ขออนุโมทนาบุญกับน้องโจค่ะ สาธุ

สมกับที่เป็น โจ ลูกบ้านสวน จริงๆ ค่ะ

สู้ๆ ไม่ท้อถอย เจออะไรก็มาเล่าเป็นธรรมทาน

อาจดูเหมือนเล็กน้อย แต่ยิ่งใหญ่นะค่ะ

สำหรับคนที่ไม่มีโอกาส แบบน้องโจ

ได้รับข้อความก็เป็นกำลังใจให้สู้ต่อกิเลสในตนเองค่ะ

ขอบคุณค่ะ

อนุโมทนาบุญกับน้องโจด้วยจ้า

เป็นกำลังใจให้ผ่านอุปสรรคเจ้าตัว ขี้เกียจนี้ไปให้ได้นะจ๊ะ อย่าท้อนะจ๊ะ

แต่สำหรับพี่น้องโจ น้องปุ๋ยเป็นเด็กที่ขยันและทำได้ดีกว่าพี่มาก

เห็นน้องโจตั้งแต่ไปบ้านสวนฯใหม่ๆ ตั้งแต่เป็นพลทหารโจ

พี่ว่าน้องโจขยันขึ้นนะ

เพราะเมื่อก่อนน้องโจเวลาทำอะไรจะช้า และเหมือนคนไม่ค่อยมีแรง

แต่เดี๋ยวนี้ทุกครั้งที่เจอน้องโจ น้องปุ๋ยขยันขึ้นมาก แข็งแรงขึ้นมาก ความคิดน้องสองคนทิ้งห่างพี่ไปไกลมาก

ทั้งสองคนโชคดีมากที่ได้อยู่รับใช้ใกล้ชิดอาจารย์ ได้รับคำสอนมากกว่าคนอื่นๆ

พี่ยังเคยนั่งถามตัวเองเลยว่าให้พี่นอนดึก ตื่นเช้าแบบน้องๆพี่จะทำได้มั้ย

เพราะปัจจุบันนี้พี่จะนอนตื่นสายเกือบทุกวัน แถมยังนอนกลางวันอีก

อ่านเรื่องของโจแล้วก็พยายามปรับปรุงตัวเองเหมือนกัน

แต่ยังทำไม่ได้ ยังมีแอบอู้เช่นเดิม

อนุโมทนาบุญค่ะ คุณน้องโจ..สาธุ.

1. ก่อนอื่นต้องขอชมที่น้องเป็นคนขยันขันแข็ง**แม้จะพูดน้อยไปหน่อยค่ะ..

แต่ก็เป็นการดีเพราะจะไม่เผลอสร้างกรรมใหม่ค่ะ สาธุ..

2. พอคิดว่าถ้าภัยพิบัติมา..น้ำท่วมบ้านสวน..เป็นห่วงอ.ทั้ง 2 และน้องท๊อปค่ะ

ลูกบ้านสวนอาจไปไม่ทัน หรือไปไม่ได้ ..ที่จะช่วยวิดน้ำ**แต่เรายังมีพระเอกขี่ม้าขาว

มาช่วย..เพราะน้องโจ อยู่เวรเป็นประจำอยู่แล้วค่ะ

**พี่คิดถึงน่ะ วันเสาร์เจอกันจ๊ะ อนุโมทนาทุกบุญที่น้องกับน้องปุ๋ย..ได้ทำที่บ้านสวน

ค่ะ สาธุ

ที่เราคุยกันว่า น้องบิ๊กนี่คง..ไปสวรรค์แน่ๆๆ เพราะรักษา  ศีล 5..8..10..เพราะเขาไม่พูด ไม่ว่าส่อเสียดผู้อื่น ไม่นอนในที่สูง ..โอ้ amazing น้องบิ๊ก ..

ตื่นเต้นดีค่ะ..ลุ้นกล้วน้องไก่จอมดื้อจะสิ้นฤทธิ์ไปก่อน..อิ อิ

ขอบคุณเรื่องเล่ากลิ่นอายบ้านสวน จากน้องโจค่ะ..

เฮ่อ คิดถึงบ้านสวน...

คิดถึงอาจารย์อุบลด้วย..

อนุโมทนาบุญกับเรื่องเล่าด้วยค่ะน้องโจ

อนุโมทนากับเรื่องเล่าของคุณโจด้วยค่ะ

เพิ่งจะนึกภาพออก ที่เค้าว่ากันว่า หน้าซีดเป็นไก่ต้ม

ก็ตอนคุณโจมาเล่านี่แหละค่าาา

สงสัยจะเป็นหนัก

แต่ด้วยบุญบารมีของอาจารย์แม่

ที่พูดอะไร ขออะไร ก็มักจะได้สิ่งนั้นเสมอ

บวกกับบารมี ฉัพพรรณรังสีของพระพุทธองค์

ทำให้อาการของไก่ดีขึ้นในบัดดล

ช่วยทั้งคน ทั้งสัตว์

น้ำใจประเสริฐจริงๆอาจารย์แม่ของพวกเรา

สาธุ สาธุ ค่าาาาา

 ต่อยอดกับพี่สุ เรื่องหมาๆ คือเจ้าบิ๊ก...ก็กำลังคุยแบบหมาๆ เจ้ยยยย กำลังสนทนาธรรมกันเรื่อยเปื่อยกับพี่สุ และน้องโจ ก็หันไปเห็นเจ้าบิ๊ก ก็แอบอิจฉานิดๆ...เจ้าบิ๊กรักษาศีลได้ดีเยี่ยม ไม่ว่าจะเป็น ไม่เคยกัดหรือฆ่าสัตว์เล็กสัตว์น้อย ไม่เคยลักขโมยใครกิน ไม่เคยติดสัด ไม่เคยโกหกใคร(อ้าว ก็หมานิ) ไม่เคยดื่มของมึนเมา(ไม่มีตังค์ซื้อมั้ง)...

ยังไม่หมดแค่ศีลห้า...แถมยังไม่เคยแต่งหน้า ทาปาก หรือดูทีวี และยังไม่เคยนอนที่สูงอีกต่างหาก...เอาแค่นี้ก่อน เคยแต่อิจฉาคน แต่นี่เล่นอิจฉาสุนัข(แถวบ้านเรียก หมา) ก็ให้นึกหวนมาดูศีลในตัวเรา ที่ทำไมมันยากเย็นในการปฏิบัติเหลือเกิน ทั้งๆ ที่เจ้าบิ๊กก็ทำเป็นประจำไปแล้ว...เฮ้ออออ สงสัยต้องเกาะหางเจ้าบิ๊กไปด้วยซะละมั้งเนี่ย...บรู๊วววว !!! 

ท้องฟ้าเดี๋ยวนี้ยิ่งมองยิ่งแปลกนะครับพี่น้อง

วันนี้ก็เช่นเดียวกันในบ้านสวนสว่างโล่งแต่รอบๆบ้านสวนมืดน่ากลัว

ยังไงไม่รู้บอกไม่ถูกต้องมาดูเองคราฟ....

555ว่าไปนั้นพี่สิทธิ์

เอาซะอายBig

ขออนุโมทนาบุญค่ะ สาธุ

ฮร่วย..พ่อมหา เจ่า เขียนทุกกระทู้**ยกเว้นกระทู้ตัวเองซั่นติ...

ขออนุโมทนากับปาฏิหาริย์น้องไก่หงอนแดงด้วยนะคะ

และธรรมทานจากเรื่องคุณบิ๊กด้วยคะ

ดูหมาเป็นตัวอย่างนี่ดีจริง ๆ คะ เค้าปฏิบัติได้ดีกว่าเราอีก

แถมยังวางอุเบกขาดีกว่าเราด้วยนะ

เห็นคุณบิ๊กเค้าชอบเดินมามอง ๆ แล้วก็เฉย ๆ ในทุกสถานการณ์

เราเนี่ย..อายหมาไปเลยที่เดียว

วันนี้ผมมีความเลวของผมมาสารภาพครับ

(สำหรับเป็นธรรมทานผู้ชอบเล่นเกมส์)

เรื่องมันเกิดมาแล้วหลายวันแต่เพิ่งจะได้รับ

การเตือนมา2วันนี้ เรื่องมีอยู่ว่า

เมื่อก่อน Com ปุ๋ยเสียเนื่องจากไวรัสลงพอแสกนไปแสกนมา

Window เสียเข้าหน้า Desktop ไม่ได้(ใช้งานไม่ได้เลย)

ว่าจะไปลง Window ใหม่แต่ก็ไม่มีโอกาศไป+กับคิดว่ายังไม่จำเป็น

ก็เลยใช้ Com อาจารย์มาเรื่อยๆเขียนข่าว.....

จนวันหนึ่งมีโอกาศได้ลง Window ใหม่เพราะมีน้องเพื่อนคุณน้องท๊อปมา

เพื่อเอา Com ให้คุณน้องท๊อปลง window ให้ผมก็เลยคิดร่วมแจมขอลงด้วย

แล้วก็ได้ window ลงจากนั้นก็นำ Com อาจารย์ไปคืนและอาจารย์ท่านได้บอกว่า ให้เลิกโหลดื เล่นเกมส์ ตอนนั้นผมยิ้มและพยักหน้าตอบและบอกว่าคับ

อาจารย์บอกอีกว่า

ถ้าเล่นอีกเมื่อไหร่ Comจะมีปัญหาและหนักกว่าเดิมมากแก้ไม่หาย

จากวันนั้นมาผมก็ไม่ได้เล่นมาประมาณหลายวันอยู่แต่จำไม่ได้ว่ากี่วัน

ผมก็กลับไปเล่นอีก คิดว่าเล่นนิดๆหน่อยๆคงไม่เป็นไร เล่นรอปุ๋ยเวลาอยู่คนเดียว

และแล้วก็พลาดเผลอเล่นติดกันมา 2-3 วันจน2วันที่ผ่านมา Com ก็เข้า Internet ไม่ได้

Wireless เสียหาสัญญาณ Wifi ของบ้านสวนไม่เจอทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็ยังใช้งานปกติดี

แล้วตอนนี้ผมก็ได้สำนึกและขอขมาท่านท้าวเวสสุวรรณแล้วว่าจะไม่เล่นอีกต่อไป

ผมก็มาคิดๆดูว่าทำไมถึงยังอยากเล่นเกมส์ว้า ทั้งๆที่อยากไปนิพพาน นิพพานไม่มีเกมส์เล่น

นี้ว้าไม่ได้ๆต่อไปไม่เล่นอีกแล้ววุ้ย คิดแบบนี้จริงๆจังๆ

ผมได้ไปขอขมาต่อหน้าสมเด็จองค์ปฐม และท่านท้าวเวสสุวรรณ ระหว่างทำการขอขมา

ผมก็ขนลุกแรงมากแบบบอกไม่ถูกผมรู้สึกว่าตัวเองผิดมากที่ไม่เชื่ออาจารย์คิดแบบคนโง่ๆว่า

เล่นนิดหน่อยคงไม่เป็นไร ต่อไปนี้ผมจะเชื่อและปฏบัติตามอาจารย์และเบื่องบนทุกประการครับ

สาธุ...สาธุ...สาธุ

อนุโมทนากับคุณโจด้วยนะคะ

ญก็เป็นคนนึงที่เมื่อก่อนติดเกมส์มากกก ( เกมส์เลี้ยงหมูในเฟสบุค)

ถึงขั้นเติมเงิน ซื้อของในเกมส์ เล่นทั้งคืนทั้งวัน

วันไหนไม่ได้เล่นเหมือนจะขาดใจจริงๆ

ติดงอมแงม จนได้มาดูที่อาจารย์แม่บอกในรายการคุยไปแจกไปนี่แหละค่ะ

ตอนนั้นก็เริ่มเล่นน้อยลง แต่ก็ยังเข้าไปเล่นอยู่

กะว่าจะเลิกเล่นแล้วค่ะ แต่ก็อดไม่ได้ต้องเข้าไปเล่นทู๊กกกกกที

จนมาสุดท้าย Wireless ที่บ้านอยู่ๆก็พังค่ะ

ทำยังไงก็ไม่มีสัญญาณ

จนต้องเสียเงินไปซื้อตัวใหม่มา

แล้วก็มานั่งคิดที่อาจารย์แม่เคยบอก

ตั้งแต่ตอนนั้นมา ก็เลิกเล่นเป็นจริงเป็นจังเลยค่ะ

ไม่เอาอีกแล้วค่ะ

แทนที่จะเชื่ออาจารย์แม่ตั้งแต่ทีแรก ( ดื้อจริงๆเลยเรา แหะๆ )

เล่นจริง พังจริงค่ะพี่น้อง

ตอนนี้ตาสว่างขึ้นอีกเยอะเล๊ยยยย

กราบขอบพระคุณอาจารย์แม่อีกครั้งค่ะ

สาธุ

  อนุโมทนาบุญกับน้องโจและน้องหญิงด้วยค่ะ

แต่ก่อนก็เล่นเหมือนกันค่ะ  แต่หลังจากที่ดูคลิปพิเศษ  และท่านบอกว่า

พวกที่เล่นเกมส์  จะตีมือ  ก็เลยเลิกเล่น  แรก ๆ  ก็อยากจะเข้าไปเล่น

แต่เมื่อไหร่ที่อยากเล่น  ก็จะเปิดเวปบ้านสวน  หรือกำหนดกิจกรรมให้ตัวเองทำ

ก็ทำให้เราไม่ว่างที่จะมานั่งเล่นเกมแล้วค่ะ

ขออนุโมทนากับทุก ๆ ท่าน ที่เลิกเล่นเกมส์ได้แล้วนะคะ

เก่งกันจริง ๆ นะคะ เด็กเล็ก เด็กโต บ้านสวนฯ

(เล่นจริง พังจริง ฮ่า ๆๆ )

สมัยเรียนเมื่อก่อนก็ติดเกมส์เหมือนกันคะ (Ragnarok, Mu) 

เล่นแล้วรู้สึกเวลาผ่านไปเร็วมาก ๆ  ..ยังดีที่เรียนจบมาได้ ฮ่าๆๆ

อนุโมทนาด้วยค่ะ

สำหรับน้องหญิงและคุณโจ

สาธุ สาธุ สาธุ

ก่อนที่จะติดเวปบ้านสวนพีระมิด

เกดก็ติดเกมส์ก๊าบ เกมส์ยิงปืน แต่ตอนนี้เลิกและค่ะ

แต่ขอถามแบบคนโง่จริงๆเลยนะค่ะ แล้ว

เล่นเกมส์สร้างบ้าน บาปมั๊ยค่ะ

(หาเรื่องให้โดนว่าแล้นเรา)

อยากรู้จริงๆ ค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับน้องโจและน้องหญิง และท่านอื่นๆด้วยนะคะ สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ

ขอขอุโมทนากับ น้อง หญิงด้วยครับ

แหะๆที่เลิกเล่นเกมส์ได้ส่วนผมเองก็เลิกคับ(ถาวร)

ไม่คิดกลับไปเล่นอีกแล้วครับ....

