ลูกไม่จำเป็นต้องเดินตามชีวิตประจำวันของใคร 
อย่าเก็บความคิดแปลก เพียงเพราะเห็นว่ามันไม่เหมือนใคร 

แม่อยากสอนให้ลูกกล้าแดด กล้าฝน. 
เพราะภายใต้ไออุ่นของดวงอาทิตย์ลูกจะได้รับวิตามินดี 
และภายใต้ฟ้าที่มีฝน มันจะทำให้ลูกร้องไห้โดยไม่มีใครเห็นน้ำตา 

แม่อยากสอนให้ลูกออกกำลังกายทุกวัน. 
อย่างน้อยคนเราก็ต้องเคลื่อนไหวทะมัดทะแมง 
ลูกได้ออกแรงเสียบ้าง ลูกจะแข็งแกร่งไม่อ่อนแอ 

แม่อยากให้ลูกยิ้ม และอยู่กับโลกด้วยความรัก. 
ยิ้มอาจจะไม่ชนะทุกสิ่ง ยิ้มมากๆอาจจะดูเหมือนคนบ้า 
แต่มันก็ดีกว่าหน้าบึ้งหน้างอเป็นไหนๆ 

แม่อยากสอนให้ลูกรู้จักอดทน. 
ลูกต้องเรียนรู้ว่าลูกไม่มีทางได้ทุกๆอย่างที่ลูกหวังไว้ 
อดทนและอย่าได้เสียกำลังใจ อย่าท้อและขอให้เริ่มใหม่อย่างมีพลัง 

แม่อยากสอนให้ลูกเขย่งขาขึ้นให้สูง. 
ไม่มีอะไรที่สูงไปกว่าสองมือเราจะเอื้อมคว้า 
เพียงแค่ว่าเรายืนยันที่จะไม่ยืนอยู่กับที่ 

แม่อยากสอนให้เจ้ามีความสุข.แต่อย่าลืมทุกข์ด้วยล่ะลูก 
คนที่ไม่เคยมีความทุกข์ เขาสุขจริงๆไม่เป็นหรอก เจ้าเอย 

ไอคิวมันติดมาแต่บนฟ้าลูกจ๋า ไม่ฉลาดก็มีความสุขได้ไม่ต้องห่วง 
อย่าน้อยใจถ้าตามใครเขาไม่ทัน อย่าเสียขวัญถ้าเราช้ากว่าใครๆ 
อีคิวมันต้องหาเองบนโลกนี้ลูกเอ๋ย ไม่ฉลาดก็น่ารักและมีความสุขได้ 

"อย่ากลัวที่จะเปลี่ยนแปลงปรับปรุง ลูกมีกำลังใจเป็นถุงจากแม่ ไม่ต้องกลัว"

 

 



 

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-03 20:36:00


ความคิดเห็นที่ 3 (1562008)

อนุโมทนาบุญด้วยครับ คุณโซบิเดย์ นานๆมาที แต่มาพร้อมสิ่งดีๆเสมอนะครับ พระบรมฉายาลักษณ์ของพระองค์ท่านงดงามยิ่งนัก สาธุ

ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วสากลพิภพจักรวาล ได้โปรดดลบันดาล ปกปักษ์รักษา สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ให้ทรงพระเกษมสำราญ พระพลานามัยแข็งแรง พระชนมายุยิ่งยืนนาน ทรงพระเจริญพระพุทธเจ้าข้า ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ

และขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วสากลพิภพจักรวาล ได้โปรดดลบันดาล ปกปักษ์รักษาให้คุณแม่ทุกๆท่าน คุณแม่ของข้าพเจ้า คุณแม่อุบล มีความสุขทุกๆด้าน สุขภาพแข็งแรง อายุมั่นขวัญยืน เพื่อเป็นที่พึ่ง ที่รักของลูกหลานตราบนานเท่านานครับ

"รักแม่ครับ"

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ธนา อรุณภิญโญพล (nirvana_time-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-03 20:36:38


ความคิดเห็นที่ 4 (1562009)

 

นิยามคำว่า “แม่” 

สตรีใด ไหนเล่า เท่าเธอนี้ 
เป็นผู้ที่ ลูกทุกคน บ่นรู้จัก 
เป็นผู้ที่ มีพระคุณ การุณนัก 
เป็นผู้ที่ สร้างความรัก สอนความดี 
เป็นผู้ที่ คอยสั่งสอน เอาใจใส่ 
คอยห่วงใย เราทุกคน จนวันนี้ 
เปรียบแสงทอง สว่างล้ำ นำชีวี 
เธอคนนี้ คือ ”แม่” ของเราเอง



ค่าน้ำนม

วันเกิดเราเป็นดั่งวันสิ้นลมแม่
เจ็บปวดแท้ดั่งน้ำตาพาจะไหล 
สองมือออบโอบอุ้มแกว่งเปล
น้ำนมเลี้ยงอุ้มชูให้เติบใหญ่มา 
แม่เปรียบดั่งยารักษายามป่วยไข้
แม่เปรียบดั่งต้นไม้ใหญ่ร่มใบหนา 
แม่เปรียบดั่งดวงตะวันส่องแสงมา
แม่เปรียบดั่งผ้าห่มหนาอบอุ่นกาย 
เปรียบดั่งพระในบ้านชี้แนะลูก
สถิตย์ถูกอยู่กลางใจไม่ไปไหน 
กตัญญูตอนนี้ยังไม่สายไป
ก่อนแม่ไซร้หลับตาไปไม่ลืมเอย



 

หัวใจของแม่


มือน้อยน้อยแม่คอยอุ้มชู แม่เฝ้ามองดูไม่ห่างไปไหน
แม่เฝ้าปลอบขวัญยามลูกหลับไหล ไม่ยอมห่างไกลไปจากสายตา
มือน้อยน้อยของแม่ล้ำค่า อุ้มชูลูกมาจากเล็กเด็กแดง
ยามลูกเติบใหญ่ด้วยน้ำพักน้ำแรง ด้วยใจที่แกร่งของแม่ถักทอ


 

ของขวัญให้แม่


แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง ไม่คิดลวงหลอกเราให้ช้ำจิต
แม่เองต้องผ่ายผอมยอมอุทิศ กว่าจะได้หนึ่งชีวิตคือตัวเรา
แล้วทำไมไม่คิดตอบแทนบ้าง ปล่อยให้แม่อ้างว้างแสนสุดเหงา
ทำอาหารรอไว้จะให้เรา แต่ตัวเราทิ้งแม่ไว้คนเดียว
ให้ของขวัญวันแม่นับแต่นี้ โดยทำดีต่อแม่ก่อนแก่เฒ่า
ให้ท่านได้ประจักษ์รักของเรา ดีกว่าเฝ้าทำบุญให้เมื่อวายชนม์


 

พลังอันยิ่งใหญ่

แม่รักฟูมฟักลูก ชี้ทางถูกช่วยปลูกฝัง
มือแม่มีพลัง หวังลูกเป็นเช่นคนดี
กอดใครไม่อุ่นเหมือน แม่ดุจเพื่อนเกลื่อนปรานี
ห่วงใยไร้ราคี มีแต่เฝ้าเนาอาทร
ลูกทุกข์แม่ปลุกปลอบ แม่ยังมอบคำสั่งสอน
หวังลูกสุขอมร พรของแม่แผ่เมตตา
“วันแม่" กลางแดนั้น ทุกทุกวันมั่นบูชา
กราบกรานมิ่งมารดา จ้าแจ่มซึ้งซึ่งพระคุณ


 

คำสอนของแม่


ยามที่แม่พร่ำวอนสั่งสอนลูก เรื่องผิดถูกลูกก็ว่าแม่จู้จี้
ต่อเมื่อลูกเติบใหญ่จึงได้ดี เพราะคำที่แม่พูดไว้ไม่ผิดคำ
เมื่อยังเด็กลูกไม่เห็นคุณค่าแม่ เป็นบาปแท้ที่ลูกเถียงแม่เช้าค่ำ
ลูกกระทำความผิดนี้ประจำ ขอกล่าวคำขอโทษโปรดอภัย


 

กว่าจะได้เป็นแม่


เมื่อรู้ว่าตัวเธอนั้นตั้งท้อง เฝ้าประคองด้วยใจที่มุ่งหวัง
สิ่งที่ชอบเผ็ดร้อนเธอระวัง เพื่อปกกันลูกน้อยจะกระเทือน
แม้ไม่รู้ว่าจะชายหรือหญิง เธอประวิงเฝ้านับครบวันเคลื่อน
แม้จะเจ็บจะกลัวตัดทั้งปวง เธอปลื้มทรวงเสียงแว้แรกเริ่มดัง
   
เริ่มตั้งไข่ใจพองประคองลูก ความพันผูกแนบแน่นสุดขานไข
เริ่มหัดเดินหัดพูดแม่สุขใจ ก้าวแรกได้ให้ลูกด้วยผูกพัน
แม่เป็นครูคนแรกของชีวิต ชี้ถูกผิดให้ลูกรู้ด้วยความฝัน
เติบโตใหญ่รวยจนไม่สำคัญ ขอลูกฉันเป็นคนดีของสังคม
   
มาวันนี้แม่เริ่มแก่ชราล้า แม่มองหาลูกทุกคนอยู่ที่ไหน
จากอกแม่ลืมแม่ไม่ห่วงใย ถึงเศร้าใจแต่แม่ไม่โกรธเคือง
ถ้าใครยังมีแม่ขอเชิญเถิด กราบเท้าเทิดบาทแม่ประเสริฐเหลือ
กตัญญูรู้คุณบุญคุ้มตัว แม้สิ่งชั่วต้องแพ้พ่ายกตเวทิตาคุณ


 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-03 20:38:15


ความคิดเห็นที่ 5 (1562010)

 

……..สตรีใด…….ไหนเล่า………..เท่าเธอนี้ 
เป็นผู้ที่ …………..ลูกทุกคน………บ่นรู้จัก 
เป็นผู้ที่ ……...…...มีพระคุณ………การุณนัก 
เป็นผู้ที่ …………..สร้างความรัก…..สอนความดี 
เป็นผู้ที่…………...คอยสั่งสอน…....เอาใจใส่ 
คอยห่วงใย….……เราทุกคน……...จนวันนี้ 
เปรียบแสงทอง…...สว่างล้ำ……….นำชีวี 
เธอคนนี้…………..คือ ” แม่ ”……..ของเราเอง

 

 

บทกลอนนี้ขอมอบให้แด่  อจ. แม่อุบลด้วยรักและคิดถึงงงง

ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-03 20:45:32


ความคิดเห็นที่ 6 (1562011)

 
 

Happy Mother"s Day, dear daughter!
All my love to you!
Praised be those who give themselves,
Poised to part the sea!
Years of loving need no quarter,
Making passion do,
Offering a trove of selves,
Though vicariously.
How beautiful the gift of giving
Each the unspent whole,
Returning, turning, like a tide,
"Ere the moment wanes!
So beautiful, the act of living
Densely through a soul
Alight with wonder at the ride,
Yet soon to take the reins!


ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-03 20:49:03


ความคิดเห็นที่ 7 (1562012)

ขอบคุณ

คุณโชบิเดย์

 

ศาสนา

ไม่ใช่กำแพงขวางกั้น

ความรัก

ที่มนุษย์พึงมีต่อกันได้

 

แต่

ศาสนา

ที่แท้จริง

เป็นเครื่องหล่อหลอม

ให้เรา

รู้จ้กรักกัน เอื้อเฟื้อกัน

 

คุณโซบิเดย์

คุณคือผู้ที่มีหน้าที่สำคัญ

ที่จะทำให้โลกรู้ว่า

ศาสดาของพวกเราทุกศาสนา

ท่านอยากเห็นเรา

รวม

กันเป็นหนึ่ง

 

เพราะทุกพระองค์

ล้วนอยากเห็นพวกเราพ้นทุกข์

มีความสุข กลับบ้านนิพพาน

สวรรค์นิรันดร

ด้วยกัน

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ (PAMELASOAP-at-YAHOO-dot-COM) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-03 21:00:28


ความคิดเห็นที่ 8 (1562034)
image

 
 คำขวัญวันแม่ ประจำปี 2554


      
  สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานคำขวัญวันแม่แห่งชาติ ปี 2553 ความว่า


         
 "เพลงชาติไทยเตือนไทยไ
ว้เช้าค่ำ ให้จดจำจารึกใจไว้ทุกส่วน จะดำรงคงไทยได้ทั้งมวล ด้วยไทยล้วนหมายรักสามัคคี"

 

ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-03 22:31:49


ความคิดเห็นที่ 9 (1562035)
image

     สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี ประทานคำขวัญวันแม่แห่งชาติปีนี้ความว่า 

         "แม่คือผู้ให้ ให้โดยไม่หวังผลตอบแทนใดใด นอกจากความรักความเข้าใจจากลูก" 

           พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาทินัดดามาตุ ประทานคำขวัญวันแม่แห่งชาติปีนี้ความว่า 

         "แม่ไม่อาจอยู่กับลูกได้ชั่วชีวิต ควรสอนให้เขารู้จักคิดและเลือกปฏิบัติในทางที่ถูกต้อง"

ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-03 22:42:23


ความคิดเห็นที่ 10 (1562036)
image

 

ซึ้ง! คุณแม่ลูก 8 เป็นมะเร็ง สอนสามีเลี้ยงลูกก่อนตาย

ซึ้ง! คุณแม่ลูก 8 เป็นมะเร็ง สอนสามีเลี้ยงลูกก่อนตาย




เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ภาพประกอบไม่เกี่ยวข้องกับข้อมูล              

            เมื่อวันที่ 22 พฤษภาคมที่ผ่านมา เว็บไซต์เดลิเมล์ ของอังกฤษ เปิดเผยเรื่องราวสุดเศร้าของ แองเจล่า มิลธอร์ป คุณแม่ลูก 8 ผู้พบว่าตนป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย  และมีความตั้งใจที่จะสอนสามีให้เลี้ยงลูกให้ได้ก่อนที่เธอจะเสียชีวิต 

            โดย แองเจล่า มิลธอร์ป เป็นคุณแม่ลูก 8 วัย 47 ปี ที่โชคชะตาเล่นตลกทำให้เธอต้องป่วยเป็นมะเร็งเต้านมตั้งแต่อายุ 29 ปี และเป็นมะเร็งปอดซ้ำ ก่อนที่จะเสียชีวิตไปเมื่อเดือนตุลาคมปีที่แล้ว แต่ถึงแม้ว่าเธอจะจากไปแล้ว แต่เรื่องราวสุดประทับใจของเธอกลับถูกหยิบยกขึ้นมาพูดถึงอีกครั้ง โดยสามีของเธอเอง ที่เปิดเผยว่า แองเจล่าได้ทุ่มเทเวลา 6 เดือนสุดท้ายของชีวิต ในการถ่ายทอดความเป็นแม่ให้แก่สามี เพื่อให้แน่ใจว่าสามีจะสามารถดูแลลูกได้ เมื่อเธอจากไปนั่นเอง

            สำหรับเรื่องราวสุดประทับใจนี้ เอียน มิลธอร์ป สามีวัย 49 ปีของแองเจล่า ได้เปิดเผยว่า "บางคนอาจจะกลัวเมื่อต้องเลี้ยงลูกถึง 8 คน แต่ภรรยาของผมก็ทำให้ผมมั่นใจว่าผมทำได้ ซึ่งถ้าไม่มีการเตรียมพร้อม 6 เดือนนี้ ผมก็ไม่สามารถทำมันได้แน่ ๆ แต่ตอนนี้ผมมีความมั่นใจเต็มเปี่ยมว่าผมสามารถทำได้จริง ๆ จริงอยู่ที่ว่าผมเสียใจที่แองจี้กำลังจะจากไป แต่ผมก็ต้องแน่ใจว่าผมจะสามารถเลี้ยงลูก ๆ ให้เป็นคนมีศักยภาพได้ตามที่แองจี้ต้องการได้ และเธอก็ได้ทำดีที่สุด เพื่อให้มันเกิดขึ้นจริง ๆ"

            สำหรับโรคร้ายที่แองเจล่าเผชิญอยู่นี้  เอียน มิลธอร์ป ได้เปิดเผยว่า ภรรยาของเขาถูกวินิจฉัยว่าเป็นมะ เร็งทรวงอกเมื่อปี พ.ศ. 2546 ขณะมีอายุได้ 29 ปี ซึ่งตอนนั้นเขาและเธอแต่งงานกัน และมีลูกชายด้วยกันแล้วถึง 3 คน แต่แล้วอยู่มาวันหนึ่ง แองเจล่ารู้สึกได้ว่ามีก้อนเนื้อที่หน้าอกขอเธอ แต่เธอก็ไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นเนื้อร้ายเพราะเธอคิดว่าเธออายุยังไม่มาก ตอนนั้น ลูกชายของเธออายุได้ 8 , 7 และ 4 ขวบเท่านั้น พวกเขายังอายุน้อย แองเจล่าเลยไม่ได้ใส่ใจมันมากนัก และไม่เคยคิดว่าเธอจะต้องมาต่อสู้กับโรคร้ายนี้เลย

            หลังตรวจพบ เธอก็เข้ารับการผ่าตัดเต้านม และทำการเคมีบำบัดมาตลอด 5 ปีหลังจากนั้น แต่ทั้งคู่ไม่คิดที่จะเปิดเผยเรื่องเหล่านี้ให้ลูก ๆ ได้รับรู้ และยังมีแผนการที่จะมีลูกคนต่อไป โดยเอียนได้เปิดเผยว่า "แองจี้รู้สึกสิ้นหวังที่จะมีลูกคนต่อไปอีก แต่หมอก็ได้ให้คำแนะนำว่าเธอสามารถตั้งครรภ์หลังเข้ารับการบำบัดได้ ดังนั้น เธอจึงมาถามผมว่าถ้าพวกเราจะมีลูกหลังการรักษาเสร็จสิ้นลงคุณจะเห็นด้วยไหม ผมตอบเธอโดยทันทีว่า แน่นอน เพราะผมรู้ว่าเธอรักการเป็นแม่คนเหนือสิ่งอื่นใด โดยวิถีชีวิตของเธอนั้น จะใช้เวลาอยู่กับลูกตลอดไม่ว่าจะ พาลูกไปโรงเรียน หรือ พาไปดูฟุตบอล และทำกิจกรรมร่วมกันอีกมากมาย ดังนั้นหลังจากการบำบัดเสร็จสิ้น ผมจึงมีลูกชายคนที่ 4 กับเธอทันที และตอนนั้น แองจี้รู้สึกตื่นเต้นที่จะเป็นแม่คนอีกครั้ง แม้ว่าเธอได้ผ่าตัดเต้านมออกไปแล้ว เธอก็ยังคงจะให้นมลูกอยู่ดี เพราะเธอมีความสุขที่ได้นั่งให้นมลูก กล่อมลูกจนผล็อยหลับไป" เอียนกล่าว 

