วันนี้ วันพระ  14 / 12 / 2553

พึ่งกลับจากวัด...ไปใส่บาตร....กราบพระพุทธองค์...นั่งสมาธิ..ในวิหาร

กลับมา...ขอบูชา..ท่านท้าวเวสสุวรรณ...

และขอ..อ้อนวอนท่านท้าวเวสสุวรรณ...ได้โปรด

ขอความกรุณาท่าน....อย่าได้ลงโทษ...อาจารย์อุบล...ของแมวเลย

สิ่งที่อาจารย์อุบล...ได้ทำผิดกฏไปนั้น...เพื่อช่วยเหลือ...ผู้ยาก...

ดวงเมตตาจิต...ของอาจารย์อุบล...บริสุทธิ์...

หากเป็นไปได้...แมวขอ...รับโทษแทน..อาจารย์ของแมวเองค่ะ

เพราะ ค่าชีวิต...ของแมว..ที่เหลือ...มอบให้ได้ค่ะ

ขออนุโมทนากับคุณแมวด้วยค่ะ ท่านท้าวเวสสุวรรณท่านเป็นผู้ที่รักษากฏ แต่ท่านทรงมีเมตตามาก อาจารย์อุบล เป็นผู้มีคุณธรรมเมตตาสูง ไม่เป็นอะไรอยู่แล้วค่ะ เป็นกำลังใจนะคะ สู้ ๆๆค่ะ

ขอบคุณนะค่ะ คุณเบาหวิว

ทรายได้ทราบเรื่องท่านท้าวเวสสุวรรณ ได้อย่างเข้าใจวันนี้เองค่ะ ขอให้ธรรมทานในครั้งนี้ของคุณเบาหวิวทำให้คุณเบาหวิวมีความสุข สมหวังทุกอย่างด้วยนะค่ะ อนุโมนาบุญด้วยค่ะ            สาธุ สาธุ สาธุ....ค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับคุณแมวด้วยนะคะ

ขอให้สมปรารถนาในทุก ๆ สิ่งคะ

และนี่อาจจะเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ท่านท้าวเวสสุวรรณต้องการให้อ.อุบลเรียกท่านว่า "พ่อ" ต่อหน้าทุกๆคน

พร้อมทั้งเปิดเผยเรื่องราวต่างๆเกี่ยวกับท่านก็เป็นได้ 

เดาว่า... ภัยพิบัติใหญ่ใกล้เข้ามาเต็มที ท่านก็เลยต้องการที่จะโปรดผู้ใดก็ตามที่เคารพและนึกถึงท่าน และมุ่งทำแต่กรรมดี ผู้นั้นก็จะได้รับความคุ้มครองจากท่านเช่นกัน

และแล้วคุณเบาหวิวคนสวย ก็นำเรื่องของท่าน รวมถึงคาถาบูชาพระองค์ มาฝากทุกๆคน

ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ไม่ใช่ความบังเอิญ (จริงๆ)

อนุโมทนาค่ะคุณแมว....

อ.อุบล บ้านสวนพีระมิด

 ขอให้ท่านผู้อ่านทั้งหลาย(รวมทั้งคุณชนิดา)

ที่ทราบประวัติท่าน(พ่อ)ท้าวเวสสุวรรณ

นำมาเขียนในกระทู้นี้

เพื่อสร้าง

ธรรมทานใหญ่...ด้วยค่ะ

อ.อุบล รับรองว่า

ชีวิตท่าน

จะมีแต่ สุข สมหวัง ร่ำรวย

หายป่าย หายทุกข์

หายจน...ค่ะ

อ.อุบล

ขอบอกว่า

ท่านพ่อ ท้าวเวสสุวรรณ

หล่อมาก

 ยิ่งเวลาแต่งชุดทรงเต็มยศ ชั้นพรหม

ไปกับหลวงพ่อฤาษีลิงดำนะ

โอ้...โฮ...

งดงาม...มาก... อึ้งค่ะ

ท่านบอก

 เอ็งอย่าขี้โม้ มีใครเคยเห็นข้าบ้าง

มีเจ้าค่ะ

 คนได้มโนมยิทธิ

ถ้างั้นใครเคยเห็นท่านพ่อบ้าง

หล่อจริงอย่างที่

อ.อุบล (โม้)

บอกหรือเปล่า...ช่วยยืนยันด้วยค่ะ

เดี๋ยวจะไม่เป็น วิทยาศาตร์อีก

 เบื่อจริงๆ

พวกความรู้ท่วมหัว

 เอาตัวไม่รอด

เนี่ย

(ยังไงทุกคนต้องได้เห็นท่านแน่...จำไว้นะ...แล้วจะคิดถึง อ.อุบล...วันสุดท้ายของชีวิต)

  ขออนุโมทนากับคุณแมวด้วยค่ะ 

เห็นด้วยกับคุณชนิดานะค่ะ  ดิฉันคิดว่า  ตอนนี้  เบื้องบน  ท่านใช้ตะแกรงร่อน  คัดแยกคน  แล้วนะคะ

อาจารย์ขา  ขอเห็นท่านก่อน  วันสุดท้ายของชีวิตได้ไหมค่ะ 

อยากชื่นชมบารมีท่าน  และเก็บไว้ในความทรงจำ  ตลอดไปค่ะ

 ท้าวเวสสุวรรณคือใคร

ท่านท้าวเวสสุวัณ เป็นท่านท้าวมหาราชคุมด้านทิศเหนือ และเป็นประธานของท้าวมหาราชทั้ง ๔ บนสวรรค์ชั้นจาตุมหาราช ในเมืองมนุษย์มักจะทำสัญลักษณ์เป็นรูปยักษ์ จะเห็นได้ตามวัด ตามถํ้าจะมีรูปปั้นยักษ์อยู่ทางด้านหน้าทางเข้า

ก่อนที่ท่านจะมาเป็นท่านท้าวมหาราชเขตจาตุมหาราช ถอยหลังไป ๑ ชาติ ในตอนต้นเลยทีเดียวที่ยังไม่มีพระพุทธศาสนา มีแต่ศาสนาพราหมณ์ ท่านมีนามว่า “กุเวรพราหมณ์”เป็นชื่อเดิม ต่อมาท่านเป็นกษัตริย์ครองกรุงราชคฤห์มหานครทรงพระนามว่า “พระเจ้าพิมพิสารบรมกษัตริย์”ท่านเกิดรุ่นราวคราวเดียวกับเจ้าชายสิทธัตถะราชกุมารครองกรุงกบิลพัสดุ์ ซึ่งต่อมาทรงออกผนวชบรรลุอภิเษกสัมมาสัมโพธิญาณตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าทรง พระนามว่า “สมเด็จพระสมณโคดม”ท่านมีพระสหายอีก ๒ องค์คือ พระเจ้าปเสนทิโกศลครองกรุงสาวัตถีกับท่านพันธุรเสนารวมเป็น ๔ องค์ เป็นเพื่อนรักกันมาก ต่างคนต่างเป็นลูกกษัตริย์ สมัยนั้นไปเรียนหนังสือที่เมืองตักศิลาด้วยกัน

ต่อมาเจ้าชายสิทธัตถะราชกุมารทรงออกมหาภิเนษกรมณ์ พระเจ้าพิมพิสารทรงคิดว่ามีเรื่องราวกับใคร จึงนิมนต์ให้เข้าประทับในเมือง จะมอบอำนาจให้ครึ่งหนึ่งและสมบัติให้ครึ่งหนึ่ง ให้เป็นมหาอุปราช พระพุทธเจ้าทรงบอกว่า“ไม่ได้หนีใคร ทรงเบื่อความเกิด แก่ เจ็บ ตาย ต้องการแสวงหาโมกขธรรม คือธรรมอันเป็นเครื่องหลุดพ้นจากความตาย และต้องการเอาธรรมนั้นมา สอนคนอื่น พระเจ้าพิมพิสารจึงบอกว่า “ถ้าพระองค์ทรงบรรลุเมื่อไร ขอมาโปรดท่านก่อน”

พระพุทธเจ้าก็ทรงรับ เมื่อองค์สมเด็จพระทรงสวัสดิโสภาคย์บรรลุอภิเษกสัมมาสัมโพธิญาณแล้วก็ทรงสอนคนมาตามทาง จนกระทั่งถึงกรุงราชคฤห์มหานคร พบพระเจ้าพิมพิสารพร้อมด้วยบริวาร ก็ทรงเทศน์ พอเทศน์จบปรากฏว่า พระเจ้าพิมพิสารเป็นพระโสดาบันพร้อมกับคนจำนวนมาก หลังจากนั้นก็ได้อาราธนาพระพุทธเจ้าเข้าประทับในพระเวฬุวันมหาวิหาร

อานิสงส์ของการถวายทาน

ขณะที่พระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ ที่นั้น พระเจ้าพิมพิสารไปเฝ้าทุกวัน ได้ถวายทานทุกวัน ฟังเทศน์ทุกวัน จึงมีอานิสงส์ดังนี้คือ 

การถวายทาน เป็นปัจจัยให้ได้ทิพยสมบัติ

การถวายพระเวฬุวันมหาวิหาร เป็นเหตุให้ได้วิมานสวยงาม

กำลังความเป็นพระโสดาบันและทรงฌานสมาบัติด้วย เป็นเหตุให้มีกำลัง เมื่อไปเป็นเทวดาก็ทรงอำนาจมาก

เวลาที่ท่านจะตาย ท่านถูกลูกชายคือ พระเจ้าอชาตศัตรู ทรมาน คือพระเจ้าอชาตศัตรูเป็นกบฏทรยศต่อพ่อ แย่งราชสมบัติแล้วก็ทรมานพ่อ โดยจับขังคุก ต่อมาให้อดข้าว เมื่อท่านยังเดินจงกรมได้ ท่านอยู่ด้วยธรรมปีติแม้จะอดข้าวก็ไม่ตายผิวพรรณยังผ่องใส ในที่สุดเขาก็เฉือนเท้าไม่ให้เดิน ท่านก็มีความเจ็บปวดมาก แต่จิตใจก็นึกถึงองค์สมเด็จพระจอมไตร ท่านก็มีจิตใจชุ่มชื่น ปวดน่ะปวด แต่ท่านก็ยอมรับนับถือกฎของธรรมดาว่า คนเราที่เกิดมาทุกคน แม้ฐานะจะต่างกัน แต่สภาพจริงๆ มันเหมือนกันคือ มีความเกิดขึ้นในเบื้องต้นเหมือนกันหมดทุกคน และก็เดินเข้าไปหาความแก่ มีทุกขเวทนา มีการทรมานจากร่างกาย และในที่สุดก็เป็นคนตาย ไม่ว่าจะเป็นกษัตริย์ จะเป็นเศรษฐี คหบดี หรือคนยากจนก็ตาม มีสภาพเหมือนกันไม่มีอะไรแตกต่างกัน

พระเจ้าพิมพิสารบรมกษัตริย์ท่านเป็นพระโสดาบันขณะที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ เวลาตายท่านออกด้วยกำลังของฌาน ๔ จะต้องไปเกิดเป็นพรหม แต่พอจิตแยกออกจากกายแล้ว ท่านมีความรู้สึกด้วยอำนาจกำลังจิตที่เป็นทิพย์ว่า ก่อนที่ท่านจะมาเกิดเป็นพระเจ้าพิมพิสารท่านเคยเป็นเทวดาชั้นจาตุมหาราชมาก่อน ท่านก็เลยไม่ไปอยู่พรหม มาอยู่ชั้นจาตุมหาราชที่เดิม เมื่อท่านเป็นเทวดาแล้ว ท่านก็ฝึกฝนจนเป็นพระอนาคามี และท่านไม่กลับมาเกิดอีกแล้ว

