อนุโมทนาด้วยค่ะคุณนงนภัส ดึกขนาดนี้แล้ว ยังอุตส่าห์มาเขียนแบ่งปันเป็นธรรมทานแ่ก่พวกเราอีก ขอบคุณและยินดีด้วยนะคะ ที่ได้รับสิ่งที่พิเศษๆจากท่านอ.อุบลอยู่เสมอ..

  อนุโมทนาบุญกับพี่หว่าหวา  และคุณนงนภัสด้วนค่ะ

พี่หว่าหวาเก่งจริง ๆ  ไม่ร้อง  และยังมีสติคิดถึงหม่ามี๊อาจารย์อุบลให้ช่วย

ก่อนทาบอดี้โลชั่น  เก่งจริง ๆ ค่ะ  สาธุ  สาธุ

ขออนุโมทนากับน้องหว่าหวาด้วยจร้า

สาธุ สาธุ สาธุ

 โมทนาครับ

ขอขอบคุณทุกความเห็น

         นงนภัสขอกราบขอสมาอภัยต่อองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลวงพ่อฤาษีลิงดำ หลวงพ่อเสงียม หลวงพ่อเกษม  หลวงพ่อปาน พระอาจารย์รัตน์ เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ ท้าวมหาราชทั้งสี่ องค์มหาพีระมิด องค์สฟิ้งค์ทั้งสอง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สิ่งศักดิ์สิทธ์ทั้งหลายในบ้านสวนพีระมิด  อาจารย์ อุบล อาจารย์มงคล ที่แจ้งว่าจะเล่าเรื่องอัศจรรย์อีก 1 เรื่อง แต่เล่าล่าช้าไปหลายวันคือ 

จี้พีระมิดอัศจรรย์ใช้ปลุกคนให้ตื่นได้

             วันเดียวกันพอกับถึงบ้านก็เข้าบ้านไม่ได้คุณมวลผู้หวังดีกับลูกสาวคนโต (ชื่อน้องเมษ์)ฝากกุญแจบ้านไว้กับคนข้างบ้าน(เขานอนดึก)ให้ลูกกลัวลูกเข้าบ้านไม่ได้ทั้งที่ทุกคนมีคนละชุดอยู่แล้ว (กรรมเกิดขึ้นแล้วซิข้างบ้านเอากุญแจมาคืนให้กับลูกสาว)

       ขอเล่าเรื่องส่วนตัวของน้องเมษ์ (นักเรียนชั้น ม.3 )นิดนึงเธอมาบ้านสวนไม่กี่ครั้ง แต่เธอจะฝากเงินใส่บาตรวิระธโยเท่าที่เธอเก็บได้แต่ละวันจะฝากมาทำบุญกับอาจารย์อุบลเสมอ (การที่ชีไม่ค่อยมาบ้านสวนต่อสมอเนื่องจากเธอเรียนหนังสือ ตลอด ทั้ง 7 วัน)

พอชีก็ขึ้นไปนอนหลับช่วงเวลาเที่ยงคืนชีก็จะหลับลึกมากเรียกยากมากถ้าไม่ประชิดตัว นงนภัสโทรหาเขา  9  ครั้ง ยังไม่วี่แววรับสาย  นงนภัสเห็นท่าไม่ดีคงยากที่จะปลุกให้ตื่นได้(เปิดแอร์นอนอีก) จึงขออนุญาติบอกสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่บ้านสวนพีระมิดที่ข้าพเจ้าได้ไปทำบุญมาทั้งวันขอทุกพระองค์ช่วยปลุกลูกให้ตื่นมาเปิดทีเถิดเป็นวิธีสุดท้าย แล้วก็เตรียมหาไม้มากระทุ้งตรงห้องนอนเขาหลังบ้านก็ไม่ใจว่าจะเป็นผลสำเร็จหรือเปล่ายังไม่ทันกระทุ้งคุณมวลมาตามว่าลูกลงมาเปิดบ้านให้แล้วแล้วชีขึ้นไปหลับต่อ (ในใจนึกไชโยถ้าไม่อย่างนั้นอาจจะต้องไปนอนบ้านคุณแม่ประคำแน่)

