พอพ่อใหญ่ธนา
มาเล่าเรื่องขนมที่ใต้ต้นไม้
ในกระด้ง หรือ ตะแกรง ไม่เสีย
ก็ทำให้คิดถึงพระพุทธองค์
กับหลวงพ่อ + เสด็จพ่อฯ
เวลาที่
ท่านมาสื่อสาร
ให้ อ.อุบล ทำอะไร
บอกอะไรใคร
แล้ว อ.อุบล ไม่กล้าบอก
เกรงว่า
จะเป็นการอวด
หรือ
โม้ แต่ ไม่มีหลักฐาน
ดังที่คนสมัยนี้
เขาชอบทำกัน
หลวงพ่อท่านห้าม
ท่านบอกว่า การอวดรู้ อวดเห็น
อวดวิเศษ แต่การรู้เห็นนั้น
ไม่ช่วยให้ใครพ้นทุกข์
พิสูจน์ไม่ได้
เพราะ
ไม่มีหลักวิทยาศาสตร์
ยืนยัน หรือ พิสูจน์
คนพูด คนเล่า
เล่าเพื่อ หวังผล
ให้ตัวเองสำคัญ ให้คนหลง
ให้คนนับถือ
ที่สุดคือ
นำไปสู่ลาภสักการะ
ต้องการหาประโยชน์จากผู้อื่น
ไม่ใช่ต้องการ
ให้ประโยชน์กับผู้อื่น
อันนี้
พระพุทธองค์
ไม่ทรงสรรเสริญ
ส่วนการบอกเล่า
เพื่อให้คนเชื่อมั่นในความดี
การปฎิบัติ เพื่อมรรคผล นิพพาน
ผู้เดินตามรอย
พระบาทพระพุทธเจ้า
ย่อมได้พบ ปาฎิหาริย์ ดังที่
พระพุทธเจ้าท่านบอกไว้
ว่ามีจริง
และ
ต้องพิสูจน์ได้
ต้องบอกก่อน
กรณี
ปาฎิหาริย์บ้านสวนพีระมิด
ก็เกิดจาก บุญฤทธิ์ ของพระพุทธองค์
เทวดา สิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านมา
แสดง เอง
ไม่ใช่ อ.อุบล แสดง
อ.อุบล
แค่รู้ หรือ รู้ก่อน ล่วงหน้า
แล้วก็ไม่ค่อยกล้าพูด
ท่านบอกมาตลอดว่า
ให้พูดไปเลย แล้วท่านจะ
แสดงหลักฐานตาม
ให้คนเห็นเอง
แล้วก็โดนเอ็ดประจำ
ว่า
ที่ท่านให้มีปรากฎการณ์
บ้านสวนพีระมิด
เพราะ
เสด็จพ่อบอกว่า
เพราะ
เอ็ง ไม่ได้อวด
เพื่ออยากเด่น อยากดัง
ไม่ต้องการให้คนนับถือเอ็ง
เอ็งมันชอบซื่อบื้อ
ทำตัวตามสบาย ไม่สร้างภาพ
ที่สำคัญ
เอ็ง มันปากกล้า
กล้าพูด ในสิ่งที่คนอื่น
ไม่กล้าพูด
ก็ความจริงไง
คนส่วนใหญ่ที่รับอาสา
มาทำหน้าที่
พอมาเกิดจริงๆ
มันโดนหลักจิตวิทยาครอบงำใจ
มันโดน
ความชั่วสิงห์ใจ
ให้เกรงใจคนชั่ว
พูดอ้อมๆ
อ้อมจน คนชั่วได้ใจ
แล้วก็ทำชั่วต่อไป ไม่รู้สึก
เพราะ
คนพวกนี้ มันหนังหนา หน้าด้าน
เหมือนเอ็ง แต่มัน หนา+ด้าน
คนละอย่างกับเอ็ง
เอ็ง
หนังหนา+หน้าด้าน
ที่ไม่เกรงใจ คนชั่ว ไม่กลัวอิทธิพล
แต่
พวกนี้
มันหนังหนา+หน้าด้าน
แบบ
กลัวคนชั่วโกรธ ไม่พอใจ
กลัวจะมีศรัตรู
พวกนี้
มันเป็นผู้นำใครไม่ได้หรอก
ให้มันเดินตาม
