ขอกราบรับพรจากท่านอาจารย์อุบล..ด้วยความเคารพรักและศรัทธาอย่างที่สุดค่ะ

และร่วมอนุโมทนากับลูกบ้านสวนทุกท่านที่เต็มเปี่ยมด้วยจิตอาสาเพื่อค่ายพิเศษครั้งนี้

ขอบคุณเหลือเกินกับทุกถ้อยคำที่ช่วยกันบอกเล่าเรื่องราวในค่ายพิเศษครั้งนี้

ได้อ่านตามทุกตัวอักษร ยังน้ำตาคลอด้วยความรู้สึกซาบซึ้งใจ ปิติ อิ่มเอิบใจ สุขใจถึงเพียงนี้

และเพราะได้เห็นบุคคลผู้เป็นแบบอย่างที่ดี ที่ประเสริฐ ที่น่าเคารพรัก เทิดทูน และศรัทธาอย่าง ท่านดร.อาจอง, ท่านอาจารย์อุบล และท่านอาจารย์มงคล

ยิ่งเกิดความมุ่งมั่นเร่งทำความดี ละเว้นความชั่ว หลีกหนีกิเลสทั้งปวง

จาก ภวยา เส็งพานิช(กระเต็น)

               ขอน้อมรับพรอันประเสริฐจากท่านอาจารย์อุบล และขออนุโมทนากับธรรมทานของคุณธนาที่เล่าให้ฟังแล้วเหมือนรู้สึกว่าได้อยู่ในเหตุการณ์จริง ๆ  รวมทั้งขออนุโมทนากับลูกหลานบ้านสวนทุก ๆ คน ที่ได้ไปช่วยงานทำให้การเข้าค่ายสำเร็จลุล่วงเป็นอย่างดี พร้อมทั้งขออนูโมทนากับท่าน ดร.อาจอง และคณะครูทุกท่านด้วยค่ะ สาธุ

ขอกราบรับพรจากท่านอาจารย์อุบล และขออนุโมทนาบุญกับบุญทุกบุญกับทุกท่านลูกหลานบ้านสวน  ท่าน ดร.อาจอง คณะครูโรงเรียนสัตยาไส และธรรมทานจากทุกท่าน  สาธุ  สาธุ  สาธุ

กราบอนุโมทนาบุญกับท่านอ.ดร.อาจอง //   ท่านอ.อุบล และครอบครัวค่ะ..สาธุค่ะ

ขอโมทนาสาธุในทุกๆบุญ และทุกๆธรรมทานค่ะ

ขอโมทนาสาธุ และขอแสดงความยินดี ..กับคณะครู / ผู้ปกครอง / นักเรียน ทุกๆท่านค่ะ

***************************************************************************************************************************************

สรุป..เป็นบุญยิ่งใหญ่มหาศาล และเป็นการพัฒนาองค์กร  ให้ดีและมีประสิทธิภาพยิ่งๆขึ้นไปค่ะ สาธุ....

 ขออนุโมทนากับทุกๆท่านด้วยค่ะ

ที่มาเหลาบรรยากาศวันงานเพิ่มเติม

ค่ายครั้งนี้ถือว่าคุ้มสุดๆเลยค่ะ

ผู้ที่ได้ร่วมนี้ถือว่ามีบุญจริงๆ

ที่สำคัญทุกๆค่ายก็จะมีคน

ที่พร้อมจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง

เพื่อเพิ่มพลังบวกให้กับโลกของเรา

และมองเห็นตัวของตัวเองได้ดีมากขึ้น

การเข้าค่ายแต่ละค่าย

ก็คงจะเพิ่มพลังบวกได้มากขึ้นเรื่อยๆ

แผนของเบื้องบนช่างแยบยล

และเปลี่ยนผู้คนได้ในเวลาอันรวดเร็วจริงๆค่ะ

กราบพระบาทพระพุทธองค์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆพระองค์

และอาจารย์แม่ด้วยค่ะ

สาธุ

ขออนุโมทนาบุญกับรรสัตยาไสยและคณะครูและทุกๆท่านที่ได้เข้าค่ายพิเศษ......สาธุ

น้องหญิงนี่ นอกจากเป็นแฟนพันธุ์แท้บ้านสวนฯ มีจิตใจดีงามแล้ว รู้ตัวไหมเนี่ยว่ากำลังสร้างตำนานการรอคอยให้ใครบางคนที่เมืองไทย

คนๆนี้เขาหวังว่าน้องหญิงจะกลับมาร่วมค่าย11 เดือนมกราคมนี้เน้อ อย่าทำให้ผู้รอคอยผิดหวังน๊าก๊าบบ

 ขอบพระคุณค่าพี่ธนา

ตอนนี้ก็หวังว่าอย่างนั้นค่ะ

ว่าคงจะมีโอกาสได้ไปเข้าค่าย 11 

หากเบื้องบนท่านเมตตา

และก็อยากเจอพี่ๆบ้านสวนทุกๆคนเช่นกันค่ะ

ตื่นเต้นและดีใจล่วงหน้ามาหลายเดือนแล้วค่ะ

ฮิฮิ

นั่นแน่..มีใครบางคน

แอบรอคอยซะด้วย..น้องหญิงเอ๊ย..

พ่อใหญ่ธนา มาสร้างประเด็นให้เป็นข่าวซะแล้น...

(คนนั้นคือใครหว่า..แถลงข่าวด่วนด้วยเด้อ.)

ถ้างั้น ถือว่าน้องหญิงเป็นตัวแทน

สมาคมชาวเกาะลูกบ้านสวนฯภาคพื้นยุโรป

นำร่องไปเข้าค่าย ก่อนเป็นคนแรก ก็แล้วกันเนอะ

แหม่...ดูเป็นทางการจังหว่า....อิอิ

ใครหนอที่รอคอยน้องหญิง

คนสวย คนงาม

ของพี่ๆ

ใครจ๊ะเปิดเผยตัวหน่อยจ๊ะ

แต่ถ้าจะให้เดาก็มีไม่กี่คน

555+ เดานะแต่อยู่ในใจ

 ขอบคุณอาจารย์อุบล และบ้านสวนพีระมิด

รวมทั้งอาสาสมัครลูกบ้านสวนทุกท่าน

ที่ได้ทำหน้าที่เป็นเจ้าภาพต้อนรับคณะครูรร.สัตยาไส

ตุ้ยขอแสดงความรู้สึกในนาม

คนที่ไม่ได้อยู่ในบรรยากาศ

เป็นคนที่อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ อิๆ

ได้ฟังเรื่องเล่าจากทุกท่านแล้ว

ทั้งจากตัวหนังสือ จากคำพูด

และที่สำคัญได้ฟังท่าน อ.อุบล

ให้อาสาสมัครทุกคนได้ออกมาพูด

ความรู้สึกค่ายพิเศษนี้ในคืนวันเสาร์ที่ 12 ที่ผ่านมา

ฟังแล้วรู้สึกปิติสุขมาก

และอยากจะขอบคุณพี่ๆ น้องๆ ทุกคน

ที่ทำงานหนักมาก

ปลื้มใจกับทุกคนเหมือนได้ทำเอง

อยากบอกความรู้สึกของตัวเองกับ

อาสาสมัครทุกคนว่า

ลูกบ้านสวนได้สร้างบุญอันยิ่งใหญ่

ให้กับองค์กรของรร.สัตยาไส

และเป็นก้าวแรกที่เริ่มต้นแบบสวยงามไปสู่สังคมโลก

การบริหารที่ยากที่สุดคือการบริหารคน

การชนะที่ยิื่งใหญ่คือการชนะใจคน

แต่ลูกบ้านสวนทำได้ ด้วยกำลังคนอันน้อยนิด

และทำได้ในระยะเวลาอันสั้นชั่วข้ามคืน

(ทำได้ไงเนี่ย)

นับถือทุกคนจากใจจริงค่ะ 

และนับถือกำลังใจของคณะครู รร.สัตยาไส

ที่ทุกคนเพิ่งรู้จักบ้านสวนได้ไม่นาน

แต่กลับเปลี่ยนตัวเองได้ชั่วข้ามคืน

(ไม่เหมือนตัวเองต้องใช้เวลาแรมปี

กว่าจะลด ละ เลิก ความชั่วได้)

ขอขอบคุณทุกๆ ฝ่ายค่ะ 

ซาบซึ้ง ดีใจ ปลื้มใจ อิ่มใจ

นี่เป็นความรู้สึกของคนที่ไม่ได้อยู่ร่วมค่ายพิเศษ

แต่อยากแสดงความรู้สึกบ้างค่ะ 

บอกได้คำเดียวว่า จุกกกก....ค่ะ

 อาจเป็นพี่ปิ่นก็ได้นะค๊าพี่อ๊อด พี่ชนิดา

( น๊าน มั่วไปเรื่อย ฮ่าๆ )

********************

ถ้างั้น ถือว่าน้องหญิงเป็นตัวแทน..