ที่มา : http://board.palungjit.com/f23/ท้าวเวสสุวรรณคือใคร-83318.html

ขอบคุณ และ ขออนุโมทนากับคุณสิทธิ์

ที่นำประวัติมาเผยของท่านมาเผยแผ่ให้ได้ทราบกันคะ.. สาธุ

ประวัติท้าวเวสสุวรรณ

ท้าวเวสสุวรรณ หรือ ท่านท้าวกุเวร นั้น ส่วนมากเราจะพบเห็นในรูปลักษณ์ของยักษ์ ยืนถือกระบองยาว หรือ คทา (ไม้เท้าเป็นรูปกระบอง) กันซะส่วนใหญ่ แต่แท้ที่จริงแล้ว ยังมีรูปเคารพของท่านในรูปของชายนั่งในท่า มหาราชลีลา มีลักษณะอันโดดเด่นคือ พระอุระพลุ้ย อีกด้วย กล่าวกันว่า ผู้มีอาชีพสัปเหร่อ หรือ มีอาชีพประหารชีวิตนักโทษ มักพกพารูปท้าวเวสสุวรรณ สำหรับคล้องคอเพื่อเป็นเครื่องรางของขลัง ป้องกันภัย จากวิญญาณร้าย ที่จะเข้ามา เบียดเบียน ในภายหลัง ภาพลักษณ์ของท้าวกุเวร ที่ปรากฎในรูปของชายพุงพลุ้ย เป็นที่เคารพนับถือ ในความเชื่อว่า เป็นเทพแห่งความร่ำรวย แต่ท้าวกุเวรในรูปของท้าวเวสสุวรรณ ซึ่งมาในรูปของยักษ์ เป็นที่เคารพ นับถือว่า เป็นเครื่องราง ของขลัง ป้องกัน ภูติผีปีศาจ “สารานุกรมไทย” ฉบับ ราชบัณฑิตยสถาน เล่มที่ 3 หน้า 1439 กล่าวถึง ท้าวกุเวร หรือ ท้าวเวสสุวรรณ ไว้ว่า กุเวร-ท้าว พระยายักษ์ผู้เป็นเจ้าแห่งขุมทรัพย์ มียักษ์ และคุยหกะ (ยักษ์ผู้เฝ้าขุมทรัพย์) เป็นบริวาร ท้าวกุเวรนั้น บางทีก็เรียกว่า ท้าวไวศรวัน (เวสสุวรรณ) ภาษาทมิฬ เรียก กุเวร ว่า กุเปรัน ซึ่งมีเรื่องอยู่ในรามเกียรติ์ว่า เป็นพี่ต่างมารดาของ ทศกัณฐ์ และทศกัณฐ์ไปแย่งบุษบก ของท้าวกุเวรไป ท้าวกุเวรมีรูปร่างพิการ ผิวขาว มีฟัน 8 ซี่ และมีขาสามขา (ภาพท้าวเวสสุวรรณจึงมักเขียนท่ายืนแยงแย ถือไม้กระบองยาว อยู่หว่างขา) เมืองท้าวกุเวร ชื่อ อลกาอยู่ บนเขาหิมาลัย มีสวนอุทยานอยู่ไหล่เขาแห่งหนึ่ง ของเขาพระสุเมรุ ชื่อว่า สวนไจตรต หรือ มนทร มีพวกกินนร และคนธรรพ์เป็นผู้รับใช้ ท้าวกุเวรเป็นโลกบาล ประจำทิศเหนือ จีน เรียกว่า โต้เหวน หรือ โต้บุ๋น ญี่ปุ่น เรียก พสมอน ท้าวกุเวรนี้ สถิตอยู่ยอดเขายุคนธรอีสานราชธานี มีสระโกธาณีใหญ่ 1 สระ ชื่อ ธรณี กว้าง 50 โยชน์ ในน้ำ ดารดาษไปด้วยประทุมชาติ และคลาคล่ำไปด้วย หมู่สัตว์น้ำต่างพรรณ ขอบสระมีมณฑป ชื่อ ภคลวดี กว้างใหญ่ 12 โยชน์ สำหรับเป็นที่พักผ่อนหย่อนใจ ปกคลุมด้วยเครือเถาภควดีลดาวัลย์ ซึ่งมีดอกออกสะพรั่งห้อยย้อยเป็นพวงพู ณ สถานที่นี้ เป็นสโมสรสถาน ของเหล่ายักษ์บริวาร และยังมีนครสำหรับเป็นที่แปรเทพยสถานอีก 10 แห่ง ท้าวกุเวรมียักษ์ เป็นเสนาบดี 32 ตน ยักษ์รักษาพระนคร 12 ตน ยักษ์เฝ้าประตูนิเวศ 12 ตน ยักษ์ที่เป็นทาส 9 ตน นอกจากนี้ยังมีกล่าวว่า ท้าวเวสสุวรรณยังมีกายสีเขียว สัณฐานสูง 2 คาวุต ประมาณ 200 เส้น มีอาวุธเป็นกระบอง มีพาหนะ ช้าง ม้า รถ บางทีปราสาท อาภรณ์มงกุฎประดับรูปนาค ดำรงอิสริยศเป็นเจ้าแห่งยักษ์ มีบริวารแสนโกฏิ ถือโล่แก้ว ประพาฬ หอกทอง       ลัทธิความเชื่อของพราหมณ์ กล่าวถึงประวัติของท้าวเวสสุวรรณไว้ว่า ทรง เป็นโอรสของ พระวิศรวิสุมนี กับ นางอิทาวิทา แต่ในมหาภารตะว่า เป็นโอรสของพระปุลัสต์ ซึ่งเป็นบิดาของ พระวิศรวัส กล่าวว่า ด้วยเหตุที่ท้าวกุเวร ใฝ่ใจกับท้าวมหาพรหม เป็นเหตุทำให้บิดาโกรธ จึงแบ่งภาคเป็น พระวิศวรัส หรือ มีนามหนึ่งว่า เปาลัสตยัม ซึ่งรามเกียรติ์ไทยเรียกว่า ลัสเตียน ท้าวลัสเตียน หรือ พระวิศวรัสซึ่งเป็นภาคหนึ่งของ พระวิศรวิสุมนี นั้น ได้นางนิกษา บุตรีท้าวสุมาลีรักษา เป็นชายา มีโอรสด้วยกันคือ ทศกัณฐ์ กุมภกรรณ พิเภก และ นางสำมะนักขา ดังนั้น ท้าวกุเวร จึงเป็นพี่ชายต่างมารดา และร่วมบิดาเดียวกับทศกัณฐ์ เหตุที่ท้าวกุเวรผิดใจกับผู้เป็นพ่อ เพราะไปฝักใฝ่กับท่านท้าวมหาพรหม ซึ่งเป็นเทวดา ทำให้ผู้เป็นพ่อ คือ พระวิศรวิสุมนีโกรธ เพราะถือทิฐิว่า ตนเป็นยักษ์ ที่เป็นเทวดาต่ำศักดิ์กว่า ไม่ควรไปยุ่งกับเทวดา ที่บนสวรรค์ชั้นสูงกว่า เห็นคนอื่นดีกว่าพ่อของตน ก็เลยแบ่งภาคออกไปมีเมียใหม่ ลูกใหม่ ซะเลย ที่ท้าวกุเวร มีใจฝักใฝ่กับท่านท้าวมหาพรหมนั้น เป็นเพราะท้าวกุเวรนั้น ต้องการบำเพ็ญตบะบารมี หรือ สร้างสมความดี ด้วยการเข้าฌาน และบำเพ็ญทุกรกิริยา นานนับพันปี จนท่านท้าวมหาพรหมโปรดปราน ประทานบุษบกให้ อันบุษบกนี้ หากใครได้ขึ้นไปแล้ว สามารถล่องลอยไปไหนมาไหนได้ตามต้องการ เดิมทีนั้น ท้าวกุเวรครองกรุงลงกา ซึ่งมีพระวิศกรรม เป็นผู้สร้างให้ แต่นางนิกษา ได้ยุยงให้ทศกัณฐ์ ชิงกรุงลงกา มาจากท้าวกุเวร ทั้งยังชิงเอาบุษบกอันพระพรหมได้ประทานแก่ท้าวกุเวรมาด้วย ดังที่ได้บอกเอาไว้แล้วว่า บุษบกนี้ สามารถลอยไปไหนมาไหนได้ดังใจนึก แต่มีข้อห้ามมิให้หญิงที่ถูกสมพาส (แปลว่า การอยู่ร่วม การร่วมประเวณี) จากชาย 3 คน นั่ง ซึ่งต่อมานางมณโฑ ได้นั่งบุษบก จึงไม่สามารถ ที่จะลอยไปไหนมาไหน ได้อีกเลย สำหรับ นางมณโฑ ที่แต่เดิมเป็นนางฟ้า ที่พระอิศวรประทานให้กับทศกัณฐ์ ต้องกลายมาเป็นหญิงสามผัว ด้วยเหตุที่ว่า เมื่อทศกัณฐ์ได้รับตัวนางมณโฑจากพระอิศวรมาแล้ว ก็อุ้มพานางเหาะกลับมายังกรุงลงกา ขณะที่เหาะข้าม มาระหว่างทาง ได้เหาะข้ามเมืองขีดขิน ซึ่งมี “พาลี” เป็นเจ้าเมือง พาลีโกรธ ที่ทศกัณฐ์บังอาจ อุ้มหญิงสาว เหาะข้ามหัว โดยไม่เกรงใจ จึงเหาะขึ้นไปรบกับทศกัณฐ์ ทศกัณฐ์สู้ไม่ได้ เพราะพาลีได้รับพร จากพระอิศวรว่า หากรบด้วยผู้ใด ศัตรูผู้นั้นจะมีกำลังลดลงครึ่งหนึ่ง หรือมีความสามารถลดน้อยกว่าเดิมครึ่งหนึ่ง เมื่อทศกัณฐ์ เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ จึงถูกพาลีแย่งชิงเอานางมณโฑไปเป็นมเหสี ต่อมา เมื่อพาลีคืนนางมณโฑ ให้กับทศกัณฐ์แล้ว เมื่อตอนที่หุงน้ำทิพย์ “หนุมาน” ได้เข้าไปทำลายพิธี โดยปลอมตัวเป็นทศกัณฐ์ แล้วร่วมสังวาส กับนางมณโฑ นางมณโฑ จึงเป็นหญิงที่ผ่านการสมพาสชายมาถึง 3 คน คือ พาลี ทศกัณฐ์ และ หนุมาน เมื่อทศกัณฐ์ ให้นางมณโฑ ขึ้นนั่งบุษบกนี้ทีหลัง บุษบกก็เกิดการขัดข้องทางเทคนิค ไม่ลอยไปไหนมาไหน ตามต้องการ เหมือนเก่า ครั้นเมื่อท้าวกุเวรต้องเสียกรุงลงกาไปแล้ว ท้าวมหาพรหมท่านก็สร้างนครให้ใหม่ ชื่อ “อลกา” หรือ “ประภา” อันตั้งอยู่ที่เขาหิมาลัย มีสวนชื่อ “เจตรรถ” อยู่บนเขามันทรคีรี อันเป็นกิ่งแห่งเขาพระสุเมรุ บ้างก็ว่า ท้าวกุเวร อยู่ที่เขาไกรลาส ซึ่งพระวิษณุกรรมเป็นผู้สร้างให้     ความเชื่อตามพระพุทธศาสนา ในพระสูตรที่ชื่อว่า “อาฏานาฏิยะ” กล่าวว่า ท้าวกุเวร ตั้งเมืองอยู่ในอากาศ ข้างทิศที่อุตรกุรุทวีป (เหนือ) และ เขาพระสุเมรุ ยอดสุทัศน์ (ที่เป็นผาทอง) ตั้งอยู่ มีราชธานี 2 ชื่อ คือ อาลกมันทา และ วิสาณา มีนครอีก 8 นคร ท้าวกุเวร หรือ ท้าวเวสสุวรรณนั้น ยังมีชื่ออีกหลายชื่อ เช่น ธนบดี หมายถึง ผู้เป็นใหญ่ในทรัพย์ ธเนศวร หมายถึง ผู้เป็นเจ้าแห่งทรัพย์ อิจฉาวสุ หมายถึง มั่งมีได้ตามใจ ยักษ์ราชหมายถึง เจ้าแห่งยักษ์ มยุราช หมายถึง เป็นเจ้าแห่ง กินนร รากษเสนทร์ หมายถึง ผู้เป็นใหญ่ในพวกรากษส ส่วนในเรื่องรามเกียรติ์ เรียกท้าวเวสสุวรรณว่า ท้าวกุเรปัน ในทางพระพุทธศาสนา ได้กล่าวถึงอดีตชาติของท้าวกุเวร เอาไว้ใน พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค เล่ม 3 ภาค 2 - หน้าที่ 151 ว่า ในสมัยที่โลกยังว่าง จากพระพุทธศาสนา ไม่มี พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เสด็จอุบัตินั้น มีพราหมณ์ ผู้หนึ่ง นามว่า กุเวร เป็นคนใจดีมีเมตตากรุณา ประกอบสัมมาชีพ ด้วยการทำไร่อ้อย นำต้นอ้อย ตัดใส่ลงไปในหีบยนต์ แล้วบีบน้ำอ้อยขายเลี้ยงชีวิตตน และบุตรภรรยา ต่อมากิจการ เจริญขึ้น จนเป็นเจ้าของ หีบยนต์สำหรับบีบน้ำอ้อยถึง 7 เครื่อง จึงสร้างที่พักสำหรับ คนเดินทาง และบริจาคน้ำอ้อย จากหีบยนต์เครื่องหนึ่ง ซึ่งมีปริมาณน้ำอ้อยมากกว่าหีบยนต์เครื่องอื่น ๆ ให้เป็นทาน แก่คนเดินผ่านไปมา จนตลอดอายุขัย ด้วยอำนาจ แห่งบุญกุศลที่บริจาคน้ำอ้อยให้เป็นทานนั้น ทำให้กุเวรได้ไปอุบัติเป็นเทพบุตร บนสวรรค์ชั้น จาตุมหาราชิกา มีนามว่า"กุเวรเทพบุตร" ต่อมากุเวรเทพบุตร ได้เทวาภิเษกเป็นผู้ปกครองดูแล พระนครด้านทิศเหนือ จึงได้มีพระนามว่า "ท้าวเวสสุวรรณ" ตามหลักฐานในคัมภีร์ทางพุทธศาสนา ยืนยันว่า "ท้าวกุเวร" หรือ "ท้าวเวสสุวรรณ" เทวราชพระองค์นี้ ได้สำเร็จเป็น พระอริยบุคคลชั้นโสดาบันเมื่อครั้ง "จุลสุภัททะ ปริพาชก" เกิดความสงสัยในความเป็นมาแห่ง องค์สมเด็จ พระพุทธเจ้า ท่าน "ท้าวเวสสุวรรณ" องค์นี้แหละ ที่ได้เสด็จไปร่วมต้อนรับด้วย และ ยังเป็นประจักษ์พยาน เรื่องพระมหาโมคคัลลานะ ใช้เท้าจิกพื้นไพชยนตวิมาน ของพระอินทร์จนเกิดการ สั่นสะเทือนไป ทั้งดาวดึงส์ เทวโลก อันเป็นการเตือนสติสักกะเทวราชอีกด้วย และก็เชื่อกันตาม ฎีกามาลัยเทวสูตร พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม 1 ภาค 2 - หน้าที่ 435 ว่า "คทาวุธ" ของ "ท้าวเวสสุวรรณ" นั้น เป็นยอดศัสตราวุธ มีอานุภาพสามารถทำลายโลกใบนี้ให้เป็น จุณวิจุณภายในพริบตา จะเห็นได้ว่า ท้าวกุเวร หรือ ท้าวเวสสุวรรณนั้น ท่านเป็นเทพที่สำคัญยิ่งใหญ่พระองค์หนึ่ง ที่พิทักษ์รักษา พระพุทธศาสนา ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่า ท่านท้าวสักกะเทวราช หรือ พระอินทร์เลยทีเดียว ตามวัดวาอารามต่าง ๆ จะมีรูปปั้นยักษ์ 1 ตน บ้าง 2 ตนบ้าง ยืนถือกระบองค้ำพื้น ส่วนมากจะมี 2 ตน เฝ้าอยู่หน้า ประตูโบสถ์ หรือ วิหารที่เก็บของมีค่า มีพระพุทธรูป และโบราณสมบัติล้ำค่าของทางวัดบรรจุอยู่ ด้านละ 1 ตน หรือไม่ก็บริเวณลานวัด หรือที่ที่มีคนผ่านไปมาแล้วเห็นโดยง่าย บ้างก็สร้างเอาไว้ในวิหาร หรือ ศาลาโดยเฉพาะก็มี ซึ่งยักษ์เหล่านั้น ถ้าเป็น ตนเดียว ก็จะหมายถึง รูปเคารพของท้าวเวสสุวรรณ แต่ถ้าเป็น 2 ตนก็จะเป็นบริวารของท่านท้าวเวสสุวรรณ คอยทำหน้าที่ ปกปักรักษา ดูแลบริเวณวัด ท้าวเวสสุวรรณ เป็นอธิบดีแห่งอสูรย์หรือยักษ์ หรือเป็นเจ้าแห่งผี เป็นหนึ่งในบรรดาท้าวจตุโลกบาลทั้งสี่ ผู้คุ้มครองและดูแลโลกมนุษย์ สถิตอยู่บนสวรรค์ชั้นจาตุ ทรงอิทธิฤทธิ์อานุภาพมากประทับ ณ โลกบาลทิศเหนือมียักษ์เป็นบริวาร คนไทยโบราณนิยมนำผ้ายันต์รูปยักษ์ผูกไว้ที่หัวเตียงเด็ก เพื่อป้องกันวิญญาณชั่วร้ายไม่ให้มารังควาญแก่เด็กว ท้าวกุเวรองค์นี้มีกล่าวถึงในอาฏานาฏิยปริตว่านำเทวดาในสวรรค์ชั้นจตุมหา ราชิกา มาเฝ้าพระพุทธเจ้าและได้ถวายสัตย์ที่จะดูแลพระพุทธเจ้าและเหล่าสาวก ไม่ให้ยักษ์หรือบริวารอื่นๆ ของท้าวจตุโลกบาลไปรังควาญ ท้าวเวสสุวรรณ เป็นหนึ่งในบรรดาท้าวจตุโลกบาลทั้งสี่ ผู้คุ้มครองและดูแลโลกมนุษย์สถิตอยู่บนสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา ซึ่งมีท้าวมหาราชทั้งสี่ปกครอง คือ ท้าวธตรัฏฐะ ท้าววิรุฬหกะ ท้าววิรูปักชะ และท้าวเวสสุวรรณ (ท้าวกุเวร) ประจำทิศต่างๆ ทั้งสี่ทิศโดยเฉพาะท้าวเวสสุวรรณ (ท้าวกุเวร) เป็นใหญ่ปกครองบริวารทางทิศเหนือ ว่ากันว่าอาณาเขตที่ท้าวเธอดูแลปกครองรับผิดชอบมีอาณาเขตใหญ่โตมหาศาล กว้างขวาง และเป็นใหญ่ (หัวหน้าท้าวจตุโลกบาลทั้ง 4 ) กว่าท้าวมหาราชองค์อื่น ท้าวเวสสุวรรณ เป็น เทพแห่งขุมทรัพย์ เป็น มหาเทพแห่งความร่ำรวย มั่งคั่ง รักษาสมบัติของเทวโลก ทั้งเป็นเจ้านายปกครองดูแลพวกยักษ์ ภูตผีปีศาจทั้งปวง (ในคัมภีร์เทวภูมิ กล่าวไว้ว่า ท้าวเวสสุวรรณได้บำเพ็ญบารมี มาหลายพันปี รับพรจาก พระอิศวร พระพรหม ให้เป็นเทพแห่งความร่ำรวย ) นอกจากนี้หน้าที่ของท้าวเวสสุวรรณมีมากมาย เช่น การดูแลปกป้องคุ้มครองพระพุทธศาสนา, ปกป้องคุ้มครองแก่ผู้นั่งสมาธิปฏิบัติพระกรรมฐาน เป็นต้น ในคัมภีร์โบราณ ได้กล่าวไว้ว่าผู้ใดหวัง ความเจริญในลาภยศ ทรัพย์สินเงินทอง อำนาจวาสนา ให้บูชารูป ท้าวเวสสุวรรณ หรือท้าวกุเวร ท้าวเวสสุวรรณ มีทั้งหมด 4 ภาค - ท้าวเวสสุวรรณพรหมาสูติเทพ ชั้นพรหม มีรูปกายสีทอง ภูษาสีทอง - ท้าวเวสสุวรรณเทพบุตรสูติเทพ ชั้นดาวดึงค์ มีรูปกายสีทอง ภูษาสีแดง - ท้าวเวสสุวรรณ จาตุมมหาราช มีรูปกายสีเขียวหรือดำ ภูษาสีเขียว - ท้าวเวสสุวรรณ ชั้นมนุษย์ มาในรูปแบบมนุษย์   คาถาบูชาท้าวเวสสุวรรณ จุดธูป 9 ดอก ดอกกุหลาบแดง 9 ดอก ตั้ง นะโม 3 จบ ระลึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ บิดา มารดา ครูบาอาจารย์ ปุตตะ กาโม ละเภปุตตัง ธะนะกาโมละเภธะนัง อัตถิกาเย กายะญายะ เทวานัง ปิยะตังสุตตะวา อิติปิโส ภะคะวา ยมมะราชาโน ท้าวเวสสุวรรณโณ มรณังสุขัง อะหังสุคะโต นะโมพุทธายะ ท้าวเวสสุวรรณโณ จตุมหาราชาชิกา ยักขะพันตา ภัทภูริโต เวสสะ พุสะ พุทธัง อรหัง พุทโธ ท้าวเวสสุวรรณโณ นะโม พุทธายะ โก้ แม่กลอง ผู้ค้นคว้าและเรียบเรียง