อยู่ข้างหลังอย่างเดียว
จริงๆมันอยาก
เป็นผู้นำ อยากดัง อยากเด่น
แต่
มันกลัวเปลืองตัว
มันรักตัวเอง
มากกว่า รักคนอื่น
พระพุทธองค์
และ
ข้า(เวสสุวรรณ)
จึงไม่ส่งวิชาความรู้
อันอัศจรรย์
ให้คนพวกนี้ เพราะเมื่อไหร่
ที่มันได้ของวิเศษไป
มันก็จะเป๋ จะหลง
จะคิดว่า มันวิเศษ มันจะกู่ไม่กลับ
แล้วมันก็จะตั้งหน้าตั้งตา
ไปนรกอย่างเดียว
ไม่ไปนิพพาน
เพราะ
มันจะเอาไปใช้
เพื่อหาลาภสักการะ
ขนาด
คนที่มาหาเอ็ง
มันยังใช้ชื่อเอ็งหากินเลย
บางคนนะ
มันบอกว่า อ.อุบล
สั่งให้ทำอย่างนี้ นี่มันเอาไปใช้
เพื่อโขกสับ หลอกใช้คนอื่น
ให้ทำแทนมัน หรือ ทำ
สิ่งที่มันอยากให้ทำ
หรือ
พูดให้พ้นตัวมัน
มันจะได้ไม่ต้องทำ
อันนี้
เรียก พวกหนังหนา + หน้าด้าน
ตัวจริง เสียงจริง
เพราะ
มันไม่ละอายต่อบาป
มันมาจากสัตว์นรก
มันต้องกลับบ้านเดิมมัน
มันเลยชอบ
ขอส่วนบุญเอ็งบังหน้า
หากินไปวันๆ
ทั้งที่ไม่มีความสุข
แต่ก็ทำ ไม่หยุด ทำมากขึ้น
ข้าจึง
ต้องการให้เอ็ง
แสดงฤทธิ์ได้ ไม่จำกัด
เพราะรู้สันดานเอ็ง
ยิ่งให้ ยิ่งไม่แสดง
ไอ้ที่พระพุทธองค์
บอกให้ทำอะไร
หลวงพ่อบอกให้พูดอะไร
แล้วไม่กล้าพูด ไม่กล้าทำน่ะ
ข้าจัดให้เอ็งหมด
ส่วนพวกที่
ใช้ชื่อเอ็งบังหน้าหากิน
ข้าก็จัดให้เหมือนกัน
จัดอะไรให้เจ้าคะ
จัดให้เยอะแยะ
เอ็งจะอยากรู้ไปทำไม
ก็เป็นธรรมทานเจ้าค่ะ
เพื่อที่คนที่กำลังคิดทำ
หรือ
กำลังทำอยู่
หรือ
ทำมาแล้วจะได้มีโอกาส
กลับตัว กลับใจ เจ้าค่ะ
ข้าว่า
พวกนี้ มันไม่ต้องการ
โอกาสกลับตัว กลับใจหรอก
มันอยากได้โอกาส
หาลาภแบบง่ายๆมากกว่า
เพราะ
ข้าบอกแล้ว
ว่า
คนที่มาจากสัตว์นรก
ถ้าใจไม่เข้มแข็งนะ
มาเจอเอ็ง
ลงดิ่งไปเลย
ทำไมหรือเจ้าคะ
เพราะ
เบื้องบน วางกับดักไว้หมด
กับดักอะไรหรือเจ้าคะ
สารพัด
เสด็จพ่อยกตัวอย่าง
ด้วยเถิดเจ้าค่ะ
ก็อย่าง
ของกิน ของใช้
มันเยอะแยะ กินไม่ไหว
ใช้ไม่หมด นี่ก็เป็นอานิสงส์
ของทาน + แผนการณ์ เบื้องบน
เอาไว้เป็นเหยื่อล่อ
พวกกิเลสหนา ตัณหามาก
พวกจิตหยาบ มีแต่ความอยาก
มันจะกระตุก ต่อมตะกระ
ออกมา
ถ้าเป็นเทวดาลงมาเกิด
เห็นของกิน ของใช้มาก
สัญญาเดิมเขาจะกลับมา
สัญญา แปลว่า ความจำ
เขาจะเกิดอาการ
อิ่มเอม คิดให้ คิดถึงคนอื่น
ขึ้นมาทันที เขาจะไม่มีความ
