จาก ผดุงศักดิ์ (กาละมังถังแตก)

                                             ศิษย์หน้าใหม่ บ้านสวนฯ 

                                             อ.นาดี   ปราจีนบุรี

                                   27 พ.ค. 54

เรื่อง    ขอขอบพระคุณ อาจารย์อุบล และสิ่งที่ได้รับ

          จากการไป บ้านสวนฯ

กราบเรียน   อาจารย์ อุบล  ที่เคารพอย่างสูง

          จากการที่ผมได้ไป บ้านสวนฯ เมื่อวันที่ 21-26 พ.ค.54

รวม 5 วัน , 5 คืน เนื่องจากปัญหา สุขภาพ และ การเงิน, ปัญหา     

สุขภาพคือ ผ่าตัดหมอนรองกระดูกคอ ทับเส้นประสาท                 

เมื่อ ก.พ.52 แล้วไม่ดีขึ้น แขน ขา อ่อนแรง ทำงานไม่ได้                   

จึงมีปัญหาการเงิน ตามมา

        ในระหว่างที่อยู่บ้านสวนฯนั้น ก็ได้ใช้แรงกายทำงานเพื่อ

สร้างบุญ งานที่ทำเช่น ช่วยงานในครัว (ทุกเช้า เพราะเห็นใจ

น้องปุ๋ย หัวปั่นอยู่คนเดียวในครัว แต่น้องเธออดทนเป็นเลิศ ไม่มี

เสียงบ่นแม้แต่น้อย) ขุดดินบ่อน้ำพีระมิด , ทอนไม้ไผ่แล้วผ่าซีก       

เตรียมไว้ให้ลุงบุญสร้างบ้านพีระมิด, ขุดดิน และเทหินคลุกหน้าบ้าน

อาจารย์ (ก่อนกลับบ้านช่วงเช้า)

       ไปบ้านสวนฯคราวนี้ ได้รับสิ่งดี ๆ และสิ่งที่เป็นโทษดังนี้ครับ

        1. สิ่งที่ดี ๆ ที่ได้รับคือ

            -เจอ พี่ ๆ น้อง ๆ ญาติธรรม ที่น่ารักกันทุกคน  ทุกคน

อัธยาศัยดีมาก ทักทายเป็นกันเอง ทำให้รู้สึกอบอุ่น เมื่อก้าวแรก

ที่เข้ามา ณ สถานที่อันศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ ที่สำคัญ จิตอันมีแต่ความ

เมตตา และ เป็นกันเองของอาจารย์  ทำให้เรารู้สึกสัมผัสได้

            -คืนวันเสาร์ที่ 21 พ.ค.54 ได้ร่วมฝึกมโนมยิทธิ และ         

อาจารย์ได้นำขอขมากรรมและมอบกายถวายชีวิตแด่                        

พระพุทธเจ้า ที่สำคัญมาก ๆ และดีใจมาก ๆ คือ การขอยกเลิก           

กรรมที่เราทำมาทั้งหมด ตั้งแต่อดีตชาติ จนถึงปัจจุบันชาติ

ลบบัญชีบาปโดย เสด็จพ่อท้าวเวสสุวรรณ โดยมีพุทธองค์                 

เป็นองค์ประธาน อาจารย์นำกล่าวดูเผิน ๆ เหมือนเป็นพิธี                   

เล็ก ๆ แต่ผลนั้นยิ่งใหญ่มาก  ตั้งแต่ผมเกิดมาอายุขึ้นหลัก                    

เลข 5 แล้ว ยังไม่เคยเจอครูบาอาจารย์ท่านใดทำได้แบบนี้เลย          

เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ผมภูมิใจมากครับ ที่มีบุญบารมีได้มาเป็นลูกศิษย์   