เราเป็นลูกพระพุทธเจ้า

จะไปนิพพานจะไม่เล่นเกมส์เพราะเกมส์ทำให้เราตกนรก

นะครับพี่น้องไม่ได้ไปนิพพานแต่จะได้ไปหาท่านนายนิรยบาลแทน

สาธุ สาธุ สาธุ....

ดีนะ ที่ส.ว.อย่างชนิดา ไม่ติดเกมส์ ก็เลยรอดตัวไป

ติดแต่เว็บบ้านสวนฯงอมแงม แต่บางทีก็ยังแอบแว๊บไปอ่าน

ข่าวซุบซิบดาราอยู่(โอ๊ย..ต่างกันไหม๊เนี่ย)

แบบว่า..เวลารู้สึกเบื่อๆ ก็เข้าไปหาอะไรแซ่บๆอ่าน หาสีสัน

ให้กับสมองกลวงๆซักโหน่ย...

หึ หึ หาสีสัน แต่ไม่สร้างสรรค์เลยเนอะ

(นินทาตัวเอง..อีกแย้ววว)

ยินดีกับน้องๆทุกคนด้วยนะจ๊ะ ที่เลิกติดเกมส์งอมแงมแัล้ว..

..เป็นความโชคดี ที่เรา เกิดเร็วไปหน่อย..ก็เลยไม่รู้เรื่องเกมส์..จะมาติดคอมพ์ก็ตอนที่รู้จักบ้านสวนนี่แหล่ะค๊า

อนุโมทนาจ่ะน้องปุ๋ย สุดสวย

อ่านแล้วนอกจากจะได้ธรรมทาน และข้อมูลเชิงลึก

เชิงตื้นแล้ว ยังได้ขำอีกด้วย..แหม่..เขียนได้น่ารักดีนะ

"อย่าไปบอกอาจารย์นะ" ถ้าใครพูดประโยคนี้กับน้องปุ๋ย

น้องปุ๋ย encode เข้าสมองเสร็จปุ๊บ ก็แปลว่า

"เรื่องนี้ต้องรีบไปบอกอาจารย์ด่วน" ฮิฮิ..

ทำในสิ่งที่เราคิดว่าถูกต้องและไม่ฝืนความรู้สึกของเรานั่นแหล่ะ

ถูกต้องที่สุดแล้ว

จะได้ไม่มีใครมา"จุ๊ๆ" เรื่องโน้น เรื่องนี้ให้ต้องลำบากใจอีกต่อไป..เนอะ..

ขอบารมีองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิด เทพ พรหม เทวดา

ท้าวมหาราชทั้ง 4 ท่านท้าวเวสสุวรรณ หลวงพ่อปาน หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ องค์เทพสฟิงค์

มนุษย์ต่างดาวทุกดวงดาว บารมีของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และท่านอาจารย์อุบล

ผมขอเล่าเรื่องราวต่างๆ สิ่งที่ผมได้พบเจอในบ้านสวนพีระมิดนี้ให้เป็นธรรมทานแก่ญาติธรรมทุกๆท่านเพื่อ เป็นกระจกเงาให้กันและกันรวมถึงตัวผมเองด้วย

1.เรื่องที่ผมได้มาทำงานอยู่ในบ้านสวนฯ ซึ้งผมคิดว่าน่าจะเป็นไฟจุดแรกที่เกิดขึ้นระหว่างผมและพี่ตุ้ม คือหลังจากที่ผมได้มาทำงานในบ้านสวนฯ และได้ทำพีระมิดจำลองช่วยพี่ตุ้มอีกแรงผมก็สังเกตุอยู่ว่าพี่ตุ้มก็เริ่มมีอาการประมาณว่าไม่พอใจ แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร(เพราะยังโง่)สิ่งที่ทำให้ผมรู้ว่าพี่ตุ้มไม่พอใจที่ผมทำงานนี้คือ พี่ตุ้มพยายามเบี่ยงเบนไม่สอนผมในการทำพีระมิดจำลองโดยจะอ้างว่าให้ไปช่วยงานลุงบุญก่อนเอาไว้วันหลัง ต่อมาก็ทำท่าทีว่าถ้าผมมาทำพีระมิดจำลอง พี่ตุ้มเค้าก็จะไม่ทำ แต่ผมก็บอกพี่เค้าไปว่า พี่ก็ทำไปตามปกติแหละ ส่วนผมก็จะหาเวลาว่างๆมาทำเอง 

และสิ่งที่ทำให้เห็นได้ชัดเจนเลยว่าพี่ตุ้มไม่พอใจผมก็คือช่วงที่มีนโยบายจากท่านอาจารย์ให้มีการประชุมแขกผู้มาพักค้างในบ้านสวนพีระมิดโดยให้ผมและพี่ตุ้มช่วยกัน  ผมสังเกตุเห็นได้ว่าพี่ตุ้มจะทำสีหน้าไม่ค่อยจะพอใจและไม่ค่อยอยากทำกิจกรรมตามนโยบายของอาจารย์สักเท่าไหร่ โดยดูจากการเขียนใบกิจกรรมบุญส่งให้อาจารย์ พี่เค้าจะเขียนมั่งไม่เขียนมั่ง ผมก็ไปถามตอนเช้าว่า “พี่ตุ้มส่งใบกิจกรรมรึยังครับ”ผมก็ได้คำตอบแบบอึ้งๆไป “ส่งก็เห็นไม่ส่งก็เห็น” ผมก็งง ว่าผมทำอะไรผิดถึงมาพูดแบบนี้กับผม

         จนมาถึงวันที่พี่กัญญ์วิญาณ์มาและได้ทำให้อาจารย์เขียนรายงานประชุมมาว่าจะปิดบ้านสวน ซึ้งตอนั้นผมก็รู้สึกแย่ และ ผิดต่ออาจารย์มากอ่านรายงานของอาจารย์แล้วนำตาไหลเลยครับแต่พอผมอ่านให้พี่ตุ้มฟังและพี่กัญญ์ฟังผมสังเกตุเห็นแววตาเค้าไม่ได้เป็นทุกข์อะไรเลย รู้ว่าอาจารย์จะปิดบ้านสวนก็เฉยๆ กันทั้งคู่ ผมก้คิดว่าทำไมเค้าไม่ รู้สึกผิดกันมั้งรึไง

2. ต่อจากเรื่องที่ 1 ครับคือช่วงเวลาที่พี่กัญญ์มาอยู่บ้านสวนพี่ตุ้มและพี่กัญญ์จะสนิทกันมากครับชอบไปแอบคุยอะไรกับลับๆบ่อยครั้ง และพี่ตุ้มจะคอยเป็น Gard ให้พี่กัญญ์ใครจะมาว่าอะไรไม่ได้เลยจะคอยปกป้องให้กันตลอด

          3. เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆนี้คือ ตอนเย็นวันจันทร์ แม่ประคำได้มาพูดกับผมว่า “โจแม่เค้าใจนะว่าโจอ่อนล้าทำให้การทำงานดูเฉื่อยๆเหมือนคนขี้เกียด แต่...ไม่เป็นไรแม่เองก็เป็น ทำงานนานๆมากๆมันล้าโจไม่ต้องคิดมากแม่เข้าใจ”พอพูดจบผมงงครับว่าทำไมมาพูดกับเราแบบนี้...ไปรู้อะไรมารึ แต่ผมก็ตอบไปว่า ไม่ล้าครับทำก็ทำแบบนี้ทุกวันไม่ล้าหรอกครับ

           4.เรื่องพี่เสริฐของขึ้น มาพูดใส่อารมกับผม คิดเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาผมโทรไปหาพี่เสริฐว่าจะคุยเรื่องสีท่าวงกบว่ามีเหลือมั้ย แล้วพี่เสริฐก็พูดขึ้นมาว่า “มึงได้รับโทรศัพท์มั้งป่าวพี่ตุ้มโทรหาทำไมไม่รับสายเค้า” ผมงง เจอพูดจากแบบนี้แต่นี้ยัง ไม่เท่าไหร่ วันต่อมาโทรไปอีกหวังว่าจะถามเรื่องร้านที่ไปซื้อสีร้านไหน เค้าบอกผมว่า ร้านจงสุขผมเข้าใจแล้วแต่พี่      เสริฐเค้า กลับไปจบพูดจาแรงกับผมว่า “สุขเหี้รยอะไร!!! มึงฟังให้ดีก่อนดิ ”อารมณ์ตอนนั้นผมก็ขึ้นเหมือนกันแต่ระงับได้ไม่โต้กลับ และผมก็ตอบกับไปว่า เออได้ยินแล้วเข้าใจแล้ว พอจะว่าสายก็พูดอะไรไม่รู้ตะโกนออกมาแต่ผมก็ไม่สนใจรีบว่างเพราะ กลัวจะมีอาการสวนกลับเพราะพี่เค้าพูดแรงมาก ผมก็งง ไม่รู้ผมไปทำอะไรให้ถึงมาพูดจากแรงๆกับผมแบบนี้ พอวันอังคารมาทำงานก็เปลี่ยนไปพูดจาน้อยลงไม่พูดจาเล่นกับเหมือนก่อนผมเองก๋ยังคาใจกับคำพูดแรงๆอยู่ แต่ก็ยังทำงานด้วยกันได้ไม่มีอะไรแต่ไม่ค่อยคุยเล่นกันเหมือนเคย

             5.ต่อเนื่องเรื่องที่ 4 คือพี่ตุ้มกำลังพยายามโทรมาหาผม ทั้งแมสเสดมา แต่เรายังไม่เคยได้คุยเนื่องจากแคลวคลาด กันตลอด ผมเองก้ไม่รู้ว่าจะมีเรื่องอะไรมาคุยเพราะผมเองก็ไม่มีอะไรจะคุยกับพี่เค้า

สุดท้ายนี้ จากเรื่องราวที่ผมได้มาลงเขียนเล่าเป็นธรรมนี้ผมอยากจะ ขอบอกผ่านทางเว็ปเลยว่า ผมจะไม่ค่อยพก โทรศัพท์ในเวลางานเพราะผมต้องทำงานให้คุ้มค่าจ้าง ไม่มีเวลามาคุยเรื่องอะไรหรือปรึกษาปัญหาหรือตอบปัญหาใครๆ เพราะผมยังรักบ้านสวนยังอยากอยู่นี้ต่อไปยังไม่อยากโดนดีด.....ถ้าหาใครมีเรื่องอะไรมาเล่าให้ผมฟังผมก็จะทำให้มัน โปร่งใส่คือมาเขียนลงเว็ปเล่าให้ญาติธรรมทุกท่านได้รับทราบ และยิ่งถ้ามีใครมาแอบเล่าหรือเล่ามาให้ผมฟังแล้วบอกว่าห้ามบอกใครนะอย่าไปบอกใครนะ ผมจะนำเรื่องทุกเรื่องที่ท่านเล่าให้ผมฟังเขียนลงเว็ปเป็นธรรมทานต่อไป เพราะคนที่มาบ้านสวนพีระมิดเท่าที่ผมสังเกตุมากก็มีทั้งแสวงหาบุญจริงๆและก็พวกแสวงหาผลประโยชน์จริงๆจากบ้านสวนพีระมิด ...

 สาธุ สาธุ สาธุ...

อนุโมทนาด้วยค่ะคุณปุ๋ย และคุณโจ

แพคคู่มาเหลาอย่างละเอียด

เห็นด้วยกับคุณโจอย่างยิ่งค่ะ

โดยเฉพาะ เพราะคนที่มาบ้านสวนพีระมิดเท่าที่ผมสังเกตุมากก็มีทั้งแสวงหาบุญจริงๆ

และก็พวกแสวงหาผลประโยชน์จริงๆจากบ้านสวนพีระมิด ..

เพราะว่าคนที่แสวงหาผลประโยชน์มันเย้ออออ

เลยทำให้ลูกหลานบ้านสวนต้องทำงานหนักกว่าปกติ

ทั้งกาย และใจ

สู้ๆต่อไป เพื่อบ้านสวนนะค่ะ

ขออนุโมทนาธรรมทานของน้องปุ๋ย และน้องโจนะคะ

พี่ตุ้ยเองก็ไม่ค่อยรู้เรื่องตื้นลึกหนาบาง

ในบ้านสวนกับใครเขาเท่าไร

ได้แต่มองดูอยู่รอบนอก แบบห่างๆ เหมือนคนอื่นๆ

บางครั้งคนเราการที่ได้อยู่ในแดนบุญ

ก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเป็นคนดีเสมอไปนะ

เหมือนอย่างที่โบราณเขาว่า

"สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ"

ต่อให้คุณอยู่ในดินแดนแห่งบุญ แต่ในใจคิดแต่เรื่องชั่ว

ทำแต่เรื่องชั่ว สิ่งรอบข้างก็คงไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมา

ตรงกันข้าม คนจะดี อยู่ที่ไหนก็ดีได้

สร้างบุญได้เหมือนกัน มีสิทธิ์ไปนิพพานได้เหมือนกัน

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

คนจะดีจะชั่ว อยู่ที่ตัวค่ะ สิ่งแวดล้อมเป็นเพียงส่วนประกอบค่ะ

กิเลส หนอ

ความอยากได้หนอ

ถ้าตัดไม่ได้

ก็ติดตัวไปจนตาย...หนอ

สาธุ ค่ะ คุณโจ คุณปุ๋ย

ขอให้มีกำลังใจเยอะนะค่ะ คนทำดี อย่างไรก็ต้อง ได้ดี เสมอค่ะ

     ขออนุโมทนาบุญกับน้องปุ๋ย กับน้องโจ ที่เป็นตัวอย่างของการทำทุกอย่างด้วยความโปร่งใส  ไม่มีแอบ

      พี่คิดว่าใกล้เวลาที่คนทำไม่ดีจะต้องเปิดเผยแสดงตัวแล้ว อดทนอีกนิดกับแรงเสียดทานที่เกิดขึ้น

      หนังซีรีส์เก่าที่ยังไม่จบ กำลังจะกลับมาใหม่แล้วรึเปล่าน้า

ขออนุโมทนาบุญกับธรรมทานของท่าน อ.อุบล น้องโจ และน้องปุ๋ย ที่ได้เล่าซีรีส์บ้านสวนฯ

เรื่องราวในบ้านสวนฯที่เกิดขึ้น ช่างเหมือนกับประเทศไทยส่วนหนึ่ง ที่มีแต่ปัญหา เหมือนคลื่นกระทบฝั่ง ลูกแล้วลูกเล่า ผลัดกันเข้าฝั่ง ให้ลูกหลานบ้านสวนฯได้พิจารณาธรรม

ใครจะได้เป็นนักแสดง ใครจะได้เป็นตัวประกอบ ใครจะได้เป็นคนดู สุดแล้วแต่โอกาส สุดแล้วแต่กรรมจะจัดสรร

อนุโมทนาบุญกับน้องโจและน้องปุ๋ยค่ะ

เป็นกำลังใจให้เดินหน้าอย่างโปร่งใสต่อไปนะ

อนุโมทนาบุญกับทุกคอมเม้นท์ด้วย

..............................................................

