ReadyPlanet.com


เล่าบรรยากาศวันบวงสรวงสมโภชน์พระปฐมฯ 28 ส.ค.54


ขอเชิญทุกท่าน

แสดงความรู้สึกจากส่วนลึก

ของหัวใจ(จริง)

ที่ได้ร่วมงานบวงสรวงสมโภชน์ฯ

วันอาทิตย์ที่ 28 ส.ค.54

(26-27-28)

 

ทั้งท่านที่ไปร่วมงาน

และ

ชาวเกาะหน้าเวป

ได้มาแสดงความจงรักภัคดี

ต่อ

องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

สิ่งศักดิ์สิทธิ์

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

 

ถึงความรู้สึก

จากใจ

ทุกด้าน ทุกแง่มุม

ไม่ต้องสร้างภาพ เอาความจริงใจ

เป็นสำคัญ

 

ทุกพระองค์ท่าน

ตรัสว่า

จะประทานรางวัล

ให้คนจริง

ได้รับ

 

อานิสงส์จริง

เช่นกัน

 

ส่วนคนที่

ไม่จริงใจ ก็เอาอานิสงส์

แบบไม่จริงใจไป

ก็แล้วกัน

 

และคนที่สร้างภาพ

ก็เอาแต่ภาพไป

ก็แล้วกัน

 

ส่วนคนที่ทำเอาหน้า

ก็เอาแต่หน้าไป

ก็แล้วกัน

 

บุญ

และอานิสงส์

จริง

ไม่ต้องเอา

 

ท่านตรัสเช่นนี้

 

อ.อุบล

แกโม้ แกขู่ หรือว่า

แกพูดจริง

 

เชิญพิสูจน์

ดู

นะจ๊า

 

ถ้านึกไม่ออก

ว่าจะเขียนแนวไหน

ท่านบอกให้ว่า

แนวนี้

 

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศ

เมื่อแรกก้าวเข้าไป

ในงาน บ้านสวนพีระมิด

 

2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

 

3.พลัง ที่สัมผัสได้

 

4.การเตรียมงาน

ความร่วมมือ ร่วมใจ

ความสามัคคี

 

5.ความศรัทธาของผู้มา

คิดว่ามากัน เพราะ

ศรัทธา หรือ ว่า อยาก

 

6.พิธีกรรมในการบวงสรวง

ทุกขั้นตอน

 

7.อาหาร เครื่องดื่ม

อร่อยไหม เพียงพอหรือไม่

 

8.การจัดสถานที่ต้อนรับ

เพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

 

9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทาน

เรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้

ตลอดจนชนิด ประเภท

ของอาหาร ความ อะ หย่อย ฯลฯ

 

10.การแสดง บนเวที 4 ภาค

ความสวยงาม พร้อมเพียง

ของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

 

11.ความรู้สึกด้านอื่นๆ

ที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจ

จนสำลักออกมาน่ะ

 

ขอให้ทุกท่าน

ได้พบปาฎิหารย์ อานิสงส์

แห่งธรรมทานนี้

โดยทั่วกัน

 

ทั้ง โชค ลาภ

เงินทอง ความสุข

สุขภาพ

 

ตามน้ำหนัก

กรรม ธรรมทาน ที่ท่าน

เขียนด้วยความตั้งใจ

จากใจ เต็มที่

เต็มใจ

 

สาธุ



ผู้ตั้งกระทู้ อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ (PAMELASOAP-at-YAHOO-dot-COM) กระทู้ตั้งโดยสมาชิก โพสต์และแสดงความเห็นเฉพาะสมาชิกเท่านั้น :: วันที่ลงประกาศ 2011-08-29 12:23:34


<< ก่อนหน้า 1 [2] 3 4 5 6 ถัดไป >>

ความคิดเห็นที่ 101 (1566682)

 1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศเมื่อแรกก้าวเข้าไปในงาน “บ้านสวนพีระมิด”

 เมื่อแรกก้าวเข้ามาในบ้านสวนพีระมิด รู้สึกถึงความสวยของผ้าและดอกไม้ที่ถูกจัด  มองดูสดใสสวยงามเหมือนอยู่บนสวรรค์  มีสีธงชาติให้ความรู้สึกของความจงรักภักดีของชาติศาสนาและพระมหากษัตริย์ อีกทั้งรู้สึกใจเบาสบายเป็นสุข นิ่ง สุข สบายใจ มีความสุขอิ่มเอิบใจค่ะ

2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

สิ่งแรกที่ข้าพเจ้ารู้สึกได้ก็คือ ความรู้สึกอิ่มเอิบใจ เย็นใจ เป็นสุขเมื่อยู่ในบ้านสวนพีระมิด รู้สึกการทำงานในบ้านสวนพีระมิด ไม่ว่างานด้านการทำความสะอาด หรือแม้กระทั่งงานผสมปูนเหงื่อออกหน้ามันแต่สิวผดบนใบหน้าที่เกิดจากกรรมผิวพรรณกลบยุบลง

3.พลัง ที่สัมผัสได้

 สัมผัสที่พลังงานสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในบ้านสวนพีระมิดได้เช่น เมื่อคิดสิ่งใดต้องการเจอใครหรือมีคำถามในเรื่องใดก็จะได้รับคำตอบ  อธิษฐานขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ท่านช่วยเมตตาเรื่องจัดดอกไม้ทั้งที่ตนจัดไม่เป็นก็ทำให้การจัดออกมาสวยงาม เห็นภาพดวงธรรมได้จากการถ่ายรูปที่วิหารพีระมิด

พลังที่สัมผัสได้อีกอย่างคือ พลังพีระมิดเพราะตลอดเวลาที่อยู่บ้านสวนนั้นมิ้มนอนนอนแต่กลับไม่รู้สึกเหนื่อยและเพลียเลยมีแต่ความรู้สึกสดชื่น อิ่มเอิมใจค่ะ

4.การเตรียมงานความร่วมมือ ร่วมใจความสามัคคี

 ลูกบ้านสวนทุกคนล้วนตั้งใจทำงาน  ไม่มีใครเกี่ยงงานกันเห็นงานไหนยังไม่เสร็จต่างช่วยกันทำด้วยความตั้งใจไม่เกี่ยงงอน แทบจะเรียกได้เลยว่าทำงานกันแบบงกบุญกันเลยทีเดียวแต่ก็มีความสามัคคีร่วมใจจัดสรรแบ่งงานให้กับผู้มาขอช่วยทำ สิ่งเหล่านี้หาได้ยากยิ่งในที่อื่นๆ

5.ความศรัทธาของผู้มาคิดว่ามากัน เพราะศรัทธา หรือ ว่า อยาก

 มาเพราะศรัทธาจริงๆเห็นได้จากความร่วมมื่อร่วมใจกันทำงานอย่างเต็มที่  ความศรัทธาที่มีให้กับอาจารย์อุบล เพียงแค่อาจารย์อุบลพูดทุกคนต่างเฮโลมาช่วยกัน  ดังเช่นบ้านไม้ไผ่ที่ยกลงด้วยรถแมกโคร แต่ทุกอย่างถูกเคลื่อนย้ายยกอีกครั้งด้วยความร่วมมือของลูกบ้านสวนที่ต่างช่วยกันอย่างเต็มที่  รวมทั้งในเรื่องการแสดงที่ลูกบ้านสวนต่างอาสาของแสดงเพราะทุกคนต้องการรำถวายสมเด็จองค์ปฐมและต้องการที่จะได้รับธนบัตรขวัญถุง จากมือท่านอาจารย์อุบล

6.พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน

 อากาศในตอนพิธีบวงสรวงนั้นเย็นสบายสดชื่น  อิ่มเอิบใจ ทุกอย่างถูกจัดไว้อย่างสวยงามเป็นพิธีกรรมที่ศักดิ์สิทธิ์  จิตใจรู้สึกได้ถึงความสงบ ชุ่มชื่นในหัวใจ

7.อาหาร เครื่องดื่มอร่อยไหม เพียงพอหรือไม่

 อาหารเครื่องดื่ม  มีมากมายกินกันจนไม่หมดเพราะแต่ละคนล้วนมีความศรัทธานำอาหารมาร่วมกันเป็นจำนวนมาก  อาหารมังสวิรัติในงานอร่อยมากๆๆ โดยเฉพาะซุ้มของคุณปิ่นอาหารอร่อยทุกอย่าง ขนมที่ ดร.จุ๋ม ดร.จิ๋ม เตรียมมาก็อร่อยมีมากมายเหลือเกิน อีกทั้งต้องขอบคุณพี่ตั้มและทีมงานที่เป็นพ่อครัวทำข้าวต้ม อาหารอร่อยๆจากครัว โรงทานบ้านสวนทำให้ทุกคนอิ่มอร่อย และสุขใจกับอาหารมังสวิรัติค่ะ

8.การจัดสถานที่ต้อนรับเพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

 สถานที่ต้อนรับมีเพียงพอ ห้องน้ำ เพียงพอทุกอย่างสวยงาม สะอาด มีความเหมาะสมทุกปราะการค่ะ

9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทานเรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้ตลอดจนชนิด ประเภทของอาหาร ความ อะ หย่อย ฯลฯ

 รู้สึกถึงความศรัทธาที่ทุกท่านมีต่อท่านอาจารย์อุบล บ้านสวนพีระมิด ต่อพระพุทธศาสนา ทุกคนมีความตั้งใจเต็มใจที่จะมาร่วมบุญในครั้งนี้อย่างเต็มที่ด้วยความเต็มใจ อาหารเมนูที่จัดเตรียมมาล้วนเป็นเมนูเด็ด อร่อยมากๆๆๆๆๆๆๆๆ เป็นอาหารมังสวิรัติไม่เบียดเบียนสิ่งมีชีวิต

อาหารที่ร่วมจัดโรงทานก็มีความหลากหลายรวมทั้ง 4 ภาค ทั้งเหนือ กลาง  อีสาน ใต้ มีผลไม้ ขนมไทย ของหวาน สลัดผัก เต้าฮวยนมสด น้ำผลไม้ที่มีรสชาติอร่อยมาก การรับประทานอาหารที่อร่อยจึงยิ่งเสริมเพิ่มความอิ่มเอิบใจให้ผู้มาร่วมงานรู้สึกมีความสุขมากยิ่งขึ้นค่ะ

10.การแสดง บนเวที 4 ภาคความสวยงาม พร้อมเพียงของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

 การแสดงที่แสดงสวยงาม ตั้งใจ ถึงแม้จะไม่ได้เป็นมืออาชีพแต่ภาพที่ออกมาดูเป็นความจริงใจ ตั้งใจจริง ที่พยายามที่จะแสดงออกมาให้ดีที่สุดที่ถวายแก่สมเด็จองค์ปฐม ลูกบ้านสวนทุกคนล้วนเข้าเป็นสวนหนึ่งในการแสดงครั้งนี้  การแต่งกายสวยงามมาก  ทั้งจัดเตรียมมาจากที่บ้าน  และมีน้ำใจให้หยิบยืมเสื้อผ้ากัน  ขอบคุณพี่รุ้งที่เมตตาเนรมิตให้ลูกบ้านสวนพีระมิดมีทรงผมหน้าตาที่สวยงามค่ะ

การแสดงชุดสุดท้ายที่ทุกคนมาร่วมแสดงพร้อมเพรียงสามัคคี  แค่เพียงได้ยินเสียงท่านอาจารย์อุบลทุกคนไม่ว่าอยู่จุดไหนต่างวิ่งกันสุดชีวิตเพื่อมาร่วมร้องรำในเพลงบ้านสวนพีระมิดกันด้วยความสามัคคีและรักศรัทธาในท่านอาจาย์อุบลทุกคน

11.ความรู้สึกด้านอื่นๆที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจจนสำลักออกมาน่ะ

 รู้สึกถึงความเมตตาของท่านอาจารย์อุบลที่มีเมตตากับทุกคนที่เข้ามาอย่างจริงใจ  ความเมตตา สงสารที่ต้องการให้ท่านที่ได้มาพ้นทุกข์ คืนวันศุกร์ท่านอาจารย์เหนื่อยจากการเตรียมงานมากเที่ยงคืนกว่าแล้วแต่ลูกบ้านสวนอยากนวดให้ท่านทั้งนวดไม่เป็นไม่ใช่หมอนวด นวดผิดนวดถูกกันบ้าง ท่านอาจารย์ก็เมื่อยก็เหนื่อยอยากพักผ่อนท่านก็เมตตาให้นวด  ท่านจำมิ้มได้แม้เป็นการมาเป็นครั้งที่สอง ให้ความเมตตาคุยทักทายไม่ถือตัว จำรายละเอียดในเรื่องราวของมิ้มได้รู้สึกดีใจมากๆๆเลยค่ะ  ปกติถ้าเป็นบ้านพักคนทั่วไปมีคนมาเดินพลุกพล่านวุ่นวายทุกวันเป็นอื่นคนจะอึดอัด  คุณท๊อปในฐานะเจ้าของบ้านก็ยังต้องมาเกรงใจผู้มาอาศัยที่เข้ามา ครอบครัวท่านอาจารย์ทุกคนมีจิตใจเมตตาทุกคนจริงๆค่ะ

รู้สึกประทับใจที่ได้สร้อยทองคำขาวพร้อมจี้ที่หายไปเมื่ออาทิตย์ก่อน  แล้วเมื่อกลับมาอาทิตย์นี้ก็เจอค่ะมาวางตรงเสื่อที่นอนที่มิ้มนอนขอบคุณสิ่งศักดิ์ที่เมตตาลูก ลูกขอกราบขอบคุณค่ะ

ประทับใจลูกบ้านสวนพีระมิดที่ล้วนเป็นคนสายบุญที่สั่งสมบุญไปปฏิบัติสายกรรมฐานทำบุญมาหลายที่สั่งสมบุญมาเยอะจริงๆ  ลูกบ้านสวนดีทั้งกาย วาจา ใจ มีความเมตตา มีน้ำใจมิตรไมตรีที่ดีมากๆๆค่ะ

ประทับใจในความศรัทธาของลูกบ้านสวนพีระมิดที่มีต่อท่านอาจารย์อุบลด้วยใจจริง  ศรัทธาจริงๆ  ท่านอาจารย์สอนแนะนำให้ทำงานอะไรทุกคนต่างรีบเข้าไปทำด้วยความตั้งใจเพราะแต่ละคนล้วนเชื่อมั่นศรัทธาในคำสอนของท่านอาจารย์ว่าสิ่งที่ทำนั้นมีอานิสงค์สูงช่วยแก้ปัญหาชีวิตให้หายเจ็บ หายจน ร่ำรวย มีความสุข ดวงตาเห็นธรรมได้  เช่น แย่งกันขุดตอไม้ซึ่งตื่นมาช่วยกันขุดตั้งแต่ตี 5 ช่วยเหลือกันจัดดอกไม้  แต่ละคนที่ไปล้วนไม่ยอมอยู่เฉยเพราะรู้ว่าทุกนาทีที่อยู่บ้านสวนล้วนเป็นนาทีแห่งบุญ  ตอนกลางคืนดึกเที่ยงคืน ตี 1 ตี 2 ก็ยังช่วยกัน โดยเฉพาะพี่แมวมิ้มประทับใจมากๆๆ เพราะตื่นมาตอนตีสามกว่าๆ เห็นพี่แมวหลับตรงโซฟารับแขก ยังไม่ได้อาบน้ำด้วยความตั้งใจของพี่แมวขออนุโมทนาด้วยนะคะ

ประทับใจที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์เมตตาทำให้ได้พบเพื่อนลูกบ้านสวนพีระมิด(แอ๊ด) ที่มาให้กระจ่างเรื่องวิธีการใช้เครื่องสำอางค์พาเมล่าที่มีความไม่เข้าใจบางอย่างให้เข้าใจอย่างหมดสิ้น ขอบคุณท่านอาจารย์อุบลและพี่อ๊อดที่เมตตาตักเตือนเรื่องให้ละซึ่งความโกรธให้ได้

ประทับใจสุดๆก็คือเมื่อการแสดงสิ้นสุดลง อาจารย์เรียกรวมทุกคนร่วมร้องรำเพลงบ้านสวนพีระมิดบริเวณหน้าลานเวที  ทุกคนเมื่อได้ยินเสียงเพลงเสียงอาจารย์ไม่ว่าอยู่มุมไหนต่างวิ่งกันสุดชีวิตเพื่อให้ทันร่วมร้องรำถวายสมเด็จองค์ปฐมบรมศาสดา  ตัวมิ้มเองก็อยู่ในห้องน้ำก็ตกใจวิ่งสุดชีวิตที่จะไปให้ทันเช่นกันค่ะ

ประทับสุดๆอีกเรื่องก็คงเรื่องราวของลูกบ้านสวนที่มาร่วมเล่าให้ฟังเป็นธรรมทานที่ปัญหาชีวิตได้รับการแก้ไขจากการทำตามสิ่งที่ท่านอาจารย์อุบลแนะนำ  และแต่ละไม่ว่าเคยทำตัวมีนิสัยเช่นไรมาก่อนก็ล้วนยอมเปลี่ยนตนมาเป็นคนดีทั้งทางกาย วาจา ใจ เป็นการกระทำที่ทำทั้งอยู่ในบ้านสวนพีระมิดและเมื่อกลับบ้าน ซึ่งหาได้ยากยิ่งที่จะมีสถานที่ใดหรือครูอาจารย์ท่านใดที่จะมาสอนให้คนมีการกระทำที่เปลี่ยนแปลงได้ทั้งกาย วาจา ใจทั้งต่อหน้าและลับหลัง

ลูกขอกราบขอบคุณความเมตตาขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ท่านอาจารย์อุบลและครอบครัว ท่านท้าวเวสสุวรรณ  สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิด และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วทั้งจักรวาลมากๆๆค่ะ ขอกราบขอบพระคุณค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น ประภาสิริ ถาวร (มิ้ม) (prapasiri_mim-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 17:36:48


ความคิดเห็นที่ 102 (1566683)

เรียน ท่านอาจารย์อุบล ครับผม

        ผมนายพิทักษ์  พงษ์ประเทศ ไม่มีบุญพอที่จะได้ไปงานนี้ ได้แต่นั่งรอดูภาพ และคลิปวีดีโอนะครับ  รู้สึกถึงบุญ และความบริสุทธิ์ของจิตใจคนทีล้วนแล้วแต่มาด้วยหน้าตาที่เปี่ยมสุขยิ่งนัก  ภาพที่ดูสวยงามมาก  สนุกสนาน มีความสุขกันทั่วหน้า  ผมเห็นผ้าที่ผูกสวยงามมากครับ  ทำให้ผมนึกถึงเวลาที่ตัวผมเองไปจัดงาน  ไปผูกผ้าตามที่ต่าง  ไม่ได้เก่งเรื่องผูกผ้านะครับ แต่พี่เขาสอนมา  สนุกดี ทำให้อยากมีโอกาสได้ไปร่วมบุญกับบ้านสวนนะครับ 
       ระหว่างที่นั่งอ่านไปด้วยก็คิดถึงอาจารย์อุบลไปด้วย  บางทีก็ขนแขนลุกด้วย  และวันนี้ผมก้ได้ร่วมโอนเงินไปทำบุญกับบ้านสวนด้วยครับ  อาจจะดูน้อย แต่ อ.อุบล บอกว่า ให้ทำบุญเท่าใดก็ได้  ที่ไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน ผมก้ทำตาม อ.อุบลแนะนำครับผม

     ขออนุโมทนาบุญกับชวนบ้านสวนพีระมิดที่ได้ไปร่วมงานด้วยนะครับผม

ผู้แสดงความคิดเห็น พิทักษ์ พงษ์ประเทศ (killy2520-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 17:46:35


ความคิดเห็นที่ 103 (1566686)

ต้องขอบคุณ

พี่ตั้ม

และทีมงานที่เป็นพ่อครัว

ทำข้าวต้ม

อาหารอร่อยๆจากครัว

โรงทานบ้านสวนทำให้ทุกคนอิ่มอร่อย

และสุขใจกับอาหารมังสวิรัติค่ะ

555555555555555555555555555555555

 

ตาตั้ม

งานเข้าอีกแล้วละ

คราวนี้

 

รู้สึกว่า ทั่น สัตว แพทย์

จะมีหลายหน้าที่

ซะแล้ว

 

ไหนจะต้องคอย

วิ่ง 4 คูณ 100 วิ่งซื้อของให้ อ.อุบล

 

จัดดอกไม้

 

คอยกระทืบหมา(ลอบกัด)

เอ้ยม่ายช่าย

 

คอยเป็นองครักษ์

พิทักษ์บ้านสวนพีระมิด

 

แล้วยังเป็นพนักงาน

ไล่กัดพวกจอดรถไม่เข้าที่เข้าทาง

 

ที่สุดต้องเป็นแม่ครัว

หรือพ่อครัวหว่า

(ตัวเอง)

 

ลูกสาว หรือ ลูกชายดีนะ

 

มี นางสาวสิทธิ์ นางสาวธนา

ทำอาหารให้ อ.อุบล

ทานกันไปแล้ว

 

นี่สงสัย

นางสาว(แก่) ตั้ม มาอีกคน

 

แต่

สง กะ สัย กัน

หลายคน ว่า ตาตั้ม

ใส่อะไรไปในอาหาร(รวมข้าวต้ม)

 

ทำไมมันหย่อยอย่างยิ่ง

 

วันอาทิตย์

อ.อุบล ทานแต่ข้าวต้ม

อย่างเดียว อยู่ได้ทั้งวันเลย

ทานแค่นิดเดียวด้วยนะ

 

แอบใส่ผงชูรสป่าว

บาปนะ

จะบอกให้

 

บ้านสวนพีระมิด

เขาใส่ใจ ในอาหารกัน

คร๊าบ พี่น้อง

 

และ

ลองไปศึกษา

วิชาพีระมิดดูเถอ

 

อาหารที่ผ่านพลังงาน

พีระมิด อร่อยมากว่าปกติ

ยิ่งถ้าคนทำมีจิตใจ

ที่ดี ยิ่ง อะ หย่อย

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ (PAMELASOAP-at-YAHOO-dot-COM) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 17:58:42


ความคิดเห็นที่ 104 (1566690)

กราบพระบาทสมเด็จองค์ปฐม พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์

ท่านท้าวเวสสุวรรณ สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิด

กราบขอบพระคุณท่านอ.อุบล ท่านอ.มงคล และ คุณท็อป เป็นอย่างสูง

ขอรายงานตัวด้วยคนค่ะ  ได้มีโอกาสร่วมงานสมโภชน์ ตั้งแต่ศุกร์ที่ 26-จันทร์ที่ 29 สค.54

1. ความรู้สึกต่อบรรยากาศเมื่อแรกก้าวเข้าไปในงาน บ้านสวนพีระมิด

งดงามอลังการ ราวกับสรวงสวรรค์  ที่สะดุดตาที่สุดก็ตรงผ้าม่านฉัพพรรณรังสี

หน้ามหาวิหาร ฯ  งามมากๆๆๆๆ  ยิ่งได้รู้ว่าท่าน อ.อุบล เย็บผ้าเองทั้งหมด

ยิ่งรู้สึก....(มันบอกไม่ถูกจริง ๆ ค่ะ น้ำตามันจะล้นออกมา)

2. ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

ทัศนียภาพภายในบ้านสวน ถูกจัดแต่งประดับประดาให้สวยงามขึ้นเรื่อย ๆ ทุกวัน

ทุกครั้งที่ได้ไปบ้านสวน   ที่สำคัญความเปลี่ยนแปลงที่จิตใจของตัวเอง

รู้สึกผูกพันธ์ รักบ้านสวนมากขึ้นทู๊กวัน

3. พลังที่สัมผัสได้

พลังสามัคคี ที่หาไม่ได้ในสังคมปัจจุบัน (นอกบ้านสวนฯ) พลังแห่งความรัก

แม้เราจะมาจากต่างสถานที่  ต่างสถานะทางสังคม ต่างการศึกษา แต่เมื่อพวกเรา

ได้มาพบกับที่บ้านสวน หัวโขนเหล่านั้นถูกถอดออก และพวกเราคือพี่น้องพ่อแม่เดียวกัน

พลังความเมตตา ที่ท่านอ.อุบล ท่านอ.มงคล และ คุณท้อป

มอบให้เราทุก ๆ คน พลังแห่งคุณงามความดีทั้งปวงในบ้านสวน ฯ

ที่ช่วยฉุดรั้งให้ ขึ้นจากนรก 

4. การเตรียมงานความร่วมมือ ร่วมใจ สามัคคี

ทุกคนร่วมมือร่วมใจ เตรียมงานกันอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย มีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ

5. ความศรัทธาของผู้มา เพราะศรัทธาหรือว่าอยาก

คิดว่าลูกบ้านสวนทุกคนที่มาร่วมงาน หรือ และชาวเกาะทุกท่านต่างมีศรัทธากัน

เต็มร้อยอยู่แล้ว เพราะหากว่าอยากอย่างเดียว  ก็คงไม่ได้เข้ามาร่วมในงานสำคัญนี้ 

ากได้เข้าร่วมงานด้วย ความไม่เต็มใจ ไม่มีศรัทธา ไม่เคารพบ้านสวน ฯ

ท่านท้าวเวสสุวรรณจะจัดสรรให้เอง

6. พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน

พิธีกรรมเยอะไปนิดนึงค่ะ  แรก ๆ ก็รู้สึกคล้อยตาม แต่พอนาน ๆ เข้าเริ่มง่วง 

เพราะลูกบ้าน สวนเน้นปฏิบัติบูชามากกว่าอามิสบูชา  เลยอยากให้

ท่านอ.อุบลเป็นผู้นำในการบวงสรวงมากกว่า

7. อาหาร เครื่องดื่ม อร่อยไหม เพียงพอหรือไม่

อาหย่อย..ทู๊กอย่างเลยค่ะ  ขนาดกินอย่างละคำสองคำก็เล่นเสียพุงกาง เพียงพอหรือไม่นั้น

ต้องบอกว่าเหลือเฟือมากกว่าค่ะ

8. การจัดสถานที่ต้อนรับเพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

จัดสถานที่ได้เพียงพอ  และเหมาะสมเป็นอย่างยิ่ง

9. ผู้ร่วมออกร้านโรงทาน เรารู้สึกอย่างไร ต่อท่านเหล่านั้นตลอดจนประเภทของอาหาร

ก่อนอื่นต้องขออนุโมทนากับผู้ออกโรงทานทุก ๆ ท่าน อาหารมีทั้ง 4 ภาคครบครัน

ส้มตำ ข้าวเหนียว แกงเปรอะ ของพี่ปิ่น , ทอดมันหัวปลี และ สลัดของพี่แหม่มพี่เจี๊ยบ

ขนมไทย แซนวิช ของ ดร.จุ่ม ดร.จิ๋ม ,เฉาก๊วยของพี่ก้อย พี่ตุ้ย ผลไม้ของ อ.สิทธิพันธ์ ,

พี่อ้อย ,น้ำพริกตะไคร้ นำทีมโดยพี่สร (ทีมปักษ์ใต้) ผัดไทยก็อร่อยมาก ฯลฯ 

มากมายจริง ๆ ค่ะ เอ่ยนามไม่หมด

10. การแสดงบนเวที 4 ภาค ความสวยงามพร้อมเพรียง หัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

เสียดายอย่างแรง ที่ไม่ได้ดูซ้อมแหย่ไข่มดแดง เพราะมัวแต่หั่นผักในครัว  แต่ฟังจาก

เสียงหัวเราะแล้วก็รู้เลยว่าต้องสู๊ดยอดจริง ๆ การแสดงอื่น ๆ และชุดแต่งกายสวยงาม

เพราะทุกชุดการแสดงและทุก ๆ คนทำด้วยความตั้งใจ 

ขออนุโมทนาบุญกับผู้แสดง ทุกท่านค่ะ (โดยเฉพาะผู้แสดงกิติมศักดิ์รูปหล่อ จะขอถ่ายรูป

ด้วยพร้อมลายเซ้นต์แต่ก็ไม่กล้าค่ะ)    เรื่องหัวใจต้องยกให้ ดร.จุ่ม,ดร.จิ๋ม ไม่รู้จะเอาอะไร

มาวัดเลยค่ะ เพราะนอกจากที่พี่ทั้งสองทุ่มเท ทำแซนวิชให้พวกเราทานด้วยมือ

ของตัวเองแล้ว ยังต้องมาซ้อมการแสดงอีก  แถมแสดงได้ดีมาก ๆ ด้วย นับถือจริง ๆ ค่ะ

11. ความรู้สึกด้านอื่น ๆ ที่ท่านอยากพูดถึงที่อยู่ในใจจนสำลักออกมา

"ไม่ต้องมีคำบรรยาย ใด ๆ ให้ลึกซึ้ง ไม่ต้องมีคำบรรยายใด ๆ ให้สวยเลิศเลอ"

*************************

กราบพระบาทสมเด็จพ่อองค์ปฐม  พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์

ท่านท้าวมหาราชทั้งสี่ ท่านท้าวเวสสุวรรณ สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิดทุก ๆ พระองค์

กราบขอบพระคุณ ท่านอาจารย์อุบล ท่านอาจารย์มงคล และคุณท้อป เป็นอย่างสูง

ที่ได้เสียสละเวลา ชีวิตส่วนตัว และ ครอบครัว เปิดบ้านสวนพีระมิดเพื่อพวกเรา

ข้าพเจ้าขอบมอบกายถวายชีวิต เพื่อน้อมเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา

