คำสารภาพบาป+เล่าเรื่่อง+ขอบพระคุณในความเมตตาของอ.อุบล

ขอนบน้อมก้มกราบฝ่าพระบาทพระพุทธองค์สมเด็จองค์ปฐม และองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ อ.อุบล เสด็จพ่อท้าวเวสสุวรรณ ท่านท้าวมหาราชทั้ง4 องค์มหาพีระมิด องค์เทพสฟิงค์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่บ้านสวนพีระมิดทุกๆพระองค์ ขออารธนาบารมีทุกๆพระองค์ ได้โปรดมาเป็นสักขีพยานและรับรู้การสารภาพผิดที่ได้กระทำลงไป และขอถวายธรรมทาน นี้เป็นปฏิบัติบูชาแด่พระพุทธองค์ทุกๆพระองค์ และขอฝากกุศลจากธรรมทานแด่พระพุทธเจ้า ให้ถึงแก่เทพเทวาที่รักษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ในกาลบัดนี้ด้วยเถิดพุทธเจ้าค่ะ

เนื่องด้วยวันที่14 พ.ค54 นี้หญิงได้ไปบ้านสวนพีระมิดและได้เข้าไปขอขมากับท่านอ.อุบล และท่านได้เมตตาอย่างที่สุด มากกว่าทุกครั้งที่หญิงเคยมาที่บ้านสวน หญิงสัมผัสได้ถึงความเมตตาของท่านต่อหญิงจริงๆ รู้สึกตื้นตันร้องไห้ตลอดเวลาที่คุยกับท่าน ดีใจมากค่ะ เรื่องที่หญิงขอขมาคือ

1.เคยปรามาสในหลวง พระราชวงศ์ เคยมีส่วนรู้เห็นรับฟังได้ยินในการ ที่ผู้อื่นพูดถึงท่านในทางไม่ดี แต่ก่อนหญิงคือมีหัวใจสีแดง ยอมรับว่ารักแดงค่ะ หลายคนพูดถึงท่านว่าไม่ช่วยบ้าง รู้เห็นเป็นใจเข้าข้างเสื้อเหลืองบ้าง กล่าวว่าถึงพระราชวงศ์คนนั้นนี้ ไม่ดี เรารับฟัง ไม่ต่อความ แต่ไม่ได้เดินหนีไป เท่ากับว่า เรารู้เห็นเป็นใจ เสมือนหนึ่งเป็นผู้พูดเองค่ะ ท่านอ.อธิบายว่า อ.ท่านไม่ได้เสื้อสีไรทั้งนั้น ไม่ได้ว่าสีอะไรไม่ดี (จำได้เท่านี้แต่ท่านพูดต่ออีก)และหญิงได้เคยดูภาพโป๊ของเจ้าฟ้าชายและพระชายาค่ะ   ท่านอ.ให้หญิงขอขมาในหลวงท่าน หญิงกราบขอขมาท่านและขนลุกชันอย่างเห็นได้ชัด