แง้ๆทำไมทิ้งน้องแบบนี้ละค๊าพี่ชนิดา 

อยากให้พี่ชนิดาได้มาเข้าค่ายนี้ด้วยค่ะ 

ทุกคนตั้งหน้าตั้งตารอที่จะเจอพี่ชนิดาอยู่นะค๊า

รวมทั้งหญิงด้วย ฮิฮิ

แง้ แง้ งานนี้ไม่รู้ว่าพี่ทิ้งน้อง

หรือว่า น้องทิ้งเพ่ ก็ม่ายรู้เนอะ อิอิ

..................................................

ได้อ่านความรู้สึกคุณตุ้ยแล้ว

ก็"อิน"ไปด้วยเหมือนกันนะเนี่ย...

โธ่...คุณตุ้ยเอง ก็ทำมาแล้ว

มิใช่น้อย....เหมือนกัลล์

ทั้งเื่พื่อบ้านสวนฯ

และเพื่อสังคมอีกด้วยน๊า...

อ่านแล้วมีความสุขจริง ๆ คะ

ขอบคุณและขออนุโมทนากับคุณธนา

และทุก ๆ ท่านที่มาเหลาให้ฟังนะคะ

ดีใจและรู้สึกอุ่นใจมากขึ้นไปอีก

ที่ดร.อาจอง จะมีอายุยืนยาวกว่าใครในโลกนี้

ทำให้มั่นใจว่าจะมีคนที่อยู่เพื่อจรรโลงโลก

และสืบสานสิ่งดี ๆ แก่เยาวชนของชาติต่อไปอีกนาน ๆๆ

รู้สึกว่า โรงเรียนสัตยาไสย คือโรงเรียนสำหรับสอนให้เป็นเด็กดี

ส่วนบ้านสวนพีระมิด คือโรงเรียนสำหรับสอนผู้ใหญ่ให้กลับมาดีให้ได้

(ซึ่งดูแล้ว อ.อุบลจะเหนื่อยกว่าเนอะ เพราะต้องสอนผู้ใหญ่จอมดื้อกว่าเด็กเสียอีก)

รู้สึกดีใจและภาคภูมิใจจริง ๆ ที่ได้รู้จักอ.อุบล และดร.อาจองคะ

และขออนุโมทนากับทุก ๆ ท่านอีกครั้งนะคะ

และรอลุ้นกับการมาเยือนบ้านสวนของสาวสวยอย่างน้อง ญ ด้วยคะ

(แอบลุ้นด้วยคน ว่าใครที่แอบรอน้อง ญ อยู่น๊ะ )

 พี่อ๊อด...ทำไมต้องเดาว่าเป็นผมล่ะ !!!

อ้าว !!!...ไม่ใช่เหรอ ขอโทษครับ สำมะคัญตัวเองมากไปหน่อย...งิงิ 

ว่าแต่ผมน่ะ รอคอยทุกคนเลยครับ ใครมาก็ดีใจ เหมือนเป็นญาติกันมาก่อน ถึงแม้จะไถนา หาไม้ฟืน ขืนใจเคี้ยวหญ้า ท้าแดดท้าฝน ทนได้ทุกสภาวะ ไม่ละความพยายาม...ตามรอยพระศาสดา...โอ้ว ว้าวว !!! คิดได้ไงเนี่ย 

นั่นดิ พี่มหา คิดได้ไงเนี่ย...

อ่านแล้วคล้องจอง

และดูลื่นไหลเหมือนคนเขียนเล๊ย..อิอิ

(นี่คือคำชมนะ พี่มหา)

..................................................

เห็นด้วยกับหนูแหวนนะ

ที่ว่า ประิเมินดูแล้ว ดูท่าว่า

ท่านอ.อุบลจะเหนื่อยกว่าเยอะเลย

เพราะต้องมาปราบนักเรียนโข่ง

ทั้งหลายให้กลายเป็น

คนดีที่ไม่แตกแถว..ให้ได้..โดยเร็ว

ป้าติ๋มขอโมทนากับลูกบ้านสวนฯทุกท่านนะคะในการเข้าค่ายพิเศษครั้งนี้   ป้าติ๋มเองขออนุญาตเหลาเรื่องป้าติ๋มสักนิด  ป้าติ๋มเข้าบ้านสวนพีระมิดครั้งแรกเมื่อวันศุกร์ที่ 4 พ.ย.ที่ผ่านมานี่เองค่ะ  ตื่นเต้นมากๆ บวกกับความปิติที่ได้มีบุญได้สัมผัสแผ่นดินอันศักดิ์สิทธิ์  อันดับแรกที่ป้าติ๋มทำคือ  นำเสบียงมามอบให้ครัวบ้านสวนฯ ลงทะเบียน  แล้วขึ้นไปกราบสมเด็จองค์ปฐมบนมหาวิหาร โดยได้ถามน้องที่อยู่โรงครัวแล้วว่าขึ้นไปกราบท่านได้  และลงมากราบองค์เทพฯ ชั้นล่าง กราบเสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ  แล้วขอทำความสะอาดมหาวิหาร โดยที่มือก็กวาดไปปากก็บอกจิ้งจกทั้งหลายว่า ท่านได้ที่อยู่อาศัยที่ประเสริฐแล้วทำไมต้องมีขี้ทำสกปรก (ปกติป้าติ๋มมักจะคุยกับสัตว์ทั้งหลายประจำ โดยเฉพาะตุ๊กแกที่ห้องปฏิบัติการนาฏศิลป์ที่โรงเรียนแล้วคุยกันรู้เรื่องด้วย) แล้วก็ถู ทั้งชั้นบน ชั้นล่าง เก็บกวาดพื้นบริเวณเวที ประมาณ 4 โมงกว่าท่านอาจารย์อุบลก็เดินมา ป้าติ๋มรู้สึกตื่นเต้นมากๆ แล้วเข้าไปกอดท่านและกราบเท้าท่านดังที่ตั้งใจไว้ ดีใจค่ะที่ท่านอาจารย์จำป้าติ๋มได้  ป้าติ๋มได้รู้จักท่านอาจารย์มงคลและน้องท๊อป ท่านอาจารย์เมตตามอบงานให้ป้าติ๋มคือตัดหญ้า  อาจารย์ถามป้าติ๋มว่าไม่ร้อนเหรอ แล้วก็เอาหมวกสานให้ป้าติ๋มใส่  ป้าติ๋มตัดหญ้าบริเวณทางเดินเข้าห้องน้ำด้านหลังค่ะ  ป้าติ๋มไม่ร้อนก็เลยไม่อยากสวมหมวก  ความจริงแดดแรงมาก แต่ป้าติ๋มมั่นใจว่า แสงแดดที่บ้านสวนพีระมิดไม่ทำร้ายลูกบ้านสวนฯ อย่างแน่นอน และเป็นเรื่องจริง หน้าป้าติ๋มไม่มีฝ้าดำเพิ่มปรากฏให้เห็นเลยค่ะ (ปกติป้าติ๋มเป็นคนแพ้แสงแดดมากๆ แค่แดดเลียยังดำถ้าส่วนนั้นของผิวกายไม่ได้ห่อหุ้ม) และทุกวันนี้ก็ยิ่งขาวสวยขึ้นค่ะ  5555...เหลาต่อนะคะ  จากนั้นก็ไปช่วยท่านอาจารย์กวาดถูวิมานไม้ไผ่ ซึ่งปกติ(อีกแล้ว) ป้าติ๋มจะแพ้ฝุ่นละอองมากชนิดว่าป่วยเป็นเดือนๆ ไม่มีเสียงสอนนักเรียนเลยค่ะ แต่งานนี้สบายมาก ไม่มีอาการใดๆ เลย ป้าติ๋มเสียดายที่มีเวลาอยู่บ้านสวนพีระมิดน้อยมาก  เพราะป้าติ๋มได้ร่วมบุญแรงกายน้อยไป  แต่ป้าติ๋มได้ซื้อพาเมล่า  เสื้อ ตุ้มหู (ใส่แล้วสวยมากค่ะ)แล้วก็ต้องกลับก่อน  เพราะสารถีมีอาการไข้ (ก่อนมาบ้านสวนฯค่ะ)  อ้อ..เหลาข้ามไป  ท่านอาจารย์ได้เมตตาบอกว่าวันจันทร์ท่านอาจารย์ ดร.อาจอง  และคณะครูโรงเรียนสัตยาไส จะมาเข้าค่าย (ป้าติ๋มได้แต่เสียดายอย่างยิ่งที่ไม่สามารถอยู่คอยรับท่านได้)  ป้าติ๋มกลับตอนบ่ายแก่ๆ  โดยได้ขอกราบเท้าลาท่านอาจารย์ อาจารย์ห้ามไม่ให้ป้าติ๋มกราบเท้าท่าน ท่านว่าท่านจะบาปป้าติ๋มเรียนท่านว่าไม่มีบาปแก่ท่านเพราะท่านเป็นบุคคลที่ป้าติ๋มสมควรกราบเท้าอย่างยิ่งและป้าติ๋มถือว่าเป็นสิริมงคลแก่ชีวิตป้าติ๋มอย่างที่สุดค่ะ และป้าติ๋มจะกราบเท้าท่านตลอดไป...ป้าติ๋มต้องมาบ้านสวนฯ อีกอย่างแน่นอนและตลอดไป ค่าย 11 ตัองมีป้าติ๋มค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับป้าติ๋มด้วยนะคะ  สาธุ