            และไม่เพียงแค่นั้น ด้วยความที่แองเจล่านั้นรักในการเป็นแม่ และรู้สึกว่ามันเป็นความปลาบปลื้มใจที่เธอจะได้ให้กำเนิดชีวิตใหม่ เธอจึงให้กำเนิดคู่ฝาแฝด เจคและเจด อีก 2 ปีต่อมา ตามมาด้วยลูกชายคอรี่ ลูกสาวเอลล่า และโรส ตามลำดับ และในที่สุด ครอบครัวของแองเจล่าก็มีเด็ก ๆ ถึง 8 คน

            ดูเหมือนว่าชีวิตครอบครัวของแองเจล่ากำลังดำเนินมาถึงจุดที่มีความสุขที่สุดแล้ว แต่แล้วเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.2551 โชคชะตากลับเล่นตลกกับคุณแม่ที่แสนดีของลูก ๆ ทั้ง 8 คนนี้อย่างน่าเศร้า เมื่อจู่ ๆ แองเจล่าก็ไอโดยไม่มีเสมหะ  เธอจึงไปพบแพทย์และได้ทราบข่าวร้ายว่า มะเร็งร้ายได้กลับมาอีกแล้ว แต่คราวนี้เกิดขึ้นที่ปอดและไม่สามารถรักษาได้อีกต่อไป 

            แต่ถึงแม้จะรู้ดีว่า ช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตเธอกำลังจะมาถึงและเธอเองก็อ่อนเพลียมากจากการรักษาด้วยคีโมบำบัด แต่เธอก็ไม่เคยท้อและไม่ได้คิดถึงตัวเองเลยแม้แต่น้อย เธอคิดถึงแต่สามีและลูก ๆ ที่จะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปในอนาคต เพราะการมีครอบครัวใหญ่ขนาดนี้ทำให้เธอเป็นกังวลมาก เธอจึงพยายามอย่างที่สุดที่จะสอนให้สามีได้เรียนรู้วิธีการเลี้ยงลูก โดยเอียน ได้เปิดเผยว่า "เธอค่อย ๆ สอนผมว่าควรทำอย่างไรบ้าง พร้อมทั้งนั่งดูและให้คำ แนะนำโดยตลอด ซึ่งในตอนแรกมันอาจจะยาก แต่เมื่อผมได้ทำบ่อย ๆ  มันก็ง่ายขึ้น โดยเธอสอนผมว่าจะสระผม อาบน้ำให้เด็กน้อยได้อย่างไร และจะทำอย่างไรไม่ให้สบู่เข้าตา เป็นต้น และนอกจากนี้เธอยังสอนให้ผมรู้จักทำงานบ้านต่าง ๆ ทำอาหารมื้อโปรดให้ลูก ๆ ทาน สอนทำการบ้านให้ลูก ๆ อีกด้วย"

            หลังจากสอนทักษะทุกอย่างให้กับเอียนจนแน่ใจว่าเขาจะสามารถเลี้ยงดูลูก ๆ ได้แล้ว แองเจล่าก็ได้จากไปอย่างสงบเมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ.2553 ขณะที่ลูก ๆ ของเธอประกอบไปด้วย ไรอัน เดมอน รีเช่ คอนเนอร์ คู่แฝด เจคและเจด คอรี่และเอลล่า โรส โดยทั้งหมดมีอายุ 25, 23, 20, 11, 9, 4 และ 3 ปีตามลำดับ ขณะที่เอียน สุดยอดคุณพ่ออันเป็นที่รักของลูก ๆ ในวันนี้ ได้กล่าวทิ้งท้ายว่า "เราไม่อยากจะเชื่อว่าแองจี้ได้จากไปแล้ว เธอเป็นแสงสว่างให้ครอบครัวของเรา ต้องขอบคุณการสอนทุกอย่างของเธอ ที่ทำให้ผมสามารถดูแลครอบครัวได้ด้วยตนเองหลังจากนี้ได้ ณ วันนี้ ถึงแม้ว่าผมจะไม่สามารถแทนที่ภรรยาได้ทั้งหมด แต่ผมก็พยายามทำทุกอย่างที่ผมทำได้ เพื่อทำให้เธอได้ภูมิใจในครอบครัวของเรา ผมโชคดีจริง ๆ ที่มีภรรยาที่สอนความเป็นแม่ให้กับผม มันทำให้การเลี้ยงดูลูกเป็นสิ่งที่ง่ายขึ้นมากเลยจริง ๆ"

 
ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-03 23:01:42


ความคิดเห็นที่ 11 (1562037)

 

ปาฏิหาริย์แห่งรัก อ้อมกอดแม่ปลุกชีวิตลูกน้อยฟื้น

ปาฏิหาริย์แห่งรัก อ้อมกอดแม่ปลุกชีวิตลูกน้อยฟื้น

ปาฏิหาริย์


ปาฏิหาริย์


เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม

ขอขอบคุณภาพประกอบจาก 
mizozo.com

          กลายเป็นเรื่องราวสุดซึ้งที่เรียกน้ำตาใครหลาย ๆ คนมาแล้ว สำหรับโฆษณาชิ้นหนึ่งที่นำเสนอเรื่องราวของเด็กทารกน้อยคนหนึ่งที่ฟื้นคืนจากความตายได้ เพราะอ้อมกอดอุ่นของแม่ ทำเอาคนดูซึ้งใจเป็นอย่างมาก แต่แม้ว่าเรื่องราวในนั้นจะดูสะเทือนใจและซาบซึ้งใจเพียงใด ก็ดูเหมือนมันจะเป็นเรื่องราวที่สร้างขึ้นเพื่อเรียกน้ำตาคนดูมากกว่าจะเกิดขึ้นจริง จะเป็นไปได้อย่างไรที่ทารกที่แพทย์ระบุว่า เสียชีวิตลงอย่างไม่สามารถยื้อกลับมาได้ จะกลับมามีชีวิตได้อีกครั้งหลังจากถูกแม่ประคองกอด

          แต่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่า เรื่องราวปาฏิหาริย์สุดซึ้งนี้ ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นเหนือความเป็นจริงแต่อย่างใด เพราะมีเค้าโครงมาจากเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับคุณแม่ลูกแฝดชาวออสเตรเลียเมื่อปีก่อน หลังจากที่เธอโอบกอดทารกน้อยที่เสียชีวิตแล้วไว้ในอ้อมกอดเพื่อร่ำลา ทารกน้อยกลับฟื้นขึ้นมาอีกครั้งและยังคงมีชีวิตอยู่จนถึงทุกวันนี้

          โดยเรื่องราวสุดปาฏิหาริย์นี้ เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงของ เคท อ็อก คุณแม่ลูกแฝดชาวออสเตรเลีย ที่ให้กำเนิดฝาแฝดชายหญิงออกมาก่อนกำหนดเมื่อเดือนมีนาคมปีก่อน ขณะมีอายุครรภ์เพียง 27 สัปดาห์เท่านั้น ซึ่งหลังจากที่ เคท อ็อก ได้คลอดแฝดชายหญิงทั้งสองคนออกมาได้ไม่นาน แพทย์ก็พบว่า ทารกฝาแฝดรอดชีวิตเพียงคนเดียวเท่านั้น นั่นคือ เอมิลี่ ฝาแฝดเพศหญิง ส่วน เจมี่ ฝาแฝดเพศชายนั้นได้เสียชีวิตลง ซึ่งแม้ว่าทางทีมแพทย์จะพยายามช่วยชีวิตเจมี่กว่า 20 นาทีแล้ว แต่เจมี่ก็ยังไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอบ และยังคงนอนนิ่งไม่หายใจ แพทย์จึงบอกให้ เคท อ็อก และเดวิด ผู้เป็นสามี กอดลูกเพื่อร่ำลาเป็นครั้งสุดท้าย

          แม้ว่าจะรู้สึกเสียใจราวกับจะขาดใจตายในตอนนั้น แต่ เคท อ็อก และเดวิด ก็ต้องทำใจยอมรับกับความสูญเสียที่เกิดขึ้น พร้อมกับอุ้มเจมี่ไว้ แล้วทั้งคู่ก็ตระกองกอดเจมี่ไว้ด้วยน้ำตาแห่งความอาลัยนานกว่า 2 ชั่วโมง จนในที่สุด ปาฏิหาริย์แห่งความรักก็ได้เกิดขึ้น เมื่อเจมี่ กลับมาหายใจและขยับตัวได้อีกครั้ง ทั้งคู่จึงได้รีบเรียกแพทย์มาดูลูกชายตัวเองอย่างรวดเร็วแต่แพทย์เองก็ไม่ได้มาดูเจมี่ทันทีทันใด เนื่องจากเชื่อว่าเจมี่ได้เสียชีวิตไปแล้ว ซึ่งกว่าแพทย์จะกลับมาดูเจมี่อีกครั้งก็กินเวลาไปกว่า 10 นาทีเลยทีเดียว และทันทีที่แพทย์ได้เห็นกับทารกน้อยที่กลับมามีลมหายใจอีกครั้งตรงหน้า ก็ต้องตาค้างกับเรื่องราวสุดปาฏิหาริย์ที่ไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นได้ในความเป็นจริง ก่อนจะรีบเข้าช่วยเหลือเจมี่ให้อยู่ในความดูแลของแพทย์อีกครั้ง และมีชีวิตรอดและมีสุขภาพแข็งแรงมาจนถึงทุกวันนี้ ส่วนจะมีสภาพจิตใจและภาวะทางสมองผิดปกติหรือไม่ ยังไม่สามารถระบุได้จนกว่าเจมี่จะมีอายุ 1 ขวบขึ้นไปในเดือนหน้านี้

