ขอถามพ่อใหญ่ หรือใครก็ได้ที่เข้ามาอ่าน

คำถามเรื่องจี้ค่ะ..อาจารย์

.............................................................

ความเห็นที่ 7188 (1624082)
********************** จี้ องค์เทพสฟิงซ์นั้น เป็นสมบัติเฉพาะบุคคลที่บูชาไป คนอื่นไม่มีสิทธิ์ยืมไปไหนทั้งนั้น ยกเว้นว่าขอชมเท่านั้น ดังนั้นเวลาที่จะช่วยคนอื่น เจ้าของจี้เท่านั้นที่มีสิทธิ์จับจี้องค์เทพสฟิงซ์ คนที่กำลังสารภาพห้ามจับองค์จี้ คือ สารภาพต่อหน้าองค์จี้ฯอย่างเดียว ห้ามใครยืมไปที่บ้านเพื่อสารภาพบาปเพราะจะไม่ได้ผลเลย นอกจากนี้ห้ามซื้อฝากกัน ยกเว้นว่า เราซื้อให้พ่อแม่เราแบบนี้ได้ ขอบพระคุณท่านอาจารย์มากครับที่เมตตาบอกวิธีการที่ถูกต้องแก่ลูกหลานและคนอื่นๆ ********************* หนูขอเรียนถาม ท่าน อ.อุบล หรือผู้รู้ค่ะว่า 1.แล้วถ้านอกจากพ่อ แม่  ถ้าซื้อให้พี่สาวได้หรือป่าวค่ะ 2.ถ้ามีคนที่ไม่รู้จัก อ.อุบล แต่พอเค้าเห็น แม่ และตัวหนูใส่จี้  เค้าต้องการจี้บ้าง เค้าบอกว่าต้องการสิ่งคุ้มครอง เพราะเหตุการณ์ในปัจจุบันนี้ น่ากลัว เค้าถามว่าเอาไว้ในรถได้มั้ย หนูตอบว่า คงจะได้  แต่ถ้าให้ดี ต้องนำติดตัวไว้จะดีกว่า ไม่ทราบว่าหนูเข้าใจถูกต้องแล้วหรือยังค่ะ เค้าสั่ง 2 องค์ ให้แฟนเค้าด้วย 1 องค์  ให้หนูสั่งให้ อย่างนี้ จะได้มั้ยค่ะ จี้จะใช้ได้ผลเป็นอย่างไรค่ะ ต้องขอโทษด้วยค่ะ ที่หนูยังไม่เข้าใจในตรงจุดนี้
ผู้แสดงความคิดเห็น จิรนันท์ เดิมหมวก วันที่ตอบ 2012-08-14 15:01:35

แล้วเราก็ลองวางแผนเลย

ว่าเราจะเข้ามาเฉพาะ

วันเสาร์-อาทิตย์

แล้วเราก็ดูว่า ตรงไหน ที่คุยสบาย

งานไม่ต้องทำ

ดักคนโง่ๆ หน้าใหม่ๆ ไร้ความคิด

พวกที่มาบ้านสวนด้วยความอยาก

ไม่มีศรัทธาจริง ก็หาได้ไม่ยาก

วางแผนเลยว่า

วันหนึ่ง ต้องประกบ

ขอเบอร์ ติดต่อให้ได้กี่คน

เราก็ลองทำดู

แล้วก็มาประเมินผลดูว่า

ตั้งแต่ทำมา รวยกี่พันล้านแล้ว

ชีวิต อยู่ดีมีสุขไหม คำตอบที่ได้

ก็คือสิ่งที่เราจะตัดสินใจเอาเอง

แต่สำหรับคนที่หูเบา เชื่อง่าย ไม่อยากลอง

ก็ต้องบอกเขาไปตรงๆ ว่า

เจ๊งทั้งคนซื้อ เจ๊งทั้งคนขาย

ใครไม่เชื่อเราเชื่อ เพราะเราหูเบา

เราไม่เอาอะไรทั้งนั้น

แล้วไม่ต้องไปห้ามเขา

ใครอยากทำ อยากลอง

ให้ลองไป ดูซิ กฏสวรรค์บ้านสวนพีระมิด

เป็นแค่คำขู่ หรือ ของจริง

มันต้องพิสูจน์ให้แน่ใจ

จ้าคุณอังจ๋า

...............................

กราบอนุโมทนากับคำตอบที่ชัดเจน

และคำแนะนำที่ให้ทุกคน

ไปพิสูจน์หาคำตอบด้วยตัวเอง

ด้วยนะคะอาจารย์

แต่อ่านแล้ว หึ หึ ชนิดาคนนึงล่ะ

ที่ไม่ขอรับตำแหน่ง นักวิทยาศาสตร์

ขอเป็นนัก"พุทธศาสตร์"ที่หูเบา

พร้อมเชื่อในสิ่งที่อาจารย์บอกเลยดีกว่า

เพราะสิ่งที่ท่านอาจารย์เคยบอก

และเคยพูดไว้

ยังไม่มีอันไหน ที่ไม่จริงเลยค่ะ

ฉะนั้น ถ้าทุกคนตั้งใจที่จะไปสร้างบุญ

ก็ศึกษากฏให้ละเอียด

และให้ความเคารพต่อเจ้าของบ้าน

ด้วยการปฏิบัติตามทุกกฏ ที่กำหนดไว้

แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาโกยบุญอย่างเดียวดีกว่านะคะ

.........................................

อนุโมทนากับทุกๆคำตอบ

จากพี่น้องทุกๆท่านด้วยนะคะ

ซึ่งอ่านคำตอบจากทุกๆท่านแล้ว

ก็สรุปได้เพียงสั้นๆว่า

อ.อุบลแห่งบ้านสวนพีระมิด

เน้นให้ทุกคนทำบุญด้วยปัญญา

และกำลังใจที่เต็ม

ซึ่งต้องไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น

และท่านก็เน้นให้ทุกคนใช้แรงกาย

ไม่ใช่ ปัจจัยหรือจำนวนเงิน นะค๊า

 ขอถามพ่อใหญ่ หรือใครก็ได้ที่เข้ามาอ่านอยากถามว่า 

1.คนที่ต้องการทำบุญกับ อ.อุบลแล้วถามเบอร์บัญชี กับ อ.อุบลๆ เคยบอกไหม อ.อุบลบอกว่ายังไง

ตั้งแต่ที่ไปบ้านสวนไม่เคยได้ยินอ.พูดบอกกล่าว หรือประชาสัมพันธ์เลขที่บัญชีบุญแต่อย่างไรคะ

2.คนที่ต้องการซื้อของทุกอย่างของ อ.อุบลซื้อได้ง่ายๆไหม โทร.มาหา หรือมาหา อ.ซื้อได้ไหมอ.ตอบว่าอย่างไร  

คนที่ต้องการจะซื้อสินค้าพาเมล่า ไม่เฉพาะท่านอ.อุบล แม้แต่อ.มงคลและคุณท็อปก็ตามจะไม่ขายสินค้าง่ายๆ จะถามก่อนว่าอ่านคู่มือหนีกรรมครบ 9 ครั้งหรือยัง  

3.ทุกวันนี้ คนที่่มาบ้านสวน เคยได้ยิน อ.อุบลชวนใครซื้อของหรือไม่ แต่ละคนที่ต้องการซื้อสินค้าอ.อุบล ซื้อกันได้อย่างไรใครชวนไปซื้อ

ท่านอ.และสมาชิกในครอบครัวไม่เคยชักชวนลูกบ้านสวนให้ซื้อสินค้าทุกชนิดในบ้านสวนแต่อย่างไร แต่ละคนที่ซื้อก็ซื้อเพราะศรัทธาของแต่ละคนไม่ได้มีการชักชวนให้ซื้อแต่อย่างไร

 4.มีใครบ้างแม้สักคนไหม ที่ อ.อุบล ชวนให้ทำบุญ

ท่านอ.ไม่เคยชักชวนให้ทำบุญแต่อย่างไร "มีแต่จะตักเตือนลูกหลานให้มีสติในการทำบุญด้วยซ้ำเพราะบางครั้งโลภอยากได้บุญแต่ไม่ดูกำลังทรัพย์ของตนเองก็มี "

5.อ.อุบล เคยบอกให้ใคร ต้องทำบุญด้วยเงินเท่านั้นเท่านี้หรือไม่ 

ท่านอ.ไม่ได้สนับสนุนให้ลูกหลานทำบุญด้วยกำลังทรัพย์ แต่สนับสนุนให้ใช้แรงกายขึ้นกำลังใจและแรงกายที่แต่ละคนมี และเป็นสิ่งที่แต่ละคนสามารถทำบุญไม่ว่าจะคนรวย,คนจน, เด็ก, คนแก่ คนที่หาเลี้ยงชีพเองและยังไม่สามารถหาเลี้ยงชีพ 

6.คนที่ทำบุญกับ อ.อุบล แล้ว อ.คืนให้มีใครบ้าง โปรดมาแสดงตัว

7.ใครเคยเห็น อ.อุบลคืนเงินที่คนนำมาทำบุญเพราะเห็นว่า เป็นคนยากจนหรือคนแก่ หรือเด็กที่ยังไม่มีรายได้หรือไม่

ทุกครั้งที่ทำบุญหรืออยู่ในเหตุการณ์ที่คนอื่นทำบุญกับอ. อ.จะถามก่อนตลอดว่าเอาเงินมาทำบุญนี้มีเงินไว้สำหรับกินสำหรับใช้หรือเปล่าโดยเฉพาะกับคนแก่ที่ไม่มีรายได้  

ตอนนั้นอยู่ในเหตุการณ์ที่คุณแม่คุณมยุรฉัตรมาทำบุญกับอ. , อ.ก็เมตตาซักถามว่าเอารายได้มาจากไหน คุณแม่เอาเงินมาทำบุญกับอ.แล้วมีเงินใช้ไหม…..และบางรายที่อ.ก็รับและส่งเงินคืนกลับให้ด้วย (ซึ่งในส่วนนี้อ.ก็ต้องใช้เงินส่วนตัวแทนให้อีกด้วย) มีตัวอย่างให้เห็นชัดในรายการคุยไปแจกไป 17 มิ.ย 2555

กราบเรียนท่านอาจารย์อุบล

เมื่อบ้านสวนมีทุกกิจกรรมเกิดขึ้น ไม่ว่าจะมีการดำริสร้าง Biogas หรือการขุดน้ำบาดาล ท่านไม่เคยเรี่ยไร ตั้งแต่ตอนติดตั้ง Biogas ท่านพยายามถามราคา ตั้งหลายหน เพื่อท่านจะเตรียมออกเอง แต่จิ๋มซึ่งรับเป็นเจ้าภาพใหญ่เขากราบขออนุญาติเอง และไม่เคยยอมบอกราคาใคร (งกบุญก็ว่าได้)  เขาพูดเสมอว่าเงินขายหุ้นที่เขาได้มา เพราะปาฏิหารย์หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ธนบัตรขวัญถุง เพราะเขาอธิษฐานขอจากท่าน

สำหรับน้ำบาดาลท่านแค่ให้หาคนมาขุดให้ เพราะช่วงนั้นเห็นน้ำหมดแท็งค์บ่อยเพราะพวกเรามากันมาก อยู่กันนานๆช่วงสร้างพระ ตอนจิ๋มไปขอเป็นเจ้าภาพรับออก 1 แสน ท่านยังตาโตดุๆว่าเอาอีกแล้ว จนจิ๋มต้องบอกลดว่าทำแค่ 8 หมื่น ให้คนอื่นร่วมจะเห็นว่าท่านไม่ได้เอ่ยปากอะไร

สำหรับการทำบุญซื้อรถให้ท่านดร.อาจอง สังเกตุได้ว่าเป็นการดลจิตดลใจจากเสด็จพ่อท้าวเวชสุวรรณแน่ๆ ให้จิ๋มเขาวุ่นวาย อยู่ดีๆ วันนั้นก็ไปกด ATM จาก 2-3 bank มาเลย ท่านอาจารย์อนุญาตให้ร่วมบุญ 1 บาทก็ได้แต่ไม่เคยกะเกณฑ์อะไรเลย

ยืนยันได้เลยว่าพวกลูกหลานทำกันเอง ไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เหมือนว่ามีหน้าที่สนับสนุนบ้านสวนพ๊รามิด

จุ๋ม จิ๋ม

ปล สำหรับจุ๋มเองก็ร่วมกับเขาทีละหมื่น 2 หมื่น ตามกำลัง เกาะบุญจิ๋มไปเรี่อยๆ

ก่อนที่ อ.อุบล จะตอบคำถามพ่อใหญ่

ขอบพระคุณท่านอาจารย์ที่เมตตาตอบคำถามค่ะ

ทำไมไม่ทักท้วงพี่สรเรื่องการค้าขายในบ้านสวน

ทั้งๆที่เคยเห็นกรณีของพี่บุญตาพี่เตี้ยมาแล้ว

สำรวจตัวเองแล้วขาดปัญญาอย่างมาก

เอาแต่งกๆเงิ่นๆอยู่ในครัว

คนโง่ย่อมเป็นเหยื่อของคนฉลาดเสมอ

คนฉลาดแผนสูงก็ต้องเจอกฏสวรรค์

เหตุการณ์นี้สอนให้หนูฉลาดขึ้นเยอะเลยค่ะ

เน้นให้ทุกคนทำบุญ

ด้วยปัญญา  และ  กำลังใจที่เต็ม

ซึ่งต้องไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น

และท่านก็เน้นให้ทุกคนใช้แรงกาย

ไม่ใช่ ปัจจัยหรือจำนวนเงิน นะค๊า

--------------------------------

ขอบคุณพี่ชนิดาค่ะ ที่สรุปแบบสั้น ๆ

และประทับใจจริง ๆ  ค่ะ

ใครมาชวนซื้ออะไร ก็ลองซื้อดู แล้วพิสูจน์ดูว่า มันจะหายนะจริงไหม เป็นอย่างบุญตาไหม เป็นอย่้างยายเตี้ยจริงไหม และเป็นอย่างอีกหลายๆ คนจริงไหม

.........................

