คุณแมวค่ะ  เสี่ยงทายแล้วหรือยัง  หรือว่าจะทำเซอร์ไพรส์คะ

ขอลุ้นเต็มที่  เป็นกำลังใจให้เสมอ  บอกคุณตัวเล็กด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ พี่ตาล

ที่เป็นกำลังใจให้เสมอมา

เรื่อง เซอร์ไพรส์

น่าจะเป็นของ

แมว + ตัวเล้ก

เมื่อประมาณ สัปดาห์ก่อน ค่ะพี่ตาล

มีพี่ที่ทำงาน.ซึ่งเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อฤาษีฯ

ได้นำ พระ ที่ได้รับจากมือ หลวงพ่อฤาษ๊ลิงดำ

มาให้

แมว + ตัวเล็ก

คนละ 1 องค์

และพี่เค้าก็ยังบอกด้วยว่า

ที่พี่ให้เพราะพี่เห็น และมองอยู่ ว่า

แมว รัก + ศรัทธา หลวงพ่อ จริง ๆ

พี่ให้

ซึ่งดีใจมาก ๆ และขอบคุณพี่เค้าเป็นยกใหญ่

แมวได้....พระหางหมาก

ตัวเล็กได้....พระคำข้าว

ซึ่งถ้าไปอ่านประวัติแล้ว

หลวงพ่อฤาษีฯ มีความยาก ลำบาก

และใช้เวลามาก ๆ ในการทำพระทั้ง 2 นี้ขึ้นมา

และก็คิดว่า

หลวงพ่อเมตตา...ที่จะให้เราได้

อบอุ่น เสมอ

และความหวัง...ที่จะได้รับ

การอภัย

ก็มากขึ้นเรื่อย ๆ แต่ไม่มีอะไรดี ๆ ที่ได้มาง่าย ๆ

หลวงพ่อฯ ยังทำพระนี้อย่าง ยาก

เรา...ก็ต้อง...รอคอย...เมตตาจากเบื้องบนเท่านั้น

***********************************

และได้อธิฐานจิต

ขอเมตตา จากท่านตา

ท่านท้าวเวสสุวรรณ ด้วยการที่

ได้พบ พี่คนหนึ่งซึ่งเป็นนักวาด

และได้เห็น ผลงาน ซึ่งเป็นการ

เขียนลายด้วยมือ ลงบนเสื้อยืด ( เห็นแล้วชอบในฝีมือ )

ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็น หัวโขน

ก็ถามพี่เค้าว่า...

ช่วยวาด...ท่านท้าวเวสสุวรรณ

ให้หน่อยได้ไหมคะ

แล้วขออธิฐานกับ ท่านตา ว่า

ขอให้แมวได้ใส่เสื้อของท่านตา...ไปที่บ้านสวนพิรามิดนะเจ้าคะ

พี่คนวาด...ตอบว่า ได้

พี่จะวาดให้...ถ้าเสร็จแล้วสวย

พี่ถึงจะโทร...ให้มารับนะ

เรื่อง ราคา...พี่ไม่ขอเอาอะไรเลย

 งง นี่คืออะไรกันนี่ แต่ก็ให้พี่เค้าไม่ได้ค่ะ ..เกรงใจ

พี่เค้าบอกว่า งั้นขอค่าเสื้อ + ค่าสี  350 บาทพอ

******************************

และตอนนี้...เสื้อเสร็จแล้วค่ะพี่ตาล

*******************************

พี่ตาล

....อาจารย์อุบล....แม่จ๋า

ซึ่งเป็นเจ้าของบ้านสวนพิรามิด

ก็เคยบอกกับแมวว่า

    แม่ ก็ รัก หนู  

ขอเป็นคำตอบสุดท้ายนะคะแม่

คน รักกัน จะไม่เห็นหน้ากันได้ งัยคะ

อกแตก แน่ๆ

เดี๋ยวเลยไม่รู้เลยว่า

ลูกผู้หญิงอย่างแมว อกกี่ศอก

ลูกจะตอบคำถามคุณสุเมธไม่ได้ น่ะสิแม่ขา 

คิดถึงทุก ๆ ท่านค่ะ

รัก

เดี๋ยวได้เจอกันแล้วนะดาวลูกไก่พี่อ๊อดมีความเชืออย่างนั้น สาธุ

 ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านๆ และพี่อ๊ออดคนสวยด้วยค่ะ

กินให้อิ่ม นอนให้หลับ ทำสมองให้ว่าง เหมือนแก้วเปล่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ที่ไม่มีอะไรเลยอยู่ในแก้ว    ปริศนาธรรมจ๊ะดาวลูกไก่

กราบสวัสดี อ.อุบล คะ

ดีใจที่ได้เห็นข้อความของอาจารย์

เข้าใจว่าอาจารย์มีภาระกิจมากมายจริง ๆ

แต่ยังแวะเวียนมาส่งข่าว และเมตตาต่อพวกเราเสมอ

หนูจะรอชม ธรรมะ ที่เบื้องบนและอาจารย์นำมาสอนพวกเรา

ผ่านรายการคุยไปแจกไป วันที่ 20 นี้คะ กราบขอบพระคุณคะ

สาธุ สาธุ สาธุ

อ่านข้อความของพี่ชนิดา หนูรู้สึกเห็นด้วยมาก ๆ เรื่อง ...วิ่งสู้ฟัด... คะ

ทั้ง ๆ ที่เรารู้อยู่แก่ใจว่าอะไรกำลังจะเกิด แต่ก็ยากที่บอกให้คนรอบข้างเข้าใจได้

เพราะทุกวันนี้ แค่ปัญหาที่เจออยู่ ก็ มึน กันมากพอตัวอยู่แล้วจริง ๆ คะ

สุดท้ายขอแสดงความยินดีกับพี่แมว และคุณตัวเล็ก ที่ได้พระมาบูชา

และยินดีในเสื้อตัวสวย ที่จะได้ใส่ไปบุญที่บ้านสวนพีระมิดด้วยนะคะ

สาธุ คะ

และสาธุ กับทุกท่านด้วยคะ

ดีใจกับคุณพี่แมวด้วยนะคะ ขออนุโมทนาบุญให้พี่แมวได้ไปอีกนะคะ วันที่ 18 นี้ ตั้งใจจะไปเช่นกัน ไม่รู้จะได้รับความเมตตาจากท่านท้าวเวสสุสรรณรึเปล่า

แล้วก็เห็นด้วยกับคุณชนิดานะคะ ที่ควรเขียนตอบกระทู้บ้าง เพราะถ้าอ่านเฉยๆ แล้วคิดจะกลับมาตอบทีหลัง แล้วมักจะไม่ได้เขียนตอบ (ตัวเองเป็นอยู่)

สุดท้ายหวังเป็นอย่างยิ่งว่า คงจะได้พบกับทุกๆ ท่าน (ขอโอกาสให้ลูกและทุกๆ คนได้ไปบ้านสวนพีระมิดด้วยเถิด) สาธุ สาธุ สาธุ.........

อ่าน

กระทู้ ของ

 ป้า...... ชนิดา

ทุกกระทู้แล้ว รู้สึกว่า

เธอคือเพื่อน.. และ คือ...

พวกเดียวกับพวกเรา ชาวบ้านสวนพีระมิด ไปแล้ว

ไม่ว่าความสามารถในการน้อมรับคำสอนต่างๆ จาก อ.อุบล ทุกเรื่อง

ไม่ว่าจเป็นการะตอบโต้กับทุกคน ที่เข้ามาเขียน ในทุกกระทู้

ไม่ว่าจะเป็นความสามารถ ในการแสดงภูมิธรรม อันสูงส่ง

รู้สึก ทราบซึ้งใจ จนน้ำตาจะไหลเลย ในบางที

ทุกวัน ก็ได้แต่เปิดคอมฯดูการตอบโต้กลับมา

วันไหนเธอ ไม่ตอบโต้มา คงเหงาน่าดู

ใครเห็นด้วย ยกมือขึ้น

คงจะทั้งหนาวและเหงามั้ง

ใช่ไหม......ทางโน้น

มีคนเก่งเยอะ

ก็..เหมือน

ไม่มีคน

คง

เพราะ

คนมีธรรมะ

เสมอ ป้า..ชนิดา

นั้นคงไม่มี ก็คงจะเหมือน

คนรอบข้างแถวนี้ เหมือนกัน

ที่ บางที ไปพูดเรื่องธรรมะ แล้วงง

แล้วทำเป็นหู ทวนลม ก็ได้แต่ นั่งมอง

นั่งดู ความเป็นไปของโลกๆ ตามกฏธรรมชาติ

ฉะนั้น ป้า..ชนิดา จะอยู่ที่ไหน พวกเรา ก็หัวใจเดียวกัน

มุ่งมั่น ... สู่นิพพาน ยึดพระพุทธองค์ เช่นเดียวกัน ใช่ไหม ..........

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณในคำชื่นชมจากทุกๆท่านอีกครั้ง

ยิ่งค่าโมเมนตั้มในตัวต่ำอยู่ด้วย ก็คงจะ"ลอย"กันได้ง่ายๆ ฮิฮิ

แต่จริงๆต้องขอบอกก่อนนะคะว่าทุกสิ่งที่ชนิดาเขียนนั้น

ส่วนใหญ่ก็เป็นความคิดและความรู้สึกหลังจากอ่านข้อความของอ.อุบล

หรือเพื่อนๆแต่ละคนแล้ว ก็เขียนไปตามความรู้สึกนั้น อาจจะมีถูกบ้าง ผิดบ้าง

หรืออาจจะไป"สะกิดใจ"ใครบ้างก็คงมี ส่วนหลักธรรมถ้าพูดตรงๆก็ยังลุ่มๆดอนๆ

และยังคงต้อง"ศึกษาและเรียนรู้" กันไปเรื่อยๆ

อาจจะดูเหมือนว่า บางทีก็คิดและพิจารณาได้เย๊อะ แต่จริงๆ"ทำ" ได้น้อยกว่าที่"คิดได้" ก็บ่อย... 

แต่ก็ต้องรีบ"รู้ตัว" จุดบอดของตนที่เห็นได้ชัดและพยายามสู้กับมันอยู่ก็คือ ความ"ขี้เกียจ"

ประมาณว่ารักกันมากกับคุณพี่นิวรณ์ทั้งหลายเนี่ย ไม่ยอมผละออกจากกันซักที

และที่สำคัญ"ขี้กลัว"มาก ไม่รู้เป็นไง ใจเสาะ"กลัวเจ็บ" "กลัวตาย"ซะงั้น....

ตอนนี้ถึงแม้จะดีขึ้นมา"นิดนึง" เพราะพยายามมองและศึกษาวิธีการจัดการกับปัญหาต่างๆ

ในแบบฉบับของท่านอ.อุบลอยู่ พูดตรงๆก็มี อ.อุบลเป็นไอดอล นั่นแหล่ะ..

.แต่จะทำได้ดีแค่ไหน ก็คงต้องขึ้นอยู่ระดับ"บุญ" "บารมี" และ"วิบากกรรม" ที่สั่งสมมา...

ยินดีกับคุณแมวด้วยนะคะที่เลือกใช้วิธีการเสี่ยงทายที่สร้างสรรค์

แหะ แหะ ว่าแล้วก็"อยาก"ได้เหมือนกันนะเนี่ีย เสื้อแฮนด์เมดรูปท่านท้าวเวสสุวรรณ

ได้มาใส่คงเท่ห์น่าดูเลย แถมราคาก็น่าอุดหนุน จริงๆเลย...

ส่วนคุณชุติมณฑน์ ยินดีต้อนรับกลับคืนสู่เว็บบ้านสวนฯนะคะ รู้สึกว่าจะหายไปพักใหญ่ทีเดียว ....

ส่วนคุณแหวน มีอะไรให้ชื่นชมเยอะมากๆเลยนะ  หลังจากที่เจอ"บททดสอบ"ไปชุดใหญ่

เสมือนถูกรัวด้วยปืนกล แต่ก็อดทนและผ่านพ้นมาได้ โดยไม่ทิ้งรอยแผลไว้ในใจเลย... ชื่นชมจริงๆ

ส่วนคุณลูกเขยแม่ยาย ครอบครัวใจบุญ ที่ขยันทำบุญสุดๆ เราว่าท่าน"ลดอัตตา"

ลงไปไ้ด้เยอะเลยน๊า... แอบสังเกตมาตั้งแต่ที่เข้ามาเขียนแรกๆ จนถึงทุกวันนี้ ดูซอฟท์ลงไปเย๊อะเลย...

จริงๆหน้าที่ของพวกเราที่ต้องทำให้ดีที่สุดและตลอดเวลาก็คือ สำรวจจิตใจของตน

พูดง่ายๆก็คือ อย่าส่งจิตออกนอก ถ้าแว๊บออกนอกเมื่อไหร่ ก็ได้ทุกข์เป็นของแถมเมื่อนั้น...

อนุโมทนากับทุกๆท่าน และกราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์และอ.อุบล

ที่มีเมตตามาตักเตือนพวกเราอยู่บ่อยๆ แล้วพวกเราก็ยัง"พลาด"กันได้บ่อยๆ...เหมือนกัน... 

สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ.....

กราบบูชาองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลวงพ่อปาน  หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านท้าวเวสสุวรรณ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่ง

บ้านสวนพีระมิด

กราบอาจารย์อุบล

อนุโมทนาบุญกับทุกธรรมทาน  ติดตามอ่านอยู่สม่ำเสมอ แต่

ขออภัยที่มิค่อยได้แสดงความเห็นใด ให้เพื่อน พี่ น้อง โดยเฉพาะเทวดา นางฟ้า ทั้ง 7

มัวแต่จะมุ่งว่าเรามีอะไรเล่า จึงได้เล่า ไม่ได้สนว่าควรจะแสดงความอาทร อาลัย ห่วงใย คิดถึงใดใด(แต่มีนะแค่เก็บไว้ในใจต่างหาก)  ต่อ เพื่อน พี่ น้อง(เอ๊ะอย่างงี้เรียกผมเป็นคนประเภทไหนครับนี่)

ว่าแล้วก็ขอเล่าเรื่องของตัวเองผู้ซึ่งประการตนว่าเป็นกุลบุตรของพระพุทธองค์  เป็นลูกบ้านสวนพีระมิด  เป็นศิษย์ของอาจารย์อุบล  แต่พอเบื้องบนทดสอบหน่อย  ก็หาได้ใช้สติใคร่ควร  หรือหาทางออก  ที่ผู้ประกาศตัวว่าจะเป็นกุลบุตรฯ 

เรื่องมีอยู่ว่า 10 ก.พ. 54 อบต.แห่งหนึ่งจะว่าจ้างให้เราทำงานงานหนึ่ง เราก็มัวแต่คิดถึงว่าเป็นอนิสงส์ของทานบารมีที่เราได้ทำเพียงมุมเดียว  หาได้เฉลียวใจว่าจะมีบททดสอบการเป็นกุลบุตรฯ อยู่ด้วย   เราก็รีบจัดแจงหาทีมงาน  เสนอราคา พร้อมกับเข้าไปเริ่มงาน 11 ก.พ. 54  (มูลค่าไม่ได้มากมายอะไรหรอกนะครับ)   แต่พอเสร็จงาน  มาแล้วครับ จนท.ที่ประสานงานบอก  ช่วยแก้ไขตัวเลขในใบเสนอราคาหน่อย  เขาจะขอพ่วงเอาค่าใช้จ่ายส่วนหนึ่งอยู่ในใบเสนอราคาของผม  แต่พอผมได้รับเช็คแล้ว เขาจะขอรับเงินส่วนนั้นสำหรับเป็นค่าใช้จ่ายตามที่เขาว่ามา   เราก็มึนเลย(ไม่ใช้มึนเพราะได้เงินน้อยนะ แต่มึนเพราะว่า "มันจะมายุ่งอะไรกะ...ว่ะเนี่ยะ" คนยิ่งพยายามทำทุกอย่างให้ตัวเองได้มีศีลที่บริสุทธิ์ 1.ไม่ทำ 2.ไม่แนะนำ 3.ไม่ยินดีในการทำผิดศีล

แต่สุดท้ายพองานเสร็จก็ได้ทำใบเสนอราคาใหม่ตามที่ จนท.เขาบอกมา(กลัวไม่ได้ตังค์และคิดเองว่าเราไม่ยินดีนี่หว่า)  พอใบเสนอราคาถึงมือ จนท. 15/2/54  เขาก็ยกมือไหว้เราแล้วบอกว่าเดี๋ยวถ้าเช็คพี่ได้ผมจะรีบโทร.ตามพี่มารับเช็ค

ถ้าในทางโลกีย์เขาคิดกัน เขาก็ต้องบอกเลยว่าเรื่องนี้เรื่องปกติ

แต่สำหรับคนที่ประกาศตนแล้วว่าจะเป็น กุลบุตรฯ เป็นลูก เป็นศิษย์ คิดแค่นี้น้อยไป  ต้องทำให้ยิ่งกว่านี้  แต่ผมก็ไม่ได้ทำ  ปรากฎว่า จากคล้อยหลังไปโทรศัพท์ลูกค้ารายอื่นมาเลยครับ คุณเอกผมขอ Cancel ไปก่อนนะครับพอดี... เอ้าว่ากันไปไม่เป็นไร  โทร.ไป Confirm เวลากับลูกค้าอีกรายดีกว่า ลูกค้าว่าขอโทษนะค่ะคุณเอก เดี๋ยวขอเลื่อนไปก่อน  เอ้าไม่เป็นไรโทร.ไปหาทีมงานอีกทีมนึง ทีมงานบอกพี่ลูกค้ายังไม่แน่ใจว่าเขาจะใช้ของเราเท่าไหร่ ให้เลื่อนไปวันศุกร์  อีกทีมโทร.มาพี่ฝนตกหนักงานอาจล่าช้า พี่โทร.ไปเลื่อนนัดลูกค้าก่อนนะ เอ้าดีเหมือนกันเราจะได้ไปทำธุระให้พระผู้ใหญ่รูปนึง ที่เรายังไม่ได้Confirm เวลา   ก็เลยโทร.หาลูกน้องที่โดนลูกค้า Cancel ว่าไป ด้วยกันที่วัดนี่ นี่ ปรากฏลูกน้องบอก พี่รถเค้าลูกปืนแตกต้องเข้าอู่ อ้าว แล้วงาน เย็นทำไง  ยังไม่ทันได้คำตอบดี ลูกค้านัดไว้ตอนเย็นโทร.มา คุณเอก ต้องมาให้ได้นะวันนี้ เพราะพรุ่งนี้ที่นั้นจะจัดงาน  อะไม่เป็นไรโทร.บอกทีมงานอีกทีมให้รับงานนี้ไปด้วยและไปเจอกันที่วัด แล้วเดี๋ยวงานนี้เราแสดงฝีมือเอง  จากนั้นก็ออกมาจาก อบต.เพื่อจะไปตามแผนงาน ระหว่างทางทีมงานที่รถลูกปืนแตกโทร.มาว่า พี่บอกเบอร์ลูกค้าที่จะให้เขาไปหลังซ่อมรถเสร็จ  ผิด  อ้าวกลับไปดูในสมุดบันทึก ก็ไม่ถูก ไล่ดูในโทรศัพท์ ก็ 20-30 เบอร์ จะรู้ไหมเนี้ยะเบอร์ไหน  พอดีมีบ้านเลขที่ของเขา เอางี้เดี๋ยวพี่ขับรถไปที่บ้านเขา Confirm โอเคไปเจอเขาก็บอก มาได้  หมดไปครึ่งวันแล้ว ข้าวเช้าก็ยังไม่ได้กิน อะแวะกินซะหน่อย เดี๋ยวไปถึงแล้วหาไรกินยาก  เดินทางไปเกือบจะถึงที่หมาย  ทีมงานที่นัดโทร.มาเราก็ว่า เออ มาถึงไวนะ เสียงตอบจากปลายสายมาว่า ไม่ไวได้ไงพี่ก็ผมมามอไซค์  อ้าวและอีกงานที่จะไปทำไงหละเอามอไซค์มา เอ่อ ผมพอดีติดงาน(แล้วทำไม...พึงบอก...พึงรับปากลูกค้าไปหยกหยกเมื่อตะกี้นี่เอง)  เอ้า เอ้า ไม่เป็นไร  โทร.ไปหาทีมที่บอกว่าเจอฝนว่ารับเพิ่มอีกงานได้ไหม (ไม่น่าทันพี่ เสียงตอบจากปลายสาย)  งั้นโทร.ไปทีมที่ซ่อมรถ ได้พี่แต่ผมยังไม่รับปาก นะ แต่ถ้าลูกค้ารอได้ ว่า มืดค่ำผมจะไปให้  โอเค ลูกค้ารอ ไปให้ได้นะ   ระหว่างนั้นเราก็โชว์ฝีมืองานเรา สลับกับรับสายโทรศัพท์ลูกค้าว่าใกล้จะถึงหรือยัง มาหรือยัง  เล่นเอางานที่เราทำก็รวนไปด้วยขึ้นลงขึ้นลง เป็นสิบรอบ เดี๋ยวลืมนั้นลืมนี้ ไม่ใช่แค่นั้น ของที่เราลืมหยิบขึ้นมา กะ ว่าเดี๋ยวใช้จะลงไปอีกรอบ  ปรากฏว่าลงไปของนั้นหาย "หายครับ" ใครเอาไป ถามใครก็บอกไม่รู้ไม่เห็น ทั้งที่เมื่อตะกี้ เราก็ยังเห็นวางอยู่ จะ จะ กว่าจะเสร็จก็เล่นเอามืดค่ำ  ก็เลยตามโทร.ไปที่ทีมงานที่ซ่อมรถว่า ไปงานที่เขารออยู่หรือยัง "อ้าวก็พี่บอกว่าดึกดืนแค่ไหนเขาก็รอได้ ผมก็เลยไปทำงานอื่นก่อนไงครับ" อ้าวๆๆ เราก็กลับบ้าน แต่ก็กลับด้วยความเป็นห่วงว่าแต่ละงานเป็นไง  กลับถึงบ้านลองโทร.หาทีมที่ติดฝนก่อน น้องน้อง ทีมนี่บอกว่า พี่ เสร็จตั้งแต่ 5 โมงเย็นแล้ว และเห็นพี่บอกว่าอีกงานจะเอาให้ทีมที่ซ่อมรถไปทำผมก็เลยกลับ   โอเค  ถูกของแ ... อ้าวงั้นโทร.หาทีมที่ซ่อมรถ ทีมนี้ตอบว่า พี่เราไปดึกเกินไปลูกค้าบอกว่า ขอให้หมดช่วงงานของเขาก่อนแล้วเราค่อยไป

ทั้งหมดเกิดขึ้นในวันเดียวหลังจากที่ส่งมอบใบเสนอราคาที่ จนท.อบต.ขอให้เราช่วยบวกตัวเลขเพิ่ม ขึ้นเพื่อเขาจะนำไปเป็นค่าใช้จ่ายโน่นนี้นั้น

เป็นไงบ้างครับ คนที่ประกาศตัวว่า เป็นกุลบุตร เป็นลูก เป็นศิษย์ เมื่อคุณยืนอยู่กับคุณธรรมความดีงาม พลังแห่งความดีงามก็จะยิ่งมีพลัง และช่วยหนุนส่งคุณ   แต่เมื่อไหร่ที่ประกาศตัวแล้วตามต้น  แต่ยัง 1.ทำ 2.แนะนำ 3.ยินดี ที่คนอื่นทำ  ผิดศีล  เมื่อนั้นผมว่าเพื่อน พี่ น้อง ชาวบ้านสวนพีระมิด คงได้เจอกับตัวเองกันมาแล้ว ไม่มากก็น้อย ละมังครับ

ขอบารมีพระพุทธองค์ หลวงพ่อปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

สิ่งศักดิ์แห่งบ้านสวนพีระมิด  และบารมีอาจารย์อุบล

    โดยข้าพเจ้าขอประกาศว่านับจากนี้ไปจะหลีกเลี่ยงการรับงานของราชการ  แต่ถ้าหลีกเลี่ยงไม่ได้ก็จะถามเขาตรงตรงว่าจะมีการบวกอะไรในใบเสนอราคาไหม  ถ้ามีจะไม่รับงาน  และจะพึงระลึกอยู่เสมอว่าเราได้ประกาศตนเป็นกุลบุตรของพระพุทธองค์ ลูกบ้านสวน ลูกศิษย์อาจารย์อุบล  ควรละเว้นจากการปฏิบัติขัดกับศีลแต่ละข้อแต่ละข้อ

สาธุ  สาธุ   สาธุ

จริงๆหน้าที่ของพวกเราที่ต้องทำให้ดีที่สุดและตลอดเวลาก็คือ สำรวจจิตใจของตน

พูดง่ายๆก็คือ อย่าส่งจิตออกนอก ถ้าแว๊บออกนอกเมื่อไหร่ ก็ได้ทุกข์เป็นของแถมเมื่อนั้น...

#####################################################################

จริงจ๊ะ  ถ้าแว๊บเมือไหร่  ก็ได้ทุกข์เมือนั้น  ตอนนี้สำรวจใจตัวเองอย่างมากๆ

ตอนนี้เป็นทุกข์กับลูกอยากให้ลูกรู้จักบ้านสวนพีระมิด คอยบอกอยู่เรื้อยๆว่าอีกไม่นาน

จะเกิดภัยพิบัติ  ลูกบอกว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด  (แม่เงียบ) ใก้ลตัวเราแท้เขายัง

มองไม่เห็น

                                 สาธุขอบารมีพระพุทธองค์เมตตาลูกสาวของลูกด้วยเทอญ  สาธุ

ขอให้ลูกสาวดวงตาเห็นธรรมะของพระพุทธองค์เทอญ  สาธุ  สาธุ  สาธุ

พูดง่ายๆก็คือ อย่าส่งจิตออกนอก            *********************************************

ขอร่วมอนุโมทนาบุญ

 กับธรรมทานทุกๆๆเรื่อง

 ที่เป็นบทตัวอย่างอันวิเศษ

มุ่งมั่น ... สู่นิพพาน ยึดพระพุทธองค์ เช่นเดียวกัน

สาธุ สาธุ สาธุ

ในการดำเนินชีวิตไปในทางที่ถูกต้องที่สุด

ถ้าแว๊บออกนอกเมื่อไหร่ ก็ได้ทุกข์เป็นของแถมเมื่อนั้น...

ขออนุโมทนาบุญกับธรรมทานทุกเรื่องคะ  สาธุ  สาธุ  สาธุ

ร่วมอนุโมทนาในบุญและธรรมทานจากทุกท่านค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

สุดท้ายขอแสดงความยินดีกับพี่แมว และคุณตัวเล็ก ที่ได้พระมาบูชา

พี่ ชนิดาใส่ไซ้ร s  แล้วพี่อ็อดใส่ไซ้รอะไร จ๊ะ นู๋แมวน้อย ยังไม่เห็น

หน้าเลยก็รู้ว่า(หน้าบานเป็นจานแล้ว)

อย่าง ...  พี่อ๊อด

ต้อง ไซร์ ซอกคอ

ระวังตัวให้ดีนะ อย่าให้เจอ

จะไซร์ ให้ หายคิดถึงเลย

ความเห็นที่ 197 (1531990)
ป.ล. แต่เมื่อได้รับรู้เรื่องภัยพิบัติที่ใกล้จะเกิดขึ้นเร็วๆนี้ จากกลางปีนี้ไป บอกตามตรงก็จิตตกไปเหมือนกันนะเนีย เพราะยังไม่กล้าเตือนคนสนิทที่รักทั้งหลา ให้ไหวตัวแบบจริงๆจังได้เลยซักคน... คือจริงๆก็เคยเตือนไปบ้างแล้ว แต่ก็มีกระแสตอบกลับมาบ้างว่า แค่ชีวิตประจำวันของพวกเค้าตอนนี้ ก็ไม่ไหวจะเคลียร์อยู่แล้ว ยิ่งเราไปบอกเรื่องภัยพิบัติอีก ดูแล้วก็เหมือน ชวนคนที่กำลังหิวจนไส้กริ่ว ไปวิ่งออกกำลังเพื่อเตรียมพร้อมลงสนามแข่งวิ่ง ยังไงยังงั้นเลย แล้วใครจะไปซ้อมวิ่งกับเราเนี่ย ก็ในเมื่อพวกเค้ายังไม่รู้และไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่า สักวันหนึ่ง พวกเค้าต้อง"วิ่ง...สู้....ฟัด" ..กันสุดชีวิต........เฮ้อ...
ผู้แสดงความคิดเห็น ชนิดา วันที่ตอบ 2011-02-15 03:26:42

ความเห็นที่ 211 (1532155)

เห็นทั้ง 2 ท่านมาเขียนเรื่องนี้แล้วก็อยากจะบอกด้วยคนค่ะว่า

ตัวเองก็หนักใจเหมือนกัน ที่ต้องบอกเรื่องภัยพิบัติ กับคนใก้ลตัว

ซึ่งต้องใช้ความพยายามสูงมาก ๆ ค่ะ

ก็มาแชร์ประสบการณ์กันน่ะค่ะ อาจจะ ไม่ไช่วิธีที่ดีที่สุด แต่ก็ยังดีกว่าเราไม่เตือนเขาเลย

1.  ที่พี่อ๊อดขอบารมีของพระพุทธองค์ นั้นถูกต้องแล้วค่ะ

เพราะเคยได้ยินท่านอ.อุบล  ท่านก็บอกให้เราขอบารมีของพระพุทธองค์ช่วยบังคับกระแสจิต ของ...........พ่อแม่ ลูก สามี ภรรยา   พี่น้อง ญาติ เพื่อน ฯลฯ...........