           หลังจากเรื่องราวสุดปาฏิหาริย์ได้ถูกบอกต่อและถูกสื่อมวลชนนำไปเผยแพร่ในที่สุด เคท อ็อก และเดวิด ก็ได้รับการเชิญให้ไปออกรายการหลายรายการ ไม่ว่ารายการทางโทรทัศน์ หรือนิตยสารจากทั่วโลก ได้จ่อคิวรอสัมภาษณ์ เคท อ็อก และเดวิด เกี่ยวกับเรื่องราวสุดปาฏิหาริย์นี้ ทำให้เรื่องราวของเธอโด่งดังและเรียกน้ำตาคนทั่วโลกได้ในช่วงปีที่ผ่านมา และนอกจากนี้ เรื่องราวปาฏิหาริย์ของ เคท อ็อก และเดวิด ก็ยังถูกซื้อไปเผยแพร่ต่อทั้งในรายการโทรทัศน์ของออสเตรเลีย และสหรัฐฯ ด้วย ทำให้เธอและเดวิด มีรายได้จากเรื่องราวสุดปาฏิหาริย์เรื่องนี้ถึงกว่า 2.5 ล้านบาท ซึ่งพวกเขาจะนำเงินที่ได้มานี้ ไปดูแลเจมี่อย่างดีที่สุดในอนาคต
ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-03 23:05:27


ความคิดเห็นที่ 12 (1562153)

 

ขออนุโมทนา

ด้วยค่ะคุณโซบิเดย์

สาธุ สาธุ สาธุ

ผู้แสดงความคิดเห็น นิพาดา กะตะศิลา (tee-ged-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-04 15:59:14


ความคิดเห็นที่ 13 (1562154)

ขออนุโมทนาคุณโซบิเดย์ด้วยค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น ฉันทนา ชูนุ่น (coffe-dot-i-joker-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-04 16:05:48


ความคิดเห็นที่ 14 (1562178)

อนุโมทนากับคุณ โซบิเดย์ หนึ่งในผู้ที่มีหน้าที่

หลอมรวมทุกศาสนา เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ด้วยนะคะ

ซาบซึ้งทุกเรื่องราวที่นำมาฝาก อ่านแล้วได้ทั้ง

ความรักและความอบอุ่น ถึงพระคุณ"แม่"..มากๆ 


รักพ่อหลวง รักแม่หลวง

รักทั้งแม่ทางโลกและคุณแม่ทางธรรม

ผู้นำแสงสว่างมาจุดที่ใจของเราทุกๆคนอย่างท่านอ.อุบล ค่ะ..

ผู้แสดงความคิดเห็น ชนิดา เชิงสะอาด/CHANIDA ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-04 17:59:18


ความคิดเห็นที่ 15 (1562206)

จะกลับบ้านไปกอดแม่นาน ๆ ปีนี้ขออาบน้ำล้างเท้าแม่สักหน

รักใดไหนเล่าเท่ารักที่แม่มีให้ลูก ๆ ๆ

ผู้แสดงความคิดเห็น กมลวรรณ์ ตาสาโรจน์ (tangtin-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-04 21:01:50


ความคิดเห็นที่ 16 (1562211)

ขออนุโมทนากับคุณ โซบิเดย์ ค่ะ

วันแม่นี้ขอระลึกถึงพระคุณของแม่ผู้ให้กำเนิดตั้งแต่ชาติแรกจนถึงชาติปัจจุบัน

ระลึกถึงพระคุณของอ.แม่อุบลผู้ให้แสงสว่างทางธรรม

ระลึกถึงพระคุณแม่ของแผ่นดินไทย

ระลึกถึงพระคุณของแม่ของสรรพสิ่งผู้ให้กำเนิดธรรมชาติทั้งหลาย

ลูกขออราธนาบารมีสมเด็จองค์ปฐม และพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์

โปรดดลบันดาลให้แม่ผู้มีพระคุณทั้งหลายมีสุขภาพแข็งแรง สุขกาย สุขใจ ทั้งโลกนี้และโลกหน้า

และได้เข้าถึงพระนิพพานด้วยเร็วพลัน

ด้วยเทอญ

สาธุ

ผู้แสดงความคิดเห็น ฐิติมา พฤกษ์อำนวย (pranaijai-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-04 21:31:38


ความคิดเห็นที่ 17 (1562219)

 

 
ต้นไม้แห่งรัก

http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/239/30239/images/a39.jpg


นานมาแล้ว ในป่า มีต้นแอปเปิ้ลอยู่ต้นหนึ่ง เด็กชายคนหนึ่งที่ชอบวิ่งเล่นรอบ ๆ ต้นแอปเปิ้ล ทุกวัน
แต่เวลาผ่านไป เด็กชายคนนั้นโตขึ้นและไม่ได้มาเล่นที่ต้นแอปเปิ้ลทุกวันเหมือนก่อน.

วันหนึ่งเด็กชายคนนั้นกลับมาพร้อมท่าทางเหงาหงอย 
"มาเล่นกันเถอะ" ต้นแอปเปิ้ลชวน
"ฉันไม่ใช่เด็กอีกแล้ว ฉันไม่อยากเล่นที่ต้นแอปเปิ้ลอีกแล้ว ฉันอยากเล่นของเล่นแต่ไม่มีเงินซื้อ" เด็กชายตอบ
"เสียใจด้วย ฉันก็ไม่มีเงิน แต่มีลูกแอปเปิ้ล เธอเก็บไปขายได้นะ จะได้มีเงิน" ต้นแอปเปิ้ลพูด
แล้วเด็กชายคนนั้นก็เก็บลูกแอปเปิ้ลจนหมดต้น แล้วจากไป ...

วันหนึ่งเด็กชายกลับมา
"มาเล่นกันเถอะ" ต้นแอปเปิ้ลชวน
"ฉันไม่มีเวลาเล่นแล้ว ฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัว ต้องสร้างบ้าน เธอช่วยฉันได้ไหม" เด็กชายตอบ
"เสียใจด้วย ฉันไม่มีบ้านให้เธอ แต่เธอตัดกิ่งของฉันไปทำบ้านของเธอได้นะ" ต้นแอปเปิ้ลตอบ

เด็กชายในอดีตยิ้มด้วยความดีใจ พร้อมกับตัดกิ่งต้นแอปเปิ้ลไปจนหมด แล้วจากไป ...

วันหนึ่งในฤดูร้อน เด็กชายคนนั้นกลับมาอีกครั้ง
"มาเล่นกันเถอะ" ต้นแอปเปิ้ลชวน
"ฉันแก่มากจนเล่นไม่ไหวแล้ว ฉันอยากแล่นเรือ เพื่อพักผ่อนในช่วงสุดท้ายของชีวิต มีเรือให้ฉันยืมไหม"
"ใช้ลำต้นของฉันไปสร้างเรือสิ เธอจะได้มีเรือตามที่ต้องการ"
เด็กชายจึงตัดลำต้นไปสร้างเรือ และแล่นเรือออกไป โดยไม่ได้กลับมาอีกนาน...

สุดท้ายหลายปีผ่านมา เด็กชายก็กลับมา

"ฉันเสียใจด้วย ฉันไม่มีอะไรจะให้เธออีกแล้ว เหลือแต่รากที่กำลังจะตายของฉันเท่านั้นเอง" ต้นแอปเปิ้ลกล่าวด้วยเสียงร้องไห้
"ฉันไม่ต้องการอะไรมากหรอก นอกจากเอนกายพักผ่อน เพราะฉันเองก็เหนื่อยล้ามาหลายปีแล้ว" เด็กชายตอบ
"ดีเลย รากไม้ นี่แหละ คือที่ ๆ ดีที่สุดที่เธอจะเอนกายนอนลงมา จงพักผ่อนเถิด" เด็กชายก็นั่งลง และต้นแอปเปิ้ลดีใจมาก พร้อมยิ้มทั้งน้ำตา

เรื่องก็จบลงเพียงเท่านี้ สำหรับท่านที่อ่านมาถึงนี้แล้ว ลองนึกดูว่าต้นแอปเปิ้ล คืออะไร????

 

ต้นแอปเปิ้ลคือ พ่อแม่ของเรา ตอนแรกที่เรายังเด็ก อยากเล่นกับพ่อแม่ แต่พอโตขึ้น ก็จากท่านไป จะกลับไปก็ต่อเมื่อ เรามีปัญหาหรือต้องการความช่วยเหลือ แต่อย่างไรก็ตาม พ่อแม่ของเราก็ยังอยู่ที่นั่นเสมอ คอยให้กำลังใจ เอาใจใส่ และให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราอยากมี อยากได้ อยากเป็น ให้อภัยในความผิดถึงแม้จะยิ่งใหญ่แค่ไหน และยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เรามีความสุข...