ขออนุโมทนาบุญกับ

คุณพรรณี

คุณสิทธิ์

คุณเบาหวิว  มากค่ะ

ที่สร้างธรรมทานประวัติ

เสด็จพ่อ ท่านท้าว เวสสุวรรณ

ขอให้บุญส่งผล

สุข สมหวัง ร่ำรวย

ขออนุโมทนาบุญกับ

คุณพรรณี

คุณสิทธิ์

คุณเบาหวิว  มากค่ะ

ที่สร้างธรรมทานประวัติ

เสด็จพ่อ ท่านท้าว เวสสุวรรณ

ขอให้บุญส่งผล

สุข สมหวัง ร่ำรวย

อ.อุบล

ขอบอกว่า

ท่านพ่อ ท้าวเวสสุวรรณ

หล่อมาก

 ยิ่งเวลาแต่งชุดทรงเต็มยศ ชั้นพรหม

ไปกับหลวงพ่อฤาษีลิงดำนะ

โอ้...โฮ...

งดงาม...มาก... อึ้งค่ะ

อาจารย์อุบลมา "จุดประกาย" อีกแล้ว

อาจารย์ขา... ไม่ทราบว่ารูปนี้ใกล้เคียงหรือไม่...

ขอบคุณภาพจาก

http://board.palungjit.com/f16/%E0%B8%9D%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B9%87%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B9%80%E0%B8%A7%E0%B8%AA%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%93-119248.html

ต่อเนื่องจาก ค.ห.ที่ 15

ขออนุญาตอธิบายเพิ่มเติมว่า ชนิดาพยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับท่านท้าวเวสสุวรรณจากหลายๆแหล่งข้อมูล แล้วก็นำข้อมูลมานำเสนอรวมๆกัน ใช้เวลาเกือบ 3 ชม. แต่พอโพสต์กลับโพสต์ไม่ได้ ข้อมูลไม่ขึ้นซะดื้อๆ เราก็คิดว่าสงสัยข้อมูลบางส่วนไม่ถูกต้องกระมัง ก็เลยลองอีกครั้ง พยายามรวบรวมใหม่ คล้ายๆเดิม เพราะตอนแรกก่อนโพสต์ไม่ได้ก็อปไว้... ครั้งที่สองรอบคอบก็อปไฟล์ไว้... แต่ก็โพสต์ไม่ได้อยู่ดี..... แล้วก็ยังพยายามที่จะโพสต์อีกนะคะ แต่ก็ไม่สมบูรณ์อยู่ดี

เฮ้อ...คราวนี้ ก็เลยชัวร์ว่าข้อมูลไม่ถูกต้องแน่ๆ เพราะตอนอ่านก็รู้สึกเอะๆใจเหมือนกัน เรื่องเกี่ยวกับชั้นภพภูมิของพระองค์  แต่บังเอิญชอบที่ผู้เขียนอธิบายถึงแคแรคเตอร์ของพระองค์ได้น่าสนใจ...เท่านั้นเอง

สุดท้ายก็เลยลองโพสต์เฉพาะรูปของท่านข้างบน ปรากฏว่า "ผ่านฉลุย"

ขออนุูโมทนากับทุกๆท่านที่นำข้อมูลของท่านท้าวเวสสุวรรณมารวบรวมไว้ในกระทู้นี้อีกครั้งนะคะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่าน  ที่ได้นำความรู้มาฝาก  และดิฉันก็ได้พบท่าน  ก่อนวันสุดท้ายของชีวิตแล้ว

ขอขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุก ๆ พระองค์

รูปนี้ท่านบอกพอได้ค่ะ

แต่องค์จริงท่านงาม(หล่อ)กว่านี้มาก

ชุดเป็น ประกายแก้ว แกมทอง เลื่อม พราย ระยับ ค่ะ

และทั้งงามสง่า น่าเกรงขาม น่าเคารพบูชาค่ะ

เกินคำบรรยายค่ะคุณชนิดา

แล้วที่คุณชนิดพยามส่ง แต่ไม่สำเร็จ ขอได้ทราบเถอะว่า

 คุณชนิดา ได้พบท่าน องค์จริง ของจริงแล้ว

และถ้าเราทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ท่านจะเมตตาเตือน

 อ.อุบล เจอเตือนทุกวันค่ะ

ท้อปด้วยค่ะ

วันหลังลองให้เขาเล่านะ เอาแค่ตอนเขาเขียนในกระทู้

เรื่องที่นวดให้แม่

ตอน ท้อป ลงชื่อ อ.บอกเขาแล้ว ว่า ท้อป ท่านบอกว่า

ไม่ให้เขียนแบบนี้ เดี๋ยวคอยดูส่งไม่ได้

แล้วก็ส่งไม่ได้จริงๆ ต้องแก้

ตามที่ท่านบอก

จึงส่งได้

ทุกข้อความในเวปนี้ถ้า ท่านไม่เห็นสมควร

อ.อุบล ก็จะส่งไม่ได้เหมือนกันค่ะ

ถ้าเตือน 2 ครั้ง แล้วยังทำ

ท่านจะปล่อย แต่

ถูกลงโทษค่ะ

อ.อุบล เจอทุกรายการ

 กระทั่งเสื้อผ้า การแต่งตัวค่ะ

ถ้าไม่ให้ใส่ชุดไหน  จะหาไม่เจอ  ถ้าดื้อ ไม่ทำตาม

เจ็บค่ะ

ลูกน่ะ...โดนหนักกว่า...คนอื่นค่ะ

แล้วคุณชนิด

เป็นอะไร....กับท่านน้อ....???

เห็นหายไปนึกว่า เห็น อ.อุบล โม้ เพ้อเจ้อ ไร้สาระ ก็เลยตีตัวออกห่างไปซะแล้ว

นึกว่ากลัวโดนข้อหางมงาย อ.อุบล ก็เลยไม่เล่าต่อ

คุณแมว คุณแหวน.......ฯลฯ....

ก็หายไปด้วย

นี่แหละ....ที่ อ.อุบล ไม่อยากบอก ไม่อยากเล่า

เป็นเพียงภาพวาด....ก็

ทั้งงามสง่า น่าเกรงขาม น่าเคารพบูชา

เกินคำบรรยาย

(ยังไงทุกคนต้องได้เห็นท่านแน่...จำไว้นะ...แล้วจะคิดถึง อ.อุบล...วันสุดท้ายของชีวิต)

ลูกขอกราบ..บูชา

ท่านท้าวเวสสุวรรณ...

ด้วยความเคารพบูชา....จากจิต..สำนึก

สักครั้ง....หรือ...หลาย ๆ ครั้ง

ขอให้ได้..เห็นท่าน

ก่อน...วันสุดท้าย..ของชีวิต

นึกว่ากลัวโดนข้อหางมงาย อ.อุบล ก็เลยไม่เล่าต่อ

คุณแมว คุณแหวน.......ฯลฯ....

ก็หายไปด้วย

อาจารย์ขา................

อย่าคิดอะไรเยี่ยงนี้...สิเจ้าคะ

ข้อหา งมงาย..จิ๊บ ๆ

แต่..คิดถึง..บ้านสวนปิรามิด

นี้สิ...ทุกวินาที...เลยค่ะ

นี่แหละ....ที่ อ.อุบล ไม่อยากบอก ไม่อยากเล่า

คำขอขมาลาโทษทั้ง 31 ภูมิของพระอาจารย์จำเนียร   สีลเสฏโฐ วัดถ้ำเสือ อ.เมือง จ.กระบี่

กายกรรม ๓ วจีกรรม ๔ มโนกรรม ๓ กรรมดีอันใด เป็นบุญกุศล ที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้ว ด้วยกาย วาจา ใจ ในอดีตชาติก็ดี ปัจจุบันชาติก็ดี ขอให้ถึง แก่ท่านทั้งหลาย ที่มีภพมีภูมิ มีชาติเป็นแดนเกิด มีชรา มรณะ มีจิต มีชีวิต มีวิญญาณ มีขันธสันดาน มีวิบากแห่งกรรม มีการกระทำ เจ้ากรรมนายเวร เจ้าการบัญชี จตุโลกบาลทั้ง ๔ ยมบาล มนุษย์ ๑ สวรรค์ ๖ พรหม ๒๐ อบายภูมิทั้ง ๔ บัดนี้ข้าพเจ้า ได้สร้างกองการกุศล มีผลทานผลศีล ผลภาวนา ผลแผ่เมตตา ขอให้ถึง แก่ท่านทั้งหลาย ที่ข้าพเจ้า ได้ล่วงเกิน ทำกรรมไว้ ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี เจตนาก็ดี ไม่เจตนาก็ดี รู้ก็ดี ไม่รู้ก็ดี ต่อหน้ากันก็ดี ลับหลังกันก็ดี ขอให้ท่านทั้งหลาย จงอโหสิกรรม ให้แก่ข้าพเจ้า ตั้งแต่บัดนี้ เป็นต้นไป อย่ามีเวรภัย เกิดชาติหนึ่งภพใด ขอให้ได้สร้าง แต่กรรมดี สร้างบารมีของตน ให้พ้นภัยพาล ลุล่วงบ่วงมาร ในอนาคตกาล อันใกล้นี้ ด้วยเทอญ
 

หนึ่งในจตุโลกบาลทั้ง 4 คือท่านท้าวเวสสุวรรณ ค่ะ ลองดูนะค่ะทรายจะขอขมาลาโทษทั้ง 31ภูมิ ทุกครั้งหลังสวดมนต์และนั่งสมาธิเสร็จค่ะหรือไม่ก็จะท่องก่อนนอนหลังแผ่เมตตาเรียบร้อยแล้ว ไม่ทราบว่าจะเป็นประโยชน์บ้างหรือเปล่าแต่ทรายว่าคนเรามักทำผิดโดยไม่รู้ตัว การขอขมาโทษก็ถือว่าเราสำนึกอยู่ตลอดอาจได้รับความเมตตาจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้างนะค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับ...น้องทรายด้วยค่ะ

เพราะพี่เอง...ก็ได้มีผู้มาทัก...

ให้จุดธูป 16 ดอก ไว้บูชา 16 ชั้นฟ้า  15 ชั้นดิน  ( 31 ภูมิ )

ก็พึ่งจะมาเข้าใจ.....ที่บ้านสวนฯ แห่งนี้ค่ะ

      พ่อท้าวเวสุวรรณมหาราช ท่านเป็น 1 ใน 4 มหาราช เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้น

       หลังจากนั้นผ่านไป 1 อาทิตย์  พี่คนที่เจอผีได้มาพบอาจารย์พร้อมกล่าว

      เรื่องที่สอง  มีพี่ผู้หญิงคนหนึ่งเป็นศิษย์มานาน ถูกท่านอาจารย์ทักบอกว่า

                              ด้วยความเคารพอย่างสูงสุด

                                 อั้ง ศิษย์พ่อแก่

ทรายเห็นว่าข้อความเกี่ยวกับประวัติของท่านท้าวเวสสุวรรณมีผู้มีบุญได้นำมาบอกกล่าวเล่าสู่กันฟังเยอะแล้วทรายเลยเอาเรื่องของอานุภาพความศักดิ์สิทธิ์ของท่านมาเล่าสู่กันฟังค่ะและเรื่องนี้ทรายก๊อปฯมาเล่าสู่กันฟังนะค่ะถึงอานุภาพของท่านท้าวเวสสุวรรณค่ะ

อาจารย์ขา หนูไม่ได้หายไปไหนเลยนะคะ

จิตใจคิดถึงอาจารย์อยู่ตลอดเวลา และก็คอยเช็คกระทู้อยู่ตลอด

เพียงแต่คิดว่าอาจารย์อาจจะเหนื่อยจากการงานหลายอย่างจนไม่ได้มาเขียนเล่าต่อ

หรือตัวหนูเองได้ทำอะไรผิดไปรึเปล่า อ.จึงไม่คุยด้วย

อยากอ่านเรื่องทุกอย่างที่อาจารยบอกเล่านะคะ รอด้วยใจจดจ่อตลอดเลยคะ

เวลานอนหลับก็คิดถึงว่าจะอัพเดทไปถึงไหนแล้วน๊ะ

แค่อ.เมตตากล่าวถึงหนูสักครั้งเดียวก็ปลื้มใจไม่หายแล้วคะ

เปิดอ่านข้อความซ้ำไปซ้ำมา มีความสุขที่สุดเลยคะ

คุณชนิดาคะ... รูปท่านท้าวเวสสุวรรณสง่างามมากเลยคะ

อนุโมทนากับคุณชนิดาและทุกท่านนะคะ ที่นำมาให้ชมกัน

ท่านท้าวเวสสุวรรณ อดีต ท่าน คือ

“พระเจ้าพิมพิสารบรมกษัตริย์”