ขอบุญ ทาน ศีล ภาวนา ตั้งแต่ต้นชาติ จนถึงปัจจุบันชาติ และบุญทุกบุญที่ได้กระทำ

ที่บ้านสวน ฯ ขอบุญรวมตัวกัน อุทิศบุญทั้งหมดให้เจ้ากรรมนายเวร ที่ข้าพเจ้าได้เคย

ล่วงเกินทั้งในชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ขอให้เจ้ากรรมนายเวรได้โมทนาในบุญกุศลนี้

บุญที่ข้าพเจ้าได้รับเพียงใด ขอให้ทุกท่านได้โมทนารับในอานิสงส์ผลบุญนี้เช่นกัน

และขอให้ถึงนิพพานในชาตินี้ด้วยเทอญ สาธุ สาธุ สาธุ

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น อัญ - อนัญญา สุขถาวร (an-dot-toppost-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 18:15:28


ความคิดเห็นที่ 105 (1566691)

  2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้   อาจาร์ยอุบลเก่งจังเลย  จัดงานได้ยิ่งใหญ่มาก   สถานที่ในการจัดงานก็เตรียมได้รวดเร็ว  มีความพร้อมมาก  บ้านสวนพิระมิดสวยงามสมกับงานที่จัดสมโภชน์องค์พระปฐมค่ะ  

 

ความเห็น คุณจันทิรา 97

 

5555555555555555555555555555555

 

อ.อุบล

ไม่ได้เก่งหรอกค่า

เพราะ

ยังไงก็ไม่สามารถ

ทำ

ด้วยตนเองทั้งหมดได้

 

 

งานนี้

เบื้องบน ต้องการแสดง

ฝีมือสมัครเล่น

 

แต่

ทำด้วยใจ

และ

พลังสามัคคี

ไม่ต้องมีประสบการณ์

 

การงานทุกอย่าง

ย่อมสำเร็จผล

สวยงาม

ได้

 

 

นี่เป็นหลักฐานสำคัญ

 

ว่า

ทุกคน

 

ไม่มีใครเป็น มาก่อนเลย

 

ฝึกเดี๋ยวนั้น ทำเดี๋ยวนั้น

รำเดี๋ยวนั้น

 

ใช้ใจอย่างเดียว

 

 

พระพุทธองค์ทรงตรัส

ว่า

ทุกสิ่งสำเร็จแล้ว

มาจากใจ

 

งานนี้

พระพุทธองค์

ทรงสรรเสริญน้ำใจ

ของลูกบ้านสวนพีระมิด

ทุกคนที่ทุ่มเท

สู้

ทั้งที่ไม่เป็น

ไม่มีประสบการณ์

ไม่ได้มีเวลาฝึกหัด ซ้อม

 

ไม่ว่า รำ ตกแต่ง

จับจีบผ้า หรือ จัดดอกไม้

 

ทำกันเดี๋ยวนั้น

สด สด

 

แนะนำ

เพียงเล็กน้อย

ก็ทำได้

 

นี่แหละ

ที่เรียกว่า บัวเหนือน้ำ

เป็นบัวเหล่าที่

พระพุทธองค์ทรงโปรด

ก่อนเหล่าอื่น

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ (PAMELASOAP-at-YAHOO-dot-COM) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 18:15:39


ความคิดเห็นที่ 106 (1566692)

 เห็นได้ว่าำกำลังใจ และ ความสามัคคี คือพลัง จริงๆครับ อาจารย์ 

ลูกๆบ้านสวนฯ ท่านใดมีภาพการแสดงต่างๆ ก็ เอามาโพสให้ ดูบ้างคร้บ เห็นคนถ่ายหลายๆกล้องน่าจะมีมุมภาพ ที่แตกต่างครับ 

ผู้แสดงความคิดเห็น วีร์พสุตม์ ลิ้มสกุลภักดี (เอิ้น) (weepasuth-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 18:31:33


ความคิดเห็นที่ 107 (1566693)

 พวกเราพร้อมไหมจ๊ะ

 

ที่จะเหนื่อย

ที่จะหนัก ที่จะฝ่าฟันอุปสรรค

เป็นชาติสุดท้าย

ด้วยกัน

ก้อยคนนึงที่ไม่หวั่น แม้วันเหนื่อยมากค่ะ

หนักแค่ไหนก็ไม่กลัว พร้อมที่จะเดินตามอาจารย์ทุกฝีก้าวค่ะ

มั่้นใจว่าลูกบ้านสวนฯ ทุกคนก็คิดเหมือนกันค่ะ

 

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ก้อย วินิตา สุทธิวรา (pooyingnaya-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 18:42:58


ความคิดเห็นที่ 108 (1566695)

6. พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน

พิธีกรรมเยอะไปนิดนึงค่ะ  แรก ๆ ก็รู้สึกคล้อยตาม แต่พอนาน ๆ เข้าเริ่มง่วง 

เพราะลูกบ้าน สวนเน้นปฏิบัติบูชามากกว่าอามิสบูชา  เลยอยากให้

ท่านอ.อุบลเป็นผู้นำในการบวงสรวงมากกว่า

 

ความเห็น หนูอัญ 104

 

555555555555555555555555555555555

 

พระพุทธองค์ทรง

ทดสอบจิต

ลูกบ้านสวนพีระมิด

เรื่อง

อามิสบูชา กับ ปฎิบัติบูชา

 

ว่า

อานิสงส์ต่างกัน

ราว

ฟ้า กับ เหว

 

พระพุทธองค์ทรง

มีรับสั่งถึง

ลูกหลาน

 

ว่า

 

ทำไม อ.อุบล

จะไม่ได้นำพิธี

บวงสรวง

 

อ.อุบล

พาพวกเธอตระเตรียม

งานนี้

มายาวนาน

 

พวกเธอทุ่มเท

กายใจ ทรัพย์ รวมกันได้

กว่า 1,500,000 บาท

ตถาคต

เห็นตลอดเวลา

ว่า

อ.อุบล ของพวกเธอ

เป็นผู้นำในการ

บวงสรวงสมโภชน์

 

เธอทั้งหลาย

ลองไปดูภาพถ่ายดูนะ

ว่างานทั้งหมดนี้

มีขึ้นใด้

เพราะผู้ใด

 

ตถาคตยึดถือ

การปฎิบัติบูชา

ของครูบาอาจารย์ของพวกเธอ

ว่ามีอานิสงส์ยิ่งใหญ่กว่า

อามิสบูชา

 

ซึ่งพวกเธอทั้งหลาย

ทำกันมาโดยตลอด

ทำมาก่อนวัน

บวงสรวงสมโภชน์

 

อ.อุบล

นำพาพวกเธอ

บวงสรวงตถาคตสม่ำเสมอมา

 

ไม่ใช่จะมาบวงสรวง

ตถาคตในวันเวลาเดียวเท่านั้น

 

จงดูปาฏิหารย์

ปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้น

จาก

การนำ ของ อ.อุบล

ครูของพวกเธอ

 

แล้วพวกเธอ

จงลองไปเที่ยวหาดู

ว่ามีครูบาอาจารย์คนไหน

ทำได้อย่างครูของ

พวกเธอ

 

ไม่ว่า

ครูของพวกเธอ

พูดอะไร บอกให้ทำอะไร

พวกเธอได้ผลตามนั้น

จริงทุกประการ

 

ครูคนอื่น

มีไหม ที่ทำให้ใคร

หายป่วย หายทุกข์ หายจน

พ้นทุกปัญหาได้

ดังครูของเธอ

 

จงอย่าสนใจ

พิธีกรรมอันไม่ก่อให้เกิด

ปัญญา

 

ครูของเธอ

รู้ดี และ มีตถาคต

คอยบอกกล่าว

 

เขาไม่โอ้อวดตัว

เท่านั้นเอง

 

แล้วพวกเธอ

จะได้เห็น

 

ความเกรียงไกร

ในธรรม

ของตถาคต ผ่าน อ.อุบล

ครูของพวกเธอ

ผู้นำเสนอ

ตัวเอง

 

ว่า โง่เขลา เบาปัญญา

ไม่อวด อวิชา ไม่อวดเก่ง

ตถาคตจึงคอยช่วยเหลืออยู่

ตลอดเวลา

 

ให้นำพาพวกเธอพ้นทุกข์

ได้ทุกปัญหา

 

แล้วต่อไป

เธอยิ่ง นับวัน จะได้รู้ว่า

วิชา ธรรม ของตถาคตนั้น

ครูของเธอ อ.อุบล

ตถาคตส่งมาให้ ได้มากกว่าใคร

ในเวลานี้ และ มีบทพิสูจน์

ทุกกรณี ไม่ใช่แค่

ทำพิธีกรรม

 

แต่

ไม่มีผลช่วยให้

ผู้ใดพ้นทุกข์

 

พวกเธอ

เห็นไหมว่า อ.อุบล

ให้พวกเธอ ออกไปเต้น

แล้วจะหายโรค โชคดีกันทั่วหน้า

เพราะ

ครูของพวกเธอ

รู้ว่า ตถาคต และ เสด็จพ่อของเขา

คอยช่วยเขาอยู่ตลอดเวลา

ไม่ว่าเขาพูดอะไร

 

ตถาคตจึงให้

ตามที่เขาขอทุกประการ

ถ้าสิ่งนั้น ทำเพื่อ

เป็นธรรมทาน และส่งเสริม

ให้คนทำความดี หนีความชั่ว

 

อ.อุบล

คือ

ผู้ที่นำธรรมะ ที่ถูกต้อง

ตรง และ ง่าย

มาถ่ายทอดให้พวกเธอ

แทนตถาคต

 

จนกว่าพวกเธอ

จะเห็นตถาคตได้ด้วย

ตัวเธอเอง

เหมือนอย่างที่ อ.อุบล เห็น

ขอให้พวกเธอ

มั่นคงในความดี อย่าท้อแท้

แม้มีมาร

 

ตถาคต

ยังมีมารมาตลอด

การบำเพ็ญบารมี

อ.อุบล ครูของพวกเธอคนนี้

เขารู้ดีกว่า เขาจะชนะมาร

ด้วยวิธีใด

 

พวกเธอ

จงรีบทำตามวิธี

ที่ อ.อุบล ครูของพวกเธอ

ชี้ทางให้ เพื่อเธอจะได้

ติดตาม อ.อุบล ไป

พบตถาคต

พร้อมกัน

 

แต่หากพวกเธอ

ไม่ทำตาม

อ.อุบล

 

อ.อุบล

ก็คงห่างไกลพวกเธอ

ออกไปทุกวัน

 

พวกเธอคงต้องรอ

ครูบาอาจารย์

คนใหม่

 

ซึ่งไม่รู้ว่า พวกเธอ

จะเกาะเขาไปนิพพาน

ไปพบกับตถาคต

ได้หรือไม่

 

ถ้าพวกเธอ

สงสัย ใน อ.อุบล

พวกเธอจงเสี่ยงทาย

ปรามาสดู

 

ถ้าไม่เป็นอะไร

อ.อุบล ก็คงไม่ใช่ครูของพวกเธอ

 

และขอให้พวกเธอ

พิจารณาคำสอนของตถาคต

ที่ผ่านทาง อ.อุบล

เปรียบเทียบกับพระไตรปิฎกดู

เธอจะได้รู้ว่า อ.อุบล

เป็นคนที่ตถาคต

เลือกแล้ว

หรือไม่

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ (PAMELASOAP-at-YAHOO-dot-COM) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 18:52:22


ความคิดเห็นที่ 109 (1566696)

ขออนุโมทนาบุญ

กับทุกท่านที่ได้ร่วมเล่า

ความประทับใจ ไว้เป็นธรรมทานค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

อ.แม่อุบลขา เกดขอร่วมสู้

พร้อมเหนื่อย ไปกับ อ.แม่อุบล ค่ะ

ขอเล่าเพื่อเติมนะค่ะ

เกดดีใจมากที่ได้ร่วม ดำนา

ปลูกข้าว ให้กับลูกบ้านสวนได้กินกัน

( ตั้งแต่เกิดมา ไม่เคยทำเลยค่ะ )

ส่วนอาหารการกิน ล้นหลามเลยค่ะ เยอะมาก

และอร่อยด้วย กินไม่ครบทุกอย่างเลยค่ะ ถ้าครบ

เกดว่ากลับมา พี่ตี๋จำม่ะได้แน่เลย มักหลายค่ะ แกงเปอะ

และส้มตำ ของพี่ปิ่น และก็มีเรื่องเกินความคาดหมายหลายเรื่องค่ะ

 พี่ๆ แต่ละคนตัวจริงสวยกว่า หน้าเด็กกว่าในรูปอีก อาทิเช่น

คุณน้าอ๊อด เกดขอยกเลิกค่ะ เปลี่ยนเป็น พี่อ๊อด แทนนะค่ะ

พี่แอ๊ด (อร่ามศรี) ตัวจริงขาวจั้วเลยค่ะ พี่ตุ้ย เกดว่า

น่าจะเป็นรุ่นเดียวกับเกด หรือรุ่นน้อง ค่ะ

น่าเด็กกว่าในรูปอีก แล้วก็ร่าเริงด้วย

ส่วนรูปที่คุณเอิ้นนำรูปพี่ธนา

มาลงนั้น จำม่ะได้จริงๆ

ค่ะว่าเป็นพี่ธนา

ตัวจริงหน้าใสมั๊ก ไม่บอกไม่รู้นะเนี๊ยะ

เป็นต้นค่ะ

แล้วก็ดีใจที่ได้ร่วม

จัดดอกไม้ ถวายสมเด็จองค์ปฐม

ถึงแม้จะเป็นมดงานตัวเล็ก แต่ก็ตื้นตันใจค่ะ

เกดขออนุโมทนากับทุกท่านที่ได้จัดเตรียมงานนี้

ตั้งแต่ต้นจนจบ ก่อนจะกลับ ก็ดีใจค่ะที่ได้ฟังเรื่องที่อ.แม่อุบล

ประกาศว่ามีเรื่องสำคัญจะบอก เกดก็ลุ้นอยู่ว่า จะได้ทันฟัง

หรือเปล่าหน้อ.... ในที่สุดก็ได้ฟังค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า

อ.แม่ ท่านได้คุยกับพระพุทธองค์

ท่านบอกว่าต่อไปนี้ ลูกหลาน

บ้านสวนพีระมิด

ใครที่มาไม่ได้ก็ไม่ต้องมาก็ได้

ให้นึกถึง พระพุทธเจ้า สมเด็จองค์ปฐม

สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิด แล้วสารภาพบาปกรรม

ที่เคยทำมา สารภาพกับตัวเอง แล้วก็อยาก

อธิษฐานอะไรก็เชิญ เมื่อหายแล้ว

อย่าลืมขอบคุณทุกๆ

พระองค์ด้วยนะค่ะ

แล้วทุกอย่างที่ทำอย่าลืม

ความศรัทธรา ความจงรักภักดีและ

ทำความดี แด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ด้วยนะค่ะ แหะๆ อ.แม่ขา เกดไม่ได้มาบอกเรื่องนี้

คนแรก อภัยให้เกดด้วยเน้อ ขอสุมาเตอะ

พี่อ้อยจ๋า  พี่อ้อยบอกเกดต้องเขียน

คนแรกแน่ๆ เลย ผิดหวัง

นิดโหน่ย อย่าว่า

กันเนอะ

 

ผู้แสดงความคิดเห็น นิพาดา กะตะศิลา (tee-ged-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 19:06:52


ความคิดเห็นที่ 110 (1566698)

กราบพระบาท

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

และอ.แม่อุบล เจ้าค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

ลูกขอน้อมรับคำสอน เจ้าค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น นิพาดา กะตะศิลา (tee-ged-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 19:12:57


ความคิดเห็นที่ 111 (1566699)

ดูรูปแล้วมีความสุขครับ จำได้เลยนะว่าตอนซ้อมแหย่ไข่มดแดงดึกวันศุกร์ พี่แมวนี่หัวเราะลั่นเลย ทุกคนหัวเราะจนเจ็บปาก ปวดกรามไปหมดเลย

แต่มาหักมุมตอนบ่ายวันเสาร์ ได้คุณท็อปมาร่วมแสดงรำโปงลาง คุณท็อปก็ท่าทางงงๆ อยู่ว่า เอาแน่เหรอ แต่ก็สปิริตเกินร้อย ตกลงร่วมรำโปงลางแบบซวดๆเลย ยิ่งตอนแสดงแหย่ไข่มดแดงอีกชุด คุณท็อปดูเหมือนเขินๆนะ แต่พอตอนซ้อม โอว้วว ปล่อยไม่ยั้งเลย ท่าเด็ดๆ ลุงๆเริ่มเอ๋อกันเลย ฮ่วย คือแฮงหลายดีแท้น้อ ฮ่าๆๆ

ผู้แสดงความคิดเห็น ธนา อรุณภิญโญพล (nirvana_time-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 19:14:47


ความคิดเห็นที่ 112 (1566700)
image

 

 

 

 กราบสมเด็จองค์พระปฐม......

 กราบองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ เสด็จพ่อท้าวเวสสุวรรณ

หลวงปู่ฤาษีลิงดำ องค์เทพสฟิงซ์ ท่านดตาจินิน ท่านมนุษย์ต่างดาวทุกดวงดาว

พระอาจารย์รัตน์ ท่านอ.อุบล ท่านอ.มงคล ค่ะ

ลูกนางสุริวรรณ์ ตีรวัฒนประภา ขออนุญาตกราบรายงาน ดังต่อไปนี้ค่ะ.... 

 

 

 

1. ความรู้สึกต่อบรรยากาศเมื่อแรกเข้าไปในงานบ้านสวนพีระมิด

- ตื่นตาตื่นใจ ภายในบริเวณบ้านสวน ถูกเนรมิต ให้ตระการตา สวยงาม ทั่วบริเวณ

ทั้งดอกไม้ สีของผ้าม่านที่ผูกเป็นริ้วๆๆ หน้าวิหาร สวยสด และอลังการมากๆๆค่ะ

- คิดในใจว่า ทำไมท่านอ. และลูกๆบ้านสวนเก่งจัง ทำได้งัย....

- เข้ามารับ-แลกบัตร เข้างาน ก็เจอน้องแมว ปชส.คนงาม ให้การต้อนรับ ทักทาย และมีแซวนิดๆๆ...

 

2. ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

- เปลี่ยนไปหมดเลยค่ะ อย่างที่บอก ยิ่งกว่าเนรมิต สวรรค์บนพื้นพิภพ จริงๆๆ

- รู้สึกมีความสุขมาก ที่เห็นพี่ๆน้องๆ ทุกท่าน ยิ้มแย้มแจ่มใส ทักทายกัน สนิทชิดเชื้อ มีอะไรก็ช่วยกันทำไปหมด

- รู้สึกว่าบ้านสวนไม่ธรรมดาค่ะ คือ มีการเตรียมความพร้อมได้อย่างสมบูรณ์แบบ

มีทั้งเนรมิต เวทีการแสดง โรงทาน เป็นที่ตรึงตา ตรึงใจ ผู้มาเยือน

- รู้สึกว่า ดอกไม้ที่นำมาตกแต่ง ทั้งๆที่เป็นดอกไม้พลาสติก *** แต่ทำไมสวยเย็นตาเย็นใจ มากกว่าดอกไม้ที่มีขายทั่วไป

3. พลัง ที่สัมผัสได้

- สัมผัสได้ถึงความมีเมตตาของท่านอ.ทั้งสองอย่างมาก ที่เมตตาให้ลูกๆได้เข้ามามีโอกาส ร่วมบุญในครั้งนี้

- บริเวณหน้าวิหาร สวยงามสุดๆๆ บริเวณชั้นล่างวิหาร บันได สวยงามระยับแววาว สีสันสวยงาม ดูภูมิฐาน

- มีความสุขมากๆๆๆเมื่อมองขึ้นไปพบ***สมเด็จองค์ปฐม****เห็นพระองค์ท่านพระพักตร์ เปี่ยมด้วยเมตตา

4.การเตรียมงาน ความร่วมมือ ความสามัคคี

- บอกได้คำเดียว **สุดยอดค่ะ ** มืออาชีพยังอาย

ความร่วมมือ นี่เป็นอันดับ 1 ให้แต่ท่านอ.สั่ง ว่าทำอะไร ทุกคนกระตือรือร้นจริงๆๆ

5.ความศรัทธาของผู้มา

- ดูจากบรรยากาศ ผู้คนเฉพาะลูกบ้านสวนน่ะค่ะ ศรัทธา เกิน 100

เพราะพวกเราถูกอบรมและถูกซักฟอกมาอย่างดี

 6. พิธีกรรมในการบวงสรวง

- ช่วงบวงสรวง ขอแสดงควาคิดเห็นว่า นานและเยอะมากๆๆๆๆ เกินไป เพราะท่านอ.อุบล เดินมาเมตตา บอกว่า **เดี๋ยวพิธีบวงสรวงเสร็จ ให้เตรียมรำโปงลางถวายพระพรได้เลย**

/// ขอย้ำน่ะค่ะ ท่านอ.เมตตา บอก 2 ครั้ง

คณะเราก็ปลื้มสุดๆ และก็รอลุ้นว่า***เมื่อไหร่จะเสร็จซะที พิธีการที่เหมาะสมก็ผ่านไปแล้ว **นางรำเริ่มเหงื่อแตกทุกคน **

หน้าหมองคล้ำลงทุกที ..แล้วก็คล้ำขึ้น จนเกือบเขียว อย่างเห็นได้ชัดเจน /// ตั้งจิตอธิษฐานขอให้ได้รำซักทีเถ๊อะ...

...

สุดท้ายก็รอจนหงอย นั่ง พลิกขา ขวาที ซ้ายที ...อยากร้องไห้ และหวั่นๆว่า คงไม่ได้รำหน้าพระวิหารแน่ๆๆเลย ...ใจเริ่มเหี่ยวลงๆๆ เศร้าค่ะ

7.อาหาร เครื่องดื่ม อร่อยไหม เพียงพอหรือไม่

- ขอบพระคุณ เอื้อยปิ่น และคณะ อย่างแฮง ที่แกงเปอะ ได้อร่อยสุดๆๆๆ สุ และพี่อมร ตัก3 รอบ ทำให้เอื้อยปิ่น และคณะ ต้องแกงเป็นหม้อที่ 2

ขนมพี่จุ๋ม พี่จิ๋ม อร่อยค่ะ เพียงพอ อย่างล้นหลาม

8.การจัดสถานที่ต้อนรับ เพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

- เพียงพอ เหมาะสมดีค่ะ ชอบข้างเวทีการ

แสดง ที่เอาผ้ามาทำเป็นผ้าม่านสีเหลืองออกส้ม กั้นระหว่างรั้ว ชาวบ้าน กับบ้านสวน มองแล้ว สวยงามเป็นระเบียบดีค่ะ

9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทานเรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้ตลอดจนชนิด ประเภทของอาหาร ความ อะ หย่อย ฯลฯ

- ขอขอบพระคุณทุกๆท่าน ที่มีจิตศรัทธา ตั้งใจ สรรหา อาหาร ที่ ทุกท่าน สามารถเลือกในสิ่งที่ชอบได้หลากหลาย โดยเฉพาะซุ้มของ พี่ปิ่น พี่จุ๋ม พี่จิ๋มค่ะ และอีกหลายๆท่าน ที่มีเมตตาในครั้งนี้..ขอกราบงามๆค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

10.การแสดง บนเวที 4 ภาคความสวยงาม พร้อมเพียงของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

***มาแล้วค่ะ ช๊อตเด็ด ขออนุญาตเล่าเบื้องหลังการถ่ายทำ สร้างชุดการแสดง

..รำโปงลางถวายพระพร....+แหย่ไข่มดแดง..

ตอนกลางคืนวันเสาร์..หลังจากที่ท่านอ.อุบล เมตตา ว่าให้ย้ายไปรำหน้าวิหาร ปลื้มสุดๆๆ คิดเข้าข้างตัวเองว่า

เราก็มีบุญน่ะนี่ สามารถทำในสิ่งที่ตั้งใจมาตลอด2 อาทิตย์ได้สำเร็จ

เริ่มตั้งแต่..

- เชื้อชวนติดต่อหาพี่ๆน้องๆมารำ (แรกๆทุกคนปฏิเสธ..บอกไม่กล้า อาย )

- ทั้งหาไฟล์ทำนองเพลงโปงลาง ..

- ฝึกซ้อมตัวเองที่บ้านมาคิดท่ารำต่างๆ(จนสามีบอกว่าถ้าจะบ้า รำอยู่ได้คนเดียว) เพื่อที่มาถึงจะได้ซ้อมกันง่ายขึ้น...

- จนมาถึงหาชุดเสื้อผ้า ตอนแรกโทรไปขอยืมชุดจากวิลัยพยาบาลศรีธัญญา แต่เกิดอุปสรรค เยอะมากๆๆ ไหที่จะใช้ดีดก็แตกหมด ///...แถมชุดมีไม่ครบ ไม่สวย ทางอ.ผู้รับผิดชอบจะให้ทำหนังสือราชการ ขออนุมัติโดยผ่านผอ.สถาบัน เขียนขอยืมไป

แต่***แจ้งไปว่าเป็นงานบุญ และเป็นงานที่คิดทำเองไม่เกี่ยวกับสถาบัน และจะขอออกค่าใช้จ่ายให้ และขออาสารับเอาชุดซักให้ด้วย..แต่ด้วยที่ฟังน้ำเสียงและลักษณะการพูดคือไม่อยากให้ยืมมากกว่าค่ะ...ก็เลยเครียดมากค่ะ

***สุดท้าย..หลังจากเครียดมา3 วัน จึงตั้งจิตขอบารมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ ขอให้ลูกได้ทำให้สำเร็จด้วยเทอญ

..จึงขอเบอร์พี่โซนี่ จากพี่อมร ขอรบกวนพี่โซนี่ จัดหาชุดมาจากทางนครพนมเลย..และขอให้มารำด้วยกัน

ก็เลยสรุป ออกมาสวยอย่างที่เห็นค่ะ(รบกวนพี่ๆน้องๆเข้ามายืนยัน นอนยัน ด้วยค๊า ว่าสวยอีหลี๋บ่)

ขณะที่พาคณะไปซ้อม หน้าวิหาร...รู้สึกปลื้มปิติอย่างแรง/// อยากร้องไห้ หัวใจมันพองโต คอยมองขึ้นไปบนวิหารบ่อยๆ และยิ่งเห็นพี่ๆน้องๆ ไม่มีเหน็ดเหนื่อยเลย บางคนบอกว่ารำครั้งแรกซะนี่ แต่ก็เพราะศรัทธา และอยากรำถวายพระองค์ ..และอยากทำให้ท่านอ.ทั้ง 2 มีความสุข และปลื้มว่าลูกศิษย์เราก็ทำได้**

เริ่มตั้งแต่เขียนลำดับขั้นตอนการแสดง ส่งไฟล์ดนตรี ให้ทีมงานพิจารณา เราใช้ แบบ ไฮเทค ค่ะ เพราะซ้อมการแสดงทางมือถือ และ อีแมวค่ะ แค่เขียนขั้นตอนยังตอบกันฮาแบบสุดๆ ทั้งๆที่ยังไม่ได้แสดงเลยค่ะ ถามพ่อมหา / พ่อใหญ่ / อ้ายมร ได้เลยค่ะ

ส่วนการซ้อมจริง..ใช้เวลา 2 ชม. เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ ..ก็ไม่เคยสอนใครรำโปงลางสำเร็จภายใน 2 ชม.ได้ค่ะ **เป็นเรื่องอัศจรรย์ใจจริงๆ**

..แรกๆของการซ้อม ก็แอบถอนใจ ว่า จะรำกันได้มั้ย บางคนก็จีบมือ ยังกะพิกลพิการ ..บางคนได้ขา..แต่ไม่ได้มือ..ได้มือแต่ลืมขา เฮ้อ//..แอบตั้งจิตอธิษฐาน..อยู่หลายครั้ง ขอเสด็จพ่อช่วยลูกๆที ให้สำเร็จน่ะเจ้าคะ..

สุดท้ายพอเข้าที่..ก็ขอพารำโชว์ลานหน้าบ้านท่านอ.ค่ะ

เพื่อข่มขวัญ ภาคอื่นๆ(ขอโทษค่ะ อิ อิ) ได้ผลค่ะ ภาคเหนือหยุดซ้อมทันที/// หันมามองให้กำลังใจพวกเรา ขอขอบพระคุณน่ะค่ะ..เขาเรียกว่าตัดไม้ข่มนาม หรือเปล่าน้อ// คุณหมอวัฒน์ค่ะ ...

แต่ภาคเหนือ ก็สวยไม่เบา ที่คุณหมอวัฒน์..ไม่ทานลำไยอบแห้งของข้าเจ้า เพราะมันไม่ใช่ลำไยสีชมพู ตามเพลงรึเปล่าคะ...

 11. ความรู้สึกด้านอื่นๆ ที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจ จนสำลักออกมาน่ะ    

1. ลูกกราบขอบพระคุณ ท่านอ.อุบล ท่านอ.มงคล ที่เมตตาลูกบ้านสวน ให้มีโอกาส ได้สร้างบุญกุศล ได้อย่างต่อเนื่อง

2. ขอบพระคุณน้องท๊อป ที่มาร่วมแสดง ให้ทำอะไร ก็ทำตาม ไม่มี อิดเอื้อน หรือ ต่อรอง

ให้จ่าย 150 บาท ค่า ชุด ก็ร่วมบุญเช่นกัน น้องน่ารักมากๆๆ งานนี้แจ้งเกิด ได้สำเร็จ ในการแสดง

3. ประทับใจ คุณพิธีกร / เจดีย์ (อ้อ..ดีเจค่ะ)ประจำรายการ ทำหน้าที่ได้ดีมากๆๆ ขอขอบพระคุณพ่อใหญ่/ น้องโจ / พ่อมหา เป็นที่สุด

4.***ลูกกราบขอโทษท่านอ.อุบล อย่างแรงค่ะ ที่ท่านอ.เมตตา บอกให้ ลูก รำป้อ อ้ายมร แหย่ไข่มดแดงตอนดึกๆหลังเลิกซ้อม... ตอนนั้นรู้สึกว่า แบตเตอร์รี่หมดจริงๆๆค่ะ.. ขาที่จะเดินยังจะยกไม่ขึ้นค่ะ***ลูกกราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทุกๆพระองค์ และท่านอ.อุบล ท่านอ.มงคล

5.***ลูกกราบขอบพระคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทุกๆพระองค์ และท่านอ.อุบล ท่านอ.มงคล

ที่ ประทาน มอบธนบัตรขวัญถุง..เป็นรางวัล ให้แก่ทั้งคณะโปงลางค่ะ

....รับงานรำทั่วราชอาณาจักรน่ะค่ะ....