 
 
ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-04 22:22:07


ความคิดเห็นที่ 18 (1562239)

 ฉันขอฝากความดีที่มีอยู่

รักเชิดชูพระพุทธศาสนา

แม่ของฉันนั้นสุขใจไปสุขทุกครา

มากเกินกว่าสุขโลกคือสุขธรรม

ที่แห่งนี้มีรักปราถนา

สุดพรรณาหาใดใจอิ่มหนำ

ในบรมบรมสุขทุกเช้าค่ำ

โลกหนุนนำธรรมหนุนเนื่องเรื่องนิพพาน

ขอกราบฝากรักและความดี

บูชาพระคุณของแม่หลวง

แม่ของฉัน

อาจารย์แม่อุบล

และแม่ของฉันทุกท่าน  สาธุ

 

ผู้แสดงความคิดเห็น คมกริช นามมงคุณ (เบลล์) (komkom-dot-ko-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-05 01:34:39


ความคิดเห็นที่ 19 (1562243)

 ขออนุโมทนากับคุณโซบิเดย์ด้วยค่ะ


หนูรักแม่นะค่ะ 

แม่ที่ให้กำเนิด

และแม่ที่ให้ดวงตาให้มองเห็นธรรมค่ะ

 

ผู้แสดงความคิดเห็น หญิง < นันทนา แหกาวี > ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-05 04:32:48


ความคิดเห็นที่ 20 (1562263)

 

 

 ณัชชา อนุโมทนาบุญกับคุณ โซบิเดย์และทุกท่านด้วยนะคะ สาธุ สาธุ สาธุ อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ คิดถึงแม่มากค่ะ กลับไปจะไปกราบขอขมาท่าน ที่เคยทำผิดพลาดพลั้งไป ดิื้อรั้น ไม่่ค่อยจะเชื่อฟังท่าน พอสำนึกได้ ก็อยู่ไกลเหลือเกินค่ะ ขอบคุณคุณโซบิเดย์มากๆนะคะ ที่นำสิ่งดีๆ มาถ่ายทอดให้กับทุกๆคนค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น ณัชชา พรหมทองแก้ว (hun_ny18-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-05 09:10:53


ความคิดเห็นที่ 21 (1562271)

อนุโมทนากับคุณโชบิเดย์ด้วยคะ

และขอบคุณสำหรับเนื้อหาและรูปภาพดี ๆ คะ

 

ขอบอกรักคุณแม่ทุกคนบนโลกนี้ด้วยคะ

และขอบอกรัก อาจารย์อุบล ผ่านทางนี้ด้วยนะคะ

รักคุณแม่ทุก ๆ คนคะ และหนูรักอาจารย์แม่อุบลม๊ากมากคะ

ผู้แสดงความคิดเห็น พัทธ์ธีรา วังกาวันมณเฑียร (vann_ult-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-05 09:40:33


ความคิดเห็นที่ 22 (1562337)

 

แม่-ลูก กลับมาเจอกันอีกครั้ง หลังพลัดพรากนาน 23 ปี

แม่และเด็ก





               เมื่อวันที่ 20 มกราคมที่ผ่านมา เว็บไซต์เดลิเมล์ ของอังกฤษ ได้เปิดเผยเรื่องราวน่ายินดีของ คาร์ลิน่า ไวท์ หญิงสาวชาวอเมริกันที่ได้กลับมาเจอแม่บังเกิดเกล้าอีกครั้ง หลังจากถูกลักพาตัวหายไปตั้งแต่ยังแบเบาะ เป็นเวลากว่า 23 ปี

               โดย คาร์ลิน่า ไวท์ ได้ถูกลักพาตัวหายไปจากโรงพยาบาลฮาร์เล็มเมื่อปี ค.ศ.1987 (พ.ศ.2530)  ขณะที่เธอมีอายุได้เพียง 3 สัปดาห์ และกำลังเข้ารับการรักษาอาการป่วยอยู่ในโรงพยาบาล ซึ่งในระหว่างนั้น จอย แม่ของคาร์ลิน่าที่มีอายุเพียง 16 ปี และไทสัน สามี ได้ฝากลูกไว้ให้อยู่ในการดูแลของแพทย์และกลับบ้าน แต่เมื่อจอยย้อนกลับไปที่โรงพยาบาลอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น ก็พบว่า คาร์ลิน่าได้หายตัวไปจากโรงพยาบาลอย่างไร้ร่องรอยแล้ว ซึ่งหลังจากลูกสาวหายตัวไปจากโรงพยาบาลในวันนั้น เธอก็ได้เข้าแจ้งความกับเจ้าหน้าที่ ตำรวจเพื่อสืบคดีนี้ แต่สุดท้ายก็ไม่พบร่องรอยใด ๆ เกี่ยวกับโจรลักพาตัวรายนั้น และคดีนี้ก็ยืดเยื้อมาอีกกว่า 5 ปีหลังจากเกิดเหตุ ก่อนจะยุติลงด้วยการได้รับเงินค่าชดเชยจากทางโรงพยาบาลจำนวนกว่า 22 ล้านบาท และต่อมาอีก 1 ปี จอยและไทสันก็ได้แยกทางกัน แต่นั่น ก็ไม่ได้หมายความว่าจอยและไทสันจะลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด ทั้งสองไม่เคยลืมเรื่องลูกเลย

               ส่วน คาร์ลิน่า หลังจากถูกลักพาตัวไป ก็ถูกปล่อยปละละเลยจากโจรลักพาตัวรายนั้น ก่อนที่จะจับพลัดจับผลูไปอยู่ในการดูแลของครอบครัวปัจจุบัน ที่เลี้ยงดูเธอให้เติบโตขึ้นมาในชื่อ นาเจดรา แนนซี่ และเธอก็ไม่เคยเห็นสูจิบัตรของเธอเลย แต่แล้วเมื่อวันที่ 4 มกราคมที่ผ่านมา เธอได้เข้าเว็บไซต์ประกาศหาเด็กหาย และก็ไปเจอกับรูปถ่ายของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อว่า "คาร์ลิน่า เรเน่ ไวท์" เธอจึงติดต่อไปยังเว็บไซต์ดังกล่าวและทางเว็บไซต์ก็ได้ติดต่อไปยังจอย แล้วส่งรูปถ่ายของเธอตอนเด็ก ๆ ที่มีใบหน้าคล้ายกันมากให้กับจอย และทันทีที่จอยได้เห็น เธอก็รู้ทันทีว่านี่คือลูกสาวของเธอที่หายตัวไปกว่า 23 ปีอย่างแน่นอน โดยจอยได้เปิดเผยว่า เธอกรีดร้องออกมาและรู้สึกตื่นเต้นมากทันทีที่ได้เห็นรูปถ่ายนั้น เธอรู้ว่านั่นคือลูกของเธอและเธอก็เห็นตัวเธอในตัวของคาร์ลินา

               หลังจากนั้น จอยและคาร์ลิน่าจึงได้พบกันอีกครั้ง และทำการตรวจ DNA เมื่อวันที่ 19 มกราคมที่ผ่านมา โดยผลการตรวจยืนยันว่า นาเจดรา แนนซี่ ก็คือ คาร์ลินา ไวท์ ที่หายตัวไปเมื่อ 23 ปีก่อนจริง และเมื่อสองแม่ลูกได้พบกันแล้ว คาร์ลิน่า ได้เล่าเรื่องราวสมัยเด็ก ๆ ให้แม่ฟัง และบอกว่าเธอไม่เคยมีคนให้บอกรักหรือให้กอดเลยตลอด 23 ปีที่ผ่านมา ขณะที่จอยเองก็รู้สึกโกรธมากที่ได้รู้ว่า โจรที่ลักพาตัวคาร์ลิน่าไป ไม่ได้ดูแลคาร์ลิน่าเลย

               แต่แม้ว่าจอยจะรู้สึกโกรธที่คาร์ลิน่าไม่ได้มีชีวิตวัยเด็กที่งดงามเหมือนเด็กคนอื่น ๆ เธอก็รู้สึกดีใจที่สุดในชีวิตที่ได้พ บเจอกับลูกสาวแล้ว โดยเธอได้เปิดเผยว่า เธอรู้สึกดีมาก ๆ ที่ได้กินข้าวและพูดคุยกับลูก และในที่สุด เธอก็นอนหลับลงอย่างสนิทได้อีกครั้งแล้ว หลังจากที่มันไม่เคยเป็นอย่างนั้นเลย และตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอไม่เคยหยุดตามหาลูก จนวันนี้ เธอได้พบเจอกับลูกอีกครั้ง มันเป็นความสุขที่สุดในชีวิตของเธอเลยทีเดียว

 

ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-05 16:59:45


ความคิดเห็นที่ 23 (1562341)

 

ครั้งสุดท้าย ที่คุณกอดแม่เมื่อไหร่?

วันแม่แห่งชาติ

 
ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-05 17:07:19


ความคิดเห็นที่ 24 (1562342)

 

วันนี้คุณคิดถึงผู้หญิงคนนี้หรือยัง?




          แปลกไหม...ที่คนที่คุณบอกว่ารัก 
          แต่...เค้ากลับทิ้งคุณไป
 
  
          แปลกไหม...ที่เราต้องส่งอีเมล์ให้คนที่ทำงานอยู่โต๊ะติดกัน 
          แต่...เราบอกว่าไม่มีเวลาโทรไปหาพ่อแม่ 

          แปลกไหม...ที่วันเกิดเรา พ่อแม่เราดีใจที่สุด 
          แต่...เราไปทานข้าวกับคนอื่น 

          แปลกไหม...ที่คุณเลี้ยงข้าวเพื่อนตอนรับปริญญา 
          แต่...คุณไม่ได้เลี้ยงข้าวคนที่ส่งคุณเรียนจนจบปริญญา
 

          แปลกไหม...ที่เรารักเพื่อนที่เคยเลี้ยงข้าวเราเพียง 1 มื้อ 
          แต่...เรากลับไม่เคยส่งเงินให้กับคนที่เลี้ยงข้าวเรามา 25 ปี 

          แปลกไหม...ที่เรารักใครบางคน ที่ไม่กล้าแม้แต่จะจับกางในของเรา 
          แต่...เรากลับเบื่อเสียงเตือนของคน ที่ล้างก้นให้เราได้มากกว่า 3 ปี 

          แปลกไหม...ที่เพื่อนโทรมาชวนเราเวลาไหนเราก็ออกไป 
          แต่...พ่อแม่จะมาหา เรากลับบอกว่าไม่ว่าง
 

          แปลกไหม...ที่คุณทำอะไรได้ทุกๆ อย่าง เพื่อใครบางคน 
          แต่...คุณไม่เคยทำสิ่งที่พ่อแม่คุณแอบดีใจ 

          แปลกไหม...ที่คุณต้องพูดจาเพราะๆ เพื่อให้เขายอมรับ 
          แต่...คุณไม่เคยพูดเพราะกับพ่อแม่คุณเอง 

          แปลกไหม....ที่คุณยังรอที่จะทำบุญกับท่าน ในวันที่ท่านไม่อยู่ 

          วันนี้คุณคิดถึงผู้หญิงคนนี้หรือยัง?  


