ไม่ว่าคุณจะคิดอย่างไร

ต่อเบื้องบนหรือท่านอ.อุบล

เบื้องบนและท่านอ.อุบล

ไม่ได้รู้สึกอะไรเลย

แต่คนที่"ทุกข์และทรมาน"ที่สุด

ก็คือ เจ้าของความคิด นั่นเอง

ฉะนั้น ถ้าคุณ รัตน์ติพงษ์ รู้ตัวแล้วว่า

ตัวเองเป็นคนจิตแว่บ

ได้ตลอดเวลา ขนาดนี้

ลองตั้งใจสู้กับ จิตและความคิดไม่ดีเหล่านี้

ด้วยการ หาสติให้เจอค่ะ

ไหนๆก็คิดเรื่องอาจารย์อุบลแล้ว

แทนที่จะไปคิดเรื่องอื่น

ก็ใช้คำขึ้นต้น นั่นแหล่ะ

มาเป็นคำภาวนาซะเลย

เอางี้ไหม๊ค่ะ เวลาเดินไปไหนมาไหน

ก็ภาวนา "อาจารย์อุบลช่วยด้วย"

ให้ได้ตลอดเวลาซะเลย

เช่นก้าวเท้าซ้าย คิดคำว่า อา ...

ก้าวเท้าขวา คิดคำว่า จารย์

แล้วก็พยางค์อื่นๆไปเรื่อยๆ จนจบประโยค

คิดให้ไ้ด้ตลอดทุกย่างก้าว

แล้วดูซิว่า จิตยังแ่ว่บได้อีกหรือไม่..

หรือจะเป็น คำภาวนา คาถา ปะโตเมตัง

หรือ คาถาอื่นๆ ที่คุณท่องได้ขึ้นใจ

เอามาท่องคุม"จิต"ให้ได้ค่ะ

หรือ จะเดินไปทีละก้าว

แล้วก็นับ 1 2 3 4 5 6 ไปเรื่อยๆ ก็ยังได้

อาการนี้เป็นกันเยอะค่ะ

ซึ่งลูกบ้านสวนฯส่วนใหญ่รู้กันดีแล้วว่า

ที่เราคิดไม่ดีแบบนี้ เป็นผลพวงมาจาก

การที่เราผิดศีลมาแล้วทุกข้อ นั่นเอง

ฉะนั้น ถ้าจะให้ดีที่สุด

ควรจะหันไปแก้ที่"เหตุ"

ด้วยการ รักษาศีลห้า

ให้เป็นปรกตินะคะ ...

แล้วจิตเราก็จะเริ่มเป็นปรกติขึ้น

และซักวันก็จะหายขาด

จากอาการ โรคจิต(แว่บ)นี้ได้เอง

 คนส่วนมากก็จะทำผิดกันมากเรื่องความคิดที่ไม่ดีแล้วก็คิดว่าไม่เป็นไรเพราะคิดว่าไม่มีใครรู้ แต่จริงๆแล้วก็เป็นมโนกรรมที่สามารถส่งผลให้เราได้รับโทษทุกข์ได้ อย่างที่คุณรัตน์ติพงษ์กำลังเป็นอยู่

โชคดีที่คุณรัตน์ติพงษ์ คิดได้ว่าเป็นผลจากความคิดที่ไม่ดี ซึ่งก็มีหลายคนที่เป็นแบบนี้ เราก็ต้องมาฝึกให้มีสติไวขึ้นอย่างที่คุณชนิดาแนะนำนั่นแหละ  สู้ สู้

เดี๋ยวนี้

คุณหมอวัฒ

เก่งมากเลยนะ คุณชนิดา

แล้วก็เข้มแข็งขึ้นด้วย

เย๊

ดีใจจัง

คุณหมอลุกขึ้นมา

ทำหน้าที่แล้ว

สาธุ

ขอบคุณคะอจ.อุบล หมอก็คิดอยู่ตั้งนานว่าจะช่วยแนะนำอย่างไรดี ต้องรอจนคุณชนิดา นำก่อนคะถึงจะปิ้งออกมา

เดี๋ยวนี้

คุณหมอวัฒ

เก่งมากเลยนะ คุณชนิดา

แล้วก็เข้มแข็งขึ้นด้วย

เย๊

ดีใจจัง

คุณหมอลุกขึ้นมา

ทำหน้าที่แล้ว

สาธุ

....................................