ทำให้นึกถึงตอนหนึ่งของพระราชดำรัสเมื่อหลายๆปีมาแล้ว

ในทุกๆที่ย่อมมีทั้งคนดีแลไม่ดีปะปนกัน .....

อย่าให้คนไม่ดีขึ้นมามีอำนาจ ปกครองบ้านเมือง (ประมาณนี้นะคะ)

ฉะนั้น

ในพื้นที่บ้านสวนฯ ซึ่งก็คือ ประเทศไทยจำลอง

ก็คงไม่มีข้อยกเว้น ... เช่นกัน

แต่ชาวบ้านสวนฯ นับว่าโชคดีมีแก่นแท้ๆ

มีแกนนำ ที่แข็งแกร่งและมุ่งมั่น

... สู่เป้าหมายเดียวกัน !!!

ที่เหลือ ... ย่อมมีดีบ้างไม่ดีบ้าง

ค่ะ ... ถึงอย่างไรก็ขอเป็นกำลังใจให้กับหลายๆท่าน

เดินหน้าต่อ ... ไม่หยุดยั้ง

ได้อ่านข้อความของ คุณโจและคุณปุ๋ยแล้ว...

ทำให้นึกถึงคำของ ท่าน อ.อุบล ที่ว่า

*** ประเทศไทย ต่อไปสิ่งที่ถูกปกปิด จะต้องเปิดเผยออกมา ***

ขออนุโมทนากับ บก.โจ และน้องปุ๋ย ด้วยนะคะ

ไม่ได้อ่านรายงานข่าว ที่ลึกลับ ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน เพื่อนทรยศ

เอ๊ย.. ไม่ใช่ ปาฏิหาริย์ ในบ้านสวน  มาตั้งนาน

นักแสดงหน้าเก่า หน้าใหม่ ก็แวะเวียนมาแสดงเรื่อย ๆ นะคะ

ขออนุโมทนากับทุกท่านที่เป็นธรรมทานให้พิจารณาธรรมด้วยคะ สาธุ

โมทนาบุญกับน้องปุ๋ย น้องโจด้วยนะคะ

สิ่งที่น้องๆ ทำนี่โปร่งใสสุดๆ ขอชมเชยค่ะ

เพราะมนุษย์มีหลายรูปแบบ

บางแบบก็เป็นคนที่คิดตั้งใจดีมากๆ ดีมาดีไป โดนสิ่งยั่วยุไป ฟังคำพูดคนนั้นคนนี้ไป เริ่มมีอัตตาครอบงำไป รวมมารวมไปก็กลายเป็นดีแตก

บางแบบทำชั่วมามากมาย แทบหาดีไม่ได้ แต่เมื่อมาค้นพบตัวตน ตั้งใจเปลี่ยนตน จนกลายเป็นคนดีสุดๆ ได้

บางแบบโลเล ทำดีมั่งไม่ทำมั่ง แต่ชอบเข้าข้างว่าตัวเองนี่นะดีจริง (ตัวเองเป็นอยู่อะ)

แล้วก็อีกหลากหลายแบบ สรุปได้ว่า เมื่อเกิดมาแล้วจะด้วยฐานะ ชาติตระกูล สภาพแวดล้อม หลักคำสอนของแต่ละครอบครัว มีส่วนอย่างยิ่งที่เป็นตัวสร้างความเป็นเราขึ้นมา แต่ทุกๆ คนก็ต้องแสวงหาสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเอง อยู่ที่ว่าคนนั้นจะเลือกอะไร ที่คิดว่าที่ที่สุดสำหรับตนเอง

สุดท้ายก็เลือกที่จะกลับสู่บ้านเราที่ พระบรมบิดารอคอยลูกๆ อยู่ หรือ วนเวียน เรียนรู้ชีวิตต่อไป

โมทนากับคุณปุ๋ยและคุณโจด้วยครับ

สิ่งใดที่เราทำโปร่งใสตรงไปตรงมา

ไม่ต้องกลัวอะไรครับ

เป็นกำลังใจให้น้องๆทั้งสองน่ะสู้ๆ

เพื่อบ้านสวนฯ..จ้า

 อนุโมทนาครับพี่โจ  พี่ปุ๋ย

 อนุโมทนาบุญกับน้องปุ๋ย  น้องโจ  ด้วยนะคะ

ที่ได้เล่าเรื่องเป็นธรรมทาน  และยังช่วยเป็นกระจกเงาส่องสะท้อน

เพื่อช่วยเหลือซึ่งกันและกัน  แต่เวลาเป็นกระจกสะท้อน

บางท่านอาจจะดีใจที่มีคนช่วยสะท้อน  แต่บางท่านอาจไม่พอใจ

เพราะยังรับตัวเองไม่ได้  ฉะนั้นอาจจะมีแรงเสียดทานเกิดขึ้น

กับตัวผู้สะท้อน   พี่ขอเป็นแรงใจให้น้องทั้งสอง สู้ สู้ นะจ้ะ

ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับบก.โจ  น้องภูเขาและทุกท่านคะเหมือมกับได้อยู่ในเหตุการณ์เลยจะเกาะติดเวบบ้านสวนพีระมิดสนุกมีสติเดี๋ยวกิเลสมาเยอะนะฆ่าไม่แบตอ่อนเมื่อไหร่ตัวใครตัวเผือกอายคุณบิ๊คเขานะ

ขออนุดมทนากับคุณโจที่อัพเดจข่าวบ้านสวนให้ได้อ่านเหมือนได้อยู่ในเหตุการณ์เลย โมทนากับทุกท่านสาะๆๆ

บ้านสวนเรา..เดี๋ยวนี้ เหมือน

            ****สวรรค์บนพื้นพิภพ จริงๆค่ะ สาธุ****

ขอประชาสัมพันธ์ ผู้ที่จะไปเข้าค่าย 9 มหามงคลหรือจะขอไปใช้แรงกาย ค่ะ..

 ***สิ่งของที่จะขอร่วมนำติดตัวไปสร้างบุญ ถ้าสะดวกค่ะ***

1. ผ้าลูกไม้ สีเหลือง  ส้ม  ขาว

2. ริบบิ้น สีประจำวันเกิดตัวท่านเอง (อันใหญ่ๆค่ะ)

3. การะบูน หรือ น้ำมันหอมระเหย กลิ่นยูคาลิปตัส / ปีป

      สามารถนำมาได้เรื่อยๆโดยไม่จำกัด ใช้ป้องกัน มดแมลง

4. ไฟกระพริบ ใช้ประดับติดตามต้นไม้

5. ช่วงนี้ เครื่องมือช่าง คือ ส่วานที่ใช้เจาะ  พังชำรุด หลายตัว ท่านอ.บอกบุญ   ลูกบ้านสวนทุกท่านค่ะ

6. หากท่านใด สามารถนำเครื่องนอน ของตัวเองมาในวันเข้าค่ายก็

จะเป็นการดีอย่างยิ่ง เช่น มุ้งนอน หมอน  เสื่อ  ผ้าห่ม

..ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านค่ะ สาธุ..

วันที่อาทิตย์ 24 กค ได้ไปบ้านสวนเป็นครั้งแรกคะ

เจอพี่อ้อย พี่เขาแนะนำให้ไปขุดดินในบ่อน้ำพีระมิดอันดับแรกเลยคะ

เนื่องจากบ่อนี้ต้องขุดเป็นรูปพีระมิด ตรงกลางต้องลึกที่สุด แต่เหมือนจะวัดใจนะคะ เพราะตรงกลางเป็นหินทั้งนั้นเลยคะ

คนขุดนี้ ต้องใช้กำลังใจอย่างแรงกล้าคะ (ตัวเองไม่ได้ขุดหรอกคะ ขนอย่างเดียว เพราะมีอาสาสมัครขุดหินให้คะ)

          แต่เราต้องขนหินคะ หนักอยู่เอาการ ขนได้ยี่สิบรอบ (ขนเผื่อคนขุนหินด้วยคะ) ตอนขนก็เหนื่อยอยู่คะ (แต่ก็คิดอยู่ในใจ การใช้ชีวิตในสังคมให้ปกติสุข เหนื่อยกว่าการขนหินเสียอีก)

          ขนเที่ยวแรกๆ ก็ไม่เท่าไหร่คะ แต่พอช่วงเที่ยวท้ายๆ เกือบไม่ไหวคะ แต่เราก็ได้ข้อคิดขึ้นมาว่า "การขนหินให้ครบเที่ยว ก็เหมือนกับการที่จะทำอะไรสักอย่างให้มันสำเร็จ ช่วงแรกๆ อาจจะไม่เหนื่อยมาก แต่ยิ่งเข้าใกล้ความสำเร็จเท่าไหร่ ความเหนื่อยยากจะเพิ่มมากขึ้นทบทวี เมื่อใดที่เราปล่อยกลางคัน สิ่งที่เราทำไปตั้งแต่ต้นก็จะเสียเปล่า แล้วเราก็ไม่มีวันที่จะสำเร็จได้ อดทนต่อไปเถอะ ความลำบากที่เสียไป คือการเข้าใกล้ความสำเร็จมากเท่านั้น"

 แต่แปลกมากเพราะกลับมาที่บ้านไม่เป็นอะไรเลย ทั้งที่ควรจะปวดเมื่อยตัว เพราะปกติไม่ใช่คนออกกำลังอยู่แล้ว แค่เดินขึ้นบันไดก็เหนื่อยแล้วคะ หลับสบายมาก ตื่นเช้าก็ออกไปทำงานได้ปกติ

แปลกอีกเรื่องนึงนะคะ ตอนไปผูกริบบิ้นที่ใต้ต้นไม้ มดแดงเยอะมากคะ ไต่เต็มตัวคะ แต่เขาไม่กัดเลยสักตัวนึงคะ เราก็แค่หยิบออก ซึ่งผิดวิสัยมดแดงทั่วไป ที่เวลาเราหยิบเขามักจะกัดไม่ปล่อยเลยละคะ

และอีกอย่างตอนไปดื่มน้ำที่ตู้น้ำ พอกินน้ำปุ๊บรู้สึกชื่นใจมาก ชื่นใจจริงๆ คะ แล้วพึ่งมารู้ที่หลังว่าเป็นน้ำพีระมิด

และสุดท้าย อากาศบ้านสวนสดชื่นมากคะ อยู่แล้วจิตใจสงบ คุณแบงค์ คุณบิก คุณไก่ น่ารักม๊าก มากๆๆๆๆ คะ (เชื่องจริงๆ ทั้งที่เจอกันครั้งแรก)

ป.ล. ขอขอบคุณสิ่งศักดิ์ทั้งหลาย ผู้มีพระคุณทั้งหลาย ทั้งที่อยู่บ้านสวนพีระมิด และทุกๆ คน ที่ทำให้ข้าพเจ้ามีตัวมีตน ได้เกิดเป็นคนและได้รู้จักคำว่าความดีเป็นอย่างไร

 ขออนุโมทนาสาธุกับลูกบ้านสวนทุกท่านและคุณ พีรายุด้วยค่ะ 

ขออนุโมทนาบุญกับคุณพีรายุด้วยค่ะ

ศรัทธาแรงกล้าจังเลยค่ะ

ที่ขนหินโดยไม่ย่อท้อ และสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

สาธุ สาธุ จ้า

ขออนุโมทนาบุญค่ะ ยินดีและดีใจที่น้องโจ้เขียนเล่าเป็นธรรมทานค่ะ

เป็นกำลังใจให้เสมอ ไม่ท้อนะค่ะ สู้ๆ

พี่ขอนำพุทธพจน์ของพระพุทธเจ้า ที่เตือนใจพี่ มาฝากให้คนดีอย่างน้องโจอ่านนะค่ะ

คนดี ทำดีง่าย ทำเลวยาก

คนเลว ทำเลวง่าย ทำดียาก ค่ะ

เอาไว้แยกแยะ เวลาเจอเหตุการณ์ จะได้ไม่ท้อ สู้ๆๆค่ะ

ขออนุโมทนากับเรื่องเล่าที่เป็นธรรมทาน

ของน้องโจ และ น้องปุ๋ย

จุ๊ ๆ อย่าไปบอก ท่าน อ.อุบลนะ

ว่าน้องปุ๋ยเก่งขึ้นมาก  และ

ต้องขอขอบคุณด้วยที่สอนพี่หั่นผัก

และ ขออนุโมทนาบุญกับน้องพีรายุด้วยจ๊ะ

วันนี้ในระหว่างที่ผมและคณะช่างกำลังทำงานกันอยู่

ระหว่างทำงานก็คุยไปเรื่อยๆ

และผมก็ถามป้าทุมว่าพี่กัญญ์เคยยืมตังค์มั้ย???

ป้าทุมบอกว่าไม่เคย

แต่ก็สงสารน้องซานต้าร์

แล้วพี่เสริฐก็พูดขึ้นมาว่า

“คุณกัญญ์วิญาณ์โทรมาเมื่อสักพักเองช่วงไปทานข้าวกลางวัน

บอกว่าให้ไปรับเค้าเพื่อไปกดตังค์หน่อย....

และก็ช่วยไปดูประตูบ้านให้ที”

พี่เสริฐบอกว่า “หาความซวยมาให้กูแล้วหึหึ...”

อันนี้พูดตอนอยู่บ้านสวนพีระมิดแล้วและกำลังทำงาน

แถมบ้านก็เช่าเค้าทำไมไม่ไปให้เจ้าของบ้านดู

มาให้พี่เสริฐดูทำไมหนอ

จากนั้นก็คิดกันต่อไปว่าพี่กัญญ์เค้าได้งานแล้วรึ

ถึงมีเงินใน ATM

แล้วพอทำงานไปจนใกล้จะเลิกงานพี่เสริฐบอกผมว่า

ทำงานไวๆเดี๋ยวปูกระเบื้องไม่ทันเพราะ....