2.หญิงคิดปรามาสอ.อุบล ด่าว่าท่าน อี.อก และเย็.. พระพุทธเจ้า (ขออนุญาติ.. นะคะไม่ได้อายค่ะเพราะบอกอ.ท่านไปแล้วแต่ให้เกียรติเวปไซค์ค่ะ)แต่ที่คิดแบบนี้มันมาเอง มาแว๊บเอง ซึ่งชั่วอย่างหาประมาณไม่ได้ คือหญิงมาที่นี่ได้4 ครั้งค่ะ เคยเข้าค่าย2-3 และจิตก็ยังเป็นปกติดี ไม่ได้คิดแบบนี้แต่ที่มีคือนำกิเสลมาด้วย ตอนน้้นเป็นภูมิแพ้ที่หน้าอยากหาย อยากรวย แต่ก็ไม่หายไม่รวย (แต่ก็ยังไม่ได้คิดแบบนี้ค่ะ) แต่พอกลับไปแล้ว เปลี่ยนจิต เปลี่ยนการกระทำ เปลี่ยนพฤติกรรม เปลี่ยนความคิด น้อมนำคำสอน ของอ.มาใช้ (ไม่ได้ทั้งหมด แต่ก็พยายามในทุกๆวัน) เหตุจึงเกิดทันที หันหน้าเข้าหาความดี สวดมนต์ไหว้พระ อยากไปนิพพาน ไม่อยากเกิด อยากมีอารมณ์จิตที่เป็นสุข และไม่อยากได้อะไรอีก สวยก็ยังอยากอยู่แต่ไม่มาก รวยก็ไม่อยากแล้ว อยากได้นั่นนี่โน้น ไม่อยากได้ เอาแค่เป็นคนดี มีจิตสะอาดพอแล้วอยากไปนิพพานอย่างเดียว ก็ปรากฎการณ์ไม่ธรรมชาติก็บังเกิดทุกขณะจิตที่ปราถนาจะทำดี เรียกอ.อุบล ในใจ นอกใจ ก็มีนามสกุลให้ท่านด้วยคำต่อท้ายให้ท่านว่า ี.โปร๋ อะไรแบบนี้ ด่าบ้าง เอาเป็นว่ารักใครเป็นหมด จิตต้องการเกาะพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์ ก็จะมีคำว่า กระด..พระพุทธเจ้า บ้าง เป็นมาหลายเดือน เป็นแล้วเป็นเล่า เป็นไม่เว้นวัน เสียใจ สำนึก ค้นหาเหตุผลก็หาไม่พบ และได้ดูรายการตอนคุณป้อมวิศวะ ที่เป็นสาวกของพระเทวทัต ทำให้รู้สึกว่ามีคนเป็นเหมือนเราด้วยนี่หน่า นึกว่าเป็นคนเดียว แต่เค้าน้อยกว่ามาก จึงตั้งจิตอษิฐานต่อหน้าtv ถึงพระพุทธองค์ว่าลูกอยากไปขอขมาอ.อุบล ซักครั้งหาลูกต้องตายในชาตินี้และเร็ววันนี้ก็ตายได้แต่ขอไปขอขมาอ.ก่อนเถอะไม่งั้นถ้าตายก็คงไม่ได้ไปดีแน่ ไม่นานเท่าไหร่เย็นวันนั้นพี่ส้มก็เมล์มาบอกว่าพี่จะไปบ้านสวนวันที่14 หญิงไปบ้างหรือเป่า (ไม่ได้ชวน) หญิงก็ตอบเมล์ไปมา และพูดว่า หนูรู้สึกดีกับพี่ส้มยังไงบอกไม่ถูกเหมือนเราเป็นพี่น้องกันมายังไงบอกไม่ถูก แปลกจัง(สัญญาเดิม) และได้ไปพบกันในวันนั้น มาถึงท่านอ.ได้รับฟังเสร็จ ท่านบอกว่าก็หนูเป็นสาวกของพระเทวทัต เคยเต้นยั่วยวนพระพุทธองค์มาในอดีตชาติมาก่อน (แต่อ.ท่านพูดเยอะกว่านั้นค่ะ หญิงขอเอาประเด็นใหญ่ๆนะคะ และพี่ส้มก็เข้ามา เธอ2คนน่ะเคยเต้นยั่วพระพุทธองค์มาด้วยกัน จริงๆมี3คน อีกคนเดี๋ยวก็มา จากนั้น หญิงก็กราบขอขมาพระพุทธองค์ ขนก็ลุกอีก

