กราบขอบคุณทุกๆๆธรรมทานของท่านอาจารย์อย่างสูงค่ะ

อ่านเรื่องของคุณแบ็งและไก่อูแล้ว ก็นำมาสำรวจตนเองค่ะตั้งแต่เรื่องมารยาท ความกตัญญู ความกล้าหาญ มีเลือดนักสู้ แม้กระทั้งเรื่องของกามราคะ คุณแบ็งยังรู้จักหลีกเลี่ยงกาม ไตร่ตรอง หาคู่ที่มีคุณสมบัติผู้ดี  คุณแบ็งน่ารักจังนะค่ะ

 ซึ่งตัวเราแทบไม่มีมัวแต่ขี้ขลาด กลัวสารพัดกลัว ยิ่งอ่านเราควรพัฒนาจิต ให้มากกว่านี้ ฝึกตนเองให้เข็มแข็ง ละเว้นความชั่ว ทำแต่ความดี

 กราบอนุโมทนาในธรรมทานค่ะอ.แม่

ได้อ่านเรื่องคุณแบงค์แล้ว

รู้สึกว่านิสัยเค้าดีกว่าคนอย่างเราๆเยอะเลย

เหมือนแมวโพธิสัตว์เลยค่ะ

รู้จักกตัญญูู ให้อภัย แบ่งปัน

และที่สำคัญ ไม่คิดทรยศ

ทำร้ายผู้มีพระคุณอย่างอ.แม่

แถมยังมีสามัญสำนึกคิดที่จะช่วยปกป้องดูแล

สถาบันอีกด้วย

เกิดเป็นแมวแท้ๆ

แต่คิดได้ยิ่งกว่าคนอีก

แบบนี้น่าเปลี่ยนให้คนไปเป็นสัตว์แทนนะคะเนี่ย อิอิ

คุณแบงค์ก็ดูเป็นผู้ดีมีชาติตระกูล  ไม่สถุน ต่ำทราม

อยากทราบจังเลยค่ะว่าทำไมถึงไม่มาเกิดเป็นคน

ทำไมถึงต้องเป็นแมว

แต่พวกที่นิสัยลอบกัด ทำร้ายผู้มีพระคุณ

ชั่วช้า สามานบางคน

ทำไมถึงได้มาเกิดเป็นคนก็ไม่รู้นะคะ

เพราะดูแล้วคุณแบงค์ยังมีคุณสมบัติ

ความเป็นคนมากกว่าเสียอีก

ส่วนเรื่องไก่อูพี่ตาลถามได้ตรงใจดีจริงๆค่ะ

เพิ่งจะมารู้ก็วันนี้

ว่าที่เคยโดนไล่จิกเนี่ย

ไก่เค้าก็มีเหตุผลของเค้า

และที่สำคัญยังมีดีกว่าเราด้วย

แถมยังรู้ด้วยอีกว่าแต่ละคนเป็นยังไง

ไล่จิกไม่ผิดคนด้วย

อ่านมาถึงตรงนี้แล้วอายไก่จังค่ะ

ขอบคุณคุณแบงค์และไก่อูมากๆนะคะ

ที่มาสอนคนอย่างเราๆให้คิดพิจารณา

"การกระทำ"ของตัวเอง

ให้ถ้วนถี่มากขึ้น

กราบขอบพระคุณอ.แม่อีกครั้งค่ะ

สาธุ สาธุ

การกระทำของคุณแบงค์ ไก่อู และอีกหลายๆ ท่าน

ที่มีจิตใจดีงาม แต่ไม่อยู่ในร่างของคน

มันสอนสัตว์เดรัจฉานที่อยู่ในร่างคน

ให้กลับตัวกลับใจให้คิดใหม่ทำใหม่

แต่จะคิดออกกันหรือเปล่า

ถ้าเราช่วยเตือนได้คงต้องทำทันที

ถึงเวลานั้นทุกอย่างไม่ดีขึ้น

ก็เห็นด้วยที่ธรรมชาติจะมาเอาคืน

เพื่อหยุดการทำบาปไม่ให้เกิดขึ้นอีกต่อไป

---------

ว่าแล้วที่ผ่านมาเราก็เป็นเดรัจฉานมาก่อน

มันเลยล้นออกมาถึงการกระทำในปัจจุบัน

ต้องคบคนดีเข้าไว้จะได้

ไม่หนักไปกว่านี้

แล้วแม่ก็แปลกใจมากว่า

ทำไมแบ๊งค์ ดูสุภาพ ผู้ดี

แต่มีเลือดนักสู้เต็มหัวใจ  ไม่หวั่นไหว

ไม่ย่อท้อ ต่อการคุกคามของพี่บิ๊ก

ถ้าเป็นแมวอื่น ถอดใจหนีไปแล้ว ไม่ทนอยู่

ไม่สู้ขนาดนี้หรอก มันเสี่ยงตาย

 เพราะแบ๊งค์อยากเป็นลูกแม่

แบ๊งค์อยากอยู่กับแม่ แบ๊งค์จะทำทุกอย่าง

ต่อสู้ทุกอย่างที่จะได้เข้ามาอยู่ใกล้แม่

................................

กราบอนุโมทนาในทุกๆธรรมทาน

จากท่านอาจารย์ด้วยค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

แล้วก็ขออนุโมทนากับคุณบิ๊ก

คุณแบ๊งค์ คุณไก่อู

ที่ลงมาอุบัติในโลกใบนี้

ในร่างของสัตว์เดรัจฉาน

เพื่อต่อบุญบารมีที่บ้านสวนฯ ด้วยค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

แค่ได้อ่านข้อความที่สะท้อนความคิด

และจิตใจของคุณแบ๊งค์ คุณบิ๊ก

คุณไก่อูแล้ว

โอ้วว..ขอไปกราบงามๆเลย

เพราะสภาวะจิตสูง

ระดับเทพเทวาเลยทีเดียว

คุณแบ็งค์เป็นแมวแท้ๆ

แต่คิดได้ว่า ต้องยอมต่อสู้

และเสี่ยงตายเพื่อจะได้มาอยู่ใกล้ๆ

ท่านอาจารย์ และร่วมภาระกิจกอบกู้

แต่"คน"อย่างเราๆ

ได้ทำอะไรที่แสดงเจตจำนงค์ว่า

จะร่วมกอบกู้ทั้งสามสถาบัน..

หรือยังเนี่ย

อ่านแล้วก็อาย จริงๆ

แล้วก็ขอชื่นชมวิธีการแสดงธรรม

ที่แยบยลของท่านอาจารย์ด้วยคนค่ะ

เพราะอ่านแล้ว รับรองว่า

"โดน"ทุกหมู่เหล่า ตั้งแต่หัวแถว

จนถึงปลายแถวเลยทีเีดียว

แต่เรื่อง ไก่อู เนี่ย

ชนิดาคอนเฟิร์มนะคะว่า

เค้ามาทำหน้าที่สอนเรื่อง"บารมี"ได้ดีจริงๆ

และเค้าก็รู้ความคิดเราด้วย

ตอนที่่ชนิดาอยู่ที่บ้านสวนฯ

ไม่เคยคิดกลัวเค้าเลย

และเค้าก็ไม่มีท่าที ที่จะมาจิกกัดเลย

แต่มีอยู่ครั้งหรือสองครั้ง

ที่อยู่ดีๆ เราก็นึก"กลัว"เค้าขึ้นมา

เพราะใจแว๊บคิดไปถึงว่า

เค้ากัดจิกทุกคนแ้ม้กระทั่งท่านอาจารย์มงคล

พอคิด"กลัว"ขึ้นมา เท่านั้นแหล่ะ

เค้าก็ตั้งท่า มาจ้องกันเลย

เราก็ยืนนิ่งๆ คิดในใจประมาณว่า

เราไม่มีอะไรต่อกันน๊า..

จดจ้องกันซักพัก เค้าก็เดินจากไป

แต่ใจเราก็ยังหวั่นๆอยู่

แบบว่า หวุดหวิด พอสมควร

ส่วนคุณบิ๊กเนี่ย ไม่้ต้องพูดถึง

เพราะทุกคนได้เห็น

การทำหน้าที่ของเค้าอย่างดีเยี่ยม

ชนิดาก็นึกสงสัยเหมือนกันนะคะว่า

อาจารย์จะเคยบอกเค้าไหม๊นะว่า

คุณบิ๊กมีหน้าที่อะไรบ้าง

เพราะเห็นเค้าทำหน้าที่

ของตัวเองได้ดีมากๆ

คอยดูแลความปลอดภัย

ของพวกเราเป็นอย่างดี

จะไปด้านหลัง เค้าก็จะวิ่งนำหน้า ทุกครั้ง

ขากลับก็วิ่งกลับมาพร้อมกันทุ๊กที

ไม่ต้องบอก ไม่ต้องเรียก

ขนาดพวกเราไปกางเต๊นท์นอนด้านหลัง

คุณบิ๊กก็ตามไปดูแล ทั้งคืน

และมีวันนึงช่วงตีสี่ตีห้า

คุณบิ๊กเห่าแบบยาวมากๆ

พอตื่นนอน พ่อใหญ่ธนา บอกว่า

สงสัยจะเห่าไล่งูให้พวกเรามั้ง..

ฟังแล้วก็..คุณบิ๊ก สุดยอด..

 กราบอาจารย์อ.อุบล 

               คุณๆของอาจารย์ ที่อาจารย์ได้เล่าเป็นธรรมทาน เขารอโอกาสที่เขาเหล่านั้นจะได้ มาพบและได้มาอยู่กะอาจารย์ เป็นชาติสุดท้ายที่ได้เกาะบุญ-บารมี จากสถานที่ ณ.บ้านสวน เป็นทางลัดชาติสุดท้ายของเขา ขึ้นสู่ภพภูมิที่ดีกว่านี้ รอเวลาก่อนสิ้นอายุขัยเขาเท่านั้นที่จะบอกได้ว่า อารมณ์ก่อนตายที่เขาจะทิ้งสังขารนี้ ถ้าจิตเขาเกาะอาจารย์ มีความพอใจกับบุญบ้านสวน และเบื่อกับร่างของตัวเขาเอง เขาก็จะข้ามภพภูมิจากสัตว์ที่เป็นอยู่ ขึ้นข้างบนเลย ไม่ต้องแวะกลับมาเหมือนพวกเราๆ พวกเขาเป็นเครือญาติของพวกเราที่รอโอกาสที่จะได้เอาเรื่องของตัวเขาเองมาเป็นธรรมทาน เป็นอนิสงฆ์สร้างบุญบารมีของตัวเขาเอง  หลวงพ่อฤษีลิงดำท่าน เคยบอกว่าอย่านึกว่าสัตว์จะไม่มีโอกาสสร้างบุญบารมีหรือทำได้น้อยน้อยกว่ามนุษย์  เพราะจิตเขาบางครั้งไม่มีอารมณที่เป็นบาปเลย พวกเราเสียอีกเป็นภพภูิมิที่อยู่กึ่งกลางที่มีโอกาสสร้างบุญบารมีต่อยอดขึ้นภพภูมิข้างบน  แต่ก็ลงข้างล่างเป็นส่วนใหญ่เพราะจิตตัวเดียว ที่ไม่สามารถชนะใจตัวเองได้

                 อ่านเรื่องของพวกเขาแล้วทำให้เราต้องมาสำรวจจิตตัวเรา  สอนตัวเราเรื่องกริยา-มารยาท การอยู่ร่วมกันในสังคมและการสำนึกถึงบุญคุณ ขอโมทนากับธรรมทานนี้และขอให้คุณๆของอาจารย์ได้อนิสงฆ์สร้างผลบุญนี้ ที่ให้พวกเราได้พิจารณาเรื่องของเขาเป็นธรรมะ เพื่อกลับย้อนมาดูตัวเรา  สาธุ สาธุ

ฟังเรื่องพี่ไก่ทั้งหลายก็หวนคิดถึง เรื่องไก่ที่จิกอาจารย์อภิชัยจนเลือกโซกเลย

หลังจากที่อาจารย์อภิชัยบอกกับท่านอาจารย์ว่า เดี๋ยวนี้ไก่ไม่ค่อยจิกแล้วครับ แป๊บเดียวเท่านั้นแหละวิ่งกลับมาพร้อมกับกุมขาทั้งสองข้างเลือดโชกไปหมดเลย

สรุปว่า ท่านอาจารย์บอกชัดๆเลยว่าคนที่ไหนที่เคยกินไก่มา ได้เวลาเขามาเอาคืนก๊าบบ และอีกอย่าง อาจารย์อภิชัยใช้เท้าเขี่ยเศษปูนที่ตนเองสกัดออกมาจากพระหัตถ์ขององค์พระปฐมบรมธรรมบิดา พี่ไก่เลยให้บทเรียนสอนใจเตือนแบบกันเองๆด้วย

 ขอกราบขอบพระคุณธรรมทานจาก ท่านอาจารย์ค่ะ

ได้อ่านเรื่องราวที่ท่าน อ.ถ่ายทอด จิตใจ ของบรรดาพลพรรคสัตว์ บ้านสวนฯ

ต้องขอยอมรับ ว่า อายอย่างแรง

คุณแบ็งค์  

เป็นแมวผู้ดี มีมารยาท กตัญญูรู้คุณ  กล้าหาญ

ปกป้องบ้านของตนเอง เมื่อมีผู้มาุรุกราน  ฯลฯ

ซึ่งตนเองยังทำไม่ได้ อย่างคุณแบ็งค์ เสียชาติเกิดเป็นคนจริง ๆ  

ทำให้เห็นกำลังใจ ที่ยิ่งใหญ่ กว่า มนุษย์บางพวก

ที่คิดว่าตนเองดีกว่า สัตว์เดรัจฉาน

แต่มีพฤติกรรม คำพูด ที่หยายคาย ไร้สกุล 

สู้คุณแบ็งค์ คุณบิ๊ก ไม่ได้

ตอกย้ำเรื่องของ จิตใจ ไม่ใช่ ร่างกาย ภายนอก

จิตข้างในเป็นอย่างไร

ก็แสดงออกทาง ความคิด การกระทำ และ คำพูด

บ้านสวนร่มเย็นเป็นสุขมีบุญใหญ่

เหล่าสัตว์ทั้งหลายเค้ารับรู้พลังบุญได้

พากันมาพึ่งพิงเหมือนกับพวกเรานั่นแหละ

แต่คุณหมา คุณแมว คุณไก่

 ดูแล ปกป้อง บ้านสวน รู้บุญคุณ

มาสอนธรรมะให้พวกเรา

ไม่นำความเดือดร้อนมาให้

เอาคืนสำหรับคนชอบกินไก่

ต้นอ้อโดนไล่จิกประจำ

ชอบกินไก่ใช่มั้ยล่ะเค้าบอกว่า

เปล่า! ต้นอ้อไม่ได้กินไก่

กินแต่ข้าวมันไก่ตะหาก

     สวัสดีญาติธรรมทุกๆท่านครับ ผมก็จะขอเล่าถึงกิจกรรมบุญแห่งบ้านสวนพีระมิด ประจำวันที14-15 ก.ค นี้ครับ

 ขอถามอีก 1 คำถามนะ

ไปค่าย 12 มาแล้ว

ได้อะไรกันบ้าง 

ได้ฟังธรรมะบรรยายจากคุณพ่อดร.อาจอง ทำให้ได้ปรับเปลี่ยนความคิด การดำเนินชีวิตของตัวเองไปในทางที่ดีขึ้นคือ รู้จักมีความรักความเมตตาที่บริสุทธิ์ต่อทุกสรรพสิ่ง ทำเพื่อส่วนรวมก่อนส่วนตน ไม่ประมาทในภัยพิบัติและการดำเนินชีวิต ได้ความรู้ตามหลักวิทยาศาสตร์ของการเกิดภัยพิบัติ การแสดงกฏแห่งกรรมของท่านอ.อุบล

ได้เห็นการบำบัดรวม ทำให้เห็นความสำคัญของการรักษาศีลอย่างละเอียด การมีพรหมวิหาร เห็นว่าทุกข์ทั้งปวงเกิดจากความชั่วที่เราก่อด้วยกาย วาจา ใจทั้งสิ้น ซึ่งส่งผลในชาตินี้และส่งผลข้ามชาติได้

วันศุกร์ก่อนค่าย12 ได้เห็นความทุ่มเท กำลังใจของทุกคนที่ต่างเพียรฝึกซ้อมการแสดงเพื่อให้ในวันค่ายออกมาดีที่สุด และในวันจริง ทุกงานก็ประสบความสำเร็จ เช่นเดียวกัน หากเราทำความดีด้วยกำลังใจเต็ม มีบารมี 10 เต็ม ก็จะส่งผลให้เราได้รับผลของกรรมดีนี้เต็มที่แน่นอน แล้วทุกคนต่างแสดงเพื่อถวายแด่ท่านอ.อุบลและเทวดาผู้ปกปักรักษาท่านอ.อุบลทุกพระองค์ เพื่อความหลุดพ้น ละความยึดมั่นถือมั่นในตัวตน เพื่อให้ความสุขแก่ผู้ดู ทำให้จิตเบิกบาน ได้ทำสมาธิ พิจารณาการแสดงธรรมทาน และมีสอดแทรกธรรมะให้เราได้พิจารณา อีกทั้งยังสนุกเพื่อดึงดูดคนดู

การแสดงโดยพี่อาจินต์ พี่ก้อย ได้ให้ความรู้เกี่ยวกับความศักดิ์สิทธิ์ของพีระมิดท่านท้าวเวสสุวรรณ แหวนองค์เทพสฟิงซ์

การแสดงเพลงฉ่อย ได้ให้พิจารณาความทุกข์ที่เรายึดถือมันไว้ เลยทำให้ทุกข์ใจ หากเราไม่เอาใจไปใส่ ความทุกข์นั้นก็ทำให้ใจเราเศร้าหมองไม่ได้ และได้เน้นเรื่องการห้ามเรี่ยไรเงินจากใคร อย่าไปสนับสนุนการเรี่ยไร

การแสดงโดยอ.อภิชัย น้องวิน น้องต้นกล้า แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของภัยพิบัติ ทำให้คิดเสมอว่าเราจะไม่ตั้งอยู่ในความประมาททั้งในเรื่องภัยพิบัติและความตาย