สุดท้ายนี้ลูก... 

กราบแทบพระบาทและสำนึกในพระมหากรุณาของพระพุทธองค์.

.สมเด็จองค์ปฐม เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ ท้าวมหาราชทั้งสี

หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านดตาจินิน ลุงพุฒิ องค์เทพสฟิ้งซ์

และสิ่งศักดิ์ทุกๆพระองค์ทั่วจักรวาล ..อนันตจักรวาล และมนุษย์ต่างดาวทุก

ดวงดาว ท่านมนุษย์ต่างดาวที่ข้าพเจ้าฝันเห็นที่มาเยือนในฝัน (ท่านศุมล)

โดยเฉพาะความเมตตาที่ ท่านอาจารย์อุบล.. ท่านอาจารย์มงคล ..

คุณน้องท็อป

บันดาลให้ท่านอ. และครอบครัว มีความสุข มีอายุขัย ยืนยาว สุขภาพแข็งแรง

อยู่เป็นร่มโพธิร่มไทร แก่ลูกๆบ้านสวนต่อๆไป

..และลูกขอตั้งจิตอธิษฐาน..ขอตามติดติดตาม ท่านอ.ทั้งสอง อย่างใกล้ชิด

ทั้งหยาบและละเอียดไปทุกภพทุกชาติ ตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม

และนิพพานเทอญ สาธุ สาธุ สาธุ

 

...จากใจภริยาท่านทูตลาว (ขี้ทูดซะมากกว่าค่ะ) 

ผู้แสดงความคิดเห็น โฆษิต ควรหาเวช (kosit-dot-koanhavej-at-nectec-dot-or-dot-th) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 19:15:33


ความคิดเห็นที่ 113 (1566702)

 ขอกราบนมัสการ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ ท่านอาจารย์อุบล

ได้อ่านข้อความแล้วรู้สึกว่า ชีวิตนี้ มีความหวัง ที่จะพ้นทุกข์ รู้ตนเองดีว่า ยังมีข้อเสียอีกมากมาย  ขอกราบขอบพระคุณ ในพระเมตตา ของทุกๆพระองค์ ท่านอาจารย์อุบล ที่ได้เมตตา คนบาปหนาอย่างผม ได้ค้นพบทางสว่างยังไม่รู้ว่าชีวิตข้างหน้า จะเป็นอย่างไร แต่จะตั้งใจ ทำให้ดีที่สุดครับ ขอฝากตัวเป็นชาวเกาะด้วยคนครับ 

ผู้แสดงความคิดเห็น วีร์พสุตม์ ลิ้มสกุลภักดี (เอิ้น) (weepasuth-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 19:26:29


ความคิดเห็นที่ 114 (1566708)

 โมทนาสาธุกับอาจารย์อุบล

และพี่น้องบ้านสวนพีระมิดนะครับ

เบลล์อ่านแล้วข้อความที่อาจารย์เขียน

ลูกซาบซึ้งและดีใจครับ

กราบพระบาทพระพุทธเจ้า

ลูกนี้เป้นบุคคลที่โง่เขลาเบาปัญญาบาปหนามีบุญน้อย

ขอพระองค์ได้โปรดเมตตาลูกให้มีดวงตาเห็นธรรม

ติดตามอาจารย์อุบลติดตามพระพุทธเจ้า

เข้านิพพานทันใดในชาตินี้พร้อมพี่น้องทุกคน

ลูกได้รับรู้ผ่านข้อความของอาจารย์อุบลที่เขียนแล้ว

ลูกรู้สึกซาบซึ้งปีติใจเป็นที่ยิ่งที่เกิดมาชาตินี้ได้มารู้จักบ้านสวนพีระมิด

การใดที่ลูกได้กระทำไปทั้งกายวาจาใจทั้งรู้ตัวและไม่รู้ตัวลูกกราบขอขมาตรงต่อพระพุทธเจ้าทุกๆประการครับ

เพราะทุกวันนี้ลูกทุกข์ใจที่จิตของลูกตกในเรื่องที่คิดไม่ดีมีจิตเลวร้ายแต่ที่จริงลูกไม่ได้อยากมีจิตเลวร้ายเลย

ลูกพยายามคิดและพยายามภาวนาขอบารมีพระบรมธรรมบิดาได้โปรดควบคุมกายและจิตของลูกให้คิดดีพูดดีทำดีอยู่ตลอดเวลา

วันนี้เป็นโอกาสอันดีแล้วที่ลูกได้เข้ามาเขียนและขออนุญาตอาจารย์อุบลนะครับให้ลูกได้เขียนในสิ่งที่ลูกรู้สึกไม่สบายใจ

แม้ร่างกายลูกจะไม่ค่อยแข็งแรงสักเท่าไรลูกก็มีสุขใจนะครับที่วันนี้ได้เกิดมาอยู่ในประเทศไทย

มีพระเจ้าอยู่หัวที่ทรงธรรมและรักลูกๆทุกคนมีพ่อแม่ครูบาอาจารย์ที่คอยชี้แนะแนวทางชีวิต

และมีองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์ที่เมตตาลูกหลานให้อยู่ดีมีสุข

ลูกเป็นคนที่ทุกข์ง่ายสุขยากครับแต่ลูกก็พยายามทำใจให้มีพระอยู่ในใจ

และโดยเฉพาะเรื่องจิตตกนี่เป็นบ่อยครับลูกก็พยายามอยู่ครับ

ได้มารับรู้เรื่องราวที่ดีจากพี่น้องบ้านสวนพีระมิดและอาจารย์อุบลทำให้ใจของลูกพองโตพลอยยินดีในสิ่งที่่ดีดีครับ




 

ผู้แสดงความคิดเห็น คมกริช นามมงคุณ (เบลล์) (komkom-dot-ko-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 19:43:18


ความคิดเห็นที่ 115 (1566709)

 กราบเท้าสมเด็จพ่อองค์ปฐมบรมบิดา ที่ทรงประทานความเมตตาต่อลูก

ให้ได้พบกับ อ. อุบล ครูผู้ทุ่มเทชี้แนะ นำทางศิษย์ได้เห็นธรรม พบทางสว่าง

ชีวิตนี้ลูกขอติดตามเพียง อ. อุบลท่านเดียวเท่านั้น เพื่อให้ได้พบกับพระบรมบิดาเจ้าค่ะ

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ก้อย วินิตา สุทธิวรา (pooyingnaya-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 19:47:00


ความคิดเห็นที่ 116 (1566710)

 

ขอบคุณน้องตุ้ย และทุกท่านที่เอารูปมาให้ดู นึกถึงทีไรก็มีความสุข กลับไปบ้านก็เริ่มฝันว่างานต่อไปเราจะทำอะไรดีน้า 

ที่จริงทุกการแสดงดีหมด แต่ทีเยี่ยมที่สุดก็ตอนแยงไข่มดแดงที่คุณตัวเล็กเล่นได้ดีอย่างกับมืออาชีพ งานหน้าอย่าลืมหาไข่มดแดงกันอีกเน้อ

ผู้แสดงความคิดเห็น วัฒนา ชัยจำรูญพันธุ์ ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 20:01:37


ความคิดเห็นที่ 117 (1566711)

 ไม่คิดว่าในชีวิตนี้มนุษย์ตัวเล็กๆ คนหนึ่ง

ที่ทำชั่วมามากมาย จะได้รับฟัง

คำสั่งสอนจากพระโอษฐ์ของสมเด็จพ่อ

ผ่านอ.อุบล ครูบาอาจารย์ที่ลูกค้นพบแล้วในชาตินี้

บอกไม่ถูกเลยค่ะ ขนลุกชูชันไปทั้งหัวทั้งหน้า

และไม่คิดว่าตัวเองจะมีบุญ

ได้มาพบครูบาอาจารย์อันเป็นอริยบุคคลเช่นอ.อุบล

คำสอนของสมเด็จพ่อนั้น ที่ผ่านอ.อุบล 

เป็นคำสอนที่ฟังแล้วปฏิบัติได้จริง

ในยามทุกข์ยามพบอุปสรรค กลับรู้สึกไม่เดียวดาย

เมื่อก่อนเคยกลัวความตาย ว่าตายแล้วคงต้องไปนรก

แต่เมื่อมาได้พบ อ.อุบล ความตาย

เหมือนการได้กลับบ้านไปหาสมเด็จพ่อ

ลูกนี้เป็นคนชั่วบาปหนา คำสอนสั่งของอ.อุบล

ที่ให้มาเกินร้อย แต่ลูกนี้อาจปฏิบัติได้ไม่หมด

แต่ก็จะทำให้ดีที่สุด เพราะรู้ว่าท่านมีเมตตาสูงมาก

แค่ได้นั่งใกล้ๆท่านก็อบอุ่นที่สุดแล้ว

ถามตัวเองว่าเราทำบุญอะไรมานะ

ถึงได้มาเจอครูบาอาจารย์อย่าง อ.อุบล

ทำไมเราถึงเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลก

ที่ได้มารู้จักบ้านสวน

ชีวิตตอนนี้เหมือนนับถอยหลัง

เหมือนเรือที่กำลังจะถึงฝั่ง 

เวลาทุกอย่างกระชั้นชิดเข้ามาแล้ว

สิ่งศํกดิ์สิทธิ์ท่านเริ่มให้ลูกหลานได้สัมผัสท่าน

ด้วยตาเนื้อมากขึ้น

ลูกขอกราบพระบาทขอบพระคุณ

ในพระเมตตาของสมเด็จพ่อ

หลวงพ่อปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

ท่านท้าวมหาราชทั้งสี่ องค์เทพสฟิงซ์

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่ 

ปวงเทพเทวดาทุกชั้นฟ้า ชั้นดิน 

มนุษย์ต่างดาว และท่านแม่อ.อุบล

นำพาลูกๆ กลับบ้านพระนิพพาน

ชาตินี้ลูกต่ำต้อยด้อยค่า

ไม่มีสิ่งใดจะทดแทนพระคุณท่าน

นอกจากการปฏิบัติตน

ตามคำสอนของพระพุทธองค์

เป็นการปฏิบัติบูชาที่มากกว่าคำพูดค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น ตุ้ย ศิริพร โฉมจันทร์ (kondee25121-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 20:03:22


ความคิดเห็นที่ 118 (1566712)

เรื่องพิธีกรรมในงานนี่ ผมก็ข้องใจมาตั้งแต่2อาทิตย์ก่อนแล้วนะ ว่าทำไมกำหนดการที่กลุ่มพรหมโลกส่งมา มีแต่พิธีกรรมของตัวเองทั้งนั้น ไม่มีกำหนดการไรของบ้านสวนฯเลย และไม่มีมารยาทมากๆ ที่ถูกต้องควรถามท่านอาจารย์อุบลและบ้านสวนฯว่า จะจัดพิธีหรือกิจกรรมไรบ้าง ไม่ใช่ตัวเองกำหนดมา แล้วสั่งให้ท่านอาจารย์เตรียมนั่นเตรียมนี่ นี่คือบ่งบอกถึงความไม่มีมารยาท และ วัฒนธรรมอย่างแรงง!!! บอกมาก็ไม่ชัดเจน เดี๋ยวก็เพิ่มให้พระสวดนั่น สวดนี่ มาถึงวันงาน บอกให้ถวายข้าวพระพุทธแบบนั้น แบบนี้ ฟังแล้วเซ็งเลย  

ที่พวกเราทุกคนรู้คือ คุณประทีปเป็นผู้เดินทางมาบ้านสวนฯ เพื่อมาพบท่านอาจารย์อุบลเอง และขอร่วมสร้าง ไม่ใช่ท่านอาจารย์อุบลเชิญชวนแต่อย่างใด และถึงกลุ่มพรหมโลกไม่ร่วมสร้าง ท่านอาจารย์อุบลก็จะสร้างอยู่แล้ว และไม่มีความกังวลหรือปัญหาใดๆทั้งสิ้นว่าใครจะร่วมสร้างหรือไม่ ดังนั้นกลุ่มพรหมโลกจึงเป็นแค่ผู้ร่วมบุญเท่านั้น จึงควรมีมารยาทในการจัดพิธีเพราะเป็นแค่ผู้ร่วมงานกลุ่มหนึ่งเท่านั้นเอง 

ดังที่เห็นนะครับว่าในงานพิธีฯท่านอาจารย์อุบลได้มอบเช็คเงินสดจำนวน 1,500,099.99 บาท ซึ่งเป็นค่าใช้จ่ายทั้งหมดในการสร้างองค์พระแก่คุณประทีป ดังนั้นสมเด็จองค์พระปฐมจึงเป็นความภาคภูมิใจที่ท่านอาจารย์อุบลและชาวบ้านสวนพีระมิดทุกคนมีส่วนร่วมในการสร้างอย่างแท้จริง โดยมีคุณประทีปช่วยจัดหาแบบ แม่พิมพ์และประสานงานการสร้าง

แต่ที่เห็นในงานพิธีฯ ทุกอย่างที่ทำเหมือนกับว่าเป็นเจ้าของบ้านสวนฯและผู้สร้างเองทั้งหมด คงลืมเสียสนิทว่าเป็นแค่ผู้ร่วมงานเท่านั้นอยากทำไรก็ทำตามใจชอบ ผู้หญิงบางคนไม่มีมารยาท เดินไปมาชนท่านอาจารย์อุบลและแทบจะชนพวกผม ไม่มีพูดขอทางเลย รองเท้าก็ไม่รู้จักดูว่า เขาถอดกันที่ไหน ชาวบ้านสวนฯทำกันอย่างไร เฮ้อ อย่างนี้ประเทศชาติจะเจริญได้อย่างไร หากคนไม่รู้จักคำว่ามารยาท และวัฒนธรรมของผู้ดี

สรุปง่ายๆในความเห็นของผมนะครับ คือมาแบบไม่จริงใจ ไม่สนใจ กฏ กติกาของบ้านผู้อื่น เวลากล่าวถวายสิ่งของต่างๆ คุณมีสิทธิ์อะไรมาบอกว่า ขอถวายสมเด็จองค์พระปฐมและปฐมสภามหาพีระมิดให้เป็นของสงฆ์และเป็นสาธารณะประโยชน์ นี่พวกคุณเบลอกันมากขนาดนี้เลยเหรอว่า นี่คือบ้านส่วนตัวท่านอาจารย์อุบล และที่มาน่ะเป็นแค่ผู้ร่วมงานเท่านั้น เจ้าของบ้านน่ะ เคยถามท่านไหมว่าท่านสร้างมาเพื่ออะไร  แล้วสิ่งของต่างๆที่ถวายน่ะ โอ้โห โลโก้ของตนเองทั้งน้านเลย อย่างนี้เขาไม่เรียกว่าทำบุญเอาหน้าจะให้เรียกว่าไรหว่า

ลูกหลานบ้านสวนฯบางท่านทำบุญมากมายแค่ไหน ไม่ว่าจะหลายแสน เป็นล้านก็ตามที เขาไม่เคยอยากจะบอกให้ท่านอาจารย์จารึกชื่อเขาไว้ในสิ่งของไรเลย เขามีแต่จะหลบๆซ่อนๆไม่อยากให้ออกชื่อ เพราะบุญเขาอยู่ที่ใจได้เกินร้อย มีความสุขอย่างแท้จริง เพราะให้โดยไม่หวังผล ชื่อเสียง  ดังนั้นผมไม่อยากสรุปเลยว่า การจัดพิธีกรรมแปลกๆเหมือนพิธีพราหมณ์มากมาย เยิ่นเย้อที่สุด ที่ดูเหมือนจะอลังการนี้ ทำเพื่ออะไร เพราะพระพุทธองค์ไม่สรรเสริญอามิสบูชาเลย

และไม่แน่ใจว่าผู้ที่มุ่งมั่นในพิธีแบบนี้หลุดพ้นความทุกข์บ้างไหม เช่น โรคภัย ไข้เจ็บ มีโชคมีลาภ จิตใจสงบ มีดวงตาเห็นธรรมไหม ผมรู้และเห็นแต่ว่า ลูกหลานบ้านสวนฯที่ออกไปร่วมกิจกรรม เช่น การเต้นพร้อมกันอย่างมีความสุข ต่างพากันหายจากโรคภัย ไข้เจ็บ ทันทีเลย ต่างคนต่างปิติ จนน้ำตาไหล เพราะผลที่เกิดขึ้นนั้น เกิดทันที ไม่ต้องรอเลย สาธุ

แต่ไงก็ขอบคุณมากนะครับ ที่เหตุการณ์เหล่านี้ทำให้ผมและเพื่อนๆบ้านสวนได้รู้จักสิ่งที่พระพุทธองค์สอนอย่างแท้จริง และพวกเรายิ่งรักกันมากขึ้น สามัคคีกันมากขึ้น และตอนนี้ทุกคนก็ตั้งหน้าตั้งตารอพิธีบวงสรวงอันศักดิ์สิทธิ์ตามแบบพระพุทธองค์สอนอย่างเป็นทางการอีกครั้งหนึ่ง พวกผมรออยู่นะก๊าบบท่านอาจารย์ ไชโย มีความสุขที่สุดเล๊ยยย

  

ผู้แสดงความคิดเห็น ธนา อรุณภิญโญพล (nirvana_time-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 20:08:37


ความคิดเห็นที่ 119 (1566716)

 

ขอติดตามอาจารย์อุบล ด้วยการปฏิบัติบูชาเต็มกำลังความสามารถเพื่อให้ได้พบพระพุทธองค์ในแดนพระนิพพานคะ สาธุ สาธุ 

ผู้แสดงความคิดเห็น วัฒนา ชัยจำรูญพันธุ์ ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 20:29:02


ความคิดเห็นที่ 120 (1566717)

 ความรู้สึกต่อบรรยากาศและความเปลี่ยนแปลงที่ได้รับ

 และรู้สึกได้ถึงความสวยงามของผ้าหลากสีประดับด้วย

 ตุงของภาคเหนือ ดอกไม้หลากสีที่ประดับทางขึ้นลงของ

 มหาวิหารทั้ง 2 ด้าน ชั้นล่างมีชุดรัตนบัลลังค์ประดับด้วย                                                       แจกันดอกไม้สีสันสวยงาม บริเวณทั่วไปในบ้านสวนดูสวย

 เป็นพิเศษทุกจุด

 ผู้ที่มาร่วมงานถ้าเป็นลูกบ้านสวนส่วนใหญ่มาด้วยความ

 ศรัทธา ร่วมแรง ร่วมใจ กันตลอดเวลาเพื่ออาจารย์ เพื่อ

 บ้านสวนพีระมิด

 ส่วนพิธีกรรมในการบวงสรวงนั้น ไม่ได้ออกจากโรงทาน

 เพราะเตรียมอาหาร และผลไม้อยู่ จากเสียงที่ได้ยินรู้สึกว่า

 ใช้เวลามาก ได้ร่วมอนุโมทนาเป็นบางช่วง พวกเราปรารถนา 

 ที่จะให้อาจารย์ของลูกบ้านสวนเป็นผู้นำในทุกกิจกรรมของ

 บ้านสวนพีระมิด แล้วลูกบ้านสวนทุกคนจะปลื้มปิติจนลืมไม่

 ลงเลยค่ะ

 อาหารและเครื่องดื่มอร่อย และเยอะจนกินไม่ครบทุกอย่าง

 การจัดสถานที่ดีแล้ว เวทีเล็กไปหน่อย แต่มั่นใจว่าต่อไปจะ

ดีและสมบูรณ์แบบยิ่งขึ้นในครั้งต่อไป

การแสดงบนเวทีเน้นไปทางสนุกสนาน เนื่องจากมีเวลาในการ

ซ้อมน้อยมาก

ความรู้สึกด้านอื่น รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากที่สิ่งสักดิ์สิทธิ์

บ้านสวนพีระมิดเมตตาสร้างสาเหตุให้ต้องมาบ้านสวน 

ได้มีโอกาสร่วมสร้างบุญกับบ้านสวนเกือบทุกเสาร์ อาทิตย์ 

ทำให้รู้หลักปฏิบัติในการดำรงชีวิตที่ถูกต้องมากขึ้น

ผิดศีลน้อยลงถึงไม่ดีที่สุด แต่ก็ยังดีกว่าตอนที่ยังไม่ได้มา

บ้านสวนอยู่มาก ขอบารมีพระพุทธเจ้า เทพ และสิ่ง

ศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์ที่สถิตย์อยู่ ณ บ้านสวนพีระมิด

เมตตาให้ลูกได้ไปสร้างบุญที่บ้านสวนได้ตลอดไป

จนสิ้นอายุขัยโดยไม่มีอุปสรรคทุกประการด้วยเทอญ

ผู้แสดงความคิดเห็น สมจิต โพธิ์นิล (shindo_ploy-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 20:29:16


ความคิดเห็นที่ 121 (1566720)

โมทนาสาธุกับทุก ๆ ท่านค่ะ

ที่มีโอกาสได้ร่วมสร้างบุญกุศลที่บ้านสวนพีระมิด

ผู้แสดงความคิดเห็น เบญจรัตน์ สีทองสุก ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 20:34:16


ความคิดเห็นที่ 122 (1566722)

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านนะค่ะ

ดิฉันไม่ได้ไปร่วมค่ะแต่ตั้งจิตไปวันนั้นที่กรุงเทพ(ฝั่งธน)

ฝนตกหนักมากยังอดคิดไม่ได้ว่าที่บ้านสวนพีระมิด

จะเป็นอย่างไรบ้างหน่อแต่ก็คิดได้ว่า

สิ่งศักดิ์ที่บ้านสวนพีระมิดทุกพระองค์ต้องช่วยให้

งานสมโภชน์ผ่านได้ด้วยดีแน่นอน

ดิฉันก็เฝ้ารอบรรยากาศที่ลูกบ้านสวนพีระมิดจะเอารูป

และวีดีโอลงในเว็ปให้ดูค่ะ

ขอเป็นลูกบ้านสวนหน้าเว็ปก่อนนะค่ะ

ด้วยความรักและศัทธาต่อ อ.อุบลเป็นที่สุด

ขอบคุณค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น กมลวรรณ์ ตาสาโรจน์ (tangtin-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 20:46:59


ความคิดเห็นที่ 123 (1566723)

เรียน อ.อบุล และครอบครัว ตลอดจนลูกบ้านสวนทุกท่าน

ก่อนอื่นต้องขอโมทนาบุญใหญ่งานฉลองสมเด็จองค์พระปฐมกับทุกๆท่าน....สาธุ....สาธุ......สิ่งที่ทุกท่านโพสท์ผมก็คิดเหมือนกัน แถมคิดมากกว่านั้นบาปแหงมๆเลยผม จะตกนรกไหมเนี่ย ลูกขอขมาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์

จากความเห็นที่ 78 คุณตุ้ยครับ คือแบบว่าผมไม่ค่อยถนัดพรรณนาโวหารนะครับ แถมเขียนก็ช้า แต่ถ้าจับไมค์ละก็ไฟแลบ5555

สรุปว่าตุ้ยจะบอกว่าลูกบ้านสวนชอบปิดทองหลังพระ หรือใต้ฐานพระใช่ไหม งั้นเอาไปอีกเรื่องนึง

คณะบายศรีมาจนดึกเพราะเราจัดที่นอนให้ มากัน 10 คน คิดในใจว่าเขาคงเตรียมกันมาแล้วมาถึงก็มาประกอบเลย ปรากฎว่ามาทำทุกอย่างที่เห็นกันที่นี่ทั้งหมดครับ ที่นอนเป็นหม้ายไม่มีใครได้นอนสักคนจนเช้า ลูกบ้านสวนบางท่านก็เข้าไปช่วยตั้งแต่ตอนดึกเพราะดูแล้วไม่น่าเสร็จทัน ท่าน สว.(สูงวัย)ก็ไปช่วยตั้งแต่ตี 4 จึงได้เห็นธรรมจักรและพญานาคที่งดงามในตอนเช้า ก็ขอโมทนาบุญกับท่านเห่ลานั้น สาธุ....สาธุ....ก็ปิดทองหลังพระกันต่อไปนะครับ ดีจริงๆดีเหลือเกินไม่เคยอวดไม่เคยเอาหน้าไม่เคยเอาความดีความชอบ ชอบจังที่ได้รู้จักลูกบ้านสวนทุกๆท่าน.....สาธุ....สาธุ.....

อ่ะอีกเรื่องแล้วกันคณะแขกที่มาร่วมงานไปจอดรถในที่คนอื่น ชึ่งทางเราไม่ได้ให้จอด รถเขาก็ติดหล่มลูกบ้านสวนก็เข้าไปช่วยเหลือช่วยเข็นรถขึ้นจากหล่มจนสามารถช่วยขึ้นจากหล่มได้สำเร็จ แต่ลูกบ้านสวนเลอะเทอะเปรอะปรื้นต้องไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่ด้วยความเต็มใจช่วยเหลือแขกอย่างจริงใจ......สาธุ....สาธุ.....ได้ไป 90%ครับ5555

สู้ต่อไป เคนจิโร่...5555

 

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น วีร์นริศร์ แจ้งประจักษ์ (changprajuck-dot-wnrs-at-yahoo-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 20:52:27


ความคิดเห็นที่ 124 (1566727)

เวทีเล็กไปหน่อย

 

ความเห็นคุณสมจิต โพธิ์นิล 120

 

5555555555555555555555555555555555555555555

 

อ.มงคล

มีความเห็นว่า ให้สร้าง

เวที

เต้นท์ของเราเอง

 

ให้มาตรฐานสากลไปเลย

 

ไม่ใช่จะใช้เพื่อการแสดง

อย่างเดียวนะ

 

เราจะใช้ทุกกิจกรรม

ของชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์

 

เพราะต่อไปวันข้างหน้า

บ้านสวนพีระมิด

จะมีผู้อยากมาเยือนอีกมากมาย

แม้ว่าจะห้าม หรือ มีนโยบาย

 

อนุโมทนาหน้าจอ

เรียก อ.อุบล ช่วยด้วย ได้

หรือ

วิธีใหม่ของพระพุทธองค์

ที่ให้ อ.อุบล บำบัด

ผู้คนได้ทั้งโลก โดยไม่ต้องเดินทาง

มาบ้านสวนพีระมิด

 

แต่

เสด็จพ่อ

ท่านท้าวเวสสุวรรณ

ตรัสว่า

 

ผู้อธิษฐานบารมี

ติดตามเจ้ามาเพื่อช่วยงาน

ก่อสร้างมหาพีระมิด

งานกอบกู้ชีวิต

จากภัยพิบัติ

เธอต้องเตรียมรับ

คนเหล่านี้ ที่จะมาช่วยกัน

เสริมสร้างบารมี

พระเจ้าอยู่หัว

ประเทศไทย

ศาสนาพุทธ ให้เกรียงไกร

 

ดังนั้น

จึงมีบัญชาให้

1.สร้างเต้นท์ ของบ้านสวนเอง

ไม่ต้องเช่า

(ครั้งนี้เช่า 2 หมื่นกว่ารวมเครื่องเสียง)

 

2.สร้างเวทีธรรม

เพื่อใช้ในกิจกรรมส่งเสริม

คนให้ทำความดี หนีความชั่ว

 

ต่อไปจะมีคนมาขอศึกษาดูงาน

กันจากทั่วประเทศ ทั่วโลก

 

อ้อ

ลืมบอกไปว่า

เดือน  กันยายน 54 นี้

มีคณะ แพทย์ พยาบาล

ประมาณ เกือบ 100 คน

มาขอดูงาน และ พักค้าง 1 คืน

 

สงสัยงานนี้

ต้องรบกวน คุณหมอวัฒนา

และ พวกเรา

เหล่านักวิชาการสาธารณสุข

พยาบาล พยาตูม

มาช่วยกันเป็นวิทยากร

 

เขาจะมาถึงวันเสาร์บ่าย

ค้างคืนวันเสาร์

กลับวันอาทิตย์

 

เราคงต้องเตรียมงาน

ต่ออีกแว้ววววว

 

วันที่ยังจำไม่ได้

ราว ๆ กลางเดือน(ไปแล้ว)

 

3.สร้างบ้านพักเรือนไม้ไผ่

หลังคามุงจากทรงพีระมิด

ตามแบบที่พวกเราเห็น

3.1 มีห้องน้ำ 30,000 บาท

3.2 ไม่มีห้องน้ำ 15,000 บาท

 

ใครจะร่วมสร้างก็ขอเชิญค่ะ

มีมาก มีน้อย ไม่สำคัญ

สำคัญที่ใจ

 

1 บาท

ก็สร้างบ้านได้

มีอานิสงส์ยิ่งใหญ่ ที่กำลังใจ

เป็นสำคัญ

 

ต่อไปเราคงต้องมีถึง

100 หลัง

 

แต่ว่า

เราจะค่อยเป็นค่อยไป

 

แล้วพอเราสร้างได้

สัก 20-30 หลัง

 

เราจะบูรณะปฎิสังขร

วิหารไม้ไผ่หลังเดิม

ให้แข็งแรง มาตรฐาน

เชื่อมกับหลังใหม่

 

