เรียน  ท่านอาจารย์อุบลและทุกท่าน

ดิฉันกัญญ์วิญาณ์  สุวัฒนาพร  มาจากกรุงเทพค่ะ ยินดีมากกับการที่ตนเองได้ไปสัมผัสมาขอร่วมแบ่งปันประสบการณ์ด้วยคนค่ะ

จริงอย่างที่คนทั่วไปและอ.อุบลได้เขียนเล่าประวัติส่วนตัวเบื้องต้นไว้ เมื่อมีทุกข์จะเห็นธรรม ขณะนี้ดิฉันอายุ 45 ปี มีโรคประจำตัวตั้งแต่เด็กคือปัญหาโรคภูมิแพ้ ในปัจจุบันเข้าสู่วัยทอง สายตาก็พร่ามัวมากแทบมองไม่เห็นถ้าไม่ใช้แว่นสายตา ปวดเนื้อปวดตัว ขาเดินแทบไม่มีแรงปัญหาการเงิน หนี้สินมากมายมายเจ้าหนี้แต่ละคนก็ติดตามอย่างหนัก รถยนต์โดนยึด ไม่มีรถเดินทาง ดูรายการครั้งแรกไช่อว่าจะเป็นไปได้อย่างไรที่แต่ละคนจะหายได้ในครั้งเดียว ต้องการพิสูจน์ด้วยตนเองพูดเล่าให้เพื่อนๆฟัง เปิดรายการให้คนดูชวนใครไม่มีใครไปด้วยจะเช่ารถเงินก็ไม่พอ จึงไปด้วยการนั่งรถโดยสารไป คนเดียว จนกระทั่งถึงจนได้ อ.อุบล มีข้อกำหนดว่าจะช่วยทีละข้อดิฉันจึงขอรักษาโรคภูมิแพ้ก่อน ลงประวัติสารภาพบาปที่กระทำมา คือโกหกผู้อื่น สาบานแล้วทำไม่ได้ ขโมยเงินพ่อแม่ นำเงินที่จะนำไปทำบุญมาใช้ ย่างกุ้งเป็นๆจำนวนมากในประวัติ เสร็จแล้วไม่ห่วงสังขารขอทำตามที่ท่านบอกก่อนคือลงมือทำงานในบ้านสวนโดยไม่รู้จักใครเลย นอกจากอ.อุบลคนสวยมาทักทายอย่างเป็นกันเอง ดิฉันเริ่มจากลากต้นไม้ที่ช่างตัดแล้วมาเพื่อตัดให้เป็นท่อนเล็กๆ เกิดมาในชีวิตไม่เคยตัดไม้มาก่อน ตัดไม่ออกมดมาจากไหนไม่ร้เหมือนโกรธแค้นรุมตามหัวและทั้งตัวเป็นมดแดงตัวใหญ่มาก เต็มไปหมดทั้งเจ็บทั้งทรมาน เห็นคนอื่นโดยเฉพาะมีอาซิ้มคนหนึ่งร่างกายไม่แข็งแรงนักมากับลูกๆ แต่ตั้งใจตัดได้สำเร็จ จึงเปลี่ยนไปเก็บจัดเรียงที่เขาตัดแล้วในขณะที่จะเสร็จแดดร้อนจัดมาก กองใหญ่ไม่ได้จัดตั้งแต่ต้นหล่นลงมาเกือบทั้งหมดต้องมาจัดเรียงใหม่อีกครั้ง พอถึงเวลาบำบัดก่อนอ.อุบลเรียกสำรวจตัวเองว่าอาการที่เป็นอยู่เป็นอย่างไรพบว่า ยังหายใจไม่ออกปวดหัวเหมือนมีอะไรมาทับเจ็บมาก พออ.อุบลเรียกชื่อเข้าไปนั่ง อาจารย์ถามว่าอยากรู้ใช่ไหมว่าเป็นอย่างไรแล้วตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างเท่านั้นเอง เชื่อเถอะค่ะเป็นความจริงจมูกที่แน่นหัวที่ปวด โล่งมากไม่รู้สึกว่าปวดหัวเลยถามอาจารย์อย่างคนโง่มากประหลาดใจสุดๆ เป็นไปได้อย่างไรอ.อุบลเมตตาตอบให้ว่าเพราะพระพุทธเจ้าท่านเมตตา ทรงแสดงฉับพลันทรังษี(ถ้าผิดขอโทษค่ะ)ให้ประจักษ์ตอบตนเองเลยว่า พระพุทธเจ้ามีจริงและท่านอยู่ใกล้เราแล้ว..ปิติมากพูดไม่ออกปัญหาที่มีอย่างมากมายไม่นึกถึงเลย อาจารย์เตือนว่าให้เลิกชอบของฟรีของผู้อื่น อย่าอยากได้อย่าอิจฉาผู้อื่นที่ดีกว่าเรา แล้วให้ไปทำงานต่อได้ร่วมสร้างพีระมิดเทฐานราก ผูกไม้ไผ่ทำไปสนุกดีมีคนช่วยกันเยอะแยะแย่งกันทำ คุยกัน หัวเราะกันบ้าง  ตอนขากลับบ้านก็ได้รับความเมตตาจากคุณพงษ์เดช ชาวไทยให้อาศัยรถมาลงที่ถนนวิภาวดีรังสิตขอกราบขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ

หลังจากกลับมาแล้วนึก ตายแล้ว ปัญหาการเงินที่ยังมีอยู่จะทำอย่างไรดีการงานก็มีปัญหาต่อไปจะอยู่อย่างไร ฟ้าเริ่มเปิดปัญหาหลายๆอย่างเริ่มมีเห็นทางออกสุขภาพดีขึ้น จะตั้งใจทำความดีตามคำสอนของพระพุทธองค์ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ อจ.อุบล ที่กรุณาเมตตาช่วยคนบาปหนาและโง่เหลือเกินอย่งข้าพเจ้าและสิ่งศักดิ์สิทธิ์พร้อมทั้งท่านเทวดาประจำตัวท่านและเทวดาทั้งหลายทุกๆท่านทั้งหมดที่บ้านสวนพีระมิด และทั่วทั้ง 16ชั้นฟ้า 15 ชั้นดิน บิดามารดา ผู้เลี้ยงดูผู้อุปการะคุณ ครูบาอาจารย์ทุกแขนงวิชาอาชีพ ท่านเจ้ากรรมนายเวรทุกภพชาติ บุญกุศลใดที่ข้าพเจ้าได้เคยทำทั้งเล็กและใหญ่ถ้าเกิดเป็นประโยช์นอย่างไรกับข้าพเจ้าขอส่งบุญนี้ไปถึงให้ท่านที่เอ่ยนามมาและผู้ทีได้อ่านทุกท่านขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงสำเร็จทุกประการเช่นเดียวกับข้าพเจ้าเทอญ

ขอบคุณค่ะ คนบาปหนา หน้าโง่(ที่เริ่มน่ารัก) 他踏踏

บทความนี้ขอมอบเป็นกำลังใจแด่ "คุณกัญญ์วิญาณ์ สุวัฒนาพร"

พระฉัพพรรณรังสีที่แผ่จากพระวรกายพระพุทธเจ้า

ฉัพพรรณรังสี คือแสงสว่างที่พวยพุ่งออกจากจุดกลางเป็นรัศมี ๖ ประการ ซึ่งเปล่งออกจากพระสรีรกายของพระพุทธเจ้า คือ

๑. นีละ เขียวเหมือนดอกอัญชัน
๒. ปีตะ เหลืองเหมือนหรดาลทอง
๓. โลหิตตะ ขาวเหมือนแผ่นเงิน
๕. มัญเชฏฐะ สีหงสบาทเหมือนดอกเซ่งหรือหงอนไก่
๖. ปภัสสระ เลื่อมพรายเหมือนแก้วผลึก

สีทั้ง ๖ นี้ไม่ได้พุ่งออกเป็นสีๆ ดังที่แยกไว้นี้ แต่แผ่ออกมาพร้อมกันในหนังสือปฐมสมโพธิกถา ฉบับสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส กล่าวถึงพระฉัพพรรณรังสีที่แผ่ซ่านออกจากพระกายพระพุทธเจ้า ไว้ดังนี้

"ในลำดับนั้น พระฉัพพรรณรังสีก็โอภาสแผ่ออกจากพระสรีรกาย

อันว่านิลประภาก็เขียวสดเสมอด้วยสีแห่งดอกอัญชันมิฉะนั้นดุจพื้นแห่งเมฆแลดอกนิลุบลแลปีกแห่งแมลงภู่ ผุดออกจากอังคาพยพในที่อันเขียวแล่นไปจับเอาราวป่า

และพระรัศมีที่เหลืองนั้นมีครุวนา ดุจสีเขียวแล่นไปจับเอาราวป่า แลพระรัศมีที่เหลืองนั้นมีครุวนา ดุจสีหรดารทองแลดอกกรรณิการ์แลกาญจนปัฏอันแผ่ไว้ พระรัศมีออกจากพระสริรประเทศในที่อันเหลืองแล้ว แล่นไปสู่ทิศานุทิศต่างๆ

พระรัศมีที่แดงอย่างพาลทิพากรแลแก้วประพาฬ แลกุมุทปทุมกุสุมชาติ โอภาสออกจากพระสริรอินทรีย์ในที่อันแดงแล้วแล่นฉวัดเฉวียนไปในประเทศที่ทั้งปวง

พระรัศมีมีที่ขาวก็ขาวดุจดวงรัชนิกร แลแก้วมณี แลสีสังข์ แลแผ่นเงิน แลดวงดาวพกาพฤกษ์ พุ่งออกจากพระสริรประเทศในที่อันขาวแล้วแล่นไปในทิศโดยรอบ

พระรัศมีหงสสิบาทก็พิลาสเล่ห์ดุจสีดอกเซ่ง แลดอกชบา แลดอกหงอนไก่ออกจากรัชกายรุ่งเรืองจำรัส

พระฉัพพรรณรังสีทั้ง ๖ ประการแผ่ไพศาลแวดล้อมไปโดยรอบพระสกลกายยินทรีย์ กำหนดที่ ๑๒ ศอก โดยประมาณ อันว่าศศิสุริยประภาแลดาราก็วิกลวิการอันแสง เศร้าสีดุจหิ่งห้อยเหือดสิ้นสูญ มิได้จำรูญไพโรจโชติชัชวาล"

                รัศมีเฉกเช่นฉัพพรรณรังสีนี้มีเฉพาะพระพุทธเจ้าและเทวดาเท่านั้น นอกจากนี้ก็เกิดแต่ธรรมชาติเช่นสีรุ้งที่เรียกกันเป็นสามัญว่ารุ้งกินน้ำ หรือ พระจันทร์ พระอาทิตย์ทรงกลด ที่ออกจากเทวดานั้นจะเห็นได้ดังที่พรรณนาไว้ในพระสูตรต่างๆ ในเวลาที่เทวดามาเฝ้าพระพุทธเจ้าดังนี้

                มีเทวดาตนหนึ่งมีรัศมีสว่างจ้าเข้ามายังพระเชตวัน ทำพระเชตวันให้สว่างไสวไปทั่วบริเวณ เข้าเผ้าพระทุทธเจ้าที่ประทับความสว่างของรัศมีนั้น ไม่เหมือนแสงเดือนแสงตะวัน หรือไม่เหมือนแสงไฟ เป็นแสงสว่างที่เสมอกันทั้งหมด และเป็นแสงสว่างที่ไม่มีเงาเหมือนแสงอื่นเป็นแสงที่แผ่ไปติดอยู่ทั่วบริเวณ

มีข้อความในปฐมสมโพธกถา ปริเฉทที่ ๑๓ ธรรมจักรปริวรรตว่าดังนี้

          "ฝ่ายอุปกาชีวเดินมาโดยทุราคมวิถีทางไกล ระหว่างคยาประเทศเขตเมืองราชคฤห์กับมหาโพธิญาณ ติดต่อกัน แลเห็นไพสณฑ์สถานอันโอฬารไพโรจน์พรรณราย ด้วยข่ายฉัพพรรณรังสีโสณิวิลาส ปรากฏโดยทิวาทัศนาการทั้งพสุธารแลอากาศโอภาสด้วยพระรัศมีมีพรรณแห่งละ ๖ อย่าง ทั่วทั้งทิศล่างและทิศบน มาสัมผัสกายตนประหลาดมหัศจรรย์ไม่เคยได้พบเห็นเป็นเช่นนี้มาแต่ก่อน

ถ้าจะเป็นเพลิง ไฉนกายอาตมาจึงไม่ร้อนกระวนกระวาย แม้จะเป็นน้ำ ไฉนกายอาตมาจะไม่ชุ่มชื้นเย็นนี่จะเป็นสิ่งอันใดยิ่งสงสัยสนเท่ห์จิต จึงเพ่งพิศไปข้างโน้นข้างนี้ ก็เห็นองค์พระผู้ทรงสวัสดิ์ภาคย์เสด็จบทจรมา รุ่งเรืองด้วยพระสิดิฉันธมหาหว่างติสสุระ ลักษณะแลพระพยามประภาโอภาสเบื้องบน พระสุริยก็ช่วงโชติด้วยพระเกตุมาลา ครุนาดุจทองทั้งแท่งประดับด้วฉัพพรรณรังสี รังสีแสงไพโรจน์จำรัส"

ที่มา  เว็บพลังจิต

---------------------

ขอให้บาปที่หนา บางลง

ขอให้หน้าที่โง่    โง่น้อยลง

ที่เริ่มน่ารัก         ขอให้รักที่จะเริ่มเปลี่ยนตัวเองไปในทางดี

ขอให้ธรรมคุ้มครอง

ปุ้ม ณฐพลสรรค์

ขอบคุณค่ะ คุณปุ้ม ณฐพลสรรค์

ที่ให้ความรู้ ดิฉันทุกวันนี้ตระหนักถึงกรรมที่เคยทำมาและพยามอย่างที่สุดที่จะไม่ให้เกิดกรรมใหม่แต่เหมือนยิ่งอยากหยุกก็มาเหมือนแกล้งจะให้ตายไปเลยตกใต้ธุลีดินให้ได้ แต่สิ่งที่ส่องสว่างก็ปรากฏให้เห็นเป็นที่ประจักษณ์กับตา พอมีกำลังใจบ้างแล้ว

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับความหวังดี

เรียน  ท่านอาจารย์อุบลและทุกท่าน

ดิฉัน อรนุช คณหาร และบุตรสาว ชุติกาญจน์ คณหาร อุทัยธานี

ดิฉันดูรายการคุยไปแจกไปมาเป็นเวลาประมาณ 1 ปีจากนั้นทราบข่าวจากทางรายการว่าจะสร้างองค์พีระมิดองค์แรก ที่บ้านสวนพีระมิดซึ่ง ณ เวลานั้นหาหนทางที่จะไปบ้านสวนพีระมิดไม่ได้ ทั้งที่อยากไปร่วมบุญที่นั่นมากๆ จนกระทั่งปลายเดือนมกราคมเป็นวันเกิดของตนเอง ได้ทำบุญสร้างพีระมิด 1 องค์ ( 9,999 บาท) ซึ่งรู้สึกสุขใจเป็นอย่างมาก แต่ยังหวังว่าจะไปที่บ้านสวนให้ได้

หลังจากนั้นประมาณ 2 อาทิตย์ ความฝันก็เป็นจริง สามีได้เหมารถตู้ให้พาไปบ้านสวนเพื่อไปทำบุญ พร้อมลูกสาวและเพื่อนอีก 2-3 คน ได้พบกับอาจารย์อุบลตัวจริงครั้งแรก และอาจารย์สวยมาก อาจารย์อุบลถามว่ามีจุประสงค์อะไรถึงไปที่นั่น จึงตอบไปตามตรงว่าอยากมาทำบุญ พร้อมกับนึกขึ้นได้ว่าตนเองมีอาการเจ็บป่วยซึ่งเป็นมาระยะเวลาประมาณ 1 ปี อาการมึนศรีษะแถบตลอดเวลา น้ำมูกไหลเป็นประจำหลังจากตื่นนอนตอนเช้า ประมาณเกือบ 1 ชั่งโมงและตอนประมาณ 1ทุ่ม ประมาณเกือบ 1 ชั่งโมงและจะปวดบ่าปวดไหล่ ปวดแถบด้านขวาของร่างกายเป็นประจำ ตอนบ่ายจะรู้สึกง่วงนอนและบางครั้งตาจะพร่าและเห็นเป็นดาวยิบๆ รักษาโดยไม่ดื่มน้ำเย็น น้ำแข็ง ตลอดเวลา ไปหาหมอคลินิกแถบจะอาทิตย์เว้นอาทิตย์  ฉีดยา 1 เดือน ประมาณ 2-3 ครั้ง และหมอจะจ่ายยามาให้กินเป็นประจำ  มักจะไปให้หมอนวดแผนไทยนวดให้เป็นประจำ และเคยกินยาสมุนไพรดังๆ แต่อาการยังมีแต่ทรงกับทรุด ซึ่งบางครั้งคิดว่าจะเป็นโรคอัมพรึตหรือเปล่า

หลังจากพบอาจารย์อุบลแล้วจึงรู้ว่าตนเองทำกรรมมาเป็นเวลาประมาณนับ 10 กว่าปีแล้ว คือลงโทษตีนักเรียนมามาก ตีทั้งบ่า ตีทั้งศีรษะ และตนเองยอมรับโดยดี หลังจากกลับมาภายในวันนั้นอาการที่เคยเกิดขึ้นมาเป็นปีหายแทบจะปลิดทิ้ง (ที่หายไม่หมดน่าจะเกิดจากอุทิศกรรมให้เจ้ากรรมนายเวรไม่หมด ซึ่งปัจจุบันนี้เพิ่งจะนึกได้ว่า ตนเองเคยตีสัตว์ ตีลูกด้วย) โดยไม่ได้กินยา ฉีดยา หรือนวดเลย สาธุ

สำหรับลูกสาวน้องพลอยจะมีอาการปวดตาและร้องไห้บ่อย (ประมาณ 10  ครั้งต่อเดือน) ทั้งที่แค่มึนศีรษะและดิฉันคิดว่าลูกสาวมีปัญหาเกี่ยวกับสายตาหรือเปล่าแต่เมื่อไปตรวจเช็ดปรากฏว่าสายตาปกติ และเมื่อใดเกิดอาการดังกล่าวน้องพลอยจะต้องโดนดิฉันดุเป็นประจำเพราะว่ามักจะร้องไห้ไม่หยุดจนกระทั่งหลับและตื่นขึ้นมาถึงหายเมื่อพบอาจารย์อุบลจึงรู้ว่าทำกรรมกับแม่โดยใช้สายโกรธ เกลียด เครียดแค้นเมื่อแม่บอกว่ากล่าวตักเตือนจะขึงตาใส่และก็เดินหนีไป  ซึ่งเป็นอย่างนั้นจริงๆ อาจารย์อุบลให้ขออโหสิกรรมกรรมแม่ และอุทิศบุญให้กับเจ้ากรรมนายเวร หลังจากวันนั้นมาตราบจนกระทั่งวันนี้ ประมาณ 6 เดือน น้องพลอยไม่เคยเกิดอาการดังกล่าวอีก

ปัจจุบันนี้ดิฉันเปลี่ยนพฤติกรรมตนเองและคิดว่าจริงที่ว่าไม่ว่าผู้ใดเราไม่ควรจะทำร้ายไม่ว่าทั้งทางกาย วาจาและใจ  ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะใดก็ตาม( ลูก หรือลูกศิษย์ ฯ)เป็นบาปทั้งนั้น

                                                                                      ขอขอบคุณอาจารย์อุบล และบ้านสวนพีระมิดที่ได้ให้โอกาสกับคนโง่และบาปค่ะ

เรียน  ท่านอาจารย์อุบลและทุกท่าน

           ดิฉันเป็นทันตแพทย์จากกรุงเทพ ทำฟันมา27ปี ได้มารับการรักษาจากอ.อุบล1ครั้งค่ะ

           ดิฉันเป็นโรคปวดหลังและบริเวณใกล้เคียงเช่น สะบัก คอ ไหล่ มาเป็นเวลาประมาณ25ปี โดยมีอาการปวดมากบ้างน้อยบ้างสลับกันไปตามจุดต่างๆบริเวณหลัง ซึ่งดิฉันคิดว่าสาเหตุมาจาก

            1)ท่าทางการทำงานคือทำฟัน ซึ่งหมอฟันเป็นกันเป็นส่วนมาก แต่ดิฉันเป็นมากเกินอายุที่คนอื่นเขาปวดกันคือปวดแทบทุกวัน  นานๆครั้งจะปวดเหมือนยอกหลัง ขยับไม่ได้เจ็บมาก ถ้าเป็นมากก็จะไปนวดอายุรเวท+กินยาคลายกล้ามเนื้อก็จะดีขึ้นกลับมาปวดอยู่ในระดับพอรำคาญเหมือนเดิม แต่ไม่เคยหายขาด

            2) บางครั้งก็ปวดใต้เข่าหรือปวดขาข้างเดียว ร้อนๆหนาวๆ ซึ่งดิฉันคิดว่าสาเหตุน่าจะมาจากการขาดฮอร์โมนวัยทองอย่างกระทันหันเพราะดิฉันตัดมดลูกและรังไข่ ซึ่งเมื่อกินฮอร์โมนเสริมเข้าไปก็หายได้ (แต่ก็เป็นใหม่ได้เช่นกัน)

            การรักษาที่เคยทำมาคือ นวดไทย นวดอายุรเวท กายภาพบำบัด พลังจักรวาล เต้าเต๋อซิ่นซี  ซึ่งแต่ละอันก็ได้ผลในระยะหนึ่งแล้วกลับมาปวดอีก  ถ้าครั้งไหนเป็นมากๆก็กินยาคลายกล้ามเนื้อในระยะสั้นๆ  ออกกำลังบริหารกล้ามเนื้อหลังและท้อง ซึ่งที่ผ่านมา ช่วงไหนออกกำลังดี อาการจะน้อยลง แต่ดิฉันเป็นคนขี้เกียจออกกำลังทำได้ไม่สม่ำเสมอ  จึงกลับมาปวดใหม่อีก

            3) ดิฉันเคยตกเลือดตอนคลอดลูกคนที่2จนเกือบตาย แต่ก็รอดมาได้ เพราะบุญที่ได้เคยปฏิบัติธรรมมาระยะหนึ่ง

            4) ดิฉันต้องผ่าตัดมดลูกและรังไข่จากโรคเยื่อบุมดลูกหนาตัว

             วิธีการ..เมื่อดิฉันไปถึงในตอนเช้าประมาณ8น. ก็ไปกรอกแบบฟอร์มลงทะเบียน ได้ทราบจากเพื่อนที่แนะนำมา ว่าทุกคนจะต้องไปช่วยออกแรงทำกิจกรรมที่บ้านสวนพิระมิด ดิฉันจึงไปช่วยขุดดินทำร่องน้ำ ขนหิน ขนย้ายกิ่งไม้ ประมาณ3ชม.กว่า ในตอนบ่ายช่วยขุดดินอีกครั้ง  ดิฉันไม่เคยออกแรงมากและนานขนาดนี้จึงรู้สึกเหนื่อยพอควรและร้อนมาก (ใครทำได้แค่ไหนก็ทำเท่าที่จะทำได้) ประมาณ11น.อ.อุบลประชุมบนเรือนประชุม อธิบายเล็กน้อย พักกินข้าว บ่ายโมงจึงเริ่มทำการรักษา  โดยแยกเป็นกลุ่มๆ โรคกลุ่มเดียวกันรักษาพร้อมกัน โดยอจ.จะให้เล่าอาการโรคและกรรมตามที่แต่ละคนลงทะเบียนไว้  อจ.ได้เมตตาอธิบายผลของกรรมอย่างละเอียดให้ฟัง ให้ทุกคนรักษาศีล และช่วยขออโหสิต่อเจ้ากรรมนายเวร ซึ่งถ้ากรรมไม่หนักอาการก็จะหายไปหมด100% แต่ถ้าบางคนกรรมหนักมาก ทำหนเดียวอาจไม่หายหมด อจ.ก็จะบอกว่าใครต้องทำอะไรเพิ่มอีก ซึ่งสิ่งที่บอกให้ทำล้วนเป็นการสร้างบุญ ไม่ได้เน้นการบริจาคเงินมากๆ  จะบริจาคมากน้อยแค่ไหนตามแต่กำลังทรัพย์ของแต่ละคน  แต่อจ.จะเน้นให้ทุกคนมีศรัทธาในองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในกฎแห่งกรรม และต้องรักษาศีลให้มั่นคง ถ้าข้อไหนอ่อนก็ให้ไปปรับปรุงตัวให้ศีลบริสุทธิ์เพื่อเป็นพื้นฐานของการยกระดับจิตให้สูงขึ้น  (ทุกท่านควรจะต้องดูตัวอย่างการรักษาจากในทีวีหรือwebsiteมาก่อน เพื่อจะได้เข้าใจแนวทางการรักษาของอจ.จะได้ไม่หวังแบบผิดๆและมาต่อว่าอจ.ภายหลัง)

               กรรมที่ดิฉันเคยทำไว้เป็นกรรมที่เกี่ยวข้องกับการทำแท้ง ซึ่งอจ.บอกว่าเป็นกรรมหนัก ถึงแม้ดิฉันจะสำนึกบาปมานานแล้วและได้ปฏิบัติธรรม วิปัสสนากรรมฐานและทาน ศีล ภาวนาในแบบต่างๆ อุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรมาโดยตลอด แม้ในปัจจุบันก็พยายามทำดีช่วยเหลือคนต่างๆในทุกๆรูปแบบและทุกโอกาสเพื่อสร้างบุญมากๆอุทิศให้เจ้ากรรมทุกประเภทที่มีมาตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันมาเป็นเวลาหลายสิบปีแล้ว ดิฉันก็ยังปวดหลังอยู่ (อจ.บอกว่าปวดหลังเกี่ยวข้องกับกรรมนี้)

               อ.อุบลช่วยขออโหสิเจ้ากรรมให้ โดยขอบารมีของพระพุทธเจ้า สฟิงค์ และหลวงพ่อฤาษีลิงดำ(ที่ดิฉันเคารพนับถืออยู่แล้ว) มารักษา อาการเจ็บสะบักขวาได้หายไป แต่มาเจ็บสะโพกซ้าย(ซึ่งไม่เคยเจ็บ)แทน  เมื่อแจ้งให้อจ.ทราบ  อจ.ได้อธิษฐานอุทิศบุญของอจ.และหลวงพ่อฤาษีลิงดำให้อีกครั้งหนึ่ง ให้ทดลองหายเจ็บ100%ดู  ซึ่งในขณะนั้นก็หายไปจริงๆ แต่หลังจากนั้นซักครึ่งชม.ก็เจ็บสะโพกใหม่ และเมื่อกลับมาบ้านก็ยังเจ็บอยู่ประมาณ20% พอไปทำฟันก็กลับมาเจ็บสะบักพอรำคาญอีก

                โดยรวมๆในขณะนี้ ดิฉันถือว่าดีขึ้นในระดับหนึ่ง ซึ่งดิฉันคิดว่าการหายหรือไม่ เกิดจากหลายเหตุปัจจัย การออกแรงและขออโหสิกรรมเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยได้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นตัวดิฉันคงต้องพยายามสร้างบุญให้มากกว่านี้และอจ.บอกว่าต้องอุทิศให้เจ้ากรรมตลอดไป  ซึ่งดิฉันก็ได้ทำมาโดยตลอดแล้ว เพราะจากการศึกษาธรรมะหลายสิบปีทำให้ดิฉันเชื่อในกฎแห่งกรรม ในความเห็นของดิฉัน ไม่มีใครที่ไม่เคยทำผิด และ ไม่มีใครอยากทำผิด  ดิฉันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอดีตได้ และ ไม่มีประโยชน์ที่จะคิดเศร้าหมองกับอดีต  ดิฉันจึงพยายามระวังไม่สร้างกรรมใหม่ และสร้างบุญมากๆเพื่ออุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรและเจือจางกรรมเก่าทุกชนิดลง เพราะถึงแม้กรรมเก่าจะส่งผล แต่ก็จะไม่หนักมาก คือมีบุญมาช่วยพยุงไว้เสมอ  และจากปัญหาชีวิตทั้งหลายที่ผ่านมาได้ ทำให้ดิฉันได้เห็นสัจจธรรมของชีวิต ได้เข้าใจธรรมะของพระพุทธองค์ว่าจริงแท้แน่นอน เมื่อก่อนดิฉันรู้สึกโกรธผู้ที่ทำให้เราทุกข์ แต่มาปัจจุบันดิฉันรู้สึกขอบคุณที่ทำให้ดิฉันได้ดวงตาเห็นธรรม 

การปฏิบัติธรรมของดิฉันก้าวหน้ามากที่สุด ในยามที่ทุกข์ที่สุด  ดิฉันได้เอาประสบการณ์ที่ผ่านมา ประยุกต์แก้ปัญหาชีวิตให้คนอื่นๆอีกหลายคน ทำให้ดิฉันมีความสุขมากที่มีโอกาสช่วยคนอื่นให้ทุกข์น้อยลงได้  ดิฉันเองก็ไม่อยากเกิดอีกต่อไปเพราะเห็นแล้วว่าการเกิดเป็นทุกข์ จึงพยายามสร้างบารมีในรูปแบบต่างๆให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้  โดยพยายามสร้างเหตุให้มาก ส่วนผลเป็นสิ่งที่บังคับไม่ได้ ต้องรอให้เกิดเอง