ทีแรกก็อยากจะเดาพ่อมหาอยู่หรอก

แต่ไม่แว๊ป...ไปแว๊ป...พ่อละป้อมเขา

ก็คิดอยู่ว่าพ่อ..มหา คงไม่ว่าง

เพราะมัวแต่..ไถนา..เคี้ยวเอื้องดอย...เอ้ย

เคี้ยว..หญ้าบ้านสวนหมดแล้ว

พอๆๆๆ 555+

ขอให้สมใจหวัง...พระนิพพาน...เทอญ

นะพ่อมหานะ

ขออนูโมทนาบุญกับป้าติ๋มด้วยนะคะ

อ่านที่ป้าติ๋มเล่าแล้วก็สุขไปด้วยเลยคะ

สมหวังทุกประการเลยนะคะ

แถมสวยกว่าเดิมอีกด้วย

ขออนุโมทนาด้วยนะคะ

อ่านที่พี่มหาเขียนแล้ว ตลกดีอ่ะ

แซวตัวเองอีกแล้ว แถมแต่งได้คล้องจองมาก ๆ

คิดได้ไงเนี่ย... ฮ่า ๆ ๆ

      ขอเก็บตกควันหลงบ้างละกัน นอกจากบรรยากาศที่พี่ๆน้องๆได้เหลาให้ฟังไปพอสมควรแล้ว งั้นผมขอเล่าในส่วนของผมและกัน เริ่มจากผมเองได้มีโอกาสเข้าไปทาสีห้องที่ท่านอาจารย์อุบลเตรียมไว้เป็นห้องนอนของดร.อาจอง ในขณะที่ทาสีไป ก็เห็นอะไรบางอย่าง มีลักษณะเป็นวงกลมซ้อนกัน3ชั้น เส้นใส ขาว ขนาดประมาณเท่าลูกบอล เค้ามาให้เห็นแป๊ปนึง แล้วก็ไป นึกสงสัยว่าเป็นดวงธรรมหรือเปล่า แต่ก็สงสัยว่าเห็นด้วยตาเปล่าได้ไง สุดท้ายได้คำตอบจากอาจารย์อุบลว่าเห็นได้ ท่านเห็นบ่อย

       อืม  แล้วก็ผมเองเป็นลูกมือให้ช่างอ๊อดเดินไฟที่องค์พีระมิด และกระท่อมทั้งหมด งานนี้เนี่ย มีไฟใช้ในพีระมิดและกระท่อมได้  เพราะช่างอ๊อดเป็นเสาหลัก

      ความประทับใจอีกอย่างหนึ่ง ก็คือ ได้ร้องเพลงนำ Happy birthday ให้กับพระโพธิสัตย์ ซึ่งไม่เกิดเคยมาก่อนในชีวิต

      ตื้นตันใจในประโยคที่ท่าน ดร.อาจอง กล่าวว่า "ผมจะขอไปนิพพานเป็นคนสุดท้าย  จะขอเกิดต่อไป จนกว่าทุกคนจะไปนิพพานกันหมด" .......ตอนนั้นนั่งน้ำตาไหล ซึ้งในน้ำใจอันยิ่งใหญ่ของท่าน.....ไอ้เราซิ!! นึกในใจเสมอ ตูตายเมื่อไหร่ ขอไปนิพพานแล้วเด้อ ไม่ไหวแล้วชีวิตมนุษย์ แต่ท่านซิ โฮ้..ขอเกิดไปเรื่อยๆจนกว่า คนจะไปนิพพานกันหมดก่อน ...น้ำใจ...สุดยอดดด

     เบื้องหลัง...แอบเห็น ลูกบ้านสวนฯ ยืนกลืนน้ำลาย เอือกๆ เพราะหิวข้าว แต่ไม่กล้ากิน กลัวกับข้าวไม่พอ......แอบเห็น รอยยิ้มทั้งน้ำตา ที่เห็นคนอื่นมีความสุข ....แอบเห็นแม่ครัว+ลูกครัว อืม..นอนทีหลัง แต่ตืนก่อน.....แอบเห็น ลูกบ้านสวนกังวลว่าเครื่องมือจะไม่พอ ไว้ให้ขุดดิน....แอบเห็น ใครบางคน ไปเตรียมดินไว้ก่อนจนมืด กลัวหมู่เฮาไม่ได้ปลูกเผือก.....แอบเห็น ใครบางคนที่อยู่เบื้องหลังงานก่อสร้าง จนตัวเองยืนแทบไม่ไหว....และอีกหลายอีแอบที่ไม่ได้กล่าวถึง 

    ขอเหลาแค่นี้ก่อนน่ะครับ มันจุกกกก ไว้นึกออกแล้วมาใหม่น่ะครับ

    ปล.ใครกันหรอที่รอน้องหญิง ที่ค่าย11 รู้แล้วบอกผมด้วยน้าา

ปล.ใครกันหรอที่รอน้องหญิง ที่ค่าย11 รู้แล้วบอกผมด้วยน้าา

                             **********

ม่ายรุใครที่แอบรอ

แต่พี่อ็อดก็รออยู่นะ...555+

ขอบรรยาย ความประทับใจ

กับการ..ที่ได้รับโอกาส

และส่วนตัว..มีความประทับใจ..