สาธุ เช่นกันค่ะอาจารย์

และ คุณหมอวัฒนา

จริงๆคุณหมอน่ะ มีดีกว่านี้เยอะ

แต่ยังไม่งัดออกมาโชว์เท่านั้นเอ๊ง

สงสัยต้องรอให้อาจารย์เป่านกหวีด

ส่งสัญญาณก่อน...อิอิ

ว่าแต่ว่า เจ้าของกระทู้

เค้าจะสนใจเข้ามาอ่านกระทู้

ของเค้ามั่งไหมหนอ...

ไม่ทราบว่าคุณรัตน์ติพงษ์  ได้บูชาแหวนองค์เทพสฟิงซ์แล้วรึยัง

เพราะตั้งแต่อ้อยได้บูชามาสวมใส่ตลอดเวลา  เวลาอ้อยคิดไม่ดี  รู้สึกว่าแค่เริ่มคิดก็จะเหมือนมีอะไรมาตัดความคิดนั้นลงทันที  ไม่ให้เราคิดต่อ  ไม่ให้เราอยู่บนรถไฟความคิดนาน  และเวลามีคนทำไม่ดีกับเรา  อย่างเช่นน้องที่อ็อฟฟิศ วางกระแทกหูโทรศัพท์ใส่ เพราะเราตามเรื่องงาน  ถ้าปกติอ้อยจะรีบโทรกลับแล้วด่าทันที  แต่ตอนที่ถือโทรศัพท์จะกดเบอร์  ก็คิดได้ว่าจะโทรกลับทำไม  ให้เกิดเรื่อง ไม่เกิดประโยชน์เลย   ซึ่งสุดท้ายน้องเค้าก็ตามงานให้เราอย่างเรียบร้อย  เจอหน้ากันก็ดูไม่มีอะไรเกิดขึ้น คุยกันดีๆ  สงสัยช่วงนั้นเค้าอาจหงุดหงิดเรื่องอื่นอยู่แน่ๆ   ถ้าเราโทรกลับคงจะเป็นการต่อความยาวสาวความยืดแน่ๆเลย

สงสัยช่วงนั้นเค้าอาจหงุดหงิด

เรื่องอื่นอยู่แน่ๆ  

ถ้าเราโทรกลับคงจะเป็นการ

ต่อความยาวสาวความยืดแน่ๆเลย

............................

จะเห็นว่า แค่เพียงเรามี"สติ"

ที่จะหยุด"คิด" แม้เพียงเสี้ยววินาที

เราก็สามารถที่จะ ยุติอกุศลกรรม

ได้ทันทีเช่นกัน

ซึ่งเราก็เห็นผลได้ชัดๆเลย

จากประสบการณ์ตรงของคุณอ้อย...

เพราะทั้งคุณอ้อยและเพื่อนร่วมงาน

ต่างก็ทำงานต่อได้

ด้วยความรู้สึกที่ดีๆต่อกัน 

อนุโมทนาด้วยค่ะ คุณอ้อย

ฉะนั้น อย่ามองข้าม

ความสำคัญของ"สติ" นะคะ

 เอาใจช่วยคุณ รัตน์ติพงษ์ นะคะ

สงสัยช่วงนี้พญามารท่านจะจัดหนักกับลูกบ้านสวน

ด้วยบททดสอบจิต....แท้หนอหรือไม่ก็โลกกำลังยกระดับเพื่อเข้าสู่ยุคใหม่

ทำมันอกุศลจิตของเรามันแสดงตนออกมามากขึ้น เหมือนที่คุณชนิดาเคยเขียนธรรมทาน

(ในกระทู้ไหน..จำไม่ได้)

หนึ่งก็เคยเจอเหตุการณ์แบบคุณ รัตน์ติพงษ์  เนี่ยละคะ

แค่ไปเผลออ่านบทความที่มีคน post ใน FB บ้านสวนในลักษณะที่ไม่ดี

และจิตมันแว่บ....ไปจำคำพูดที่ไม่เหมาะสมตลอดเวลา....