วันนี้มีนัด....แล้วก็หัวเราะฮ่าๆๆ(แซวเล่นถึงเรื่องพี่กัญญ์)

ว่าจะไปดูประตูบ้านให้พี่กัญญ์ฯ

และก็มีคนแซวต่อว่า

ถ้าไปเดี๋ยวต้องระวังควักเนื้อในกระเป๋านะ

แต่ไม่มีใครไปหรอกครับแค่พูดกันขำๆ

แต่เอ๋...ทำไมพี่กัญญ์ถึงต้องโทรมาหาพี่เสริฐละ

แล้วก็ต้องให้พาไปกดตังค์ด้วย......????

_______________________________________________________

จากที่ผ่านๆมาแต่ละเคสผมมองเห็นว่า

คนที่โดนดีดออกไปนั้นล้วนแต่เป็นคนที่ได้รับความเมตตา

จากท่านอาจารย์เป็นอย่างมากและมัก

จะเนรคุณเอามากๆมักจะมีแผนอะไรแอบแฝงในการมา

ประมาณว่า"ได้คืบจะเอาศอก"หรือหาช่องทางทำธุระกิจ

ทำให้กิเลสบังตาคิดทำอะไรผิดๆเนรคุณ

ผู้ให้โอกาสให้ความเมตตา

แถมออกไปแล้วยังมิวายมาราวีญาติธรรมในบ้านสวนอีก

ผมก็เป็นคนที่ได้รับความเมตตาจากท่านอาจารย์

เช่นเดียวกันและได้ทำงานกินเงินเดือนอาจารย์

แต่ผมก็ไม่คิดจะเนรคุณอาจารย์แต่อย่างใด...

ดังนั้นเรื่องใดหรือใครมาพูดอะไรกับผมหรือโทรมาก็ตามแต่

ผมก็จะคุยกับอาจารย์ทุกเรื่องให้รับทราบ

ดังนั้นคนไหนที่ไม่ต้องการให้อาจารย์รับทราบเรื่องอะไรของท่านก็ไม่ต้องมาพูดหรือ

มาเล่าอะไรให้ผมฟังเลยนะครับเพราะถ้าทุกท่านมาเล่าให้ผมฟัง

นั้นหมายถึงทุกท่านยินดีที่จะให้

อาจารย์ท่านรับทราบทุกเรื่องเลยนะครับ

สาธุ....สาธุ....สาธุ

และขออัพเดตนะครับ

จากความเห็นที่ 425 ขอที่ 4

ที่ว่าพี่เสริฐของขึ้นความจริงแล้วก็คือพี่เสริฐเมาปริ้นครับ

และได้ปรับความเข้าใจกันแล้วแหะๆ...

 ปล.ไว้มีอะไรคืบหน้าจะมาเหลา

เป็นธรรมทานต่อคราฟ...

ขออนุโมทนาด้วยคะ บก.โจ

รายงานข่าวพร้อมบทสรุปวิเคราะห์ข่าวให้อีกด้วย

แต่ยัง งง ว่า ทำไมเค้ายังกล้าโทร.มา

สงสัยยังไม่ได้ดูรายการตอนล่าสุด ที่เค้าได้เป็นนักแสดงบทเด่น

ถ้าคนที่ชอบพูด

ชอบยุแยง ตะแคงรั่ว

รู้ว่า

ทุกเรื่องที่ตนได้ทำ(ยุ)ไว้

มีคนเขาจับได้ รู้ทัน

เอ

เขาจะรู้สึกยังไงน้า

ยิ่งตอนนี้

โจ  ปุ๋ย

เสริฐ ลุงบุญ

กำลังเป็น

เป้า

แต่ว่า

แต่ละเป้า ก็ หิน หิน

กันทั้งนั้น

ดันรู้ทัน

ไปซะทุกเรื่อง

เห็นใครพูดดีด้วย

ก็นึกว่าจะหลอก

เค้าได้

โธ่

เสริฐ กับ ลุงบุญ

น่านะ

อยู่มาก่อนใคร

อยู่มาตั้งแต่

ยังไม่ทำพิธีเปิด

บ้านสวนพีระมิด

แล้วใครที่คิด

หรือ

พูด ว่า ทำไม

อยู่ไม่ได้

ลุงบุญบอกว่า

ให้มาถามผมนี่

ว่า

ทำไม

ผมอยู่มาได้

อยู่มาก่อนใคร

อยู่มาอย่างไร ให้มาถาม

ผมได้ทุกเวลา

แล้วลุงบุญนี่นะ

ขอบอก

เป็นคนดี มีบุญ

ฉลาด สุขุม ลุ่มลึก

ไม่หลงกลใคร

ง่ายๆหรอก

(ไม่โง่)

แล้วมองคน

ทะลุถึงกึ๋นเลย

กิน ลุงบุญ ยาก

หน่อยนะ

ถ้าคิดจะ

เอาลุงบุญกับเสริฐ

ไว้เป็นพวก

ไว้เป็นแพะ ละก็ขอบอก

เสด็จพ่อ ดีด คนที่

ทำกับเสริฐ

กับลุงบุญ เองเลย

ขอเล่าเรื่อง

ช่างเสริฐ หน่อยนะ

เคยเล่าบ้างแล้ว

ในนาม

ยืนยังเซ

แต่วันนี้

จะมาเล่า ในนาม

ช่างเสริฐ

ลูกชายลุงบุญ

เขาเป็นคน

รอบรู้

รู้ และ เก่ง ฉลาด

ไปซะทุกเรื่อง

เรื่องภูมิปัญญาชาวบ้าน

ที่เราคิดว่า เขาขี้เมา

คงไม่รู้เรื่อง

ที่ไหนได้

รู้หมด

ถ้าสงสัยอะไร

เขาคลี่คลายได้หมด

แล้วก็

มีความรับผิดชอบงาน

สูง มาก

ยกตัวอย่าง

วันที่คุณกัญญ์

จะออกไปหาบ้าน้เช่า

หน้า

ร.ร.เขาเพิ่มนารีผลวิทยา

(ร.ร.ที่ อ.อุบล พาไปฝาก

ให้ซานต้าเรียนเพราะที่อื่นไม่รับ)

เสริฐเล่าว่า

พี่ตุ้ม บอกให้ผมพา

คุณกัญไปหาบ้านเช่า

ผมบอกว่า

นี่มันเวลาเข้างานของผม

ผมไม่ไปหรอก

คุณตุ้มก็เลย

เอามอเตอร์ไซด์ผม

พาคุณกัญไปเอง

วันนั้นอาจารย์ไม่อยู่

จริงๆแล้ว

ถ้าเสริฐจะคิดง่ายๆว่า

อ.ไม่อยู่ ออกไป อ.ก็คงไม่รู้

ไม่เห็นเป็นไร ไม่มีใครไปฟ้องหรอก

แต่

ทำไมเสริฐไม่ไป

และ

วิธีคิดของเสริฐ คือ คำตอบ

ซึ่งเป็นการบ่งบอกถึง

ความรับผิดชอบ

ต่องานของ

เสริฐ

ลุงบุญ

เป็นคนที่ทำงานดีมาก

ไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย จนต้อง

บอกว่า ลุงหยุดพักบ้าง

ลุงบอกว่า

ไม่เป็นไรหรอกอาจารย์

เหนื่อยผมพักเอง

เวลาร้อน

อ.ก็เป็นห่วง เอาพัดลมไปเปิดให้

ลุงก็จะบอกว่า ไม่เป็นไรหรอก

อาจารย์ ธรรมชาตินี่แหละดีครับ

แต่ อ.เห็นว่า มันร้อน

อยากให้ลุงมีความสุขในการทำงาน

แล้ว

ลุงบุญ กับเสริฐ

จะตรงเวลา  มาเช้า กลับช้า

ทุ่มเทให้กับงานเต็มที่

แล้วรู้กาละเทศะ

ถ้าลุงจะหยุด

จะบอกล่วงหน้าเสมอ

บางครั้งหยุดไปไถนา ดำนา

บางครั้งไปงานญาติ

ฯลฯ

ลุงบุญ

จะใส่บาตรวิระทะโย

เป็นประจำ

พอได้เต็มกระป๋อง

ก็จะนำมา ให้ อ.อุบล ทำบุญให้

กระป๋องของลุงนะ หนักมาก

ยกแทบไม่ไหว

ลุงบุญ

มีบุญ สมชื่อ

ช่างเสริฐ

ก็ประเสริฐ สมชื่อ

ถ้าเลิกเหล้าได้เด็ดขาดนะ

จะเด็ดขาด ม๊ากมาก

เลยหละ

งานทอดกฐิน

ปีที่แล้ว คนบ้านสวนพีระมิด

ไปทอดกฐินกันหมดทุกคน

ทั้งช่วงเยี่ยม คุณเตี้ย

คุณตุ้ม ไม่มีใครอยู่เฝ้าบ้านสวนฯเลย

อ.อุบล

ก็จะวาน ลุงบุญมาเฝ้าให้

หลายครั้ง

ที่ อ.อุบล ไหว้วานลุงบุญ

มาเฝ้าให้ เพราะไม่มีใครอยู่

ลุงบุญจะแสดงท่าที

ยินดี เต็มใจ

คำว่า

ได้ ของลุงบุญ มาจากใจ

และมากางมุ้งนอน

ที่โรงทาน

คอยเป็นยามอย่างดี

ไม่มีบกพร่อง

พอ อ.อุบล กลับมาถึง

แม้จะดึกแค่ไหน

ลุงบุญก็จะ

ลุกไปเปิดประตูให้

นี่เป็นความ

ซาบซึ้งใจ ที่ อ.อุบล

ไม่มีวันลืม

ความซื่อสัตย์ จริงใจ

ความเป็นคนไว้เนื้อเชื่อใจได้

ทุกเรื่องของลุงบุญ

ทำให้ลุงบุญ

เป็นขวัญใจ

ของทุกคนที่เข้ามาบ้านสวนฯ

ลุงบุญวางตัวดี เหมาะสม

ไม่มาก ไม่น้อย

ไม่เว่อ

แต่สุภาพ ฉลาด ทันคน

แต่ไม่แสดงออก

รู้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควร

ที่สำคัญที่สุด

มีความกตัญญูเป็นเลิศ

ไม่เคยทรยศ ไม่เนรคุณ รู้จัก

รักษาความลับได้ดี

เป็นที่ยิ่ง

 หลายคนอาจจะคิดว่า ทำไมน้องโจ น้องปุ๋ย ต้องเอาเรื่องคนอื่นมาเปิดเผยด้วย ในเมื่อคนที่มาคุยด้วย หรือมาถามกับน้องสองคนในเรื่องราวต่างๆ ของบ้านสวนฯ โดยไม่ให้บอกใคร หรือไม่ให้บอกเจ้าของบ้าน...แล้วทำไมไม่ไปเล่าหรือถามเจ้าของบ้านเองล่ะ...แต่ในเมื่อน้องทั้งสองก็เป็นผู้อาศัยคนหนึ่งเหมือนกัน น้องเค้าก็ต้องให้เกียรติเจ้าของบ้านเป็นหลักอยู่แล้ว

ต้องขอชมเชยน้องโจ น้องปุ๋ย ที่วางตัวเป็นกลางได้อย่างหนักแน่น ไม่งั้นพบเห็นอะไรไม่ชอบมาพากล ใครมีเรื่องอะไรไม่ดี ใครอยากรู้เรื่องราวต่างๆ ของบ้านสวนฯ แล้วจะให้น้องทั้งสองเก็บเรื่องราวเหล่านั้นไว้กับตัวอย่างเดียว ถึงวันหนึ่งถ้าไม่ได้ปล่อยออกบ้างก็คงอกแตกตายแน่ๆ...ฉนั้นน้องทั้งสองก็เลยใช้วิธี ปล่อยวาง ด้วยการเล่าเป็นธรรมทานในทุกเรื่อง และเล่าให้ท่านอาจารย์อุบล ซึ่งเป็นเจ้าของบ้าน ให้รับทราบเรื่องราวต่างๆ เพื่อไม่ต้องเก็บให้รกสมองตัวเอง และเอาความคิดไปสร้างงานให้กับบ้านสวนฯ เพื่อช่วยแบ่งเบาภาระท่านอาจารย์อุบลดีกว่า

ส่ิงที่ผมเห็นความเปลี่ยนแปลงของน้องทั้งสอง ก็คือ เรียบร้อยมากกว่าเดิมที่ดีอยู่แล้ว มีจิตใจที่อ่อนโยนมากขึ้น เมตตามากขึ้น กล้าที่จะบอกในส่ิงไม่ดีที่พบเห็นเพื่อให้คนๆ นั้นเปลี่ยนแปลง ขยันมากขึ้นไปอีก และวางตัวเป็นกลางได้อย่างดีเยี่ยม โดยไม่ย่อท้อต่อคำครหาจากบุคคลอื่น...ทั้งนี้และทั้งนั้น รวมทั้งโน้น สิ่งที่ดีๆ ที่น้องสองคนได้ปรับปรุง เปลี่ยนแปลง และแก้ไขตัวเองไปในทางที่ดีขึ้น ก็ได้ซึมซับมาจากครู ผู้อบรมสั่งสอน นั่นคือ ท่านอาจารย์อุบลและท่านอาจารย์มงคล นั่นเองครับ...