             ดิฉันขออนุโมทนาในบุญที่อ.อุบลและทีมงานบ้านสวนพีระมิดได้ทำเพื่อช่วยลดทุกข์สร้างสุขให้กับทุกคนที่เดือดร้อนมาพึ่งใบบุญอจ.  ดิฉันไม่โทษอจ.ที่ดิฉันยังไม่หาย100% ดิฉันเห็นว่าอจ.ได้ทำเต็มที่แล้ว ส่วนกรรมของดิฉันที่ได้เกิดมาหลายล้านชาติรวมกันคงมากมายทีเดียว ทำดีแค่นี้คงยังไม่พอใช้หนี้ทั้งหมดได้  เพราะโรคต่างๆก็อาจจะเกิดจากกรรมหลายประเภทหรือหลายชาติมารวมกันได้  ดิฉันไม่ท้อใจ ตั้งใจจะทำดีสร้างบารมีไปตลอดชีวิตนี้ และขอบุญที่อจ.ทำมาและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งปวงจงเป็นพละปัจจัยให้อจ.และทีมงานได้บรรลุมรรคผลนิพพานโดยเร็วทุกท่านด้วยเทอญ 

                                                                                      ทันตแพทย์จากกรุงเทพ

(ปล.หากข้อความใดผิดพลาดไป ดิฉันขออภัยไว้ณ ที่นี้ด้วย เพราะอาจจะจำคลาดเคลื่อนไปบ้าง)

ขออนุโมทนาบุญ

และขอชื่นชมคุณหมอ  ที่ฝักใฝ่ในธรรม

และกล้าหาญมาก  ที่สำคัญคือจิตใจงดงาม

ดูจากความคิด วิสัยทัศน์  มุมมอง ยินดีด้วยที่ได้รู้จัก อ.อุบล

และได้ไปเยือนบ้านสวนพีระมิด ดินแดนมหัศจรรย์ ที่นับวันจะมีปาฎิหารย์มากขึ้น

เรียน  อาจารย์อุบล

          ดิฉันเป็นอีกคนที่ได้มาบำบัดที่บ้านสวนพีระมิด  เพราะมีตราบาปในใจ หลังจากได้ดูรายการอาจารย์ก็ตัดสินใจมาบำบัด (เม.ย. 53) จนถึงวันนี้  ดิฉันขอเล่าแต่ละกรรมที่กระทำและผลที่เกิด  วิธีที่อาจารย์ให้ปฏิบัติ  เผื่อว่าใครที่ไม่มีโอกาสมาที่บ้านสวนฯ หรือไม่อยากให้ใครรู้เรื่อง  อาจจะนำไปประยุกต์ใช้กับตนเองได้  (จริงๆ ดิฉันเคยเขียนเรื่องตัวเองแล้ว แต่อยากจะเล่าอีกว่าถึงวันนี้เป็นอย่างไร)  ดิฉันเป็นพยาบาลค่ะ

       1. อาการที่บำบัดครั้งแรก ปวดบวมตามข้อมือ  ข้อเท้า กรรมที่ทำ ขโมยเสื้อเพื่อน ทำเอกสารเท็จ (โครงการ เบี้ยเลี้ยง) รับเงินค่ายาไม่ออกใบเสร็จ นำของหลวงมาใช้ส่วนตัว (เข็ม  ไซริงค์ฉีดยา ยา อุปกรณ์ทำแผล ใบมีดผ่าตัด ฯลฯ ) เมื่อเราทราบกรรมแล้วก็ขออโหสิกรรม  กรณี  โกงหลวง  อาจารย์ให้ขอขมาต่อพระเจ้าอยู่หัว  พระสยามเทวาธิราช  และคนไทยทุกคน  และต้องไม่กลับไปทำอีก  ถึงวันนี้ดิฉันไม่มีอาการอีกเลย

     2. ภูมิแพ้ มีผื่นคันตามเนื้อนิ่มๆ เวลาอากาศร้อน เจอควัน เกาแล้วจะขึ้นเยอะมาก  กรรมที่ทำ เผามด ปลวก ก็ขออโหสิกรรมเขา ทุกวันนี้ก็ยังเป็นอยู่เล็กน้อย  หลังบำบัดเป็นประมาณ  2  ครั้ง  แต่เป็นนิดเดียว

     3. ปวดสะบักขวา  กรรมที่ทำ ช่วยน้องเชือดไก่ โดยเราจับขาและจับปีกไก่ขัดกันไว้  ขับรถชนไก่ ขออโหสิกรรมเจ้ากรรมนายเวรแล้ว  แต่ไม่หายขาด  ยังมีปวดเป็นพักๆ ก็คิดว่าเกิดจากการทำงาน (เพราะต้องใช้คอมฯทำงานนานๆ) วันหลังไปบำบัดอีกเพราะไม่หาย  อาจารย์ ถามว่าเคยทำแท้งหรือเปล่า ก็ยอมรับว่าเคยทำและอุทิศบุญให้แล้ว  กลับมาอาการดีขึ้นแต่ยังเป็นอยู่  และต่อมาปวดหลัง  ปวดมาก แต่ก็คิดว่าทำงาน  ทำสวนมากเลยปวด  เพราะเป็นโรคประจำตัวอยู่แล้ว  พออาการดีขึ้นก็ไปช่วยงานที่บ้านสวนฯ วันนั้นขับรถไปจอดหน้าบ้านอาจารย์  พอจะกลับถอยรถไม่ได้ มันเหมือนเอี้ยวตัวไม่ได้ ถอยรถก็ดับ  เป็นสิบครั้งก็ลงจากรถและอาจารย์ก็ออกมาพอดี  ด้วยความสงสัยว่าไครทำอะไร  ก็เรียนอาจารย์ว่า หนูถอยรถไม่ได้หนูเอี้ยวตัวไม่ได้  เพราะปวดหลัง  อาจารย์ก็มาจับตัวและเคาะหลังเบาๆ ขอให้หาย  แล้วอาจารย์ถามว่าหายหรือยัง  ก็ตอบว่าไม่แน่ใจค่ะ ขอหนูขึ้นไปถอยรถก่อน  ถ้าหนูถอยรถได้ก็แสดงว่าหนูหาย  พอขึ้นรถก็ถอยรถได้เลยและรู้สึกว่าเบาสบาย มัวแต่ดีใจ  ขับรถออกมาเลยไม่ได้อาจารย์ว่าหายหรือไม่หาย (รู้สึกผิดตลอดเวลาเหมือนคนไม่รู้บุญคุณ  อาจารย์ช่วยแล้ว หายแล้ว  กลับบ้านเลย)  ตอนเช้าเอาป้ายไวนิล  ไปให้อาจารย์ถึงได้บอกว่าหายแล้ว

          หลังจากนั้นอีกเกือบเดือนก็รู้สึกปวดไหล่และหลังอีก  เป็นๆ หายๆ ก็ไปถามอาจารย์อีกว่า  หนูทำอะไรผิดอีกแล้ว  ทำไมหนูถึงปวดอีก  อาจารย์ก็มากอดแล้วถามว่าหายหรือยัง  ครั้งนี้รู้สึกว่าอาการปวดหายไปเลย  อาจารย์เลยบอกว่า ลูกทีทำแท้งมาขอบุญ  เขาไม่รู้จะสื่อให้เรารู้ได้อย่างไร  จึงทำให้เรารู้สึกไม่สบายเพื่อที่จะได้ไปหาคำตอบจากผู้รู้  และเขาก็ขอบคุณอาจารย์ที่บอกให้ดิฉันรู้ (อาจารย์บอกว่าเขาขอบคุณ)  และอาจารย์ให้อุทิศบุญให้ลูกที่ทำแท้งบ่อยๆ  รวมทั้งลูกคนไข้ที่เราทำแท้งด้วยนะค่ะ  ถึงตอนนี้ดิฉันรู้สึกว่าตัวเองบาปมาก  จำไม่ได้ว่าทำไปแล้วเท่าไร  ก็เป็นข้อเตือนใจสำหรับพยาบาลนะค่ะ  และดิฉันก็ได้ทำตามที่อาจารย์แนะนำ  อาการปวดไหล่และหลังดีขึ้นมาก  และเมื่อวาน ( 30 สค. 53 )  ได้ไปช่วยงานที่บ้านสวนฯ  อีก  และได้มีโอกาสคุยกับอาจารย์อีก  อาจารย์บอกว่า  เด็กที่ถูกทำแท้งและเราส่งเขาขึ้นสวรรค์  เขาขึ้นได้เพราะแรงบุญที่เราส่งให้  ไม่ได้เกิดจากบุญที่เขาทำเอง  เพราะฉะนั้นบุญพวกนี้จะอยู่ได้ไม่นาน  เขาต้องการบุญเป็นสิ่งหล่อเลี้ยง  เหมือนเราต้องกินอาหารเพื่อมีชีวิตอยู่  ดังนั้น  เราต้องอุทิศบุญให้เขาบ่อยๆ   ไม่เช่นนั้นเขาจะหมดบุญ  สำหรับตัวดิฉันเองทุกวันนี้ก็อุทิศบุญตามคู่มือที่อาจารย์แจก  โดยการเบิกบุญ  ตั้งใจมั่นว่าจะอุทิศบุญให้กับลูกที่ทำแท้งทุกวัน  วันละอย่างน้อย  500  ครั้ง  เพราะอยากให้ลูกได้เป็นเทวดาที่มีแสงสว่างงดงาม  อิ่มบุญตลอดไป

คุณตาล และ คุณหมอ สุดที่รัก

        คุณทั้งสองเป็นบุคคลที่น่ายกย่องมาก  ในที่สุด คุณทั้งสอง ก็ฝ่าฟันกำแพงใจของตนเอง

ไปได้  บุคคลเช่นนี้แหละ  ที่จะหลุดพ้นบ่วงกรรม  พระพุทธองค์ทรงสรรเสริญ

        อ.อุบล  ขอบารมีพระพุทธเจ้า และ บุญของ อ.อุบล ทั้งศีล  ทาน  ภาวนา  ขอมอบให้คุณ

ทั้งหมด  บุญและ อานิสงส์ที่ อ.อุบล พึงได้รับเท่าใด  เพียงใด  ขอให้คุณทั้งสองได้รับเท่ากับ

ที่ อ.อุบล พึงได้รับฉันนั้น  ต่อจากนี้ไปให้พบชีวิตใหม่  ลืมอดีตที่เลวร้าย  มุ่งสู่นิพพานสถานเดียว

อย่ามัวสนใจสิ่งรบกวนใจ 

        ความชั่ว  ความผิด  บาปกรรม นี่  ถ้าเราใช้มันเป็น  มันมีประโยชน์มาก  เพราะมันทำให้เรา

ซึ้งกับชีวิต  ทำให้เราไขว่คว้าหาทางหลุดพ้น  เพราะถ้าเรามีแต่ความสุข  เราจะเพลิดเพลินและ

หลงระเริงกับความสุข  และไม่หันมาสนใจใฝ่ในธรรม  แต่พอเราเห็นทุกข์  เราก็จะเริ่มเห็นธรรม

และพอเราเห็นธรรม  เราจึงจะได้พบพระพุทธองค์

         ดังนั้น  ขอให้เราขอบคุณความทุกข์  ความเจ็บป่วย อุปสรรค  และขอบคุณคนที่ทำร้ายเรา

คนที่ทำตัวเป็นศรัตรูกับเรา  เพราะถ้าไม่มีสิ่งเหล่านี้  คนเหล่านี้  เราจะไม่มีแบบฝึกหัดทดสอบ

ความสำเร็จทางธรรม  ถ้าเราปฏิบัติธรรมแล้วเจอแต่คนดี  ชีวิตไม่มีอุปสรรค  เราก็ไม่เครื่องทด

สอบว่า  ที่สุดปัญญาเราแหลมคมขนาดไหน  เมื่อพบอุปสรรคเราแก้ปัญหาเป็นหรือไม่ ดำรงชีวิต

อยู่ได้ท่ามกลางปัญหาหรือไม่ 

         พระพุทธองค์ไม่ได้สอนให้เราปฎิบัติธรรม  เพื่อเจอแต่คนดี หรือ ไม่มีอุปสรรค  ตรงกันข้าม

ท่านสอนให้เรารู้จักชนะมาร  ด้วยเมตตา และ ความดี  และเราต้องอยู่ได้อย่างมีความสุขทุกสถาน

การณ์  นั่นคือ  อยู่โดยใช้ปัญญาและเหตุผล  เช่นเมื่อป่วย  ต้องค้นหาเหตุ  แล้วหาทางดับเหตุ

ไม่ใช่คิดว่าทำไมเราซวย  เราโชคร้าย  แต่ที่จริงเราโชคดี  ที่ได้รู้เหตุ และ รู้วิธีดับเหตุ 

        ศัตรู  คือ คนที่ทำให้เราก้าวหน้าไม่หยุดยั้ง  ถ้ามีแต่คนชม  เราจะไม่พัฒนา เพราะเราจะคิดว่า

เราคงดีแล้วตามที่เขาชม  แต่ถ้ามีคนติ  เราจะพัฒนาตนเอง  เพื่อแสดงให้เห็นความดีงาม และ

ความสง่างามที่เพิ่มพูนขึ้นทุกวันไม่หยุด

        จงอย่าเศร้าโศกเสียใจกับความผิดในอดีต  แต่จงใช้ประโยชน์จากความผิดในอดีตเป็นครู

คอยสอนใจ  เตือนไม่ให้ผิดพลาดอีก  และ  คุณค่าที่สูงสุดของความผิดพลาดในอดีตของเรา

คือการได้เผยแพร่  บอกเล่า เรื่องของเราเป็นธรรมทาน 

        หลวงพ่อฤาษีลิงดำ  ท่านบอกว่า  พระอรหันต์ทุกพระองค์  ล้วนทำบาปมาแล้วทุกท่าน ถ้ามา

นั่งรอใช้กรรม  ไปนรกทุกท่าน  แม้แต่ท่านเอง  ชาตินี้ก่อนมรณภาพ  ท่านเคยฆ่าคน(คนชั่ว-เสือ)

มา 30 คน ท่านก็ต้องใช้กรรมแม้เป็นพระปฎิบัติ  แต่ด้วยท่านมุ่งหนีนรก เพราะรู้ว่ากรรมท่านหนัก

ถ้าไปนิพพานไม่ได้  ยังไงก็ไม่พ้นนรก  ท่านจึงมุ่งนิพพาน อันเป็นดินแดนปลอดภัยจากอบาย

        พระพุทธองค์อยู่ใกล้คุณตลอดเวลา  ขอให้มั่นคงในพระพุทธองค์  อย่าหวั่นไหว  พระพุทธองค์

ท่านมีเทวทัต  เป็นมารทุกชาติ  แต่พระองค์ท่านก็ชนะมาได้ทุกชาติ  เพราะ  พระองค์อภัยทาน

พระพุทธองค์ตรัสว่า  เรารักเทวทัตเท่ากับรักตัวของเราเอง  ทั้งๆที่เททัตตามจองล้างจองผลาญ

พระพุทธองค์  ทั้งโกรธ  เกลียด  เคียดแค้น  แต่พระพุทธองค์ไม่ทรงตอบโต้

        บัดนี้พระพุทธองค์  ได้ตรัสรู้เป็นองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า อยู่แดนนิพพาน แต่พระเทวทัต

อยู่อเวจีมหานรก ขุม 8 มีไฟแค้นเผาไหม้ร่างกายตลอดเวลา  มีเหล็กเสียบทั่วทั้งร่างกาย เพราะ

แรงริษยาพระพุทธองค์  ขอให้คุณทั้งสองมองพระพุทธองค์ แล้วลองหันมามองปัญหาความทุกข์

ของเรา  จะเห็นว่า เล็กน้อยมาก  เราต้องผ่านได้  อ.ขอเอาใจช่วยนะจ๊ะ 

       บ้านสวนพีระมิด  เปิดประตูต้อนรับคุณทั้งสองเสมอค่ะ

                                                                     ด้วยความรักยิ่ง/ อ.อุบล

เรียน  อาจารย์อุบล

         หนูขอบพระคุณอาจารย์มากค่ะ  รวมทั้งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลวงพ่อปาน  หลวงพ่อฤาษีลิงดำและสิ่งศักดิ์ทั้งหลายที่อยู่ที่บ้านสวนฯ  ที่ได้ให้โอกาสหนู  ช่วยชี้หนทางสว่างให้กับหนู ตั้งแต่นี้ต่อไป  หนูจะยึดมั่นในพระพุทธเจ้าอย่างแน่วแน่ตลอดไป

                                               ด้วยศรัทธาและเชื่อมั่น

                                                      ตาล

เห็นคนที่ทำแท้งไปบ้านสวนพีระมิดเยอะมาก  ดิฉันไปหลายครั้งแล้ว

ครั้งแรกไม่กล้าไปรับสารภาพ  เพราะอาย  ปกปิดมานาน  แต่พอไปอีกครั้ง

เห็นคนที่ อ.อุบล ประกาศ ให้เฉพาะผู้ทำแท้งเช้าไป  ปรากฎว่า นับร้อยคน  วันนั้น

จึงตัดสินใจเข้าไปด้วย  และ รู้สึกว่า  ทุกคนไม่เครียด  เพราะพวกเยอะ และ อ.อุบล

คุยสนุกมาก  จนทำให้รู้สึกสบายใจ และ พอได้บำบัด  สารภาพ  ไม่น่าเชื้อว่าความทุกข์

ความปวดเมื่อยเนื้อตัวที่เป็นมานับ 10 ปี มันหายเป็นปลิดทิ้ง  มีปาฏิหารย์เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา

รู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากออก  อยากบอกคนที่กลัว  อาย  ตัดสินใจเถอค่ะ   แล้วจะพ้นทุกข์จริงๆ

เรียน  อาจารย์อุบล

          ในชีวิตหนูมีสิ่งที่น่ายินดีเกิดกับหนูอีกครั้งค่ะ  เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเห็นประชาสัมพันธ์บอกบุญของบ้านสวนฯ โดยเฉพาะทำบุญบริจาคหลอดไฟฟ้าโซล่าเซล เมื่อหนูเห็นประกาศ  หนูก็โอนเงินร่วมทำบุญกับบ้านสวนฯ  และอธิษฐานจิต ขอให้ตาที่เริ่มเป็นต้อ (มองเห็นรัศมีรุ้งรอบดวงไฟ) และสายตาฝ้าฟาง (สายตายาว ตามอายุ)  ขอให้หายจากอาการเหล่านี้  ถ้าหายจะไปทำบุญด้วยแรงกายอีก 10 ชั่วโมง  เพื่อเป็นการสร้างบุญกุศลอีก  พอตอนเช้าวันรุ่งขึ้น  ตื่นเช้ามาเปิดไฟ  รัศมีรุ้งรอบดวงไฟที่เคยเห็นชัดเจน  มันเหลือน้อยลง เห็นเป็นลางๆ  หนูก็ได้มาทำบุญใช้แรงกายที่บ้านสวนฯ วันที่ 20 และ 24 กันยา ได้เรียนอาจารย์ว่าหนูมาทำบุญใช้แรงกายตามที่ได้อธิษฐานไว้   และวันที่  22  หรือ  23 กันยา (ไม่แน่ใจว่าวันไหน) หนูเปิดดูภาพ VDO เข้าค่าย  รุ่นที่ 4  ที่เขาสนุกสนานกันตอนกลางคืน  (และดูรายการคุยไปแจกไป  เห็นวันเข้าค่ายอาจารย์ได้เชิญชวน  ให้ผู้เข้าค่ายที่อาการเจ็บป่วยยังไม่หายดี  ให้ออกมาเต้นออกกำลังกาย  เพื่อเศษกรรมที่เหลืออยู่จะได้หมดไป) หนูอยู่บ้านก็เลยออกกำลังกายไปพร้อมๆ กับทุกท่านที่เข้าค่าย(ตาม VDO ) และวันนี้วันที่ 25 กันยา วันนี้หนูมองดวงไฟได้เต็มตา  ไม่มีรัศมีรุ้งรอบดวงไฟอีกแล้ว  และสายตายังดีขึ้น  มองเห็นชัดเจนขึ้น  ทดสอบร้อยก้นเข็มโดยไม่ใส่แว่นก็มองเห็นชัดดีร้อยได้ หนังตัวเล็กก็อ่านได้โดยไม่ใส่แว่น

        หนูต้องขอขอบพระคุณพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  หลวงพ่อปาน  หลวงพ่อฤาษีลิงดำ พระอาจารย์รัตน์ เทพเจ้าองค์สฟิ้งส์  สิ่งศักดิ์ที่บ้านสวนฯและอาจารย์อุบล  ที่ได้ให้ความเมตตาหนูตลอดมา

ขออนุโมทนาบุญกับคุณตาลด้วยนะคะ

และยินดีด้วยอย่างยิ่งที่สายตาดีขึ้นจนเห็นได้ชัดเจน

สงสัยที่เค้าเรียกว่า ตาสว่างทั้งทางโลกและทางธรรมเป็นอย่างนี้นี่เอง

ดิฉัน  (ตาล) ขอเล่าเรื่องตัวเองต่อจากวันที่  25  กันยายน  2553  นะค่ะ (เรื่องตาที่มองเห็นชัดขึ้นและไม่มีรัศมีรุ้งรอบดวงไฟ) และได้บอกเรื่องนี้กับอาจารย์อุบล อาจารย์ก็บอกว่าอยากให้พวกเราที่มาบ้านสวนฯแล้วได้รับสิ่งที่ดีๆ และพิสูจน์ด้วยตัวเองแล้ว เชื่อมั่น  ศรัทธาในพระพุทธองค์  ได้ช่วยกันบอกต่อ  ส่วนคนที่เราบอกจะเชื่อหรือไม่เชื่อเป็นเรื่องของเขา  หน้าที่เราคือบอกเล่าความจริงที่เกิดขึ้นกับเราเอง  ไม่ใช่ทุกคนคิดว่าไม่ไช่ธุระ  ใครจะคิดอย่างไรก็แล้วแต่เขาปล่อยเขาไป  ถ้าพวกเราหันกลับมามองอาจารย์อุบลที่ทุ่มเททุกอย่าง  เพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ที่มีความทุกข์ทั้งหลาย  ให้หมดทุกข์  ถ้าเรามีโอกาสเราก็ควรจะช่วยอาจารย์อุบลบ้าง หลังจากที่คุยกับอาจารย์อุบลแล้วตัวเองก็ตั้งใจว่า  จะบอกเรื่องที่สายตาตัวเองดีขึ้น  ให้สามีรับทราบ (เพราะเขายังไม่เข้าใจและไม่ยอมรับ)  ในวันเสาร์ที่  25  กันยา  53  และได้ให้สัจจะกับพระพุทธองค์แล้วว่าจะบอก แต่ในวันเสาร์ดิฉันก็ไม่สามารถที่จะบอกเรื่องนี้ให้สามีรับทราบได้  เพราะไม่กล้าบอก (ที่ผ่านมาเขาปิดประตูเรื่องนี้ไม่ให้พูดถึง ห้ามทุกอย่าง) พอเย็นวันเสาร์ดิฉันก็บอกกับพระพุทธองค์ว่า  ดิฉันได้ผิดสัจจะ  ดิฉันทำไม่ได้  ดิฉันยินดีรับโทษในครั้งนี้ แต่วันอาทิตย์  ดิฉันจะไม่ให้พลาดเลย (ขอทำใจอีกวัน)  และในวันอาทิตย์ดิฉันก็ทำได้สำเร็จ  ดิฉันบอกสามีได้แล้ว  ดิฉันก็ทำหน้าที่บอกกล่าว  พูดจบก็รีบขึ้นห้องนอนกับลูก  แต่ดิฉันอยากจะบอกทุกท่าน  เรื่องผิดสัจจะ  หลังจากดิฉันบอกพระพุทธองค์ว่าดิฉันทำตามสัจจะไม่ได้  หลังจากนั้นไม่นาน  อาการที่ข้าพเจ้าเคยเป็นและหานไปแล้ว  ก็เริ่มมาเตือน  เช่น นิ้วมือบวม ปวดสะบักขวามาก  ปวดเอ็นร้อยหวายที่เท้าซ้าย  ตื่นเช้ามาวันอาทิตย์รัศมีรุ้งรอบดวงไฟก็กลับมาเหมือนเดิม  แต่สายตายังเห็นชัดเจนดีอยู่  ความจริงตัวเองก็เตรียมใจไว้อยู่ว่าจะต้องได้รับโทษโดยไม่มีข้อยกเว้น  แต่ไม่คิดว่าจะเร็วทันใจขนาดนี้  ยิ่งเช้าวันที่  30  กันยา  รัศมีรุ้งรอบดวงไฟจากที่เคยเห็นวงเดียว  วันนี้เห็นเป็นสองวงชัดเจน  และมองไปบ้านเพื่อนบ้าน  ไฟข้างบ้านเขาดวงนี้เรามองได้ไม่เคยเห็นรัศมีรุ้ง  แต่เช้าวันนี้เห็นรัศมีรุ้งดวงใหญ่  หลับตาสักพักลืมตาอีกครั้งรัศมีรุ้งนั้นมาอยู่ที่หน้าต่างบ้านดิฉัน  ใหญ่มาก ดิฉันตกใจมากค่ะ  แต่ก็ต้องยอมรับและเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น  นี่ดิฉันผิดสัจจะแค่วันเดียวนะค่ะ  ไม่ได้ลืมด้วย  บอกท่านทุกขั้นตอน ขณะนี้ นิ้วมือบวม ปวดสะบักขวามาก  ปวดเอ็นร้อยหวายที่เท้าซ้าย  ก็ยังเป็นอยู่  แต่เป็นๆ หายๆ และไม่ปวดมาก  ดิฉันอยากจะบอกทุกท่านเพื่อเป็นสิ่งเตือนใจ สัจจะเป็นเรื่องสำคัญมากของบ้านสวนฯ ขอทุกท่านอย่าได้ผิดสัจจะอย่างข้าพเจ้าเด็ดขาด

เข้าค่ายรุ่น 5

ก่อนอื่นใด ขอกราบขอบพระคุณท่านอ.อุบลที่กรุณาอนุญาตให้ได้ร่วมเข้าค่ายในรุ่นที 5 ด้วยความเมตตาในชาตินี้จะไม่ขอลืมบุญคุณเลย

ขอแบ่งปันประสบการณ์ในการร่วมเข้าค่ายรุ่นที่  5 ค่ะั เรื่องของดิฉันเกิดขึ้นตั้งแต่ก่อนการเดินทางไป เป็นไข้หวัดใหญ่ป่วยหนักมากขอบารมีองค์พระพุทธเจ้า หลวงพ่อฤาษีลิงดำ อ.อุบลและสิ่งศกดิ์สิทธ์บ้านสวนพีระมิดเทพ พรหมเทวดาตามคำสอนของอ.อุบล ขอให้ได้ไปได้ด้วยเถิด ไข้ก็ค่อยๆดีขึ้น พอวันเดินทางแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยถือกระเป๋าเสื้อผ้าออกมา กระเป๋าไปกระแทกกับอ่าางน้ำพุ ตกลงมาใส่ขาและตาตุ่มด้านในเดินออกเท้าไม่ได้ เจ็บปวดมาก ขอบารมีสิ่งศักดิ์สิทธ์ขอให้หายปวดและออกเดินทางได้สำเร็จ ปาร์ติหาร์ยก็เกิดขึ้นดิฉันเดินได้ แต่มีเจ็บปวดบ้างแต่ไม่รุนแรงลูกสาวบอกว่า เป็นไปได้อย่างไรแม่ จริงๆแล้วขาต้องหักเพราะอ่างใหญ่มากและมีนำ้เต็มมันหนักมาก แต่นี่คือปาติหารย์ ดิฉันไปถึงบ้านสวนได้อย่างปลอดภัยเข้าทำงานในบ้านสวนอย่างกระชุ่มกระชวยไม่เจ็บ ไม่ปวด ไม่ร้อน สดชื่นมาก หลังจากนั้นอาการเจ็บหน้าอกเนื่องจากเป็นเส้นเลือดตีบ คลอเรสเตอรอลในเลือดสูงมาก ก็กำเริบดิฉันขอบารมีองค์พระพุทธเจ้าและท่านอ.อุบลและสิ่งศักดิ์สิทธ์แห่งบ้านสวนพีระมิดทุกๆท่านเมตตา อุทิศบุญกุศลและขอบารมีองค์พระพุทธเจ้าช่วยให้บุญรวมตัว หายเจ็บหน้าอกได้ ดิฉันเชื่อและศรัทธาอยากให้ท่านผู้อ่านได้เชื่อและศรัทธาในองค์พระพุทธเจ้ามากๆ ปัญหาใดๆมีทางออกค่ะ และที่ต้องขอบคุณอย่างมากคือท่านอ.อุบล ที่เมตตาสงสารเห็นใจทุกๆคนที่ไป ค่ะ รักอ.อุบลมากๆๆๆ

ด้วยบุญกุศลที่ได้เคยกระทำมาตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันกราบขอบารมีขององค์พระพุทธเจ้าขอให้บุญรวมตัวขอส่งบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้รับไม่ว่ามากน้อยเพียงใดไปถึงทุกๆท่านด้วยขอให้หลุดพ้นจากทุกปัญหา ทุกๆโรคภัย ขอให้มีความสุข สภาพการเงินคล่องตัวและนิพพานกันทุกคนนะคะ

กราบขอบพระคุณองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระปัจเจกพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระอรหันต์สาวกและพระอริยบุคคลทุกๆท่าน หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ หลวงพ่อรัตน รตนญาโณ หลวงพ่อเสงี่ยมโอภาสี อ.อุบล พลังพีระมิด สฟริงค์ เทพพรหมเทวดา พระอินทร์  ท้าวมหาราช พระยายมราช และสิ่งศักดิ์สิทธ์ในบ้านสวนพีระมิดทุกๆท่านรวมทั้งท่านอ.มงคลและน้องท๊อป ที่เมตตาช่วยให้ชีวิตของข้าพเจ้าได้พบความสุขที่แท้จริง หมดปัญหา หมดโรคหมดภัยทั้งปวง การเงินคล่องตัวขึ้นและสวยขึ้น  กราบขอบพระคุณค่ะและถ้าข้าพเจ้าได้กระทำการใดอันไม่สมควรโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ขออภัยมาในที่นี้ด้วยเถิด

สวัสดีครับ ก่อนอื่นของแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อเต้ย อายุ23ปีครับ

อาการหรือโรคที่มีมาก็คือปวดหลังครับ เนื่องมาจากการทำงาน -.- อาการป่วยหลังของผมปวดก็คือว่า