ตะกระตะกราม ไม่รีบแย่งชิง
มีวิธีดูอย่างอื่นหรือไม่เจ้าคะ
ดูง่ายๆเลยนะ
พวกสัตว์นรก
จะหมกมุ่นอยู่กับการกิน
จะหิวบ่อย และ กินไม่เลือก
คำว่าไม่เลือก
หมายความว่า กินทุกอย่าง
หรือเจ้าคะ
ไม่ใช่
พวกนี้ กินไม่เลือก
แต่เลือกกิน
ยิ่งงงเจ้าค่ะเสด็จพ่อ
เออ
ก็นึกแล้วว่า
โง่ขนาดนี้ ก็ต้องงง
กินไม่เลือก
คือ
ไม่ใส่ใจว่า อาหารนี้
ของใช้นี้ มันของใคร ของเราหรือไม่
เขาเอามาให้ใคร ไม่สนใจที่มา
ถลาเข้าใส่เลย อันนี้เรียกว่า
กินไม่เลือก
คือ
ไม่เลือกว่า
ของใคร ของเรารึเปล่า
เขาให้เรารึเปล่า
หรือ
ของส่วนรวม แต่ควรแบ่งปัน
ให้ทั่วถึงรึปเปล่า ไม่สน
รีบกินก่อน กลัวหมด
แล้วเลือกกินล่ะเจ้าคะ
เสด็จพ่อ
เลือกกิน
อันนี้ ยิ่งแล้วเลย
ปกติ
พวกนี้ ก็ไม่ค่อยมีกิน
อยู่บ้านตัวเอง หรือ ตอนยังไม่มา
บ้านสวนพีระมิด
ชีวิตอดอยาก กินตามมีตามเกิด
ต้องประหยัดอดออม
เพราะต้องซื้อทุกอย่าง กระทั่งน้ำ
แต่
พอมาเจอ
ของกิน + ของใช้
ในบ้านสวนพีระมิด ชนิด
มโหฬาร
มันเกิดมา ไม่เคยเห็น
ไม่เคยพบ ไม่เคยเจอ
ว่า
ทำไม
มันเหลือเฟือ
เหลือกิน เหลือใช้ ขนาดนี้
มันก็จะเลือก กิน เลือก ใช้
เฉพาะของดีๆ ของแพงๆ
มันจะแย่งกระทั่ง
ของเอ็ง
มันหน้ามืดตามัว
มันกลัวว่า ชีวิตนี้ อาจตายก่อน
ที่จะได้ลองกิน ลองใช้ ของพวกนี้
แล้วการเห็นทุกวัน
ไม่ทำให้เกิดความเบื่อ
หรือ
ลดความอยากลงหรือเจ้าคะ
ไม่หรอก
มันยิ่งเพิ่มความอยาก
มันยิ่งหาวิธีการ
ให้ได้กิน ได้ใช้ให้มากขึ้น
เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้เจ้าคะ
เสด็จพ่อ
การมีของมากจนเหลือกิน
เหลือใช้ ทำไมไม่ทำให้เขา
เกิดความอิ่ม เบื่อ เลิกอยาก
เลิกโลภเจ้าคะเสด็จพ่อฯ
ข้าบอกแล้ว
ว่า สัญญาเดิม
แก้ไม่ได้หรือคะเสด็จพ่อ
แก้ได้ ทำไมจะไม่ได้
ทำยังไงหรือเจ้าคะ
ก็ให้พวกนี้
กลับไปที่เดิม ที่มันเคยอยู่
ไงล่ะ
อ้าว
ไม่ต้องอ้าว
พวกนี้ ยิ่งนาน
ยิ่งบาปมาก
การให้กลับไปสู่
ที่เดิม ก็เป็นการช่วย
ให้บาปน้อย
และ
อาจสำนึกได้บ้าง
ว่า
ใน รั้ว บ้านสวนพีระมิด
กับ
นอก รั้ว บ้านสวนพีระมิด
ชีวิตมันต่างกันนะโว้ย
ในบ้านสวนพีระมิด
ชีวิต มีแต่ ได้
ไม่ต้องซื้อ ไม่ต้องหา
ก็มีมาให้กิน ให้ใช้ เอง
(มันเลยย่ามใจ)
นอกบ้านสวนพีระมิด