ในเรื่อง..ที่

น้องป้อม แอบเห็น รอยยิ้มทั้งน้ำตา

แต่สิ่งที่ประทับใจ คือ

บนเวที ณ. เวลานั้น

ท่าน อ.อุบล มีแต่

 รอบยิ้ม และ เสียงหัวเราะ

คิดในใจ มาตลอด ถึงวันนี้

ว่าทำไม

 อาจารย์เรา เข้มแข็งจัง...สุดยอด  

อีก 1 ความประทับใจคือ ที่

น้องป้อม  แอบเห็น

คนหิวข้าว แต่ไม่กล้ากิน เพราะ กลัวอาหารไม่พอ

แต่สิ่งที่พี่เห็น ( ไม่ได้แอบ..เห็นโจ้ง ๆ ค่ะ ) อิ อิ

ท่าน อ. มงคล ถือถาดหลุม

ตักอาหาร หลัง พวกเรา

และท่านได้..มาทานอาหารร่วมกับพวกเรา

ที่โรงทาน จ้า

เท่านั้นยังไม่พอ รุ่งขึ้น วันอาทิตย์

ก็เห็นภาพนั้นอีก..สุดยอดอีก 

ป๊าดโธ่...ขอบอก อีก 1 ความประทับใจ

คุณท้อป..ให้ความเป็นกันเอง

ยิ้ม ร่าเริง  

โดยเฉพาะ การแสดง...

ไม่มี คำว่า ตื่นเวที เลยอ่ะ

มั่นใจเกินร้อย ..ทำให้เราลืม อาย อิ อิ

กลายเป็น สนุก สุด ๆ 

-*-*-*-*-*-*-*-

และนี่คือความประทับใจ ( ส่วนตัว คร๊า )

ความเมตตา เข้มแข็ง เสียสละ เป็นกันเอง

ที่ ครอบครัว

  ศุภาเดชภรณ์  

มอบให้พวกเรา โดย ธรรมชาติ

อย่างที่สุดค่ะ

ขอกราบขอบพระคุณ อีกครั้งค่ะ

ด้วยความเคารพรัก & ศรัทธาอย่างยิ่ง

และตอนนี้...คิดถึง อ.อุบล...จังค่ะ

ว่าแต่ผมน่ะ รอคอยทุกคนเลยครับ

ใครมาก็ดีใจ

เหมือนเป็นญาติกันมาก่อน

ถึงแม้จะไถนา หาไม้ฟืน

ขืนใจเคี้ยวหญ้า ท้าแดดท้าฝน

ทนได้ทุกสภาวะ ไม่ละความพยายาม...ตามรอยพระศาสดา...

โอ้ว ว้าวว !!! คิดได้ไงเนี่ย  

-*-*-*-*-*-*-*-*-

น๊อง น๊อง..

หากไม่ได้...เคี้ยวหญ้า

ก็คงคิดไม่ได้แบบนี้ ดอก..

ว่าแต่ว่า

ตอนนี้..น๊อง..มหา

อยาก..เคี้ยวหญ้าอ่อน ล่ะซิ

ชิมิ ล่ะ

 ขออนุโมทนากับป้าติ๋มคนสวยด้วยนะค่ะ

นึกว่าจาไม่มาเหลาซะแย้ววว อิอิ

ดีใจด้วยนะค๊าที่มีโอกาสได้ไปทำบุญ

ได้กอดและกราบเท้าท่านอาจารย์แม่แล้ว

แอบปลื้มปิติไปด้วยค่ะ 

สาธุ สาธุค่ะ

ปล.รูปคุณป้าสวยตลอดเลยนะค๊าาาา...ฮิฮิ

************************************

ขออนุโมทนากับคุณพี่ป้อม และพี่แมวด้วยค่ะ

อ่านแล้วซึ้งจังค่ะ T_T

คงไม่มีใครอีกแล้วที่จะมาเสียสละ

ให้พวกเราแบบนี้

ทั้งๆที่ไม่ใช่พ่อ แม่ พี่น้อง

ยอมอดหลับ อดนอน เสียสละทุกสิ่งอย่าง

เพื่อช่วยให้ลูกๆได้ไปถึงฝั่งฝัน "พระนิพพาน"

กราบขอบพระคุณครอบครัว ศุภาเดชาภรณ์ ด้วยค่ะ

___/___

อนุโมทนากับป้าติ๋มคนสวยด้วยค๊า

น่าอัศจรรย์ใจจริงๆ สร้างบุญที่บ้านสวนฯ

ไม่มีเหนื่อย ไม่แพ้แดด ไม่แพ้ฝุ่น

มีแต่ชัยชนะ โดยเฉพาะชนะใจตัวเอง 

เพราะป้าติ๋มฟันธงแล้วว่า

ค่ายหน้าป้าติ๋ม..มาแน่

...................................................

อนุโมทนากับเรื่องเหลา

จากพ่อหนุ่ม ละป้อม จอมแอบ ด้วยนะค๊า..

คนอะไร แอบเก่ง เจงๆเล๊ย...

และที่แอบเห็นแต่ละอย่างนะ

ชวนคิด และ ชวนซึ้งจริงๆเลยนะคะ

แล้วก็อนุโมทนาเรื่องเหลา

เพื่อขยายความจากคุณแมวด้วยค่ะ

อ่านแล้วก็ซาบซึ้งใจในความเมตตา

กรุณา และ ความเสียสละอันยิ่งใหญ่

จากครอบครัว"ศุภาเดชาภรณ์"

ด้วยเช่นกันค่ะ

กราบอนุโมทนาในทุกๆบุญ

กับท่านอ.อุบล อ.มงคล คุณท็อป

และ ลูกๆบ้านสวนฯทุกๆท่านอีกครั้งค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

...................................................

ฮ่า ฮ่า และแล้วมิสเตอร์ สิงห์ป้อม

ก็รีบออกมาแก้ข่าว ก่อนที่ข่าวลือเล็กๆ

จะกลายเป็นประเด็นทอล์คออฟเดอะทาวน์

ว่าใครหนอ ที่รอ"น้องหญิง" ...

ฮ่า ฮ่า ว่าแล้วก็ สร้างกระแสไปเรื่อยๆ

เพื่อรอเฉลยปีหน้า

รักอาจารย์อุบลและครอบครัวของท่านมาก ๆ ด้วยคะ

ขอบพระคุณที่สุดที่ให้โอกาสได้รู้จักกับความรักที่แท้จริง

เมื่อมีความรักความเมตตา...ต้องมีแต่ความสุขแบบนี้แหละ

พวกเราทุกคนไม่ว่าใกล้หรือไกล สัมผัสได้จริง ๆ คะ

ฮ่าๆๆ ตั้งใจไว้ว่า จะชงข่าวขึ้นมา แล้วรอดูเฉยๆว่าเจ้าตัวคนที่รอคอยน้องหญิงจะได้มาอ่านแล้วร้อนตัวบ้างมะ

ท่าทางเราจะมาถูกทางซะแระ เหมือนเริ่มมีตัวจริงออกมาซับเหงื่อนิดๆ แต่ที่ไม่กล้าโวยวาย ฉงฉัยกลัวจะโดนทำโทษให้เจ็บปวดตรงนั้นตรงนี้ของร่างกายอีกอะดิก๊าบบ

สงสารแต่น้องหญิงนี่แหละที่ถูกรอคอย เฮ่ออ !! แต่ก็สบายใจนะที่น้องหญิงฉลาด ความคิดก้าวไกล ท่าทางคนๆนั้นต้องรับประทานใบบัวบกไปอีกนานเด้ออ 5555 ว่าแต่ใครหว่าาา

ปล่อยให้น้องหญิง

เขาไปมีอนาคนอันสดใสเถอะนะ

พ่อคุณ พ่อทูนหัว คนที่รู้ตัวว่าหล่อ

ก็งี้แหละนะ หล่อเลือกได้

ไหนจะน้องแฟ๊บ

น้องบริ๊ส

น้อง...

