ลูกไม่ได้ไปร่วมงานค่ะ ขออนุโมทนากับ ท่านอาจารย์อุบล และทุกท่านที่มาร่วมบุญด้วยค่ะ

เรียน   อ.อุบลค่ะ   หนูขอแสดงความคิดเห็นดังนี้

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศบ้านสวนอบอุ่นมาก เวลาเห็นอ.อุบล ยิ้มหรือหัวเราะมีความสุขใจมากค่ะ หนูดีใจนะค๊ะที่กลางคืนวันศุกร์ได้มีโอกาสนวดให้อ.อุบล พอได้คุยกับอาจารย์ ๆ เตรียมงานและทุ่มเทกับงานสมโภชน์ ไม่เคยคิดว่าอาจารย์จะทำมากขนาดนี้ อาจารย์เล่าให้ฟังว่าผ้าที่ประดับในงาน อาจารย์เย็บเองเพียงคนเดียวก็ทึ่งแล้วค่ะ  ทุกคนเป็นกันเองเอิ้ออาทรเหมือนเป็นญาติกันทั้ง ๆ ที่ไม่เคยรู้จักหรือที่รู้จักแล้ว

2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้คือบ้านสวนฯ เราโตขึ้นเรื่อย ๆ ความศักดิ์สิทธิ์มีตลอดทุกเวลา

3.พลังที่สัมผัสได้ คืออาการขนลุกอยู่เรื่อย  ๆ และยิ่งตอนที่อาจารย์ให้ออกไปเต้นรำยิ่งมีอาการปลื้มปิติมากขึ้น

4.การเตรียมงาน ความร่วมมือ ร่วมใจ ความสามัคคีสำหรับลูกบ้านสวนแล้วทุกคนให้ความร่วมมือสามัคคีเต็ม 100% และยิ่งตอนไปปลูกข้าวเห็นเด็กเล็กมีความสุขและสนุกในการดำนาผู้ใหญ่ต้องคอยห้ามอยู่ตลอดเพราะการปลูกข้าวของพวกเด็ก ๆ

5.ความศรัทธาของผู้ที่มาร่วมงานคิดว่าทุกคนมาด้วยความศรัทธา ไม่ใช่ความอยากแน่นอน เพราะดูแล้วทุกคนตั้งใจมาก

6.พิธีกรรมในการบวงสรวง อาจารร์ค๊ะหนูจะบาปไหมค๊ะที่หนูคิดว่าเสียงกล่าวคำบวงสรวงทุกขั้นตอนหนูอยากได้ยินเสียงอาจารย์มากกว่า ก็ความรู้สึกหนูมันบอกอย่างนั้น

7.อาหารเครื่องดื่มเพียงพอและอาหย่อยมาก ขออนุโมทนากับทุกท่านที่สละแรงกาย,ใจ,ทรัพย์ นำอาหารมาใจเกินร้อยจริง ๆ

8.การจัดสถานที่ต้อนรับดีมากเลยค่ะ แยกเป็นหมวดหมู่คือซุ้มอาหาร,ซุ้มพิธี ดูแล้วอลังการมาก

9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทานทุกท่านทำด้วยใจเกินร้อยจริง ๆ อาหย่อยทุกอย่าง อาหารก็เพียงพอไม่มากไม่น้อยเกินไป ขออนุโททนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ

10.การแสดง 4 ภาค ความพร้อมเพรียงยังมีน้อยเพราะหลาย ๆ คนขึ้นเวทีด้วยจุดหมายเดียวกันคืออยากมีส่วนร่วมในการรำถวายองค์สมเด็จพระปฐมฯ แต่เวลาการซ้อมมีน้อยเพราะเพิ่งรู้ตัววันเดียวและประทับใจมากตรงที่ได้รับธนบัตรจากมืออ.อุบลค่ะ

11.ความรู้สึกอื่น ๆ คืออยากได้ยินเสียงอ.อุบล นำพิธีทุกขั้นตอนค่ะ

         หนูขออนุญาตเล่าด้วยคนค่ะ  เล่าเท่าที่ตัวเองได้เห็น  เพราะได้ไปร่วมงานแค่วันที่  26  สค. 54  เท่านั้น 

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศเมื่อแรกก้าวเข้าไปในงาน บ้านสวนพีระมิด

     ตอนแรกที่เข้าไป พื้นที่จัดงานดูสวยงามและผิดแปลกไปจากเดิมที่ไม่ใช่ช่วงที่จัดงานมากๆ ครับ การเตรียมงาน ความร่วมมือในงานจัดงาน อย่างการแสดงบางคน ผมคิดว่าน่าจะเป็นเวทีแรก แต่ทุกๆคนก็ตั้งใจฝึกซ้อม ช่วยเหลือ ในเรื่องท่าเต้น กันดีมากๆ ถึงแม้ออกไม่รู้จะถูกใจคนดูหรือเปล่า แต่เชื่อว่าทุกๆคน ตั้งใจทำถวาย สมเด็จองค์ปฐมฯ ในหลวง และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ ครับ

2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

     ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้ ของผมจะเป็นในด้านบุคคลน่ะครับ ได้รู้จัก ญาติธรรมมากขึ้น สนุกสนานดีครับ

3.พลัง ที่สัมผัสได้

พลังที่สัมผัสได้ช่วงที่เริ่มงานพิธีสวดมนต์ กล่าวคำอนุโมทนา รู้สึกสั่นๆ รู้สึกแปลกๆ อธิบายไม่ถูกน่ะครับ และก็มีพระอาทิตย์ทรงกลด ด้วย 

4.การเตรียมงาน  ความร่วมมือ ร่วมใจ  ความสามัคคี

     อันนี้ให้เต็มร้อยเลยครับทุกคนร่วมมือร่วมใจ ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายจัดเตรียมอาหาร ฝ่ายการแสดง และอื่นๆ

5.ความศรัทธาของผู้มา คิดว่ามากัน เพราะ ศรัทธา หรือ ว่า อยาก

     บางคนก็ต้องการสร้างบุญ บางคนก็ต้องการพ้นทุกข์  ผู้ที่มาร่วมงานบางคนถ้าเกิดได้ดูรายการครบ 9 ตอน น่าจะมีศรัทธา และ รู้กฏระเบียบของบ้านสวนในเรื่อง การดูแลรักษาความสะอาดของสถานที่ ส่วนบางท่านที่ขาดในจุดนี้อาจจะ ไม่ค่อยดูแลรักษาความสะอาดเท่าที่ควร อย่างเรื่องห้องน้ำ บางคนก็ไม่ถอดรองเท้าในจุดที่ คนอื่นๆ เขาถอดไว้ แล้วก็บอกว่า "ไม่เป็นไร" อาจจะคิดว่าเพราะไม่ใช่บ้านตัวเองไม่ต้องรักษาความสะอาดก็ได้ อันนี้ก็ต้องพิจารณาตัวเองนะครับ และทุกๆครั้งที่ออกจากห้องน้ำก็ควรจะ เติมน้ำให้เต็ม 

     ห้องน้ำในด้านฮวงจุ้ยเป็นตัวบอกสภาพคล่องทางการเงิน ห้องน้ำที่สะอาด ตกแต่งให้สวยงาม มีกลิ่นหอมของดอกไม้ ทำให้รู้สึกว่าเข้าไปแล้วไม่อยากออก ช่วยเสริมในเรื่องการเงินไม่เพียงห้องน้ำที่บ้านของ "ตัวเอง" ห้องน้ำ ของที่อื่น ก็ควรจะปฏิบัติให้เหมือนกันครับ แต่ไม่ใช่แค่ห้องน้ำนะครับ สะอาดในส่วนอื่นก็ควรจะรักษาความสะอาดเช่นกัน อย่างการเก็บขยะ หรือ ใบไม้ 

6.พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน

     พิธีกรรมในเรื่องการบวงสรวง ช่วงแรกๆ ก็ดีครับ แต่บางพิธีกรรมบางอย่าง ที่ในความรู้สึกส่วนตัว ที่ค่อนข้างงงๆ เหมือนกัน อย่างการบรรจุแผ่นทอง และอื่น ๆ ผมเองก็ไม่มีความรู้ทางด้านพิธีกรรม แต่เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็นนี่แหละครับ ผมเองก็แอบมีสัปงก ไปเหมือนกัน ในบางช่วง 

7.อาหาร เครื่องดื่ม อร่อยไหม เพียงพอหรือไม่

     อาหารเยอะจริงๆ ครับ อร่อยด้วย อาจจะกินได้ไม่ครบทุกชนิด ถ้ากินหมดทุกอย่าง ไงไม่ไหวครับ มันเยอะมาก

8.การจัดสถานที่ต้อนรับ เพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

     เพียงพอ เหมาะสม ดีครับ อาจจะมีติดขัดเรื่องที่ นอนบ้าง ด้วยจำนวนคนที่ค่อนข้างเยอะ

9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทานเรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้ตลอดจนชนิด ประเภท

ของอาหาร ความ อะ หย่อย ฯลฯ

     อาหาร เครื่องดื่ม สุดยอดมากๆๆ ส้มตำ พี่ปิ่น แซ่บมากๆ กินไป ซี๊ดไป อาหารอร่อยทุกอย่าง เสียดายมากๆ ที่ไม่ทันได้กินลาบ หมดซะก่อน แซนวิส ขนมไทย ของ ดร.จุ๋ม-ดร.จิ๋มก็อร่อยครับ ชอบกินขนมเทียนมากๆ เฉาก๊วยพี่ตุ๊ย-พี่ก้อยก็ อร่อย สรุปอร่อยทุกอย่าง ขอขอบคุณและอนุโมทนากับทุกๆท่านที่มาออกโรงทาน ทั้งที่มาเปิดร้านและนำอาหารมาร่วมด้วยครับ

10.การแสดง บนเวที 4 ภาคความสวยงาม พร้อมเพียงของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

     การแสดง 4 ภาค นี่ ดีในระดับหนึ่งครับ ถ้าเทียบกับระยะเวลาการฝึก ที่ค่อนข้างน้อย ความพร้อมเพรียงอาจจะไม่เต็มร้อย แต่ทุกคน ทำด้วยใจจริงๆ  จริงๆชอบทุกโชว์นะครับ แต่ที่ฮาสุด ตอนที่ พี่ธนา พากษ์ สัญญาณจาก ต่างประเทศ เพิ่งรู้ว่า พี่เขา พูดภาษาเวียดนามเป็นด้วย โดยรวมทำให้ผู้ชมมีความสุขได้ ก็ถือว่าผ่าน ครับ คาดว่าคราวหน้าจะจัดเต็มกันมากกว่านี้(ถ้ามี) 

11.ความรู้สึกด้านอื่นๆ ที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจ จนสำลักออกมาน่ะ         

      ท้ายสุดนี้ขอขอบคุณท่านอาจารย์อุบลและท่านอาจารย์มงคล คุณท๊อปที่ผู้ที่ทำให้มีงานในครั้งนี้ขึ้นมาได้ ช่วยให้หลายๆคนพบทางสว่าง ความมีระเบียบ วินัย มากขึ้น ดีขึ้นในหลายๆด้าน อาจจะไม่เต็มร้อย แต่จะพยายามแก้ไขไปเรื่อยๆครับ ขอกราบขอบพระคุณองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและสิ่งศักดิ์ทุกๆพระองค์ที่ได้เมตตาให้ธรรมทานแก่ลูกหลานในเรื่องความแตกต่างระหว่าง "อามิสบูชา"และ"ปฏิบัติบูชา" ขอขอบพระคุณครับ ถ้าเกิดมีสิ่งใดผิดพลาดไปก็ขอกราบขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ และ ท่านอาจารย์อุบลและครอบครัวไว้ ณ ที่นี้ ด้วยครับ

เรียน  อ.อุบล

หนูทำผิดคือหนูลืมผ้าเช็ดตัวตากไว้ที่หน้าห้องน้ำ เพราะตอนอาบน้ำเช้าผ้าเช็ดตัวเปียกหนูเลยตากไว้ที่ราวกะว่ากลางวันจะมาเก็บ

พอเสร็จพิธีฝนก็ตกใหญ่ พอจะกลับบ้านสามีเป็นคนเก็บของใช้ในรถเขาก็ไม่รู้ว่ามีผ้าเช็ดตัวตากอยู่ที่หน้าห้องน้ำ  พอจะกลับก็กลับกันเลย  มานึกได้อีกทีก็ไกลแล้ว หนูต้องขอโทษสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุก ๆ พระองค์แห่งบ้านสวนพีระมิดและอ.อุบล-อ.มงคล ศุภาเดชาภรณ์  โปรดงดโทษอโหสิกรรมให้หนูด้วยนะค๊ะ 

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศเมื่อแรกก้าวเข้าไปในงาน บ้านสวนพีระมิด

 - โอ้โหหหหหห สวยจังเลยยยย ดอกไม้ เต็มเลย เหมือนอยู่บนสวรรค์เลยค่ะ มองขึ้นไปดอกไม้ บุปผามาลี จัดเตรียมเต็มไปหมด กระทั่งผ้า ที่บรรจงจีบ ตามข้างทาง เพื่อต้อนรับ ปิติมากค่ะ

2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

 -  ญาไม่ได้ไปบ้านสวน 4 เดือน อยากบอกว่า เปลี่ยนไปม๊วากกก ไปในทางที่ดีน่ะค่ะ ห้องน้ำด้านหน้าสะอาดมากก น้ำไหลแรงงงง สุด ๆ การจัดระเบียบสังคมดีขึ้นเยอะเลยค่ะ ทำให้ง่ายต่อการ ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านสวน มีคนหน้าใหม่ ๆ เข้ามาอีกเรื่อย ๆ ค่ะ อ่อ ญา ชอบแผ่นที่ใช้ปูบริเวณ ต้นขนุน ด้านหน้า วิหาร สมเด็จพระปฐมฯ มากค่ะ

3.พลัง ที่สัมผัสได้

 - รู้สึกร่มเย็น จิตในสงบ มีสิ่งศักดิ์สิทธิมากมายค่ะ วันศุกร์ที่ญาเดินทางไปกับเพื่อน ไปถึงบ้านสวนตอน ห้าทุ่ม มืดมากๆ ค่ะ กับบรรยากาศฝนเพิ่งตกไป เงียบงันมาก และดึกสงัดมากพยายามมองหาป้ายบอกทางไปบ้านสวนกันสุดฤทธิ์ เนื่องจากมีแต่คนตาดี ๆ กันทั้งคนรถ พอขับไปสักพักในใจก็นึกว่าขออย่าให้เลยทางเข้าน่ะค่ะ สักพัก ป้ายบ้านสวน ลอยเด่นเป็นสง่าขึ้นมาเลยค่ะ ^^

4.การเตรียมงานความร่วมมือ ร่วมใจความสามัคคี

  - แม้อากาศจะร้อน ในวันเสาร์แต่ทุกท่านก็ตั้งใจเตรียมงานกันอย่างเต็มที่ สุดชีวิต เพื่องานวันอาิทิตย์ที่จะถึง ทุกคนทำกันอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส ซ้อมท่ารำท่าเต้นกันสุดฤทธิ์ รู้สึกถึงพลังสามัคคีกันอย่างบอกไม่ถูก

5.ความศรัทธาของผู้มาคิดว่ามากัน เพราะศรัทธา หรือ ว่า อยาก

  - ส่วนมาก จะมากันเพราะศรัทธาค่ะ เช่นญา อยากไปร่วมงานเพราะคิดว่าเป็นบุญใหญ่มาก อยากไปเห็นสมเด็จพระปฐมฯท่านด้วยตา อยากไปชื่นชม รับพลังจากท่าน วันนั้น ท่านงดงามมาก หาที่เปรียบไม่ได้จริง ๆ ค่ะ

6.พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน

  - อาจจะมีการยืดเยื้อไปบ้าง เช่น มีการกล่าว ถวาย สมเด็จองค์พระปฐม พร้อมทั้งบริวารทั้งหลายเหล่านี้ไปแล้ว แต่ก็มีการกล่าวถวาย ป้ายบูชา ถวาย เครื่องสักการะ ฯลฯ ค่ะ แต่ทุกท่านก็ทำด้วยใจ เข้าใจว่า เตรียมกันมาเป็นอย่างดีแล้วค่ะ กิจกรรมทุกๆ อย่างทุกท่านทำด้วยใจกันทุกท่านเลยค่ะ

7.อาหาร เครื่องดื่มอร่อยไหม เพียงพอหรือไม่

  -  แหะ ๆ วันนั้นซัดไปหลายเมนูมาก ๆ เลยค่ะ ทุกภาคมารวมกันในท้องญาหมดเลยค่ะ ^^ อยากบอกว่า ที่โปรดปรานมากที่สุด เป็น เผือก ลอดช่อง น้ำกระทิ ของดร.จุ๋ม กะ ดร.จิ๋มค่ะ อร่อยสุโค่ยเลยค่ะ ^^ อีกอย่างที่แซ่บนัวมั้ก ๆ เป็น อะไรน๊าาา คิดมะออกกระทันหัน อ่อออออ  "ต้มเปรอะ" นี่คิดได้เพราะมุขพี่โจค่ะ ที่บอกว่า ทานแล้วต้องรีบ ไปซักเลย เพราะเปรอะ ^v^ 

8.การจัดสถานที่ต้อนรับเพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

  - เหมาะสมแล้วค่ะ สวยงามตรงบริเวณพิธี แต่อาจจะติดขัดเรื่องที่นอนไปบ้างเนื่องจากว่าคนมากันเยอะมาก ๆ ที่ก็ยังโชคดีที่ได้โรงรถของอาจารย์ในการนอน นอนสบายมากเลยค่ะ ^^v

9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทาน เรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้

ตลอดจนชนิด ประเภทของอาหาร ความ อะ หย่อย ฯลฯ

   - ซัดจนพุงกางเลยค่ะอาจารย์ขาา หย่อย ๆ ท้างนั้นเลยยย ที่สำมะคัญ เป็นอาหารทิพย์ อาหารมังสวิรัต ที่ไม่ได้ไปเบียดเบียนใคร  ขนมนี่ ทานกันจน ไม่ห่วง น้ำตาลกันเลยทีเดียว จัดเต็มเลยค่ะ วันนั้น เฉาก๋วย ที่เตรียมกันมา ก็ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า เนื่องจากว่าไม่มีคนกินเลยเททิ้ง อ่า มะช่ายยยยค่ะ ขายดีมาก ๆ เลยค่ะ เพราะอากาศร้อน ช่วงเช้าถึงบ่าย 

10.การแสดง บนเวที 4 ภาคความสวยงาม พร้อมเพียง

ของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

  - ทุกคนทำกันด้วยใจเกินร้อย ค่ะ อยากมีส่วนร่วม อยากรำถวาย พระพุทธเจ้า ทำกันเต็มที่เลยค่ะ ชุดเชิ้ดนี่จัดกันเต็มหลาย ๆ ท่าน เราว่าเราจัดเต็มแล้ว หันไปเห็นคุณก้อยกะคุณตุ้ย จัดเต็มก่าเราอีกแหะ อิอิ ^^

11.ความรู้สึกด้านอื่นๆที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจจนสำลักออกมาน่ะ

  - บอกได้คำเดียวค่ะ หนูรักอาจารย์อุบล รักบ้านสวนพีระมิด รักอ.มงคล รักน้องท๊อป รักพี่บิ๊ก (ไปต้อนรับทุกครั้งที่ญาขับรถไปจอด) รักแบงค์ รักและเคารพ เทิดทูน บูชา ที่สุดเลยค่ะ สามารถ ทำให้หนูมีความสุขได้ บางครั้งสุขกว่าอยู่บ้านตัวเองเสียอีก เหมือนได้กลับไปบ้าน กลับไปหาแม่ทุกครั้งที่ไปเลยค่ะ อยู่บ้านสวนแล้ว ไม่คิดเรื่องภายนอกเลยค่ะ 

ปล.อาจารย์ขาาา หนูขอกราบขอขมา สิ่งศักดิ์สิทธิที่บ้านสวนพีระิมิด กราบขอขมาอาจารย์ เรื่อง เช้าวันอาิทิตย์ ญาืตื่นขึ้นมาพร้อมด้วย รอยนิ้วมือทั้ง 4 นิ้ว ใหญ่ ๆ ที่น่องทั้ง 2 ข้างงง ตอนแรกหนูก็นึกว่าเป็นรอย คล้าย ๆ เราไปนอนทับอะไรเข้า แต่คิดว่าไม่ใช่แน่นอน เพราะคุณก้อยบอกว่า ญาไม่ได้นอนตะแคง นอนหงายตลอด ไม่มีความบังเอิญแน่นอน หนูมาคุยกับคุณตุ้ย คุณตุ้ยบอกว่า เราตื่นสายหรือเปล่า เพราะญาตื่น 6.30 พี่ก้อยกับพี่ตุ้ย ตื่นเตรียมกันตั้งแต่ ตี 5 ญาตื่นสาย ยอมรับว่าไม่ได้ไปบ้านสวนนาน พอไปแล้ว ทำงาน เหนื่อยค่ะ ทำไม่ค่อยทน แล้วยังอยากจะนอนต่ออีก ท่านเลยมาสั่งสอนค่ะ  กราบขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ ทุก ๆ พระองค์ ที่บ้านสวนพีระมิดน่ะค่ะ ลูกไม่ได้ตั้งใจ เพราะความที่ลูกเป็นคนขี้เกียจ นอนก่อน แล้วยังตื่นสายอีก ไม่รีบตื่นมาช่วยเพื่อน ๆ เตรียมงานวันอาทิตย์ ขอขมาค่ะ หนูผิดไปแล้ว >/<

 ก่อนอื่นขอบอกให้ทราบก่อนว่า ก่อนที่จะมาบ้านสวนพีระมิด ทิพย์มีอาการไม่ดีเอามากๆ คือ อาการเป็นเหมือนคนเป็นหอบหืด หายใจได้ไม่เต็มปอด (แค่ก้าวขึ้นบรรไดสัก 2-3 ขั้นเหนื่อยแทบจะขาดใจตอนแรกยังคิดอยู่เลยว่าจะได้ไปร่วมงานบ้านสวนหรือไม่หรือจะไปโรงพยาบาลดี ตัดสินใจอีกทีว่าขอไปร่วมบุญใหญ่ที่บ้านสวนก่อนดีกว่าตายเป็นตายอะไรจะเกิดค่อยว่ากัน) ทิพย์ได้ไปร่วมงานเช้าวันเสาร์ที่ 27 สิงหาคม พร้อมกับได้รับความเมตตาจากคุณอร อุ่นศรี ให้ติดรถไปร่วมงานด้วย ถ้าไม่ได้คุณอรก็ไม่รู้ว่าจะได้มาถึงบ้านสวนหรือไม่ ต้องขอขอบคุณคุณอรอีกครั้งค่ะ