งานก่อสร้าง

โครงการอีกมากมาย

สร้างไปไม่หยุด

จนกว่าจะตาย

 

เหมือนที่หลวงพ่อ

ฤาษีลิงดำ

ทำไว้เป็นตัวอย่าง

 

ใครเห็นด้วย

ไม่เห็นด้วย ทั้งเรื่อง

สร้างเต้นท์ เวที บ้าน ฯลฯ

เชิญร่วมวงสนทนา

ค๊า

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ (PAMELASOAP-at-YAHOO-dot-COM) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 21:13:31


ความคิดเห็นที่ 125 (1566728)

ขอรายงานตัวพร้อมที่จะร่วม

     เหนื่อย

     หนัก

  และฝ่าฟันอุปสรรค

    ร่วมกับ

อ.อุบลและลูกบ้านสวนฯทุกท่าน

 เป็นชาติสุดท้ายค่ะ

   ถึงแม้ว่า

ช่วงนี้จะเหนื่อยกับงาน

และเงิน ที่เข้ามาไม่ขาดสาย

ไม่รู้ยอดขายมาจากไหน

  มาตล้อด

เฮ้อ น่าสงสารมั๊ยเนี่ย

ผู้แสดงความคิดเห็น อ้อย (ปาริชาต ชมภู) (parichat-dot-chompoo-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 21:15:37


ความคิดเห็นที่ 126 (1566731)

ใครรู้จักคนทำเต้นท์

ก็เสนอแนะ อ.อุบล หน่อยนะ

ส่วน เวที ช่างเราทำได้

 

(พวกเรานี่แหละช่าง

อ.อุบล จะฝึกวิชาช่างให้เด้อๆ ค่า เด้อ)

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ (PAMELASOAP-at-YAHOO-dot-COM) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 21:19:29


ความคิดเห็นที่ 127 (1566732)

 

เรียนท่านอาจารย์อุบล และญาติธรรมทุกท่าน ที่ได้มาร่วมงานสมโภชน์
                รู้สึกประทับใจมาก ๆ ที่ได้มาร่วมงานนี้ค่ะ คนที่นี่ใจดี และร่วมมือกันดี รวมทั้งเด็ก ๆ ด้วยค่ะ   ตั้งแต่ตอนที่อาจารย์บอกให้รำละครแล้ว ว่าจะรำได้หรือ ขาก็ไม่ค่อยจะดี เคยเรียนรำละครตอนอยู่ รร.ราชินี เหมือนกัน แต่ตอนนั้นยังเด็กอยู่ ตอนนี้แก่แล้วต้องมารำ ตอนแรก ๆ ที่อาจารย์ฝึก ก็รู้สึกเขิน ๆ แต่พอรำไป รำไป มันเกิดปิติ เพราะได้ฟังเนื้อเพลง ก็เลยคิดตาม และรู้สึกตื้นตัน เหมือนจะร้องไห้ ยิ่งวันแสดงจริงก็ เหมือนกัน อยู่ดี ๆ ก็อยากร้องไห้ ต้องฝืนไว้ ทำหน้าที่ให้เสร็จก่อน
        ส่วนเรื่องพิธีการนั้น ไม่ค่อยรับรู้นัก เพราะอยู่หน้าโต๊ะแจกขนม แต่ก็สนุกมาก เพราะตัวเองเป็นคนชอบแจกอยู่แล้ว หน้าที่นี้เหมาะดี ตอนแรกก็แจกไปบ้างเล็กน้อย แต่คนบ้านสวนมาเตือนว่า ต้องไปขออนุญาต อาจารย์ก่อน แต่เราแอบแจก ไปหน่อยแล้ว พอดี จุ๋มเขาไปถามคุณธนา เขาบอกว่าแจกได้ ก็เลยยิ่งสนุกกันใหญ่ เห็นคนที่เขารับมีความสุข ก็ดีใจแล้ว
        จุ๋มเขาเล่าให้ฟังจากการอ่านใน web   ว่าพิธีการไม่เป็นอย่างที่ชาวบ้านสวนตั้งเป้าไว้ สำหรับจิ๋มแล้ว เรื่องเหล่านี้ไม่น่าจะทำให้ชาวบ้านสวนฯ หวั่นไหว เพราะ ภาระกิจหลักของเราในชาตินี้   ยิ่งใหญ่กว่านี้มาก  เราจะมาทำความดี และขัดเกลากิเลสออกจากจิตใจของพวกเรา ถ้ามีสิ่งมากระทบและทำให้ใจเราหวั่นไหว พวกเราต้องนิ่ง ให้ได้  อย่าให้กิเลส หรือความรู้สึกไม่ดีมาครอบให้จิตเลย ต้องเหมือนแผ่นหิน ฟังดูมันอาจจะยาก แต่ถ้าเราทำได้ มันจะดีแค่ไหน น่าจะเจอแต่ความสงบเย็นนะคะ เพราะต่างคนต่างให้อภัยต่อกัน
        สำหรับตัว จิ๋มเอง หลังจากรำละคร และเต้น ก็มีอาการเบาตัว ลดความเจ็บหลังลงได้อีก  ต้องกราบขอบพระคุณในความเมตตาขององค์พระพุทธเจ้าด้วยค่ะ  สำหรับชีวิตที่เหลือนี้  ก็ไม่คาดหวังอะไรมาก  แค่นี้ก็ดีแล้ว  ได้มาทำบุญก็พอใจแล้วค่ะ
 
 สุดท้ายนี้ ลูกกราบขอบพระคุณในความเมตตาของท่าน อ.อุบล ท่านท้าวเวสสุวรรณ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่ได้เลือกตัวลูกมาให้มาทำความดี และสร้างบารมี ต่อไป ในบ้านสวนพิรามิด
 จิ๋ม  ชัชวลี
ผู้แสดงความคิดเห็น ชัชวลี กะลัมพะเหติ (chatvalee-dot-k-at-pttplc-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 21:22:38


ความคิดเห็นที่ 128 (1566733)


ขอรายงานตัวพร้อมที่จะร่วมเหนื่อหนักและฝ่าฟันอุปสรรคร่วมกับ

 

อ.อุบลและลูกบ้านสวนฯทุกท่านเป็นชาติสุดท้ายค่ะเช่นกันค่ะ  สาธุ

ผู้แสดงความคิดเห็น รุ่งสุภารัตน์ รุ่งเรือง (parungrueang-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 21:32:22


ความคิดเห็นที่ 129 (1566735)
image

ขออนุโมทนาอย่างยิ่งครับ  กับความเห็น  อ.อุบล ในกระทู้ 108 

ผมมีความปีติมากจนน้ำตาไหลจากการได้สัมผัสพระบารมี

ของสมเด็จพระพุทธปฐม ฯ ช่วงเวลาบวงสรวง 

ดีที่แอบนั่งข้างหลังคงจะไม่มีใครเห็น

และพึ่งจะถึงบางอ้อเมื่อครู่  สงสัยตั้งแต่วันงาน

ว่าทำไม  อ.อุบล  ใช้ผ้าแพร  6  สี 

แทนที่จะเป็นสีธงชาติอย่างเดียว 

พึ่งทราบว่าหมายถึงฉัพพรรณรังสีทั้ง 6 ประการนี่เอง

ส่วนเรื่องอื่น ๆ ก็มีผู้แสดงความเห็นจนหมดแล้ว

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น วัฒนพันธ์ จันทร์จรูญ (watt011009-at-live-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 21:52:43


ความคิดเห็นที่ 130 (1566738)

ดร.จิ๋ม

ขออนุโมทนา

 

ว่าจะเขียนถึง

และ

อีกหลายคน ที่เหน็ดเหนื่อย

แต่ อ.อุบล รับรู้ได้ว่า

ทุกคนมีความสุข

 

ดร.จิ๋ม

ไม่เหมือนคนที่ขาไม่ดีเลย

 

อ.อุบล ยังคุยกันถึง

ด้วยความซึ้งใจ

ในน้ำใจ ไมตรี ที่เอื้ออาทร

อ่อนโยน เมตตา

จนน่าทนุถนอม ของ

คุณทั้ง สอง

 

วันนี้

อ.อุบล นั่งดูเทป

กิจกรรมที่พวกเราทุกคน

ร่วมกันทำ และเห็น

ดร.จุ๋ม ดร.จิ๋ม

ทำทุกอย่าง แม้แต่การ

มาตัดหญ้า สนามหน้าบ้าน อ.

รู้สึกตื้นตันมาก จนอยาก

เข้าไปกอด

 

ทำไมคุณ

ทำให้ผู้คนหลงรัก

ได้

มากมายขนาดนี้

 

ทั้งที่

ปกติ คนที่เป็น ผศ ดร.

มักถือตัว ถือตน

 

ยิ่งคุณพ่อ คุณแม่เป็นหมอ

ตัวเอง เป็นนักเรียนนอก

ฐานะดี ด้วยแล้ว

 

มักไม่ค่อยคบใคร

และ

ไม่ค่อยมีใครคบ

 

แต่

คุณ ดร.ทั้งสอง

ทำให้วงการ ดร.น่าเชิดชู

ยิ่งนัก

 

แค่วิธีการทำบุญ

ไม่เอาหน้า ของคุณ

ก็ทำให้คนปลื้ม ชื่นชมกัน

 

ทั่วประเทศ + ต่างประเทศ

 

แถมยังเจ้าภาพดอกไม้ประดับ

90 กว่าเปอร์เซ็นต์

แล้วก็เจ้าภาพอาหาร

 

ที่สุดของที่สุด

ที่ใครไม่คาดคิด คือ

คุณทั้งสอง

มีหัวใจ สีขาวสะอาด

ร่วมแสดง

อย่างองอาจ ทั้งที่

ไม่มีเวลาฝึกซ้อม

และ

ขาไม่ค่อยจะดี

 

แต่คุณ

มีจิตใจที่ดีงาม

ประเสริฐสูงส่ง จนขาของคุณ

ไม่อาจทำให้ความสง่างาม

ของคุณลดลงไปเลย

 

ตรงกันข้าม

กลับทำให้คุณงดงาม

ยิ่งกว่าใคร

 

อ.อุบล

ขอชื่นชม จากใจจริง

 

ตลอดเวลาที่

แสดง

จะมีแสงสีขาวผ่านตลอด

บ่อยมาก และ ใหญ่มาก

เป็นพระเมตตาบารมี

ของพระพุทธองค์

ทรงเมตตา

 

ให้พวกเราเห็น

เป็นการยืนยันว่า

พระองค์ทรงรับรู้ รับรอง

การร้องรำ เพลงชำระหนี้สงฆ์ถวาย

 

ตลอดจนการแสดง

ทุกชุด

มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ แซ่ซ้องสดุดี

ตลอดเวลา เห็นที่หน้ากล้องเลยค่ะ

 

บ้านสวนพีระมิด

รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง

ที่ทุกท่านที่มาร่วมพิธี

มีความตั้งใจมั่น

ศรัทธา

ไม่หวั่นไหว

ไม่ว่าจะมีเหตุการณ์ใด

 

ขอให้พวกเรา

คิดเสมอว่า

 

เราไม่สามารถ

ควบคุมความประพฤติใครได้

แต่เราสามารถ

ควบคุมความประพฤติเราได้

 

พระพุทธเจ้า

ท่านเป็นจอมอรหันต์

เป็นยอดสรรพพัญญู

มีฤทธิ์อันประเสริฐ

พระองค์

ยังห้ามใครมิให้ทำชั่วได้เลย

 

พระพุทธองค์

ไม่เคยทรงบังคับใคร

ให้ทำดี หรือ ทำชั่ว

 

แต่

พระองค์

เพียงแต่บอกให้รู้

ถึงผลของการกระทำนั้น

 

ใครจะเชื่อก็ได้

ไม่เชื่อก็ได้

แต่

ต้องรับผลกรรมกันเอง

 

งานครั้งนี้ก็เช่นกัน

 

พระพุทธองค์

ทรงสรรเสริญลูกหลาน

บ้านสวนพีระมิด

 

ที่รู้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควร

 

และ

เมื่อเราเห็นว่า

สิ่งใดควรทำ เราก็ทำ

แม้ใครไม่ทำ

 

สิ่งใดไม่ควรทำ เราก็ไม่ทำ

แม้ใครจะทำก็ตาม

 

เหมือนท่านทูต

ไนจีเรีย

ไง

 

ท่านไม่ตามคนที่ทำไม่ถูกต้อง

แม้ว่าจะร่วมวงสนทนา

ร่วมโต๊ะอาหารด้วยกันก็ตาม

 

นี่คือสิ่งที่พระพุทธองค์

อยากเห็น ลูกหลาน และ ผู้คน

ในสังคม เข้มแข็ง

 

ไม่ยอมตาม สิ่งที่ไม่ถูกต้อง

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ (PAMELASOAP-at-YAHOO-dot-COM) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 21:57:50


ความคิดเห็นที่ 131 (1566743)

ลูกหลานบ้านสวนฯบางท่าน

ทำบุญมากมายแค่ไหน ไม่ว่าจะหลายแสน

เป็นล้านก็ตามที

 

เขาไม่เคยอยากจะบอก

ให้ท่านอาจารย์จารึกชื่อเขาไว้ในสิ่งของไรเลย

 เขามีแต่จะหลบๆซ่อนๆ

ไม่อยากให้ออกชื่อ

เพราะบุญเขาอยู่ที่ใจได้เกินร้อย

มีความสุขอย่างแท้จริง

เพราะให้โดยไม่หวังผล

ชื่อเสียง 

ความเห็นคุณธนา 118

9999999999999999999999999999999999999

 

คุณธนาคะ

การทำบุญ ทำกุศล

แต่ละคนหวังผลต่างกันค่ะ

จึงทำต่างกัน

 

อ.อุบล

ก็พาพวกเราทำตาม

พระพุทธเจ้า

 

ตามครูบาอาจารย์

หลวงพ่อปาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

 

ท่านสอนว่า

การทำความดีของเรา

เราไม่ต้องการชื่อเสียง

เราไม่ต้องการคำชมเชย

เราไม่ต้องการเกียรติยศ หน้าตา

เราไม่ต้องการเป็นผู้เหนือใคร

เราไม่ต้องการสิ่งตอบแทน

เราไม่ต้องการรางวัล

การยกย่อง

ฯลฯ

 

เรา

จะมีความต้องการ

เพียงสิ่งเดียว

คือ

นิพพาน

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ (PAMELASOAP-at-YAHOO-dot-COM) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 22:12:42


ความคิดเห็นที่ 132 (1566745)

ธารีรัตน์ กะลัมพะเหติ ร่วมแสดงความรู้สึกค่ะ

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศ เมื่อแรกก้าวเข้าไปในงาน บ้านสวนพีระมิด

 อลังการ สวยงาม ดูศักดิ์สิทธ์มาก

2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

บรรยากาศร่มรื่นสวยงามมากกว่าเดิม จากความปราณีตละเอียดอ่อนของท่านอาจารย์เจ้าของบ้านทั้งสองท่าน

 3.พลังที่สัมผัสได้

 ศักดิ์สิทธ์มากแต่ร่มเย็น

4.การเตรียมงานความร่วมมือ ร่วมใจ ความสามัคคี

ระลึกได้ถึงความเสียสละและเมตตาของท่านอาจารย์ทั้งสองและคุณท๊อปเจ้าของบ้าน จัดระบบให้ลูกหลานผู้ค้นหาทางสงบสว่างได้ร่วมทำบุญ เปลี่ยนตัวเอง  นอกจากนี้ยังขอนับถือพี่น้องบ้านสวนที่ช่วยลงแรงสร้างสรรค์จนสำเร็จสวยงามมาก จำนวนคนน้อยนิด แต่ 1 คนทำงานเกิน 100 แรงม้าจริงๆ 

5.ความศรัทธาของผู้มาคิดว่ามากัน เพราะศรัทธา หรือ ว่า อยาก

ทุกท่านน่าจะมีศรัทธาต่อท่านอาจารย์อุบลจริงๆ ตัวเองและครอบครัวได้รับเมตตามีชีวิตสงบสุขร่มเย็นมากขึ้นแล้ว จึงต้องการมาทำบุญร่วมกับท่านอาจารย์ทั้งสองเพิ่มมากๆอีก  ปุถุชนทุกคนยังมีกิเลสอยากได้โน่นนี่ แต่การได้มาเป็นผู้ให้บ้างตามกำลังที่ทำได้รู้สึกอิ่มใจดีจริงๆ

 

6.พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน

 ท่านอาจารย์และพวกเราชาวบ้านสวนตั้งใจทำทุกขั้นตอนอย่างประณีตและได้บุญเต็มร้อย ส่วนแขกท่านอื่นๆเขาก็คงเชื่อของเขาว่าดี ทุกคนต่างตั้งใจทำพุทธบูชา กระทบกระทั่งกันก็อโหสิกันไป ใครปล่อยวางได้ก่อนไม่ยึดติดอะไรก็ไปนิพพานโลดไปเลย ขอให้ทุกท่านทำกันได้ทุกคนนะคะ

7.อาหาร เครื่องดื่ม อร่อยไหม เพียงพอหรือไม่

 เหลือเฟือ อร่อยทุกอย่าง

8.การจัดสถานที่ต้อนรับเพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

 ดีมาก สะดวกสบายดี

9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทานเรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้

ตลอดจนชนิด ประเภทของอาหาร ความ อะ หย่อย ฯลฯ

อนุโมทนาบุญกับผู้จัดอาหารทุกท่าน ชอบส้มตำของคุณปิ่นมากค่ะ

ก่อนกลับร้านขนมแจกแหลกจนไม่มีอะไรเหลือ ซึ่งได้ปรึกษาคุณธนาว่าไม่เป็นไรเพราะทำโรงทาน ลอดช่องของคุณน้อง----ท่านนึงที่เหลือมากๆก็ได้ทำทานให้แขกทุกท่านไปทานที่บ้าน ดีใจมากๆที่ไม่มีอะไรต้องทิ้งเลย

 

10.การแสดง บนเวที 4 ภาคความสวยงาม พร้อมเพรียง

ของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

ชอบจ้าวนางเหนือ หมอวัฒณ์ ฟังแล้วรักเชียงรายมาก และสนุกกับเซิ้งอิสาน โดยมีคุณท๊อปเป็นดารารับเชิญมาก

 

11.ความรู้สึกด้านอื่นๆที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจ

จนสำลักออกมาน่ะ

เข้าใจคำว่าสามัคคีคือพลัง และขอเป็นส่วนเล็กๆ ขับเคลื่อนปณิธานของท่านอาจารย์อุบลที่จะช่วยผู้คนให้มีธรรมมะกันมากขึ้น

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ธารีรัตน์ กะลัมพะเหติ (tmtkl-at-mahidol-dot-ac-dot-th) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 22:17:35


ความคิดเห็นที่ 133 (1566746)

ทำไรก็ทำตามใจชอบ

 ผู้หญิงบางคนไม่มีมารยาท

เดินไปมาชนท่านอาจารย์อุบล

และแทบจะชนพวกผม ไม่มีพูดขอทางเลย

 

จากความเห็นคุณธนา

555555555555555555555555555555

 

อันที่จริงเรื่องนี้

สำเนียงส่อภาษา พ่อใหญ่ธนา

ส่อนิสัยคน

 

โอ้ ขอภัย จำผิด

 

สำเนียงส่อภาษา

กิริยาส่อสกุล

อย่าคิดมาก อย่าจิตตก

ไม่คุ้มกับบารมี

ที่สู้อุส่าห์บำเพ็ญมา

อย่าเอาไปยอมขาดทุนเลยจ้า

 

ดู ดร.จิ๋มซีจ๊ะ

ยิ้มอย่างเดียว ไม่เกี่ยวกับใครเลย

 

ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ

สูงต่ำ อยู่ที่ ทำตัว

จ๊า

 

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ (PAMELASOAP-at-YAHOO-dot-COM) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 22:19:54


ความคิดเห็นที่ 134 (1566760)

 มาช้ากว่าชาวบ้านเค้า เพราะมัวแต่อิ่มอก อิ่มใจ อิ่มบุญ จนเคลิ้มไม่ยอมตื่น ที่สำคัญน้ำหนักขึ้นเพราะโรงทานนี่แหละครับ ทุกอย่างอร่อยไม่ต้องชวนเชลล์มาชิม และทานจนลืมพิจารณาว่าความพอดีมันอยู่ที่ไหน อัดซะเต็มล้นถึงคอเลยครับ...ร้อยจั่งฮู้ววว !!! ครับ

มัวแต่พูดเรื่องกินอยู่นั่นแหละ...มีหลายเรื่องที่มีความเห็นตรงกันกับพี่น้องบ้านสวนฯ ท่านอื่นๆ ซึ่งส่วนใหญ่ก็คือความสวยงามของบ้านสวนฯ ที่เปลี่ยนไป ความประทับใจ ความปิติ ความสนุกสนาน ความรักสามัคคีกันของพี่น้องบ้านสวนฯ รวมไปถึงความมีอัธยาศรัยที่นอบน้อมเคารพ กฏ กติกาบ้านสวนฯ โดยเฉพาะท่านที่ไม่ค่อยได้มา หรือท่านที่อยู่ไกลๆ ซึ่งพอมาถึงทุกท่านก็ให้ความเคารพสถานที่ เจ้าของบ้าน และลูกบ้านสวนฯ ด้วยกันแบบเป็นกันเองและอบอุ่นเหมือนกับว่าเรารู้จักมักคุ้นกันมานานแล้วยังไงยังงั้นเลยทีเดียวครับ ทำให้ยิ่งเพิ่มความประทับใจและรักกันมากขึ้นไปอีก นี่แหละ ใครๆ ที่มาบ้านสวนฯ แล้วสุขใจกลับไปทุกท่านเลย

งั้นเอาเรื่องที่สะกิดใจสำหรับงานนี้ก่อนเลยนะครับ...ก็คงไม่พ้นเรื่องพิธีกรรม ด้วยความเห็นส่วนตัวของคนตัวดำๆ ที่ชอบไถนาอย่างผม กินหญ้าไปก็มองไปด้วย แต่มองแล้วกลับเห็นใจผู้สูงวัย ที่เหมือนจะทรมาณตัวเองกับพิธีการอันยืดยาว ตั้งแต่การเตรียมการไปจนถึงเสร็จพิธี รวมๆ แล้วเกือบหนึ่งวันเต็มๆ ถ้าเอาเวลาทั้งหมดนั้น มาร่วมตั้งจิตอันเป็นกุศลแล้วนั่งสมาธิระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า คุณของสมเด็จองค์พระปฐม ว่าลูกได้กระทำดีแล้ว ลูกได้กระทำสำเร็จแล้วในการสร้างพระองค์ท่านขึ้นมาเพื่อกราบไหว้บูชา และจะเดินรอยตามคำสอนของพระองค์ท่านอย่างหาที่สุดมิได้ จนกว่าจะเข้าถึงซึ่งความหลุดพ้นในชาตินี้ให้จงได้...

เหล่านี้ผมว่าน่าจะมีประโยชน์ต่อตัวเรามากกว่าที่จะสร้างสิ่งอันเป็นความอลังการณ์ แต่สุดท้ายก็ต้องมาแย่งกันเอากลับไปบ้าน ซึ่งไม่ทราบว่าจะแย่งกันไปทำไม...หลายๆ ท่านอาจจะคิดว่า ส่ิงของที่นำมาบวงสรวงทุกอย่างนั้นเป็นมงคล ได้ติดไม้ติดมือกลับไปบ้านก็น่าจะเป็นสิริมงคล(มั้ง)...การทำพิธีซึ่งผมมองในส่วน(ที่โง่)ของผมว่าเป็นเพียงพิธีพราห์ม เราจะสร้างให้ยิ่งใหญ่อลังการณ์แค่ไหนก็ได้ มีเงินเป็นสิบๆ ล้าน เอามาถลุงเพื่อพิธีกรรมให้ดูใหญ่โตเริดหรูก็ได้ จริงอยู่ว่า การทำพิธีเหล่านี้เป็นการบ่งบอกถึงความเคารพเทิดทูนที่พึงจะสร้างได้...แต่พิธีเหล่านี้ทำให้เราหลุดพ้นได้หรือไม่ ทำให้เรามีจิตใจดีขึ้นหรือไม่ ในเมื่อยังเบียดเบียนคนอื่น ยังปฏิบัติกับผู้ร่วมงานอย่างหามารยาทที่ดีงามไม่ได้ ยังโมโหโกรธในสิ่งที่ไม่เป็นไปตามที่ตัวเองต้องการ ยังทิ้งขยะไม่เป็นที่เป็นทาง ยังเข้าห้องน้ำโดยใส่รองเท้าเข้าไปและไม่ได้คำนึงถึงเจ้าของบ้านเลยว่านี่ไม่ใช่ที่สาธารณะ ยังปล่อยให้ลูกหลานปัสสาวะเรี่ยราดตามต้นไม้ ยังจอดรถขวางทางเข้าออกเพียงหวังเพื่อให้เราเดินใกล้ที่สุด ยังไม่สนใจพระสงฆ์ว่าท่านนั่งทรมาณแค่ไหน ยังเห็นว่าข้าวพระพุทธต้องเป็นอย่างที่ตัวเองเชื่อมาว่าต้องมากกว่า ใหญ่กว่าของพระสงฆ์ ยังแสดงความเป็นเจ้าของในทุกๆ สิ่งทั้งที่เป็นแค่แขกเหรื่อมาร่วมงานบุญเหมือนท่านอื่นๆ...

