นมัสการองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์

องค์หลวงพ่อปาน หลวงพ่อพระราชพรหมยาน

สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิดทุกพระองค์

ท่านท้าวเวสสุวรรณ และท่านอาจารย์มงคล-ท่านอาจารย์อุบล

ที่เคารพอย่างสูงครับ

---------------------------------------------------------------

ผมขออนุญาตคัดลอกเรื่องนี้

นำมาเล่าในที่นี้ เพื่อเป็นธรรมทาน แก่ทุกคน

เพื่อให้เกิดความเบื่อหน่ายในภพชาติ

และทราบถึงความรู้สึกของสัตว์

จนไม่อยากฆ่า ทำร้าย และงดการกินเนื้อสัตว์ได้ ดังนี้ครับ

************************************

บุพเพนิวาสานุสติญาณ หรือ ญาณระลึกชาติ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหลวงปู่จะมีหรือไม่

สมเด็จพระพุทธองคืได้ญาณนี้เมื่อคืนวันตรัสรู้ในเวลาปฐมยาม

ซึ่งเป็นญาณลำดับแรกที่ทรงบรรลุ ทราบทราบระลึกชาติหนหลังได้

ทั้งของพระองค์เองและสัตว์โลกอื่นๆ

ตั้งแต่ชาติหนึ่งจนถึงเอนกชาติหาประมาณมิได้....

พระพุทธองค์ไม่แต่จะเคยเป็นเทวดา อินทร์ พรหม มนุษย์

ที่เป็นทั้งท้าวพระยามหากษัตริย์ พระเจ้าจักรพรรดิเท่านั้น

หากท่านเคยเป็นคนยากจนเข็ญใจ ก็มีอยู่หลายชาติ ทั้งเคยเป็นสัตว์เดรัจฉาน

แม้การตกนรกหมกไหม้ก็เคยผ่านขุมนรกต่างๆ มาแล้วเช่นกัน

ทำให้พระองค์ทรงเบื่อหน่ายในชาติกำเนิด การเวียนว่ายตายเกิดเป็นอย่างยิ่ง

การจุติแปรผัน ตายแล้วเกิด เกิดแล้วตาย ของสัตว์โลกไม่มีที่สิ้นสุด

ญาณนี้เองเป็นเบื้องต้น เป็นบันไดขั้นแรกในคืนวันเพ็ญเดือนหก

เมื่อสองพันห้าร้อยสามสิบพรรษาเศษที่ผ่านมา

และเป็นเหตุให้พระองค์ไปสู่การตรัสรู้ คือ

พระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณในกาลต่อมา

สำหรับญาณการระลึกรู้อดีตชาตินี้ ศิษย์ผู้ใกล้ชิดหลวงปู่ชอบ ฐานสโม

ได้เคยขอโอกาสกราบเรียนถราบหลวงปู่

ซึ่งท่านก็ยอมเล่าให้ฟังบ้างเป็นสังเขป

หลวงปู่บอกว่า ท่านไม่ได้ระลึกชาติได้มากมายอะไร

ที่สมเด็จพระพุทธองค์ทรงระลึกได้เป็นเอนกชาติหาประมาณมิได้นั้น

เป็นเพราะพระองค์ทรงมหาสติ มหาปัญญา มหาบารมีอย่างหาผู้ใดเทียบมิได้

สำหรับหลวงปู่นี้ เท่าที่ระลึกชาติได้

ท่านไม่เคยเป็นกษัตริย์มักจะเป็นคนตกทุกข์ได้ยากเสียมากกว่า

เคยเป็นพ่อค้าขายผ้าชาติลาว ออกเดินทางมากับ พ่อเชียงหมุน

(อุปัฏฐากคนหนึ่งในชาตินี้) ข้ามแม่น้ำโขงมาฝั่งไทย

มาทานผ้าขาวหนึ่งวาและเงิน 50 สตางค์ บูชาถวายพระธาตุพนมพร้อมทั้ง

อธิษฐานขอให้ได้บวชได้พ้นทุกข์

ท่านเล่าว่าท่านเคยมาช่วยสร้างพระธาตุพนมด้วยสมัยพระมหากัสสปะเถระเจ้า

พระธาตุพนมนี้สร้างก่อนพระปฐมเจดีย์

เคยเป็นทหารไปหลบภัยที่ถ้ำกระ เชียงใหม่ และได้ตายเพราะอดข้าวที่นั่น

หลวงปู่ เคยเป็นพระภิกษุ รักษาศิลอยู่กับพระอนุรุทธ

เคยเป็นสามเณรน้อย ลูกศิษย์พระมหากัสสปะ

สำหรับการเกิดเป็นสัตว์ นั้น หลวงปู่เล่าว่า

ท่านผ่านพ้นมาอย่างทุกข์ยากแสนเข็ญ เช่น

เคยเกิดเป็นผีเสื้อแล้วถูกค้างคาวไล่จับเอาไปกินที่ถ้ำผาดิน

เคยเกิดเป็นฟาน หรือเก้ง ไปแอบกินมะกอก กินยังไม่ทันอิ่มสมอยาก

ก็ถูกมนุษย์ไล่ยิง เขายิงที่โคกมนถูกที่ขา

วิ่งหนีกระเซอะกระเซิงไปตายที่บ้านม่วง

เมื่อครั้งเกิดเป็นหมีไปกินแตงช้าง (แตงร้าน) ของชาวบ้าน

ถูกเจ้าของเขาเอามีดไล่ฟันถูกหัวถูกหู เคราะห์ดีไม่ถึงตาย

แต่ก็บาดเจ็บมาก ต้องทนทุกข์ไปจนกระทั่งหายไปเอง

เคยเกิดเป็นไก่ มีความรักผูกพันรักชอบนางแม่ไก่สาว

จึงอธิษฐานให้ได้พบกันอีก ทำให้กลับมาเกิดเป็นไก่ซ้ำถึง 7 ชาติ