เมื่อรถเลี้ยวเข้าไปในงานรีบขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่บ้านสวนก่อนอันดับแรก ขอให้ลูกมีแรงมีกำลังที่จะได้ช่วยงานและร่วมบุญในครั้งนี้  บรรยากาศในบ้านสวนรู้สึกอบอุ่นมากแค่เห็นดอกไม้ตั้งแต่ทางเข้าและที่บรรไดปฐมสภาวิหารสดใสสวยงามมากๆ เหมือนได้อยู่บนสวรรค์ ญาติธรรมเมื่อเห็นหน้ากันก็ทักทายสวัสดีกัน เมื่อลงจากรถก็รีบขนกระเป๋าไปไว้ที่โรงทาน แล้วรีบลงทะเบียน หลังจากนั้น ก็รีบไปช่วยท่นอ. อุบลจัดดอกไม้หน้าวิหารสภา ท่านอ.จัดดอกไม้ให้ดูเป็นตัวอย่าง ลูกบ้านสวนก็ช่วยกันจัดเสียบดอกไม้ เพราะด้วยความสามัคคึของลูกบ้านสวนไม่นานก็เสร็จ หลังจากนั้นก็ช่วยกันเก็บกวาดเศษใบไม้ กิ่งไม้ที่จัดเสร็จแล้ว และก็ช่วยกับคุณโฆษิตเตรียมจาน-ชาม-ช้อนสำหรับพระภิกษุสงฆ์และญาติธรรมคณะคุณประทีป หลังจากนั้นก็เดินไปทานอาหารที่ลูกบ้านสวนได้นำมาเป็นเจ้าภาพออกร้าน อาหารอร่อยทุกอย่างเช่นสลัดผลไม้ ทอดมันหัวปลี ผลไม้ เฉาก๊วย ผัดไท ข้าวผัด ข้าวต้ม ขนมหวานต่างๆ ของอ.จุ๋ม - อ.จิ๋ม สำหรับการแสดง 4 ภาคแสดงได้น่ารัก สวยงามทุกชุดนี้ขนาดฝึกซ้อมกันไม่ได้เท่าไหร่ได้ขนาดนี้สุดยอดมากค่ะ (วันซ้อมใหญ่ชุดแหย่ไข่มดแดงคุณตัวเล็ก เอวหน้าท้องพริ้วมากค่ะ และอีกคนที่ต้องขอชมคือคุณท๊อปที่เต้นท่าเด๊อนังเด่อได้น่ารักเขย่าใจสว.มากค่ะ ผิดกับบุคคลิกที่เห็นนั่วหน้าเค้าเตอร์ที่บ้านอาจาย์มากเลยค่ะ) และเพลงสุดท้ายที่ทำให้ทิพย์ มีความสุขมากที่สุดคือเพลงเชิญไปสร้างพีระมิด .. ท่านอ. บอกกับลูกบ้านสวนทุกท่านว่าถ้าอยากหายจากโรคภัยไข้เจ็บที่เป็นอยู่ ใครอยากหมดหนี้หมดสิน ให้ออกมาเต้น-รำท่าม้าย่อง ญาติธรรมรีบออกมาหน้าเวทีกันหมดและร้องเพลงคลอตามกันไปมีท่านอ. ร้องต้นเสียงพร้อมเสียงเพลงที่เปิดในซีดี ท่านอ. ให้ทุกคนเต้น 2 รอบ ปฏิหารย์มี่จริงทิพย์อาการดีขึ้นมากสามารถเต้นได้จนครบ หายใจคล่องขึ้นอาการเหนื่อยแทบจะไม่เหลีอ ให้เห็นอีกเลยดีใจมาค่ะ

ลูกกราบขอบพระคุณองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ สมเด็จพ่อองค์ปฐม พระปัจเจกพระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พระอริยสงฆ์เจ้าทุกๆ พระองค์ หลวงพ่อฤษีลิงดำ หลวงพ่อปาน หลวงพ่อเสงี่ยม ท่านท้าวเวสสุวรรณ ท่านมหาราชทั้ง 4 ท่านดตาจินิน มนุษย์ต่างดาว องค์เทพสฟริงซ์ พลังองค์พีระมิด สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในบ้านสวนพีรมิด ท่านอ.อุบล ท่าน อ.มงคล และคุณท๊อป ที่ได้โปรดเมตตาให้ทิพย์ได้มีวันนี้และได้มีโอกาส ได้เข้าไปร่วมงานบุญใหญ่ในครั้งนี้ค่ะ... สาธุค่ะ

 ตุ้ยขอนำข้อความของพี่สุที่ฝากถึงพี่น้องบ้านสวนมา ดังนี้ค่ะ

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศเมื่อแรกก้าวเข้าไปในงาน บ้านสวนพีระมิด

ความรู้สึกแรกที่เดินเข้ามารู้สึกตื่นเต้นค่ะ เพราะว่าพี่น้องลูกหลานบ้านสวนเยอะมากๆและจะยังมีลูกศิษย์ของคุณประทีบอีก ดีใจบอกไม่ถูกค่ะเพราะในงานถูกตบแต่งไว้สวยงามมาก

 2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

 มาที่บ้านสวนครั้วงแรกก่อนวันเข้าค่าย ๙ มหามงคลค่ะ รู้สึกว่าบ้านสวน

 มีพัฒนาการมากขึ้น ทุกอย่างพร้อมมากขึ้น สวยงามจนผิดหูผิดตาไปเลยค่ะ

ตอนที่นั่งอยู่ในศาลาที่ทานอาหารก็ยังนึกเลยว่าเวลาประมาณ 1 เดือน

บ้านสวนของเราสวยงามมาก

3.พลัง ที่สัมผัสได้

 พลังที่สัมผัสได้ สามารถรับรู้ได้ตั้งแต่ตอนเริ่มบวงสรวงค่ะ ตอนที่ท่านอาจารย์

 และคุณประทีบอยู่ที่โต๊ะบวงสรวงหนูมีความรู้สึก  ขนลุกมากๆ

 น้ำตาเอ่อเหมือนมันจะไหลออกมา รู้สึกได้เลยว่า ทั้ง 3 โลก

  ได้อนุโมทนาบุญในการทำบุญในครั้งนี้ค่ะ

4.การเตรียมงาน  ความร่วมมือ   ร่วมใจ  ความสามัคคี

 ต้องขอชื่นชมพี่ๆน้องๆทุกคนที่ร่วมมือ ร่วมใจ ในงานนี้ หนูเองได้มีส่วนร่วมเพียง

  เล็กน้อยคือนำขนม(ลูกชุบ)มาร่วมงานในครั้งนี้ด้วยค่ะ ซึ่งได้นำไปตั้งไว้ที่โต๊ะ

  เดียวกับอาจารย์จุ๋มและอาจารย์จิ๋มค่ะ สำหรับหนูเองไม่ได้รู้จักกับอาจารย์ทั้งสอง

  มาก่อน    แต่หนูรับรู้ได้ในความกรุณาของท่านอาจารย์จุ๋มและอาจารย์จิ๋มเป็น

    อย่างมากค่ะ เพราะท่านเอื้อเฟื้อต่อหนู แบ่งที่ให้หนูวางขนม

    บ่งบอกได้ถึงความร่วมมือ ร่วมใจ ในการร่วมบุญนี้ด้วยกันค่ะ

     และตอนหนูจะกลับบ้านท่านอาจารย์จุ๋มและอาจารย์จิ๋มยังให้

     ขนมหนูกลับมาทานด้วยค่ะ

5.ความศรัทธาของผู้มาคิดว่ามากัน เพราะศรัทธา หรือ ว่า อยาก

 ทุกคนที่มาหนูคิดว่าพวกเค้าศรัทธานะค่ะ เพราะสังเกตุจาการที่หนูเดินทางมา

  โดยรถประจำทาง หนูก็มีคนที่ศรัทธาบ้านสวนมาร่วมงานซึ่งนั่งในรถตู้

   กับหนูมาด้วย และจากการคุยกับพี่วินมอเตอร์ไซค์ก็บอกว่ามีคนเดินทาง

   แบบหนู(รถประจำทาง)อีกค่ะ   และสังเกตุว่าแต่ละคนในงานไม่มีใครหน้าบึ้งเลยค่ะ

   ทุกคนนะ หัวเราะ มีความสุข เบิกบานใจกันทุกคนเลยค่ะ

6.พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน

 หนูได้มีโอกาสร่วมในพิธีการบวงสรวงตลอดตั้งแต่ต้นจนจบ

  ขอบอกว่าตั้งแต่เกิดมาหนูยังไม่เคยเจออะไรที่อลังการงานช้างขนาดนี้

7.อาหาร เครื่องดื่มอร่อยไหม เพียงพอหรือไม่

 อาหารและเครื่องดืม มีมากมาย มีหลายภาคให้เลือกทาน หนูขอสารภาพค่ะ

  ตั้งแต่หนูหันมาทานมังสวิรัติ    หนูก็จะหาอะไรง่ายทาน อาทิ ไข่ดาว ไข่เจียว

   อะไรประมาณนี้ค่ะ โห พอมาเจอ พะโล ลาบ  ผัดไทย  ฯลฯ

  รู้สึกอร่อยมากๆ  ยังกลับมาบอกแม่ว่าทำให้หนูทานหน่อยเลยค่ะ

8.การจัดสถานที่ต้อนรับ  เพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

 สถานกว้างเพียงพอสำหรับคนมาร่วมงานค่ะ แต่ขออนุญาติ

  แสดงความเห็นเต้นท์พิธีหน่อยนะค่ะ คือหนูว่าเผื่อที่ไว้น้อยไปหน่อยค่ะ

9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทานเรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้ตลอดจนชนิด ประเภท

ของอาหาร ความ อะ หย่อย ฯลฯ

 รู้สึกพี่ๆเพื่อนทุกคนมีความเมตตากรุณามากค่ะ

ยิ่งอาจารย์จุ๋มและอาจารย์จิ๋มนะค่ะ

เดินนำลำไยมาให้ถึงโต๊ะหนูเลยค่ะ

ความอร่อยไม่ต้องพูดถึงค่ะ อร่อยจริงๆค่ะ

10.การแสดง บนเวที 4 ภาค   ความสวยงาม พร้อมเพียง

ของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

 การแสดงประทับทุกชุดค่ะ ยิ่งประทับมากๆเลยก็คือชุด เพลงชำระหนี้สงฆ์

ชอบทำนองเพลงนี้อยู่แล้ว ตอนแสดงหนูพนมมือตลอดเลย รู้สึกขนลุกมากๆ

น่ำตาเอ่อจะไหล รู้สึกเย็นกาย เย็นใจเหลือเกินค่ะ ท่ารำก็สวยเหมือนนางฟ้าเลยคะ

11.ความรู้สึกด้านอื่นๆ   ที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจ   จนสำลักออกมาน่ะ

บอกได้เลยค่ะ ว่างานจัดได้อย่างสมบูรณ์แบบจริงๆ  รับรู้ได้เลยค่ะว่า

คนที่มางาน มาด้วยแรงศรัทธาจริงๆ ยิ่งตอนที่อาจารย์เรียกให้ออกมาหน้าเวที

ถ้าใครอยากหายทุกโรค ใครที่มีทุกข์ ให้ออกมา ตอนที่อาจารย์บอกว่า

พวกเราจะเป็นคนดีมั้ย จะเลิกเล่นหวยอีกมั้ย ฯลฯ

ตอนนั่นเหมือนกับมีพลังเมตตาที่ท่านอาจารย์

ส่งมาให้เรารับรู้ได้เลยค่ะ ว่าท่านเมตตาลูกหลานมากๆ

 รู้สึกอยากจะร้องไห้ออกมา ยิ่งตอนให้เต้นเพลงสุดท้าย

 หนูรู้สึกเหมือนทุกๆคนสมัครสมานเป็นน้ำหนึงใจเดียวกัน

 ทุกคนเลยค่ะ หนูเห็นทุกคนยิ้ม ร้องเพลง มีความสุขมาก

 เพลงสนุก ทุกคนมีความสุข  ร้องเป็นม้า ฮี่ๆๆๆ ทุกคนเลยค่ะ

 นึกถึงทีไรมีความสุขทู้กที่ และซึ่งตอนนั้นเอง หนูมีอาการปวดหัวอยู่ค่ะ

แต่พอออกมาร้องเพลงและเต้นปรากฎว่าอาการหายไปเลยค่ะ

หนูขอ กราบขอบพระคุณ   องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทกุๆพระองค์

หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านท้าวมหาราชทั้ง4

ท่านดตาจินิน เทพสฟิงค์ ท่านอาจาย์อุบล ท่านอาจารย์มงคตล

คุณท้อป กราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูง

ที่เมตตาให้ลูกมาพบแดนศักดิ์ที่นี้ค่ะ  หนูรักที่นี้ค่ะ

 โมทนากับทุกท่านนะครับ

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศ เมื่อแรกก้าวเข้าไป

กระทั่งผ้า

 ที่บรรจงจีบ ตามข้างทาง

เพื่อต้อนรับ ปิติมากค่ะ

*************

หนูญาญ่า รู้ไหมว่า

ผ้า 2 ข้างทางที่หนูเห็นนี้

เป็นฝีมือของเพื่อนรักของหนู

2 คน

ที่ อ.อุบล

มอบหมายให้พา คณะ

ไปจัดทำ

คิดดูซิว่า

อ.อุบล ถามง่ายๆ ว่า

จะให้ไปผูกผ้า

ที่รั้วไม้ไผ่ 2 ข้างทางเข้า

แบบนี้ แบบนี้ ทำเป็นไหมจ๊ะ

เธอตอบว่าไม่เป็นค่า

แต่

หน้าตาสู้

ค๊ะ

อ.อุบล

แค่แนะปากเปล่านะว่า

ทำอย่างนี้

เธอลองทำกันทันที

ครั้งแรก

ยังไม่ เข้าตา กรรมการ

อ.อุบล

ก็เลย สาธิต จับให้ดู

เท่านั้นแหละ

เขาทำกันได้ทันที

(นี่เขาใช้หัวใจทำไง จึงทำได้)

ที่ อ.อุบล

ประทับใจมากนะ

คือ

เขาไม่เคยทำ ไม่เคยเป็นมาก่อน

แต่

เขาจะทำ อ.อุบล จึงมีกำลังใจ

สอน

และ

ที่ซึ้งใจ ไม่มีวันลืม

คือ

พอผูกสี

เหลือง ขาว ส้ม

เสร็จ

โห

สวย ยังกะ เคยทำมา

หลายภพ หลายชาติ

ไม่เหมือนคนที่

พึ่งมาทำ

วันนี้

เลยนะ

พอผูกสีธงชาตินะ

อ.อุบล

เดินไปดูแล้วเห็นว่า

สีแดงน่าจะอย่ข้างล่าง

จะดูสง่ากว่าอยู่บน

และ

ถ้าเราปล่อยให้หย่อน

ตกท้องช้างมากกว่านี้นะ

จะสวยสง่ากว่านี้

ซึ่งตอนนั้น

ก็ครึ่งวันแล้ว แดดก็ร้อน

เลยบอกไปพักทานข้าวกันก่อนเถอะ

แล้ว

พอทานข้าวเสร็จนะ

อ.อุบล ถามว่า

ถ้า อ.อุบล

จะขอให้รื้อ ทำใหม่ทั้งหมด

ด้วยเหตุผลข้างต้น

ทุกคนจะว่าไง

สู้ไหม

ตอบพร้อมกัน

โดยไม่ต้องคิดเลย

ว่า

สู้ค่ะ ได้ อาจารย์

แล้วพอทำใหม่

คราวนี้ไวมาก

เพราะ

เกิดความชำนาญ

แล้วพอแก้ไขเปลี่ยนแปลงเสร็จ

ทุกคนปลื้ม กับความเพียร

ความเด็ดเดี่ยว

ในการ

ตัดสินใจ ยอมรับ

ที่จะแก้ไข โดยไม่รู้สึก

น้อยใจ หรือ ท้อแท้เลย

อ.อุบล

รู้สึกได้ทันทีว่า

บุคคลอย่างนี้แหละ

ที่ชาติต้องการ

เป็นคนที่

พร้อมปรับปรุงตนเอง

ให้สูงขึ้นตลอดเวลา

ไม่ยึด อัตตา

ตัวตน

นี่ขอชมเชย

จากใจจริง ทั้งทีมงานนะ

กางร่มกันทำกลางแดด

สู้ยิบตา

ยังกะได้ค่าจ้าง

สัก 5 แสน

ทุกคน

ทั้งทีม ประมาณ 5-6 คน

ความสำเร็จ

ความสวยงามของ

บ้านสวนพีระมิด

เพราะ

จิตใจ ของ ลูกบ้านสวนฯ

ลูกหลานพระพุทธองค์

ได้รับการ

ยก

จิตวิญญาณ

ให้สูงส่งขึ้น

ใกล้พระนิพพาน

เข้าไปทุกขณะจิตแล้ว

รวมทั้ง

การจัดตกแต่งด้านอื่น

เดี๋ยวค่อยมาคุยด้วยใหม่

นะ...จ๊ะ

กราบเรียนท่านอาจารย์อุบลคะ

ขออนุญาตแสดงความรู้สึกที่ได้ร่วมงานบวงสรวงสมโภชน์วันที่ 28 สิงหาคม 2554

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศเมื่อแรกก้าวเข้าในงานบ้านสวนพีระมิด

ความรู้สึกบอกได้ตั้งแต่ลงจากรถยังไม่ได้เข้าบ้านสวนเลยคะว่า สวยงามมากเริ่มตั้งแต่ต้นไม้ต้นแรกที่อยู่ริมถนนที่ออกดอกสวยงามหลากหลายสีตลอดทางเดินจนถึงบริเวณบ้านสวนทุกๆที่ต้นไม้ทุกต้นทุกกระถางให้ความสดชื่นตระการตาจริงๆและทุกคนที่ยิ้มแย้มแจ่มใสทักทายกันฉันท์พี่น้องทำให้รู้สึกเป็นบ้านที่อบอุ่นมีความสุข

2. ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

ช่วงเวลา2-3 อาทิตย์(จากการเข้าค่าย9 มหามงคล)กับวันนี้(27 สค.54)ทุกอย่างเปลี่ยนไปอย่างมากทั้งบรรยากาศและสถานที่ที่ถูกจัดเตรียมไว้อย่างดีและสวยงามซึ่งต้องใช้ความร่วมมือร่วมใจเป็นอย่างมากจากทุกท่านที่มีส่วนร่วมในการจัดเตรียม

3.พลังที่สัมผัสได้

รู้สึกปลื้มปิติมากคะที่มีโอกาสอยู่ในบรรยากาศในงานครั้งนี้

4.การเตรียมงาน ความร่วมมือ ร่วมใจ ความสามัคคี

ทุกอย่างพร้อมสมบูรณ์คะทั้งสถานที่สำหรับผู้ร่วมงาน อาหารที่ผู้มีจิตศรัทธานำมาร่วมมากมายหลากหลาย การตกแต่งดอกไม้ต่างๆ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านคะที่ร่วมแรงร่วมมือและร่วมใจในการจัดเตรียมงาน สาธุ

5.ความศรัทธาของผู้มาคิดว่ามากันเพราะศรัทธาหรืออยาก

ทุกคนมาด้วยความศรัทธามาด้วยใจจริงๆ เพราะมาจากจังหวัดต่างๆทั้งภาคเหนือ อิสาน ใต้ หลายคนเดินทางมาคนเดียว มาทั้งครอบครัวและญาติๆ เพื่อนบ้าน เพื่อนร่วมงาน ทุกคนร่วมกันทำบุญใช้แรงกายอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย

6.พีธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน

เป็นพิธีกรรมที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ทุกคนที่จัดเตรียมมีความตั้งใจและผู้ร่วมพิธีมีความศรัทธาต่อการบวงสรวงสมโภชน์ฯคะ

7.อาหารเครื่องดื่ม อร่อยไหม เพียงพอ หรือไม่

อาหารมีให้รับประทานจากทุกภาคมีทั้งส้มตำ ข้าวยำ ขนมจีน ผัดไทย รวมทั้งของหวาน ผลไม้ อื่นๆอีกมากหลายรายการคะ อร่อยทุกอย่างที่ได้รับประทานและมีให้รับประทานกันทั้งวันเลยคะ

8.การจัดสถานที่ต้อนรับ เพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

ผู้ร่วมงานได้รับความสะดวกเพราะมีสถานที่สำหรับรับประทานอาหารและสำหรับร่วมพิธีทุกคน มีทีพักอาจไม่เพียงพอบ้างนะคะ

9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทานเรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้ ตลอดจนชนิดประเภทของอาหาร ความอะหย่อย ฯลฯ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่นำอาหารและทำอาหารมาร่วมโรงทานมากมายหลายชนิดทั้งคาวหวานและขอขอบคุณทุกท่านคะที่ทำอาหารอร่อยๆให้รับประทาน ทุกท่านมีความตั้งใจเป็นผู้ให้ และเสียสละจัดเตรียม ประกอบอาหารและเชิญชวนให้รับประทานด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส

10.การแสดงบนเวที 4 ภาค ความสวยงาม ความพร้อมเพียงของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

การแสดงทุกชุดสวยงามคะเพราะผู้แสดงทุกคนมีความพร้อมของหัวใจเกินร้อย การแสดงแต่ละภาค จะมีผู้ร่วมแสดงจากทุกภาค ทุกชุดการแสดงให้ความสุข สนุกและเสียงหัวเราะแก่ผู้ชม

              ขอกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์อุบล

ที่เมตตาให้โอกาสลูกได้ร่วมงานบวงสรวงสมโภชน์ฯครั้งนีัคะ                                        

ทั้งท่านที่ไปร่วมงาน

และ

ชาวเกาะหน้าเวป

ได้มาแสดงความจงรักภัคดี

ต่อ

องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

สิ่งศักดิ์สิทธิ์

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ถึงความรู้สึก

จากใจ

-*-*-*-*-*-*-*-*-

กราบพระบาท

ทุก ๆ พระองค์ที่รงเมตตา

กราบเท้าขอบพระคุณ

ครอบครัวศุภาเดชาภรณ์

ที่ได้เมตตา

สร้าง บ้านสวนพิรามิด

-*-*-*-*-*-*-*-

งานสมโภชน์องค์พระปฐมฯ

ครั้งนี้

ตั้งแต่รถได้เลี้ยวเข้าเขต

บ้านสวนฯ ก็ได้เห็น

ริ้วของธงชาติ

และที่หน้าวิหาร

สีของธง..ที่ทิ้งลงมาจาก

ด้านบนสูงมาก ๆ

ทำได้งัยเนี่ย ?