บางที่ยืนๆอยู่ขาจะหมดแรงไปเองเฉยๆโดนหาสาเหตุไม่ได้หรือล้มไปเฉยๆ กินยาก็ไม่หาย ไปนวดก็ไม่หาย ดีขึ้นหน่อยได้แปป

เดียวก็กลับมาเป็นอีกทรมารมากครับๆ ส่วนกรรมที่ผมทำมาอันเนืองมาจากสาเหตุที่ทำให้ผมปวดหลังนั้นคือ สมัยผมอายุ15

ผมไปฆ่างูเห่าครับ งูก็เลื้อยมาธรรมดานี้ล่ะครับ แต่ด้วยความตกใจผมก็ไปหยิบเอาเหล็กเสียบมาตีเขากลางหลังพอดีเลยครับ แต่ไม่ตาย

ผมเลยซ้ำไปที่หลังอีกรอบนึงขาดครึ่งท่อนเลยครับ

แล้วพอดีพี่ว่า พ่อผมเขาได้ดูรายการคุยไปแจกไปของ อ.อุบล แล้วก็แนะนำให้ผมดู

แต่ว่าด้วยความที่ผมเป็นคนรุ่นใหม่ ไม่ค่อยเชื่อเรื่องปาฏิหาริย์สักเท่าไหร่ หรือเชื่อก็ไม่เต็มร้อย อยู่ที่ 50/50

ก็เลยสงสัยว่า แค่ อ.อุบล เรียกไปไต่สวนกรรม แล้วอุทิศส่วนกุศลให้จะหายได้อย่างไร

พอดีว่าพ่อผมท่านจะมาที่บ้านสวน ท่านก็เลยชวนผมมาด้วยผมก็เลยติดตามท่านมาด้วย

พอมาถึงด้วยความแปลกใจว่า ทำไมอยู่ขนแขนถึงได้ลุกขึ้นมาได้ แล้วอาการปวดหลังที่กำลังเป็นอยู่ก็หายไปเฉยๆ

ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ ผมปวดจนนั่งอยู่กับที่ไม่ได้เลย พอเข้าเขตบ้านสวนกับทำให้ผมหายปวดได้

วันนี้ ขอพอก่อนนะครับ แล้วจะกลับมาเล่าใหม่ ผมมีประสบการณ์ทั้งจากตัวเอง คนรอบๆข้าง แล้วก็ที่เห็นกับตาตัวเองด้วยครับ :)

สวัสดีครับ กลับมาต่อแล้วครับ :) ผมขอต่อเลยนะครับ

หลังจากที่ผมได้เข้ามาที่บ้านสวนแล้ว อาการปวดหลังสึกก่อนหน้านี้ ไม่มีทีท่าว่าจะหายปวดเลย

แต่กลับหายปวดไปเฉยๆแบบหาสาเหตุไม่ได้ ตอนนั้นก็ยังไม่ได้ เอะใจอะไร

ผมก็ไปออกแรงกาย เพราะว่า อ.อุบล บอกว่า แรงกายของเรานั้น บริสุทธ์ที่สุดแล้ว พอคิดๆดูแล้ว

ผมก็ว่ามันจริง เพราะว่าเงินนั้นไม่บริสุทธ์ เพราะไม่รู้ว่าแหล่งเงินนั้นมาจากไหน เขาอาจจะไปทำอะไรมา

แล้วนำมาให้เราก็เป็นไปได้ แล้วหลังจากนั้นผมก็ไปเทปูน แต่ข้างหลังผมเป็นกองไม้ไผ่ ที่ อ.อุบล

จะนำไปทำเป็นคานไว้ยึดพีระมิดให้มั่นคง ผมก็เห็นป้าคนนึงกำลังเหล่าไม้ไผ่อยู่ ไม้ไผ่คมมากครับ

บาดนิ้วของป้าคนนั้นเข้าไปลึกมากๆ เลือดไหลไม่มีหลุดเลย ทั้งกดทั้งบีบ ไปล้างแล้วเอาพาสเตอร์ยาแปะ

เลือดก็ยังคงไม่ไหลหยุด แต่พอ อ.อุบล เอาน้ำสเปพีระมิด ฉีดไปที่แล้วที่เลือดกำลังไหลแล้ว อ.อุบล ก็พูดว่า

หยุดไหลนะ แค่นั้นเองครับ เลือดที่กำลังไหลๆอยู่ก็หยุดเฉยๆเลย ผมงี้ถึงกับงงเลยครับ ว่าเป็นไปได้ยังไง

พอหลังจากนั้น สักพัก ผมก็ไปขอดูแผลขอป้าเขาว่าเป็นยังไงบาง ตกลงกลายเป็นว่า แผลหายไปเฉยๆ

แทบจะไม่เหลือร่องรอย ของการโดนไม้ไผ่บาดให้เห็นเลย ผมก็ตกใจว่าเป็นไปได้ยังไง

วันนี้ ขอแค่นี้ก่อนนะครับ เดียวพรุ่งนี้จะกลับมาเล่าใหม่ครับ ใครได้อ่าน ก็ขออนุโมทนาด้วยนะครับ

ขออนุโมทนากับคุณเต้ยด้วยค่ะ

มีเพื่อน (นางกมลดาว สมัคร)มาแนะนำให้ดูอาจารย์อุบล  บอกว่าดีมาก  บอกให้เราดู  เราก็ดู  ดูแล้วก็เห็นมีแต่โฆษณาขายของของเค้า  เราก็ไม่ศรัทธา  เพื่อนก็มาบอกให้ดูถึงที่บ้านอีก  บอกให้เราถามเค้าเรื่องสมาธิ  เพระเราชอบทำสมาธิ  พอโทรไปแล้วเค้าพูดไม่ดี  พูดไม่เพราะ  เลยไม่ศรัทธาในตัวอาจารย์  ผ่านไปหลายวันก็มีเพื่อน(นายสมศักดิ์) มาบอกอีก  ก็เลยดูหลายๆครั้งก็เริ่มศรัทธาสิ่งศักสิทธิ์ในบ้านสวนพีระมิดทุกอย่าง  เราอยากไปแต่ไม่ศรัทธาในตัวอาจารย์  ทำอย่างไรก็ไม่ศรัทธา  อยากไปก็ไปไม่ได้  เพราะถ้าไม่ศรัทธาอาจารย์บอกว่าไม่ต้องไป  เราเลยอธิฐานบอกหลวงพ่อฤๅษีลิงดำให้ช่วยทำให้ลูกศรัทธาในตัวอาจารย์  แล้วก่อนไป 2-3 วัน  ก็มีความศรัทธาในตัวอาจารย์  ไม่รู้ว่าศรัทธาได้อย่างไร  แต่เกิดศรัทธาไปแล้วรัก ศรัทธาอาจารย์  พอไปถึงบ้านสวนรู้สึกเหมือนหลวงพ่อบอกว่า  “อาจารย์เขาไม่ดุ ไม่ใช่คนไม่ดี เขาชอบพูดตรงๆ  ผิดก็ว่าตามผิดถูกก็ว่าตามถูก  อาจารย์ไม่เอาใจใคร  เลยดูเหมือนเป็นคนดุ พูดไม่เพราะ  

ก่อนไปบอกสามีว่า          เฉลี่ย : ฉันจะไปหาอาจารย์อุบลนะ

         สามี : ไปสิ

         เฉลี่ย : ทำไมให้ไปหล่ะ

                       สามี : คงจะมีอะไรดีขึ้น เพราะอาจารย์อุบลไม่เหมือนคนธรรมดา

                       เฉลี่ย : ทำไม

                       สามี : อาจารย์นมโต เอวเล็ก สะโพกใหญ่ 

                       เฉลี่ย : คนนมโต   เอวเล็ก สะโพกใหญ่ มีเยอะแยะไป ไม่เห็นเกี่ยวเลย

                       สามี : คนธรรมดาสัดสวนไม่ช่อย่างนี้ เคยเห็นแต่ภาพวาดเทวดาในวิหารเท่านั้น คงจะช่วยเราได้บ้าง เพราะทางบ้านเรามีปัญหาเยอะ 

เราก็เป็นเบาหวาน  ความดัน  ไขมัน  จะชาหัวเย็นหัวตลอดเวลา  ปวดต้นคอ  ปวดหลัง  พอไปบ้านสวนก็ทำงาน  ตัดไม้  เหลาไม้  ถางหญ้า  ทำพีระมิด  ผูกผ้าเย็บผ้า  ถูโรงอาหาร  กวาด  ทำความสะอาดศาลา  ขุดบ่อส้วม  ขนดิน  ปกติอยู่บ้าน  เราจะยกของหนักๆไม่ได้  เราจะปวดหลัง  แต่ที่เราขุดบ่อต้องยกดินขึ้นสูงแค่คอหลายรอบ  เราไม่รู้สึกปวด  ไม่รู้สึกเจ็บสักอย่าง  กลับมาบ้านก็ไม่มีอาการเจ็บ ปวด สักอย่าง  วันที่อาจารย์ปล่อยวิญญาณ  เราไม่เห็นวิญญาณขึ้นสวรรค์  แต่กลับบ้านได้คืนที่ 2 ตอนเช้าเรานั่งสมาธิ สวดมนต์  เราเห็นวิญญาณญาติของตัวเองขึ้นสวรรค์  แล้วเราก้นึกถึงญาติของคนอื่นๆ เลยเห็นอีกสองสามราย  เราเลยขอเห็นทั้งหมด  เราก็ได้เห็นทุกคน  ทุกคนไม่ต้องเป็นห่วงนะ  ญาติของทุกคนที่ได้ไปร่วมปล่อยวิญญาณ  ได้ขึ้นสวรรค์หมดทุกคนเลย 

พอเราได้เข้าไปจริงๆแล้ว  ตรงกันข้ามกับที่เราคิดทั้งหมด  เราได้รู้ว่าอาจารย์ใจดีมาก  มีความรักความเมตตาทุกคนที่เข้าร่วมในบ้าน  อาจารย์ใจดี  ไม่ว่าหญิง หรือชายทุกคนน่ารักมาก

สุดท้ายนี้ฉันขอขอบคุณอาจารย์อุบลมา ณ ที่นี้ด้วย  ที่เป็นสื่อกลางทำให้เราหายป่วย  ได้เจอกัลป์ญาณมิตรที่ดี  เช่น ผอ.คนสุรินทร์ , ตำรวจ คนสุรินทร์, น้องลำเจียก คนสิงบุรี,  น้องรัตนา คนอุบล ,  น้องก๊อต คนสกลนคร ,  น้องแหม่ม คนนนทบุรี , ติ๊ด คนจันทรบุรี และดาบตำรวจพง คนสุรินทร์   

 ขอให้ทุกท่านประสบความสำเร็จทั้งกายและใจ  ทุกคน...สาธุ

มีเพื่อน (นางกมลดาว สมัคร)มาแนะนำให้ดูอาจารย์อุบล  บอกว่าดีมาก  บอกให้เราดู  เราก็ดู  ดูแล้วก็เห็นมีแต่โฆษณาขายของของเค้า  เราก็ไม่ศรัทธา  เพื่อนก็มาบอกให้ดูถึงที่บ้านอีก  บอกให้เราถามเค้าเรื่องสมาธิ  เพระเราชอบทำสมาธิ  พอโทรไปแล้วเค้าพูดไม่ดี  พูดไม่เพราะ  เลยไม่ศรัทธาในตัวอาจารย์  ผ่านไปหลายวันก็มีเพื่อน(นายสมศักดิ์) มาบอกอีก  ก็เลยดูหลายๆครั้งก็เริ่มศรัทธาสิ่งศักสิทธิ์ในบ้านสวนพีระมิดทุกอย่าง  เราอยากไปแต่ไม่ศรัทธาในตัวอาจารย์  ทำอย่างไรก็ไม่ศรัทธา  อยากไปก็ไปไม่ได้  เพราะถ้าไม่ศรัทธาอาจารย์บอกว่าไม่ต้องไป  เราเลยอธิฐานบอกหลวงพ่อฤๅษีลิงดำให้ช่วยทำให้ลูกศรัทธาในตัวอาจารย์  แล้วก่อนไป 2-3 วัน  ก็มีความศรัทธาในตัวอาจารย์  ไม่รู้ว่าศรัทธาได้อย่างไร  แต่เกิดศรัทธาไปแล้วรัก ศรัทธาอาจารย์  พอไปถึงบ้านสวนรู้สึกเหมือนหลวงพ่อบอกว่า  “อาจารย์เขาไม่ดุ ไม่ใช่คนไม่ดี เขาชอบพูดตรงๆ  ผิดก็ว่าตามผิดถูกก็ว่าตามถูก  อาจารย์ไม่เอาใจใคร  เลยดูเหมือนเป็นคนดุ พูดไม่เพราะ  

ก่อนไปบอกสามีว่า          เฉลี่ย : ฉันจะไปหาอาจารย์อุบลนะ

         สามี : ไปสิ

         เฉลี่ย : ทำไมให้ไปหล่ะ

                       สามี : คงจะมีอะไรดีขึ้น เพราะอาจารย์อุบลไม่เหมือนคนธรรมดา

                       เฉลี่ย : ทำไม

                       สามี : อาจารย์นมโต เอวเล็ก สะโพกใหญ่ 

                       เฉลี่ย : คนนมโต   เอวเล็ก สะโพกใหญ่ มีเยอะแยะไป ไม่เห็นเกี่ยวเลย

                       สามี : คนธรรมดาสัดสวนไม่ช่อย่างนี้ เคยเห็นแต่ภาพวาดเทวดาในวิหารเท่านั้น คงจะช่วยเราได้บ้าง เพราะทางบ้านเรามีปัญหาเยอะ 

เราก็เป็นเบาหวาน  ความดัน  ไขมัน  จะชาหัวเย็นหัวตลอดเวลา  ปวดต้นคอ  ปวดหลัง  พอไปบ้านสวนก็ทำงาน  ตัดไม้  เหลาไม้  ถางหญ้า  ทำพีระมิด  ผูกผ้าเย็บผ้า  ถูโรงอาหาร  กวาด  ทำความสะอาดศาลา  ขุดบ่อส้วม  ขนดิน  ปกติอยู่บ้าน  เราจะยกของหนักๆไม่ได้  เราจะปวดหลัง  แต่ที่เราขุดบ่อต้องยกดินขึ้นสูงแค่คอหลายรอบ  เราไม่รู้สึกปวด  ไม่รู้สึกเจ็บสักอย่าง  กลับมาบ้านก็ไม่มีอาการเจ็บ ปวด สักอย่าง  วันที่อาจารย์ปล่อยวิญญาณ  เราไม่เห็นวิญญาณขึ้นสวรรค์  แต่กลับบ้านได้คืนที่ 2 ตอนเช้าเรานั่งสมาธิ สวดมนต์  เราเห็นวิญญาณญาติของตัวเองขึ้นสวรรค์  แล้วเราก้นึกถึงญาติของคนอื่นๆ เลยเห็นอีกสองสามราย  เราเลยขอเห็นทั้งหมด  เราก็ได้เห็นทุกคน  ทุกคนไม่ต้องเป็นห่วงนะ  ญาติของทุกคนที่ได้ไปร่วมปล่อยวิญญาณ  ได้ขึ้นสวรรค์หมดทุกคนเลย 

พอเราได้เข้าไปจริงๆแล้ว  ตรงกันข้ามกับที่เราคิดทั้งหมด  เราได้รู้ว่าอาจารย์ใจดีมาก  มีความรักความเมตตาทุกคนที่เข้าร่วมในบ้าน  อาจารย์ใจดี  ไม่ว่าหญิง หรือชายทุกคนน่ารักมาก

สุดท้ายนี้ฉันขอขอบคุณอาจารย์อุบลมา ณ ที่นี้ด้วย  ที่เป็นสื่อกลางทำให้เราหายป่วย  ได้เจอกัลป์ญาณมิตรที่ดี  เช่น ผอ.คนสุรินทร์ , ตำรวจ คนสุรินทร์, น้องลำเจียก คนสิงบุรี,  น้องรัตนา คนอุบล ,  น้องก๊อต คนสกลนคร ,  น้องแหม่ม คนนนทบุรี , ติ๊ด คนจันทรบุรี และดาบตำรวจพง คนสุรินทร์   

 ขอให้ทุกท่านประสบความสำเร็จทั้งกายและใจ  ทุกคน...สาธุ

            ขออนุโมทนาบุญกับคุณเฉลี่ย  คงลาด้วยค่ะ ที่ได้รับสิ่งดี ๆ จากบ้านสวนฯ

          และดิฉันเพิ่งได้ทราบว่า อาจารย์นมโต เอวเล็ก สะโพกใหญ่  เป็นใคร

ข้าพเจ้านายสมคิด  น้ำสา  อยู่อ.เชียงม่วน จ.พะเยา  ได้เข้าค่ายรุ่น7 บ้านสวนพีระมิด ข้าพเจ้ามีความสุขมากเมื่อมาถึงบ้าน  ข้าพเจ้าขอกราบขอบพระคุณพระรัตนตรัย  โดยมีพระพุธองค์  พระะรรม  พระอริยสงฆ์  เทพ  พรหม  เทวดา  หลวงพ่อฤาษีลิงดำ  ท่านท้าวเวสสุวัณ  และสิ่งศักสิทธิ์บ้านสวนพีระมิด  ท่านอาจารอุบล  สุภาเดชาพรณ์  พ่อแม่  ครูบาอาจารย์  ท่านผู้มีพระคุณทุก 7 พระองค์  ที่ทำให้ข้าพเจ้าพบทางสว่าง  มีดวงตาเห้นธรรม

                     รู้กฏแห่งกรรม  รู้ว่าบาปบุญคุรโทษมีจริง  นรก  ผี  สวรรค์  เทพ  พรหม  พระนิพพานมีจริง  ได้พบที่พึ่งทางใจอย่างแท้จริง  และดำเนินชีวิตโดยยึดพระธรรมคำสอน  ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุธเจ้า  ตลอดไปตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพาน

เมื่อเวลา14.00อา/12/12/10ดิฉันมีอาการกระเพาะปัสสาวะอักเสบอย่างแรง ปวดมากเวลาปัสสาวะจะสุดน้ำตาแทบจะไหลแทนทุก5-10นาทีต้องเข้าห้องน้ำจนไม่ไหวเลยใส่ผ้าอนามัยนั่งปัสสาวะรดใส่เพราะไม่ไหวแล้วปวดถี่ขึ้น นึกขึ้นได้ว่ามีน้ำพลังพีระมิดของอาจารย์ จากการเข้าค่ายรุ่นที่7จึงอธิษฐานขอฉัพพัณรังสีบารมีของพระพุทธเจ้า พระอาจารย์รัตน์ อาจารย์อุบลและสิ่งศักสิทธิ์บ้านสวนพีระมิดทุกๆพระองค์ขอให้ลูกหาย แล้วจะเขียนขอบคุณ ดื่มน้ำพีระมิดตอนเวลา15.00ผ่านไป20นาทีอาการทรมานเริ่มดีขึ้นและหายปวด แต่เวลาปัสสาวะยังขัดอยู่นิดหน่อย แค่นี้ก็ดีใจสุดๆแล้วค่ะเหลือแค่นิดเดียวทนได้  ตอนไปเข้าค่ายรุ่นที่5อาจารย์แจกบอดี้โลชั่นดิฉันก็อธิษขอรักษาเชื้อราที่เล็บเป็นมานานแล้วรักษาไม่หายตอนนี้ดีขึ้นน้ำหนองแห้งอาการปวดลดลง ขอขอบคุณพระพุทธองค์ พระอาจารย์รัตน์ รัตนญาโน หลวงปู่ฤาษีลิงดำอาจารย์อุบลสิ่งศักสิทธิ์แห่งบ้านสวนพีระมิดทุกพระองค์ค่ะ สาธุ

ดิฉัน นางสาวปรีดาพร  พุ่มไม้  ชื่อเล่น เตี้ย  อยู่ที่ 188 ม.2 บ้านหนองเตย  ต.พรหมสวัสดิ์ อ.พยุห์ จ.ศรีสะเกษ

ในวันที่ 11 ธันวาคม 2553  ดิฉันได้ไปบำบัดโรคกับอาจารย์อุบล ที่บ้านส่วนพีระมิด  เป็นเนื้องอกในรังไข่ ได้สารภาพบาปที่ทำ  กับอาจารย์อาจารย์ได้บำบัดให้แล้ว  แต่ยังไม่รู้ผลอุลตราซาวด์  ถ้ารู้ผลแล้วดิฉันจะแจ้งให้ทราบอีกครั้งหนึ่ง 

แต่ก่อนอื่น  วันนี้ต้องขอขอบพระคุณ ท่านอาจารย์อุบล  ที่เมตตาอนุญาตให้ดิฉันและสามีนอนค้างที่บ้านสวน  ทั้งๆ ที่ดิฉันไม่ได้โทรศัพท์มาบอกก่อนล่วงหน้า  ก็เอาบัตรประชาชนไว้กับอาจารย์เวลาจะกลับค่อยไปขอกับอาจารย์ ก็เอากระเป๋าไปเก็บและอาบน้ำเสร็จเดินไปที่โรงครัว  ก็ได้เจออาจารย์อุบลด้วย  ท่านยังถามด้วยความเป็นห่วงทั้งๆที่ไม่รู้จักกันมาก่อน  ท่านถามว่ากินข้าวหรือยัง  มาจากไหนดิฉันบอกว่ามาจากจังหวัดศรีสะเกษ อาจารย์บอกว่าใกล้นิดเดียว  อาจารย์บอกด้วยว่ามาไม่ได้บอกต้องได้กินข้าวลิงนะเนี่ย  อาจารย์ก็หัวเราะ เป็นกันเองมาก ดิฉันอยากถ่ายรูปก็ขออนุญาต  อาจารย์ให้ถ่ายได้ยกเว้นบริเวณบ้านอาจารย์  ถ้าใครดื้อต้องโดนพระพุทธเจ้าลงโทษ  ดิฉันก็ไปถ่ายรูปทางเข้าข้างหน้าประมาณ 5 รูป ไม่กล้าถ่ายรูปเยอะ  วันนั้นมีคนนอนค้างที่บ้านสวนอยู่ 10 คน ก็พากันนั่งมัดไม้ไผ่ และก็นั่งคุยกันไปจนได้เวลาเข้านอน บอกตรงๆ  วันนั้นนอนไม่หลับเลย

พอตื่นขึ้น  ก็มากวาดพื้นที่โรงครัว ล้างถ้วยจานแก้วน้ำดื่ม  แล้วช่วยกันผูกผ้าพีระมิด กวาดใบไม้  ขุดดินเกลี่ยฐานพีระมิดเพื่อที่จะเทพื้น  ขุดหิน ทราย เข็นหินทราย  รดน้ำต้นไม้  ทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองว่าง  พอถึงเวลาก็ได้บำบัดกับอาจารย์  จนถึงเย็น 

โชคดีที่พบผู้ใจบุญ  คือพี่พร กับพี่ศักดิ์  และน้องเกล้ากับน้องคุณ  ใจดีมากให้เดินทางกลับด้วย ถ้าไม่มีพี่สองคนไม่รู้จะมีรถกลับออกไปหรือเปล่าเพราะมันมืดแล้ว  อาจารย์บอกให้พี่สองคนนอนค้างอีกคืนหนึ่ง แต่มีเหตุจำเป็นต้องกลับ  ต้องขอขอบพระคุณพี่ทั้งสองคนอย่างมากเลยนะคะ เราคงมีบุญวาสนาได้เจอกันอีก ขอบารมีพระพุทธองค์ให้ผู้ที่ไปบ้านสวนพีระมิดทุกท่านมีความสุขตลอดไป ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บ สาธุ 

ขออนุโมทนาบุญกับคุณปรีดาพร  พุ่มไม้ ค่ะ

ดิฉัน  ตฤณ  นาคทุ่งเตา ได้ไปเข้าค่ายบ้านสวนพีระมิดรุ่นที่ 7(ค่ายถวายพระพร  3-5 ธ.ค . 53)

ดิฉัน ได้เจอเวบบ้านสวนพีระมิด ตั้งแต่เดือน ตุลาคม 2553  ก็ได้เข้ามาไปดูรายการคุยไปแจกไป แต่ดูไม่เคยครบสักตอน  ก็มีศรัทธาอยากไปทำงานช่วยสร้างสถานปฏิบัติธรรมมากตอนนั้นยังไม่ได้คิดเรื่องบำบัด ยังไม่ทราบว่าตัวเองเป็นสารพัดโรค แต่ตอนนั้นทุกข์และมีปํญหาในชีวิตทุกด้าน ร้องไห้เกือบทุกวัน คิดมากเครียดมากพยายามหาทางออกให้ตัวเองก็ยังหาไม่เจอ ได้แต่พยายามไปวัดทำบุญเพื่อที่จะสบายใจแต่ก็ยังไม่ดีขึ้น อ่านศึกษาธรรมะมากขึ้น จึงได้รู้ว่่าสิ่งที่ตัวเองทำมาผิดเกือบทั้งหมด บางสิ่งก็รู้ว่าบาปก็ยัง แต่บางอย่างเราก็ไม่รู้จริง แต่มันถอยกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว เริ่มจะชีวิตตอนวัยเด็กที่บ้านพ่อแม่จะทำอาชีพเกษตร การฆ่าสัตว์เป็นอาหารสำหรับคนในครอบครัวและเครือญาติที่ใกล้ชิดพวกเขาจะคิดว่าเป็นเรื่องปกติ ตอนเด็กๆจะฆ่าสัตว์เยอะมาก และเป็นคนที่นิสัยอะไรที่เขาว่าไม่ดีเลวอยู่ในตัว ตฤณ หมด คือ เป็นคนโมโหร้าย ฆ่าคนได้โดยที่ไม่คิดว่าบาป อาฆาตแค้นพยาบาท จองเวร เจ้าคิดเจ้าแค้น  อิจฉาริษยา ขี้โกรธ  ขี้โมโห ขี้หงุดหงิด เอาแต่ใจตัวเอง ใจร้อน ไม่ยอมรับฟังความคิดเห้นคนอื่นเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่  มองคนอื่นในแง่ร้าย มักนินทาว่าร้าย ใส่ร้ายป้ายสีคนอื่น ขี้ขโมย ตอนเด็กๆจะขโมยเงินพ่อแม่บ่อย คิดและพูดจาดูถูกผู้อื่นทั้งๆที่ตัวเองไม่มีอะไรดีเลย หยิ่ง จองหอง เป็นคนเห็นแก่ตัวมาก ด่าเก่งมาก เป็นคนเจ้าชู้มักมากในกาม ผิดลูกผิดผัวเขา แย่งสามีคนอื่น ตอนมีแฟนคนแรกก็แอบลักลอบมีอะไรกันทั้งๆที่ยังเรียนไม่จบจนพลาดท้องแฟนบอกให้เอาออกตัวเองก็ไปเอาออกตอนนั้นด้วยความที่เป็นคนบาปหนาไม่คิดด้วยซ้ำว่าบาปคิดว่าแค่ก้อนเลือดก้อนหนึ่ง เริ่มมาสำนึกว่าบาปก็ตอนที่ตัวเองลำบาก เริ่่มตั้งแต่เรียนจบหางานทำยากมา และงานที่ทำก็เป็นงานที่ลำบากมาก แต่ก็ทนทำเรื่อยมาก  ตอนที่ทำงานบริษัทต่างๆก็จะขโมยเงินบ้าง สิ่งของของลูกค้าบ้าง โกงเงินบริษัทบ้าง โกงเวลาบริษัทไม่เคยซื่อตรงในการทำงานเลยสักที่เดียว

และเรื่องที่ตัวเองคิดว่าทำบาปไว้มากๆอีกเรื่องนึงก็คือ หลังจะแฟนคนแรกทิ้งไป ดิฉันเองก็มีใหม่ ซึ่งผู้ชายคนนั้นมีเมียอยู่แล้วแต่ด้วยที่เป็นคนบาปก็อยากได้ของเขา ก็พยายามทุกวิธีที่จะเอาเขามาครอบครอง ชีวิตตอนนี้ทุกมากๆ

แต่ก็ยังไม่สำนึกที่จะหยุด ทำทุกอย่างจนเขาเลิกกัน แต่ผลสุดท้ายผู้ชายคนนี้ก็ไปมีผู้หญิงคนใหม่ ดิฉันซึ่งเป็นคนมาก่อน แต่ได้รับฐานะและการแสดงออกว่าเป็นเมียน้อยเขาตลอด พยายามตัดใจจะผู้ชายคนนี้ยังไงก็ทำไม่ได้ คิดมากเครียด เริ่มเป็นโรคกระเพาะปัสสาวะอักเสบรุนแรงขนาดที่ว่าฉี่เป็นเลือด แต่ไม่ได้ไปรักาาเพราะไม่มีเงิน ช่วงนั้นจะตกงานบ่อยมา หรืองานที่ทำก็จะได้เงินเดือนน้อยมาก แทบจะไม่พอกิน ผู้ชายคนที่เรารักเขามากคนนี้อยู่ด้วยกันก็ทะเลาะกันบ่อย โดนเขาตีบ่อยมาก จนเริ่มทนไม่ไหว เริ่มคิดจะหาคนใหม่ คุยจีบกับผู้ชายมากมาย โดยไม่ได้เลิกกับคนนี้ให้เด็ดขาด และผู้ชายคนแรกก็กลับมาก็ยังโทรคุยกัน 7 ปีที่อยู่กับผู้ชายคนที่สอง จนไม่ไหวเพราะตอนนั้นไปเปิดร้านขายของ แล้วต้องทำเองทุกอย่างร่างกายตัวเองก็ไม่ไหว เริ่มสำนึกอยากกลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดแต่ด้วยความที่เป็นคนบาปหนาเลวมากๆ คิดว่าคนไม่มีใครเลวบาปได้เท่าผู้หญิงคนนี้ที่ชื่อ ตฤณ ได้อีกแล้ว ก็ไม่สามารถกลับไปได้เพราะกลัวพ่อแม่ท่านจะรับดิฉันไม่ได้ เพราะแค่ท่านทั้งสองรู้เรื่องแค่บางส่วนของดิฉันท่านก็ร้องไห้ ทุกข์เสียใจ จนเข้าโรงพยาบาล จึงได้ฝืนทนอยู่กรุงเทพต่อไป

ต้นปี 52 ที่ผ่านมาก็ได้รู้จักผู้ชายคนใหม่ เพียงไม่กี่วันก็มีอะไรกับเขา และได้แต่งงานกับเขา โดยที่ไม่ได้รักเขา แค่รู้สึกดี คิดว่าผู้ชายคนนี้ดี คงเลี้ยงตัวดิฉันได้ จึงได้เซ้งร้านเพราะตอนนั้นขายไม่ค่อยได้และคนเก่าก็มาก่อกวน จึงตัดปัญหาย้ายหนี ขนของมาอยู่บ้านแฟนคนปัจจุบัน แต่ก็อยู่ไม่ได้ เพราะแม่แฟนไล่ ท่านไม่ชอบเรา (เข้าใจท่านะเพราะรับรู้ว่าตัวเองไม่ดีไม่มีอะไรเหมาะสมกับลูกท่านเลย) ตอนที่ยังไม่ย้ายออกมา ดิฉันยังไม่มีงานทำ ก็ตั้งใจไว้ว่าจะไปรับแบบเสื้อมาทำหรือไม่ก็เย็บผ้าโหลที่บ้าน แต่ตอนนั้นแม่แฟนท่านบอกว่าดิฉันจะอยู่ในบ้านได้เฉพาะตอนที่แฟนอยู่ด้วยถ้าแฟนไม่อยู่ห้ามอยู่ ตอนนั้นก็ต้องออกนอกบ้านทุกวันพร้อมแฟนและคอยแฟนกลับจึงจะเข้าบ้านพร้อมกัน ชีวิตตอนนั้นลำบากมาก เดินตากไปหาทำเลร้าน เกือบทุกทีที่คิดว่าดีที่ว่างให้เช่า แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่ได้  จนอยู่บ้านแม่แฟนไม่ได้ ต้องย้ายออกมา ช่วงที่ย้ายออกมาอยู่ด้วยกันเองก็สบายที่ไม่ต้องทำงาน แต่เครียดมากๆ เพราะแฟนเป็นคนขี้หึงมาก ใจร้อนมาก ทะเลาะกันเกือบทุกวัน แต่ก็พยายามใจเย็นเพราะพิจารณาแล้วมันเป็นนิสัยที่เราเองเคยเป็นมาแล้วทั้งนั้น ได้แต่คิดว่ามันคงเป็นเวรกรรมของเราเอง บ่อยครั้งคิดจะเลิกก็เลิกไม่ได้เพราะพ่อแม่ฝ่ายดิฉันรับรู้แล้วและได้แต่งงานกันแล้ว  ตอนแต่งงานก็โกหกพ่อแม่อีกโดยให้แม่เพื่อนสนิทไปแสดงตัวแทนแม่ผู้ชาย เงินที่จัดงานก็เงินตัวดิฉันที่ได้มาจะเซ้งร้าน  

ชีวิตตัวเองทำบาปซ้ำแล้ว ซ้ำอีก รู้ว่าบาปรู้ว่าผิดก็ยังทำ ชีวิตจึงได้ทุกข์ จนไม่มีทางออก ลำบากสุดๆ

น้องตฤณ

เคยเห็น  ฟ้าหลังฝน ไหมค่ะ

ชีวิตก็เหมือนกัน

เท่าที่ได้อ่าน..แล้วเรื่องราวความทุกข์ของน้องแล้ว

พี่เห็นใจค่ะ...แต่...เชื่อเถอะค่ะ

ว่ามีอีกหลายชีวิต...ที่ลำบาก..กว่าน้อง

ปัญหาครอบครัว...ปัจจุบัน...สร้างให้ดีที่สุด

โดยการเริ่มจาก...ตัวเรา

การให้....จะเป็นอะไร..ที่เรามีความสุข...นะคะ

กับแม่สามี.....ยิ้ม...พูด...คุย...ห่วงใย...ด้วยความจริงใจ

ใส่ใจ....ไม่ดูดาย...อาจจะต้องใช้เวลา..