นอกจากการแสดงแล้วยังมีธรรมทานจากคุณเกตุ แฟนพี่แหวน ที่ไม่ประพฤติตนในศีล ทำผิดกฏหมาย  ฆ่าคน เสพและค้ายา ทำให้เจ็บป่วยและเจออุปสรรคมากมาย ชีวิตมีแต่ความลำบากไม่มีความสุข เช่น หนีหัวซุกหัวซุน เงินร้อน อีกทั้งยังปรามาสบ้านสวนพีระมิด ท่านอ.อุบล ขวางกั้นทางบุญของครอบครัว ทำให้ตัวเองแทบพิการ

เมื่อได้สารภาพบาป สำนึกผิดกับท่านอาจารย์อุบล ก็ดีขึ้นและหายจากอาการเจ็บป่วย พิการ เกิดความศรัทธาเต็ม อยากมาสร้างบุญกับท่านอ.อุบลที่บ้านสวนพีระมิด ตั้งใจทำแต่ความดีรักษาศีล ไม่ต้องการทำชั่วอีก

หลังจบงานแสดง ทุกคนก็ได้สุขสันต์วันเกิดท่านอ.อุบล เปิดคลิปอวยพรท่านอาจารย์จากหลายท่าน ให้ของขวัญ แล้วเทวดาก็มาร่วมยินดีอวยพรด้วย ได้เห็นความปลื้มปิติของท่านอ.อุบล และท่านไม่ต้องการคำยกยอสรรเสริญใดๆ แต่เป็นบุญบารมีบริสุทธิ์ที่เกิดการทำตามคำสอนของพระพุทธเจ้าด้วยกำลังใจเต็มเท่านั้น ซึ่งท่านอ.อุบลทำมาโดยตลอด จะเห็นได้ว่าท่านอาจารย์งามตั้งแต่เด็กจนบัดนี้ความงามก็มีแต่มากขึ้น เพราะอานิสงส์ของความดีของท่านที่บำเพ็ญมา

อย่างไรก็ตาม ทำให้คิดว่า ร่างกายเป็นวัตถุธาตุที่ไม่จีรัง แต่ความงามที่ใจ ใจที่ถูกชำระมีแต่ความบริสุทธิ์ของท่านอาจารย์คือหนึ่งเดียวที่ควรให้ความสำคัญ

ได้อ่านป้ายที่ติดตามสถานที่ต่างๆ ทำให้ได้ทราบความผิดพลาดครั้งก่อนๆที่เราทำไว้ ซึ่งจะทำให้เกิดบาปกรรมติดตัวนั้นๆ และเราควรอ่านป้ายเสมอ ไม่ควรประมาท ให้ความขี้เกียจครอบงำ หากเราเป็นบัวประเภทที่ต้องย้ำถึงจะจำไปปฏิบัติ

ได้ร่วมทำบุญด้วยแรงกาย เช่น ถางหญ้าที่แปลงเกษตร เกลี่ยดินเพื่อสร้างมหาพีระมิด ฯลฯ ปัจจัย สิ่งของ บูชาวัตถุมงคล

ที่สำคัญอีกเรื่องหนึ่งคือ ได้รับรู้ความสำคัญของธรรมทานที่ตัวเองไม่ได้ทำเป็นประจำ เช่น การเขียนธรรมทาน การแจกคู่มือหนีกรรมผิวพรรณ การเผยแพร่รหัสอ.อุบลช่วยด้วย ซึ่งเศรษฐีที่ทำธุรกิจขายอะไหล่จากจ.สุพรรณบุรี มาค่าย12 บอกว่าได้ทำตามท่านอาจารย์และได้รับอานิสงส์เป็นรูปธรรมคือลูกค้าเยอะขึ้นกว่าเดิมมากจนเหมือนจะดูแลไม่ทันและรายได้เพิ่มขึ้น

นอกจากนี้ตัวเอง แม่ และน้อง ก็ขาดทุนที่ไม่ได้อยู่จนถึงตอนปิดค่าย 12 อาจเป็นบาปกรรมติดตัวเพราะเห็นแก่ตัว ไม่ให้เกียรติท่านอ.อุบลและครอบครัว สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ ไม่ทำตามกฏกติกาที่วางไว้ ขอกราบขอขมาความผิดนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกค่ะ

 อ่านธรรมทานเรื่องสัตว์เดียรัจฉาน

ทั้งหลายแล้วได้มองย้อนดูตัวเองในหลายๆ เรื่องค่ะ

ทั้งเรื่องมารยาทความเป็นผู้ดี 

การกินอยู่หลับนอน 

ความมีใจนักสู้ ไม่กลัวตาย

และสิ่งสำคัญการมาสอนคนของคุณไก่อู

ลูกๆ บ้านสวนได้เรียนรู้จากสัตว์หลายข้อ

บางอย่างมนุษย์เรายังทำตัวน่าละอายกว่าสัตว์นัก

แต่เราก็ยังมีปัญญา มีร่างกาย

ที่จะคิดแก้ไข ปรับปรุงตัวเอง

สร้างใหม่เ ริ่มใหม่

แต่บางคนก็มิได้นำพา

จะนำเอาเรื่องของสรรพสัตว์

มาพิจารณาเปรียบเทียบแก้ไขตัวเองต่อไปค่ะ

    (14 ก.ค. 2555) รายการคุยไปแจกไป ย้ายช่องออกอากาศไปที่ ช่องสตาร์แชนแนล เริ่ม วันอาทิตย์ที่ 5 สิงหาคม 2555   

ประกาศ

รายการคุยไปแจกไป ย้ายช่องออกอากาศไปที่ 
ช่องสตาร์แชนแนล (ช่อง 48 MV STAR) 
วันอาทิตย์ เวลา 15:00-17:00 น. 
เริ่ม วันอาทิตย์ที่ 5 สิงหาคม 2555 เป็นต้นไป

                                  ขอฝากบอกต่อญาติธรรมทั้งหลายที่ดูผ่านจานดาวเทียมตะแกรง ( ย่าน C-band ) 

                                        เครื่องรับ PSI  ช่องสตาร์แชนแนล (ช่อง 48 MV STAR) 

                                        เครื่องรับ GMMZ   ช่อง 223  

                                        เครื่องรับ Hisattel  ช่อง 141

                                        เครื่องรับ Infosat,Leotech,Ideasat,Thaisat ช่อง 141

วันนี้

ที่กระทรวงต่างประเทศ

เขามีหนังฉาย

เตือนคนที่จะเดินทางไปต่างประเทศ

มีหนังตัวอย่างฉายให้ดู

เรื่องผู้หญิงไทย ถูกหลอกไปทำงาน

แม่บ้านต่างประเทศ

แต่พอไปแล้วถูกบังคับ

ให้ทำงานบริการทางเพศ

ถูกทำร้ายร่างกาย

ถูกทารุณสารพัด

จนท.ไทย

ต้องใช้ความพยายามมาก

กว่าจะไปช่วยออกมาได้

แล้วที่ช่วยไม่ได้

ก็คงมีอีกมากมาย หรือไม่ก็

ต้องตาย หายสาบสูญ

เค้าฉายเตือน

วนเวียนไปมาหลายๆรอบ

แต่ไม่ทราบว่า

จะมีคนสนใจดูหรือไม่

แล้วก็ได้เห็นภาพ

ผู้คนไปนั่งรอทำหนังสือเดินทาง

กันมากมาย

หลายคน

มากับฝรั่ง มากับต่างชาติ

หลายคน

ก็มาด้วยใบหน้าไม่มีความสุข

เห็นผู้คนมากมาย

ที่มาจากหลากหลายที่

แต่มีวัตถุประสงค์เดียวกัน

คือ

ทำหนังสือเดินทาง

แล้วก็เห็นความแตกต่าง

ของสีหน้า แววตา

บ้างเห็นชัดว่า

ทุกข์เหลือเกินชีวิตนี้

บ้างก็

เหม่อลอย ไร้จุดหมาย

บ้างก็สดชื่น แจ่มใส มีความหวัง

หนังที่ฉายให้ดูตัวอย่าง

ก็ดันไม่มีเสียง มีแต่ภาพกับตัวอักษร

ไม่รู้ว่า

จะมีใครสนใจดู

สนใจอ่านหรือไม่

น่าเป็นห่วง คนที่อยากไปทำงาน

ต่างประเทศ อยากโกอินเตอร์

--------

เมื่อ 2 สัปดาห์ที่แล้ว

ที่เพื่อน อ.อุบล มาจากสิงคโปร์

เค้าบอกว่า

ตอนนี้นะ

มีแฟนฝรั่ง ไม่รวยแล้วนะ

เค้าล้อเล่นกับเลขาคนไทยของเค้าว่า

อย่ามีแฟนฝรั่งนะ จนนะจะบอกให้

เลขาเค้าเลยถามว่า

แล้วต้องมีแฟนเป็นคนประเทศไหน

ถืงจะไม่จน ล่ะคะ

ต้องเป็นอาแปะ

โดยเฉพาะอาแปะเหลาๆ(แก่ๆ)

ไกล้ตาย หรือ พิการ

รับรอง รวย

555

ขอเขียนเพิ่มเติมเรื่องทุกข์ที่สุด ทำอย่างไรจะหลุดได้ค่ะ

1. หาทางแก้ไขในทันที ตั้งสติ ใจเย็น (ถ้าทำได้) และการแก้ไขต้องอยู่ในศีลธรรมเพื่ออย่างน้อยความทุกข์จะได้เบาบางลงและไม่สร้างทุกข์เพิ่ม

2. ทำทุกวิถีทางแก้ไขแล้ว แต่ความทุกข์กายยังอยู่รวมทั้งทุกข์ใจด้วย มี 2 วิธีแก้ปัญหา คือ

๑. ถ้าใจอยากคร่ำครวญ ไม่สามารถปล่อยวางความทุกข์จากใจได้ มัวแต่คิดย้ำซ้ำไปซ้ำมา ก็อย่าไปฝืนและอย่าบ่นซ้ำเติมตัวเองว่าเรามันแย่อย่างนั้นอย่างนี้ ให้เข้าใจว่าใจเราเอาชนะความทุกข์ไม่ได้ ปล่อยให้ฟุ้งซ่านไปก่อน เพราะด้วยความคิดว่าตัวเองรู้สึกทุกข์ที่สุด ใหม่ๆบางคนอาจไม่เปิดรับพระธรรม แต่เมื่อใจเราคลายจากทุกข์นั้นๆลงได้บ้างแล้ว เริ่มมีกำลังใจอยากหลุดจากการคิดมากเศร้าหมอง ก็ให้เราเริ่มรุก นั่นคือ ยอมรับในผลของกรรมโดยการพิจารณาว่าทุกข์ที่เป็นอยู่เกิดจากผลจากการกระทำชั่ว ตอนนี้เรากำลังรับกรรมจากการกระทำชั่วของเราเอง ต้องเข้าใจและยอมรับในสัจธรรม กฏแห่งกรรมนี้ อยู่กับปัจจุบัน ทิ้งความทุกข์จากใจ อยู่กับทุกข์ให้ได้โดยที่เอาใจไปใส่ให้น้อยที่สุดหรือไม่รับมาทุกข์ในใจเลย

๒. ถ้าไม่อยากเสียเวลาคร่ำครวญ ไม่อยากคิดมากให้เสียสุขภาพ ก็ต้องยอมรับความทุกข์นี้จากใจ ยอมรับกฏแห่งกรรมเพราะมีความยุติธรรมที่สุด เราทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้นจริงๆ  

3. ตั้งใจว่าจะทำแต่ความดีด้วยบารมี 10 เต็ม รักษาศีล กรรมบท มีพรหมวิหาร ทำสมาธิ วิปัสสนากรรมฐาน ตามคำสอนของพระพุทธเจ้าเพื่อชำระจิตให้บริสุทธิ์ เพื่อหลุดจากความทุกข์ทั้งปวง นั่นคือ ไม่กลับมาเกิดอีก

***********************

อ่านกรรมที่ทำให้ต้องไปอเวจีมหานรกแล้ว ตัวเองเคยทำผิดศีลทุกข้อเกิน 2 ครั้งและผิดศีลตั้งแต่ 2 ข้อขึ้นไปในกรรมเดียวกัน และทำให้ได้คิดว่า ต่อให้ชาตินี้ไม่ได้ทำอนันตริยกรรม  เราก็อาจจะเคยทำไว้ในชาติก่อนๆ และเราก็ห้ามประมาทในการใช้ชีวิตโดยเด็ดขาด อย่าทำบาปเพิ่มอีก จงทำแต่ความดีหนีบาปที่เคยก่อไว้ทั้งที่จำได้และจำไม่ได้ และเราก็ไม่รู้เราจะตายเมื่อไหร่ แต่หากจิตสุดท้ายก่อนตายเศร้าหมองก็ลงนรกแน่นอนเพื่อไปชดใช้บาปที่เราก่อไว้  ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ได้ปิดบัญชีอเวจีมหานรกนะคะ สาธุ

***********************

ขวัญขออนุโมทนาบุญกับคุณแบงค์ คุณบิ๊ก คุณไก่อูนะคะ และอนุโมทนาด้วยที่ได้มาสร้างบุญต่อในบ้านสวนพีระมิด มาทำหน้าที่ช่วยชาติ ศาสนา กษัตริย์

อ่านความรู้สึกนึกคิด ธรรมะจากสัตว์ใจบุญ ก็ได้มองย้อนกลับมาที่ตัวเอง ตัวเองยังทำดีได้ไม่เท่าเลย น่าอายจริงๆ

***********************

 “…ก็แบ๊งค์ก็ให้มันกินอาหาร  ไม่ได้ทำอะไร แค่ยืนดู ขนาดแบ๊งค์ให้มันกินอาหารของแบ๊งค์แท้ๆ มันยังไม่สำนึกบุญคุณเลยแม่  มันมาไล่กัดแบ๊งค์...”

ข้อความนี้อ่านแล้วสะท้อนถึงบุคคลที่เข้ามาอยู่ที่บ้านสวนฯ มากินอาหารบ้านคนอื่น แต่ไม่กตัญญู คิดร้ายต่อเจ้าของบ้าน ก่อนมาชั่วอย่างไร ก็ชั่วอย่างนั้น และหมกมุ่นอยู่แต่บาป ออกจากบ้านสวนก็คิดชั่วทำชั่วหนักกว่าเดิม ปรามาสลบหลู่ดูหมิ่นท่านอ.อุบล สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ในหลวง พระอริยเจ้า

ไม่เชื่อในกฏแห่งกรรม นรก สวรรค์ นิพพาน ประกอบ “นิยตมิจฉาทิฏฐิกรรม” เป็นประจำ

สัตว์ยังรู้จักคิด ใช้ปัญญา เข้าถึงธรรม

แต่บุคคลกลุ่มนี้กลับทำตรงกันข้าม

น่าสงสาร ความเป็นไปได้ที่จะเข้าถึงธรรมน้อยลงไปทุกทีเพราะใจมัวแต่จดจ่อกับการทำบาปมากขึ้นๆ

 กรรมตามทัน

หลังจากการเข้าค่าย ๑๒ 

เย็นวันอาทิตย์ถัดมา  ก่อนกลับบ้าน

ผมได้คุยกับอาจาย์อุบลว่า  หลังจากค่าย ๑๒  ไก่ไม่ค่อยไล่จิกใครเลยนะครับ

หลังจากนั้นผมและครอบครัวก็ขออนุญาตลากลับบ้าน

ในขณะที่กำลังยกไม้ไผ่ที่กั้นทางเข้าขึ้น

มีไก่ตัวหนึ่งโผล่มาทางด้านไหนไม่ทราบ

พุ่งเข้ามาฝากร่องรอยไว้ที่ขาสองข้างจนเลือดโชก

ต้องวิ่งกลับมาหาอาจารย์อุบลมาโชววีรกรรมของคุณไก่

พร้อมทั้งใช้น้ำพีระมิดและรหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วย  เลือดจึงจะหยุด

แหม...ยังพูดชมอยู่ยังไม่ทันขาดคำ  โดนเล่นซะแล้ว

คราวนี้เจ็บลึกเจ็บนานตั้งสองอาทิตย์  

ฝากรอยแผลเป็นที่ระลึกไว้เตือนสติ

หลายๆคน คงแปลกใจว่าทำไมถึงโดนคุณไก่เล่นซะ...

เมื่อผลปรากฏเป็นอย่างนี้

จิตก็คิดขึ้นมาได้โดยทันทีว่า

ผมโดนเสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณส่งบริวารของท่านที่เป็นไก่

มาสั่่งสอนผมเข้าให้แล้ว  

โทษฐานใช้เท้าทำสิ่งที่ไม่สมควรกระทำ

คือเมื่อวันเสาร์ผมกับน้องวินท์ไปสกัดพระหัตถ์ของสมเด็จองค์ปฐมฯ

เพื่อปรับให้เล็กลงและเมื่อมีเศษอิฐและปูนร่วงลงมาจึงใช้เท้าเขี่ยให้ตกลงไป

การที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านสั่งสอนและตักเตือนโดยฉับพลัน

ทำให้นึกขึ้นมาได้โดยทันทีถึงความผิดที่ได้กระทำลงไป

กรรมตามทันในทันที

จริงแล้วอาทิตย์นั้นผมโดนสองเรื่อง

เรื่องแรกคือคืนวันเสาร์หลังจากเสร็จจากงาน

และมีการสมาทานศีลผมและน้องวินท์

มีอาการปวดไหล่มาก  ก็นึกว่าเป็นการปวดกล้ามเนื้อ

หลังจากใช้แขนสกัดปูนและอิฐจากพระหัตถ์สมเด็จองค์ปฐมฯ

ทราบจากอาจารย์อุบลว่า

ผมไม่ได้ขออนุญาตจากเจ้าของบ้านคือท่านอาจารย์อุบล  

ถึงแม้ว่าจะขอขมาต่อพระพุทธองค์แล้ว 

อาทิตย์นั้นได้บทเรียนมาสองบทครับและได้แผลมาสองแผล

ไว้สอนใจและเตือนสติให้ระมัดระวังเกี่ยวกับการกระทำของตนเองให้มากขึ้น

ฝากไว้เป็นธรรมทานนะครับ

ตอนนี้ดีกันแล้วกับคุณไก่อาทิตย์ที่ผ่านมาคุณไก่ทำเหมือนไม่รู้จักกัน

หรือเคยประเดือยกันบนสังเวียนมาก่อน

เมินกันได้  ขอบคุณครับ

เมื่อวันเสาร์ 14 ก.ค.55

ร.ต.ต.ประวัติ + คุณกุหลาบ และครอบครัว

มาทำบุญกัน ใส่เสื้อรูป อ.อุบล ด้วย

เต็มหน้าอกเลย ทำไปด้าย

------------

คุณกุหลาบ

เอาซอง มา 3 ซอง

บอกว่า มีคนฝากมา

คนที่  1.

