เหตุเกิดที่อยากตั้งกระทู้นี้คือ ช่วงที่ไปบวชพรามห์ที่วัดท่าซุงระหว่างวันที่ 9-14 ธค.53 ที่ผ่านมา  และได้มีการฝึกญาณ 8 

ซึ่งครูผู้ฝึกได้ถามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับลูกศิษย์หลวงพ่อท่านหนึ่งว่าเป็นโรคไข้หวัด 2009  และเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล  ในคืนหนึ่งได้มีชายผู้หนึ่งได้เข้าไปถามชื่อ-นามสกุล ซึ่งน้องเขาตกใจจนนึกชื่อตัวเองไม่ได้  แต่บอกชื่อนามสกุลของท่านปู่พระอินทร์ไปแทน  ชายผู้นั้นก็หายวับไป 

คิดๆ ดูแล้วว่า  ถ้าเป็นเราในตอนนั้นน่ากลัวมากว่าจิตของเรายังไม่มั่นคง  คงไม่สามารถนึกถึงความดีที่เราเคยทำ หรือนึกถึงพระนิพพาน  เพราะเราไม่ได้ฝึกจิตให้ชินว่าถ้าจะตายตอนนี้ จิตเราจะไปที่ใด   

และเช้านี้เองขณะที่กำลังทานข้าวขาหมูอยู่ก็เกิดอาการข้าวติดคอ  ทรมานมากรีบดื่มน้ำตามขณะนั้นรู้สึกว่า จิตเราทรมานคิดถึงแต่อาการข้าวติดคอ หายใจไม่ออก จิตเศร้าหมองทรมานมากๆ   นี้ถ้าตายไปขณะนั้นคงได้ไปท่องนรกแน่ๆ เลย  แทนทีจะนึกถึงพระพุทธเจ้า / พระธรรม/ พระสงฆ์  หรือบุญที่เราทำมา 

จึงคิดว่าเราประมาทในชีวิตเหลือเกิน 

จึงเป็นคำถามว่าคนที่รู้ว่าจะต้องตายภายในระยะเวลานั้นๆ  ยังมีเวลาทำตัว ทำใจ เพื่อเตรียมพร้อมในเวลานั้น   แต่เราซิไม่รู้จะตายเมื่อไหร่  ตอนไหน  อย่างไร  จะเตรียมใจให้พร้อมได้อย่างไร

มานึกถึงคำสอนของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ที่ท่านเคยสอนไว้ว่า  เมื่อตื่นนอนให้คิดว่าเราจะมีชีวิตถึงวันนี้มั๊ย  หากจะต้องตายขอไปนิพพานทันที  ร่างกายนี้ไม่ใช่ของเราเราแค่มาอาศัยอยู่ไม่นานก็พัง  พังแล้วเราจะไปนิพพาน  และให้จิตของเราทรงพรหมวิหาร 4 ไว้ตลอดเวลา   เช็คว่าในด้านของ บารมี 10 เราพร่องด้านไหนหรือเปล่า  และหมั่นพิจารณาว่าร่างกายของเรามันดีตรงไหน  หาความสุขได้จริงๆ หรือ  

 ลมหายใจอย่าหายใจทิ้งขว้าง  

ให้หายใจแบบรู้ลมหายใจหรือเป็นพุทธานุสติ 

      ขอคิดเห็นในหลักกว้างๆ  เพื่อให้ท่านได้เข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็น  

ไขกระจ่าง  อธิบายขยายความ   เพื่อท่านอื่นๆ จะได้เข้าใจ มากยิ่งขึ้น  นี่เป็นเพียงปัญญาอันน้อยนิดยิ่งกว่าหางอึ่งของผู้เขียน ที่เข้าใจค่ะ  อย่างน้อยตอนนี้ก็จะนึกถึง อ.อุบล และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย  ที่ท่านได้เมตตาพวกเรามาโดยตลอด  และบุญที่เราได้ทำทุกอย่างในบ้านสวน  เอาไปรายงานผลบุญ-ผลกรรม  หากโดนไต่สวนขึ้นมา ก็จะได้มีผลงานรายงานท่านบ้าง

หรือนี่จะเป็นที่มาว่าเหตุใด ท่าน อ.อุบลจึงได้แนะนำให้พวกเราฝึก กสิณ 10  รวมทั้งการฝึกแสงสว่างในตัวเรา เพื่อให้คิดดี ทำดี พูดดี  และทำไมถึงให้เร่งสร้างความดีในสถานที่บ้านสวนพีระมิด ??  ใตรรู้ช่วยตอบทีค่ะ

เหตุใด ท่าน อ.อุบลจึงได้แนะนำให้พวกเราฝึก กสิณ 10  รวมทั้งการฝึกแสงสว่างในตัวเรา เพื่อให้คิดดี ทำดี พูดดี  และทำไมถึงให้เร่งสร้างความดีในสถานที่บ้านสวนพีระมิด ??  ใตรรู้ช่วยตอบที