ก็ต้องทำ..เพราะน้องก็รู้...ว่าทำกรรมมาเยอะ

กรรม คือ การกระทำ นะคะ

น้องตฤณ ต้องเปลี่ยน กรรม ของตัวเองนะคะ

พี่ไม่บังอาจสอนน้องได้...

แต่พี่ใช้..คำสอน..

ของท่านอาจารย์อุบล และ ดร.อาจอง

เพราะพี่เอง

ก็อาศัยอยู่กับ...พ่อ..แม่..สามี

และได้ให้...ตามที่พี่บอกน้อง ตฤณ ไว้ด้าน บน

ตั้งแต่..แต่งงานมา - ปัจจุบัน

ได้รับความเมตตาจาก พ่อ - แม่ สามีแบบ เสมอต้นเสมอปลายค่ะ

ด้วยรัก + ห่วงใย

ขอเล่าต่อค่ะ

จนวันหนึ่งได้มีโอกาสได้ไปหา อ.สุวิ ที่ไทรน้อย จ.นนทบุรี  อ.สุวิท่านจะรักษาโรคโดยสมุนไพร และอภิญญา ตอนแรกไม่คิดจะตรวจ  สองจิตสองใจลังเลอยู่แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจตรวจ อาการที่อ.สุวิท่านบอกมาถามตัวดิฉันมาใช่ที่ตัวดิแันเป็นทั้ง อ.สุวิท่านบอกว่า ดิฉันเป็น ซีสมดลูก-รังไข่-หน้าอก,ตับอักเสบ,ไตอักเสบ  กระเพาะปัสสาวะอักเสบ กระเพาะอาหารอักเสบ กรดไหลย้อน  และอ.สุวิท่านบอกว่ารู้ใช้มั้ยว่า ตัวเองทำอะไรมา ตอนนี้เขาไม่ยอมนะ ให้ไปกินยาพวกนี้ก่อนนะ ตอนที่กินอาการจะเปลี่ยนไปเรื่อยนะ จะเจ็บมากนะ ทนไหวมั้ย ดิฉันก็บอกว่าไหวค่ะ อ.สุวิท่านก็เลยบอกว่าแล้วค่อยกลับมาเจรจากับเขาอีกครั้งนึงตอนนี้ให้ตั้งกองบุญให้เขาก่อน

หลังจะกลับจะบ้านอาจารย์สุวิ ก็บอกแฟน บอกแม่ก็ไม่มีใครเชื่อ พวกเขาคิดว่าดิฉันงมงาย เห็นดิฉันสบายดีแต่ ตัวดิฉันเจ็บอยู่ทุกวัน แฟนบอกให้ไปตรวจโรงพยาบาลอีกครั้งดิฉันก็ไม่ไปเหตุผลเพราะไม่มีเงินและเคยไปเช็คเมื่อไม่นานมานี่ทางโรงพยาบาลก็บอกว่าปกติ จึงตัดสินใจกินยาอาจารย์สุวิแต่เจ็บทนไม่ไหว ปวดทั้งตัว นั่งก็ปวด นอนก็ปวด  เริ่มมาดูรายการคุยไปแจกไปอย่างจริงจัง เริ่มมีความหวัง ตอนนั้นอยากมาสารภาพบาปมากเพราะคิดว่ามันทุกข์จนทนไม่ไหวแล้วถ้าไม่ได้มาสารภาพสิ่งที่ดิฉันทำไว้ก็จะอยู่กับ ดิฉันจนวันตาย เพราะคิดว่าโรคที่รักษาอาจจะไม่หายก็ได้เพราะตัวเองทำไว้เยอะมากการที่เจ้ากรรมนายเวรจะให้อภัย คงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ฆ่าเขาทำร้ายเขาแล้วจะแค่ยกมือไหว้ขอโทษเขามันคงไม่ได้รับการให้อภัยแน่ๆ พอดีเห็นเขาประกาศรับสมัครเข้าค่ายถวายพระพร

อีกอย่างนึงโรคที่ดิฉันเป็น  โรคไตอักเสบดิฉันคิดว่าอีกหน่อยคงกลายเป็นไตวายเรื่อรังแน่นอน เพราะแม่ของดิฉันท่านเป็นไตวายแม่ฟอกเลือดมาหลายปีแล้วไม่มีทางรักษาให้หายขาดได้ โดยแม่ก็เริ่มเป็นมาจากไตอักเสบเช่นกัน ดิฉันก็คิดว่าถ้าเป็นเหมือนแม่ก็คงไม่รักษาแล้วปล่อยให้ตายไปเลย สงสารแฟนเขาเราคงไม่มีเงินมากพอที่จะไปรักษาได้แบบแม่ ซึ่งตอนหลังแม่บอกให้ดิฉันกลับไปรักษาตัวที่บ้านแม่จะช่วยค่ารักษาให้ แต่ดัวดิฉันก็คิดว่าตัวเองโตแล้วมีครอบครัวแล้วสมควรที่จะรับผิดชอบตัวเอง ไม่ควรทำใ้หพ่อแม่เดือดร้อนอีก เราควรที่จะดูแลท่านให้เงินท่าน ตอบแทนท่าน จึงจะถูก จึงได้ปฏิเสธแม่ไป

และได้สมัครมาเข้าค่าย เพราะคิดว่าชีวิตเรายังไม่เคยทำอะไรให้ในหลวงท่าน ไหนก็จะตายแล้วขอไปแล้วกัน จึงขออนุญาตแฟนๆก้ห้ามแต่ไม่สนใจ สมัครจนได้ พอใกล้วันที่จะมาเริ่มลังเล ตอนนั้นยอมรับว่ากลัวอ.อุบลมากและยังดูรายการไม่ครบทั้ง 3ตอนสักครั้งก็พยายามดู แต่ก็มีอุปสรรคตลอด เน็ตหลุดบ้าง แฟนขัดบ้าง แต่ผลสุดท้ายก็ดูจนครบตอนสุดท้ายวันที่จะมาพอดี

ก่อนวันมาสองสามวันเริ่มเก็บของ เตรียมเสื้อกันหนาวมาหลายตัวมาเพราะเป็นคนขี้หนาวมากๆ พอแฟนเห็นเก็บกระเป๋าก็บอกไม่ให้มา ทะเลาะกันแรงมาก และได้บอกแฟนประโยคหนึ่งที่ทำให้เขาเงียบ ดิฉันบอกเขาไปว่า" ตัวดิฉันเจ็บไม่ได้ไม่มีใครเจ็บกับดิฉัน นอนร้องไห้บอกว่าเจ็บก็เฉยไม่ค่อยสนใจ มันทำให้ดิฉันคิดได้ว่าถ้าดิฉันตายไปก็ไม่มีอะไรช่วยดิฉันได้นอกจากบุญเท่านั้น ดิฉันอยากไปสารภาพบาปเพราะทำไว้เยอะมาก " 

วันที่มาให้แฟนมาส่งเขาก็ไม่มาจึงตัดสินมาเอง กลัวอาจารย์อุบลก็กลัว แต่คิดว่าถ้ากลัวก็ไม่ได้มา ไม่ได้สารภาพบาป ไม่ได้บุญ  ระหว่างทางที่มาก็เจอแต่คนใจดี จนมาถึงบ้านสวนพีระมิดจนได้

ขอบคุณ พี่แมวมากค่ะ ที่ให้กำลังใจ   ชีวิตนี้คงจะไม่ทุกข์  เหมือนที่ผ่านอีกแล้ว   หลังจะกลับจะบ้านสวนพีระมิดนึกขอบคุณสิ่งศักดิ์บ้านสวนพีระมิด อาจารย์อุบลทุกวัน ที่เมตตาให้โอกาสคนเลวๆคนบาปอย่างดิฉัน ได้มีมีโอกาสกลับตัวเป็นคนดีกับเขาอื่นเขาจริงๆ ในชีวิตอีกครั้งหนึง  

 พึ่งได้มีโอกาสรับรู้ว่าเป็นคนดีนี้มีความสุขจริงๆค่ะ อาจารย์ เป็นความสุขที่เงินหรืออะไรสามารถมาแลกได้เลย กว่าจะรู้ก็เกือบสายเกินไป ต้องขอบคุณที่กรรมส่งผล ขอบคุณที่ทำบาปไม่ขึ้น  ขอขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิด อาจรย์อุบล และครอบครัว.อุบลมากๆเลยค่ะ  และขอขอบคุณเพื่อนๆบ้านสวนพีระมิดทุกท่านค่ะิ  หลังจะกลับจะบ้านสวนพีระมิด อยากกัลบไปทำบุญที่บ้านสวนพีระมิดทุกวันเลย แต่เกรงใจแฟนจึงได้แต่คิด ถ้ามีโอกาสอีกจะไปบ่อยๆ   ได้ ชมอาจารย์อุบลให้แฟนฟังทุกวัน จนแฟนบอกว่า ตั้งแต่กลับจะบ้านสวนพูดมากจังเลย 

เดี่ยวจะทยอยเล่าเรื่องประสบการณ์ไปบ้านสวนพีระมิดให้ทุกคนได้อ่านนะนะค่ะ ขอตัวไปทำงานบ้านก่อนค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้ตฤนต่อสู้ต่อไปนะ   คนเราไม่มีใครไม่เคยทำผิด  แต่คนที่ทำผิดแล้วสำนึก ก็มีไม่มาก และคนที่ทำผิดแล้วมีโอกาสแก้ตัวก็ยิ่งน้อย คนที่มีโอกาสแก้ตัวก่อนที่จะหมดลมหายใจ  ก็น้อยมากๆๆ    ตฤนโชคดีมากนะที่ได้เกิดใหม่ ทั้งที่ยังมีลมหายใจอยู่ ดีกว่า รอไปเกิดเมื่อตอนเป็นวิญญาณแล้ว เพราะไม่รู้ว่าต้องไปรับโทษอยู่ที่ไหน ทรมานอีกนานแค่ไหนกว่าจะได้เกิดมาเป็นมนุษย์อีกครั้ง

ขอให้ใช้โอกาสที่ยังมีลมหายใจอยู่สร้าง กุศลให้มากที่สุด  ทำใจให้สบาย โล่ง ๆ ว่าง ๆ 

ขอบารมีพระพุทธองค์ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุก ๆ พระองค์ บารมีอ.อุบล 

ให้ตฤน มีกำลังใจ ต่อสู้  และฝ่าฟัน อุปสรรค บาปเวรนี้ไปให้ได้ เชื่อว่ามีกำลังใจอีกมากมายที่คอยเฝ้ามองและส่งกำลังใจไปให้เพื่อน ๆ ทุกคน

ลองมองหางานทำ งานที่สะดวกใก้ลบ้าน  งานที่ทำแล้วถึงแม้เงินจะไม่มาก แต่มีความสุข 

ร่างกายที่ป่วยก็ค่อย ๆ รักษา

เรื่องญาติแฟนก็ค่อย ๆ ปรับตัว

เรื่องแฟนก็ค่อย ๆ คุยกัน

และจะรอวันที่เห็นตฤน มาที่บ้านสวนพีระมิด ด้วยรอยยิ้มที่สดใสนะจ๊ะ

พรรณี  (คนที่เย็บผ้าลูกไม้ด้วยกัน  ผอม ๆ ขาว ๆ นึกออกหรือยัง)

คุณตฤณ คะ รู้สึกเห็นใจคุณมากนะคะ ยิ่งอ่านยิ่งเข้าใจว่าชีวิตที่มองไม่เห็นความหวัง

เมื่อเจอแสงสว่างก็ต้องรีบพุ่งไปหาสิ่งนั้น แล้วที่สุดคุณก็ไขว่คว้าสิ่งนั้นมาได้

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจด้วยนะคะ พิจารณาทุกคำที่อ.อุบลพูดสอนนะคะ มีประโยชน์จริง ๆ คะ

แหวนเองก็บาปหนาเหมือนกัน แม้จะยังไม่เคยได้รับการบำบัด

แต่จากการที่ติดตามรายการมาตลอด ก็ทำให้คิดกรรมชั่วของตัวเองออกเยอะมาก ๆ

และก็รู้ผลที่เกิดกับเราปัจจุบันทั้งหมด ก็ยอมรับ ไม่ได้โทษดวงซวย ไม่โทษคนอื่นอีกแล้ว

ได้เขียนสารภาพบาปไปแล้ว ผิดศีลทุกข้อ หนักสุด ข้อ 3

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ให้ธรรมทานจากชีวิตตนเองด้วยนะคะ

ตอนนี้ชีวิตพวกเราไม่มืดมนเหมือนเดิมแล้วคะ เราได้เจอแสงสว่าง ณ บ้านสวนพีระมิดแล้วคะ

                                              ขอเป็นกำลังใจ  ให้  คุณตฤนด้วยนะค่ะ 

                                               ขอให้เร่งสร้างเหตุที่ดี  เพื่อผลจะได้ดี 

                      ดิฉันก็ไม่ได้ดีไปกว่าคุณหรอกนะคะ  แต่เมื่อทราบวิธีที่จะหนีอกุศลกรรมได้

              ก็ต้องเร่งสร้าง  เกรงจะไม่ทัน   ก่อนวันสิ้นลมหายใจ

                                               " เราจงเปลี่ยนกรรมของตัวเราเอง"

เล่าต่อค่ะประสบการณ์ที่ได้ไปบ้านสวนพีระมิด

ก่อนกลับจะบ้านสวนพีระมิดวันที่5 ธันวา หลวงพ่อฤาษีลิงดำท่าน เมตตาให้อ.อุบลบอกทุกคนว่า ให้พวกเราช่วยกันปกป้องสถาบันพระมหากษัตริย์ ถ้าได้ยินใครพูดปรามาส ลบลู่สถาบันพระมหากษัตริย์ ให้เล่าเขาไปว่าเมื่อก่อนฉันก็เคยทำ แล้วมันก็เลยทำให้ชีวิต เราเป็นยังไง

หลังจากกลับจะบ้านสวนเวลา ตฤณ คุยกับใครที่เคยพูดกันเรื่องพระเจ้าอยู่หัวหรือพระราชวงค์ในทางไม่ดี หรือคุยกับเพื่อน

ก็จะเล่าเหตุการณ์ที่ตัวเองไปเจอที่บ้านสวนพีระมิดมา บอกให้ทุกคนรู้ และบอกว่าอย่าทำเหมือนฉันนะเดี๋ยวจะมีชีวิตที่ลำบากเหมือนฉัน

และหลังจะกลับจะบ้านสวนพีระมิด แฟนได้ถามว่าไปบ้านสวนไปสารภาพอะรมา จึงได้เล่าไปตามจริง ซึ่งเป็นเรื่องที่โกหกแฟนมาตลอด ปิดบังมาตลอด เรื่องแฟนคนเก่าทั้งสอง คน เห็นเขาเงียบไป ตฤณ จึงได้บอกแฟนไปว่า” ถ้ารับไม่ได้ก็ขอให้ไป เพราะสงสาร อยู่กับฉันก็คงลำบาก เพราะชีวิตฉันไม่เคยมีอะไรดีเลย และมันคงอยู่ได้แค่นี้ ฉันไม่เคยเห็นชีวิตฉันดีขึ้นเลย มีแต่ถอยลงถอยลง ชีวิตยังอีกไกล หน้าที่การงานแฟนก็ดี น่าจะได้คนดีๆ  ให้กลับไปอยู่บ้านไม่ต้องทนลำบากอยู่ห้องเช่าเล็กๆ แบบนี้  แล้วไม่ต้องมาแบ่งเงินให้ใครใช้อีกตัวเองได้มีเงินเก็บบ้าง   “

แฟนเงียบไม่พูดไม่ว่า ไม่ซ้ำเติม  เขาไม่ไป  และวันเสาร์ที่ 11 เขาเป็นคนขับรถไปส่งที่บ้านสวนพีระมิดด้วย และยังได้ไปช่วยกวาดใบไม้รอบพีระมิดด้วย เราทะเลาะกันน้อยลง 

อยากจะขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิด และ อ.อุบล ที่ได้โปรดเมตตาให้อภัยและช่วยคนเลวๆอย่างหนู กลับจะบ้านสวนพีระมิด หนูรู้สึกสบายใจมาก ชีวิตหนูไม่เคยมีความสุขแบบทุกวันนี้มานานมากแล้ว รู้สึกได้ว่าคนรอบข้างที่เราเจอมีแต่คนที่ดีกับ เริ่มมองเห็นลู่ทางทำมาหากินบ้างแล้ว

และอยากจะขอบคุณ พี่ คนที่เอาเงินให้ ตฤณ 100 บาท ก่อนกลับจะบ้านสวน ฯ(ลืมถามชื่อพี่เขาเพราะงง ตกใจ ว่าเขาเอามาให้ทำไม ไม่เคยคิดว่าใครจะให้เงินตัวเอง) ตอนแรกจะไม่รับแต่ก็เกรงใจพี่เขากลัวเขาเสียน้ำใจ จึงรับมา  เพราะพี่เขาบอกว่าสงสาร ตฤณ  ระหว่างทางกลับบ้านไปได พี่อ็อด และสามี ได้เมตตาให้ติดรถกลับบ้านด้วย  จึงได้ชวน พี่แหม่มที่ได้คุยกับ กลับด้วยกัน เพราะพี่เขาบอกว่าอยู่ ไทรน้อย นนทบุรี

ระหว่างทางนั่งรถกลับ ได้เล่าให้พี่แหม่มฟังเรื่องที่ พี่ (คนใต้) ให้เงินตฤณ 100 บาท ว่า ตฤณ เอาเงินพี่เขาไปทำบุญให้พี่เขาดีมั้ย  แต่ก็ได้ เปลี่ยนใจเพราะ ตอนที่ลงจะรถพี่อ็อด แถวเมืองทอง ตฤณ ได้ชวนพี่ แหม่มขึ้นรถแท็กซี่ เพราะกระเป๋าหนักด้วยชวนกันหารค่ารถ

แต่พี่แหม่มบอกว่ามีเงินติดตัวแค่ ยี่สิบบาทเอง  ตฤณ จึงได้ชวนพี่เขานั่งรถตู้และจ่ายค่ารถให้พี่เขา และได้ให้เงิน ที่พี่ เขาให้ ตฤณ มา 100บาท กับพี่แหม่มไปเพราะฟังเรื่องชีวิตที่พี่เจอนะเวลานี่หนักกว่า ตฤณ ด้วยซ้ำ และเขายังมีลูกและสามีที่ต้องรับผิดชอบด้วย 

และเมื่อวันเสาร์ ที่ 11 ธ.ค. แฟนซึ่งเคยห้ามไม่ให้ไปบ้านสวนพีระมิด เป็นคน ขับรถไปส่ง ที่บ้านสวนพีระมิดด้วยตนเอง

พอไปถึง ตฤณ  บอกแฟนว่าไม่ต้องเข้าไปก็ได้ เดี๋ยวค่อยมารับ จะไปวัดก่อนก็ได้ เพราะแฟนดูรายการไปไม่ครบ ตามกฏกติกา

บ้านสวนพีระมิด กลัวว่าตัว ตฤณ จะโดนลงโทษ จึงห้ามเขาเข้าไป  แต่เขาอยากเข้าไปจึงบอกว่าก็ได้  แต่ห้ามคิดปรามาส ลบลู่ หรือสงสัยอะไรทั้งสิ้นนะ 

แฟน จึงเข้าไปและได้ ช่วยกวาด ขยะ รอบๆ พีระมิด 

ปรากฏว่า ระหว่างทาง ขับรถกลับบ้าน แฟน ได้ บอกว่า อาการปวดเท้าซึ่งเป็น มาหลาย ปี ไปหาหมอก็ไม่หาย หมอบอกผ่าตัดก็ไม่แน่ใจว่าจะหายรึเปล่า   อาการปวดเท้าเขาหายไป

ข่าวดีสำหรับ ตฤณ  ตอนนี้ก็คือ  ตฤณ  กำลังตั้งท้อง  พึ่งตรวจด้วยตัวเอง เมื่อ ตอนเช้า วันที่  19  ธ.ค. แฟน ตฤณ เขาดีใจมาก

เขาสัญญาว่าจะไม่ทำให้ ตฤณ ทุกข์ใจ เหมือนที่ผ่านมาอีก 

และ ตฤณ  ก็ได้ไป บ้านสวนพีระมิด  เพื่อขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิื์์ที่บ้านสวนพีระมิด และอาจารย์ อุบล และครอบครัว  อีกครั้ง

เพราะ การที่มีลูกเป็นสิ่งที่ ตฤณ กับแฟนอยากได้นานแล้ว  และเชื่อว่าการมีลูกจะช่วยให้ชีวิต ครอบครัวดีขึ้น

จะทำให้ ตฤณ กับแฟน ไม่ทะเลาะกันอีกเพื่อลูก ลูกจะทำให้เราสองคนระวัง กาย วาจา ใจ  มากขึ้น เพราะรักลูก

และเริ่มมีคนติดต่อเรื่องงาน เข้ามาบ้างแล้ว  หลายทาง  กำลังตัดสินใจอยู่ว่าจะเอาไงดีคิดว่าหลังปีใหม่ ตฤณ คงได้งานทำแน่นอน 

และคงมีโอกาสได้ไปทำบุญ บ้านสวนพีระมิด บ่อย ๆ

 ลืม บอกไปว่า

โรค และ อาการที่เรู้สึกเจ็บ แปลบ อยู่ ทั้งหมด ตอนนี้ได้หายไปหมดแล้ว

จะมีเจ็บบ้างแป็บ ๆ เวลาตัว ตฤณ เองจะทำอะไรผิด

มีอยู่วันหนึ่ง

วันนั้นโกรธ แฟน มาก ลืมตัว

เจ็บ แปลบตรงหน้าอก แรงมาก

จึงได้รู้สึกตัว ว่าเราทำพลาด แล้ว

ได้นึก ขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิด ในใจ ว่า หนูขอโทษ

และ พยายามระงับความโกรธ ของตัวเอง

อาการเจ็บที่หน้าอกจึงได้หายไป

คุณตฤณ

แสดงความยินดีด้วยนะคะ กับชีวิตใหม่ที่กำลังจะเกิดขึ้นกันคุณ

เป็นของขวัญให้คุณได้พบความสุขอีกครั้งนะคะ

ชีวิตใหม่ของคุณเริ่มต้นแล้วคะ ดีใจด้วยจริง ๆ

ที่มีความสุขทุกด้านอย่างรวดเร็วคะ

ยินดีกับตฤน ด้วยน่ะเรื่องลูก   ลูกคงจะเป็นผู้มีบุญน่ะ พอเขาจะมาเกิด แม่กับพ่อก็มีความสุขขึ้น   ชีวิตก็สดใสขึ้น   และเขาคงอยากมาทำบุญที่บ้านสวนฯ น่ะจึงมาเกิดเป็นลูกตฤน  พาเขามาทำบุญบ่อย ๆ น่ะเขาคงอยากมาทำบุญ มาสร้างบารมีที่นี่นะ

ขออนุโมทนาบุญกับ คุณตฤณ และกับทุกท่าน  นกก็เป็นคนหนึ่งที่ผิดศีลทั้ง 5 ข้อแต่ด้วยสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ทุกท่านทรงเมตตา และด้วยความกรุณาของ อ.อุบล และครอบครัว ทางสว่าง ความสุขทุกด้านรออยู่ข้างหน้า พวกเรามุ่งมั่นทำความดีที่แท้จริง(ทั้งกาย วาจา ใจ) และสร้างบุญหนี้ตอต่อไปกันเถอะ  สาธุ

กราบ อาจารย์อุบล

          ผมชื่อ นายคุณากร  ศิริกุลธรรมา อาชีพ ขายอะไหล่รถยนต์ ที่ จังหวัด ลำปาง  มาบำบัด เมื่อวันที่   18 ธันวาคม 2553 ด้วยปัญหาดังต่อไปนี้ครับ

                 1. ปัญหาเรื่องไตที่กำลังเริ่มจะเสื่อม หลังจากทำการผ่าตัดเปลี่ยนไตมาได้ 18 ปี 

                 2. ปัญหาเรื่องปวดไหล่(ปวดร้าวลึก) เป็นมาสัก 1 อาทิตย์

                 3.  ปัญหาเรื่องหนี้สิ้น

          กรรมที่กระทำด้วยความคิด

                  1. คิดจาบจ้วงสถาบันพระมหากษัตริย์

                  2. คิดเรื่องการเอาเปรียบทางเพศกับผู้หญิง

                  3. คิดไม่ดีกับการแต่งกายของอาจารย์อุบล และ การวิธีการบำบัดของท่าน

                  4. คิดอิจฉาผู้ชายที่เค้ามีแฟนสวยๆ 

          กรรมที่กระทำด้วยการพูด

                  1. วิจารณ์สถาบันพระมหากษัตรยิ์

                  2. วิจารณ์นักการเมืองเรื่องคดโกง

                  3.  เถียงกับคุณพ่อ อย่างไม่เคารพนับถือท่าน

                  4. โกหกคุณแม่เรื่องการใช้จ่ายเงินทอง จ่ายมากก็บอกจ่ายไปน้อย 

                  5. ทะเลาะกับพี่สาวบ่อยๆ เรื่องการออกไปทำธุระข้างนอกนานๆ

           กรรมที่กระทำด้วยการกระทำ

                  1. นอนหันเท้าไปทางพระบรมฉายาลักษณ์ของพระเจ้าอยู่ห้ว

                  2. ฆ่ามด ปลวก ยุง ไส้เดือน หมัด เห็บ หนู หนอนน้ำ จิ้งจก คางคก กบ หอยทาก ถอยรถไปทับลูกสุนัข ฆ่าไก่ ปู ปลา หอยแครง แพะ     

                  3. ตีสุนัข บีบคอนก เมื่อเค้าจิกและข่วน เมื่อผมให้อาหารเค้าไม่ตรงเวลา

                  4. ขายสินค้า แล้วเขียนเพิ่มราคาให้ช่าง ไปเก็บเงินลูกค้าแพงๆ

                  5. หมกมุ่นในเรื่องทางเพศและลามก (ดูเว็บไซต์โป๊  ดูผู้หญิงอาบน้ำ เบียดผู้หญิงเวลาอยู่ในรถเมล์)

