ดิฉันชื่อ ชนกพร  เอี่ยมชัย  อาชีพรับราชการ ตำแหน่งนักวิชาการสาธารณสุขชำนาญการ (หัวหน้าสถานีอนามัย)

 ที่ทำงาน สถานีอนามัยหนองสามวัง หมู่ 4  อ.หนองเสือ จ.ปทุมธานี

ขออนุญาตเล่าสู่กันฟังเพื่อเป็นอุทาหรณ์สอนใจค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า แม่ดิฉันป่วย อ่อนเพลีย ไม่มีแรง กินไม่ค่อยได้  และดิฉันได้ไปฉีดยาบำรุง และเอายาบำรุงให้กินเมื่อ

วันที่ 27 เม.ย. ที่ผ่านมา พอประมาณ 2 ทุุ่มวันที่่ 28 เม.ย. พี่สาวโทรมาบอกว่าแม่ดีขึ้นและจะเลี้ยงพระเพราะว่าดูดีซีดี รายการอ.อุบลและอนุโมทนา เราก็ตอบโต้ทันทีว่า ไม่ใช่อนุโมทนาอย่างเดียวหรอก ฉันไปฉีดยาและเอายาไปให้กินด้วย  วันศุกร์ที่ 29 ช่วงสายๆก็ไปร่วมเลี้ยงพระที่วัดและอนุโมทนาบุญกับแม่ และไปทำงานตอนบ่าย ช่วงบ่ายแก่ๆ รู้สึกว่าเจ็บทีเพดานในปากเริ่มเป็นแผลร้อนใน ก็เอายามาทานและกินต่อ วันเสาร์ที่ 30 เม.ย.ไปส่งพี่สาวเข้าคอร์สกรรมฐานที่ร่มอารามธรรมสถาน บ่ายดูดีวีดี รายการอ.อุบลด้วยกันกับสามี ก็เลยคุยกับสามีว่า พรุ่งนี้(วันที่ 1 พ.ค.54) ไปบ้านสวนกัน(สามีไม่เคยไป) ตั้งใจมาทำบุญใช้แรงกาย และดิฉันดูรายการครบ 3ครั้งแล้ว ต้องการมาเขียนขอสารภาพบาป เลยโทรชวนน้องสาวและแม่ให้ไปด้วยกัน

วันที่ 1 พ.ค. ที่ผ่านมาฝนตกแรงมาก สามีเกือบเปลี่ยนใจ แต่ดิฉันบอกว่าตั้งใจแล้วไปเถอะ  พอมาถึงบ้านสวนประมาณ 10 โมงกว่า ฝนไม่ค่อยเยอะ ได้เข้าไปเขียนชื่อที่สมุดร่วมบุญ เจอน้องเลยถามว่าจะเขียนสารภาพบาปได้ที่ไหน น้องอัญ(ทราบชื่อภายหลัง)บอกว่า วันนี้ขอขมาและขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เลยได้คุยกันประเด็นที่จะขอขมา และไปขุดดินและขนดินบ่อน้ำพลังพีระมิด 9 เที่ยวได้ สามีและน้องสาวก็ทำด้วยกัน และช่วยตักปูนและหิ้วปูน ส่วนแม่เก็บใบไม้  จนน้องอัญมาหาบอกเตรียมตัวไปขอขมาและขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์  จึงล้างเนื้อตัวและไปนั่งรอคิวขอขมา

อ.อุบลคุยกับน้องอัญหลายประเด็นและบอกว่า เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณมาบอกอาจารย์หลายวันให้พูดเรื่อง ศาสดาของทุกๆศาสนา เปรียบเหมือนเราเรียนหนังสือกว่าจะจบมาทำงานต้องเรียนหลายวิชา  ดิฉันฟังไปก็คิดตามไปด้วย

พอถึงดิฉัน ๆ รายงานตัว และท้าวความถึงการมาบ้านสวน  และกล่าวขอขมาต่อพระพุทธองค์ หลวงปู่ฤาษีลิงดำที่เคยคุยกับผู้ปฏิบัติธรรมที่เคารพนับถือ เขาเล่าว่าเคยไปเข้ากรรมฐานวัดท่าซุงแล้วไม่ได้อะไรคงไม่ถูกจริต ดิฉันบอกว่าคงไม่ได้ทำมาสายนั้น ซึ่งอ.อุบลได้เมตตาอธิบายเรื่องสายนั้นสายนี้ ที่จริงคือสายเดียวกันคือสายพระพุทธเจ้่า ได้ขอขมาต่อองค์พระบาทสมเด็จเจ้าอยู่หัว (ในเรื่องวางรูปพระบรมฉายาลักษณ์ไม่เหมาะสม,ใส่สตางค์ในกระเป๋ากางกง)และร่วมวิจารณ์ราชวงศ์กับบุคคลอื่น สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวน และอาจารย์ อ.อุบลที่เคยสงสัย และเรื่องอนุโมทนาบุญของแม่ที่พี่สาวโทรมาบอกและเราแย้งไป อาจารย์เลยถามว่าหลังจากนั้นชีวิตเป็นอย่างไรในการงาน ตอบว่าก็เรื่อยๆ (ซึ่งความจริงมีอุปสรรคบ้าง แต่ไม่รู้จะเริ่มเล่าอย่างไร)  ดิฉันก็นึกถึงเรื่องเป็นแผลร้อนใน วันนั้นสนทนาหลายประเด็นจนจำไม่ค่อยได้ อ.อบลขอบารมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ดิฉันหายจากการเจ็บปวด หลังจากขอขมาไปก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆ จนได้ 90% ดิฉันนึกถึงที่อ.อุบลคุยกับน้องอัญ เรื่องศาสดาของทุกศาสนา เพราะดิฉันเคยว่าเพื่อนร่วมงานทางอ้อมว่าศาสนาพุทธน่ะดีที่สุดแล้วเพราะไปนิพพานได้  ซึ่่่่งเขาเคยนับถือศาสนาพุทธ และเปลี่ยนไปนับถือศาสนาคริสต์แทน  อ.อุบลเลยให้ขอขมาพระเยซูศาสดาของศาสนาคริสต์ และดิฉันก็รู้สึกหายเจ็บปวดแผลร้อนใน

ดิฉันขอกราบขอบพระคุณพระพุทธองค์ หลวงปู่ฤาษีลิงดำ สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนฯ พระบาทสมเด็จพรเจ้าอยู่หัว พระเยฃู และ อ.อุบลที่เมตตาให้ดิฉันได้มีโอกาสกราบขอขมาและท่านให้อภัยในสิ่งที่ดิฉันล่วงเกินและคิดไม่ถึง ถ้าดิฉันไม่ได้ไปบ้านสวนวันนั้น คงไม่มีโอกาสได้ขอขมาและกล่าวขอบคุณสิ่งศกิ์สิทธื์ ต่อไปดิฉันจะระมัดระวังในสิ่งที่ดิฉันไม่สามารถสัมผัสได้ แต่ท่านมีอยู่จริง  และจะมาร่วมทำบุญกับบ้านสวนฯ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ในทุกๆครั้งที่มีโอกาสค่ะ