3.หญิงเคยมีส่วนขโมยพระพุทธรูป รู้เห็น ดูต้นทางนั่งรถไปด้วยถึงจะไม่มีเจตนา แต่ก็เสหมือนหนึ่งได้ทำ กรรมนั้นสำเร็จแก่หญิงด้วยเฉกเช่นเดียวกันค่ะ และยังรู้เห็นในการที่เค้าทำร้ายท่านเจ้าโอวาส และเรารับรู้ ท่านอ.ถามหญิงว่าเจ้าโอวาสตายไม๋ หญิงไม่รู้ หญิงไม่ได้ขึ้นไปค่ะ แต่รู้ว่าเขาทำร้าย ท่านอ.อุบลให้ขอขมาเจ้าโอวาทค่ะ ขนก็ลุกอีกค่ะ

4.หญิงเคยคิดว่าอ.ขายของ เครื่องสำอางค์ และได้ขอขมาท่าน และเข้าใจแล้วค่ะในสิ่งที่อ.อธิบายมาแล้วกับหลายคน แต่ที่หญิงขอขมาเพราะไม่อยากให้อะไรมาคาอยู่ในใจอีก

อันนี้เท่าที่สมองอันน้อยนิดของหญิงจะรับจำได้นะคะ ขอถ่ายทอดแบบย่อๆเพราะว่าจำไม่หมด สมองมันคิดไม่ออก ตื้อ (ก็คิดซะขนาดนั้น)

มาถึงประเด็นต่อไปที่จะกล่าวถึงและเป็นหัวใจของเรื่องนี้และกรรมที่ติดมาอยู่ในหัวขณะนี้ค่ะ

หลังจากคุยกับอ.ท่านแล้วก็ไปทำงานขุดบ่อน้ำพีระมิดต่อให้ครบ9เที่ยวทำโน่นนี่นั่น ก็เฉยๆ ไม่มีอาการปวดหัว แต่มาตอนหัวค่ำ หัวที่ไม่ปวดก็ปวดอย่างรุนแรงตั้งแต่เริ่มนั่งในศาลา ประมาณ1ทุ่มและทำกิจกรรมสวดมนต์สมาธิ รับฟังธรรมะของพระพุทธองค์โดยผ่านอ. จนถึง5ทุ่มครึ่ง (สุดทนแล้วค่ะ) ไปบอกอ.ท่านว่า หัวหนูปวดเหมือนจะแตกค่ะ อ.ท่านแตะหัว ให้หาย และได้ถามอ.ท่านว่าพระพุทธองค์ไม่ให้อภัยหนูเหรอค่ะ อ.บอกท่านให้อภัย แต่มันเป็นเศษกรรม หนูก็รายงานต่อว่า วันนี้พอสารภาพเสร็จแล้วหญิงก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พอมานั่้งศาลา อาการ.ด่า จิตชั่วช้าก็มาอีก อ.ท่านก็ตอบว่าเศษกรรมมันเยอะ พอคิด ให้ขอขมาที่คิดล่วงเกิน หลายหลายครั้งเป็น10ครั้งก็ได้  ก็กราบเท้าท่าน เสร็จก็เป็นอีก แต่ไม่ได้บอกท่าน เพราะว่ามีคนอื่นคุยอยู่ ไม่กล้าแทรก และด้วยจิตคิดว่าท่านเมตตาเรามากแล้วไม่อยากรบกวนท่าน เกรงใจท่าน ตอนแรกมันปวดน้อย ก็คิดว่าไม่บอกท่านหรอก เกรงใจท่าน ไม่ต้องการรบกวนท่านแม้แต่น้อย แต่มันปวดเหมือนหัวจะแตกซะให้ได้ จึงต้องบอกและท่านแตะแล้วก็หายจริง แต่ก็เป็นอีก เอ...ทำไมหนอนึกไม่ออก ทนปวดต่อไป นอน ตื่น กลับบ้านนั่งรถก็ปวดอีกไม่มากแต่หนักๆนึกไปนึกมาคิดได้ว่าอาจเป็นเพราะเราทำตัวเสมือนอ.อุบลหรือเป่า เพราะเราคิดกรรมให้คนอื่น คือ แม่สามี ที่พามาด้วย มาครัังแรก หญิงบอกให้เขียนคำสารภาพบาปมาแต่แรกแล้วก่อนมา แกก็ไม่เขียนไม่ถามว่าทำไง เหมือนแกไม่สนใจจะเขียน จนแกมา แล้วคิดกันว่าจะเขียนเพื่อจะได้บำบัด เพราะแกปวดขาเดินกระเผก และต้องพยุง แต่เหมือนแกนึกกรรมไม่ออก เรานึกให้ ต้องคิดแทน เช่น กรรมที่ทำกับคนมีไม๋ ถามแม่แบบนี้ อะไรบ้าง แกตอบมีเคยตีหมา ตีลูกหลาน แล้วหญิงถามอีก อะไรอีก เคยติดตังไม่ใช้ แล้วหญิงถามอีก