โอ้ยเลือกไม่ถืก

เลือกจนปวดนิ้วเลยอ่ะ

บางทีก็ปวดหลัง

ไม่รู้เลือกยังไงนะ

พ่อใหญ่ธนา

นะ

 อีกยี่ห้อนึง ผมจำไม่ได้ครับท่านอาจารย์ รู้แต่ว่าผมซักด้วย "โอโม่" ครับ...ซักแล้วผ้าข๊าว ขาว แถมอิ่มอร่อยอีกต่างหาก...ชิมิ คนหล่อ

ส่วนคนหน้าตาดีอย่างพ่อใหญ่ธนา อาจจะเลือกยากหน่อย เพราะแกหน้าตาดีเกินไปสำหรับผู้หญิง 

อันตัวผม ขอบายครับ เพราะมีคนแซวว่าจะกินหญ้าอ่อนซะแล้ว...แหม เห็นเราหัวขาวหน่อยเดียว หาว่าเรา สว.ซะแล้ว...แค่ย่างเข้าหลักสี่ เมื่อวันไปทอดกฐินวัดหลวงพ่อเสงี่ยมนี่เอง อีกนานกว่าจะตามพี่ตั้มทัน 

พ่อใหญ่ธนาให้ใบบัวบก

อย่างเดียวไม่พอล๊อก

ต้องแถม...แห้ว...ด้วย..555

พูดถึงคุณแหล 1 ตั้มนะ

ตั้งแต่น้ำท่วม หายศีรษะไปเลยนะ

นั่นเขามั่นใจมากนะ

ว่า

เขาหน้าเด็ก

เพราะ

วันหนึ่งได้ยินเขาพูดถึง

คนทำบัญชีว่า

อาชีพนี้ทำให้หน้าแก่

พ่อตัวเล็กเลยบอกว่า

ต้องขายเสื้อผ้า ถึงจะหน้าเด็ก

สงสัยเราต้องไปขายผ้า(เอาหน้ารอด)

กันมั่งแระ เน๊าะ พี่มหา

ตาดำๆ

555

วันเกิดพี่มหา

30 ต.ค.54

แฮป***เบิร์ดเดย์ ทูพี่มหา

อีกรอบจ้า

ขอให้รวย พ้นภัย

อายุมั่นขวัญยืน นิพพานชาตินี้

คำว่าไม่มีอย่าปรากฎนะจ๊ะ

ได้ข่าวแว่ว ๆ มาว่า พี่ชนิดา กับน้องหญิงจะมาร่วม ค่าย 11 อยากให้มามากๆ เลยครับ มีคนรออยากเจออยู่ ผมเองก็อยากเจอนะครับ

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลัง ด้วยคนครับ พี่สิทธิ ได้พรจากท่านอาจารย์อุบลถือว่าดีเลิศแล้ว ยังไงขอให้มีความสุขมากๆ ล่ะกันครับ คิดสิ่งใดสมปรารถนาครับ  

 สุขสันต์วันเกิดครับพี่มหา

สุขสันวันเกิดคุณพี่สิทธิ์ย้อนหลังด้วยนะค๊าาาา

***************************

ได้ข่าวแว่ว ๆ มาว่า พี่ชนิดา กับน้องหญิงจะ

หญิงก็อยากเจอพี่ๆทุกๆคนเช่นกันค่า

หากบุญยังมีพอ คงได้ไปร่วมค่าย 11 นี้ค่ะ

อาจารย์แม่ขาา ช่วยหนูด้วย 

ไม่อยากพลาดค่ายนี้อีกแว้วค่าาา

ฮ่าๆๆ ตั้งใจไว้ว่า จะชงข่าวขึ้นมา แล้วรอดูเฉยๆว่าเจ้าตัวคนที่รอคอยน้องหญิงจะได้มาอ่านแล้วร้อนตัวบ้างมะ

.............................................

แหม่..พ่อใหญ่ธนา เนี่ย

ทำตัวคล้าย นักข่าวบันเทิงรุ่นใหม่เจงๆเลย

ช่วงไหนเห็นข่าวเงียบๆ ก็"เต้าข่าว" ขึ้นมา

ให้เป็นประเด็น ซะงั้น... แต่จะว่าไป

"คนชง" เนี่ยแหล่ะ ......

น่าจับตามอง..ที่สุ๊ดดดด...เลย อิอิ

พี่มหา ก็ปฏิเสธเสียงแข็งว่า ไม่ช่าย ไม่ช่าย....

พ่อหนุ่ม ละป้อม ก็ ส่ายหน้า ปฏิเสธ 

ส่วนพี่อมร คิดหรือไม่คิด ก็หมด"สิทธิ์"

เพราะ เลยวัย แอนด์ไม่โสด ซะแล้น

ก็เหลือแต่ พี่ตั้มคนหน้าอ่อน น้องเิ้อิ้น

และโดยเฉพาะ"นักเต้าข่าว" เนี่ยแหล่ะ

ที่ไม่ตอบรับ และ ไม่ปฏิเสธ อิอิ

...จบการวิเคราะห์ พฤติกรรม นักเต้าข่าว...

แล้วก็ สุขสันต์วันเกิดย้อนหลัง

พี่มหา ด้วยนะค๊า

ขอให้สุข สมหวัง และมีพลัง

ที่จะต่อสู้กับทุกๆปัญหาและอุปสรรคนะค๊า..

......................................

เอ่อ น้องเอิ้น พี่เอง ก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่า

พี่จะได้ไปร่วมค่าย11รึเปล่า

คงต้องลุ้น..ต่อไป คร๊าบ พี่น้อง

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลัง

กับท่าน มหา ด้วยนะค่ะ

ขอให้มีความสุข สมหวัง .

กับทุกสิ่งที่ปรารถนา

พี่ชายเราไม่ยอมบอกก่อนนะจะได้จัดงานแยซิด เอ๊ย งานวันเกิด สไตล์วัยรุ่นอย่างพวกเราให้ ฮ่าๆๆ

งานนี้คุณชนิดาเดาพลาดแว้วว ง้านแสดงว่านักแสดงของเราแต่ละท่านนี่เนียนสุดๆ มิน่าเล็งคนไหนไม่เคยพลาดซ๊ากกคน ขนาดทำให้นักวิเคราะห์ชั้นเยี่ยมอย่างคุณชนิดาเริ่มเขวมาทางบักจ่อยอย่างเฮาได้

สงสัยต้องทำเนียนไปเรื่อยๆ ดูว่าเจ้าตัวจะเผยตัวเองมะ 555 อย่างที่ท่านอาจารย์บอกแหละครับ เจ้าตัวหล่อเลือกได้ เลือกซะจนปวดนิ้ว ปวดเอว ไปหม๊ดด แต่สำหรับน้องหญิง งานนี้เจ้าตัวอาจยอมทนเจ็บปวดอีกครั้ง

(งานนี้ขอแซว+เผา หน่อยเนอะ)

เพราะท่านชายเจริญติวเข้มมาหลายครั้งแระ ประมาณว่าเห็นหน้าปุ๊บ ต้องทักเรื่องปวดเอว ปวดขา ปวดหลัง ปวดนั่น ปวดนี่ สุดท้ายก็ชักชวนว่า ไป! เราออกไปสารภาพในงานเข้าค่าย ดร.อาจอง พร้อมกันนะน้องรัก 5555 

โธ่ ที่แท้ก็หาพวก ออกไปตายพร้อมกัน แบบว่าเฉลี่ยความเสี่ยงในการโดนท่านอาจารย์ล้วงตับนี่เอง ท่านชายเจริญนี่ไม่เบาเลยนะ ต้องลองให้พี่ๆเพื่อนๆ ที่ได้นั่งฟังด้วยกันมาเหลาถึงการสารภาพบาปรอบพิเศษที่โรงทานของท่านชายให้ฟังว่า "ถึงกึ๋น" เป็นอย่างไร

ทำเอาหลายๆท่านทนฟังแทบไม่ไหว เพราะการสารภาพบาปครั้งพิเศษนี้เล่าอย่างไรไม่ทราบ แบบว่า หลายๆท่านเลือดกำเดาแทบจะไหลออกมาเลย กับสุดยอดวลีที่ว่า "พี่โอบกอดเขาทางด้านหลัง" อะจ๊ากก พอๆๆๆ เดี๋ยวให้คนที่ร้อนตัวออกมาเล่าเองดีก่าเนอะ

ไม่อยากเชื่อว่า..