 

ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-05 17:09:26


ความคิดเห็นที่ 25 (1562352)
image

 Image

 

 รัก-แท้

ที่โป๊ะเทียบเรือท่าน้ำศิริราช คนเบียดเสียดกันแน่น แม่กับลูกน้อยเบียดคนลงไปในโป๊ะ เพราะดีกว่าเปียกฝนที่เริ่มลงเม็ดหนาตา

พอเห็นเรือที่ขาดช่วงไปนานกำลังจะเข้าเทียบท่า คนก็ยิ่งลงมาบนโป๊ะ หลายคนตะโกนบอกให้คนถอยกลับไป เพราะโป๊ะจะรับน้ำหนักไม่ไหว

ก่อนที่ใครจะรู้ตัว โป๊ะใหญ่ทรุดตัวลงไปในแม่น้ำ ท่ามกลางคลื่นลมแรง ทุกคนตะเกียกตะกายว่ายน้ำหนีมาขึ้นฝั่ง

แม่ของเด็กน้อยถูกลากขึ้นมา

เธอร้องตะโกน "ช่วยลูกฉันด้วย ช่วยลูกฉันด้วย ลูกฉันว่ายน้ำไม่เป็น"

ฝนตกหนัก คลื่นลมแรง ทุกคนพยายามเอาชีวิตรอด ไม่มีใครทันสังเกตเห็นหัวเล็กๆ ที่ผลุบๆ โผล่ๆ อยู่กลางแม่น้ำ

ก่อนที่ใครจะทันรู้ตัว แม่คนนั้นกระโดดลงไปในแม่น้ำ ตะเกียกตะกายไปคว้าลูกน้อยไว้ ก่อนที่คลื่นจะซัดสองแม่ลูกไกลออกไปจากฝั่ง

เธอว่ายน้ำไม่เป็น ภาพสุดท้ายที่ทุกคนเห็นคือ แม่กอดลูกแนบไว้กับอก ก่อนจะค่อยๆ จมหายไป

แม่ว่ายน้ำไม่เป็น แต่เธอก็เอาชีวิตโอบอุ้มลูกรักไว้ จนวินาทีสุดท้ายของชีวิต

ในชีวิตคนคนหนึ่ง จะมีใครสักกี่คน ที่ยอมแลกชีวิตเขาเพื่อเราได้

แม่ของเราอาจจะไม่ได้กระโดดน้ำลงไปช่วยเรา แต่ทุกครั้งที่เราจมลงไปทะเลทุกข์ แม่กระโดดลงไปอุ้มเราแนบไว้กับหัวใจแม่ตลอดเวลา

ลูกทุกข์...แม่ทุกข์กว่า ลูกเจ็บ...แม่เจ็บกว่า

เบื้องหลังความสำเร็จ การฝ่าฟันจนพ้นวิกฤติของคนมากมาย มีมือเล็กๆ ของแม่อยู่เบื้องหลัง


ถ้าวันนี้ ถามดิฉันว่าอะไรเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในการผ่านวิกฤตการณ์สำคัญทุกครั้งในชีวิต ตอบได้เลยทันทีว่า คือการมีครอบครัวอันเป็นที่รัก และรักเราอย่างที่สุด โดยไม่มีเงื่อนไข จนเราอัศจรรย์ใจว่าทำไมคนๆ หนึ่งถึงรักและถูกรักได้มากขนาดนี้

ผู้หญิงคนหนึ่งเล่าให้ดิฉันฟังว่า แม่เลิกกับพ่อทิ้งเธอไว้ในโรงเรียนประจำ ไม่มีใครเคยไปหาเธอ จนเธอต้องทำตัวเองให้แย่ที่สุด อย่างน้อยทุกครั้งที่ถูกโรงเรียนไล่ออก ก็ยังได้เจอหน้าพ่อหรือแม่บ้าง

ครั้งหนึ่งที่เธอไปเข้าหลักสูตรอบรมจิต ใจของเธอกรีดร้องว่า ทำไม ทำไมแม่ถึงทำเลวร้ายกับหนูแบบนี้ เธอเห็นภาพแม่น้ำตานองหน้า บอกเธอว่า เพราะแม่ก็ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรถึงจะดีที่สุดกับลูก

แม่ของเราหลายคน มีเราตั้งแต่แม่ยังอายุไม่ถึง 25 เราไม่ได้เกิดมาพร้อมคู่มือส่วนตัวว่าแม่ควรพูดกับเราอย่างไร เวลาที่แม่เองก็เหนื่อย ท้อ หวาดกลัว มีปัญหาของตัวเอง

เราคาดหวังว่าพ่อแม่จะต้องรู้ ว่าจะพูดกับเราปฏิบัติกับเราอย่างไร ด้วยการกระทำคำพูดในเวลาที่เหมาะเจาะที่สุด

เมื่อถึงวันหนึ่งที่เรามีลูกของตัวเอง หรือแม้กระทั่งเพียงแค่มีคนรัก เราจะรู้เลยว่า มันไม่ง่ายเลยที่ใครสักคนจะเลือกทำ เลือกพูดได้อย่างเหมาะเจาะ เหมาะเวลา เหมาะใจอีกฝ่าย

แล้วทำไมเราถึงคาดหวังจากพ่อแม่มากมายขนาดนั้น

ผู้หญิงอีกคนเล่าว่า เธอไม่โชคดีเหมือนคนอื่น เธอมีแม่ที่โลภ เห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ เอาเปรียบ

แต่เชื่อเถอะ ไม่ว่าวันนี้จะดูเลวร้ายสักแค่ไหน หลายๆ ขณะในชีวิตที่คุณเติบโตมาถึงวันนี้ ผู้หญิงโลภและเห็นแก่ตัวคนนั้น ได้เสียสละหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตเพื่อคุณ จนคุณเติบโต มีอะไรบางอย่างพอที่คุณคิดว่าเธออยากจะได้ และเอาเปรียบในสิ่งที่คุณมี

ถ้าคุณคิดว่าแม่โลภ เห็นแก่ตัว เอาเปรียบ หรืออะไรก็แล้วแต่ แล้วตัวคุณเอง...เป็นอย่างไร

ในความจริงของชีวิต ที่โดยเนื้อแท้แล้วเป็นของว่างเปล่า ทุกอย่างชั่วคราว มีขึ้นแล้วหายไปเหมือนฟองอากาศในน้ำ ไม่มีอะไรเป็นสาระที่แท้จริง ยังมีความรักของพ่อแม่ที่เป็นแก่น เป็นราก เป็นของจริงในชีวิตเราตั้งแต่วันเกิดจนวันตาย เป็นความมหัศจรรย์ที่เที่ยงแท้ ไม่ว่าเราจะมีสิ่งที่ไม่น่ารักมากสักแค่ไหน พ่อแม่ก็รักเราได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ
b
รู้อย่างนี้แล้ว อย่ายอมให้ชีวิตตัวเองจมลงไปในปัญหา อุปสรรค ความทุกข์ ความสัมพันธ์ ความทรงจำ ความเจ็บช้ำ หรืออะไรก็ตามแต่ที่ไม่เอื้อต่อการพัฒนาชีวิตจิตใจ

รู้ทันความรู้สึกนึกคิด จนไม่ว่าอะไรก็เป็นเพียงแค่สิ่งที่ถูกรู้ ใจจะเข้มเข็ง มั่นคง ตั้งมั่น ประคับประคองชีวิตตัวเอง

 ดูแลพ่อแม่ได้ สมกับที่ท่านให้ชีวิตเรา

 

 

.........  .ท่าน ว.วชิเมธี

 

 

 

 

 

 

 

 


ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-05 18:05:10


ความคิดเห็นที่ 26 (1562401)

 

เนื้อเพลง อิ่มอุ่น ศุ บุญเลี้ยง

 

 

----------------------------------------------------------------------------------------

มาร้องเพลงให้  แม่...ฟัง กัลล์เพื่อปอดจะได้แข็งแรงงงงงงง..