กราบขอบคุณท่านอาจารย์

หนูเคยโดนเต็มๆมาแล้ว

เคดเดียวกับพี่เตี้ยคือซื้อของต่อ

จากพี่รุ้ง ร้านเจ้ง คุณแม่เสียชีวิต

ปัญหาอื่นๆอีกมากมาย

ต่อนี้ไปคงไม่ทำอีกค่ะ

กรณีกับพี่สร นี้รับฟังแต่ก็ไม่ใด้บอกกล่าว

มัวแต่ทำงานในครัว

คิดเพียงว่าเราควรทำงานของเราให้ดี

เพราะงานครัวเป็นงานละเอียด

เพราะว่าพี่เเมว คุณอังทำงานในครัวใด้ดีมากๆๆ เราก็ควรทำให้ใด้ดีแบบพี่ๆเขาบ้าง

(ชีวิตทำสิ่งแย่ๆๆมาเยอะแล้ว)

      ตั้งแต่รู้จักบ้านสวนมา  ไม่เคยเห็น ท่าน อ. อุบล

เรี่ยไรเงินเพื่อสร้างบุญ  และสอนพวกเราเสมอว่า

ให้ทำบุญตามกำลัง  อย่าเบียดเบียนตัวเอง  ไม่มีเงิน

ก็ใช้กำลังกายสร้างบุญได้  และก็ได้มาเข้าใจเรื่องการทำบุญ

ด้วยแรงกายที่บ้านสวนนี่เองค่ะ  แม้แต่ใครจะฝากเงินมาทำบุญ

ท่านยังไม่อยากให้พวกเรารับฝากเลย  เผื่อเรารับฝากแล้ว

เป็นอะไรไปก่อน  เงินเลยไปไม่ถึง 

เราต้องกลายเป็นติดหนี้สงฆ์  ในส่วนที่พวกเราได้มีโอกาสร่วม

ทำบุญด้วย  ก็เพราะท่านมีเมตตา  อยากให้พวกเรา

ได้มีโอกาสทำบุญ  กับเนื้อนาบุญที่บริสุทธิ์

      ส่วนพาเมล่า  ท่านอาจารย์ก็ไม่เคยชวนใครซื้อ

เราจะเห็นคู่มือหนีกรรมผิวพรรณ  ที่เล่าเรื่องความเป็นมา

ของพาเมล่า  และคุณสมบัติของพาเมล่า  ราคา 

แต่ไม่มีบอกว่าหาซื้อได้ที่ไหน  ให้อ่านให้ศึกษาดูเท่านั้น

ท่านอาจารย์เน้นเสมอว่า  ถ้าใครรักษาศีลได้

  ทำสมาธิได้  พาเมล่าก็ไม่จำเป็น

กราบเรียนท่านอาจารย์อุบลค่ะ

วันนี้ดิฉัน นาง ณัฐสินี พสิษฐ์ศรี ได้โอนเงินร่วมทำบุญสร้างโซล่าเซลล์ เป็นจำนวนเงิน 1,000

บาท และ นาย พิภพ  ลิ้มเจริญ(ลูกชาย)โอนเงินทำบุญสร้างพระ เป็นจำนวนเงิน 500 บาท

                    โดยโอนเงินวันที่ 15 ส.ค.55  เวลา 18.30 น.                        

เข้าบัญชีธนาคารกรุงไทย เลขที่บัญชี 212-0-16993-4             

รวมเป็นจำนวนเงิน 1,500 บาทค่ะ

ตั้งแต่รู้จักบ้านสวนมา  ไม่เคยเห็น ท่าน อ. อุบล

เรี่ยไรเงินเพื่อสร้างบุญ  และสอนพวกเราเสมอว่า

ให้ทำบุญตามกำลัง  อย่าเบียดเบียนตัวเอง  ไม่มีเงิน

ก็ใช้กำลังกายสร้างบุญได้

----

เสาร์ก่อนหน้านี้ หลังจากจบกิจกรรมภาคกลางคืน

หลายๆคนพากันเข้าไปหาท่านอาจารย์

ได้ยินเสียงท่านคล้อยหลังประมาณว่า

คุณกัลยาณี ทำคราวละเยอะๆอย่างนี้

ทุกอาทิตย์เลยย เดือดร้อนรึเปล่า

เหมือนท่านอาจารย์เกรงใจไม่ค่อยอยากรับ

กลัวลูกๆจะเบียดเบียนตัวเองจนเดือดร้อนน่ะค่ะ

เห็นด้วยกับคุณชนิดา ท่านเน้นการทำบุญด้วยปัญญาค่ะ

-----

พี่สรคะ

เคยได้ยินพี่สรชื่นชมท่านอาจารย์สารพัด

ทั้งยังให้ความเคารพรัก ยกย่อง

และเทิดทูนท่านอาจารย์มากๆๆๆ

พอได้อ่านเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น

ทุกอย่างมันกลับหัวเป็นหางไปเลยย

เป็นไปได้ไงเนี่ย

กิเลสมันไม่เคยปรานีใครเลยยจริงๆ

    เหตุการณ์ล่าสุด ผมได้มีโอกาส ไปช่วยงานท่านอาจารย์ที่บ้านไร่ปลายตะวัน ที่วังน้ำเขียวครับ ผมขับรถกันไปเองกับพ่อใหญ่ธนา พอดีรถผมติดแก๊ส เรยประหยัดหน่อย เติมแก๊สเป็นค่าเดินทางไป-กลับ รวมประมาณ 900 บาท พอเสร็จจากงาน อาจารย์ท่านก็เรียกไปพบ ปรากฎว่า ท่านให้เงินผมจำนวน 3,000 บาท ซึ่งท่านบอกว่า เป็นค่าน้ำมัน ผมเรียนท่านว่า ผมเติมไปแค่ 900 บาทครับ ผมทำท่าจะไม่รับ สุดท้ายก็รับไป แต่ก็เอาเงินไปทำบุญต่อครับ เป็น ค่าน้ำ-ไฟที่บ้านสวนฯ 2000 บาท และ ร่วมสร้างพระอีก 1000 บาท

ตามความเห็น ของอร

ท่านอาจารย์ไม่เคยบอกบัญชีโอนเงินให้ใครเลยค่ะ คนที่ต้องการทําบุญด้วยจิตศรัทธากับท่่านจริงๆ ท่านจะบอกให้ไปหา บัญชีเอาเอง

สําหรับคนที่ต้องการซื้อสินค้า ก็ไม่ได้จะซื้อกันง่ายๆ อย่างตามท้องตลาด เพราะของที่ท่านอาจารย์ จําหน่าย เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับธรรมะของพระพุทธองค์โดยตรง เพราะฉะนั้นต้องศึกษา ทําความเข้าใจก่อน ที่จะตัดสินใจซื้อ โดยอ่านคู่มือก่อนอย่างน้อย9รอบ และท่านไม่เคยชวนใครซื้อสินค้าของท่านเลย คนที่ใช้ เมื่อใช่แล้วได้รับผลดี เค้าจะมาบอกเล่ากันเอง ใครอยากซื้อก็หาทางกันเอาเอง

ไม่เคยเห็นท่านอาจารย์ ชวนใครทําบุญเท่านั้น เท่านี้แต่อย่างใด ท่านบอกแต่ อนิสงค์ผลของบุญแต่ละอย่างให้ฟังอยู่เสมอเท่านั้น

ทุกคนที่มาต้องการทําบุญด้วยจิตศรัทธา แต่บางคนที่มีกําลังทรัพย์น้อย ท่านจะรับก่อน ซึ่งถือว่ารับแล้ว และท่านก็จะคืนให้แล้วก็บอกเหตุผลด้วย ซึ่งแต่ละคนจะไม่เหมือนกัน เช่นบางคนท่านจะบอกว่า เอาไปไว้เป็นขวัญถุง หรือเอาไปต่อยอดนะลูก เพราะท่านรู้ว่าคนใหนเดือดร้อน ทุกครั้งที่เห็นภาพนี้ อรรู้สึกซาบซึ่งใจจนนํ้าตาจะใหล ท่านจะบอกวิธีทําบุญที่บริสุทธิ์ ใหญ่ที่สุด และถูกที่สุดโดยไม่ต้องใช้เงิน โดยให้ใช้แรงกายที่บ้านสวนฯ และบุญจากการเล่าเรื่องของตัวเองเพื่อเป็นธรรมทาน 

ท่านอาจารย์ ทําทุกอย่างเพื่อความพ้นทุกข์ ของมวลมนุษย์สย ชาติ ตัวอย่างความดีที่ท่านทํามา บอกได้เลยว่าไม่สามารถเก็บรายละเอียดได้ทุกอย่างเพราะว่ามากมายเหลือเกิน หากนํามาปฎิบัตตาม แค่ตัวอย่างเดียวก็ทําให้คนชั่ว สามารถเปลี่ยนเป็นคนดีได้ไม่ยาก เพราะท่านสอนใน ทางตรง ทางลัด และชัดเจน 

ความคิดเห็นที่ 7211 โดยคุณณัฐสินี

กับ ความคิดเห็นที่ 7213 โดยคุณอัญชลา

แสดงอีเมล

ช่วยซ่อนอีเมลด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

อาจารย์แม่ท่านเคยบอกว่าทำบุญได้หลายอย่าง ไม่จำเป็นต้องใช้เงิน ทำบุญด้วยแรงกายก็ได้ หรืออยากร่วมบุญแค่เพียงบาทเดียวก็ทำได้ ไม่เคยกำหนด

ตัวดิฉันเองเคยไปทำบุญเป็นเงินกับท่านอาจารย์ ก่อนรับท่านก็ถามหนูทำอาชีพอะไร หนูเดือดร้อนใหมที่ทำบุญ เพราะท่านไม่อยากให้เราเบียดเบียนตัวเอง แต่ส่วนมากทุกคนก็ตั้งใจทำบุญด้วยจิตที่ศรัทธาอยู่แล้ว และก็เคยเห็นท่านรับเงินทำบุญแล้วก็คืนให้กับคนที่มาทำบุญด้วยตาและดูรายการผ่านทีวี จึงสรุปได้ว่า ท่านไม่เคยเรี่ยไรเงิน หรือ กำหนดจำนวนเงินทำบุญ หรือ โฆษนาขายสินค้าใดๆ มีแต่คนที่ไปบ้านสวนนี่ล่ะที่อยากไปร่วมทำบุญเอง

เคยมีครั้งหนึ่งซึ่งนานมาก ดิฉันไปบ้านสวนแล้วตอนนั้นก็มีองค์พีระมิดที่มีจำนวนจำกัดแล้วท่านอนุญาตให้บูชาวันนั้นได้ แต่ให้ต่อคิวโดยเขียนรายชื่อ ซึ่งทุกคนต่างก็อยากได้ แต่ของมีจำนวนจำกัด ทำให้ทุกคนไม่ยอมต่อคิว แต่แทรกคิวแย่งกระดาษกันไปเขียน ซึ่งตอนนั้นดิฉันต่อคิวเป็นคนที่ 2 หรือ 3 ไม่แน่ใจ แต่โดนแทรกคิวเป็นลำดับที่เลยโควต้าองค์พีระมิดที่มีเลยคิดว่าคงไม่ได้ แล้วก็เลยคิดว่าการที่เราไปบ้านสวนนั้น ไปเพื่อสร้างบุญกุศล ปลดเปลื้องความทุกข์ หรือเราไปด้วยความโลภ ที่อยากหายโรค อยากร่ำรวย อยากได้ความสุขกันแน่ แต่แล้วกฏสวรรค์ก็มีจริงอาจารย์ท่านอ่านชื่อคนที่ได้พีระมิดไปแล้วก็ข้ามชื่อคนที่แซงคิว มาอ่านชื่อของดิฉันเลย ดีใจและเชื่อเลยว่าสิ่งสักดิ์สิทธิ์มีจริงและก็ควบคุมให้เป็นไปตามกฏกติกาที่ท่านอาจารย์บอก

ส่วนเรื่องพี่เกสร เมื่อได้อ่านแล้วก็ทำให้เรารับรู้ได้ ว่าคนที่มาบ้านสวนมากๆ หรือบ่อยๆ ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะเป็นคนดี หรือว่ามีโอกาสเกาะบุญบ้านสวนไปนิพพานได้ง่าย อาจจะสร้างกรรมแล้วไปนรกง่ายด้วยเช่นกัน เพราะฉนั้นคนที่มีโอกาสไปได้น้อย หรือยังไม่มีโอกาสได้ไปอย่าเสียใจนะคะ เราปฏิบัตตามคำสอนของพระพุทธองค์ และท่านอาจารย์แม่ เราก็มีโอกาสเกาะบุญไปนิพพานได้เช่นกันค่ะ

ลองเข้าไปอ่าน "ห้องสนทนา คำถามถึง อ.อุบล" ดูนะจ๊ะ   ที่่พ่อใหญ่ธนา ถามไว้นานแล้ว พึ่งได้มาตอบจ้า   มี 2 กระทู้ ค่ะ 1.กระทู้บน คือ เชิญถามปัญหา 2.กระทู้ถัดมา คือ พฤติกรรมคนที่มาบ้านสวน

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ วันที่ตอบ 2012-08-16 16:23:36

อนุโมทนากับการเข้ามา

ตอบคำถามจากทุกๆท่าน

และอนุโมทนากับธรรมทาน

จากคุณป้าเตือน ด้วยนะคะ

เพราะป้าเตือนเป็นคนนึง

ที่ทำบุญด้วยปัญญาจริงๆ

จึงเห็นผลทุกอย่างได้อย่างชัดเจน

แม้กระทั่งการใช้บุญแรงกาย

ป้าเตือน ก็ไม่เคยเบียดเบียนตัวเองเลย

แล้วก็ไม่เคยบ่นท้อ ถอดใจ

ถึงแม้ว่า จะเจองานหนักๆ

อย่างยกหิน ยกปูน สาระพัด

ป้าเตือนก็ทำหม๊ด

แต่ทำตามกำลังและวัยของตนจริงๆ

ชนิดาเห็นแล้ว ก็แอบสรรเสริญอยู่ในใจ

เพราะป้าเตือนคนนี้ ใจสู้เกินร้อย เจงๆจ๊า...