แต่ที่สุดยอดกว่า

น่าจะเป็นคนออก ไอเดียค่ะ

ประทับใจ

อ.อุบล ทุ่มเท ทั้ง แรงกาย

แรงใจ และ เงิน

ในการสรรสร้าง

และสิ่งที่พวกเราได้เห็น

ก็ทำให้ .. ไม่ได้ละ

ต้องทำให้สุด ๆ ความสามารถ

แม้จะมีเพียงน้อยนิด

แต่ ก็เกิดจาก

พลังรัก + ศรัทธา+สามัคคี

กันทุก ๆ คน

และจะเกิดขึ้นไม่ได้

หากไม่มี

อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์

ความเปลี่ยนแปลง

ที่เห็นได้ชัดเจน คือ

พลังใจ ค่ะ

ความวิจิตร สวยงาม

ทุกคนทำกันด้วยใจ

ไม่มีใครนิ่งดูดาย

ทำกันด้วยความสุข...อิ่มบุญ

พลังที่สัมผัสได้...ข้อนี้

อ.อุบล ได้เคยบอกไว้ก่อน

แล้วว่า...จะได้เห็น..ด้วยตาเปล่า

และแล้วก็...เห็น

คืนวันที่ 27 ไม่ได้นอน

ไปนั่งดู..วิธีการทำ บายศรี

และก็ได้ไปนั่งสมาธิ

บริเวณโซฟา ที่หน้าวิหาร

นั่งเล่น พักสายตา

มองไป มองมา

บริเวณหน้าวิหาร

เป็นสีขาวไปหมด

เห็น..แบบ อุ้ย ทำไมเป็นได้

ขาวแบบ อธิบาย ยาก

แสง ไม่ใช่ หมอก ควัน ไม่ใช่

ทุกอย่าง ขาว

ไม่ใช่ครั้งเดียว

ประมาณตี 4

ไปยืนดูพวกที่กำลังจะตัด

ต้นขนุน

ก็เห็ยบริเวณนั้น

เป็นสีขาวไปหมดอีกเช่นกัน

และสัมผัสได้ถึงปิติ

ขนลุก + เย็นวาบ ๆ

บ่อยมาก - มากที่สุด

พวกที่มางานนี้ต้องบอกได้

ว่า ศรัทธา เกิน 100 ค่ะ

ทุกคน...สุดยอด

อาหาร + เครื่องดื่ม

ไม่....มีที่ติ...มัง..อา..หย่อย

ไม่ใช่แค่อร่อยนะคะ

บริการก็ประทับใจ

น้องต้นกล้า...เสริฟ สลัด

ให้ถึง บริเวณจัดดอกไม้เชียว

เด็ก ๆ เสริฟน้ำ..น่ารักมาก

พูดได้ว่า  ผู้เฒ่า ผู้แก่ วัยรุ่น วัยคะนอง

เด็กเล็ก เด็กแบเบาะ...อิ่มบุญทั่วหน้า

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

การแสดง...ท่านใดที่สนใจ

ติดต่อได้ที่ อ.อุบล ได้ค่ะ 555++

ไม่ได้ค่ะ ...นอกสถานที่ ไม่รับแสดงค่ะ

เพราะเราต้องพึ่ง บารมี เพียงอย่างเดียว

..ลำพัง ..ความสามารถ

อย่างได้กล่าวถึง...เล่นเอา

อ.อุบล ..ส่ายหัว..หลาย ๆ รอบ

สอนไม่จำ..555+++

เป็นอะไรที่ประทับใจ

แบบนี้ต้องฟ้องด้วยภาพคร๊า

และที่ประทับใจไม่ลืม

คุณท้อป...นักแสดง

กิติมศักดิ์ ( ม้ามืด ) ฮากระจาย

เล่นซะ คุณแม่..ขำน้ำตาไหล

เด้อ ๆ นางเด่อ  สุดยอด

ลูกฉัน หลานฉัน เพื่อนฉัน

เชียร์กันแหลก

จบด้วยเพลง สร้างพิรามิด

บรรยากาศ ... สามัคคี

หาชมได้..เพื่อถวายในหลวง

ความรู้สึกอื่น ๆ ที่อยากจะบอก

ขอบพระคุณ

ครอบครัวศุภาเดชาภรณ์

ที่ใจกว้าง มาก ๆ

ในทุก ๆ เรื่อง

ขั้นตอนการบวงสรวง

ก็เป็นอีก เรื่อง..ที่ได้รับ

การเรียนรู้...

และคิดเช่นเดียวกับ

ความเห็นที่ 2 ค่ะ

เจ้าบ้าน

ได้รับเกียรติ จาก แขกผู้มาเยือน

สุดยอด 555++

ไม่จริงใจ ก็เอาอานิสงส์

ขอแบ่งปันความสุขจากวันสมโภชน์องค์สมเด็จฯให้ทุกๆคนค่ะ

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศเมื่อแรกก้าวเข้าไปในงาน

เนื่องจากเจี๊ยบไปถึงบ้านสวนฯตอน 3 ทุ่มกว่า ตอนเลี้ยวเข้าบ้านสวนฯ ความรู้สึกแรกเหมือนเข้าไป เจอสวนดอกไม้ ผ้าจีบลายธงชาติ และลายขาวเหลืืองส้ม(เราก็มีส่วนร่วมในการจับจีบผ้า) ช่างสวยเหลือเกิน เข้ามาอีกเจอผ้าผืนใหญ่ 3 สีที่ิ้ทิ้งชายลงมาตั้งหลายแห่ง เลิศหรูอลังการ แถมที่โรงครัวก็มีผ้าสีขาวผืนใหญ่ผูกโบว์แดงเป็นผ้าม่านอีก โอ้โหทึ่งค่ะ ถามน้องปุ๋ยว่าผ้าเหล่านี้ช่วยกันทำตอนวันพฤหัสก่อนวันงาน 1 วันหรือเปล่า เพราะมีคนเริ่มมางานแล้ว แต่น้องปุ่ยบอกว่าทำตั้งแต่วันจันทร์เรื่อยมาทำกัน 5 คน คือท่าน อ.อุบล อ.มงคล คุณท๊อป โจ และน้องปุ๋ย ทึ่งมากคะขออนุโทนาบุญด้วยค่ะ

2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

ขนาดไปบ้านสวนทุกวันเสาร์อาทิตย์ ก็จะเห็นความเปลี่ยนแปลงของบ้านสวนฯ พัฒนาดีขึ้นไปเรื่อยๆ มีการจัดระเบียบให้เข้าที่เข้าทาง มีการปรับปรุงตรงโน้น ตรงนี้ แต่พอถึงวันงานฯ บ้านสวนฯเปลี่ยนแปลงชนิดก้าวกระโดดเลย เหมือนยกสวนสวรรค์มาไว้ที่นี่ 

3.พลังที่สัมผัสได้

พลังแรกที่สัมผัสได้ คือพลังรักของทุกๆคนที่มีต่อท่าน อ.อุบล และพลังรักของท่าน อ.อุบลที่มีต่อลูกๆบ้านสวนฯ และความเมตตาของท่าน อ.มงคลต่อทุกๆคน ขอกราบขอบพระคุณมา ณที่นี้ค่ะ

พลังพุทธานุภาพของสมเด็จองค์ปฐมท่านที่เมตตาแก่ลูกๆทุกคน ยิ่งหลังจากเสร็จพิธี ก่อนกลับบ้านไปกราบลาองค์สมเด็จ รับรู้ๆได้ถึงพลังพุทธานุภาพที่ยิ่งใหญ่ จนขนลุกซู่

สุดท้ายคือพลังรักและสามัคคีของลูกบ้านสวนฯ ที่ช่วยกันออกแรงกาย  แรงใจ ร่วมกันช่วยงานที่ยิ่งใหญ่นี้ให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

4.การเตรียมงาน ความร่วมมือ ร่วมใจ

ทุกคนต่างช่วยกันคนละไม้ละมือ ร่วมแรง ร่วมใจ กัน ตั้งแต่ เตรียมงาน วันงาน แบ่งกันทำคนละอย่าง 2 อย่าง ด้วยความเต็มใจ ดัวยพลังรัก พลังสามัคคี มีแม่คนเดียวกัน ลูกๆทุกคนสู้ตายค่ะ

5.ความศรัทธาของผู้มาร่วมงาน คิดว่ามาเพราะศรัทธา หรือว่า อยากหาย

คิดว่าคงมีบางส่วน(น้อย)มาเพราะอยากหาย แต่ส่วนใหญ่มาเพราะศรัทธาเต็มเปี่ยมจริงๆ เช่นกลุ่มภูเก็ต ป้าเตือน คุณหมอวัฒนาซึ่งมาจากเชียงใหม่ และคุณหมอโซนี่ซึึ่งมาจากภาคอีสาน ถ้าไม่ใช้ใจมา คงมาไม่ถึงแน่นอน

6.พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน

รู้สึกพิธีกรรมที่คุณประทีปทำนั้น อลังการ ยิ่งใหญ่มากค่ะ แต่กราบขอโทษด้วยค่ะ ว่าแอบคิดไม่ดีตอนกล่าวถวายสิ่งของให้องค์สมเด็จ ว่าทำไมไม่กล่าวถวายทุกอย่างครั้งเดียว ทำไมต้องกล่าวถวายทีละอย่าง แล้วสวดทุกครั้ง

7.อาหาร เครื่องดื่ม อร่อยเพียงพอหรือไม่

อาหารตั้งแต่วันที่ 27  สิงหา ถึงวันอาทิตย์ที่ 28 สิงหาวันงานนั้น มากพอจนต้องให้ทุกคนหิ้วกลับไปทานที่บ้านด้วยค่ะ แถมอร่อยทุกอย่างอีกต่างหาก ทานทุกอย่างค่ะ

8.การจัดสถานที่ต้อนรับเพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

ตรงเต้นท์พิธีการ จะคับแคบไปนิด เนื่องจากมี 2 คณะ คือลูกบ้านสวนฯและคณะของคุณประทีป แต่ตรงโรงทานและที่ออกร้านอาหาร จุคนได้พอดี สบายๆ ไม่อึดอัด 

แม้ว่าที่จอดรถ และที่นอนจะน้อยไปหน่อย แต่ใบหน้าทุกคนก็เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม ความสุข ความปิติ จนไม่เห็นข้อบกพร่องค่ะ

9.ผู้ร่วมออกโรงทาน ท่านมีความรู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้ ตลอดจนชนิด และประเถทอาหาร และความอร่อย

เจี๊ยบก็ช่วยแหม่มออกโรงทานสลัดและทอดมัน ช่ายกันทำทอดมันหัวปลี ก็ต้องช่วยกันโฆษณาสินค้าของตัวเอง โดยเอาไปให้พิธิกรลองชิม จะได้โฆษณาออกทางเสียงตามสายจะได้เชิญชวนเพื่อนมาทาน

ส่วนของตังเองว่างก็เดินชิมอาหารทุกร้าน อร่อย ชอบทุกร้าน แม่ค้าทุกร้านแม้จะหน้ามัน หน้าเยิ้มบ้าง แต่ทุกคนก็มีแต่รอยยิ้ม ชื่นใจ มีความสุขค่ะ

10.การแสดงบนเวที 4 ภาค ความสวยงาม ความพร้อมเพรียง ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

จริงแล้วการแสดง 4 ภาค นั้นจะมีแค่การแสดงของเด็กๆ และการแสดงของกลุ่ม ส.ว.เท่านั้น แต่พอมาวันเสาร์เพิ่งจะรวมกลุุ่มได้ จึงคิดจะรำเพิ่มเตื่ม ทั้งภาคเหนือ ภาคใต้ และภาคอีสาน(ภาคนี้อาจจะซุ่มเตรียมซ้อมกันทางโทรศัพท์) ดังนั้น จึงมาซ้อมกันในวันเสาร์ก่อนวันงาน 1 วัน และหาชุดกันชุลมุนเพราะไม่ได้้เตรียมมา แต่ทุกคนก็ทำด้วยใจ และแย่งกันรำ จะสังเกตได้ว่าหน้าตานางรำอยู่ผิดภาคก็เยอะ  ความสุขค่ะที่เราได้รำถวายองค๋สมเด็จฯ แม้ว่าจะเก้ๆกังๆไปบ้าง เพราะไม่เคยรำ รำไม่เป็น แต่พอมารู้จักบ้านสวนฯ แล้ว เป็นทุกอย่าง ทำได้ทุกอย่าง

ยิ่งเพลงสุดท้าย ชวนกันไปสร้่างองค์พีระมิด นั้นคือพลังสามัคคีของลูกบ้านสวนฯที่แสดงออกต่อท่าน อ.อุบล และสมเด็จองค์ปฐม  แสดงออกถึงความเกรียงไกรให้คณะของคุณประทีปได้รับรู้ถึงความรักที่เรามีต่อในหลวง ต่อท่าน อ.อุบล

11.ความรู้สึกอื่นๆ

ขณะพิมพ์อยู่นี้ก็ยังมีกลิ่นอายของความสุขที่นำกลับมาจากบ้านสวนฯ เลยค่ะ

ได้เห็นความรัก ความสามัคคีของทุกคน การแสดงออกของลูกบ้านสวนฯ ว่าแต่ละคนทำไปด้ายๆๆ โดยเฉพาะ การรำเซิ้งแหย่ไข่มดแดง สุดยอดๆๆๆๆๆๆๆๆ

นักแสดงโดยเฉพาะคุณท๊อป ที่กล้าออกมาเต้นได้อย่างสนุกสนาน และนักแสดงทุกคนก็รำได้สนุก หัวเราะจนท้องคัด ท้องแข็ง

กราบขอบพระคุณในความเมตตาของ ท่าน อ.อุบล อ.มงคล คุณท๊อป และลูกๆบ้านสวนฯทุกคนค่ะ ที่ได้มีวันนี้ วันแห่งความปิติ วันแห่งความสุข วันแห่งการแสดงพลังอันยิ่งใหญ่

1 ภาพที่เห็นที่บ้านสวนวันนั้นเหมือนอยู่บนแดนสวรรค์เลยครับทั้งภาพที่เห็นเบื้องหน้าดอกไม้ที่สวยงาม รวมทั้งกลิ่นหอม บอกได้ทันทีว่าที่นี่คือแดนสวรรค์บนดินของจริงครับ

2 กลับมาจากบ้านสวนแล้วรู้สึกจิตใจเบิกบานกว่าทุกครั้ง คงจะเหมือนที่เขาเรียกว่า อิ่มบุญมังครับ

3 พลัง ที่สัมผัสได้ อันนี้เยอะมากเลยครับ 

ตอนกลางคืน วันที่ช่างมาทำบายศรีธรรมจักร

ผมเข้าไปดู ช่างลงมือทำ รู้สึกบรรยากาศจะเย็นเยือกและขนลุกจนถึงหนังศรีษะเลยครับ

ยิ่งตอนพิธีบวงสรวง ผมมีหน้าที่ดูแลที่จอดรถ

ตอนพิธี ผมยืนอยู่ด้านข้างวิหารกลางแดดเปรี้ยง

แต่กลับไม่รู้สึกร้อนเลย แถมจิตยังสงบเย็นบอกไม่ถูก ขนาดยืนไปภาวนาไปเป็นสุขมากๆ แล้วยังเห็นภาพที่ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยตาเนื้อเหมือนภาพสองภาพซ้อนกัน แล้วก้อเห็นอะไรไม่ทราบเป็นยิบๆอยู่ในอากาศข้างวิหาร ทีแรกก้อไม่แน่ใจคิดว่าตาลายรึเปล่า เลยหลับตาตั้งสติภาวนา นะโมพุทธายะ นะมะพะธะ อยู่ครู่ใหญ่แล้วลืมตาขึ้นดู ก้อยังเห็นเช่นเดิม พิมพ์ไปขนลุกไป อธิบายไม่ถูกครับ ได้แต่เล่าให้คุณแมวฟัง คุณแมวก้อเห็นเหมือนกันแต่เป็นตอนกลางคืนไว้ให้คุณแมวมาเล่าเองดีกว่า

4 การเตรียมงานความสามัคคี อันนี้ไม่ต้องบบรรยายมัง เพราะทุกท่านมาด้วยแรงศรัทธา ทุกท่านใจเกินร้อยครับ วันศุกร์ผม รับหน้าที่ช่วยคุณแมวจัดดอกไม้ทางขึ้นวิหาร ทุกท่านมาช่วยกัน แรงมดจริงๆ เหมือนเสกครับ หน้าทางเดินขึ้นวิหารสวยแค่ไหน คงเห็นกันแล้ว เผอิญผมมีหน้าที่ทำอาหาร ข้าวต้มมื้อเช้า และข้าวผัดมื้อเที่ยงวันเสาร์ อร่อยแค่ไหน ทุกท่านคงได้ชิมกันแล้ว เป็นเพราะแรงใจของทุกท่าน มาช่วยกันทำสุดยอดครับ

วันอาทิตย์ลุกขึ้นมาตีสี่ทำข้าวต้มอีก และทำอาหารไว้เลี้ยงพระเพลอีกสามอย่าง ต้องขอบคุณทุกท่าน ที่ร่วมแรงร่วมใจเตรียมของให้ ผมคนเดียวคงไม่มีปัญญาทำหรอกครับ  โดยเฉพาะข้าวต้มเช้า ตัวเองไม่ได้กินมัวแต่ยุ่งกับงานอื่น มีแต่คนชมว่าอร่อยและหมดเกลี้ยงเลยแอบปลื้มครับ ถ้าคนไทยสามัคคีกันแบบนี้ทั้งประเทศ อะไรจะเกิดขึ้นลอง คิดเอาเองน่ะครับ

5 ข้อนี้ผมบอกได้เลยว่าลูกบ้านสวนนี่ศรัทธาเต็มร้อยครับ ขนาดตีห้าลุกขึ้นมา ตัดตันขนุนขุดตอกัน สุดยอดครับ รับรองได้ว่าท่านจะไม่ได้เห็นภาพเช่นนี้ที่ไหนในประเทศไทย ทั้งภาพทั้งเสียงทุกคนทำกันสุดแรง กว่าจะเสร็จเกือบเจ็ดโมง จึงไปอาบน้ำ แล้วมาแต่งสวยกันเลิศหรูอลังการ เกินบรรยาย อันนี้บอกได้เลย ลูกบ้านสวนฯทุกท่าน แรงศรัทธาเต็มร้อยครับ

6 พิธีกรรมในการบวงสรวง อันนี้ผมเห็นด้วยแค่กับบางพิธีน่ะครับ ไม่รู้พูดไปจะเป็นกรรมไหมการสวดมนต์บูชาองค์พระปฐมผมเห็นด้วย

แต่พิธีบางอย่างผมยังไม่ค่อยเห็นด้วย เช่น การเอาอะไรไม่รู้ไปบรรจุในพระเศียรองค์ปฐม  การทำพิธี โดยผ้าขนหนูไปเสกอะไรไม่รู้ แล้วไปเช็ดพระพักตร์องค์ปฐม เราเป็นเพียงมนุษย์ จะได้ฌานฯอะไร อภิญญาแค่ไหนควรแล้วเหรอที่ทำเช่นนั้น การไปเจิมองค์เทพสฟิงค์  งงมากผมไม่เข้าใจพิธีพวกนี้ ของพวกกลุ่มพรหมโลกเลย เราเป็นใครถึงทำเช่นนั้น ท่านสูงกว่าเราเยอะ..เฮ้อ ท่านศักดิ์สิทธิ์อยู่แล้วไม่ต้องไปเจิมหรือ สะกดอะไรหรอก ไม่มีประโยชน์ ครับ

7 อาหาร อร่อยมากครับ แอบไปชิมเกือบทุกร้าน ไม่อยากบรรยาย เพราะเราก้อทำเองด้วย ..อิอิ ส่วนเครื่องดื่มวันเสาร์ก้อเพียงพอครับ

วันอาทิตย์ที่บวงสรวง เครื่องดื่มตอนเช้าก้อโอเค พอใกล้ๆสิบเอ็ดโมง น้องโฆษิตมาบอกผมว่า พี่น้ำแข็งจะหมดแล้ว เผอิญผมรับหน้าที่ดูแลสถานที่อยู่ เลยไม่สะดวกที่จะวิ่งออกไปเอาน้ำแข็ง จึงหารถคนที่ออกสะดวก ได้พี่ท่านนึงรับอาสา ผมเลยวานแกออกไปเอาน้ำแข็งให้หกกระสอบ บอกซิ่งเลยน่ะไปวิหารแดง ไปกลับก้อประมาณเกือบยี่สิบกิโล แกก้อไปเอามาจนสำเร็จทั้งที่ไม่รู้จักร้านเลย เอาตังมาทอนคืนให้อีกให้ค่าน้ำมันแกก้อไม่ยอมเอา บอกว่าขอร่วมบุญ ผมก้อขอขอบพระคุณพี่ไว้น่ะที่นี้ด้วย(ขอโทษที่จำชื่อพี่เขาไม่ได้ )ขอบคุณครับพี่ อนุโมทนาบุญกับพี่ด้วย สาธุ

8 lสถานที่ไม่ต้องสาธยาย เลิศหรูอลังการมากสำหรับการต้อนรับแขก แต่อาจจะคับแคบด้านที่นอนไปนิด แต่ลูกบ้านสวนฯไม่ได้ใส่ใจตรงนี้กันครับ มาด้วยแรงศรัทธาเกินร้อยข้อนี้หมดปัญหา

9 อาหารอะหย่อยมากทุกอย่างครับ ว่างเมื่อไรแอบแว๊ปไปชิมร้านละคำก้อพุงกางแล้ว แต่ขนมสิมันเยอะไปป่าวไม่รู้น่ะ แต่ผมก้อชอบขนมกะผลไม้มาก..อิอิ

10 การแสดงสี่ภาค ผมขอพูดตามความสัจจริงน่ะครับ  ผมเห็นแต่ชุดของแต่ล่ะท่านสวยงามมากๆ ผมอึ้งจริงๆสวยเกินคำบรรยาย แต่การแสดงผมแทบจะไม่ได้ชมเลยมัวแต่ยุ่งอยู่กับงานอื่นๆ จนอดชม เสียดาย แต่ก้อดีใจและภูมิใจที่ได้ร่วมออกไป เต้นม้าย่องกับเขารายการสุดท้ายครับ

11 อิ่มครับงานนี้ อิ่มอาหาร อิ่มบุญ อิ่มใจ ครบ

ถ้าให้บรรยาย บอกได้เลยมีที่นี่แห่งเดียวในโลกที่ทำเช่นนี้ได้ เนรมิตสถานที่บนโลกจนเหมือนสวรรค์ ความสามัคคีของชาวบ้านสวนแบบที่ไม่มีที่ไหนในโลกจะมีกัน ไม่มีชนชั้นวรรณะ ไม่มีหน้ากาก ทุกคนเหมือนญาติพี่น้อง พูดคุยกันได้ทุกเรื่อง