อาจารย์  ทำให้ผมได้เป็นคนใหม่ เสมือนเกิดใหม่ ไม่งั้นอาจจะ              

มีสิทธิ์ร่วงลงสู่อบายภูมิเป็นแน่  อีกทั้งลีลาการพูดของอาจารย์

น้ำเสียงของอาจารย์ก็ไพเราะ สดใส  มีจังหวะจะโคน ฟังแล้ว             

เกิดปีติสุข ทำให้จิตเกิดสมาธิได้ง่ายขึ้น   นอกจากนั้นยังได้                

สัมผัสกับ ท่านเสด็จพ่อท้าวเวสสุวรรณ แบบใกล้ชิด ซึ่งคิดไม่ถึงว่า

ไส้เดือน กิ้งกือ อย่างผม ชาตินี้จะได้พบเจอกับเทพชั้นผู้ใหญ่

เช่นนี้ได้ 

         -ในวันพุธที่ 25 พ.ค. ในขณะที่กำลังเลื่อยไม้ไผ่รวก เพื่อ

ทอนออกเป็นท่อน ๆ แล้วผ่าซีกเตรียมไว้ให้ช่างนั้น  ในขณะที่

เลื่อยไม้อยู่นั้น ผมก็ทำสมาธิไปด้วย และพิจารณาธรรม                   

(บางกอง) ไปด้วย  จนจิตเกิดธรรมปีติในขณะที่เลื่อยไม้ไผ่

อยู่นั้น  ในขณะที่ท่อนไม้ไผ่หลุดออกจากลำ ด้วยคมเลื่อย

ท่อนแล้ว ท่อนเล่า  ทันใดนั้นจิตของผมก็รู้ว่า ต่อไปนี้เรา                     

จะต้องปฏิบัติในธรรมหัวข้อใด  เพื่อให้จิตเราสูงขึ้น และ

ละเอียดขึ้น เพราะขณะนั้นผมทำงานอยู่คนเดียว เงียบ ๆ ใต้ร่ม

มะม่วง ใกล้บ้านพีระมิด ช่างเหมาะเหลือเกินในช่วงเวลาขณะนั้น

        อาจารย์ครับ  ผมดีใจมากที่ได้มาบ้านสวนฯ  และผม

สามารถพัฒนาจิตของผมได้  ไปอีกระดับหนึ่ง  ถึงแม้ว่า

มันจะน้อยนิดสำหรับพระอริยเจ้า  แต่สำหรับผมแล้ว

ผมรู้ตัวของผมเอง  เพราะจากนี้ไปเราจะไม่ถอยหลัง

กลับไปทำบาป หรือผิดศีลอีกแล้ว เพราะเหตุว่า

เสด็จพ่อท้าวเวสสุวรรณ กระแทกแรงมาก ๆ เห็นกัน

จะจะใน บาป บุญ คุณ โทษ ต่าง ๆ

        สรุปแล้วว่า มาบ้านสวนฯคราวนี้ สามารถต่อยอด

ธรรมของเก่า (ที่ไม่ได้เรื่องนัก) ได้พอสมควร  เท่านี้                             

ผมก็ปีติแล้วครับ

         2. สิ่งที่เป็นโทษที่ได้รับ คือ ผื่นคัน สงสัยว่าจะ

เป็นขี้กลากหรือเปล่า ขึ้นที่ ซี่โครงด้านบน ใต้รักแร้

ทั้ง 2 ข้าง ในตำแหน่งเดียวกัน โดยเกิดขึ้นมาโดย

ฉับพลันทันใด เมื่อกลับมาถึงบ้าน ซึ่งผมได้ทบทวน                 

เหตุการณ์ สิ่งที่น่าจะเป็นสาเหตุของผื่น หรือ ขี้กลากนี้คือ

         1. อาจจะผิดคำสั่งครูบาอาจารย์ กล่าวคือ เมื่อ

วันที่ 24 พ.ค. ในขณะที่ผมเลื่อยไม้ไผ่ เพื่อเป็นอุปกรณ์

ก่อสร้างบ้านพีระมิด อยู่นั้น   อ.อุบล ได้ให้ คุณกัญญ์มา

เรียกผม ให้ไปขุดดินหน้าบ้านอาจารย์ ผมก็ไปช่วยลุงบุญ

ขุดในทันทีที่เรียก  จนเย็นเลิกงาน  ด้วยความซื่อของผม

เมื่อบอกไปขุดดินเสร็จแล้วก็คือจบกัน รุ่งขึ้นเราก็ไปทำงาน

เก่าเราต่อไป  โดยที่ไม่ได้ใส่ใจว่าที่ให้ขุดดินหน้าบ้าน

อาจารย์นั้นเขาจะทำอะไร  เมื่อรุ่งขึ้นผมก็ไปทำงาน                         

ของผมต่อ เพราะจิตจดจ่อกับกองไม้ไผ่กองนั้น เพราะ

เหตุว่า รุ่งขึ้นเราจะต้องจัดการกับกองไม้ไผ่นั้น

ให้เสร็จ  เพราะรุ่งขึ้นอีกวันเราจะกลับบ้านแล้ว

ประกอบกับ ผมเห็นลุงบุญอยู่บนวิหารใหญ่ ก็คิดว่า

วันนี้งานหน้าบ้านอาจารย์คงไม่ได้ทำ เราไปจัดการ

กองไม้ไผ่กองนั้นดีกว่า 

     เมื่อตกค่ำมา คุณตุ้มบอกผมว่า อาจารย์ถามถึงผม