ให้เขาเหล่านั้นมีสัมมาทิฏฐิ มีความคิดเห็นที่ถูกต้อง

2.  สำหรับณี  ณีจะดูว่าเขาเหล่านั้น มีนิสัยอย่างไร ชอบอะไร  ก็จะค่อย  ๆ  แทรกซึมค่ะ

เช่น ถ้าเขาชอบอ่านหนังสือ ก็จะเอาเอกสารเกี่ยวกับภัยพิบัติ  หรือ หนังสือธรรมมะ

           หนังสือประวัติพระเกจิอาจารย์ หนังสือกฎแห่งกรรม  หนังสือพุทธทำนาย วางไว้

        ถ้าเขาชอบดู cd ก็เอา cd ธรรมะ  cd บ้านสวน ไปวางไว้

เพราะเคยอ่านหนังสือเจอ มีดาราวัยรุ่นชายคนหนึ่ง (จำชื่อเขาไม่ได้ )เขาเล่าเรื่องที่เขาหันมาสนใจธรรมะ ว่า

วันหนึ่งระหว่างรอถ่ายละคร ก็ว่างไม่มีอะไรทำ  ก็หันไปเห็นหนังสือธรรมะ เล่มเล็ก ๆวางอยู่

ก็เลยหยิบมาอ่าน

ปรากฏว่า  วันนั้นเป็นวันเปลี่ยนโลก ของเขาเลยค่ะ

เขาบอกว่า เขาหันกลับมามองตัวเองว่า

ที่ผ่านมาเขาทำอะไรอยู่  ทำไมเขาไม่เคยรู้เรื่องธรรมะ  ทำไมเขาไม่สนใจธรรมะ

ทั้งๆ ที่ธรรมะ มีอะไรให้เรียนรู้ตั้งมากมาย

และตั้งแต่วันนั้นมาเขาก็หันมาสนใจธรรมะ  และ นำธรรมะ มาใช้ในชีวิตประจำวัน

ซึ่งณีก็ได้แต่หวังว่า คนรอบข้างที่เขาได้อ่าน หรือได้ดู cd 

เขาคงจะคิดอะไรได้บ้าง

เราพยายามในส่วนของเรา  หลังจากนั้นก็เป็นเรื่องของเขาเอง ค่ะว่าเชื่อหรือไม่

เราคงไปบังคับเขาไม่ได้

คุณณีวันนี้อ็อดคิดในใจว่าจะไม่เปิดคอมรู้มั้ยเกิดอะไรขี้น

ไออยู่พักใหญ่ ที่แรกคิดว่าตัวไม่สบาย ยิ่งไอมากขี้น ก็ยังคิดไม่ได้

จนอ๊วกหนักมากขี้น  คิดได้สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิดมาเตือนแน่ๆ

จึงได้ขอขมา ขอโทษเสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ แล้วรีบมาเปิดคอม

เข้าข่าวรายวันบ้านสวนพีระมิด  อ่านขอความของคุณณี  คุณชนิดาที่ให้

ความรู้เกี่ยวกับลูก  เพราะตัวเองคิดไม่ออก ว่ากุสโลบายต่างๆจะทำอย่างไร

อ่านแล้ว ได้ความรู้แล้วว่าจะต้องทำอย่าง  รู้ไหมหายไอเป็นปลิดทิ้งเลยค่ะ

                         กราบขอบพระคุณ

                         พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

                         หลวงพ่อปาน  หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

                         เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ

                         ท่านท้าวมหาราชทั้งสี่พระองค์

                         และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์

                                 สาธุ  สาธุ  สาธุ

ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับ

ธรรมทานทุกๆๆเรื่อง

ของลูกบ้านสวนฯทุกๆๆๆท่านค่ะ

และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆของคุณ *ณี* ค่ะ

ทุกวันนี้แดงก็พยายามในแบบเดียวกันอยู่

ค่อยเป็นค่อยไปค่ะๆๆ

แต่ก็ยังมีความหวังอยู่เช่นกันที่จะให้ครอบครัวของเรา

ยอมรับและศรัทธาเหมือนๆตัวเรา

สาธุ สาธุ สาธุ

ขออนุโมทนาบุญ

กับคุณ ณี คุณพี่ชนิดา และ

คุณๆ อีกทั้งหลายนะค่ะ ได้อ่านกระทู้

เรื่อยๆ ก็มีความรู้เพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ เกดก็บอกกับญาติพี่น้อง

เหมือนกันนะค่ะเรื่องภัยพิบัติ แต่ เฮ้อ....เค้าหัวเราะเกดซะส่วนใหญ่ค่ะ

ก็แล้วแต่เวร แต่กรรมแล้วกันเนอะ เราบังคับจิตใจใครไม่ได้ เค้าไม่ได้มารับรู้และ

ศึกษาเหมือนเราเค้าก็ไม่เชื่อ ลูกขออำนาจบารมีพระพุทธองค์

เสด็จพ่อท้าวเวสสุวรรณ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

หลวงพ่อเสงี่ยม ท่านดตาจินิน

และสิ่งศัดิ์สิทธิ์

ทั้งบ้านสวนพีระมิด จงดลจิต

ดลใจให้ญาติ พี่ น้องของลูกได้มีดวงตา

เห็นธรรม เหมือนกับทุกท่านที่ได้ไปบ้านสวนพีระมิดด้วยเทิด

สาธุ สาธุ สาธุ

เรียน ท่าน อ.อุบล ที่เคารพ

           วันนี้ลูกขออนุญาตมาทำบุญ ที่บ้านสวนพีระมิด ด้วยค่ะ

           จรัสศรี  เที่ยงตรง

            ภราดา  สายเบาะ

ส่วนคุณแหวน มีอะไรให้ชื่นชมเยอะมากๆเลยนะ  หลังจากที่เจอ"บททดสอบ"ไปชุดใหญ่

เสมือนถูกรัวด้วยปืนกล แต่ก็อดทนและผ่านพ้นมาได้ โดยไม่ทิ้งรอยแผลไว้ในใจเลย... ชื่นชมจริงๆ

หนูขอขอบคุณพี่ชนิดามากคะ ที่คอยให้กำลังใจหนูและทุก ๆ คนอยู่เสมอ

จริง ๆ แหวนเองก็ไม่มีอะไรให้ชื่นชมหรอกคะ

ที่พอเอาตัว เอาใจรอด ไปได้เป็นเปราะ ๆ ก็เพราะ

มีอาจารย์อุบลและพี่ชนิดา เป็นแบบอย่างคนที่สมบูรณ์ มีความสุข ได้ทุกด้าน

ก็พยายามอ่านข้อความ กระทู้เก่า ๆ ที่อาจารย์ และ พี่ ได้สอน เล่า แบ่งปัน

และก็พยายามคิดตามให้ได้ ก็คิดได้บ้าง ไม่ได้บ้างน่ะคะ ก็จะพยายามต่อไปเรื่อย ๆ

ขั้นแรกก็ต้องทำตัวเองให้ไม่มีปัญหาก่อน ต่อไปจะได้ช่วยส่วนรวมได้บ้างไงคะ

ขอบพระคุณเบื้องบน อ.อุบล พี่ชนิดา และทุก ๆ ท่านที่มีแต่ "ให้" เสมอมา ขอบคุณคะ

ดีใจจัง พี่ๆ เทวดา และนางฟ้า ทั้ง 7 กลับมาบ้านแล้ว

จากการที่ได้รับบัญชาฝากให้ไปบอกพี่ๆ ทั้ง 7 ว่า

ในเมื่อ ไม่เห็นความสำคัญฯ ของบ้านสวนฯ

และคิดว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ ไม่มีจริง

คิดว่าท่านไม่รู้ คิดว่าโง่

ก็ไปบอกทุกคนว่า

ห้ามมา

ที่บ้านสวนพีระมิด

อีกตลอดชีวิต ถ้าใครมา

ที่บ้านสวนพีระมิด ต้องตาย

ภายใน 99 วัน ถ้าไม่เชื่อก็ลองดู

*************************************

วันนั้นเครียดมาก ไม่รู้ จะทำไงดี ท่านสั่ง

ผ่าน อ.อุบล มา แล้ว.... และกำชับให้ไปบอกทุกคน

แถมกำชับให้ไปบอกทุกคน อย่าให้พลาด

คำพูดแม้แต่คำเดียว เด็ดขาด

ท่านสั่งก็ต้องทำ เพราะ

เราก็ผิดด้วย

**************************************

วันนี้เห็นหน้าพี่ๆ ทุกคนมาที่บ้านสวนพีระมิด

แล้วดีใจมากๆ เข้าไปกอดพี่ๆทุกคน

ดีใจ..ดีใจ..จนบอกไม่ถูกเลย

สงสัยว่าคำอธิฐาน...

ของพี่ๆทุกคน

คงได้รับ

การ

สงเคราะห์

หรือ ได้รับการอภัยโทษแล้ว

******************************************

ดีใจกับพี่ ๆ ทุกท่านด้วยนะคะ

ที่ได้กลับสู่บ้านที่อบอุ่นแล้ว

พี่ทุกท่านมีจิตใจดี มั่นคงต่อพระพุทธองค์

และอาจารย์อุบลมาก จะให้ไปจากบ้านสวนง่าย ๆ ได้ยังไง

ดีใจ และขอโมทนากับทุกท่าน ที่ได้ไปสร้างบุญ ณ บ้านสวนพีระมิด

ในวันสำคัญ วันนี้ และทุก ๆ วัน ตลอดไป ด้วยคะ สาธุ สาธุ สาธุ

     ขอแสดงความยินดี  กับท่านเทวดา  และนางฟ้าทั้งเจ็ดด้วยนะคะ

   เริ่มรู้สึกมีชีวิตชีวา  หลังจากเงียบเหงาไปพักใหญ่ ๆ 

คิดถึงทุก ๆ ท่านนะคะ

                 ขอร่วมอนุโมทนาสาธุ กับทุกๆท่านด้วยครับ

ลูกขอกราบขอบพระคุณพระพุทธองค์ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านท้าวเวสสุวรรณ สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิด ท่าน อ.อุบล อ.มงคล

ที่ให้ลูกได้มาร่วมบุญทั้งแรงกาย และปัจจัย ในวันนี้ และขออนุโมทนาบุญกับทุกๆ ท่าน ด้วยค่ะ

หากลูกได้กระทำสิ่งใดที่ผิดพลาดพลั้งไป ด้วยกาย วาจา ใจ ก็ดี ลูกขอขมาด้วยค่ะ

จรัสศรี เที่ยงตรง

ภราดา สายเบาะ

ท่าทางปู่เมธจะดีใจและโล่งใจเป็นพิเศษเลยนะค๊า

และขอแสดงความยินดีอย่างเป็นทางการกับ เหล่าเทวดาและนางฟ้าทั้งเจ็ด

ที่ได้กลับไปreunion ด้วยความชื่นมื่น หลังจากได้รับ"บททดสอบ" บทใหญ่ไปเต็มๆ..

อนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยนะคะ ยินดีด้วยจริงๆ

วันนี้เป็นวันสำคัญ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้อยู่ร่วมในกิจกรรมบุญต่างๆ

แต่ก็แอบส่งใจไปร่วมทำบุญที่บ้านสวนฯแล้ว...เรียบร้อย...

ชนิดา คุณแหวน คุณตาล และเพื่อนๆอีกหลายๆคน

ก็คงเฝ้าหน้าจอรอคนมาเล่าบรรยากาศให้ฟังก็แล้วกันเนอะ....ฮิฮิ

 จะบอกว่า...กำลังจะแยกย้ายกันไปบรรทม เดี๋ยวค่อยมารายงานอีกรอบครับ ว่ามีอะไรตื่นเต้น และสุดยอดแค่ไหน สำหรับคืนที่ผ่านมา

ตอนนี้...ราตรีสวัสดิ์ ตอนไก่โห่ครับ 

ดีใจด้วยกับเหล่า เทวดากับนางฟ้าทั้ง 7 ท่านด้วยค่ะ ที่ได้กลับบ้านสวนฯ แล้ว

แอบลุ้นอยู่นานเหมือนกัน ขออนุโมทนาด้วยนะคะ ดีใจด้วยจริงๆค่ะ...

สวัสดีค่ะ

ลูกไก่ หรือ นางฟ้า

คนนี้ มีอะไร

มากมาย....ใน

ที่จะต้องการเขียน

แต่ขอเวลาก่อนนะคะ

ต้องทำงาน ฉก. ให้เสร็จเรียบร้อยก่อน

เพราะเช้านี้...เจ้านายโทรตาม ต้งแต่ 7.30 น.