                  6. ขโมยหอยเบี้ยร้านอาหาร และ มอเตอร์รถบังคับของน้องชาย

                  7. ดูเว็บไซต์ที่วิจารณ์ราชวงศ์ 

         การรักษาที่ผ่านมานั้น ก็ต้องมาตรวจเลือดและปัสสาวะ ทุกๆ 2 เดือน ที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ผลก็ดีมาตลอด แต่ระยะหลังๆ ของเสียในเลือดเริ่มสูงขึ้น แพทย์ให้ระมัดระวังเรื่องการทานเนื้อสัตว์ และ การทานอาหารที่มีการใส่เกลือ(รสเค็ม)

         เมื่อตัดสินใจมาขอรับการบำบัด  จาก อาจารย์อุบลนั้น ก็ได้รับความเมตตาจากอาจารย์อุบลอย่างมากมาย ไม่ใช่เฉพาะการบำบัดเรื่องอาการป่วยเท่านั้น อาจารย์ยังมีเมตตาแนะนำถึงเรื่องหลักธรรมะ การดำรงชีวิต และ มุมมองต่างๆ ในการดำเนินชีวิต ทำให้มีสติ และ ปัญญาในการไปดำเนินชีวิตต่อไป อย่างคนดีมีศีลธรรม

                      1. เรื่องการเป็นโรคไตนั้น อาจารย์บอกให้ทราบถึงว่า กรรมที่่ผมเคยกระทำมาในอดีต นั้นคือ ผมรู้เห็นยินดีในความตายของผู้อื่น  กรรมอันนี้ ผมยอมรับว่า ผมเป็นคนที่ชอบ การวิพากษ์วิจารณ์สิ่งที่ผมได้อ่านจากหนังสือพิมพ์ เมื่อผมอ่านเจอเรื่องที่ ผู้ค้ายาเสพติด ถูกตำรวจวิสามัญฆาตกรรม ผมก็มักจะพูดขึ้นมาเสมอว่า "ตายเสียได้ก็ดี"

                        สิ่งที่ผมชอบพูดและสะใจกับความตายของผู้อื่นนั้น อาจารย์อุบลบอกว่า มันเป็นสิ่งที่ยิ่งผมพูดและสะใจมากเท่าไร ผลร้ายก็จะมาสะสมในชีวิตของเรามากยิ่งขึ้นไปเรื่อยๆทำให้เกิดอาการเจ็บป่วยขึ้นได้ ในกรณีของผม ก็คือ ทำให้ผมเป็นโรคไต และ สุดท้ายก็เป็นไตวายเรื้อรัง และ ก็ต้องทำการผ่าตัดเปลี่ยนไต

                       เมื่อผมได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนไตแล้ว ผมยังไม่เปลี่ยนแปลงตัวเองในการหมั่นสร้างความดี(ทำบุญ) รักษาศีล ให้ทาน ทำสมาธิ ก็ยังปฎิบัติตัวเองไปในทางที่หลงทางอยู่เป็นอาจิณ ด้วยการกระทำที่ผมกล่าวมาแล้วข้างต้นทุกข้อ ทำให้ผลกรรมต่างๆ ที่ผมกระทำมานั้น รวมตัวเป็นกรรมรวมตัว ส่งผลให้ไตที่รับการเปลี่ยนมานั้น เริ่มเสื่อมลง

                      สิ่งที่อาจารย์อุบลแนะนำต่อผม นั้นคือ หมั่นทำบุญ และ อุทิศบุญให้กับผู้ที่มอบไตให้กับผม โดยการทำความดีทุกอย่าง เมื่อกระทำแล้ว ก็อุทิศให้กับเค้า พยายามนั่งสมาธิให้ได้ เพราะ การนั่งสมาธิ จะสามารถทำให้กรรมต่างๆ เริ่มทุเลาเบาบางไป และ ก็จะทำให้กรรมหมดสิ้นไปได้

                    2.  เรื่องอาการเจ็บปวดที่ไหล่นั่น อาจารย์ก็บอกว่า เป็นกรรมที่เกิดจากการถูกลงโทษ จากท่านท้าวเวชสุวรรณ เพราะว่า ผมจาบจ้วงสถาบันพระมหากษัตริย์ และ คิดไม่ดีในเรื่องการแต่งกายของอาจารย์ ทำให้ผมมีอาการปวดไม่หายสักที

                          อาจารย์ก็อธิบายให้ผมฟังว่า การที่ผมคิดไม่ดีในเรื่องการแต่งกายของอาจารย์ ผมยังได้รับความเจ็บปวด ซึ่งแท้จริงแล้ว อาจารย์ก็เป็นบุคคลธรรมดา แต่ผมยังทำการจาบจ้วงสถาบันพระมหากษัตริย์อีก คิดว่า การกระทำของผมจะมีผลเป็นอย่างไร

                         ผลก็คือ หน้าที่การงานผมจะตกต่ำ มีหนี้สิน

                          อาจารย์ก็มีเมตตา แนะนำแนวทางให้ผมปฏิบัติตัวให้ผมใหม่ แต่ก่อนอื่นผมจะต้องขอขมาต่อพระเจ้าอยู่หัวในสิ่งที่เคยจาบจ้วงพระองค์ท่านเสียก่อน ก็ต้องกล่าวคำขอขมาท่าน และต่อมาก็ขอขมาต่ออาจารย์อุบล แต่อาจารย์อุบลก็จะบอกกล่าวว่า อาจารย์ไม่เคยโกรธ หรือ ชังใครที่ คิด พูด เขียนวิจารณ์อาจารย์ แต่ยิ่งอาจารย์ยิ่งพูดเท่าไร ผมก็ยิ่งเห็นน้ำใจอันกว้างใหญ๋ไพศาลของท่าน แต่ผมก็ต้องทราบว่า อาจารย์ไม่ใช่คนธรรมดา เหมือนกับผู้หญิงทั่้วไป อาจารย์มีพระพุทธองค์ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านท้าวเวชสุวรรณ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย คอยช่วยอาจารย์และอยู่กับอาจารย์ตลอดเวลา ดังนั้น ผมก็ต้องล่วงเกินต่อท่านเหล่านี้ ผมต้องขอขมาต่อท่านเหล่านี้

                         เมื่อผมทำการขอขมาต่อท่านเหล่านี้แล้ว อาการปวดที่ไหล่ผมก็หายทันที แต่สิ่งที่อาจารย์จะกำชับอยู่ตลอดเวลาว่า ไม่อยากให้ใครมาจาบจ้วงต่อพระเจ้าอยู่ห้ว เพราะ พระองค์ท่านอุทิศชีวิตให้กับประชาชนคนไทยมาตลอด โดยไปบอกกล่าวกับคนที่ผมรู้จัก ญาติมิตรสหายทั้งหลาย ที่ยังทำการจาบจ้วงพระองค์ท่านอยู่ว่า ให้ดูว่าผลที่เกิดขึ้นกับผมเป็นเช่นไร แค่ผมคิดปรามาสอาจารย์อุบลที่เป็นสามัญชน ผมยังได้รับความเจ็บปวดที่ไหล่ยิ่งไปจาบจ้วงพระองค์ท่าน ผลก็จะยิ่งหนักไปกว่าเสียอีก

                         ผมต้องขอขอบคุณ พระพุทธองค์ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านท้าวเวชสุวรรณองค์สฟิงค์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่อยู่บ้านสวนพีระมิด อาจารย์อุบล อาจารย์มงคล คุณท๊อปที่มีเมตตาต่อผม ทำให้ผมได้กลับเนื่้อตัวกลับใจเป็นคนดีของสังคมอีกครั้ง

ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับทั้งคุณตฤณและคุณคุณากรค่ะ

และก็ขอแสดงความดีใจกับ

ชีวิตใหม่ที่จะช่วยนำพาให้คุญตฤณมีความสุขมากมายยิ่งขึ้น

สาธุ สาธุ สาธุ

ค่ะ

หนูชื่อ รินพร ร่มเย็น อายุ 20 ปี ค่ะ เป็นนักศึกษา

ประมาณสองสัปดาห์ที่ผ่านมาหนูมีอาการปวดหัวและปวดตา

ซึ่งตอนแรกหนูไม่ทราบว่าเหตุผลที่หนูปวดหัวนั้นเป็นเพราะอะไร

แต่พอนึกดูก็คิดว่าอาจเป็นเพราะวันที่ไปเข้าค่ายรุ่น7 หนูได้สารภาพผิด

ว่าหนูคิดไม่ดีกับอ.อุบล แต่ตอนนั้นหนูรู้สึกกลัวและหนูไม่ได้พูดขอขมาคะ

ตอนที่หนูปวดหัวหนูก็ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะอะไร ซึ่งตอนนั้นรู้สึกปวดมากคะ

แต่พอหนูรู้สึกว่าหนูอาจจะทำอะไรที่ผิดเกี่ยวกับความคิด หนูก็ไปไหว้พระพุทธรูป

ที่บ้านแล้วขอขมา และบอกว่าถ้ามีโอกาสหนูจะไปขอขมาที่บ้านสวนพีระมิดคะ

แล้วอาการหนูจากที่ปวดหัวมาก ก็ดีขึ้นค่ะ และเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาหนูก็ได้ไป

บ้านสวนพีระมิด ซึ่งหนูได้ไปใช้แรงกายยกอิฐและเข็นอิฐหลายรอบค่ะ

ขณะที่อยู่ในบ้านสวนพีระมิดหนูไม่รู้สึกปวดหัวเลยค่ะ

แต่เนื่องจากว่าวันนั้นหนูและคุณครูกลับก่อนตั้งแต่ตอนบ่ายโมงกว่า หนูจึงไม่ได้บำบัด

หนูก็ได้ไปขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่อหน้าภาพองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าค่ะ

หลังจากกลับมาหนูรู้สึกดีขึ้น และตอนนี้หนูไม่ปวดหัวแล้วค่ะ

หนูขอขอบพระคุณองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลวงพ่อฤษีลิงดำ

ท่านอาจารย์อุบล และครอบครัว ท้าวเวสสุวรรณ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์

ที่สถิตอยู่ ณ บ้านสวนพีระมิด ที่โปรดเมตตาแก่หนูในทุกๆครั้งที่หนูได้ไปบ้านสวนพีระมิด

ที่ได้โปรดเมตตาช่วยให้หนูหายจากอาการต่างๆที่หนูได้ไปบำบัดค่ะ และ

หนูขอขมาองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลวงพ่อฤษีลิงดำ

ท่านอาจารย์อุบล ท้าวเวสสุวรรณ และสิ่งศักดิ์สิทธ์ทุกๆพระองค์

หากหนูได้เคยทำสิ่งใดที่ผิดไปหรือที่เป็นอกุศล ทั้งทางกาย วาจาและใจ

โดยเฉพาะทางความคิด หนูขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธ์ทุกๆพระองค์ค่ะ

สวัสดีครับท่านอาจารย์อุบลและทุกท่าน

ผมพลทหาร ศิรินพงศ์ เพชรแสงศรี อายุ 26 ปี ประจำรอยู่ กองพันสารวัตรทหารเรือที่ 2 กรม ส.ห.ท.ร จังหวัดชลบุรี

เมื่อวันที่ 26 ธ.ค. 2553 ที่ผ่านมา ผมได้ไปที่บ้านสวนพีระมิด พบกับอาจารย์อุบล เนื่องผมมีอาการเป็นจุดดำๆ ลอยอยู่นัยตาไปมา นานมากเป็นเวลา 7 ปี แต่ผมไม่เคยไปรักษาที่ไหนมาก่อน เพราะฐานะทางบ้านผมค่อนข้างจะไม่ค่อยดี เลยไม่ได้ไปรักษาที่โรงพยายาลที่ไหนเลย

ผมไม่เคยรู้เลยว่าอาการที่ผมเป็นนี้เกิดจากอะไร เพราะอยู่ๆมันก็ขึ้นมากเอง แต่พอได้พบกับอาจารย์อุบลแล้ว ทำให้พบเข้าใจว่าสื่งที่เกิดขึ้นมานั้นเป็นเพราะการทำบาปของผมเอง ผมได้สารภาพบาป กับอาจารย์อุบล ผมเคยเคยไม่ดีกับอาจารย์อุบล เคยคิดอะไรไม่ดีกับผู้หญิง เคยทำไม่ดีกับ พ่อ แม่ เคยล่วงเกิน เชื่อพระวงศ์ด้วยสายตา เคยฆ่าสัตว์ เล็กๆ เช่น มด ยุง เป็นต้น ทุกสิ่งที่ผมได้สารภาพไปผมรู้สึกดีมากอาการตาที่เป็นจุดดำๆได้หายไปกว่า 90% ผมดีใจมาก

ผมขอขอบคุณพระคุณองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลวงพ่อฤษีลิงดำ ท่านอาจารย์อุบล และครอบครัว ท้าวเวสสุวรรณ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ ที่สถิตอยู่ ณ บ้านสวนพีระมิด ที่ได้แสดงฤทธิ์ฉับพรรณรังสี ให้ตาผมมีอาการดีขึ้น มากกว่า 90% ผมตั้งจิตไว้ว่า ถ้าผมปลดประจำการทหาร ซึ้งจะปลดในวันที่ 1 ม.ค. 2554 นี้ หลังจากนั้นผมจะมาใช้แรงกายสร้างบุญในบ้านสวนพีระมิด เป็นเวลา15 วัน เป็นการขอบพระคุณองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลวงพ่อฤษีลิงดำ ท่านอาจารย์อุบล และครอบครัว ท้าวเวสสุวรรณ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ ที่สถิตอยู่ ณ บ้านสวนพีระมิด ที่เมตตาผม

สุดท้ายนี้ผมขอขมาพระคุณองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลวงพ่อฤษีลิงดำ ท่านอาจารย์อุบล และครอบครัว ท้าวเวสสุวรรณ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ ที่สถิตอยู่ ณ บ้านสวนพีระมิด และองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและเชื่อพระวงศ์ทุกพระองศ์ที่ผมได้ล่วงเกินทั้งทางกายวาจาและความคิด โดยเฉพราะความคิดที่มักจะเกินขึ้นแบบฉับพลัน ผมตั้งใจจะกลับตัวปรับปรุงตัวเองทุกด้านที่ไม่ดี (สาธุ)

ดิฉัน อรุณรัตน์ เปรมฉัตรปริพัต

ดิฉันไม่เคยมาบ้านสวนค่ะได้แต่ดูทางเนทค่ะและจะติดตามแทบทุกวันที่เข้าพยายามอัพเดทตลอดค่ะ และทุกครั้งที่ดุคิลปก็จะร่วมอนุโมทนาพร้อมกับทุกท่านที่เข้ามาบำบัดกับอาจารย์อุบล แต่ก็แปลกว่าทำไมถึงเกิดอาการเหมื่อนไฟดูดรอบตัวบางทีก็เป็นเหมื่อนขนลุกแม้แต่กำลังเขียนอยู่นี้ก็ให้รู้สึกขนลุกอยู่เลยค่ะ ทำให้อยากมาบ้านสวนมากๆๆเลยค่ะ อีกอย่างค่ะที่อัศจรรย์มากคือดิฉันเคยใช้สบู่โรสพาเมล่าใช้ถูตัวรู้สึกผิวพรรณดีสะอาดมากค่ะและที่สำคัญคือจิตใจเย็นไม่โกรธง่ายเลยค่ะยังอยากได้อีกเลยค่ะเพราะตอนนี้หมดแล้วที่มีใช้เหลือแต่สบู่ล้างหน้าอโรเวล่าค่ะ  ถ้ามีโอกาสก็จะรีบมาทันทีค่ะสาธุและขออนุโมทนากับทุกๆๆท่านด้วยนะคะท่านที่ป่วยก็ขอให้หายป่วยท่านที่ลำบากทั้งการครองชีพและการค้าก็ขอให้เจริญก้าวหน้าหมดทุกข์หมดโศกหมดโรคภัยไข้เจ็บทำมาค้าขึ้นร่ำรวยๆๆๆทุกๆๆท่านค่ะ สาธุ และต้องขอขอบพระคุณองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤษีลิงดำ ท่านท้าวเวสสุวัณ และสิ่งศักดิ์ที่บ้านสวนปิรามิดที่ให้โอกาสให้พวกข้าพเจ้าได้มีดวงตาเห็นธรรมยิ่งๆๆขึ้นค่ะ

กราบเท้า อ.อุบล ที่เคารพ

            ผมสุเมธ พฤทธเมธวิสุทธิ์ เริ่มดูรายการ คุยไปแจกไป ตั้งแต่เดือน มกราคม 2553 จากการที่น้อง เอ " และ น้อง ธต" เปิดเจอในทีวีดาวเทียม ช่อง MV Bangkok ดูรายการแนวแก้กรรมมานาน ชอบทุกอาจารย์ ไปมาหลายอาจารย์ หลายแห่ง หลายสำนัก จึงชอบรายการ อ.อุบล มาก ศรัทธามาก

           พอดู ได้ซัก 2-3 ครั้งก็ยิ่งทึ่ง ยิ่ง ศรัทธา อยากจะไปหาอาจารย์ แต่ก็ไม่รู้อยู่ที่ไหน ไปยังไง เห็นเบอร์โทรในรายการ รีบโทรไปยิ่งงงใหญ่ เพราะอาจารญ์ อุบล บอกให้หาวิธีถามคนที่เคยไปเอาเอง ก็เลยต้องหาเบอร์คนในรายการที่เคยออกแต่ก็ไม่สำเร็จ เฮ่อ...แต่ก็ยังไม่หมดกำลังใจ

           เดือน เมษายน 2553 ต้องไปไหว้ สุสานของคุณแม่ ที่ ฮูลิน ซึ่งอยู่ สระบุรี ใกล้ทางไปบ้านนา นครนายก หลังจากกราบไหว้เสร็จจึงรีบเดินทางไป ไปแบบมั่วๆ สุ่มถามไปเรื่อย จนสำเร็จ โชคดีจริงๆ เทวดาเข้าข้างนำทางให้ พอไปถึง ยิ่งตะลึงใหญ่ งง ทำไมคนมามาก นั่งรอก็มาก ขุดดิน ขนทรายก็มาก ทำงานกันใหญ่ ร้อนจะตายแดดก็เปรี้ยงซะขนาดนั้น ไปลงชื่อเข้าคิวเสร็จ ก็ชวนครอบครัวไปขนดินกัน 9 คันรถ เหนื่อยแฮกๆเลย ไม่ได้ทำงานหนักอย่างงี้มานานเกือบ 20 ปีแล้ว สู้ๆ บอกตัวเอง และครอบครัวไว้ เสร็จก็ไปทานข้าว โอ้โฮ .. อาหารเจ ถูกใจเลย กินประจำมา 3 ปีแล้ว

           พอถึงเวลา บำบัด นั่งรอคิว ฟังเรื่องของคนโน้น คนนั้น คนนี้ ทุกๆคน นานมาก นาน...จริงๆ หลายชั่วโมง จนลูกคนเล็กโกรธ โมโห จะกลับบ้านท่าเดียว ส่วนคนอื่นนั่งหลับไปหลายรอบ รวมทั้งตัวผมด้วย หลับไปหลายครั้ง สัปหงกไปหลายหน  ในที่สุดก็ถึงคิวผมจนได้ ฮึ่ม..!. คนสุดท้ายเลย หลังจากแนะนำตัวเสร็จ อ.อุบล บอกว่าอีกหน่อยจะได้เป็นกำลังหลักในการสร้างพระมหาพีระมิดองค์ใหญ่ และมหาพีระมิดทุกๆองค์ อันนี้.. ก็ยิ่งงงใหญ่เลยทีนี้ จากนั้น ก็กราบเรียนความต้องการที่มา ที่ต้องการบำบัด คือเรื่องการเงิน, หนี้สินมากมายกว่า 28 ล้านบาท , ต้องการเซ้งร้านค้าที่เซ็นทรัลพระราม 2, ครอบครัวทะเลาะกัน จนเกือบจะเลิกรากันไปแล้ว, การค้าขายที่ยำแย่ เลวร้ายที่สุดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทำให้ขาดสภาพคล่องทางการเงิน จนอยากจะเลิกกิจการ มืดแปดด้านจริงๆ มีโรคในตัวบ้าง เช่นปวดหน้าขาซ้ายประจำมา 7-8 ปีแล้วไม่หาย ,เป็นริดสีดวงทวาร ส่วนของแฟนผม ก็เป็นโรคท้องอืด ท้องบวม เวียนหัว โลกหมุน อยากหางานใหม่ทำ ลูกก็เป็นโลกอ้วน เป็นสิวที่หน้า และที่หลังจำนวนมากๆ รักษาไม่หายซักหมอเลย  

           ความชั่วของตัวเองที่สารภาพ หลักเลยคือความเจ้าชู้มากๆ... นอกใจแฟน ให้ขอโทษ ขอขมาแฟน แล้วอย่าทำอีกนะความชั่ว แหม....! โคตรอาย..อาย จริงๆ  บอกใครก็อายแล้ว ประจานตัวเองต่อหน้าคนอื่นๆยิ่งอาย นี่ต้องประจานตัวเองออกทีวี ทำไมเรามันบ้า และใจถึงขนาดนี้ สะใจจริงๆ. .!  แต่พอพูดความลับ ความชั่วๆที่อยู่ในใจออกมาปุ๊บ เหมือนบ่มหนองร้ายในตัวออกไป เอาความชั่วในใจออกมา พอความชั่วออกมา หมดแล้ว ในใจจึงโล่ง รู้สึกสะอาดขึ้น ค่อยมองเห็นความดี ที่ทำมามากมายในตัวเราบ้าง เหมือนกลับมาเป็นคน อีกครั้งหนึ่งเลย

            เดือนกันยน 2553 กลับไปบ้านสวนพีระมิด อีกครั้ง เป็นครั้งที2 ถึงแม้จะช้าเกินไป แต่ก็ดีใจมากๆ ไปเพื่อ

1.ไปขอบคุณพระพุทธองค์ ครูบาอาจาจารญ์หลวงพ่อปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ เทพเทวดาทุกท่านอันมีท่านท้าวเวสสุวรรณ เป็นหลัก องค์พ่อสฟริงค์ ที่เมตตา

2.สามารถเซ้ง ร้านค้าที่ห้างเซ็นทรัลพลาซ่า พระราม 2 ได้ แปดล้านห้าแสน

3.เอารถเข้ารีไฟแนนซ์ ได้ 3 คัน ทั้งๆ ที่มี แบล๊คริช

4.ใช้หนี้ แบงค์ได้ เจ็ดล้านกว่า และ ใช้หนี้เจ้าหนี้นอกระบบได้ ห้าล้านหกแสนบาท รวมกว่า สิบสองล้านบาท

5.สามารถขอเช่าเซ้งต่อ ร้านค้าที่ มาบุญครอง ต่ออีก 10 ปีได้ ทั้งๆที่มีแบล็คริชอยู่ อภินิหารจริงๆ

                รู้สึกละอายใจมาก ที่ตัวเองทำชั่วมาเอง แต่ไม่ยอมรับกรรมตามปรกติ กลับมาขอปาฎิหารย์แล้วค่อยชดใช้กรรมอย่างื่น ด้วยการทำบุญ ทำความดี ตอบแทน จึงมาขอถอนคำขอทุกอย่าง และจะตั้งใจทำความดีด้วยตัวเองต่อไปตลอดชีวิต โดยเฉพาะการมาช่วยทำงาน และขอมาสร้างบ้านใช้ชีวิต อยู่ที่บ้านสวนพีระมิด แล้วคอยช่วยเหลือคนต่อไป วันนั้น เอาผ้าห่มมาถวาย 150 ผืน เต้นท์ 5 หลัง อ.อุบล เมตตา มาก...ก วันนั้น

                 วันต่อมา และ ต่อ....ต่อ ..มา ก็ไปบ้านสวนพีระมิดเป็นประจำทุกเสาร์ และอาทิตย์ อ.อุบลตกลง ขายที่ดินให้ 40 ตรว. ดีใจมากๆ ทั้งครอบครัวเลย เพื่อก็ขอ แจมมาอยู่ด้วย อ.เมตตาจริงๆ แต่ก็กลัวว่าจะทำผิด กฏสวรรค์ ที่นั้นมาก กลัวถูกการลงโทษ แล้วในที่สุดก็ทำผิดเองอีกจนได้ เพราะไม่ค่อยได้ดูรายการ ทั้งๆทีรับปากอาจารย์ว่าจะดูรายการตอนของตัวเองที่จะออก ก็มันง่วงนอนเพราะได้แต่ดูรายการตอนคืนวันจันทร์ เที่ยงคืน ถึง ตี2 จึงเผลอหลับ แล้วยังชอบโทรมาคุยกับอ.อุบล บ่อยๆ หลายๆครั้ง หลายเวลา ทั้งกลางวัน และกลางคืน (ก็เพราะรักและเคารพ คิดถึงอ.อุบลนี่) โดยไม่ยอมอ่านกฏกติกาในเว็ปไซด์ ที่ห้ามโทรมาเกินเวลา ขอความช่วยเหลือ บำบัดนอกเวลาที่ได้กำหนด เพราะความขี้เกียจดู ขี้เกียจอ่าน เลยทำให้ถูกลงโทษ

1.เจ็บหน้าอกขวา และด้านหลังขวา อย่างรุนแรง แรงที่สุดในชีวิต อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน อ.อุบล ให้ไปอ่าน กฏกติกาในเว็ป อย่างละเอียด จึงหายเจ็บลง

2.ค้าขายของไม่ได้หลายวันติดต่อกัน ต้องมาขอขมา ออกทีวี จึงค่อยกลับมาค้าขายดีขึ้น

3.ทำไห้ อ.อุบล ป่วยเป็นหวัด ไม่มีเสียงพูด นานกว่า 1 อาทิตย์ และไม่สามารถช่วยคนได้ 1 วัน

4.ตัวเองเลยป่วยเป็นหวัด งอมแงมกว่า 2 อาทิตย์ ค้าขายไม่ดีกว่า 2 อาทิตย์ แฟนก็เจ็บเพดานเหงือกบนในปากนาน1อาทิตย์ ลูกก็กัดลิ้นตัวเอง

                   สมนำหน้าตัวเองที่โดนลงโทษ สมควรแล้วจะได้เป็นบทเรียนกับตัวเองและกับผู้อื่นๆ ต่อไป จึงจดจำไว้ .