เป็นป้าคนหนึ่ง ที่คุณกุหลาบ

เห็นแกปวดหลังทรมาน

เลยถามป้าว่า อยากหายปวด

โดยไม่ต้องกินยา ไม่ต้องเสียเงินไหม

ป้าบอก อยากซิ

(โอ้ยถามได้ มันปวดทรมาน)

งั้นป้าพูดว่า

อ.อุบล ช่วยด้วย ขอให้หายปวดหลัง

ลองดูนะป้า

แล้วคุณกุหลาบ

ก็ไม่ได้สนใจป้าอีกเลย

หลายวันต่อมา

ป้าเห็นคุณกุหลาบ รีบปรี่เข้ามาหา

นี่ นี่ นี่ วันนั้นน่ะ ป้าหายปวดหลัง

จริงๆเลยนะ

แล้วพี่สาวป้า ปวดหัวเข่า

ป้าก็บอกให้ใช้ เค้าก็หายปวดจริงๆ

เหมือนกัน

ขอบคุณมากนะ แต่ว่า

ขอถามหน่อยเถอะ

อ.อุบล เนี่ย เป็นพระรึเปล่า

เปล่าจ๊ะป้า

เป็นคนธรรมดา เหมือนเรานี่แหละ

ไม่ใช่พระ ไม่ใช่ชี จ้าป้า

งั้นแล้วไป

ทำไมหรือจ๊ะป้า

ถ้าเป็นพระ

ป้าจะเลิกใช้รหัส

ทำไมจ๊ะ

ป้าเป็นคริสต์

หรือคะ

แต่ถ้าเป็นคนธรรมดา

ป้าจะเรียกต่อไป เวลาป้าปวด

ป้ามีปัญหา

--------------------------------

แล้วป้าก็ฝากเงิน

มาทำบุญกับ อ.อุบล 100 บาท

เขียนหน้าซองว่า

ขอร่วมบุญ

สังฆทาน วิหารทาน ธรรมทาน

บอกชื่อเสียงเรียงนาม มาด้วย

ทำไมเค้าต้องเขียนด้วยคะ

คุณกุหลาบ ก็ทำทุกบุญนี่นา

ไม่ใช่ค่ะ อาจารย์

เค้าบอกว่า เค้าไม่สร้างพระค่ะ

แต่เค้าร่วมสร้าง

สังฆทาน วิหารทาน ธรรมทาน

กับอาจารย์ค่ะ

--------

หนูก็เพิ่งรู้นะคะ อ.

ว่าแกเป็นคริสต์

------

ใครอ่านแล้ว

คิดยังไงมั่งเนี่ย

ก่อนอื่นขออนุโมทนาบุญ

กับคุณป้า ค่ะ

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

รหัส อ.อุบล ช่วยด้วย

ลดช่องว่าง ระหว่าง ศาสนาค่ะ

เฮ่อ...ต่อไปนี้

บุคคลต่างศาสนา

แต่มีใจกว้าง..เปิดใจรับ

รหัส สวรรค์

ปาฏิหารย์ เกิดขึ้นกับชีวิต

เห็นได้ชัดค่ะว่า

ถ้าคุณป้า ทราบว่า

อ.อุบล คือพระ

ทุกอย่าง หยุด ชงัก

เนื่องจาก กฏ ของแต่ละศาสนา

ที่บัญญัติไว้ชัดเจน

อย่างเช่น บัญญัติ 10 ประการที่

ระบุไว้ของ ศาสนาคริสต์

ข้อที่ 1 คือ

จงนมัสการ พระเป็นเจ้า ผู้เดียว ของเจ้า

ข้อที่ 2 คือ

อย่าเอ่ยนามพระเจ้า โดยไม่สมเหตุ

ฯลฯ

แล้วในกรณีนี้..อ.อุบล ไม่ใช่พระ

คุณป้า ก็ ฉลุย ไม่มี ชงัก

ในการใช้รหัส อ.อุบล ช่วยด้วย

ได้ทุก ๆ กรณี

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

กราบ ๆ ๆ ค่ะ

อนุโมทนากับธรรมทาน

อ.อภิชัย เรื่อง น้องไก่อู มาเตือน

เป็นความโชคดีของ อ.อภิชัย

และ

ครอบครัวจริงๆ

ที่มีบุญบารมีติดตามรับใช้

ใกล้ชิดพระพุทธองค์

สังเกตจาก

งาน อ.อภิชัย แต่ละงาน

ล้วนทำถวายพระพุทธองค์ทั้งสิ้น

ตั้งแต่งานแรก

ที่ไปเขียนภาพจิตรกรรมฝาผนัง

ที่วัดพุทธประทีป ประเทศอังกฤษ

กับ อ.เฉลิมชัย โฆษิตพิภัทร์

เป็นผลงานชิ้นสำคัญ

และมีชื่อเสียงมาก

แล้วก็งานปั้น งานวาด

แต่ละผลงาน ฝีมือ ขั้นปรมาจารย์

จริงๆ แล้ว ยิ่ง ภาพสเก๊ต สด สด

ของ อ.อภิชัย มีคน ทึ่ง

อัศจรรย์ใจมาก

อย่างรูปสเก๊ต องค์พระปฐม

อ.นั่งวาด แป๊บเดียว

วาดอะไรก็ออกมาเริ๊ดทั้งนั้น

รวมทั้ง

งานปั้นพระปฐม ปั้นสด

กับลุงบุญ กับ ลูกชายทั้งสอง

ถือว่า เป็นบุญ ที่ยิ่งใหญ่

และ

เป็นประวัติศาสตร์แห่งชีวิต

และครอบครัวเลยทีเดียว

ดังนั้น

ไม่แปลกใจเลย

ว่า

ทำไม อ.อภิชัย และ ครอบครัว

จึงทำบาปไม่ขึ้น

แม้ว่าบาปนั้นเล็กน้อย

มีเจตนาดี จากส่วนลึกของหัวใจ

แต่เมื่อยังมีสิ่งที่ต้องแก้ไข

หรือเบื้องบนเห็นว่า

น่าจะต้องทำอย่างนี้

เช่น

ก่อนทุบปูนพระหัตถ์ท่าน

ต้องทำตามขั้นตอนดังนี้

1.หารือ อ.อุบล เจ้าของบ้าน

2.บอกกล่าว ขอขมา ขออนุญาต

3.ก่อนทุบ + ขณะทุบ ทำด้วยความ

นอบน้อม ที่สุด

4.เก็บปูนที่ทุบ ไว้อย่างดี ด้วยความ

เคารพสูงสุด เสมือนหนึ่ง ปูนนั้น

คือพระพุทธองค์

เพราะถือว่า เป็นชิ้นส่วนอวัยวะ

ของพระองค์ทั้งสิ้น

จะใช้ท้าวเขี่ยหรือเหยียบไม่ได้

ซึ่งจะเห็นว่า

อ.อภิชัย มีจิตใจ ที่ไปไกลแล้ว

ถึงขั้นที่จะต้องใช้

จิตประณีต จิตละเอียด ตลอดเวลาแล้ว

ในขณะที่บางคน

ขั้นหยาบ ยังไม่ผ่านเลย

ส่วนลูกๆของ อ.อภิชัย

ก็ได้รับการยกจิต พัฒนาใจไปไกล

แล้วเช่นกัน ทุกครั้งที่เขา

เจอเหตุการณ์อะไร เขาจะนึกถึงกรรม

และนึกได้ซะด้วยซี

อย่างน้องบัว โดนแมวกัด

ใช้รหัส อ.อุบล ช่วยด้วย

แผลปิดสนิททันที เหมือนไม่เคย

มีแผลมาก่อน

พอถามว่า

เคยใช้มือทำบาปกรรมอะไรมา

เขาบอกได้ทันทีเลยว่า

เคยลักทรัพย์ ขโมยที่ติดดินสอ

ในห้าง เพราะ ไม่อยากรบกวนเงินแม่

------------

ส่วนลูกชาย 2 คน

ก็พยายามยกจิต ยกใจ กันสุดฤทธิ์

ขออนุโมทนาค่ะ

น่าสงสารคนที่โดนหลอกให้ไปค้าประเวณี คนที่ไปทำหนังสือเดินทางที่มีแนวโน้มว่าจะไปทำสิ่งที่ผิดศีลธรรม

เลยไปหาอ่านเพิ่มในอินเตอร์เน็ตค่ะ น่ากลัว เป็นอุทาหรณ์สอนให้อย่าประมาท ต้องตรวจสอบรายละเอียดและความน่าเชื่อถือให้เรียบร้อยเสียก่อน หากเห็นว่ามีความเสี่ยงต่อการทำบาป ต่อชีวิตสุขภาพจิต ก็อย่าทำเลยดีกว่า

อย่าให้ความโลภ อยากได้อยากมี อยากโกอินเตอร์ มาครอบงำ 

หางานอื่นทำที่เชื่อถือได้และไม่ผิดศีลธรรมแน่นอน จะเป็นการลงทุนที่คุ้มค่ากว่า

ถึงจะได้เงินน้อยกว่า แต่ก็เป็นกำไร ดีกว่าไปเสี่ยงชีวิตหรือทำบาป

********************

ที่ต้องไปถูกโกง ถูกหลอกให้ค้าประเวณี อาจเป็นเพราะเคยทำกับคนอื่นมาก่อน 

หนูเชื่อว่าชีวิตจะร่ำรวยสุขสบาย มีความสุข หรือจะลำบากขัดสนเงินทอง มีทุกข์

คงขึ้นอยู่กับบุญและบาปที่ทำมา 

อย่างที่ท่านอาจารย์เคยเขียนไว้ตอนช่วงน้ำท่วมปี 54 ประมาณว่า

บุญและบาปจะพาเราไปที่ๆสมควร

ขออ.อุบลช่วยด้วย ขอให้บุญช่วยทุกคนที่กำลังจะถูกหลอกหรือถูกหลอกไปแล้วให้ไปค้าประเวณีหรือไปร่วมในทุกขบวนการที่ผิดศีลธรรม ให้หลุดจากบาปกรรมเหล่านี้ด้วยเถิดค่ะ 

อีกซองหนึ่ง

เป็นเงินจากคุณป้าอีกเหมือนกัน

แต่

คุณป้าท่านนี้

เป็นมหาเศรษฐี

เจ้าของโรงพยาบาลเอกชน

ลูกชายเป็นหมอ

แต่

คุณป้าเจ็บปวด ส่วนไหนหนอ

จำไม่ได้ เพราะ เขาเล่าหลายราย

เอาเป็นว่า แกปวด ก็แล้วกัน

คุณกุหลาบเห็นเข้า

ก็สงสารอีก เลยบอกรหัสไป

ปรากฎว่า

แกหายจริงๆ แกก็เลย

มาหาคุณกุหลาบ ฝากเงินมาทำบุญ

คุณกุหลาบบอกว่า

คุณป้าแกรวยมาก ลูกเป็นหมอ

แต่ลูกแกผ่าตัดทั้งตัวเลย

คุณกุหลาบก็เลยถามว่า

ทำไม หมอ โดนผ่าตัดทั้งตัวคะ อ.

(...........ยังไม่เล่าดีกว่า...........)

ป้าแกขี้เหนียวหน่อยนะ อ.

แกฝากมา 100 บาท

ไม่เป็นไรหรอก

ทีหลังไม่ต้องให้แกฝากมาหรอก

สงสารแก เดี๋ยวแกเสียดาย

ไม่ได้บุญอีก

หนูเลยถามแก

เพราะเห็นว่า ลูกแกเป็นหมอ

กลัวลูกแกจะว่ามาใช้รหัส

ป้าลูกป้า จะว่า ป้ารึเปล่าเนี่ย

เพราะเค้าเป็นหมอ เป็นเจ้าของ

โรงพยาบาลเอกชนเชียวนะ

ไม่หรอก

ป้าไม่พูดให้เค้าฟังหรอก

อ้าว....เป็นงั้นไป

ก็ป้าใช้ยาแล้วมันไม่หาย

ป้าก็อยากหายนี่นา

ป้าเป็นคนปวดนะ

ลูกป้า เค้าไม่ได้ปวดนะ

แล้วเค้าก็ช่วยป้าไม่ได้

อะไรทำให้ป้าหาย ป้าก็ต้อง

เอาหมดละ ตอนนี้

แถม

ได้ฟรี ฟรี หายจริงๆ

อีกตะหาก

ใครไม่เอา ก็บ้าแล้วละ

หรือไม่ก็

ควาย เท่านั้น ละ

5555

แล้วก็คุยกันกับ

คุณกุหลาบ

เรื่อง คณะที่มากัน 3 คันรถบัส

เป็นไงกันบ้าง

-----------------------------

โอ้ โห

หายกันทุกคน ทั่วหน้าค่ะ

อาจารย์ขา

มีแต่คนอยากมาอีก

หนูบอกว่า

ไม่ง่ายหรอก กฎที่นี่แรง

เค้าบอกว่า เสียค่ารถ ค่าเดินทาง

เท่าไหร่ก็ไม่เกี่ยง ขอให้ได้มา

------------

แล้วก็เลย

ถามถึงนายก เทศมนตรี

ที่มาบำบัด แล้วหาย

ที่มากับ

ประมงจังหวัด

โอ้โห

หายซีคะอาจารย์

เมื่อไม่กี่วันเจอ ยังพูดถึงอาจารย์

คนนี้

คงจำกันได้

ที่มาสารภาพว่า เคยฆ่าคน

เป็นอดีตตำรวจเก่า

ถึงคิวต้องฆ่า ก็ต้องฆ่า

-------

วันนี้

ก็เลย คุยกับ คุณกุหลาบ

เรื่อง มือปราบ นักฆ่า

คุณกุหลาบบอกว่า

ท่านนายกสืบนี่นะอาจารย์

ไม่ธรรมดาเลยนะคะ

เป็นมือปราบ

ข้ามชาติด้วยค่ะ

โอ้โห

ขนาดนั้นเลยเหรอ

นี่มือปราบปืนโหดเลยค่ะ

หนีไปต่างประเทศ

ยังตามไปฆ่า

ได้เลยค่ะ

พูดไปพูดมา

หมวดประวัติก็เหมือนกัน

อยู่ทีมมือปราบมาก่อน

ยิ่งเพื่อนเค้านะอาจารย์

คนนั้น

ทุกวันนี้ เค้ายังทำงาน

มือปราบพระกาฬ

ที่เก่งมากๆ เลยค่ะ

(ดังด้วย)