โมทนาทุกบุญกับน้องสองคนด้วยนะครับ...สู้ สู้ 

ลุงบุญ

จะคอยช่วยคลี่คลาย

ปัญหา ต่างๆ เท่าที่ลุงจะทำได้

ลุงจะอาสา เสียสละ เต็มความสามารถ

เช่น ตอนที่เร่งงาน ทั้งปูกระเบื้อง

ทำพีระมิดด้านหน้า ด้านหลัง

ทำห้องน้ำ หอเก็บน้ำ

วิหารฯลฯ

ลุงบุญ

จะมาถาม อ.อุบล ว่า

อ.ต้องการช่างเพิ่มอีกไหมครับ

ต้องการสิลุง งานเราจะได้

เสร็จเร็วขึ้น

แต่ช่างน่านะมีเยอะ

แต่ที่มี ใจ รักงานอย่างลุง

แล้วมีฝีมือด้วยน่ะ

หายาก

เดี๋ยวผมจะลองถาม

ลูกเขยผมให้

ตอนนี้เขาก็รับเหมางานอยู่

เดี๋ยวสงกรานต์

เขาจะเสร็จงานแล้วผมจะให้

มาคุยกับอาจารย์

เขาทำอะไรได้มั่ง

ทำได้ทุกอย่าง ปูกระเบื้องก็ได้

อาจารย์จะได้มีคนช่วย

เพิ่มอีก

ใช่ลุง

ถ้าลุง ทำกัน 2-3 คน

ไม่รู้เมื่อไหร่จะเสร็จ

มีคนแถวบ้านผม

เขาถามผมว่า ใกล้เสร็จรึยังล่า

งานก่อสร้างบ้านสวนพีระมิดน่า

ผมบอกว่า

ทำทั้งชาติก็ไม่เสร็จ

อ.สร้างไปเรื่อย

ผมกลัวว่า

ผมจะแก่ก่อนจะทำงาน

ให้อาจารย์ไม่ไหวเท่านั้นแหละ

เพราะ โครงการ อ.ยังอีก

ยาวนานมาก

แล้วลูกเขยลุง

บ้านอยู่ไหน จ๊ะลุง

อยู่เขาไม้ไผ่ เลยเราไปนิดเดียว

นี่คือ

ที่มาของ ช่างปูกระเบื้อง

วิหาร

ปฐมสภามหาพีระมิด

ห้องน้ำ 8 ห้อง

พีระมิดด้านหน้า 5 องค์

ไม่ใช่ใครที่ไหน

แต่เป็นลูกเขยลุงบุญเอง

จึงทำงานเข้าขา

กับ

ลุงบุญ และ ช่างเสริฐ

เป็นอย่างดี

อันที่จริง

ลุงน้อย กับ ป้าทุม

ยังไม่แก่เลย

แต่

พวก เรา เรา

ก็เรียกลุง เรียกป้า กันเฉย

ป้าทุม

ก็อายุ น้อยกว่า

 อ.อุบล โข แต่ก็ถูกเรียกว่า

ป้า

ไปเสียแล้ว(ขออภัย)

แล้วลุงน้อย

ก็ไม่ขี้โม้ด้วยนะ

อย่างงานปูกระเบื้องวิหาร

อ.อุบล (ใครๆ) ชม

ว่าปูสวยมาก

ลุงน้อยจะบอกว่า

นี่งานแรก

ผมไม่เคยปูกระเบื้องแบบนี้

มาก่อนเลย ปู่แต่ธรรมดา

แต่ลุงน้อยก็ตั้งใจ

ปู

เต็มที่ เร่งเวลา กลัวไม่ทัน

ยิ่งรู้ว่า พระ จะเสด็จ

31 ก.ค.54

ลุงน้อย+ป้าทุม

เร่งสุดฝีมือ

ลุงบุญ

จะคอยช่วยคลี่คลาย

ปัญหา ต่างๆ เท่าที่ลุงจะทำได้

ลุงจะอาสา เสียสละ เต็มความสามารถ

เช่น ตอนที่เร่งงาน ทั้งปูกระเบื้อง

ทำพีระมิดด้านหน้า ด้านหลัง

ทำห้องน้ำ หอเก็บน้ำ

วิหารฯลฯ

ลุงบุญ

จะมาถาม อ.อุบล ว่า

อ.ต้องการช่างเพิ่มอีกไหมครับ

ต้องการสิลุง งานเราจะได้

เสร็จเร็วขึ้น

แต่ช่างน่านะมีเยอะ

แต่ที่มี ใจ รักงานอย่างลุง

แล้วมีฝีมือด้วยน่ะ

หายาก

เดี๋ยวผมจะลองถาม

ลูกเขยผมให้

ตอนนี้เขาก็รับเหมางานอยู่

เดี๋ยวสงกรานต์

เขาจะเสร็จงานแล้วผมจะให้

มาคุยกับอาจารย์

เขาทำอะไรได้มั่ง

ทำได้ทุกอย่าง ปูกระเบื้องก็ได้

อาจารย์จะได้มีคนช่วย

เพิ่มอีก

ใช่ลุง

ถ้าลุง ทำกัน 2-3 คน

ไม่รู้เมื่อไหร่จะเสร็จ

มีคนแถวบ้านผม

เขาถามผมว่า ใกล้เสร็จรึยังล่า

งานก่อสร้างบ้านสวนพีระมิดน่า

ผมบอกว่า

ทำทั้งชาติก็ไม่เสร็จ

อ.สร้างไปเรื่อย

ผมกลัวว่า

ผมจะแก่ก่อนจะทำงาน

ให้อาจารย์ไม่ไหวเท่านั้นแหละ

เพราะ โครงการ อ.ยังอีก

ยาวนานมาก

แล้วลูกเขยลุง

บ้านอยู่ไหน จ๊ะลุง

อยู่เขาไม้ไผ่ เลยเราไปนิดเดียว

นี่คือ

ที่มาของ ช่างปูกระเบื้อง

วิหาร

ปฐมสภามหาพีระมิด

ห้องน้ำ 8 ห้อง

พีระมิดด้านหน้า 5 องค์

ไม่ใช่ใครที่ไหน

แต่เป็นลูกเขยลุงบุญเอง

จึงทำงานเข้าขา

กับ

ลุงบุญ และ ช่างเสริฐ

เป็นอย่างดี

อันที่จริง

ลุงน้อย กับ ป้าทุม

ยังไม่แก่เลย

แต่

พวก เรา เรา

ก็เรียกลุง เรียกป้า กันเฉย

ป้าทุม

ก็อายุ น้อยกว่า

 อ.อุบล โข แต่ก็ถูกเรียกว่า

ป้า

ไปเสียแล้ว(ขออภัย)

แล้วลุงน้อย

ก็ไม่ขี้โม้ด้วยนะ

อย่างงานปูกระเบื้องวิหาร

อ.อุบล (ใครๆ) ชม

ว่าปูสวยมาก

ลุงน้อยจะบอกว่า

นี่งานแรก

ผมไม่เคยปูกระเบื้องแบบนี้

มาก่อนเลย ปู่แต่ธรรมดา

แต่ลุงน้อยก็ตั้งใจ

ปู

เต็มที่ เร่งเวลา กลัวไม่ทัน

ยิ่งรู้ว่า พระ จะเสด็จ

31 ก.ค.54

ลุงน้อย+ป้าทุม

เร่งสุดฝีมือ

ครอบครัวที่มี จิตใจ ที่ดี

เหมาะสมแล้วที่ได้ทำงาน ที่ดี ประเสริฐ แบบนี้

ขออนุโมทนากับครอบครัวของลุงบุญด้วยนะคะ สาธุ

อนุโมทนากับเรื่องราวดีๆของคนดีๆมีบุญเยอะๆ อย่างครอบครัว"ลุงบุญ"ด้วยนะคะอาจารย์ ได้ยินชื่อ ลุงบุญมานาน แต่ไม่ค่อยได้ยินเรื่องราวความเป็นไปเกี่ยวกับคุณลุงเท่าไหร่นัก นอกจากเหตุการณ์อุบัติเหตุที่เคยเกิดขึ้นช่วงนานมาแล้วเท่านั้น แต่มิสเตอร์เซ ขวัญใจคนบ้านสวนฯเนี่ย ได้ยินถึงความ"แรง"ของพี่ทั่น..อยู่บ่อยๆ แหะ แหะ คนอะไร มีเรื่องมาให้ได้"ฮา"ตาหล๊อด..

สรุปว่า ถ้าใครเป็น"คนดี" มีความกตัญญูรู้คุณ และ รู้รักษาความลับได้เป็นอย่างดี คุณสมบัติแบบนี้ ไปอยู่ ณ ที่ใด ก็มีแต่คนยินดีต้อนรับ..ทั้งนั้น

อนุโมทนากับอ.อุบล และ เรื่องเหลาจาก บก.โจ ด้วยนะคะ

จากที่ผ่านๆมาแต่ละเคสผมมองเห็นว่า

คนที่โดนดีดออกไปนั้นล้วนแต่เป็นคนที่ได้รับความเมตตา

จากท่านอาจารย์เป็นอย่างมากและมัก

จะเนรคุณเอามากๆมักจะมีแผนอะไรแอบแฝงในการมา

แหม่..บก.โจ เนี่ย ไม่เดิร์นเลย คนเหล่านั้นไม่ได้ถูก"ดีด"ออกจากบ้านสวนฯจ๊า.. แต่ว่า ถูก"โหวต"ให้ออก ต่างหากเล่า เพราะคะแนนบุญไม่ถึง(หรือไม่ก็คะแนนบาปท่วมท้นไปหน่อย)

แต่"บุคคล"ที่โหวตน่ะ มิใช่บรรดาแฟนคลับเหมือนสมาชิกบ้านเอเอฟ หรอกน๊า แต่เป็น ท่านๆเทวดาทั้งหลายต่างหากที่โหวตให้ออกไป เพราะอยู่ไป ก็ไม่มีบุญส่งให้เทวดา..นั่นเอง

ทำอย่างที่น้องโจ น้องปุ๋ยทำตอนนี้ ชนิดาว่า"ดีสุด"แล้วนะ เพราะถือว่า เป็นการป้องกันไว้ก่อนเลย คือถ้าอยากมาเมาท์ หรือ มาจุ๊ๆ ก็จะได้รู้กันไปเลยว่า เรื่องเหล่านี้ จะได้รับการถ่ายทอดออก"สื่อ" แน่นอน..

ฉะนั้น รับรองว่า ต่อไปนี้ ไม่มีใครกล้ามา "จุ๊ๆ" ให้ต้องรำคาญใจอีกแหงมๆ..นอกเสียจากว่า คนๆนั้น ไม่อ่านกระทู้ใน"เว็บ" เท่านั้นเอ๊ง...

ขออนุโมทนากับเรื่องของลุงบุญและคุณเสริฐด้วยค่ะอาจารย์แม่

คนดีให้เอาอะไรมาแปดเปื้อนก็ลบออกได้เสมอ

แต่คนที่ไม่ดี สกปรก เนรคุณแล้วยังไม่รู้ตัว

แถมพยายามจะแพร่ความสกปรกไปให้คนอื่นอีก

ให้แพร่เชื้อยังไง ก็คงแพร่ได้เฉพาะพวกเดียวกัน

เพราะฉนั้นคนทีจงรักภักดี ซื่อสัตย์ต่ออาจารย์แม่

อย่างพี่โจ พี่ปุ๋ย ลุงบุญ คุณเสริฐ น่ายกย่องเป็นที่สุด

ขออนุโมทนาในความดีของทุกๆท่านด้วยค่ะ

สาธุ สาธุ

กราบขอบพระคุณ อ.อุบล ที่เมตตาค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับน้องโจค่ะ สาธุ

คนเนรคุณ เป็นอย่างนี้แหละ ไม่เคยเห็นใครดีทั้งที่ตนเองไม่ดี

ไม่เคยเห็นว่าใครช่วย แต่จะมักจะขอความช่วยเหลือ

ขอเข้ามายืนยันอีกเสียงว่าครอบครัวลุงบุญ น่ายกย่องมาก  ทำงานอย่างเดียว พูดน้อย  แต่ถ้าเราขอคำแนะนำ จะได้รับคำแนะนำดีๆ ช่วยแก้ปัญหาให้พวกเราเสมอ เพราะพวกเรายังเป็นมือใหม่หัดทำสวน ทำก่อสร้าง

      อ้อยพึ่งรู้นะเนี่ยว่าช่างเสริฐเป็นลูกลุงบุญ  ส่วนลุงน้อยเป็นลูกเขย  ครอบครัวบุญจริงๆๆๆ

วันนี้ผมก็ขออัพเดตความคืบหน้าของ

วิหารสมเด็จองค์พระปฐมบรมศาสดาให้รับทราบกัน

ตอนนี้ด้านบนชั้น2ของเรานั้นปูกระเบื้องเสร็จสมบูรณ์แล้วนะครับสวยงามมากขอบอก

และขณะนี้กำลังดำเนินการฉาบผนังและบรรใดเพื่อทำการปูการเบื้องต่อไป

นี้ขนาดยังไม่เส็จสมบูรณ์ยังสวยขนาดนี้

แล้วถ้าเสร็จสมบูรณ์ละจะสวยงามขนานดไหนหนอ...

ต่อด้วยเรื่องการจัด Location

บริเวรด้านหน้าวิหารตอนนี้ก็สวยงามเช่นกัน

ปูกระเบื้องตัวหนอนแล้วเสร็จไปกว่าครึ่งแล้วครับพี่น้องสวยมาก

น่านั่งปิกนิก ส้มตำกันคักๆ..

________________________________________

ออ !!!..และก็อีกเรื่อง1 ที่ลืมเหลาเมื่อคืน

คือว่าตอนเช้าของวันอังคารที่ผ่านมาผมได้ตื่นมาแล้วก็ทำงาน

ทำความสะอาดตามปกติก็ไปเหลือบเห็นท้องฟ้า

ผมเห็นรุ้งกินน้ำครอบบ้านอาจารย์ทั้งหลังเลยสีรุ้งสดใสและชัดเจนมาก

ทั้งสวยงามและชวนขนลุกเพราะรุ้งมีขนาดใหญ่

เสมือนว่าอยู่แถวๆนี้เลย

เกิดขึ้นอยู่นานพอสมควรจนฟ้ามีแสงแดดก็ค่อยๆจางไป

ผมได้ไปเล่าให้อาจารย์ท่านฟัง

และท่านก็บอกว่า

"เป็นฉับพลันรังสีบารมี 6ประการ"

สาธุ...สาธุ...สาธุ

ปกติผมเห็นรุ้งไม่เคยชัดเจนแบบนี้เลย

ส่วนใหญ่จะเห็นรางๆและเล็กอยู่ไกลมากๆแต่วันนั้นผมเห็น

แบบจะๆและใหญ่สีสดชัดเจนมากมาย

บุญของผมจริงๆที่ได้มีโอกาสได้เห็นแหะๆจึงอยากมาเหลาให้ทุกท่าน

ได้รับทราบกัน

สาธุ....สาธุ....สาธุ

 อนุโมทนาครับพี่โจ

ขออนุโมทนากับพี่โจด้วยค่ะ

ที่มาอัพเดทการสร้างวิหารด้วยค่ะ

นี่ขนาดยังสร้างไม่เสร็จนะคะเนี่ย

พระองค์ท่านก็แผ่ฉัพพรรณรังสีมาให้ลูกหลานบ้านสวนได้เห็นกันเต็มๆตา

ถ้าสร้างเสร็จจะขนาดไหนน๊อออออ

สาธุ สาธุค่า

อนุโมทนากับบก.โจ ด้วยนะคะ

แหม่..บรรยายซะ..อยากจะเห็นภาพวิหารเลย น้องโจเอ๊ย..