สิ่งเหล่านี้ ความละเอียดอ่อนเหล่านี้ ลูกบ้านสวนฯ ทุกท่านถูกฝึกมาอย่างดี ต้อนรับขับสู้ ใจเย็นในทุกกรณี และไม่ได้มีพิธีรีตองให้มากมายถึงขนาดนี้ เพราะเราได้รับการฝึกให้เชื่อในเรื่องของกรรมหรือการกระทำ โดยไม่ได้เอาเรื่องความสวยงาม วัตถุ หรือพิธีทางพราห์มอันอลังการณ์ใดๆ มาปิดบังใจที่สำนึกในพระพุทธองค์ สำนึกในคำสอนและนำมาปฏิบัติอย่างจริงจัง...จะเห็นได้ชัดอย่างพ่อแม่ครูอาจารย์สายวัดป่าหลายต่อหลายองค์ที่ท่านเดินตามรอยพระพุทธองค์จนถึงซึ่งความหลุดพ้น โดยที่ท่านเหล่านี้อยู่อย่างสมะถะ ไม่เคยสนใจในพิธีกรรมเลยแม้แต่นิดเดียว มุ่งมั่นปฏิบัติธรรมอย่างเดียวเท่านั้น

ร่ายซะยาวอีกแล้ว...เขียนไปเพียงเพื่อเตือนใจตัวเองเท่านั้น ว่าให้ตัวผมเองมุ่งมั่นในจิตอันเป็นกุศล เดินตามรอยพระพุทธองค์ด้วยการกระทำที่ไม่เบียดเบียนตัวเอง ไม่ต้องมีลีลา ไม่ต้องมีหน้ากาก ไม่ต้องการความสวยงามภายนอก ซึ่งทุกอย่างถ้าออกมาจากใจที่ดีพร้อมแล้ว มีศีลธรรมดีแล้ว ก็ไม่ต้องพึ่งการกระทำที่ต้องทำให้โลกรับรู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ ขอเพียงแค่ความมุ่งมั่นสู่พระนิพพานด้วยแก่นของหัวใจ ไม่ใช่เปลือกนอกก็พอแล้ว

โอ้...แค่เรื่องเดียว บ่นซะยาวเลย...เดี๋ยวขอต่อเรื่องอื่นอีกหนึ่งความคิดเห็นก็แล้วกันนะครับ แต่ขอเป็นเรื่องความสนุกสนานบ้างก็แล้วกันครับ 

ผู้แสดงความคิดเห็น คุณสิทธิ์(สุรสิทธิ์ ศรประสิทธิ์) (surasit2010-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 23:53:40


ความคิดเห็นที่ 135 (1566761)

กราบคุณแม่ และ คุณพ่อ

             และ สวัสดี เพื่อนๆ พี่ๆ ทุกๆท่าน ครับ

                                     ขอร่วมอนุโมทนาสาธุ กับ คุณแม่ คุณพ่อ คุณท๊อป และ เพื่อนๆ พี่ๆ ทุกท่าน ที่ได้ร่วมงานสมโภชน์ องค์พระปฐมฯ ครับ

                                     ผมในฐานะชาวเกาะ ก็ร่วมรู้สึกปลาบปลื้ม ในความรักความสามัคคีของลูกบ้านสวนฯ ที่ได้ทำให้งานได้เสร็จลุล่วงไปด้วยดีตามวัตถุประสงค์ และ ได้แสดงพลังให้เป็นที่ประจักษ์ต่อบุคคลที่มาร่วมงาน ครับ

                                     ภาพและข้อความที่เพื่อนๆ พี่ๆ ทุกท่าน ได้มาร่วมแสดงความคิดเห็น ก็เป็นสิ่งที่ประจักษ์ว่า ทุกอย่างเกิดจากความรักความสามัคคี ความเป็นนัำหนึ่งใจเดียวกัน ไม่เกี่ยงว่า ไม่เคยทำ หรือ ทำไม่เป็น  เมื่อมาหล่อหลอมกันในเบ้าพิมพ์แห่งบ้านสวนพีระมิดแล้ว ก็เป็นผลงานที่อวดและแสดงให้ผู้คนได้รับรู้และเห็นได้ไม่เคอะเขิน

                                     ขอกล่าวคำสรรเสริญ คุณแม่ คุณพ่อ และ คุณท๊อป ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้ร่วมกันเสียสละ ก็ได้เห็นดอก และ คงเห็นผล ในอนาคตอันใกล้ เพราะว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่บ้านสวนพีระมิด ทำให้ได้เห็นสัจธรรมแห่งชีวิต โดยไม่ต้องมีคำบรรยาย  แต่เห็นและซึมซับเข้าไปในดวงจิตของผู้ที่ได้ร่วมและชาวเกาะอย่างผม ด้วยตัวเอง

                                     ขอแสดงความขอบคุณ และ ขอกราบ คุณแม่ คุณพ่อ และ ขอแสดงความยินดีกับคุณท๊อป ที่มีพี่ๆน้องๆ คุณป้า คุณน้า คุณอา ทั่วราชอาณาจักร และ ทั่วโลก ครับ   

ผู้แสดงความคิดเห็น คุณากร ศิริกุลธรรมา (kunagorns-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-30 23:59:32


ความคิดเห็นที่ 136 (1566762)

ตัวเล็ก พงษ์เดช ชาวไทย

ขอแสดงความคิดเห็นครับ

************

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศ

เมื่อแรกก้าวเข้าไป

ในงาน บ้านสวนพีระมิด

...ปลื้มปิติและอบอุ่น เหมือนกับอยู่บน

เมืองสวรรค์

 2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

...บรรยากาศที่ทำให้สบายกายสบายใจ

ทำงานอะไรก็ไม่เหนื่อย

 3.พลัง ที่สัมผัสได้

...พลังแห่งความสามัคคี ร่วมมือร่วมใจ

ความเป็นหนึ่งเดียว

 4.การเตรียมงานความร่วมมือ

ร่วมใจความสามัคคี

...สมบูรณ์ในรูปแบบบ้านสวนที่ไม่ใช่

แค่ความคิดของคนธรรมดาสามัญ

ทั่วไป

 5.ความศรัทธาของผู้มาคิดว่ามากัน

เพราะ

ศรัทธา หรือ ว่า อยาก

...ศรัทธา เต็มร้อยของญาติธรรมบ้านสวน

...อยาก เป็นอาการของคนบางกลุ่ม

 6.พิธีกรรมในการบวงสรวง  ทุกขั้นตอน

...ยิ่งใหญ่อลังการ ถึงหลายๆอย่างอาจจะ

ยึดยาวไปหน่อย และลืมคำสัญญา

ที่มีไว้ต่อกัน

 

7.อาหาร เครื่องดื่มอร่อยไหม

เพียงพอหรือไม่

...อร่อย และเพียงพอ

 8.การจัดสถานที่ต้อนรับ

เพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

...เพียงพอและเหมาะสม แต่เกินพอดี

สำหรับบางกลุ่ม

 9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทาน

เรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้

ตลอดจนชนิด ประเภท

ของอาหาร ความ อะ หย่อย ฯลฯ

...ทำด้วยจิต คิดอยากให้ญาติธรรม

รับประทานด้วยใจ

 10.การแสดง บนเวที 4 ภาค

ความสวยงาม พร้อมเพียง

ของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

...สวยงาม เพราะเป็นการทำที่มาจากใจ

ท่ารำ เครื่องแต่งกาย หาเป็นอุปสรรคไม่

11.ความรู้สึกด้านอื่นๆ

ที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจ

จนสำลักออกมาน่ะ

...งานสมโภชน์สมเด็จองค์พระปฐมฯ

เป็นสิ่งบ่งบอกว่า

อามิสบูชา และ ปฏิบัติบูชา

แต่งต่างกันอย่างไร

การยกตนเหนือกว่าผู้อื่นทั้งๆที่

ไม่มีอะไรดีไปกว่าผู้อื่น

ได้เห็นการบวงสรวงที่ยิ่งใหญ่

ที่ต่างไปจากการไหว้เจ้า

**************

ขอขอบคุณ

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในบ้านสวนพีระมิด

ทุกๆพระองค์

ท่านท้าวเวสสุวรรณ  ท่านดตาจินิน

องค์เทพสฟิงค์   องค์พีระมิด

ท่านอาจารย์อุบล

และ

ครอบครัว

ที่ทำให้เกิดงานได้ในวันนี้

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ตัวเล็ก พงษ์เดช ชาวไทย (phongdech1665-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 00:01:42


ความคิดเห็นที่ 137 (1566777)

 นั่งดูรูปแต่ละรูปแล้วยังขำไม่เลิก โดยเฉพาะชุดแหย่ไข่มดแดงนี่ นึกถึงทีไรก็หัวเราะ(คนเดียว)ทุกที ไม่รู้ทำไปได้ไงแต่ละคน เหมือนได้ปลดปล่อยพลังอะไรบางอย่างในตัวของแต่ละคน หลุดโลกกันแบบหาไม่ได้อีกแล้วในชาตินี้...จริงๆ แค่ซ้อมทางโทรศัพท์กับพี่อมรและพ่อใหญ่ธนาก็ขำกลิ้งกันไปแล้วหลายรอบ เจอตอนซ้อมของจริงยิ่งกว่าอีก หัวเราะกันยันรังสิตเลยก็ว่าได้

ส่วนการแสดงในชุดอื่นๆ ก็เช่นเดียวกัน ทุกท่านพร้อมใจกันทุ่มเทเพื่อสมเด็จองค์ปฐมอย่างพร้อมเพรียงกัน โดยไม่สนใจว่าจะเคยรำครั้งแรกในชีวิตหรือไม่ ทุกคนสนุกสนานยิ้มแย้มแจ่มใส สิ่งที่เห็นชัดเจนคือ พี่น้องทุกภาคร่วมแสดงในทุกภาคโดยไม่ได้มีการแบ่งแยกเลยแม้แต่นิดเดียว บ่งบอกถึงความสามัคคีของพี่น้องทั้งประเทศเลยทีเดียว อย่างตัวผมเองก็ไปร่วมหัวจมท้ายกับพี่น้องชาวอีสานบ่านเฮ่า ก็บ่อฮู้เป็นจั๋งใด๋ มักหล๊าย หลาย โดยเฉพาะคุณหมอโซนี่ และเอื้อยสุได้ทุ่มเทแบบสุดๆ จริงๆ ถึงแม้จะลำบากในการสอนก็ตามที

เรื่องของกินนี่...ต้องยกนิ้วให้กับทุกๆ ซุ้มอาหาร ไม่ว่าขนม(พี่จุ๋ม พี่จิ๋ม) ตำบักหุ่ง(พี่ปิ่น) ข้าวต้ม(พี่ตั้ม) เฉาก๊วย(น้องตุ้ย น้องก้อย น้องญาญ่า) ทอดมัน(พี่เจี๊ยบ พี่แหม่ม) ผลไม้(คุณอ้อย พี่สมจิต) และอีกหลายๆ อย่าง หลายๆ ท่านที่กล่าวถึงยังไงก็ไม่หมด เรียกว่าทานกัน 2,000 คนก็ไม่หมด เพราะลูกบ้านสวนฯ ที่มาก็หิ้วติดไม้ติดมือมาฝากกันอีกเยอะแยะมากมาย

เห็นพลังศรัทธาของทุกท่านต่อบ้านสวนฯ ต่อพระพุทธองค์ และต่อท่านอาจารย์อุบล อาจารย์มงคลแล้ว เรียกว่าเกินร้อยกันทุกท่านเลยทีเดียว ยิ่งคุยกันก็ยิ่งผูกพัน ยิ่งรักกันมากขึ้น เพราะทุกคนมาด้วยใจที่เคารพรัก เทิดทูน พร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงจิตใจตัวเองให้ไปสู่ทางอันเป็นกุศลดีงาม โดยเฉพาะเห็นความสามัคคีของพี่น้องบ้านสวนฯ แล้ว ซาบซึ้งใจเหลือล้นจริงๆ ครับผม

ถึงแม้ที่หลับ ที่นอนจะไม่สะดวกเท่าที่บ้าน จะนอนโรงรถ จะนอนโรงทาน จะนอนริมทางเดิน หรือที่ไหนๆ ก็ไม่เห็นมีใครบ่นเลยแม้แต่คนเดียว หลับสบายกันทุกคน

สรุปโดยรวมตามความคิดของกระผม...ชอบมากที่สุดคือ ความรัก ความสามัคคีของพี่น้องบ้านสวนพีระมิดครับ...สุดยอดแห่งผู้นำของเรา คือ ท่านอาจารย์อุบล ท่านอาจารย์มงคล ที่ทำให้เรารักกันเหมือนพี่น้องกันได้มากมายขนาดนี้ พร้อมที่จะเดินทางไปสู่พระนิพพานกันทุกคนเลยครับผม 

ผู้แสดงความคิดเห็น คุณสิทธิ์(สุรสิทธิ์ ศรประสิทธิ์) (surasit2010-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 00:36:58


ความคิดเห็นที่ 138 (1566782)

พี่มหาเอ้ย

คอยดู สูเจ้า ออกอากาศเด้อ

ป่านนี้เจ้าตัวเล็ก เอวเคล็ดขัดยอก

บ้างรึเปล่าก็ม่ายรู้

 

แล้วใคร

ดันมา ลาก ตาท้อป

ของแม่ ไป เล่นเอาเจ้าบิ๊ก

ทั้งเห่า ทั้งไล่งับ

ไข่(มดแดง)

 

จะไม่ยอมให้คุณท้อปเต้น

จน อ.อุบล ต้อง

ไปตามคุณบิ๊กออกมา

 

คุณบิ๊กเขาบอกว่า

พี่ท้อป

ทำไปด๊าย

 

อ้าว

รู้ภาษาหมาด้วย

อ.อุบล เอ้ย

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ (PAMELASOAP-at-YAHOO-dot-COM) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 00:45:34


ความคิดเห็นที่ 139 (1566786)

 

กราบพระบาทสมเด็จพ่อองค์ปฐม พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวน และท่าน อ.อุบล ดิฉันขอรายงานตัวค่ะ กว่าจะได้เขียนความรู้สึกของตัวเอง   ได้อ่านข้อความท่าน อ.อุบล ตลอดจนญาติธรรมลูกบ้านสวน พร้อมภาพแห่งความประทับใจที่หลายๆท่านนำมาโพสต์ให้ได้ชมกัน  มีทั้งปิติตื้นตันใจ และเห็นด้วยกับหลาย ค.ห. ความประทับใจโดยรวมเมื่อขับรถเข้าไปวันเสาร์ โอ้....ช่างสวยงามอะไรปานนี้  เหมือนสวรรค์บนดิน ตอนเริ่มพิธีบูชาองค์ปฐม สึกตื้นตันใจ ปิติจนน้ำตาพาลจะไหล น้องอ้อยยืนอยู่ด้านหลัง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้มาสื่อร่วมพิธีบวงสรวงด้วย พิธีบวงสรวงช่วงแรกๆ ปิติตื้นตันใจ ช่วงหลังทำไมพิธีกรรมเยอะจังเลย เผลอจะหลับหลายครั้ง  ช่วงบ่ายขึ้นไปบนวิหารขอถ่ายรูปสมเด็จพ่อองค์ปฐม  พวกเขาจัดอะไรกันไม่รู้รอบๆองค์ท่านดูวุ่นวาย ย้ายโน่นย้ายนี่ รู้สึกเหมือนพวกเขาเป็นเจ้าของบ้านก็ไม่ปาน  แต่ไม่กล้าพูดกับใครกลัวจะบาปที่คิดเช่นนั้น  เรื่องอื่นๆเช่น อาหาร การจัดสถานที่ ผู้ร่วมออกร้านโรงทาน รวมทั้งการแสดงทั้ง 4 ภาค ภาคกลางคืน และที่ทุกคนร่วมออกไปเต้นเพลงบ้านสวน ขอบอกว่าเห็นสีหน้าและแววตาแล้ว ทุกคนมีความศรัทธา มีความตั้งใจกับทุกกิจกรรมและมีความสุขมากๆ อยากให้ทุกคนที่ได้รู้จักบ้านสวนฯได้ไปสัมผัสด้วยตาตนเอง ดิฉันได้ถ่ายภาพเก็บไว้เช่นกัน แต่เสียดายนำมาลงไม่เป็น โง่เขลาแท้ๆ ที่เพื่อนๆนำภาพมาลงให้ดู ขนาดกลางคืนซ้อมนะยังมีดวงธรรมติดเต็มไปหมด สิ่งศักดิ์สิทธื์ท่านรับรู้และมาร่วมอนุโมทนาด้วย ดูไปขนลุกไป ปิติจนบอกไม่ถูก ขอบพระคุณท่าน อ.อุบล ที่ทำให้ข้าพเจ้าได้มีโอกาสได้ร่วมบุญใหญ่ ได้ลด ละความชั่ว พระธรรมคำสอนที่ผ่านท่าน อ.อุบล อ่านแล้วน้ำตาซึม ขณะพิมพิ์นี้ยังตื้นตันใจไม่หาย

สุดท้ายขอกราบพระบาทสมเด็จพ่อองค์ปฐม พระพุทธองค์ ตลอดจนสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวน ขอขอบพระคุณท่าน อ.อุบล และครอบครัวเป็นอย่างสูงค่ะ และขออนุโมทนาบุญกับลูกบ้านสวน ญาติธรรมทุกๆท่านที่มีส่วนร่วมในงานสมโภชน์ครั้งนี้ สาธุ ....  

ผู้แสดงความคิดเห็น ชนกพร เอี่ยมชัย (pan_cnp-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 01:11:31


ความคิดเห็นที่ 140 (1566787)

เข้ามาอ่านกิจกรรมต่างๆของทุกท่านแล้ว มีความสุขมากค่ะ  มีเพื่อนเยอะแยะเลย  นั่งเป็นชาวเกาะ  เฝ้าอ่านกระทู้ไปเรื่อยๆ ยิ่งประทับใจ

ขออนุโมทนาบุญกับงานนี้ด้วยค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น จารุวรรณ์ สุจินตนาธรรม (rkdragon999-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 01:38:26


ความคิดเห็นที่ 141 (1566789)

 กราบสมเด็จองค์ปฐม เสด็จท่านท้าวเวสสุวรรณ องค์เทพสฟิงซ์

สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนทุกๆพระองค์และทั่วสากลจักรวาล

และอาจารย์แม่อุบล และครอบครัวค่ะ


กราบขอบพระคุณอาจารย์แม่+ครอบครัว และพี่น้องบ้านสวนทุกๆท่านเลยนะคะ

ที่มาเล่าบรรยากาศ + รูปภาพในวันงานให้ชาวเกาะอย่างหญิงและหลายๆท่าน

ได้มีโอกาสอนุโมทนาในบุญใหญ่ครั้งนี้

เห็นภาพบรรยากาศแล้วปลาบปลื้ม ปิติ จริงๆค่ะ

ทุกอย่างของงานออกมาได้สวย เริศหรู อลังหาร งานสร้างสมพระเกียรติพระพุทธองค์สุดๆเลยค่ะ

สวยสดงดงามเหมือนสวรรค์วิมานบนโลกมนุษย์ 

โดยเฉพาะธรรมจักร ดูยังไงก็ไม่เบื่อค่ะ สวยมากกกกกกกกกกกกก

เห็นพี่ๆทุกคนเต้นรำกันแล้วยิ่งดูมีความสุข

เปิดกระทู้นี้มา ไม่อยากลุกไปไหนเลยจริงๆค่ะ


ขอบพระคุณพี่สุมากเลยเลยนะค๊าาา

ที่ฝากบุญมาให้พวกเราได้อนุโมทนากันด้วย

อนุโมทนาสาธุจ้าาาพีสุ

ขอบคุณพี่ตุ้ยด้วยค่าาาา


อนุโมทนาบุญกับอาจารย์แม่+ครอบครัว

และพี่น้องบ้านสวนทุกๆท่านเลยค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ


********************


ค่าย 9 เพื่งผ่านไปไม่ทันไร

จะมีค่าย 10 มาให้พี่น้องบ้านสวนดีใจกันอีกแว้ววววว

แอบดีใจล่วงหน้าไปกับพี่น้องๆที่จะได้ร่วมเข้าค่าย 10 ค่ะ ฮิฮิ

 

ผู้แสดงความคิดเห็น หญิง < นันทนา แหกาวี > ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 01:46:37


ความคิดเห็นที่ 142 (1566791)

๑.ความรู้สึกต่อบรรยากาศ เมื่แรกเข้าไปบ้านสวนพีระมิด

โอโอ้ สวยงามมาก สดชื่นขอบคุณสิ่งศักดิที่บ้านสวนพีระมิดอาจารย์อุบลอาจารย์มงคลที่เมตตาให้มาบ้านสวน

๒.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้ มีความสุข เบาสบาย ลืมภาระหน้าที่ที่บ้านไปเลย นึกเพียงว่าจะทำบุญด้วยแรงกายให้เต็มที่เท่าที่จะทำได้

๓. พลังที่สัมผัสได้ ความศรัทธา ความรักเพื่อนมนุษย์ค้วยกัน ความอบอุ่น ความเอื้ออาทร

๔.การเตรียมงานความร่วมมือ ร่วมใจ ความสามัคคี

    สุดยอด  เห็นแล้วปลื้มใครที่ไม่เข้าใจพระราชดำรัสในหลวงให้คนไทยรักกัน สามัคคีกัน ขอเชิญมาดูต้นแบบที่บ้านสวนพีระมิด ของแท้อยู่ที่นี่คะ

๕.ความศรัทธาของผู้มา คิดว่ามากันเพราะศรัทธา หรือว่าอยาก    

พีธีบวงสรวงไม่ได้เห็นทุกขั้นตอนขอเล่าขั้นตอนที่เข้าร่วมนะค่ะ

      ๑. ผู้ที่มาวันที่ ๒๖,๒๗และ ๒๘ มาด้วยศรัทธาเกินร้อย

      ๒.ผู้ที่มาช่วงบวงสรวงวันที่ ๒๘(เสื้อเหลือง) ไม่แน่ใจคิดว่าเพราะอยากร้อยละ ๕๐

๖. พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน

     เมื่อคณะเข้ามาบรรยากาศเริ่มเปลี่ยน(ความรู้สึกส่วนตัวนะค่ะถ้าบาปอาจารย์อุบลอย่าเอาโทษลูกนะค่ะ) มองไม่เห็นหัวคนอื่น ฉันเก่ง ฉันรวย เธอต่ำ ลูกรู้สึกว่าคนเหล่านี้ไม่ใช่ลูกบ้านสวน ไม่ให้เกียรติเจ้าบ้าน  ทำห้องน้ำสกปรกลูกพยายามไม่คิดลบอาจารย์อุบลเคยบอกว่ามนุษย์คิดเทวดารู้ น้องโบนัสก็งอแงไม่ยอมร่วมพีธี เขาประกาศใครจะร่วมทำบุญด้วยจินดามณีเก็บไว้ในฐานพระฯให้นำมาร่วมได้ ลูกได้ยินเป็นเสียงอาจารย์อุบลมึความศรัทธาถอดแหวนในมือตัวเอง หนึ่งวง ลูกสาวก็ถอดแหวนทองให้อีกวงร่วมทำบุญ และก็งงทำไมถวายของต้องถวายทีละอย่าง

   ๗ อาหาร เครื่องดื่ม อร่อยทุกอย่าง เหมาะสมค่ะ

  ๘. การจัดสถานที่ต้อนรับ ยอดเยี่ยม เพียงพอ

  ๙.เรารู้สึกยินดี ขอบคุญผู้ร่วมออกโรงทาน อาหารทุกชนิดอร่อย

  ๑๐.การแสดงบนเวที ๔ ภาคสวยงามมากนักแสดงทุกคนตั้งใจทำด้วยใจเต็มร้อย ท่ารำโดยเฉพาะเพลงชำระหนี้สงฆ์ทำให้น้ำตาไหลสำนึกบาปที่เราเคยทำ

  ๑๑.ความรู้สึกอื่นๆที่อยากบอก

           ครั้งแรกที่มาพักบ้านสวน  ลูกศรัทธาอาจารย์อุบลมากๆท่านเปี่ยมด้วยความเมตตา  แต่ละวันท่านคงเหนื่อยมาก แล้วเราละทำไมไม่ช่วยตังเองบ้าง ลูกจะพยายามเปลี่ยนตัวเองไม่โกรธ มีศิลห้าและไม่กินเนื้อสัตว์

   

ผู้แสดงความคิดเห็น วิจิตร บุญศิริ (wijit2502-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 01:59:25


ความคิดเห็นที่ 143 (1566792)

 

Anumotana satu with Aj. mom ka

And

anumotana satu satu with

sisters & brothers of Baansuanpyramid ka

ผู้แสดงความคิดเห็น Nonthaporn Steinhaus (alittlethai-at-yahoo-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 02:18:57


ความคิดเห็นที่ 144 (1566804)

 1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศเมื่อแรกก้าวเข้าไปในงาน บ้านสวนพีระมิด

นึกถึง อุทยานสวรรค์  งดงามตระการตา

ด้วยมวลหมู่ดอกไม้หลากหลายสีสรร 

 

2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

งดงามราวกับเนรมิต

 

3.พลัง ที่สัมผัสได้

พลังเมตตาของพระพุทธองค์ พลังความรักความสามัคคีของทุกคนเพื่อ

ถวายเป็นพุทธบูชาสมเด็จองค์ปฐมและถวายเป็นพระราชกุศลแด่องค์ในหลวง

 

4.การเตรียมงาน ความร่วมมือ ร่วมใจ ความสามัคคี

 

 5.ความศรัทธาของผู้มาคิดว่ามากัน เพราะศรัทธา หรือ ว่า อยาก

 

มีความรู้สึกว่า ลูกบ้านสวนฯ มาด้วยใจศรัทธา  จากทุกภาคของประเทศไทย แม้จะเดินทางลำบากลำบนแค่ไหนก็บ่ ยั่น

(เช่นบางคนเดินทางมาจากใต้ใช้เวลามากกว่า 20 ชั่วโมง

กว่าจะเดินทางมาถึงบ้านสวนฯ  ) 

 

6.พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน

 

7.อาหาร เครื่องดื่ม อร่อยไหม เพียงพอหรือไม่

อร่อยทุกอย่าง เยอะแยะมากมายก่ายกอง

ขอบอกว่า มโหฬาร งานช้าง กินกันไม่หวาดไม่ไหว

เหลือเฟือ จนอาจารย์ให้นำไปกินต่อกันที่บ้าน

เจ้าภาพเลยรีบตักใส่ถุง ใส่กล่องแจกกันจ้าละหวั่น  

8.การจัดสถานที่ต้อนรับ เพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

เหมาะสมค่ะ แยกชัดเจน เป็นสัดส่วน มีเวที  ซุ้มอาหาร  เต้นท์พิธีการ

 

 9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทานเรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้ตลอดจนชนิด

 ประเภทของอาหาร ความ อะ หย่อย ฯลฯ

อาหารอร่อยทุกอย่าง อนุโมทนาบุญกับเจ้าภาพทุกๆท่าน 

ซึ่งตั้งใจมากๆ ต่างคนก็อยากนำอาหารมาร่วมบุญนี้

( แต่บางอย่างก็มากเกินไปและเป็นขนมที่บูดง่าย

โอกาสหน้า ท่านเจ้าภาพควรพิจารณาความเหมาะสม

ไม่ต้องมากเกินไป ซึ่งท่านจะประหยัดเงินในส่วนนี้

และนำไปร่วมบุญอย่างอื่นได้อีก เช่น ค่าน้ำ ค่าไฟ ฯลฯ

 

 10.การแสดง บนเวที 4 ภาค  ความสวยงาม พร้อมเพียงของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

ความพร้อมเพรียงของหัวใจ  เต็มร้อย เพราะทุกคนแสดงออกมาจากใจ

และเวทีนี้ ก็เป็น เวทีแรก ของหลาย ๆ ท่าน

เพลงสร้างพระชำระหนี้สงฆ์                                    งดงามอ่อนช้อย

เพลงบ้านสวนพีระมิดของเด็ก ๆ                     น่ารัก

การแสดงรำถวายองค์ปฐมของน้องเกด          งามสง่า

การแสดงรำโปงลาง                                       พร้อมเพรียงสวยงาม

การแสดงภาคเหนือ                                         อ่อนหวาน

การแสดงของภาคใต้                                       หนุกหนาน

การแสดงพิเศษ รอบสื่อมวลชน

เพียงรอบเดียว "รำแหย่ไข่มดแดง"              ขำกลิ้ง ฮาน้ำหมาก กระจาย

 

 การแสดงเพลงเชิญไปร่วมสร้างพีระมิด             ซึ้งสุด ๆ

11.ความรู้สึกด้านอื่นๆที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจจนสำลักออกมาน่ะ

   ท่วมบ้านสวนพีระมิด

เห็นหน้าตาของทุกคน มีความสุข สดชื่น แจ่มใส เบิกบาน

มีแต่รอยยิ้ม  ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม และก็ยิ้ม

ปิติ ตื่นตัน ซาบซึ้ง เกินจะบรรยาย

 

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ณี พรรณี ศรีทะชะ (punnee-dot-nee-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 06:17:34


ความคิดเห็นที่ 145 (1566805)

เกิดขัดข้องทางเทคนิคบางประการ

11.ความรู้สึกด้านอื่นๆที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจ จนสำลักออกมาน่ะ

สำลักความสุขค่ะ  สุขจนล้นปรี่ ท่วมบ้านสวนฯ

ทุกคนสุข สนุกสนาน สดชื่น แจ่มใส เบิกบาน

มีแต่รอยยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม และก็ยิ้ม

ปิติ ตื้นตัน ซาบซึ้ง

เกินบรรยาย

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ณี พรรณี ศรีทะชะ (punnee-dot-nee-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 06:51:46


ความคิดเห็นที่ 146 (1566806)

4.การเตรียมงาน  ความร่วมมือ ร่วมใจ  ความสามัคคี

งานนี้ทุกคนทุ่มเทกันสุด ๆ

สุดตัว สุดหัวใจ

ผู้แสดงความคิดเห็น ณี พรรณี ศรีทะชะ (punnee-dot-nee-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 06:54:54


ความคิดเห็นที่ 147 (1566809)

6.พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน

ตอนพิธีกรรม อยู่ตรงโรงทานก็มองไม่ค่อยเห็นอะไร

มีอยู่ช่วงหนึ่ง อ.ท่านให้นำพาน+ดอกไม้ธูปเทียนขึ้นไป

ก็ช่วยเขาถือ และทันได้เห็นคุณประทีป ขึ้นไปเหยียบ

บนไหล่ พระพุทธองค์  โดยความเห็นส่วนตัวแล้ว

ตัวเองรู้สึกว่าไม่ค่อยเหมาะสม

(ถ้าไม่มีเหตุจำเป็นจริงๆ ก็ไม่น่าจะขึ้นไป)

และนำผ้าไปเช็ดพระพักตร์ท่าน

โดยความเห็นส่วนตัวแล้ว

ตัวเองรู้สึกว่าไม่ค่อยเหมาะสมอีกเช่นกัน

(คิดว่าน่าจะตัดตรงนี้ออกไป เพราะคิดว่า

น่าจะเป็นคติความเชื่อที่เพิ่มขึ้นมาทีหลัง

 และทำสืบ ๆกันมา โดยความหมายก็น่าจะ

ผิดเพี้ยนไปจากเดิม 

เช่น การเบิกพระเนตรของพระพุทธรูป

มีพระองค์หนึ่ง ท่านก็ได้บอกว่า

เราไม่ต้องไปเบิกพระเนตรของท่านหรอก

เพราะท่านตื่นอยู่แล้ว

น่าจะเปิดตา เปิดใจ ของตัวเองมากกว่า

ว่าตื่นหรือยังหลับอยู่

-  ส่วนเครื่องบวงสรวงนั้นก็เป็นพิธีทางพราหมณ์

ซึ่งก็เข้าใจค่ะว่า พุทธ พราหมณ์ อาจจะกลืนกัน

จนแยกไม่ค่อยออก

บางสิ่งบางอย่างเราก็เชื่อ และทำตามกันมาแบบผิด ๆ

จากรูปแบบเดิม ซึ่งอาจจะเรียบง่ายกว่านี้

แต่ตอนหลังมายึดพิธิการจนมากเกินไป

ทำให้เราเสียเวลากับบางเรื่อง ที่ไม่ควรเสีย

และ อาจไม่เหลือเวลาไว้สำหรับบางเรื่องที่สำคัญ ๆ

ถ้าทำแบบพอดี ๆ ไม่มากไม่น้อยจนเกินไปก็ไม่น่าเกลียด

-  ส่วนการเจิมองค์สฟิงซ์ นั้น

ขอบอกว่า คิดว่าไม่เกี่ยวอะไรกับพิธีพราหมณ์

ไม่ทราบว่าเจิมทำไม ?

งง มากค่ะ 

และก่อนทำ ได้ปรึกษา/ขออนุญาต ท่านอาจารย์อุบลแล้วหรือยัง ?