------------

โอ้

ชีวิต คิดไฉน

ใครหนอ ใคร ลิขิต

ให้มาเจอ แต่ มือ ปลิดชีวิต

ทั้งนั้นเลย

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา

เราก็เจอนักฆ่า

อีกแล้ว

พึ่งมาบ้านสวนครั้งแรก

คนนี้

ต้องขอบอกว่า

แกโคตร แม่นปืนเลย

ขนาดกลางคืนนะ

แล้วแกเล็งปืนห่างจากเป้า

ไกลแสนไกล

คิดดู

อยู่คนละฟากวังกุ้ง

มืดก็มืด ส่องไป ยังโดนเลย

แต่

ตลอดเวลาที่ผ่านมา

แกไม่แน่ใจเลยว่า

แกยิงเค้าตายรึเปล่า

แกเล่าว่า

หลังจากที่

มีคนมาขโมยกุ้งที่แกเลี้ยงไว้

แกก็เลยต้อง เดินลาดตระเวน

ตอนกลางคืน

แกก็เห็นขโมย

แต่ขโมย ไม่เห็นแก

แกก็ร้องเรียก

เฮ้ย

ขโมยก็หันมามอง

แกก็เลยยกปืนลูกซองส่อง

โป้งเดียวเอง

แล้วก็ไม่รู้ตายเปล่า

เพราะมืด และ อยู่ไกล

แต่วันต่อมา

แกเห็นมูลนิธิ มาเก็บศพ

แกก็สงสัยมาจนทุกวันนี้

ก็เลยให้แกพิสูจน์

แบบนักวิทยาศาสตร์

แกบอก

แกปวดไปทั้งตัว

ก็เลยขอพระพุทธองค์

ให้เขารู้ด้วยตัวของเขาเอง

ว่า

ถ้าคนที่เขายิงนั้น คือคนที่เขามาเก็บศพ

จริง

ก็ขอให้เค้าหาย หรือถ้า

ยังมีกรรมอื่นอีก ก็ขอให้อาการดีขึ้น

ด้วยเถิด

ปรากฏว่า

แกดีขึ้นมากจริงๆ

จึงเป็นการยืนยันว่า

แกฆ่าเขาตาย โดยที่แกไม่รู้ตัว

มาตั้งนานจริง

แล้วแกก็มีชื่อยู่ขุม 8 อเวจี

และโลกันต์ด้วยนะ

แต่ไม่ได้บอกแก

เห็นแกมาใหม่ มันดึกแล้วด้วย

ทำไมนะ

นักฆ่า จึงหลั่งไหล

มาที่บ้านสวนพีระมิดกันมากมาย

หรือว่า มีนัยยะอะไร

จากเบื้องบน

เราคนโง่

คิดไม่ออก แต่ฉงฉัย

หรือ

ท่านผู้อ่านว่าไง

ใครรู้ช่วยบอกที

ทำไมนะ

นักฆ่า จึงหลั่งไหล

มาที่บ้านสวนพีระมิดกันมากมาย

หรือว่า มีนัยยะอะไร

จากเบื้องบน

เราคนโง่

คิดไม่ออก แต่ฉงฉัย

หรือ

ท่านผู้อ่านว่าไง

ใครรู้ช่วยบอกที

********************

นักฆ่าพวกนี้ทำกรรมหนัก ฆ่าคน

ถึงแม้บางคน ฆ่าโดยหน้าที่

บางคนตั้งใจ

บางคนฆ่าแบบไม่ตั้งใจ

แต่ย่อมต้องได้รับผลกรรม

ซึ่งกรรมฆ่าคนนี้เป็นกรรมหนัก

ดังนั้นนักฆ่าพวกนี้

จึงต้องพึ่งครูบาอาจารย์

ที่ต้องมีบารมีสูงมาก 

เพื่อที่จะสามารถช่วยพวกเค้าได้

ไม่ใช่ค่ะ อาจารย์

เค้าบอกว่า เค้าไม่สร้างพระค่ะ

แต่เค้าร่วมสร้าง

สังฆทาน วิหารทาน ธรรมทาน

กับอาจารย์ค่ะ

 กราบอนุโมทนากับธรรมทานจากทุกๆเรื่องค่ะอ.แม่

การที่อ.แม่เป็นคนธรรมดา 

ไม่ได้เป็นพระ หรือ ชี

หนูว่ามันเป็นอะไรที่ลงตัวมากๆเลยค่ะ

เบื้องบนนี่สุดยอดจริงๆ

ทำใ้ห้ง่ายต่อการเข้าถึง

โดยที่ไม่ต้องคำนึงถึงเรื่องศาสนาเลย

เพราะเราเปรียบเสมือนหนึ่งเดียวกันอยู่แล้ว

หนูเชื่อว่ารหัสอ.อุบลช่วยด้วย

เปรียบเสมือนประตูทางเข้าสู่มิติ

ที่มีแต่ศาสนาเดียวกันโดยไม่ต้องแบ่งแยก

โดยอาจจะเริ่มเหมือนป้าคนนี้ที่ยังไม่ยอมสร้างพระ

เพราะป้าเป็นคริสต์

แต่ซักวันหนูเชื่อว่ารหัสสวรรค์นี้จะช่วยคุณป้าคนนี้

ให้ได้พบคำตอบอย่างแท้จริงแน่ๆค่ะ

ว่าศาสดาของแต่ละศาสนาล้วนเป็นหนึ่งเดียวกัน

มีแต่พวกเราเท่านั้นที่มาแบ่งแยกกันเอง

สาธุ

*************************************

อนุโมทนากับเรื่องของอ.อภิชัยด้วยค่ะ

ความผิดเพียงเล็กน้อย

พระพุทธองค์ก็ทรงตักเตือนให้รู้ตัว

เพื่อไม่ให้เป็นการเพิ่มบาปให้แก่ตนเอง

แถมลูกๆทั้ง 3 ก็ทำตัวน่ารัก น่าชื่นใจ

ผลบุญที่ทำมาเห็นเป็นรูปธรรมเลยจริงๆค่ะ

สาธุ สาธุ

**********************

ทำไมนะ

นักฆ่า จึงหลั่งไหล

มาที่บ้านสวนพีระมิดกันมากมาย

หรือว่า มีนัยยะอะไร

จากเบื้องบน

กราบอนุโมทนาค่ะอ.แม่

ขอเดาแบบมั่วๆว่า

เรื่องราวของฆ่าทุกๆคนที่มาบ้านสวน

ต่อไปอาจเป็นกระจกสะท้อนเงา

ให้กับนักฆ่าคนอื่นๆก็เป็นได้ค่ะ

อย่างน้อยเปลี่ยนไม่ได้ทั้งประเทศ

แต่ซักครึ่งนึงหรือหนึ่งคนก็ยังดี

และนักฆ่าเหล่านี้

อาจมาเพื่อช่วยกอบกู้ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์

และภารกิจบางอย่างก็เป็นได้ค่ะ

 การฆ่าคน มันเป็นบาปมาก ติดตัวไปจนวันตาย

ขนาดนักฆ่ายังมาพึ่งใบบุญจากอ.แม่เลย

ขนาดเค้าเคยเป็นคนที่คิดฆ่าคนมาแล้ว

และลงมือทำแล้ว

ยังคิดได้ และไหวตัวทันก่อนที่มันจะสายไป

แบบนี้ก็ถือว่าเค้ามีบุญช่วยอยู่แน่ๆเลยค่ะ

ขนาดทำกรรมที่หนัก

ยังรู้ตัวและหันมาพึ่งบุญที่บ้านสวนได้

ก่อนที่จะโดนตำรวจจับ

ก่อนที่จะทุกข์ทรมานไปมากกว่านี้

โชคดีของเค้าจริงๆค่ะ

ทำไมนะ

นักฆ่า จึงหลั่งไหล

มาที่บ้านสวนพีระมิดกันมากมาย

หรือว่า มีนัยยะอะไร

จากเบื้องบน

***********

     กราบอนุโมทนากับทุกธรรมทาน

ที่ท่าน อ. อุบล  ได้นำมาเล่า  เพื่อให้เราได้พิจารณา

และได้ร่วมอนุโมทนาด้วยค่ะ

     การที่นักฆ่าเข้ามาบ้านสวนกัยเยอะ

อาจเป็นเพราะทุกคน  ได้รับความทุกข์ 

จากกรรมที่เคยสร้างไว้

ซึ่งกรรมจากการฆ่าตน  เป็นกรรมหนัก 

ไม่สามารถหนีได้  ยกเว้นบุญพระกรรมฐาน 

จากผู้มีบุญบารมีสูง ๆ  เท่านั้น

ทุกคนก็อยากเข้ามาเพื่อปลดเปลื้องทุกข์ของตัวเอง

และผลที่ตามมา  นักฆ่าทั้งหลาย  ไม่ว่า

จะฆ่าด้วยรูปแบบไหน  ฆ่าเป็นอาชีพ  

อาชีพทำให้ต้องฆ่า

ฆ่าเพื่อปกป้องผู้อันเป็นที่รัก 

ฆ่าเพื่อปกปิดความชั่วตัวเอง ฯลฯ

ก็จะได้เรียนรู้  และสำนึกในผลกรรมที่ตัวเองได้ทำไว้

เมื่อความสำนึกนี้  ได้กระจายเป็นวงกว้าง

ก็จะทำให้  นักฆ่าทั้งหลายสำนึกผิด 

เพราะเห็นผลกรรมที่ตามมา

ทำให้ไม่อยากทำผิดอีกต่อไป 

หรือผู้ที่จะลงมือฆ่า  ก็จะไตร่ตรองมากขึ้น

เกรงกลัวต่อบาปมากขึ้น  ทำให้ต่อไป

สังคมจะน่าอยู่มากขึ้น  เพราะทุกคนมีจิตสำนึกที่ดี

และวิญญาณร้าย  อาฆาตแค้นทั้งหลายก็จะน้อยลง

พลังงานลบก็น้อยลง  ภัยพิบัติต่าง ๆ ก็จะลดลงด้วย

โดยส่วนตัวคิดว่าแบบนี้ค่ะ

     ได้อ่านเรื่องของคุณกุหลาบแล้ว คิดเหมือนคนอื่นๆ ครับ ว่าทำไมคนเรามีทุกข์เหมือนกัน แลัวก็มีสิทธิ์พ้นทุกข์ เหมือนๆ กันทำไมต้องเอา คำว่าศาสนา มาเป็นตัวแบ่งแยก ด้วย คิดว่าเป็นนิมิตรหมายที่ดี ว่าอีกหน่อย ทุกศาสนาจะรวมเป็นหนึ่งครับ

     เรื่องการสร้างพระ ของ อ.อภิชัยและลุงบุญ รู้สึกว่าทั้งสอง ดูเป็นคนที่ใจเย็น สุขุม เหมาะกับงาน สร้างพระ ที่ต้องใช้ความละเอียดปราณีต พอได้รับการเมตตาเตือนก็ยิ่งเพิ่ม ความละเอียดของจิต มากขึ้นไปอีก และรู้สึกว่า ครอบครัวภิรมย์รักษ์ นี่มาทางสายบุญกันหมดเลย น่ายินดีมากๆ

     มาถึงเรื่องนักฆ่า ที่หลั่งไหลมาบ้านสวน คงแสดงให้เห็นว่าท่านอาจารย์อุบล เป็นผู้มีบารมี นักฆ่าเหล่านี้ที่คิดกลับใจ มาเป็นคนดี มาขอพึ่งใบบุญ คิดว่าในอนาคต ถ้าเกิดมีการปรามาสจน นักฆ่าเหล่านี้ทนไม่ได้ คนที่ปรามาส อาจจะต้องคิดหนักหน่อยละครับ

ทำไมนะ

นักฆ่า จึงหลั่งไหล

มาที่บ้านสวนพีระมิดกันมากมาย

หรือว่า มีนัยยะอะไร

จากเบื้องบน

***************

เพราะที่บ้านสวนพีระมิด

สามารถระบาย

ทุกข์ในใจได้ มันเหมือนน้ำท่วมปาก

มันทรมานกาย ทรมานใจ กินได้แต่นอนไม่หลับ

จะสวดมนต์  จะนั่งสมาธิ จิตก็ไม่สงบ

เดี๋ยวคิดไปโน่น  ไปนี่  เดี๋ยวปวดขา

ปวดหลังจนนั่งสมาธิไม่ได้

หมดอาลัยตายอยาก

ไม่อยากจะมีชีวิตอยู่อยากตาย ตายไป

เพื่อจะได้ใช้กรรม

กรรมที่ฆ่าลูกตาย ฆ่าตัวตายแต่ไม่ตาย

อยากฆ่าผู้บริหาร

เมื่อได้มาเจอรายการคุยไปแจกไป

ก็รู้ว่าเรามีทางออกของความทุกข์แล้ว

จึงพยายามหาทางไป

บ้านสวนพีระมิดแม้จะมีอุปสรรค

มากมายลูกไม่ให้คนเดียว

สมัครสมาชิกเวปแล้วไม่ได้ตอบรับ

ทำให้ไม่มีช่องทางเขียนขออนุญาตเข้าบ้านสวน

ด้วยบุญกุศลและศรัทธาที่โอนเงินไปทำบุญ

สร้างพระ สร้างเทพ เทวดา

สมัครเข้าค่าย บูชาพีระมิด

โทรถามปรากฎว่าอ.อุบลรับ

พอได้ยินเสียงก็รู้ว่าเป็นอ.อุบล

แต่พูดถามและตอบไม่ถูกเพราะตกใจกลัว

เสียงอาจารย์ดูดุมาก

เดชะบุญอ.มงคลรับต่อถึงได้

ถามออกว่าจะไปบ้านสวนแต่ไม่สามารถ

เขียนขออนุญาตได้อาจารย์จึงถามว่า

รู้จักคุณแมวโทรบอกคุณแมวได้

เท่านั้นแหละเหมือนได้ขึ้นสวรรค์

แล้วก็ได้ทำบุญแรงกาย

และได้สารภาพกรรมที่ทำแท้งลูก

กินยาฆ่าตัวตายแต่ไม่ตาย

อยากฆ่าผู้บริหารแต่ไม่ได้ทำ

เพราะไม่มีประสบการณ์ไม่รู้จะฆ่าอย่างไร

นี่แหละที่ทำให้นักฆ่าอย่างเรา

อยากมาที่บ้านสวนพีระมิด

เพื่อปิดบัญชีบาป

ออกเดินต่อในทางบุญ

ตามองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

อย่างผู้ที่ได้รับการอภัย

เมื่อเราได้สำนึกและไม่ทำอีก

ขอกราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์

ในบ้านสวนพีระมิดทุก ทุก พระองค์

กราบ อ.อุบล อ.มงคล

และขอขอบคุณ คุณท็อป

ที่เมตตาอนุเคราะห์ตลอดมา

เบญขอสารภาพบาปที่ได้ทำไว้ในบ้านสวน ดังนี้ค่ะ   1.              ติดหนี้สงฆ์ ขาเห็ด 1 ชิ้น   ป้าเทิงหยิบขาเห็ดปรุงรสมาจากตู้เย็นบ้านท่านอาจารย์จะมาทำอาหาร แต่ไม่รู้จะทำอะไร เห็นขาเห็ดนี้อยู่ในตู้เย็นมานานแล้วไม่รู้เสียหรือเปล่า แกแกะมาชิมแล้วบอกว่ามันเปรี้ยวๆ แปลกๆ เบญสาระแน บอกขอหนูชิมได้ไหม แกบอกได้ ให้หยิบมา 1 ชิ้น ชิมดูรสปกติ แต่มีกลิ่นหืนๆ ไม่แน่ใจ ป้าเทิงเรียกญาติธรรมมาชิมด้วยอีกคน ปรากฏว่าทั้งสามคนไม่แน่ใจ พลิกดูวันหมดอายุไม่มีบอก เราจึงสรุปว่าไม่ทำเมนูขาเห็ดนี้ เบญได้ถามป้าเทิงเอาขาเห็ดมาจากไหน แกบอกบ้านอาจารย์ เบญก็เอาแล้ว...จึงได้เขียนขอขมาไว้ในเว็ปไซต์ กระทู้มโนมยิทธิ   ตอนที่ขอชิมคิดอยู่แค่ว่ามันเสียหรือเปล่า ซึ่งเป็นการเลินเล่อของตัวเอง ตอนแรกป้าเทิงก็บอกอยู่ว่าเอามาจากตู้เย็นบ้านอาจารย์ ก็ฟังแต่มันไม่คิดตาม ฟังแค่ตู้เย็น เขาบอกอย่าง ใจคิดไปอีกอย่าง คิดว่าเป็นตู้แช่ในโรงทาน เรียกว่าไม่มีสติ ชิมเสร็จถามใหม่ เอามาจากไหนนะคะ ตู้เย็นบ้านอาจารย์...คราวนี้ชัดเป๊ะ ขาเห็ดชิ้นเดียว เบญก็ทราบว่าติดหนี้สงฆ์เรียบร้อย   มารู้สึกตอนนี้ว่าตัวเองแย่มาก ตกม้าตายวันละหลายๆ รอบ มาบ้านสวน พยายามดึงจิตไม่ให้อยากได้อะไรในนี้สักอย่างเดียว แม้แต่กระท้อนหนึ่งลูก ผักสักต้น แต่จิตมันชอบแกล้ง มันชอบนึกล่วงหน้านำไปก่อน ตอนแหงนมองกระท้อน มองมะม่วง มันนึกว่า นี่แกลองคิดดูสิว่าแกอยากได้มะม่วง มะม่วงน่ากิน เราก็จะตอบทันควันเลยว่า ไม่ มันก็ทดสอบอยู่เรื่อยๆ คอยดัก ไปเจอผลหมากรากไม้ ความคิดชั่วๆ มันจะแล่นไปก่อนเลย นี่แกส้มโอน่ะ อยากได้สิ เหมือนตัวเองเป็นกอลลัมยังไงไม่ทราบค่ะ ตัวชั่วๆ มันก็นำตลอด แต่บังเอิญที่มันนำน่ะ เราไม่ชอบอยู่แล้ว เราก็ไม่สนใจ   เจอขาเห็ด ไม่ได้ชอบกิน อยากรู้ว่ามันเสียไหม ตะกละ ไม่คิดหน้าคิดหลังเสียก่อน   ฉู่ฉี่เต้าหู้อ่อน ต่อมา เมื่อทำเมนูขาเห็ดไม่ได้ ป้าเทิงบอกว่าแกหมดมุกแล้ว ไม่รู้จะทำอะไรให้ท่านอาจารย์ ทำมาจนหมดแล้ว เบญก็สาระแนอีก ตัวเองทำอะไรไม่เป็นหรอก ดังนั้นถ้าอย่างป้าเทิงยังหมดมุก แสดงว่าอาหารที่เบญดีแต่กินทำไม่เป็นทั่วๆ ไปเนี่ย เสนอไปเนี่ยใช้ไม่ได้แน่ๆ และจะต้องเป็นเมนูที่มีวัตถุดิบอยู่ในตู้เย็นด้วย นึกออกอยู่อย่างเดียว บอกว่าเบญเคยเห็นพี่เตี้ยทำ เป็นฉู่ฉี่เต้าหู้อ่อน แต่ตอนบอกป้าเทิงก็พยายามอธิบายว่าลักษณะมันเป็นอย่างไร เพราะตัวเองทำอาหารไม่เป็น บอกไปว่าหน้าตามันเป็นยังงี้ๆ ใช้กะทิ แล้วก็มีพริกกับใบมะกรูดโรยหน้า หนูคิดว่ามันเรียกว่าฉู่ฉี่ เมนูนี้พี่เตี้ยแกบอกว่าจำมาจากร้านอาหาร เลยมาทำให้อาจารย์รับประทาน เบญเห็นตอนแกทำ แต่ก็ไม่ทราบขั้นตอนอะไรนัก รู้แต่ว่าแกภูมิใจ อาจารย์บอกว่าอร่อย (อาจารย์ปั่นจักรยานมาดูมะเขือพวง และบอก  เบญได้ยินพอดี)   เลยบอกป้าเทิงเอาเมนูนี้ไหม อาจารย์ชอบ จริงๆ อาจารย์ไม่ได้บอกว่าชอบ อาจารย์บอกว่าอร่อยเฉยๆ แต่เราตีความเอาเอง ประสาโง่อวดฉลาด และบอกว่ามีเต้าหู้อ่อนอยู่ในตู้เย็น ใบมะกรูดมี แต่หนูทำไม่เป็นหรอก ป้าเทิงทำเป็นไหม หนูคิดว่ามันเรียกว่าฉู่ฉี่นั่นแหละ ป้าเทิงบอกทำเป็น กะทิมีอยู่บ้านอาจารย์   ตกลงแกจะทำ เบญบอกเดี๋ยวหนูทอดเต้าหู้อ่อนให้ ก็ไปทอดเต้าหู้อ่อนมาหนึ่งถ้วย วางไว้ให้ป้าเทิงปรุง แกก็ไปหยิบกะทิมา เป็นกะทิกล่อง ก็ปรุงไป เบญก็ไม่ได้ดูหรอกว่าแกทำอะไร ยังไง ตอนนั้น จำไม่แม่น คิดว่ากำลังซอยใบมะกรูดกับพริกอยู่  สักพักได้ยินเสียงแกบ่น กะทิมันแปลกๆ เปรี้ยวๆ หันไปดูแกปรุงเสร็จแล้ว กำลังชิมอยู่ แล้วก็บ่นว่ามันเปรี้ยวๆ เบญก็สาระแนทันที ขอหนูชิมหน่อยได้ไหม แกบอกได้ เบญก็ชิม กะทิมันไม่ข้น จางๆ เราก็ช่วยกันวิเคราะห์ว่าเปรี้ยวแบบนี้ถือว่าเสียหรือไม่ ก็ไปดูข้างกล่องกะทิ ก็ไม่ได้หมดอายุ ป้าเทิงแกก็หันไปปรุงต่อ หาทางแก้ เบญก็ไม่รู้จะช่วยอย่างไร ข้อสันนิษฐานเกี่ยวกับกะทิหมดอายุ หมดไปเพราะดูข้างกล่องแล้วไม่ใช่ บางทีอาจจะเป็นพริกแกง เบญเป็นคนถือมาจากตู้เย็น มีพริกแกงเหลืออยู่เพียงถุงเดียว อาจเปรี้ยวจากอันนี้ก็ได้ แต่ก็ถือว่าตะกละ ไปชิมของที่คนอื่นทำให้อาจารย์          วันนั้นแม่ครัวตักไปให้ท่านอาจารย์หนึ่งถ้วย ที่เหลืออีกหนึ่งถ้วยบอกให้ยกออกไปให้ญาติธรรมรับประทานเป็นอาหารเย็น วันนั้นเป็นวันศุกร์ คนที่ได้รับประทานก็บอกว่าอร่อยดี ไม่ได้เปรี้ยวอะไรมากจนเสียรส เบญก็ลืมเรื่องนี้ไปจนกระทั่ง นึกได้เราทำผิดอะไรเรื่องฉู่ฉี่เต้าหู้อ่อน ทำผิดไปถึงสี่เรื่องด้วยกันคือ   1.พูดไม่ตรงกับความจริง ไปบอกว่าอาจารย์ชอบอาหารชนิดนี้ จริงๆ อาจารย์บอกว่าอร่อยเฉยๆ 2.ไปขอชิมอาหารที่ผู้อื่นทำให้อาจารย์อุบล 3.ติดหนี้สงฆ์ กะทินั้นนำมาจากบ้านท่านอาจารย์ ชิมไป 1 ครั้ง และรับประทานพร้อมผู้อื่นด้วย 4.ร่วมมือส่งเสริมให้ผู้อื่นผิดศีลข้อ 2 อทินนาทาน โดยการเป็นคนตักและยกอาหารที่มีกะทิที่เอามาจากบ้านท่านอาจารย์ (โดยไม่ได้รับอนุญาต)นั้นไปให้ผู้อื่นรับประทาน