กลับจากบ้านสวนฯ ได้นอน ตอน 4.30 น.เช่นกัน

เฮ่อ !!!  โล่ง เหมือน.....ยกอกออกจากภูเขา

เอ้ย++++

ภูเขาออกจากอก

รออ่านอยู่นะคะ พี่แมว คุณสิทธิ์ และทุกท่านคะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่าน

ที่ได้ไปเวียนเทียนที่บ้านสวนพีระมิด

นะค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

เมื่อคืนมี การเวียนเทียน แบบสุดประทับใจมาก

คงเป็น การเวียนเทียนครั้งแรก ในชีวิต

พระพุทธองค์ ทุกพระองค์ เมตตา

เสด็จมาโปรดพวกเราทุกคน

ทีได้ไป บ้านสวนพีระมิด

เสียดายคนไม่ได้ไป

*******************************************

ท่านท้าวเวสสุวรรณ บอกผ่าน อ.อุบล ว่า

ผมควรจะไปขอโทษ พี่วี มากกว่า

เพราะในใจลึกๆ เข้าข้างพี่วี

มากว่า...สิ่งศักดิ์สิทธิ

ที่บ้านสวนพีระมิด

ผมถูกกาหัว

เป็นราย

ต่อไป

ให้ต้องออกจากที่

บ้านสวนพีระมิด เพราะว่าในใจลึกๆ

ของผม มันยังนิยมชมชอบความชั่วอยู่ อีกทั้ง

ยังไม่สามารถเป็น..กระจกเงา.. สะท้อนความผิด

ที่พี่วี และพี่ๆทุกคน ให้สำนึกถึงความผิดของตัวเองได้

แล้วยังงี้จะมาช่วยกอบกู้ ชาติ ศาสนา ได้อย่างไร

ต่อหน้าไม่กล้าพูดความจริง มีแต่พูดเอาใจ

ลับหลังทำเป็นเก่ง ผมมันชั่วจริงๆ

**************************************************

อันที่จริง ถ้าทุกคนเข้าใจ หลักการของกฎธรรมชาติ

รู้อะไรดี อะไรชั่ว ชีวิตคงจะดีกว่านี้ไปนานแล้ว

ไม่ต้องมาพึ่ง อ.อุบล ที่บ้านสวนฯ

แต่คงเพราะทำความชั่ว

มาจนชิน เลยไม่รู้

ว่าตัวกำลังทำความชั่วอยู่

**********************************************

ผมเองก็ทำชั่วจนชิน ผมมันเก็ป็นคนเลวมามาก คนหนึ่ง

จึงเข้าใจ ความชั่วของพี่วี เช่นว่า การอยากมีหน้า

มีตามีคนนับถือยกมือไหว้ เลยกล้าพูดเอาดี

เข้าตัว พูดความชั่ว เป็นความดี คิดว่า

กูเก่ง กูถูกต้องเสมอ เลยไม่ฟังใคร

พูดจาไม่เกรงใจ ไม่เกรงกลัว

ไม่มีสัมมาคาระวะ

ตีตัวเสมอ

 ท่าน อ.อุบล

นั้น

ซึ่งเป็นตัวแทน

พระพุทธองค์ พระอริยเจ้าและสิ่งศักดิ์สิทธิ

เทพ พรหม เทวดา หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านปู่เวสสุวรรณ

องค์เทพสฟิงค์ ในบ้านสวนพีระมิดบ้านสวนพีระมิด

แต่ ผมกลับไม่กล้าพูด ไม่กล้าบอก รักษาน้ำใจ พี่วี และพี่ทุกคน

ผมมันเลวไหมล่ะ และพี่ๆทุกคน ก็ยังไม่ยอมรับผิด

ออกมาจากใจจริงๆ  ยกเว้น คุณสิทธิ

ทีไม่โยนความผิดให้คนอื่น

ทั้งๆที่ ใจจริงยังไม่ชัดแจ้งว่ามัน ผิดได้ยังไง

เพราะความโง่ ในตัวเรา ไม่งั้นคงบรรลุไปนานแล้ว

เพียงแต่รู้ว่า สิ่งศักดิ์สิทธิทุกๆพระองค์หวังดี ไม่ต้องการ

ให้เราไปลงนรกทุกๆขุม ที่ท่านทรงเมตตาให้ทุกคนได้สัมผัสกัน

************************************************************

การเวียนเทียน..วันมาฆบูชา

18  กุมภาพันธ์ 2554

ที่บ้านสวนพิรามิด

เป็น การเวียนเทียน แบบสุดประทับใจและ วิเศษที่สุด

*************************************

 เพราะว่าในใจลึกๆของผม มันยังนิยมชมชอบความชั่วอยู่

อีกทั้งยังไม่สามารถเป็น..กระจกเงา.. สะท้อนความผิด

ที่พี่วี และพี่ๆทุกคน ให้สำนึกถึงความผิดของตัวเองได้

****************************************

มันไม่น่าจะใช่นะคะ คุณสุเมธ

ขอขอบคุณ...พี่ได้อะไรจากคุณมากมายเหลือเกิน

พอเข้าไปอยู่..ในสถานการณ์แล้ว

ไม่มี..คำพูดที่ดีออกมาได้เลย..

แต่ขอ..ให้ทราบว่า

พี่....ละอาย...ต่อบาป...ที่ทำอย่างมาก

*******************************************************

ปู่เมธจ๊า..ที่อั้นๆ กลั้นๆไว้น่ะ เค้นและเขียนออกมาให้หมดๆซะ

เท่าที่อ่านดู รู้สึกว่า..ยังมีข้อมูลตกค้างอยู่น๊า....ทิ้งไว้นาน..เดี๋ยวจะเน่าซะก่อนนะค๊า..

ดึงออกตอนนี้น่าจะง่ายกว่า ถ้าเก็บไว้นาน..อาจต้องเสียเวลาออกแรงขุดซาก..กันอีก...เน้อ......

งั้นรออ่านตอนต่อไปจากท่านปู่ก่อนดีกว่า....

อนุโมทนาบุญกับขั้นตอนในการชำแหละหัวใจขั้นต้นด้วยนะคะ... สาธุ สาธุ สาธุ..

คุณลูกเขยแม่ยาย ไม่ได้ชั่ว ไม่ได้เลวหรอกคะ

ตอนนี้คุณก็เริ่มมองตัวเอง สำรวจตัวเองมากแล้ว

เราทุกคนก็ต้องฝึกไปเรื่อย ๆ นะคะ

ถ้าอัดอั้นตันใจอะไร ก็ระบายออกมาเหมือนที่พี่ชนิดาว่า ก็ดีนะคะ

จะได้สบายใจมากขึ้น และเป็นธรรมทานแก่ผู้อื่นด้วย

คุณเอง ก็มาบ้านสวนพีระมิดด้วยใจบริสุทธิ์เต็มร้อย

ดังนั้น ก็คงต้องมีบททดสอบเพื่อเดินไปให้ถึงเป้าหมายด้วยคะ

สู้ด้วยกันคะ ทุกคน เป็นกำลังใจให้คะ

เย็นวันเสาร์และอาทิตย์

เกิดสิ่งมหัศจรรย์

ณ บ้านสวนพีระมิด

เหมือนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้มารวมตัวกันทั่วทั้งอนันต์จักรวาล

เริ่มต้นจากเย็นวันเสาร์

ช่างได้ประกอบโครงหลังคาวิหารย์ส่วนยอดเสร็จ

ก็เกิดท้องฟ้าแดงมีรัศมีรอบบ้านสวนฯ

และ

อ.อุบล ก็ได้บอกว่า

ณ จุดที่ได้ชี้ตำแหน่งสร้างบ่อน้ำในตอนบ่ายวันเสาร์

และจะสร้างมหาพีระมิด ขนาดประมาณ

16X16 เมตรครอบบ่อน้ำ

และจะมีเหตุอัศจรรย์ยิ่งกว่านี้อีก

และก็เป็นตามที่ อ.อุบลกล่าว

เย็นวันอาทิตย์ได้เกิดท้องฟ้าแดงเหมือนมีพลังรวมตัวอย่างมหาสาร

ณ บริเวณมหาพีระมิด

ซึ่งภายในมหาพีระมิดนั้นจะเป็นบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์

และถ้าใครอยากหายจากโรคและอุปสรรคก็ให้มาช่วยกันขุดได้ทุกวัน

ใครดื่มน้ำที่บ่อนี้ก็จะรักษาโรคได้

อนุโมทนาบุญ กับเพื่อน พี่ น้อง ทั้ง 7 ท่าน

ที่ได้กลับบ้านที่รักและอบอุ่น

และขออนุโมทนาบุญกับลูกบ้านสวนทุกท่าน

ที่ได้ไปเวียนเทียนและร่วมสร้างบุญทั้งด้านปัจจัย

และการใช้แรงกายสร้างถาวรวัตถุในบ้านสวนฯ

เมื่อวันมาฆบูชาที่ผ่านด้วยนะครับ

อนุโมทนาบุญกับคุณช้างเอราวัณ และทุกท่านด้วยค่ะ

จะมาร่วมบุญด้วยแน่นอนค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

ขอโมทนากับคุณช้างเอราวัณ

ที่ช่วยรายงานข่าวบ้านสวนด้วยนะคะ

เหตุการณ์มหัศจรรย์จริง ๆ คะ

ขอโมทนากับท่านอ.อุบล และทุกท่าน

ที่ร่วมสร้างบุญใหญ่เช่นนี้คะ สาธุ

## ป้าชนิดา (ยายดา) กับ นู๋แหวน ##

รู้ความในใจเราได้ไง สงสัยเคยทำบุญร่วมกันมาหลายชาติแล้ว

     ก็ท่านอ.อุบล มาบอกว่า กลัวพี่ๆ ดาวลูกไก่ทั้ง 7 จะไม่ตายเร็วหรือไง ทำไมไม่ช่วยเป็นกระเงาให้กับ เค้ากัน โดยใช้ตัวเองเป็นเกณฑ์ ไม่ใช่อ้างแต่ อาจารย์ แล้วยังงี้จะไปช่วยใครที่ไหนกันได้ต่อไป

*****************************************************************

*นับเป็นความหวัง ดี ปรารถนาดี ของ อ.อุบล และ สิ่งศักดิ์สิทธิ ทุกพระองค์ โดยเฉพาะ ท่าน ปู่เวสสุวรรณ ที่ขอเป็นผู้ดูแลให้ทุกท่าน กำกับ อ.อุบล ตลอด 24 ชั่วโมง ให้คอยช่วยเหลือ ผู้คน ที่ยังมีบุญกุศลพอ แล้วพร้อมที่จะเลือกอยู่ข้างเดียวกันกับพระพุทธองค์*

******************************************************************

      อย่าง พี่วี - ก็ไม่มีใครว่า พี่แกหรอก ถ้าคิดว่าสิ่งที่ทำนั้นมันถูกต้องแล้วไว้คนที่พี่เค้ารักมากที่สุดทำผิดพลาดไป แอบคิดไม่ดีกับพี่เค้า มันเท่ากับลบหลู่ อกตัญญูกับพี่เค้า ยังงี้จะเรียกว่าคนดีหรือคนชั่วล่ะ แล้วพี่เค้าก็จะรู้เองว่า ความรักความห่วงใย  ที่มอบให้ไป กลัวคนที่รักจะต้องตกนรก หรือต้องเสียชีวิตเร็วขึ้น แล้วคนที่พี่เค้ารัก คิดว่าไม่ผิด นิดหน่อยเอง แล้วเมื่อนั้นจึงจะคิดได้เอง ซึ่งพี่เค้าก็พร้อมที่จะให้อภัยตลอดเวลาอยู่แล้ว จริงไหม๊... 

      อย่างพี่แมว - งง..+ งง.. รู้ว่า ต้องไปเรียนกับพระอาจารย์รัตน์ฯก็เลยรีบไปหาแม่ล่วงหน้า 2 วัน แม่ก็เตือนเรื่องการไม่ให้โกหก ดูแล้วไม่ผิดอะไร แต่ที่จริงแล้วเหมือนคนอยู่ในวงไพ่ แล้วโดนตำรวจจับ หรือ ไปเที่ยวกับโจร แล้วโดนตำรวจจับพร้อมโจร หรือ ช่วยเพื่อนขายของ แต่โดนตำรวจจับเพราะเป็นของหนีภาษี แล้วยังงี้ผิดข้อหาอะไร สมรู้ร่วมคิด หรือในใจเห็นดีด้วยกับการทำชั่วของเพื่อนล่ะ จริงไหม๊...

       อย่างพี่ๆอีก 5 คน - งง + กูไม่น่าเลย... เค้าเรียกว่า สมรู้ร่วมคิด ทำความดี บนความชั่วโดยไม่รู้ตัว เหมือน ร.ป.ภ.ช่วยคนขนของ แต่ไม่รุ้ว่าโจรกำลังขโมยของ เหมือนคนใส่บาตรพระปลอม ที่ยืนบินฑบาตร เหมือนเอาอาวุธปืนให้โจร ต่อแขนต่อขาให้โจร จริงไหม๊...

*****************************************************************

 จริงไหม๊..ป้าชนิดา (ยายดา) , จริงไหม๊..นู๋แหวน , จริงไหม๊..ทุกๆคน

*****************************************************************

ว่าจะไม่มาต่อเรื่องต่อราว

ให้ยืดยาว

แต่ในฐานะผู้อ่าน(อีกหลายคน)

คงรวมคุณยายชนิดาด้วยซิ...

รู้สึกคันกับเพื่อนซี๋ ()

ที่เกือบตาบอด

เพราะพิษรัก(เพื่อน)

ไม่ยอมพูดอะไรตรงไปตรงมาซะที

อย่านี้เองท่านปู่(ท้าวเวสสุวรรณ)

เลยให้คะแนน 5/100

************************************************************

บางครั้งพูดอ้อมค้อมไม่ตรงประเด็นทำให้เข้าใจผิดได้

ขอพูดตรงๆ

ว่าเรื่องทั้งหมดมีการคิดไตร่ตรองวางแผนล่วงหน้า

โดยใช้วิธีดังนี้

1.ให้ของเพื่อซื้อใจ

2.ห้ามบอกคนนี้นะ(เพราะต้องการให้เขาไป)

3.อย่าบอกอาจารย์นะเดี๋ยวบอกให้เอง

4.อย่าบอกอาจารย์นะ(ถ้า อ.อุบลถามค่อยบอก)

5.มีการชักชวนเพื่อสร้างแนวร่วม(บางคนไม่รู้ว่ากลายเป็นแนวร่วม)

ฯลฯ

และอาจารย์แม่ของเราก็ยังคงเมตตาลูกๆเสมอแม้ถูกลงโทษ

พยายามช่วยให้เขาสำนึก

แต่ด้วยคงมีบางสิ่งปิดบังความคิดปิดบังตา

ทำให้เขาไม่สำนึก

ไม่เข้าใจ

คงได้แต่สงสารและเมตตาในสิ่งที่เกิดขึ้น

ในความมืดย่อมมีแสงสว่างเสมอ

ขุดตอก็ขุดกันแล้ว

อย่าลืมขุดสิ่งมืดๆที่อยู่ในใจออกมาให้ได้นะครับ

อัตตาหิ อัตตโน นาโถ

  อย่างพี่แมว - งง..+ งง..