    ตอนเช้าเจอหน้ากัน นงนภัสถามน้องเมษ์ เมื่อคืนปลุกตั้งนานไม่เห็นมีทีท่าจะตื่น เพราะอะไรลูกถึงตื่นขึ้นมาได้  แม่เมื่อคืนเมษ์มีความรู้สึกว่ามีอะไรมากดที่หน้าอกน้องเมษ์รู้สึกเจ็บจึงตื่นแล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้น แล้วตอนเช้าก็ดูรอยเจ็บตรงจี้พีระมิดห้อยอยู่ก็ปกติไม่มีรอยกดทับเลย อัศจรรย์จริงๆคิดไม่ถึงว่าจี้พีระมิด นอกจากให้มีพลังและยังปลุกคนได้  นงนภัสมีความเชื่อว่าสิ่งศักดิ์ของบ้านสวนพีระมิดทุกๆอย่างถ้ามีไว้บูชาและติดตัวก็จะสื่อถึงกันได้เสมอไม่ว่าจะอยู่ใกล้หรือไกล

      น้องเมษ์เล่าว่าปกติใส่สร้อยพร้อมจี้ไปโรงเรียนจะโดนอาจารย์เก็บแต่ของเขาอาจารย์ได้แต่มองแล้วก็ไม่ว่าอะไร เพื่อนถามกันใหญ่เลยจี้สวยและแปลกคืออะไร อยากได้บ้างน้องเมษ์บอกให้ไปศึกษาในเว๊ปไซค์บ้านสวนพีระมิดก่อนแล้วค่อยมาคุยกันนะ

ขออนุโมทนาด้วยครับ สำหรับประสบการณ์อันน่าอัศจรรย์

 ขออนูดมทนาด้วยนะค่ะ

น้องเมษ์น่ารัก...บอกเพื่อนให้ไปอ่านเวบก่อนค่อยมาคุยกัน 

ลูกขอกราบขอบพระคุณ สมเด็จพระสัมมาสัมพุทเจ้าทุกๆพระองค์

พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์

หลวงปู่ปาน

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ

ท่านดตาจินิน องค์เทพพีระมิด องค์เทพสฟริงซ์ ท่านอ.อุบล

และสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิดค่ะ

ที่ทำให้ลูกได้มีโอกาสรู้จักกับเวปบ้านสวนพีระมิด และมีโอกาสได้บูชาองค์พีระมิดจำลอง

ตอนนี้มี ๖ องค์ ธนบัตรขวัญถุง  ๒ ใบ  สติกเกอร์บ้านสวนฯ ๒ ใบ จี้พีระมิด และต่างหูพีระมิดค่ะ

ก่อนจะเล่าปาฏิหาริย์ขอเล่าความชั่วของตัวเองซะก่อนนะคะ

วันที่ได้มาแรกๆก็ใส่จี้พีระมิดไปขายของค่ะ แต่วันนั้นมันเงียบมาก

แล้วไม่รู้มันเป็น(บ้า)อะไรปากเสียค่ะ ดันพูดว่า"ไม่เห็นช่วยอะไรเลย"

พูดเสร็จก็นึกว่า (ขออภัยที่ใช้ศัพท์ไทยแท้แต่โบราณ)"กูพูดไปได้ยังไงว่ะ"

ก็คิดเสียใจอยู่นะคะ แล้วก็ลืมไป บางทีก็คิดขึ้นมาอีก

หลังจากนั้น เงียบจริงๆเลยค่ะ(สมพรปากจริงๆ)

แล้วก็เจ็บค่ะ เจ็บขากรรไกร อยู่ ประมาณ 2 วัน ก็เอ๊ะ  เป็นไรหว่า

ก็ไม่ได้ไปโดนอะไรนี่นา ก็ขอขมาหน้าองค์พระ แต่ไม่หายค่ะ

แถมเริ่มปวดหัว วันนี้เป็นวันที่ 2 แล้ว แล้วมาเปิดเวปดู

ก็เจอบทความเกี่ยวกับ การมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ตั้งอยู่ในที่ไม่สมควร