ผู้แสดงความคิดเห็น เบ็ญจมาศ ประดิษฐ์ผล วันที่ตอบ 2012-07-17 01:45:07

(ต่อ) ว่าด้วยเรื่องของการชิม   เวลาอยู่ในครัวเบญมักได้ชิมอาหารบ่อยๆ แต่ส่วนมากแม่ครัวบอกให้ชิม ตักเอามาให้ชิม   งานแรกที่ได้มีโอกาสชิม รู้สึกเป็นวันอาทิตย์ เบญจะได้ชิมผัดซีอิ๊วเส้นหมี่บ่อยมาก เพราะแม่ครัวโล๊ะเส้น เนื่องจากมอดลง แล้วเวลาผัด หนึ่งกระบะจะต้องผัด2-3กะทะ จึงจะเต็มกระบะ ก็ต้องชิมทุกกระทะเพื่อให้รสมันเท่ากันหรือใกล้เคียงกัน ถ้ามันไม่เท่ากันก็ต้องเอาทั้งกะบะเทลงไปรวมกัน ผัดใหม่ ทำอย่างนี้จนกว่าเส้นจะหมด แม่ครัวชิมอย่างนี้ทุกกระทะ จนไม่ไหวแล้ว บอกเบญชิมให้พี่หน่อย ก็ชิม ไม่ได้ชอบชิม ผัดซีอิ๊วต้องเค็มๆ หน่อย เบญก็ต้องชิมเค็มๆ แบบนี้ทุกกระทะ ลิ้นชาเลย ตอนชิมติดๆ กันนี่รู้เลยว่าทำไมแม่ครัวให้เราเปลี่ยนมาชิมบ้าง ไม่ชิมเอง เพราะว่ารสจัด ชิมบ่อยๆ ลิ้นจะเริ่มไม่รู้รส บอกรสไม่ได้ นอกจากผัดซีอิ๊ว ก็ยังมีอีกหลายเมนูที่เบญชิม ตอนนั้นเบญก็ไม่ได้คิดหรอกนะคะว่าที่เบญชิมนั้นเหมาะสมหรือไม่ แต่ผลสำหรับตัวเองคือ ไม่ได้สบายใจทุกครั้งที่มีการชิม เพราะแบบนี้ถือว่าใช้มาตรฐานของเราเป็นตัววัด มันก็ตอบยากเวลาแม่ครัวถาม เป็นไง ก็พยายามตอบให้กลางๆ ที่สุด  สิ่งที่คำนึงถึงตอนนั้นก็คือ นี่ออกไปแล้วไม่อร่อยนี่เราคนเดียวเลยนะเนี่ย เพราะเราชอบของเรารสนี้ แต่คนอื่นอาจจะไม่ชอบก็ได้ แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธเวลามีอะไรมาให้ชิมแบบขอความเห็น ตามปัญญาของเรา ก็คิดว่าเป็นส่วนหนึ่งของการช่วยงานในครัว ในฐานะลูกมือ คนที่ทำอะไรไม่เป็นอย่างเรา มีอะไรมาให้ทำ ถ้าทำได้ก็ทำหมด ถ้าทำไม่ได้ก็จะปฏิเสธไป เช่นสับมะละกอ เฉาะมะพร้าวอะไรอย่างนี้ ให้หนูทำล่ะเสียของแน่ๆ   มีอยู่วันหนึ่งแม่ครัวไม่ได้ใช้ ด้วยสันดานซกมกจึงใช้มือจกเส้นหมี่ผัดซีอิ๊วในกระบะชิม ดูดนิ้วด้วย แม่ครัวหันมาเห็น แว้ก...ทำไมไม่ใช้ส้อม โดนดุไป เลวตรงนี้ ถ้าหากเกิดโรคระบาดขึ้นมาตายอย่างเดียวเบญนี่     นอกจากนี้ยังนิสัยไม่ดี ถ้าได้ปอกผลไม้ หรือหั่นผลไม้ จะทำไปกินไป อะไรเหลือ และไม่สวย เสียดาย เอาเข้าปาก เช่น แตงโม-หั่นแล้วร่วงจากเขียง เอาล้างน้ำ ไม่กล้าเอาให้ญาติธรรมกิน แต่ไม่ทิ้ง กินเอง มะม่วง-ปอกใช้งานเสร็จ เหลือข้างๆ หั่นเป็นเส้นเป็นฝอย ไม่ทิ้ง เสียดาย กินเอง สละ-ปอกให้ญาติธรรม จะเต็มจานอยู่แล้ว นึกสงสัย ปอกไปตั้งเยอะ จะอร่อยไหมนี่ เอาเข้าปาก ฝรั่ง-อันนี้ไม่ชิมเฉยๆ กินเลยเพราะหิว แต่มือนึงกิน กลัวเสียเวลา มือนึงทำงาน ไปช่วยเขา แต่กินไปด้วย กินมือนึง อีกมือใช้คีบคีบฝรั่งเป็นชิ้นๆที่เฉาะแล้วใส่กระบะ เป็นภาพที่ไม่น่าดูมากๆ   (หนี้สงฆ์ยังไม่จบ เดี๋ยวมาต่อค่ะ)

ผู้แสดงความคิดเห็น เบ็ญจมาศ ประดิษฐ์ผล วันที่ตอบ 2012-07-17 01:46:41

ขนหญ้าไปทิ้งหน้าบ้านสวน   วันนึงเบญไปถึงบ้านสวนตอนที่   กำลังมีการตัดหญ้าด้านหน้าอยู่พอดี   เบญก็ช่วยเขาเข็นรถเข็นใส่หญ้าไปทิ้งฝั่งตรงข้าม   และก็เข็นด้วยตัวเองประมาณ3-4 ครั้ง   แต่ขณะที่ขนอยู่นั้นมีความรู้สึก ไม่ถูก ไม่อยากทำ   แค่เดินข้ามถนนไป   ก็เท่ากับเอาของออกจากบ้านสวนแล้ว   ก็ลังเล สงสัย   ญาติธรรมก็กวาดๆ   เอาใบไม้แห้งมากองรวมกับหญ้าที่ตัดเสร็จแล้ว   มีดอกไม้พลาสติกร่วงๆ รวมอยู่ด้วย   เบญก็พยายามเลือกๆ เอาใบไม้ ดอกไม้ออก   เพราะแม้ใบไม้ใบเดียวติดรถใครกลับบ้านก็ไม่ได้   เบญสับสนมาก ที่ทำอยู่นี่ถูกต้องหรือยัง   ก่อนหน้านี้เคยอ่านกระทู้มีคนเคยเอากิ่งไม้กับหญ้าที่   ตัดแล้วไปทิ้งหน้าบ้านสวน   เคยมี   ดังนั้น   ถูกแล้วใช่มั้ย   และที่ทำอยู่นี่เขาก็ทำกันอยู่แล้วก่อนเรามาถึง   จึงไม่ได้ถามใคร   แต่ไม่สบายใจ    ก็เลยเอาหญ้าที่ขนแล้วไปกองที่โคนไผ่   เพราะอย่างไรเสียก็ยังอยู่ในเขตบ้านสวน   แต่ก็ยังมีที่เข็นไปเทฝั่งตรงข้ามแล้ว   นี่เป็นความเชื่อเข้าข่ายเห็นเขาทำตามๆ กันมา   ทึกทักเข้าใจเอาเองว่าถูกต้องแล้ว   พอตัดหญ้าหน้าบ้านเสร็จ   ย้ายมาตัดข้างใน บริเวณบ่อน้ำพีระมิด    เบญไปเอากระสอบมาใส่หญ้าที่ตัดแล้วไว้ใช้ทำปุ๋ย   เพราะเบญทนทำงานด้วยความไม่สบายใจไม่ได้อีก   ต่อไปแล้ว   คราวนี้รู้สึกสบายใจมาก   แต่ก็ยังเลวอยู่   เบญไม่ได้ตามเก็บหญ้า   ที่เอาไปเทนอกบ้านสวนกลับมาด้วย   พอพี่คนหนึ่งเขียนลงกระทู้ว่าไปถามท่านอาจารย์   เรื่องหญ้านี่แหละค่ะ   ท่านว่าห้ามเอาสิ่งของไปทิ้งหน้าบ้านสวนเด็ดขาด   หนูเลยชัดเป๊ะ ติดหนี้สงฆ์เต็มๆ   แล้วก็เข้าใจตอนนี้เลยว่า   ตอนนั้นขณะที่กำลังขนหญ้าไปเทอยู่   ทำไมเราไม่สบายใจ   ก็มันจะไปสบายใจได้อย่างไร   เพราะทำแล้วมันได้บาปนี่นา   แต่พอตอนขนหญ้าใส่กระสอบกลับสบายใจ   อันนี้เห็นชัดมาก   หนูนี่โง่จริงโง่จัง   ไม่น่าผิด   ก็ยังผิดอยู่อีก

ผู้แสดงความคิดเห็น เบ็ญจมาศ ประดิษฐ์ผล วันที่ตอบ 2012-07-17 01:48:52

2.สาระแนไม่เข้าเรื่อง ผงชูรส 1.วันที่ 16 มิถุนายน เบญเป็นคนเจ้ากี้เจ้าการติดต่อประสานงานช่วยญาติธรรมนำผัดไทและข้าวผัดใส่ผงชูรสมาให้ท่านอาจารย์และทุกคนที่บ้านสวนรับประทาน โดยไม่ได้สอบถามและระมัดระวังให้ดีเสียก่อน ถือว่าขาดความรอบคอบ ทำให้อ.อุบล อ.มงคล และคุณท๊อปไม่สบาย และทำให้ลูกบ้านสวนรับสารอันตรายสู่ร่างกาย เบญกราบขอขมาครอบครัวศุภาเดชาภรณ์ และลูกบ้านสวนทุกคนค่ะ   2.วันหนึ่งไปตะแคงขวดซอสปรุงรสในครัวดูเห็นมีส่วนผสมของผงชูรสด้วย เกิดความไม่สบายใจ จำมาตลอดและไปพบซีอิ๊วขาวกับซ้อสปรุงรสที่ไม่มีผลชูรส เวลาเบญมีโอกาสปรุงอาหารในครัว หรือทำให้อ.อุบลก็จะใช้เฉพาะขวดที่ไม่มีผงชูรส จะรู้สึกสบายใจมาก เวลาเห็นแม่ครัวคนไหนใช้วัตถุปรุงรสที่ไม่มีผงชูรสจะชอบและชื่นชมอยู่เงียบๆ เวลายกไปเสิร์ฟท่านอาจารย์ที่บ้าน จะลั้ลล้าเป็นพิเศษ เป็นความชอบส่วนตัว และก็เป็นความเข้าใจที่ผิดซอสปรุงรสที่มีผงชูรสจะใส่ในปริมาณที่น้อยมาก ไม่ได้มีผลอะไรต่อร่างกายมาก วันหนึ่งเรดาห์สาระแนทำงาน ไปบอกป้าเทิง ซีอิ๊วสองขวดนี้ไม่มีผงชูรสใช้ปรุงอาหารให้อาจารย์นะคะ ป้าเทิงแกก็งง แล้วแม็กกี้ล่ะ เบญบอกว่ามันมีผงชูรส ป้าเทิงคงคิด ทำไมมันยุ่งจริงนะ เจตนาของหนูคืออยากให้ไม่มีผงชูรสในอาหารของอาจารย์ท่านเลย   แต่หนูโง่ค่ะ ตัวเองจะทำอะไรก็ทำไป ชอบสาระแนเรื่องชาวบ้าน เขาจะใช้อะไร อันไหนเรื่องของเขา ของในครัวคัดมาแล้ว จะมีผงชูรสนิดหน่อยก็ไม่มีผลอะไร ตัวเองไม่รู้ ก็ไม่ถามผู้รู้ ดันไปบอกคนอื่นให้เขารู้สึกวุ่นวายอีก ป่วนจริงๆ เกรียนด้วยค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น เบ็ญจมาศ ประดิษฐ์ผล วันที่ตอบ 2012-07-17 01:50:39

การยกอาหาร   ปกติถ้ามีถาดอาหารยกมาจากบ้านท่านอาจารย์ ในครัวจะเก็บล้าง แยกถ้วยชามส่งกลับคืน หากอาหารเหลือและยังไม่บูดเน่าจะถ่ายใส่จานยกออกมาให้ญาติธรรมรับประทาน เบญก็ช่วยทำเป็นปกติ แต่..มีวันหนึ่งมันเริ่มไม่ปกติ เมื่อพี่เตี้ยเล่าว่าเคยยกอาหารกลับออกมา โดยที่อาจารย์ท่านยังไม่ได้อนุญาต ท่านมาตาม เบญเคยเห็นอาหารของท่านบางอย่างก็มีการเอามาอุ่นใหม่ คือท่านไม่ทานทิ้งทานขว้าง พอฟังแบบนั้น เราก็เริ่มคิด แล้วถ้ามีจานไหนในถาดที่ยกมานี้ท่านยังไม่อนุญาต แล้วเรายกไปให้ญาติธรรมรับประทาน เราคนยก และ ญาติธรรมคนกินจะบาปไหม คิด... และ นอย   จริงๆ ไม่ใช่เรื่องของตัวเองเล้ย แต่ สาระแน   คิดแล้วเป็นไง   จิตตกสิคะ กลัวบาป   และที่โง่กว่านั้นคือ ไม่รู้จริงก็ไม่ถาม ไม่ถามใครเลย   นอยอยู่คนเดียว   ต่อมาเริ่มไม่กล้ายกอาหารที่เหลือไปให้ญาติธรรมทาน แต่จานน่ะล้าง อาหารที่ยกมาก็ไม่กล้ากินด้วย ไม่รู้จานไหน มีบ้างหรือเปล่าหนอ อย่ากระนั้นเลยไม่กินดีกว่า (แต่ขาเห็ดกับกะทิดันกิน) มาวันหนึ่งตัดสินใจถามป้าเทิง ว่าขออนุญาตท่านไหม แกว่าเปล่า เต็มโต๊ะก็เก็บมา บางวันท่านกลับดึก จะรอถามได้ไง บูดเน่ากันพอดี ประมาณนี้ เลยเล่าที่พี่เตี้ยเล่าให้แกฟัง แกก็สงสัย พี่แมวมาพอดี ป้าเทิงก็เลยถาม พี่แมวว่าใช่ เคยมีคนยกอาหารออกมา ท่านมาตาม แต่นั่นเป็นอาหารที่เพิ่งยกเข้าไปสดๆร้อนๆ มีคนไม่ทราบไปยกออกมา แต่ป้าเทิงเป็นคนทำเอง ยกออกมาไม่เป็นไร เบญก็สาระแนไปขัดบอกไม่ใช่ค่ะ คือหนูหมายถึงอีกความหมายหนึ่งคืออาหารที่จะยกออกมา ท่านอนุญาตให้เอาออกมาทั้งหมดไหม แล้วก็เล่าเรื่องพี่เตี้ยอีกรอบ จบ... ตรงนี้ที่ไปบอกพี่แมว “ไม่ใช่ค่ะ” คือพยายามให้พี่เขาเข้าใจที่เราสื่อสาร แต่เป็นการกระทำที่โง่มาก ไม่มีปัญญา และสมอง ความจริงพี่เขาเข้าใจ แต่คนที่ไม่เข้าใจน่ะเบญ   จิตตกมากตอนนั้น ทั้งๆ ที่ไม่ใช่หน้าที่ ไม่ใช่สาระอะไรกับตัวเองเลย แล้วไปรู้มาทำไม   เบญขอโทษพี่แมวกับป้าเทิง ต่อหน้าญาติธรรมทุกคนตรงนี้เลยนะคะ หนูไม่มีเจตนาจะสอนพี่แมวหรือป้าเทิงเลย และขอขมาท่านอ.อุบลด้วยค่ะ   เบญไปบ้านสวนราวๆสามเดือน จิตตกเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง ขณะอยู่ในบ้านสวนประมาณสองครั้ง เรื่องไม่เป็นเรื่องในที่นี้ คือเรื่องที่ไม่ควรฟัง ฟังแล้วไม่เกิดประโยชน์ต่อตัวเอง ยิ่งทำให้จิตวูบต่ำลง กระวนกระวาย ทั้งๆ ที่ไม่เกี่ยวกับตัวเองเลย ครั้งแรก ขอเล่าสั้นๆ ว่า มีพี่คนหนึ่งเกิดไม่ชอบใจบางอย่างในบ้านสวนเข้า เบญโทรไป เขาใส่มาเต็มๆ เกือบหนึ่งชั่วโมง เบญได้แต่เอ้อ...อ้า...(เปลืองค่าโทรศัพท์) เขาไม่ปล่อยเวลาให้เราพูดเลย เราจะวางก็ไม่ได้ ไม่มีช่องไฟ พอวางหู หูดับ ใจตกไปเลย อาการจิตตกชัดมาก คิดไว้เลยว่าเราจะไม่ฟังอะไรอย่างนี้อีกแล้ว   ครั้งที่สองเรื่องยกอาหารนี่แหละค่ะ อาการชัดเจน นอนไม่หลับ คิดมาก เกี่ยวกับตัวเองรึก็เปล่า แล้วไปรับมาทำไม ไม่ได้มีความคิดเลย ประโยชน์โภชน์ผลไม่มี และลุกลามทำให้คนอื่นเขาวุ่นวายด้วย   แต่ประโยชน์ที่ได้จากเรื่องนี้ ขอพึงมีแก่ญาติธรรมทุกท่านค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น เบ็ญจมาศ ประดิษฐ์ผล วันที่ตอบ 2012-07-17 01:52:29