ท่านท้าวเวสสุวัณ เป็นท่านท้าวมหาราชคุมด้านทิศเหนือ และเป็นประธานของท้าวมหาราชทั้ง ๔

บนสวรรค์ชั้นจาตุมหาราช ในเมืองมนุษย์มักจะทำสัญลักษณ์เป็นรูปยักษ์ จะเห็นได้ตามวัด

ตามถํ้าจะมีรูปปั้นยักษ์อยู่ทางด้านหน้าทางเข้า ก่อนที่ท่านจะมาเป็นท่านท้าวมหาราชเขตจาตุมหาราช

ถอยหลังไป ๑ ชาติ ในตอนต้นเลยทีเดียวที่ยังไม่มีพระพุทธศาสนา

มีแต่ศาสนาพราหมณ์ ท่านมีนามว่า “กุเวรพราหมณ์”เป็นชื่อเดิม

ต่อมาท่านเป็นกษัตริย์ครองกรุงราชคฤห์มหานครทรงพระนามว่า

“พระเจ้าพิมพิสารบรมกษัตริย์”

ท่านเกิดรุ่นราวคราวเดียวกับเจ้าชายสิทธัตถะราชกุมารครองกรุงกบิลพัสดุ์

ซึ่งต่อมาทรงออกผนวชบรรลุอภิเษกสัมมาสัมโพธิญาณตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าทรง

พระนามว่า “สมเด็จพระสมณโคดม”

ท่านมีพระสหายอีก ๒ องค์คือ
 
พระเจ้าปเสนทิโกศลครองกรุงสาวัตถี

กับ..ท่านพันธุรเสนารวมเป็น ๔ องค์ เป็นเพื่อนรักกันมาก

ต่างคนต่างเป็นลูกกษัตริย์ สมัยนั้นไปเรียนหนังสือที่เมืองตักศิลาด้วยกัน

ต่อมาเจ้าชายสิทธัตถะราชกุมารทรงออกมหาภิเนษกรมณ์

พระเจ้าพิมพิสารทรงคิดว่ามีเรื่องราวกับใคร จึงนิมนต์ให้เข้าประทับในเมือง

จะมอบอำนาจให้ครึ่งหนึ่งและสมบัติให้ครึ่งหนึ่ง ให้เป็นมหาอุปราช

พระพุทธเจ้าทรงบอกว่า

“ไม่ได้หนีใคร ทรงเบื่อความเกิด แก่ เจ็บ ตาย

ต้องการแสวงหาโมกขธรรม คือธรรมอันเป็นเครื่องหลุดพ้นจากความตาย

และต้องการเอาธรรมนั้นมา สอนคนอื่น”

พระเจ้าพิมพิสารจึงบอกว่า “ถ้าพระองค์ทรงบรรลุเมื่อไร ขอมาโปรดท่านก่อน”

พระพุทธเจ้าก็ทรงรับ เมื่อองค์สมเด็จพระทรงสวัสดิโสภาคย์บรรลุอภิเษกสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว

ก็ทรงสอนคนมาตามทาง จนกระทั่งถึงกรุงราชคฤห์มหานคร

พบพระเจ้าพิมพิสารพร้อมด้วยบริวาร ก็ทรงเทศน์ พอเทศน์จบปรากฏว่า

พระเจ้าพิมพิสารเป็นพระโสดาบันพร้อมกับคนจำนวนมาก

หลังจากนั้นก็ได้อาราธนา..พระพุทธเจ้าเข้าประทับใน...พระเวฬุวันมหาวิหาร

อานิสงส์ของการถวายทาน

ขณะที่พระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ ที่นั้น

พระเจ้าพิมพิสารไปเฝ้าทุกวัน ได้ถวายทานทุกวัน ฟังเทศน์ทุกวัน

จึงมีอานิสงส์ดังนี้คือ

การถวายทาน เป็นปัจจัยให้ได้ทิพยสมบัติ

การถวายพระเวฬุวันมหาวิหาร เป็นเหตุให้ได้วิมานสวยงาม

กำลังความเป็นพระโสดาบันและทรงฌานสมาบัติด้วย

เป็นเหตุให้มีกำลัง

เมื่อไปเป็นเทวดาก็ทรงอำนาจมาก

เวลาที่ท่านจะตาย ท่านถูกลูกชายคือ พระเจ้าอชาตศัตรู

ทรมานคือพระเจ้าอชาตศัตรูเป็นกบฏทรยศต่อพ่อ

แย่งราชสมบัติแล้วก็ทรมานพ่อ โดยจับขังคุก ต่อมาให้อดข้าว

เมื่อท่านยังเดินจงกรมได้ ท่านอยู่ด้วยธรรมปีติ

แม้จะอดข้าวก็ไม่ตายผิวพรรณยังผ่องใส

ในที่สุดเขาก็เฉือนเท้าไม่ให้เดิน ท่านก็มีความเจ็บปวดมาก

แต่จิตใจก็นึกถึงองค์สมเด็จพระจอมไตร

ท่านก็มีจิตใจชุ่มชื่น ปวดน่ะปวด

แต่ท่านก็ยอมรับนับถือกฎของธรรมดาว่า

คนเราที่เกิดมาทุกคน แม้ฐานะจะต่างกัน แต่สภาพจริงๆ มันเหมือนกันคือ

มีความเกิดขึ้นในเบื้องต้นเหมือนกันหมดทุกคน

และก็เดินเข้าไปหาความแก่ มีทุกขเวทนา มีการทรมานจากร่างกาย

และในที่สุดก็เป็นคนตาย

ไม่ว่าจะเป็นกษัตริย์ จะเป็นเศรษฐี คหบดี หรือคนยากจนก็ตาม

มีสภาพเหมือนกันไม่มีอะไรแตกต่างกัน

พระเจ้าพิมพิสารบรมกษัตริย์ท่านเป็นพระโสดาบันขณะที่ท่านยังมีชีวิตอยู่

เวลาตายท่านออกด้วยกำลังของฌาน ๔ จะต้องไปเกิดเป็นพรหม

แต่พอจิตแยกออกจากกายแล้ว ท่านมีความรู้สึกด้วยอำนาจกำลังจิตที่เป็นทิพย์ว่า

ก่อนที่ท่านจะมาเกิดเป็นพระเจ้าพิมพิสารท่านเคยเป็นเทวดาชั้นจาตุมหาราชมาก่อน

ท่านก็เลยไม่ไปอยู่พรหม มาอยู่ชั้นจาตุมหาราชที่เดิม

เมื่อท่านเป็นเทวดาแล้ว ท่านก็ฝึกฝนจนเป็นพระอนาคามี

และท่านไม่กลับมาเกิดอีกแล้ว

สาธุ....

เอาละเรื่องส่วนตัวขอระงับ จะเป็นที่รำคาญของท่านพุทธบริษัท สำหรับวันนี้ก็จะพูดเรื่องเปรต จะนำบรรดาท่านพุทธบริษัทไปชมเปรตสักนิด ชมกันสัก ๒๐ นาทีเศษๆ อย่าชมมากเลยนะ บรรดาท่านพุทธบริษัท ถ้าขืนชมกันมากก็แค่นั้นแหละ คือ เป็นเปรต แล้วอาตมาเองก็ไม่ทราบชัดนัก สภาวะของเปรตเป็นยังไง จะเล่าให้ฟังโดยละเดียดมันไม่ได้ เพราะตำราหาย ได้บอกมาตั้งแต่วันพุธก่อนแล้วนี่ว่า ตำราเปรตเรียงลำดับ ๑๒ จำพวกมันหายไป ก็เลยมาคุยกันอย่างคร่าวๆ ก็แล้วกัน

วันนี้จะเล่าเรื่องราวของเปรตญาติของพระเจ้าพิมพิสาร รู้สึกว่ามีเรื่องราวน่าฟัง ที่ว่าน่าฟังก็เรียกว่ามีต้นเหตุ แล้วก็ไล่เบี้ยจากนรกขึ้นมาจนกระทั่งถึงเป็นเปรต สำหรับเปรตพวกอื่นก็เหมือนกัน ถ้าบรรดาญาติโยมพุทธบริษัทอยากจะทราบก็ถือว่ามีอาการคล้ายคลึงกัน จะเล่าให้ฟังละเอียดนักก็ไม่ได้

ลองมองไปทางด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือของยมโลกียนรก

นั่นเป็นแดนของเปรต ถ้าจะดูสภาพของเปรตแล้วก็จะเห็น เห็นว่าเปรตสะพรั่งไปหมด

มีดินแดนสุดลูกหูลูกตา แต่ทว่า จะอธิบายให้ฟังได้ยังไง

ทั้งนี้เพราะว่าไม่เข้าใจเรื่องราวของเปรต

เอากันยังงี้ดีกว่า มาคุยกันถึง

เรื่องเปรตญาติของพระเจ้าพิมพิสาร

เพราะมีลำดับดีที่พระพุทธเจ้าตรัส ความจริงเรื่องเปรตญาติของพระเจ้าพิมพิสารนี่เล่ามาหลายครั้ง แต่ไม่มีการบันทึกไว้แน่นอน

วันนี้เรามาพูดกันให้ละเอียดสักหน่อยว่า ในสมัยหนึ่ง จำชื่อพระพุทธเจ้าไม่ได้ ความจริงพระพุทธเจ้าท่านทรงตรัสไว้ว่า

มีพระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งมีพระนามว่าอะไรท่านบอกไว้ชัด แต่อาตมาจำไม่ได้ ขอยกไปก็แล้วกัน ขืนมานั่งพรรณนากันอยู่ก็เป็นที่น่ารำคาญ

พระพุทธเจ้าองค์หนึ่งมีพระราชโอรส ๔ พระองค์

พระราชามีความเลื่อมใสในองค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า

และลูกชายก็เลื่อมใสด้วย เวลาที่พระพุทธเจ้าพร้อมไปด้วยพระพุทธสาวก

มาพักในพระราชนิเวศน์เขตพระราชฐาน พระราชโอรสทั้ง ๔ ท่านก็เลี้ยงดูพระด้วยความเลื่อมใส แต่ว่างานเลี้ยงพระเป็นงานใหญ่

ด้วยพระที่ติดตามพระพุทธเจ้ามีจำนวนหมื่นจำนวนแสน การเลี้ยงพระต้องมีงานหนัก

ฉะนั้นพระราชโอรสทั้ง ๔ พระองค์จึงได้มอบงานเลี้ยงพระให้แก่นายเสมียน

สมัยนั้นพระเจ้าพิมพิสารพระเจ้าแผ่นดินมคธในสมัยที่พระพุทธเจ้าทรงอุบัติขึ้นนี้

ก็เคยเป็นพระสหาย เป็นนายเสมียน นายเสมียนสมัยนั้น สมัยนี้ควรเรียกว่าเลขานุการ

เป็นผู้แทนจัดงานเลี้ยง จัดเงินในคลังออกมาจับจ่ายใช้สอยเลี้ยงพระเลี้ยงคนของพระ

ตามเท่าที่จะมี เรียกว่าเลี้ยงกัน ก็เลี้ยงอย่างดี

เมื่อนายเสมียนใช้คนอื่นเขามาทำงานเขาก็ช่วยด้วยดี

ทีนี้ต่อไปก็เห็นว่าถ้าเราได้ญาติของเรามาช่วยในการนี้จะดีมาก

ความจริงนายเสมียนนั้นเป็นคนซื่อสัตย์บริสุทธิ์ ไม่คิดคดไม่คิดโกง หมายความว่า

ไม่กินข้าวพระ ไม่กินสบงพระ ไม่กินจีวรพระ ไม่กินบาตรพระ

ไม่กินรองเท้าของพระ แล้วก็ไม่กินกุฏิวิหารการเปรียญของพระ

ไม่กินโบสถ์ของพระ

ไม่เหมือนพระบางประเภท พระบางประเภทกินกัน

บางวัดกินหอสวดมนต์เข้าไปตั้ง ๑๐ ปี บางวัดกินโบสถ์ กินศาลาการเปรียญ กินอะไรต่อมิอะไร อันนี้รู้สึกว่าขากรรไกรดีมาก ฟันดี กินอิฐ กินปูน กินทราย กินไม้ท่อน

กินไม้เลื่อย กินกันได้ทุกอย่าง

แต่ว่านายเสมียนคนนั้น ฟันไม่ดี ขากรรไกรไม่ดีกินไม่ไหว เลยไม่อยาก

แต่ต่อมาเอาญาติเข้ามา บรรดาญาติทั้งหลายเหล่านี้ซิ

เป็นคนฟันดี ขากรรไกรดี ในตอนต้นก็ช่วยงานด้วยดี ด้วยความซื่อสัตย์บริสุทธิ์

พอชักนานๆ เข้า ความเชื่องมันเกิด ความชินมันมี

ก็คิดถึงว่าได้เรื่องบาปบุญคุณโทษ

ประโยชน์มิใช่ประโยชน์ที่พระพุทธเจ้าเทศน์ ไม่มีความหมาย

นรกอยู่ที่ไหน สวรรค์อยู่ที่ไหนฉันมองไม่เห็น

คนตายแล้วก็แล้วกันไป แต่เวลาที่เรามีชีวิตอยู่นี้ให้มันมีความสบายก็แล้วกัน

ตอนกลางคืนเข้าไปหาพระเจ้าพิมพิสาร คราวนี้ไม่ร้อง

ไปยืนให้เห็นยืนสะพรั่ง ร่างกายสวยสดงดงาม แต่ว่าไม่มีผ้านุ่ง ไม่มีเสื้อ

ไม่มีอะไรปิดป้องกาย ตอนนี้สงสัยว่าบรรดาพวกเปรตทั้งหลาย

ไปยืนให้พระเจ้าพิมพิสารเห็น น่ากลัวจะหันหลังให้

ถ้าหันหน้าให้คงทุเรศใจมาก

ตอนเข้า พระเจ้าพิมพิสารมาทูลถามพระผู้มีพระภาคถึงภาพนั้น

พระพุทธเจ้า ก็บอกว่าไม่ใช่ใคร เปรตพวกเดิม

ได้รับโมทนาแล้วมีความสุขมีกายเป็นเทวดา

แต่ขาดเครื่องประดับ เพราะว่าชาติก่อนไม่เคยบำเพ็ญกุศล

เรื่องผ้าผ่อนท่อนสไบไว้ในพระพุทธศาสนา

พระเจ้าพิมพิสารว่าทำยังไงเขาจึงจะได้  ท่านมีเมตตา

พระพุทธเจ้าก็บอกว่าให้พระองค์ถวายผ้าแก่พระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา

ท่านไม่ให้จำกัด แต่พระเจ้าพิมพิสารท่านเป็นกษัตริย์ ท่านรวย

เลยถวายผ้าหมดทั้งวัด ถวายอาหารใหม่แล้วถวายผ้าหมดวัด

แล้วอุทิศส่วนกุศลให้

บรรดาเทวดาที่มีกำเนิดจากเปรตทั้งหลาย

เมื่อได้รับโมทนา มีเครื่องประดับอันเป็นทิพย์แล้ว

ก็ไปอยู่ในสถานที่อันจะพึงควรอยู่

เป็นอันว่านับแต่วันนั้นเป็นต้นมา

บรรดาเปรตทั้งหลายเหล่านั้นก็ไม่มา

นี่แหละบรรดาท่านพุทธบริษัท

ที่นำเรื่องราวนี้มาคุยให้ฟังก็เพื่อ

จะได้ทราบว่าการทำบาปแล้วไปลงนรก

แล้วก็ผ่านนรกมาเป็นเปรตกี่จำพวก มาเป็นปรทัตตูปชีวีเปรต

มีความลำบากเท่าไร

จะเล่าให้ละเอียดนักก็ไม่ได้เพราะตำราละเอียดไม่มี
เอาละสำหรับวันนี้ หวังว่าบรรดาท่านพุทธบริษัทที่รับฟัง

 และบรรดาพระคุณเจ้าที่รับฟังคงจะเข้าใจ เข้าใจหรือไม่ก็ตาม

ขอยุติไว้เพียงเท่านี้

ขอความสุขสวัสดิ์พิพัฒนมงคลสมบูรณ์พูนผล

จงมีแด่บรรดาท่านพุทธศาสนิกชน และบรรดาพระคุณเจ้าผู้รับฟังทุกท่าน สวัสดี.