 สัปดาห์นี้ อาจารย์อุบลให้ปรับผังกิจกรรมใหม่ทั้งหมดครับ 

โดยในวันเสาร์นั้น จะเป็นการทำบุญด้วยแรงกายทั้งหมด ซึ่งท่านอาจารย์บอกว่า ทุกคนควรจะสะสมบุญให้ครบ 9 ชั่วโมง

เพื่อนำมาอุทิศบุญกุศลในวันอาทิตย์

โดยภาคกลางคืนของวันเสาร์ที่ปกติจะเป็นการสร้างธรรมทาน โดยมีการขอบคุณสิ่งศักดิ์ และบอกเล่าเรื่องราวและประสบการณต่างๆของลูกบ้านสวนที่เห็นว่ามีประโชน์ต่อคนอื่น และธรรมมะจากท่านอาจารย์อุบล จะถูกย้ายไปในวันอาทิตย์ทั้งหมด ตลอดทั้งวัน 

ซึ่งในสัปดาห์นี้ อ.อุบลได้อาราธนาบารมีพระศรีอาริยเมตไตยมาให้ทุกคนได้สัมผัสกัน 

ซึ่งเมื่อท่านอ.อุบล เริ่มอาราธนาท่านมาสถิตที่ กาย วาจา และใจของท่านอาจารย์อุบล

เบสก็สามารถสัมผัสได้ด้วย อาการปิติ ขนลุก และอยากจะร้องไห้ และมีอาการโล่งสบายไปทั้งตัว

ซึ่งคนอื่นๆก็มีอาการปิติเช่นกัน โดยหลายคนที่มีอาการเจ็บป่วยต่างๆ เมื่ออาราธนาบารมีของท่านมาแล้ว ต่างก็หายจากอาการเจ็บป่วยต่างๆ

โดยตัวเองสัมผัสได้คือมีอาการหายใจโล่ง ซึ่งก่อนหน้านั้น หายใจติดขัดจากอาการมีน้ำมูก ซึ่ง อ.อุบลบอกไว้ว่า

พระศรีอาริยเมตไตยนั้นถ้าเป็นของจริงแค่เดินมาใกล้ๆก็สามารถรู้ได้ด้วยตัวเอง ซึ่งก็คือการหายจากอาการเจ็บป่วยต่างๆ โดยไม่ได้ทำอะไรเลย ซึ่งจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้

สามารถพิสูจน์ได้ว่า  พระศรีอาริยเมตไตยนั้น มีอยู่จริง 1000000 % ครับ 

ธรรมทานวันอาทิตย์ที่ 19 สิงหาคม 2555

วันเสาร์นี้มีงานบุญให้พวกเราทำดังนี้ ย้ายวิมานไม้ไผ่หลังเล็ก ไปไว้ใกล้ๆบ่อน้ำพีระมิิด จำนวน 3 หลัง ซึ่งอาทิตย์นี้พวกเราไปประมาณ 20 กว่าคน ต่างร่วมแรงร่วมใจกันยกบ้านไม้ไผ่อย่างทุลักทุเล ทำไปหัวเราะไปแต่ก็สำเร็จลุล่วงไปได้  เทปูนที่ฐานพระบาทสมเด็จองค์ปฐม และทำนาต่อจากอาทิตย์ที่แล้ว

ท่านอาจารย์เริ่มเปลี่ยนการทำกิจกรรมการฟังสมาธิจากท่านอาจารย์ ตั้งแต่อาทิตย์นี้ โดยวันเสาร์ให้เราทำงานทั้งวัน เต็มวัน ให้ได้วันละ 9 ชั่วโมง ช่วงกลางคืนก็สวดมนต์ และสนทนากันเล็กน้อย แต่จะไม่เกิน 5 ทุ่มก็ให้เข้านอน ส่วนวันอาทิตย์ตื่นเช้าให้ช่วยงานเกษตร จนกระทั่ง 9 โมงเช้าก็มาอาบน้ำ เตรียมตัว ทานข้าวเช้า แล้วเริ่มกิจกรรมฟังธรรมะกัน ใครต้องการขอบคุณ ขอขมาก็จะมาทำในช่วงนี้

วันนี้ท่านอาจารย์ได้อัญเชิญพระบารมีของพระศรีอารย์ เพื่อมาช่วยพวกเราให้คนที่เจ็บป่วย คนที่มีปัญหาการงาน การเงิน หรือคนที่ีความทุกข์ได้ปลดเปลื้องทุกข์เหล่านี้ โดยให้แต่ละคนบอกความทุกข์ของตัวเองทีละคน จากนั้นท่านอาจารย์ได้อัญเชิญพระบารมีของพระศรีอารย์เพื่อให้พวกเราพิสูจน์ด้วยว่าพระองค์ท่านมีจริงหรือไม่ หรือคิดไปเอง ถ้าพระองค์ท่านเสด็จมาก็ขอให้พวกเราหายเจ็บป่วยหรืออาการดีขึ้น หรือพวกเราสามารถรับสัมผัสบารมีพระองค์ท่านได้หรือไม่

เจี๊ยบมีอาการคันที่หัวเข่าขวา และคันที่ผิวหนัง รักแร้ และเป็นเม็ดเล็กๆทั่วบรเวณท้องแขนด้านล่าง อาการสายตาสั้น สภาพการเงินไม่คล่อง และไม่เจริญทางธรรม

ปรากฏว่า หลังจากที่ท่านอาจารย์อารธนาบารมีพระศรีอารย์เสร็จ ท่านอาจารย์ถามว่าใครรับสัมผัสได้และอาการของโรคที่เป็นนั้นเป็นอย่างไรบ้าง

สำหรับเจี๊ยบ เวลาที่ท่านเสด็จนั้น รู้สึกขนลุกเล็กน้อย อาการคันหายไป เม็ดเล็กๆที่บริเวณท้องแขนนั้นยุบลง 70 % เมื่อท่านอาจารย์ไ้ด้ให้ออกมาบอกอาการหน้าห้องนั้น เมื่อไปใกล้ๆท่านอาจารย์ สายตาของเจี๊ยบที่สั้นนั้นดีขึ้นมองเห็นชัดขึ้นมา ประมาณ 30% ซึ่งเจี๊ยบมั่นใจว่าพระศรีอารย์มีจริงแน่นอน กราบขอบพระคุณในความเมตตาค่ะ

ส่วนคนอื่นนั้นต่างก็หายถ้วนหน้ากัน อาทิเช่น

1.น้องต้นอ้อ ออกไปเล่าด้วยตัวเองเลยค่ะ ว่าขนตาที่ยาวมาทิ่มลงในผิวเนื้อตาทำให้เจ็บปวดทรมานนั้น หายแล้วค่ะ โดยที่คุณอังคนาแม่ของน้องต้นอ้อ ออกมาอธิบายให้ฟังว่าเปลือกตาด้านล่างจะอยู่ติดผิวตา เวลาขนตายาวก็จะไปแทงผิวตา แต่ตอนนี้ เปลือกตาด้านล่าง ได้อยู่ห่างจากผิวตาแล้วทำให้ขนตาไม่ไปแทงผิวตา

2.คุณมงคลจากเชียงใหม่ ซึ่งรับพระบารมีของพระศรีอารย์เต็มๆจนสะอึกสะอื้นด้วยความปิติ ด้วยการสามารถเห็นพระองค์ท่านด้วยตาเนื้อ เห็นเป็นแก้วใส ในมือถือจักรแ้กวและพระขรรค์

3.คุณโฆษิต อาการปวดหัวไหล่ขวา หายเลย

4.ดร.จุ๋ม เห็นพระองค์ท่าน และอาการปวดข้อมือที่เป็นๆหาย ได้หายไป

5.คุณอร เห็นพระองค์ท่าน และอาการปวดคอหันไม่ได้ นั้นได้หายไป

6.พี่เหมื่ยว อาการนิ้วล๊อค ได้หายไป

7.คุณสิทธ์ อาการปวดข้อมือ ได้หายไป

8.น้องเบส อาการภูมิแพ้ เป็นหวัด ได้หายไป

9.คุณธนา อาการสายตาสั้นดีขึ้น 60 %

ทุกคนต่างสรุปว่า พระศรีอารย์มีจริง ต่างก็รับสัมผัสได้ รับพระบารมีได้ และพระองค์ท่านมาช่วยปลดเปลื้องทุกข์ให้เราได้ด้วย

ท่านอาจารย์บอกว่าต่อไปทุกวันอาทิตย์ ท่านอาจารย์จะเชิญพระบารมีพระศรีอารย์มาช่วยพวกเราที่มีปัญหาในทุกๆด้าน ให้ปลดเปลื้องความทุกข์ที่เรายังติดอยู่ และพระบารมีของพระองค์ก็จะเข้มข้นไปเรื่อยๆ

กราบขอบพระคุณในความเมตตาของพระศรีอารย์ และ

กราบขอพระบารมีของพระพทุธองค์ขอเบิกบุญทาน ศีล ภาวนาในทุกภพชาติ และบุญบารมีที่สร้างในบ้านสวนฯขอบุญทุกบุญได้โปรดรวมตัวกัน และขออุทิศบุญแด่พระศรีอารย์ เทวดาที่รักษาตัวท่านอาจารย์อุบล อาจารย์อุบล อาจารย์มงคลและคุณท๊อป และพี่น้องบ้านสวนฯทุกท่านค่ะ สาธุ

ขออนุโมทนาบุญกับพี่เจี๊ยบ

สิงห์ปืนไวในการเขียนธรรมทาน

เล่าบรรยากาศการร่วมบุญที่บ้านสวนฯค่ะ

ตอนนี้องค์พระศรีอาริย์

ท่านมาปรากฎแล้วทางกายทิพย์

ท่านมาเพื่อช่วยพวกเราลูกหลานของท่าน

ตอนนี้คงใกล้ภัยพิบัติมากแล้ว

ต่อไปก็คงถึงเวลาที่จะ

เปิดเผยกายเนื้อ ตัวจริงๆ

ทุกอย่างเบื้องบนท่านกำกับบทไว้หมดแล้วจริงๆ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านครับ แสดงว่าเวลานี้พวกเราได้พบพระศรีอาริย์กันแล้วก่อนเดือนกันยายน โอกาสที่เราจะขออารธนาบารมีพระองค์ท่านเพื่อยับยั้งภัยพิบัติที่กำลังจะเกิดขึ้นก็พอจะมีหนทางแล้วนะครับ  เอ้...ว่าแต่พระองค์ท่านจะทรงเปิดเผยพระวรกายที่เป็นกายเนื้อให้เราได้ชื่นชมบารมีและได้รับใช้พระองค์ก่อนภัยพิบัติรึเปล่าครับ รบกวนท่านอาจารย์หรือผู้รู้ท่านอื่นช่วยตอบด้วยครับ

ธรรมทานวันที่19 ส.ค. 2555

ช่วงแรกอาจารย์ได้พูดถึงการตามหาพระศรีอาริย์

และได้ไห้ทุกคนเช็คว่าตัวเองจะมีคุณสมบัติที่จะรอด

หรือเปล่า โดยตรวจสอบศีล 5 แต่ละข้อ

ว่าเรายังบกพร่องในข้อไหน

และส่วนมากที่พวกเรายังผิดศีล

เนื่องจากใจยังไม่เข้มแข็งพอ

เอาอะไรมาเป็นตัววัดว่าจะรอดหรือไม่

รอดจะรอดแบบไหน

1.คนที่ยังมีกิเลสมาก

ทำชั่วทั้งต่อหน้าและลับหลัง

คนพวกนี้คงไม่รอด

2.คนที่ยังมีกิเลสแต่ยังมีสติควบคุม

ลับหลังอาจทำชั่วบ้างแต่ยังมีสติยั้งคิด

คนพวกอาจรอดแต่ไม่สมประกอบ

3.คนที่มีจิตเหนือสำนึก ละอายต่อบาป

ไม่ทำชั่วทั้งต่อหน้าและลับหลัง

คนพวกนี้จะรอดแบบสมประกอบ

คุณคือ ผู้กำหนดภัยพิบัติ

ต่อไปพวกเราต้องทำได้เหมือนอ.อุบลได้

ใครที่เคยใช้ จี้ ช่วยเหลือคนอื่น

นั่นคือ คนที่ได้รับเลือกให้อยู่

เพื่อที่จะช่วยเหลือคนอื่นใน

วันที่เกิดภัยพิบัติ

ส่วนคนที่ยังไม่ได้ใช้จี้ช่วยคนอื่น

อย่าเพิ่งเสียใจ

พระพุทธเจ้า

ท่านยังเปิดโอกาศให้ทุกคนที่มีจี้

ได้ช่วยเหลือต่อไป

จี้ ทำไมถึงมีบารมีช่วยเหลือคนอื่นได้?

ท่านอาจารย์ได้อธิฐานบารมี

พระพุทธเจ้าใว้ใน จี้

ให้พวกเราใช้จี้ไปช่วยคนอื่น

จี้ของใครที่ช่วยคนมากๆ

จะมีพลังมากกว่าคนอื่น

........................................

คนที่อยู่รอดต้องเป็นพระโสดาบัน

ซึ่งเป็นโจทย์ที่อาจารย์ได้รับมา

............................

โปรดติดตามตอนต่อไป

ธรรมทานวันที่19 ส.ค. 2555

ช่วงแรกอาจารย์ได้พูดถึงการตามหาพระศรีอาริย์

และได้ไห้ทุกคนเช็คว่าตัวเองจะมีคุณสมบัติที่จะรอด

หรือเปล่า โดยตรวจสอบศีล 5 แต่ละข้อ

ว่าเรายังบกพร่องในข้อไหน

และส่วนมากที่พวกเรายังผิดศีล

เนื่องจากใจยังไม่เข้มแข็งพอ

.......................................................................

พูดเรื่องการตรวจสอบศีลห้าของเราแล้ว

ชนิดาก็อยากให้ทุกๆคน

พิจารณาแบบละเอียดๆจริงๆนะคะ

เพราะชนิดาเป็นคนนึง

ที่แต่ละวันมานั่งตรวจจับศีลของตัวเองแล้ว

ส่วนใหญ่ ชนิดาก็มักจะได้คำตอบว่า

วันนี้ไม่น่าจะมีอะไรผิดนะ

แต่พอถึงตอนนั่งสมาธิ

อาการบ่งบอกเลยว่า

อันตัวเรานี้

สตรอเบอร์..แหล ตัวเองชัดๆ

ก็นั่งไปฟุ้งไปแบบนี้

ไม่ศีลด่างก็ต้องทะลุแน่ๆ

เพราะ"ทาน"และ"ศีล"

เป็นบาทฐานสำคัญของสมาธิ

เมื่อนั่งแล้วจิตไม่สงบ

ก็ต้องเอาผลย้อนไปหาเหตุ

ซึ่งค้นๆไป ก็ได้เจอ

ความชั่วของตัวเองที่มันซ่อนๆอยู่

เช่น บางทีคุยโทรศัพท์กับคุณแม่

ก็ได้พูดถึงคนอื่นในทางที่ไม่ดี

แต่ตอนนั้นเราคิดว่าเรากำลัง

วิเคราะห์พฤติกรรมของเค้าอยู่(ดูดีเนอะ)

แต่มันเป็นการพูดลับหลัง

หรือ นินทานั่นเอง

หรือ บางวัน ก็เผลอบิดเบือนคำพูด

สร้างภาพสร้างอัตตาให้ตัวเอง

ก็เข้าข่ายโกหกอยู่ดี

คือ บางอย่างเราทำชั่ว

ได้เป็นอัตโนมัติมากๆค่ะ

และนอกจากนั้น ก็ยังมีความโกรธ

ไม่พอใจ และรู้สึกรำคาญคนอยู่

เรียกได้ว่า สติ สปีดเต่า

ตามกิเลสหุ่นเพรียวๆวิ่งเร็วๆ

ไม่ค่อยจะทันเลยค่ะ....

คือพอมานั่งพิจารณาจริงๆแล้ว

ถึงได้รู้ว่า

ศีลเราแทบจะหาความบริสุทธิ์ไม่ได้เลย

............................................