เข้ามาอ่านกระทู้นี้แล้วจะฮาได้ซะ... 555+ 

ยังไงค่ายหน้าน้อง ญ ก็ระวังตัวให้ดี ๆ หน่อยนะ

ห้ามทำหน้าตาน่ารักเด็ดขาดนะ

เดี๋ยวจะมีคนเจ็บนิ้ว เจ็บหลัง ตามมาอีกหลายคน... ^^

แล้วก็ขอสุขสันต์วันเกิดอายุ 40 ปี

ย้อนหลังพี่มหาด้วยคนนะคะ

อย่าลืมรับจ๊อบขายเสื้อผ้า ..จะได้หน้าเด็กตลอดกาลนะคะ

สุขสันต์วันที่เกิดย้อนหลังไว้ที่***39***

แล้วกันนะ***พ่อมหาตัวเลขสวยดี

ขอให้สุขสมหวังทุกสิ่งที่ปรารถนา

นะจ๊ะ

อวยพรวันเกิดย้อนหลัง

กับพี่สิทธิ์ด้วยค่ะ

หวังสิ่งใดขอให้สมปรารถนาทุกอย่างค๊า..

................................................. 

(ว่าแต่อายุครบรอบปีที่ 45 ใช่ปะ)

 พี่มหา ก็ปฏิเสธเสียงแข็งว่า ไม่ช่าย ไม่ช่าย..

 พ่อหนุ่ม ละป้อม ก็ ส่ายหน้า ปฏิเสธ  
ส่วนพี่อมร คิดหรือไม่คิด ก็หมด"สิทธิ์"

เพราะ เลยวัย แอนด์ไม่โสด ซะแล้น 

*************************************************

ไม่หมด"สิทธิ์"เสียทีเดียวหรอก 

คุณชนิดา  ก็หนึ่งในจำนวนที่ว่ามานี้

มี"สิทธิ์"แน่แน่ เลยหละท่านนึง

ที่ไม่ยอมสละโสดและสละสิทธิ์

มีสิทธิ์เต็มตัวเล้ย "สุรสิทธิ์ ศรประสิทธิ์"

Happy Birthday

ขอให้พี่มหา มีความสุข

เจริญทั้งทางโลก ทางธรรม

พี่โอบกอดเขาทางด้านหลัง" อะจ๊ากก พอๆๆๆ เดี๋ยวให้คนที่ร้อนตัวออกมาเล่าเองดีก่าเนอะ

                       ********พ่อใหญ่ธนารอให้เจ้าตัว

ออกมา...เหลา..! นะ่เหรอ

ฝันไปเหอะกว่าคุณชายจะมาเหลา

เหงือก...ปลาหมอก็แห้งพอดี...555...!

ปวดโน่นนี้มาก็ตั้งนานแว๊ววว

พึ่งจะมาเหลา...แล้วใครหว่าที่พูดถึงงงง อิอิ

โมทนาบุญกับค่ายพิเศษทุกท่านค่ะ และทีมงานผู้แสวงบุญใหญ่ทุกท่าน สาธุค่ะ

แฮป***เบิร์ดเดย์ ทูพี่มหา

อีกรอบจ้า

ขอให้รวย พ้นภัย

อายุมั่นขวัญยืน นิพพานชาตินี้

คำว่าไม่มีอย่าปรากฎนะจ๊ะ

สาธุ สาธุ สาธุ...ครับท่านอาจารย์อุบล 

กว่าจะลงมือเขียนได้ นั่งหน้าบาน แถมหน้าดำอยู่ตั้งนานนนนนน ยิ้มปากจะถึงหูอยู่แล้ววววววว !!!

และขอขอบพระคุณทุกๆ ท่านที่อวยพรให้ด้วยนะครับ

น้องเอิ้น...สุดสวย เจ้ยยย...สุดหล่อ

น้องไอซ์...รูปน่ารักเชียว

น้องหญิง...คนงาม นามระบือ

สาวสวย ณ โปร์แลนด์...ขอพลังจงอยู่คู่ท่าน

พี่ตาล...เช่นกันครับพี่

คนหน้าตาดี มีนามว่าธนา...รออีกรอบ คงได้แซยิดแน่ๆ

นู๋แหวน...ไม่อยากไปแย่งอาชีพคนหน้าเด็กอย่างพี่ตั้มหรอกจ้า

พี่อ๊อด...ขอบคุณจ้าพี่ อายุเป็นเพียงตัวเลข

น้องอัญ...เช่นกันจ้าน้อง

พี่ใหญ่อมร...สาธุครับ ไม่ทิ้งเจ้าบทเจ้ากลอนจริงๆ เลยพี่ชายเรา

ขอพรจากทุกท่านนี้ จงสำเร็จแด่ผู้ให้ทุกท่านด้วยเทอญ สาธุ ครับ

จริงๆ แล้ววันนั้นก็ไม่ได้กะจะบอกใคร เพราะเป็นคนไม่สนใจวันที่ของวันเกิดมาแต่ไหนแต่ไร แต่จะไปทำบุญทุกครั้ง...วันนั้นหลังจากกลับจากทำบุญทอดกฐินวัดหลวงพ่อเสงี่ยม พอส่งลูกบ้านสวนฯ ขึ้นรถตู้กันหมดแล้ว ใจก็ยังอิ่มเอิบในบุญใหญ่ที่ได้ทำอยู่ แล้วยืนสนทนากับท่านอาจารย์อุบลอยู่ ก็เลยบอกท่านไปว่าวันนี้วันเกิดครับ ได้ทำบุญใหญ่ด้วย ท่านก็เลยอวยพรมาหนึ่งชุดใหญ่ เล่นเอาน้ำตาแห่งความปิิติซึมออกมาทันทีครับ

โอยย...หน้าบานยังไม่หาย ทำไงดีครับท่านผู้ชม...พอแค่นี้เนาะ เดี๋ยวกระทู้จะกลายพันธุ์ซะก่อน 

ว้าย ๆ 

มัวทำอะไรอยู่เรา

ขอ อภัย น๊อง เด้

Happy Birthday

to..น้องชายเฉา

อิ อิ ..สิ่งใดที่ปราถนา

ขอให้สมดังใจหวังนะจ๊ะ

========

คุณสิทธิ์

แก่ขึ้นอีกปีแล้วนะเนี่ย

ขอให้รวยเป็นเสี่ยมีเงินถัง

ชีวิต..สุขี..มีพลัง

ขอให้สมดังหวังทุกอย่างไป

-*-*-*-*-*-

พอแระ สำหรับ

โคลงเคลง..ให้น้องรัก

เดี๋ยวจบไม่ลง

เรียก อ.อุบล ช่วยด้วย

( ก็ไม่.....)

ขอพรจากทุกท่านนี้ จงสำเร็จแด่ผู้ให้ทุกท่านด้วยเทอญ สาธุ ครับ

ขอรับพรที่กลับมานี้ด้วยใจ...จ้า

น้องมหา***

ป้าแมวตัดหน้าป้าอ็อดได้ไง

จะรับพรก่อน..อ่ะ งุงิ งุงิ

อะไรจ๊ะ..คุณพี่อ๊อด

แหม ๆ...อย่า กริ้ว ซิคะ

เรื่องตัดหน้า แซงโค้งเนี่ย

มันบ่งบอก...ความแร๊..ง.ง

อยู่ว่าง ๆ เช็คเครื่อง บ้างเด้พี่เด้

555++

คิดถึงจังฮู้..