                                                         อาจารย์ขา  รายงานตัวทุกคนแล้วค่ะ

อ.อุบล เจอทุกรายการ  กระทั่งเสื้อผ้า การแต่งตัวค่ะ

ถ้าไม่ให้ใส่ชุดไหน  จะหาไม่เจอ  ถ้าดื้อ ไม่ทำตามเจ็บค่ะ

ลูกน่ะ...โดนหนักกว่า...คนอื่นค่ะ (ก็อาจารย์ยกให้ท่านเป็นผู้จัดการส่วนตัวนี่ค่ะ)

แล้วคุณชนิดา

เป็นอะไร....กับท่านน้อ....???

อาจารย์เริ่มจุดประกาย  ให้ใจอยากรู้อีกแล้วค่ะ

แล้วพี่ชนิดาเป็นใครค่ะ 

สงสัยต้องนั่งเฝ้าหน้าจออีกแล้วเรา

ท่านท้าวจตุโลกบาลทั้ง ๔ ค่ะ

ท้าวทั้ง4หรือท้าวจตุโลกบาล ผู้ดูแลสุขของมนุษย์ทั้ง4ทิศ ประกอบด้วย

ท้าวธตรฎฐ์ ผู้เป็นใหญ่ด้านทิศตะวันออก
ท้าววิรุฬหก ผู้เป็นใหญ่ด้านทิศใต้
ท้าววิรูปักษ์  ผู้เป็นใหญ่ด้านทิศตะวันตก
ท้าวกุเวร ( ท้าวเวสสุวรรณ ) ผู้เป็นใหญ่ด้านทิศเหนือ

โดยมีท้าวเวสสุวรรณเป็นหัวหน้าหรือ เป็นอธิบดีแห่งอสูรย์หรือยักษ์ หรือเป็นเจ้าแห่งผี เรียกง่าย ๆ ว่า " นายผี "
เป็นหนึ่งในบรรดาท้าวจตุโลกบาลทั้งสี่ ผู้คุ้มครองและดูแลโลกมนุษย์ สถิตอยู่บนสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา
ซึ่งมีท้าวมหาราชทั้งสี่ปกครอง คือ ท้าวธตรัฏฐะ ท้าววิรุฬหกะ ท้าววิรูปักขะ และท้าวเวสสุวรรณ (ท้าวกุเวร)
ประจำทิศต่างๆ ทั้งสี่ทิศโดยเฉพาะท้าวเวสสุวรรณ (ท้าวกุเวร) เป็นใหญ่ปกครองบริวารทางทิศเหนือ ว่ากันว่าอาณาเขตที่ท้าวเธอดูแลปกครองรับผิดชอบมีอาณาเขตใหญ่โตมหาศาล กว้างขวาง และเป็นใหญ่ (หัวหน้าท้าวจตุโลกบาลทั้ง 4) เก่งกว่าท้าวมหาราชองค์อื่น ท้าวเวสสุวรรณ เป็นเทพแห่งขุมทรัพย์ เป็นมหาเทพแห่งความร่ำรวย มั่งคั่ง รักษาสมบัติของเทวโลก ทั้งเป็นเจ้านายปกครองดูแลพวกยักษ์ ภูติผีปีศาจทั้งปวง
( ในคัมภีร์เทวภูมิ กล่าวไว้ว่า ท้าวเวสสุวรรณได้บำเพ็ญบารมี มาหลายพันปี รับพรจาก พระอิศวร พระพรหม ให้เป็นเทพแห่งความร่ำรวย ) นอกจากนี้หน้าที่ของท้าวเธอมีมากมาย เช่น การดูแลปกป้องคุ้มครอง พระพุทธศาสนา , ปกป้องคุ้มครองแก่ผู้นั่งสมาธิปฏิบัติพระกรรมฐาน เป็นต้น ในคัมภีร์โบราณ ได้กล่าวไว้ว่าผู้ใดหวังความเจริญในลาภยศ ทรัพย์สินเงินทอง อำนาจวาสนา ให้บูชารูปท้าวเวสสุวรรณ หรือ ท้าวกุเวร

งามมากค่ะ...น้องทราย

ใช่แล้วค่ะพี่แมว

พอน้องทรายเห็นก็คิดเหมือนกันกับพี่แมวเลยค่ะว่าท่านทั้ง 4 งดงามมากจริง ๆ ทรายขออนุโมนาบุญกับพี่แมวด้วยนะค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ พี่แมวทราบมาว่าพี่แมวเป็นบุคคลคนนึงที่ไปบ้านสวนพีระมิดบ่อยมาก ได้บุญอะไรยังงัยมากน้อยแค่ไหนทรายขออนุโมทนาด้วยนะค่ะ พี่แมวคนดี  สาธุค่ะ

น้องทราย.....

พี่แมวน่ะ.....ไม่บ่อยหรอกนะคะ...

แต่ก็จะไป..เมื่อมีโอกาส..ทุกครั้ง....

ยิ่งตอนที่ได้พบ...ได้รู้จัก...บ้านสวนฯ แรก ๆ 

แค่คิดว่าจะไป...และหากคิดเปลี่ยนใจ...สภาพแย่มากค่ะ

ปวดหัว...ปวดบ่า...มีไข้... เหมือนเป็นอะไรที่บอกไม่ได้...

สงสัย...เจ้ากรรม..นายเวร...รุมเร้า...ให้ไปทำบุญ....

เป็นเรื่องจริงที่เกิดกับพี่...ค่ะ....น้องทราย

และในอนาคต...หากเป็น..ป้าแมว..เมื่อไหร่

จะได้รับโอกาส..แบบ...ป้าเจริญ...ไหมหนอ...อาจารย์อุบล..ขา 

แล้วคุณชนิดา

เป็นอะไร....กับท่านน้อ....???

อาจารย์เริ่มจุดประกาย  ให้ใจอยากรู้อีกแล้วค่ะ

แล้วพี่ชนิดาเป็นใครค่ะ 

สุขสันต์วันเกิดค่ะ

แล้วคุณชนิดา

เป็นอะไร....กับท่านน้อ....???

อาจารย์เริ่มจุดประกาย  ให้ใจอยากรู้อีกแล้วค่ะ

แล้วพี่ชนิดาเป็นใครค่ะ 

สุขสันต์วันเกิดค่ะ

ทุกข้อความในเวปนี้ถ้า ท่านไม่เห็นสมควร

อ.อุบล ก็จะส่งไม่ได้เหมือนกันค่ะ

ถ้าเตือน 2 ครั้ง แล้วยังทำ

ท่านจะปล่อย แต่

ถูกลงโทษค่ะ

สงสัยจะโดนลงโทษไปแล้วนะคะอาจารย์ แต่ก็แปลกนะเมื่อวาน ตอนที่นั่งอ่านข้อมูลอยู่ ตัวข้างในสั่นตลอดเลย (เราก็คิดว่า คงจะเป็นเพราะอากาศหนาวมากๆมั้ง) แต่ก็แอบแว่บคิดอยู่ว่า มีใครมายืนกำกับอยู่แถวๆนี้รึเปล่าน้อ... อะไรๆในตัวก็เลยตื่นกลัว(เดานะคะ...เดา) แถมมีเสียงหน้าต่างลั่น..อีกต่างหาก.. หึ หึ เหมือนมีคนเคาะหน้าต่างอย่างแรง แต่ด้วยความที่เป็นหน้าต่างสูญญากาศเสียงก็เลยไม่ได้ดังมาก..แต่ก็ต๊กกะใจเหมือนกัน...

ถึงได้พิสูจน์ โดยการลองโพสต์หลายๆครั้ง แล้วก็ปวดไหล่ซ้ายมากเหมือนมีคนมากด และชาขาข้างขวาขึ้นมาซะงั้น แต่ก็คิดว่า สงสัยนั่งจดจ่ออยู่หน้าจอนานไปหน่อย(มั้ง)...

รูปนี้ท่านบอกพอได้ค่ะ

แต่องค์จริงท่านงาม(หล่อ)กว่านี้มาก

ชุดเป็น ประกายแก้ว แกมทอง เลื่อม พราย ระยับ ค่ะ

และทั้งงามสง่า น่าเกรงขาม น่าเคารพบูชาค่ะ

เกินคำบรรยายค่ะคุณชนิดา

แล้วที่คุณชนิดพยามส่ง แต่ไม่สำเร็จ ขอได้ทราบเถอะว่า

 คุณชนิดา ได้พบท่าน องค์จริง ของจริงแล้ว

พูดตรงๆนะคะ ความรู้สึกลึกๆชนิดาก็คิดว่า ท่านต้องดูดีกว่านี้เยอะนะ

แต่ตอนที่พยายามหารูป ก็อธิษฐานจิตขอท่านท้่าวเวสสุวรรณว่า

ขอให้ลูกเจอรูปที่ใกล้เคียงกับองค์จริงของท่านมากที่สุด... ซึ่งก็ได้รูปนี้มา..นั่นแล...

ที่อาจารย์เขียนมาแบบนี้ ทำให้ชนิดาปลาบปลื้มเป็นที่สุด....แล้วก็ควรจะเป็นคนดีอย่างที่สุด...เช่นกัน...

ขอกราบขอบพระคุณในพระเมตตาแห่งท่านท้าวเวสสุวรรณ และ อาจารย์อุบล ด้วยนะคะ....

วันนี้รู้สึกดีมากๆ ดีจริงๆ อธิบายไม่ถูก เขียนไม่ออก แค่อยากจะบอกว่าได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง

เพราะช่วงที่ผ่านๆมารู้สึกว่า โดนทดสอบ มิใช่น้อย... อาจารย์คงจะสัมผัสได้...ชิมิ ชิมิ ฮิฮิ

คิดว่า ชาวบ้านสวนฯ โดนทดสอบ...ทุ๊กคน ไม่ต้องกลั๊ว... ขอให้สบายใจ หายห่วง ได้เลยนะค๊า....

 คุณชนิดา........น้องรัก

ขอบคุณมากคะ พี่แมว ที่ช่วยชี้ให้

ช่างสังเกตเป็นที่สุด

ก็แอบคิด(อยากรู้อยากเห็น)เหมือนกันนะคะ

ว่าคุณชนิดาเป็นอะไรกับท่าน...

ดีใจแทนคุณชนิดาจริง ๆ คะ ได้ของขวัญวันเกิดที่วิเศษสุดเลยย

                            ก่อนอื่นขออนุโมทนาบุญทุกบุญที่ทุกท่านได้ลงไว้ให้อ่านนะคะ    โดยเฉพาะรูป...สวยมาก

แต่อ.อุบลยังบอกว่า  ....พอไปได้....แสดงว่าองค์ท่านคงสุดจะพรรณนา.....จะได้รับความเมตตาให้เห็น

องค์จริงก่อนตาย...ได้หรือเปล่าหนอ....ชักอิจฉาคุณชนิดาแล้วซิ

                             แล้วคุณชนิดา.......เป็นอะไร....กับท่านน้อ..??

                             อ.ขา..  กรุณาพวกที่งมงายด้วยนะคะ......รู้สึกเป็นของขัวญวันเกิดของคุณชนิดา.......(ของแถมแบบนางวิสาขาเลย)  ....สุดบรรยายจริง ๆ คะ  

ขออนุโมทนากับธรรมทาน ที่ได้ลงในกระทู้ด้วยนะคะ สาธุ สาธุ

ยอมรับรับเพิ่งจะอ่านตั้งแต่ต้นจนจบวันนี้เองค่ะ ได้ความรู้เพิ่มอีกเยอะเลยค่ะ

และขอร่วมโหวตด้วยนะคะ ว่าคุณชนิดา..เป็นอะไร..กันท่านน้อ...??

วันนี้เสด็จพ่อท่านท้าวเวสฯ

ให้ความรู้ และ บทเรียน กับ อ.อุบล มากมาย

และ

ในที่สุด อ.อุบล ก็จะขอสยบ ต่อทุกพระบัญชาของท่านพ่อฯ

ต่อแต่นี้ไป จะไม่ควรดื้อรั้น อวดฉลาด

ในเมื่อรู้ว่าตัวเองโง่ แต่ยังไม่ยอมเชื่อฟัง

ผู้ที่ตนเองยอมรับว่าไม่เพียงแต่ฉลาด

แต่รู้แจ้งเห็นจริง เห็นไกล

มีจุดมุ่งหมายสำคัญ

ทุกอย่างที่ท่าน

บอกให้ทำ

ให้พูด

ดังนั้น นับแต่นี้ต่อไป

ลูกจะน้อมรับบัญชา โดยไม่โต้แย้ง

แม้จะสงสัยไม่เห็นด้วย ก็จะต้องไปใช้ปัญญาคิด

ถ้าปัญญามันไม่มี หรือ มีน้อย ก็จะคอยดูผล ว่าที่ท่านพ่อ

ให้ทำแบบนี้ พูดแบบนี้  ต้องมีเหตุผลสำคัญ ต้องรู้แจ้งเห็นจริง

ต้องดีแล้ว ชอบ ไม่ใช่ใช้สมอง(ที่ฝ่อ) มาคิดแทน มาโต้แย้ง อวดฉลาด

เพราะคิดว่า

ตนเองก็มีเหตุผล ที่สำคัญเหมือนกัน

แต่

มันเป็นเหตุผลของคน

 และ

 บทบาท  หน้าที่  ของเรา  คือผู้ปฏิบัติ

ตามคำสั่ง ไม่ใช่หน้าที่วางแผน

  ไม่ใช่หน้าที่บริหาร

  หรือ จัดการ

ดังนั้น

 วันนี้ ลูกขอกราบพระบาท เสด็จพ่อ

กราบขอประทานอภัย

ต่อแต่นี้เป็นต้นไป

ลูกจะยึดมั่นในบัญชา

จะเคารพกฎกติกาสวรรค์

เพราะบัดนี้ ได้พิสูจน์แล้วว่า การดื้อรั้น

มีเมตตาไม่เลือกกาละ เทศะ นั้น

แม้จะช่วยคนให้พ้นทุกข์ได้

แต่ก็จะช่วยได้เพียง

ไม่กี่คนเท่านั้น

แต่

คนอีกจำนวนมาก

ที่รอความช่วยเหลืออยู่

เราจะหมดโอกาสช่วยอีกต่อไป

เพราะ

ตัวเราไม่อยู่ในสภาพที่

จะช่วยใครได้อีกต่อไป

แล้วจะคิดการณ์ใหญ่

ไปช่วยชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ ได้อย่างไร

ที่สำคัญ

บุคคลที่ลูกช่วยเหลือไปนั้น

ในที่สุด ก็จะต้องชดใช้กรรม เป็น 2 เท่า 3 เท่า

หรือ หลายร้อยเท่าของลูกอยู่ดี ในที่สุด ไม่มีใครได้อะไรเลย

บทเรียน 3 บทนี้

มีคุณค่า ราคาแพง และ ถือเป็น

ความเจ็บปวด

ที่มีคุณค่า มีบุญคุณ ต่อชีวิตของลูก อย่างไม่รู้ลืม

นับแต่นี้

ลูกจะน้อมรับบัญชาเสด็จพ่อ (บัญชาสวรรค์)

และ

ถือปฎิบัติโดยเคร่งครัด....เจ้าค่ะ

กราบขอประทานอถัย

ลูกผู้โง่เขลา

รักอ.อุบล และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุ้มครองท่านทุกพระองค์คะ

เพราะ

ตัวเราไม่อยู่ในสภาพที่

จะช่วยใครได้อีกต่อไป

แล้วจะคิดการณ์ใหญ่

ไปช่วยชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ ได้อย่างไร

จากประโยคนี้ พอจะเดาได้ว่า...วันนี้ต้องมีอะไรที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น..อีกแล้ว..