อนุโมทนากับธรรมทาน

จากทุกๆท่านด้วยนะคะ

 ก่อนหน้านี้ผมกำลังติดตามประเด็นการตามหาพระศรีอริยะเมตไตย์  จากหลากหลายความคิด  หลากหลายข้อมูล  ผมก็เลยนึกสงสัยถึงการปรากฏภาพครั้งแรกของท่านต่ออาจารย์อุบลที่อาจารย์เล่าว่า

...ขณะจับภาพพระปฐมปางนิพพาน ซึ่งจับภาพนี้ทุกวัน จู่ๆ ก็มีภาพพระศรีอาริย์มาแทน ซึ่งแปลกมาก เราอยากพบท่าน    แต่เราไม่ยักเคยจับภาพท่านเลย วันนี้ท่านมาในชุดนิพพาน เหมือนกัน แต่ทรงจักร กับพระขันธ์.....

ผมสงสัยว่าหลายๆ คนพยายามหาพระศรีอาริย์ให้พบว่าเป็นใคร  ให้ท่านปรากฏกายขึ้นก่อนที่จะเกิดภัยพิบัติ   หลายๆสำนักก็พยายามผลักดันผู้ที่ตนเคารพให้เป็นพระศรีอาริย์   มองแต่เรื่องรูปธรรมใกล้ๆตัวเหมือนการเลือกเฟ้นสิ่งที่ดีที่สุดของตน  แล้วนำมาประชันให้เกิดการยอมรับความป็นเลิศที่สุด  จนลืมนึกถึงสิ่งที่ต้องพึงปฏิบัติคือการประกอบกรรมดี  มีทาน ศีล ภาวนาที่บริสุทธิ์  เพื่อเป็นเกราะป้องกันตนเองจากสิ่งที่ไม่ดีและเอาชนะจิตที่เป็นฝ่ายต่ำของตนเองให้ได้ด้วยสติและปัญญา   ผมเชื่อว่าพระศรีอาริย์ท่านต้องการเห็นสิ่งนี้มากกว่าที่จะให้ใครมาตามหาท่านว่าท่านเป็นใคร 

โดยความคิดส่วนตัวผมเชื่อว่ามีพระศรีอาริย์แน่นอนแต่ท่านมีสภาวะที่เป็นทิพย์อยู่ในขณะนี้  ท่านจึงปรากฏเป็นภาพให้อาจารย์อุบลเห็นในขณะที่จิตอยู่ในฌาณ   หรือที่คุณก๊อตเห็น  หรือใครๆสัมผัสได้ก็โดยทางจิต  ผมจึงสงสัยว่าเราตามหาตัวบุคคลเป็นๆจะเจอท่านหรือไม่  ในเมื่อท่านมีสภาวะที่เป็นทิพย์เป็นนามธรรมไม่ใช่รูปธรรมตามความเข้าใจของผม

แต่ถึงจะเป็นเช่นนี้เราก็สามารถยังตามหาท่านได้  โดยใช้วิธีตามหาทางจิตเหมือนกับที่อาจารย์อุบลเห็นภาพพระองค์ท่าน   อาจารย์อุบลท่านมีคุณสมบัติพร้อมแล้วที่จะพบพระศรีอาริย์ด้วยวัตรปฏิบัติของท่าน  พวกเราพร้อมแล้วหรือยังที่จะพบกับพระศรีอาริย์   ส่วนตัวผมเชื่อว่าต้องสร้างกรรมดีให้มากกว่านี้จึงจะพบท่านได้

พวกเราพร้อมแล้วหรือยังที่จะพบกับพระศรีอาริย์ ส่วนตัวผมเชื่อว่าต้องสร้างกรรมดีให้มากกว่านี้จึงจะพบท่านได้...อ.อภิชัย

......................................

อนุโมทนาบุญกับธรรมทานท่าน อ.อภิชัยครับ เห็นด้วยอย่างยิ่งกับความเห็นของอ.อภิชัย ตามความเห็นของผมนะครับสิ่งสำคัญอยู่ที่ว่าเราสร้างกรรมดีพอแล้วหรือยังที่จะพบพระองค์ หรือถ้าขณะนี้เราได้พบพระองค์แล้วเราจะทำอย่างไรต่อไป หรือเพียงแค่คิดว่าเราพบกายทิพย์พระองค์แล้วยังไงเราก็รอดตายแล้วปลอดภัยจากภัยพิบัติแล้ว โดยที่ไม่ทำอะไรอีกต่อไป

หรือเมื่อพบกายทิพย์พระองค์แล้วก็ยิ่งมั่นใจยิ่งขึ้น เร่งสร้างความดีให้เข้มข้นขึ้น รักษาศีลให้บริสุทธิ์มากขึ้น ทำงานสร้างความดีมากขึ้นเพื่อเป็นพุทธบูชาถวายพระองค์ครับ

แต่ถึงอย่างไรผมจะเร่งสร้างกรรมดี เพื่อหวังว่าจะได้พบกายเนื้อของพระองค์ในเร็ววันนี้ครับ

พวกเราพร้อมแล้วหรือยังที่จะพบกับพระศรีอาริย์ ส่วนตัวผมเชื่อว่าต้องสร้างกรรมดีให้มากกว่านี้จึงจะพบท่านได้...อ.อภิชัย

......................................

อนุโมทนาค่ะ อ. อภิชัย เห็นด้วยนะคะ ถึงแม้นว่าเราจะเห็นพระองค์ท่าน อยู่ตรงหน้าไม่ว่าจะด้วยกายทิพย์หรือกายเนื้อก็ตาม หากตัวเรา ไม่น้อมนําคําสั่งสอนมาปฎิบัติ หรือไม่คิดที่จะแก้ไข เพื่อเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้น ก็เป็นสิ่งน่าเสียดาย ที่เห็นแต่พระรูปโฉมพระองค์ แต่ไม่เห็นธรรมะ อันงดงามของพระองค์ 

เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๑๙ พวกเราลูกบ้านสวนได้พบและสัมผัสพระบารมีของพระศรีอริยเมตไตรยอีกครั้งหนึ่งเป็นครั้งที่สอง  ครั้งแรกที่มหาวิทยาลัยมหิดล   แต่สำหรับผมเป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสพระบารมีของพระองค์ท่าน   ก่อนหน้านี้เคยสงสัยว่าท่านจะมีจริงๆ   ตามพุทธทำนายหรือตามเอกสารอนาคตวงค์มั๊ย   อีกตั้งสองพันกว่าปีเราจะรู้ได้อย่างไร  อายุเราคงอยู่ไม่ถึงและถ้าเกิดใหม่ก็ไม่รู้ว่าจะได้เป็นอะไร  หรือถ้ามีจริงท่านก็คงจะบำเพ็ญบารมีโพธิญาณอยู่ที่สวรรค์ชั้นดุสิต  และก็พยายามที่จะหากันว่าท่านได้ลงมาแล้วหรือยัง  และจะเป็นใคร   คิดกันไปต่างๆนาๆ

และเมื่อได้รับความกรุณาจากท่านอาจารย์อุบลอาราธนาพระบารมีของพระศรีอาริย์  ให้ลูกบ้านสวนฯทุกคนได้สัมผัส  และผมสัมผัสด้วยตัวเองจึงยิ่งมีความเชื่อมั่นว่าพระองค์ท่านมีอยู่จริงๆ  และเมื่อถึงเวลาท่านก็คงประสูติแล้วตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ที่ ๕ และเป็นพระพุทธเจ้าองค์สุดท้ายของภัทรกัปนี้

ผมเสร็จจากงานก่ออิฐ พระบาทสมเด็จองค์ปฐมฯ เมื่อตอนสามโมงเย็น  รีบกลับมาร่วมฟังธรรมทานแทบไม่ทัน   เข้ามาเป็นคนสุดท้ายแบบไม่รู้อิโหน่อิเหน่ และพอดีกับที่พอเข้าไปก็เป็นคิวของผมที่อาจารย์อุบลท่านถามพอดีว่าผมมีปัญหาอะไรบ้าง  ผมรู้สึกเหมือนท่านรอผมอยู่ไม่อยากให้พลาดโอกาสในการพบพระศรีอาริย์   ตอนเข้าไปผมมีอาการปวดหัวไหล่และบ่าทั้งสองข้างมากเหมือนมีใครมาบีบและกดไว้หนักไปหมด  และเมื่ออาจารย์อุบลท่านเริ่มอาราธนาอัญเชิญพระบารมีของพระศรีอาริย์ผมเริ่มขนลุกซู่เกิดปิติทั้งตัว  รู้สึกเบาโล่งและมีความสุข  และเมื่อเสร็จอาการปวดต่างๆก่อนหน้านี้หายหมดเหมือนไม่ได้เป็นอะไรเลย   ตอนนี้ผมเชื่อมั่นอย่างทีสุดว่าท่านมีอยู่จริงเพราะจิตและร่างกายสัมผัสและรับรู้ได้  

ลูกบ้านสวนฯ คนอื่นๆก็สัมผัสได้ด้วยเช่นกัน  เช่น  เป็นครั้งแรกของคุณจุ๋มที่สัมผัสได้ถึงแสงสว่างจ้า  ซึ่งผมเชื่อว่าเป็นพระฉัพพรรณรังสีจากพระวรกายของท่าน  คุณธนาจากที่สายตาสั้นมองไม่ชัดก็มองเห็นชัดขึ้น( เอ๊ะ  หรือสายตาจะเปลี่ยนจากสั้นไปยาวแทน )  คุณสิทธิ์หายจากอาการปวดข้อมือ ( แล้วปวดเอวหายมั๊ยครับ )  คุณอรปวดคอหันไปข้างๆไม่ได้  แต่หายเป็นปกติ  อาจารย์อุบลให้ลองหมุนคอไปรอบดู  อาจารย์ครับถ้าคุณอรหมุนคอไปได้รอบ  พวกเราก็วิ่งกันป่าราบแล้วครับ  และน้องต้นอ้อก็มาบอกว่าหนูหายปวดขาแล้วคะและตาก็ไม่เจ็บแล้ว  น้องต้นอ้อขึ้นไปคนเดียวเลยเก่งมาก น่ารักจริงๆ หนูข้าวต้มมัดของลุง  แต่คนที่ซึ้งที่สุดคือคุณมงคลที่เดินทางมาจากเชียงราย  ปกติคุณมงคลจะมาเช้าวันอาทิตย์ซึ่งก่อนหน้านี้จะมีธรรมทานคืนวันเสาร์  แต่คราวนี้คุณมงคลได้มีโอกาสได้เห็นพระศรีอาริย์ท่านเสด็จมาให้เห็น พระหัตถ์ซ้ายถือพระขันธ์ พระหัตถ์ขวาถือจักร  เล่นเอาคุณมงคลเกิดปิติจนเรียกน้ำตาหนุ่มเจียงฮายได้  ถือว่าเป็นสุดยอดของเย็นวันอาทิตย์   และมีอีกหลายๆคนที่สามารถสัมผัสได้ถึงแสงฉัพพรรณรังสีและพระวรกายที่งดงามของพระองค์ท่าน  อาจารย์อุบลสบายใจได้แล้วครับมีลูกบ้านสวนร่วมเป็นพยานหลายๆคน  และยืนยัน นั่งยันเลยครับว่าพระศรีอาริย์มีจริง 

ลูกขอขอบคุณพระศรีอาริย์และอาจารย์อุบลเป็นอย่างสูง  ที่ท่านมีเมตตากับพวกเราลูกบ้านสวนฯให้ได้มีโอกาสสัมผัสและชื่มชมพระโพธิญาณบารมีของพระศรีอาริย์ 

พวกเราพร้อมแล้วหรือยังที่จะพบกับพระศรีอาริย์ ส่วนตัวผมเชื่อว่าต้องสร้างกรรมดีให้มากกว่านี้จึงจะพบท่านได้...อ.อภิชัย

...................

ข้าพเจ้าขบคิดนานมาก จนกระจ่างว่า พระศรีอาริย ถ้าเราจะพบได้ก็ต้องทำตามคำสอนของพระพุทธองค์เสียก่อน

เคยคิดว่าจะเอามาเขียนในกระทู้แต่ก็คิดว่าพรุ่งนี้ค่อยเขียน แล้วก็ลืมไปเลย จนมาอ่านข้อความ อ.อภิชัยแล้วก็นึกได้

ว่าคีเวิร์ดที่สำคัญในการตามหาพระศรีอาริย คือ "ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา"

.....................

ถ้าสิ่งที่ข้าพเจ้าคิดนั่นถูกต้องขอให้ส่งผ่านค่ะ สาธุ

 ยุคพระศรีอาริยเมตไตยจะเป็นอย่างไร

ผมเคยอ่านที่หลวงพ่อโต  วัดอินทรวิหาร  ท่านกล่าวถึงยุคของพระศรีอาริยเมตไตรยว่า... โลกนี้จะมีความสงบสุข และพระศาสนาจะมีความรุ่งเรืองกว่า พระศาสนาของพระพุทธเจ้าในองค์ปัจจุบันนี้ ดังที่พระพุทธเจ้าตรัสว่าจะมีพระอริยบุคคลมากกว่า และประชาชนจะมีความสุขอย่างยิ่ง คือจะไม่มีเรื่องร้อนใจเลย ทุกคนพอใจในความเป็นอยู่ ไม่มีการเบียดเบียน ตอนนอนไม่ต้องปิดประตูก็ได้ บ้านเลยไม่ต้องทำประตูก็ได้ เรื่องคนร้าย หรือขโมยก็ไม่ต้องกลัว แล้วก็คนจะเป็นคนดีเหมือนกันหมด ไม่มีคนพาล จนกระทั่งลงจากบ้าน ก็ไม่มีใครจำได้ว่าใครเป็นใคร เพราะมันดีเหมือนกันหมด มันสุภาพเหมือนกันหมด มันสวยเหมือนกันหมด จนเมื่อกลับเข้าบ้าน จึงจะจำได้ว่า นี่คือภรรยาของเรา นี่คือสามีของเรา นี่คือลูกของเรา และต้องการอะไรก็ได้ มันมีต้นไม้พิเศษที่เรียกว่า ต้นกัลปพฤกษ์ อยู่ทุกทิศ อยากได้อะไรก็ไปขอที่ต้นไม้ จะสะดวกสบาย สรุปว่าไม่มีความทุกข์ อยู่กันเป็นผาสุก ไม่มีอันธพาล ทุกอย่างได้อย่างใจ.......