รู้สึกว่ายิ่งใกล้วันมหามงคล ชาวบ้า่นสวนฯยิ่งได้เห็น

ปรากฏการณ์อันชวนให้ปิติ..บ่อยขึ้นเรื่อยๆเลยนะคะ

ตอนเช้าน้องโจเห็นแสงฉัพพรรณรังสี พอตอนเย็นอ.มงคล

มองเห็นชายชุดขาวนิรนามมาเยือนบ้านสวนฯ

ยินดีด้วยนะคะ บก.โจ ที่ได้ชื่นชมแสงฉัพพรรณรังสีแต่เช้าเล๊ย..

แต่ที่น้องโจเล่ามา ชนิดาพอจะนึกภาพออกนะ

เพราะเมื่อเดือน หรือสองเดือนก่อน

ชนิดาก็ได้เห็นรุ้งกินน้ำ บริเวณแถวๆร้านเหมือนกัน

แต่เป็นรุ้งกินน้ำที่เห็นได้ชัดมากๆ ทั้งสวย ทั้งชัด

และเหมือนอยู่ใกล้มากๆ คือเวลาว่างๆตอนอยู่ทีทำงาน

ชนิดาชอบไปยืนมองออกไปนอกหน้าต่าง มองถนน

ถ้ามีแสงแดดก็ชอบมองแสงแดด แต่วันนั้นบังเอิญมองไปแล้วเจอ สายรุ้ง..

ก็เลยแอบสาธุในใจ เหมือนกัน.. เพราะสวยงาม น่าประทับใจมากๆ..

แต่ที่ชนิดาเห็น อาจจะเป็นปรากฏการณ์

"รุ้งกินน้ำ"ธรรมดาก็ได้นะคะ แต่ก็สวย..ค่ะ

ขออนุโมทนากับบก.โจด้วยนะคะ บรรยายมาแบบนี้

อยากไปเห็นมาก ๆ เลยคะ คงเป็นเหมือนแดนสวรรค์เข้าไปทุกที

ยังไงจะรอชมทางรายการคุยไปแจกไปนะคะ

อนุโมทนากับทุกท่านด้วยคะ สาธุ

ขอขอบคุณน้องโจด้วยค่ะที่นำเรื่องราว
ต่างๆ มาเหลาให้คนนอกอย่างพวกเราฟัง
พี่รู้สึกได้เลยว่าน้องๆ ทั้งสองโชคดีมั่กๆ
ที่ได้อยู่รับใช้อาจารย์ และปุ๋ยก็ขยันขึ้นทุกวันๆ
จนผู้ใหญ่อย่างเรายังต้องอาย

และเห็นด้วยค่ะที่อ.เล่าถึงลุงบุญ
แกเป็นคนน่ารัก และน่านับถือมากนะคะ
ตอนตุ้ยไปบ้านสวนแรกๆ ก็ยังไม่กล้าไหว้แกเท่าไร
พอไปได้สักพักเห็นการวางตัวของแก ความใจดี ใจเย็น
เลยไหว้แกด้วยความสนิทใจเป็นที่ซุ๊ดค่ะ

บ้านสวนเราตอนนี้เหมือนแดนสวรรค์ค่ะ
สัปดาห์ที่ผ่านมาหลังจากปรับภูมิทัศน์แล้ว
 ตุ้ยก็เล็งมุมถ่ายรูปไว้แล้ว
คิดไว้ว่าน่าจะเป็นจุดชมวิวได้ อิๆ

ส่วนน้องโจมีบุญจังที่ได้เห็นแสงฉัพพรรณรังษี
เหมือนดังที่ท่าน อ.อุบลเคยบอกค่ะ
ว่าต่อไปนี้ เราจะได้เห็นสิ่งศํกดิ์สิทธิ์กันด้วยตาเนื้อ
สาธุ สาธุ สาธุ

..สาธุจ๊ะน้องโจ..

บอกแล้วว่า  ****สวรรค์บนพื้นพิภพ****

เพราะขนาดพวกเราทำงานทั้งวัน แต่พอตกเย็น..ไม่มีใครเหนื่อยเลย

ชื่นตา เย็นใจ เพราะเหตุที่ทำไว้ดีมาตลอดทั้งวัน **ปลื้มอ่ะ**

ขออนุโมทนา

กับคุณโจ ด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

สาธุ๊.....ขออำนาจบารมีสิ่งศักดิ์บ้านสวนพีระมิด

ทุกๆ พระองค์ ขอให้เกดได้ไปบ้านสวนพีระมิดในเร็ววัน

อย่างที่ได้ตั้งใจไว้ด้วยเถิ๊ด  สาธุ สาธุ สาธุ

สวัสดีท่านญาติธรรมทุกๆท่าน

วันนี้ปุ๋ยมีเรื่องน่าตื่นเต้นมาเหลาให้ฟังอีกแล้ว

คือว่าวันนี้เวลาประมาณ บ่ายโมงได้มั้ง

ปุ๋ยเห็น งู อีกแล้วครับพี่น้อง

และก็จำได้ว่าเค้าป้วนเ***ยนแถวข้างๆ บ้านอาจารย์อีกแล้ว

แต่คราวนี้ไม่มีอาการตกใจเหมือนครั้งที่แล้วค่ะ

แต่อยากรู้ว่าเค้าจะเลื้อยไปทางไหนก็เลยเดินตามห่างๆ (อย่างห่วงๆ)

หลังจากนั้นจึงได้ไปเล่าเรื่องงูที่เห็นดังกล่าวให้ท่าน อ. อุบลฟัง

มันมาอีกแล้วค่ะอาจารย์งูตัวเดิมที่ปุ๋ยเคยเห็น

และหลังจากนั้นก็มานั่งเล่าให้พี่โจฟังต่ออีก

ซึ่งตอนที่เราคุยกันนั้นเราอยู่บนแท้งน้ำชั้น 2

พอคุยไปคุยมา พี่โจก็เหลือบมองลงมาข้างล่าง

พี่โจ จึงได้ถามปุ๋ยว่า

งู ตัวนี้รึป่าว

ปุ๋ยมองลงไป โอ้ววว แม่เจ้ามันทั้งใหญ่และยาวม้ากก มาก

สักพักมีอีกตัวเลื้อยมาสมทบอีก ขอบอกค่ะที่ว่าตัวแรกใหญ่แล้ว

ตัวนี้ใหญ่กว่าอีกค่ะ

อยากบอกว่าภาพมันชัดมากๆ

ปุ๋ยกับพี่โจก็มองดูอยู่ข้างบนว่าเค้าจะเลื้อยไปไหน

มีอยู่ช่วงนึงเค้าเหมือนจะเลื้อยขึ้นบันไดมาข้างบน

แต่แล้วเค้าก็เลี้ยวตัวกลับไปทางป่าข้าวโพดทั้ง 2 ตัว

หลังจากที่งูไปแล้วก็เข้าไปเล่าเรื่องงูให้ท่าน อาจารย์ ฟังอีกรอบ

อาจารย์จึงได้ออกมาดูพร้องคุณท็อปเตรียมกล้องมาเพื่อถ่ายรูปงู

และก็เห็นค่ะว่างูมันกำลังอยู่ตรงใต้ต้นไม้ใหญ่ของอีกบ้านหลังนึง

เหมือนงูเค้ารออะไรบางอย่างเลยนะปุ๋ยว่า

พออาจารย์เห็นงูตัวนั้นแล้วอาจารย์ ก็รีบให้บุญงูทั้งสองตัวนั้นทันที

และพอเล่าให้อาจารย์ฟังอีกว่า

เค้าทำท่าจะขึ้นมาข้างบนด้วยค่ะ

แต่แล้วเค้าก็ไม่ขึ้น

อาจาย์ท่านก็เลยบอกว่า เค้ากลัวพลังพีระมิดไง เค้าถึงไม่กล้าเข้ามา

เพราะถ้าเขาเข้ามาเค้าก็จะ มะ มี เเรง

คิดถูกแล้วล่ะค่ะคุงงู ที่มะเข้ามา

เพราะถ้าท่านมาหมดแรงในบ้านสวนนวนแอ้งแม้งอยู่

สง กะสัย ลูกบ้านสวนคงช็อกแย่เลย

จิงปะคะ

และอีกเรื่องค่ะ

เมื่อคืนปุ๋ยฝันแต่รู้สึกว่าเหมือนจริงมากๆ

คือตอนที่ปุ๋ยนอนอยู่่มี ใครก็ไม่รู้มาบอกปุ๋ยว่า

นั่นหนังสือพระวางอยู่บนโต๊ะ ตรงที่ ท่าน ดร.อาจอง บรรยาย

พอปุ๋ยตื่นขึ้น ประมาณตี 5

ปุ๋ยนั้นชาขาไปหมดเลยค่ะ

คิดในใจว่า ใช่แน่ๆ เลย

โดนเข้าแล้ว
และก็จริงๆ ค่ะ

พอเดินไปถึงโต๊ะกลับไม่ใช่หนังสือค่ะ

แต่เป็น คาถาปะโตเมตัง และคาถาเงินล้าน

หนักกว่าหนังสืออีกค่ะ เฮ้อ..อีกจนได้

ปุ๋ยจึงได้รีบเดินไปตรงที่หน้าพระ

เพื่อขอขมา ท่านท้าวเวสสุวรรณ และหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

หลังจากที่ขออมาเสร็จ ก็มีอาการดีขึ้นเยอะ แต่ไม่100%

และสุดท้ายนี้ปุ๋ยขอกราบขอขมาท่านอีกคร้ง

ด้วยความที่ปุ๋ยประมาทเลินเล่อ ด้วยความสะเพร่า

ไม่รู้จักสังเกตสิ่งของ ทำให้ปุ๋ยนั้นได้หันเท้าไปทางคาถานั้น

ปุ๋ยจะไม่ขอรับการอภัยโทษแต่อย่างใด

ขอยอมรับโทษทุกอย่างตามที่ท่านเห็นสมควร

ลูกกราบขอขมาเจ้าค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

ทั้งบก.โจและน้องปุ๋ยมาช่วยกันเหลาได้น่าระทึกใจมั่กๆ..

โอ๊ย เรื่องงูๆเนี่ย พี่ก็"กลัว"เหมือนกัลล์

แต่จะ่ว่าไปเมื่อคืนก็ฝันถึงงูเห่าเป็นฝูงเลย

เราก็ยืนอยู่ในดงงูเห่านั่นแหล่ะ แต่ก็ไม่โดนกัดนะ

ในฝันเหมือนมีผู้ชายจะจับงูเห่าให้ได้สองตัว..จะเอาไปทำอะไรก็ไม่รู้

แล้วชนิดาไปยืนอยู่กับเค้าทำไมก็ไม่รู้ รู้แต่ว่า ไม่โดนงูกัดก็บุญแล้ว..

สงสัยมี"องค์พีระมิดจำลอง" อยู่ใกล้เตียงเนอะ..

ว่าแต่ว่า อยากรู้จังว่างูสองตัวนี้ มาจากที่ใด

เหมือนว่า จะมิใช่งูธรรมดาซะแล้ว..เนอะ....

มี"ผู้ใด"ส่งงูมา หรือไม่..ถ้าอยากรู้ ก็ต้องรอผู้รู้มาตอบ..

เอ่อ..บก.โจ จ๊า.. ไหนบอกว่า มีภาพมาโชว์ ภาพอยู่ไหนเนี่ย..

พี่มองบ่เห็น..เด้อ...โหลดภาพไปมิติอื่นรึเปล่า..น้องเอ๊ย..ฮิฮิ

ขอขอบคุณน้องปุ๋ย น้องโจที่มีเรื่องมาเหลา

ให้พวกเราฟังเป็นบุญหูนะเค๊อะ

แต่ภาพที่น้องโจว่าน่ะ

พี่พยายามเพ่งแล้วเพ่งอีก ก็ยังไม่เห็นอ่ะ

หรือว่าเป็นภาพ 3 มิติอ่ะ

ตอนนี้อยากดูใจจะขาดแล้วค่า ขอบอกๆ

555!!!

ต้องขออภัยทุกท่านด้วยครับ

คือว่าเมื่อคืนผมลองพยายามลงรูปให้แล้วแต่

เครื่องฟ้องว่า....

"ขนาดภาพใหญ่เกินไป"ซึ่งผมเองก็ไม่มีโปรแกรม

ย่อภาพแต่ตอนนี้มีแล้วโดยพี่โหน่ง

คณะที่มาพัก 9 วันช่วยเอาโปรแกรมมาให้เลยได้นำมาลง

เอ้า!!!ดูงูกันดีๆนะครับ

สาธุ......

น้องโจ..เป็นต๋าหย่านแทะ...(น่ากลัวอ่ะ)..แต่ถ้าอยู่ในบ้านสวนก็เป็นบุญของงูจริงๆๆ

ถึงน้องชนิดาค่ะ..

ฝันเห็นงูจะมีโชคค่ะ โดยเฉพาะ..ถ้างูมารัด ยายบอกว่า..จะมีคนมาชอบค๊า...

โห ของเขาแรง เอ๊ย ใหญ่จริงๆค่ะ

พี่งูคงอยากได้บุญใหญ่ของท่าน อ.แม่เราแน่เลยอ่ะ

ก็เลยมาคอยท่านอาจารย์ออกมาอุทิศบุให้

โห เป็นพี่นะ เห็นงูขนาดนี้พี่คงปัสสาวะพรั่งพรู่อ่ะค่ะ

และถ้าขืนเขายังไม่ไปจากตรงนั้น

พี่คงนอนอยู่บนแท๊งน้ำนั่นแหล่ะค่า

ไม่โกรธ ไม่เกลียดนะคะ แต่เราต่างคนต่างอยู่ก็ดีนะคะ

เอ่อ..ที่ชนิดาเห็นเนี่ย..งูหรือสายยางคะ..

ยาวซะขนาดนั้น..เชียว..

โอ้ววว...ลมจะจับ ชนิดาก็ไม่โกรธ ไม่เกลียดเหมือนกัน

แต่ขอให้เราอย่าได้"เจ๊อะ"กันเลยดีกว่านะคะ..

ไม่ว่าจะทางความฝัน หรือในโลกแห่งความเป็นจริง..

........................................................

ส่วนพี่สุจ๊ะ ฝันเห็นงูเป็นฝูงซะขนาดนี้

แ่ต่ไม่มีซักตัวมาพันแ้ข้งพันขาเลยนะพี่..