รู้ว่า ต้องไปเรียนกับพระอาจารย์รัตน์ฯก็เลยรีบไปหาแม่ล่วงหน้า 2 วัน 

แม่ก็เตือนเรื่องการไม่ให้โกหก

ดูแล้วไม่ผิดอะไร แต่ที่จริงแล้วเหมือนคนอยู่ในวงไพ่

แล้วโดนตำรวจจับ หรือ ไปเที่ยวกับโจร

แล้วโดนตำรวจจับพร้อมโจร

หรือ

ช่วยเพื่อนขายของ แต่โดนตำรวจจับเพราะเป็นของหนีภาษี

แล้วยังงี้ผิดข้อหาอะไร สมรู้ร่วมคิด

หรือในใจเห็นดีด้วยกับการทำชั่วของเพื่อนล่ะ จริงไหม๊... 

********************************

จริงจ้า

สุดหล่อ ... สุดเลิฟ

งานนี้ ใบ้

อย่าไปโทษใคร

ต้องโทษตัวเอง

แต่ขอเปลี่ยนนะจ๊ะที่บอกว่า

งง + งง

น่ะ น้อยไป

งง + โง่

ต้องกราบขอบพระคุณแม่ ร้อยครั้ง พันครั้ง

เข้าใจ ถึงขั้วหัวใจ

ว่าแม่ ... ให้อะไร

ในการณ์ นี้

555+++

คุณชัชชัย

ไหน ๆ ก็ช่วยกันมาแล้ว

2.ห้ามบอกคนนี้นะ  (เพราะต้องการให้เขาไป)

ช่วยขยายความให้พี่หน่อยจ๊ะ

เพราะยังไม่หาย

มึน  อึน  อึ้ง

ห้ามบอก  แล้วทำไม ต้องการให้ไป

แต่ตอนนี้รู้แล้วค่ะว่า

ใน นรก ไม่มีคำว่า

เกรงใจ

แต่ งง จริง  โง่ จริง

ขอตอบพี่แมว

ตอนแรกผมไม่แน่ใจว่าพี่วีพูดว่า"อย่าบอกแมวนะ"

ผมไม่แน่ใจว่าอย่าบอกใครจำไม่ได้กลัวผิดพลาดซ้ำสอง

สมมติว่าผมรู้ว่าพี่แมวเป็นคนนิสัยอย่างไร

เช่นยิ่งห้ามก็ยิ่งทำ

(นิสัยแบบแมวจริงๆ)

ผมเดาใจพี่แมวและเจตนาให้พี่แมวไป

โดยไม่รู้ว่า

พี่แมวอยากไปเองอยู่แล้ว

จึงใช้คำพูดแบบนี้หรือเปล่า

คิด....

อนุโมทนาบุญกับทุกๆกระทู้จากทุกๆท่านด้วยนะคะ สาธุ...

โธ่..คุณปู่ชัช กับปู่เมธ สังขารมันไม่เที่ยงจริงๆเลยเนอะ

งั้นงาน"ขุดลอก"หนักๆเนี่ย ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของ"คนหนุ่มๆแน่นๆ"

ใจเด็ดๆ เฉกเช่นทหารอย่างน้องโจ เป็นคนรับงานนี้ไปแล้วกัลลลล์เนอะ...

แหะ แหะ น้องโจ แอบแปลงร่างเป็นอัศวินขี้ม้าขาว

ทำหน้าที่เป็นกระจกเงาบานเบ้อเริ่ม..เลย..

ลองไปหาอ่านเองก็แล้วกัลล์นะจ๊ะ ปู่ๆทั้งหลาย..ฮิฮิ..

เอ่อ..แต่ปูนนี้แล้ว จะ"หา"เจอไหม๊เนี่ย...

อ๊ะๆ เดี๋ยวส่งไม้เท้ากายสิทธิ์ กับ แว่นขยาย ไปให้นะ...

                              พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า

                    "อัตตนา  โจทยัตตานัง  จงกล่าวโทษโจทความผิดตนเองไว้เสมอ

            "อัตตา  หิ  อัตตโน  นาโถ "  ตนแลย่อมเป็ที่พึ่งของตน

            "โก  หิ  นาโถ  ปโร  สิยา"  บุคคลอื่นใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้

            "อัตตนา  หิ สุทันเตนะ"  เมื่อเราฝึกฝนตนดีแล้วไซร้

            "นาถัง   ละภะติ  ทุลละภัง"  เราย่อมได้ที่พึ่งที่บุคคลอื่นได้โดยยาก

             ฉะนั้นทุกคนจงทราบว่า เราเท่านั้นที่จะดีหรือไม่ดี เราต้องทำเอง

              พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า  "อักขาตาโร  ตถาคตา"  ตถาคตเป็นเพียงผู้บอก

              #######################################

ฉะนั้นขอทุกคนที่ปฎิบัติ อย่าทำใจเหมือนเด็กอ่อน

แทนที่จะได้รับความเมตตาปราณี  ขอประทานโทษ  ขอพูตามศัพท์ชาวบ้านคือ

แทนที่จะมีความเมตตาปรานี  กลับจะคลื่นไส้มากเกินไป

เพราะว่าการทำอะไรไม่จริงจัง  อันนี้ไม่ต้องการ  ไม่ต้องการคบหาสมาคม

กับบุคคลประเภทนั้นด้วย  เพราะว่าคนประเภทนี้มีอย่างเดียวคือ

ถ่วงความดีของบุคคลอืน

คัดลอกมาจากหนังสือ  มโนมยิทธิ  และประวัติของฉัน

                               หลวงพ่อพระราชพรหมยาน

                               หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

                               สาธุ  สาธุ  สาธุ

                              จงจำไว้ว่า จริยาที่เราจะต้องทรงใจดังนี้

๑. ยามปกติ เราจะไม่สนใจในจริยาของบุคคลอืน  ใครเขาจะดี ใครเขาจะเลว

    มันเรื่องของเขา

๒. อย่ายกตนข่มท่าน

๓. อย่าถือตัวเกินไป

นี่อย่างย่อ  ความดีขนาดนี้เป็น  "สะเก็ดความดีในพระพุทธศาสนา"

ถ้าจะดีถึงเปลือกนอกก็คือ

๑. ไม่กังวล

๒. ไม่ทำลายศีลด้วยตนเอง  ไม่ยุยงส่งเสริมให้บุคคลอื่นทำลายศีล

ไม่ยินดีเมื่อบุคคลอื่นทำลายศีลแล้ว

๓. ระงับนิวรณ์ได้โดยฉับพลัน  เมื่อเราต้องการความเป็นทิพย์ของจิต

ขณะใดที่จิตต้องการสมาธิ  ไอ้ความเป็นทิพย์นี่มาจากสมาธิ  มีความตั้งใจ

จิตสอาด  ถ้าต้องการจิตไม่เป็นทุกข์  หรือต้องการสมาธิ 

ต้องระงับนิวรณ์ได้ทันทีทันใด

๔. จิตทรงพรหมวิหาร ๔ ตลอดเวลา  คือเป็นปกติตลอดวัน

ถ้ากำลังใจของบรรดาท่านพุทธบริษัททำได้อย่างนี้

ฌานสมาบัติจะทรงตัว  คำว่าเศ้ราหมอง  ไม่ผ่องใส  กำลังใจไม่ไม่เสมอกัน

สว่างบ้างมืดบ้างจะไม่มี  จะมีแต่คำว่าผ่องใสเรื่อยขึ้นไปตามลำดับ

                 คัดลอกมาจากหนังสือ  มโนมยิทธิ  และประวัติของฉัน

                           หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

ขออนุโมทนากับธรรมทานของทุกๆท่าน

ขอให้มีความสุขทุกๆคนนะคะ

กราบองค์พระพุทธเจ้า

พระปัจเจกพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์

คุณพระศรีรัตนตรัย

พระอาจารย์หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

หลวงพ่อรัตน รตนญาโญ หลวงพ่อเสงี่ยม โอภาสี

พระอาจารย์หลวงพ่อทุกท่านทุกพระองค์ 

สิ่งศักดิ์แห่งบ้านสวนพีระมิดและทั่วโลกจักรวาล ทุกพระองค์

ท่านท้าวมหาราชทั้ง 4 เสด็จตาท่านท้าวเวสสุวรรณ

ท่านอาจารย์แม่อุบล ท่านอาจารย์พ่อมงคล 

ลูกขอกราบขอขมา ต่อท่าน และ กราบขอบพระคุณ

ท่านเมตตา ปราณี ลูกมาโดยตลอด 

ที่สำคัญ..ลูกละอายแก่ใจ ของตนเองที่ได้กระทำผิดพลาด

โดยเจตนา มองข้ามเรื่องเล็กๆ แต่เป็นสิ่งสำคัญ

ลูกเห็นจริงอย่างที่ทุกคน..ออกมาเขียน ในทุกๆตัวอักษร

ด้วยความโง่เขลา..ไม่เข้าใจ ..เบาปัญญา .. เชื่อ

โดยไม่คิดว่านี่คือ การกระทำ่..ที่ผิดพลาดยิ่งใหญ่ขนาดนี้

แต่ขอยอมรับว่า.. ที่ท่านอาจารย์พ่อมงคล..กล่าว

และท่านอื่นๆ ที่กล่าวนั้น..จริงและได้คิด

ทำให้เกิดการละอายใจอย่างที่สุด.. ลูกพลาดเอง.. พลาดไปแล้ว

โดยคิดไม่ถึงจริงๆ.. ลูก..รู้ว่า

ท่านอาจารย์แม่อุบลและท่านอาจารย์พ่อมงคล

คงไม่โกรธ และคงให้อภัย..ลูกยิ่งคิด..ยิ่งเสียใจ

ขออภัยอีกครั้ง ลูกจะเร่งทำดี สร้างบุญให้สม่ำเสมอ

เพื่อชดเชย..การกระทำชั่ว..ที่เคยทำมาค่ะแม่

รักแม่

สาธุ สาธุ สาูธุ

ขอโมทนากับธรรมทานที่ทุกท่านได้บอกเล่าทั้งหมด

ทำให้เห็นว่า "ศีล" เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนยิ่ง

และโมทนากับคุณอ๊อดด้วยนะคะ ที่นำธรรมะดี ๆ มาแบ่งปันกันอีกแล้ว

คาดว่าพี่อ๊อดคงอ่านจนติดอยู่ในใจแล้ว จึงอยากให้น้อง ๆ ได้สว่างบ้าง

ขอบพระคุณมาก ๆ คะ

ส่วนคุณพี่ชนิดา และคุณปู่ทั้งหลาย ก็ไม่มีใครยอม(แก่)กว่าใครจริง ๆ นะคะ

แหม รุ่นเดียวกันทั้งนั้น คารมคำคายทั้งคู่เลยจ้ะ

หลานอย่างหนู ขอรับฟังธรรมทานจากทุกท่านคะ

สาธุ

 วันนี้นั่งอ่านธรรมะของหลวงพ่อ ก็เลยขออนุญาตคัดลอกมาส่วนหนึ่งเพื่อเป็นเครื่องเตือนสติให้กับตัวผมเอง และอาจจะเป็นประโยชน์กับอีกหลายๆ ท่านก็ได้ครับ...

 ....ถ้าทุกคนปรับปรุงใจตนดีแล้ว  มันก็ไม่มีเรื่องยุ่งกับคนอื่น  ๆ  ไม่สร้างคนอื่นให้มีความเร่าร้อนในการที่จะเพ่งโทษคนอื่น  ต้องรู้ตัวว่าเราเลวเกินไป  นี่จงรู้สึกตัวไว้เสมอ  รู้สึกตัวว่าเรามันเลว  เลวมากจนกระทั่งขังไว้ในใจไม่ได้  มันจึงอุตส่าห์ไหลออกมาทางวาจา  ไหลมาทางกาย  นี่แสดงว่าความเลวมันล้นออกมาจากจิต  ในข้อนี้ต้องคิดไว้เป็นประจำ  อย่าทะนงตนว่าเป็นคนดี  ถ้าดีแล้ว  ปากไม่เสีย   กายไม่เสีย  ถ้าปากเสีย  กายเสีย  ความเลวมันล้น มีความดีไม่ได้

        สำหรับคนที่เขามาสร้างความชั่วให้สะเทือนใจเรา  นั่นเขาเป็นทาสของกิเลส ตัณหา อุปาทาน และอกุศลกรรม  ไม่มีทางที่จะคืนตัวได้  เราจงคิดว่า  คนประเภทนี้เขาไม่ใช่คน  เขาคือสัตว์นรกในอบายภูมินั่นเอง  เราคิดว่า ถ้าเราไปต่อล้อต่อเถียงจะกระทำตอบ  เราก็จะเลวตามเขา  เวลานี้จิตใจของเขาจมลงไปแล้วในนรก  ถ้าเราทำตามแบบเขาบ้าง  เราก็จะจมนรกเหมือนกัน  มันไม่มีประโยชน์  จิตเราก็ระงับความโกรธด้วยอำนาจขันติหรืออุเบกขา เฉย เขาเลวปล่อยให้เขาเลวไปแต่ผู้เดียว เราไม่ยอมเลวด้วย

                        อารมณ์ของคนชั่ว  คืออารมณ์ที่ชอบทำลายศีลด้วยตัวเอง  หรือว่ายุชาวบ้านให้เขาทำลายศีล  เมื่อเห็นบุคคลอื่นทำลายศีลแล้วดีใจว่าเขาไม่รักษาศีล  ทำลายศีลเสียได้ก็ดี อารมณ์ชั่วอย่างนี้อย่าให้มี   เราจะต้องควบคุมว่า  เราจะไม่ทำลายศีลด้วยตัวเอง  ศีลของใครมีเท่าไรรู้ไว้ด้วย  เราจะไม่คิดยุยงให้คนอื่นคิดทำลายศีล  เราจะไม่ดีใจในเมื่อบุคคลอื่นทำลายศีลแล้ว

                        ดีหรือชั่วมันอยู่ที่การควบคุมกำลงใจ  ถ้าใจของเราบริสุทธิ์ผุดผ่องเสียอย่างเดียว  ใครจะว่าดีหรือชั่วไม่มีความสำคัญ  เขาจะประณามว่าเลวมันก็เลวไม่ได้  มันก็ต้องดีอยู่ตลอดเวลา  ถ้าจิตของเราชั่ว  เขาจะสรรเสริญว่าดีมันก็ดีไม่ได้เหมือนกัน  นี่เป็นอันว่า พระพุทธเจ้าทรงให้รักษากำลังใจเป็นสำคัญว่า  ควบคุมกำลังใจให้ดีไว้แล้วมันดีเอง  ไม่ต้องไปฟังคำชาวบ้านเขา  การที่เราดีเพราะรอให้ชาวบ้านสรรเสริญ นั่นมันเป็นอารมณ์ของความชั่ว ก่อนที่จะคำนึงถึงวิปัสสนาญาณ  ก็จงทำใจให้มีความสุขด้วยอำนาจของสมาธิจิตก่อน  เมื่อจิตมีสมาธิดีแล้ว  ก็ใช้ปัญญาพิจารณาให้ปรากฎ  เมื่อพิจารณาไปแล้ว  ถ้าหากยังเห็นไม่พอเพราะจิตมันจะซ่าน  ก็ดับความรู้สึกในการพิจารณาเสีย  กลับมาภาวนาและทรงจิตให้หยุดในอารมณ์เดิมก่อน  ให้จิตสบายเป็นสมาธิ  ทำสลับกันไป สลับกันมา....