แต่อย่างไรก็ตาม ก็ขอเป็นกำลังใจกับอาจารย์นะคะ

และขออนุโมทนาบุญกับบุญทุกบุญที่อาจารย์ได้ทำเพื่อทุกคนมาโดยตลอด

คนดีมีเมตตา ภูมิธรรมสูงอย่างอ.อุบล ถ้าเจอบททดสอบน่าจะหนักเอาการ ขนาดพวกเราตัวเล็กๆ บุญน้อยๆ ยังเจอมิใช่น้อยเลย โดยเฉพาะบททดสอบด้านความคิดและจิตใจ

ที่อาจารย์คิดว่าสิ่งที่เคยทำมาเป็นเพราะความดื้อรั้นนั้นอาจจะไม่ใช่ก็ได้ แต่เป็นเพราะอาจารย์เอง ก็ต้องการจะ"พิสูจน์" ซึ่งสุดท้ายก็คงได้รับ"คำตอบ" ที่ตัวเองมั่นใจแล้ว....

อาจารย์ค่ะ.....พวกเราทุกคนรักและเคารพอาจารย์มากๆค่ะ และซาบซึ้งในพระมหาเมตตาจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์รอบๆตัวอาจารย์ทุกๆพระองค์

ขออโหสิถ้าบางคำที่เขียนอาจจะไปจาบจ้วงล่วงเกินเบื้องสูง ก็ต้องกราบขออภัยเช่นกันค่ะ 

                ขอเก็บทุกอย่างมาเป็นเครื่องเตือนใจค่ะ  ซาบซึ้งในความเมตตา  เสียสละ  ของอาจารย์อุบล 

เป็นอย่างยิ่ง

เข้าใจอ.อุบลที่ใจอ่อนยอมช่วยเหลือผู้ที่ผิดกฎ

เข้าใจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ลงโทษอ.อุบล  เพราะสิ่งศักดิ์ต้องการสอนให้อ.อุบลเข้มแข็ง และเด็ดขาด จะได้ทำงานใหญ่ได้  

รักอ.อุบลเสมอค่ะ   ณี

ขออโหสิกรรมหากบางสิ่งที่เราคิด พูด ทำ อาจเป็นการจาบจ้วง ลบหลู่เบื้องสูง

กราบพระบาท

เสด็จพ่อท่านท้าวเวสฯ

ที่ช่วยชีวิตลุงบุญไว้ เจ้าค่ะ

แต่

ลุงบุญไม่ทราบ

ว่าเป็นเสด็จพ่อเจ้าค่ะ

เพียงแต่

ทราบว่ามีคนมาผลักอก

ให้ตัวตั้งขึ้น

ทั้งๆ ที่เอาศีระทิ่มลงจากนั่งร้านที่สูงมาก

ซึ่งที่จริงศีรษะต้องน๊อกพื้น

แต่ลุงบุญบอกว่า

มีคนที่มองไม่เห็นมาช่วย

รับ ดันอก อุ้ม ลง วาง

ให้เอาเท้าลง

ซึ่งศีรษะพุ่งลงมาแล้ว

เตรียมเอา2แขนยัน

และ

คิดว่า

ต้องแขนหนัก

หน้ากระแทกเป็นอย่างน้อย

หรือ

แน่นนอนที่สุดก็โหม่งพื้น

ลุงบุญซาบซึ้ง

สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนพีระมิด

(มานานแล้ว)

เพียงแต่ไม่ทราบว่าท่านใดช่วย

ลูกขอนำความปลาบปลื้ม

และความสำนึก

ของ

ลุงบุญมาบอกกล่าว

แทนเจ้าค่ะ

กราบพระบาท และ

กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ

ลูกขอกราบ..บูชา..และขอขอบพระคุณ

ท่าน.ผู้มีเมตตา อย่างล้นเหลือ ต่อ

ผู้มีจิตบริสุทธิ์

ลุงบุญ...จ๋า

ลุงมีบุญ...มาก...สมชื่อค่ะ

เช่นกันค่ะ ขอกราบพระบาท และ กราบขอบพระคุณ ท่านท้าวเวสสุวรรณ

ที่เมตตาคุ้มครองคุณลุงบุญ(มาก) และลูกๆชาวบ้านสวนฯทุกๆคนด้วยนะคะ

สาธุ สาูธุ สาธุ

 ขอน้อมกราบบูชาท่านท้าวเวสสุวรรณด้วยเศียรเกล้าด้วยครับ

หนึ่งชีวิต คือ หนึ่งดวงจิต...ท่านละเว้นชีวิต ก็เท่ากับดวงจิตดวงนี้ยังมีโอกาสให้บำเพ็ญบุญได้ต่อไปในชาติมนุษย์นี้...อนุโมทนาบุญกับลุงบุญ(หนา)ด้วยครับ 

น้องทรายขอน้อมกราบพระบาทท่านท้าวเวสสุวรรณเจ้าค่ะและ          ขอกราบขอบคุณที่ท่านท้าวเวสสุวรรณได้ช่วยชีวิตของลุงบุญนะเจ้าค่ะ

และขออนุโมทนาบุญกับคุณลุงบุญที่มีบุญสมชื่อจริง ๆ ค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ .....                                      

ลูกขอ..น้อมกราบพระบาท

และ

กราบขอบพระคุณ... ด้วยเจ้าค่ะิ

เมตตา...ปาร์ติหาร์ยเหลือเกิน

ดีใจด้วยค่ะ... กับลุงบุญที่ปลอดภัย  

ได้รับความเมตตาคุ้มครองจากสิ่งศักดิ์สิทธ์

อนุโมทนา...กับ

ท่านอาจารย์อุบล..

สิ่งศักดิ์สิทธ์

บ้านสวนพีระมิด ทุกๆพระองค์ 

และ

ทุกๆท่าน..ด้วยนะคะ

สาธุ   สาูธุ   สาธุ

ลูกขอน้อมกราบพระบาทท่านท้าวเวสสุวรรณเจ้าค่ะ ที่ได้เมตตาช่วยลุงบุญ ให้ลุงบุญได้ทำงานบุญต่อไป

อนุโมทนากับลุงบุญด้วยนะคะ สาธุ สาธุ

เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ

ต้องการจัดระเบียบ

สังคมไทย

และสังคมโลกใหม่

ก่อนวันเกิดภัยพิบัติครั้งยิ่งใหญ่ของโลก

ท่านจึงเมตตาใช้วิธีที่เด็ดขาด รุนแรง เพื่อเปลี่ยนแปลง

พฤติกรรมของคน และ ต้อง เร่งรีบเก็บกวาด

 ชำระสะสาง ตัวถ่วง คนหนักแผ่นดิน ให้สิ้นซาก

เพื่อ

รับสันติสุข

กับโลกใหม่ใบเดิม

ที่เต็มไปด้วยความสงบสุข

ดังนั้น

ผู้ใดที่มีส่วนทำให้สังคมไม่สงบสุข

จึงต้องถูกกำจัด (จุดอ่อน) ก่อนใคร

พระพุทธศาสนาจะกลับมา

เจริญรุ่งเรืองเฟื่องฟู

ประเทศไทย

จะเข้าสู่

ยุค

รอยต่อ

รอคิวเป็นเสาหลัก

หรือ มหาอำนาจ ของโลก

ขอให้ท่านผู่อ่าน

โชคดี

ได้

อยู่ในยุค

โลกใหม่ใบเดิม

นะคะ

..สาธุ..สาธุ..สาธุ

ขอให้ท่านผู่อ่าน

โชคดี

ได้

อยู่ในยุค

โลกใหม่ใบเดิม

นะคะ

จะพยายามทำตัวให้ดีที่สุด เพื่อจะได้เป็นส่วนหนึ่่งในยุคโลกใหม่ใบเดิม

ขอกราบขอบพระคุณและ อนุโมทนาน้อมรับพรที่ยิ่งใหญ่นี้ค่ะ....อาจารย์.......

น้องทรายน้อมรับพรอันประเสริฐของอาจารย์อุบลค่ะ

......สาธุ สาธุ สาธุ....

ขอขอบพระคุณ คุณเบาหวิว ที่ได้นำเอาบทสวด

และประวัติของท่านท้าวเวสสุวรรณ มาให้หนูทราบนะคะ

ขอขอบคุณเป็นอย่างสูง มากๆ ค่ะ ^^

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ สาธุ ที่นำเรื่องต่างมาเป็นธรรมทาน

กราบขอขมาที่เคยคิดสงสัยว่าท้าวเวสสุวรรณ ท่านคือใครนะ ท่านคือองค์เดียวกับยมฑูตรึป่าว ทำไมท่านมีฤิทธิ์มากจัง ทำไมท่านมีเมตตาจัง

ตอนนี้หายสงสัยแล้วค่่ะ ขอท่านโปรดให้อภัย ลูกคนโง่เขลานี่ด้วยเทอญ

อาจารย์ช่างเป็นบุคคลที่ความเมตตาสูง มากจริงๆ ยิ่งได้อ่านข้อความที่อาจารย์เขียนยิ่งรู้สึก

คำพูดที่อาจารย์เมตตาบอก ว่า ให้เรารักทุกสิ่งรอบตัวให้ได้ ทำยังไงเราถึงจะรักคนที่ชั่วได้ เพราะการรักคนดีนั้นทำได้ไม่ยากแต่การที่เราสามารถรักคนชั่ว คนไม่ดีได้นั้นทำได้ยาก แต่เราก็ต้องรักพวกเขาให้ได้

หนูก็กลับมานั่งคิด ทำไงดีหนอหนูถึงจะทำได้ ทำไงหนูถึงจะได้เป้นคนดีมีเมตตาได้เหมือนอาจารย์

ตอนนี้ก็มาคิดได้ว่า คนที่หนูควรเริ่มรักคนที่ใกล้ตัวหนูก่อน คือ สามีหนู

และหนูก็เริ่มรักและ เมตตา สงสารเขา มากขึ้น

พอรู้สึกรักเขา ทำให้ หนูเริ่มมองเห็นความดีของเขามากขึ้น ทำให้สงสารเขามากขึ้น ทำให้ระงับอารมณ์ที่จะโกรธเขาได้เร็วขึ้น 

เมื่อก่อนเวลาทะเลาะกัน หนูคิดจะไปจะเขาตลอด คิดว่าสามีไม่มีอะไรดีเลย

หนูดีอยู่คนเดียว (ทั้งที่ไม่มีอะไรดีเลย)  หนูคงทนอยู่กับคนแบบนี้ไม่ได้หรอก ไปดีกว่า

อาจารย์ทำให้หนูรู้ว่าหนูควรที่จะเริ่มรัก เมตตา และดี กับใกล้ตัวก่อนเมื่อหนูทำได้ต่อไปหนูก็จะ รัก และเมตตาคนรอบๆ ข้างได้ทุกคนเช่นกัน

ไอหน้าดําหน้าแดงเลยคุณชนิดา ตั้งใจจะเปิดดูเสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณก่อนเรื่องอืนๆ เห็นกระทู้

พาเมล่าก็เข้าไปดูก่อนเดี๋วยค่อยกลับมาดู เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ  แค่นั้นแหละไอหน้าดําหน้าแดง

เลย  สมแล้วที่โดนลงโทษ  เพราะไปให้ความสําคัญเรื่องอืนก่อน  โง่จริงๆเรานี้  จริงไหมคุณชนิดา

                                                       ขอขอบคุณ

  อ.แม่อุบลที่ให้ความรู้เรื่องเสด็จพ่อท้าวเวสสุวรรณมากขี้น  ขอบคุณมากค่ะ

                                                       ขอบคุณ

 คุณพรรณี  คุณสิทธิ์  คุณเบาหวิว  คุณชนิดา  คุณแมว  คุณลักขณา   ศรประสิทธิ์

 ที่นําเรื่องราวของเสด็จพ่อท่านเวสสุวรรณ  และรูปที่สวยงาม  และหล่อมากอย่างที่อ.แม่อุบลบอก

                                        อนุโมทนา  สาธุ  สาธุ  สาธุ

                                                                                     อ๊อด  (กล้วยแขกทอด)

เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา

17 ม.ค.54

ไปเก็บค่าเช่านา กับ อ.มงคล

 ที่ อ.เมือง นครนายก

ซึ่งเป็นบ้านเดิม อ.มงคล

เป็นสวนมะปรางด้วย

ก็ไม่ได้นัดเวลาเพราะเราเองเป็นคนไม่แน่ไม่นอนเรื่องเวลา

อันที่จริงคนเช่าเขาบอกว่า จะเอามาจ่ายให้เอง

หรือ

โอนเข้าบัญชีให้(ซึ่งเขาก็โอนให้ทุกปี)

แต่เขาบอกอยากเอามะปรางมาให้ทานด้วย

เราเห็นว่าเขามามอเตอร์ไซด์ จะลำบาก เลยบอกจะไปหาเอง

จะได้ไปสอยมะปรางเองด้วย

(ไประลึกความหลัง เมื่อครั้งแต่งงานกับ อ.มงคล ใหม่ๆ)

มีตำนาน

ที่ อ.มงคล ใช้เล่าขาน

ให้คุณท้อปฟังมาตลอดว่า

คุณพ่อได้แต่งงานกับคุณแม่ก็เพราะ

มะปราง

เพราะคุนพ่อมีสวนมะปรางนี่แหละ

ถึงได้แต่งงานกับคุณแม่

 คุณแม่เขาเห็นแก่กิน

(มะปราง)

ทั้งที่ มีหนุ่ม เจ้าของสวนทุเรียน นักการเมือง หมอ นักธุรกิจ ฯลฯ

เยอะแยะ มาจีบ คุณแม่ นะ

แต่ด้วยความที่

คุณแม่เห็นแก่กิน(มะปราง)

เลยไม่ทันคิด 

เลยหลวมตัวตัดสินใจแต่งงานกับคุณพ่อ

เป็นเรื่องประวัติศาสตร์

ตำนานรักดอกมะปราง

กว่าจะเล่าอะไรได้แต่ละเรื่อง

อินโทรฯยืดยาวมาก

ตามประสาคุณยายน้องธต+น้องเจส

พอไปถึง ไม่เจอใครเลย

นอกจากต้นมะปราง กับเตียงนอนอันใหญ่โต

ใต้ต้นมะปรางริมคลอง

ซึ่งบ้านนี้ เราเคยอยู่

เป็นบ้านคุณปู่+คุณย่า คือคุณพ่อ+คุณแม่ อ.มงคล

ท่านยกให้เราทั้งสองคน

เป็นของขวัญในวันแต่งงาน

แต่ด้วยวาสนาไม่ถึง บ้านริมคลองอันร่มรื่นนี้

เนื้อที่ 3-4 ไร่ (มีสวนอีก 4-5 ไร่)

เป็นบ้าน 2 ชั้น ครึ่งตึกครึ่งไม้

เรียกว่าเป็นบ้านแสนสุข

ตอนนั้นกะปักหลักอยู่ กทม.