 

 

 

 

 

อุ่นใดๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม
อุ่นอกอ้อมแขนอ้อมกอดแม่ตระกอง
รักเจ้าจึงปลูก รักลูกแม่ย่อมห่วงใย
ไม่อยากจากไปไกล แม้เพียงครึ่งวัน
ให้กายเราใกล้กัน ให้ดวงตาใกล้ตา
ให้ดวงใจเราสองเชื่อมโยงผูกพัน

อิ่มใดๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม
อิ่มอกอิ่มใจ อิ่มรักลูกหลับนอน
น้ำนมจากอก อาหารของความอาทร
แม่พร่ำเตือนพร่ำสอน สอนสั่ง
ให้เจ้าเป็นเด็กดี ให้เจ้ามีพลัง
ให้เจ้าเป็นความหวังของแม่ต่อไป

ใช่เพียงอิ่มท้อง
ที่ลูกร่ำร้องเพราะต้องการไออุ่น
อุ่นไอรัก อุ่นละมุน
ขอน้ำนมอุ่นจากอกให้ลูกดื่มกิน

 

ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-05 23:35:59


ความคิดเห็นที่ 27 (1562402)

 

เนื้อเพลง ค่าน้ำนม สไปซี่ คิดส์

 

----------------------------------------------------------------------------------------

 

แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง
ที่เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนเปล
แม่เราเฝ้าโอ้ละเห่
กล่อมลูกน้อยนอนเปลไม่ห่างหันเห ไปจนไกล
เมื่อเล็กจนโตโอ้แม่ถนอม
แม่ผ่ายผอมย่อมเกิดจากรักลูกปักดวงใจ
เติบ โตโอ้เล็กจนใหญ่
นี่แหละหนาอะไร มิใช่ใดหนาเพราะค่าน้ำนม

* ควร คิดพินิจให้ดี 
ค่าน้ำนมแม่นี้ จะมีอะไรเหมาะสม
โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม
เลือดในอกผสม กลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน
ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝัง
แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน
บวช เรียนพากเพียรจนสิ้น
หยดหนึ่งน้ำนมกิน ทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่เอย

(*)

 
ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-05 23:46:28


ความคิดเห็นที่ 28 (1562403)

 

Love Me Love My Mom ijigg Love Me Love My Mom MediaFire Love Me Love My Mom MIXPOD Love Me Love My Mom 4shared Love Me Love My Mom imeem

 

ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-05 23:51:15


ความคิดเห็นที่ 29 (1562404)

 

เนื้อเพลง กราบเท้าแม่ กุดจี่

 

 

----------------------------------------------------------------------------------------

   สบตาแม่แค่นาที ก็รู้ดีนี่แหละรัก

หอมแก้มแม่แค่สักพัก ก็รู้จักไออุ่นจริง

 

โอบกอดแม่แค่แป๊บเดียว ก็เก็บเกี่ยวใจไว้พิง

 

หนุนตักแม่แค่นิ่งนิ่ง ก็พบสิ่งมหัศจรรย์

รู้จักแม่แค่คนหนึ่ง ก็เข้าถึงโลกลาวัณย์
ชุบชีวิตชื่นชีวัน ยังตื้นตัน เต็มดวงใจ

กราบเท้าแม่แค่หนึ่งที ก็รู้ดีแม่ยิ่งใหญ่
ดูดนมแม่แค่เยาว์วัย จำขึ้นใจจนนิรันดร์

รู้จักแม่แค่คนหนึ่ง ก็เข้าถึงโลกลาวัณย์
ชุบชีวิตชื่นชีวัน ยังตื้นตัน เต็มดวงใจ

รู้จักแม่แค่คนหนึ่ง ก็เข้าถึงโลกลาวัณย์
ชุบชีวิตชื่นชีวัน ยังตื้นตัน เต็มดวงใจ

กราบเท้าแม่แค่หนึ่งที ก็รู้ดีแม่ยิ่งใหญ่
ดูดนมแม่แค่เยาว์วัย จำขึ้นใจจนนิรันดร์
ชั่วนิรันดร์ ยังไม่ลืม


 

 

 

----------------------------------------------------------------------------------------

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-05 23:55:35


ความคิดเห็นที่ 30 (1562521)

 

Salam malai kum ka khun Sobiday

Satu satu anumothana boon ka

ผู้แสดงความคิดเห็น Nonthaporn Steinhaus (alittlethai-at-yahoo-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-07 05:57:59


ความคิดเห็นที่ 31 (1562586)
image

 รักม่าม้าที่สุด   ฟาฎิมา

ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-07 20:18:41


ความคิดเห็นที่ 32 (1563302)

 

เนื่องในโอกาสวันแม่   ....แด่ท่านอ.อุบล        
ท่านคือแม่ผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่                  
เมตตาเผื่อแผ่ไปทุกแห่งหน
ให้ธรรมะยกระดับในใจคน              
ให้แนวทางหลุดพ้นจากผลกรรม
ให้ได้รู้ ได้เห็น ให้ได้คิด                   
ให้ผู้ผิดหลงทางไม่ผิดซ้ำ
ให้ปัญญาแสงสว่างส่องทางธรรม       
ให้ชีวิตงามล้ำนำผองชน
ฉันขอพรพุทธะผู้สูงสุด          
ให้งานฉุดช่วยคนสมใจหมาย
ช่วยผู้คนให้หลุดพ้นได้มากมาย
ดอกบัวงามเปล่งประกายทั่วโลกา
เนื่องในโอกาสวันแม่            
ขอประกาศแด่ทุกคนทั่วโลกหล้า
ท่านอาจารย์คือแม่ผู้เมตตา              
ช่วยทุกคนทุกชีวาให้พ้นภัย
ขอน้อมจิตปฏิบัติบูชา           
ตอบแทนคุณนานาที่มอบให้
ขอพรแห่งความสุขเป็นมาลัย            
มอบจากหัวใจให้อาจารย์อุบล
 
ผู้แสดงความคิดเห็น ปาริชาติ เฟื่องไพบูลย์ (paricharta-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-10 23:49:40


ความคิดเห็นที่ 33 (1563353)

เนื่องในโอกาส

วันแม่ นี้

อยากบอกแม่ว่า

ทุก ๆ วัน เวลา นาที

ลูกรักแม่

และสิ่งที่จะขอมอบให้แม่ตลอดไป

คือ  ลูกจะเป็นคนดี

มอบให้แม่ ทุกวัน ทุกเวลา นาที

แด่

แม่ผู้ให้ชีวิต - แม่ผู้ให้จิตวิญญาณ

ผู้แสดงความคิดเห็น แมว ประวีณา แค้มป์ (prawinakamp-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-11 10:28:00


ความคิดเห็นที่ 34 (1563556)

 "ผู้หญิงที่เรียกว่าแม่" .. อุ้มไม่หนัก เหนื่อยไม่พัก รักไม่ลวง ห่วงไม่เลิก เบิกไม่คิด ผิดไม่แค้น ตายแทนลูกได้ ♥♥  ลูกแม่โซบิเดย์  

                                                ซากีน

ผู้แสดงความคิดเห็น โซบิเดย์ ยมโดย (sobiday9-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-12 11:02:21


ความคิดเห็นที่ 35 (1563586)

 อนุโมทนาบุญค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น สมจิต โพธิ์นิล (shindo_ploy-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-12 17:34:28


ความคิดเห็นที่ 36 (1563624)

แม่

 คือ ผู้ให้กำเนิด

เป็นผู้มีพระคุณยิ่งใหญ่ของลูก

แม่ทางโลกดูแลเลี้ยงดูร่างกาย

แม่ทางธรรมอมรมจิตวิญญาณ

"รักแม่ค่ะ"

 

 

 

ขอบารมีพระพุทธองค์ คุ้มครองปกปักรักษา

สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์พระบรมราชินีนาถ

 คุณแม่ของทุกๆท่าน  คุณแม่ของข้าพเจ้า และคุณแม่อุบล 

ตลอดไปค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

 

 

 

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ณี พรรณี ศรีทะชะ (punnee-dot-nee-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-12 23:58:11


ความคิดเห็นที่ 37 (1563628)
  •  

    แดนห้าแม่ผู้ยิ่งใหญ่. การสร้างห้าแม่ผู้ยิ่งใหญ่ที่โลกลืม อันประกอบด้วย แม่พระ
    ธรณี แม่พระคงคา แม่พระโพสพ แม่พระเพลิง แม่พระพาย ...
     

 

http://www.google.co.th/url?q=http://pioneer.netserv.chula.ac.th/~cvipada/land_06.html&sa=U&ei=glpFTq_9KILKrAeQ0_mEBA&ved=0CCcQFjAJ&usg=AFQjCNHgX_ZXbjYDPK7n2YSHZEborZ3Gow

ผู้แสดงความคิดเห็น ณี พรรณี ศรีทะชะ (punnee-dot-nee-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-13 00:42:43


ความคิดเห็นที่ 38 (1563629)

แม่พระทั้ง ๕ - กระดานสนทนาวัดท่าขนุน

แม่พระทั้ง ๕ ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น รวบรวมโดย พล. ... (ข้าว) เป็นอาหารหลักที่
เลี้ยงกาย แม่พระทั้ง ๕(แม่ธาตุทั้ง ๔ และ แม่โพสพ ... ๓.๑ พระแม่ธรณี (แผ่นดิน,
... ๓.๓ พระแม่คงคา (พระแม่คงคาหรือแม่น้ำ) สมมุติสงฆ์บ้วนน้ำลาย ...
 