3.วจีกรรม   1.บอกให้ผู้ที่มาบ้านสวนอย่างผิดกฎไปถามอาจารย์ ตอนที่อาจารย์นั่งดูงานก่อสร้างพระอยู่ โดยไม่ทราบว่าอาจารย์กำลังแผ่บุญให้ญาติธรรมที่มาร่วมทำบุญแรงกายอยู่   2.เคยบอกเพื่อนละเมิดกฎ ให้โทรไปหาพี่แมวให้ลงชื่อขอเข้าบ้านสวนให้หน่อย ทั้งที่มันเป็นการขอล่วงหน้าน้อยกว่า 3 วัน ไปบอกเขาอีก โทรไปหาพี่แมว..เผื่อได้ เป็นการยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นทำผิด ซึ่งความจริงแล้ว ควรจะหยุดแสดงความคิดเห็นใดๆ ตั้งแต่ทราบว่าเวลาน้อยกว่า 3 วัน แล้วค่ะ   3.คุณเอิ้น คุณเอื้อมและเบญอายุเท่ากัน เวลาเขียนธรรมทานถึงคุณเอื้อม เบญเรียกคุณเพราะคิดว่าคุณเอื้อมเพิ่งมาใหม่ ไม่มีใครรู้จัก แต่คุณเอิ้น กลับเรียกเอิ้นเฉยๆ เพราะคิดว่าคุณเอิ้นเป็นที่รู้จักของทุกคนดี และคุณเอิ้นอายุเท่าเบญ เป็นเพื่อนกัน เรียกเอิ้นเฉยๆ แล้วเวลาเบญเขียนธรรมทาน มีชื่อทั้งสองท่านนี้อยู่ด้วย ตัวเองรู้สึกเองว่า ทำไม ไม่เหมือนกัน คนอื่นๆ จะมีคำนำหน้าว่าพี่ น้อง หมด แต่คุณเอิ้นจะไม่มี เพราะเป็นเพื่อนกัน เวลาเรียกกันเองก็ไม่มีคำนำหน้าอยู่แล้ว เบญเขียนเองเบญยังรู้สึกแปลกๆ เพราะลืมนึกไปว่า คนอ่านข้างนอกบ้านสวนก็มีเยอะแยะ เบญต้องขอโทษคุณเอิ้นด้วยนะคะที่ตลอดมาไม่ได้ให้เกียรติเพื่อนเลย ขอโทษค่ะ   4. ไม่เคยขอบคุณ มีหลายๆ ครั้งที่เบญมีโอกาสสร้างบุญเพราะผู้อื่นบอกให้ทำ ให้ทำเองไม่ทำเพราะเฉื่อยชา ผัดวันประกันพรุ่ง เช่นขุดตอ คุณเอิ้นจู่ๆก็เดินมาบอก และเล่าถึงอานิสงส์ของการขุดตอให้ฟัง เบญบอกเดี๋ยวไปขุด เดี๋ยวของเบญคือคืนหนึ่ง วันรุ่งขึ้นจึงไปขุด แล้วก็ยังอิดออดจนถูกสองแง่งจิ้มหลัง   เรื่องเขียนธรรมทาน คุณเอิ้นอีกนั่นแหละ เขียนไปได้สักพัก คุณเอิ้นก็ติชม ตอนแรกเขียนเหมือนไดอารี่ ตอนหลังๆ เขียนดีขึ้นนะ เบญก็เอามาแก้ไข บุญใหญ่เหล่านี้ คุณเอิ้นบอกทั้งนั้น ไม่เช่นนั้นไม่ได้กับเขาหรอก แต่ไม่เคยขอบคุณคุณเอิ้นเลย จึงขอขอบคุณคุณเอิ้นต่อหน้าทุกท่านตรงนี้เลย ขอบคุณค่ะ ***จริงๆ แล้วมีอีกหลายท่าน จะทยอยเขียนค่ะ เพราะทำความดี เขียนชมได้ ปลื้มใจค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น เบ็ญจมาศ ประดิษฐ์ผล วันที่ตอบ 2012-07-17 01:54:48

4.ผิดกฎเสมอ   1.วันที่14-17 มิ.ย. ไปบ้านสวนโดยไม่ได้ขออนุญาตคณะกรรมการก่อน โดยเข้าใจจากที่อ่านในเวปไซค์ว่า ผู้ที่จะค้างคืนมากกว่า 3 วันต้องแจ้งคณะกรรมการบ้านสวนก่อน เบญก็เข้าใจว่าค้างคืนมากกว่า 3 วัน แปลว่า ค้างได้ 3 คืน ถ้าคืนที่ 4 ต้องขอ แปลแบบนั้นซึ่งผิด  เบญค้างสามคืน กลับวันที่ 4 รวมแล้ว 4 วัน แล้วก็ยังไปผิดตรงลงทะเบียนอีก ไปเขียนวันกลับเป็นวันที่ 18 โดยเอา 14+4 คือเราท่องไว้ว่าเรามา 4 วัน ตอนลงทะเบียน ได้เท่ากับ 18 เขียนเลย ค้าง 3 คืน แต่จะอยู่ 5 วัน ไม่รู้อะไร...     2.ใส่รองเท้าเข้าห้องน้ำที่บ้านสวน เพื่อล้างรองเท้าที่เปื้อนหินคลุก ล้างไปล้างมา ต้องล้างห้องน้ำด้วย แบบนี้ประมาณ 2-3 ครั้ง จนกระทั่งหายโง่ ถ้าล้างรองเท้าข้างนอกก็ไม่ต้องล้างห้องน้ำ     3.เอาผ้าเย็นกลับบ้าน  ผ้าเย็นนี้ญาติธรรมนำมาแจกให้ตอนกลางคืน น่าจะเป็นวันที่อาต้อยมา ดึกมากแล้ว ทุกคนง่วงเลยได้ผ้าเย็นคนละผืน ส่วนตัวไม่ได้ใช้ เอากลับมาบ้านก็ไม่สบายใจ ไม่รู้ว่าญาติธรรมเขาร่วมบุญไปแล้วหรือว่าเป็นของเขาเอง จึงเก็บใส่ตู้เย็นไว้ และนำมาคืนในสัปดาห์ต่อมา   4.เอาน้ำพีระมิดใส่ขวดไว้ดื่มระหว่างทำงาน ตอนมาแรกๆ ไม่ทราบว่าเป็นน้ำพีระมิด กดจากคูลเลอร์น้ำดื่มบ่อยๆ ก็ไม่ทราบว่าเป็นน้ำพีระมิด ยังจะหาว่าน้ำพีระมิดอยู่ไหน ก็นำน้ำใส่ขวดใส่กระเป๋าจิงโจ้คือกระเป๋าผ้ากันเปื้อน เวลาหิวก็ไม่ได้มาดื่มที่กระติก มีขวดส่วนตัว แต่ขวดนี้นำมาจากข้างนอก ตั้งใจจะนำไปทิ้งข้างนอกเมื่อกลับบ้าน แต่ยังมีน้ำที่ยังเหลืออยู่นิดหน่อย และได้ติดกระเป๋าออกไปด้วย และน้ำนั้นมีตะกอนอยู่ด้วยเพราะใช้ขวดชงโอวัลติน จึงได้ดื่ม ไม่ได้นำมาคืน   5.แปรงฟันในห้องน้ำ   6.ใส่รองเท้าที่โรงครัว 1 ครั้ง ไม่ทราบว่าเป็นของใคร จากชั้นวางรองเท้า ส่วนรองเท้าตัวเองอยู่หน้าโรงทาน ตอนนั้นยกถาดอาหารไปบ้านท่านอาจารย์แบบรีบๆ   7.ขี้เกียจสันหลังยาว นอนไม่ยอมลุก วันที่16เมษายนตั้งใจจะไปขุดตอ โดยจะตื่น6โมงเช้า ตื่นแล้วแต่ไม่ยอมลุก ขอต่อเวลาไปเรื่อย จนกระทั่งเริ่มขยับตัว จึงถูกจิ้มที่สีข้างจนสะดุ้ง เป็นของแหลมมีสองแง่ง เจ็บจี๊ด ในจิตบอกว่าโดนปลุกเข้าให้แล้วจึงต้องยอมลุกขึ้นไปขุดตอ

ผู้แสดงความคิดเห็น เบ็ญจมาศ ประดิษฐ์ผล วันที่ตอบ 2012-07-17 01:43:06

เห็นคุณเบญจมาศเขียนว่าสารภาพบาป แต่อ่านไปอ่านมาเหมือนกับคำแก้ตัว หรือชี้แจงเหตุผลยังไงไม่ทราบ เหมือนว่าไม่ได้ทำผิด  แล้วจะสารภาพทำไม หรือว่าพี่อ่านแล้วเข้าใจผิด ต้องขอโทษด้วย แต่บางอย่างก็ไม่น่าจะใช่ประเด็นสำคัญ

นักฆ่าที่หลั่งไหลมาบ้านสวนในระยะนี้ ทำให้ผมรู้สึกแปลกๆเหมือนกันครับ

ก็ตามประสาคนขี้สงสัยอีกนั่นแหละครับ เพราะก่อนหน้านี้ได้อ่านเรื่องที่ลุงสมหวังจะฆ่าคนที่มาทำร้ายหลวงพ่อเสงี่ยมเพราะลุงเขารักและเทิดทูนหลวงพ่อมาก

แล้วหากนักฆ่าที่มาบ้านสวนฯมากมายในช่วงนี้ เกิดอยากฆ่าคนเพื่อไถ่บาปกรรมขึ้นมาละครับ จะทำไงดีเนี่ยยย...สงสัยมั่กก

แค่คิดก็เสียวแทนมากมาย...

คุณเบญจมาศเยอะไปมั้ยคะ

สำนึกผิดหรือกำลังทำอะไรกันแน่

เขียนมายืดยาวไม่เห็นตรงประเด็น

ดูจากที่คุณเขียนแล้วบ้านสวน

ทำแต่เรื่องไร้สาระจุกจิกไม่มีแก่นสาร

คุณเขียนเหมือนว่าคุณทำงานมากมาย

ยังไม่เห็นความดีกันอีก

ซึ่งความจริงคุณทำอะไรไม่เป็นเลย

แต่ชอบเข้าครัว

คุณจะหิวบ่อยมากกินไปทำไปตลอด

ไม่หยุดปากปอกกระเทียมไปกินไป

ไม่ขนมก็ข้าวถ้วยเล็ก ๆ ไม่ก็ดูดนมกล่อง

ป้าเทิงทนไม่ได้บอกว่าจะกินเข้าไปทำไม

กินแล้วไม่เห็นจะอ้วนเลยเสียของเปล่า ๆ

แต่คุณก็ยังคงกินกินกินเหมือนเดิม

ไม่รู้เวลาไหนควรทำอะไรขอกินก่อนเถอะ

น้ำท่วมโรงทาน ท่วมครัวก็ไม่หน้าเลย

นึกว่ายังไม่มาที่ไหนได้ไปนอนแล้ว

กินอิ่มนอนหลับดีจัง

ตั้งตัวเป็น QC ประจำบ้านสวน

ตรวจสอบจนหัวกระเซิงเลย

ขอโทษนะที่ชิมจนลิ้นด้านไปหมด

พี่นึกว่าน้องชอบ

พี่ไม่รู้คุณมีวัตถุประสงค์อะไร

ในการเข้ามาเขียนแบบนี้

จะว่าสำนึกก็ไม่ใช่

ขอเหตุผลงาม ๆ หน่อยค่ะน้อง

ที่สำคัญไม่เคารพเจ้าของบ้านแล้ว

มาบ้านเค้าทำไมจ๊ะ

ท่านอ.อุบล นอกจากจะเลี้ยงหมา แมว ไก่ แล้ว ก็เคยเลี้ยงคนที่กำลังมีทุกข์อย่างหนัก อุปการะทั้งแม่และลูก ซึ่งเขามีทุกข์จากการหนีเจ้าหนี้ที่คอยทวงหนี้เขา และต้องย้ายบ้าน ย้ายโรงเรียนลูก หนีเจ้าหนี้ตลอดเวลา ให้มาอยู่ที่บ้านสวน และหาโรงเรียนให้ลูกที่ จ.นครนายก ให้ที่อยู่ ที่กิน และให้เงินลูกเขาไป ร.ร.ทุกวัน แต่ไม่ให้เขายืมเงินคนอื่น แต่เขาก็ไม่ได้สำนึกบุญคุณ ซ้ำยังทำให้ท่าน อ.อุบลหนักใจขึ้นไปอีก เพราะการมาอยู่ที่บ้านสวนของเขาก็มีแผนการอยู่ตลอดเวลา 

เมื่อทำไม่ได้อย่างที่วางแผนไว้ ก็คิดอาฆาต แค้นใจ ก็เลยไปเปิดเวปบ้านสวนล้อเลียน เขียนด่าว่าท่านอ.อุบล ต่าง ๆ นา ๆ ใช้คำพูดหยาบคาย หลบหลู่ ล่วงเกิน ท่านอ. และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ โจมตีเพื่อให้คนเข้าใจผิด แอบอ้างชื่อท่านอ.อุบล เขียนข้อความในเวปไซด์

แต่ในสิ่งที่เขาทำนั้น กลับเป็นผลดีกับบ้านสวนพีระมิด ทำให้คนมาสนใจบ้านสวนกันเยอะมาก 

ซึ่งแสดงให้เห็นเลยว่า ท่านอ.อุบลไม่ได้เดือดร้อนอะไรเลย แต่เป็นเขาที่รุ่มร้อนใจ สังเกตจากเขาจะเกาะติดเวปบ้านสวนตลอดเวลา คนเราถ้าจิตใจสงบก็ไม่อยากจะไปยุ่งเรื่องของคนอื่น 

นี่คงเป็นเหตุผลอย่างหนึ่ง ที่ท่านอ.อุบลจึงอยากจะเลี้ยงสัตว์มากกว่าคนหรือเปล่า เพราะขนาดเป็นสัตว์เขายังคิดตอบแทนพระคุณ คนที่เลี้ยงเขามา แต่คนที่คิดว่าตัวเองประเสริฐกว่าสัตว์ยังคิดเนรคุณคนที่เลี้ยงมา ไม่สำนึกบุญคุณ อย่างนี้เขาเรียกว่าเลวยิ่งกว่าสัตว์อีกนะ  