ท่านจึงขายให้ญาติไปในราคาถูกมาก

ทุกวันนี้ขอซื้อคืนให้ราคาหลายเท่าเขาก็ไม่ขาย

คงยังเหลือแต่ที่นา อยู่ 16 ไร่

ให้เขาเช่ามานาน

ก็ไปนอนเล่นใต้ต้นมะปราง

มองดูบรรยากาศเดิมๆ เปลี่ยนไปมาก

แต่อารมณ์สวนมะปรางยังคงอยู่  งีบหลับไปหน่อยเพราะเย็นสบาย

ไม่เคยมีเวลาว่างอย่างนี้มานานแล้ว อันที่จริงรอเขาเอาค่าเช่านามาให้

แต่เขาบอกกำลังอยู่ในท้องนา บอกจะรีบกลับ เราจึงหลับไป

พอเขามาถึง จึงได้รู้ว่าทำไมนาน

เขาบอกรถมอเตอร์ไซด์น้ำมันหมดกลางทาง

ต้องเดินมา

ไม่เป็นไร ยังไงเราก็ได้กำไรจากการนอน

แล้วพี่แตน คนเช่านาก็จ่ายเงิน

ค่าเช่านา มีเศษลงท้าย 880 บาท(ถ้าจำไม่ผิด)

เขามาพร้อมถุงมะปราง

ลูกใหญ่เท่าไข่ไก่

บอกแวะขึ้นมะปรางมาด้วยเลยช้า

ถามว่ามีอีกไหม เพราะนึกถึงคนที่อยู่ในบ้านสวนฯ

อยากให้ทานกันเยอะๆ เขาบอกมี แต่ต้องไปปีนสอย มดแดงก็เยอะ

เราก็บอก อยากไปสอยด้วย ช่วยกันปีน

จึงคืนแบ๊งค์ 1000 บาทให้เขาไป แล้วบอกว่า

ไม่มีเงินทอน

ให้เอามะปรางมาแทนเงิน 880 บาท

กี่ลูกก็ได้

แต่ต้องให้ไปสอย + ปีนต้นมะปรางด้วย

คิดดูซิ ชอบมะปรางขนาดไหน ราคาเท่าไหร่ไม่เกี่ยง

บอกเขาไม่รู้ว่าจะได้กี่ลูกเพราะเก็บขายไปแล้ว

แล้วก็เก็บมาให้นี่แหละ

เขากลัวไม่คุ้มกับเงินที่เกินมา 880 บาท

ถามเขาว่าถ้าขายส่ง โลเท่าไหร่ เขาบอก 100-150 บาท

ถ้างั้นได้สัก 1-2 โลก็เอา ที่แหลือไปเสียภาษี ท้องที่ให้ด้วย

เขาก็บอกว่า ภาษีแค่ 100 กว่า เท่านั้นแหละ

เรียกว่า พี่แตนแกเห็นว่าเงินมันเยอะไป ว่างั้นเถอะ

แต่ อ.มงคล เขาคืนเศษให้พี่แตนทุกปี ไม่ว่าเท่าไหร่

แต่ อ.อุบล น่ะ

หาเรื่องไปปีนต้นมะปราง

เลยอ้างไปเรื่อยเปื่อย ให้เขาสบายใจ

มันนึกถึงชาติเก่าขึ้นมาทันที

สมัยเคยเป็นลิง...นะ

(คิดว่า  เพราะเรานี่ชอบต้นไม้ม๊าก....มาก)

ชอบปีน.....ตั้งแต่....เด็ก....ยันสาว

(คือเดี๋ยวนี้แหละ ......แฮ่ ๆ ๆ ๆ  อย่าทำหน้าอย่างนั้นซี่เวลาอ่านเนี่ย)

ก่อนไปสอยมะปราง

แม่พี่แตนก็เดินมาจากบ้านอีกหลังหนึ่ง

ซึ่งอยู่ใกล้กัน แต่ท่านบอกท่านหลับอยู่

จึงไม่รู้ว่าเรามากันตั้งแต่เมื่อไหร่

ท่านบอกว่า

ไม่สบายมานานแล้ว

คอล๊อก หันไม่ได้

เส้นเอ็นยึดตึง ตั้งแต่หัว ต้นคอ หัวไหล่ หลัง

รักษามาหลายอย่าง หลายที่

หลายหมอ  หลายยา

ไม่เห็นมันหายซักที

กลุ้มจริงๆ

ฯลฯ

แล้วแกมาบ่นให้เราฟัง(ทำไมเนี่ย)

ต้องบอกท่านผู้อ่านก่อนว่า

สิ่งที่ อ.อุบล เป็นอยู่ ทำอยู่นี้

(เรื่องบ้านสวนพีระมิด)

บรรดาญาติพี่น้อง อ.มงคล และ อ.อุบล

ไม่เคยมีใครรู้เรื่องเลยแม้แต่น้อย

เพราะ

ไม่ได้บอกใคร  ไม่รู้จะบอกยังไงด้วย

และ

เราก็ทราบกฎสวรรค์ดีที่สุด

ต้องขึ้นอยู่กับบุญกรรม

ของแต่ละคนเอง

ไอ้เรา มันก็นิสัยเสีย ชอบเสือก มาแต่เกิด

จึงโดนเบื้องบน ทั้งหลวงพ่อ ทั้งเสด็จพ่อฯ

ท่านเอ็ดประจำ

ว่า

ชอบสาระแนเรื่องชาวบ้าน

มาแต่ไหนแต่ไร จึงโดนเจ้ากรรมนายเวรผู้อื่นเล่นงานอยู่เรื่อย

ไม่เคยเข็ด ไม่เคยจำ

คราวนี้ก็อีกแหละ

มีคนมาบ่นว่าไม่สบายให้เราฟัง

จึงได้ถาม

เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ

ว่า

เสด็จพ่อเจ้าขา เขาหลับอยู่ดีๆแท้ๆ

เสด็จพ่อฯ ไปปลุกเขาขึ้นมา

บ่นให้ลูกฟังเรื่องนี้ทำไมเจ้าคะ ทำไมไม่ให้เขานอนต่อไปล่ะเจ้าคะ

คราวนี้

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ท่านก็มาโปรด

พอเห็นพระพุทธองค์เสด็จ

เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ

ท่านตามเสด็จ(อยู่แล้ว)

แน่นอน

จึงกราบบังคมทูลถาม

ถึงการเจ็บป่วยของแม่พี่แตน ที่เขามาเล่าให้ลูกฟังเช่นนี้

พระองค์มีพระประสงค์สิ่งใด

เพราะเป็น

นอกบ้านสวนพีระมิด

และ

ไม่ใช่วันบำบัด

พระองค์มาลองใจลูกอีก

ใช่หรือไม่เจ้าคะ

ท่านไม่ตอบ จึงกราบบังคมทูลถามท่านอีกว่า

ถ้าลูกจะขอความเมตตา

พระพุทธองค์ และ เสด็จพ่อ

แสดงฤทธิ์ เป็น ธรรมทาน

สอนกฎของกรรมแก่แม่พี่แตน

เพื่อจุดประกาย

ให้ชาวบ้านละแวกนี้เข้าใจ บาป บุญ คุณ โทษ กฏแห่งกรรม

จะได้ไหมพระพุทธเจ้าค่ะ

(เพราะเขาบอกว่า ชาวบ้านแถวนี้เป็นกันทุกคน ปวด เมื่อยทั้งตัว)

 พระพุทธองค์ทรงยิ้มด้วยเมตตา

เสด็จพ่อฯ ไม่ทรงห้าม

(เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา)

จึงกราบบังคมทูล

ท่านว่า ลูกไม่ได้ต้องการรักษาโรค

แต่ต้องการแสดงธรรมของพระพุทธองค์แบบย่อที่สุด

แล้วให้เขาค้นหาธรรมของพระพุทธองค์ต่อ

ด้วยความกระหายใคร่รู้ด้วยตัวเองเจ้าค่ะ

ถ้าท่านเมตตา

ขอได้โปรดแสดงฤทธิ์

ผ่าน กาย วาจา ใจ ของลูก ณ บัดนี้

ฉับพลันทันที...ด้วยเถิด...พระพุทธเจ้าค่ะ

แล้วก็พูดกับแม่พี่แตนว่า

อยากหายเดี๋ยวนี้ดูไหม

เขาก็ งง  หัวเราะ พูดว่า

มันอยากมานานแล้ว แต่มันไม่หาย มียาดีอะไรมาให้กินล่ะ น้าน้อย

ไม่มีหรอก มีแต่ยาตรามือน้าน้อยนี่แหละ

แต่ว่าไม่ใช่มือน้าน้อยเองนะ

แกก็ยิ่ง งง ขำทั้งๆ ที่คอหันไม่ได้

เราก็ไม่อธิบายมากบอกแกสั้นๆ ว่า

โรคที่เป็นนี่นะ หมอรักษาไม่หายหรอก

ก็คงจริงมั้ง ไม่เห็นมันหายซักที ทุกคนนะน้าน้อย

แถวนี้เป็นกันเยอะ ยิ่งรักษายิ่งเป็นหนักกว่าเก่า

แต่ บุญ น่ะ รักษาได้นะ

แกทำหน้า งง อีก

น้าน้อย จะเอาบุญ ของน้าน้อยไปแตะที่ต้นคอดูนะ พนมมือขึ้น

แกก็ไม่อยากพนม เพราะ แก ไม่เคยรู้เรื่อง แกคงนึกว่า บ้า

แต่แกก็ไม่รู้จะทำยังไง นั่งเอ๋อ เราเลยไปช่วยจับมือแก

พนมมือยกขึ้น สาธุซี่ แล้วก็บอกว่า

พอน้าน้อยแตะคอ ถ้ารู้สึกยังไงบอกนะ

แล้วเราก็

ขอบารมีพระพุทธเจ้า

เสด็จพ่อท่านท้าวเวสสุวรรณ

ขอให้เกิดเหตุอัศจรรย์ให้คอเขาหันได้ หายเจ็บปวด

ขอให้เขาสัมผัสบุญได้ก่อนด้วยเถิดเจ้าค่ะ

พอแตะคอ ไหล่ แกร้อง

โอ้โฮ น้าน้อย อะไรกันเนี่ย

ทำอะไร  ทำไมขนหัวลุกอย่างนี้

เอ้าลุกใหญ่เลยทีนี้ ตั้งแต่หัว

ซู่ถึงกลางหลัง

ทั้งตัวแล้ว อ้าว อะไรกัน

อ.อุบล บอก

 ลองหันคอดูซิ หันได้ไหม หายเจ็บไหม

แกร้อง

เฮ้ย  ไม่กล้าหัน เดี๋ยวมันเจ็บ

อ้าว แล้วจะรู้ไหมเนี่ย ว่าทำไมขนลูก ลองค่อยๆ หันซิ

ว่าแล้วแกก็ เอาท่า เงิยหัวขึ้น ลง ก่อน

ยังกลัวเจ็บอยู่ แต่ แกร้อง

 เฮ้ย ทำไมมันไม่เจ็บ วะ เฮ้ย หันได้จริงๆ ด้วย

อ้าวไม่เจ็ยบด้วย แต่ขนยังลูกอยู่เลย

ทำได้ยังไงเนี่ยน้าน้อย

โอ้โฮ คนแถวนี้เป็นกันเยอะเลยน้าน้อย

หยุดเลยนะตัวเอง

เค้าไม่ใช่หมอรักษาโรคนะ

แต่นี่เป็นฤทธิ์ของพระพุทธองค์

และ

ท่านท้าวเวสสุวรรณ บุญ ถ้าอยากรู้ว่าทำไม

ถึงหายได้ หายง่ายๆ เร็วๆ ก็เอา ดี.วี.ดี

3 แผ่นนี้ไปดูนะ

แกบอก

ตามน้าน้อยไปที่บ้านได้ไหมเนี่ย

 ตามไปได้ แต่ไปรักษาโรคไม่ได้

และขอย้ำว่า

สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ไม่ใช่การรักษานะ

นี่คือ

การแสดงบุญ  และ   แสดงกรรม

ถ้าดูเข้าใจแล้วก็ค่อยมาคุยกันใหม่นะ

อย่าติดใจกับสิ่งที่หาย

แต่ให้ไปค้นหาเหตุว่าทำไม ถึงป่วย

ทำไมรักษาไม่หาย ทำไมน้าน้อยแค่แตะ

นิดเดียวแล้วหาย

ถ้าไม่สนใจ

ก็จะกลับไปเป็น

เหมือนเดิม

ท่านผู้อ่านสงสัยหรือไม่ว่า ทำไมพระพุทธองค์ + เสด็จพ่อฯ 

ไม่ลงโทษ อ.อุบล ในการช่วยคนครั้งนี้

ใครรู้ช่วยบอกที

ยังไม่ได้ไปปีนมะปรางเล้ย มัวแต่โม้

ลูกขอกราบพระบาท

องค์สมเด็จพระสัมมาสุมพุทธเจ้า

ท่านท้าวเวสสุวรรณ

ที่เมตตา ต่อ

ทุก ๆ คน

สาธุ สาธุ สาธุ

******************************

 โอ้เจ้าช่อนกยูงแว่วเสียงเพลงมนต์รักลูกทุ่ง

ซ้ำหอมน้ำปรุงที่แก้ม...อาจารย์

************

ประมาณนี้เลยอาจารย์

บรรยายซะ...

ภาพ..มนต์รัก..ลูกทุ่ง กระเจิงไปเลยค่ะ

กลายเป็น

มนต์รัก ดอกมะปราง

**************

พระพุทธองค์มาโปรดจริง ๆ

ได้อ่านแล้วปลื้มใจจริง ๆ

ท่านอยากช่วยชาวบ้าน ได้มีดวงตาเห็นธรรม

สร้างเหตุให้อ. ได้ไปถึงที่นั่น

ช่างเป็นบุญของคนที่นั่นจริง ๆ

อยู่ ๆ ก็มีนางฟ้ามาโปรดให้ถึงที่

ถ้าไม่แสดงบุญ แสดงกรรม ให้ดู เป็นปาฏิหาริย์

ไม่ยอมเชื่อง่าย ๆ แน่ ต้องสัมผัสของจริงนะ

ส่วนตำนานรัก ดอกมะปราง

อ่านไป ยิ้มไป (แอบหัวเราะไปด้วย)

น่ารักจริง ๆ เลยคะ

ใช่แล้วค่ะเป็นบุญอันใหญ่หลวงเลยแหละ ที่พระพุทธเจ้าและท่านท้าวเวสสุวรรณท่านเสด็จไปโปรดถึงที่

ปลื้มใจแทนมากมาย และชอบตำนานรักของอาจารย์จังเลยค่ะ โรแมนติกสุดๆ

พระพุทธองค์ และ เสด็จพ่อ

แสดงฤทธิ์ เป็น ธรรมทาน

สอนกฎของกรรมแก่แม่พี่แตน

เพื่อจุดประกาย

ให้ชาวบ้านละแวกนี้เข้าใจ บาป บุญ คุณ โทษ กฏแห่งกรรม

จะได้ไหมพระพุทธเจ้าค่ะ

อ่านแ่ล้วก็ให้นึกสงสัยจังว่า คนแถวนั้นทำกรรมอะไรหนอ ถึงได้มีอาการ "คอล็อค" กันถ้วนหน้า...

