กราบสวัสดีอาจารย์อุบล และขอสวัสดีเพื่อนสทาชิกทุกท่าน

ดิฉันได้ไปบ้านสวนพีระมิดครั้งแรกเมื่อประมาณปลายปี ๕๓ โดยการดูรายการ ทำให้ดิฉันอยากไป เนื่องจากดิฉันเป็นภูมิแพ้(เป็นมาตั้งแต่เด็ก)ไม่สามารถออกแรงกลางแดดได้เป็นเวลานาน แต่วันแรกที่ดิฉันได้ไปบ้านสวนพีระมิดได้ใช้แรงกาย ขุดดิน ช่วยยกปูนและงานอื่นๆระหว่างรอการบำบัด ดิฉันไม่รู้สึกเหนื่อยและไม่เกิดอาการภูมิแพ้ ทั้งที่มีฝุ้นเยอะมาก ปกติดิฉันเวลาโดนฝ่นหรือควันจะมีอาการไอหรือจาม และอีกอาการคืออาการปวดหลัง ซึ่งเป็นมาตั้งแต่ตอนตั้งท้อง หลังจากการคลอดก็ยังปวดอยู่ทำให้ไม่สามารถนอนหงายได้ และก็ได้ไปทำการตรวจรักษาแต่ทางโรงพยาบาลแจ้งว่าไม่ได้เป็นอะไร แต่ทุกวันนี้ดิฉันไม่มีอาการปวดหลังเหลืออยู่เลย อีกเรื่องหนึ่งคือลูกชายของดิฉันไม่สบายท้องเสียและอาเจียรมากต้องนอนโรงพยาบาลให้น้ำเกลือ ซึ่งในตอนนั้นดิฉันตกใจมากคิดอะไรไม่ออก แต่ในคืนที่สองดิฉันได้อธิฐานว่า "อาจารย์แม่อุบลช่วยหลานด้วยน่ะค่ะ ลูกจะพาหลานไปกราบอาจารย์แม่อุบล"พอในวันร่งขึ้นหมอก็ถอดสายน้ำเกลือและดูอาการอีก ๑ วันก็กลับบ้านได้ ดิฉันก็ได้พาลูกชายไปกราบอาจารย์อุบลแล้วเมือ่ เดือน พ.ค.ที่ผ่านมาและดิฉันก็ได้ให้คำมั่นกับอาจารย์อุบลว่าจะเข้ามาโพสท์เรื่องราวที่ได้เกิดขึ้นกับดิฉันให้กับเพื่อนสมาชิก ขออภัยอาจารย์อุบลด้วยน่ะค่ะที่หนูล่าช้า อาจารย์โปรดอภัยให้ด้วยน่ะค่ะสำหรับข้ออ้างที่หนูใช้อ้างกับตัวเองตลอดว่า "ไม่มีเวลาบ้างล่ะเพราะต้องเลี้ยงลูก , ไม่มี Internet , ต้องไปขายของบ้าง ทำให้ไม่มีเวลา" สำหรับเรื่องของดิฉันยังมีอีกค่ะ แล้วจะเข้ามาเขียนให้เพื่อนๆสมาชิกกันอีกน่ะค่ะ  ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่เข้ามาอ่าน