มีต่อ...

 ต่อครับ...

 ...การที่คิดว่าเราเสมอกับเขา  มันเป็นตัวทะเยอทะยาน  การที่คิดว่าเราดีกว่าเขาเป็นการข่มขู่  คิดทะนงตนว่าตนเป็นใหญ่  ถ้าคิดว่าเราเสมอเขา  มันก็เสียอีก  เพราะบางคนเขามีจริยาเลว  เราคิดว่าเรากับเขาเสมอกัน  ก็ต้องพยายามเลวตามเขา  ความเลวมันเป็นปัจจัยของความทุกข์  ไม่ใช่ปัจจัยของความสุข  ถ้าหากเขาดีกว่าเรา  เราดีไม่เท่าเขา  แต่เราคิดว่าเราดีเท่าเขา  ก็เกิดความประมาท  คิดว่าเราดีแล้วก็เป็นการทำลายความดีที่เราจะพึงแสวงหาต่อไป  ถ้าเราคิดว่าเลวกว่าเขา  ตอนนี้เป็นการทำลายความดีของตนเอง  จิตใจมันก็มีความสุขไม่ได้  เป็นอันว่าการถือตัวถือตนว่าเราเสมอเขาก็ดี  เราดีกว่าเขาก็ดี  เราเลวกว่าเขาก็ดี  เป็นปัจจัยของความทุกข์

                        อย่ามองคนด้วยฐานะ  อย่ามองคนด้วยศักดิ์ศรี  อย่ามองคนด้วยความรู้ความสามารถ  มองคนแต่เพียงว่าสภาพของเขาเป็นวัตถุเหมือนสภาพของเรา  จิตใจของเราพร้อมในการเมตตาปรานีไม่ถือตน  เขาจะมาในฐานะเช่นใดก็ช่าง  ถือว่าเป็นเพื่อนเกิดแก่เจ็บตายเหมือนกันหมด  การกำหนดอารมณ์อย่างนี้  เราก็สามารถจะกำจัดตัวมานะ การถือตัวถือตนเสียได้

                        จงวางอารมณ์เสีย  ใครเขาจะยังไงก็ช่าง  เขาจะดี  เขาจะชั่ว เขาจะเลว เขาจะยังไงก็ตามเถอะ  ไม่สนใจ  เห็นหน้าคน  เราคิดไว้เสมอว่า เป็นคนที่เราควรแก่การปรานี  เห็นหน้าสัตว์ก็คิดว่าเป็นสัตว์ควรแก่การปรานี  พยายามไม่ถือตน คนและสัตว์ก็ตาม ถือว่ามีธาตุ 4 คือ ธาตุดิน ธาตุน้ำ ธาตุลม  ธาตุไฟ  เสมอกัน  มีอาการ  32  เหมือนกัน  มีความเกิดขึ้นในเบื้องต้น มีความเปลี่ยนแปลงไปในท่ามกลาง  มีการสลายตัวไปในที่สุดเหมือนกัน  สร้างอารมณ์ให้เป็นสังขารุเปกขาญาณในวิปัสสนาญาณอย่างนี้  การระงับการถือตัวถือตนย่อมเป็นของไม่ยาก

                        เราตั้งใจไว้เฉพาะว่า  เราต้องการพระนิพพานในชาตินี้  มานั่งใคร่ครวญว่ามนุษย์โลกก็ดี  เทวโลกก็ดี   พรหมโลกก็ดี  เป็นดินแดนที่ไม่พ้นความทุกข์  ความทุกข์มันมีกับเราได้ทุกขณะจิต  เราเป็นมนุษย์เต็มไปด้วยความร้อน ความหนาว ความหิว ความกระหาย ความปวด ความเมื่อย ป่วยไข้ มีความไม่สบาย มีความตายไปในที่สุด  มีการกระทบกระทั่งกับอารมณ์ของชาวโลก  เรื่องโลกมนุษย์ไม่ดี เทวโลกกับพรหมโลกก็พักความดีอยู่ชั่วคราว ไม่มีความหมาย ใจเราต้องการอย่างเดียวคือ พระนิพพาน...

(คัดลอกมาจาก หนังสือรวมคำสอนธรรมปฏิบัติ ของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน (วีระ  ถาวโรมหาเถระ)  เล่ม 2) (จากหนังสือรวมคำสอนพระสุปฏิปันโน เล่ม 1)

สาธุ สาธุ สาธุ....ครับ 

ขอโมทนาบุญ กับ คุณน้องสิทธิ์

และ

ขอขอบคุณ นะคะ  ( ทุก ๆ เรื่องเลยจ้า ) 

ขออนุโมทนา

กับ...........ทุกๆท่าน

และ............ทุกๆเรื่อง

ขอ อนุญาติ คุณสิทธิ์ นะคะ พี่ copy มาจาก Facebook ให้ได้อ่านกัน

ขออนุโมทนาบุญค่ะ

ขออนุโมทนาบุญ กับ คุณสิทธิ์ครับ

สาธุ

อนุโมทนากับธรรมะดีๆที่มีอานุภาพ สลายกิเลส ได้เป็นอย่างดี 

ทั้งจากคุณพี่อ๊อด พี่มหา และคุณแมวด้วยนะคะ

สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ..

อนุโมทนาบุญกับคุณ..แมว..ด้วยครับ

สาธุ.....

                         อนุโมทนาบุญกับคุณสิทธิ์  หนูแมวเป็นธรรมะ

                      ที่ทำให้จิตสอาด รู้กิเลสของตัวเอง  สาธุ

สาธุ

ขอโมทนาในธรรมทานดี ๆ จากพี่ ๆ ทุกท่านคะ

ขอร่วม..อนุโมทนากับธรรมทาน

และ

ร่วมบุญทุกบุญ กับทุกๆท่านด้วยค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

ขอโมทนาบุญกับคุณสิทธิ์ และคุณแมว ด้วยครับ

                  สาธุ สาธุ สาธุ

น้องตัวเล็ก ทำจิตใจให้ผ่องใสน่ะจ๊ะ  ยิ้มไว้น่ะ  อย่าเศร้า

ให้กำลังใจตัวเองให้มากๆ  อย่าน้อยใจ  คิดแต่สิ่งดีๆ  แล้วสิ่งดีๆ

จะเข้ามาหาเรา

                              อย่าลืม

                     พรหมวิหาร 4  คือ

1.   เมตตา  ความรัก        เราจะมีความเมตตารักใคร่คนอืนกับเราเสมอกัน

                                    เสมอกับตัวเรา  ไม่มีจิตคิดจะเป็นเวรเป็นภัย  เป็นศัตรู

                                    กับใครเลย  เห็นคนและสัตว์ทั้งหมดถือว่าเป็นมิตรที่รัก

2.   กรุณา  ความสงสาร    จิตใจคิดไว้เสมอว่าอยากจะเกื้อกูลคนและสัตว์

                                     ในโลกนี้ให้มีความสุข  ก็หมายความว่า  ถ้าเขามีทุกข์

                                     และไม่เกินวิสัยเรา  จะช่วยให้เขามีความสุข

                                     ใจเยือกเย็นทั้งสองประการ

3   มุทิตา  มีจิตอ่อนโยน     ไม่อิจฉาริษยาใคร  ใครได้ดีพลอยยินดีด้วย

4   อุเบกขา  วางเฉย          เห็นใครเพลี่ยงพลํ้าไม่ซํ้าเต็ม  พร้อมจะสงเคราะห์

                                                                             เสมอ

                                      คิดถึงเสมอน่ะ

                                       ปาฎิหารย์

                                  องค์พีระมิดจำลองเกิดขี้นจริงๆ

เมื่อวันที่ 23 ก.พ 54       เนื่องด้วยน้องพราวลินที่อ็อดเลี้ยงนํ้าหนักตัวน้อย

                                 คุณแม่ของน้องมาบอกอยากให้นํ้าหนักตัวน้องเพิ่ม

                                 (สงสัยคุณแม่น้องเขาเห็นเราเป็นหมอ  อิ อิ)

                                 คิดจะทำไงดี   นักโภชนาการเรื่องอาหารก็ไม่เป็น

                                 ถึงเวลาป้อนข้าว  ขอบารมีพระพุทธเจ้า  องค์สฟิงซ์

                                                         องค์มหาพีระมิดจำลอง

                                ได้ผลค่ะน้องทานข้าวหมด (หมดทั้งสามมื้อ)

                                 เมื่อก่อนทำอย่างไรทานก็ไม่หมด

                                  กราบขอบพระคุณ

                            บารมีพระพุทธเจ้า  องค์พีระมิดจำลอง  องค์สฟิงซ์

                            และสิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งบ้านสวนพีระมิดทุกๆพระองค์

                                      สาธุ  สาธุ  สาธุ

วันนี้ก็ขออีก ให้ทานนมหมด ชงมาสี่ออนซ์ขอให้ทานหมด  (หมดอีก)

ปกติแค่ 4 ออนซ์จะกินแค่ 2 ออนซ์  เพิ่งเริ่มขอได้ 2 วันแล้วค่ะ

                          กราบขอบพระคุณ

                          บารมีพระพุทธเจ้า

                       องค์พีระมิดจำลอง

                       องค์สฟิงซ์

และสิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งบ้านสวนพีระมิดทุกๆพระองค์ด้วยเทอญ  สาธุ  สาธุ  สาธุ

พี่อ๊อด จ๋า

สรุปว่า

เด็กที่น้ำหนักตัว มาก ๆ นี่น่ะ

มันน่ารัก ใช่ป่ะ 

เด็กจ๊ะ  ไม่ใช่  ส.ว จ๊ะ

ขออนุโมทนา สาธุ สาธุ กับธรรมทาน ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำค่ะ สาธุ สาธุ ค่ะ

     ขออนุโมทนากับธรรมทานของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ  ขอบคุณคุณสิทธิื์ด้วยนะคะที่ได้นำมาลงให้อ่าน  โดยส่วนตัว

แล้วคิดว่าเป็นคำอธิบายในเรื่องของจิตในวันนั้นด้วยใช่มั้ยคะคุณสิทธิ์และก็อยากให้คุณสิทธิ์ได้อธิบายความเห็น

เพิ่มเติมเพื่อเป็นธรรมทานด้วยค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

อนุโมทนาสาธุ ค่ะ

คุณอุไรวรรณ ขอบคุณมากๆ นะค่ะ

ที่เตือนสติ สาธุ สาธุ สาธุ

ขออนุโมทนากับทุกท่านและขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆท่านนะค่ะ

ขออนุโมทนากับธรรมะดีๆจากคุณสิทธิ์และทุกๆท่านด้วยครับ

สาธุ สาธุ สาธุ

สองวันที่ผ่านมาได้ไปร่วมใช้แรงที่บ้านสวนฯมาครับ

  วันแรกไปถึงตอนสายๆ ได้ทำงานขุดดิน ช่วยตั้งเสาห้องน้ำใหม่แล้วก้อเทปูนโคนเสา เหนื่อยมากน่ะครับ พอตอนบ่ายมากๆ หมดแรงจึงได้เข้าไปนั่งสมาธิในพีระมิดองค์เล็ก เป็นเรื่องแปลกมากๆครับ ปกติถ้าเหนื่อยขนาดนี้ เข้าไปนั่งสมาธิก้อจะวูปหลับ แต่กลับไม่มีอาการเลย ทั้งยังจิตสงบได้เร็วมาก หลังจากแผ่เมตตาเสร็จออกมากลับสดชื่นเหมือนเดิม ก้อมีแรงทำงานอื่นๆต่อจนถึงเกือบสองทุ่ม จึงเลิกขับรถกลับมา กทม มาถึงบ้านก้ออาบน้ำอาบท่านอนก้อประมาณเกือบๆเที่ยงคืน

ตื่นขึ้นมาวันรุ่งขึ้นประมาณตีสี่ สดชื่นมากเลยครับแปลกใจทั้งที่นอนไม่กี่ชั่วโมง

ทำธุระในบ้านเสร็จก้อหกโมงกว่าๆ ก้อออกจากบ้านแวะซื้อของนิดหน่อยไปบ้านสวนฯเลย  เช้ามาก้อได้ทำงาน ทาสีคานห้องน้ำ ใหม่ จากนั้นก้อไปขุดดินต่อ แล้วก้อได้พบท่าน อ.อุบล ดังที่อธิษฐานไว้  ท่านงามจริงๆครับ สมกับบารมีของท่านจริงๆ

จากนั้นก้อทำงานจนเลิกพักผ่อนเล็กน้อย จนถึงเวลาทุ่มกว่าๆก้อมีการปฐมนิเทศผู้มาฝึกมโนมยิทธิ แปลกมากทั้งที่เมื่อคืนนอนมาแค่สี่ชัวโมง วันนี้ทำงานหนักมาทั้งวัน แต่พอค่ำๆมาเข้าอบรมกลับไม่มีอาการง่วงเลย แปลกมากครับ

จากนั้นทำการฝึกตามที่ท่าน อ. อุบล แนะนำ แต่ผมรู้ตัวเองว่าศีลฯยังไม่บริสุทธิ์พอ จึงตั้งใจปฎิบัติเท่าที่เราทำได้แต่ไม่เห็นอะไรครับ คงเพราะศีลฯเรายังไม่บริสุทธิ์ดีพอ แต่ท่าน อ.อุบล ก้อได้เมตตาขอบารมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ให้เราได้สัมผัสว่านรกมีอยู่จริง (อันเชิญนรกขึ้นมาข้างบนให้ได้สัมผัสกันเลยสำหรับคนที่ไม่สามารถเห็นได้) และได้เห็นผู้ที่มาร่วมฝึกว่า ตายไปจะต้องเจอกับอะไร มีสารพัดอาการแล้วแต่เวรกรรมที่แต่ล่ะท่านทำมา

นรกมีจริงน่ะครับเชื่อผม เร่งรักษาศีลฯ สวดมนต์ภาวนากันเถิดครับ ถ้าไม่อยากลงนรก

ผมอยู่จนกระทั่งเสร็จการฝึก ประมาณเกือบๆตีหนึ่งจึงขับรถกลับ กทม.