มัวแต่เล่นเน๊ท

เดี๋ยวตื่นสาย นะ ทูนหัว

พรุ่งนี้จะไปไหนกันจ๊ะ

 ฮ่าๆ ขำพี่สาวสองคนนี้จริงๆ ไม่ยอมกันเลยนะนั่น

ขอบคุณครับพี่แมวคนสวยเสมอ...ขอให้พี่ได้ดั่งเช่นคำอวยพรเช่นกันครับ 

พรุ่งนี้..กลับบ้าน คร๊า

แต่รับรอง..ไม่ตื่นสายแน่ ๆ ค่ะ

อาจารย์ขา

เพราะ..แมว..นอนไม่หลับ

หัวใจกระสับกระส่าย

มันบ่งบอก...ความแร๊..ง.ง

          ********

รู้แล้วว่า แร๊.. ง.ง

ฝากหัวใจไปกราบอาจารย์แม่ด้วยนะ

(นํ้าตาซึม..ฮือ ฮือ)

ขออนุโมทนาบุญกับท่าน อ.อุบล และลูกๆ บ้านสวน กับการเข้าค่ายพิเศษครั้งนี้ด้วยครับ อ่านข้อความที่เขียนเล่ามาก็รู้สึกตื้นตันไปด้วยครับ

ฮ่า ฮ่า พ่อใหญ่ธนา

ชนิดาก็หาทางกระแซะๆ

ให้พ่อใหญ่ธนายอมออกมาเฉลย นั่นแหล๊ะ...

เพราะคนอื่นเค้าปฏิเสธอย่างเดียว

แต่ไม่ยอมพาดพิงคนอื่น ต่อเล๊ย 

ก็เลยเดาไม่มันส์ แต่อ่านจากที่

พ่อใหญ่ธนาเขียนมาแล้ว

โห...งานนี้ พลิกโผและผิดคาด

มั่กๆเลยนะเนี่ย... เป็นไปได้ไงเนี่ย...

(ว่าแต่ว่า...ใครอ่ะ)

.......................................

แอบขำอาจารย์เล็กน้อย ที่มาไล่ลูกๆ

ไปนอนเร็วๆ จะได้ไม่ตื่นสาย

เพราะพรุ่งนี้ต้องไปจับจะเข้เข้ากรงแต่เช้าตรู่...

ว่าแล้วก็ สู้ๆนะคะ คุณแมว พี่มหา

พ่อใหญ่ธนา และทุกๆคน

..........................................

และแล้วพี่มหา ก็แซงหน้าเข้าหลักสี่ไปแล้ว

เดี่ยวปีหน้าเจอกัน แถวหลักสี่ นะเฮียนะ อิอิ.. 

.............................................................................

ว่าแล้วใช้คำว่า "สิทธิ์"ทีไร

เข้าทางพี่ดช.อมร ได้เล่นมุข

คำว่า สิทธิ์ อย่างเมามัีน ทุ๊กที อิอิ

ขอกราบรับพรจากอ.ด้วยค่ะและขอโมทนาบุญกับทุกท่าน

ที่ได้มาเหลาให้เห็นภาพทุกช๊อตทุกตอน แค่อ่านยังปิติเลยค่ะ

ถ้าได้อยู่ร่วมคงได้เป่าปี่แน่ๆ

แฮป***เบิร์ดเดย์ย้อนหลังนะจ๊ะน้องมหา ขอให้สุขขี มีความสุข

สมหวังในทุกสิ่งที่ปรารถนา(นิพพาน)นะคะ

ปล.อย่าลืมใช้สิทธิ์ของดช,อมร ด้วยเด้อ

สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะครับพี่มหา

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านนะครับ

ที่เข้าค่ายบ้านสวนพีระมิด

และได้เปลี่ยนแปลงหลายสิ่งหลายๆอย่าง

ด้วยความเมตตาจากอาจารย์อุบล  ท่าน  ดร.อาจอง 

เสด็จพ่อท่านท้าเวสสุวรรณ  และทุกๆพระองค์ 

เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

ประมาณวันที่ 14-16 พ.ย.54

ได้รับทราบจาก

ผอ.กุ้ง และ คุณพ่อ ดร.อาจอง

ว่า

หลังจากกลับจาก

การมาเข้าค่ายพิเศษ

ที่

บ้านสวนพีระมิด

คณะครู และ จนท.ทุกคน

ประมาณ 100 คน

ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่

ในทางที่ดีขึ้น

แต่ละคนได้แฟนใหม่

ได้ สามีใหม่ ภรรยาใหม่ กันทั่วหน้า

ตั้งใจทำงาน

มาเช้า กลับหลัง ทุ่มเท

สามัคคีกันดียิ่ง

แต่ละคนกลัวบาป

ไม่เอาของกลับบ้าน

ทั้งโรงอาหาร แม่ครัวก็ดี

คนงานเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด

และ

มีใครจำคนที่ตีลูกได้ไหม

แล้วร้องไห้ปวดขากลัวไม่หาย

เขาหายสนิท

แต่

พอกลับไป เขามาหาครูกุ้ง

แล้วพูดเสียงสำนึกผิดว่า

ครูกุ้งขา ปวดขาอีกแล้ว

เผลอไปตีลูกเข้า

ไม่น่าเชื่อเลย ปวดจริงๆด้วย

555

ใครจำได้

หรืออยากแสดงความเห็น

เรื่องการสมาทานศีล

ก็เชิญมาร่วมแจม

เพื่อ

บุญใหญ่ธรรมทาน

ให้ท่านทั้งหลายที่ไม่ได้ร่วมงาน

ทราบบ้างก็จะดีไม่น้อย

เอาเรื่องการสมาทานศีล

แต่ละคนนะคะ

สาธุ คะ

พอกลับไป เขามาหาครูกุ้ง

แล้วพูดเสียงสำนึกผิดว่า

ครูกุ้งขา ปวดขาอีกแล้ว

เผลอไปตีลูกเข้า

ไม่น่าเชื่อเลย ปวดจริงๆด้วย

555

มีเพื่อนแล้ว..เรา

ตอนฟังอ.อุบล..ก็สำนึกดีอยู่

แต่พอเผลอนิสัยที่เคยชินมันผุดมาคะ

ไม่ได้ตีแต่ขี้วีนแบบเราเลยต้องเจ็บคอแทนขา

กราบขอขมาพระพุทธองค์ด้วยคะ ที่ทำผิดไป(อีกแล้ว)

หนูสำนึกแล้วคะ ขอยอมรับผิดทุกประการคะ สาธุ ...

กราบขอโทษอ.อุบล ดร.อาจอง ด้วยคะ

ที่ไม่มีแสงสว่างที่ปากและลิ้น (และสมองด้วย)

รอฟังทุกท่านมาเล่าธรรมทานจากค่ายพิเศษนี้

เรื่องการสมาทานศีลด้วยนะคะ สาธุคะ

พระพุทธองค์และเบื้องบนได้มีพระมหาเมตตาประทานพรให้ ท่านอาจารย์ดร.อาจอง

- จะเป็นคนที่มีอายุยืนที่สุดกว่าบุคคลใดในโลกนี้ ดังนั้นเบื้องต้นที่ท่านจะมีอายุ 120 ปีนั้น ตอนนี้อายุท่านจะยืนยาวไปมากกว่านี้อีก เพื่อทำประโยชน์แก่ชาวโลกทั้งหลาย

- ท่านจะเป็นคนที่มีสุขภาพ และความหนุ่มกลับมา ตอนนี้ท่านอาจารย์อุบลเรียนถามว่า ท่านต้องการให้หนุ่มเหมือนตอนอายุเท่าไหร่ ท่านตอบว่า เหมือนตอน 45 ปี ซึ่งตอนนั้นท่านมีกำลังวังชา ทำอะไร คิดอะไรก็กระฉับกระเฉงไปหมด ดังนั้นพวกเราจับตาดูการเปลี่ยนแปลงของท่านนะครับ สาธุๆๆๆ

- มีพุทธบัญชาผ่านท่านอาจารย์อุบลมาว่า จะให้โรงเรียนสัตยาไสเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์อีกที่หนึ่ง เพื่อช่วยเหลือผู้คน แต่ทั้งนี้ก็ต้องขึ้นกับบุคคลากรของโรงเรียนว่าจะช่วยกันทำให้สำเร็จหรือไม่

-เบื้องต้น จะมีบริวารของเสด็จพ่อท้าวเวสสุวรรณจำนวน 1 ล้านไปดูแล อารักขาที่โรงเรียนสัตยาไส หากทุกคนร่วมมือกันทำให้โรงเรียนี้เป็นแดนศักดิ์สิทธิ์ได้ ก็จะมีเทวดาอีกมากมายไปอยู่ที่นั่นอีก สาธุๆๆ