สำหรับผมที่นี่ ใครจะว่าเป็นที่อะไรเป็นยังไงผมไม่สน  ผมบอกได้คำเดียว ที่นี่เป็นบ้านผม เป็นครอบครัวนึงของผม ผมรักบ้านนี้ ครอบครัวนี้ครับ

ใครมีภาพถ่าย

แต่จะจุด ของงาน

ก็นำมาลงหน่อยเน้อ

ขอบคุณค๊า

   1.  จริงๆเมื่อเสาร์ อาทิตย์ที่ 20-21 ที่ผ่านมาก็อยู่ช่วยงานจนเย็น  ตอนกลับก็คิดว่าพวกเราช่วยกันตกแต่งสถานที่ได้สวยงามมากแล้ว  แต่พอกลับมาอีกที ศุกร์ที่ 26  โอ้แม่เจ้า  สวยงามมาก ไม่ได้โม้นะคะ  อ.อุบลได้ประดับเพิ่มเติม โดยใช้ความงามจากผ้า ได้อย่างวิจิตรบรรจงมาก  แถมทราบมาว่าท่านเย็บเองกับมือ  ได้ยินมาว่าญาติธรรมฝ่าคุณประทีป ยังชื่นชม

        แถมการจัดดอกไม้ตรงทางขึ้น ลงที่ ปฐมศาลาก็งดงามมาก   ทั้งๆที่พวกเราส่วนใหญ่ก็ทำไม่เป็นกันเลย ยกเว้นคุณแมว กับคุณโอ๋ ที่ดูๆแล้วมีศิลปะทางนี้ 

  โต๊ะบวงสรวงก็จัดประดับดอกไม้สวนงามมาก ทุกคนมาร่วมแรงกายใจ จนสวยงาม

  เวทีการแสดงก็สวยงาม ตอนแรกที่อ.อุบลบอกว่าจะทำเวทีด้วยก็คิดไม่ออกว่าจะออกมายังไง  พื้นที่เราจะพอเหรอ แต่พอเสร็จแล้วดูเหมาะเจาะมาก เย็นวันที่ 21 ตอนที่พวกเรานั่งพักกันที่เวที  ยังบอกอาจารย์ว่ารู้สึกดี  รู้สึกปลอดโปร่งจัง ตำแหน่งเวทีดูเหมือนฮวงจุ้ยดี  สามารถมองถาพบ้านสวนฯได้ในมุมกว้าง ยังถามอาจารย์ว่าเราจะมีเวทีถาวร ได้เลยรึเปล่า  ท่านบอกว่าให้คอยดูต่อไป แต่ได้ใช้ประโยชน์มากๆ โดยเฉพาะการแสดงต่างๆ

2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

  รู้สึกว่าไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้  หลังจากมาที่บ้านสวน ไม่ว่าจะทำอาหาร จัดดอกไม้ เย็บองค์พีระมิด การเคลียร์สถานที่จากที่เดิมยังมีกองไม้ใหญ่ๆ กองใหญ่  กองใบไม้ใบหญ้ารกๆ ขนย้ายกองไม้ไผ่ ผูกผ้าประดับ พอพวกเราร่วมมือกันแป๊บเดียวก็เสร็จ  พลังมดของลูกบ้านสวนฯ สุดยอกไปเล้ย

3.พลังที่สัมผัสได้

  โดยเฉพาะช่วงบวงสรวงที่รู้สึกขนลุกตลอด และรู้สึกว่ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์เยอะมากในขณะนั้นที่มาร่วมอนุโมทนาบุญ

4.การเตรียมงาน ความร่วมมือ ความสามัคคี

  อันนี้ไม่ต้องพูดถึง เพราะช่วงเตรียมงาน เตรียมสถานที่ มีคนมาช่วยกันค่อนข้างน้อย แต่งานเดินหน้า เรียบร้อยทุกอย่างเหมือนมีแรงงานซักเป็นพันคน  เพราะพวกเรามีผู้นำที่เข้มแข็ง กล้าหาญ เป็นตัวอย่างที่ดี  อ.อุบล ท่านสามารถทำงานทุกอย่างในบ้านสวนฯ ได้ทั้งงานช่าง งานสวน งานบ้าน งานธรรมทานตัดต่อรายการ ทำรายการ อาจารย์ท่านรู้จักเครื่องมือช่างทุกอย่าง  ไม่เหมือนพวกเราที่ ทำอะไรไม่ค่อยเป็น  เพราะไม่สนใจเรียนรู้ ขี้เกียจ

5.ความศรัทธาของผู้มา

  คิดว่าญาติธรรมฝ่ายบ้านสวนฯ ทุกท่านมาด้วยความศรัทธา เพราะด้วยระเบียบปฎิบัติที่ค่อนข้างเข้มงวด ถ้าไม่ศรัทธาจริงก็คงไม่มากัน  และทุกคนดูมีความสุข เบิกบาน

  ส่วนญาติธรรมฝ่ายคุณประทีป ก็คงมีความศรัทธาในตัวคุณประทีปและตามกันมา แต่คงไม่ค่อยทราบว่าบ้านสวนฯทำอะไร  และดูพวกเขายึดติดพิธีกรรมมากไปหน่อย

6.พิธีกรรมในการบวงสรวง

  ดูเป็นพิธีกรรมทางพราหมณ์ อลังการทั้งชุดบวงสรวง ชุดบายศรีดูยิ่งใหญ่สมพระเกียรติองค์ปฐม   แต่พิธีกรรมค่อนข้างมากไปหน่อย และพอดีว่าอ้อยไม่เห็นด้วยที่จะบรรจุแผ่นทองบนพระเศียรองค์ปฐม จึงรู้สึกเป็นกังวล และกังขาตรงพิธีกรรมนี้ค่ะ

7.อาหาร เครื่องดื่ม อร่อย พอใจ

  อาหาร ขนม ผลไม้ เครื่องดื่มอร่อยทุกอย่าง  โดยเฉพาะแกงเปรอะของพี่ปิ่น  ซึ่งหาทานยากมากข้างนอก  อ.จุ๋ม จิ๋ม ก็เป็นเจ้าภาพขนมหวาน แซนวิช  ซึ่งท่านทั้งสองอยู่คอยบริการญาติธรรมตลอดเวลา   ไม่ให้ขาดตกบกพร่องเลย  ซุ้มสลัดก็อร่อย  มีทอดมันหัวปลีอร่อยมาก ผลไม้ เฉาก๊วย ฯลฯ

8.การจัดสถานที่ต้อนรับเพียงพอหรือไม่  ในส่วนตัวคิดว่าเพียงพอ  บ้านสวนพีระมิด  สามารถรองรับแขกได้ 500-600 คนได้อย่างสบาย 

9.ความรู้สึกต่อผู้ออกโรงทาน   ทุกคนเตรียมตัวมาเต็มที่  เตรียมอาหารมาเต็มที่ เติมตลอด ไม่มีหมด  มีใจบริการ  แถมเชียร์เก่งมาก จนต้องทานตลอดไม่ได้หยุดปาก

10. การแสดง

  คาดไม่ถึงตั้งแต่ ส.ว. ทั้งหลาย รวมทั้ง ดร.จุ๋ม ดร.จิ๋ม ที่กล้าแสดงเพลงมโนมยิทธิแล้ว   แถมพอวันเสาร์ที่ 27 จู่ๆก็มีกลุ่มต่างๆ พร้อมใจกันจัดการแสดงเพิ่มเติม ภาคเหนือ ภาคใต้ ภาคอีสาน  เริ่มซ้อมกันตอนบ่าย  คิดว่าจะไม่รอดซะแล้ว แต่พอแสดงจริง ทุกอย่างออกมาดูดี มาก สมดังคำที่ว่า  ถ้าทำด้วยใจ ไม่มีสิ่งใดที่ทำไม่ได้

    ชุด ส.ว. อายุรวมกันหลายพันปี  แสดงได้สวยงามพร้อมเพียงกันดีมาก

    ชุด เด็กๆ เพลงบ้านสวนพีระมิด  ดูเด็กๆทุกคนมีความสุข หน้าตายิ้มตลอด จนไม่อายฟันหลอ

    ชุดภาคเหนือ  เพลงไปแอ่วจังหวัดเชียงฮาย  นำโดยป้าเตือน คุณหมอวัฒนา และทุกๆท่านดูอ่อนช้อยสมเป็นรำทางเหนือ

    ชุดภาคใต้ รำพัด เอ๊ ทำไมคนใต้หน้าตาดูมาจากอีสาน เหนือ กลาง ออก ตก แถมมีทุกวัย ถึงแม้รำไม่ค่อยพร้อมเพรียง แต่งตัวหลากหลาย แต่ดนตรีฟังเพราะ  ทุกคนดูน่ารัก ตั้งอกตั้งใจกันมาก

    ชุดอีสาน รำภูไท  คุณหมอโซนี่ และคณะจากนครพนม เตรียมเช่าชุดมาพร้อม สวยงามมาก  ที่เด็ดสุด คุณท๊อป ลูกชายอ.อุบลก็ร่วมแสดงด้วย  พอดีตอนซ้อม ไปซ้อมที่โรงรถ  คุณท็อปก็ดูแลให้ญาติธรรมเช่าบูชาสิ่งต่างๆ  พอดีนักแสดงผู้ชายขาดคน  ไม่แน่ใจใครเป็นคนชวน  แต่คุณท็อป โอเค  ถึงจะรำเหมือนเต้นแร็พ แต่ความตั้งใจเกินร้อย   ที่สำคัญรำภูไทนี้ พิเศษสุด ทุกคนที่รำต้องจ่ายค่าเช่าชุดเองคนละ 150 บาท   อ.อุบลแซววว่าชุดนี้พิเศษต้องจ่ายเงิน ถึงจะได้รำ  อ้อยก็ได้ร่วมรำด้วย  ซึ่งจริงๆ อ้อยพยายามเลี่ยงสุดฤทธิ์  เพราะขี้อาย แต่พี่ ด.ช.อมร ขอร้องแกมบังคับ ต้องการปั้นน้องให้ได้เกิด  เลยเอา ก็ เอา  มีพี่สุและหมอโซนี่ ช่วยซ้อม

   ชุดพิเศษ แทงไข่มดแดง ตลกมาก คุณตัวเล็ก พี่ด.ช.อมร คุณท็อป น้องอเล็ก พี่วรรณ พี่โอ๋ พี่อ๊อด น้องปุ๋ย พี่สุ แสดงได้ตลกมาก หัวเราะและกรี๊ดจนเสียงแหบ

11. ขอกราบขอบพระคุณองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ท่านท้าวเวสสุวรรณ อ.อุบล และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่บ้านสวนพีระมิด ที่ได้ชักนำลูกให้ได้มีโอกาสมาพบหนทางที่จะเดินไปสู่นิพพานได้ในชาตินี้  เพราะตอนนี้ลูกเข็ดแล้วกับการเกิดเป็นมนุษย์ ลูกไม่ต้องการเรียนรู้สิ่งใดอีกแล้ว ลูกอยากกลับบ้านแล้ว

   เมื่อคืนท่านอ.อุบล บอกว่าท่านมีข่าวดี ข่าวมงคล มาบอก ซึ่งเป็รเรื่องที่จะสามารถช่วยคนได้ทั้งประเทศ และทั้งโลก

            ข่าวดี

  เมื่อคืนหลังจากเก็บข้าวของเสร็จ  ท่านอ.อุบลบอกว่ามีข่าวดี ข่าวมงคล ที่พวกเราจะสามารถช่วยคนทั้งประเทศและทั่วโลก  ที่เป็นลูกหลานพระพุทธองค์  อธิษฐานจิตติดตามพระองค์มา

   พระพุทธองค์ได้ทรงอนุญาติ ให้ใครก็ตามที่เชื่อและศรัทธาพระองค์ ซึ่งอยากมาพบอ.อุบล ให้อาจารย์ช่วยเหลือ  แต่ไม่สามารถมาได้ อาจอยู่ไกล ไม่มีเงินเดินทางมาได้ ป่วยหนัก หรือเหตุผลใดๆ ตอนนี้สามารถที่จะขอบารมีพระพุทธองค์ องค์ท้าวเวสสุวรรณ อ.อุบล และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่บ้านสวนพีระมิด แล้วนึกถึงกรรมที่ทำมา หลังจากนั้นขอขมา เพราะสำนึกผิดแล้ว ตั้งสัจจะว่าจะไม่ทำผิดอีก แล้ว อุทิศบุญให้เจ้ากรรมนายเวร  ก็จะสามารถหายได้ เหมือนที่มาให้อ.อุบลช่วย   ทั้งนี้ต้องรักษาศีล 5 ให้ทาน และภาวนา จะได้อานิสงส์เร็วยิ่งขึ้น

  พระองค์ช่างมีพระเมตตาต่อมนุษย์เหลือเกิน

 สาธุ สาธุ สาธุ

 เพิ่งกลับมาถึงบ้านคะ สมองยังไม่ยอมทำงานบรรยายมากไม่ค่อยจะได้ เอาเป็นว่าสนุกมากๆ

 ตั้งแต่ก้าวเท้าเข้าบ้านสวนพีระมิด บอกได้คำเดียวว่าขนคิงลุกทั้งวัน นี่เป็นครั้งแรกที่มีอาการยังงี้ในชีวิตค้า

บรรยากาศ หน้าวิหาร

สำหรับผมแล้วเป็นงานพิธีที่ทำให้ผมมีความสุขมาก ยิ่งรักและผูกพันกับพี่น้องบ้านสวนทุกๆคนแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น ไม่อยากกลับบ้านเมื่อวานนี้ เพราะว่าบรรยากาศเหมือนกับคนในครอบครัว โดยมีท่านอาจารย์อุบลเป็นพ่อแม่ และลูกหลานพากันนั่งล้อมวง คุยกันตามประสาครอบครัวเรา

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศเมื่อแรกก้าวเข้าไปในงาน บ้านสวนพีระมิด

สัปดาห์ก่อนถึงวันงานก็ได้มีโอกาสร่วมกันกับพี่ๆน้องๆ นำโดยท่านอาจารย์อุบล จัดบ้านสวนกัน ก็เห็นความอลังการระดับหนึ่งแล้ว แต่พอวันศุกร์ขับรถมาถึงบ้านสวนฯ ทันทีที่เลี้ยวรถเข้ามา ความรู้สึกแรกที่เกิดขึ้นเลย คือเห็นผู้คนมากมายกำลังช่วยกันจัดงาน เรารู้สึกถึงพลังใจของผู้คนที่ตั้งใจมางานนี้ เลยรู้สึกกระชุ่มกระชวยขึ้นมาทันที และสถานที่ตอนแรกนั้นยังไม่ได้สังเกตไรมากขณะอยู่ในรถ

2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

ด้านหน้า : ยังคงสวยงามเช่นเคย ดอกไม้นานาพันธุ์ยังคงสวยงาม ริ้วลายผ้าต่วน สวยงามมาก ข้างหนึ่งเป็นริ้วสีธงชาติ ด้านหนึ่งเป็นริ้วสีขาว เหลือง ส้ม แถมมีกระถางดอกไม้ และต้นไม้หลากสีตลอดสองข้างทาง มีองค์พีระมิดหุ้มด้วยผ้าลายลูกไม้ วางตลอดสองแนว เรียกว่า สวยสมบูรณ์แบบตั้งแต่ทางเข้า

เวที เต้นท์ซุ้มอาหารต่าง: พอจัดโต๊ะทุกอย่างเสร็จ ทำให้ทุกอย่างดูลงตัว ยิ่งเห็นด้านข้างโรงทานซึ่งมีริ้วสีธงชาติขนาดใหญ่เป็นกำแพง ข้างๆก็เป็นเวทีแสดง เรียกว่า Perfect ลงตัวครับด้านนี้

ปฐมสภามหาพีระมิด : อันนี้ต้องขอบอกเลยครับว่า สวยโครตๆ สวยเวอร์ ได้ใจเลยครับ เพราะยิ่งเห็นตอนกำลังจัดดอกไม้บนทางขึ้นสองข้าง ก็เห็นได้ล่วงหน้าเลยว่า สวยมากก แต่ที่สะดุดใจมาก และผมชอบมากกก คือ ด้านหน้าครับ ที่มีริ้วผ้าสีขาวเหลืองส้มและสีธงชาติ จัดเป็นม่านขนาดใหญ่มาก ซ้อนกันทั้งด้านหน้าสุดและด้านใน เรียกว่า โอ้โห อาจารย์อุบลนี่ไม่ธรรมดาเลยครับ คิดได้ไงเนี่ย เพราะว่าทำให้ดูอลังการที่สุดดด เหลือบไปเห็นองค์สฟริงส์ 2 องค์ประทับอยู่ปากทางเข้าชั้นล่างยิ่งทำให้ดูมีพลังพิเศษไรบางอย่างบอกไม่ถูกเลย และที่ผมชอบมากๆอีกที่ก็คือ ด้านข้างซึ่งตรงข้ามกับโรงทาน มีผ้าริ้วสีต่างๆขนาดยาวมากโรยลงมาปิดกำแพงไว้ และที่สำคัญที่ทำให้ดูเด่นกลมกลืนจนผมต้องมองดูใหม่ดีๆก็คือ ตุงของภาคเหนือที่โรยลงมาในแต่ละริ้วสีอย่างพอดีเลย ดิ้นทองของตุงทำให้ด้านนี้ดูสะดุดตา สวยงามมากเลยครับ

ด้านในวิหารชั้นล่าง: ป๊าดติโธ่ คือมางามขั่กๆแท้น๊ออ ผมเห็นแต่ข้างเลยยังไม่ทันได้สังเกตไรมากตอนแรก แต่พอมาดูด้านหน้าทางเข้า สะดุดมาอันแรกเลย ต้องมานั่งลูบเบิ่ง คือ บรรไดทางขึ้นครับ บอกไม่ถูกว่าคืออะไร เพราะเหมือนมีริ้วทรายสีทองด้านใน ดูสะดุดตามาก ต้องขอลูบดู ฮ่าๆๆๆ พอเข้าข้างใน ก็เห็นกระถางดอกไม้ขนาดใหญ่สุดๆสูงมาก จำนวน 4 กระถาง สวยขนาดเลย อ้าวว นั่นมีโต๊ะชุดรัตนบัลลังค์ของท่านอาจารย์อยู่ด้วย ซึ่งโต๊ะชุดนี้ แปลกตรงที่ว่า พอวางตรงชั้นล่างนี้แล้ว ดูกลมกับสีและความคลาสสิคของกระเบื้อง ยิ่งมีสีทองของขอบกระเบื้องด้วย ทำให้ห้องนั้นดูสง่างาม หะรูหะราอย่างที่สุด

โรงทาน : พอได้สังเกตก็เรียกว่าเปลี่ยนโฉมโรงทานไปเลย เพราะมีผ้าริ้วหลากสีเป็นม่านล้อมรอบงามมากครับ ที่จริงอยากบอกอาจารย์คืนวันอาทิตย์ว่า อย่าเพิ่งเอาผ้านี้ออกได้ไหมครับ อยากให้ไว้ที่นี่ก่อน เพราะว่าทำให้โรงทานงามมาก แต่ก็ไม่กล้าขอ เพราะคิดว่าเด๋วอาจโดนลม ฝน สกปรกหมด และสุดท้าย โรงจอดรถ จุดนี้ท่านอาจารย์ก็ไม่เว้นเหมือนกัน เพราะทำให้ดูเป็นจุดเด่นอีกจุดหนึ่งเหมือนกัน คือดูหรู เพราะเป็นม่านผ้าปล่อยตรงลงมา หลากสี สวยงาม

สรุปว่า เปลี่ยนไปหมดเลย ต้องบอกว่าใครได้มาบ้านสวนได้เห็นบ้านสวน ก็ต้องยอมแพ้ในกำลังใจ และความตั้งใจที่ยิ่งใหญ่ของท่านอาจารย์ที่จะทำสิ่งที่ดีที่สุดถวายพระพุทธองค์ เพราะว่าไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่จะเปลี่ยนจากบ้านสวนฯที่เคยเห็นให้สามารถกลายเป็นพระนิพพานบนพื้นดินได้อย่างเหลือเชื่อจริงๆ เพราะว่าบางจุดที่เคยเห็นแบบว่าไม่ค่อยเด่น หรือว่างั้นๆกลับกลายเป็นความอลังการได้แบบต้องขอคารวะในความสามารถของท่านอาจารย์เลย

3.พลัง ที่สัมผัสได้

พลังที่ผมรู้สึกมากๆคือด้านหน้าตรงที่องค์เทพสฟริงส์ประทับอยู่ทั้ง 2 องค์เลย ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น และอีกจุดหนึ่งก็คือบริเวณเวที ที่ข้างๆเป็นริ้วธงชาติขนาดใหญ่เป็นม่านกั้นโรงทานไว้ ตรงจุดนี้ผมรู้สึกเหมือนมีพลังอันยิ่งใหญ่ มีกำลังที่แข็งแรงมากอยู่บริเวณนี้ เหมือนรวมความสามัคคีของพลังไรสักอย่างไว้ และที่รู้สึกสัมผัส อบอุ่น อีกอย่างคือ เห็นพี่น้องมากมายที่มาช่วยงานกัน ร่วมงานครั้งนี้ทำให้ดีใจ คึกคัก ที่ทุกคนมาช่วยงานท่านอาจารย์อุบลกันอย่างเต็มที่ คือเราเป็นส่วนหนึ่งในงานก็เลยรู้สึกมีกำลังใจ มีพลังใจที่คึกคักไปด้วย

4.การเตรียมงาน  ความร่วมมือ ร่วมใจ  ความสามัคคี

อันนี้ไม่ต้องบอกเลยครับ ผมแปลกใจมากครับ เพราะว่าพี่ๆน้องๆจากทั่วประเทศมาบ้านสวนฯครั้งนี้ และหลายๆคนเพิ่งมา แต่รู้สึกเหมือนว่าทุกคนรู้จักบ้านสวนเป็นอย่างดี อาจเพราะติดหน้าจอวันอาทิตย์อย่างเหนียวแน่น เลยรู้ทุกซอกทุกมุมดีมั้ง ฮ่าๆๆ เห็นทุกคนช่วยกันเตรียมงาน มีความเคลื่อนไหวในงานพิธีตลอดเวลา ทำให้บ้านสวนไม่เหงาเลย เรื่องการเตรียมงาน ความร่วมใจนี้ ผมให้เกินร้อยเลยครับสำหรับทุกๆคนที่มาร่วมงานครั้งนี้