 

- การกล่าวถวายสังฆทาน รู้สึกยืดเยื้อ เยอะเกินไป

กินเวลานานไปมาก

- พิธีสงฆ์ พอดีไม่เยอะเกินไป

- สวดมนต์ถึงจะยาวไปหน่อย แต่ก็เข้าใจค่ะว่าทุกคนต้องการ

สวดบูชาพระพุทธองค์

 

สิ่งที่อยากให้มีคือ การทำสมาธิ ทำจิตให้สงบก่อนอุทิศบุญ

ซึ่งจะได้บุญครบถ้วน คือ ทาน ศีล ภาวนา

 

ตัวเองก็ไม่ได้มีความรู้เรื่องพิธีการ

แต่ก็แสดงความคิดเห็นไปตามความรู้สึก

พิธีการอะไรที่ดูแล้วไม่เหมาะสม

อะไรที่ไม่สมเหตุสมผล หรือไม่เกิดประโยชน์

อันใด ไม่ได้เป็นไปเพื่อเพิ่มพูนสติปัญญา

ก็ควรตัดออกไป  อย่าไปยึดติดในสิ่งที่ไม่เหมาะ

ไม่ควร  จะกลายเป็นมิจฉาทิฏฐิ

และสุดท้ายทุกสิ่งทุกอย่าง

ขึ้นอยู่กับ

จิตที่บริสุทธิ์

ไม่ยึดติด

ไม่โลภ

ไม่อยาก

จึงจะได้อานิสงค์เต็มเปี่ยม

 

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ณี พรรณี ศรีทะชะ (punnee-dot-nee-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 07:41:51


ความคิดเห็นที่ 148 (1566812)

รู้สึกว่าเป็นเรื่องมหัศจรรย์ในวันนั้นก็คือ

เมื่อเสร็จสิ้นพิธีการทุกอย่างแล้ว

ฝนตกลงมาอย่างหนัก

เป็น

ความเมตตาของ

สิ่งศักดิ์สิทธ์

จัดให้

จริงๆ

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ณี พรรณี ศรีทะชะ (punnee-dot-nee-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 08:14:58


ความคิดเห็นที่ 149 (1566828)

ภารกิจ

ใหญ่

รออยู่ข้างหน้า

คือ

ภารกิจกอบกู้ชาติ

ศาสนา พระมหากษัตริย์

 

ตอนนี้เราเดินทางมา

เกือบ

ครึ่งทางแล้ว

 

ขอบอกหนูไอซ์

และ

ทุกคนก่อนนะว่า

 

เดินตาม

อ.อุบล น่ะ

เหนื่อย และ หนัก นะ

อ.อุบลขา หนูไม่กลัวค่ะ ขอพร้อมทำงานที่ทั้งเหนื่อยและหนักในชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายเพื่อ ชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ ก่อนกลับบ้านพระนิพพาน หนูขอก้าวเดินตามอ.อุบลทุกอย่างค่ะ

ขอกราบแทบพระบาทพระพุทธองค์

ที่ทรงเมตตา แสดงธรรมผ่านตัวอักษร

ให้ลูกหลานได้รับรู้ ถึงความเมตตา ปราณี

อันหาประมาณมิได้อีกแล้ว

ลูกขอน้อมรับความเมตตานี้และจะขอ

ทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย และเดินตามรอย

พระบาทพระพุทธองค์ เดินตามรอยท่านอ.อุบล

พระพุทธเจ้าค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น วราภรณ์ หล่าบรรเทา (iceteaza-at-yahoo-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 10:12:11


ความคิดเห็นที่ 150 (1566838)

อ.อุบล

คือ

ผู้ที่นำธรรมะ ที่ถูกต้อง

ตรง และ ง่าย

มาถ่ายทอดให้พวกเธอ

แทนตถาคต

 

จนกว่าพวกเธอ

จะเห็นตถาคตได้ด้วย

ตัวเธอเอง

เหมือนอย่างที่ อ.อุบล เห็น

ขอให้พวกเธอ

มั่นคงในความดี อย่าท้อแท้

แม้มีมาร

******************************

                      "บุคคลที่สร้างบารมีมาดีแล้วเท่านั้น

ถึงจะได้ครูบาอาจารย์ที่ดี"

ในชีวิตของลูกแม้ว่าจะมีความดีเพียงน้อยนิด

เทียบไม่ได้กับความเลวที่ทำมา

แต่ก็ยังดีใจเหลือเกินที่ได้

พบครูบาอาจารย์ที่มีเมตตา

นำพาลูกหลานให้เห็นธรรมะของพระพุทธองค์

กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ค่ะ

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ธนวดี รัชตารมย์ (thanavadee_r-at-sepo-dot-go-dot-th) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 10:31:35


ความคิดเห็นที่ 151 (1566858)

     กราบโมทนาสาธุกับสิ่งศักสิทธ์บ้านสวนพีระมิดและท่านอาจารย์อุบล อาจารย์มงคล  คุณน้องท๊อปและทุก ๆ คนที่ไปร่วมงานสมโภชน์สมเด็จองค์พระปฐมฯ ลูกหลานบ้านสวนพีระมิดทุกคนค่ะ   ลูกนางสุรดา รายงานตัวค่ะ

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศเมื่อแรกก้าวเข้าไปในงาน บ้านสวนพีระมิด     รู้สึกตื่นเต้น และยิ่งได้เห็นบรรยากาศภายในงานมีดอกไม้ประดับสวยงาม สดชื่น รู้สึกสว่างตา รับรู้ถึงความสุขที่จะได้รับได้เลยค่ะ 

2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้  ความสวยงามของต้นไม้ ไม้ดอกไม้ประดับ เวที เต้นท์ ผ้าม่านที่เลือกสีได้สวยงามเข้ากับบรรยากาศ ทุกอย่างสวยงามมาก

3.พลังที่สัมผัสได้  คือตอนเข้ามาอยู่ทีบ้านสวนแล้วรู้สึกตัวเบา โปร่ง โล่ง ๆ สบาย ๆ  ตอนที่อาจารย์อุบลให้ทุกคนออกมาเต้นหนูชอบตอนท่าม้าย่อง รู้สึกสนุก และขนลุกซู่ ตลอดค่ะ

4.การเตรียมงาน ความร่วมมือ ร่วมใจ และความสามัคคี   ลูกบ้านสวนทุกคนมีความร่วมมือร่วมแรงร่วมใจกันอย่างเต็มที่  ทุกคนสามัคคีกันมาก ดูจากหน้าตาที่ยิ้มแย้มแจ่มใสของทุก ๆ คนในบ้านสวนพีระมิด ต้อนรับกันอย่างอบอุ่น

5.ความศรัทธาของผู้มา คิดว่ามากันเพราะศรัทธา หรือ ว่าอยาก  ทั้งสองอย่างค่ะ ยกตัวอย่างของหนูเองนะค่ะ คือ 

1. มาเพราะศรัทธาอาจารย์อุบล คิดว่าอาจารย์อุบลช่วยหนูให้พ้นทุกข์ทางใจ ทางกายได้ คือ หายจน หายเจ็บป่วย แถมมีกินมีใช้ไม่ฝืดเคือง

2.มาเพราะอยาก คือ อยากมีความเจริญทั้งทางโลกและทางธรรม

6.พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน  หนูชอบตอนจัดดอกไม้รอบโต๊ะ และมีบายศรีธรรมจักรและรูปพญานาคสวยงามมากค่ะ ส่วนการบวงสรวงหนูรู้สึกเฉย ๆ ค่ะเพราะเห็นมาเยอะ ค่ะ

7.อาหาร เครื่องดื่ม อร่อยไหม เพียงพอหรือไม่  อาหารอร่อยทุกอย่างค่ะ มีเพียงพอจนต้องห่อกลับบ้าน แต่กินไม่ค่อยได้เยอะเท่าไหร่ มันคงม่วนอกม่วนใจนะคะ

8.การจัดสถานที่ต้อนรับ เพียงพอ เหมาะสมหรือไม่   ก็ถ้าคนมาประมาณเท่างานสมโภชน์ตลอดก็คงพอนะค่ะ แต่ในอนาคตคงต้องมีมากกว่านี้ค่ะ

9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทานเรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้   ก่อนอื่นต้องขออนุโมทนาบุญกับผู้ออกโรงทานทุก ๆ ท่านเลยนะค่ะ ท่านเหล่านี้มีบุญคุณกับลูกบ้านสวนทุกคนออกทั้งแรงกายและปัจจัย  หนูชอบแกงเปอะที่ปิ่นค่ะ แสบหลาย ๆ และขนมเทียนแก้ว สลัด(น้ำสลัดอร่อยมาก)และอีกอย่างที่ลืมไม่ได้ขออนุโมทนาบุญกับพี่รุ้งช่างเสริมสวยนะคะที่แต่งหน้าให้นางรำภาคอีสานได้สวยทุก ๆ  คน ขอบคุณค่ะ

10.การแสดง บนเวที 4 ภาค ความสวยงาม ความพร้อมเพียงของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่กาย  ชอบเครื่องแต่งกายภาคใต้ด่ะ แต่ความพร้อมเพรียงต้องยกให้ภาคอีสาน ขนาดซ้อมกันประมาณ 2 ชั่วโมง ยังไม่เคยนัดแนะไปซ้อมที่ไหนเลย ซ้อมที่บ้านสวนอย่างเดียว แต่ทุกอย่างทำด้วยใจเพราะต้องการทำเป็นปฎิบัติบูชาแด่พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์และครูอาจารย์

11.ความรู้สึกด้านอื่น ๆ ที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจ จนสำลักออกมานะ   ความรู้สึกตั้นตันและปิติ ความพร้อมเพียงและสามามัคคีกันของลูกบ้านสวน  ความเอื้ออาทรซึ่งกันและกัน ความมีน้ำใจไมตรีที่ดีต่อกัน  หนูมีความภูมิใจมากค่ะที่ได้รำถวายเป็นการปฎิบัติบูชาพระพุทธเจ้าและสิ่งศักดิ์สิทธิบ้านสวนพีระมิด และท่านอาจารย์อุบล ท่านอาจารย์มงคล  ตอนเต้นท่าม้าย่องหนูอยากจะตะโกนบอกอาจารย์ว่า เอาอีกๆๆๆ มีความสุขสุด ๆ เลยค่ะอาจารย์เหมือนปลดปล่อยความทุกข์ทั้งหลายไปจากหัวใจ

ผู้แสดงความคิดเห็น สุรดา ศรีสุข (นก) (su_rada-at-windowslive-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 11:40:27


ความคิดเห็นที่ 152 (1566859)

     กราบโมทนาสาธุกับสิ่งศักสิทธ์บ้านสวนพีระมิดและท่านอาจารย์อุบล อาจารย์มงคล  คุณน้องท๊อปและทุก ๆ คนที่ไปร่วมงานสมโภชน์สมเด็จองค์พระปฐมฯ ลูกหลานบ้านสวนพีระมิดทุกคนค่ะ   ลูกนางสุรดา รายงานตัวค่ะ

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศเมื่อแรกก้าวเข้าไปในงาน บ้านสวนพีระมิด     รู้สึกตื่นเต้น และยิ่งได้เห็นบรรยากาศภายในงานมีดอกไม้ประดับสวยงาม สดชื่น รู้สึกสว่างตา รับรู้ถึงความสุขที่จะได้รับได้เลยค่ะ 

2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้  ความสวยงามของต้นไม้ ไม้ดอกไม้ประดับ เวที เต้นท์ ผ้าม่านที่เลือกสีได้สวยงามเข้ากับบรรยากาศ ทุกอย่างสวยงามมาก

3.พลังที่สัมผัสได้  คือตอนเข้ามาอยู่ทีบ้านสวนแล้วรู้สึกตัวเบา โปร่ง โล่ง ๆ สบาย ๆ  ตอนที่อาจารย์อุบลให้ทุกคนออกมาเต้นหนูชอบตอนท่าม้าย่อง รู้สึกสนุก และขนลุกซู่ ตลอดค่ะ

4.การเตรียมงาน ความร่วมมือ ร่วมใจ และความสามัคคี   ลูกบ้านสวนทุกคนมีความร่วมมือร่วมแรงร่วมใจกันอย่างเต็มที่  ทุกคนสามัคคีกันมาก ดูจากหน้าตาที่ยิ้มแย้มแจ่มใสของทุก ๆ คนในบ้านสวนพีระมิด ต้อนรับกันอย่างอบอุ่น

5.ความศรัทธาของผู้มา คิดว่ามากันเพราะศรัทธา หรือ ว่าอยาก  ทั้งสองอย่างค่ะ ยกตัวอย่างของหนูเองนะค่ะ คือ 

1. มาเพราะศรัทธาอาจารย์อุบล คิดว่าอาจารย์อุบลช่วยหนูให้พ้นทุกข์ทางใจ ทางกายได้ คือ หายจน หายเจ็บป่วย แถมมีกินมีใช้ไม่ฝืดเคือง

2.มาเพราะอยาก คือ อยากมีความเจริญทั้งทางโลกและทางธรรม

6.พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน  หนูชอบตอนจัดดอกไม้รอบโต๊ะ และมีบายศรีธรรมจักรและรูปพญานาคสวยงามมากค่ะ ส่วนการบวงสรวงหนูรู้สึกเฉย ๆ ค่ะเพราะเห็นมาเยอะ ค่ะ

7.อาหาร เครื่องดื่ม อร่อยไหม เพียงพอหรือไม่  อาหารอร่อยทุกอย่างค่ะ มีเพียงพอจนต้องห่อกลับบ้าน แต่กินไม่ค่อยได้เยอะเท่าไหร่ มันคงม่วนอกม่วนใจนะคะ

8.การจัดสถานที่ต้อนรับ เพียงพอ เหมาะสมหรือไม่   ก็ถ้าคนมาประมาณเท่างานสมโภชน์ตลอดก็คงพอนะค่ะ แต่ในอนาคตคงต้องมีมากกว่านี้ค่ะ

9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทานเรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้   ก่อนอื่นต้องขออนุโมทนาบุญกับผู้ออกโรงทานทุก ๆ ท่านเลยนะค่ะ ท่านเหล่านี้มีบุญคุณกับลูกบ้านสวนทุกคนออกทั้งแรงกายและปัจจัย  หนูชอบแกงเปอะที่ปิ่นค่ะ แสบหลาย ๆ และขนมเทียนแก้ว สลัด(น้ำสลัดอร่อยมาก)และอีกอย่างที่ลืมไม่ได้ขออนุโมทนาบุญกับพี่รุ้งช่างเสริมสวยนะคะที่แต่งหน้าให้นางรำภาคอีสานได้สวยทุก ๆ  คน ขอบคุณค่ะ

10.การแสดง บนเวที 4 ภาค ความสวยงาม ความพร้อมเพียงของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่กาย  ชอบเครื่องแต่งกายภาคใต้ด่ะ แต่ความพร้อมเพรียงต้องยกให้ภาคอีสาน ขนาดซ้อมกันประมาณ 2 ชั่วโมง ยังไม่เคยนัดแนะไปซ้อมที่ไหนเลย ซ้อมที่บ้านสวนอย่างเดียว แต่ทุกอย่างทำด้วยใจเพราะต้องการทำเป็นปฎิบัติบูชาแด่พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์และครูอาจารย์

11.ความรู้สึกด้านอื่น ๆ ที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจ จนสำลักออกมานะ   ความรู้สึกตั้นตันและปิติ ความพร้อมเพียงและสามามัคคีกันของลูกบ้านสวน  ความเอื้ออาทรซึ่งกันและกัน ความมีน้ำใจไมตรีที่ดีต่อกัน  หนูมีความภูมิใจมากค่ะที่ได้รำถวายเป็นการปฎิบัติบูชาพระพุทธเจ้าและสิ่งศักดิ์สิทธิบ้านสวนพีระมิด และท่านอาจารย์อุบล ท่านอาจารย์มงคล  ตอนเต้นท่าม้าย่องหนูอยากจะตะโกนบอกอาจารย์ว่า เอาอีกๆๆๆ มีความสุขสุด ๆ เลยค่ะอาจารย์เหมือนปลดปล่อยความทุกข์ทั้งหลายไปจากหัวใจ

ผู้แสดงความคิดเห็น สุรดา ศรีสุข (นก) (su_rada-at-windowslive-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 11:40:28


ความคิดเห็นที่ 153 (1566864)

สวัสดีค่ะ

ดิฉันสมาชิกใหม่

แต่กว่าสมัครได้

เลือดตาแทบกระเด็น

มีอะไรช่วยแนะนำด้วยนะคะ

 

ผู้แสดงความคิดเห็น kum ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 11:52:33


ความคิดเห็นที่ 154 (1566865)

 ก่อนอื่น แนะนำให้เปลี่ยนมาใช้ ชื่อจริง นามสกุลจริง ครับ ตามกฏระเบียบ  

ผู้แสดงความคิดเห็น วีร์พสุตม์ ลิ้มสกุลภักดี (เอิ้น) (weepasuth-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 11:57:47


ความคิดเห็นที่ 155 (1566866)

สาธุ สาธุ สาธุ

 

กราบพระพุทธองค์ ท่านท้าวเวสสุวรรณ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกพระองค์

กราบอาจารย์อุบล ครูผู้ประเสริฐที่สุด

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นแล้ว เป็นสิ่งที่ดีทั้งหมด

หนูขอบพระคุณ ผู้มีพระคุณทุกท่านที่ให้โอกาสหนูรู้จักอาจารย์อุบล

รู้จักคำสอนของพระพุทธองค์ ซาบซึ้งจริง ๆ

ในทุก ๆ  เหตุการณ์ ไม่ว่าดี หรือร้าย คำสอน แนวความคิด

ตามแบบฉบับของพระพุทธองค์ และอาจารย์อุบล

ทำให้เกิดความสุข ได้จริง เกิดปัญญาเห็นจริง

ได้รับรู้แล้วรู้สึกดีจริง ๆ ขอให้หนูได้มีโอกาสติดตามอาจารย์ด้วยคนนะคะ

ขอบคุณทุกท่านที่เขียนธรรมทาน และนำรูปมาให้ดู มีความสุขมากคะ

ทั้งสิ่งศักดิ์สิทธิ์  ทุก ๆ คน รวมทั้งคุณบิ๊ก ก็ดูสดใสร่าเริง มาก ๆ

สาธุ ๆๆๆๆ อิ่มบุญกับถ้วนหน้าจริง ๆ คะ สาธุ ๆๆๆๆๆ

 

ผู้แสดงความคิดเห็น พัทธ์ธีรา วังกาวันมณเฑียร (vann_ult-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 12:01:41


ความคิดเห็นที่ 156 (1566873)

รับทราบตามคำสั่งแล้วค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น kum (yo-kum-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 12:28:07


ความคิดเห็นที่ 157 (1566875)

 ทำไมมันไม่เปลี่ยนคะ

ผู้แสดงความคิดเห็น kum (yo-kum-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 12:28:40


ความคิดเห็นที่ 158 (1566879)

 แก้ได้แล้วค่ะ

พอดีหลานมาช่วยทำให้

ปล.เห็นใจคนแก่หน่อยนะคะ

เพิ่งจะเล่นอินเตอร์เน็ตเป็นไม่นาน

ก็ได้หลานสอนเนี่ยแหละ

เลยได้อานิสงฆ์มาเข้าดูเว็บที่มีประโยชน์และได้บุญอย่างเว็บนี้

****จะดีมากๆเลย  ถ้าได้เข้าร่วมทันทำบุญสร้างพระกับบ้านสวนฯ****

ผู้แสดงความคิดเห็น yokum saetun ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 12:52:33


ความคิดเห็นที่ 159 (1566880)

 

ขออนุโมทนาค่ะ

คุณ Yokum Saetun

ช่วยเปลี่ยนชื่อ

เป็นภาษาไทยได้

คงจะดีเยี่ยมค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น แมว ประวีณา แค้มป์ (prawinakamp-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 12:57:27


ความคิดเห็นที่ 160 (1566881)

 

 

 

 

 ต้องรบกวนให้คุณ yokum saetun

ใช้ชื่อนามสกุล เป็นภาษาไทยด้วยค่ะ

เพราะเราเป็นคนไทยค่ะ

ผู้ที่ใช้ภาษาอังกฤษได้นั้น

ท่านท้าวเวสสุวรรณท่านเมตตาให้ใช้ได้

ด้วยเห็นว่ามีความจำเป็นบางประการ

ที่คีย์บอร์ดไม่มีภาษาไทยค่ะ

รบกวนแก้ไขให้ถูกต้องตามกฎ กติกา บ้านสวนด้วยค่ะ

เพื่อประโยชน์ของตัวคุณเองค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น ตุ้ย ศิริพร โฉมจันทร์ (kondee25121-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 12:59:30


ความคิดเห็นที่ 161 (1566883)

 การที่มีคนภายนอกที่ไม่รู้กฏของบ้านสวน

มาร่วมงาน

ทำให้เกิดความไม่เป็นระเบียบ

บางคนก็พาลูกหลานไปปัสสาวะใต้ต้นไม้

เข้าห้องน้ำไม่ถอดรองเท้า

เด็กดึงดอกไม้หน้าบันไดวิหารเล่น

ไม่อยากให้มีเหตุการณ์

แบบนี้เกิดที่บ้านสวนอีกเลย



ผู้แสดงความคิดเห็น สมจิต โพธิ์นิล (shindo_ploy-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 13:00:18


ความคิดเห็นที่ 162 (1566886)

ส่วนการเจิม

องค์สฟิงซ์

นั้น

คิดว่าไม่เกี่ยวอะไร

 

ไม่ทราบว่าเจิมทำไม ?

*********

งง ๆๆๆๆๆ มากค่ะ 

*********

และ

ก่อนทำ

ได้ปรึกษา/ขออนุญาต

ท่านอาจารย์อุบล

แล้วหรือยัง

?

เข้าใจมั้ยคำว่า

ความเกรงใจ

เป็น

สมบัติของผู้ดี

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ตัวเล็ก พงษ์เดช ชาวไทย (phongdech1665-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 13:09:48


ความคิดเห็นที่ 163 (1566892)

  ขอโทษนะคะ

พอดีดิฉันเป็นจีนโพ้นทะเล (รู้จักไหมคะ)

แล้วมาได้สามีคนไทย

แสดงว่าดิฉันไม่ใช่คนไทยโดยกำเนิด

และดิฉันก็เพิ่งเข้ามาสมัครเป็นสมาชิกใหม่

ซึ่งไม่ทราบกฎกติกาเท่าไหร่

แต่ทำไมคุณตุ้ย  ศิริพร  โฉมจันทร์  (ความคิดเห็นที่ 160)

ทำไมต้องใช้คำกล่าวรุนแรงเช่นนั้นคะ

แต่สำหรับคุณแมว  ปวีณา แค้มป์  (ความคิดเห็นที่ 159)

ขอบคุณสำหรับคำติสำหรับสมาชิกใหม่นะคะ

****ติเพื่อก่อ****

ปล.เจ้าบ้าน (สมาชิกเก่า)  เค้าต้อนรับสมาชิกใหม่กันอย่างนี้หรอคะคุณตุ้ย

ผู้แสดงความคิดเห็น yokum saetun ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 13:57:49


ความคิดเห็นที่ 164 (1566893)

 ต้องขออภัยคุณ yokum saetun 

ที่อ่านแล้วทำให้คุณคิดไปว่านี่เป็นถ้อยคำที่รุนแรง

แต่ข้อความทั้งหมดที่บอกคุณไปนั้น 

กฎระเบียบ ของบ้านสวนที่ถูกต้องค่ะ

และเป็นคำพูดของท่านท้าวเวสสุวรรณค่ะ

และลุงพุฒิค่ะ ที่บอกว่าเราเป็นคนไทย ต้องใช้ภาษาไทย

มิได้มีเจตนารุนแรงกับคุณแต่ประการใดค่ะ

หากคำพูดนี้ ทำให้คุณรู้สึกไม่ดี 

ดิฉันต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

และได้โปรดทำตามกฎกติกาให้ถูกต้องด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น ตุ้ย ศิริพร โฉมจันทร์ (kondee25121-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 14:03:41


ความคิดเห็นที่ 165 (1566894)

คุณ yokum saetum ค่ะ ในเมื่อคุณเข้ามายังเวปไซด์บ้านสวนพีระมิดแล้ว ก็ต้องปฏิบัติตามกฏของบ้านค่ะ

คุณสามารถ พิมพ์ภาษาไทย ทำไมจึงไม่กล้าที่จะเปิดเผยชื่อที่เป็นภาษาไทยหล่ะคะ

ลูกหลานบ้านสวนเต็มใจ และพร้อมต้อนรับทุกท่านที่มายังบ้านสวนค่ะ

แต่ต้องมาแบบถูกกฏและปฏิบัติตามกฏเท่านั้นซึ่งกฏเหล่านี้ก็อยู่หน้าแรกของเวปด้วย

เพราะฉะนั้นไอซ์ไม่เห็นว่าพี่ตุ้ยจะต้อนรับด้วยคำพูดที่รุนแรงตรงไหน แต่ตรงไปและตรงมา

ซึ่งสิ่งนี้เป็นความจริงที่ท่านท้าวเวสสุวรรณได้เมตตาให้ใช้ภาษาอังกฤษได้

เฉพาะท่านที่อยู่ต่างประเทศ ไม่สามารถพิมพ์เป็นอักษรไทยได้เท่านั้น

 

ผู้แสดงความคิดเห็น วราภรณ์ หล่าบรรเทา (iceteaza-at-yahoo-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 14:07:24


ความคิดเห็นที่ 166 (1566896)

***การแก้ไขชื่อ***

ทำได้โดยหลังจากทำการใส่ชื่อและรหัสผ่านแล้ว

จากนั้นก็กดตรงแก้ไขรายละเอียด

และเข้าไปแก้ไขชื่อแสดงในเว็ปไซด์ โดยการใส่ชื่อที่สกุลจริง เป็นภาษาไทยแล้วเลื่อนลงมาจนสุด กดตรงคำว่าแก้ไขรายละเอียด

เป็นอันเสร็จเรียบร้อยค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น วราภรณ์ หล่าบรรเทา (iceteaza-at-yahoo-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 14:14:19


ความคิดเห็นที่ 167 (1566897)

 คุณ yokum saetum

ที่คุยตุ้ยได้แจ้งไปนั้น

เป็นเรื่องปกติของสมาชิกใหม่

ที่จะต้องปฏิบัติ ทุกที่ย่อมมีกฏระเบียบ

คุณตุ้ยเค้าหวังดีนะค่ะ

ก็อย่างที่บอกว่าเพื่อประโยชน์

กับตัวของคุณเองค่ะ

ด้วยความเคารพค่ะ

**ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่นะค่ะ**

ผู้แสดงความคิดเห็น ธนวดี รัชตารมย์ (thanavadee_r-at-sepo-dot-go-dot-th) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 14:14:48


ความคิดเห็นที่ 168 (1566899)
ผู้แสดงความคิดเห็น โย่วกำ แซ่ตัน (yo-kum-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 14:26:36


ความคิดเห็นที่ 169 (1566901)

ข้อความจากพี่ตฤณ นาคทุ่งเตา ครับเนื่องจา พี่ตฤณ ไม่สามารถใช้งานอินเตอร์เนท ได้ในระยะนี้

1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศเมื่อแรกก้าวเข้าไปในงาน บ้านสวนพีระมิด

     รู้สึกตื่นเต้นดีใจเหมือนได้กลับบ้าน เพราะว่าไม่ได้ไปบ้านสวนฯ นานมาก ตั้งแต่ รู้จักบ้านสวนฯมา ไม่เคยห่างบ้านสวนฯ นานขนาดนี้มีก่อน คิดถึง อ.อุบล คิดถึงพี่ๆ น้องๆ ทุกคน นั่งรถเข้าไปกับพี่อ๊อด พวกพี่ๆ เข้ามาช่วยยกของให้ พี่แมว มาช่วยอุ้มน้องอุ้มบุญให้ ดีใจที่ได้เห็นพี่ๆ น้องๆทุกคน ดีใจที่ได้พบ อ.อบุล อ.มงคล รู้สึกติ้นตันใจมาก อยากจะกอด อ.อุบล แต่ก็ไม่กล้ารู้สึกบรรยากาศบ้านสวนฯเปลี่ยนไปมาก สวยงามมากรู้สึกตื่นกับสถานที่ นิดๆ และรู้สึกเสียดายว่าทำไม ไม่ได้มาช่วย อาจารย์ จัดสถานที่นะ ทำไม ต้องมามีภาระตอนนี้ด้วยบ้านสวนฯ มีงานบุญใหญ่ๆ แต่เราไมได้มาช่วย

2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้

     บ้านสวนฯ  ดูเป็นระเบียบเรียบร้อย ดูสวยงามอลังการมากๆ

3.พลัง ที่สัมผัสได้

     พลังความรัก ความสามัคคี ของลูกบ้านสวนฯ ที่ได้มาช่วยกันในงานนี้ และรู้สึกเหมือนมี พลังมหาศาลยู่รอบๆตัว รู้สึกขนลุกบ่อยมาก กลับมาบ้านก็ยังรู้สึกได้

4.การเตรียมงาน  ความร่วมมือ ร่วมใจ  ความสามัคคี

     รู้สึกว่าทุกคน ร่วมแรง ร่วมใจกันดีมาก ทุกคนตั้งใจ ทำงานกัน ไม่มีใครเกี่ยงงานกัน ร่วมกันสร้างบุญสุดๆ

5.ความศรัทธาของผู้มา คิดว่ามากัน เพราะ ศรัทธา หรือ ว่า อยาก

     จากภาพที่เห็น คิดว่า คนทีมาส่วนใหญ่มาเพราะศรัทธา บ้านสวนฯ อ.อุบล ส่วนน้อยที่มาด้วยความอยาก

6.พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน

     มีความรู้สึกว่า พิธีกรรม เยอะไป สวดมนต์เยอะไป การนำถวายสิ่งของ ต่างๆ ทำไม ต้องแยกถวายทีละอย่าง (มีแอบหลับขณะที่คณะคุณประทีปสวดมนต์) แล้วก็แอบคิดว่าชอบพิธีของอาจารย์อุบล มากกว่า ท่านสอนว่า แค่น้อมจิตถวายก็พอแล้ว

7.อาหาร เครื่องดื่ม อร่อยไหม เพียงพอหรือไม่

     งานนี้ต้องขอบอกว่า อาหาร เครื่องดื่ม เยอะมาก มีอีกตั้งหลายรายการ ที่ไม่ได้ไปกิน เห็นหน้าคนที่มาร่วมออกร้าน ดูทุกคนมีความสุขมากส่วนตัว
ได้ร่วมออกร้านกับพี่แหม่ม วีรดา แต่ขอสารภาพตรงๆว่าไม่ค่อยไปช่วยเท่า เพราะมัวแต่ดูแลเด็กอยู่

