หนูขอกราบสวัสดี ท่านอาจารย์ อุบล

หนูชื่อ นางสาววรางคณา พุฒศรี

เรื่องที่หนูจะเล่านี้ มันเกิดขึ้นมานานหลายเดือนแล้วค่ะ แต่หนูไม่ได้เขียนเล่า

แต่ตอนนี้ หนูรู้สึกอยากจะเล่าเรื่องนี้ เพื่อเป็นธรรมทาน และแสดงความกตัญญูต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพรองค์ค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า หนูไม่สามารถลงทะเบียนเรียนวิชา ไมโครโพรเซสเซอร์   ได้เนื่องจาก อาจารย์เปิดรับแค่ 60 คน(ไม่แน่ใจนะค่ะว่า60คนหรือเปล่า) แต่หนูก็ไม่ได้กลุ้มใจแต่อย่างใดเนื่องจากคิดว่า เดี๋ยวลองไปคุยกับอาจารย์ดู เผื่ออาจารย์จะเห็นใจ ให้เรียนอีกสักคน แต่แล้วอาจารย์ก็ไม่ให้เพราะ อาจารย์ให้เหตุผลว่า ถ้าหนูขอ อาจารย์รับ เดี๋ยวจะเป็นการเอาเปรียบเพื่อน แล้วอีกอย่าง วิชานี้เป็นวิชา แลป ด้วย เครื่องมีจำนวนจำกัด  ในตอนนั้นก็ไม่ได้โกรธอาจารย์นะค่ะ นึกอยู่เสมอว่าเป็นความผิดเราเองที่ลงไม่ทัน   หลังจากนั้นก็ได้กลับหอ และก็นึกถึง อาจารย์อุบล นึกถึง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทุกพระองค์ที่บ้านสวนพีระมิด บอกว่าช่วยลูกด้วย ถ้าลูกไม่ได้ลงวิชานี้ ในเทอมนี้ เทอมหน้าลุกต้องเรียนหนักแน่ แล้วไม่รู้จะจบสี่ปีมั้ย เนื่องจากยังมีอีกหลายวิชาที่ยังไม่ได้ลงเรียน แล้วบางวิชาเวลาเรียนก็ชนกัน  หนูบอกว่าหนูอยากเรียนวิชานี้เทอมนี้ ช่วยหนูด้วย

ในวันรุ่งขึ้น ประมาณตอนเที่ยง เพื่อนโทรมา บอกว่า เหมียวจะลงวิชาไมโครโพรเซสเซอร์  หรอ หนูบอกว่าใช้ เพื่อนบอกว่า เราจะถอนวิชานี้อยู่ ถ้าจะลงเดี๋ยวเราถอนแล้วเหมียวรีบลงเลยนะ เพราะมีคนรออยากเรียนหลายคน 

ตอนนั้นรู้สึกดีใจมาก ดีใจอย่างบอกไม่ถูก แล้วได้ถามเพื่อนว่า รู้มาจากไหน ว่าเราจะลงวิชานี้  แล้วเขาก็ บอกว่า ไม่รู้เหมือนกัน จำไม่ได้แล้วว่าใครไปบอก นึกไม่ออกจริงๆ แต่รู้ว่าให้มาถามเหมียวเพราะเหมียวจะลงวิชานี้ เขาก็เรยมาถามหนูค่ะ  แต่หนูพยายามถามเขาอยู่หลายครั้งนะค่ะ ว่าใครเป็นคนบอก เขาก็บอกว่าเขาจำไม่ได้แล้ว

หนูอยากจะขอขอบพระคุณ พระพุทธองค์ หลวงพ่อปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านท้าวเวสสุวรรณ ท่านมหาราชทั้งสี่ ท่านดตาจินิน องค์เทพสฟิงค์ ท่านอาจารย์อุบลและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ ที่บ้านสวนพีรมิดค่ะ  และขอบคุณเพื่อนคนนั้นมากค่ะ

ที่ได้ช่วยให้หนูลงวิชานี้ได้  ถ้าหนูลงวิชานี้เทอมที่แล้วไม่ได้ หนูคงไม่จบสี่ปีแน่ๆ เพราะ เวลาเรียนของวิชามันชนกัน แล้วอีกอย่าง เปิดแค่บางเทอมเท่านั้นค่ะ