เป็นสองวันที่ผมมีความรู้สึกเอิบอิ่มในใจมากๆครับ คงเป็นที่เขาเรียกว่า อิ่มบุญกระมัง

ขอกราบสักการะองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

องค์ท่านหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

หลวงพ่อปาน

เสด็จพ่อท่านท้าวเวชสุวรรณฯ

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทวยเทพฯทั้งหลาย ณ.บ้านสวนพีระมิด

และขอกราบสักการะท่าน อาจารย์ อุบล ศุภาเดชาภรณ์

ที่ทำให้ลูกศิษย์ทุกคน ได้รู้ ได้สัมผัส ได้ตาสว่าง

เลิกมัวเมากับอบายมุข กิเลส ทั้งหลาย

ได้รู้จักธรรมะที่แท้จริงของพระพุทธองค์

เป็นสิ่งที่ประเสริฐที่สุดหาไม่ได้แล้วครับ

ต่อไปผมคงต้องหาเวลาไปบ้านสวนฯบ่อยๆแล้วล่ะครับ

ขอฝากตัวเป็นเด็กบ้านสวนฯคนนึงน่ะครับ

ขอเป็น เด็กชายตั้ม ตามที่ท่าน อ.อุบล เรียกก้อได้ครับ ขอน้อมรับด้วยความเต็มใจครับ

กราบคุณแม่ และ คุณพ่อ

        และ สวัสดี เพื่อนๆ พี่ๆ ทุกท่านครับ

                                     ก็ขออนุโมทนากับทุกๆ ท่านครับ

                                         และ ขอขอบคุณกับการที่เพื่อนๆ ทุกท่านได้โพสข้อความอันเป็นประโยชน์

ต่อเพื่อนๆ ผู้เข้ามาอ่าน ครับ

ขออนุโมทนาในบุญและธรรมทานกับทุกๆท่านด้วยค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

     ขอขอบคุณพี่อ๊อดมากนะครับ ที่เป็นห่วงน้องชายตัวเล็กๆคนนี้ ต้องขอโทษ

ด้วยที่ตอบกลับล่าช้า ไม่ได้แก้ตัวนะครับตัวเล็กไปออกร้านที่ โรงพยาบาลศิริราช

มาต้องตื่นแต่เช้า ต้องยืนคุยกับลูกค้าทั้งวันและรับผิดชอบงานในการออกร้านใน

ครั้งนี้แทนเจ้านายด้วย เพราะท่านต้องไปดูงานภริยาทูตสากลที่ห้างพารากอน

แต่ก็ไม่เคยลืมบ้านสวนนะ คอยติดตามข่าวกับพี่เบาหวิวตลอด ตัวเล็กจะน้อมรับ

คำแนะนำจากพี่อ๊อดและญาติธรรมบ้านสวนทุกๆท่านขอรับ

วันนี้บ้านสวนพีระมิด

ไฟฟ้าดับ

ตอน 2 ทุ่มกว่า

หลังตัดต่อรายการเสร็จพอดี

ก็เป็นห่วงบรรดาสาวเหลือน้อย

อายุรวมกัน 200 ทั้ง 3 สาวเกรงว่าเขาจะกลัว

หน้าจอคอมพ์ ยังสว่างด้วยไฟสำรอง

แต่ในบ้านสวนอื่นมืดสนิท

รีบปิดคอมฯ 1 เครื่องประหยัดไฟสำรอง

อีก 1 เครื่องเปิดให้แสงสว่างก่อน หาไฟฉายเจอ

แต่ไม่ได้ชาร์ด

อ.มงคล เจออันที่ชาร์ด

แล้วบอกมีคนนำมาบริจาคทำบุญไว้ 2 อัน

เราก็สงสัยว่า ยังไม่ชาร์ด

จะใข้ได้ไง อ.มงคล บอกของใหม่ต้องชาร์ดมา

ก็ลองเปิดดู  โอ้โฮ  สว่างจ้า ดีจริงๆ ทั้ง 2 กระบอก

รีบถือออกไปนอกบ้าน  ส่องไฟไปโรงทาน

พบหนุ่มโจ บอกกำลังหาไฟแช๊คจุดเที่ยนครับ

หนุ่มอ๊อกเหล็กมาร่วมวงดู ที.วี.ที่โรงทาน

อ.อุบล เลยบอกไม่ต้องแล้ว เอาไฟฉายนี้ไป

แต่ต้องพยายามเซฟไฟไว้ เผื่อดับนาน

ถามหาสาวๆ ทั้ง 3

โจบอกนอนกันหมดแล้ว

เด็ดอนามัยกันทั้งนั้น ยิ่งป้าเจริญ 1 ทุ่ม ก็นอนแล้ว

ส่วนอดีตแม่ชี สุภาภรณ์ ตามไปติดๆ ส่วนป้าทิพย์มาใหม่

โจบอกป้ายังไม่อยากนอน แต่อดีตแม่ชีให้ไปนอน

ก็เลยตามไปดู  ปรากฎว่า

เขาบอก สว่างดี ไม่กลัว  ป้าเจริญมาไฟฉายส่วนตัว

ก็เลยบอกใครไม่มี ก็ให้เอาไฟ โซล่าเซลล์ ที่ข้างทาง

ซึ่งเคยจัดซื้อมา นับ 100 ดวง เข้าไปในเต็นท์ได้  ใช้แทนเทียน

แล้วเช้าต้องเอาออกมารับแสง 

วันนี้ได้เห็นประโยชน์ ไฟโซล่าเซลล์

และ นึกถึงวันแกนโลกพลิก คงมืดสนิทเช่นนี้

แต่บ้านสวนพีระมิด

ยังดีมีไฟโซล่าเซลล์  แต่ไม่สว่างมาก 

เหตุการณ์วันนี้ 

เป็นสัญญาณเตือน  ให้เราซ้อมทำใจ

เตรียมแก้ปัญหา

ซึ่งจริงๆ แล้ว

บ้านสวนฯ ไฟฟ้าดับบ่อยมาก

ไฟตกง่าย  ตอนช่างอ๊อกเหล็ก

อ.อุบล ตัดต่อรายการไม่ได้เลย คอมดับตลอด

ต้องทำงานกลางคืน ดึก มาก มาก

ใครมีความรู้

ความสามารถเตรียมการ

ขอคำแนะนำด้วยนะคะ แต่ที่แน่ๆ

เคยคุยกับ อ.มงคล ไว้ว่า เราน่าจะมี เครื่องปั่นไฟไว้สำรอง

เพราะน้ำใช้เราต้องใช้ไฟ  ใช้เครื่องสูบขึ้นมา

น้ำจำเป็นที่สุด  ไม่มีไฟอยู่ได้  แต่ไม่มีน้ำ อยู่ไม่ได้

แต่ไม่มีไฟสูบน้ำไม่ได้  งงไม๊เนี่ย

เราต้องวางแผนด่วน

ไม่ใช่แต่บ้านสวนฯ นะ ทั่วประเทศ

กรุงเทพฯ ก็อย่านิ่งนอนใจ เพราะ น้ำปะปา

จะกลายเป็นน้ำเค็ม รีบหาที่อยู่ที่ปลอดภัย มีน้ำ มีอาหาร กันได้แล้วนะ

ถ้ากำลังพอ  อย่ามัวเพลินเพลินกับการหาเงินจนลืมตายนะ

อีก 22 เดือนเท่านั้นนะ

เงินน่ะสำคัญก็จริง แต่ถ้ามีเงินแล้วไม่มีชีวิตอยู่ใช้เงิน

จะมีประโยชน์อันใด 

แล้ววิธีตาย

ก็มีสิ่งที่เราต้องซ้อม

เสาร์นี้เลย หลวงพ่อบอก ซ้อมตายด้วย

ไม่ใช่ฝึกแต่ท่องนรก สวรรค์

ก่อนไปท่องเที่ยวน่ะ

คิดไว้เสมอว่า แม้ไม่ได้มโนฯ

ยังไงก็ได้ไปแหงๆ จะไปไหนต้องซ้อมกันก่อน

แต่อ่านแล้วให้นึกถึงนิพพานนะจ๊ะ

ไม่ได้ให้เครียด พระพุทธองค์

ให้นึกถึงความตาย

ไว้เสมอ

กราบขอบพระคุณท่านอ.อุบลมาก ๆ คะ สาธุ

อาจารย์อุบลคะ ขออนุญาตินำมาก็อป***ให้เป็นตัวหนังสือตัวใหญ่นะคะ กราบขอบพระคุณคะ สาธุ

กราบเท้า อ.แม่ ครับ..ขออนุญาติ..ขยายขนาดตัวอักษร..ครับ

วันนี้บ้านสวนพีระมิด

ไฟฟ้าดับ

ตอน 2 ทุ่มกว่า

หลังตัดต่อรายการเสร็จพอดี

ก็เป็นห่วงบรรดาสาวเหลือน้อย

อายุรวมกัน 200 ทั้ง 3 สาวเกรงว่าเขาจะกลัว

หน้าจอคอมพ์ ยังสว่างด้วยไฟสำรอง

แต่ในบ้านสวนอื่นมืดสนิท

รีบปิดคอมฯ 1 เครื่องประหยัดไฟสำรอง

อีก 1 เครื่องเปิดให้แสงสว่างก่อน หาไฟฉายเจอ

แต่ไม่ได้ชาร์ด

อ.มงคล เจออันที่ชาร์ด

แล้วบอกมีคนนำมาบริจาคทำบุญไว้ 2 อัน

เราก็สงสัยว่า ยังไม่ชาร์ด

จะใข้ได้ไง อ.มงคล บอกของใหม่ต้องชาร์ดมา

ก็ลองเปิดดู  โอ้โฮ  สว่างจ้า ดีจริงๆ ทั้ง 2 กระบอก

รีบถือออกไปนอกบ้าน  ส่องไฟไปโรงทาน

พบหนุ่มโจ บอกกำลังหาไฟแช๊คจุดเที่ยนครับ

หนุ่มอ๊อกเหล็กมาร่วมวงดู ที.วี.ที่โรงทาน

อ.อุบล เลยบอกไม่ต้องแล้ว เอาไฟฉายนี้ไป

แต่ต้องพยายามเซฟไฟไว้ เผื่อดับนาน

ถามหาสาวๆ ทั้ง 3

โจบอกนอนกันหมดแล้ว

เด็ดอนามัยกันทั้งนั้น ยิ่งป้าเจริญ 1 ทุ่ม ก็นอนแล้ว

ส่วนอดีตแม่ชี สุภาภรณ์ ตามไปติดๆ ส่วนป้าทิพย์มาใหม่

โจบอกป้ายังไม่อยากนอน แต่อดีตแม่ชีให้ไปนอน

ก็เลยตามไปดู  ปรากฎว่า

เขาบอก สว่างดี ไม่กลัว  ป้าเจริญมาไฟฉายส่วนตัว

ก็เลยบอกใครไม่มี ก็ให้เอาไฟ โซล่าเซลล์ ที่ข้างทาง

ซึ่งเคยจัดซื้อมา นับ 100 ดวง เข้าไปในเต็นท์ได้  ใช้แทนเทียน

แล้วเช้าต้องเอาออกมารับแสง 

วันนี้ได้เห็นประโยชน์ ไฟโซล่าเซลล์

และ นึกถึงวันแกนโลกพลิก คงมืดสนิทเช่นนี้

แต่บ้านสวนพีระมิด

ยังดีมีไฟโซล่าเซลล์  แต่ไม่สว่างมาก 

เหตุการณ์วันนี้ 

เป็นสัญญาณเตือน  ให้เราซ้อมทำใจ

เตรียมแก้ปัญหา

ซึ่งจริงๆ แล้ว

บ้านสวนฯ ไฟฟ้าดับบ่อยมาก

ไฟตกง่าย  ตอนช่างอ๊อกเหล็ก

อ.อุบล ตัดต่อรายการไม่ได้เลย คอมดับตลอด

ต้องทำงานกลางคืน ดึก มาก มาก

ใครมีความรู้

ความสามารถเตรียมการ

ขอคำแนะนำด้วยนะคะ แต่ที่แน่ๆ

เคยคุยกับ อ.มงคล ไว้ว่า เราน่าจะมี เครื่องปั่นไฟไว้สำรอง

เพราะน้ำใช้เราต้องใช้ไฟ  ใช้เครื่องสูบขึ้นมา

น้ำจำเป็นที่สุด  ไม่มีไฟอยู่ได้  แต่ไม่มีน้ำ อยู่ไม่ได้

แต่ไม่มีไฟสูบน้ำไม่ได้  งงไม๊เนี่ย

เราต้องวางแผนด่วน

ไม่ใช่แต่บ้านสวนฯ นะ ทั่วประเทศ

กรุงเทพฯ ก็อย่านิ่งนอนใจ เพราะ น้ำปะปา

จะกลายเป็นน้ำเค็ม รีบหาที่อยู่ที่ปลอดภัย มีน้ำ มีอาหาร กันได้แล้วนะ

ถ้ากำลังพอ  อย่ามัวเพลินเพลินกับการหาเงินจนลืมตายนะ

อีก 22 เดือนเท่านั้นนะ

เงินน่ะสำคัญก็จริง แต่ถ้ามีเงินแล้วไม่มีชีวิตอยู่ใช้เงิน

จะมีประโยชน์อันใด 

แล้ววิธีตาย

ก็มีสิ่งที่เราต้องซ้อม

เสาร์นี้เลย หลวงพ่อบอก ซ้อมตายด้วย

ไม่ใช่ฝึกแต่ท่องนรก สวรรค์

ก่อนไปท่องเที่ยวน่ะ

คิดไว้เสมอว่า แม้ไม่ได้มโนฯ

ยังไงก็ได้ไปแหงๆ จะไปไหนต้องซ้อมกันก่อน

แต่อ่านแล้วให้นึกถึงนิพพานนะจ๊ะ

ไม่ได้ให้เครียด พระพุทธองค์

ให้นึกถึงความตาย

ไว้เสมอ

 ขออนุโมทนาในธรรมทาน

กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์แม่ ค่ะ

ขออนุโมทนากับทุกท่านด้วย

สาธุ สาธุ สาธุ

กราบขอบพระคุณอาจารย์อุบลค่ะ

หนูกราบขอบพระคุณที่อาจารย์เมตตาให้ธรรมทาน

ต้องเตรียมตัวแล้ว จะได้ไม่ขาสั่นค่ะ ตามที่เคยรับคำสอนในรายการค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

                กราบขอบคุณในธรรมทานที่ท่านอ.อุบลได้เมตตาค่ะ

                พยายามฝึกความตายไปด้วยก่อนตื่นนอนไม่ทราบถูกวิธิีหรือเปล่า  เสาร์นี้ไม่ทราบว่าจะมีบุญได้ไป

หรือเปล่า ถ้าใครได้ไปช่วยเขียนเป็นธรรมะทานด้วยนะคะ  สาธุ..