8.การจัดสถานที่ต้อนรับ เพียงพอ เหมาะสมหรือไม่

     เพียงพอ เหมาะสม ทุกอย่าง

9.ผู้ร่วมออกร้านโรงทานเรารู้สึกอย่างไรต่อท่านเหล่านี้ตลอดจนชนิด ประเภทของอาหาร ความ อะ หย่อย ฯลฯ

     รู้สึกได้ถึงความตั้งใจของทุกท่านที่มาร่วมออกร้าน ขอบอกว่า อาหารอร่อยหมดทุกอย่างที่ได้ไปกิน

10.การแสดง บนเวที 4 ภาคความสวยงาม พร้อมเพียงของหัวใจ ท่ารำ เครื่องแต่งกาย

     การแสดงเป็นการแสดงที่ สวยงาม นึกถึงการแสดงแล้วอยากจะหัวเราะ คือการแสดงแต่ละภาค เป็นการเตรียมการแสดงแบบ ใช้เวลาในการซ้อมน้อยเพิ่งจะซ้อมช่วงบ่ายวันเสาร์ แสดงวันอาทิตย์ ตอนซ้อมก็ ต่างคนก็ไม่มีประสบการณ์ทางด้านการแสดงมาก่อน แต่พอถึงวันที่ขึ้นแสดงบน เวที รู้สึกได้ว่าทุกคนตั้งใจในการแสดงในครั้งนี้มาก การแต่งกายก็สไตล์ใคร สไตล์มันเท่าที่หากันได้ ตฤณเองซ้อมของภาคเหนือด้วย แต่ตอนแสดงจริง ได้ขึ้นแค่แสดงเฉพาะของภาคใต้เพราะตอนที่แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ลูกร้องหิวนม เลยต้องอยู่ให้นมลูกก่อนแต่ก็ยังถือว่า โชคดีที่ได้ขึ้นแสดงของภาคใต้ทัน

11.ความรู้สึกด้านอื่นๆ ที่ท่านอยากพูดถึง ที่อยู่ในใจ จนสำลักออกมาน่ะ         

      รู้สึกมีความสุขมาก กับงานครั้งนี้ ประทับใจสุดๆ กลับมาถึงบ้าน ความสุขนั้นก็ยังอยู่กับตัวตลอด รู้สึกได้ ถึงความเมตตา ของท่านอาจารย์อุบล ท่านอาจารย์มงคล และคุณท๊อป ที่เปิดบ้านให้ทุกคนเข้าไปสร้างบุญในบ้านของท่าน รู้สึกชอบการแสดง ชุด แหย่ไข่มดแดง ได้มีโอกาสได้ดูช่วงซ้อม รู้สึกว่า ช่วงซ้อม สนุกกว่าตอนแสดงจริงอีก หัวเราะกันจนเสียงดัง จนรู้สึกสงสารข้างบ้าน ประทับใจกับท่าเต้นของคุณท๊อปมาก ไม่เคยคิดว่า คุณท๊อป จะมาร่วมแสดงด้วย รู้สึกได้ถึงความพร้อมเพรียง ตอนที่ เต้นเพลงเชิญไปร่วมสร้างพีระมิด ช่วงที่ให้จับไหล่ ทุกคนสามารถทำกันได้อย่างพร้อมเพรียง อย่างไม่น่าเชื่อ งานนี้ขอบอกว่า กริ๊ด จนเสียงแหบ เสียงแห้ง กริ๊ดจนเหนื่อย จนลืมวัยของตนเองไป นึกว่าเป็นสาวรุ่นๆ และคิดว่าคงไม่มีงานบุญที่ไหนที่จะได้ทั้งบุญและ ความสนุกแบบนี้อีกแล้ว ช่วงที่ได้ออกไปเต้นเพลง เชิญไปร่วมสร้างปิรามิด ก็เต้นด้วยความสนุกสนาน ยิ่งตอนอาจารย์บอกว่าให้เต้นให้เต็มที่ ก็เต้นเต็มที่โดยไม่ได้นึกห่วงลูกที่ออกไปเต้นด้วย เพราะอยากให้เขาได้บุญ หลังจากเต้นเสร็จ ก็ไม่ได้สำรวจตัวเองว่าตัวเองมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง ก็เพิ่งเริ่มมาสังเกตุตัวเอง ตอนที่พี่ธนา ประกาศว่าใครหายจากโรคตอนที่เต้นบ้าง จึงได้รู้สึกว่า แผลผ่าตัดหลังคลอดลูก ที่ตัวเอง ยังมีอาการเจ็บอยู่ เพราะ ว่าเพิ่งคลอดลูกได้ เดือนครึ่ง มันหายไป รู้สึกดีใจมาก เพราะไม่ได้คาดคิดว่ามันจะหาย พอรู้ว่าตัวเองหายเจ็บ ก็ไปกริ๊ดดีใจ กับพี่แหม่ม วีรดา ขอขอบคุณพี่อ้อย ที่ได้เมตตา ขับรถมาส่งตฤณกับลูกถึงบ้าน แถมยังเปิดระตูรั้ว และประตูบ้านให้ด้วยเพราะถ้ามาคนเดียว ยังไม่แน่ใจว่าจะพาลูกขึ้นรถเมล์ และเปิดประตูรั้วอย่างไร ขอบคุณพี่ๆ ทุกคน ที่สอนวิธีเลี้ยงลูกมาให้ และที่ช่วยดูแลลูกให้ตฤณ ระหว่างที่ทำบุญที่บ้านสวนฯ ขอกราบขอบพระคุณทุกคนไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ (ตอนนี้พยายามดัดนิสัยเด็ก เพราะเลี้ยงลูกผิด ทำให้เด็กติดมือตอนที่ไปทำบุญที่บ้านสวนฯ ทำให้ไม่สามารถ ทำบุญได้เต็มที่) ก็ได้แต่คาดหวังว่า ถ้าดัดนิสัยเด็กได้เหมือนเดิม ก็คงได้ไปทำบุญที่บ้านสวนฯได้เหมือนเดิม เพราะโดยส่วนตัวไม่อยากห่างจากบ้านสวนเพราะกลัวสันดานเดิมจะกลับมาเพราะรู้นิสัยตัวเองดีว่า เลวมากๆ ต้องไปให้อาจารย์อุบลสอน ได้อยู่ใกล้ อาจารย์อุบลมากๆ

     กราบขอบพระคุณสมเด็จพ่อองค์ปฐม องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ ท่านท้าวเวสสุวรรณ ท่านท้าวมหาราชทั้ง 4 สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิดทุกๆ พระองค์ กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์อุบล ท่านอาจารย์ มงคล และคุณท๊อป ที่ได้เปิดบ้าน และเสียสละ เวลาส่วนตัว มาช่วยทุกคนให้พ้นทุกข์ ช่วยชี้แนะทางเดินใหม่ที่ถูกต้อง ทีได้มอบชีวิตใหม่ให้กับลูกบ้านสวนฯทุกๆ คน  

    

ผู้แสดงความคิดเห็น วีร์พสุตม์ ลิ้มสกุลภักดี (เอิ้น) (weepasuth-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 14:35:52


ความคิดเห็นที่ 170 (1566903)

ดิฉันรู้สึกเสียใจอย่างยิ่ง  เนื่องจาก  ดิฉันอยากเป็นสมาชิกเพราะดิฉันเป็นคนชอบทำบุญ

และอยากร่วมทำบุญกับบ้านสวนฯ ด้วยใจจริง

-*--*-*-*-*-

สวัสดีค่ะ คุณโย่วกำ แซ่ตัน

ต้องขอโทษนะคะ

เพราะขณะนี้ เวปบ้านสวนฯ

ของพวกเรา .. กำลังมีผู้

ที่ไร้ซึ่งมารยาทเข้ามา

และสิ่งที่น้อง ๆ ได้กระทำไป

ทำให้ พี่โย่วกำ เสียใจ

ขออภัยค่ะ....

และแมวขอแนะนำให้พี่อ่าน

กระทู้ด้านบนของ อ.อุบล

และเวปมาสเตอร์ค่ะ

รายละเอียดต่าง ๆ มีแนะนำไว้

โดยละเอียดแล้ว...

ขอชื่นชม..ความพยายามของพี่

ในการแก้ไขค่ะ...

อิ อิ พี่ขา...อ.อุบล ท่านนี้

ใคร ๆ เขาก็ว่า ดุ กันนะคะ

และขอให้พวกเรา

เป็นด่านทดสอบพี่นะคะ

สิ่งใดที่ได้มา

ด้วยความยาก ลำบาก

มักจะมีค่าสูงสุดเสมอ

พวกเราขอให้กำลังใจค่ะ

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น แมว ประวีณา แค้มป์ (prawinakamp-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 14:44:05


ความคิดเห็นที่ 171 (1566905)

ขอเล่าตอนจุดธูปไห้ว*น้องตฤณบอกให้อ๊อด

ไปจุดธูปอ๊อดก็เดินไปในพิธีเดินวนหาธูปเพื่อที่จะเอามาจุด

แต่หาไม่เจอก็เดินออกมาแบบงงๆพอถึงต้นขนุน

ที่วางของบวงสวงแว๊ปเข้ามาในจิต

ว่าเอาจิตนึกถึงสมเด็จพ่อองค์ปฐมก็พอ

อ๊อดก็เลยเดินออกมาที่โรงทาน

 

ตอนที่นั่งอยู่ในโรงทานคิดในใจว่าทำไมไม่มี

ลูกบ้านสวนเข้าไปในพิธีเลย*คำถามในใจ*

ทำไมแบ่งแยกกันอย่างนี้*ระหว่างแค่ถนนกันแต่ทำไมฝั่งทำพิธีดูเศร้าจั่ง*ก็มีแต่คำถามในใจทำไมเอาผ้าเหลืองมาปูทับ*

 

ไหนๆก็เล่าแล้วขอย้อนไปวันสมเด็จพ่อองค์ปฐมท่านเสด็จมา

 

คืออ๊อดไปเข้าห้องนํ้าก็ได้พบกับคนไม่ใช่ลูกบ้านสวน

อ๊อดล้างเท้าอยู่*เขาถามว่านํ้าเหลือมัยอ็อดบอกเหลือ

เข้ายืนจะให้อ็อดล้างเท้าให้เขา

*ให้คิดในใจว่าเขาไม่ได้ถูกอบรมสั่งสอนมาจิตใจเขายังตํ่า*

อ็อดก้ส่งขันนํ้าให้เขาไปล้างเอง

ผู้แสดงความคิดเห็น กมลลักษณ์ โปษณกุล อ๊อด (aod5961-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 14:51:00


ความคิดเห็นที่ 172 (1566906)

เรียนคุณโย่วกำ ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณที่ให้ความร่วมมือในการเปลี่ยนชื่อ - สกุลก่อนนะคะ

บ้านสวนนี้มีขึ้น ก็เพื่อทำความดี ถวายบุญให้ในหลวงของพวกเรา เพราะฉะนั้นเวปบ้านสวนก็เหมือนกัน

ผู้ที่เข้ามาสมัครนั้นมีหลากหลาย ทั้งประสงค์ดี จริงใจ และประสงค์ร้าย ซึ่งมีตัวอย่างให้เห็นมาแล้วมากมาย

เพราะฉะนั้นผู้ใดก็ตามที่จะเข้ามาเป็นสมาชิกของบ้านสวน ต้องแสดงความจริงใจ

ด้วยการเปิดเผยตัวตัวที่แท้จริง ทั้งชื่อ สกุล บัตรประชาชนและทุกอย่าง

เพื่อเป็นการยืนยันตัวบุคคล ซึ่งจริงๆแล้วมีผลดีมากมายหลายประการที่คุณทราบไม่ถึง

เนื่องจากเวปนี้เบื้องบน คือ ท่านท้าวเวสสุวรรณเป็นผู้ดูแล ใครที่มาแบบจริงใจ

ร่วมแสดงความคิดเห็นที่จริงใจ แม้กระทั่งแค่อนุโมทนาโดยมิได้พิมพ์ความคิดเห็นลงไป

ก็ได้รับอนิสสงค์ผลบุญมากมาย แต่ถ้ามาแบบประสงค์ร้าย ก็ได้รับเคราะห์กรรมกับไปมากมายแล้วเช่นกัน

พวกเรายินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ ที่จริงใจทุกคนอยู่แล้วค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น วราภรณ์ หล่าบรรเทา (iceteaza-at-yahoo-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 14:54:16


ความคิดเห็นที่ 173 (1566907)

ขอตอบคุณ โย่วกำ แซ่ตัน  ดังนี้นะครับ

ทุกคนแนะนำให้ปฏิบัติ ตามกฏระเบียบของทาง เวป เพื่อผลประโยชน์ ของตัวคุณน้าเองนะครับ ไม่ได้มีเจตนา ออกคำสั่งแต่อย่างใด ซึ่งในข้อความ ผมก็บอกว่า แนะนำให้เปลี่ยนชื่อ เพื่อนๆ สมาชิก ท่านอื่นก็ทำเช่นกัน เพื่อให้คุณน้า ไม่ต้องประสบกับเคราะห์กรรม เชื่อว่า เพื่อนสมาชิกท่านอื่น ก็ หวังดีทั้งนั้นแหละครับ เพราะฉะนั้นดูที่เจตนา ดีกว่านะครับ แล้วก็ขออภัยนะครับ หากข้อความต่างๆ ทำให้รู้สึกไม่ดี

แล้วก็ ยินดีต้อนรับครับ 

ผู้แสดงความคิดเห็น วีร์พสุตม์ ลิ้มสกุลภักดี (เอิ้น) (weepasuth-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 14:59:45


ความคิดเห็นที่ 174 (1566911)
ผู้แสดงความคิดเห็น โย่วกำ แซ่ตัน ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 15:29:00


ความคิดเห็นที่ 175 (1566912)

            บรรยากาศขณะเลี้ยวรถเข้าบ้านสวนก็รู้สึกได้ถึงวิมาณ สวรรค์เบื้องบน "อ.อุบล" พร้อมลูกบ้านสวนช่างเนรมิตได้สวยสดงดงามจริงๆ พอลงรถก้าวแรกได้ยินเสียง "อ.อุบล" ทักทายเรียก "คุณอร" อยู่บนสภามหาวิหาร ยิ่งทำให้ขนลุกมือไม้สั่น เกิดความปลื้มปิติอย่างบอกไม่ถูก

           รีบยกมือไหว้กราบ "อ.อุบล" หลังจากนั้น พี่ตัวเล็ก คุณสิทธิ์ น้องโฆสิทธิ์ พี่ทิพย์ มาช่วยกันขนของในรถเข้าโรงทาน และถวายบายศรีให้ "อ.อุบล" บูชาพระพุทธเจ้าบนสภามหาวิหาร ก็ได้พบ "อ.มงคล" ก็รู้สึกดีใจที่ได้พบบุคลคลที่มีความเงียบสงบ สุขุม ได้พบหน้าท่านแล้วรู้สึกเย็น เป็นความปลื้มปิติอย่างยิ่งที่ได้พบท่าน 

         ตอนที่ได้รำถวายสมเด็จองค์ปฐม บุญจัดสรรให้จริงๆ สุดท้ายตอนรำถวายบุญให้ในหลวงท่านและอุทิศบุญให้เจ้ากรรมนายเวรรู้สึกขนลุกน้ำตาไหล โดยเฉพาะตอนสร้างถวายในหลวงพระเจ้าอยู่หัว

         อาหารในโรงทานอร่อยทุกอย่างขออนุโมทนาสาธุบุญกับแม่ครัวในโรงทานทุกท่าน ได้ทานไม่ครบทุกอย่าง แต่เมนูที่ได้ทานอร่อยมาก การเตรียมงานยิ่งใหญ่อลังการมาก เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ อ.อุบล พร้อมลูกบ้านสวนทุกคน บอกได้เลยว่ารู้สึกประทับใจมาก ขออนุโมทนาสาธุ และขอขอบคุณพี่ตัวเล็กด้วยที่เอื้อเฟื้อที่นอนให้คะ

         ดิฉันเชื่อว่าลูกบ้านสวนทุกคนมีศรัทธาเกินร้อย ที่ได้มาร่วมงาน เห็นได้จาการร่วมแรงร่วมใจช่วยงานกันอย่างเต็มกำลังความสามารถ และที่ลืมไม่ได้คือ"การแสดง 4 ภาค" ขนาดเวลาเตรียมตัวและซ้อมน้อยมากยังได้เกินความคาดหมายขนาดนี้ อ.อุบล ยังบอกว่า "เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ยังไม่เคยเห็นการแสดงที่ไหนจะพร้อมเพรียงได้ขนาดนี้" แต่ที่แน่ๆความรู้สึกข้างในเต็มเปี่ยมไปด้วยใจที่มีความพร้อมที่จะทำ ถึงแม้จะไม่ใช่สิ่งเราถนัดก็ตาม

           ความรู้สึกที่ได้รับมีความสุขอิ่มบุญ อิ่มกายด้วยอาหารโรงทานที่แสนอร่อย อิ่มใจด้วยบุญที่ได้รับจนล้นอก โดยเฉพาะตอนที่รับรางวัลจากมือท่านอ.อุบลนับว่าเป็นบุญเหลือเกินและตอนถวายสภามหาวิหารสมเด็จองค์ปฐม และสังฆทานทุกอย่าง สาธุจนหลับกันเลยล่ะคะ ถ้าเป็น"อ.อุบล"นำถวาย คิดว่าคงจะรู้สึกตื้นตันใจภาคภูมิใจ ขออนุโมทนาสาธุกับ "อ.อุบล และครอบครัว" ทุกๆบุญบารมี ขอนิพพานชาตินี้คะ สาธุ

ผู้แสดงความคิดเห็น อร อุ่นศรี (aon_aunsri-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 15:31:27


ความคิดเห็นที่ 176 (1566913)
ผู้แสดงความคิดเห็น โย่วกำ แซ่ตัน (yo-kum-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 15:34:32


ความคิดเห็นที่ 177 (1566914)

สวัสดีค่ะ "อ.อุบลครอบครัวและพี่น้องชาวบ้านสวนทุกท่าน" ขอขอบคุณน้องเอิ้่นที่ช่วยพี่อรได้มีโอกาสร่วมสนทนากับพี่น้องชาวบ้านสวน สาธุนะจ๊ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น อร อุ่นศรี (aon_aunsri-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 15:37:16


ความคิดเห็นที่ 178 (1566918)

สำหรับ พี่โย่วกำ  ค่ะ

กดคลิกตามนี้เลยค่ะ

ยินดีต้อนรับเข้าสู่ กระดานสนทนาบ้านสวนพีระมิด และแนะนำ กฎ กติกา และมารยาท ในการใช้กระดานสนทนา 

http://www.baansuanpyramid.com/index.php?lay=boardshow&ac=webboard_show&WBntype=1&Category=baansuanpyramidcom&thispage=1&No=1291241

 

ผู้แสดงความคิดเห็น แมว ประวีณา แค้มป์ (prawinakamp-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 15:50:38


ความคิดเห็นที่ 179 (1566921)

กราบอนุโมทนาบุญทุกบุญกับท่านอาจารย์อุบลและครอบครัว รวมทั้งอนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านที่ได้ร่วมแรงกาย แรงใจและปัจจัยในงานบุญครั้งนี้  วันนี้เป็นชาวเกาะหน้าเว็ปเช่นเคยคะ  ต้องขอขอบคุณสำหรับภาพถ่ายและทุกข้อมูล  ซึ่งทำให้รับรู้ได้ถึงความรัก ความสามัคคีและความสุขใจของทุกพลังแรงใจ  เป็นมหากุศลที่ยิ่งใหญ่  ถึงแม้ไม่ได้ไปร่วมงานแต่ในวันงานได้อธิษฐานจิตร่วมงานสมโภชน์สมเด็จองค์พระพุทธปฐมฯ ด้วยคะ  และที่ดีใจซาบซึ้งใจที่สุด ที่สมเด็จองค์พระพุทธปฐมฯ ได้ตรัสกับท่านอาจารย์อุบล  ว่าต่อไปนี้ให้ใช้การบำบัดที่สามารถช่วยเหลือผู้คนได้ทั่วโลกโดยไม่ต้องเดินทางมาพบท่านอาจารย์อุบล ที่บ้านสวนพีระมิดได้ ลูกซาบซึ้งใจในพระมหากรุณาธิคุณที่พระพุทธองค์ทรงมีต่อมนุษย์ทุกรูปทุกนามโดยไม่มีประมาณ ขอน้อมกราบเหนือเศียรเกล้าพระพุทธเจ้าข้า และขอกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์อุบลที่เปิดโอกาสให้ทุกคนได้พบทางพ้นทุกข์และขอเป็นกำลังใจให้ท่านอาจารย์ตลอดไปคะ ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยความจริงใจคะ...มยุรีพร  ภาชนะวรรณและครอบครัว  

ผู้แสดงความคิดเห็น นางมยุรีพร ภาชนะวรรณ (ma_parchanawan-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 16:05:22


ความคิดเห็นที่ 180 (1566922)

 

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยคะ

ผู้แสดงความคิดเห็น นางมยุรีพร ภาชนะวรรณ (ma_parchanawan-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 16:07:12


ความคิดเห็นที่ 181 (1566924)

 คุณพี่สุฝากเล่านะครับ เนื่องจากไม่สามารถเขียนข้อความใดๆ ได้...เห็นบอกว่าจะลงแดงอยู่แล้ว 


กราบพระพุทธองค์ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆ พระองค์

....ลูกนางสุริวรรณ์ ตีรวัฒนประภา...

ขออนุญาตเพิ่มเติมดังนี้ค่ะ...

สิ่งที่ได้รับในวันนั้น...ยังติดตรา ตรึงใจ...จนถึงวันนี้ค่ะ และคิดมาครั้งใด หัวใจก็ยังพองโต นอนก็คิดถึงบรรยากาศในวันนั้น...ตื่นมาก็คิดถึงเพื่อนๆ พี่ๆ น้องทุกคน...ทำงานก็ระลึกถึงภาพใบหน้าของท่าน อ.ทั้งสอง ที่เปี่ยมด้วยความเมตตา และรอยยิ้มที่ ยิ้มแย้มแจ่มใสกับลูกๆ ทุกคน...หากตายตอนนี้ ไม่เสียดายแล้วค่ะ...แต่ก็ยังอยากร่วมสร้างองค์พระปฐม องค์ที่ 2 ค่ะ...และอยากอยู่ช่วยงานท่าน อ.ทั้งสอง เท่าที่จะทำได้ค่ะ

....โมทนาสาธุในทุกๆ บุญกับท่าน อ.ทั้งสองค่ะ...สาธุ

ผู้แสดงความคิดเห็น คุณสิทธิ์(สุรสิทธิ์ ศรประสิทธิ์) (surasit2010-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 16:23:53


ความคิดเห็นที่ 182 (1566926)

                                     มารายงานตัวช้าเพราะอากาศที่บ้านไม่ดีเลยสัญญาณไม่มีและพึ่งเติมเงิน

                                     แอร์การ์ด

                                    1.ความรู้สึกต่อบรรยากาศเมื่อก้าวเข้าไปในบ้านสวน ตลึงกับสถานที่ ซึ่งตัว

                                       เองไม่ได้ไปบ้านสวน 3เดือนแล้วแปลกตามาก

                                    2.ความเปลี่ยนแปลงที่รู้สึกได้  เหมือนอยู่บนสวรรค์ ไม่เคยเห็นหรอกแต่จินต

                                       นาการเอาค่ะ

                                     3.พลังที่สัมผัสได้ ขนลุกมากยิ่งช่วงรำบวงสรวงน้ำตาพานจะไหล เคยแอบ

                                      คิดว่าอยากรำถวายแต่บุญไม่ถึง ปลื้มแทนน้องเกด

                                     4.การเตรียมงาน ความร่วมมือ มองดูทุกอย่างสมบูรณ์มาก อลังการที่สุด

                                     5.ความศรัทธาของผู้ที่มาร่วมงาน คิดว่าผู้คนที่มาศรัทธาเกิน100 คิดใส่ใจ

                                        ตัวเองเห็นผู้คนหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส โดยเฉพาะจุดลงทะเบียน ประทับ

                                    ใจมากเจอคุณแมว ทักทายดีมากขนาดไม่เคยเห็นหน้ากัน ทำให้รู้สึกอบอุ่น

                                     6.พิธีกรรมในการบวงสรวงทุกขั้นตอน ตอนแรกมีความคิดว่าอาจารย์จะเปิด

                                        เสียงของหลวงพ่อฤาษีในการบวงสรวง เพราะเคยเห็นหลวงตาที่วัดท่าซุง

                                    สาขา 9 ท่านจะเปิดเวลาทำพิธีบวงสรวงตอนสร้างองค์เสร็จ ท่านจะไม่กล่าว

                                         เอง แต่ที่บ้านสวนก็ดีคะก็ได้เจออีกแบบ

                                       7.เกี่ยวกับอาหาร ชิมแต่ซุ้มของพี่ปิ่น อร่อยมากแกงหน่อไม่ของที่ตัวเอง

                                         ชอบพอดี แต่ไปบ้านสวนทีไรไม่ค่อยหิวทุกที อิ่มไปหมด ของกินเยอะ

                                          มาก น่าจะหลือกิน

                                       8.สำหรับสถานที่ สุดยอด ไม่เคยเจอที่ไหนแบบนี้เลย ชอบค่ะ โดยเฉพาะ

                                          บนวิหารหอมมากไม่เคยได้กลิ่นแบบนี้

                                       9.ทุกๆคนยิ้มแย้มทักทายเชิญชวนให้ทานดีค่ะ แต่ทานไม่ได้

                                       10.การแสดง ชอบชุดรำชุดแรกมาก ชุดอื่นๆก็สวยตอนซ้อมเหมือนจะไม่

                                           ไม่พร้อมกัน แต่พอขึ้นเวทีกลับพร้อมเพรียงกันอย่างน่าประหลาด เสีย

                                        ดายที่ตัวเองไม่ได้ดูทกชุด

                                        11. ความรู้สึกด้านอื่นๆที่อยากพูด เสียดายที่ตัวเองไม่ได้อยู่จนงานเลิก

                                             และกลับโดยที่ไม่ได้ลาอาจารย์ เห็นอาจารย์ท่านกำลังยุ่งเกรงใจด้วย

                                             พอดีสามีมีเหตุจำเป็นต้องกลับมาทำธุระต่อ หนูรู้สึดผิดค่ะ กลับมา

                                             ตอนที่พี่ปิ่นกำลังยุ่งพอดี ช่วงคนกำลังออกมาทานข้าวเที่ยง  เหมือน

                                             คนเห็นแก่ตัว  รึบุญหนูจะมีแค่นั้น ก่อนกลับก็ขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และ

                                              ท่านอาจารย์ที่กลับก่อน ลูกขอกราบขอบพระคุณองค์พระสัมมาสัม

                                              พุทธเจ้า และสิ่งศักดิ์ทั่วทั้งจักรวาล หลวงพ่อปาน หลวงพ่อฤาษีลิง

                                              ท่านท้าวเวสสุวรรณ ที่เมตตาให้ลูกและครอบครัวได้ไปร่วมงาน

                                                ในครั้งนี้  ลูกซาบซึ้งในความเมตตาเป็นอย่างสูง

                                                                       กุหลาบ  รักสนิท

                                     

ผู้แสดงความคิดเห็น กุหลาบ รักสนิท (ROSE_1968-at-hotmail-dot-co-dot-th) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 16:24:33


ความคิดเห็นที่ 183 (1566927)
image

 ขอแซวนางรำซะหน่อยนะครับ...ภริยาท่านทูตลาวซ่ง แม้จะใส่ชุดง๊าม งาม แต่แม่นางแกก็ไม่พลาดที่จะร่วมขุดตอสร้างบุญ...แกบอกว่า ความงามไว้ทีหลัง ขอให้ได้สร้างบุญก่อนเป็นไหนๆ...งามอีหลีตั๊ว !!!