             ทำไมอ.อุบล เก่งอย่างนี้ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ในบ้านสวนพีระมิด ตั้งแต่พระเมตตาของพระพุทธองค์ ทุกๆรพะองค์ ครูบาอาจารย์ ทุกๆท่าน อันมีหลวงพ่อปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำเป็นที่สุด ฤทธิ์ธานุภาพของเทพเทวดาทุกๆองค์ อันมีท่านท้าว ปู่เวสสุวรรณ เป็นหลักมั่น และความอนุเคราะห์เปิดทงของอค์พ่อสฟริงค์ ขอกราบแทบเท้าสิโรราบหมดตัว หมดใจ ขอบพระคุณ อย่างสูงสุดตลอดไปที่เมตตา เหล่านุษย์ทั้งหลาย เปิดโอกาสให้ทุกคน ได้สารภาพผิด พิพากษาทันที และให้โอกาสในการเริ่มต้นชีวิตใหม่ โอกาสในการเริ่มทำความดี เกรงกลัวในการคิดชั่ว พูดชั่ว และทำความชั่ว แล้วคอยตามดูแลความประพฤติไปกับเราทุกที่ เหมือนครูคอยตามดูแลสั่งสอนนักเรียน ช่างเหมือนโรงเรียนธรรมะ ธรรมชาติ จริงๆ  

            ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ที่ให้โอกาสในการเล่าประสบการณ์ ที่เกิดขึ้น จริงๆ กับตัวเองครับ

จาก.....................ลูกเขยแม่ยาย

กราบเท้าอาจารย์อุบลที่เคารพ

                         ปาฎิหารย์สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงในบ้านสวนพีระมิด ดิฉัน ได้ไปมาแล้ว ด้วยศรัทธาเรื่องกฏแห่งกรรมร้อยเปอร์เซ็นต์ ศรัทธาในตัวอาจาย์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ข้าพเจ้าไปขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และยอมรับกรรมที่เคยทำมา ทั้งกาย วาจา และใจ เคยเป็นคนเลว บาปหนา ไม่ดี เคยคิดชั่ว ทำชั่ว เถียงแม่ ดูถูกผู้มีพระคุณ ปรามาสพระสงฆ์ ขับรถเหยียบลูกสุนัข เหยียบแมว แบบไม่ตั้งใจ จับเขียดมาทำเป็นอาหารให้กับครอบครัวตอนเป็นเด็ก เคยรู้สึกไม่ดีต่อองค์พระมหากษัตริย์ และราชีนี และเชื้อพระวงศ์ เรื่อง เสื้อสี (สำคัญมาก) หารู้ไม่ว่านั่นคือนรก แค่คิดด้วยช้ำไป คิดมาประมาณสองปี ผลคือหากินไม่ขึ้น จนลงจนลง อย่างไม่มีเหตุผล ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ และกรรมหนักที่เคยทำมาก็คือทำแท้ง 1 ครั้ง และรู้เห็นเป็นใจกับผู้อื่นในการทำแท้งอีก 1 ครั้ง กรรมนี้ทำมาประมาณ 10 กว่าปีแล้ว ยังไม่แสดงผลเพิ่งมาแสดง แต่ก็พยายามสะสมบุญมาสองปีกว่า ในการทำบุญ กุศล ทาน ศีล ภาวนา สวดมนต์ ทุกวันมิได้ขาด (แต่อย่างว่าเกาไม่ถูกที่คัน) หลังจากนั้นฟ้าเริ่มเปิด เพื่อนส่ง เว็ปไซด์บ้านสวนพีระมิดมาให้ เปิดดู แล้วคิดว่าต้องไปให้ได้ ภาวนาว่าหากกรรมจะหมด บุญบารมียังมีให้ลูกได้ไปด้วยเถิด ก็ดูวีดีโอของอาจารย์ ความเชื่อศรัทธาแรงกล้ามาก่อน วันที่ 25 ธันวาคม ก็พากันไปเพื่อน สามี ลูก ทำบุญด้วยแรงกาย แรงใจ ปัจจัยต่าง ๆ เย็นก็กลับ ปาฏิหารย์ก็เกิด อยู่ ๆ ก็มี เจ้าหนี้นอกระบบ บอกว่าไม่เอาดอกเบี้ยนะ ค่อยๆ ผ่อนต้นคืน มีคนเอาเงินมาให้ยืม หนึ่งแสนห้าหมื่นบาทโดยไม่เอาดอกเบี้ยแม้สักบาทเดียว (งง) สิ่งดีดีกลับคืนมาหาลูกแล้วค่ะอาจารย์ ไม่ว่าจะเรื่องการงาน การเงิน ทุกอย่างเริ่มจะลงตัว เพราะผ่านนรกในโลกมนุษย์มาตั้งสองปี  ลูกขอกราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในบ้านสวนพีระมิด องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  หลวงพ่อฤาษีลิงดำ หลวงพ่อปาน หลวงพ่อรัตน์ องค์สฟิงค์ ท่านท้าวเวสสุวรรณ ที่ให้โอกาสลูกในการทำความดี และที่สำคัญสุด อาจารย์อุบลที่เป็นสื่อสวรรค์

ลูกจะคิดดี ทำดี ปฏิบัติดี จนกว่าชีวิตจะหาไม่ และหากว่าเป็นไปได้เหมือนอาจารย์บอกชาตินี้ขอให้เป็นชาติสุดท้านให้ถึงนิพพาน ลูกขอกราบสาธุ ด้วยค่ะ

            อนุโมทนาบุญกับคุณสุเมธด้วยนะคะ  ที่ได้นำเรื่องจริง (ผ่านจอ) ของตัวเองมาเล่า 

เพื่อให้ทุกท่านได้ตระหนักถึงกฏสวรรค์ บ้านสวนพีระมิด  อีกครั้ง

# ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับทุกท่าน ทุกธรรมทาน ที่มอบเป็นแผนที่แห่งความดี หลายหลายฉบับ  โดยนำความผิดพลาดของตนมาเปิดเผย  เพื่อให้คอยเตือนสติผู้ที่ได้อ่าน

# ขอเล่าประสบการณ์(ความด่างพล่อยในศีลธรรมที่ทางโลกมักจะบอกว่าเรื่องปกติ)ของตนเผื่อจะเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น

   เอกไชย  ทรงประไพ  ปัจจุบันอายุ 38 ปี (2554)  จบบัญชี ม.รามฯ ปี 40 ทำงานก่อนจบปี 2538 ด้านตรวจสอบบัญชีขณะนั้นยังอยู่ในกรอบของมาตรฐาน ต้อง 1-2-3-4 (ด้วยพื้นฐานตอนเด็กก็ใฝ่ในธรรมะอยู่บ้าง)  ย้ายงานก็บ่อย(ไม่ได้มีปัญหากับใครนะ แต่ย้ายเนื่องจากที่ใหม่ให้เงินเดือนสูงกว่า)  สะสมบ่มเพาะความคิดในทางวัตถุมากขึ้นเรื่อยๆ  แต่งงานปี 48 กับคุณชุติมา  คำแสนโคตร (กุ้ง)  หลังจากผ่านมาหลายที่ทำงานตอนนั้นไม่เคยรู้สึกเลยว่า เราเนี้ยะเจ้าเล่ห์ในการทำงาน (ไม่ผิดกฎหมายแต่สิ่งที่ทำคือเอาเปรียบผู้อื่น)  จนกระทั่งกลางปี 49 มีคนญี่ปุ่นอยากให้เราไปทำงานกับเขา  อ้าว! ไปอีก เพราะให้เงินเดือนสูงกว่าที่เก่า  ที่นี้สิ่งที่สัมผัสได้ตอนนี้ว่าชั่ว  ทั้งที่ตอนนั้นไม่เคยคิดอย่างนี้เลย ก็คือ งานใดที่เจ้านายมอบหมาย เอกไชย ก็หาวิธีทำให้ได้หมด ไม่ว่าจะเซฟภาษี ซิกแซก วีซ่า ใบอนุญาตทำงานต่างชาติ บีโอไอ จัดตั้งโรงเรียน จดทะเบียนโน้น นี่ นั่น  ตอนนั้นรู้สึกแบบคนหลงโลก ว่าเราเก่งว่ะ (ขออนุญาตไม่พลาดพิงถึงหน่วยงานราชการที่เราไปเกี่ยวข้องนะครับ)

   ปรากฎว่า 10/11/49 รถคว่ำ 3 ตลบ มีผม แฟน และพี่สาวแฟน รถพังยับแต่ทั้ง 3 คนไม่มีใครเป็นอะไรเลย(ยังไม่รู้อีกว่าเบื้องบนมาเตือนแล้ว)

   ยังใช้ชีวิตแบบ หลง หลง ต่อไป เหล้า ยา ปลา ปิ้ง ไม่ต้องห่วงครบเครื่อง รวมทั้ง กิ๊ก(แต่โดยความสัตย์จริง ตั้งใจเลือกกิ๊กกะสาวคาราโอเกะเพราะรู้ว่าถ้ากิ๊กกะคนกลางวันมีหวังชีวิตแต่งงานพังยังแอบมีคุณธรรมเล็กเล็ก และคิดแบบพ่อเทพบุตรทั้งหลายที่ยังคิดกันอยู่แบบนี้ว่ากิ๊กกะสาวกลางคืนไม่ผิดศีล นั้น คิดไปได้)

   ผลลัพธ์ครับหนี้สินมาจากไหนไม่รู้ครับ  จากก่อนหน้านั้นสภาพเศรษฐกิจยังคล่องตัวอยู่  แล้วกลางปี 51 บริษัทของเจ้านายเริ่มมีปัญหา  เจ้านายขอลดเงินเดือนพนักงาน 30%  ก็เลยขอเจ้านายว่าไป ทำงาน จันทร์ พุธ ศุกร์  เพราะเราเป็นที่ปรึกษาไม่ได้มีงานประจำอยู่แล้ว

   ที่นี้เวลาที่เหลือไปทำอะไรหล่ะครับ ก็ไปร่วมกะเสื้อแดงซิครับ งานไหนงานนั้นไปหมด แถมยังไปติดจานดาวเทียมอีก และเน้นติดให้เฉพาะคนเสื้อแดงอีกต่างหาก ใกล้ ไกล ไปหมด ใส่เก๋งฮุนได โซนาต้า ซีเอ็นจี ที่นายญี่ปุ่นออกเงินดาวน์ให้  เอาไปติดจานดาวเทียมนั้นดูเค้าทำ  ติดจานดาวเทียมให้คนเสื้อแดง  บอกตามตรงบางคนรักในหลวง  แต่บางคนฉีกรูป  แต่ตัวผมเองนั้นแค่ขั้นสงสัยเท่านั้นไม่ถึงขั้นหลายหลายคนที่เราไปติดจานดาวเทียมให้  แต่ก็นั้นแหละครับไปส่งเสริมคนอื่นให้ทำผิดคิดร้าย(ตอนนั้นก็ยังไม่สำนึก)  ../3/52  แฟนไปตรวจงานที่ระนอง  เราถือโอกาสไปติดจานฯ ให้คนเสื้อแดงที่ภูเก็ต และแวะหาแฟนที่ระนอง 22/3/52 คืนนั้นรู้สึกจะดื่มเบียร์ไป 2 ขวดในมื้อเย็นที่พาแฟนกับน้องที่ทำงาน ไปกินอาหารทะเล จากนั้นก็มุ่งมั่นจะกับกรุงเทพฯ (ตอนนั้นนึกไม่ออกเลยว่าจะรีบกับไปทำงานอะไรด่วนนักหนาจะกลับให้ได้ แต่ตอนนี้นึกออกแล้วว่ามีคนญี่ปุ่นคนหนึ่งซึ่งเจ้านายต้องการให้ช่วยหาทางทำใบอนุญาตทำงานให้เขา และตั้งบริษัทให้เขาเป็นกรรมการ) วนอยู่ 2 รอบหาทางออกจากระนองไม่ได้ (สิ่งศักดิ์สิทธิ์ยังพยายามเตือนแต่แพ้อกุศลกรรมที่รวมตัวกัน) ขับรถออกมาเส้นระนอง-ชุมพร ขับบ้างหลับบ้าง ผ่านทางโค้งและฮุบเขาไปได้ด้วยดี  แต่พอมาประมาณ 7.00 น. 23/3/52  แถวทับสะแก เป็นทางตรง ปรากฏว่าหลับในชนล้อหลังของพ่วงหน้า รถพ่วง 18 ล้อ ที่จอดยางแตกอยู่ข้างทางด้านซ้าย รถเราล้อซ้ายหน้าหลุดไปเลย แล้วรถก็ลอยลงไปปักเสาไฟฟ้าด้านซ้ายถนน รถก็พังยับประกันภัยคืนทุนประกันไม่ยอมซ่อม แต่โชคดีเราไม่เป็นอะไรอีก(เบื้องบนมาเตือนให้เปลี่ยนตัวเองอีก ตอนนี้เริ่มเอ๊ะใจแล้ว)  9/1/53 แฟนบอกให้พาไปบ้านสวนพีระมิดหน่อย เอ้า ไป ก็ ไป   ไปถึงงานเค้าเลิกกันแล้ว วันนั้นเป็นวันเปิดบ้านสวนพีระมิด  แต่ยังโชคดีที่ไปทันช่วงจังหวะที่เสด็จพ่อ ร.5 มาประทับทรง  แต่มานั่งนึกทบทวนยังไงก็จำเรื่องราววันนั้นได้แค่ลางๆ ทั้งที่ในภายหลัง อาจารย์อุบลก็อยากจะให้ช่วยเล่าเหตุการณ์  แต่ผมพึ่งจะนึกออกว่าจะไปจำได้อย่างไรเล่าก็ในเมื่อวันที่ 9/1/53 เราไปแบบไม่ได้พกความศรัทธามาด้วย  แต่ก็แปลกว่า 1.ทำไมเราเหมือนเคยเจออาจารย์อุบลและอาจารย์มงคลที่ไหนมาก่อน(แต่น้องท็อปไม่คุ้นนะครับ) 2.เราเป็นคนเชื่อคนอยากแต่ทำไมถึงเชื่ออาจารย์อุบล 3.เรานึกว่าภาระกิจของอาจารย์ทำไมถึงได้ยิ่งใหญ่มากมายขนาดนี้จะทำไว้หรือ(แต่ตัวเองก็ไม่ได้ไปช่วยอะไรท่านได้มากมาย อย่างเช่นเพื่อนสหธรรมมิกผู้มาที่หลังแต่มีบุญบารมีสั่งสมมามากกว่า ขออนุโมทนา)

   23-25/4/53 ได้ร่วมเข้าค่ายรุ่น 1 คืนที่ 23/4/53 อาจารย์ฯไล่ถามทีละคนว่ามานี่ต้องการอะไร  เราตอบว่าอยากพบพระพุทธองค์  อาจารย์ฯบอกคุณจะได้พบ และแล้วตื่นเช้าขึ้นมา ไม่ว่าจะหลับตา หรือลืมตาจะมีภาพนิมิตพระพุทธองค์ติดอยู่ที่จิตเป็นภาพที่เคยเห็นแต่เป็นภาพที่เราไม่เคยสนใจมาก่อน และก็ทรงอยู่อย่างนั้น  แต่หลังจากกับมาจากบ้านสวนพีระมิด เพื่อนบ้านตั้งวงกินเหล้า ชวนเรา เราก็ไม่ปฏิเสธ กินเสร็จ คืนนั้นยังมีหน้ามานั่งสวดมนต์อีกนะ ปรากฏว่านิมิตได้หายไป และเกิดความรู้สึกแว๊ปเข้ามาขณะสวดมนต์ตอนเมา ว่าเมื่อท่านเห็นธรรม เมื่อนั้นเห็นเรา  แล้วจากนั้นมาก็มานั่งคิดว่าเราควรเคร่งครัดถือศีลกินมังสวิรัต แต่ยังสองจิตสองใจ ไม่มั่นใจว่าตัวจะทำได้หรือ  อ้อ ลืมไปนิดครับ วันที่ 23-24/4/53 ที่เราคุ้นคุ้นอยู่ตั้งนานว่าเป็นวันที่เราได้พบพระพุทธองค์ที่บ้านสวนแล้ว ยังเป็นวันอะไรอีกนะ ก็พึ่งมาได้คำตอบเมื่อเดือนธ.ค.53ว่าเป็นวันที่หลวงพ่อลี ธัมมธโร ซึ่งเป็นหลวงพ่อที่เรานับถือทั้งทั้งที่เราเกิดไม่ทัน เพราะท่านมรณภาพในช่วง 23-24/4/04

   22/5/53  วันที่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอลวันสุดท้าย วันเผาคุณยาย ญาติพี่น้องก็มากันพร้อมหน้าพร้อมตา ก็ตามธรรมเนียมที่ไม่รู้กันเลยว่าดื่มน้ำนรกชัดชัด พอเสร็จงานแขกแยกย้ายกันกับ  คุณตาเดินมาถามว่าผมดื่มเหล้าด้วยหรือทั้งที่คุณตารู้อยู่แล้วว่าผมดื่ม  แต่คนที่ไม่รู้ว่าผมดื่มก็คือคุณยาย และคุณยายก็รักหลานคนนี้มาก ชนิดที่ยังไม่ยอมสิ้นใจ จนกระทั่งวันที่ผมไป(คุณยายอยู่ที่ลพบุรี ผมเกิดลพบุรีและมาโตที่กรุงเทพ ปัจจุบันอยู่ปทุมธานี)  หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ดื่มอีกเลย และเริ่มต้นที่จะกินมังสวิรัตและถือศีลอย่างเคร่งครัด

   28/5/53  วันวิสาขบูชาซึ่งใครใครก็รู้ได้ว่าเป็นวันสำคัญทางศาสนา แต่วันนั้นผมเปิดดูรายการช่องวัดสังฆทาน  อ้อ ลืมบอกครับ ตั้งแต่ มี.ค.53 ผมได้อ่านกระทู้นึงเขาเล่าเรื่องที่หมิ่นเบื้องสูง ผมก็อ่าน แล้วก็นำไปเผยแพร่ต่อ แล้วผมก็ปวดหัวไม่ทราบสาเหตุ ปวดหนักมาก วันที่มาเข้าค่าย 23-25/4/53 ผมก็ยังปวดปวดหายหาย มิได้ให้อาจารย์ฯบำบัด เพราะไม่กล้าเล่า  แต่พอวันที่ 28/5/53 ดูรายการช่องวัดฯควรจะได้ดูเกี่ยวกับพระพุทธเจ้า แต่เปล่าครับวันนั้นช่องวัดฯ นำพระราชกรณียกิจของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมาเผยแพร่  ผมดูไปน้ำตาไหล พราก พราก โดยไม่รู้ตัว และรู้สึกสำนึกผิดที่คิดไม่ดีกับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว  แล้วผมก็หายปวดเป็นปริดทิ้งครับ  พอตกบ่ายผมกะแฟนก็พร้อมใจจะไปเวียนเทียนกันที่บ้านสวนพีระมิด   หลังจากเวียนเทียนผมเริ่มอาการปวดหัวอย่างแรงกับมาอีกและหลังจากนั้นอาจารย์อุบล ก็พานั่งสมาธิ และก็ให้ขอขมาโทษแก่ผู้ที่เราทำผิด ด้วยกาย วาจา ใจ  ในเวลานั้นผมก็ทำตามและนึกขออภัยโทษแก่พระเจ้าอยู่หัวฯ ที่เราคิดปรามาสพระองค์  ปรากฏว่าผมเหงื่อแตก พราก พราก จน คุณดอกไม้ ซึ่งอยู่ข้าง ข้าง ถามว่า ผมเป็นอะไรเหงื่อออกท่วมตัว  อาจารย์ฯ ก็มองมา ผมจึงได้โอกาสสารภาพเรื่องนี้ผ่านทางอาจารย์ฯ อีกครั้ง ปรากฏว่าอาการปวดหัวอย่างรุนแรงนั้น จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ยังไม่เคยปวดแบบนั้นอีกเลย

   ณ ปัจจุบัน 18/1/54 ผมรู้สึกตัวเองได้เลยว่าผมเปลี่ยนไป ถึงแม้ผลของอกุศลกรรมบางอย่างยังมีอยู่  แต่สิ่งที่ประมาณค่าไม่ได้เลยก็คือ รู้ว่าตอนนี้ตัวผมได้เข้าไปอยู่ในกระแสของธรรมะ  และมีพระรัตนตรัยเป็นสรณะ พยายามละจากบาปอกุศลและทางแห่งความเสื่อมทั้งปวง  และสถานที่ที่ทำให้ผมได้พบสิ่งนี้ คือ ที่บ้านสวนพีระมิด  บ้านที่อาจารย์อุบล อาจารย์มงคล และน้องท็อป  ได้มีความเสียสละในความสุขส่วนตัวของครอบครัว  มาทำในสิ่งที่จะสามารถช่วยเหลือ เพื่อนผู้ร่วมเกิดแก่เจ็บตาย ให้ได้มีโอกาสพ้นจากวัฏสงสาร

# ขอกราบบูชาพระรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ แห่งบ้านสวนพีระมิด พ่อแม่ครูบาอาจารย์พระอริยะสงฆ์เจ้าทุกรูปทุกนาม ท่านท้าวเวสสุวรรณ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

   กราบขอบพระคุณอาจารย์อุบลและอาจารย์มงคล ผู้เปิดประตูแห่งโลกุตระภูมิให้กับผม

   ขอบคุณน้องท็อป และเพื่อน พี่ น้อง ชาวบ้านสวนพีระมิดทุกคน

   ขอบคุณคุณชุติมา  คำแสนโคตร(กุ้ง) ที่ทำให้ผมได้พบกับบ้านสวนพีระมิด

   ขอบคุณครับ

เอารูปรถวันที่ 10/11/49 มาให้ดูครับ

[url=http://www.uppicweb.com/show.php?id=0515374ff8fe8459d1d55472f5156c32][img]http://www.uppicweb.com/z/tp/101149.jpg[/img][/url]
[SIZE=1]Thanks: [url=http://www.uppicweb.com]ฝากรูป[/url][/SIZE]

     ขออนุโมทนาบุญกับคุณเอกด้วยค่ะ  สำหรับธรรมทาน  เพื่อเตือนสติ

ขออนุโมทนาบุญกับคุณเอกค่ะ

คืนวันวิสาขบูชา

พี่จำ...คุณเอกได้ค่ะ

 ร่วมยินดีในบุญเรื่องเล่าอันเป็นธรรมทานของคุณเอกไชย ทรงประไพ ด้วยคนครับ...สาธุ สาธุ สาธุ

แล้วเราจะร่วมเดินทางตามรอยพระพุทธองค์ไปด้วยกัน จนกว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพานครับผม 

                                              ขอกราบพระบาทขอขมาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

                      ที่เคยใช้กรรไกรตัดพระรูปของพระองค์ กรรมที่ได้รับปวดแขนข้างขวามากๆ

ตอนนั้นแขนหนักมากปวดมาก  คิดไปเองว่าคงจะเลาไม้ไผ่เยอะและมีดก็หนักด้วย  ทนเจ็บปวดทั้งคืนของวันที่ 3 ธ.ค 53  4 ธ.ค กลางคืนอาจารย์นําถวายพระพรเรียบร้อย  อาจารย์ถามว่ามีใครมีอาการอะไรหรือเปล่า  อ็อดบอกปวดแขนมาก  ตอนนั้นนึกไม่ออกจริงๆ  อาจารย์ได้กรุณาบอกให้รู้  เลยถึงบางอ้อ

  ต่อไปนี้ลูกคนนี้จะเป็นคนดีของพ่อหลวงตลอดไป

                                         ขอให้พ่อหลวงมีพระชนม์อายุยิ่งยืนนานด้วยเทอญ

 ขอกราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิดทุกๆพระองค์ และอาจารย์แม่อุบลที่แสนจะใจดีของลูกๆบ้านสวนจ๊ะ

ชื่อชุติมณฑน์ ใจดีค่ะ

ไปบ้านสวนพีระมิดวันที่ 26 ธันวาคม 2553

ขอเล่าเรื่องบาปกรรมที่ทำมาบ้างนะคะ เนื่องจากตั้งแต่เด็กแล้วจะเป็นคนนิสันเสีย ชอบอิฉฉาริษยาคนอื่น

ชอบขโมยตังส์พ่อ แม่ ปู่ ย่า พี่ชาย ไปซื้อขนม แถมเป็นเด็กช่างเถียงอีก เถียงแม่ได้ฉอดๆ ไม่เคยสำนึก

ฆ่าสัตว์เล็ก สัตว์น้อยไปตามประสา ไม่กลัวบาปบุญคุณโทษ

พอโตมาช่วงวัยรุ่น เป็นช่วงที่แย่ที่สุดของชีวิต แม่เสียตอนอายุ 18 ปี จากคนที่ชอบเถียงแม่โกรธแม่ ไม่อยากอยู่ไกล้แม่เลย ตอนแม่อยู่อยากให้แม่ไปไกลๆ กลับนอนร้องไห้คิดถึงแม่เกือบทุกวัน (เป็นแบบนั้นนานหลายปีมาก) ช่วงที่แม่เสียไม่มีคนดูแล เพราะพ่อทำงานต่างจังหว้ด ก็ริมีแฟนแล้วได้เสียกัน จบด้วยการทำแท้ง

พออายุ 20 ปี พ่อเสียอีก ชิวิตอะไรมันช่างเศร้าขนาดนี้ ญาติพี่น้องที่คิดว่าดี เค้าก็กลัวว่าเราจะไปรบกวนเค้า เราก็ใช้ชิวิตแบบเด็กไม่มีพ่อแม่ ดีบ้าง เลวบ้างตามสภาวะแวดล้อม พอพ่อเสียเราก็มีแฟนใหม่ คบกันได้นานหลายปี แต่เราต้องการเรียนหนังสือ แต่แฟนอยากแต่งงานกับเรา เค้าก็ปล่อยให้ท้อง แต่เรายังเรียนไม่จบทำให้เราต้องทำแท้งซ้ำแล้ว ซ้ำอีกถึง 3 ครั้ง เพราะเราไม่รู้จักป้องกัน ความโง่มันมาครอบเงา แต่หลังจากนั้นเราก็เริ่ม ศึกษาธรรมะมากขึ้น เพราะรู้สึกถึงความชั่วในตัวเองที่ทำมาเยอะ

จนเรียนจบมีงานทำ เราก็มีแฟนใหม่ คนนี้เรารักเค้ามากคบกันมาด้วยความที่ทั้งรักทั้งหลงจะเลิกกันก็ไม่รู้กี่ร้อยรอบ แต่ก็คบกันจนปัจจุบันมีลูกมีครอบครัวเป็นที่เรียบร้อย

สิ่งที่ทำบาปหนักที่สุดอยู่ตรงที่เราคิดไม่ดีต่อพระพุทธองค์ ต่อสิงศักสิทธิ์ ต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และอาจารย์อุบล นั่นเป็นสาเหตุที่เราทำงานอะไรก็ไม่ประสบความสำเร็จ ทำงานเหมื่อนจะดี เจ้านายจะเลื่อนตำแหน่งก็อดไปเฉยๆ เราชอบไปทำงานสาย เอางานส่วนตัวไปเบียดบังเวลางาน ไม่ใส่ใจงานของตัวเอง นั่นเป็นสาเหตุทีทำให้เราไม่ประสบความสำเร็จ

วันที่เราไปสารภาพบาปเพราะมีสิ่งที่มีผลต่อจิตใจที่ทำให้เราทุกข์ใจ ที่ทำให้เรายังมีความรู้สึกว่าเราติดขัดทั้งเรื่องการงาน การเงิน ความรัก ครอบครัว สารพัด เมื่อได้ไปสารภาพบาปแล้ว เมื่อกลับมาบ้านทำให้ทุกๆ สิ่งรอบตัวดีขึ้น

ลูกขอกราบขอบพระคุณองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลวงพ่อปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ สิ่งศํกสิทธ์ในบ้านสวนพีระมิด บารมีของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว อาจารย์อุบล ที่เมตตาให้ลูกได้พบกับสิ่งดีๆ ในชิวิตค่ะ

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ

       ขออนุโทนาบุญกับทุกท่านด้วยคะ  สาธุ  สาธุ  สาธุ

หนูชื่อ รินพร ร่มเย็น ชื่อเล่น หม่อน ค่ะ

หนูได้มีโอกาสไปบ้านสวนพีระมิดหลายครั้ง 

ตอนที่หนูไปครั้งแรกหนูได้บำบัด  เกี่ยวกับอาการคิดมาก จิตใจไม่ค่อยสงบค่ะ

อึดอัดเวลาทำกิจกรรมกับรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัย

เมื่อเข้ารับการบำบัด หนูก็ทราบว่าตอนเด็กๆเคยทำให้น้องที่เคยมาอยู่ที่บ้าน

ได้รับความทุกข์ทั้งทางกายและใจ รังแกน้องเค้า ทำให้น้องเค้าอึดอัด 

และท่านอาจารย์อุบลก็ได้สอนให้หนูมีพรหมวิหาร 4 คือให้มีเมตตา กรุณา มุทิตาและอุเบกขาค่ะ

และหลังจากที่หนูได้เข้ารับการบำบัด หนูมีจิตใจที่ดีขึ้นมาก อาการคิดมากก็หายไป

และหนูก็ได้ไปสร้างบุญและทำกิจกรรมต่างๆที่บ้านสวนพีระมิดอยู่เสมอกับคุณครูอ้อและคุณแม่

ตั้งแต่หนูได้มีโอกาสไปบ้านสวนพีระมิดตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ ชีวิตของหนูดีขึ้นมากๆค่ะ

สิ่งที่หนูรู้สึกได้ คือการกระทำ คำพูดและความคิดของหนูที่เปลี่ยนแปลงดีขึ้นจากเดิมอย่างมาก

และหนูสามารถควบคุมอารมณ์โกรธได้ดีขึ้น ใจเย็นขึ้นค่ะ

หนูขอกราบขอบพระคุณองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

ท่านท้าวเวสสุวรรณ  ท่านอาจารย์อุบล และครอบครัว และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์

ที่ได้โปรดเมตตา ให้หนูได้มีโอกาสได้ไปบำบัด ได้สร้างบุญ และได้ทำกิจกรรมต่างๆที่บ้านสวนพีระมิด

และหนูขอกราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ที่ได้เมตตาให้หนูได้เป็นคนใหม่ที่คิดดี พูดดี ทำดี

ควบคุมอารมณ์โกรธได้ดีขึ้น รู้ตัวเร็วขึ้นค่ะ

ขอกราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ค่ะ

สาธุุ สาธุ สาธุ

                              ให้กำลังใจคุณชุติมณฑ์ ใจดี  และขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ อนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านที่ได้แบ่งปันธรรมะร่วมกัน  ดิฉันไปบ้านสวนพีระมิดวันที่  25 ธันวาคม บางอย่างก็เริ่มดีขึ้น แต่บางอย่างก็หนักหน่วงมากอาจจะมาจากกรรมเดิมหนัก แต่สิ่งหนึ่งที่ได้มาจากบ้านสวนพีระมิด คือ การลด ละ เลิก กรรมชั่ว ตั้งใจปฎิบัติศีลห้า ให้ดี  ดิฉันกลัวการทำบาปมากที่สุด ระมัดระวังไม่แม้แต่จะตบยุงที่กัดด้วยซ้ำไป มีความเมตตา สงสารต่อเพื่อนมนุษย์ ต่อสรรพสัตว์น้อยใหญ๋ในโลก มากยิ่งขึ้น นี่คือความอัศจรรย์ ดีใจและถือเป็นบุญอย่างที่สุด ที่ได้พบบ้านสวนพีระมิด ดิฉันมีความสุข ปิติ ทุกครั้งที่คิดถึงบ้านสวนพีระมิด ไปไม่ได้ก็เปิดอินเตอร์เน็ตดู ก่อนไปดิฉันใจศรัทธาเต็มร้อย กลับมาใจศรัทธาเต็มล้าน ค่ะ

ฐิตาภรณ์  โสภณ(นก) อุมัยธานี

        ได้เคยเหยียบหอยทากทีข้างบ้านอาจารย์แม่อุบลตายพร้อมได้ยินเสียงดังกร็อบอย่างชัดเจน  และได้กลับมาบ้านเกิดอาการกระเพาะปัสสวะอักเสบ แต่ก็ไม่ไปหาหมอและไม่กินยา  และได้ไปบ้านสวน และได้สารภาพบาปซึ่งตอนแรกไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหยียบหอยทาก แต่ด้วยความเมตตาของอาจารย์แม่อุบลและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ท่านจึงถามว่ามาเหยียบอะไรในนี้ตาย จึงนึกขึ้นได้ต่อมาอาการกระเพาะปัสสวะอักเสบก็หายไปเลย  สาธุ

และขออนุโมทนาทุกบุญทุกท่าน  สาธุ  สาธุ  สาธุ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยนะคะ

ขอร่วม

อนุโมทนา

กับทุกท่านเช่นกันค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ....................

