อนุโมทนาด้วยจ้าขวัญ

เห็นแล้วดีใจจัง

แบบว่าพวกเยอะ อิอิ

รออ่านอยู่นะจ๊ะ

อยากบอกว่าสารภาพบาปไปไม่ถึงครึ่ง 

ใจเบาลงมาก จากหัวหนักอึ้งกลายเป็นคลาย 

และกายก็สบาย ไม่เจ็บไม่ปวดอะไรเลย 

จ้า ยินดีและดีใจด้วยนะ

ตอนแรกญก็คิดไม่ถึงเหมือนกันนะ

ว่าแค่สารภาพบาปมันจะทำให้ใจเราโล่ง

และสุขได้มากขนาดนี้

อ่านเรื่องของขวัญแล้ว

คิดบาปของตัวเองได้อีกเยอะเลยอ่ะ

มีประโยชน์มากๆ

เดี๋ยวขอลอกบางข้อไปแก้ไขเพิ่มเติมบ้างนะจ๊ะ 55+

ดีใจจริงๆที่เรามาสารภาพบาปกัน

เอาไปเลยจ่ะญช่วยกันคิดๆ จะได้หลุดซะทีเน๊าะ

แบกขึ้นเขาไม่ไหวแร้วหนักเกิน ตกเขาไม่รู้กี่รอบแล้ว55

 สาธุ ขออนุโมทนากับน้องขวัญด้วยนะครับ จดรายละเอียด ได้ดีมากๆ ครับ พี่เขียนเอาไว้แล้ว ยังไม่ละเอียดเท่าไหร่ เอาไว้ จะตามมาเร็วๆ นี้ครับ 

ฮึ่ม น้องขวัญละเอียดมากๆ

ควักทุก"บาป" ออกมาจาก

ทุกซอกทุกมุมของ"จิต"เลยนะนั่น

อนุโมทนากับน้องขวัญด้วยนะคะ

สาธุ

อนุโมทนาด้วยนะจ้ะนอ้งขวัญ ก็มาติดตามอ่านตลอดเขียนได้ดีมากเลย ละเอียดละออ ทุกซอกทุกมุม และขยันด้วย ต้องขอเอาเด็กเป็นแบบอย่างแล้วหละเก่งๆกันทั่งนั้น มีรูปน้องขวัญอยู่ที่กล้องค่ะไม่ได้ส่งให้ซักที ฮิฮิบ้านนอกส่งไม่เป็นขอเก็บไว้ดูละกันจ่ะ
โมทนาทุกๆธรรมทานกับน้องขวัญจ้า

 อนุโมทนาบุญกับน้องขวัญจ้า

อนุโมทนาบุญกับพี่เอิ้น พี่ชนิดา พี่นนนี่ พี่หนึ่งด้วยค่ะ ตอนแรกอยากทิ้งสัมภาระนิดๆหน่อยๆ เพราะคิดว่าตัวเองแบกที่เหลือไหว แต่พอรู้ว่าพอทิ้งไปเรื่อยๆตัวสบายมากขึ้นขนาดนี้ ก็อยากทิ้งให้หมดเลยจ้า 

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

มีรูปน้องขวัญอยู่ที่กล้องค่ะไม่ได้ส่งให้ซักที ฮิฮิบ้านนอกส่งไม่เป็นขอเก็บไว้ดูละกันจ่ะ

55 รับทราบค่ะ 

ละเอียดมั่กๆ

อ่านของคนอื่นทีไร

นึกกรรมตัวเองได้อีกเยอะเลย

ตอนนี้คงตัวเบามากแล้วใช่มั้ยจ๊ะขวัญ

แบบว่าเหมือนเหาะได้ ยังไงยังงั้น ฮ่าๆ

ยังไงก็อนุโมทนาด้วยนะจ๊ะ

"จิตที่เปิดแล้ว ย่อมเข้าถึงธรรมได้ง่าย"

อย่าหยุด..