แม่ตอบ:เถียงพ่อแม่

หญิง:อะไรอีก

แม่:เถียงพ่อแม่ 

หญิง:เอาเกี่ยวกับโรคที่ขาหน่ะที่นึกได้

แม่:ตีหมา

หญิง:กับคน ง่ะ

แม่:...(คิด)

หญิง:เคยหันเท้าไปทางพระพุทธรูปไม๋

แม่:เคย มั้งแหละ แบบไม่รู้ ไม่เจตนา

หญิง: อะไรอีก (ใจนึกจะได้รีบไปทำงาน)

แม่:พูดล่วงเกินพระราชวงศ์

แม่:เคย

พี่หญิง:ใครบ้าง

แม่:พระราชวงศ์นั่นแหละ

หญิง:พระราชินีเป่า

แม่:ยักหน้า

หญิง:ล่วงเกินว่าไง

แม่:เดี๋ยวบอกเอง(ประมาณนี้)

พี่ส้มเข้ามา เบรค ว่าไปทำงานก่อน เขาให้เขียนมาจากบ้าน (ประมาณนี้ค่ะ) แฟนก็บอกงั้นก็ไม่ต้องเขียน ก็เก็บกระดาษไป และแฟนได้นำกระดาษที่เอามาขียนติดกลับมาด้วย พึ่งถามและพึ่งเห็น งานกำลังจะเข้าแล้วเจ้าค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ส่งems ด่วนมากที่สุด(ได้อีกเรื่องแล้ว)

บทสรุป คือ หญิงคิดได้ว่า ได้ทำหน้าที่ไตร่สวนกรรมแม่่สามี แทนอ.อุบลไปแล้ว และได้สำเร็จกรรมนั้นแล้ว จะไม่ขอบอกว่า เพื่อเป็นข้ออ้าง ว่าไม่มีเจตนา เพราะหวังดี หรืออื่นๆ และได้นำคำสอนในคืนนั้นของ ท่านอ.อุบล มาใส่ปัญญา อันน้อยนิด ว่า บางคนทำผิด ชอบอ้างโน้นนี่ นั่น ให้พ้นผิด โทษคนนั้นนี้ เพื่อตัวเองจะได้ไม่ผิด และหญิงก็จะไม่ทำแบบนั้น  หญิง ยืด อก รับผิด ทุกข้อหา ทุกกรณี ว่า หญิงสาระแหน่ เอง เจ้าค่ะ ฉะนั้น หญิงรู้เหตุแล้วเจ้าค่ะ และจะได้ดับเหตุนั้นด้วยการขอขมาพระพุทธเจ้า และอ.อุบล ทันที น้อมจิตไปกราบเท้าขอขมาท่าน แล้วจะไม่ทำอีกค่ะ ไม่กล้าแล้วค่ะ (เดี๋ยวมาแจ้งผล)