ชีวิต มีแต่ เสีย มีแต่จ่าย
กว่าจะได้กิน ได้ใช้
ต้องจ่ายทุกอย่าง
วิธีแก้ของข้า
และเบื้องบนก็คือ
จัดที่ ที่เหมาะสม
ให้คนพวกนี้ ไปลิ้มลอง
จะได้เปรียบเทียบ
รสชาดของชีวิตดู
แล้ววิธีนี้
จะได้ผลหรือเจ้าคะเสด็จพ่อ
ได้ผลหรือไม่ได้ผล
เอ็งก็อย่าสนใจเลย
ทำหน้าที่ของเอ็งต่อไปเถอะ
เรื่องขยะบ้านสวนพีระมิด
สิ่งศักดิ์สิทธิ์จะช่วย
กำจัด
แล้วข้าฝากบอก
พวก สาระแน ด้วยนะ
ข้า หาทางกำจัด
คนที่เป็นขยะสังคม
ที่ไม่กลับตัวกลับใจให้ออกไป
จากบ้านสวนพีระมิด
เพราะ
อยู่ต่อไป ก็ไม่ดีขึ้น
ข้ากำจัดให้แล้ว
แต่มีพวก
สาระแน ที่ทำตัว
มีเมตตา เหนี่ยวรั้งไว้
หรือ
ชักชวนให้มา
บอกให้มันระวังตัวมันไว้
เสด็จพ่อจะทำอะไร
หรือเจ้าคะ
เดี๋ยวก็รู้เอง
ดูตัวอย่าง
อีนางเอิ้น ไอ้มหา
ไอ้อมร ดูสิ นี่เล็กน้อยนะ
ถ้าพวกสาระแน
มากๆนี่ ต้องเอามันออกไป
จากเขตบ้านสวนพีระมิด
ด้วยกัน
ให้มันไปรวมกัน
เหมือนอีพวกที่ถูกกำจัด
ออกไป แล้วไปรวมกันอยู่ไง
พวกนี้
มันต้องไปอยู่ด้วยกัน
ไปคอย ทิ่มแทง หักหลังกันเอง
แล้ว เดี๋ยวมันก็ฆ่ากันเอง
เพราะมันเลวเหมือนกัน
โลภ เหมือนกัน
ต่างคน ต่างอยากได้
ต่างคน ต่างอยากเด่น อยากดัง
ต่างคน ต่างจ้อง จะเอา
แต่ ไม่มีใคร จ้อง จะให้
วันหนึ่ง มันก็ขัดใจกันเอง
ใครมันจะให้ใครได้จริง
ที่คนพวกนี้
มาบ้านสวนพีระมิด
เพราะมันมาหาที่ทำกิน
มาหาเหยื่อ หาพวกรวยแต่โง่
มีเงิน แต่ ไม่มีสมอง
หลอกไปโน่น ไปนี่
ขอเบอร์ ไว้ติดต่อ
เสด็จพ่อทราบหมดหรือเจ้าคะ
ไม่ใช่ทราบ
แต่ข้า ให้พวกมัน
พากัน ออกไป เอง
ทำไมหรือเจ้าคะ
เพราะ
ถ้ามันยังวนเวียน
อยู่ในบ้านสวนพีรมิด
มันสะสมบาปเยอะ
มันดิ่งลงลึก
แต่
ถ้าเอาพวกนี้
ไปรวมกัน นอกบ้านสวน
มันจะได้ชดใช้กรรม
กันชาตินี้มั่ง
มันคือการลดกรรม
เพราะอะไร
จึงลดกรรมได้เจ้าคะ
อ้าว
ก็มันไม่ต้องทำชั่ว
ในเขตบุญ เพราะบาปหนัก
หนึ่งละ
แล้วมันหลอกกันเอง
หักหลังกันเอง
ก็ถือว่า ชดใช้กรรม
ไปได้บ้าง
แล้วอย่างนี้
มันดีว่าไหมล่ะ
ดีกว่าเจ้าค่ะ
เสด็จพ่อนี่สุดยอด
ความชาญฉลาด
เออ
ใครเขาจะมาโง่
เหมือนเอ็งล่ะ เมตตาส่งเดช
ชั่วแค่ไหน ก็อภัยอยู่นั่นแหละ
ผิดซ้ำ ผิดซาก
เลวซ้ำซาก ชั่วซ้ำซ้อน
ก็ยังอภัย ข้าเบื่อวิธีการอภัย
ของเอ็งจริงๆ
< | 