5.ความศรัทธาของผู้มา คิดว่ามากัน เพราะ ศรัทธา หรือ ว่า อยาก

สำหรับความคิดส่วนตัวผมแล้ว ผมขอสรุปตามที่เห็นนะครับ ว่าส่วนใหญ่มาเพราะศรัทธาครับ เพราะว่าเห็นได้จากทุกครั้งที่ท่านอาจารย์พูดไร แนะนำไร สอนไร คนก็จะให้ความสนใจ รีบทำตามและทำอย่างเต็มที่และยิ่งตอนได้สัมภาษณ์พี่ๆหลายๆท่าน บางท่านแค่เอ่ยถึงท่านอาจารย์ น้ำตาจะคลอไหลเอา บางท่านก็บอกว่ากลัวท่านอาจารย์ แต่ก็มา ฮ่าๆๆ สำหรับผมแล้วไกลแสนไกลเขาก็มากัน และมาแล้วทุกคนก็ให้ความเคารพ และทำหน้าที่ของลูกหลานบ้านสวนที่ดีมากกกกกก เช่น ท่านอาจารย์สอนว่าใบไม้แต่ละใบ มีค่าเท่ากับเงินหนึ่งล้าน ทุกๆคนก็คอยจ้องเดินหาเก็บใบไม้ และเจอที่ไหนก็เดินเก็บตลอดเป็นแบบอย่างที่ดีแก่แขกทุกท่านที่มาร่วมงาน นี่คือบทสรุปว่า เขามาเพราะศรัทธาท่านอาจารย์อุบลและบ้านสวนฯอย่างแน่นอนและเกิน100% แต่ผมก็คิดว่าในขณะเดียวกันก็คงมีบางท่านที่ตามๆที่บ้านมา เพราะว่ามากันหมดบ้านก็เลยต้องมาด้วย อาจจะยังไม่ค่อยรู้จักดีนักว่าบ้านสวนทำอะไร แต่ผมก็ถือว่าเขาโชคดีมากครับที่ได้มีโอกาสได้รับรู้ และเห็นสิ่งอัศจรรย์มากมายที่เกิดขึ้นในวันนั้น และคงเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตเขาเลยทีเดียว

6.พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน

เฮ่อ อันนี้ต้องเริ่มต้นด้วยการถอนหายใจนะครับ สำหรับตัวผมเอง เพราะผมรู้สึกว่าวันอาทิตย์นั้น ตื่นเต้นที่สุดก็ตอนจะรำโปงลางถวายพระพร และมีความสุข สนุกมากที่สุดในตอนกิจกรรมของบ้านสวนฯเรา เพราะว่ารู้สึกว่าได้เป็นตัวของตัวเองดี และผมก็สังเกตเช่นกันว่าทุกคนมีความสุขในแบบฉบับของตัวเอง ยิ่งตอนเพลงสุดท้ายที่ทุกคนจะได้ออกมาเต้นพร้อมเพรียงกัน ผมเห็นทุกคนตื่นเต้นดีใจ กรี๊ดกร๊าด ออกมาเต้นกัน ลืมวัย อาจลืมฟันปลอมไว้บนโต๊ะเลยทีเดียว ฮ่าๆๆๆ

แต่สำหรับพิธีกรรมนั้นผมขอบอกตามตรงในส่วนตัวของผมเองนะครับ ว่า เยิ่นเย้อมากกกกที่สุด และขอสารภาพว่า บางช่วงของกล่าวถวายไรต่างๆ ผมแอบหลับ ง่วงสุดๆ ต้องวางมือพนมค้างไว้บนโต๊ะเลย ซึ่งญาติธรรมบางท่านก็เห็นผมหลับจริงๆ

ตั้งแต่เริ่มพิธีกรรมผมได้มีโอกาสขึ้นไปด้านบนนะครับ ผมสังเกตเห็นพระพักตร์ของสมเด็จองค์พระปฐมแปลกไป คือปกติผมชอบมองพระพักตร์พระองค์ท่านเพราะทรงยิ้มมีเมตตา แต่ช่วงเริ่มพิธีผมเห็นความเปลี่ยนไป ไม่ทรงยิ้มแย้มเหมือนปกติที่เคยเห็น ใครว่าอย่างไรผมไม่รู้นะก๊าบบ แต่ผมสังเกตของผมบ่อยๆและก็เห็นอย่างนั้นจริงๆ และผมน้ำตาคลอเบ้าเลย ผมสะเทือนใจมากเลยครับ ตอนที่เห็นพิธีการล้างพระพักตร์พระองค์ท่านซึ่งต้องเหยียบไหล่พระองค์ท่าน สำหรับผมแล้ว ผมยอมรับว่าเสียใจครับ ขณะที่พิมพ์นี้ น้ำตาผมก็คลอเบ้าไหลออกมา เมื่อคิดถึงภาพนั้นเพราะรู้สึกว่าไม่อยากให้ใครเหยียบไหล่พระองค์ท่านอย่างนั้น นี่คือความคิดส่วนตัวผมนะ ขณะที่พิมพ์นี้ทำให้คิดว่า พระองค์ท่านสะอาดบริสุทธิ์อยู่แล้ว พวกเราต่างหากที่ต้องชำระล้าง กาย วาจาใจของตนเอง

ส่วนพิธีอื่นๆผมก็คิดว่าไม่ค่อยจำเป็นนักโดยเฉพาะอย่างยิ่งการกล่าวถวายสิ่งของ น่าที่จะกล่าวถวายรวมๆไปเลย ไม่ใช่ค่อยๆกล่าวทีละอย่าง เพราะของอื่นๆสามารถกล่าวถวายเป็นของบริวารทีเดียวจบเลย เห็นบางท่านบอกว่า พระก็นั่งรอการกล่าวถวายซ้ำซาก มากมาย นั่งรอจนท่านปวดฉี่ไปหมด เมื่อเสร็จต้องรีบเข้าห้องน้ำทันที สำหรับผมตอนนี้คิดว่า การทำอะไรก็ตามที่ง่ายๆตามที่พระองค์ท่านสอน เช่นการปฏิบัติบูชา มีค่ามากกว่าการทำอามิสบูชานะครับ ยิ่งตอนถวายข้าวพระพุทธด้วยละก็ ผมไม่ค่อยจะเห็นด้วยเลย และยิ่งกลัวว่าจะมีคนนำไปทานให้เกิดบาปหนักด้วย เฮ่อ ผมคนหนึ่งละที่ไม่แตะต้องของถวายพระพุทธเลย

ยิ่งการใส่แผ่นทองเขียนชื่อใส่พระเศียรพระองค์ท่านก็ไม่ต้องพูดถึงครับ ไม่เห็นด้วยอยู่แล้ว100%

นี่คือความคิดส่วนตัวของผมนะ ขอโทษทีนะครับที่อาจคิดเห็นไม่ตรงกันแต่ผมก็คิดว่าในสมัยพุทธกาลและในพระไตรปิฏกก็คงไม่มีการกล่าวถึงพิธีการไรที่มากมายเกินความจำเป็นแบบนี้นะครับ สรุปคือ พิธีที่ทำให้ผมเป็นตัวของตัวเองและมีความสุขที่สุดคือกิจกรรมง่ายๆที่ทุกคนได้ร่วมกันจัดงาน และจัดการแสดงขึ้นมา โอ้ยยยย มีความสุขล๊ายยยยหลายยยย เด้อ

7.อาหาร เครื่องดื่ม อร่อยไหม เพียงพอหรือไม่

เนื่องด้วยเป็นพิธีกรคู่กับน้องโจ เลยได้มีโอกาสชิมอาหารต่างๆซึ่งญาติธรรมต่างพากันนำมาให้ชิมเพื่อให้ช่วยประชาสัมพันธ์หลายอย่าง และหลังจากนั้นก็มีโอกาสได้เดินช็อปอาหารตามซุ้มโรงทาน ขอบอกว่าชอบขนมชั้นมากครับ หอมหวาน อร่อย ไม่หวานมาก แกงส้มเปรอะของเอื้อยปิ่นก็แซ่บหลาย และขอบคุณเฉาก๊วยครับ ผมทานไปสองถ้วยครับ ฮ่าๆๆ และที่ชอบอีกอย่างก็คือข้าวเหนียวอัญชัญกินกับหมูทอดเจ ร้อนๆ แซ่บๆๆๆๆๆ ได้ชิมอีกหลายอย่างครับ ก็แซ่บหมดครับ ฮ่าๆๆ เสียดายนะตัวจ่อยกินบ่ได้หลายนัก ส่วนเรื่องปริมาณก็คงต้องบอกว่า เหลือเฟือครับ เพราะตอนเก็บข้าวของ หลายๆอย่างก็ยังเหลือครับ

8.การจัดสถานที่ต้อนรับ เพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

คนมาเยอะนะครับ ตอนแรกกระจายกันตามที่ต่างๆพอมารวมกันก็เห็นได้เลยนะครับว่ามากันเยอะเลย แต่ผมก็กลับเห็นว่า สถานที่ใหญ่ น่าจะรับคนได้มากกว่านี้อีก แต่ก็อาจมีปัญหาเรื่องห้องน้ำไรต่างๆด้วย หากมากันเยอะกว่านี้ ผมก็สังเกตดูเวลาคนทานข้าวกัน ที่นั่งก็เรียกว่าแน่นกำลังดีครับ ไม่ถึงกับว่าไม่พอ สำหรับผมแล้วถือเพียงพอ ใช้ได้เลยทีเดียว แต่ก็อาจมีปัญหานิดหน่อยตรงที่ ที่นั่งบริเวณหน้ามหาวิหารฯซึ่งมีที่นั่งจำนวนจำกัด ซึ่งทำให้ญาติธรรมของบ้านสวนฯเราต้องนั่งกับพื้น แต่ก็ไม่ใช่ปัญหา เพราะดูทุกคนไม่สนใจว่าเป็นพื้นดินหรือไม่ นั่งกันเรียบร้อยดี นี่คือมุมมองเรื่องสถานที่ของผมนะครับ

9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทานเรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้ตลอดจนชนิด ประเภท

ของอาหาร ความ อะ หย่อย ฯลฯ

ฮ่าๆๆ ความอร่อยหรือไม่นั้น ผมสรุปเลยว่า แซ่บหลายครับ เพราะผมดูตลอดครับ ญาติธรรมทั้งของบ้านสวนฯและของกลุ่มคุณประทีป ต่างพากันพาเข้าคิวชิมอาหารกัน โดยเฉพาะผัดไท ลาบ เห็นยืนรอกันจะๆเลย โดยเฉพาะร้านของพี่ปิ่น อาหารอีสานนี่รู้สึกว่าจะได้รับความสนใจเป็นพิเศษเลยครับ แต่งานนี้ก็เห็นได้ว่า มีอาหารประเภทขนมหวานหลากหลายชนิดและมีจำนวนมากเลยครับ เรียกว่ากินยังไรก็ไม่หวาดไม่ไหว

10.การแสดง บนเวที 4 ภาคความสวยงาม พร้อมเพียงของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

ตื่นเต้น ตื้นตันใจครับ ผมเดินเร่ ไปบอกใครต่อใครหลายๆคนเลยในวันเสาร์เพราะรู้สึกตื่นเต้น ดีใจจริงๆครับ ที่เห็นตอนแรกคณะหมอโซนี่นำทีมรำโปงลาง พร้อมชุดอลังการที่จัดหามาจากเรณูนคร ซึ่งได้โทรคุยกันมาก่อนหน้านี้ พอเห็นชุดก็ต้องบอกว่า อลังการงานสร้างครับ มีเครื่องประดับ สร้อยและกำไลข้อมือ สวยมากครับ และอีกไม่นาน ก็เห็นกลุ่มสาวเหนือรวมตัวกัน ซ้อมรำกันอีก ก็ทำให้คึกคักดีใจมากเลยครับ ต่อมาก็เห็นสาวงามภาคใต้ รวมตัวกันซ้อมรำกันอีก ผมก็อดใจไม่ไหวดิ เดินบอกข่าวแก่เพื่อนๆสนิทหลายท่านแบบว่าดีใจมากครับ ที่ทุกคนตั้งใจจัดกิจกรรมกันเพื่อถวายพระพุทธองค์ บางคนไม่เคยรำมาก่อนเลย เป็นงานแรก บางคนเห็นเงียบๆน่าจะขี้อาย ก็กลับขึ้นมารำเฉยเลย ยิ่งทีมภาคอีสานได้นักรำพิเศษอย่างคุณท็อปมาเสริมทีมด้วย ฮ่าๆๆ

ผมชอบ และประทับใจหมดเลยครับการแสดง อย่างของเด็กๆ ผมเห็นน้องแก้มป่อง(ต้นกล้า) เวลาซ้อมก็ซนๆ แต่พอเอาจริง กลับตั้งใจมาก ผมมองเขา แล้วอมยิ้มเลย คือหัวใจของเด็กๆเราจะมองข้ามไม่ได้เลยครับ ยิ่งใหญ่ไม่แพ้ผู้ใหญ่ มาถึงชุดแต่ละภาคนั้น ผมแปลกใจนะครับ ว่าบรรดาคุณหม่อมทั้งหลายหาชุดไทยสวยๆมาจากไหน ถึงจะสวยคนและแนวไม่เหมือนกันแต่ก็สวยนะครับ บางท่านดั้งก็แหมบ แต่รำชุดภาคเหนือ เผลอแผ่บเดียวบางท่านรำอีสานหนีไปรำภาคใต้ ฮ่าๆๆ นี่มัน สหภาค ชัดๆ ทุกคนร่วมด้วยช่วยกันอย่างสุดฝีมือ แต่ผมก็ยังชอบอีกการแสดงนะครับที่ไม่ได้โชว์วันจริง คือ แหย่ไข่รังมดแดง เพราะพวกเราโทรคุยกันหลายครั้ง วางแผนการรำ ซ้อมกันผ่านทางโทรศัพท์ เก่งมะครับ ฮ่าๆๆ ก็เลยขอมอบเป็นของขวัญแก่พี่ๆน้องๆที่มาวันเสาร์แทน เพราะการแสดงชุดนี้ถ่ายทอดสดไปทั่วโลก เจงๆๆ เด้ออ

11.ความรู้สึกด้านอื่นๆ ที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจ จนสำลักออกมาน่ะ         

พิธีฯในครั้งนี้ ในช่วงสามวัน ทำให้ความรู้สึกบางอย่างที่มันค่อยๆเกิดมาอย่างต่อเนื่องมานานแล้วและมันเกิดขึ้นมาอย่างรุนแรงก็คือ รู้สึกผูกพันกับพี่ๆน้องๆ ทำไมรู้สึกว่าไม่อยากกลับบ้านเลย และรู้สึกว่าทุกคนทำไรเราต้องประทับใจเขา ผูกพันกับเขา มันอบอุ่นใจ และยิ่งตอนกลางคืนงานเสร็จ ท่านอาจารย์อุบลก็พาลูกหลานนั่งคุยกัน รู้ไหมครับ เป็นคือบรรยากาศไรสักอย่างที่เรารู้สึกว่านี่คือที่เราผูกพัน อาจารย์อุบลคือพ่อแม่ครูบาอาจารย์ของเรา ทุกคนคือพี่น้อง มานั่งแชร์เล่าสิ่งต่างๆที่พวกเราประทับใจ และพูดคุยกันเรื่องต่างๆ มองเห็นหมอวัฒนา ก็บอกคุณหมอว่าค่ายหน้าคุณหมอมาอีกนะครับ เฮ่อ อบอุ่นใจที่สู๊ดดครับ และอีกเรื่องที่อยากบอกคือ งานนี้ทุกคนมีความสุขมาก สนุก อิ่มใจ ยิ่งตอนกลางคืนวันศุกร์ พวกเราพากันซ้อมแหย่ไข่มดแดง หัวเราะกันจนดังลั่นไปหมด ปวดเมื่อยปากไปหมด ยิ่งพี่แมวมานั่งขำด้วย เสียงหัวเราะโหยหวน พาอีกหลายๆท่านเข้ามาดูสมทบ พากันหัวเราะท้องแข็งกับลีลาอันพริ้วไหวของเอวพี่ตัวเล็กๆ ไม่รู้จะเขียนไรแล้ว มีความสุขมากกกกกครับ

กราบแทบพระบาทสำนึกในพระมหากรุณาของพระพุทธองค์ หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ ท้าวมหาราชทั้งสี่ ท่านดตาจินิน ลุงพุฒิ องค์เทพสฟริงส์และสิ่งศักดิ์ทุกๆพระองค์ทั่วจักรวาล และมนุษย์ต่างดาวทั้งมวล ท่านอาจารย์อุบล ท่านอาจารย์มงคล คุณท็อป ที่เมตตาผมและทุกๆคน ช่วยอำนวยอวยชัยแก่ลูกหลานให้มีกำลัง รักและสามัคคีกันจัดงานนี้ช่วยท่านอาจารย์อุบลจัดงานนี้ได้ยิ่งใหญ่อย่างที่สุดสมพระเกียรติพระพุทธองค์สมเด็จองค์พระปฐมท่าน สาธุ

บรรยากาศเวที ยามค่ำคืน

บรรยากาศภายในโรงทาน

ก่อน

หลัง

เหล่า สว. แห่งบ้านสวนฯ

  ความรู้สึกเมื่อเข้าบ้านสวนครั้งแรก กลัว กลัวไปเสียทุกอย่าง

  ด้วยความตั้งใจมาเพื่อช่วยตระเตรียมงาน จิตใจก็ผ่อนคลายมาก

  ขอให้อาจารย์บอก ,เรียกเถอะ วิ่งรับงานหัวชนฝา

  พลังที่สำผัสได้ จากการออกแรงเสียเหงื่อ กำลังวังชาก็กลับมาเร็วมาก

  ความร่วมมือสามัคคี ภาพรวมดีมากครับ

  ความศรัทธาของผู้คนที่มา มีความศรัทธาครอบครัวอาจารย์อุบล  

  และบ้านสวนพีระมิดมาก

  พิธีกรรม ผมไม่ค่อยทราบ

  อาหารเครื่องดื่ม ดีมากพอเหมาะครับ ผมชิมแต่ของหนัก (ข้าวเหนียวห่อ   ไม่ทันข้าวสวย)

  จัดสถานที่พอเหมาะ กินอาหารใต้ร่มไม้สดชื่นดี

  การแสดงบนเวที 4 ภาค ทำดีที่สุดแล้วและดีด้วย เพราะเวลาตั้งหลักน้อย

  ความรู้สึกด้านอื่น ๆ  ดีใจมากเลยครับ คืน27 นอนแล้วใจหาย...

  พึ่งมาได้ 3 วันเหมือนอยู่มานาน

  จะเสร็จงานกลับบ้านแล้ว...หรือ

  พอฝนตกหาที่หลบฝน...เป็นห่วงจะเก็บของกันอย่างไร

  ได้แต่คิด แต่ก็กลับก่อนเพราะค่ำมองไกลไม่ชัด... ย่าน

  ไม่ได้ลาอาจารย์กลับ แต่ก็บอกในใจ อาจารย์โปรดให้อภัยด้วยนะครับ

  จากการที่ช่วยอำนวยความสะดวกบอกทางรถเข้าออกบ้านสวน

  ทำให้ขับรถกลับบ้านสะดวกโยธินตลอดเส้นทาง

  คิดถึงอาจารย์อุบลอยู่ตลอด....... แต่ก็ยังกลัวอยู่ 

เข้ามาอ่านทุกคอมเมนต์เพราะรอคอยชมบรรยากาศของงานอยู่ ก็นึกภาพออกเพราะส่วนมากจะบรรยายได้ละเอียดจนมองเห็นภาพ ตอนนี้ก็รอชมคลิปอยากเห็นภาพจริงๆก็ได้แต่หวังว่าสักวันคงได้มาที่บ้านสวนจริงๆ ของคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ที่เมตตาและขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ได้มาร่วมบุญในครั้งนี้

คุณตาโต๊ะ

อ.อุบล ขอบคุณ

และ

อนุโมทนาบุญอันยิ่งใหญ่

ใจคุณเกินร้อยจริงๆ

ขนาดคุณกลัว อ.อุบล สุดขีด

คุณก็ยังอยากมาหา

อ.อุบล

และ

อยากทำ

งานทุกอย่างในบ้านสวน

ครั้งแรก

อ.อุบล ไม่ทราบว่า

คุณคือ ตาโต๊ะ

คิดว่า

ตาเก้าอี้เสียอีก

เพราะ

ตาโต๊ะ ในเวป

ดู สว.