***********

ต้องขอขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกท่าน ที่ได้นำข่าวสารดีๆเช่นนี้มาให้พวกเราชาวเกาะได้ร่วมอนุโมทนาค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ

ขอสุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะคะคุณมหา 

ผมขอเริ่มก่อนเลยคนแรก แต่ต้องขอโทษด้วยนะครับ เพราะว่าวันนั้นรายละเอียดเยอะมาก ผมจำได้ไม่หมดเลยซะทีเดียว แต่เอาอันที่พอจำได้ และประทับใจ และขำสุดๆ แระกัน

มีเจ้าหน้าที่ผู้หญิงคนหนึ่งของสัตยาไส รูปร่างคุณพี่แกก็ออกท้วมสูงใหญ่ หน้าตาน่ารักแกมดุดัน  พอถึงคิวคุณพี่ แกก็เล่าถึงอาการปวดขา ซึ่งปวดมานานแล้ว ม่ายรู้ทำไมปวดนักหนา ทำอารายมาน๊าา

ท่านอาจารย์อุบลได้ถามว่า เอาเท้า ขา ไปทำร้ายใครมา ก็ดูเหมือนคุณพี่แกอิดออด อาจารย์ก็ถามย้ำตรงๆแหละว่า เอาขานี่ไปถีบใครมา 555 ยึกยักไปมาสักพักหนึ่งก็ได้คำตอบชัดเจนว่า

ถีบ กระทืบสามีค่ะ

อะจ๊ากก สามีไม่ใช่จักรยานน๊าา คำตอบนี้เล่นเอาคนโสดอย่างผมและพี่สิทธิ์คงต้องคิดหนักเลย โอ้โห ก็ดูหุ่นคุณพี่เขา หน้าตาออกดุด้วย หากโดนเข้าไป กระอักเลือดแน่ๆ แง๊ๆๆๆ

สุดท้ายพอท่านอาจารย์เรียกคุณพี่สามีขึ้นมาบนเวที ได้ไล่เรียงเรื่องราวก็พอทราบว่า คุณสามีก็ไม่เบา ชอบดื่มเหล้า จนขวดเหล้าคู่ชีพก็กลับกลายมาเป็นอาวุธชั้นดีให้คุณภรรยา ใช้ฟาดหัว เวลาปฏิบัติการกำราบสามี เง้อออ กลัวแล้วจ้าา

แต่ก็ขำที่ว่าคุณสามีที่มีรูปร่างสูงโปร่ง แต่บอบบางกว่าภรรยาโขอยู่ กลับกลายเป็นจำเลยรักเวลาชำระบัญชี นี่คือกรรมที่คุณภรรยาใช้เท้า กระทืบสามี ทั้งต่อย สารพัด ยิ่งตอนท่านอาจารย์ให้ทำท่าตอนทำร้ายสามี

ขอโทษนะครับ มันอดไม่ได้จริงๆที่จะกลัว แกมขำ เพราะหน้าตาคุณภรรยานี่โหดฉุดๆเยย

พอได้กราบขอขมาคุณสามีเท่านั้นล่ะ คุณสามีดีใจใหญ่เลย ชี้มือมาที่เท้าว่า มาซะดีๆ มากราบขอโทษซะดีๆ เล่นเอาผู้ชมหัวเราะก๊าากกเลย ว่าคุณสามีพอใจมั่กก 555 เท่านั้นล่ะครับ พอกราบขอโทษที่เคยใช้เท้า กระทืบ ถีบ ทำร้ายสามี อาการปวดขาก็หายเป็นปลิดทิ้งเลย

โอ้วว สุดยอดเลย การสมาทานศีลที่ให้ผลชัดเจนเยี่ยมยอดแบบนี้ เล่นเอาคุณภรรยาที่เห็นสามีเป็นกระสอบทรายหนาวไปตามๆกัน

และเราได้เห็นคู่นี้ กลายเป็น สามี ภรรยาคู่ใหม่กันทันที เรียกว่า ได้สามีใหม่ ได้ภรรยาใหม่ ไม่ต้องเสียเงินซื้อเหล้า ลูกเต้าไม่ต้องเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันอีก

ขออนุโมทนาสาธุกับท่านอาจารย์อุบล กับอีกหนึ่งสุดยอดตัวอย่างการสมาทานศีลในวันนั้นครับ สาธุ สาธุ สาธุ

ขอบคุณ และ อนุโมทนา

กับเรื่องเล่าเคล้าน้ำตา

และเสียงหัวเราะ

จากพ่อใหญ่

ธนา

ด้วยจ้า

ระหว่างรอเพื่อนๆท่านอื่นมาเหลาเรื่องสมาทานศีลในวันนั้นต่อ ผมขอคั่นรายการด้วยเรื่องราวที่เรียกว่าสุดยอดของปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้นกับอาจารย์ชายท่านหนึ่งโรงเรียนสัตยาไสในวันนั้น

เรื่องมีอยู่ว่าอาจารย์ชายท่านนี้ได้ยินเรื่องราวรหัส อาจารย์อุบลช่วยด้วย จากท่านอื่นๆแต่ตัวเองก็รับฟังมาด้วยใจเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง และไม่นานต่อมาก็ได้มีโอกาสไปเล่นน้ำตกแห่งหนึ่ง

มีอุบัติเหตุทำให้สร้อยทองที่คอหลุดหายลงในน้ำ ซึ่งน้ำตกบริเวณนั้นกว้างมาก ไม่รู้ว่าตกที่ไหน ลึกก็ลึก อ้าวละสิ จะงมยางไงดีล่ะ

ทีนี้ก็พากันระดมเพื่อนอาจารย์ช่วยกันงมหา งมอยู่นั่นล่ะ จนหมดแรง เรียกว่าท้อแระ คงไม่เจอแระสร้อยทอง เสียดายมั่กก เห็นเล่าให้ฟังอย่างนั้น

ทีนี้ก่อนจะถอดใจและพากันล้มเลิกการงม ก็ได้นึกถึง รหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วย เลยลองใช้รหัสนี้ดู แล้วลองงมอีกที เรียกว่าเป็นการงมที่ไร้ความหวังสิ้นดี ก็แต่ลองดู

เชื่อไหมครับ ก้มหน้าดิ่งลงในน้ำมือก็คว้าไรได้ก็คว้า แล้วผุดขึ้นมา สิ่งที่ติดมากับมือคือ สร้อยคอทองคำ ที่หายไป

โอ้ววว สุดยอดดด ไร้คำบรรยาย เอาละทีนี้ อาจารย์ชายท่านนี้ถึงกับอึ้งบอกไม่ถูกเลยกับอานุภาพของรหัส อาจารย์อุบลช่วยด้วย โอ้ยย นี่ของจริงเหรอเนี่ย เคยได้ยินได้เขาร่ำลือกัน เชื่อแล้วจ้าาา

แต่... อย่าเพิ่งดีใจครับ ดูไปดูมา อ้าวว สร้อยคอที่เจอน้้นเจอแค่ครึ่งเดียว แง้ๆๆๆ อืม คิดไปคิดมาก็พอใจแระที่ได้กลับมาครึ่งหนึ่ง

อ้าวล่ะทีนี้ ผมไม่ขอเฉลยนะครับว่าทำไมได้กลับมาแค่ครึ่งเดียว เพื่อนๆที่ได้อ่านลองทายดูสิครับ ว่าทำไมอาจารย์ชายท่านนี้อุตสาห์ใช้รหัสอาจารย์อุบลช่วยด้วยแล้ว ได้ก็ได้คืนนะ แต่ทำไมได้คืนแค่ครึ่งเดียว เรื่องนี้มีสาเหตุแน่นอน... แล้วมันคืออะไรกันน๊าาา

ช่วยกันมาเม้นต์ทายดูนะครับ เพื่อสร้างธรรมทานใหญ่แก่ท่านอื่นๆที่อาจคิดไม่ถึง และอาจเคยมีประสบการณ์คล้ายๆกัน