                                  ปาฏิหารย์การใส่เสื้อบ้านสวนพีระมิด+แหวนพีระมิด

   เมื่อวันเสาร์ที่ 29 มกราคม ได้มาทำบุญด้วยแรงกายและปัจจัย และได้ซื้อเสื้อพีระมิดสีฟ้า พร้อมแหวน ไปด้วย พอวันอาทิตย์ตอนกลางคืนไปนอนเฝ้าพี่สาวที่ป่วยเป็นมะเร็งและได้กระจายไปที่สมองและปอดและแพทย์ได้ใช้วิธีผ่าก่อนฉายแสง(โรงพยาบาลที่โคราช เกิดอัศจรรย์คือได้ใส่เสื้อนอน และอธิษฐานว่าขอให้เกิดเหตุอัศจรรย์จากเสื้อ+แหวนด้วยเถอะ ดิฉันได้นอนที่โซฟาสิ่งที่เกิดขึ้นคือ เหมือนตนเองนั้นถอดจิตได้ จิตออกจากร่างและมองเห็นต้วเองนอนที่โซฟาขณะนั้นเป็นเวลาประมาณสักตีสองเห็นจะได้และทำให้ประตูห้องเปิดเองได้และคิดว่าอยากจะลงไปเที่ยวข้างล่าง(ทั่ว ๆ โรงพยาบาล) แต่ก็กลัวว่าหากพยาบาลมาจะไม่มีใครอยู่ก็เลยตัดสินใจไม่ไป แต่ก็มีจิตใต้สำนึกว่าเราไม่ได้ฝันไปนะ (เรารู้ด้วยการกำหนดสติ) ซึ่งเป็นสิ่งมหัศจรรย์มาก ก่อนนอนก็สวดมนต์อุทิศส่วนบุญกุศลแผ่เมตตาให้ รวมถึงการนั่งสมาธิ ถือว่าครั้งนี้เป็นอะไรทีมหัศจรรย์มากเพราะปกติไปนอนโรงพยาบาลต้องเจออะไรเสมอ แต่คืนนั้นไม่มีอะไรมารบกวน ตอนนี้แหวนพีระมิดจะถอดเฉพาะตอนอาบน้ำเท่านั้นค่ะ

                ขอบคุณอาจารย์อุบลและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่บ้านสวนพีระมิดเป็นอย่างยิ่งค่ะ

                             ขอร่วมอนุโมทนาบุญ

                      ทุกๆบุญในบ้านสวนพีระมิด

               และทุกๆบุญญาติธรรมทุกๆท่าน

                        สาธุ  สาธุ  สาธุ

กราบสวัสดีอาจารย์อุบลค่ะ

ลูกเป็นคนบาปหนา ทำกรรมรู้เห็นในการทำแท้งให้เงินไป ตำหนิผู้ทรงศีล พูดจาบจ้วงพระบรมวงศ์ษานุวง

ผิดศีลข้อกามา ฆ่าสัตว์ หอย ปู ปลา มด ยุง โมโหร้าย นินทาคน

        ลูกขอสาระภาพบาปกรรมทั้งหมด  ที่ลูกทำมาต่อ สิ่งศักธิ์สิทธิ์ในบ้านสวน พีระมิดต่อองศ์สัมมาสัมพุทธเจ้า    

กราบสวัสดีอาจารย์อุบลค่ะ

        กรรมของลูกที่ทำไว้ในอดีต คือลูกทำผิดศีลข้อกามา อาจารย์บอกว่า จึงทำให้ลูกเกิดมาดื้อ

  โมโหร้าย ต่อไปนี้ลูกจะไม่ทำผิดศีลอีกแล้ว

ขอบคุณค่ะ

กราบสวัสดีอาจารย์อุบลค่ะ

     เหตุการณ์ที่ลูกพบเห็นในบ้านสวนพีระมิด ในวันเข้าค่ายถวายพระพรรุ่น7

  ขณะที่ทำพิธีถวายพระพร มีเหตุการณ์เกิดขึ้น มีน้องตฤณยืนเซไปเซมา จะล้มแต่ไม่ล้มมีเพื่อนประคองไว้ เมื่อทำพิธีเสร็จแล้ว อาจารย์ได้ถามน้องตฤณว่าเคยพูดจาบจ้วง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวหรือไม่

น้องตฤณตอบว่าเคย แล้วอาจารย์ถามต่อว่าแล้วชีวิตเป็นอย่างไรน้องตฤณตอบว่า มีแต่อุปสรรคปัญหาสุขภาพ และปัญหาการเงิน และทุกๆด้าน

  ตั้งแต่บัดนี้ไป ลูกจะเคารพเทิดทูลองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และบรมวงศ์ษานุวงศ์ทุกพระองศ์ 

ลูกจะทำความดีถวายในหลวง ..ของไทย 

    กราบสวัสดีอาจารย์อุบลค่ะ

           หลังจากที่กลับมาจากเข้าค่ายรุ่น7 ชีวิตของลูกมีการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นตลอดเวลาลูก

   รอความหวังอยากมีเงิน สักจำนวนหนึ่ง เพื่อปลูกบ้านแต่ลูกกลับมืดมน แต่ปฎิหารย์ก็เกิดกับลูกหลังจาก

กลับจากบ้านสวนประมาณ1เดือน ลูกสมหวัง อย่างไม่คาดคิดมาก่อน คือลูกได้เงินมีเงินจำนวนนั้นแล้ว

พอที่จะปลูกบ้านดั่งความหวัง ที่รอคอยมานานหลายปี ลูกดีใจมาก

                    ลูกขอขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในบ้านสวนพีระมิด ม๊ากมากค่ะ

การบสวัสดีอาจารย์อุบลค่ะ

  ลูกขอขอบคุณองศ์สัมมาสัมพุทธเจ้า หลวงพ่อฤษีลิงดำ องศ์เทพสฟิ้ง ท่านท้าวเวสสุวรรณสิ่งศักดิ์สิทธิ์

ในบ้านสวนพีระมิด และอาจารย์อุบลที่ให้โอกาศลูก ได้สารภาพบาปของลูกที่ทำมาแต่ในอดีต และได้ขอ

ขมาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในบ้านสวนพีระมิด

             ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปลูกขอให้สัจจะต่อบ้านสวนพีระมิด ว่าจะทำความดีรักษาศีลและเป็นคนดีในสังคม เพื่อถวายในหลวง และองศ์สัมมาสัมพุทธเจ้าตลอดชีวิต

                        ขอบคุณค่ะ

ดิฉัน นส.ชุติมา คำแสนโคตร (กุ้ง)  ค่ะ ขอเริ่มเล่าเรื่องเลยนะค่ะ 

  > ตั้งแต่สมัยเรียนปริญญาตรี (ปี 2534) ก็เริ่มมีปัญหาด้านผิวพรรณ คือ มีสิวอักเสบ สิวอุดตัน สิวเสี้ยน แต่ก็ไม่มากมายนัก เข้าใจว่าเป็นวัยรุ่นก็ต้องมีสิวบ้าง

  > แต่พอเริ่มเข้าทำงานที่ เอ็ม บี เค สักพักก็ได้รู้จักกับคลีนิคในสังกัดของบริษัท ซึ่งคุณหมอ (ช.) เจ้าของคลีนิคเชี่ยวชาญด้านผิวพรรณ ความสวย ความงาม ซึ่งคลีนิคดังกล่าวเปิดเพื่อรักษาโรคทั่วไป (สวัสดิการบริษัท) เนื่องจาก จนท.คลีนิค คงเห็นว่าหน้าเรามีสิวและรอยแผลเป็นจากสิวที่เห็นชัดทั้งสองแก้ม จึงได้แนะนำว่าคุณหมอรักษาผิวหน้าด้วย ก็เลยเข้ารับการปรึกษาและรักษา (ประมาณปี 2537 - 2551)โดยได้ซื้อใช้ตอนเช้าและก่อนนอน ได้แก่ สบู่เหลวล้างหน้า Toner ครีมทาหน้า ครีมแต้มหัวสิว  ตอนแรกๆ ก็จ่ายชำระเงินด้วยตนเองทั้งหมด และหน้าก็เนียนดี ริ้วรอยสิวที่เคยมีก็จางหายไป จนมีคนทักว่าสวยขึ้น {ซึ่งที่ผ่านมาได้เคยไปซื้อครีมรักษาสิวใช้เองหลายยี่ห้อ ก็ไม่เห็นผล} ก็เลยใช้มาตลอด พอเป็นลูกค้ากิตติมศักดิ์ (คนที่ได้ตังค์ เค้าเรียกอย่างนั้น น่าภูมิใจมั้ยเนี่ย)  คุณหมอจึงเห็นว่ายาบางตัวสามารถจ่ายให้โดยดิฉันไม่ต้องจ่ายค่ายาเอง (จำพวกวิตามินเสริม หรือยาที่ไม่ระบุชี้ชัดว่าเป็นการรักษาผิวหน้า) แต่ทั้งๆ ที่ใช้ครีมของหมอมาตลอด  ดูเผินๆ ผิวหน้าก็เนียนดี แต่ก็ต้องมีสิวอักเสบเม็ดเป้งๆ ขึ้นๆ ยุบๆ อยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นบริเวณหน้าผาก ใต้คาง โหนกแก้ม คิ้ว สลับกันบ้าง ขึ้นพร้อมกันบ้าง  ก็งงๆ ว่า อายุก็เยอะแล้ว ทำมั้ย ต่อมไขมันยังผลิตมากอยู่ และเคยถามคุณหมอว่า จะหยุดใช้ยาเมื่อผิวหน้าดีขึ้น โดยจะเปลี่ยนไปใช้เครื่องสำอางค์ยี่ห้อ คุณหมอก็ชี้แจงว่า ครีมที่คุณหมอจัดให้ มีส่วนผสมเช่นเดียวกับเครื่องสำอางค์ยี่ห้อ แต่จะมีส่วนผสมบางอย่างที่เครื่องสำอางค์ยี่ห้อถูกควบคุมสัดส่วนไว้ไม่ให้มีเยอะ แต่ครีมของคุณหมอสามารถผสมให้ได้สูงกว่า (เช่น AHA)  และสามารถโดนแดดได้    

  > พอต้นปี 2552 ก็เริ่มตีตัวออกห่าง (เพิ่งเริ่มสำนึกได้) หยุดใช้ยาของหมอ และมองหาผลิตภัณฑ์อื่น [ซึ่งก่อนหน้านั้นก็เคยได้ลองใช้เครื่องสำอางค์ที่มียี่ห้อดังๆ (Import From USA) แต่ใช้แล้วก็มีสิวผด ผื่น ขึ้น ดิฉันก็คิดไปว่า หน้าคงแพ้ของแพง ใช้แล้วไม่ได้ผล ก็กลับไปใช้ของหมอตามเดิม  กำไม่แบ จริง จริ้ง ค่ะ] ก็ได้ไปใช้อยู่ 2 ยี่ห้อ (ยี่ห้อแรก ใช้ประมาณ 6 เดือน ยี่ห้อที่สองใช้ประมาณ 3 เดือน)ซึ่งเค้าโฆษณาว่า ส่วนผสมของครีมเป็นวัตถุดิบจากธรรมชาติ  ไม่เจือ นู่น นี่ นั่น ที่เป็นอันตราย  แต่ใช้แล้ว .. ก็ เหมือนเดิม  ... ทำหน้ามันๆ ... มีสิวบ้าง แต่ดูเหมือนผิวข้างแก้มสะเนียนใสขึ้น  เอาละสิ  จะสวยขึ้นแล้ว  

   > ประมาณเดือน ก.ค. 52 แฟน (คุณเอกไชย) ได้จ้างช่างให้มาติดตั้งจานดาวเทียมที่บ้าน ทำให้ดิฉันได้มีโอกาสได้ชมรายการคุยไปแจกไป ซึ่งตอนแรกดิฉันสนใจที่ อ.อุบลได้สอนธรรมะ เรื่องการครองเรือน การดำเนินชีวิตประจำวัน เพราะช่วงนั้นมีปัญหากับแฟนเรื่องที่เขาชอบสังสรรค์ ดื่มเหล้า  ซึ่งเวลาที่ดิฉันโกรธมาก จะทำลายขว้างปาข้าวของในบ้าน เพราะไม่รู้จะไปลงกับอะไร  แต่ด้วยพระบารมีของพระพุทธองค์ได้ดลใจให้ดิฉันได้ชมรายการของ อ.อุบลและได้ข้อคิด ได้ธรรมะ ทำให้ใจเย็นลงบ้าง (แต่ไม่มาก ณ ตอนนั้น)  และเมื่อได้ฟังคุณสมบัติของผลิตภัณฑ์พาเมล่า ก็รู้สึกอยากใช้ โดย อ.อุบลแจ้งว่า ต้องชมรายการหลายๆ ครั้ง ฟังให้เข้าใจก่อนจะซื้อ จึงได้ศึกษาในรายการจนเข้าใจแล้วและได้เริ่มซื้อสบู่โรสใช้ก่อนเป็นอันดับแรก โดยไปซื้อจากตัวแทน ร้านเจริญกรุงการแพทย์ เจริญกรุง 107  และเมื่อได้ใช้แล้วรู้สึกว่า ผิวพรรณดีขึ้น อาการคันที่ผิวกาย (แห้ง) ก็หาย กลิ่นสบู่ก็หอมสดชื่น ผ่อนคลาย

  > ประมาณเดือน ต.ค. 52 ภายหลังจากที่ได้ชมรายการคุยไปแจกไปและได้ศึกษาคู่มือหนีกรรมผิวพรรณซึ่งได้รับจากร้านเจริญกรุงการแพทย์แล้ว จึงตัดสินใจว่า จะใช้พาเมล่า แทนเครื่องสำอางค์ที่ใช้อยู่ โดยได้โอนเงินและ Fax รายการที่สั่งซื้อพร้อม Pay-in Slip ให้ อ.อุบล  และเริ่มใช้พาเมล่าตามหลักเกณฑ์ที่ระบุในคู่มือหนีกรรมผิวพรรณ พร้อมนำหลักธรรมะที่ อ.อุบลได้แนะนำสั่งสอนมาพยายามปฏิบัติ แต่ก็มีทำได้บ้างไม่ได้บ้าง โดยเฉพาะเรื่องโกรธ โมโห คงเพราะยังมีกรรมอยู่มากนั่นเอง

  >  9 ม.ค. 53 เป็นวันที่ตั้งใจอยากจะมาบ้านสวนพีระมิด ด้วยความศรัทธาในคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งถ่ายทอดโดย อ.อุบล และผลจากการใช้พาเมล่า รู้สึกได้ว่า สิ่งต่างๆ รอบตัว ความคิด และการกระทำของตนเองดีขึ้น แต่ในตอนแรกไม่กล้าบอกกับเอกว่าให้พาไปบ้านสวนพีระมิดทีเนื่องจากเป็นวันเปิดบ้านสวนพีระมิดครั้งแรก และเมื่อบอกแล้ว เอกก็บอกว่าจะพาไป ซึ่งกว่าจะไปถึงบ้านสวนฯ พิธีการก็เสร็จแล้ว แต่ในความเป็นแม่สายบัวเสมอๆ  ก็มีความโชคดีที่ได้เข้าร่วมในเหตุการณ์คุณไก่ (จาก usa) ประทับทรงเสด็จพ่อ ร.5  ค่ะ

  >  ก.พ. 53 ผิวหน้าเริ่มมีสิวอักเสบและสิวอุดตัน และมีผู้คนที่รู้จักทักถามกันมากมาย ว่าไปทำอะไรมา ตอนนั้นก็ได้แต่ตอบว่า  อาจแพ้อะไรสักอย่าง  แต่ในใจก็คิดว่า  ต้องเป็นเพราะกรรมผิวพรรณที่เราโกรธง่าย โมโหร้าย บ่อยๆ  ตามที่ได้อ่านในคู่มือหนีกรรมผิวพรรณ แต่ก็ยังไม่อยากอธิบายให้ใครฟัง ณ ตอนนั้น

  >  มี.ค. 53 ผิวหน้ามีสิวอักเสบและสิวอุดตันเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะสองแก้ม  และมีฝ้าด้วย จึงตัดสินใจมาบ้านสวนพีระมิด เพราะอยากคุยกับ อ.อุบลมากๆ  และก็ได้พบกับคำตอบ และทางออกที่ช่วยให้ความทุกข์ดังกล่าวปลดเปลื้องไป  โดย อ.อุบลได้สอบถามและดิฉันได้เล่าเรื่องราวที่ใช้ครีมหมอ รวมถึงยาบางส่วนที่ไม่ต้องจ่ายเงินเอง แต่ใช้เป็นสวัสดิการบริษัท (ตามรายละเอียดข้างต้นค่ะ) อ.อุบลบอกว่า เป็นการผิดศีลข้อ 2 เสมือนหนึ่งว่าเป็นการลักทรัพย์  และการโกรธ โมโห ก็เป็นกรรมรวมตัวที่ทำให้เกิดปัญหาผิวพรรณ ต้องทำ "อภัยทาน" ให้ได้  แม้จะเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก แต่ดิฉันก็มั่นใจและศรัทธา ซึ่งหลังจากที่ได้รับปากกับอ.อุบลและสิ่งศักดิ์สิทธิ์เบื้องบนว่าจะทำ ก็ได้เริ่มปฏิบัติ

  >  หลังจากนั้นผ่านไปประมาณ 2 สัปดาห์  สิวอักเสบ และสิวอุดตันน้อยลง ผิวหน้าบริเวณที่ไม่มีสิว ก็ดูใสขึ้น  ด้วยใจที่มุ่งมั่นและศรัทธา ดิฉันเชื่อมั่นว่า เมื่อใจเราเป็นสุข ก็ส่งผลให้อะไรๆ ก็ดีไปด้วยค่ะ  

  >  ก่อนวันสงกรานต์ ปี 53 เหตุการณ์กลับตาลปัตร ผิวหน้าเริ่มมีสิวอักเสบมากขึ้น ม้าก มาก ผิวหน้าบวมแดงเป็นปื้นบริเวณข้างแก้มถึงคาง  บริเวณหน้าผากมีรอยดำและสิวเม็ดเล็กๆ กระจายอยู่  รู้สึกท้อแท้ สับสน กังวล และเครียดกับผิวหน้ามาก  เพราะการทำงานต้องพบปะผู้คน และต้องตอบคำถามว่า "หน้าไปทำอะไรมา" ซึ่งก็ตอบไปว่า "หยุดใช้ยาหมอ และใช้ธรรมะ กับธรรมชาติแทน" และหากมีเวลาคุยนานหน่อย ก็ได้บอกชื่อ

คลีนิคไป แต่เนื่องจากหน้าที่การงานก็เลยทำให้   มิได้บอกรายละเอียดของการใช้สวัสดิการ ซึ่งส่วนใหญ่แล้วหากใครทราบว่ามีคนรักษากับคุณหมอท่านนี้ก็จะมียาบางตัวเป็นสวัสดิการเหมือนกัน จากนั้นก็มีน้องคนหนึ่งในบริษัทฯ แนะนำให้ไปรักษาที่ รพ.เอกชนชื่อดังแถวๆ สนามเป้า  ก็คิดกลับไปกลับมาว่าจะไปรักษาดีหรือไม่ และตกลงใจว่าจะไปให้หมอแค่กดสิวเม็ดเล็ก และฉีดยาให้สิวอักเสบยุบ  เพราะอาจสะกดใจไม่ให้บีบสิวไม่ได้ และกลัวว่าจะลุกลามเป็นผิวหนังอักเสบ แต่เหมือนมีบททดสอบ เพราะคุณหมอที่น้องแนะนำนั้นไม่ลงตรวจยาวจนถึง พ.ค.53  แต่ดิฉันก็ยังดื้อไปหาหมออีกคนจนได้   และคืนก่อนวันไปพบหมอ ดิฉันได้อธิษฐานในใจว่า หากจะยังคงให้รักษาด้วยอภัยทานต่อไป ก็ขอให้มีอุปสรรคที่จะทำให้ไม่ต้องรักษากับคุณหมอ  ซึ่งเมื่อไปพบคุณหมอ ปรากฏว่าคุณหมอสอบถามว่าไปทำอะไรมา ใช้อะไรมาบ้าง  ดิฉันก็เล่าให้คุณหมอฟังตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบันที่ใช้พาเมล่า ซึ่งไม่มีสารต้องห้ามและเป็นวัตถุดิบธรรมชาติ และจะขับสารพิษออกมาหากว่ามีสะสมอยู่ และคุณหมอขออ่านคู่มือหนีกรรมผิวพรรณด้วย (รายละเอียดพาเมล่า) และท้ายสุด คุณหมอก็แจ้งว่าจะไม่รักษาให้ เนื่องจากหากฉีดยาให้สิวยุบ ยานั้นก็มีเสตียรอยด์อยู่ดี จึงไม่ฉีดให้ และดูจากผิวหน้าแล้ว อาการดังกล่าวเกิดจากการหยุดใช้ครีมหรือยาที่มีสารต้องห้าม ก็คือ เสตียรอยด์นั่นเอง  แต่แนะนำให้เลเซอร์บริเวณสิวอักเสบเพื่อฆ่าเชื้อและให้ต่อมไขมันทำงานน้อยลง  ขณะที่ดิฉันอยู่บนเตียง (พร้อมโดนยิง) ได้สอบถามพยาบาลว่า เจ็บมั้ย พยาบาลบอกว่า ไม่เจ็บแต่จะมีกลิ่นเหม็นไหม้บ้าง และเมื่อรักษาสิวเสร็จ ก็มารักษาแผลเป็นได้  ถามว่า กี่ครั้งจึงจะเห็นผล ตอบว่า แล้วแต่บางคน  ถามราคา ก็แพงสุด สุด หลายหมื่น แต่ยังไม่สามารถรับรองผลได้ว่า เมื่อไรจะ OK  จากนั้นก็คิดถึง อ.อุบล และคิดว่า เลเซอร์ไปก็ไม่มีประโยชน์  เพราะค้านกับสิ่งที่เราอยากให้สิ่งที่ไม่ดีออกมาให้หมด และกลับไปรักษาที่ใจเราดีกว่า  ก็เลยตัดสินใจบอกกับพยาบาลและคุณหมอว่า ไม่เลเซอร์ ขอปรึกษาแฟนก่อน  พอเจอกับเอกแล้ว เค้าก็บอกว่าดีแล้วที่ไม่รักษา และปลอบใจว่า ต้องใจเย็น ปล่อยวาง และปฏิบัติตามที่ได้รับปากกับ อ.อุบลไว้อย่างสม่ำเสมอ ไม่ต้องเครียดว่าไม่สวย เพราะเค้าชอบที่นิสัยดีมากกว่าหน้าตาสวย ก็เลยมีกำลังใจฮึดสู้อีกครั้ง และได้อ่านคู่มือหนีกรรมผิวพรรณอีกครั้งก็พบว่า ทั้งหลายทั้งปวง อ.อุบลก็ได้เขียนไว้อยู่แล้ว แต่ดิฉันคงมีกรรม ทำบาปไว้เยอะ อารมณ์ดีบ้าง ร้ายบ้าง คิดดีบ้าง ไม่ดีบ้าง ทั้งที่ไม่ตั้งใจคิด

  >  23-25 เม.ย. 53 ได้ร่วมเข้าค่ายรุ่น 1 หนีกรรมผิวพรรณ ซึ่ง อ.อุบลได้โปรดเมตตาแนะนำให้ปฏิบัติตน ดังนี้  ออกกำลังกาย  ดื่มน้ำเยอะๆ  พักผ่อนให้เพียงพอ  ทำอภัยทาน และทำสมาธิ  ซึ่งในการเข้าค่ายครั้งนี้ดิฉันได้พบความสุขเพิ่มขึ้น และได้รับกำลังใจจากญาติธรรมผู้ร่วมเข้าค่ายอย่างมากมาย  ดิฉันขอขอบคุณทุกท่านค่ะ

      นอกจากรักษาหน้าแล้ว ดิฉันขอสารภาพบาปเพิ่มเติมค่ะ ดิฉันยังเบิกยาสระผมจากคลีนิคดังกล่าวด้วย เนื่องจากหนังศรีษะมีอาการคันและมีรังแค โดยคุณหมอระบุอาการที่ทำให้สามารถเบิกจากบริษัทได้ แต่ ณ ปัจจุบัน อาการรังแคเพิ่มมากขึ้นและเส้นผมยาวช้า  รวมถึงมีอาการคันเมื่อมีผมหงอกงอกขึ้นมา ทำให้ดิฉันต้องดึงผม และถอนผมหงอก ซึ่งทำให้ผมบางลงๆ  ดิฉันทราบแล้วว่าเป็นกรรมที่ดิฉันทำไว้เช่นเดียวกับยารักษาหน้าค่ะ  เสมือนดิฉันได้ทำผิดศีลข้อ 2 คือลักทรัพย์  ดิฉันขอพระบารมีพระพุทธองค์ได้โปรดเมตตา ดิฉันขออโหสิกรรมในบาปที่ได้กระทำมา ขอให้ท่านเจ้ากรรมนายเวรได้โปรดอโหสิกรรมแก่ดิฉันด้วย ดิฉันขออุทิศบุญที่ได้ทำมาตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันให้แด่ท่านเจ้ากรรมนายเวรที่ทำให้เส้นผมและหนังศรีษะของดิฉันไม่ปกติ  ไปอยู่ในภพภูมิที่สูงขึ้น มีความสุขยิ่งๆ ขี้นไป และขอให้เส้นผมและหนังศรีษะของดิฉันเป็นปกติด้วยเทอญ  สาธุ สาธุ สาธุ

  >  ปัจจุบัน (6 ก.พ. 54)  ดิฉันยอมรับสารภาพค่ะ ที่ปฏิบัติตามที่ อ.อุบลได้แนะนำไม่ครบทุกข้ออย่างต่อเนื่อง  แต่พยายามทำให้ได้มากที่สุดและทำตลอดไปในเรื่องของการรักษาศีล 5  และอภัยทาน ซึ่งทำให้ได้พบความสุขและชีวิตครอบครัวดีขึ้นมากค่ะ  ส่วนในเรื่องที่ผิวหน้าที่ดีขึ้นเรื่อยๆ ก็มีผู้คนบอกว่า "หน้าดีขึ้นแล้วนะ"  ก็ได้บอกไปว่า "พยายามรักษาศีล 5 ไม่โกรธ ไม่โมโห และทำสมาธิบ้างค่ะ" 

      ข้าพเจ้าขอกราบพระบาทองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระบรมวงศานุวงศ์  หลวงพ่อปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านท้าวเวสสุวรรณ  ท่านท้าวมหาราชทั้งสี่  เทพองค์สฟิงคซ์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ณ บ้านสวนพีระมิด ข้าพเจ้าระลึกถึงพระบารมี และพระคุณอันยิ่งใหญ่ ที่เบื้องบนได้โปรดเมตตาให้ข้าพเจ้าได้พบกับธรรมะ และทางสว่างที่จะก้าวเดินต่อไปจนตราบเข้าพระนิพพาน และขอกราบ อ.อุบลและ อ.มงคล ข้าพเจ้าระลึกถึงพระคุณของอาจารย์ทั้งสองท่านที่ได้เสียสละทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตและปฏิบัติหน้าที่เปลี่ยนคนไม่ดีให้เป็นคนดีได้อย่างไม่ย่อท้อ และทำให้ประเทศไทยมีคนดีมากขึ้น มากขึ้นค่ะ 

ขออนุโมทนาบุญในธรรมทาน  ที่กุ้งได้นำมาสารภาพ  และเป็นตัวอย่างให้ผู้ที่คิดจะทำได้ละเว้น ทำ  และเลือกที่จะไปทำความดีตามแนวทางของพระพุทธองค์  ที่อาจารย์อุบลได้  พร่ำสอนต่อศิษย์เสมอเสมอ   สาธุ  สาธุ  สาธุ

กราบอาจารย์อุบล

ชื่อ นิภา มุกดาม่วง  ใด้โอนเงินร่วทำบุญกับอาจารย์อุบล บ้านสวนพีระมิดแล้วได้รับสิ่งดีๆค่ะ

สิ่งที่ได้รับคือ พ่อและพี่สาวได้ซื้อที่ดินเพื่อปลูกยางพาราไว้นานหลายปีแล้วคะแต่ที่ดินที่ซื้อเป็นที่ดินที่ไม่มีใบโฉนดที่ถูกต้องก็ไม่ใด้หวังอะไรต่อมาก็ได้รับข่าวดีแจ้งมาว่าที่ดินทีซื้อไว้เค้าจะออกโฉนดให้และเรื่องที่ดีที่เกิดขึ้นอีกคือเค้าจะทำถนนผ่านที่ดินตรงนั้นค่ะเพราะถนนที่เข้าไปนั้นลำบากมาก  เป็นเรื่องที่ดีที่เกิดขึ้นโดยไม่ได้คาดหวังเลยค่ะคิดว่าสิ่งที่ได้รับนี้เป็นเพราะโด้โอนเงินมาร่วมทำบุญที่บ้านสวนพีระมิด เรื่องนี้เกิดนานแล้วคะแต่พึ่งนึกและสำนึกได้

ขอกราบขอบพระคุณพระพุทธองค์  หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ท่านท้าวเวสสุวรรณ
ท่านท้าวมหาราชทั้งสี่  องค์เทพสฟิงซ์  สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ ณ บ้านสวนพีระมิด  อาจารย์อุบล  ที่เมตตาให้ลูกและครอบครัวได้รับในสิ่งดีๆที่ไม่ได้คาดหวังเกิดขึ้นค่ะ  และธรรมมะจากอาจารย์ที่ได้แนะนำสั่งสอนค่ะ

อาจารย์คะหนูขออนุญาตนำคูมือหนีกรรมผิวพรรณและคูมืออุทิศบุญที่ใด้ผลคาถาคุ้มกันภัย  ไปปริ้นถ่ายเอกสารให้แม่ พี่ ญาติและคนที่รู้จักอ่านนะคะ  ตอนแรกเอาไปปริ้นแล้วคะแต่คูมือหนีกรรมผิวพรรณปริ้นไม่ใด้เพราเป็น file pdf ก็เลยนึกได้มาขออนุญาตก่อนคะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านที่เข้ามาเล่าเรื่องราวต่างๆของตัวเองที่ได้ทำมาอ่านแล้วได้ข้อคิดไปพิจารณาตัวเองในสิ่งที่ทำมามีประโยช์มากคะ

คุณกุ้งคะ พี่แอบมองคุณกุ้งอยู่นะ เท่าที่พี่เห็น

คุณกุ้งเป็นผู้หญิงที่โชคดีและมีความสุขคนหนึ่ง

    คุณเอกบอกว่า ไม่ต้องเครียดว่าไม่สวย ชอบที่นิสัยมากกว่าหน้าตา อันนี้ ยิ่งกว่าถูกล็อตเตอรี่อีกนะจ๊ะ