แต่

ตาเก้าอี้ ยังดู

ย ม ส ว

(แปลกันเองนะ คนเขียนก็ไม่รู้เหมือนกัน)

และ

ขอบอก ณ ที่นี้เลยว่า

จากคำถาม

คาใจ

ที่หลายท่านถาม

อ.อุบล

ว่า

อ.อุบล

คิดได้ไง แล้วเอา

ผ้าแพรพรรณหลากสี

ม่านฟ้ามหานิพพานนี้ขึ้นไปแขวน

ได้อย่างไร เพราะ สูงมาก

และ

มันยิ่งใหญ่ ผ้าก็หลายผืน

(12 ผืน)

ยาวกว่าผืนละ 5-6 เมตร

แล้วติดตั้งยังไง

ถึงได้สวยงาม อลังการงานสร้าง

ขนาดนี้

ขอบอกว่า

พ่อหนุ่มเหลือน้อย

ผู้มีนามว่า

ตาโต๊ะ

นี่แหละ เป็นกำลังสำคัญ

อีกคนหนึ่ง ในคณะ

ติดตั้งทั้งหมด

6 คน

คือ

อ.มงคล คุณท้อป อ.อุบล

อยู่ชั้น 2 หน้าระเบียง

ส่วนคุณตาโต๊ะ

น้องโจ และ ลุงเบิ้ม

ขึ้นนั่งร้าน 3 หรือ 4 ชั้นจำไม่ได้

เพื่อติดตั้งผ้าติดกับเหล็ก

ที่ ยาก ที่สุด

คือ

ผ้าหลายผืน เนื้อผ้าหนักมาก

เพราะเป็นเนื้อซาติน

ต่วน มัน

แถมความยาวก็มาก

ความกว้างก็มาก

ต้องร้อยกับท่อ พี วี ซี 4 หุน 2 เส้นคู่

แล้วใช้เชือกโยง 5 ตำแหน่ง

แล้วใช้ท่อ พี วี ซี

ขนาดใหญ่

อีก 5 ท่อน ทำเป็น

ทางลาด เพื่อชักลอกเลื่อน

ขึ้นช้า ๆ 

คุณตาโต๊ะ โจ และ ลุงเบิ้ม

รับบทหนักที่สุด

เสี่ยงความสูง

รอบัญชาการ

จากท่านท้าวเวสสุวรรณ

ผ่านปาก อ.อุบล

อย่างเดียว

ขยับสีนี้ไปทางซ้ายที

ขวาที เพื่อให้ช่องไฟเท่ากันให้ได้

นั่งร้านก็ไปพอกับความกว้าง

จึงทำให้ทำงานลำบาก

แต่ด้วยความมุ่งมั่น

ของคุณตาโต๊ะ

เอ้ยตาเก้าอี้

และ

ทีมงาน

เป็นส่วนสำคัญส่วนหนึ่ง

และ

เสด็จพ่อ

ท่านช่วยด้วยพระองค์เอง

พร้อมบริวารอีกส่วนหนึ่ง

จึงทำให้สำเร็จ สวยงาม มีพลัง

ม๊าก

หนูดอกไม้ถ่ายรูปก่อนใคร

ตอนกลางคืนวันพุธหรือพฤหัส

จำไม่ได้แน่ วันที่เสร็จ

ปรากฎว่า

มีกลุ่มพลังงานสีขาว

กลุ่มใหญ่ ชัดมากที่สุด

พวยพุ่งขึ้นเป็นสาย

ขนาดยิ่งใหญ่

อยู่

ระหว่างกลาง

ผ้าที่แหวกออกจากกัน

คือผ้าถูกรวบไว้

2 ชาย

ด้านละ 6 ผืน

ตรงกลาง เป็นทางเข้า

วิหารชั้น 1

ตรงนั้นแหละ

คือ

ตำแหน่งที่หนูดอกไม้

ถ่ายรูปได้

เอาไว้ใครเจอหนูดอกไม้

ก็ลองเอารูปมาลง

ให้ชมกันได้นะ

แล้วคุณเอิ้น

ไม่เห็นมีรูปที่ถ่าย

ตำแหน่งเหล่านี้บ้างเลย

หรือ

ใครมี ก็เอามาแบ่ง

ชาวเกาะกันมั่งเน้อ

ด้านหน้าวิหาร ครับ

ขออภัยคุณเอิ้น

เห็นภาพหน้าวิหารแล้ว

ค ห 20 ค๊า

กระท่อมปิรามิด(ด้านหลัง) พร้อมนายแบบ นางแบบ กิติมศักดิ์

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศ เมื่อแรกก้าวเข้าไป

เริ่มจากรู้สึกถึงพลังของญาติธรรมจากทุกท่านที่มาร่วมงานมีความตั้งใจมากๆ รู้สึกถึงพลังที่แน่นมากๆมาจากพิธีเมื่อไปยืนใกล้ๆ 

2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

สวยงามมากคับสวยงามจริงๆเลยขอบอกออกจากใจจริงดอกไม้วันนี้สวยงามมากเป็นพิเศษเลยคับ

3.พลัง ที่สัมผัสได้

พลังที่สัมผัสได้คือตอนคุณประทีบทำพิธีขนลุกแทบจะตลอดเวลาโน้มจิตไปตามพิธีแต่แปลกไม่ร้องไห้เหมือนตอนยกสมเด็จองค์ปฐมขึ้นองค์มหาพีระมิด

 4. การเตรียมงานความร่วมมือ ร่วมใจ ความสามัคคี 

ขอบอกว่าเห็นถึงความรักบ้านสวนของพี่น้องบ้านสวนได้เลยว่ารักและสามัคคีกันมากเลยคับ 

5.ความศรัทธาของผู้มา คิดว่ามากัน เพราะ ศรัทธา หรือ ว่า อยาก

คิดว่าทุกท่านที่มาล้วนมีความศรัทธาในพระพุทธเจ้าและบ้านสวนพีระมิดทุกท่านอยู่แล้ว

6.พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน

ในส่วนตัวไม่ค่อยรู้เรื่องพิธีกรรมมากนะคับ

7. อาหาร เครื่องดื่มอร่อยไหม เพียงพอหรือไม่

ไอติมอร่อยมากขอบอกและอาหารเครื่องดื่มเยอะแยะมากมายไปหมด

8. การจัดสถานที่ต้อนรับเพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

เหมาะสมคับแล้วมีที่จอดรถดีสถานที่ทานข้าวดีสถานที่จัดพิธีพร้อมคับผม

9. ผู้ร่วมออกร้านโรงทาน เรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้

ตลอดจนชนิด ประเภท ของอาหาร ความ อะ หย่อย ฯลฯ

ไอติมคับอร่อยมาก

10. การแสดง บนเวที 4 ภาค ความสวยงาม 

พร้อมเพียงของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

ลูกบ้านสวนมีใจรักในบ้านสวนมากการแสดงนั้นออกจากใจจริงและจริงใจมีความตั้งใจในการแสดงมากคับ

11.ความรู้สึกด้านอื่นๆที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจ จนสำลักออกมาน่ะ 

ที่มันอัดอั้นจนจะสำลักอยู่แล้วถ้าไม่ได้พูดนะ คือ

เห็นความสามัคคีลูกบ้านสวนดีมากรู้สึกดีใจมากที่อ.อุบลยิ้มไม่หยุดเลยยิ่งตอนเต้นร่วมกันนะสวดยอดมันมาก ขอบอก

"..สร้างถวายในหลวง พระเจ้าอยู่หัว    

สร้างบุญใส่ตัวเป้นมหาบุญยิ่งใหญ่

เชิญพี่ เชิญน้อง เพื่อนพ้องชาวไทย 

อยู่ใกล้ อยู่ไกล มาออกแรงกายสร้างพีระมิด.."

ทุกคนยกมือเหนือหัว โดยพร้อมเพรียง 

แถมท่อนจบ ก็ทำท่าสามเหลี่ยม

เป็นท่าพีระมิดโดยมิได้นัดหมาย

ทำเอาทีมบุญของ ท่าน อ.ประทีป งงกันใหญ่ 

เห็นสีหน้า แววตาแล้วคงคิดว่าเป็นท่าที่พวกเราซ้อมกันมา

แท้จริงทุกคนทำออกมาจาก

ส่วนลึกของหัวใจที่มเป้าหมายเดียวกัน

คือองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเรา

เห็นด้วยเหมือนกับคุณตุ้ยคับ

ขออภัยคุณเอิ้น

เห็นภาพหน้าวิหารแล้ว

ค ห 20 ค๊า

อาจารย์คร้าบ ผมไม่อยากเป็นขี้กลากขึ้นหัวอีกรอบ นะคร้าบ ไม่กล้ารับคำนี้จริงๆ ครับ

T T

บายศรี สุดอลังการ พร้อมนายแบบ

จ๊ากก น้องเอิ้น ลดขนาดไซส์ภาพ ความคมชัด ซะจนนายแบบซึ่งปกติ หน้าตาดีมาก มองเป็นคนแก่ไปเลยนะ ฮ่าๆๆ โทษคนอื่น โทษภาพอีก

นี่คือ

พ่อใหญ่ธนา

หรอกหรือนี่ คิดว่า

พี่ชายฝาแฝด

ซะอีก

  กราบขอบคุณอาจารย์อุบลมากครับ ที่กรุณาให้โอกาสทำงานใหญ่ 

  ผมแปลได้แล้วครับ ตามที่อาจารย์ว่า     ย ม ส ว

  " ยิ้ม มาก สว่าง ไสวมาก "

  สาธุ  สาธุ  สาธุ

ครับๆ พี่ธนา ยอมรับผิดทุกประการครับ 55+ มาดู พี่แมวคนสวยของเราดีกว่าที่ตำแหน่งลงทะเบียน ความสวยอาจจะลดลงนิดนึงนะครับ เพราะพี่แมว ทำงานหนักมากๆ (สังเกตุจากขอบตาครับ)

ขออนุญาติ  อ.อบล ก็อปข้อความของคุณเกดมาไว้ห้องนี้ให้นะคะ

ความเห็นที่ 3233 (1566457)
นิพาดา กะตะศิลา	ก่อนอื่นต้อง ขออนุโมทนาบุญกับ ทุกท่านที่ได้ร่วมงานยิ่งใหญ่ครั้งนี้ สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ เกดก็อยากเล่าค่ะ ตั้งแต่เมื่อวาน ที่กลับมาแล้วแต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง คือว่า " เล่าไม่ค่อยเก่ง แต่ ... รักหมดใจ  " เย้ว เย้ว เล่าดีก่า เริ่มจากความภาคภูมิใจที่ได้ไปร่วมงานนี้นะค่ะ ตั้งแต่เข้ามาถึงลงจากรถ พี่สิทธิ์ หรือพี่ตัวเล็ก ก็ไม่รู้ค่ะ แหะๆ จำม่ะได้ค่ะ ยกกระเป๋าให้เกดด้วย ขอบพระคุณมากๆค่ะ แต่ตอนกลับเป็นพี่สิทธิ์ค่ะ กางร่มให้ด้วย อันนี้ จำได้ค่ะ แล้วก็คุณโจช่วยเกดถือกระเป๋า ไปที่พัก ขอบคุณอีกเช่นกันค่ะ พี่ น้อง ทุกคน น่ารักมาก ไม่เคยรู้จักกัน ก็ทัก และยิ้มให้กันตล๊อด ตล๊อด เลยค่ะ ยิ่งภูมิใจและ ปิติมาก ก็ตอนที่พี่ น้อง บ้านสวนเราสามัคคีร่วมกันเต้นเพลง เชิญสร้างมหาพีระมิด ทั้งที่พระพิรุณโปรยปรายลงมา ให้เราพอหายร้อน และแม้กระทั่งพี่ตฤณ ก็อุ้ม น้องอาสาฬห ลงมาร่วมเต้นด้วย แล้วพอถึงตอนที่ร้องว่า " พระเจ้าอยู่หัว " เกดน้ำตาคลอเบ้าเลยค่ะ เต้นกี่รอบ ก็คลอ ตล๊อด ตล๊อดค่ะ และก็ทำให้แขกที่มาร่วมงานด้วย (กลุ่มคุณประทีป ) เห็นถึงความรัก ความสามัคคี ของลูกบ้านสวนเรา และก็อีกหลาย เรื่องเลยค่ะ มาเล่าความฮา กันดีก่า 5555555555555555+ อุ้ย! หัวเราะก่อนไม่ดัง เดี๋ยวรอหัวเราะที่หลังดีก่า คือว่าการแสดงแต่ละชุด สวยงามมากค่ะ ทั้งภาคเหนือ ภาคอีสาน และ ภาคใต้ อันนี้ ไม่แน่ใจค่ะ อิอิอิ แต่เกด ชอบตรงที่ อ.แม่ บอก ภาคใต้นี้ เป็นพวกที่ประมาณว่าชาติที่แล้วเคยอยู่ด้วยกัน แล้วเพิ่งหากันเจอที่บ้านสวนเลยทำให้มาเต้นรวมกันที่ ภาคใต้ แต่ อ.แม่ พูดฮากว่านี้อ่ะค่ะ เกดบอกไม่ถูก ส่วนชุด  " แหย่ไข่มดแดง " อันนี้ เหนือ คำบรรยายค่ะ เกดได้เห็นตัวตน ที่แท้จริงของแต่ละคน จากที่เห็นแต่ในคลิป เรียบร้อย กันมากกกกกกก ท่าเหย่ไข่ของพี่ตัวเล็ก ก็เหลือเกิ้น ทำเอารุ่นป้าเตือนใจหายใจคว่ำหมด แต่สิ่งที่ทำให้เกด ตะลึง.. ตะลึง.. ตะลึง ตะลึง ตึง ตึง ก็คือ คุณน้องท๊อปของเรานี้เอง แหม.......ทำไปได้ ใครที่ไม่ได้ไปรอดูเอาเองนะจ๊ะ ส่วนพี่ตุ้ย พี่สุ และอีกหลายๆ พี่ ก็รำกัน สวยงามมาก เชิดหน้าชูตาให้ชาวบ้านสวนเป็น อย่างดี รวมถึงทีมของเด็กๆ เก่งมากค่ะ น่ารักกันทุกคน ส่วนภาคใต้ มีคอนเซปว่า " เน้นฮา ค่ะ ไม่เน้นสวยงาม " 5555555555555555555555555555555555+ พอก่อนแล้วกันค่ะ เล่าไม่ค่อยเก่ง เล่าหมดเดี๋ยว พี่คนอื่นไม่มีเรื่องเล่า เกดขอส่งบุญกุศล ที่เกดได้รับในงานบวงสรวงครั้งนี้ เกดได้รับเท่าใด เกดขอ ให้กับท่านที่ได้อ่าน ข้อความนี้ทั้งหมดค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ
ผู้แสดงความคิดเห็น นิพาดา กะตะศิลา (tee-ged-at-hotmail-dot-com) วันที่ตอบ 2011-08-29 23:38:40

ความเห็นที่ 3236 (1566463)
นิพาดา กะตะศิลา	ขอต่ออีกหน่อยค่ะ เพิ่งนึกได้เดี๋ยวลืม เกดชอบพิธีกร ทั้ง 2 ท่านมากค่ะ ฮาได้ใจจริงๆ พิธีกรประจำ บ้านสวนพีระมิดก็คือ พี่ธนาและพี่โจ (แว่น) นั่นเองค๊า... แล้วอีกอย่างก็คือ อ.แม่ขา เกดอ่ะเป็นคนที่กลัวการพูดไมค์มาก แต่ถ้าร้องคาราโอเกะก็อีกเรื่องค่ะ  เกดอยากเล่าเป็นธรรมทาน นะค่ะให้นั่งเล่าเฉยๆ อ่ะได้ค่ะ แต่ถ้าให้พูดไมค์หล่ะก็ขอเดิน หนีก่อนแล้วกันค่ะ และแล้วท่านก็จัดสรรให้เกดเดิน เข้าไปหาพี่เกสร ซึ่งพี่สร นวดขาให้อ.แม่อยู่ แล้วอ.แม่ก็ถามเกดว่าเป็นไงบ้าง เกดก็เล่าให้ฟัง และแล้ว อ.แม่ก็ให้เกดไปพูดกับพี่ธนา ซึ่งต้องพูดออกไมค์ แล้วเหนือไปกว่านั้น อ.แม่ประกาศบอกพี่ธนาว่าจะส่งสาวสวยไปหา เฮ้อ... คนเห็นเค้าจะผิดหวังแค่ไหนอ.แม่ทราบมั้ยค๊า..... แล้วมากไปกว่านั้น คนอื่นเค้าพูดไมค์กันอยู่ข้างล่าง พิธีกรทั้ง 2 ก็จัดให้เกดอีก ขึ้นบนเวทีซะเลย ใจเกดนี้ จากที่อยู่บน น... ดีๆ ไปตกอยู่ ตาตุ่มซะงั้น พูดไปเสียงก็สั่นไป แค่นี้แหละค่ะ ที่อยากเล่า ลาแล้วค่ะ นอนหลับฝันดีทุกท่านค่ะ
ผู้แสดงความคิดเห็น นิพาดา กะตะศิลา (tee-ged-at-hotmail-dot-com) วันที่ตอบ 2011-08-29 23:51:29

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ  สาธุ สาธุ  สาธุ

ขอเล่าตั้งแต่วันขออนุญาตและอนุญาติใหัเข้าในวันสมโภชน์องค์พระปฐม

ตอนรอว่าจะได้รับอนุญาตหรือเปล่า กังวลมากกลัวไม่ได้ไป แต่จิตบอกว่าไดัไปเที่ยงๆจะรู้ รอจนเที่ยงก็ไม่มีคำตอบก็คิดว่าคงไม่ได้ไปแล้วก็เลยปลอบตัวเองว่าไม่เป็นไรโอกาสหน้ายังมี ถ้าวาสนาเรามีคงได้ไป  พอบ่ายโมงกว่าได้คำตอบว่าได้ไป ดีใจมากรีบไปบอกแฟนว่าได้ไปแล้ว  แต่อุปสรรค์ยังมีอีกแฟนดูยังไม่ครบ9ตอน แฟนก็บอกว่าไมเป็นไรไปส่งแล้วไม่ต้องเข้าก็ได้ อุปสรรค์ยังไม่หมดแค่นั้น วันนั้นเป็นวันหยุดแฟน แต่เพื่อนให้ช่วยทำงาน แฟนบอกไม่ได้จะไปต่างจังหวัด แล้วเพื่อนคนนั้นดันทิ้งงานไปดื้อๆแล้วจะทำไงดีล่ะแฟนต้องไปทำงาน  แต่พระยังเข้าข้าง แฟนก็ให้เพื่อนไปทำงานเช้ามารับกะก่อน 2 ชม.  ออกจากระยองตี5.30 กลัวไม่ทัน พิธี9.09น.แฟนขับรถไวจนลูกบอกว่าทำไม่วันนี้พ่อข้บรถไวจัง ไม่ทันอยู่ดีไปถึง เกือบ10โมงคิดว่าเสร็จพิธีแล้ว

แต่พี่ๆที่เป็นจราจรก็น่ารักบอกว่ายังไมเสร็จ กำลังจะเข้าพิธีสมโภชน์และบอกสถานที่ลงทะเบียน ลงทะเบียนเสร็จพอดีพิธีเรื่ม(ขอบคุณพี่ๆจราจรค่ะ)

1.ก้าวแรกที่เข้ามากลัวโดนดุเพราะมาไม่ตรงเวลา 9.09

2.มาเป็นครั้งแรกแต่ศรัทธาแรงกล้า อยากทำแบบนี้มาตั้งนานแล้ว ช่วยชาติ-ศาสนา-ในหลวง

3.ยังปกติอยู่ย้งไม่มีสัมผัสเพราะยังตื่นเต้นอยู่ที่ได้มาร่วมงาน

4.คงไม่ต้องพูดถึงความพร้อมเพรียงแค่ดูในเว็บพลังศรัทธาของทุกคนก็เกิน100%

5.ศรัทธาและศรัทธาต่อพระพุทธเจ้า หลวงพ่อปาน หลวงพ่อฤษีลิงดำ ท่านท้าวเวสสุวรรณ สิ่งศักสิทธิทุกพระองค์ อ.อุบลทีทำให้คนชั่วกลับใจคนดีทำดีๆๆยิ่งขึ้น

6.พิธีละเอียดมากไม่ตกหล่นเลย

7.อาหารอร่อยมากและอิ่มมากๆๆเพราะลูกกินไม่หมดแม่ก็เลยรับผิดชอบแทน

กลัวลูกถูกทำโทษ

8ทุกอย่างลงตัวสำหรับสถานที่

9.สำหรับท่านที่จัดอาหารต้องขอขอบคุณมากที่มีอาหารเลิศรสให้ได้อิ่มท้องกัน

10.ขอบคุณอ.อุบลที่สามารถทำให้ทุกภาคร่วมกันบนเวทีแสดงหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคนไทยจะร้กกันเหมือนวันนี้พ่อหลวงของพวกเราจะได้ยิ้มเสียที

11.บ้านพีระมิดเป็นอีกหนึ่งตัวอย่างที่ทำความดีเป็นรูปมธรรมและทำให้ชาวโลกได้รู้ว่าทำดีได้ดีทำชั่วผลเป็นอย่างไรบ้าง

เหตุดี ผลดี

เหตุชั่ว ผลเป็นอย่างไรคิดกันเอาเองค่ะ

หมายเหตู อยากให้เขียนเป็นหนังสือและเป็นวิชาบังคับในชั้นเรียน

ความรู้สึกของภา มาถึงบ้านสวนวันเสาร์ตอน สี่โมงเย็น

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศ เมื่อแรกก้าวเข้าไป  รู้สึกประทับใจตื่นเต้นภาพที่เห็นสวยงามมากค่ะดอกไม้สวยมีชีวิตชีวา ฉากด้านหน้าผ้าสีแดง ขาว น้ำเงิน เหลือง ทำให้รู้สึกรักชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์มากๆๆ ค่ะ

2 ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกใด้  มีความรู้สึกว่ามีความสุขมากที่ใด้รู้จักบ้านสวน ความมีน้ำใจของญาติธรรมทุกท่าน

3 พลังที่สัมพัสใด้  เกิดปิติตอนร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี ขนลุกตลอดและร้องให้ปิติสุขใจจริงๆๆ 

4. การเตรียมงานความร่วมมือ ร่วมใจ ความสามัคคี  ลูกบ้านสวนทุกคนมีความสามัคคีกันดีมากค่ะ ขนาดไฟดับยังช่วยกันทำงานไม่หยุดเลยค่ะ( เปิดไฟฉายหั่นเฉาก๋วย นำทีมโดยคุณตุ้ย )

5.ความศรัทธาของผู้มา คิดว่ามากัน เพราะ ศรัทธา หรือ ว่า อยาก

มากันด้วยศรัทธาจริงๆค่ะดูจากใบหน้าของทุกคนแล้วยิ้มแย้มแจ่มใสมากค่ะ มีน้ำใจดี

6.พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน  รู้สึกว่ามันเยอะมาก  มีแอบเคลิ้มหลับ แต่ก็ตื่นทันโมทนาทุกครั้ง  แต่โดยรวมก็สุขใจ ละเอียดมาก

7. อาหาร เครื่องดื่มอร่อยไหม เพียงพอหรือไม่  บอกใด้คำเดียวว่ามากมาย อะหยอยมาก แต่ทานใด้ใม่กีอย่างเพราะอิ่มบุญ  อาทิ สลัดผักผลไม้รวม ขนมจีน ผัดไท เฉาก๋วย ขนมเทียน เเกงหน่อไม้ มากมายบรรยายไม่หมด

8. การจัดสถานที่ต้อนรับเพียงพอ เหมาะสมหรือไม่ 

สถานที่เพียงพอค่ะอบอุนดี บรรยากาศก็ดี ชาวบ้านสวนใส่เสื้อสีแดง ฝ่ายคุณประทีบใส่เสื้อสีเหลือง ช่างเป็นเมืองที่น่าอยู่มากค่ะ  ชาวเหลือง แดงรักใคร่ปรองดองกัน  ธรรมะจักสรรจริงๆๆนะค่ะ

9 การแสดงบนเวที  แสดงใด้ดีมากๆนะค่ะ  ทุกคนใจเกินร้อย  ทุกอย่างเลยออกมาดีมาก 

ขอบคุณพี่รุ้งนะค่ะแต่งหน้า ให้ทุกคนสวยมาก  ขอให้น้องเบส หายไวๆ

กราบขอบพระคุณพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ท่านท้าวเวสสุวรรณ ท่านฤๅษีลิงดำ เทปสฟิง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์  อาจารย์อุบล -มงคล  น้องท้อป

