ขออนุโมทนาบุญ  คุณศุภรัตน์ ที่มอบธรรมทาน

ให้เพื่อนๆ ได้อ่าน  ทุกคนไม่ดีไปเสียทุกอย่าง

หรอกค่ะ ดิฉันก็ทำบาปผิดศีลโดยเฉพาะศีล

ข้อ๑ เยอะมาก แต่ก่อนเข้าใจว่าการฆ่าสัตว์

เป็นอาหารไม่ผิดหรอก หรือฆ่าสัตว์ เช่นยุง

มด สัตว์ที่มีพิษไม่ผิด เข้าใจอย่างนี้เลยไม่กลัว

บาปเลย แต่เดี๋ยวนี้เริ่มเข้าใจมากขึ้น เพราะ

ชอบอ่านหนังสือธรรมะ ใครเอามาฝากอ่าน

จบแทบทุกเล่ม เลยเข้าใจอะไรง่ายขึ้นทุกที

กลายเป็นคนชอบอ่านหนังสือของหลวงพ่อ

ต่าง ๆ เวลาดูตอน อ.อุบลไต่สวนกรรม ยิ่ง

เข้าใจเพิ่มมากขึ้น ว่าทุกสิ่งเกิดแต่เหตุ

หากแก้ที่เหตุ ทุกอย่างก็จะดีขึ้น หากรู้จัก

กรรมที่ตัวเองก่อ การให้อภัยย่อมเกิดขึ้น

อย่างแน่นอน  และคุณศุภรัฐตอนนี้ก็รู้กรรม

ของตัวเอง ดิฉันคิดว่าทุกอย่างก็จะดีขึ้น

ขอให้โชคดีนะค่ะ สาธุๆๆ

    ขอขอบคุณ  คุณหมวย พรรณสรลี  ชูตระกูล ที่ให้กำลังใจ

     บุญอันใดที่ข้าพเจ้า ศุภรัฐ  ปานธุเดช

      ที่ได้กระทำตั้งแต่อดีตชาติ

     จนถึงปัจจุบันชาติ ขอบุญนั้นจงส่งผลต่อ

     คุณพรรณสรลี  ชูตระกูล ด้วยเช่นเดียวกัน

       เทอญ  สาธุ  สาธุ  สาธุ

อนุโมทนากับคุณ ศุภรัฐ ด้วยค่ะ..

โอ้วว....ขอบคุณมากๆที่เขียนสารภาพเรื่อง หยิบไม้จิ้มฟัน

เพราะชนิดาก็เคยทำเหมือนกัลล์ ไม้จิ้มฟันตามร้านอาหาร

ที่มีกระดาษห่อด้วยนะ ชนิดาก็หยิบใส่กระเป๋ากลับบ้านทีละสองสามอัน

นี่ถ้าคุณศุภรัฐไม่เขียนมา ชนิดาก็นึกไม่ถึงเลยนะคะเนี่ย..

ชนิดาต้องขอขมาและขออโหสิกรรมจากร้านอาหารต่างๆ

ที่ชนิดาเคยหยิบกระดาษเช็ดปาก ไม้จิ้มฟัน น้ำตาลซอง

และอื่นๆกลับบ้านด้วยค่ะ

สาธุ

อนุโมทนากับคุณ ศุภรัฐ ด้วยค่ะ..

ความจริงก็เคยตบยุงตายเหมือนกัน หลายครั้งเลยล่ะค่ะ

ไม่รู้เลยว่ายุงเค้าก็รักชีวิตน่ะค่ะ

ขอสารภาพบาปด้วยค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

ขออนุโมทนาในธรรมทานของคุณศุภรัฐด้วยค่ะ  แหม! เรื่องไม้จิ้มฟัน กระดาษทิชชู ตามร้านอาหาร ทำบ่อยมากเช่นกัน ขนาดดิฉันเขียนสารภาพไปมากแล้ว ยังมีตกหล่นอีกเยอะแยะ  ขอสารภาพบาปด้วยเช่นกันค่ะ  

 โมทนาธรรมทานครับ

 ณัชชาขออนุโมทนาบุญกับธรรมทานกับคุณ ศุภรัฐด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ อ่านคำสารภาพบาปแล้ว ทำให้ณัชชาจำการกระทำที่ไม่ดีของตนเองที่ได้เคยทำไว้เลยค่ะ ณัชชาขอสารภาพบาปด้วยนะคะ ไปร้านอาหาร ณัชชาก็หยิบกระดาษ ไม้จิ้มฟันมาเหมือนกันเลยค่ะ ตอนยังเด็กไปเล่นน้ำกับเพื่อนๆก็เคยฉี่ลงในแม่น้ำค่ะ  บางครั้งตอนอาบน้ำ ณัชชาก็ฉี่ไปด้วยค่ะ ด้วยความที่เร่งรีบ อั้นไม่ไหวและด้วยความที่คิดว่าไม่เป็นไร เฮ้อ เรื่องกรรมและการกระทำนี้ ละเอียดอ่อนมากจริงๆเลยค่ะ 

ณัชชาขอกราบขอขมา อโหสิกรรมจากร้านอาหารต่างๆที่ณัชชาเคยไปใช้บริการทั้งที่จำได้ก็ดี จำไม่ได้ก็ดี พระแม่ธรณีที่ลูกได้ทำกระทำผิดพลาดพลั้งไปทั้งที่เจตนาก็ตามและไม่ได้เจตนาก็ตาม นะคะ สาธุ สาธุ สาธุ

ขออธิบายรายละเอียดในเรื่องที่ฉี่ลงน้ำและลงพื้น

เมื่อสมัยเด็ก ๆ ที่บ้านเป็นบ้านสวน ไม่มีไฟฟ้า น้ำประปา

ไม่มี ถนน หนทางหรือสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ

ต้องอาบน้ำในลำคลองเล็ก ๆ ที่ ปู่ ย่า ตา ยาย ได้สละพื้นดินขุดไว้สำหรับ

สัญจรทางน้ำ  อาบน้ำ รองน้ำฝนไว้สำหรับดื่ม

ไม่มีหม้อไฟฟ้าเหมือนสมัยนี้ ต้องใช้เตาฟืน ต่อมาพัฒนาเป็นเตาถ่าน

ไม่มีโทรศัพท์ใช้ ห้องน้ำก็เป็นพระต็อบเล็ก ๆ ไม้พาด

ฉะนั้น  บางครั้ง แค่ เบา ๆ ก็จะลงพื้นพระธรณี

แต่ก็มีผู้ใหญ่สอนต่อ ๆ กันมาให้ขอขมาโดยใช้คาถาของหลวงพ่อโอภาษี

"อิติสุคะโต  อะระหังพุทโธ นะโมพุทธายะ ปะฐะวีคงคา พระภุมมะเทวา ขะมามิหัง"

ใช้ทั้งขอขมาทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ

หากแกนโลกพลิก  ในอนาคต อาจจะต้องกลับไม่ใช้เตาฟืน ใช้หินมาสีกันให้เกิดไฟก็ได้

ต้องเตรียมตัว เตรียมใจ ไว้นะคะ ขอบคุณทุกท่านที่อนุโมทนาและเสนอความเห็นในกระทู้นี้

บุญใดที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญมาแล้วในอดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาติ

บุญนั้นจงส่งผลแก่ทุกท่าน สาธุ  สาธุ  สาธุ