พระพุทธองค์

ท่านให้นึกถึงความตาย

ไว้ทุกลมหายใจ

ฉะนั้น วันจะ 7 เวลา

พระองค์ยังบอกน้อยไปเลยค่ะ

ที่เราทำกันอยู่ทุกวันนี้

เพราะเราคิดว่าเราจะไม่ตาย(ไง)

ถ้าเราคิดว่า

เราอาจตายวันนี้ เดี๋ยวนี้ เราจะทำแต่ความดี

ไม่ผลัดเวลาว่าเดี๋ยวค่อยทำบุญ

เดี๋ยวค่อยทำดี ก็ได้

ถ้าบังเอิญตายก่อนล่ะ

จะเอาบุญที่ไหนกิน แล้วถ้าลูกหลานมันไม่เชื่อ

เรื่องบุญกุศล มันไม่ทำให้

หรือทำให้

แต่กำลังบุญมันอ่อน เราก็ไม่ได้รับอีก

หรือรับก็ไม่พอกินอีก

ดังนั้น

เราอยากได้มากแค่ไหน

เราต้องทำไว้เอง

บุญ

แปล ว่าความดี นะ

ความดี ที่บริสุทธิ์ บุญจะยิ่งใหญ่มาก

ไม่ใช่ขนเงินทอง+ขนสิ่งของ

ไปทำเยอะๆนะ

จึงจะได้บุญเยอะ

ไอ้เงินเยอะ + ของเยอะนี่นะ

ทำให้มันได้บุญเยอะ ก็ได้ ทำให้ได้บุญน้อยก็ได้

ทำให้ไม่ได้เงินเลยก็ได้ ทำยังไง

ทำบุญเยอะ ได้บุญเยอะ

เมื่อ ทำเพื่อละวางความโลภ

คือไม่เสียดาย ไม่หวังผลตอบแทน ถ้ายังหวังอยู่

แสดงว่าไม่ใช่บุญ แต่เป็นการค้า

ที่อ้างบุญ แต่ที่แท้ลงทุน

เพื่อต้องการกำไร

อันนี้ไม่ได้บุญ

หมดกัน

คราวนี้ทำบุญมาก

แต่ได้บุญน้อย

เมื่อ ทำเพื่ออวดเขา ทำเอาหน้า ต้องการเด่นดัง

ต้องการให้ป่าวประกาศ ต้องการชื่อเสียง

ต้องการผลบุญตอบแทน

อันนี้พระพุทธองค์

ท่านก็บอก

หลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านก็บอก

ทำ 100 ล้าน จะได้ถึง 1 บาทหรือเปล่าก็ไม่รู้

ทำบุญมาก  แต่ได้บาปมาก

เมื่อ

ทำบุญเพื่อติดสินบน  ทำเพื่อเป็นข้ออ้าง ข้อต่อรอง

ว่าฉันทำบุญเยอะนะ ฉะนั้น ฉันจะทำอะไร

ใครอย่าหือ ฉันทำมากต้องเกรงใจฉันซี่ สิ่งศักดิ์สิทธิ์

ท่านร่วมอนุโมทนากับเราไม่ได้

อันนี้นรกเลย

ยิ่งทรัพย์ที่นำมาทำบุญนั้นไม่บริสุทธิ์ด้วย

เช่น

ขายเหล้า เบียร์ บุหรี่มา

ขายเนื้อสัตว์มา

ถูกหวยมา

โกงเขามา ยิ่งโกงแผ่นดินยิ่งแล้ว

นรกไม่มีขุมจะรองรับเลย

ไม่งั้นก็คง

ไม่ทุกข์  ไม่เดือดร้อนกันอยู่

เห็นกันอยู่ทุกวันนี้หรอก

แล้วที่หนักกว่านั้น

คือลักเขามา  ปล้นเขามา  จิ๊กเขามา

แล้วเอาไปทำบุญ ไปให้ใคร

ไปนรก ทั้งนั้น

บุญ ไม่เกิด จ้า

อนุโมทนา

น้อมรับคำสอนของท่านอาจารย์ แม่

สาธุ สาธุ สาธุ

ขอบพระคุณในคำสั่งสอนค่ะ

บางทีเราคิดว่าเราไม่โลภแล้วแต่ในใจลึกๆ ก็มีอยู่บ้าง

อย่างนี้ก็ไม่ได้บุญใช่มั๊ยค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

ขออนุโมทนาบุญ

กับ

คำสั่งสอน ของอาจารย์แม่อุบล

ขอน้อมรับ

ข้อชี้แนะจากข้อความของท่านแม่ครับ

ถ้าเราคิดว่า

เราอาจตายวันนี้ เดี๋ยวนี้ เราจะทำแต่ความดี

ไม่ผลัดเวลาว่าเดี๋ยวค่อยทำบุญ

เดี๋ยวค่อยทำดี ก็ได้

ถ้าบังเอิญตายก่อนล่ะ

จะเอาบุญที่ไหนกิน แล้วถ้าลูกหลานมันไม่เชื่อ

เรื่องบุญกุศล มันไม่ทำให้

หรือทำให้

แต่กำลังบุญมันอ่อน เราก็ไม่ได้รับอีก

หรือรับก็ไม่พอกินอีก

ดังนั้น

เราอยากได้มากแค่ไหน

เราต้องทำไว้เอง

อนุโมทนาค่ะอาจารย์ อ่านแล้วก็เป็นการเตือนใจตัวเอง ไม่ให้ประมาท หรือ ชะล่าใจ

แต่เมื่อนึกถึง"ความตาย"ก็ยังทำใจไม่ได้ซักที... ก็เลยลืมนึก..ซะงั้น..

แต่อย่างที่อาจารย์เมตตาบอก เพราะจะรอความหวังจากคนอื่นให้ส่งบุญให้ทีหลังล่ะก็..

คงจะยากกว่าแน่ๆ ฉะนั้น "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน" คงต้องทำบุญให้ได้ทุกครั้งที่มีโอกาส

ส่วนเด็กด้อยโอกาสอย่างชนิดา ก็เข้ามาเขียนเป็นธรรมทานสะสมบุญไปพลางๆก่อนก็แล้วกัน

(ถึงบางทีมันจะดูไม่เป็นธรรมทาน ผู้อ่านทุกท่านก็พยายามนำไปคิดให้เป็นธรรมทานก็แล้วกันนะคะ

จะได้เป็นบุญกุศลแก่ชนิดาบ้าง ฮิฮิ..ออกแนวบังคับไงไม่รู้เนอะ) ..

แหม..ถ้าอยู่เมืองไทย คงไปขุดบ่อน้ำพีระมิดเพื่อสลายกรรมแล้วนะคะเนี่ย...

ด้วยความเคารพครับ

ขอขอบพระคุณท่าน อ.อุบล มากๆ เลยครับ

อ่านแล้วทำให้หูตาสว่างมากยิ่งขึ้น

จากที่เคยมีความรู้มาบ้างแล้วก็จริงแต่ก็จะลืมๆ ไปบ้าง

พอได้อ่านอีกที แถมท่าน อ.อุบล ได้ยกตัวอย่างให้เห็นชัด

เจนยิ่งขึ้น ด้วยคำสอนนี้ผมจะระวังจิตระวังใจ

ในเรื่องการทำบุญให้มากยิ่งขึ้นครับ

สาธุ คะ ท่านอาจารย์อุบล

ขออนุโมทนาสาธุ

น้องทรายขอน้อมรับคำสอนของอาจารย์แม่อุบลนะค่ะ

และจะคอยนึกและระลึกถึงความตายเสมอค่ะ

จะคอยเตือนตัวเองว่าหากไม่มีพรุ่งนี้ให้แก่ตัว

วันนี้เราควรดำเนินชีวิตยังงัยดีค่ะ

ขออนุโมทนากับคำสอนดีๆของท่าน อ.อุบล ครับ

สาธุ สาธุ สาธุ

ขออนุโมทนาธรรมทานของท่านอาจารย์อุบลค่ะ

ขอบพระคุณค่ะ

ขออนุโมทนาธรรมทานของท่าน..อาจารย์แม่อุบล..ครับ

ขอบพระคุณครับ

จะจดจำและนำไปปฏิบัติครับ

ข่าวรายวัน บ้านสวนพีระมิด

ไม่ค่อยจะมี่เวลามารายงานรายวันซะแล้ว

เพราะนับวัน งานจะมากขึ้นทุกวัน

เบื้องบนท่านเร่ง

ให้รีบสร้างบุญทุกบุญ ทั้งบุญใหญ่น้อย

ก็เลยมือระวิงเลย

เอาเรื่องงานก่อสร้างก่อนนะ

ว่าคืบหน้าไปถึงไหน

วันนี้ทีมช่างโครงสร้างหลังคาเหล็ก

ปฐมสภามหาพีระมิด

เดินทางกลับแล้ว

อันที่จริงโครงหลังคาเสร็จหลายวันแล้ว

แต่

มีโครงหลังคา อาคารเก็บน้ำต่ออีก

เสร็จวันนี้

ทีมโครงหลังคาเหล็ก

ก็มาอำลา โดยคุณตุ้มนำมาทั้ง 7 คน

จ่ายค่าแรงไป 55,000 บาท โดย

คุณชัชชัย + คุณสุเมธ เป็นเจ้าภาพ

ขอเชิญร่วมอนุโมทนา ในบุญวิหารทาน

ของทั้ง 2 ครอบครัว

ขอให้บุญส่งผล ทั้งเจ้าภาพ และ ท่านที่ร่วมอนุโมทนานะคะ

ตอนนี้ก็รอทีมมุงหลังคา

อีกทีมจะเข้ามาวันศุกร์ อันที่จริงเข้ามาแล้ว

แต่ไปนำอีกทีม

มาด้วยจะได้ช่วยกันเร็วๆ

ก็เหลือมุงหลังคา ก่อข้างฝา ปูพื้น ฯลฯ

สำหรับปฐมสถามหาพีระมิด

ส่วนห้องน้ำใหม่อีก 8 ห้อง 

ก็กำลังก่อสร้างโดยทีมลุงบุญ เซ โจ คุณตุ้ม

งานก่อสร้างที่ยังค้างอยู่ตอนนี้ก็คือ

1.ห้องน้ำใหม่ 8 ห้อง

วันนี้มุงหลังคาแล้ว เหลือ ปูพื้นชั้นบน(ทำ 2 ชั้น ชั้นบนเก็บของ)

ก่อผนังชั้นล่าง ขุดหลุมลงท่อ เทพื้น ปูกระเบื้อง

ติดตั้งสุขภัณฑ์ ฯลฯ (ยังไม่ได้ซื้อ)

2.พีระมิดองค์ใหญ่ + ห้องน้ำ + ห้องรับรอง

(เหลืองานปูกระเบื้อง ติดตั้งสุขภัณฑ์ ทาสีภายนอก

ติดประตู หน้าต่าง ติดฝ้า)

3.พีระมิด 5 หลังด้านหน้า ก้าวหน้าไประดับหนึ่ง

เหลือ ติดแผ่นเรียบภายใน บางองค์ ก่อฉาบด้วยไม้มวลสาร

ดิน ปูน เทพื้น ปูกระเบื้อง

4.อาคารเก็บน้ำ เหลือ ฉาบ มุงหลังคา นำแท๊งน้ำขึ้น

(ยังไม่ได้ซื้อ กำลังให้ช่างโครงหลังคาเหล็กไปดูให้)

5.บ่อน้ำมหาพีระมิด บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ขนาด 16X16 เมตร

จะขุดลึกลงไปแบบพีระมิดหงาย และก่อสูง

พีระมิดคว่ำ ประกบกัน เพื่อดึงพลัง

จากทั้งบน+ล่าง มารวมกัน

บ่อนี้เบื้องบนต้องการ

ช่วยให้ผู้ป่วยหนัก หรือ ผู้ป่วยเรื้อรังที่รักษาไม่หาย

ได้มาขุดเพื่อปลดเปลื้องโรคภัยไขเจ็บ

สำหรับคนที่เดินทางมาได้นะ

โดยเฉพาะผู้ที่เคยทำบาปหนักๆ ที่ไม่อยากบอกใคร

ได้มาสร้างบุญด้วยแรงกาย ไถ่บาป

6.โรงทาน ก็ยังไม่เสร็จดี ก็ใช้กันไปก่อน ทำงานอื่นที่เร่งก่อน

ขออนุโมทนาบุญกับคุณชัช ที่จัดหาทีมช่างมาให้

ทั้งชุดเก่า และ ชุดที่กำลังจะมาใหม่ สาธุ

ความต้องการช่างตอนนี้

1.ช่างปูกระเบื้องฝีมือดี

2.ช่างปูน(ผีมือดี + นิสัยดี)

ใครรู้ตัวว่ามีคุณสมบัติดังกล่าวก็มาเสนอตัวรับงานได้

เข้ามาพบ คุณตุ้ม หรือ ลุงบุญ หรือ เซ  โจ ก็ได้ นะ

อนุโมทนาบุญกับอาจารย์อุบล นักข่าวกิติมศักดิ์

ที่มีเมตตามารายงานข่าวให้พวกเราได้มีโอกาสได้ร่วมอนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

ขออนุโมทนาบุญกับครอบครัวคุณชัชและคุณสุเมธที่ร่วมเป็นเจ้าภาพ

สร้างปฐมสภามหาพีระิมิด และยินดีในบุญทุกบุญกับทุกๆท่านค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ...

น้องทรายขออนุโมทนาบุญกับทุกบุญ

ทุกท่านและทุกครอบครัว

ไม่ว่าจะเป็นบุญใหญ่บุญน้อย

ในบ้านสวนพีระมิดด้วยนะค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ

..........