ใครอยากจะเกิดในยุคพระศรีอาริย์ก็ต้องเตรียมความพร้อมในการรักษาศีลให้บริสุทธิ์  ให้ทานทุกชนิด  ปฏิบัติธรรม ทำสมาธิ  และภาวนา  อย่างสม่ำเสมอนะครับ  ผมเองก็พยายามอยู่ครับขอเป็นกำลังใจให้ทุกคน

กราบ คุณแม่อุบล และ คุณพ่อมงคล

                      และ สวัสดี เพื่อนๆ พี่ๆ ทุกท่าน ครับ

                      ได้อ่าน ธรรมทานจาก คุณแม่

                      ได้อ่าน ธรรมทานจาก คุณป้อม (คุณกฤษณะ)

                      ได้อ่าน ธรรมทานจาก คุณพี่แมว(คุณประวีณา)

                       ธรรมทานจาก คุณครองขวัญ และ ของคุณธนา

                       ผมขอกราบขอบพระคุณ ธรรมทานของคุณแม่ ครับ

                       และ ขอขอบคุณ สำหรับธรรมทานของทุกท่านที่เข้ามาเขียน ครับ

                       อ่านแล้วก็ทำให้ระลึกว่า ทำไม คุณแม่ถึงพยายามพร่ำบอก ให้พวกเราลูกบ้านสวนพีระมิด รักษาศีลห้า และ ให้เชื่อในเรื่องกฎแห่งกรรม

                       เพราะ เรายังบกพร่องในการรักษาศีลห้า ทำให้เรายังเบียดเบียนตัวเอง และ ผู้อื่นอยู่เสมอๆ ทำให้เรา มีความโลภ และ ทำให้เราหาหนทางในการทำสิ่งต่างๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อตนเอง และ ครอบครัว โดยไม่คำนึงว่า เป็นทางที่ไม่สุจริต และ ไม่เหมาะสม

                         กฎระเบียบ ของ สถานที่ต่างๆ ก็มีและแจ้งให้ทราบ เราก็ไม่ปฏิบัติ ซึ่งก็คือ มารยาททางสังคมอย่างหนึ่ง เราไปเยี่ยมบ้านใคร เราก็ต้องมีมารยาท ปฏิบัติและกระทำให้เกียรติกับเจ้าของบ้านที่เราไปเยี่ยมเค้า

                          ขอน้อมกราบต่อ คำสั่งสอนของพระพุทธองค์ และ ขอกราบต่อความเมตตาและความรัก ของคุณแม่อุบล คุณพ่อมงคล และ คุณท๊อป ครับ     

ธรรมทาน 18 - 19  ส.ค. 55

ช่วงบ่ายวันเสาร์พวกเราได้ช่วยกันย้ายวิมานไม้ไผ่ 3 หลัง ไปไว้บริเวณใกล้บ่อน้ำ พีระมิดและวิหารไม้ไผ่หลังเก่า โดยมีท่านอาจารย์มงคล คุณท็อป มาช่วยด้วย ท่านอาจารย์อุบลคอยบอกระยะว่าจะยกไปทางด้านซ้ายหรือขวา เนื่องจากหลังคาวิมานไม้ไผ่สูง และมีสิ่งกีดขวางหลายด้าน พวกเราสนุกสนานกันมากจนลืมเหนื่อย ย้ายกองไม้ที่ วางอยู่ข้างบ่อน้ำไปไว้บริเวณโรงเก็บเครื่องมือด้านหลัง ต่อด้วยเทปูนฐานบัวรอง พระบาทสมเด็จองค์ปฐม ปลูกข้าว และงานเกษตร 

ท่านอาจารย์เริ่มเปลี่ยนกิจกรรมใหม่ โดยนำกิจกรรมที่เราเคยทำกันคืนวันเสาร์มา เป็นหลังอาหารเช้าของวันอาทิตย์แทน สำหรับเวลา 9 หรือ 10 โมงนั้นอาจจะต้องมี การเปลี่ยนแปลงไปตามความเหมาะสม กลางคืนวันเสาร์มีสวดมนต์ไหว้พระ สนทนา ธรรมเล็กน้อย นอนไม่เกิน 5 ทุ่ม ตอนเช้าอาจารย์พันจะเป่านกหวีดปลุกทุกคน 

วันอาทิตย์ท่านอาจารย์อุบลได้อัญเชิญพระบารมีพระศรีอารย์มา ให้พวกเราบอก ปัญหาความทุกข์ของตัวเองที่จะขอบารมีท่านให้ช่วยทีละคนจนครบทุกคน ท่าน อาจารย์ได้อัญเชิญพระบารมีของพระศรีอารย์เพื่อให้ทุกคนได้สัมผัสและพิสูจน์ด้วย ตัวเอง ว่าพระศรีอารย์มีจริงหรือไม่ ถ้าพระองค์ท่านเสด็จมาก็ขอให้ทุกคนสัมผัสได้   และหายเจ็บ ป่วย หรือดีขึ้น ตัวจิตเองมีปัญหาด้านสายตาพร่ามัว ขาดสภาพคล่อง ทางการงาน การเงิน มีหนี้สิน

อาการที่ตัวจิตสัมผัสได้คือมีอาการปิติ รู้สึกมีความสุขสงบสบายกายใจเป็นที่สุด ท่านอาจารย์ถามว่าใคร  สัมผัสได้บ้างก็ยกมือกันเกือบทุกคน คุณมงคลปิติร้องไห้จนพูดไม่ออก บางคนก็เห็นแสงสว่าง  ขนลุก มีอาการแตกต่างกันไป เมื่อท่านอาจารย์ให้ออกไปเล่าถึง อาการดีขึ้นหรือหาย  สายตาของจิตที่เคยพร่ามัวรู้สึกหนัก เวลามองต้องเพ่งมาก ก็มองเห็นชัดขึ้นประมาณ 40% เบาและไม่ต้องเพ่งมากเหมือนเดิม ต่อจากนี้ไปให้ทุกคน สังเกตตัวเองว่ามีความเปลี่ยนแปลงอะไรบ้างที่เกิดขึ้นกับชีวิตตนเองทั้งปัญหาสุขภาพ การงาน การเงิน และให้มาบอกเล่าเป็นธรรมทาน เพื่อตอบแทนพระคุณพระศรีอารย์

กราบพระบาทขอบพระคุณในพระเมตตาของพระศรีอารย์ 

กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์อุบลที่เมตตาอัญเชิญพระบารมีพระศรีอารย์มาให้ลูก ๆ ได้สัมผัส ค่ะ

   รู้สึกว่าหลายท่าน ยังไม่หายตื่นเต้นเรยช่ายม่ะ ทีได้สัมผัสบารมีของพระองค์ท่าน (พระศรีอริยเมตไตร) ผมก็ขอคอนเฟริมอีกคนครับ ว่าท่านมีจริง เสด็จผ่าน กาย วาจา ใจ ของท่าน อ.อุบล ชัวร์ๆ ล้านเปอร์เซ็น ไม่งั้น แต่ละคนจะไม่หายจากอาการเจ็บปวด หรือ ดีขึ้น รวมถึงสัมผัสด้วยใจ ล่ะครับ ขนาดหนุ่มใหญ่ลายคราม(คุณมงคล) จากเชียงรายถึงกลับ ปิติ ร้องไห้ออกมาแบบพรั่งพลู เรยครับ ซึ่งผมเองก็สัมผัสถึงบารมีของพระองค์ท่านได้ทั้งกายและใจเรยครับ ทางกายนั้น ผมมีอาการเจ็บนิดๆที่หน้าอก และมีถุงน้ำในตา ทำให้เวลามองแล้วเหมือนมีอะไรมาขวางครับ แต่พอท่านอาจารย์ขอบารมีพระองค์ท่านเสด็จ อาการเจ็บที่หน้าอกกลับดีขึ้นครับประมาณ50% แต่ไปหายตอนเข้าไปใกล้ๆอาจารย์ล่ะครับ ม่ะ อัศจรรย์ใจจริงๆครับ ส่วนเรื่องตานั้น ถุงน้ำตานั้นก็ไม่ได้หายไปไหนครับ แต่มันแปลกตรง ทำไมไม่ยักกะลอยมาขวางตาล่ะ ตื่นเต้นเล็กน้อยครับ ลูกขอกราบขอบพระคุณต่อพระองค์ท่านอย่างหาที่สุดมิได้ครับ

   เอ....ผมสังเห่าใจ อะไรบางอย่าง ทำไมสัปดาห์ที่ผ่านมา ท่านอาจารย์อุบล  ท่านจึงกล่าวอะไรไว้หลายอย่าง ที่ผมฟังแล้ว ชวนให้สงสัย เช่น อาจารย์จะต้องปั้นลูกบ้านสวนฯ ให้จิตถึงพระโสดาปะติผล  ไม่งั้น ลูกหลานอาจไม่รอดจากภัยพิบัติที่จะมาถึงนี้แน่นอน แล้วท่านอาจารย์ก็พูดถึงเรื่อง ว่าจะพาฝึกกรรมฐาน เรื่องของอภิญญา และสุดท้ายท่านขอบารมีของพระศรีอริยเมตไตร มาให้ลูกหลานได้สัมผัสบารมีของพระองค์ท่าน

   ที่จริง เรื่องรอดหรือไม่รอด และคุณสมบัติของผู้ที่จะเข้าสู่ยุคใหม่นั้น พวกเราก็น่าจะทราบกันดีอยู่แล้วนี่น่า เอ้...หรือว่าท่านมีเหตุผลอื่น ที่เราต้องใช้ปัญญาในการพิจารณากันแน่

   ผมก็บ่นไป เพ้อไปตามเรื่องน่ะครับ พอดีเริ่มติดนิสัยคนหน้าตาดีมาน่ะครับ เรยอยากสงสัย+ลองวินิจฉัย ดูกะเขาบ้าง เผื่อปัญญาจะได้เกิดกะเขาบ้างฮะ

   แล้วเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ สงสัยเหมือนผมบ้างไหม๊ฮะ

ป๊าดดด กระแสการรับพระบารมีองค์พระศรีอาริย์ยังเป็นฟีเวอร์อยู่ไม่หาย หลายๆคนคงยังช็อคอยู่ แต่สำหรับผมแว้วว ไม่รู้ล่ะ มีเวลาเหลือน้อยแระครับ

ก็ไม่รู้ว่าท่านอาจารย์จะเมตตาให้ทุกคนได้ชมบารมีอีกกี่ครั้งเหมือนกันนะครับ เพราะเห็นท่านอาจารย์บอกว่าพระองค์ท่านทรงเลือกคนไว้แล้ว ไม่ใช่ว่าใครๆก็จะได้มาชมกันทั้งหมดเน้ออ

แต่ต้องยอมรับครับ ว่าพระบารมีพระศรีอาริย์นั้นยิ่งใหญ่จริงๆ เป็นที่รอคอยของคนทุกศาสนา ทั่วโลก ไม่ใช่เฉพาะคนไทยนะครับ เพราะชาวคริสต์ อิสลามเขาก็มีพระศรีอาริย์เหมือนกัน เพียงแต่คนละชื่อเท่านั้น

เอาเป็นว่าทั่วโลกต่างรอคอย แต่เราชาวบ้านสวนฯกลับได้ใกล้ชิดก่อนใคร ดังนั้นโอกาสแบบนี้ ใครพลาดก็พลาดไป ผมล่ะไม่พลาดล่ะครับ ขอน้อมรับใช้พระองค์ท่านอย่างสุดความสามารถก่อนกลับบ้านในชาตินี้ล่ะครับ ไปได้ไม่ได้ไม่รู้ ทำสุดชีวิตไว้ก่อน ตั้งเป้าหมายแล้วลุยอย่างเดียว 5555

โอ้ว.....โมทนาบุญครับพี่ธนา โอกาสของลูกบ้านสวนนี้พิเศษสุดๆๆ..จริงๆครับ ผู้คนตามหาพระองค์กันทั่วโลก แต่พระองค์เมตตาลูกบ้านสวนก่อนแสดงว่าพระองค์มีนัยสำคัญที่ประทานให้ลูกบ้านสวนได้รับโอกาสนี้

ผมคนหนึ่งล่ะครับถ้ามีโอกาสจะขอน้อมรับใช้พระองค์จนสุดความสามารถเหมือนกันครับ

ทำไมสัปดาห์ที่ผ่านมา

ท่านอาจารย์อุบล  ท่านจึงกล่าวอะไรไว้หลายอย่าง

ที่ผมฟังแล้ว ชวนให้สงสัย 

เช่น

อาจารย์จะต้องปั้นลูกบ้านสวนฯ

ให้จิตถึงพระโสดาปะติผล  

ไม่งั้น

ลูกหลานอาจไม่รอดจากภัยพิบัติที่จะมาถึงนี้แน่นอน

แล้วท่านอาจารย์ก็พูดถึงเรื่อง

ว่าจะพาฝึกกรรมฐาน เรื่องของอภิญญา

และสุดท้ายท่านขอบารมีของพระศรีอริยเมตไตร

มาให้ลูกหลานได้สัมผัสบารมี

ของพระองค์ท่าน 

กฤษณะ สิงห์ป้อม 

*********************

ใช่แล้ว

 พ่อสิงห์ป้อมเอ๋ย

ถ้าไม่เป็นพระโสดาบัน

โอกาสรอด แทบไม่มีเลย

แต่ถ้าเป็น

พระโสดาปฎิมรรค ก็ไม่แน่ว่า

จะรอดรึเปล่า หรือว่า รอดแบบพิการ

แต่ถ้าพระโสดาปฎิผลนี่

รอด ชัวร์ และได้อยู่ในยุคของ

พระศรีอาริย์ด้วย

ไม่พิการด้วย สวย หล่อ สุขภาพดีด้วย

รวยด้วย มีความสุขด้วย

ดังนั้น

นับแต่นี้ ติวเข้ม ที่สุด

อ.อภิชัย

เข้าใจถึงการที่ใครจะได้พบ

พระศรีอาริย์

อย่างไร ได้อย่าง ลึกซึ้ง

ซึ่ง

ก่อนเกิดภัยพิบัติ

พวกเรา น่าจะได้พบพระองค์ท่าน

ในสภาวะ เป็นทิพย์

ด้วยตนเอง

หมายความว่า

สภาวะเป็นทิพย์นี้

พระองค์จะทรงปรากฏ

ให้เห็น และ สัมผัสได้เอง

เฉพาะ

บุคคล ที่ทำความดี ถึงพร้อมแล้ว

ซึ่งสังเกตุจาก

ตัว อ.อุบล เอง เมื่อก่อน

ก็คิดจะตามหา บุคคล แต่ไม่เคยคิด

ขอเห็น กายทิพย์ ของพระองค์

แต่เมื่อถึงเวลาเหมาะสม

พระองค์กลับมาปรากฎ

ให้เห็นเอง

อันนี้

น่าจะเป็นวิธีการพบ

พระองค์ท่าน

ตามกำลังแห่งบุญและความดี

ที่พระองค์ท่าน จะเป็นผู้

ตัดสิน และ เลือกเอง

อย่าง ดร.จุ๋ม เป็นต้น

เป็นอัศจรรย์ด้วย

เพราะ ดร.จุ๋ม ตอนฝึกมโนฯ

ไปไหน ก็เค้า ก็ไม่ได้ ไม่เห็นอะไร

แต่ทำไม

มาเห็นบารมีพระศรีอาริย์

เอาง่ายๆ แถม ข้อมือที่เจ็บมา

กว่า 10 ปี หายเอาง่ายๆ ซะงั้น

นี่ย่อมเป็นสิ่งยืนยัน

ว่า

พระองค์ท่าน ทรงเลือก

เมื่อผู้นั้นมีความดี ถึงพร้อมแล้ว

ขอให้ทุกท่าน

เร่งบำเพ็ญความดีให้ถึงพร้อม

เพื่อจะได้พบพระองค์

พระศรีอาริย์

ก่อนวันเกิดภัยพิบัตินะคะ

สำหรับ

ท่านที่พบแล้ว สัมผัสแล้ว

ก็ขอให้ ชัดยิ่งๆ ขึ้นไป

และขอให้ได้พบ

พระวรกายในเร็ววัน

นะคะ

สาธุ

ขอให้ทุกท่าน

เร่งบำเพ็ญความดีให้ถึงพร้อม

เพื่อจะได้พบพระองค์

พระศรีอาริย์

ก่อนวันเกิดภัยพิบัตินะคะ

.....................................