ผู้แสดงความคิดเห็น คุณสิทธิ์(สุรสิทธิ์ ศรประสิทธิ์) (surasit2010-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 16:29:39


ความคิดเห็นที่ 184 (1566928)

ท่านสมาชิก

ช่วยตอบคำถามแก่ดิฉัน 

 (คนแก่อยากทำบุญ) 

 ด้วยค่ะ

 

ความเห็นคุณโย่วกำ แซ่ตัน

 

9999999999999

 

ขอต้อนรับสมาชิกใหม่ค่ะ

จากใจ อ.อุบล

 

บ้านสวนพีระมิด

มีกฎสวรรค์ที่เข้มงวดมากค่ะ

ต้องขออภัยด้วย

ที่ทำให้คุณหงุดหงิด

 

แต่

เรากำลังจะปฎิวัติ

จัดระเบียบสังคมกันค่ะ

 

อีกอย่าง

ที่ไหนที่มีชื่อเสียง

ทำความดี

ย่อมเป็นที่ไม่ชอบใจ

ของคนทำชั่ว

 

เพราะ

ผลประโยชน์ขัดกันค่ะ

ดังนั้น จึงมีผู้ประสงค์ร้าย

ต่อสถาบันชาติ

สถาบันศาสนา และ

สถาบันพระมหากษัตริย์

 

มีกลุ่มผู้มุ่งทำลายล้าง

 3 สถาบัน

รวมทั้งบ้านสวนพีระมิด

ที่ทำเพื่อ 3 สถาบันค่ะ

 

ดังนั้น หากคุณมา

ด้วยความจริงใจ ซึ่งได้ทราบแล้ว

ว่าคุณจริงใจ และ พยายามมาก

จริงๆ นับถือน้ำใจเลยค่ะ

 

อย่าได้คิดน้อยเนื้อต่ำใจเลยนะคะ

ลูกบ้านสวนทำไปเพราะว่า

เขาเจอมามากค่ะ

ขอให้เข้าใจเขาด้วย

 

คราวนี้ก็เชิญ

เข้ามาร่วมด้วยช่วยกันค่ะ

 

แต่อย่าใช้คำว่า

แก่

นะคะเพราะว่า

มันหยาบคาย และ

สะเทือนใจวัยรุ่น 55 อย่าง

อ.อุบล มากเลยค่ะ

 

ต้องบอกว่า

แค่ 59 ถึงจะถูกนะ

ค่อยทำให้ อ.อุบล ใจชื้นขึ้นมาหน่อย

 

พอบอกคนแก่

แหม...เหี่ยวไปเลย

 

เอ้าพวกเรา

ดูแลน้องใหม่ให้ดีที่สุด

นะจ๊ะ

 

ขอให้

สมปรารถนา

ในบุญ....นะคะ

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ (PAMELASOAP-at-YAHOO-dot-COM) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 17:11:22


ความคิดเห็นที่ 185 (1566942)

ขอสนับสนุน

ความคิดเห็นที่ 184

ของท่าน

อาจารย์อุบล

ตรง และ เข้าประเด็น

ที่

คุณโย่วกำ แซ่ตัน

ถามมา

เราญาติธรรมบ้านสวน

โดนมาเยอะ

เจ็บมาเยอะ

เพราะนั้นเราจึงต้องสร้างปราการนี้ขึ้นมา

แต่ถึงอย่างไร

ก็ขอต้อนรับสมาชิกใหม่ครับ

ทำผิดกฏแล้วแก้

ดีกว่า

รู้ทั้งรู้แล้วยังทำผิด

ญาติธรรมที่มาบ้านสวนทุกท่าน

มีจุดมุ่งหมายเดียวกัน

นั่นก็คือ

แดนทิพย์ พระนิพพาน

มิใช่หรือ

หยุดน้อยใจ

แล้วรวมเดินเคียงบ่าเคียงไหล่

ยึดมั่นในคำสอน

ของ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ร่วมเป็นปราการปกป้องและเทิดทูน

สถาบัน

ชาติ ศาสนา

พระมหากษัตริย์

และ

บ้านสวนพีระมิด

กันเถอะครับ

คุณโย่วกำ แซ่ตัน

************************

พี่อร อุ่นศรี

ครับ

ขอบคุณที่พาดพุง(พิง)

ก็เราเป็นพี่น้อง

ร่วม

สายสัมพันธ์บุญกัน

โดยมี

ท่านอาจารย์อุบล

และ

ครอบครัว

เป็นผู้นำบุญ

ถึงได้มีเหตุการณ์

ฝนตกขี้หมูไหล คนจากที่ไหนๆ

ก็เดินทางมาเจอกัน ร่วมทำบุญ

**************************

ผู้แสดงความคิดเห็น ตัวเล็ก พงษ์เดช ชาวไทย (phongdech1665-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 20:02:16


ความคิดเห็นที่ 186 (1566943)

 

ถึงคุณโยวกำ คะ หมอก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องคอมพิวเตอร์ แล้วก็พิมพ์ไม่เก่ง จะพิมพ์แต่ละทียังกับเล่นซ่อนหาตัวหนังสือ บางทีแค่บรรทัดเดียวกดผิดกดถูกเป็นครึ่งชั่วโมง แย่กว่าคุณตั้งเยอะเพราะไม่มีหลานช่วยต้องหาเอาเอง กว่าจะสมัครได้เป็นสองหรือสามวัน พอทำได้ก็เหมือนได้รับรางวัล คือความภาคภูมิใจว่าเราก็ทำได้ อายุก็เป็นเพียงตัวเลขเหลือน้อยกว่าคุณโย่วกำแค่ 64เท่านั้น แต่หมอก็ยังไม่ยอมแก่นะได้ยินเขาว่าคนแก่จะเป็นคนใจน้อยและคิดมาก  น้องตุ้ยเป็นคนน่ารักมากนะ เขาจะเตือนทุกคน ถือว่าเราโชคดีที่มีคนคอยสอดส่อง ความเรียบร้อย หมอเองยังนึกชมเลย เผอิญคุณโย่วกำมาในช่วงที่เรามีผู้ไม่ประสงค์ดีเข้ามาก่อกวนและเล่นแรงมากๆ ทำให้เราต้องเข้มงวดมากขึ้น คิดว่าถ้าคุณได้รู้จักเรามากกว่านี้ก็จะเข้าใจและไม่นึกเคืองคะ

ผู้แสดงความคิดเห็น วัฒนา ชัยจำรูญพันธุ์ ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 20:02:41


ความคิดเห็นที่ 187 (1566944)

วันนั้นมีคนจะให้เราล้างเท้าให้จริงๆไม่ได้โม้เมหรอก

เขายืนอยู่เฉยๆพร้อมดึงขากางเกงขี้น

และพูดว่ากำลังหานํ้าอยู่พอดีทั้งๆที่ก็ยืนอยู่หน้าห้องนํ้า

ห้องนํ้าก็ว่างหาคนมีใช้ไม่ แล้วเขาผู้นั้นก็รับขันนํ้าไปจากเรา จ๊ะ

เพราะเราไม่ได้เทนํ้าลงไปที่เท้าเขา*เขาก็ต้องล้างของเขาเอง จ๊ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น กมลลักษณ์ โปษณกุล อ๊อด (aod5961-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 20:05:18


ความคิดเห็นที่ 188 (1566947)

ขออนุโมทนา

กับคุณเอิ้นด้วยค่ะที่

เขียนแทนพี่ตฤณ สาธุ ค่ะ

และขอต้อนรับน้องใหม่ อุ้ย! พี่ใหม่ค่ะ

คุณโย่วกำ ขออนุโมทนาบุญในการตั้งใจที่

จะมาร่วมบุญกับบ้านสวนพีระมิดนะค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

เดี๋ยวเกาะเวปไปเรื่อยๆ ก็จะทราบค่ะ ว่าทำไมเราลูกบ้านสวน

จะต้องคอยดูแล และร่วมกันเอาใจใส่ผู้คนที่จะมาเป็น

ลูกหลานบ้านสวนพีระมิดรายต่อไปค่ะ เพราะ

ถ้าใครทำผิดกฎ ก็จะได้รับโทษ ซึ่ง

พวกเราเป็นห่วงกันมากค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น นิพาดา กะตะศิลา (tee-ged-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 20:14:59


ความคิดเห็นที่ 189 (1566949)

ไม่ได้เข้าเว็ปมาวันเดียว

ตามอ่านไม่ทันเลย

ท่าน อาจารย์ครับ

ข้าวต้มผมปราศจาก

ผงชูรสร้อยเปอร์เซนต์ครับ

แต่ใส่สารพัดเห็ดเลย

วันแรกมีแต่เห็ดออรินจิ+เห็ดหอม

+ต้นหอมบ้านสวน

+บวกน้ำพีระมิด

วันที่สองนี่เห็ดอะไรบ้างไม่รู้

เยอะไปหมด วิ่งออกไปซื้อที่

ฟาร์มเห็ดยายฉิมมาตอนช่วงไฟดับ

ใส่ทุกเห็ดเลยที่ได้มา..อิอิ

ที่สำคัญคือต้นหอมบ้านสวน

กับน้ำพีระมิดทำให้อาหย่อยมัง

ปลอดผงชูรสล้านเปอร์เซนต์ครับ

เดี๋ยวขอไล่อ่านย้อนหลังก่อน

เดี๋ยวตกข่าวครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น ชนาธิป มานีมาน(ตั้ม) (cntip-dot-m-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 20:17:28


ความคิดเห็นที่ 190 (1566952)

พี่ชายตั้ม

คงหายเหนื่อย

และ

ปิติ

ที่ใครก็บอกว่า

ข้าวต้มอร่อย

ยินดีด้วยครับเชพ(บ๊ะ)

สาธุๆๆ

ผู้แสดงความคิดเห็น ตัวเล็ก พงษ์เดช ชาวไทย (phongdech1665-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 20:24:36


ความคิดเห็นที่ 191 (1566956)

 

อะ จ้า

พี่อ๊อดจ๋า

ล้างเท้าทำไม

แล้วคนที่บอกว่า

กำลังหาน้ำอยู่พอดีนี่น่ะ

มีบาดแผลหรือเปล่าคะ

พี่อ๊อด..

ใครจะทำแบบนั้น

บ้าป่าวเนี่ย 555+++

โธ่...ไม่ดูแล...คนมีบาดแผลเล้ย

-*-*-*-*-*-*-

พี่อ๊อด

เสาร์นี้ว่างป่ะ

ไปดูหนังกัน

เรื่อง " คนมีแผลที่ใจ "

นางเอก คนเดียวกับ

โปเย โปโลเย อ่ะค่ะ

 

ผู้แสดงความคิดเห็น แมว ประวีณา แค้มป์ (prawinakamp-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 20:31:24


ความคิดเห็นที่ 192 (1566965)

สวัสดีค่ะคุณโย่วกำอย่าน้อยใจไปเลย*จ๊า

ขอต้อนรับสมาชิกใหม่ค่ะ

คนที่จะเป็นลูกบ้านสวนต้องแบบคุณโย่วกำ

นี้แหละค่ะ*มีความมุ่งมั่น*จริงใจ+ศัทธา

ข้ามอุปสรรคต่างๆนามาได้นับถือค่ะ

 

**เรื่องคอมก็เหมือนกันเมือก่อนอ๊อดก็ไม่เป็น

ก็ให้หลานทำให้เหมือนกัน**อ๊อดก็เป็น ส.ว ค่ะ

แต่หยุดอายุไว้ที่ 40 ค่ะ

ขอต้อนรับอีกครั้งค่ะ น้องอ๊อด *ค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น กมลลักษณ์ โปษณกุล อ๊อด (aod5961-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 20:50:48


ความคิดเห็นที่ 193 (1566971)

 

555+++

ข้าวต้ม อร่อยมั๊ก ๆ

แต่ พ่อครัวหัวป่า

หมดแรงข้าวต้มคร๊าบ

วันที่กลับจากงานสมโภชน์ฯ

คืนนั้นฝนตกหนัก

รู้สึกเป็นห่วง

อาคุงพี่ตั้ม

เพราะขับรถคนเดียว

โทรหา..ไม่รับสาย

แอ๊ะ..เป็นไรป่ะเนี่ย

555+++

เช้ามา

อิ อิ พี่จอดรถ

หลับอยู่แถววังน้อยจ้า

( ถ้าจะหลับลึกนะ )

ตาลาย..ที่ปัดน้ำฝน

บวกกับง่วงจะเป็นลม

กร๊าก ๆๆๆๆ

บอกแว้วว.ว.ว่า

ไม่ได้แก่แต่หน้า

ไม่เชื่อน้อง เล้ย.ย.ย.ย.

อาคุงพี่ตั้มเอ้ย

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น แมว ประวีณา แค้มป์ (prawinakamp-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 21:09:40


ความคิดเห็นที่ 194 (1566983)

 อิอิ บอกแล้วให้กินข้าวต้มฝีมือตัวเยอะๆ จะได้ไม่หมดแรงข้าวต้ม 55+

เหมือนไอซ์งัย กินไม่แบ่งใคร ซัดไป 2 ถ้วยหย่ายๆ

ไม่ได้ๆๆ หัวเราะดังไปเด๋วได้ยินไปถึงข้างบ้าน

แต่ก็ช่วยไม่ได้เนอะ พวกเราคนจริงใจ

เสียงหัวเราะเลยดังไปหน่อย

พี่แมวจ๋า ขอดูด้วยคนนะ เรื่องนี้น่าสนใจ....

ไม่รู้ว่าคนที่มีแผลที่ใจจะมีโอกาสหายหรือเปล่าเนอะ

ผู้แสดงความคิดเห็น วราภรณ์ หล่าบรรเทา (iceteaza-at-yahoo-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 21:32:15


ความคิดเห็นที่ 195 (1566987)

กราบเรียนท่าน อ.จ.อุบล -อ.จ.มงคล ค่ะ

หนูขออุทิศแรงกายแรงใจฝ่าฟันอุปสรรคร่วมกับ อ.จ. อุบลและพี่ๆน้องๆชาวบ้านสวนทุกท่าน

เช่นเดียวกันค่ะเหนื่อยและหนัก หนูก็ไม่กลัวค่ะเสียดายอย่างเดียวว่าโอกาสที่จะได้ไปมันน้อย

ไปนิดนึงได้แค่เดือนละ1ครั้งเองแต่จะทำสุดกำลังค่ะเพื่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตรย์

บ้านสวน อ.จ.อุบลค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น สายรุ้ง ศรีแตง (sairung23-at-hotmail-dot-co-dot-th) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 21:44:59


ความคิดเห็นที่ 196 (1566991)

                                                                             ย ม ส ว

(แปลกันเองนะ คนเขียนก็ไม่รู้เหมือนกัน)

 

 ++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

ยิ้ม มาก สว่าง ไสวมาก 

 

สำหรับท่านที่มีตำแหน่ง ส ว

 

ผู้แสดงความคิดเห็น สิงห์เงิน อุดมศิริ ( ตาโต๊ะ ) (sing_toa-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 21:52:26


ความคิดเห็นที่ 197 (1566992)

อ่านครบหมดแล้วครับ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วย

สาธุ สาธุ สาธุ

ผมคนนึงที่พร้อมจะฝ่าฟัน

เหนื่อยแค่ไหน

ถ้ามีท่าน อ.อุบล

เป็นผู้ชี้นำทาง

ไม่เคยกลัว

และไม่เคยถอยครับ

 

คุณแมว ใครมีแผลใจ กันครับ

ผมไม่เห็นเลย

แค่แอบชำเลืองไปดันไปเห็น

วัวสันหลังหวะ

กำลังร้อนตัวว่าทำอะไรไป

สิ่งไหนดี สิ่งไหน...

ผู้มีปัญญาย่อมรู้อยู่แก่ใจ

เราอย่าไปสนใจ

กับกรรมของเขาเลยครับ

ท่านอาจารย์สอนให้พวกเรา

เป็นผู้ที่มีจิตใจที่เบิกบาน

ใครคิดเองเออเอง

มโนกรรมที่เขาสร้างในจิต

ก้อเป็นไฟนรกที่ลุกอยู่ในใจเขาอยู่แล้ว

มันมีความสุขไหมล่ะในจิตใจเขา

ที่ยกตนข่มท่านฯ

(คิดว่าพวกตนดีเลิศเหนือผู้อื่น)

คอยระแวงจับผิดผู้อื่น

นั่นแหละจุดเริ่มต้นของ โทสะ

ที่มันเดือดปุดๆอยู่ในจิตเขา

แล้วเขาจะตัดกิเลสได้ยังไง

พรหมวิหารสี่

เขายังไม่เคยถือครองเลย

ศีลฯจะครบอยู่ได้ยังไง

อย่าพูดถึงนิพพาน

พรหมจะไปถึงหรือป่าวเหอะ

กิเลส โลภะ โทสะ โมหะ

ยังมีอยู่ครบ

จะไปไหนคงทราบกันดีอยู่แล้ว

ท่านอาจารย์ ก้อเคยสอนพวกเรา

ปล่อยเขาสร้างกรรม

ของพวกเขาต่อไปเถอะครับ

ขอพวกเรา ลูกบ้านสวนฯตัวจริง ทุกท่าน

มองให้ออก และอย่าหลงไปในทางเดียว

กับที่พวกเขากำลัง ดิ่งก้อพอครับ

ท่าน อาจารย์ของพวกเรา

คือใคร

ลูกบ้านสวนฯ ตัวจริง

รู้อยู่ในจิตครับ

ไม่ต้องเอามาคุยให้ใครฟังหรอก

เมื่อถึงเวลา วันนั้น

เขาก้อจะได้รู้เอง

(ถ้าเขามีบุญพอน่ะ)

เสด็จพ่อท้าวเวชสุวรรณฯ

เป็นใคร อยู่ชั้นไหน

เขายังไม่รู้จักเลย

กรรมแท้ๆ

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ชนาธิป มานีมาน(ตั้ม) (cntip-dot-m-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 21:56:58


ความคิดเห็นที่ 198 (1567011)

 

ว้าว

อา คุง พี่ ตั้ม

พี่ชายเรา

ให้นิยาม คำคม

เป็นเลิศ นับถือ ๆ จร๊า

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

แต่อยากจะบอกว่า

อย่างแมว ไม่รู้อะไรเลยนะคะ

เพียงแต่..พยายามอย่างที่สุด

ที่จะเดินตาม พระธรรมคำสอน

ตามที่ อ.อุบล..พร่ำบอกกล่าว

ผล ต้องดับด้วย เหตุ

และอีกอย่างค่ะ

ปัญญา

สิ่งที่ อ.อุบล ให้มา

เพื่อ พิจารณา

และ

ปัญญา

นี่นะ...หากหลงว่าตนดี

ก็ จน ปัญญา

ไอ้พวกเรา ๆ ลูกบ้านสวนฯ

ก็มีแต่ควาย ๆ ทั้งนั้น

ยังมองออก

เพราะ

ทุกอย่างต้องใช้

ศิล 5 เข้าจับ

ก็จะได้รู้ค่ะ

You Know

A Khun p" tum 

 

 

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น แมว ประวีณา แค้มป์ (prawinakamp-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 23:02:58


ความคิดเห็นที่ 199 (1567017)

มีข่าวดีมาบอก

จ๊า

เราจะมี

บวงสรวงสมโภชน์

วันที่ 1 ก.ย.54

(ใช่ไหมจ๊ะ)

 

เมื่อเช้าทานอาหารใต้

โดย

แม่ครัวเกษร ศรประสิทธิ์

ร้อย จั่ง ฮู้

(ขอบคุณหลาย ขอให้หายทุกโรค ร่ำรวย)

 

ตกกลางวัน

มีอาหาร หน้าตาคุ้นๆ

รสชาด ยิ่งคุ้น

 

แค่เห็นหน้าตาอาหาร

กลิ่น รส

 

ก็รู้ได้ทันที

ว่านี่ ฝีมือ เหลา นี่หน่า

 

มาไงเนี่ย

 

ตอนเข้าค่ายหายหน้าหายตา

งานใหญ่ขนาดนี้

ทำไม๊ ทำไม

ไม่มา

 

ทำไมมาซะวันนี้

 

ตอนเย็น

ออกไปเดินยืดเส้นยืดสาย

เพราะตัดรายการจนตาลาย

ก็เดินเลยไป โรงทาน

 

เห็นคุณเกษร คั่วมวลสาร

ป้าเตือน + คุณแม่พี่มหา

หั่นกันใหญ่

 

กับใครก็ไม่รู้

ดูรูปร่างคุ้นหน้าคุ้นตา

 

พอเข้าไปใกล้ๆ

อ้าว

............

หายไปไหนมา มาได้ไงเนี่ย

 

มาลงทะเบียนร่วมงาน

บวงสรวงครับ

 

ตั้งใจไว้แล้ว

งานนี้ไม่มีพลาด

 

แล้วจะร่วมงานต่อไปหรือจ๊ะ

(อันนี้คิดนะ ไม่ได้พูด คิดดังไปหน่อย)

ผมคิดว่า วันที่ 1 ก.ย.54 ครับ

 

ผมชวนเฮียเม้งมาด้วย

 

เฮียเม้งบอก

งานมันเลยไปแล้วนะ

ตั้งแต่ 28 ส.ค.54

 

ไม่ใช่มั้ง

ไปกันเลยดีกว่า

จะได้ช่วยงานล่วงหน้า

เผื่อว่า ยังไม่เรียบร้อย

 

เลี้ยวรถเข้ามา

เห็นมีผ้า ผูกอยู่ ก็เลยโล่งใจ

ว่า อ้อ เขาพึ่งเตรียมงานกัน

ยังไม่เสร็จเลย

 

(เฮียเม้งนี่พูดส่งเดช อันนี้ อ.อุบล

ก็คิดแทนเขาอีกนะ เขาไม่ได้พูดนะจ๊ะ)

 

โธ่ถัง กาละมัง หม้อไห

คิดไปได๊ ทำไปได๊

ทำไมเป็นยังงี้

คุณพี่เจริญ

 

พี่แกบอก

สงสัย วันนั้น โดนเข้าไป

(วามจำเสื่อม อันนี้ก็พูดเองอีก)

คงเครียดจัดจนลืม

มังครับ อ.

 

ไหน ไหน ก็มาแล้ว

ผมเคลียตัวเองลงตัวแล้ว

ว่างทั้งวัน จะอยู่หั่นมวลสาร

ยันมืดเลยครับ

 

อ.อุบล

เลยคุยเรื่องเต้นท์

กับเวที

 

แหม

คุยถูกคนจริงๆ

เพื่อนคุณเจริญทำเต้นท์

พอดี๊ พอดี

ส่วนเวที คุณเจริญบอก

เราทำเองประหยัดกว่า

และ

จะมากำกับดูแล ร่วมด้วยช่วยกัน

ด้วยตัวเอง งานลงตัวหมดแล้ว

 

งานเข้า

เงินเข้า 30 ล้าน

หลังมาร่วมบุญกับบ้านสวนฯ

ได้ไม่นาน สาธุ สาธุ

 

ยังมีแนวโน้ม อีก

เป็น 100 ล้าน

 

โอ้

ลูกบ้านสวน ลำบากอีกแล้ว

 

สาธุ

ขอร่วมอนุโมทนา

ค่ะ

คุณเจริญ

 

ผู้ตกข่าววันบวงสรวงฯ

ทั้งที่ก่อนหน้านั้น

2 สัปดาห์

ก็มาฝึกสมาธิด้วยกัน

55555

เป็นได้เน๊าะคนเรา

 

ทั้งคุณเจริญ และ อ.อุบล

ต่างคน ต่างขำ

คร๊าบ

ท่านผู้ช้ม

 

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ (PAMELASOAP-at-YAHOO-dot-COM) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 23:24:40


ความคิดเห็นที่ 200 (1567018)

 

ขออนุญาติ

ยกบทความของ

พี่อารียา

มาถ่ายทอด

ในกระทู้นี้ด้วยนะคะ

*/*/*/*/*/*/*/*

+ เชิญชวนอ่านบทความใสๆ
ที่ช่วยกันเพิ่มพลังบวก
ในโลกใบเดียวกันเถิดค่ะ +
 
สุภาพสตรีในชุดกระโปรงผ้าฝ้ายเรียบๆ
กับสามีของเธอ
ในชุดสูทเนื้อผ้าธรรมดาๆ
ก้าวลงจากรถไฟในชานชาลา
สถานีเมืองบอสตัน
 
ทั้งคู่ยืนรออย่างสงบอยู่หน้า
สำนักงานอธิการบดีมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด
เลขานุการสาวดูออกในแว่บเดียวว่า
สามีภรรยาซอมซ่อคู่นี้
มาจากบ้านนอก
และไม่น่าจะมีธุระอะไร
ในมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดแห่งนี้

หล่อนขมวดคิ้ว
"เราต้องการพบท่านอธิการบดี"
สามีกล่าวนุ่มนวล
"ท่านติดนัดตลอดทั้งวัน"
เลขาฯ สะบัดเสียงเล็กน้อย
"งั้นเราจะรอ" ภรรยาตอบ
เป็นเวลาหลายชั่วโมง
ที่เลขานุการทำเป็นไม่สนใจ
ดยประมาณว่าทั้งคู่คงทนไม่ได้
และกลับไปเอง
...แต่หาเป็นเช่นนั้นไม่...
เลขาฯ สาวเริ่มไม่แน่ใจ
จึงเข้าไปเรียนท่านอธิการบดี
"พวกเขาคงแค่อยากพบท่านครู่เดียว
แล้วก็จะกลับ" หล่อนอธิบาย

ท่านอธิการบดีถอนใจ
ด้วยความเบื่อหน่ายแล้ว
ก็พยักหน้าแบบเสียไม่ได้
ความจริงแล้วคนสำคัญ
ระดับท่านอธิการบดี
จะมีเวลาพบคนระดับนี้ได้อย่างไร?
... แต่ก็เถอะนะ
ท่านคิด ...
ดีกว่าปล่อยให้คู่สามีภรรยาบ้านนอก
ป้วนเ***ยนอยู่แถวนี้
ให้ใครต่อใครมาเห็น
ท่านเชิดหน้าอย่างทรงเกียรติใส่ทั้งคู่
ภรรยากล่าวขึ้น
*"ลูกชายของเราเคยเรียนในฮาร์วาร์ด 1 ปี
เขารักฮาร์วาร์ดมาก  
และเขาก็มีความสุขที่นี่อย่างยิ่ง
แต่เมื่อปีที่แล้ว
เขาได้ประสบอุบัติเหตุ
และเสียชีวิต
สามี กับดิฉันจึงอยากทำอะไรสักอย่าง
ไว้เป็นที่ระลึกถึงเขาในมหาวิทยาลัยแห่งนี้
ท่านอธิการไม่รู้สึกร่วมกับ
คำพูดเหล่านั้นแต่อย่างใด
"คุณผู้หญิง เราไม่สามารถสร้างรูปปั้น
ให้กับทุกคนที่เคยเรียนฮาร์วาร์ด
แล้วตายไปหรอกนะ
ถ้าปล่อยให้เป็นอย่างนั้น
ที่นี่คงดูไม่ต่างไปจากสุสานแน่"
"โอ...ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ ท่านอธิการบดี"
ภรรยารีบอธิบาย
เราไม่ได้ต้องการจะสร้างรูปปั้น
แต่เราคิดว่าเราจะสร้างตึก
ให้ฮาร์วาร์ดต่างหาก"

ท่านอธิการกรอกตาไปมา
เขามองไปที่ชุดผ้าฝ้าย
กับสูทบ้านนอก
"สร้างตึก! พวกคุณรู้ไหมว่า
ต้องใช้เงินเท่าไรในการสร้างตึกสักหลังหนึ่ง
คุณรู้ไหม?...
เราใช้เงินไปมากกว่า 7.5 ล้านดอลลาร์
นตอนเริ่มก่อตั้งฮาร์วาร์ดนี่"
ภรรยาเงียบ ไปครู่ใหญ่

ท่านอธิการบดีรู้สึกโล่งอก
ในที่สุดสามีภรรยาคู่นี้
ก็จะต้องถูกกำจัดให้ไปเสียที
แล้วภรรยาก็หันมาพูดกับสามีเบาๆว่า
"ในการสร้างมหาวิทยาลัย
ใช้เงินแค่นี้เองน่ะหรือ?
แล้วทำไมเราไม่สร้าง
มหาวิทยาลัยของเราเองสักแห่งหนึ่งล่ะ?"

สามีผงกศีรษะ
สีหน้าท่านอธิการเต็มไปด้วย
ความงงงวยสุดขีด!
จากนั้น...
นาย และนาง ลีแลนด์ สแตนฟอร์ด
ก็เดินทางไปยัง พาโลอัลโต ในแคลิฟอร์เนีย
ที่ๆ ต่อมา...
พวกเขาได้ก่อตั้งมหาวิทยาลัยภ
ายใต้นามสกุลของครอบครัว
เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่ลูกชาย
ที่ฮาร์วาร์ดไม่เคยเห็นคุณค่า


นี่คือ...ประวัติความเป็นมาของมหาวิทยาลัย Stanford *ในสหรัฐฯ ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยชื่อดังคู่แข่งของมหาวิทยาลัย Harvard *

จะเห็นได้ว่า...มันสะท้อนให้เห็นถึงค่านิยมของคนที่ชอบตัดสินคนอื่นเพียงแค่ **เปลือกนอก**
 
อย่าวัดคนแค่ภายนอก
 
ขอขอบคุณบทความดีๆที่สะท้อนให้เรากลับมามองย้อนความคิดที่ชอบสรุปคนอื่นด้วยความคิดตัวเอง
บ่อยเหลือเกินที่ครอบครัว
เเละ
สังคมเกิดความเเตกเเยก
เพราะเเต่ละคนมองผ่านผู้อื่น
ด้วยเเว่นของตนเอง
เเละ
ตัดสินคนอื่นตามที่เราเห็นเราคิด
เราลองเสียเวลาซัก1 นาที
ช่วยถอดเเว่นคุณออก
เเละลองเช็ดกระจกที่ขุ่นมัวให้ใสขึ้น
ลองใส่กลับไปใหม่......ใส
เเละ
มีความสุขขึ้นไม๊คะ

 

-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ความเห็นที่ 566 (1560952)
แจ้งลบความคิดเห็น
avatar
ภัทรฤดี กิติวรรณกุล

จากความเห็นที่ 476 ขอชี้แจง การสร้างพิมพ์นี้ มีปัญหาทุกครั้ง เนื่องจากผู้สร้างกำลังทรัพย์ไม่ถึง (บารมีไม่ถึง) และเจตนาไม่บริสุทธิ์ คนที่จะสร้างองค์พระได้นั้นจำเป็นจะต้องมีบารมี

ผู้แสดงความคิดเห็น ภัทรฤดี กิติวรรณกุล (phromalok-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-07-29 11:43:32

 

ขอบพระคุณพี่อารียา

ที่ให้ปัญญา ค่ะ

อีกอย่างนะคะ

บารมี

แปลว่า

กำลังใจ

นะคะ

ไม่ใช่

กำลังทรัพย์

555+++

ผู้แสดงความคิดเห็น แมว ประวีณา แค้มป์ (prawinakamp-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2011-08-31 23:25:12



<< ก่อนหน้า 1 [2] 3 4 5 6 ถัดไป >>


Copyright © 2010 All Rights Reserved.