สุดท้ายแต่จะไม่ท้ายสุด หญิงจะไม่ไปไหนจากพวกเราชาวบ้านสวนพีระมิด แน่นอนค่ะ

คำขอบคุณ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ อ.อุบล

ลูกนางสุภาวดี วัดพ่วง (หญิง) ขอน้อมจิตก้มกราบพระพุทธองค์ทุกๆพระองค์ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ อ.อุบล เสด็จพ่อท้าวเวสสุวรรณ ท้าวมหาราชทั้ง4 องค์มหาพีระมิด องค์เทพสฟิงค์ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ ที่ได้ให้ลมหายใจ ยังคงอยู่ ณ ปัจจุบัน คนที่คิดชั่วขนาดนี้ยังไม่ตาย ยังไม่โดน5ข้อ ทั้งๆที่ลูกควรโดนไปนานแล้ว และลูกขอถวายชีวิต แด่พระพุทธองค์ไปนานแล้ว เมื่อตายไปวันใด อาจวันนี้ ตอน สาย บ่าย เย็น ก็ตามแต่ ลูกจะขอไปแดนนิพพาน เพียงที่เดียว อบายไม่ต้องการ สวรรค์ พรม ไม่ต้องการ เพราะยังไม่แน่ว่าจะสิ้นทุกข์ได้จริงหรือไม่ ถ้าบารมีหมดก็อาจต้องมาเกิดอีก มีทุกข์อีก ลูกไม่ต้องการ ต้องการพึงไปเพียงแดนนิพพาน ไปกราบพระพุทธองค์ ต้องการละจากความทุกข์ตลอดกาล  พระพุทธเจ้าค่ะ ควรไม่ควรแล้วแต่จะโปรด ลมหายใจที่เหลืออยู่นี่จะถวายปฏิบัตความดี แด่พระพุทธองค์ อ.อุบล (แทนความเมตตา ความดีของท่าน)และฝากกุศลผลบุญทั้งหลายที่ทำมาแล้วและจะทำต่อไปจนกว่าจะตาย แด่พระพุทธเจ้า ขอให้กุศล และกุศลเจตนาที่ตั้งไว้นี้จงถึงแด่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชและพระบรมษานุวงศ์ทุกๆพระองค์ นับแต่บัดนี้ไป พระพุทธเจ้าค่ะ

คำขอขมา จากนาง สภาวดี วัดพ่วง

ลูกขอนบน้อมก้มกราบขอขมาฝ่าพระบาทพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ที่ข้าพเจ้าได้เคยเป็นสาวกของพระเทวทัต เคยเต้นยั่วยวน หมายจะให้พระพุทธเจ้ามีอะไรด้วย และต้องการให้พระพุทธเจ้าพ้นจากศีล มาในอดีตชาติ บัดนี้ลูกสำนึกผิดแล้วและรู้เหตุว่าสร้างเหตุเช่นไรต้องได้รับผลเช่นนั้น ถึงแม้สร้างความดี ความชั่ว อย่างไร กรรมดี และกรรมชั่ว ก็จะตามส่งผลข้ามภพข้ามชาติ เป็นสัญญา เป็นผลของกรรมทำมาในทุกๆชาติจากเหตุที่สร้างไว้ ลูกได้รู้และสำนึกผิดแล้วพุทธเจ้าค่ะ ขอพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ได้โปรดเมตตา อภัยให้คนๆนี้ ได้สร้างแต่ความดี แต่นี้ต่อไป ด้วยกาย วาจา ใจ ให้เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ตลอดชาติตลอดชีวิต นับแต่นาทีนี้ไปด้วยเถิดพุทธเจ้าค่ะ

หากอาการปวดหัวแทบแตก ที่เกิดขึ้นเป็นผลที่เกิดขึ้นจากพาแม่ทองคำ วัดพ่วงมา โดยไม่ได้ศรัทธาเต็มร้อย และไม่ได้สำนึกผิดมาจริงจากใจ  หวังอยากหายก็ดี หากเป็นเพราะเหตุนี้ ลูกน้อมจิตขอกราบขอขมาต่อพระพุทธองค์ อ.อุบล เสด็จพ่อท้าวเวสสุวรรณ สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิด  ขอให้ลูกหายปวดหัวในฉับพันทันทีด้วยเถิดพุทธเจ้าค่ะ สาธุ