พยายามอยู่ค่ะอาจารย์

พยายามเกาะติดทุกคำสอน

และพิจารณาทุกคำเตือน

แล้วน้อมนำไปปฏิบัติ

เพื่อให้ตาสว่าง มองเห็น สัจธรรม

แบบชัดๆแจ้งๆซักที

เพราะตอนนี้ปัญญามันติดๆดับๆ

ยังกะ ถ่านไฟฉายเก่าๆ

เคาะทีก็สว่างที แต่พอวางเฉยๆ

ถ่านก็ขึ้นสนิม มืดตึ๊บๆ...ซะงั้น 

ก็เลยต้องเข้ามา"เคาะ"บ่อยๆ

เผื่อจะมี"บุญ"พอ

ที่จะได้พบ กายทิพย์

หรือ พระวรกายขององค์พระศรีอาริย์

ก่อนภัยพิบัติ ที่เฉียดเข้ามาใกล้ทุกทีๆ...บ้าง

การแสดง

"ธรรมบำบัด สัญจร"

ทุกสถานที่

ที่ อ.อุบล ออกไปแสดงธรรมนั้น

ถ้าเปรียบเทียบกับในบ้านสวนฯ

การแสดงนอกบ้านสวน

ถือเป็น

ขั้น อนุบาล 1 เท่านั้น

ในปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้นให้เห็น

สำหรับปรากฎการณ์

ในบ้านสวนพีระมิดนั้น น่าจะเป็น

ขั้น ปฐม 1 แล้ว

ต่อไปนี้

การแสดง ธรรมบำบัด

ในบ้านสวนพีระมิด

จะต้องเลื่อนขั้นสูงขุ้นไปเรื่อยๆ

จาก ปฐม 1

ต้องเลื่อนไปปฐม 2-3-4-5-6

แล้วต่อด้วย

มัธยม และ มหาวิทยาลัย

ซึ่งแต่ละระดับ ก็ยังมี

ขั้นของมันอีก

ตะหาก

เช่นขั้น

มหาวิทยาลัย

ก็มี

ตรี  โท  เอก

แม้แต่ เอก ก็ยังมี

เอก เป็นธรรมดา กับ กิติมศักดิ์

ทั้งหลายทั้งปวง

ที่พวกเราได้เห็นได้สัมผัส

ถือว่าเป็นเพียง

ขั้น

เริ่มต้นเท่านั้น

ยังตื่นเต้นกันขนาดนี้

(มนุษย์ชอบความตื่นเต้นจริงๆ)