ของอ.อุบลค่ะ ตรงกับตัวเองเลยค่ะ คิดว่าจะย้ายหนังสือธรรมะที่ตั้งอยู่

ในตู้วางทีวี แต่ได้แต่คิดไม่ทำซักที

วันนี้เลยเปิดมาเจอเลย

ส่วนเรื่องปากเสียนั้น ก็ขอขมาหลายครั้งค่ะ แล้ววันนี้ก็นึกว่าจะเขียน

สารภาพในเวปดีมั๊ยน๊อ

ขายดีเลยค่ะ ลูกค้ามาเรื่อยๆเลย ก็เลยคิดว่าต้องเขียนแล้วหล่ะ

คนเรามันเป็นอย่างนี้จริงๆเลย

ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา ฮือๆ

ลูกรู้แล้วเจ้าค่ะ ลูกจะระวังปาก ระวังใจให้มากกว่านี้เจ้าค่ะ

ส่วนเรื่องปาฏิหาริย์  ถ้าเห็นแต่ของคนอื่นนี่จะไม่ค่อยเชื่อซักเท่าไหร่

ก็ยอมรับบ้างว่ายังลังเล สงสัยอยู่ค่ะ

แต่ตอนนี้เชื่อแล้วค่ะ เพราะอะไรเหรอคะ

พิมพ์สารภาพเสร็จ (แต่ยังพิมพ์ไม่จบ) แว๊ปไปกินข้าวแป็บเดียว

กลับมา ขากรรไกรหายเจ็บแล้วค๊า 

Oh! my God

เป็นไปได้จั๊งได๋  ไม่เจอกับตัวไม่รู้ซึ้งนะคะ

(บางท่านที่สงสัยอยู่ อยากลองดูไหมคะแต่ต้องทนทรมานสังขารหน่อยนะคะ ฮะๆ แต่อย่าลองดีกว่าค่ะ ขอเตือนมันเจ็บจริงๆ )

ลูกขอกราบงามๆ ๓ ครั้งขอกราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์เจ้าค่ะ

ถึงลูกจะไม่มีมโนมยิทธิแต่ลูกก็สัมผัสถึงความเมตตาที่ทุกๆพระองค์ทุกๆท่านมีให้

แก่ลูกหลานทุกคนค่ะ

ส่วนปาฏิหาริย์อีกเรื่องคือ ได้นำธนบัติขวัญถุงให้แฟนไปติดบูชาที่ร้านของเค้า

แฟนบอกว่า ทำไมพักนี้ได้รางวัลจากบริษัทคู่ค้าแบบง่ายๆจัง

ทั้งสิ่งของและเงินตอบแทน(แฟนยังไม่ค่อยเชื่อเรื่องปาฏิหาริย์บ้านสวนฯซักเท่าไหร่ค่ะ)

แต่เค้าก็งงกับสิ่งที่ได้อยู่อ่ะค่ะ

เราก็บอกว่าไม่ใช่เพราะเราบูชาองค์พีระมิด กับธนบัตรขวัญถุงเหรอจ๊ะ

แฟนทำหน้าเมินๆนิดนึงค่ะ ช่างเค้าไปก่อน(เดี๊ยะ ซักวันจะหรู่ซึก(ภาษาใต้จ๊ะ))

และอีกเรื่องค่ะตั้งแต่รู้จักกับบ้านสวนฯ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ท่านอ.อุบล และท่านสว. พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ หลานๆ

ทำให้ตัวข้าพเจ้าเองปฏิบัติธรรมจริงจังมากขึ้นค่ะ

จากขี้เกียจมาก ก็ขี้เกียจน้อยลง แต่ยังขี้เกียจอยู่  ฮะๆ เอ๊... ยังไง

จะพยายามค่ะ จะพยายามเอาตัวขี้เกียจออกไปให้ได้

สู้ๆ ไฟท์โตะ

สุดท้าย ไม่ท้ายสุด

ลูกขอกราบขอขมา องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์

พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์

พระอรหันต์ทุกพระองค์ พระอริยเจ้าทุกพระองค์

หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ครูบาอาจารย์ทั้งหลายของลูก

เสด็จพ่อท้าวเวสสุวรรณ ท่านดตาจินิน องค์เทพพีระมิด

องค์เทพสฟริงซ์ ท่านอ.อุบล และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วสากลจักรวาล และที่บ้านสวนฯ

สิ่งใดที่ลูกได้ล่วงเกินทั้งกาย วาจา ใจ

ลูกขอกราบขอขมาด้วยใจจริงค่ะ  สาธุ ลูกสำนึกแล้วเจ้าค่ะ ลูกจะจำจนวันตายเลยค่ะ

ขออนุโมทนากับธรรมทานของทุกๆท่าน นะคะ สาธุ สาธุ สาธุ

(หายปวดหัวแล้วค่ะ อิ๊ๆ)