ผมตกใจ กลัวกว่าจะหนีงานหนัก มารู้ตัวอีกทีเมื่อ

มาเข้าห้องน้ำ เห็นเขาทำงานกันหน้าบ้านอาจารย์

ก็ครึ่งค่อนวันไปแล้ว ก็เลยปล่อยเลยตามเลย

เพราะเราก็ไม่ได้ทิ้งงานอื่น แต่ก็กังวลใจเล็กน้อย

        ไม่รู้ว่า เทวดา เล่นงานกรณีนี้หรือเปล่า

             2. ผมเอาน้ำพีระมิดกลับบ้านใส่ขวดขนาด                        

500 ซีซี น้องปุ๋ยถามว่า เอาน้ำพีระมิดไปมาก

เท่าไร ผมจึงตอบตามความเป็นจริงไป น้องปุ๋ยบอกว่า                       

เอาไปได้ไม่เกิน 1 แก้ว ผมไม่รู้จะทำอย่างไร                                    

จะเทน้ำพีระมิดคืนก็ไม่รู้จะเทคืนใส่ตรงไหน                                

เพราะขวดน้ำดื่มพีระมิดก็คว่ำอยู่ อีกทั้งขวด                                  

ของเราก็เป็นขวดเก่า  ใช้ปากกระดกเอา                             

จะเทคืนคงไม่ดีแน่  ก็เลยตัดสินใจดื่มซะ 

เพื่อให้เหลือในปริมาณไม่เกิน 1 แก้ว ตามกฏ

            3. เรื่องน้ำพีระมิดเหมือนกัน  เมื่อผมกลับ                             

ถึงบ้านแล้ว (อ.นาดี  ปจ.)  สุนัขคนข้างบ้านติดกัน 

เราสนิทกัน ทั้งคน ทั้งสุนัข ปรากฏว่าสุนัขตัวนี้                                 

มื่อเขาเห็นผมกลับมาถึงบ้าน เขาก็ดีใจวิ่งมาหาผม                          

แล้วเขาก็ขึ้นมาบนรถ  (เขาชอบขึ้นรถเที่ยว)                                    

ซึ่งหน้ารถผมเต็มไปด้วยของเต็มหน้ารถ                                         

จึงทำให้พื้นที่หน้ารถแคบ ทันใดนั้น

สุนัขข้างบ้าน ก็เหยียบขวดน้ำพีระมิด ผมก็ใจไม่ดี

หลังจากนั้นประมาณ 5 นาที ผื่นแดง คัน ขึ้นมาใน

ทันทีทันใด บริเวณซี่โครงใต้รักแร้ ข้างขวา ต่อมา

อีกประมาณ 30 นาที ก็ขึ้นข้างซ้ายอีก ในตำแหน่ง

เดียวกัน เป็นที่อัศจรรย์ ยิ่งนัก   ผมรู้ตัว เลยเข้า

ห้องพระ น้ำน้ำพีระมิด และ องค์พีระมิดจำลอง

ขอขมา ต่อพระพุทธเจ้า หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษี

ท้าวมหาราชทั้ง 4   เสด็จพ่อท้าวเวสสุวรรณ                                

เทวดา ทุกท่านที่บ้านสวนฯ  อาการขณะนี้                                        

ก็ยังมีผื่นขึ้นอยู่ รู้สึกคัน ๆ ลักษณะผื่นคัน                                     

คล้าย ๆ ขี้กลาก  แต่ยังไม่ฟังธงว่า เป็น                                             

ขี้กลากหรือไม่ เพราะไม่เคยเป็น

         จึงกราบเรียนมาให้อาจารย์ได้ทราบ

และถ้าเป็นไปได้  อยากจะให้อาจารย์ บอกถึง

สาเหตุของอาการผื่นคันดังกล่าวครับ

         ท้ายนี้ ผมขอขอบพระคุณอาจารย์อุบล

และครอบครัว เป็นอย่างสูง ที่ได้ให้สถานที่                                   

ให้อาหาร ให้น้ำ และอื่น ๆ เพื่อทำกิจกรรมต่าง ๆ

เพื่อสร้างบุญให้แก่ตนเอง  และขออนุโมทนาบุญ

ในบุญทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ อ.อุบล ได้บำเพ็ญมา

ตั้งแต่อดีตชาติ จนถึงชาติปัจจุบัน  สาธุ สาธุ สาธุ.