พยายามต่อสู้กับจิตอยู่นาน

ตามที่คุณชนิดาแนะนำ

และก็ทำแบบคุณอ้อยเวลาที่จิตมันแว่บจะเอามือจับและกำหนดจิตที่องค์สฟิงซ์คะ

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

หนึ่งก็เคยเจอเหตุการณ์ปาฏิหารย์ของแหวนองค์สฟิงซ์

แต่เป็นลักษณะที่ท่านทำให้เราลดอกุศลจิตของเราและรับรู้จิตของคนที่เราเกี่ยวข้องคะ

หนึ่งโทรไปคุยเรื่องงานกับเพื่อนรุ่นน้อง ตามงานกันเนี่ยละ

คุยไปสักพักจิตมันเริ่มรู้สึกถึงอกุศลขึ้นมา ทั้งตัวหนึ่งและคนที่หนึ่งคุยด้วย

หนึ่งเลยรีบตัดบทและวางสาย

พอสักพักเพื่อนรุ่นน้องเขาโทรกลับมาหาหนึ่งใหม่ (ไม่ยอมจบ)

จิตตอนนั้นบอกว่าไม่ให้รับ...แต่หนึ่งก็รับเพราะรู้ว่าเขาจะโทรหาเราไม่ยอมหยุด

(โง่มากๆๆๆ ไปรับสายทั้งๆที่เรายังกำหนดจิตให้มั่นคงก่อน)

ตอนที่รับสายหนึ่งรับรู้ได้ถึงกระแสจิตที่เขาส่งมาเขาคิดกับเราไม่ดีมาก

พอวางสายได้สักพัก...เวียนหัวและอาเจียนออกมาเลยคะ

ลูกบ้านสวนฯโชคดีนะคะ

นอกจากจะมี"หลักธรรม"

ไว้ให้ยึดเหนี่ยวทางใจแล้ว

ยังมีองค์เทพสฟิงซ์สถิตที่นิ้วนางข้างขวา

คอยเตือนสติ ให้ทุกคน"คิดดี"

ตลอดเวลาซะด้วย

และเวลาใดที่"คิดไม่ดี" ปั๊บ

ก็รับกรรมกันไปทันที

เหมือนอย่างที่คุณหนึ่ง เจอมาแล้ว...

อนุโมทนาด้วยนะคะ

และเวลาใดที่"คิดไม่ดี" ปั๊บ

ก็รับกรรมกันไปทันที

เหมือนอย่างที่คุณหนึ่ง เจอมาแล้ว...

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

คุณชนิดา......แง๊๊๊๊๊๊๊๊๊๊๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อยู่ๆเวียนหัว โลกหมุน

อาเจียน....

ไม่เอาแล้วคะ......เข็ดเลย

คุณ รัตน์ติพงษ์ คะ

 ธรรมทานที่อ.แม่อุบลท่านแนะนำเวลาที่จิตเราแว่บไป

ให้หมั่นภาวนาคะ....ไม่ว่าจะเป็น นะมะ พะธะ....

เพราะการภาวนาเป็นการฝึกจิตให้จิตไม่ว่าง เปิดรับอกุศลเข้ามา

สู้ๆๆๆ นะคะ

 พอดีลูกเปิดเข้ามาเจอหน้านี้พอดีเลยค่ะ (เหมือนจะไม่ใช่เหตุบังเอิญ)  

ลูก พุทธิมา วงศ์ดีประสิทธิ์ ขอสารภาพอีกคนน่ะค่ะ คือช่วงนี้ลูกเป็นโรคเดียวกับคุณรัตน์ติพงษ์คือ มีจิตแวบที่คิดไม่ดีกับอาจารย์  วันแรกหนูได้ไปบ้านสวนก็มีความปิติที่ดี(ช่วงสงกรานต์2012) แต่เย็นนั้นจิตก็เริ่มฟุ่งซ่าน ไม่รู้ว่าไปรับเอาสิ่งไม่ดีมาใส่หัวเข้าตอนไหน และจิตก็ได้จำคำพูดที่ไม่เหมาะสมตลอดเวลาเลยค่ะ  ไม่ว่าจะเป็นคำขึ้นต้นที่ไม่สุภาพ และคำต่อท้ายที่มีลักษณะที่คล้ายกับป้าติ๋ม (ไม่แน่ใจว่าเขียนชื่อป้าถูกต้องหรือเปล่าค่ะ) ตอนนั้นลูกปวดหัวมาก แต่พอไปนอนในพีระมิดก็หาย แต่คำที่ไม่ดีเหล่านั้นก็ยังวนเวียนอยู่ในหัว เหมือนหาทางออกไม่เจอค่ะ ลูกได้พยายามกำหนด คำว่า หยุดหนอ พอหนอ บาปหนอมาจนถึงปัจจุบัน จิตมันก็หยุดคิดได้บ้างไม่ได้บ้าง 