    และที่สำคัญมีดวงตาเห็นธรรมทั้งคู่ คุณกุ้งโชคดีกว่าใครอีกหลายคน ที่มีแฟนที่คอยให้กำลังใจพี่หนักกว่าคุณกุ้งเยอะ กระ ขึ้นเต็มหน้าไปหมด แค่สิว ยังดูจะมีความน่ารักกว่าตั้งแยะ สามีพี่ไม่เคยพูดอย่างคุณเอกเลย

มีแต่กดดันให้เราอยากสวย อยากให้ตัวเองดูดี ทั้งทีความจริง มันก็ได้แค่นั้น จนครั้งหนึ่งพี่แอบกู้เงินไปรักษากระ หลายตังค์เหลือเกินสำหรับพี่ ผล มันก็ไม่ต่างจากเดิม ทุกวันนี้ ใช้พาเมล่าของท่าน อ.แม่อุบล ความหวังสุดท้ายแล้ว

      แต่คนสันดานหยาบบาปหนาอย่างพี่ ก็คงต้องขัดต้องขุดอีกเยอะ เพราะยังโมโหบ่อยๆ ศีล ทาน สมาธิ ก็พร่อง ก็ต้องพยายามให้มากกว่าขึ้น

      ทุกข์จากกรรมผิวพรรณนี่ ความมั่นใจหายหมดเลย

วันนี้เกด

เล่าเรื่องปาฎิหาริย์

ของตัวเองให้พี่สาวฟัง

คือเรื่องมีอยู่ว่า เกดดูอ.อุบลในรายการ

แล้วเกดอนุโมทนาแล้วอธิษฐาน แล้วสักพักก็เกิดปาฎิหาริย์

จริง แล้วเกดก็เล่าให้พี่ฟังเพื่อจะให้พี่เค้าเกิดความศรัทธาด้วย และเล่าอีก

หลายเรื่องเพื่อเป็นธรรมทาน ไม่ทราบว่าที่เกดเล่านี้ผิดกฎของบ้านสวนหรือเปล่าค่ะ

อนุโมทนาในธรรมทานของทุกๆท่านด้วยค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

มีอย่างเดียวค่ะน้องกุ้ง สิวถึงจะหายได้

1   ไม่โกรธ   (ทำให้ได้  ทำไม่ได้ไม่หายจ๊ะ  ไม่ได้ขู่นะจ๊ะ)

2   เลิกน้อยใจ  (ข้อนี้มันบันทอนสมองมากๆๆ)

3   เลิกขี้งอน

     พี่อ็อดเป็นมาหมดแล้ว (สิวก็ไม่หาย)

     พอเลิก โกรธ  เลิกน้อยใจ  เลิกขี้งอน  ทำใจให้สบายทุกอย่าง

     ก็ดีหมด  ยึดพรหมวิหาร 4 ไว้ ทุกอย่างก็ OK จ๊ะ

     รับรองสูตรนี้ได้ผล  ล้าน% จ๊ะ

ขอบอกด้วยคนค่ะ ว่าการไม่โกรธมีผลมากจริงๆ

ตัวตุ้ยเองก็มีผื่นคันทั้งตัว และลามมาถึงแขน รวมใต้ท้องแขนด้วย

ที่ผ่านมาก็ทราบดีค่ะว่าให้อภัยทาน ไม่โกรธ

แต่ก็ยังทำได้แบบกระพร่องกระแพร่ง

 จนเมื่อเริ่มจริงจังเมื่อเดือน ก.พ. 54 นี่เอง

อาการ ผื่นคัน ดีขึ้นมาก และหยุดใช้ยา

หมอปัจจุบันแบบ 100% จริงๆ จังๆ เสียที 

 ที่สำคัญ ฝึกไม่โกรธ คนเรามันต้องมีกันบ้าง

 แต่ขอให้รู้ทันมันค่ะ แต่หยุดใจตัวเองได้

ก็มีเมื่อเช้า ฟิวส์ขาดตีลูกไปทีนึงค่ะ

เพราะไม่ยอมกินข้าว เท่านั้นแหล่ะ

ตรงหนังตาเหมือนมดคันไฟกัดน่ะค่ะ

บวม คัน แสบร้อนขึ้นมาเห็นๆ แปลกดีนะคะ

ก็เลยคิดได้ว่าคงเป็นเพราะเราโกรธ 

เลยต้องรีบแก้ไขตัวเองค่ะ เอาใหม่ เริ่มใหม่ค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้คุณกุ้งนะคะ

และซาบซึ้งใจกับคำที่คุณเอกพูดค่ะ

ไม่ต้องเครียดว่าไม่สวย

เพราะเค้าชอบที่นิสัยดีมากกว่าหน้าตาสวย

สาธุค่ะ

ไม่ต้องเครียดว่าไม่สวย

เพราะเค้าชอบที่นิสัยดีมากกว่าหน้าตาสวย

                         ###################################

                                       ชอบคำนี้ค่ะ

                             ความสวยอยู่ที่หน้าก็จริง

                                  แต่ถ้าจิตใจไม่สวย

                                       ก็จบค่ะ

                             เพราะถ้าจิตใจสวยก็จะออกมา

                                         ที่หน้าจ๊ะ

                             อย่าเป็นทุกข์ๆนี้แหละทำให้เรา

                                          ไม่สวย

                           น้องกุ้งจ๋า  ความสวย  ความหล่อ

                                 ตายแล้วก็เน่า นำไปด้วยไม่ได้

                                       ความดีเท่านั้นจ๊ะ

                                          ที่จะไปกับเราได้

                                                สาธุจ๊ะ

พูดถึงความโกรธแล้ว

เกดก็เป็นอีกคนหนึ่งค่ะที่พยายาม

มากที่จะไม่โกรธ ไม่โมโห แต่ก็ทำไม่ได้สักที

เป็นอยู่ทุกวันเลยค่ะ เนื่องจากต้องเลี้ยงหลานแล้ว

หลานคนนี้ก็ดื้อเป็นที่สุดเลี้ยงมา 3-4 คนมีคนนี้สุดๆ ที่สุดค่ะ

เป็นหลานของสามี คงเป็นกรรมเก่าที่เคยทำมากับเค้า ชาตินี้ก็เลยต้องมา

เป็นทุกข์เพราะเค้า พอเค้าดื้อ พูดไม่ฟัง เราก็โมโห พอโมโหปุ๊บจะด่า จะตี ก็ได้แต่

ระงับอารมณ์เอาว่าไม่โกรธๆๆๆๆ ทั้งที่ในใจนี้ หืออ.. (ทุกวันค่ะ ไม่มีวันหยุดราชการ)

แต่ก็ต้องพยายามค่ะเพื่อจะได้หายจากโรคภัย ไข้เจ็บที่เป็นอยู่

สาธุ สาธุ สาธุ พระพุทธองค์ เสด็จพ่อท้าวเวสสุวรรณ

อ.แม่อุบล และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทั่วสากลโลกเจ้าขา

ช่วยดลบันดาลให้ลูกมีจิตที่สงบดับทุกข์

ดับกิเลสได้ในเร็ววันด้วยเทิด สาธุ

ดิฉันขอแชร์ประสบการณ์  คือเมื่อวันอาทิตย์ที่ 27 มี.ค.54 ขณะที่นั่งดูรายการคุยไปแจกไป สามีได้ถามว่าหาชีทที่ดิฉันได้ปริ้นซ์การแนะนำฝึกมโนมยิทธิได้หรือยัง ดิฉันก็ตอบว่ายังหาไม่เจอเลย คือเรื่องเป็นอย่างนี้ดิฉันเปิดเวปดูแล้วเจอตอนที่มีการแนะนำการฝึกมโนมยิทธิและมีรูปของหลวงพ่อฤาษีลิงดำกับหลวงพ่อปาน ดิฉันก็ copy  แล้วจัดหน้ากระดาษใหม่และมีหลายใบมาก บังเอิญดิฉันไม่ได้เซปไว้ จึงกังวลมากที่ชีทนี้หายไปประมาณ 2-3 อาทิตย์แล้ว แต่ก็หามาตลอดไม่เคยเจอเลย  พราะถ้าไปดูในเวปอีกก็ต้องใช้เวลาอีกนาน  ขณะที่ดูรายการวันนั้นดิฉันก็ลองอฐิษฐานขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์แห่งบ้านสวนพีระมิด ปาฏิหารย์มีจริงค่ะ  พอดิฉันดูรายการจบก็ลงจากบ้านแต่สามีลงมาก่อนสามีเดินเข้าไปในออฟฟิศแล้วทำหน้าตื่นเต้นบอกว่าเจอแล้ว ทั้ง ๆ ที่หากันมาตั้งนาน และตรงที่เจอดิฉันจำได้ว่าหาแล้วและสามีก็บอกว่าก็ชาร์จแบตมือถือตรงนั้นก่อนหน้านี้ ดิฉันและครอบครัวขอขอบพระคุณองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลวงพ่อฤาษีลิงดำ หลวงพ่อปาน องค์เทพสฟิงซ์ เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ ท่านดตาจินิน เทพพรหมเทวดาทุก ๆ พระองค์ ที่โปรดเมตตาลูกและครอบครัว สาธุ

ควา ยเท่านั้น ที่เชื่อพวกมึง

ความเห็นที่ 77 (1538139)

อย่าใช้ชื่อว่า เทวดา เลยค่ะ เปลี่ยนเถอะ เป็น....

อะไรก็เลือกเอาซักอย่าง

เพราะ เทวดา คงไม่กล่าวแบบคุณแน่ค่ะ

ยินดีต้อนรับ

คุณเทวดา

สู่เวปบ้านสวนพีระมิด

คืนนี้

จะมีพวกเดียวกันกับคุณ

ไปหาคุณเทวดา

ถึงที่

พร้อมกับควายที่คุณกล่าวถึง

ขอให้คุณโชคดีนะคะ แต่ถ้า ทนไม่ไหว

ก็ให้ไปบ้านสวนพีระมิด

นะคะ

อยากมีบุญวาสนา ได้เห็นหน้า

เทวดา

จังเลย รักนะ เทวดา

ที่กำลังจะหมดเวลาเสียแล้ว

เสด็จพ่อ

ท่านท้าวเวสสุวรรณ

สุดแสนล้ำเลิศ

ที่ดลบันดาลใจให้คุณ

เทวดา

มาหา อ.อุบล เอง

ในเวปนี้จนได้

รู้ไหม

คอยคุณมานานแล้ว

(เป็นไงบ้างจ๊ะ หัวน่ะ บอกหน่อย)

ถ้าภายใน 3 วันนี้

หัวของเทวดา ยังตั้งอยู่บนบ่า

ได้ดี ดังเดิม ก็จะขอยกย่อง

ว่าคุณคือ เทวดา

แต่พูดจา

เหมือนมาจากนรก

ขอให้มีหัว

อยู่บนบ่าดีๆ นะตัวเอง

เสด็จพ่อ

ท่านท้าวเวสสุวรรณ

มีบัญชาให้ อ.อุบล

สื่อสารกับ

คุณเทวดา ว่า

วันนี้

ให้คุณเทวดา

รีบลา+สั่งเสียญาติพี่น้อง

ผู้เกี่ยวข้องทุกคนเสีย และ

ให้บอกทุกคนด้วยว่า

คุณคือ

ผู้เข้ามาเขียน

ความเห็นที่ 77 ในกระทู้เวปไซด์

บ้านสวนพีระมิด

เพื่อญาติมิตรของคุณ

จะได้รู้

สาเหตุการจากไปของคุณ

หรือถ้าหาก

คุณเทวดา จะใจกล้าสักหน่อย

ก็ขอให้ใช้

ชื่อ+สกุลจริง

เพื่อ

อ.อุบล จะได้

อุทิศบุญกุศลให้คุณได้

ไม่ต้องอยู่ในอบายภูมิชั่วนิรันดร์

นะจ๊ะ

ด้วยความรัก และ ห่วงใย

เทวดาตกสวรรค์

(เสียแว้ววว)

***********************************

คุณเทวดา

***********************

ขอให้คุณได้เลือกคำตอบให้ดีๆนะครับ

ว่าสิ่งที่คุณกำลังคิดว่าสนุกอยู่

แต่

มันอาจจะไม่สนุกอีกต่อไป

อะนะตะกำลังเล่นอยู่กับ

ท่านใดอยู่

ขอให้สนุกให้เต็มที่และโชคดี

**************************************

ทุกสิ่งเกิดแต่เหตุ

สร้างเหตุไว้เช่นไร

ย่อมได้รับผลเช่นนั้น

******************************************

คุณเทวดา จะใจกล้าสักหน่อย

ก็ขอให้ใช้

ชื่อ+สกุลจริง

เพื่อ

อ.อุบล จะได้

อุทิศบุญกุศลให้คุณได้

ไม่ต้องอยู่ในอบายภูมิชั่วนิรันดร์

นะจ๊ะ

-------------------------

ผมน่ะมีนะครับ

ชื่อจริง + นามสกุลจริ่งนะ

อยากรู้...ผมจะบอกให้

ผมชื่อ เดรัญฉาน  นามสกุล สัตว์นรก

+++555

แล้วที่ใช้ชื่อเทวดาน่ะ

คือ ความฝันลม ๆ แล้ง ๆที่

อยาก......เป็นเพราะ

พ่อกะแม่...ไม่ยอมตั้งชื่อเล่นให้ผม

แต่

เรียกผมว่า  ไอ้ชั่ว มาตาหล๊อด

ตั้งแต่ลืมตาดูโลกแล้ว

********************************

อาจารย์ขา ...

น่าสมเภท แอนด์ เดอะ เวทนา

แมวขออนุญาติ

อุทิศบุญให้กับ

 คุณเทวดา กรรม-มา-รอ ให้สู่สุคติ ค่ะ

*********************************

คุณแมวจำได้ไหม

วันนี้คุณแมวคุยกับ อ.อุบล

เรื่องอะไร

ที่สระน้ำ

อ.อุบล

บอกคุณแมวแล้วใช่ไหมว่า

เสด็จพ่อจะจัดบุคคลเหล่านี้เข้ามาหา

อ.อุบล เอง

เพราะ

ถึงเวลาแล้ว

ที่คนเหล่านี้จะได้รับความเมตตา

ให้หยุดสร้างกรรม และ ปัญหาให้ตัวเองต่อไป

เราคุยเรื่อง

หนูตุ้ย ที่เอาเรื่องบ้านสวนฯ

ไปโพสในเวปไซด์ พันทิพย์ แล้วเจอพวก

อวดอ้างว่ารู้ศาสนา ทำที่ทำท่า

อวดภูมิ

ปรามาส อ.อุบล

หนูตุ้ยไม่สบายใจ มาขอขมา

แต่ อ.อุบล บอกว่า

ธรรมะจัดสรรค์แล้ว แสดงว่าคนพวกนี้

เขาก็สนใจธรรมะเหมือนกัน

แต่อาจไม่ได้อ่าน

พระไตรปิฎก

เขาเป็นบุคคลที่

ควรแก่การสงสาร และ เห็นใจ

อุส่าห์นับถือศาสนาพุทธ

อวดภูมิความรู้

แต่มาเสียรู้เรื่องภูมิธรรม ทำให้เราจับได้

ว่าไม่เคยรู้เรื่องพระกรรมฐาน

นี่แหละ

เป็นเหตุให้ อ.อุบล

ต้องนำเอารายการ ตอน

สวยด้วยกรรมฐาน

มาลงให้ดู

(คุณแมวดูยังจ๊ะ)

จะได้รู้ว่า

ธรรมมะขั้นสูง

ของพระพุทธเจ้า เขาทำอะไรกันได้มั่ง

ทำไม พระมหากษัตริย์ไทย

จีงเกรียงไกรทุกพระองค์

แต่ก็อย่างว่าแหละนะ

เดี๋ยวนี้คนไม่รักชาติ ไม่รักศาสนา

ไม่รักพระมหากษัติริย์ 

ภัยพิบัติจึงต้องมาล้าง

คนพวกนี้

เอางี้ดีกว่า

คอยดูรายการ

วันอาทิตย์ที่ 3 เม.ย.54

จะได้รู้เสียที ว่าคนมีการศึกษาจริง

ชาวพุทธจริง

เขาต้องเป็นยังไง

นะจ๊ะหนูแมวเหมียว

ถึงบ้านเร็วจังนะ

ขอบคุณนะคะ

ที่นำ เตาอบ (ฮี๊ตเตอร์)มาให้

เผื่อว่า หลังอบอาหาร หิมะตก จะได้ใช้

ช่างเหมาะจริงๆ

เย้...บ้านสวนพีระมิดเรา

มีฮี๊ดเตอร์แล้ว

555

ควา ยเท่านั้น ที่เชื่อพวกมึง

ผู้แสดงความคิดเห็น เทวดา วันที่ตอบ 2011-03-30 16:40:44

ขออนุญาติ...นะคะอาจารย์และท่านผู้อ่าน

แมวขอ...ใช้สำนวน

แบบ

ทรามมา  - ทรามไป

เพื่อเป็นการอนุเคราะห์ ทุกรูปแบบ

เพราะ

คุณเทวดา กรรมมารอ นี่ คงจะ

อ่าน หรือ ฟัง ภาษาสุภาพ ของชาวโลกไม่เป็น

*****************************************************

กูอยากบอกว่า

พวก...กู...ยอมเป็น...ควาย

เพราะ กูเป็นควายแล้ว..ชีวิตกู ครอบครัวกู

มีแต่ความเจริญรุ่งเรื่อง

ดีกว่าไอ้ชั่วที่อ้างตัวเป็นเทวดาอย่างมึง...มีอะไรดีในชีวิต ?

นอกจาก  นรก ที่เป็นมรดก รออยู่

***********************************************

คุณแมวเหมียว

อย่าเอาทองไปลู่กระเบื้องเลย

อย่าจิตตก

กับคนที่หมดอายุเลย

หนูต้องอภัย เห็นใจสงสาร

อ.มงคล

เคยบอก อ.อุบล ว่า

พวกโรคจิต หรือ คนที่เขา

ชอบโทร.ก่อกวนคนนั้นคนนี้

ชอบป่วน ชอบใช้นามแฝง ไม่แสดงตัวตนเนี่ย

คือพวกที่ขี้ขลาด ขาดความมั่นใจ

มีปมด้อย ในชีวิตมากมาย

แล้วเป็นคนที่

ขาดความสุขโดยสิ้นเชิง

คนพวกนี้จึงมีเวลา

หาทางระบายความทุกข์ของตนเอง

แบ่งปันให้ผู้อื่น ซึ่งทำไปโดยไม่รู้ตัว

 คนที่เขามีความสุข ความสุขก็จะล้นออกมา

แล้วเผื่อแผ่ให้คนที่ได้สัมผัสทั่วไป

ส่วนคนมีความทุกข์

ความทุกข์ก็ล้น ออกมาจนคนสัมผัสได้เช่นกัน

อ.อุบล

ทำทุกวันนี้

เพราะ

เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ

ต้องการให้โอกาสคนเหล่านี้

เป็นครั้งสุดท้าย

แต่ถ้าเสด็จพ่อฯวินิจฉัย

ก็ต้องเคารพการตัดสินพระทัยของพระองค์

ดังนั้น

คนแมวคนดี อย่าโกรธเคืองคนที่

กำลังจะหมดบุญ

อีกเลยนะ

ทูนหัว

คุณแมวเหมียว 

อย่าเอาทองไปลู่กระเบื้องเลย

อย่าจิตตก

*****************************************

ขอบพระคุณนะคะ

ที่เมตตา ห่วงใย....แมว

เพียงแค่อยากอนุเคราะห์เฉย ๆ

ไม่มีอาการ จิตตกเลยค่ะ ..แม้แต่น้อยนิด

******************************************

ก่อนอื่น ต้องขอขยายความนะคะ

ขอบคุณนะคะ

 อนุโมทนาบุญกับพี่สาวคนงาม นามว่าพี่แมวด้วยนะครับ...สาธุ สาธุ สาธุ 

คุณสิทธิ์ , คุณธนา , คุณศักดิ์ , ตัวเล็ก

เตาเผาถ่าน .. ถึงบ้านสวนพิรามิด แย้วว..ว.ว

รบกวน นะคะ...วันเสาร์..หากใครได้ไป..ช่วยดูและสาธิตด้วยเน้อค่ะ

*****************************************

พี่สาวคนงาม นามว่าพี่แมว

ใช่ป่าวไม่รู้แต่น้อมรับไว้ก่อนจ้า ...( จะพยายามหา )

     ขออนุโมทนาบุญกับคุณแมวด้วยนะคะ

สาธุ  สาธุ

อนุโมทนาบุญค่ะ พี่แมว

  พี่สาวคนงาม น้ำใจประเสริฐ์ เลิศม๊าก ค่ะ 

ขออนุโมทนาบุญกับทุกคนและทุกบุญในบ้านสวนด้วยเจ้าถ้าได้ทำผิดหรือประมาทพลาดพลั้งล่วงเกินผู้หนึ่งผู้ใดโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจทั้งข้างนอกและในบ้านสวนและสิ่งศักดิ์ทุกๆพระองค์ในบ้านสวน  สาธุ สาธุ  สาธุ

แก้ไขเพิ่มเติมพิมพ์ตกเป็น            ศักดิ์สิทธ์คะ      

                            สาธุ  สาธุ   สาธุ

อนุโมทนากับคุณเทวดาตกสวรรค์ด้วยนะคะ ที่อยู่ๆดีก็เข้ามาเป็นแบบทดสอบ

ให้พวกเราได้พิจารณาธรรมขั้นสูงสูด ซึ่งเป็นทางลัดไปสู่นิพพาน

อย่าง พรหมวิหารสี่...เมตตา กรุณา มุทิตา และ อุเบกขา..

แหม...มาได้จังหวะเหมาะเจาะ เหมือนกับมีผู้บันดาลใจให้เข้ามาเลยนะคะ..เนี่ย...

จริงๆทุกคนมีสิทธิ์ที่จะคิดและแสดงความคิดเห็นได้นะคะ จะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย

ก็คิดไตร่ตรองก่อน แล้วค่อยเขียนด้วยภาษาที่สุภาพ เพราะพื้นที่เหล่านี้

เป็นพื้นที่สาธารณ มีกฏ มีระเบียบ และมีความเคารพซึ่งกันและกันค่ะ..คุณเทวดา..

อย่าเอาขั้วลบที่ล้นใจของตัวเอง แผ่กระจายไปสู่ผู้อื่นเลยนะคะ

ถ้าคุณรู้จักคิดก่อนทำ ผลกรรมคงจะไม่นำคุณไปสู่..จุดจบ..

เฉกเช่นอาจารย์ได้ตักเตือนไว้แน่ๆ.....

แล้วก็ขออนุึโมทนาบุญกับคุณแมวสุดสวยกับการนำheater ไปส่งให้ถึงบ้านสวนฯ

ขอใ้ห้ชีวิตนี้มีแต่ความสุขและความอบอุ่นยิ่งๆขึ้นนะค๊า...

อย่าง พรหมวิหารสี่...เมตตา กรุณา มุทิตา และ อุเบกขา..

แหม...มาได้จังหวะเหมาะเจาะ เหมือนกับมีผู้บันดาลใจให้เข้ามาเลยนะคะ..เนี่ย...

*********************************************

รวดเร็ว...ขนาดนี้ ผู้ที่ดลบันดาลให้ก็คงจะเป็น

ท่านตา ท่านท้าวเวสสุวรรณ แน่นอนค่ะ

เพราะได้คุย...กับอาจารย์อุบล ตอนเย็น..ที่สระน้ำ

เรื่อง เกี่ยวกับเรื่องที่ มีคนมาปรามาส อ.อุบล

อ.อุบล บอกว่า ...เดี๋ยว...เสด็จพ่อ...จัดให้

พอค่ำ หน่อย เทวดา กรรม มา รอ ก็เกิดในบัดดล

*****************************************************

ความเคารพซึ่งกันและกันค่ะ..คุณเทวดา..

*********************************************

แฮ่ ....แมวก็เคารพทุกคน แบบ มายังไง ไปยังงั้น...

ก็คิดค่ะว่าไม่เหมาะสม ... แต่คงจะเป็นประโยชน์

สำหรับ...คนจิตลบ ... ขี้ขลาด .. ตาขาว

***************************************

เมื่อวานที่ดิฉันเล่าประสบการณ์การหาชีทไม่เจอ แล้วมีปาฏิหารย์ให้หาได้แล้ว  จึงได้ขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไปทุกพระองค์  แต่อ.อุบลเจ้าขา  หนูขอโทษที่ไม่ได้กล่าวชื่อขอบคุณอ.อุบลและอ.มงคล  ศุภภาเดชาภรณ์  หนูกลับไปบ้านแล้วคิดว่าจะต้องมากล่าวขอบคุณอาจารย์ทั้งสองในวันนี้  เพราะที่บ้านไม่มี net ใช้ จึงต้องเข้าที่ทำงานก่อน แต่พอมาเปิดเวปดู โอโฮ ไม่น่าเชื่อว่าจะมีคนที่กล้าขนาดคุณเทวดา  แสดงว่าคุณไม่เคยมีพระอยู่ในใจเลย  ก็ขอให้คุณมีดวงตาเห็นธรรมในเร็ววันด้วยนะค๊ะ ดิฉันอ่านข้อความคุณแล้วรู้สึกสั่นอย่างไรไม่รู้  ไม่อยากเห็นใครต้องรับผลกรรมที่ไม่ดีเลย  คุณแมวขา  อย่าไปโกรธคุณเทวดาเลยนะค๊ะ เพียงแต่แนะว่าอะไรควรอะไรไม่ควรแล้วแต่ว่าเขาจะมีดวงตาเห็นธรรมเอง  "กรรมย่อมเป็นไปของสัตว์โลก" อ.อุบล/อ.มงคล เจ้าขา หนูขอกราบขอบพระคุณที่หนูมีความรู้เรื่องของธรรมะได้ละเอียดขึ้นอีกเยอะเลยตั้งแต่หนูมารู้จักบ้านสวนพีระมิด หนูพยายามถ่ายทอดให้คนอื่นฟังอย่างที่อาจารย์บอกแล้วแต่ว่าเขาจะฟังหรือไม่เท่าที่จะทำได้ค่ะ

คุณแมวขา  อย่าไปโกรธคุณเทวดาเลยนะค๊ะ

********************************

ขอบพระคุณค่ะ 

**********************************

สำหรับคนที่ไม่มีพระอยู่ในใจ

แมว..ไม่มีความจะเป็นที่จะโกรธค่ะ

ฮิ ฮิ ใคร ๆ ก็คิดว่า แมวโกรธ เปล่าเลยค่ะ

คนแบบนี้ .. ไม่มีอะไรที่จะต้องให้เกียรติ์

เพราะ เค้าไม่เคยให้เกียรติ์ใคร

ต้องขอโทษอีกครั้งด้วยนะคะ

ไม่ว่าจะเป็น

อาจารย์อุบล และท่านผู้อ่าน

และที่สำคัญ...

พื้นที่บนกระทู้นี้ เป็นของ

บุคคลที่มี ธรรมะ ในหัวใจ

( แมว ก็มีธรรมะในหัวใจนะ  )

น่าสงสารคุณเทวดานะคะ

ที่แสดงออกมาแบบนี้

แต่ก็ถือว่าคุณเทวดาได้ให้ธรรมทาน

อย่างใหญ่หลวงกับอีกหลายท่านที่คิดแบบนี้

คิดลบหลู่ ปรามาสอยู่ในใจ หรือแสดงออกมา

ขอให้คุณเทวดา โปรดปรากฎตัว

และรีบเข้ามาขอขมาท่าน อ.อุบล เถอะค่ะ

ศักดิ์ศรี และ ความอับอาย โยนมันทิ้งไปเลยค่ะ

กล้าทำ กล้ารับ อย่างนี้จะได้เป็นเทวดาจริงค่ะ

เปิดเผยตัวนะคะ แล้วขอขมาท่าน อ. ซะ

คุณเทวดาจะได้สร้างบุญใหญ่ที่สุดในชีวิตเลยค่ะ

ก้อยขอยกอีกหนึ่งตัวอย่าง ที่เป็นคนประเภทเดียวกันกับคุณเทวดา

เป็นกระทู้ที่พี่ตุ้ย (ศิริพร โฉมจันทร์) ซึ่งใช้นามแฝงว่า beauty21 ไป post ไว้ในเว็บพลังจิต และมีข้อความตอนนึง ของคนที่ใช้นามแฝงว่า "ดาน้อย" กล่าวว่า

จ๊ะๆๆๆๆ
เทวดายังเอาตัวเองไม่รอดเลย จะมาตัดสินใครได้
เด๋วดาน้อยจะคอยดูนะ
ว่าปี ๒๕๕๕ นางงูน้อยตัวนั้น จะเป่าได้จริงป่ะนะ ๕๕๕
จะคอยดูว่า ท่วมจริงป่ะ อยากเห็น 555

ที่มา: http://board.palungjit.com/f8/ปรามาส-จาบจ้วง-ลบหลู่-พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว-และราชวงศ์-จะเกิดอะไรขึ้น-278847-6.html

ในโลกนี้ คงมีคนพวกนี้อีกเยอะแยะ

เราต้องกราบขอบพระคุณพระพุทธองค์ ท่านท้าวเวสสุวรรณ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์มากกว่า

ที่ทรงเมตตากวาดล้างพวกคนชั่วเหล่านี้ ไม่ให้หนักแผ่นดิน ทำร้ายบ้านเมืองและประเทศชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ได้อีกต่อไป

สาธุ สาธุ สาธุ

 ถ้าคุณเทวดายังมีโอกาสให้รีบไปขอขมา อ.อุบลอย่างรีบด่วนเลยนะคะ และที่คุณต้องไปกราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงอีกท่านหนึ่ง ก็คือ เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ ที่ท่านทรงมีเมตตากับคุณเทวดา จึงทำให้คุณเทวดาได้มีโอกาสเข้ามาเขียนแสดงความคิดเห็นในเว็บของบ้านสวน ขอให้คุณเทวดาโชคดีและมีดวงตาเห็นธรรมเร็ว ๆ นะคะ