งั้น คงรอดตัวไป...ฮิฮิ

อนุโมทนากับพี่ปุ๋ย พี่โจด้วยค่าา

ดูท่าทางแล้ว

จะเป็นงูที่ไม่ธรรมดาซะด้วยนะคะเนี่ยยยย

ขนาดงูยังรู้เล๊ยยยย

ว่าที่ไหนเขตบุญ มาแล้วจะได้บุญ

สุดยอดไปเลยค่าพี่งู ฮิฮิ

ดูแล้วหญิงว่ามันก็คล้ายๆสายยาง

อย่างพี่ชนิดาว่นะคะเนี่ย

ยาวมั่กๆ

ว่าแต่งูจะไปทำอะไรต่อจากนี้หว่า.........

ฮิฮิ

อัพเดตข่าวรายวัน

สวัสดีครับญาติธรรมทุกๆท่าน

วันนี้ผมก็มีข่าวมาให้อัพเดตกันตามแบบฉบับของผม

ข่าวแรกงานก่อสร้างวิหารตอนนี้

ด้านล่างกำลังปูกระเบื้องครับสวยงามมากมาย

แต่....ยังไม่เสร็จนะเพิ่งได้ 2 ผนัง อิอิแ่ต่ออกมาสวยงาม

ด้วยฝีมือลุงน้อยและลุงบุญ

ส่วนด้านบนวิหารก็ก่อปิดเรียบร้อยแล้วรอฉาบและปูกระเบื้อง

ตอนนี้ขอบอกเลยว่าวิหารเราสวยงามมากๆ

และด้านบนวิหารก็มีเจ้าที่มาจับจองพื้นที่กับมากมาย

ทั้งคุงแมลงมุม คุงจิ้งจก (และถ้าคุงตุ๊กแก)ไปจะเป็นไงว้า....หุหุ

 อยุโมทนากับพี่โจด้วยค่า

และขออนุโมทนากับลุงบุญ ลุงน้อย และทุกๆท่าน

ที่ทุ่มเทหยาดเหยื่อ แรงใจ แรงกาย เพื่อการสร้างวิหารครั้งนี้ด้วยค่ะ

นี่ขนาดยังสร้างไม่เสร็จเรียบร้อยสมบูรณ์

คุณสัตว์ทั้งหลายก็ทยอยกันไปจับจองพื้นที่ส่วนตัวซะแว้ว

แล้วนี่ถ้าสร้างเสร็จเมื่อไหร่

จะเหลือเนื้อที่ให้ผู้คนขึ้นไปกราบสักการะ บูชามั้ยน๊อออ แหะๆ

อนุโมทนาสาธุค่าาา 

อนุโมทนากับข่าวคราวความเคลื่อนไหวจากบก.โจ เช่นกันค่ะ..

แค่เห็นภาพด้านในวิหาร

ที่คุณมาร์คนำมาลงในเว็บ

ก็ดูสวยงามมากๆแล้ว

และตอนนี้การก่อสร้างคืบหน้ายิ่งขึ้น

จะสวยงามขนาดไหนเนี่ย..

อนุโมทนากับลุงน้อย ลุงบุญ

และทีมช่างทุกๆคนเลยนะคะ สาธุ

สวัสดีท่านญาติธรรมทุกท่านค๊า

เมื่ออาทิตย์ที่แล้วมีคนแปลกหน้าเข้ามาบ้านสวน

ลักษณะรูปร่าง เป็นผู้ชายชุดขาว ชอบห้อยรูปปะคำที่คอ

แล้วเค้าคนนั้นเข้ามาทำอะไรกับบ้านสวนของเรา

แล้วมาทำอะไรกับคนของเรา

แล้วมีใครบ้างได้ปกป้องคนของเราบ้าง

แล้วที่สำคัญ ใครเป็นคนส่งเค้ามา

ลูกบ้านสวนทุกท่านคะ

ปุ๋ยว่าเราควรจะตื่นกันได้แล้ว

เพื่อที่จะมาปกป้องบ้านสวนกันจริงๆ

วันนั้นเขาเข้ามาได้

เข้ามาทำอะไรกับลูกบ้านสวนได้

แล้วท่านต่อไปที่เค้าคิดจะเข้าไปหา

ไปทำร้ายท่านต่อไปคือใคร

ทำไมพวกเราทุกคนถึงปล่อยให้เขาเข้ามาได้

ถ้าเกิดว่าลูกบ้านสวนรักกันและสามัคคีกันมากกว่านี้

เปรียบพวกเราลูกบ้านสวนทุกคนเหมือนไม้ซี่(ไม่ไผ่)

ถ้าเกิดมีแค่อันเดียวมันก็คงหักง่าย

แต่ถ้าหลายๆ อันล่ะ มันไม่มีทางที่จะหักได้

แต่ตอนนี้พวกเราทุกคนเปรียบเสมือนไม้ซี่ที่วางระเกะ ระกะ

ที่วางอยู่อย่างไม่เป็นระเบียบ

พวกเรามีแต่ความอยากกันมา

อยากหายทุกข์ โศก โรค ภัย อยากรวย มีเงิน มีงาน

เลยลืมคิดไปว่า

เราให้อะไรเพื่อเป็นการตอบแทนท่านบ้างแล้วหรือยัง

ไม่ใช่เราคิดแต่จะให้สิ่งศักดิ์สิทธ์ลงโทษเค้าคนนั้นอย่างเดียว

ทุกคนอาจจะกำลังวางอุเบกขา

แต่สิ่งศักดิ์สิทธ์ก็กำลังจะวางอุเบกขาเช่นกัน

ถ้าพวกเราทุกคนยังนิ่งเฉยกันอยู่แบบนี้

ขออนุโมทนากับ คุณโจ กับข่าวคราวความคืบหน้า

การสร้างวิหาริย์ด้วยนะคะ คงสวยงามมากจริง ๆ สาธุ

และข่าวคราวที่ ลึกลับ ซับซ้อน จากน้องปุ๋ย ด้วยคะ

ชาวเกาะเป็นงงเล็กน้อย ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ที่บ้านสวน

แต่คิดว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

จะช่วยกระชับความสัมพันธ์

ความรัก

ความสามัคคีกัน

ให้เกิดขึ้นมากกว่าเดิม

เพื่อ "แม่" ที่พวกเราทุกคน รัก และ เทิดทูน นะคะ

อนุโมทนาบุญกับน้องโจที่แจ้งความคืบหน้าให้ทราบโดยทั่วกัน

อนโมทนากับลุงบุญ และทุกๆท่านที่ร่วมสร้างสรรค์ผลงานอันยิ่งใหญ่

สาธุ สาธุ สาธุ

ขอบคุณข่าว เรื่องราวจากพี่ปุ๋ยด้วยค่ะ
ชาวเกาะอย่างหญิงก็ของงไปกับพี่แหวนอีกคน
มาถึงตอนนี้ลูกๆบ้านสวนทุกคนคงจะเริ่มตื่นจากฝันกันหลายคนแล้วเนอะ
ตื่นมาช่วยอาจารย์แม่ ตื่นมาทำหน้าที่
ที่ทุกคนได้รับมอบหมายมาจากเบื้องบน
ให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

"ธรรมะย่อมชนะอธรรม"

พอดีอยู่ในเหตุการณ์ในเย็นวันอาทิตย์พอดี ขอเล่าเหตุการณ์ให้เพื่อนๆได้อ่านกันนะครับ

วันนั้นบ่ายแล้ว เพื่อนๆพากันทะยอยกลับบ้านกันเกือบหมด แต่อาจารย์สิทธิพันธ์(อ.สมศักดิ์)บอกว่าวันนี้หากไม่ลงปุ๋ยทั้งหมดทุกแปลง ผักแย่แน่ๆ ก็เลยมีเพื่อนๆที่ยังไม่ได้กลับตอนนั้นก็พากันไปช่วยลงปุ๋ยแปลงผักกัน แต่ก่อนไปเราเจอญาติธรรมเดินทางมาขอพบท่านอาจารย์อุบล ซึ่งบอกว่ารู้จักท่านอาจารย์มานานแล้ว ได้แจ้งท่านอาจารย์มงคล พอท่านอาจารย์มงคลได้เจอกลุ่มญาติธรรมนี้ก็ได้พูดคุยทักทายกัน ผมก็เลยไปแปลงผักกัน

มาถึงช่วงหนึ่งผมเห็นญาติธรรมกลุ่มนี้มาที่แปลงผัก และก็ได้มาช่วยกันลงปุ๋ยกันอย่างขะมักขะเม้น สักพักต่อมา ผมก็เหลือบไปเห็นคุณลุงท่านหนึ่งแต่งกายเหมือนคนปฏิบัติธรรม มีลูกประคำห้อยที่คอ ยืนที่แปลงผัก จากเท่าที่ดูการพูดการจา เหมือนคนมั่นใจตนเองสูงมาก และยืนบริเวณนั้นก็เลยพากันคิดว่ามากลับกลุ่มญาติธรรมกลุ่มนี้ และรู้สึกได้ว่าไม่ค่อยมีคนอยากคุยกับแกนัก แต่ผมได้ยินแว่วๆแก พูดว่า

ครูบาอาจารย์มักรักคนนี้ คนโน้นมากกว่า  สรุปประมาณว่าลำเอียงทำให้ลูกศิษย์ลูกหาอิจฉา ริษยากัน อ้าว พูดงี้ หมายถึงที่บ้านสวนฯรึเปล่าน๊อ

ผมก็เลยเข้าไปคุยกับแก บอกแกว่า ที่บ้านสวนคงไม่มีเรื่องแบบนี้หรอก พวกเราทุกคนมาที่นี่ ต่างพากันมาแย่งพูดความเลว สารบาปบาป ความเลวของตัวเองกันทั้งนั้น และอาจารย์ก็นำธรรมะของพระพุทธองค์มาสอนให้เข้าใจแบบง่ายๆแก่พวกเรา คืออยากอธิบายให้เขารู้ว่าบ้านสวนทำอะไรกันบ้างคร่าวๆ

คุณลุงแกก็บ่นอวดภูมิธรรมของแก โทษทีนะครับที่ใช้คำนี้เพราะรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ ด้วยวิธีการพูด ลักษณะหน้าตาท่าทางในขณะนั้น สรุปแกพูดประมาณว่า 

พากันไปที่อื่นทำไมละ ทำไมไม่อยู่บ้าน ใครปฏิบัติ คนนั้นก็ได้ มาคอยให้คนอื่นสอน คนอื่นบอกทำไมล่ะ ประมาณนี้

ผมก็เลยบอกแกว่า หากรู้หมดแบบนี้แล้ว จะมารอพระพุทธเจ้าสอนทำไมล่ะ ทำไมไม่ปฏิบัติเองไปเลยล่ะก๊าบ (เหมือนว่ารอพระองค์มาตรัสรู้แล้วสอนทำไมล่ะ หากเก่งโดยไม่ต้องมีครูแบบนี้แล้ว)และคนเราก็มีสติปัญญาที่แตกต่างกันด้วย คือต้องการบอกแกว่า คนเราโง่ ฉลาดไม่เท่ากัน ดังนั้นก็ต้องมีครูบาอาจารย์แนะนำ เป็นเรื่องปกติ

โอ้โห แกก็เริ่มร่ายใหญ่เลย ลมเข้าพุธเข้ารูขวา ลมออกโธออกรูขวา ร่ายๆๆๆ พูดเรื่องทฤษฏีหลักการ เรื่อง ทำอยู่ที่บ้านเองก็ได้ ไม่ต้องไปที่อื่น ประมาณว่าทำเองได้เอง  ซึ่งหากพูดหลักการผมก็บอกว่าแกว่า ถูก แต่.... ท่าทางไม่มีโอกาสได้พูดแน่ๆ แกพูดไหลๆ ท่าทางมั่นใจ คิดว่าคงไม่ยอมฟัง เพราะเหมือนมาเบ่งภูมิธรรมโดยตรง

ผมก็เลยตัดสินใจ หยุดพูด เดินหนีไปทำงานต่อเลย แกก็ไม่ได้มีท่าทางจะเพลาลงนะ พูดต่อกับคุณยายเล็กอย่างเมามัน และเห็นหน้าตาเพื่อนๆท่านอื่นๆ ก็พอรู้ว่าคงไม่มีใครอยากคุยด้วยกับแกนัก

พอแกกลับ อ้าวว ถามกัน ก็เลยรู้ว่าไม่ได้มาพร้อมกับญาติธรรมกลุ่มนี้เลย แล้วแกเป็นใคร มาจากไหน เข้ามาที่บ้านสวนฯได้อย่างไร สรุปว่าไม่มีใครรู้

อันตรายที่สุดครับ!!! ยิ่งกว่านั้นผมเองและเพื่อนๆที่อยู่ตรงนั้นก็ประมาทมาก ที่เห็นแกอยู่ที่แปลงผัก และเห็นกลุ่มญาติธรรมที่มาหาท่านอาจารย์ ก็น่าจะมาไล่เลี่ยกันรึเปล่า ผมไม่ทราบนะครับ เพราะไม่เห็นแกมาตอนไหน กลับคิดกันว่า คงมาด้วยกัน ยิ่งมารู้ตอนหลังว่า แกจดรายละเอียดกฏ กติกาบ้านสวนไปด้วย ยิ่งรู้เลยว่า พวกเราประมาทมาก คนที่ไม่รู้จัก เข้ามาบ้านสวนฯโดยไม่ถูกต้อง และไม่รู้ว่ามาเพื่ออะไร สามารถเดินเข้าไปถึงแปลงผักอย่างราบรื่น อันตรายที่สุด!!