ต้ั้งแต่นี้ไป ลูกจะพยายามรักษาศีลให้ครบทั้งห้าข้อให้สม่ำเสมอ  และจะพยายามสมาทานศีล๕ ทุกวันค่ะ

ลูกขอกราบขอขมาองค์สมเด็จพระบิดา ท่านอาจารย์อุบล ท่านท้าวเวสสุวรรณ และสิ่งศักดิ์ที่บ้านสวนพีระมิดทุกๆองค์ค่ะ รวมถึงกราบขอบคุณสิ่งศักดิ์ทั้งหลายที่ดลใจให้มาเจอกระทู้นี้ ทำให้คนบาปคนนี้ได้มีโอกาสมาขมาก่อนที่ภัยพิบัติใหม่กำลังจะมาถึง

และลูกขอสารภาพอีกข้อค่ะ คือลูกได้ทำแหวนสฟิงค์หายหลุดจากมือไปตอนไหนไม่ทราบ ลูกกราบขอขมาโทษอีกครั้งที่ทำให้สิ่งอันลำ้ค่าได้หลุดไปและ  ลูกขออนุญาติบูชาแหวนองค์ใหม่แทนน่ะค่ะ 

เธอจงระวังความคิดของเธอ เพราะความคิดของเธอจะ กลายเป็นความประพฤติของเธอ .................................................   เธอจงระวังความประพฤติของเธอ    เพราะความประพฤติของเธอจะ กลายเป็นความเคยชินของเธอ .................................................   เธอจงระวังความเคยชินของเธอ   เพราะความเคยชินของเธอจะ กลายจะเป็นอุปนิสัยของเธอ ................................................   เธอจงระวังอุปนิสัยของเธอ     เพราะอุปนิสัยของเธอจะกำหนด ชะตากรรมเธอชั่วชีวิต .....................................................                                   ที่มา:  หลวงปู่ชา  สุภัทโท

ผู้ตั้งกระทู้ กันยภัทร เฟื่องฟู(แก้ว) (noumena97-at-hotmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2012-06-01 14:37:42 IP : 202.28.80.2

ชะตากรรมของเรา

ถูกกำหนด

โดย

ความคิด ของเราเอง

...........................

สู้ สู้

 ขอขอบพระคุณทุกๆท่านเป็นอย่างสูงครับ ที่ให้คำแนะนำ

   คุณรัตน์ติพงษ์ครับ ที่คุณเป็นอยู่ ผมเป็นมาหมดแล้วครับ เผลอๆจะหนักว่าคุณอีกน่ะ ขนาดที่อาจารย์ท่านอยู่ตรงไหน ผมจะหนีไปอยู่ห่างๆท่านเรยครับ เพราะกลัวเห็นท่านแล้วจิตเราจะคิดแว๊ปครับ ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้วครับ อย่างที่พี่ชนิดาบอกนั่นแหละ ลูกบ้านสวนฯเป็นกันหลายคนครับ

   คุณลองคิดดีๆน่ะครับ ถ้าคุณลองมองคนอื่น ที่ไม่ใช่อาจารย์อุบล คุณมีอาการอย่างนี้หรือเปล่า? คุณมาถูกทางแล้วล่ะ มารเขาจะพยายามทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้เราหลุดพ้น ถ้าคุณคิดแบบนี้ก็แสดงว่ามารเขารู้ ว่าใครจะพาคุณหลุดพ้นได้ เขาพยายามดึงคุณไว้ ให้จิตตก

   วิธีแก้ไขก็อย่างที่พี่ชนิดดา บอกนั่นแหละครับ มีสติ กับคำภวนาไว้ จิตจะได้ไม่มีเวลาแว๊ปไปคิดเรื่องอื่น หรือ ลองใช้รหัสอ.อุบล ช่วยด้วยก็ได้น่ะครับ ขอบารมีท่านช่วยคลุมจิตไว้ไม่ให้คิดไม่ดีครับ พยายามน่ะครับ เอาใจช่วยครับ