ผู้แสดงความคิดเห็น ณี พรรณี ศรีทะชะ (punnee-dot-nee-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-13 00:47:23


ความคิดเห็นที่ 39 (1563652)

 

ครูผู้หญิงทิ้งกะละมังไปกราบแม่


คุณครูท่านหนึ่งเป็นครูผู้หญิง ว่าแม่ตลอด พอว่าบ่อย ๆ เถียงบ่อย ๆ ก็เลยไม่พูดกับแม่ตั้งหลายปี แม่ไปวัด ได้ม้วนเทปเรื่อง "กล่าวถึงพระคุณแม่" มา ก็เลยนำไปเปิดที่บ้านช่วงเวลาที่ลูกสาวซักผ้า แล้วแม่ก็ปัดกวาดบ้าน เปิดดัง ๆ ลูกไม่ฟังมันก็ได้ยินนะ ฟัง ไปฟังไป ทิ้งกะละมังเสื้อผ้าไปกราบแม่ ก็แสดงว่าลูกชั่วลูกไม่ดี ก็ไม่ใช่ว่าอยากชั่วอยากไม่ดี แต่ขาดบัณฑิตขาดแสงสว่างส่องไปถึงใจ บางคนเป็นอย่างนี้ พอได้ยินได้ฟังสิ่งที่เป็นสาระเป็นคุณค่าเป็นปัญญา คนเขามีบุญอยู่พอมีคนเปิดทางให้ เขาก็สว่างโล่ง ฉะนั้น การมีกัลยาณมิตรผู้ชี้ทางเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง 

อันรักใดไหนอื่นมีหมื่นแสน 
ไม่เหมือนแม้นแม่รักสมัครหมาย 
รักของแม่คงมั่นตราบวันตาย 
หญิงหรือชายรักเจ้าเท่าดวงมาลย์
ตั้งแต่อยู่ในท้องแม่กรองกลั่น 
เลือดแม่นั้นเลี้ยงหล่อก่อสังขาร 
กว่าจะเป็นตัวตนต้องทนทาน
ครั้นถึงกาลคลอดเจ้าร้าวระบม 
แม่เจ็บปวดเวียนว่ายชีวาสิ้น 
หรือถวิลคิดใดให้ขื่นขม 
หวังเพียงลูกปลอดภัยได้ชื่นชม 
ก็สุขสมใจแม่อย่างแท้จริง 
ตั้งแต่น้อยจนใหญ่ใครกันเล่า 
ที่ป้อนข้าวป้อนน้ำทำทุกสิ่ง 
จะหนักเบาเจ้าถ่ายไม่ประวิง
ไม่ทอดทิ้งกอดกกยามตกใจ 
ขวัญเอ๋ยขวัญมาอยู่มาสู่เจ้า
แม่คอยเฝ้าชูช่วยยามป่วยไข้ 
ยามลูกนอนสายเปลแม่เห่ไกว 
แม้นริ้นไรจะขบกัดแม่พัดหนี 
แม่ยอมอดให้ลูกอิ่มก็ยิ้มชื่น 
ทุกวันคืนหวังให้ลูกสุขศรี 
พระคุณแม่ยิ่งกว่าฟ้าปฐพี 
ชีวิตนี้เกิดมาควรแทนคุณ 

ดังนั้น คุณโยมผู้เป็นพ่อเป็นแม่ผู้ทุกข์เพราะลูกตอนนี้ อย่า เกลียดอย่าชัง อย่าแช่งชักหักกระดูกลูกเลย จงสวดมนต์ไหว้พระ รักษาศีล อดทนแผ่เมตตาให้ลูกเถิดนะ กรรมหนักมันจะเบาบางไป ด้วยความดี กรรมเบาก็จะสิ้นไปจากทุกข์โดยเร็วพลัน การว่าร้าย ลูก แช่งชักหักกระดูกลูก โกรธลูกนั้นไม่เป็นผลดีใด ๆ เลย แต่พ่อแม่ บางคนไม่เคยโกรธ ไม่เคยด่า ไม่เคยแช่งลูกเลย ทุกข์อะไรก็น้ำตาไหลอยู่คนเดียว นึกแต่เพียงว่าเมื่อไหร่ลูกจะเป็นคนดี เมื่อไหร่ลูกจะละเลิก อบายมุข เมื่อไหร่ลูกจะทำให้พ่อแม่ชื่นใจเท่านั้น 

เพราะเหตุที่ความรักที่แม่มีต่อลูกมากมายอย่างนี้ แม่ในโลกส่วนใหญ่จึงทุกข์ระทมตรมตรอมหมองเศร้า เพราะลูกไม่ระลึกถึงพระคุณ และไม่ตอบแทนในสิ่งที่ควรตอบแทน ไม่ทำตนให้อยู่ในความดี จึงทุกข์แล้ว ทุกข์เล่าในวัฏฏะสงสาร ระหกระเหินเดินทางไกล ชีวิตคือการเดินทาง เรือนร่างคือศาลาพักอาศัย ชาติแล้วชาติเล่าเวียนเกิดเวียนตาย ขอให้แม่ทั้งหลายที่ทุกข์เพราะลูก เอาความทุกข์เป็น "อริยะสัจ" เสียเลย เอาความ ทุกข์เป็นที่ตั้งแห่งธรรม เอาความทุกข์เป็นที่ตั้งแห่งนิพพิทา เบื่อหน่ายคลายจากวัฏฏะสงสาร อย่าทุกข์ระทมตรมตรอมหมองเศร้า อย่าทุกข์ทนหม่นไหม้ ตีโพยตีพายพร่ำเพ้อรำพันเลย 

ขอจงทำหน้าที่ของแม่ไป และประพฤติธรรมบำเพ็ญธรรมสั่งสมบารมี เป็นหนทางสู่กระแสพระนิพพานอันไม่เวียนเกิดเพราะใคร ๆ อีกในโลกนี้และโลกไหน ๆ ขอให้แม่ทุกท่านทุกคนได้ทราบตรงนี้จุดนี้ให้กระจ่าง แจ้ง จงน้อมจิต "อุปสมานุสติ" หน่วงเหนี่ยวเอาพระนิพพานเป็นอารมณ์ อันไม่มีเกิดธาตุสี่ ขันธ์ห้า ไม่มีแก่ชราชำรุดทรุดโทรม ไม่มีเจ็บป่วยทุรนทุราย ไม่มีความตายให้หวาดหวั่นพรั่นพรึง ถึงพระนิพพาน แล้ว นิภะยัง กะตา ชื่อว่าพ้นจากภัย พ้นจากทุกข์ พ้นจากความคับแค้นเคืองขุ่นวุ่นวายทั้งหลายทั้งปวงเสียได้ 

สุดท้ายนี้ ขอให้พ่อแม่ผู้ให้ชีวิตลูกและขอให้ลูกผู้รู้คุณพ่อแม่ จงมีแต่ความสุขในมรรคผลนิพพาน พ้นจากวัฏฏะสงสารอันมีภัยนี้โดยเร็วพลัน ขอให้ลูกผู้มีบุญทุกคนจงรู้ซึ้งถึงคุณ อะไรที่ดีสามารถทำให้พ่อแม่ ชื่นใจได้ สมควรจะทำตอนนี้เวลานี้เดี๋ยวนี้ ท่านเป็นผู้ให้ความอบอุ่น เป็น ผู้ให้ความหวังดีทุกสิ่งทุกอย่างแก่เรา สมควรแล้วหรือยังที่เราจะตอบแทน บุญคุณของท่านในบัดนี้ สมควรแล้วหรือยัง ? จะรอวันไหน รอเวลาใด เดือนใดปีใดเล่า ? 

ขอการฟังธรรมจงเป็นปัญญาญาณ เป็นแสงสว่างนำทาง อันมี ความสุขพ้นจากเส้นทางอันมีทุกข์มีภัย จนกว่าจะมีกำลังใจตัดกิเลสร้าย คลายกิเลสทิ้ง ประจักษ์จริงในอริยะสัจธรรม สู่มรรคผลนิพพานทั่วหน้ากันทุกท่านทุกคนเทอญ เจริญพร 

กราบขอบพระคุณที่มา :: ธรรมจักร

 

ผู้แสดงความคิดเห็น คมกริช นามมงคุณ (เบลล์) (komkom-dot-ko-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-13 10:23:33


ความคิดเห็นที่ 40 (1563698)

วันแม่

ได้ไปกราบแม่ผู้ให้กำเนิดมาแล้วและขอพรจากแม่

ได้ซื้ออาหาร ผลไม้ไปให้ท่านรับประทานร่วมกันกับพี่ๆน้องๆ

 

วันนี้ขอกราบตักอ.แม่อุบลที่เคารพและบูชา...ถึงจะช้าไป 1 วัน

ก็รักอ.แม่อยู่เสมอคิดถึงทุกลมหายใจ

เพราะอ.แม่ให้ชีวิตใหม่ ช่วยให้ลูกคนนี้หลุดพ้นจากบาปกรรม

ที่ทำมา

อ.แม่อุบลเป็นผู้ให้ความคิดใหม่ +สติ + ปัญญา

ให้ความใจเย็น ดับความร้อนในใจได้

 

สาธุขอบารมีพระพุทธเจ้า หลวงพ่อฤาษีลิงดำ หลวงพ่อปาน

และเสเด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวัณ

ปกปักรักษาร่างกายของอ.แม่ให้แข็งแรงมีกำลังวังชาอยู่ให้นานๆด้วยเทอญ

สาธุ รักอาจารย์แม่อุบลมากๆๆๆๆๆค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น กมลลักษณ์ โปษณกุล อ๊อด (aod5961-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-13 20:18:36


ความคิดเห็นที่ 41 (1563716)

 รักคุณแม่อาจารย์อุบลครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น คมกริช นามมงคุณ (เบลล์) (komkom-dot-ko-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-14 01:21:09


ความคิดเห็นที่ 42 (1563922)

ตั้งแต่เป็นลูกบ้านสวนฯ ก็เพิ่งรู้จักรักแท้ค่ะ

รักแม่ค่ะ

 

ผู้แสดงความคิดเห็น อร่ามศรี สุวัตถิกุล (adda_bkk-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-15 12:12:34


ความคิดเห็นที่ 43 (1564800)

ขออนุโมทนากับทุกๆ ท่านค่ะ

สาธุ

ผู้แสดงความคิดเห็น เบ็ญจากาญจน์ ศุภศิริว้ฒนา (aungpao-dot-benjy-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-19 13:37:19


ความคิดเห็นที่ 44 (1565691)

โมทนาบุญกับคุณโซบิเดย์และทุกท่านคะคนที่เป็นแม่คนแล้วคนและทำทุกอย่างเพื่อลูกและทำในสิ่งที่ถูกต้องเท่านั้น

ผู้แสดงความคิดเห็น บุญภิบาล คงเขียว ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-24 12:24:32



[1]


Copyright © 2010 All Rights Reserved.