ประวัติและการสร้างสมเด็จองค์ปฐม         สมเด็จองค์ปฐม  ก็คือพระพุทธเจ้าองค์แรกหรือองค์ที่หนึ่ง  ทรงพระนามว่า  " สมเด็จพระพุทธสิกขี"  แต่พระพุทธเจ้าที่ตรัสรู้ผ่านไปแล้วอาจจะมีชื่อซ้ำกันได้โดยเฉพาะชื่อนี้มีด้วยกันถึง  ๕ พระองค์  จึงเรียกขานกันว่าเป็น  " พระพุทธสิกขีที่  ๑ " พระองค์จึงเป็นต้นพระวงศ์ของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์  จึงสมควรยกย่องพระพุทธองค์ว่า  ทรงเป็น  " สมเด็จองค์ปฐมบรมครู "  อย่างแท้จริง        การพบสมเด็จองค์ปฐม  ครั้งแรกของพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน ( หลวงพ่อฤาษีลิงดำ  วัดท่าซุง จ. อุทัยธานี  เมื่อประมาณ พ .ศ. ๒๕๑๑  คือท่านกำลังสอนพระกรรมฐานและเสร็จจากการแนะนำ  ก็ได้ทำสมาธิสิ่งที่คาดไม่ถึงก็ปรากฏขึ้น  นั่นก็คือเห็นเป็นพระพุทธเจ้าในปางนิพพานยืน  สองแถวยาวเหยียดไปข้างหน้าแล้วก็พนมมือ  จึงมีความรู้สึกในใจว่า  บางทีอาจจะเป็นอุปทาน  เพราะว่า  พระพุทธเจ้าไม่เคยก้มศรีษะให้ใคร  แม้แต่บ้านเรือน เล็กๆหลังคาต่ำๆหากพระพุทธเจ้าเข้าไป  หลังคาก็จะสูงขึ้น  แต่เวลานี้เห็นพระพุทธเจ้ายืนพนมมือ  อุปาทาน คือกิเลสคงกินใจมาก  เมื่อนึกเพียงนี้ ก็เห็นภาพหลวงพ่อปานปรากฏขึ้นข้างๆ  หลวงพ่อปานท่านบอกว่า  "  คุณ... ไม่ใช่อุปาทาน  ประเดี๋ยวพระพุทธเจ้าองค์ปฐมจะเสด็จมา "       อีกประมาณ  ๕  นาที  ก็ปรากฏว่าเป็นพระพุทธเจ้าองค์ ที่หนึ่ง  รูปร่างใหญ่โตมาก  สูงมาก มาในรูปของปางนิพพาน  เดินมาระหว่างช่องกลาง  พระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ ก้มศรีษะ แสดงความเคารพ  เพราะพนมมืออยู่แล้ว  พอท่านเดินไปถึง  พระเดชพระคุณหลวงพ่อ  ท่านก็ตรัสว่า  "ข้าจะนั่งที่ไหนหว่า ... ในเมื่อไม่ที่นั่ง ข้าก็จะเอาหัวแกเป็นแท่นก็แล้วกัน " ก็เลยนั่งบนหัว  แล้วท่านก็บอกว่า  " นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป  ก่อนที่แกจะสอนกรรมฐานก็ดี  จะพูดธรรมะก็ดี  จะเทศน์ก็ดี บอกฉันก่อน  ฉันให้พูดตอนไหน จะให้เทศน์ตอนไหน ให้ว่าตามนั้น  "  ก็เป็นไปความจริง  เมื่อใดก็ตาม  ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ สอนกรรมฐานก็ดี  เทศน์ก็ดี บางทีคิดว่าวันนี้จะพูดเรื่องอย่างนี้  แต่พอพูดเข้าจริงๆ เรื่องนั้นไม่ได้พูดไปพูดอีกจุดหนึ่ง  อันนี้เป็นลีลาขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์  การเทศน์ ของพระพุทธเจ้ามุ่งเฉพาะบุคคลสำคัญคนใดคนหนึ่งไม่ได้หวังคนทั่วไป  คนจะนั่งสักหนึ่งพัน  สองพัน  ห้าพันก็ตาม  ท่านจะดูที่จิตใจว่า บุคคลใดจะรับคำเทศนาของท่านได้ จะสามารถบรรลุผลได้  ท่านจะจี้จุดเฉพาะคนนั้นเอาจุดเด่น  แต่ว่าคนที่มีความดีใกล้เคียงกันก็พลอยบรรลุมรรคผลไปตาม ๆ กัน       ต่อมาเมื่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อได้เจริญพระกรรมฐานแล้ว  จึงได้อาราธนา  ขอพบท่านในสมัยที่รูปร่างเป็นมนุษย์  ท่านก็ปรากฏพระองค์ให้เห็น  ทรวดทรงสวยมาก  หน้าของท่านอิ่มเหมือนรูปไข่  แก้มอิ่ม  ยิ้มน้อยๆ ริมฝีปากไม่บุ๋มลงไป  ไม่เหมือนพระพุทธเจ้าที่เขาปั้นกัน  แก้มตอบปากบุ๋มลงไป  แล้วสมเด็จองค์ปฐม  ก็แสดงรูปร่างสมันเป็นมนุษย์ และก็เปลี่นมาเป็น  ปางนิพพาน  พระเดชพระคุณหลวงพ่อ  ก็ถามว่า  " ถ้าจะปั้นรูปของพระองค์ จะให้ปั้นแบบไหน แบบปางพระนิพพาน หรือแบบมนุษย์ "      พระองค์บอกว่าให้ปั้นแบบนี้ก็แล้วกัน  ทรงแสดงภาพให้ดู  เป็นเหมือนกับ พระพุทธรูป และมีเรือนแก้ว  แบบพระพุทธชินราช  รูปที่ทรงให้ปั้นไม่เหมือนกับรูปจริงของพระองค์ตอนเป็นมนุษย์  และก็ไม่เหมือนรูปที่นิพพาน  แต่ว่าเป็นรูปที่ท่านต้องการ  ท่านแสดงแบบนั้นอยู่ถึง  ๓ วัน ติดๆ กันวันละประมาณ ๑ ชั่วโมง  ก็ดูละเอียดแต่ก็คิดในใจว่า  ช่างเขาปั้น แต่เขาไม่เห็นภาพ  เขาจะปั้นได้ไม่เหมือน  จึงขอบารมีของท่านบอกว่าเวลาช่างปั้น  ขอให้โปรดดลใจให้เป็นไปตามพระพุทธประสงค์  ท่านก็ยอมรับ  ในที่สุดเมื่อเขาปั้นเสร็จ  เขาก็เอามาให้ดูเหมือนกับรูปที่ท่านแสดงจริงๆ นี่ก็เป็นเรื่องอัศจรรย์     ส่วนอานิสงส์ของการสร้างสมเด็จองค์ปฐม  ลุง ๒ ลุง นายบัญชีกับลุงพุฒ  ท่านบอกว่า  การสร้างองค์ปฐมนี่ท่านเปลี่ยนบัญชีใหม่  เอาบัญชีมาให้ดู  บอกว่านี่บัญชีเล่มนี้  ( คือว่าเป็นอีกเล่มหนึ่งที่่จดธรรมดา )  " บัญชีทอง "  เป็นทองคำล้วนทั้งเล่มเลย  ท่านบอกว่าถ้าสร้างองค์ปฐมลงบัญชีเล่มนี้โดยเฉพาะ  ก็แสดงว่าคนที่จะสร้างพระพุทธเจ้าองค์ปฐมได้นี่  ต้องเป็นคนมีบุญมาก  เพราะว่าการสร้างพระพุทธเจ้าองค์ปฐมทำได้ยาก  คือว่าเป็นพระพุทธเจ้าต้นพระพุทธเจ้าทั้งหมด  และการทำบุญในการสร้างวิหารก็ดี  สถานที่ก็ดี  เอาของไปประดับก็ตาม   อย่างนี้ลงบัญชีสีทองหมด  คือไม่หมายความว่าต้องมีเงินมากเสมอไป  ที่เขามีน้อย ๆ บาทสองบาท  ๑๐  สตางค์  ๒๐  สตางค์  พวกนี้เอาไปใส่แทน  อย่างนี้ลงบัญชีสีทองหมด  ก็เลยถามว่า บัญชีสีทองหมายถึงอะไร  ท่านบอกว่า  มันหมายถึงกลับไม่ได้  เพราะพุทธเจ้าทุกพระองค์ต้องโมทนาหมด      การหล่อองค์ปฐมด้วยทองคำนี่  อานิสงส์จะเหมือนกับหล่อพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน  แต่ว่าต่างกันอยู่นิดหนึ่งที่ได้ไปนิพพานเร็ว  ไปนิพพานเร็วมาก  เพราะเขาเข้าบัญชีทองไม่ใช่ตัวทอง  บัญชีทั้งเล่มเป็นทอง  ลงบัญชีเล่มนั้น คัดจากหนังสือ  รวมคำสอนพระสุปฏิปันโน เขียนโดย  พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน  ( หลวงพ่อฤาษี ลิงดำ )

ผู้แสดงความคิดเห็น กุหลาบ รักสนิท (ROSE_1968-at-hotmail-dot-co-dot-th) วันที่ตอบ 2012-07-17 12:49:15

การแทรกแทรงกรรม ขอให้พึงระวังนะคะ เพราะ เรื่องของตัวเอง ยังเอาไม่รอด ขอเตือน ทำอะไรคิดให้จงหนัก *********************** ขอบคุณคุณแมวที่ตักเตือนเรื่องการแทรงแซงกรรมคะ โดยไม่ได้คิดว่าสิ่งที่เราทำไปเรามันอ้างว่ามันคือความหวังดีแท้จริง เป็นการแทรงแซงกรรมของผู้อื่นหรือเปล่า ทำให้ต้องนำมาพิจารณาตนเองอีกครั้งคะ

ผู้แสดงความคิดเห็น เจิดหทัย สุวรรณากาศ (หนึ่ง) วันที่ตอบ 2012-07-17 14:06:15

สารภาพบาป (ต่อค่ะ)   8.ถอนต้นถั่วทิ้ง คิดว่าเป็นหญ้า ทำก้านถั่วกับมันหักและเสียหาย  9.ซักผ้าถูพื้นตากแห้งแล้วลืมเก็บ กลับบ้าน อีกสัปดาห์มาหาผ้าถูพื้นไม่เจอ เป็นม๊อบสำหรับถูวิหาร ไปเจอวางอยู่จึงรู้ว่าตัวเองลืมเก็บ จึงหยิบมาวางที่เดิม 10.อาบน้ำ ล้างห้องน้ำ ซักผ้า ซาวข้าวไม่ระวัง ทำมดและสัตว์เล็กสัตว์น้อยตาย 11.ชิมอาหารแล้วลืมเปลี่ยนช้อน 1 ครั้ง 12.ชอบของฟรี ญาติธรรมให้เสื้อบ้านสวนที่เขาใส่ไม่ได้มา 1 ตัว ก็รับ ปรากฏว่าตัวเองก็ใส่ไม่ได้ ยังไม่ได้คืน แต่จะคืนให้ได้ค่ะ 13.ยืมเงินเพื่อน 1000 บาท แต่คืนให้แล้ว 14.ผลักภาระให้ผู้อื่น ไปแกะหลอดไฟที่ติดพีระมิดออกเพื่อนำมาเปลี่ยนผ้าหุ้มใหม่ ปรากฏมีหลอดไฟ 4 ดวง ใส่คืนไม่ได้เพราะต้องแกะมาต่อใหม่โดยต่อวงจรเองแล้วเอาเทปหุ้มไว้อย่างเดิม ทำไม่เป็น ไปขอร้องลุงเบิ้ม ตกเย็นสองคนช่วยกันจับ แกะเทปหุ้มออก เห็นถึงลวดทองแดง ใกล้เวลาไฟอัตโนมัติจะมา น่ากลัวจะโดนย่างสดทั้งคู่ เลยทำได้แค่ 1 ดวง อีกวันลุงเบิ้มจะทำต่อให้ตอนกลางวัน สรุปวันรุ่งขึ้นลุงเบิ้มบอกเดี๋ยวเดินไฟใหม่หมดเลยดีก่า 15.ครั้งแรกที่ไปบ้านสวน ไปกับคนที่ยังดูรายการไม่ครบ 9 ตอน ตนเองรู้สึกไม่ชอบ ไม่สบายใจ แต่ก็ไม่ได้คัดค้านอะไร ถือว่าเห็นดีเห็นงามและยุยงส่งเสริมคนให้ทำผิดกฎ 16.ทำอิฐแดงหล่นหักเสียหายประมาณ 5-6ก้อน ทำปูนหกบ้างเล็กน้อย 17.มอเตอร์ไซค์ที่เรียกมารับตอนขากลับมักวิ่งเข้ามารับก่อนถึงไม้กั้น บีบแตร แล้วเลี้ยวกลับ จะบอกอยู่หลายครั้งแล้วว่าไม่ต้องเข้ามา ให้รออยู่บนถนน จะๆ อยู่หลายครั้ง ไม่ได้บอกสักที 18.เจออ.อุบล แล้วชอบหลบ เพราะมโนกรรมมักคิดไม่ดี พอเห็นอาจารย์ท่านมาจิตมันนำแล้ว ต้องตัดมันตั้งแต่ตั้งเค้า เริ่มจากไม่มองท่านก่อน แล้วปิดจิต หันไปทำอย่างอื่นซะ ซึ่งทรมานมาก ไปบ้านสวนครั้งแรก ท่านถามว่ากลัวท่านไหม ตอบว่ากลัว กลัวแล้วก็ยังมา ท่านบอกว่าเจ้ากรรมนายเวรมาก ซึ่งเบญผิดศีลครบทุกข้อ เขียนเอาไว้ในกระทู้ระบำชาวเกาะค่ะ ข้อที่มากที่สุดคือข้อ 1 รายชื่อสัตว์ยาวเป็นหางว่าว วันไหนได้สนทนากับท่านนานๆ มากกว่าการถามคำตอบคำ จะรู้สึกดีมาก ว่าเราชนะ ตัวข้างในที่มันคอยกวนเราอยู่ 19.เป็นคนมนุษยสัมพันธ์ติดศูนย์ จะพูดมากกับคนที่สนิทเท่านั้น จึงทำให้เข้ากับผู้อื่นได้ยาก และส่งผลกระทบทำให้ผู้อื่นที่ร่วมงานด้วยอึดอัด มาบ้านสวนเบญพยายามสวัสดีทักทายทุกคน แต่บางท่านอาจไม่ได้คุยกันมากนัก หากเบญทำให้ใครอึดอัดหรือรู้สึกไม่สบายใจ ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ 20.เวลาเขียนธรรมทาน ในเรื่องที่เป็นการเล่าเรื่องราว ว่าที่บ้านสวนมีกิจกรรมทำอะไรกันบ้าง หลายๆ ครั้ง ไม่ได้เล่ารวมๆ แต่เจาะจงเล่าถึงคนอื่นคือบุคคลที่สามที่เราไม่สนิท ว่าเขาทำนั่นทำนี่ บางทีเป็นเรื่องตลกๆ ซึ่งการเล่าแบบนี้เป็นการบรรยาย จากการมองเห็น ไม่ได้ขออนุญาตคนที่เรากล่าวถึงหรือพาดพิง เขาอาจไม่พอใจหรือไม่อนุญาตให้เอาเรื่องของเขามาเล่าหรือทำให้เขาดูไม่ดี เบญเล่าแบบเจาะจงคือมีตัวคน ตัวละครเยอะ ขออภัยทุกท่านด้วยค่ะ   ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ลูกได้กระทำผิดไป จึงได้กราบขอขมาต่อท่านอ.อุบล อ.มงคล คุณท็อป เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ สมเด็จองค์ปฐม พระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ เทวดาประจำตัวอ.อุบลทุกพระองค์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่บ้านสวนพีระมิด และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ในจักรวาล รวมถึงลูกบ้านสวนพีระมิดทุกคนขอได้โปรดเมตตาอภัยในสิ่งที่ลูกได้กระทำ ลูกได้เรียนรู้ สำนึกผิดในความผิดนี้แล้ว ต่อไปนี้ลูกขอสัญญาว่าจะใช้สติและปัญญาพิจารณาการกระทำของตัวเอง เพื่อไม่ให้กระทำผิดซ้ำสองอีกเจ้าค่ะ กราบ กราบ กราบ     (เดี๋ยวมาตอบพี่แมวค่ะ)

ผู้แสดงความคิดเห็น เบ็ญจมาศ ประดิษฐ์ผล วันที่ตอบ 2012-07-17 14:25:28

(เดี๋ยวมาตอบพี่แมวค่ะ) -------------------   คอยอยู่   ขอเนื้อ ๆ  ขอแค่ชื่อ ไม่ต้องการรายละเอียด   พี่คนนี้คือใคร ขอให้เอ่ยชื่อ

ผู้แสดงความคิดเห็น ประวีณา แค้มป์ ( แมว ) วันที่ตอบ 2012-07-17 15:15:16

พี่คนนั้นชื่อพี่พัชค่ะพี่แมว

ผู้แสดงความคิดเห็น เบ็ญจมาศ ประดิษฐ์ผล วันที่ตอบ 2012-07-17 17:04:34

คุณเบญจมาศ หายไปเขียนสคลิป นานจัง ไม่ต้องอะไรมากมาย เพราะเท่าที่อ่านมา ไม่มีสาระ..มีแต่น้ำ เขียนให้น้อย ๆ แต่ได้เนื้อความที่ตรงประเด็นหน่อยเถอะ เพราะผู้อ่าน ที่กลัว..ทุกอย่าง จนไม่มีความเชื่อมั่นในตนเอง กลัวว่า จะทำอะไรก็ผิด แล้วได้มาอ่าน คำสารภาพ..ที่ติงต๊อง เพราะอ่านแล้วก็ต้องเข้าใจว่า โห..บ้านสวนฯ นิด ๆ หน่อย ๆ ก็ผิด ต้องมาสารภาพบาป ชิมอาหารก็ผิด กินขาเห็ดก็ผิด ทำอิฐแตก หัก ก็ผิด ขอบอกว่า ไร้สาระ ขอให้ท่านผู้อ่าน ใช้สติ-ในการอ่าน คำสารภาพบาป ของ คุณเบญจมาศ ประดิษฐ์ผล เพราะขอบอกว่า ทั้งหมดนี้ ไม่ใช่ สารสำคัญ

ผู้แสดงความคิดเห็น ประวีณา แค้มป์ ( แมว ) วันที่ตอบ 2012-07-17 17:13:04

พี่คนนั้นชื่อพี่พัชค่ะพี่แมว -*-*-*-*-*-*-*-*-*- ไม่เป็นที่แปลกใจ ใคร ๆ ที่ได้สัมผัส คุณพัชรินทร์ ( คุณพัช ไฮเปอร์ ) น้องสาวพี่อาริยา ก็ต้องร้อง อ๋อ.อ.อ. แต่เป็นที่น่าแปลกว่า เบญ โทรหา คุณพัช ทั้ง ๆ ที่หลาย ๆ คนในบ้านสวนฯ เลี่ยงที่จะรับโทรศัพท์จากเธอ เบญ จัดได้ว่าเป็น ผู้ที่เสาะแสวง หาอะไรหนอ...?????  น่าคิดอ่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น ประวีณา แค้มป์ ( แมว ) วันที่ตอบ 2012-07-17 17:20:31

555++ ขำ

แม่ครัวชิมอย่างนี้ทุกกระทะ จนไม่ไหวแล้ว

บอกเบญชิมให้พี่หน่อย ก็ชิม

ไม่ได้ชอบชิม

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

พี่อัง ทีหลังเราอย่าไป

ขืนใจ ใครเขาให้ชิมอาหารนะ

คนเค้าไม่ชอบชิม

ทำไมนะ

นักฆ่า จึงหลั่งไหล

มาที่บ้านสวนพีระมิดกันมากมาย

หรือว่า มีนัยยะอะไร

จากเบื้องบน

"""""""""""""""""""""""""

ลูกคิดว่านี่อาจจะเป็นอีกภาระกิจสำคัญของพระเทวทัตและพระเจ้าอชาติศัตรูด้วยหรือปล่าวคะ ที่นำพาคนที่เคยทำความชั่วมาอย่างหนักเพื่อให้ได้มากลับตัวกลับใจเป็นคนดี และที่ต้องมาบ้านสวนฯ มาหาท่านอาจารย์อุบลเพราะคนเหล่านี้ทำกรรมหนักจึงต้องมาเพื่อพึ่งครูบาอาจารย์ที่มีบุญบารมีมาก เพื่อช่วยพวกเค้าเหล่านั้น เหมือนกรณีที่มีนักฆ่ามาพึงบารมีพระครูบาอริยชาติค่ะ และนักฆ่าเหล่านี้มาเพื่อประกาศบุญบารมีและการทำหน้าที่ของท่านอาจารย์อุบลให้เป็นที่ประจักษ์แก่บุคคลทั่วไป แต่ที่แน่ๆ ถ้ามาเพื่อไถ่บาปหล่ะก็ หนูเสียวสันหลังแทนกลุ่มคนที่เข้ามาก่อความวุ่นวายและทำลายความดีของคนอื่นในเว็ปไซต์บ้านสวนฯ แทนเลยค่ะ

ทำไมนะ

นักฆ่า จึงหลั่งไหล

มาที่บ้านสวนพีระมิดกันมากมาย

หรือว่า มีนัยยะอะไร

จากเบื้องบน

"""""""""""""""""""""""""

เจี๊ยบคิดว่า เบื้องบนคงต้องการให้นักฆ่าที่ต้องการกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดี ได้มีโอกาสไถ่บาปที่ตัวเองกระทำมา แต่จะไปล้างบาปที่สร้างมาที่ไหนที่จะเห็นผลชัดเท่าที่บ้านสวนฯ จึงนำพาให้มารู้จักท่านอาจารย์ ซึ่งมีบุญบารมีเต็ม และการที่จะมาไถ่บาปได้นั้น เบื้องบนคงต้องการให้คนชั่วล้างคนชั่วด้วยกันเอง ดังนั้นพวกที่มาก่อความวุ่นวายในหรือนอกบ้านสวนฯ คงจะต้องเสียวสันหลังกันบ้างล่ะ เพราะจะได้เจอของจริงละ คราวนี้

ถ้าหนูทำอะไรหรือพูดอะไรให้พี่อังไม่พอใจ หนูขอโทษพี่อังด้วยค่ะที่พี่พูดเป็นความจริงทุกอย่าง หนูขอโทษทุกๆ คนด้วยค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น เบ็ญจมาศ ประดิษฐ์ผล วันที่ตอบ 2012-07-17 20:45:32

กราบอนุโมทนาธรรมทานจากท่านอาจารย์เรื่องคุณแบงค์ คุณบิ๊ก และไก่อู   พวกเขาเป็นสัตว์เพียงร่างกาย แต่จิตใจสูงส่งยิ่งนัก มีสมบัติผู้ดี (อ่านแล้วต้องกลับมาพิจารณาตัวเองในหลายๆเรื่อง เพื่อนำมาปรับปรุงแก้ไขโดยเฉพาะเรื่องสมบัติผู้ดี )  แถมยังกตัญญูรู้คุณคนที่ให้อาหาร ที่อยู่อาศัย คอยระแวดระวังผู้บุกรุก ผิดกับคนบางคนที่เคยมาพึ่งใบบุญท่านอาจารย์แล้วยังไม่สำนึกอีก อายสัตว์เลี้ยงเปล่าๆ  ยิ่งตอนนี้มีนักฆ่าหลั่งไหลมาบ้านอาจารย์กันมากมาย ขนาดเขาเป็นนักฆ่ามายังรู้เลยว่าที่แห่งใดสามารถปลดเปลื้องความทุกข์ให้เขาได้ แต่ละคนไม่ธรรมดา เป้าหมายหลบหนีไปต่างประเทศยังตามจนเจอ  อ่านแล้วให้เสียวสันหลังแทนคนที่เคยได้รับความเมตตาจากท่านอาจารย์ กลับมาคิดร้ายจ้องแต่ทำลายผู้มีพระคุณ ระวังจะเจอดี และคิดได้หรือยัง นรกขุมไหนดี?   กราบอนุโมทนากับธรรมทานท่านอาจารย์อุบล และอนุโมทนาธรรมทานทุกๆท่านค่ะ สาธุ..... 