และขอขอบคุณญาติธรรมบ้านสวนทุกท่านที่เตรียมงาน 

สาธุ  สาธุ  สาธุ

นมัสการองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์

องค์หลวงพ่อปาน หลวงพ่อพระราชพรหมยาน

สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิดทุกพระองค์

องค์ดตาจินิน องค์ฟาโรห์ของอียิปต์

ท่านท้าวมหาราชทั้งสี่ เทพบริวาร

และท่านอาจารย์มงคล-ท่านอาจารย์อุบล

ที่เคารพอย่างสูงครับ

 ****************************************************************  

ผมขอเล่าบรรยากาศของงานสมโภชสมเด็จองค์ปฐม

และประสบการณ์ที่ได้รับจากการไปร่วมงาน ดังนี้ ครับ

**************************************************************** 

สัปดาห์ที่แล้ว แม้จะได้เห็นเค้าโครงการจัดสถานที่บ้างแล้ว

แต่พอรถของคุณนกที่กรุณาให้ติดรถมาด้วย

เลี้ยวเข้ามาในบ้านสวน ก็เห็นถึงการประดับตกแต่งสถานที่

ที่สวยงามเพิ่มเติมขึ้นมากมาย

โดยเฉพาะสีธงชาติของผ้าที่ประดับสถานที่

ซึ่งเป็นการยืนยันถึงปณิธานของการตั้งบ้านสวนพีระมิด

ของท่านอาจารย์ทั้งสองที่ทำทุกอย่าง

เพื่อ

ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์

สำหรับผม บ้านสวนพีระมิดเปลี่ยนแปลงมากมาย

เปลี่ยนแปลงรวดเร็วมาก เมื่อเทียบกับภาพเดิม

แรกเริ่มของการตั้งบ้านสวน

ซึ่งผมต้องขออนุโมทนาบุญกับทุกท่าน

ที่ได้ร่วมสร้างบุญสร้างบ้านสวนฯตั้งแต่เริ่มแรก

จนบ้านสวนมีสถานที่ร่มเย็น มีสิ่งปลูกสร้างที่สะดวกสบาย

เป็นวิหารทานให้ลูกหลานบ้านสวนรุ่นหลัง

ได้มีโอกาสได้ทำบุญใหญ่มาตลอด

จนถึงงานสมโภชสมเด็จองค์ปฐมท่านในครั้งนี้ครับ

ผมยอมรับครับว่า

ไปบ้านสวนพีระมิดของท่านอาจารย์ทั้งสองครั้งนี้

รู้สึกขนลุกตลอดและขนลุกมาก แม้กระทั่งกลับมาถึงบ้านแล้ว

หากนึกถึงสมเด็จองค์ปฐม ครับ

และจากความพร้อมของสถานที่จัดงาน

ความพร้อมและเพียงพอของอาหารที่หลากหลายและอร่อย  

การให้บริการด้วยใจจากเจ้าของซุ้มอาหาร

การต้อนรับแขกด้วยความเอื้ออาทร และอบอุ่น

การร่วมกันจัดงานและการแสดง 4 ภาค

ของลูกหลานโดยเพิ่งมาซ้อมกันเมื่อวันเสาร์

รวมทั้งการร่วมแรงร่วมใจกันตัดและขุดตอขนุนข้างโรงทาน

ที่แม้จะหนัก แต่เราก็สามารถช่วยกันยกและเคลื่อนย้ายได้

เพื่อให้มีเนื้อที่พอกับการสร้างห้องน้ำของบ้านตัวอย่าง

อันเป็นสิ่งที่ลูกหลานบ้านสวนรวมทั้งผมด้วยใฝ่ฝันที่จะได้ขุดครับ

เพราะท่านอาจารย์อุบลบอกว่าเจ้ากรรมนายเวรชอบมาก

คนที่ขุดจะพ้นทุกข์โศก ปัญหาหนี้สิน เมื่อเช้าวันที่ 28 ครับ

ผมเองยังไม่เคยลงมือขุดตอเลย

คืนวันที่ 27 นอนอยู่ที่ด้านหน้าปิรามิดองค์ใหญ่ 

ก็คอยเงี่ยหูฟัง และคอยชำเลืองดูว่า

ยอดขนุนข้างโรงทานยังอยู่หรือเปล่า

ความพยายามดั้นด้นของญาติธรรมที่เดินทางมาไกล

เพื่อมาร่วมงานครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน

หรือแม้แต่ผู้ที่เปลี่ยนใจไม่มาร่วมงาน

เพราะดูรายการไม่ครบ 9 ตอน

ล้วนแล้วแต่แสดงให้เห็นถึง

ความสามัคคี ความเชื่อ และความศรัทธา

ของลูกหลานบ้านสวนฯ ที่มีต่อท่านอาจารย์อุบลทั้งสิ้นครับ

สำหรับในเรื่องการบวงสรวงนั้น

ผมเองก็ดีใจที่เป็นไปด้วยดีไม่มีอุปสรรค

ลูกหลานบ้านสวนทั้งที่มาประจำ

ไม่ประจำ หรือที่เพิ่งเดินทางมาครั้งแรก

ทุกคนกับคณะญาติธรรมจากคณะพรหมโลกของคุณประทีป

ร่วมกันถวายวิหารทานและทานต่าง ๆ โดยพร้อมเพรียงกัน

(หากถวายพร้อมกันครั้งเดียว จะสามารถประหยัดเวลาได้มาก)

สิ่งที่ประทับใจมาก ของการมาบ้านสวนพีระมิดทุกครั้ง

นั่นคือ ความเมตตาจากท่านอาจารย์มงคล-ท่านอาจารย์อุบล

มิตรภาพดี ๆ จากชาวบ้านสวนทุกคน

การไหว้ทักทายกันโดยไม่ถือตัว

รวมทั้งรอยยิ้ม และความช่วยเหลือ ที่มีให้แก่ผู้มาเยือน

ซึ่งผมคิดว่า หลายท่านที่เพิ่งมาบ้านสวนฯ

คงได้สัมผัสและรับรู้กันแล้วว่า ที่ผมกล่าวนั้นไม่ได้เกินจริงเลย

ผมคิดว่า ไม่ต้องไปหาสวรรค์ที่ไหนบนโลกสมมตินี้

แต่ที่บ้านสวนพีระมิด นี่แหละครับ คือ สวรรค์ ที่ผมสัมผัสได้

นอกจากนี้ในวันงาน เมื่อ มีการร่วมกันรำ เต้น กันในเพลงชวนไปสร้างพีระมิด

ช่วงที่มีเนื้อร้องว่า "สร้างถวายในหลวง พระเจ้าอยู่หัว"

ท่านอาจารย์ได้ร้องนำและให้พวกเราร้องกัน ดัง ๆ

ก็ขนลุกและปีติไปตาม ๆ กัน

ซึ่งเพลงนี้ท่านอาจารย์ให้พวกเราร้องซ้ำถึง 2 ครั้ง

ซึ่งผลที่เกิดขึ้น คือ เกิดปาฏิหาริย์

ที่ทำให้หลายคนหายจากอาการเจ็บป่วยตามที่ได้เล่ากันแล้ว

 หลังจากนั้น ท่านอาจารย์ก็ได้ถามชาวบ้านสวนทุกคนสรุปรวม ๆ ว่า

ยังผิดศีลห้า ยังนินทา ยังเล่นหวยอยู่หรือไม่

เมื่อได้รับคำตอบจากพวกเราว่า ไม่

ท่านก็อวยพรให้ทุกคนเป็นพระโสดาบัน เรื่อยไป จนได้ไปนิพพานในชาติปัจจุบัน

ผมขอกราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์

ท่านอาจารย์มงคล ท่านอาจารย์อุบล และคุณท็อป

ที่ให้ผมได้มีโอกาสมาทำบุญที่บ้านสวนฯ

ขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่ช่วยผมและทีมงาน

รำโปงลางถวายสมเด็จท่านได้สำเร็จ

ซึ่งต้องขอบคุณคุณหมอโซนี่และภรรยา  คุณสุ คุณโหน่ง

ที่ให้โอกาสได้ผมร่วมรำในงานสมโภชครั้งนี้

ขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์

ที่ช่วยให้อาการเจ็บป่วยของผมเบาลง

สำหรับตาที่บวมและอาการร้อนใน

หลังจากออกไปร่วมร้องและเต้นในเพลงชวนไปสร้างพีระมิดครับ

ขอขอบคุณ คุณนก ที่ให้ผมติดรถทั้งไปและกลับครับ

และชาวคณะโปงลางทุกคนที่ร่วมแรงร่วมใจกัน

ให้คำแนะนำกันอย่างไม่ย่อท้อ

โดยเฉพาะคุณสุ ซึ่งเป็นผู้ริเริ่มการรำนี้

ก่อนมาวันงานก็นอนไม่ค่อยหลับ

สาเหตุหนึ่งอาจเพราะกลัวทรงผมที่เซ็ตไว้เสีย

จนไม่กล้านอนหรือเปล่าก็มีทางเป็นไปได้

 ที่สำคัญ ผมเพิ่งมาทราบภายหลังจากคุณโอ๋ว่า

ท่านอาจารย์ทั้งสอง ในวันงานสมโภช

ท่านไม่ได้รับประทานอาหารกลางวันตรงเวลา

เพราะต้องต้อนรับแขกและดูแลการจัดงานให้เรียบร้อยครับ

ผมขออนุโมทนาบุญกับท่านอาจารย์ทั้งสองและคุณท็อป

ท่านผู้มาร่วมงาน ออกร้าน ช่วยงานทุก ๆ คน

คุณตั้ม คุณเบน คุณเอก และอีกท่านหนึ่งที่เป็นผู้หญิง

ที่ขออภัยที่จำชื่อไม่ได้ ที่เป็นธุระหาน้ำเย็น ๆ ให้ได้ดื่มกัน

อนุโมทนาบุญกับธรรมทานจากทุกท่าน

และรูปงานสวย  ๆ จากน้องตุ้ยและน้องเอิ้นด้วยครับ

และขออนุญาตคัดลอกรูปด้วยนะครับ สาธุ

กราบอนุโมทนาสาธุ กับทุกท่านด้วยค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ

หายเหนื่อยกันแล้วยังจ๊ะ

ลูกบ้านสวนพีระมิด

ถ้าหายแล้ว

ให้รีบมารายงานตัว

ต่อ

เสด็จพ่อ

ท่านท้าวเวสสุวรรณ

ด้วยการ

เล่าเรื่องบรรยากาศ

ในกระทู้นี้กัน

ด่วน

นะจ๊ะ เสด็จพ่อบอก

ข้าจะคอยดู

ใจ

พวกเอ็ง

ใครที่ใจเย็น

ข้าจะจัดโชคลาภ

ความสมปรารถนา

แบบ

ใจเย็นให้

(คือได้ทีหลังคนอื่น ได้ช้าๆ)

คนไหนใจร้อน

ก็เอาไปแบบเร็วๆหน่อย

พวกไม่มารายงานตัว

ก็ยังไม่ต้องเอา

นะจ๊ะ

ท่านพ่อ

ฝากบอกจ๊า

กราบแทบพระบาทสมเด็จองค์พระปฐม องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์

กราบขอบพระคุณท่านอ.อุบลและครอบครัว รวมถึงพี่น้องบ้านสวนฯทุกๆท่านที่มาช่วยกันบรรยายทุกเรื่องราวได้อย่างละเีอียดทุกแง่มุม และมีภาพมาประกอบให้ชาวเกาะได้ร่วมทึ่งและตะลึงกับความงามและความอลังการของหลายๆพื้นที่ในบ้านสวนฯ ด้วยค่ะ

ผ้าม่านฉัพพรรณรังสี ดูสวยงาม ยิ่งใหญ่และอลังการมากๆค่ะ ตอนที่เห็นรูปก็แอบคิดอยู่ว่า โอ้วว..สูงขนาดนี้ขึ้นไปติดตั้งได้อย่างไรเนี่ย แล้วก็ได้มารับความกระจ่างจากที่อาจารย์เมตตาเขียนอธิบายและที่สำคัญ งานนี้ท่านท้าวเวสสุวรรณเมตตามากำกับฉาก และบัญชาการด้วยพระองค์เองเลยทีเดียว สาธุ

ส่วนเวทีการแสดงก็ดูยิ่งใหญ่มาก นึกว่ายกเวทีคอนเสิร์ตมาจากอิมแพค อารีน่า มาตั้งไว้ที่บ้านสวนฯเลยนะคะเนี่ย.. มิน่าล่ะ คุณท็อปถึงได้มาร่วงวงแหย่ไข่มดแดง กะเค้าด้วย สงสัยจะกลายเป็นนักแสดงหน้าใหม่ ที่ขโมยซีนสุดๆ เพราะใครๆก็พูดถึงและอึ้งกับความสามารถพิเศษของคุณท็อป อิอิ

อาจารย์ขา ชาวเกาะตาดำๆทั้งหลาย จะมีบุญได้ชมและได้ฮา จนน้ำตาเล็ดบ้างไหม๊หนอ..

กราบขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ สาธุ..

ส่วนชุดของหนุ่มสาวโปงลาง ก็ดูเป็นมืออาชีพมั่กๆ แค่เห็นชุดก็น่าจะรับประกันคุณภาพของการแสดงได้เป็นอย่างดีแล้วนะคะเนี่ย..

วันนี้ได้อ่านจนจุใจเลย มีหลากหลายเรื่องราวที่ชวนประทับใจ ซึ้งใจ และสัมผัสได้ถึงพลังแห่งความรัก ความผูกพันและความสามัคคีที่พี่น้องทุกคนมีให้ต่อกัน ยิ่งได้มาอ่านที่พ่อใหญ่บรรยายถึงบรรยากาศที่อ.อุบลและอ.มงคล มานั่งพูดคุยกับพี่น้องบ้านสวนฯแล้ว ก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นเหมือนคนในครอบครัวมานั่งคุยกัน.. อ่านแล้วก็อยากจะมีุบุญได้ร่วมวงสนทนากับเค้ามั่งจังเลยหน๊อ.. (คงต้องมีซักวัน..ล่ะเน้อ)

ขอบคุณคุณพี่สุ มากๆค่ะ ที่ถึงแม้จะเข้าเว็บไม่ได้ แต่ก็ไม่ลดละความพยายามที่จะนำบุญมาฝากชาวเกาะคนไกลอย่างพวกเราด้วย ซึ้งใจเป็นที่สุดค่ะ แล้วก็ขอบคุณ คุณตุ้ยด้วยนะคะ ที่มา่ช่วยส่งสาส์นแทน..

อนุโมทนาในทุกๆบุุญกับท่านอ.อุบล

และครอบครัว คุณพี่สุ และพี่น้อง

บ้านสวนฯทุกๆท่านเลยนะคะ

สาธุ สาธุ สาธุ

ทายซิ ใครเอ่ย

ขออนุโมทนากับท่านอาจารย์อุบล และครอบครัว

พี่น้องลูกหลานบ้านสวนพีระมิดทุกท่าน

และผู้มีจิตศรัทธาต่อบ้านสวนพีระมิดอาจารย์อุบลทุก ๆ ท่าน

เห็นภาพแล้ว เหนือคำบรรยายทุกอย่างเลยคะ

สวยมาก ๆ ๆๆ จริง ๆ สมพระเกียรติพระพุทธองค์และอาจารย์อุบล

ดูแล้วมีความสุขมาก ๆ คะ อ่านบรรยากาศที่หลายท่านเขียนมา

แล้วอยากดูคลิปบรรยากาศในงานมาก ๆ คะ อยากดูพิธีการ

และการแสดงต่าง ๆ ด้วย ทุก ๆ ท่าน ดูสวยงาม กันทุกคนเลยคะ

หลายคนที่มา ก็สมควรมีบุญไปได้ร่วมงานบุญใหญ่เช่นนี้จริง ๆ

เพราะตั้งใจช่วยงาน อย่างเกินร้อย แม้ไม่เคยทำมาก่อน แต่ก็พยายามจนสวยได้

งานหนัก ๆ ก็ร่วมด้วยช่วยกันจริง ๆ ขออนุโมทนากับทุกท่านคาราวะด้วยใจจริงเลยคะ

พระพุทธองค์ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ก็เมตตาทุก ๆ คน มากเหลือเกิน

พระเมตตาของพระองค์ และอาจารย์อุบล

แผ่ไปทั่วไพศาล หาที่เปรียบไม่ได้จริง ๆ สาธุ ๆๆ คะ

ซ้อมรำกันอย่างขมักเขม้น

ข้าจะจัดโชคลาภ

คนไหนใจร้อน

ก็เอาไปแบบเร็วๆหน่อย

-*-*-*-*-*-*-

อ.อุบล คะ

แมวก็ไม่ได้ใจร้อนค่ะ

แต่ อนิสงค์

เกิดตั้งแต่กลับ

ถึงบ้านแล้วนะคะ

แม่สามี ให้แหวนทอง 2 วง

ในคืนนั้น

พอเช้า

แม่ตัวเอง โอนเงินให้ใช้

10,000 บาท

ซึ่งปฏิเสธการรับ

ทั้ง 2 กรณี

แต่ไม่เป็นผล

แม่..ร้องไห้

บอกว่า

ให้แม่เป็นฝ่ายให้แมวบ้าง.

เป็น..งง.. ค่ะ

ทั้งนี้

ขอกราบพระบาท

สมเด็จองค์ปฐมฯ

และสิ่งศักดิ์สิทธิ์

ทุก ๆ พระองค์ที่เมตตา

กราบเท้าขอบพระคุณ

อ.อุบล แห่งบ้านสวนพิรามิด

ที่เมตตา สั่งสอน

ในคุณงามความดี

วัตถุสิ่งที่ได้รับ

ถึงมีค่าน้อยนิด

แต่

รู้ได้ว่า..เป็น ปฏิหารย์

แต่สำหรับ จิตใจ

ต้องขอบพระคุณมาก ๆ ค่ะ

ที่ให้ พลัง มากมาย

แมว

รัก

บ้านของเราค่ะ

บ้านสวนพิรามิด

( โม เม ซะงั้น )

555+++

ก่อนอื่นต้อง

ขออนุโมทนาบุญกับ

ทุกท่านที่ได้ร่วมงานยิ่งใหญ่ครั้งนี้

สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ

เกดก็อยากเล่าค่ะ ตั้งแต่เมื่อวาน

ที่กลับมาแล้วแต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง คือว่า

" เล่าไม่ค่อยเก่ง แต่ ... รักหมดใจ  " เย้ว เย้ว

เล่าดีก่า เริ่มจากความภาคภูมิใจที่ได้ไปร่วมงานนี้นะค่ะ

ตั้งแต่เข้ามาถึงลงจากรถ พี่สิทธิ์ หรือพี่ตัวเล็ก ก็ไม่รู้ค่ะ แหะๆ

จำม่ะได้ค่ะ ยกกระเป๋าให้เกดด้วย ขอบพระคุณมากๆค่ะ

แต่ตอนกลับเป็นพี่สิทธิ์ค่ะ กางร่มให้ด้วย อันนี้

จำได้ค่ะ แล้วก็คุณโจช่วยเกดถือกระเป๋า

ไปที่พัก ขอบคุณอีกเช่นกันค่ะ

พี่ น้อง ทุกคน น่ารักมาก ไม่เคยรู้จักกัน

ก็ทัก และยิ้มให้กันตล๊อด ตล๊อด เลยค่ะ ยิ่งภูมิใจและ

ปิติมาก ก็ตอนที่พี่ น้อง บ้านสวนเราสามัคคีร่วมกันเต้นเพลง

เชิญสร้างมหาพีระมิด ทั้งที่พระพิรุณโปรยปรายลงมา

ให้เราพอหายร้อน และแม้กระทั่งพี่ตฤณ ก็อุ้ม

น้องอาสาฬห ลงมาร่วมเต้นด้วย

แล้วพอถึงตอนที่ร้องว่า

" พระเจ้าอยู่หัว "

เกดน้ำตาคลอเบ้าเลยค่ะ

เต้นกี่รอบ ก็คลอ ตล๊อด ตล๊อดค่ะ

และก็ทำให้แขกที่มาร่วมงานด้วย (กลุ่มคุณประทีป )

เห็นถึงความรัก ความสามัคคี ของลูกบ้านสวนเรา และก็อีกหลาย

เรื่องเลยค่ะ มาเล่าความฮา กันดีก่า 5555555555555555+

อุ้ย! หัวเราะก่อนไม่ดัง เดี๋ยวรอหัวเราะที่หลังดีก่า

คือว่าการแสดงแต่ละชุด สวยงามมากค่ะ

ทั้งภาคเหนือ ภาคอีสาน และ

ภาคใต้ อันนี้

ไม่แน่ใจค่ะ อิอิอิ แต่เกด

ชอบตรงที่ อ.แม่ บอก ภาคใต้นี้

เป็นพวกที่ประมาณว่าชาติที่แล้วเคยอยู่ด้วยกัน

แล้วเพิ่งหากันเจอที่บ้านสวนเลยทำให้มาเต้นรวมกันที่

ภาคใต้ แต่ อ.แม่ พูดฮากว่านี้อ่ะค่ะ เกดบอกไม่ถูก

ส่วนชุด  " แหย่ไข่มดแดง " อันนี้ เหนือ

คำบรรยายค่ะ เกดได้เห็นตัวตน

ที่แท้จริงของแต่ละคน

จากที่เห็นแต่ในคลิป เรียบร้อย

กันมากกกกกกก ท่าเหย่ไข่ของพี่ตัวเล็ก

ก็เหลือเกิ้น ทำเอารุ่นป้าเตือนใจหายใจคว่ำหมด

แต่สิ่งที่ทำให้เกด ตะลึง.. ตะลึง.. ตะลึง ตะลึง ตึง ตึง

ก็คือ คุณน้องท๊อปของเรานี้เอง แหม.......ทำไปได้

ใครที่ไม่ได้ไปรอดูเอาเองนะจ๊ะ

ส่วนพี่ตุ้ย พี่สุ และอีกหลายๆ พี่ ก็รำกัน

สวยงามมาก เชิดหน้าชูตาให้ชาวบ้านสวนเป็น

อย่างดี รวมถึงทีมของเด็กๆ เก่งมากค่ะ น่ารักกันทุกคน

ส่วนภาคใต้ มีคอนเซปว่า " เน้นฮา ค่ะ ไม่เน้นสวยงาม "