ขอบพระคุณ คุณกฤษณะ สิงห์ป้อม มากครับ

ณัชชาเคยเป็นค่ะ จิตแว๊ป เมื่อก่อนเป็นบ่อยมากๆ

ช่วงหลังๆมานี่ นานๆทีค่ะ

แต่ตอนนี้ใช้รหัส อาจารย์ อุบล ช่วยด้วย เมื่อจิตแว็ป คิดไม่ดี

ตามที่พี่ชนิดาแนะนำ

ได้ผลจริงๆค่ะ 

ตั้งแต่มาใช้รหัส ของอาจารย์ 

เหมือนว่า จิตแว๊ปไม่เกิดเลยค่ะ

ทุกอย่างมีบททดสอบเสมอ

สู้ๆนะคะ  

ขอบพระคุณคุณชนิดาเป็นอย่างสูงครับ

ขอบพระคุณ คุณหมอวัฒนาเป็นอย่างสูงครับ

ขออนุโมทนากับธรรมทาน คุณ รัตน์ติพงษ์ ด้วยค่ะ

ขอเรียก รหัส อ.อุบล ช่วยด้วย ตามที่ คุณ ชนิดา แนะนำด้วยนะคะ

ได้อ่านทุกๆ ข้อความ ของทุกๆท่านแล้ว

บอกได้เลยว่าเป็นประโยชน์อย่างยิ่ง

โดยส่วนตัว ถ้าเจอปัญหาอะไร จะจับจี้องค์เทพสฟิงซ์ที่แขวนที่คอทุกครั้ง

และจะตั้งสติได้และเตือนตัวเองให้ใจเย็นได้ด้วยค่ะ

       ขออนุโมทนากับธรรมทานของ คุณรัตน์ติพงษ์  และของทุกท่านค่ะ  เมื่อก่อนก็เคย

จิตแว็บอยู่บ่อยๆ แต่ก็จะรีบตัดความคิดทันที  และจะขอโทษท่าน อ.อุบล  ทันทีและจะ

นึกถึงแต่หน้า อ.อุบล ที่ยิ้มให้ด้วยความเมตตา  ตั้งแต่เช่าจี้องค์สฟิงซ์  ตัวเองก็ใจเย็น

ขึ้นไม่ตอบโต้  เช่นคนข้างบ้านทุกคืนที่ร้านเค้าปิดก็จะเอาโครงเหล็กป้ายไฟมาวางฝั่ง

บ้านเราทุกคืน  แม้เจอหน้ากันเค้ายังไม่มีแม้แต่รอยยิ้มที่จะให้เลย  จะพูดขออนุญาต

ไม่ต้องหวังเลย  แถมสายตาที่ส่งมานั้นไม่เป็นมิตรแม้แต่น้อย  ตนเองและสามีรู้ดีถ้าจะ

คุยด้วยมีแต่เรื่องแน่นอน  ก้อ...  ไม่เป็นไร   ใครทำอะไรก็ได้อย่างนั้น  เพราะคำสอน