โอ้โห

นี่ถ้าเจอขั้น ปฐม 2 เข้าไป

สัปดาห์นี้ จะว่ายังไงเนี่ย

พระองค์ท่านตรัสว่า

ต่อไปนี้

ต้องเรียนให้เลื่อนชั้น

กันทุกสัปดาห์ ช้าไม่ได้แล้ว

มีเวลาเรียน

ถึงขั้นมหาวิทยาลัย

ไม่กี่สัปดาห์แล้ว

โห

แล้วจะได้เรียนกัน

ทั่วถึงหรือเจ้าคะ ลูกบ้านสวนจะ

มีโอกาสได้มาเรียนกัน

สักกี่คนเจ้าคะ

เท่าไหร่ก็เท่านั้น

นี่เป็นเรื่องของ วาสนาบารมี

แข่งกันไม่ได้ แต่ละคน

ต้องบำเพ็ญเอาเอง

และต้อง

เคยอธิษฐานบารมี

ติดตามตถคตมา จริงๆ

เท่านั้น

จึงจะได้มีโอกาสเรียนเลื่อนชั้น

อย่างรวดเร็ว

สัปดาห์นี้ เอาให้ได้

พระโสดาบัน

ก่อน

แต่ก็มีคนที่เขาได้ พระโสดาบันแล้ว

คนที่ได้แล้ว ถ้าเขาเข้าชั้นเรียน

สัปดาห์นี้ เขาจะได้เลื่อน

เป็นพระสกิทาฯ

เลย

จะต้องเตรียมตัวอย่างไรบ้าง

พระพุทธเจ้าค่ะ

ก็เตรียม

อย่างที่เธอได้ประกาศ

ไปแล้วนั่นแหละ

ถูกแล้ว

วันเสาร์

สร้างบุญแรงกาย

ไว้เป็นเสบียง

วันอาทิตย์

สร้างบุญด้วยการฝึกจิตใจ

ให้พ้นกิเลส

ซึ่งต้องทำทั้ง 2 ส่วน

คนจะมีชีวิตอยู่รอดได้

ต้องมีความเข้มแข็ง

ทั้งร่างกาย+จิตใจ

จะตัดอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้

ถ้าจะฝึกเฉพาะจิตใจ

ใจเข้มแข็ง

แต่ร่างกาย ไม่มีแรง

ต่อสู้กับ สภาวะ ที่มากระทบกาย

แบบฉับพลันทันที หรือ ถ้าต้อง

วิ่งหนีอะไรสักอย่าง

ใจไม่กลัวก็จริง แต่ขาไม่วิ่ง ไม่มีแรง

ก็ต้องตายเหมือนกัน

ถ้าเขาจะไปฝึกร่างกายที่อื่น

มาฝึกแต่จิตใจที่บ้านสวน

ได้หรือไม่

พระพุทธเจ้าค่ะ

ได้เหมือนกัน

ก็ได้แบบ ที่ได้มาแล้ว

ตลอดชีวิตนั้นแหละ

ดูง่ายๆ

ทำบุญแรงกาย ที่อื่น

หายเจ็บป่วยไหม

ก็ต้องใช้ปัญญาต่อไปด้วย

ว่า

ไอ้งานอย่างนี้ ที่ไหนก็มีให้ทำ

แต่ทำที่อื่น ทำไมเหนื่อย ทำไมเพลีย

ทำไม ไม่หายเจ็บ หายไข้

อันนี้ตอบตัวเองก็ได้

แต่มาทำในบ้านสวน

ทำไมไม่เหนื่อย ไม่เพลีย

เหมือนที่อื่น

แล้วทำไม

หายเจ็บ หายไข้

กระทั่งโรคที่ร้ายๆ อย่างมะเร็ง

หรือโรคที่หมอรักษาไม่หาย

ผู้มีปัญญา

ต้องเอาตรงนี้

ไปคิดพิจารณาว่า

สถานที่ต่างกัน ผลมันต่างกัน

เพราะอะไร

เธอจงไปทบทวน

ที่หลวงพ่อของเธอเคยบอกไว้

ว่า สถานที่ สำคัญมาก

ที่ใดที่มีผู้ไปนั่งกรรมฐานแล้ว

สำเร็จอรหันต์ได้

ให้ไปใช้ที่ตรงนั้นนั่ง

อย่างเตียงพระนาคเสนเป็นต้น

มีผู้นั่งตรงนั้น

แล้วสำเร็จอรหันต์ตั้ง 7 องค์

เพราะอะไร

พระอรหันต์ หรือ เทวดา

ท่านจะมาโปรด สถานที่ ที่ท่าน

อนุโมทนาบุญได้เท่านั้น

แล้วการ

จะทำให้เทวดา

เสด็จมาที่ใดสม่ำเสมอนั้น

ท่านต้องเห็นกองกุศลในเขตนั้น

เป็นปัจจัยสำคัญในการเสด็จมา

ดังนั้น

การทำบุญ

ต้องเลือกเขตบุญที่บริสุทธิ์ที่สุด

ถ้าต้องการบุญที่เห็นผลเร็ว

แต่

ตถาคตไม่ได้ห้าม

ไม่ให้ทำบุญในเขตบุญอื่น

ซึ่งทุกคนต้องทำความดีทุกสถานที่

เป็นนิสัย เพื่อให้ ทุกสถานที่

เป็นเขตที่บริสุทธิ์

โดยเฉพาะ

บ้าน ที่ทำงาน เรือกสวน ไร่นา

ของแต่ละคน

และฝึกให้ได้จนกระทั่ง

สถานที่อื่น ที่ไม่ใช่สถานที่ของตน

ก็ต้องทำความดีเป็นสิสัย

อันนี้

กองกุศลยิ่งใหญ่กว่า กองใดทั้งปวง

เพราะคนที่ทำอย่างนี้ได้

เทวดาจะ

ติดตามตัวผู้นั้นไปตลอดเวลา

แบบห้อมล้อมจนไม่มี

ที่ว่างเลย

อย่างกรณีที่เธอ

ออกแสดงธรรมบำบัดนอกสถานที่ได้

เพราะกองกุศลของเธอเข้มข้นแล้ว

ทั้งในบ้านของเธอ และ ตัวเธอ

เธอจึงสามารถออกแสดง

อนุศาสนีปาฏิหาริย์ ได้ทุกสถานที่

ที่ใด ที่เธอไป ก็จะมี

เทวดาทุกชั้นฟ้าชั้นดินเสด็จ

ตามเธอไปเพื่ออนุโมทนาบุญ

และ

ช่วยเธอแสดงปาฏิหาริย์

***********

ถ้าผู้ใด

เป็นผู้มั่นคงในศีล

เทวดา จะไปสงเคราะห์เอง

ทำให้เป็นสถานที่เขตบุญเอง

เพราะเทวดา มีโอกาส โมทนาบุญได้

การที่พวกเธอทั้งหลาย

ต้องมาทำบุญแรงกาย

ในบ้านสวนก่อนนั้น

เพราะบุญของพวกเธอน้อยนิด

จนไม่สามารถที่จะทำให้

เทวดาปรารถนาจะติดตามอนุโมทนา

ดังนั้น

เมื่อเธอรู้แล้วว่า

เขตบุญบ้านสวนพีระมิด

เป็นเขตบุญที่เทวดาทุกชั้นฟ้า

ชั้นพรหม นิพพาน ต่างเสด็จมา

อนุโมทนาบุญ ทุกบุญ

ด้วยเหตุว่า เจ้าของสถานที่ เขาจริงจัง

ตั้งใจมั่น ในการสร้างบุญ

เพื่อสงเคราะห์ผู้อื่น

ดังนั้น

สถานที่แห่งนี้

จึงมีบุญบริสุทธิ์ และเข้มข้นมาก

ผู้ใดที่เข้ามาร่วมบุญ

ไม่ว่าจะแรงกาย ปัจจัย สิ่งของ

จึงได้บุญมหาศาล กว่าการทำบุญ

นอกเขตบ้านสวนพีระมิด

และพิสูจน์ผลบุญ

ได้ทันที ดังที่พวกเธอ ได้พบเจอ

ด้วยตัวเอง และ เห็นมาแล้ว

ข้าพระพุทธเจ้า

เข้าใจแล้วพระพุทธเจ้าค่ะ

และ

 ขอพุทธานุญาต

บอกแก่ผู้สงสัยเรื่องการ

ทำบุญ ใน และ นอก บ้านสวน

ก็ได้บุญเหมือนกัน

ได้หรือไม่ พระพุทธเจ้าค่ะ

ควรบอกอย่างยิ่ง

ก่อนที่ผู้ที่คิด และ พูดเช่นนั้น

จะเป็นภัยแก่ตนเอง

ด้วยความ ไม่รู้ หรือ อวิชา

ความไม่ปรารถนา ให้ผุ้อื่นพ้นทุกข์

ด้วยความจริงใจ ครอบงำ

จึงใช้ อวิชา

แสดงตน เป็นคนรู้ธรรม

ชักชวน ให้ผู้คน หลงผิด หลงทาง

ทั้งที่เขา เดินมา ถูกทางแล้ว

แต่บุคคล คนนั้น กลับบอกว่า

ที่เขาเดินมา นั้นผิดทาง

เป็นบาปมหันต์

ต่อผู้นั้น และ ผู้ที่ไปเชื่อ ไปคล้อยตาม

ซึ่งผลของบาปนั้น จะปรากฎ

ฉับพลันทันที

คือ

ความทุกข์

อุปสรรค ความเร่าร้อน

ความเจ็บป่วยของตนเอง

และคนที่ตนรัก

กราบพระบาทพระพุทธองค์

องค์พระปฐมบรมธรรมบิดาฯ

อย่างหาที่สุดมิได้

พระพุทธเจ้าค่ะ

เจริญพร

--------------------

คราวนี้

พวกเราคงรู้คำตอบแล้ว

ว่า

ทำไม อ.อุบล ให้ปรับเวลา

สร้างบุญทั้ง 2 วัน

อย่างเต็มอัตรา

ผู้ใดปรารถนา

จะเข้าชั้นเรียนกับ

พระปฐมบรมธรรมบิดาฯ

ทั้งภาคปฎิบัติ ภาคทฤษฎี

ก็เชิญจัดตารางชีวิต

ได้ตั้งแต่สัปดาห์นี้

เป็นต้นไป

ได้เลย

แต่ละสัปดาห์

จะเป็นตารางการฝึก

แบบต่อเนื่อง เพื่อเลื่อนชั้น

กันไปเรื่อยๆ จนกว่า

จะจบหลักสูตร

สูงสุด

ของพระศาสนา

คือ

นิพพาน

ผู้ใดต้องการ ก็เชิญสอบถาม

หรือ แสดง ความเห็น ได้อย่างเสรี

จ้า

พระพุทธองค์

ทรงล้ำเลิศ แยบยลจริงๆ

ต้องการให้พวกเรา

มีความเข้มแข็ง ทั้งร่างกาย + จิตใจ

ถ้าจิตใจเข้มแข็ง

แต่ร่างกาย ไม่มีแรง หรือ พิการ

อย่างน้องเอิร์ท

ก็คงไม่สามารถเป็นคนปกติได้

หรือแม้ร่างกายไม่พิการ

แต่ไม่มีเรี่ยวแรง ไม่มีภูมิต้านทาน

ก็ไม่สามารถเป็นคนปกติได้

ไม่สามารถใช้ร่างกาย

ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

วิ่งหนีอะไรก็คงไม่ได้

การวิ่งหนี ในที่นี้ คงไม่ใช่วิ่งหนี

ในสภาวะอย่างที่เราเห็น

แต่ลองนึกเหตุการณ์สมมุติตามไปนะ

สมมุติว่า

อยู่ๆ ก็มืดกระทันหัน

อากาศเย็นยะเยือกกระทันหัน

อารมณ์ใจตอนนั้น

เป็นยังไง ร่างกายต้านทาน

ความหนาวเหน็บได้หรือไม่ จะไปไหน

ไปยังไง ถ้าตกใจ ใจเสีย

ก็ถือว่า ใจไม่เข้มแข็ง

ถ้าไม่ตกใจ แต่ร่างกาย ทนไม่ได้

ก็ถือว่า ต้องยอมตาย แต่ก็ยังดี

ที่ตายโดยใจไม่ทุกข์ ไปสวรรค์

คราวนี้ลองคิดต่อ

ว่า

ถ้าบังเอิญ ทั้งมืดทันที หนาวทันที

มีลูกเห็บเกิดด้วย มีน้ำมากระทันหันด้วย

มีฟ้าร้อง ฟ้าผ่า ด้วย มีสัตว์ร้าย

ทั้งงู ทั้งจระเข้ออกมาด้วย

เราจะทำยังไง

ลองสำรวจ

สภาพจิต สภาพกาย

ของเราดู

ว่าทุกวันนี้ ร่างกายเรา พร้อม

ทน สู้ อึด ขนาดไหน

ออกกำลังกาย มาจนร่างกาย

อยู่ตัวแล้วหรือยัง

ถ้าต้องทั้งว่ายน้ำหนี

หาที่หลบภัย กว่าจะหนีไปเจอ

ที่ปลอดภัยได้ ต้องเสี่ยงทั้ง

เครื่องกิดขวาง สัตว์ร้าย สัมภาระ

ลูกเต้า พ่อ แม่ จะทำยังไง

เรี่ยวแรงที่มีอยู่ สู้กับสภาพนั้นได้ไหม

ทั้งอากาศหนาว ความมืด อันตราย

อันนี้ ให้นึก ทดสอบ ร่างกาย

(สำหรับคนที่ไม่ชอบฝึกร่างกาย)

คราวนี้มาดูสภาพจิตใจ

เข้มแข็งพอหรือยัง

บางคน ฟังเรื่อง นิดเดียว

ก็จิตตก อย่างน้องเอิ้น เป็นต้น

พอ อ.บอกว่า เพราะ ปากยังนินทาไม่เลิก

ก็เลยไม่หายเจ็บคอ แม้ได้สัมผัส

บารมีพระศรีอาริย์

ถือว่าปรปักษ์ จักรจึงไม่หมุน

เท่านี้เอง เอิ้นบอก ฟังแล้วจิตตก

ถ้าแค่นี้จิตตก

แสดงว่า วันที่ต้องเจอ เหตุการณ์

อย่างข้างต้น เอิ้นจะจิตหล่นหาย

แล้วหาไม่เจอเลยรึเปล่า

เรียกว่า จิตกระเจิดกระเจิงเลยทีเดียว

ที่เรามาฝึก

มาศึกษาธรรมะของพระพุทธเจ้า

เพื่อให้เราเข้มแข็งทั้งร่างกาย

และจิตใจ

คนที่ร่างกายเข้มแข็ง

คือคนที่มีศีลบริสุทธิ์

คนที่มีใจเข้มแข็ง

คือคนที่มีวิปัสนาบริสุทธิ์

ย้อนมาดู

ที่เราจะฝึกสัปดาห์นี้

เราจะฝึกเพื่อเป็น พระโสดาบัน

อันนี้ ร่างกายจะเข้มแข็ง

จิตใจจะมั่นคง

ไม่หลงตัวเอง ไม่ฝักใฝ่ในบาป

ปิดนรกได้ โรคหาย ไปสูงได้แน่นอน

พระโสดาบัน+พระสกิทาคามี

ทรงอธิศีล

ต่อไปฝึกเป็น พระอนาคามี

ทรงอธิจิต

จิตใจจะเข้มแข็งสุดสุด

ไม่หวาดหวั่น ไม่หวั่นไหว สำรวจตัวเอง

ได้ไม่ต้องให้ใครบอก แต่ผู้รู้

เห็นอารมณ์เราแล้วรู้

เหมือนที่ อ.อุบล เห็นเอิ้น จิตตก

อันนี้ถือว่า ยังสอบตก ทุกขั้น

ยังเป็นไม่ได้ แม้แต่พระโสดาบัน

พระสกิทาคามี ยิ่งพรอนาคามี นี่ยิ่ง

หมดสิทธิ์ เพราะตราบใด

ที่ยังละนิวรณ์ไม่ได้ ยังวิตก วิจารณ์

ยังกังวล ยังเครียด ยังทุกข์

ก็ยังเป็นพระโสดาบัน

ไม่ได้

คุณสมบัติของพระโสดาบัน

คือ

ต้องมีปัญญาเล็กน้อย มีศีลมั่นคง

ที่แน่ๆ ที่ผู้อื่นสัมผัสได้

คือ ไม่เป็นพิษเป็นภัยกับผู้ใด

พระโสดาบัน

ต้องการแต่จะเป็นผู้ให้

ไม่ใช่ผู้เอา หรือ ผู้อยากได้ของใคร

พระโสดาบัน

จะเป็นผู้ สงเคราะห์ผู้อื่นได้

ไม่ใช่รอให้ ผู้อื่นสงเคราะห์

พระโสดาบัน

จะปลอดภัยจากอบายภูมิ

แม้จะทำบาปมามากเท่าใดก็ตาม

ถือว่า บาปนั้น ไม่มีกำลังพอ

ที่จะดึงพระโสดาบัน

ไปใช้กรรมได้

เพราะ ศีล ปิดประตูนรกแล้ว

นรก

คือความทุกข์ ความวิตก

ความกังวล ความเครียด จิตตก

ดังนั้น

เราสอบอารมณ์เราดู

ว่าถ้าเรายังเป็นเช่นนี้อยู่

เรายังไม่เข้าเขตของพระโสดาบัน

หรือแม้แต่พระโสดาปฎิมรรค

ยิ่งถ้าเป็นพระอนาคามี

ซึ่งทรงอธิจิต

อันนี้ จิตเขา ยิ่งใหญ่มาก

ไม่มีอะไรมากระทบแล้วทำให้เขา

หวั่นไหว โยกคลอน ได้เลย

ขอให้พวกเรา

ลองสอบจิตเราดู แล้วมาบอก

หน่อยว่า ได้ขนาดไหน

เดี๋ยวจะได้บอกให้ ว่าเข้าสู่ขั้นไหนได้

แต่ไม่ใช่ อ.อุบล จะมาตัดสิน

ใครเป็นระดับไหน

เพียงแต่บอกให้ท่านสอบอารมณ์

ตัวเอง ไม่หลอกตัวเอง

การสอบอารมณ์ที่ดีที่สุด ไม่ใช่การสอบ

ในชั้นเรียน แต่ต้อง เป็นการสอบ

เมื่อเผชิญชีวิตจริงนอกห้องเรียน

ว่า

เรายังผิดศีลอยู่ไหม

อย่างเอิ้น ต้องขออภัย

ยกตัวอย่างเยอะหน่อย เพราะว่า

เอิ้นมาพูดว่า จิตตก พอดี

เลยเอามายกให้คนอื่นได้เห็นด้วย

และเอิ้นก็ยอมรับว่า

ที่เจ็บคอ เพราะ ยังไม่เลิกนินทา

แสดงว่า ศีลข้อ 4 ของเอิ้น

ยังแหว่งอยู่

เมื่อศีลไม่บริสุทธิ์

ก็เป็นพระโสดาบันไม่ได้

ขั้นสูงกว่านี้ ก็ยังไม่ต้องพูดถึง

ยิ่งถ้าตะหนี่ถี่เหนียว

ไม่เคยให้ใคร เป็นแต่ฝ่ายรับ

ด้วยแล้ว ถือว่า ยังห่างไกล พระโสดาบัน

เพราะ

ถ้าจะดูพระโสดาบัน

ยอด พระโสดาบัน ที่พระพุทธองค์

ทรงสรรเสริญ ก็คือ นางวิสาขา

นางเป็นสุดยอดของ

ผู้เป็นพระโสดาฯ

นางให้ทานเป็นเลิศ

สงเคราะห์ผู้อื่นเป็นเยี่ยม

นางไม่เคยตะหนี่ถี่เหนียว

ให้อะไรใคร ทำบุญ ทำทานใด

นางแถมตลอด จนเป็นที่เลื่องลือ

ว่า

เป็นเบญจกัลยานี

มีทรัพย์มหาศาล ด้วยอานิสงส์

แห่งทาน ที่ยิ่งใหญ่ทุกทาน

หันมาดูตัวเรา

เป็น"เงา"นางวิสาขา

กันบ้างหรือเปล่า เราให้ทาน

ได้ครึ่งของนางหรือไม่

เราจะเป็นระดับไหน

ถ้าเปรียบเทียบกับนางวิสาขา

เป็นพระโสดาปฎิมรรค

หรือ

พระโสดาปฏิผล

หรือว่าเป็นพระสกิทา พระอนาคา

พระอรหันต์ ช่วยมาบอกที

เอิ้น

ด้วยนะจ๊ะ

ลองมาบอก อ.อุบล หน่อย

ว่า

ถ้าเทียบนางวิสาขา กับตัวเองแล้ว

เหมือน หรือ ต่างกัน มากน้อยแค่ไหน

นางวิสาขาเป็นพระโสดาบัน

แล้วเอิ้นน่าจะเป็นอะไร

ท่านที่เข้ามาอ่านด้วยนะจ๊ะ

ถ้าอยากสอบอารมณ์ พระอริยเจ้า

เชิญมาคุยกัน ผิดถูกไม่เป็นไร

จะได้รู้จ้า อ.อุบล ไม่ได้เก่งวิเศษ

แต่ อ.อุบล มีครูดี คือ พระพุทธเจ้าจ้า

ถามท่านเอา ท่านตอบให้ แน่นอน

ถ้าจะดูพระโสดาบัน

ยอด พระโสดาบัน ที่พระพุทธองค์

ทรงสรรเสริญ ก็คือ นางวิสาขา

นางเป็นสุดยอดของ

ผู้เป็นพระโสดาฯ

นางให้ทานเป็นเลิศ

สงเคราะห์ผู้อื่นเป็นเยี่ยม

นางไม่เคยตะหนี่ถี่เหนียว

ให้อะไรใคร ทำบุญ ทำทานใด

นางแถมตลอด จนเป็นที่เลื่องลือ

ว่า

เป็นเบญจกัลยานี

มีทรัพย์มหาศาล ด้วยอานิสงส์

แห่งทาน ที่ยิ่งใหญ่ทุกทาน

++++++

อ่านบทความของ

อ.อุบล แล้ว

ชอบมาก  - มากที่สุดค่ะ

หลังจากอ่านก็มาสำรวจตัวเอง

555++

เราเป็นเพียงเศษฝุ่น

ของนางวิสาขา

ไม่ใช่เงา ค่ะ

เฮ่อ...ระดับแมว

ก็คงเป็นได้แค่

พระโสดาฯ ( ต้องดัน )

และต่อจากนี้

ตวามเพียร ความพยายาม

ทั้งหมดต้องมารวมไว้

เพื่อเป้าหมายค่ะ

 เอิ้น

ด้วยนะจ๊ะ

ลองมาบอก อ.อุบล หน่อย

ว่า

ถ้าเทียบนางวิสาขา กับตัวเองแล้ว

เหมือน หรือ ต่างกัน มากน้อยแค่ไหน

นางวิสาขาเป็นพระโสดาบัน

แล้วเอิ้นน่าจะเป็นอะไร

***

ขอเรียนตอบท่านอาจารย์อุบลครับ คิดว่าตัวเอง ยังห่างไกลมากๆ เลยครับ เพราะ ศีลข้อ 4 ยังแหว่งอยู่เลยครับ แต่ก็จะพยายามต่อไปครับ