กราบเท้า

คุณเบญจมาศ  ประดิษฐผล

อ.อุบล คนโง่ความรู้น้อย

 ยังศึกษาธรรมะ ไม่เ่ท่าคุณ

พึ่งรู้วันนี้ เรื่องหนี้สงฆ์

อุตส่าห์เป็นศิษย์หลวง่พ่อฤาษี

หลวงพ่อเสงี่ยม

สื่อสารกับพระพุทธเจ้าได้

แต่พระพุทธเจ้า

ท่านไม่เคยบอก อ.อุบล

อย่างที่คุณเบญจมาศบอกเล่่ามา

เรื่องชิมขาเห็ด ติดหนี้สงฆ์

แสดงว่า

คุณต้องมีบารมี

เหนือพระพุทธเจ้า

อ.อุบล เข้ามายืนยัน

ในความเก่งกล้าสามารถ

ของคุณเบญจมาศ

และขอประกาศว่า

อ.อุบล ความรู้น้อยกว่า

คุณเบญจมาศ

ดังนั้น คุณเบญจมาศ

ควรเป็นเป็นผู้เปิดสำนัก

สอนธรรมะ

ตามที่คุณมีศาสดา

ที่เหนือกว่าพระพุทธเจ้าเถิด

สิ่งที่คุณเขียนมาแต่ละอย่าง

มันช่างสวนทากับคำสอน

ของบ้านสวน

โปรดอย่ามาบ้านสวนอีกเลย

ขอกราบเท้าเถอะนะคนเก่ง

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ วันที่ตอบ 2012-07-17 21:22:51

 เย็นวันนี้

มีทั้งไก่อู  ไก่ป่า มานัดชุมนุมกัน

มากมายมหาศาล อยู่บริเวณทางเข้าที่จอดรถ ตรงทางเข้าอาคาร สามชั้น

อ.อุบล ขับรถก๊อล์ฟ เข้าไป เขาไม่หนีด้วย แล้วก็ต้องประหลาดใจ

ที่ไก่ นัดชุมนุม แต่เป็นการชุมนุมอย่างสงบ ไม่เอะอะ ไม่มีนองเลือด แต่เป็นการมาชุมนุมพร้อมกันมากมาย

เกิดอะไรขึ้นกับไก่ เดี๋ยวต้องไปหาข่าวซักหน่อย เอ จะเป็นการสอดรู้สอดเห็น เรื่องของไก่ไหมเนี่ย

เย็นวันนี้ มีทั้งไก่อู  ไก่ป่า  มานัดชุมนุมกันมากมายมหาศาล อยู่บริเวณทางเข้าที่จอดรถ ตรงทางเข้าอาคาร สามชั้น อ.อุบล ขับรถก๊อล์ฟ เข้าไป เขาไม่หนีด้วย แล้วก็ต้องประหลาดใจ ที่ไก่ นัดชุมนุม แต่เป็นการชุมนุมอย่างสงบ ไม่เอะอะ ไม่มีนองเลือด แต่เป็นการมาชุมนุมพร้อมกันมากมาย เกิดอะไรขึ้นกับไก่ เดี๋ยวต้องไปหาข่าวซักหน่อย เอ จะเป็นการสอดรู้สอดเห็น เรื่องของไก่ไหมเนี่ย

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ วันที่ตอบ 2012-07-17 22:46:36

 

พี่อังเขียนตามความจริงในสิ่งที่เห็นที่สัมผัสได้

พี่อ่านของคุณเบญจมาศแล้วมันเลอะเทอะไปกันใหญ่

ออกอาการวิตกจริต

เกรงว่าคนดี ๆ ที่กำลังคิดจะมาสร้างบุญในบ้านสวน

เข้าใจผิดคิดว่าบ้านสวนทำอะไรกันเนี่ย

ทำไมมันจุกจิกทำอะไรก็ดูจะผิดไปหมด

ซึ่งความเป็นจริงมันไม่ใช่ที่น้องร่ายยาวมา

ท่านอาจารย์สอนว่า การคิด การพูด การทำ

ให้เอาศีล 5 มาจับว่ามันเข้าข่ายผิดศีล 5 หรือไม่

ไม่ใช่เยอะอย่างคุณ

เรื่องการทำอาหารก็เหมือนกัน

ต้องสำนึกไว้เสมอว่าเราต้องการสิ่งที่ดีที่สุด

คนอื่นก็ต้องการเช่นนั้นเหมือนกัน

ตัวอย่างเช่นทำหมูทอดกระเทียมพริกไทยเจ

ให้ท่านอาจารย์คุณอาสาหั่นให้โดยไม่ใส่ถุงมือ

ป้าเทิงเห็นเข้าก็ทักทำไมไม่ใส่ถุงมือ

คุณก็เลยยกนิ้วขึ้นมาดูดเสียงดัง จ๊วบ จ๊าบ

ประมาณว่าดูดโชว์ซะเลย

อันนี้เป็นคำบอกเล่าของป้าเทิง

แกทนไม่ได้ที่เห็นคนทำอาหารซ๊กม๊ก

แต่คุณเขียนเหมือนเอาดีใส่ตัวเอาชั่วใส่คนอื่น

มันเป็นมาตราฐานง่าย ๆ ที่ทุกคนต้องมี

แต่คุณไม่มี

มีคนตักเตือนต้องถือว่าเขาเมตตา

ถ้าไม่มีใครเตือนเราเลยต้องคิดให้หนัก

ถ้าหนูทำอะไรหรือพูดอะไรให้พี่อังไม่พอใจ

                  หนูขอโทษพี่อังด้วยค่ะที่พี่พูดเป็นความจริงทุกอย่าง

                                    หนูขอโทษทุกๆ คนด้วยค่ะ

  ไม่ได้ใช้ความพอใจหรือไม่พอใจอะไรเลย

น้องมาเขียนซะขนาดเนี้ยคนเข้าใจบ้านสวนฯผิดแน่ๆ

ถ้าพี่ไม่ทำอะไรเลยกลัวคุณโกรธ

ก็คงต้องอายไก่ หมา แมว

ที่ยังช่วยกันปกป้องชาติ ศาสน์ กษัตริย์ และบ้านสวนฯ

พี่กินข้าว น้ำ ใช้น้ำ ใช้ไฟฯลฯ ของท่านอาจารย์อุบล

ผู้ซึ่งมีพระคุณล้นเหลือคงไม่ยอมให้เรื่องเช่นนี้

ผ่านไปโดยไม่ได้ชี้แจงอะไรเลย

 เบญไปบ้านสวนราวๆสามเดือน

จิตตกเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง

+++++++++++

คุณเบญจมาศ   สิ่งที่คุณเขียนมามันเป็นการสารภาพบาป หรือคุณต้องการบรรยายอะไรกันแน่ คุณทำให้ผู้อ่านสับสน จะทำให้เข้าใจบ้านสวนนผิดไปก็ได้ ในข้อความบรรยายของคุณ เป็นการกระทำของคุณเองทั้งนั้น ไม่มีใครบังคับให้คุณทำผิด  คุณเบญจมาศเลือกที่จะทำในสิ่งที่ขัดแย้งกับความเป็นจริง ความเป็นอยู่ปรกติที่บ้านคุณเบญจมาศ ไม่มีกฎระเบียบอะไร อยู่ตามสบาย ตามใจฉัน ยังไงก็ได้  นี่เป็นสิ่งที่ติดตัวคุณมา

บ้านสวนฯ มีกฎระเบียบไว้เพื่อปฏิบัติในสิ่งที่ถูกต้องให้เป็นปรกติในการอยู่รวมกัน อย่างมีความสุข ให้ถือเป็นมารยาททางสังคมฝึกไว้ปฏิบัติได้  และปฏิบัติต่อกัน ก็จะเป็นประโยชน์ รวมถึงสุขอนามัยของตนเองและผู้อื่นทั้งสิ้น

        เมื่อคุณเบญจมาศมาบ้านสวนฯ  จนทำให้คุณเป็นไม่มีความสุข  เพราะคุณเบญเลือกทำในสิ่งที่เขาไม่ทำกัน เช่น สาระวนกับการกิน การชิม เสียส่วนมาก ไม่มีน้ำใจในการช่วยเหลือ  แม้ฝนตกน้ำท่วมโรงทาน คุณเบญจมาศ ก็ไปนอนไม่สนใจ  หลบเลี่ยง ไม่ยอมทักทายเจ้าของบ้าน   คุณมาบ้านสวนฯ ด้วยเหตุผลใดกันแน่

การกระทำที่ผิดมารยาท อันไม่สมควรที่บ้านสวนฯ หรือกับที่ไหน ๆ ก็เหมือนกัน เพราะมันคือสิ่งที่ไม่พึงปรารถนาของใครใคร  จะทำให้คุณอยู่ในสังคมไหนๆ ก็ไม่มีความสุข  

กราบ กราบ กราบ ท่านอาจารย์ อุบล เจ้าค่ะ ท่านเมตตา ต่อคุณเบ็ญอย่างมาก ที่เตือนสติ และช่วยอยุดยั่ง การประกอปกรรม โดยการ  โปรดอย่ามาบ้านสวนอีกเลย ขอบคุณ และอนุโมทนา กับพี่แมวด้วยค่ะจากความเห็นที่6757 เห็นด้วยทุกประการ การมาบ้านสวน ถ้าเราพร้อมทั้ง กาย วาจา ใจ ทุกอย่าง ก็จะพบแต่ความสุข ที่อธิบายเป็นคําพูดได้ยากยิ่ง ต้องรู้เอง

คำสารภาพของคุณเบญจมาศ  อ่านแล้วยังจับประเด็นที่คุณต้องการสื่อไม่ได้

เป็นการสารภาพแบบไม่สำนึกผิดหรือป่าว 

ตัวอย่างเช่นทำหมูทอดกระเทียมพริกไทยเจ

ให้ท่านอาจารย์คุณอาสาหั่นให้โดยไม่ใส่ถุงมือ

ป้าเทิงเห็นเข้าก็ทักทำไมไม่ใส่ถุงมือ

คุณก็เลยยกนิ้วขึ้นมาดูดเสียงดัง จ๊วบ จ๊าบ

ประมาณว่าดูดโชว์ซะเลย

นี่ขนาดว่า เป็นของที่ทำให้ ท่านอาจารย์ทาน คุณยังกล้า ทำพฤติกรรม ซกมก

ได้ขนาดนี้ ไม่กล้าคิดเลยว่า แล้ว ที่ผ่านมาที่คุณอยู่ในครัวได้ทำอะไรลงไป

ให้พวกเราทานบ้าง

18.เจออ.อุบล แล้วชอบหลบ เพราะมโนกรรมมักคิดไม่ดี พอเห็นอาจารย์ท่านมาจิตมันนำแล้ว ต้องตัดมันตั้งแต่ตั้งเค้า เริ่มจากไม่มองท่านก่อน

บ้านสวนพีระมิด เป็น บ้านสวนตัว ของ ท่าน อ.อุบล

คุณมาบ้านท่าน และ กลับชอบหลบหน้า เจ้าของบ้าน

แต่คุณก็ยังชอบมา มันดูแปลก ๆ ยังงัยชอบกล  

แต่ต้องถือว่า คุณเบญจมาศ ได้รับเมตตาอย่างสูงสุดจากท่านอาจารย์

ด้วยการ เตือนสติ และหยุดยั้งการประกอบกรรมเพิ่มขึ้น

และขอขอบคุณธรรมทานชีวิตจริงของคุณด้วย

ทำไมนะ

นักฆ่า จึงหลั่งไหล

มาที่บ้านสวนพีระมิดกันมากมาย

หรือว่า มีนัยยะอะไร

จากเบื้องบน

"""""""""""""""""""""""""

กราบขอบพระคุณเมตตาจากเบื้องบนท่านอาจส่งสัญญาณมา

ขนาดนักเลงนักฆ่า มืออาชีพ และ ไม่อาชีพ ทั้งหลาย

ยังกลับตัว กลับใจ สำนึกบาปกรรมที่ทำมา

ก็เพราะได้รับผลของการทำกรรมชั่ว มีทุกข์ เจ็บปวดทั้งร่างกาย และ จิตใจ

กราบ ท่าน อ.อุบล ด้วยจิต ที่เคารพและศรัทธา แล้วหาย ไม่คิดกลับไปทำชั่วอีก

นับประสาอะไร พวกนักเลงไซเบอร์ ที่หลบตัวอยู่ใต้ดิน

ทำเป็นไม่ใช้ ชื่อ-นามสกุลจริง คิดว่าตัวเองเก่ง และคิดว่าจะไม่มีใครรู้ 

ที่ไหนได้ เบื้องบนท่าน รอเวลามารวมตัวกันครบทีมเมื่อไหร่

ท่าน จะได้จัดเต็มให้ทีเดียว

 พี่เหมี่ยว ขอบอกคุณเบญจมาศ ด้วยคน

การที่คุณเบญเข้ามาเขียนสาธยายในเรื่องต่าง ๆ หยุมหยิม ที่บ่งบอกถึงตัวตนที่แท้จริงของคุณ คุณได้ทำบุญมากมายด้วยแรงกายในบ้านสวนพีระมิด ถ้าคุณเบญทำด้วยความจริงใจ บุญที่คุณได้เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ อานิสงส์เต็ม แต่ถ้าหากว่าคุณไม่บริสุทธิ์ใจมีอะไรแอบแฝงในการกระทำของคุณ คุณเบญไม่ต้องเสียเวลามาบ้านสวนฯ อีกต่อไป

 คุณได้สารภาพด้วยการสาธยายการทำงานใดใดที่บ้านสวนพีระมิด ทำอะไรก็ผิดแล้วคุณเบญก็ไม่กล้าที่จะทำในสิ่งที่ควรทำ ไปชอบและถนัดงานครัว ซึ่งตนเองไม่เป็นงาน แต่ถนัดเรื่อง กินกิน กับเรื่อง ขี้เกียจ เสียดายแรง ทำอะไรก็กลัวเหนื่อย  ไม่มีอัธยาศัยไมตรีกับผู้อื่น จะสนิทคุ้นเคยเฉพาะบางคน และยังหลบเลี่ยงที่จะไม่อยากเจอและพูดคุยกับเจ้าของบ้านอีกต่างหาก เจ้าของบ้านทั้งใจดีเปิดบ้านให้ฝึก ก็ไม่รู้จักถามหรือปรึกษาใคร สู่รู้ ดันทุรังทำไป

ที่ผ่านมาท่านได้เมตตาคุณสุดสุดแล้ว  ให้คุณเบญได้พิจารณาตนเองเพื่อให้หยุดการประกอบกรรม  ในบ้านสวนพีระมิด  

หนูกราบขอขมาอาจารย์แม่ ที่หนูเข้าใจผิดว่าเป็นเช่นนั้น

ขออนุญาติขยายอักษรค่ะ

เพราะเห็นว่า

การขอขมา  การขอบคุณ

ต้องชัดเจน 

จากหัวใจ..ก้นบึ่งของจิตสำนึก

หนูกราบขอขมาอาจารย์แม่ ที่หนูเข้าใจผิดว่าเป็นเช่นนั้น หนูเข้าใจผิดไปเอง ด้วยความด้อยปัญญาของหนู หนูกราบขอขมาอาจารย์แม่ พระพุทธองค์ สมเด็จองค์ปฐม เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ในจักรวาล ได้โปรดอดโทษในความโง่เขลา เบาปัญญาของหนู และขอโทษลูกบ้านสวนทุกคนด้วยค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น เบ็ญจมาศ ประดิษฐ์ผล วันที่ตอบ 2012-07-18 11:36:28

ผมว่าเอานักฆ่ามาจัดการพวกกิเลสหนาเลยดีไหม

หรือให้ไก่อูช่วยจิกไล่

ใครที่มันมาขวางทางในการทำหน้าที่ของอาจารย์

เอ...จะขับพวกนี้ออกจากสำนักอย่างไงดีหว่า

ไม่รู้ว่าพวกนี้เค้าจะกลัวตายกันไหมหนอ

คิด คิด คิด

คำสอนนี้

ได้ยินจาก ท่าน อ.อุบล เสมอ ๆ

กราบเท้าขอบพระคุณ

อ.อุบล ค่ะ

 คุณแมว  

เจ้าจ๋อ ทั้งสามนี่หน้าตาคุ้นๆ นะ

น่ารักดี  

แต่ขอปิดหู  ปิดตา  ปิดปาก

ก่อนดีกว่าครับ

เจ้าจ๋อ ทั้งสามนี่หน้าตาคุ้นๆ นะ

ตัวที่ 1 ชื่อ Natty

ตัวที่ 2 ชื่อ Winny