5555555555555555555555555555555555+

พอก่อนแล้วกันค่ะ เล่าไม่ค่อยเก่ง เล่าหมดเดี๋ยว

พี่คนอื่นไม่มีเรื่องเล่า เกดขอส่งบุญกุศล

ที่เกดได้รับในงานบวงสรวงครั้งนี้

เกดได้รับเท่าใด เกดขอ

ให้กับท่านที่ได้อ่าน

ข้อความนี้ทั้งหมดค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

อนุโมทามิ

อนุโมทนากับน้องเกดและทุกท่านด้วยค่ะ 

 งดงามมาก ๆค่ะ

สวยงามใน ทุก ๆ รายละเอียด 

 เครื่องสักการะบูชา ก้องดงามมมมมาก ๆ ค่ะ

มารายงานตัวแล้วค่ะ ต้องขออภัยด้วยค่ะ

ช้าไปนิดสสส

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศ

เมื่อแรกก้าวเข้าไป

ในงาน บ้านสวนพีระมิด

บอกได้คำเดียวว่า โอ้โห......พอลงจากรถคืนวันพฤหัส เท่านั้นแหละ ก้าวขาไม่ออกเลย

มองไปที่ปฐมสภามหาวิหาร งดงามมาก มีผ้าสีๆห้อยลงมาจากหน้าตาทุกช่องงดงามมาก

มองไปทางโรงทานก็โอ้แม่เจ้า สวยงามมาก

เดินไปหน้ามหาวิหารก็พูดไม่ออกเลยค่ะ

ตรงโรงจอดรถก็มีผ้าลูกไม้มาประดับ

ดูงดงามมากเลยค่ะ

ม่านลายธงชาติและสีเหลืองด้านหน้าทำให้รู้สึกถึงพลังที่ยิ่งใหญ่พุ่งออกมา

และมีองค์เทพสฟิงค์มาประทับด้วยรู้สึกถึงความยิ่งใหญ่และอบอุ่นมากๆ

และโต๊ะบรวงสรวงที่อ.อุบลได้ลงมือ

เย็บผ้าลูกไม้มาประดับรอบโต๊ะ

อย่างสวยงาม

พอจัดดอกไม้ตรงทางขึ้น

บ้านสวนเปลี่ยนไปเป็นดินแดน

แห่งสรวงสวรรค์เลยค่ะ

2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

จากทุกมุมที่เป็นที่รก จุดด้วยเห็นระเกระกะทุกอย่างเปลี่ยนไปเป็นเหมือน

ดังสรวงสวรรค์เลยค่ะ

3.พลัง ที่สัมผัสได้

4.การเตรียมงาน

ความร่วมมือ ร่วมใจ

ความสามัคคี

ลูกบ้านสวนทุกๆคนมีความตั้งใจ

ร่วมมือกันทำงานทุกอย่างเกินร้อยเลยค่ะ

ทุกอย่างทำได้สำเร็จอย่างรวดเร็ว

เกินความคาดหมายและสวยงาม

5.ความศรัทธาของผู้มา

คิดว่ามากัน เพราะ

ศรัทธา หรือ ว่า อยาก

ทุกคนที่มาล้วนแล้วแต่มาด้วยความศรัทธา

ในตัวอ.อุบล และศรัทธาในบ้านสวนฯ

6.พิธีกรรมในการบวงสรวง

ทุกขั้นตอน

ก่อนอื่นต้องขออภัยก่อนนะคะ

ใจจริงอยากให้ผู้นำในการบวงสรวง

เป็นท่านอ.อุบลมากกว่า

พิธีการบวงสรวงนั้นเริ่มแรกก็ดีมีอาการปิติแต่พอสวดมนต์ไปนานๆตัวเองรู้สึกไม่เข้าใจในบทสวดมนต์ ก็เลยนึกในใจแบบฉบับตัวเองง่ายๆสั้นแบบที่อ.อุบลเคยสอนว่าขอถวายบุญทั้งหมดที่ได้ทำในบ้านสวนพีระมิด ทั้งที่ได้มีส่วนรวมในการสร้างสมเด็จองค์ปฐมและวิหารทานเป็นพุทธบูชาแด่สมเด็จองค์ปฐมในวันสมโภชน์ในวันนี้เท่านั้นแหละค่ะ ขนลุกซู่ปิติและเห็นแสงสีขาวสว่างวาบเข้ามาเลย หลังจากนั้น ทางพิธีจะสวดมนต์อะไรก็สวดไป เราทำสมาธิดีกว่า ทำไปทำมาหลับไปเลย พอถึงตอนที่เค้าทำการถวายของกัน โอ้ทีละรายการเลยหรือ ไม่หมดเสียที แรกๆก็นึกตามเค้าไป แต่ตอนหลัง ไม่สนใจแล้ว กินไปโม้ไปกับพี่ๆบ้านสวนดีกว่า 555+

7.อาหาร เครื่องดื่ม

อร่อยไหม เพียงพอหรือไม่

ทุกอย่างอาหย่อยมาก ติดอยู่อย่างเดียวกินได้ไม่เยอะเพราะอิ่มบุญและกลัวพุงยื่นชุดสวยๆของเค้าจะขาดเอา 555+ อาหารทุกอย่างเพียงพอ และเหลือเฟือเลยค่ะ 

8.การจัดสถานที่ต้อนรับ

เพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

ลงตัวสวยงาม เพียงพอ อาจจะมีบ้างเรื่องที่นอน แต่ทุกคนให้ความร่วมมือกันดีมากทำให้นอนได้พอดีเลยค่ะ

9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทาน

เรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้

ตลอดจนชนิด ประเภท

ของอาหาร ความ อะ หย่อย ฯลฯ

รู้สึกประทับใจทุกท่านเลยค่ะ มีความยิ้มแย้ม ตั้งใจในการทำอาหารกันทุกท่าน ทุกอย่างอร่อยมาก คะแนนทุกอย่างเกินร้อยค่า

10.การแสดง บนเวที 4 ภาค

ความสวยงาม พร้อมเพียง

ของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

งดงามทุกชุดเลยค่ะ เครื่องแต่งกายก็สวยทุกชุด

ชุดสวทั้งหลาย ทุกคนตั้งใจเต็มที่ ทั้งเครื่องแต่งกายและท่ารำไม่มีผิดพลาดเลยค่ะ ชุดเด็กน้อยทุกคนก็มีความตั้งใจในการรำอย่างเต็มที่น่ารักมาก

ชุดภาคใต้ โอ้ชุดนี้นักแสดงมากันทุกภาคเรียกว่ารวมมิตรเลย ต่างร่วมใจก็มารำเพื่อภวายแด่สมเด็จองค์ปฐม

ชุดภาคเหนือ น่ารักมาก อ่อนช้อยงดงาม เสียงคุณหมอวัฒไพเราะมาก

ชุดภาคอีสานนี่เซอร์ไพร์มากเพราะมีคุณท็อปมาร่วมแสดงมาก ชุดนี้พิเศษถ้าไม่จ่ายเงิน 150 นี่รำไม่ได้นะ 555+ แต่ที่เห็นจะพิเศษสุดต้องเป็นชุดพิเศษที่รำคืนวันเสาร์ ชุดแหย่ไข่มดแดง ฮาท้องขัดท้องแข็ง โอ้เกินคาด เกินคำบรรยาย ขอบอกใครไม่ได้ชมเสียดายมาก

11.ความรู้สึกด้านอื่นๆ

ที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจ

จนสำลักออกมาน่ะ

ที่อยากจะสำลักออกมาคงมีแต่ความสุขค่ะ อาจารย์ เพราะมันสุขจนล้นออกมาเลย จนอยากให้คนอื่นเค้าได้มีความสุขกับเราด้วย

ด้านอื่นๆคงต้องขอพูดถึงท่านที่เป็นแขกมาร่วมงานกับบ้านสวนค่ะ เป็นความในใจที่เห็นแล้วรู้สึกว่าอึดอัดต้องก่อนอื่นต้องขออภัยด้วย แต่ก็อยากจะบอกเพื่อเป็นกระจกท้อนให้ท่านได้รู้สึกตัวด้วยว่า คนภายนอกมองท่านเป็นอย่างไร ครั้งแรกที่เห็นท่านนำของบวงสรวงลงมาและรีบมาจัดกันอย่างรีบร้อนโดยที่ท่านก็จัดแต่เฉพาะของที่พวกท่านนำมา โดยมิได้มาพูดคุยหรือถามกับทางเจ้าของบ้านเลยว่า ทางเรานั้นได้เตรียมของอะไรบ้างที่จะร่วมพิธีบวงสรวงด้วยหรือเปล่าแล้วก็เห็นตอนปูโต๊ะอีก เอาผ้ามาปูทับสิ่งที่ทางบ้านสวนเตรียมไว้ให้โดยมิได้ดูเลยว่าโต๊ะนั้นสวยงามเพียงใด ปูผ้าลงไปทับชนิดที่ว่าต้องเป็นของตัวเองต้องเป็นสีเหลืองเท่านั้น ในเรื่องพิธีการ ก็จัดการเองอย่างเดียวเลย มิได้คิดว่าตัวเองเป็นแขกที่มาร่วมงานแต่อย่างไร บางท่านก็ใส่รองเท้าเข้าห้องน้ำ ทั้งๆที่ห้องน้ำนั้นก็สะอาดอยู่แล้ว บางท่านก็ใส่รองเท้าขึ้นพระวิหาร อันนี้เห็นแล้วได้แต่อึ้ง เพราะไม่อยากให้เค้าได้รับบาปกรรมติดตัวไป เพราะขนาดตัวเอาเองระหว่างที่จัดดอกไม้ตรงทางลงของบันได้ รองเท้าขึ้นไปอยู่ขันแรกของบันได้โดยมิได้ตั้งใจ ยังสะดุดขึ้นบันไดหัวทิ่มต้องมองกลับลงมาดูตัวเองทำอะไรผิดหรือเปล่าก็เห็นว่ารองเท้าขึ้นมาอยู่บนขั้นบันได้นิดนึง ต้องรีบขอขมาและเอาลงทันที บางท่านก็อยากจะมาร่วมสนุกสนานกับทางบ้านสวนแต่ก็มาได้ไม่เพราะโดนห้ามปรามไว้ น่าสงสารเหลือเกิน

6.พิธีกรรมในการบวงสรวง

 อาจารร์ค๊ะ

หนูจะบาปไหมค๊ะ

ที่หนูคิดว่าเสียงกล่าวคำบวงสรวงทุกขั้นตอน

หนูอยากได้ยินเสียงอาจารย์มากกว่า

ก็ความรู้สึกหนูมันบอก

อย่างนั้น

9999999999999999999

คุณเบญคะ

งานนี้

เป็นความจบงใจของเบื้องบน

ที่ท่านต้องการ ถาม

ความรู้สึก

ของ

พวกเราผู้เดินทางธรรม

สายปฎิบัติ

แล้วมาเห็นพิธีกรรม

สายปริยัติ

ซึ่งท่านต้องการให้เรา

เห็นด้วยตา

รู้ได้ด้วยใจ

คุณเบญ

ก็เป็น 1 ในจำนวน

อีกหลายคนของลูกบ้านสวน

ที่เบื่อหน่ายพิธีกรรม

ที่ไม่ทำให้เกิดปัญญา

(ยืมคำพูด ด.ช.อมร หน่อยนะ)

แล้วพวกเรา

ก็จะได้นำมาพิจารณา

ในการ

บวงสรวงถวายความจงรักภัคดี

ในครั้งต่อไป

พระพุทธองค์ทรงตรัส

กับ อ.อุบล อย่างไร

ไว้จะเหลา ให้ฟัง

จ๊า

โมทนาบุญใหญ่อ.อุบลอ.มงคล+น้องท๊อปและทุกท่านค่ะขาวเกาะก็ดูบรรกาศงานสมโภชน์เห็นม่านฉัพรรณพรรณรังสีและนายแบบธนายังน่ารักนะเอิ้นทำดีมากมายส่วนสว.ก็สมวัยน่ารักฮ๋า..น้องท็อปเป้นนักแสดงที่ท่านท้าวเวสสุวรรณจัดมาให้อ.อุบล อ.มงคลภูมิใจ คงไม่นานแล้วตุ๊กคนนี้จะได้ไปบ้านสวนพีระมิดกับเขามั่งโมทนาบุญใหญ่อีกครั้งหลายเด้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะเด้อ

ขอนำข้อความของคุณเกดมาแปะไว้ในกระทู้นี้นะคะ ต่อจากคห 51

ขอต่ออีกหน่อยค่ะ

เพิ่งนึกได้เดี๋ยวลืม เกดชอบพิธีกร

ทั้ง 2 ท่านมากค่ะ ฮาได้ใจจริงๆ พิธีกรประจำ

บ้านสวนพีระมิดก็คือ พี่ธนาและพี่โจ (แว่น) นั่นเองค๊า...

แล้วอีกอย่างก็คือ อ.แม่ขา เกดอ่ะเป็นคนที่กลัวการพูดไมค์มาก

แต่ถ้าร้องคาราโอเกะก็อีกเรื่องค่ะ  เกดอยากเล่าเป็นธรรมทาน

นะค่ะให้นั่งเล่าเฉยๆ อ่ะได้ค่ะ แต่ถ้าให้พูดไมค์หล่ะก็ขอเดิน

หนีก่อนแล้วกันค่ะ และแล้วท่านก็จัดสรรให้เกดเดิน

เข้าไปหาพี่เกสร ซึ่งพี่สร นวดขาให้อ.แม่อยู่

แล้วอ.แม่ก็ถามเกดว่าเป็นไงบ้าง

เกดก็เล่าให้ฟัง และแล้ว

อ.แม่ก็ให้เกดไปพูดกับพี่ธนา

ซึ่งต้องพูดออกไมค์ แล้วเหนือไปกว่านั้น

อ.แม่ประกาศบอกพี่ธนาว่าจะส่งสาวสวยไปหา

เฮ้อ... คนเห็นเค้าจะผิดหวังแค่ไหนอ.แม่ทราบมั้ยค๊า.....

แล้วมากไปกว่านั้น คนอื่นเค้าพูดไมค์กันอยู่ข้างล่าง

พิธีกรทั้ง 2 ก็จัดให้เกดอีก ขึ้นบนเวทีซะเลย

ใจเกดนี้ จากที่อยู่บน น... ดีๆ ไปตกอยู่

ตาตุ่มซะงั้น พูดไปเสียงก็สั่นไป

แค่นี้แหละค่ะ ที่อยากเล่า

ลาแล้วค่ะ นอนหลับฝันดีทุกท่านค่ะ

  มีเรื่องที่จะต้องขออภัยพี่น้องบ้านสวน ที่ได้เคยเกลิ่นว่าจะพาเจ้านางน้อยมาโชว์ เผอิญว่าน้องอัญชลาที่พึ่งสุดท้ายของเจ้าป้ามีปัญหามาไม่ได้กระทันหัน จะอบสมุนไพรลงขมิ้นขัดผิวก็ไม่ทันการเสียแล้วก็เลยต้องขอแรงพี่น้องบ้านสวนมาเป็นหางเครื่อง ป้าเตือนและป้าหมอก็ต้องรับหน้าที่เป็นสาวเหลือน้อยขึ้นแสดงกันทั้งๆที่ไม่เคยแสดงที่ใหนมาก่อน กลับไปบ้านยังละเมอร้องต่อคนเดียวอีก ฮิ ฮิ

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศเมื่อแรกเข้าไปในงาน บ้านสวนพีระมิด

แว่บแรกรู้สึก ขนลุกค่ะ เหมือนไปงานบุญวันสุกดิบ อลังการจริง ๆ ค่ะ เย็นชุ่มฉ่ำค่ะเพราะไปถึงประมาณ 1 ทุ่ม ฝนกำลังตก ขนหัวปลีไปทำทอดมัน และสลัดผักผลไม้ ไปพร้อมกับ วีรดา คุณแก้ว ต้นอ้อ ต้นกล้า ลูกบ้านสวนมาช่วยขนของอบอุ่นมากค่ะ มาเป็นครั้งที่ 2 รู้สึกเด๋อ ๆ ด๋า ๆ ได้เห็นตัวเป็น ๆ ของอาจารย์อุบล อาจารย์มงคล คุณท็อป คุณธนา คุณไอซ์ คุณอ้อย คุณสิทธิ์ คุณตัวเล็ก คุณแมว คุณตั้ม คุณสุ และอีกหลาย ๆคน บรรยากาศอบอุ่น เหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใสดีค่ะ

2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

ไปครั้งแรกเดือน พ.ค.53 มาอีกครั้ง 26 ส.ค.53 บ้านสวนเปลี่ยนแปลงไปมาก มีการก่อสร้างอะไรใหม่ ๆ เยอะแยะ ท่านเจ้าของบ้านได้อุทิศแรงกายแรงใจ เงิน รวมทั้งความเป็นส่วนตัว และเสียสละหลาย ๆ อย่างทำเพื่อคนส่วนใหญ่ น้อยคนนักที่จะสามารถทำได้เช่นนี้ ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

3.พลัง ที่สัมผัสได้

ตอนพิธีบวงสรวงขนลุกไปเคยไปร่วมพีธีใหญ่โตและศักดิ์สิทธิ์ที่ไหมมาก่อนเลย ยืนอยู่หลังคุณอ้อย รู้สึกว่ามีสิ่งศักดิ์มาประทับคุณอ้อยด้วยค่ะเหมือนกับมาร่วมอนุโมทนาด้วย แสดงว่าพิธีนี้ศักดิ์สิทธิ์จริง ๆค่ะ

4.การเตรียมงาน ความร่วมมือ ร่วมใจ ความสามัคคี

ให้คะแนนเต็มร้อยค่ะ เบื้องหลังความสำเร็จ ต้องยกนิ้วให้อาจารย์อุบล แม่งานใหญ่ ท่านคงเหนื่อยมาก สังเกตุจากที่พบท่านเมื่อ 3 เดือนที่แล้ว ท่านผอมลงค่ะ

5.ความศรัทธาของผู้มาคิดว่ามากัน เพราะ ศรัทธา หรือ ว่า อยาก

หนูคิดว่ามาเพราะความศรัทธาแน่นอนค่ะ เพราะกฏระเบียบค่อนข้างแรง ถ้าไม่ศรัทธาคงไม่สามารถค่ะ

6.พิธีกรรมในการบวงสรวง ทุกขั้นตอน

บางอย่างมากไปค่ะ หนูอยากเห็นอาจารย์ อยากได้ยินเสียงอาจารย์เป็นผู้กำกับตัวจริงค่ะ

7.อาหาร เครื่องดื่ม อร่อยไหม เพียงพอหรือไม่

อร่อยและพอเพียงค่ะ

8.การจัดสถานที่ต้อนรับเพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

ดูแล้วที่นั่งก็พอดีนะคะ ห้องน้ำก็พอค่ะ ที่นอนก็เป็นธรรมดาที่คนมามากก็ไม่สดวก หนูคิดว่าผู้มาค้างควรตร้องเตรียมอุปกรณ์การนอนมาให้พร้อมไม่ควรรบกวนเจ้าของบ้านค่ะ

9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทาน เรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้ ตลอดจนชนิด ประเภทของอาหาร ความ อะ หย่อย ฯลฯ

ขออนุโมทนากับทุกโรงทานด้วยค่ะ หนูไม่เคยออกโรงทานที่ไหนมาก่อน คราวหน้าจะปรับปรุงให้ดีกว่านี้อีกมาก ๆ ค่ะ

10.การแสดง บนเวที 4 ภาค ความสวยงาม พร้อมเพรียง ของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

ใช้ใจเกินร้อยค่ะ ออกมาได้อย่างนี้ เทียบกับเวลาที่ใช้เตรียมตัว ให้คะแนนเต็มร้อยค่ะ คนที่แสดงบนเวที่ 4 ภาค คนทำอาหาร คนจัดสถานที่ คนจัดดอกไม้ คนล้างจาน  พีธีกร ฯลฯ เป็นคนเดียวกันค่ะ คิดเอาเองก็แล้วกัน

11.ความรู้สึกด้านอื่น ๆ ที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจ จนสำลักออกมาน่ะ

ท่านใดที่ไม่เคยสัมผัสบุญใหญ่ ผู้เสียสละ ผู้อุทิศตัวเพื่อผู้อื่น กัลยณมิตร ความสมัครสมานสามัคคี การไม่มีหัวโขน ไม่แบ่งชั้นวรรณะ  ฯลฯ และสุดท้ายหนทางเข้าสู่นิพพาน เชิญที่นี่ค่ะ ของจริง

สุดท้ายขอกราบขอบพระคุณพระพุทธเจ้า สิ่งศักดิ์ทุก ๆ พระองค์ที่บ้านสวนพีระมิด ท่านอาจารย์อุบล อาจารย์มงคล คุณท็อป ที่ทำให้มีบ้านสวนพีระมิดเป็นที่พึ่งสุดท้ายของหนู และลูกค่ะ  

วันแรกที่ไปถึงพอรถเลี้ยวเข้าบริเวณบ้านสวนตลึงถึงความสวยงาม

ตลึงผ้าแพรพันธทำไมถึงอลังการขนาดนี้

และที่สำคัณมองหน้าคนไหนก็สวยหน้าอิ่มผ่องกันทุกคน(ทั้งที่ไม่ได้แต่งหน้ากัน)

บอกได้คำเดียวอลังการงานสร้างมากๆ

ขนลุกได้ตลอดงานอิ่มบุญมากๆสนุกมาก**และเพราะความบ้าสนุกของตัวเอง

ทำให้โชคดี**ได้รับรางวัลธนบัตรขัวญถุงพร้อมลายเซ็นอ.แม่อุบล

เป็นเปื้มมากๆ

**เรื่องอาหารขอบอกว่าทานได้นิดเดียวเพราะอิ่มบุญค่ะ

และยิ่งวันอาทิตย์ได้ทานแซนวิดของคุณจุ๋ม+คุณจิ๋ม1ชิ้น

และกาแฟ1แก้วนํ้าเปล่าอีก1แก้วองุ่นนิดหน่อย

**ตอนเริ่มพิธีบวงสวงอันเชิญสมเด็จพ่อองค์ปฐมบรมบิดา

   ตัวเบา**อาการปวดหัว**ปวดตัว**หายไปหมด

   ปิติขนลุกซ่าๆไปทั้งตัว**และสิ่งที่สัมผัสได้อีกอย่างใจยิ้มได้

   ขี้นมาถึงใบหน้า

**การแสดงขอบอกว่าซ้อมไม่กี่ช.มแต่ก็เป็นสุขที่ทำให้ลูกๆบ้านสวน

   หัวเราะจนท้องแข็งนํ้าตาเล็ด**ชุดแหย่ไข่มดแดง**ต้องชมคุณน้องตัวเล็ก

   ที่สร้างสีสันได้มากๆ

   และที่สำคัญน้องท๊อปขี้นเวทีเต้น**คุณบิ๊กค่ะขี้นมาบนเวทีด้วยไม่ยอม

   ให้คุณท๊อปเต้นเอาปากงับขากางเกงคุณท๊อปจะให้ลงจากเวที

    เดี๋ยวมาเล่าต่อนะค่ะ