และที่สำคัญครั้งนี้ได้รับพระมหาเมตตาจากองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จโปรดด้วยพระองค์เอง..

.แสดงว่า ชาวบ้านแถวนั้น คงจะมีบุญอยู่ไม่น้อย......

ได้อ่านเรื่อง "ตำนานรักใต้ต้นมะปราง" แ่ล้วก็แอบยิ้ม...ไม่ได้

แหม...แอบไปโรแม้นติกริมน้ำ ให้แแฟนคลับได้ตาร้อน....กันเป็นแถว...เลยนะค๊า..คุณน้าน้อย...

อนุโมทนา สาธุ  สาธุ   สาธุ  เป็นบุญของลูกเหลือเกิน เมื่อวานนึกอย่างไรไม่ทราบ มีความรู้สึกว่าเราไปพบท่านที่ไหนกันนะ เพราะวันอาทิตย์เราไปทำบุญที่วัดตะโก หลวงพ่อรวย กับวัดไผ่ล้อม หลวงพ่อเอียด ก็นึกว่าเราเจอที่ไหนกันน้อ นึกนานมาก เพราะที่เราเจอเป็นภาพปั้นสีทองที่สวยงาม เหมือนเราไปนั่งเพ่ง แล้วก็พินิจว่าท่านงดงามเหลือเกิน ตั้งแต่วันอาทิตย์ถึง ณ วันนี้ยังนึกไม่ออก (ไม่ใช่ความฝันแน่นอน) จู่ จู่ วันที่ 19 นั่งทำงานไปก็อยากได้ภาพท่านมาไว้ที่หน้าจอโนสบู๊ค ก็ค้นหาจากเว็ปบ้านสวนพีระมิด (อยากได้อะไรก็มาที่บ้านสวนพีระมิด(ต้องธรรมะทานด้วนนะจ๊ะ) หานานมาก และกว่าจะลงหน้าจอได้ นึกไม่ออก หาวิธีลงไม่ได้ โง่จัง สมองมันทึบ สักพัก เริ่มฉลาด ยกมือขึ้นตั้งจิตอธิษฐาน ลูกขออนุญาตินำภาพของท่านลงหน้าคอม

ได้ผลค่ะ สำเร็จ นี่คือ อีกหนึ่งมหัศจรรย์ที่ได้พบด้วยตัวเอง สาธุ (จริง ๆแล้วรู้จักชื่อท่านก่อนหน้านี้มาประมาณสองปีกว่า ๆ เพราะสวดมนต์แล้วมีชื่อท่านพร้อมกับหลังการนั่งสมาธิก็มีชื่อท่านอีก) แต่ไม่ได้ศึกษาตัวท่านเลยแย่จังเรา ลูกกราบขออภัยท่านท้าวเวสสุวรรณที่ให้โอกาสลูกค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับพี่ๆ ทุกท่าน

ที่ได้มอบธรรมทาน ประวัติท่านท้าวเวสสุวรรณ

อ่านแล้วซาบซึ้งใจจริงๆค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับท่านอาจารย์.. แม่อุบล

ที่ไปช่วยคนให้พ้นทุกข์

สาธุ สาธุ สาธุ

ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นค่ะ ท่านอาจารย์..แม่อุบล 

(หนูโง่แต่อยากมีส่วนร่วม) ...หนูคิดว่า

พระพุทธองค์

รวมทั้งท่านตา ท้าวเวสสุวรรณ

คงต้องการช่วยคน..ให้ได้มากๆ และ เร็วขึ้นกว่าเดิม

เพราะภัยพิบัติ.. อาจกำลังใกล้..เข้ามา..เร็วกว่าที่คิด

 สำหรับผู้ที่สามารถรอดพ้นได้.. ซึ่งขึ้นอยู่กับบุญ.. กรรม

นั้นมากน้อยเพียงใด

สาธุ สาธุ สาธุ

พระพุทธองค์ทรงแสดงฤทธิ์ เพราะทรงอยากให้ทุกคนรู้ว่า

พระองค์อยู่ในทุกๆ ที่  ขอเพียงใครที่ศรัทธาพระองค์ท่าน

ก็จะพบเจอปาฎิหาริย์ได้เหมือนกับคนที่ชมรายการอยู่หน้าจอทีวีและอนุโมทนาแล้วหาย

เอ....สงกะสัยเหมือนกับคุณชนิดา  ว่าทำไมชาวบ้านแถวนี้เป็นโรคนี้กันเยอะ

                                             ขออนุโมทนาบุญกับ อ.อุบลและทุก ๆ ท่านที่ได้ให้ธรรมทานได้รู้จักประวัติ

                                             ท่านท้าวเวสสุวรรณพร้อมทั้งได้เห็นรูปท่าน  ทำให้รู้สึกปลื้มปิติมาก ๆ ที่ได้

                                             มีโอกาสในวันนี้

พอไปสวนมะปรางนะ

ตอนแรกเขาก็สอยให้

ด้วยตะกร้อไม้

พอลูกที่อยู่ไม่สูงนักเริ่มหมด

อ.อุบล ก็เสนอหน้า

(รอจังหวะมานาน)

ว่า

เดี๋ยวจะปีนขึ้นไปสอยข้างบนเองนะ

ลูกข้างบนสวยๆทั้งนั้นเลย ถ้าไม่ปีนสอยไม่ถึงหรอก

พี่แตนบอกว่า

ปีนไม่ได้หรอกน้าน้อย เมื่อวานกระโดดแทบไม่ทัน

มดแดงทั้งนั้น มันดุจริงๆนา

จ้า...เดี๋ยวลองดู

ว่าแล้วก็ปีนขึ้นไป เรียกพี่แตนส่งตะกร้อให้

เดี๋ยวสอยให้ คอยรับก็แล้วกัน

แล้วก็สอยได้มะปรางลูกโต สนุกมาก

อ.มงคล+พี่แตน ช่วยเอามะปรางออก จากตะกร้อที่สอย

แล้ว

พี่แตน ก็นั่งลงกับพื้น ดูลิงค่าง บ่าง ชะนี

2 ตัว

เอ้ยตัวเดียว

ปีนเล่น  ห้อยโหน ไปหลายกิ่ง

ลิงก็เป็นอย่างนี้นี่เอง

(เราเคยเป็นลิงมาก่อน)

จึงปีนต้นไม้แล้วสนุก ไม่งั้นมันคงไม่ปีนกันเน๊าะ  ว่าไม๊

พี่แตนแกคอยเตือน ว่า ระวังตกนา

(คราวนี้แกไม่พูดเรื่องมดแดงแล้ว  ได้แน่นั่งจ้องมองเราปีน...สอย)

ปีนอยู่ประมาณเกือบ 1 ช.ม.เห็นจะได้

(กะเอา ไม่มีนาฬิกาหรอก)

ก็ลง เพราะสอยจนลูกสุกหมดต้นเลย

พอกระโดดลงมา

พี่แตนก็รีบถามว่า

ทำไมมดแดงไม่กัดน้าน้อย

นั่นสิพี่แตน

เห็นไหม ไม่โดนกัดเลย

เห็นซี่ ก็นั่งดูอยู่เนี่ย งง อยู่เนี่ย

อ้าว...พี่แตนเชื่อด้วยเหรือว่าไม่โดนกัด

เชื่อสิ ถ้ากัดจะปีนอยู่ได้ไง ต้องลงตั้งนานแล้วละ อยู่ไม่ได้หรอก

นี่โดนเมื่อวานหยกๆ ไม่เอาด้วยหร๊อก

พี่แตนสงสัยไหม ทำไมน้อยไม่ถูกมดแดงกัด

แต่ทำไมมันกัดพี่แตน

ก็สงสัยซี่ ถึงได้นั่งมองอยู่เนี่ย เออ น้าน้อยนี่แปลกเน๊าะ

หรือว่าวันนี้มะปรางต้นนี้จะไม่มีมดแดง

ทำไมจะไม่มี เดินยั้วเยี๊ยเต็มไปหมด ทำไมจะไม่เห็น

พี่แตนเห็นไหมว่า เขาเดินหนีน้อยไปหมดเลย

เขาเดินไปอยู่อีกกิ่งหนึ่ง แล้วเดินไปคนละทาง ไม่มาสนใจน้อยเลย

สงสัยน้อยอาจจะตัวเหม็นมั้งพี่แตน

ไม่จริงอะ  มีคาถาดีอะไรบอกมั่งซี่น้าน้อย

ได้เลยพี่แตน  น้อยมีคาถาดี คอยจำให้ดีนะ

คาถามีอยู่ว่า

อย่าฆ่ามดแดงอีกต่อไป

ที่ฆ่าไปแล้ว อุทิศบุญให้เขาด้วย

ไม่ฆ่าได้ไงน้าน้อย มันกัดเราก่อนนา ไม่รู้ละ กัดปู๊บ บี้ปั๊บเลยละ

แล้วเขาตายหรือเปล่า ตอนพี่แตนบี้น่ะ

จะเหลือรึ ยึ่งกัดยิ่งโมโห บี้ตายหมดแหละ

แล้วถ้ามีคนมาบี้พี่แตน มาไล่ฆ่าพี่แตน พี่แตนจะสู้ไม๊

สู้สิ น้าน้อยนี่ ถามได้

อ้าว มดแดงเขาก็รักชีวิตเขา...นา...พี่แตน

แล้วเขาก็มีพวกเยอะกว่าพี่แตนด้วย

เขาก็เรียกพวกเขามารุมนะซี

ถ้าพี่แตนไม่คิดฆ่าเขา

ไม่คิดทำร้ายเขา

เขาก็จะไม่กัดพี่แตน ผลไม้ก็แบ่งกันกิน

เขาเฝ้าให้เราแท้ๆ นอกจากไม่สำนึกบุญคุณ

ยังจะไปฆ่าเขาซะนี่ นี่ขนาดเขาแค่กัดนะ

ไม่ได้ฆ่าซะหน่อย ยังโกรธซะขนาดนี้

 แต่พี่แตนน่ะ ฆ่าญาติพี่น้องเพื่อนฝูงเขา

เขาจะไม่รุมกัดได้ไง...ล่ะ...จ๊า

จริงเหรอน้าน้อย

อ้าว  จริง ไม่จริง วันนี้ก็เห็นต่อหน้าแล้วไง

ว่า

ทำไมน้อยปีนเป็นชัวโมงมันไม่กัดสักกะตัวเดียว

แถมเดินชักแถวหนีอีกต่างหาก

แล้วอย่างนี้จริง

หรือ

โกหกล่ะ

นั่นสิน้าน้อย งง จริงๆ ก็นั่งดูอยู่ตลอดเลยว่า

ถ้ามันกัด น้าน้อยก็ต้องร้อง ต้องพูดบ้าง

ต้องเกาบ้าง

แต่นี่เห็นยืนสอยสบายเฉิบเลย

โอ๊ะ น้าน้อยนี่ มีอะไรแปลกๆ

ได้เลยพี่แตน  น้อยมีคาถาดี คอยจำให้ดีนะ

คาถามีอยู่ว่า

อย่าฆ่ามดแดงอีกต่อไป

ที่ฆ่าไปแล้ว อุทิศบุญให้เขาด้วย

**********

เขาเฝ้าให้เราแท้ๆ นอกจากไม่สำนึกบุญคุณ

ด้วยเหตุนี้หรือเปล่าค่ะ  ที่ทำให้คนแถวนั้นเป็นโรค "คอล็อคกัน"

อาจารย์ขา นี่แค่ไปปืนสอยมะปรางนะคะ  ยังมีธรรมะมาฝาก

พี่แตน และชาวคลับบ้านสวนฯ อยู่ตลอดเวลา  หนูขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

และกราบขอบพระคุณพระพุทธองค์และท่านท้าวเวสสุวรรณ

ที่ทรงเมตตาต่อลูกหลาน

********

ต่อไปเพื่อเป็นการสะดวก  ในการอ่านกระทู้ต่าง ๆ ของ อาจารย์

(ซึ่งมีคำสอน  กระจัดกระจายอยู่ทุกแห่ง)

คิดว่าจะรวบรวมมาอยู่ด้วยกัน (ขณะนี้ทำไปบางส่วนแล้ว)

ใครสนใจอยากจะมีไว้อ่าน  ติดต่อได้นะคะ

ทำเสร็จแล้วจะส่ง  mail  ไปให้ค่ะ

คุณตาลคนดี

ชุดที่ถ่ายเอกสารด่วนมาน่ะ

หนูเอาไว้ตรงไหนจ๊ะ อ.หาไม่เจอจ๊ะ

หรือยังไม่รู้จะไปหาตรงไหน

ถามเลยดีกว่า

แล้วไอ้ที่จะแจกน่ะ ช่วยแก้คะผิดให้ด้วยนะจ๊ะทูนหัว

เดี๋ยวนี้เบื้องบนและอาจารย์อุบลมาแบบกลยุทธสอนธรรม ด้วยการให้สัมผัสด้วยตากันจะๆ

แบบไม่ต้องให้สงสัย หรือไปคิดต่ออีกเลย ฉะนั้น เชื่อไม่เชื่อก็ขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของคนนั้นๆเอง

แต่ท่าทางคุณพี่แตน คงจะเชื่อเกิน70%ไปแล้วนะคะอาจารย์ เพราะเห็นกันจะๆซะขนาดนี้

ต่อไปถ้าคิดจะฆ่ามดอีก คำพูดอาจารย์คงจะก้องอยู่หัว..คุณพี่แตนแล้วล่ะ...ค่ะ

อนุโมทนาบุญกับธรรมทานที่ต้องลงทุนปีนป่ายด้วยตัวเองด้วยนะคะอาจารย์

เสียสละน่าดูเลย...ฮิฮิ (จริงๆแล้วอาจารย์ชอบ...ซะงั้น)

ไม่อยากจะบอกเลยว่า เมื่อก่อนชนิดาก็ตัวร้่ายเลย ระดับเพชรฆาตระรานมดเลยแหล่ะ

โดยเฉพาะมดแดงเล็กๆนะ โดนนางมารร้ายอย่างชนิดาฉีดน้ำมั่ง เอาไฟเผามั่ง.....บาปเต็มๆ

แต่ก็ได้ใช้กรรมไปบ้างนิดหน่อย  ตอนจะสอบเอ็นทรานซ์นะ อยู่ดีๆก็ป่วยเป็นโรคคันคะเยอทั้งตัวเลย

ไปหาหมอ ได้ยามาตลับเท่ายาหม่องเล็กๆ ทาไม่กี่วันก็หมดแล้ว ก็เลยไม่หายซักที

สุดท้าย ก็ได้คุณ"ขมิ้น"มาช่วย ใช้ทาทั้งตัว ผื่นก็หาย แถมได้ผิวสวยอีก...ต่างหาก

และในโอกาสนี้ ชนิดาขออาราธนาบารมีแห่งองค์สัมมาสัมพุทธเจ้า

พระธรรม พระอริยสงฆ์ทุกๆพระองค์ ได้โปรดบันดาลบุญ

ที่ชนิดาสั่งสมมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันนี้ จงถึงแก่สัตว์น้อยใหญ่ทั้งหลาย