***********************

ที่ทราบ..เพราะอาจารย์ได้กล่าว

ถึงอานุภาพ กสิณ 10 กอง

และอยากให้ปฏิบัติได้

หากเกิดเหตุการณ์

หรือภัยพืบัติต่าง ๆ ก็สามารถ

นำเอาอานุภาพของกสิณ 10 กอง

เป็นตัวช่วยได้ เช่น

เมื่ออากาศหนาว ก็ใช้เตโชกสิณ ( กสิณไฟ )

เมื่ออยู่ในที่มืด ก็ใช้อาโลกสิณ ( กสิณแสงสว่าง )

และอาจารย์ต้องการให้ทุกคน คิดดี..ทำดี...พูดดี

ทำความดี  ละเว้น ความชั่ว  รักษาศิล 5 ให้ได้

ก็เพื่อ...ยืดเวลา...เหตุการณ์เลวร้าย...ที่จะเกิดขึ้นได้...บนโลกใบนี้

**************

อาจารย์ขา....ในขณะที่ทำสมาธิตามที่

อาจารย์เป็นผู้นำ...การกำหนดจิตของแมว

ได้ส่งอารมณ์...ให้ตามไปกับคำพูดที่อาจารย์นำ

แต่การกำหนดแสงสว่าง..หรือ..แสงเทียน

เป็นการจับความนิ่งของจิต...

ถูกหรือผิดค่ะ

เพราะแมวคิดว่า...

สิ่งที่แมวได้ภาพนิมิต...

ก็ไม่ใช่...สิ่งที่อาจารย์พูดนำ

อย่างเช่น...เห็นพระพุทธองค์...เห็นหลวงพ่อฤาษี

เห็นเปลวเทียน...ซึ่งก็ไม่ใช่...อันที่ถืออยู่ค่ะ

ยังจับหลักไม่ถูกค่ะ...มือใหม่หัดขับ...

เข้าเกียร์ไม่เป็น...อาจารย์ช่วยทีนะคะ

ได้โปรด

ขออนุโมทนา กับคุณอัญชลา บุตรโส กับกระทู้ดีๆ เช่นนี้

ขอบคุณค่ะ ความตายอยู่ติดกับตัวเรานี่เอง นะคะ

เตรียมตัวตายไว้แล้วทุกขณะจิต

แต่บางที ควา่มไม่มั่นคง กับสภาพอารมภ์ ที่มากระทบกับจิตใจ

ทำให้จิตหลุด..ไม่เกาะ พระพุทธเจ้า

ดวงตาเห็นธรรม ขอบคุณค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

ในหนังสือหลวงพ่อก็บอกให้ระลึกถึงความตายวันละหลายครั้ง เป็นการดีมากๆเลยค่ะหากเราจะพร้อมทุกเมื่อ ทุกขณะจิต พึงสังวรณ์ไว้ตลอดเวลา

ก็ดีกว่าตายแบบไม่รู้ตัวจ้า...สาธุค่ะ

           ลด...ละ...เลิก....ขอให้ทุกขณะจิตเกาะเกี่ยวกับพระพุทธองค์

    เพื่อจะตรง....แล....ดิ่ง....สิ่งที่เรียกว่า.......พระนิพพาน

ขออนุโมทนาบุญกับกระทู้ของคุณอัญชลา ด้วยนะคะ

เพิ่งจะมีเวลาได้เข้ามาอ่าน เกือบพลาดซะแล้ว

เฮ้อ... ยังมีอีกหลายๆกระทู้ที่ยังไม่ได้อ่านเหมือนกัน

ขอบคุณนะคะ จะว่าไปชนิดาก็เป็นคนนึงแหล่ะ ที่ใช้ชีวิตแบบประมาทมาตลอดเหมือนกัน

เพราะไม่เคยคิดถึง"ความตาย"แบบจริงๆจัง แบบเผื่อใจไว้จริงซักที มีแต่คิดแค่ระดับผิวๆเอง...

แต่มีบางประโยคที่อ.อุบลเคยพูดไว้ในรายการคุยไปแจกไป จำไม่ได้ว่าเทปไหน...

จำได้แต่เพียงว่า วัดง่ายๆ่ว่าถ้าตายแล้วคุณจะไปอบายภูมิหรือไม่ ให้ดูว่าตอนนี้คุณรู้สึกยังไง

มีความสุขไหม๊ หรือมีแต่ความทุกข์ ความเครียด ห่อเหี่ยว ถ้าเป็นแบบนั้น และเผลอตายขึ้นมาตอนนี้

ก็ดิ่งลงอบายภูมิเลย...แหล่ะ ....คำพูดอาจจะไม่ได้เป๊ะๆตามที่อาจารย์พูดนะคะ จำแบบชัวร์ๆไม่ค่อยได้

แล้ว..