สำหรับตัวอ้อยเองนั้นยังห่างไกลจาก

พระโสดาบัน

มากเหลือเกินค่ะอาจารย์

ศีลยังไม่บริสุทธิ์

ศีลข้อ  1 อาจจะพอยับยั้งชั่งใจเรื่องฆ่าสัตว์

ยกเว้นที่เราไม่ได้เจตนาแบบเหยียบมด

แมลงต่างๆ 

แต่เรื่องคิดไม่ดีกับคนอื่นยังมีอยู่ค่ะ 

กับหัวหน้าที่เป็นคู่กรณีของอ้อยเอง 

ตอนนี้เค้าได้ทำตัวเอง

จนได้ลาออกจากบริษัทแล้ว 

อ้อยยังรู้สึกสะใจแว่บหนึ่ง 

ก่อนที่จะคิดได้ว่า 

คนคนนี้ช่างเสียสละตัว

  ทำนิสัยที่สุดโต่ง 

อย่างที่คนปกติทั่วไปไม่น่าจะทำได้

  มาเป็นแบบอย่างให้เราเห็นว่า 

เราจะไม่ยอมทำแบบเค้าเด็ดขาด 

 เพราะนำความเดือดร้อนให้ทั้งตัวเองและผู้อื่น

ศีลข้อ 2 ยังเป็นเรื่องเวลางาน

เนื่องจากงานตัวเองไม่ได้ทำในอ๊อฟฟิศ

ต้องอยู่ข้างนอกตามโรงพยาบาล 

เวลางานจึงไม่แน่นอน 

บางครั้งไปสายกลับเร็ว 

บางครั้งไปเช้ากลับดึก 

แถมวันนี้มีเรื่องวัดใจ 

ไปเข้า case ที่โรงพยาบาลที่ขอนแก่น

ไปพบแบบฟอร์มที่พี่พยาบาลทำไว้

สำหรับหน่วยงาน 

ดูแล้วเป็นระเบียบน่าใช้ 

น่าจะนำไปเป็นแบบแย่งให้ที่อื่นได้ดู 

พี่เค้าถ่ายเอกสารไว้หลายแผ่น 

 คิดจะขอเอามาแผ่นหนึ่ง  

พอดีฉุกคิดได้ว่านี่จะเป็นหนี้แผ่นดินนะ

  แต่ตอนนั้นด้วยความอยาก 

และขี้เกียจคัดลอก

เพราะค่อนข้างยาวประมาณ

หนึ่งหน้ากระดาษได้คิดว่า

คงไม่เป็นไรมั้งเดี๋ยวซื้อกระดาษ A4

มาชดใช้ให้ 

สุดท้ายเลยใช้วิธีเขียนลงสมุดบันทึก

เดี๋ยวมาพิมพ์ใหม่ 

เพราะถ้าเอากระดาษมาหนึ่งแผ่น 

คงต้องเป็นหนี้แผ่นดินแน่ๆเลย

ศีลข้อ 3 พอรักษาได้

ศีลข้อ 4 ข้อปราบเซียน  

ยังมีเผลอพูดโกหกบ้าง 

ไม่รู้เป็นยังไง มันยังอัตโนมัติ

เวลาเรื่องที่จะปกป้องตัวเอง 

ยังมีนินทาบ้างค่ะ 

แถมสบถเวลาโมโหคนปาดรถตัดหน้า

ศีลข้อ 5 เหลือยังทานกาแฟอยู่ค่ะ

ส่วนเรื่องสงเคราะห์ผู้อื่น

  ยังทำได้น้อยมาก 

เวลาส่วนใหญ่ยังสนใจแต่เรื่องตัวเองเป็นหลัก

เฮ้อ นี่อ้อยช่างเป็นลูกศิษย์ที่สอนยาก หัวดื้อ โง่จริงๆ

กราบอนุโมทนาธรรมทานจากท่าน อ.อุบลค่ะ อ่านแล้วต้องรีบมาสำรวจตัวเอง  โอ้โฮ.....ยังห่างไกลโสดาบันโขอยู่  นางวิสาขาให้ทานเป็นเลิศ แต่หนูทำไม่สม่ำเสมอ    ศีลก็ด่างพร้อย  ยังขาดเมตตา เห็นแก่ตัว  ตระหนี่ถี่เหนียว ( ของฉัน ๆ ๆ)  ยังมีความโกรธอยู่  (หน้ามันฟ้อง)  ขาดความเพียรในทุกๆ เรื่อง ทั้งการให้ทาน  รักษาศีล(กระพร่องกระแพร่ง) การภาวนาทั้งๆที่รู้ว่าเป็นบุญใหญ่  แต่เอาชนะตัวเองไม่ค่อยได้สักที   คอยแพ้อยู่ร่ำไป  เมื่อเทียบกับนางวิสาขาแล้ว ไม่เห็นฝุ่นเลยหละ  โอกาสรอด รำไรๆ  คงต้องมีความพยายามในการทำความดีให้มากกว่านี้ 

 คนที่ร่างกายเข้มแข็ง

คือคนที่มีศีลบริสุทธิ์

คนที่มีใจเข้มแข็ง

คือคนที่มีวิปัสนาบริสุทธิ์

******************

สภาพร่างกาย แข็งแรงบ้างบางครั้ง บางทีก็ยังปวด ๆ ตึงอยู่ค่ะ 

ส่วนเรื่องอารมณ์ใจไม่ไหวอย่างแรง ลู่ตามลมไปเรื่อย 

ดังนั้นจึงไม่บังอาจไปเทียบกับ นางวิสาขา เลยค่ะ 

ยังห่างชั้นอยู่มาก  แต่ถึงอย่างนั้น

อัญก็จะพยายามสอบเทีียบชั้นตามให้ทันพี่ ๆ 

อย่าวิ่งเร็วกันนักนะคะ  ก็น้องนะเพิ่งหัดเดิน

ลองมาบอก อ.อุบล หน่อย

ว่า

ถ้าเทียบนางวิสาขา กับตัวเองแล้ว

เหมือน หรือ ต่างกัน มากน้อยแค่ไหน

..........................

กราบเรียนท่านอาจารย์อุบล

ขออนุญาตร่วมสอบอารมณ์ พระอริยเจ้าคะ

เมื่อสำรวจตัวเองแล้วคิดว่าต่างกับนางวิสาขามากๆเลยคะ ยังห่างไกลทุกๆเรื่อง

นางให้ทานเป็นเลิศ: แต่หนูยังไม่ค่อยได้ทำทาน ไม่มีความเสียสละมากพอ  ใจยังไม่เป็นผู้ให้ ยังมีกิเลสอยากได้ มีความเห็นแก่ตัว มีความเสียดาย คิดจะให้แต่ก็ยังลังเลอยู่

สงเคราะห์ผู้อื่นเป็นเยี่ยม: เห็นผู้อื่นเดือดร้อน คนที่ด้อยโอกาส มีความทุกข์ ก็ยังไม่มีความเมตตาที่จะช่วยเหลือ ทั้งๆที่ตัวเองพอจะช่วยได้ เข้าทำนองนิ่งดูดาย

นางไม่เคยตระหนี่ถี่เหนียว ให้อะไรใคร ทำบุญ ทำทานใด นางแถมตลอด:หนูยังเป็นคนขี้หวงของตนเองอยู่ ไม่อยากแบ่งปัน จะให้เฉพาะคนที่เราพอใจเท่านั้น ให้ก็ให้ไม่เต็มที่ ไม่มีการแถม แต่อยากได้ของแถมจากผู้อื่นมากกว่า

ศีล 5 ยังไม่บริสุทธิ์ บางวันก็มีผิดศีลบ้างบางข้อ(ด้วยความไม่ตั้งใจ) ยังมีความวิตกกังวล ความเครียด ในชีวิตประจำวัน

ตอนนี้หนูพยายามฝึกตัวเองรู้จักที่จะให้โดยไม่คิดเสียดายหรือหวังสิ่งตอบแทน

ช่วยเหลือผู้อื่นเท่าที่จะทำได้อย่างเต็มที่ ลดความเห็นแก่ตัวลง

หนูมีความตั้งใจและพยายามกระทำแต่สิ่งที่ดี ละเว้นความชั่ว เพื่อว่าสักวันหนึ่งจะบรรลุเป้าหมาย พระโสดาบัน คะ

 นรก

คือความทุกข์ ความวิตก

ความกังวล ความเครียด จิตตก

ดังนั้น

เราสอบอารมณ์เราดู

ว่าถ้าเรายังเป็นเช่นนี้อยู่

เรายังไม่เข้าเขตของพระโสดาบัน

หรือแม้แต่พระโสดาปฎิมรรค

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

สอบยังไงก็ตกครับ

เรื่องอารมณ์ ความโกรธ ความเครียด จิตตก ยังมีให้เห็นครับ

ผมยังระงับยังไม่ได้แบบเด็ดขาด

เรื่องศีลทุกข้อ แม้จะไม่ได้ละเมิดด้วยกาย

แต่ยังเห็นว่าในใจยังคุกรุ่น รอจังหวะจะประทุออกมาเหมือนกัน

เช่น วันนี้ดูข่าว ผู้ใหญ่ ยุยงให้เด็ก ป.5 ป.6 ชกต่อยกัน

เด็กต่อยกันจนเหนื่อยล้าทั้งสองฝ่าย

ผู้ใหญ่จึงจับแยกออกบอกว่า  พอๆ  

พอได้แล้วไม่ต้องต่อยกัน 

ได้คลิปไว้ลงเฟสบุ๊คแล้ว ดูมันทำ ดูมันคิดได้ไง 

ดูใจตัวเองแล้ว เก็บอาการไม่อยู่ที่ผู้ใหญ่ ยุยงเด็กต่อยกัน

ส่วนการสละทาน และความเสียสละ

ทำได้ไม่เศษเสี้ยวของนางวิสาขาเลย

ยังตระหนี่ถี่เหนียวอยู่

ยังต้องฝึกอีกและต้องทำอย่างเร่งด่วนครับ

กราบเรียนท่านอาจารย์แม่

ธัญญาภรณ์ยังห่างไกลกับพระโสดาบันค่ะ

ศีลยังขาด ยังแหว่ง ยังทะลุ 

เกือบทุกข้อ

ศีลข้อ 1.ยังมีเผลอทำแมลงตาย

ยังทานเนื้อสัตว์เป็นบางครั้ง

ยังมีความโกรธ ความกังวลแฝงอยู่ในจิต

ยังอยากให้คนที่มารังแกเราได้รับผลกรรมเร็วๆ

พอนึกขึ้นได้ทีก็ละวางได้บ้าง

ศีลข้อ 2.ยังทำงานได้ไม่เต็มที่

แต่ยังอยากได้เงินเดือนเต็ม

ยังใช้อุปกรณ์สำนักงานทำธุระส่วนตัว

ยังอยากได้เงินของสามีทั้งที่เขาไม่เต็มใจให้

ศีลข้อ 3.ตอนนี้รักษาอยู่ค่ะ

ศีลข้อ 4.ยังติฉินนินทาสามีบ่อยๆ

ยังนินทาน้องสาวของสามีอยู่ในใจ

ศีลข้อ 5.ยังดื่มกาแฟอยู่

การให้ทาน

ยังติดการให้ตามอารมณ์เลวของตนเอง

ถ้ามีคนมาขอโดยไม่สมควรขอ จะไม่ให้

หรืออาจจะให้แบบทาสทาน

ถ้าเต็มใจให้ ส่วนใหญ่จะให้แบบสหายทาน

แต่ถ้ารู้ว่าบริจาคทานกับเนื้อนาบุญจริงๆ

จะให้แบบสามีทานค่ะ

สงเคราะห์ผู้อื่นเป็นเยี่ยม

ข้อนี้น่าจะเข้าข่ายนางวิสาขาบ้างค่ะ

เพราะส่วนตัวแล้วชอบช่วยเหลือคนอื่น

เท่าที่จะทำได้

ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงจนเกินไป

อานิสงค์ที่ได้รับ

คือ

ในช่วงนี้ที่ธัญญาภรณ์ได้รับวิบากกรรม

จากการที่ตนเองเคยทำผิดศีลมา

จะมีผู้คนจำนวนมากที่เราคาดไม่ถึง

ทั้งคนรอบข้างเราเอง, คนที่เราไม่สนิทสนม

และข้อสำคัญคนที่ควรจะอยู่ฝั่งตรงข้าม

เข้ามาช่วยเหลือ

เข้ามาปลอบให้กำลังใจ

จากที่เราเคยคิดว่าปัญหานี้ใหญ่โตมาก

สำหรับเรา

แต่เมื่อมองย้อนกลับมาดูผู้คนที่พร้อมสู้กับเรา

ทำให้เรามองข้ามปัญหาตรงนี้ไป

ขณะที่เขียนอยู่นี้ปัญหายังมีอยู่

แต่เราไม่ทุกข์ ไม่เครียด

ยังใช้ชีวิตได้ตามปกติ

ทำบุญ ทำทานใด นางแถมตลอด

ความตะหนี่ถี่เหนียวนี่จะมาเป็นระยะๆ

ข้อนี้จะพยายามปรับปรุงโดยด่วนค่ะ

  อ่านธรรมทาน จากพี่ๆน้องๆบ้านสวนฯเขียนแล้ว..คล้ำ...ขำ

  ลูกบ้านสวนฯ นี่สุดยอดเรยครับ เรื่องอ่อนน้อมถ่อมตน เรื่องอัตตา นี่ยกให้ที่หนึ่งเรยครับ

  คือพอดี ผมติดนิสัยคนหน้าตาดีมาครับ เลยสงสัยอีกล่ะ ผมจำได้ว่า ไม่นานมานี้ ท่านอาจารย์เคยพูดว่า "อาจารย์เชื่อว่า ลูกบ้านสวนฯมีพระอริยะเจ้าหลายคน " อีกประโยคนึงครับ อันนี้บนเวทีงานวันแม่ครับ ตอนนั้น พี่ธนาถามท่านอาจารย์เกี่ยวกับเรื่องพระอริยะเจ้าครับ แล้วผมก็ถามท่านอาจารย์เสริมเกี่ยวกับว่า ถ้าเราไม่รู้ว่าใครเป็นใคร แล้วเผลอไปใช้ท่าน อย่างนี้จะเป็นบาปไหม๊ หลังจากท่านอาจารย์ตอบเสร็จ อาจารย์ท่านทิ้งท้ายไว้ ซึ่งผมจำได้แม่น ท่านกล่าวว่า " ลูกบ้านสวนฯมากกว่า 5คน" นั่น..งัย ก็สรุปว่า มีแน่ ตามที่ผมเข้าใจ

   เอ้า...กลับมา ที่พี่ๆน้องๆ เขียนกันไว้ ทุกคนต่างปฎิเสธกันเสียงแข็ง ว่า ฉันยังห่างไกล เนี่ยถ้า พ่อใหญ่ธนา พี่สิทธิ์ พี่เหมี่ยว พี่ชนิดาและท่านอื่นๆ ออกมา ปฎิเสธกันหมดเนี่ย...อ้าว แล้วใครเป็นล่ะเนี่ย มันคุ้นๆเหมือนที่ ลูกหลานบ้านสวนฯ ถ้าพูดถึงเรื่องตามหาพระศรีอริยฯ แล้วชอบบอกว่า ไม่ต้องหาล่ะ เจอล่ะ อยู่ที่บ้านสวนฯไง ตามความเข้าใจของผม ก็หมายถึงท่านอาจารย์อุบล ล่ะครับ ทั้งที่ท่านอาจารย์อุบล ท่านก็บอกแล้วว่า ไม่ใช่อาจารย์ ไม่รับ ไม่ใช่ ไม่เป็น ปฎิเสธมาอย่างต่อเนื่องเหมือนกัน.....อย่างนี้ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นหรือเปล่าครับ อิอิ

   ที่หยิบยกประเด็นนี้ขึ้นมา ก็ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ขำๆน่ะครับ แหม๊ ลูกบ้านสวนฯ มีเป็น ร้อย เป็นพัน มีอยู่ตั้งหลายประเทศ ต้องมีบ้างล่ะ..เน้อ..อีกอย่านึงครับ ผมกลับมองว่า เป็นเรื่องที่ดี ท่านอาจารย์สอนเราเสมอ อย่าหลงตัวเอง อย่ามีอัตตา ทำความดี ไม่ต้องไปบอกใคร ประกาศกับใคร ว่าฉันน่ะดี ทำอะไรรู้แก่ใจ....สุข..ก็เกิดที่ใจน่ะครับ

   ส่วนผม..ก็ยังไปทำงานสายอยู่เรยครับ เล่นเน็ตในเวลางาน พูดจา เพ้อเจ้อ เหลวไหลบ้างครับ...แฮะๆ ก็ยังห่างไกลในความเป็นอริยะบุคคล เหมือนกันครับ 

โมทนาบุญกับทุกท่านค่ะสาธุๆๆ สู้ๆกับกิเลสตัวเองให้ได้