ได้คุยกับพี่แมว และคิดว่า เราคงต้องหามาตรการใหม่ พากันตื่น พากันเลิกโง่ พากันเลิกคิดเอง เออเองซะที และที่สำคัญวันนั้นพวกเราทุกคนน่าจะซักถามแกให้มากกว่านี้ และตัวผมเองก็น่าที่จะอดทนฟังแก มากกว่านี้อาจได้รู้ว่าแกคือใคร ต้องการอะไร มาได้อย่างไร ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะครับที่ไม่ได้ทำหน้าที่ที่ดีอย่างที่ควรทำในฐานะลูกหลานบ้านสวนที่ดี ผมพยายามจะเลิกโง่ให้ได้ครับ เสียใจจริงๆครับที่ละเลย ปล่อยให้ใครไม่รู้สามารถเข้ามาถึงด้านในได้ และพูดจาไม่อะไรไม่รู้ ทั้งๆที่ไม่รู้จักบ้านสวนฯมาก่อน

ถ้าเกิดว่าลูกบ้านสวนรักกันและสามัคคีกันมากกว่านี้

เปรียบพวกเราลูกบ้านสวนทุกคนเหมือนไม้ซี่(ไม่ไผ่)

ถ้าเกิดมีแค่อันเดียวมันก็คงหักง่าย

แต่ถ้าหลายๆ อันล่ะ มันไม่มีทางที่จะหักได้

แต่ตอนนี้พวกเราทุกคนเปรียบเสมือนไม้ซี่ที่วางระเกะ ระกะ

ที่วางอยู่อย่างไม่เป็นระเบียบ

ขออนุญาติแสดงความเห็นเล็กน้อยนะคะ

อ่านที่คุณธนาเล่ามา  เห็นได้ว่าคุณธนาพยายามทำหน้าที่แล้ว แต่อาจเปรียบเป็นเพียงไม้ซี่ท่อนเดียว จึงไม่มีกำลังมากพอ แต่ถ้าทุกคนรวมใจกัน สามัคคีกัน คุยกันได้สนิทใจเหมือนคนในครอบครัวเดียวกัน แบบชุมชนตามชนบท ที่เค้าคุยกัน รู้จักกันทุกคนทั้งหมู่บ้าน เวลาเห็นใครแปลกหน้ามาก็จะรู้ทันที บอกกันได้ ระวังกันทัน โจรก็เข้าบ้านไม่ได้

แต่คนในเมือง ต่างคนต่างอยู่ บ้านใครบ้านมัน ไม่คุยกัน ฝากบ้านกันก็ไม่ได้ โจรมาก็ไม่มีใครรู้หรอก  ถ้าเปรียบไม่ตรง ผิดพลาดประการใดก็ขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

ส่วนตัวไม่ได้ไปใช้แรงกายแบบขาประจำ จึงไม่ทราบรายละเอียด และบรรยากาศมากนัก แต่เท่าที่เคยไปสัมผัสมาบ้าง เล็ก ๆ น้อย ๆ เวลาอยู่ใกล้อาจารย์อุบล อบอุ่นมากคะ อาจารย์ให้ความเป็นกันเองกับทุกคน รักทุกคนเท่าเทียมกัน 

แต่เมื่อไม่ได้อยู่ในบรรยากาศที่มีอาจารย์อยู่ด้วย กลับรู้สึกอึดอัดกับพฤติกรรมของบางท่าน ที่ทำตัวไม่ค่อยเป็นมิตรสักเท่าไหร่ แสดงพฤติกรรมเป็นเจ้าข้าวเจ้าของอาจารย์และทุกสิ่งของอาจารย์แต่เพียงผู้เดียว ไม่ให้แตะให้ต้องอะไรทั้งนั้น คล้าย ๆ กับคอยจับผิดกันอยู่ตลอดเวลา ซึ่งตรงนี้เราเข้าใจว่าจะแสดงพฤติกรรมเช่นนี้กับผู้มาใหม่ อาจเป็นเพราะอยากดูแลทรัพย์สินให้อาจารย์หรือกลัวคนมาใหม่ทำไม่ถูก หรือเราดูท่าไม่น่าไว้วางใจก็เป็นได้เนอะ

ความจริงแค่แสดงความเป็นมิตรไปตามปรกติธรรมดา กับผู้มาเยือนทุก ๆ คน คุยไปคุยมาตามปรกติ เราอาจรู้เขารู้เราได้มากกว่านี้ เขาดีไม่ดี มีจุดประสงค์อย่างไร เราอาจดูออก ก็ได้ และถ้าเขาเข้าใจอะไรที่ผิดพลาดคลาดเคลื่อน เราก็อาจได้โอกาสสร้างบุญด้วยการชี้แจงในสิ่งที่ถูกที่ควรก็ได้

ถ้าเรารักอาจารย์อุบลจริง เราต้องลดความเป็นตัวตนของเราลงบ้าง น้อมเข้าหากัน คุยกันด้วยความจริงใจ อาจารย์ก็ไม่ต้องลำบากใจ ใครก็ไม่สามารถมายุแยงตะแคงรั่วได้ ถ้าเราเปิดใจคุยกันและรับฟังซึ่งกันและกัน และเป็นการสร้างรั้วบ้านที่เข้มแข็ง ป้องกันคนนอกมาบุรุกทำลายบ้านเรา

ถ้าความเห็นที่เขียนไปกระทบกระเทือนความรู้สึก ทำให้ใครไม่สบายใจก็ขอโทษล่วงหน้าด้วยนะคะ ขอบคุณคะ

คนแปลกหน้าเป็นผู้ชายชุดขาว ชอบห้อยรูปปะคำที่คอ

เข้ามาทำอะไร  มีใครบ้างได้ปกป้อง

เข้าใจนะคะว่าทุกคนอาจจะกำลังวางอุเบกขา

ถ้าทุกคนยังนิ่งเฉยกันอยู่แบบนี้

 ขออนุโมทนากับพี่ธนาด้วยค่ะ

ที่มาเล่าให้หายข้องใจ

ว่าที่มาที่ไปเป็นยังไง

พวกเราทุกคนล้วนรักอาจารย์แม่กันทั้งนั้น

ล้วนทำสุดความสามารถกันทั้งนั้น

บทเรียนครั้งนี้ หญิงว่าคงจะทำให้พวกเราทุกคน

หันมาเติมในสิ่งที่ขาด แก้ไขในสิ่งที่พลาด

และปกป้องดูแลบ้านหลังนี้ให้อยู่กับพวกเราตลอดไปเนอะ

อนุโมทนากับพี่ๆน้องๆทุกๆคนด้วยนะคะ

สาธุ สาธุ สาธุ

ผมและปุ๋ยก็ต้องกราบขอโทษ

ญาติธรรมทุกท่านด้วยครับ

ที่ทำหน้าที่บกพร่องไม่ได้ตรวจเช็คคนเข้าออกจนทำให้เกิดเหตุการณ์

ที่เป็นอุทาหรณ์นี้ขึ้นมา ผมขอเล่าเหตุการณ์นิสนึงครับ

วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ช่วงเย็น

ผมกำลังฉาบเสาวิหารอยู่ก็เห็นลุงคนดังกล่าวแล้ว

แต่ไม่ได้สนใจคิดเองว่าคงมากับญาติธรรมที่มากัน 3 คน

ก็เลยทำงานต่อแต่ผมมาสะดุด

ตรงที่เค้ามายืนจดอะไรไม่รู้

ที่บอร์ดกฎกติกาบ้านสวนอยู่พักหนึ่ง

สักพักก็นึกขึ้นได้ว่า

ลุงคนนี้เคยมาแล้วครั้งนึ่งเมื่อตอน

"ค่าย 9 มหามงคล"

ตอนนั้นเค้าพยายามจะเข้ามาและถามผมว่าที่นี้ทำอะไรกัน

ผมก็ถามลับไปว่าลุงมาทำไร

เค้าบอกว่าจะมาขอกราบพระผมก็บอกไปว่าไม่ได้

วันนี้งดคนนอกเข้าทุกกรณีไม่สะดวกให้เข้าบ้านสวนกลับ

แล้วไล่เค้ากลับไป

สักพักพี่ส้มมาบอกว่าเห็นลุงคนนี้ขับรถมาวนเวียนอยู่หลายรอบแล้ว

จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผมเชื่อว่าทุกท่าน

ตระหนักดีว่าพวกเราบกพร่องอะไร

ผมจึงอยากจะเสนอความเห็นให้มีการจัด รปภ.เฉพาะกิจ

ขึ้นโดยรายระเอียดจะนำเสนอในที่ประชุมวันเสาร์ครับ

สาธุ  สาธุ  สาธุ...

ภัยอันตราย จะลดลง หากไม่ประมาทค่ะ

และผู้ที่ต้องตื่น ตัวอยู่ตลอดเวลาอย่างมากที่สุด

ก็คือ  ปุ๋ย และ โจ  นะจ๊ะ ( พี่ขอนะ )

เห็นชัดกันหรือยัง !!! 

เห็นแล้วค่ะ แล้วก็ชัดมาก

ปุ๋ยอยู่บ้านสวนเองแท้ๆ กลับไม่รู้ว่าคนๆนี้เข้ามายังไงเช่นกัน

 ซึ่งจุดนี้ทำให้ปุ๋ยกับพี่โจคิดกันว่า

เราควรจะมีเวรยามกัน

ต้องกราบขอโทษครอบครัวท่าน อ.

 พวกเราทุกคนล้วนรักอาจารย์แม่กันทั้งนั้น

บทเรียนครั้งนี้ หญิงว่าคงจะทำให้พวกเราทุกคน

หันมาเติมในสิ่งที่ขาด แก้ไขในสิ่งที่พลาด

และปกป้องดูแลบ้านหลังนี้ให้อยู่กับพวกเราตลอดไปเนอะ

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ

ขออนุโมทนากับทุกท่านด้วยนะคะ

สาธุ สาธุ สาธุ

เรื่องราวที่เกิดขึ้นชักเริ่มเข้ากับหัวข้อกระทู้อีกแล้ว..

แหม ช่าง ลึกลับ ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน อะไรเช่นนี้

เท่าที่อ่านทุกๆกระทู้มา ชนิดาขอวิเคราะห์ในระดับกลางๆก่อนนะคะ

ว่าการทราบจำนวนคนเข้า..ออก บ้านสวนพีระมิดที่แน่ชัดในแต่ละวัน

น่าจะเป็นเรื่องที่ควรพิจารณาเป็นอันดับแรก คือประมาณว่าถ้าใครไม่มีรายชื่อก็ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้า แต่ก็ต้องมีเจ้าหน้าที่คอยตรวจตราที่ประตูตลอดเวลา(จะเป็นไปได้ไหม๊เนี่ย) เพราะบางทีเราก็ไม่อาจทราบได้ว่า

ใครเป็นใคร เพราะอาจจะมีหน้าใหม่เข้ามาทุกวัน ซึ่งคุณลุง(ชายแปลกหน้า)ผู้นี้ อาจจะเป็นเพียง หนึ่งในผู้ที่สนใจบ้านสวนฯอย่างคนทั่วๆไปก็ได้ เพราะเท่าที่อ่านดู(แต่ไม่เห็นด้วยตา) ชนิดาก็ยังไม่รู้สึกว่า "เค้าอันตรายนะ" แต่เค้าจะมีแผนการอะไรในหัว ก็สุดจะคาดเดา..

และคำพูดที่เค้ายกมาพูดนั้น อาจจะเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นบ่อยๆในสถานปฏิบัติธรรมต่างๆก็ได้ แต่มันก็สะท้อนอะไรบางอย่างเหมือนกันนะว่า จริงๆแล้วพวกเราคิดและเป็นเช่นใด น่าคิดเหมือนกันเนอะ ...

แล้วยิ่งได้มาอ่านที่หนูแหวนเล่าบรรยากาศว่าถ้ามีอาจารย์อยู่ด้วย บรรยากาศตอนนั้นจะดูอบอุ่นเป็นกันเองมาก แต่พอไม่มีอาจารย์ บรรยากาศกลับกลายเป็น ชวนอึดอัด ไปซะ...  คนที่ไม่เคยไปก็นึกไม่ถึงเหมือนกันนะเนี่ย..เพราะเท่าที่อ่าน ที่แต่ละท่าน มาเหลาบรรยากาศในแต่ละอาิทิตย์ให้ฟัง ก็มีแต่บรรยากาศแห่งความสุข เต็มอิ่มในบุญ สนุกสนานเฮฮากันซะเป็นส่วนใหญ่ หรือบรรยากาศจริงๆแล้ว ยังอยู่กันเป็นกลุ่มเป็นก้อน หรือเปล่าหนอ...

สรุปว่า ชนิดาคิดว่า การดูแลบ้านสวนฯ เป็นหน้าที่ของทุกๆคน

มิใช่ใครคนใดคนนึง และถ้ามีข้อผิดพลาดอะไรเกิดขึ้น

เราทุกคนก็ต้องคิดว่า เป็นความผิดพลาดของทุกๆคน

มิใช่ใครคนใดคนนึง เช่นกัน....

อนุโมทนากับพี่น้องทุกๆคนที่มีจิตมุ่งมั่น ที่จะทำนุ

บำรุงและดูแลอาจารย์อุบลและบ้านสวนฯด้วยนะคะ สาธุ

สรุปว่า ชนิดาคิดว่า การดูแลบ้านสวนฯ เป็นหน้าที่ของทุกๆคน

มิใช่ใครคนใดคนนึง และถ้ามีข้อผิดพลาดอะไรเกิดขึ้น

เราทุกคนก็ต้องคิดว่า เป็นความผิดพลาดของทุกๆคน

มิใช่ใครคนใดคนนึง เช่นกัน.

ถุกต้องที่สุดแล้วล่ะค่ะ

ขออนุโมทนาด้วยนะคะพี่ชนิดา

สาธุ สาธุ สาธุ

 โมทนาสาธุกับทุกความคิดเห็นครับ

ขออนุโมทนาบุญกับคุณธนา น้องปุ๋ย น้องโจ

1. ต่อไปหากได้ไปบ้านสวนฯ จะรับผิดชอบตัวเอง

ด้วยการลงทะเบียนค่ะ โดยเคร่งครัดค่ะ

และหากมีคนอื่นเข้ามา หรือคนที่ไม่รู้จัก จะถามเพื่อให้แน่ใจว่าเค้ามาดี

และเข้าใจกฎ กติกา มารายาทของบ้านสวนฯค่ะ

และจะไม่วางอุเบกขาแบบเดิมอีกค่ะ

2. เห็นภาพทันที อาจารย์สอนไม่จำค่ะ

มีหนังตัวอย่างประกอบตลอด

ที่ไหนเป็นที่บุญ มักจะมีทั้งคนดี คนเลว

คนหาผลประโยชน์ และเข้ามาลบหลู่ ล่วงเกินได้ง่าย

ดังนััน จะไม่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของน้องปุ๋ย น้องโจ นะค่ะ

ต่อไปจะขอสอดรู้สอดเห็นคนที่เข้ามาบ้านสวนฯ

ที่ไม่คุ้นหน้าบ้างแล้ว หน้าด้านก็ยอมค่ะ

ลูกขอกราบขอบพระคุณสมเด็จองค์ปฐม

พระบารมีองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านท้าวเวสสุวรรณ

อ.อุบล และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วจักรวาลค่ะ สาธุ

ทุกสิ่ง

ไม่ได้เกิดขึ้นโดยบังเอิญ

ล้วน

เป็นแผนของเบื้องบน

ทุกชีวิต

ถูกควบคุม

โดย

ท้าวเวสสุวรรณ

นายแห่งผี นายบัญชีใหญ่

เทพเจ้าแห่งความร่ำรวย

ทุกเหตุการณ์

ที่เกิดขึ้น พระองค์

ทรงมีพระประสงค์(จุดมุ่งหมาย)