โอ้แม้เจ้า...ฟังแล้วชนิดาสะดุ้ง..เลย ตายล่ะหว่า..มีความคิดแว๊บเข้ามาในหัวว่า

ถ้าฟลุ๊คตายขึ้นมาตอนนี้ ซรวย!!!....แน่เลยเรา.... ทั้งๆที่ในช่วงนั้นทำบุญบ่อย

แต่จะฝากให้คนอื่นทำให้บ้าง หรือให้คนอื่นโอนเงินทำบุญให้บ้าง หลายๆรายการ หลายๆวัด

หลายๆที่ แต่ก็รู้สึกว่า ไม่ได้มีความสุขมากกับบุญเหล่านั้น ตั้งแต่นั้นมา

ชนิดาก็เลยบอกตัวเองว่า "ตนเป็นที่พีึ่งแห่งตน" ทำบุญใหญ่ด้วยตัวเองเลยดีกว่า

จึงได้เริ่มฝึกวิปัสสนาสมาธิอย่างจริงๆจังๆทุกๆวัน มีสมาธิบ้าง ไม่มีบ้าง

แต่ก็มุ่งมั่นทำให้ได้ทุกวัน  วันละชั่วโมง สองชั่วโมง... ตั้งแต่เดือนมิ.ย. แต่พอมาถึงปลายเดือนสิงหา..

อยู่ดีๆ ก็มีอาการขี้เกียจ เริ่มเว้นบ้าง ตอนนี้ฝึกน้อยมากๆ แต่จะเปลี่ยนเป็นภาวนาคาถาต่างๆ...

ตลอดเวลาที่ว่างและนึกขึ้นได้ซะมากกว่า

ก็ประมาณว่า ยังเป็นมนุษย์ขี้เกียจอยู่นั่นเอง...

อสังคหิตัง      อสังคหิเต

ฝึกบังศกุลเป็นกับบังศกุลตายเข้าไว้ครับพี่น้อง

ใกล้กับเหตุการณ์ที่จะเกิดภัยพิบัติในเร็ววันนี้แล้ว  ขอให้ทุกท่านจงมีสติอยู่กับตัวเอง และเร่งทำความดีในทุกขณะจิต อย่าประมาทในชีวิตว่ายังไม่เกิดอะไรขึ้น แต่ให้เตรียมพร้อมทุกขณะ เพราะเรากำลังจะเข้าสู่อีกยุคหนึ่งแล้ว  ศีลเราบริสุทธิ์หรือยังสำคัญมาก  การทำความดีทั้งทางกาย วาจา ใจ  ละเว้นความชั่ว ทำจิตใจให้บริสุทธิ์ และให้นึกถึงพระพุทธเจ้าไว้ นึกถึงแสงสว่างให้ครอบคลุมไปทั่วโลกและจักรวาล หากเกิดอะไรขึ้น ดั่งที่ท่าน อ.อุบลได้เมตตาเตือนพวกเราไว้  พุทโธ  ปะโตเมตัง พลังพีระมิด พิชิตทุกสิ่งในจักรวาล

ซึ่งเข้าใจว่า

พุทโธ   จิตจับภาพและ นึกถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกลมหายใจเข้าออก เพื่อมีที่ยึดเหนี่ยวของจิต อีกทั้งเราได้มอบกายถวายชีวิตแต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว  หากตายไปขอไปขอให้ได้อยู่ในแดนพระพุทธองค์

ปะโตเมตัง   คาถานี้ท่านท้าวเวสสุวรรณทรงเมตตาช่วยเหลือให้รอดพ้น หากสวดด้วยจิตศรัทธาไม่ใช่กลัวตายจึงสวด และหากนึกอะไรไม่ออกจริง ๆ  วิธีง่ายๆ แค่เอ่ยชื่อของท่าน อ.อุบล และนึกถึงท่าน สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในบ้านสวนก็จะมาช่วยท่านทันที

พลังพีระมิด  วัตถุพีระมิดจำลอง  เสื้อพีระมิด เครื่องประดับพีระมิดต่างๆ จะช่วยให้รอดพ้น และสามารถช่วยเหลือรักษาโรคภัยได้  สามสิ่งนี้  สามารถช่วยให้พวกเรารอดพ้นภัยได้

ขออนุโมทนา

ด้วยค่ะ คุณอัญชลา

สาธุ สาธุ สาธุ..................

อนุโมทนากับธรรมะ ดีๆด้วยค่ะ

คุณอัญชลา

สาธุ

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะกำลังต้องการพอดีเลย

อนุโมทนาอีกครั้งค่ะคุณอัญชลา

และกราบขอบพระคุณอ.อุบลกับสุดยอดของคำเตือน

พุทโธ  ปะโตเมตัง พลังพีระมิด พิชิตทุกสิ่งในจักรวาล

สาธุ สาธุ สาธุ...

แต่เพียงแค่รู้ แต่ไม่ฝึกไว้ให้เคยชิน เมื่อถึงเวลาคับขัน

เราอาจจะขาดสติ จนลืมนึกถึง อานุภาพอันเกินคาด

ของสิ่งล้ำค่าเหล่านี้ก็ได้นะคะ......

ทุกขณะจิตเกาะเกี่ยวกับพระพุทธองค์ รักษาศีล 5  อย่าให้พร่องเลยละ +พรมวิหาร 4  อิหิโอตับปะ

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