ของอ.อุบล  ไม่ให้เบียดเบียนใคร  เสียเปรียบก็ไม่ผิดศิล 5  ต้องขอบคุณทุกๆ คำสอน

และธรรมทานของทุกๆ ท่านจริง ๆ  ช่วยให้เกิดปัญญา ก่อนที่จะทำอะไรลงไปที่ทำให้

เกิดกรรมไม่สิ้นสุด 

ดิฉันก็เคยเป็นค่ะ

มันทรมานมากเพราะเราไม่อยากทำ

แต่เราคุมจิตเราไม่ได้

วิธีแก้ของดิฉัน

คือตั้งนะโมสามจบแล้วท่องคาถาพระศรีอารย์

หลังจากนั้นท่องคาถาบูชาท้าวเวสสุวรรณค่ะ

ไม่ให้ว่างเลยแม้แต่วินาทีเดียว

แม้แต่ตอนเข้าห้องน้ำก็ไม่เว้น

ใช้เวลาอยู่เกือบสองวันเต็ม ๆ อาการจึงค่อยยังชั่ว

เดี๋ยวนี้ถ้าเผลอเมื่อไรก็มีแว๊บเหมือนกัน

ถึงแม้จะพยายามรักษาศีลไม่ให้ด่างพร้อยก็ตาม

คิดว่าเราเคยชินกับการทำชั่วมามาก

มันก็ต้องใช้เวลาในการถอนรากถอนโคนค่ะ

ขอให้โชคดี เจริญในธรรมนะคะ

จากพี่ น้อง ชาวบ้านสวนฯ เมกา

ขอบพระคุณ คุณนัยนา เป็นอย่างสูงครับ

สาเหตุที่จิตแว๊ปอีกหย่างหนึ่งคือ มีมารสิงจิตอยู่ ผมมีโอกาศเข้าร่วมปิดนรกขุม6ที่บ้านสวนเมื่อวันเสาร์ที่9พ.ย.2556 ผมมีอาการปวดหัวหลังจากที่ขนรังแมงมุมที่อยู่ด้านหลังโลงทานไปทิ้งด้านหน้าบ้านสวน พี่ชิมบอกพี่ธนาว่าผมกับพี่ชิมปวดหัว พี่ธนาก็เลยไปบอกท่านอาจารย์ ท่านอาจารย์เมตตามาดูเรา2คนที่โต๊ะอาหาร และช่วยบำบัดด้วยการพูดคำว่า ผมรักท่านอาจารย์อุบลครับ พร้อมทั้งมองหน้าท่านอาจารย์ไปด้วย อาการปวดหัวก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ หลังจากนั้น ท่านอาจารย์ก็ได้นำพีระมิดรุ่นหนึ่งมาวางบนฝ่ามือผม 1 องค์ (น่าจะเป็นรุ่นบุบผามารี)ท่านอาจารย์เพิ่มพลังเป็น9องค์ และเพิ่มถึง99องค์ ตอนนี้ผมหลับตา และเริ่มรู้สึกถึงพลังของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ แล้วผมก็เห็น แมงมุมตัวหนึ่งเกาะอยู่ที่จิตผม และความรู้สึกบอกว่าเป็นแมงมุมหัวหน้าใหญ่หรือจ่าฝูง ผมจำไม่ได้ว่าตอนนี้ท่านอาจารย์ขอบาระมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์พระองค์ใด แมงมุมก็เริ่มปล่อยขาออก4ขา แล้วท่านอาจารย์ก็ขอบารมีท่านองค์อื่นต่อ แมงมุมก็เริ่มปล่อยจนเหลือ1ขา สุดท้ายก็หลุดออกหมด หลังจากนั้นผมก็เริ่มเห็นภาพผู้ชายทรงเครื่องเหมือนเทวดา นั่งอยู่บนยอดเขา และรู้สึกได้เลยว่านี่คือร่างที่แท้จริงของแมงมุมตัวนี้ ท่านอาจารย์ถามว่าเขาชื่ออะไร เขาบอกว่า ชื่อ พลูโต๊ะนี ยะลา ในชาติอดีดเขาเคยชอบท่านอาจารย์มาก ทั้งที่รู้ว่าท่านอาจารย์มีสามีอยู่แล้ว และเขาต้องการแย่งท่านอาจารย์มาเป็นของเขา โดยมีลูกน้องคนสนิทคอยยุยงให้แย่งท่านอาจารย์มาจากสามีท่านอาจารย์เอง ลูกน้องคนสนิทคนนั้นมาเกิดเป็นผมในชาติปัจจุบันนี้ การสิ่งจิตนี้เป็นแผนการตัดกำลังท่านอาจารย์แม่ครับ เพราะสิงจิตคนใหนแล้ว คนนั้นก็จะจิตแว๊ป ปรามาสท่านอาจารย์อุบลและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ แล้วจะเกิดความละอายใจไม่กล้าเข้าบ้านสวน ทำให้ตัดกำลังท่านอาจารย์ได้ทางหนึ่งครับ ท่านอาจารถามอีกว่า ทำไมเขาไมเข้าสิงจิตคุณธนา เขาตอบว่า เขาหยากเข้ามากที่สุด แต่เข้าไม่ได้เลย เพราะพี่ธนามีจิตที่สูงและแข็ง และพี่ธนาก็ได้รับพลังจากท่านอาจารย์แม้ตลอด เพราะอยู่ใกล้ชิดท่านอาจารย์ ผมขอเล่าคร่าวๆนะครับ นี่คือสาเหตุหนึ่งที่ทำให้มีอาการจิตแว็ป ปรามาส ครูบาอาจารย์ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ครับ

 ผมบูชาจี้ รุ่นท่านพ่อดตาจินิล 17 องค์ อาการจิตแว่บดีขึ้นมากเลยครับ คือ นานๆจิตถึงจะแว่บสักครั้งหนึ่งครับ เมื่อก่อนนี้จิตจะแว่บบ่อยมาก ก่อนที่จะบูชาจี้ ผมนอนหงายไม่ได้เลยครับ นั้งเก้าอี้ก็ไม่ได้ ภาพท่านอาจารย์แม่ จะมาประกบตัวผมทันทีเลย ทำให้ผมทุกข์ใจมากครับ