ทิ้งต่อไป ทิ้งต่อไป

พี่จะได้เข้ามาเก็บรายละเอียดเรื่อยๆน่ะ

ยินดีกับอาการ"โล่ง ตัวเบา" ด้วยนะจ๊ะ

เหมือนจะได้วิชาตัวเบาเบื้องต้นเลย รู้สึกว่าตัวเองอารมณ์ดีกว่าเดิม

"จิตที่เปิดแล้ว ย่อมเข้าถึงธรรมได้ง่าย"

สาธุ ๆ คำสอนนี้โดนใจกับสถานการณ์  เพราะพอขวัญละอัตตาได้มากขึ้น เปิดใจ มันเหมือนเป็นพลัง เป็นกำลังใจให้จิตเกาะพระธรรมได้มากกว่าเดิม ก่อนหน้านี้ที่ไม่ได้เขียนก็เหมือนเก็บของเน่าไว้ในใจ มีแต่ผลเสีย แม้แต่บอกคำสอนที่เราเข้าใจที่เราทำได้แล้วกับคนอื่นที่ทำไม่ได้ ยังไม่กล้าทำ จิตมันหนักอึ้งคิดอะไรดีๆไม่ค่อยได้  ความโง่มาปิดกั้นปัญญา ไม่ค่อยเข้าเว็บ ไม่ค่อยเขียนธรรมทานเพราะคิดว่าไม่รู้จะเขียนอะไร เพราะไม่ค่อยให้ธรรมทานแก่ผู้อื่น ไม่เคยเปิดใจแม้แต่จะเขียนธรรมทานเรื่องตัวเองให้ตัวเองหลุดพ้น  มีแต่สะสมทุกข์มากขึ้นๆอยู่นั่นแหละ อิอิ  ชาตินี้จะเป็นชาติสุดท้าย เราจะไม่ขอโง่เหมือนชาติก่อนๆอีกต่อไป เน๊าะๆ

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

อย่าหยุด..

ทิ้งต่อไป ทิ้งต่อไป

อยากสารภาพค่ะพี่ชนิดาว่าขวัญโดนบททดสอบว่าจะเขียนข้อ 3 ดีมั๊ย ข้ามไปข้อ 4 เลยได้รึป่าว 555 คิดว่าถ้าคนใกล้ตัวมาเห็นจะเป็นยังไง อยู่ดีๆก็เกิดอายความชั่วของตัวเอง กลัวคนอื่นมองเราไม่ดี กลับมาเข้าเว็บก็ตั้งใจว่า ยังไงชั้นก็ต้องเขียน อยากมีดวงตาเห็นธรรม สำนึกพระคุณของครูบาอาจารย์ แล้วทำความดีจะไปอายทำไม มันน่าละอายที่คิดจะสร้างภาพต่างหาก 

ขอบคุณพี่ชนิดา ญและทุกคนนะจ๊ะที่เป็นกำลังใจให้ขวัญได้ผ่านบททดสอบ ยินดีทุกคนที่ใจเบาสบายค่ะ 

คุณขวัญเขียนได้ละเอียดมากเลยค่ะ

ทำให้เหมียวนึกถึงกรรมที่ตัวเองทำไว้ได้เยอะเลย

กรรมแต่ละอย่างละเอียดมากจนบางครั้งลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าเคยทำกรรมนี้มาด้วย

เพราะมัวแต่มองข้ามเรื่องเล็กๆน้อยๆไป

จนทำให้มองข้ามกรรมนั้นด้วย

ต้องขออนุโมทนาบุญกับคุณขวัญด้วยนะค่ะ

สาธุ ค่ะ

อ่านธรรมทานของน้องขวัญแล้วทำให้พี่นึกถึงความชั่วของตัวเองได้อีกเยอะเลยค่ะ ทีแรกก็นึกว่าตัวเองเขียนได้ครบแล้วคงไม่ค่อยมีตกหล่น แต่ตอนนี้รู้สึกว่ายังเหลืออีกเพียบเลย พี่คงต้องกลับไปเก็บรายละเอียดอีกหลายเรื่องเลยค่ะ

พี่ขออนุโมทนากับธรรมทานของน้องขวัญด้วยค่ะ

ถ้าเป็นความคิดที่

ละอาย และ เกรงกลัว ต่อบาป

พี่ว่ามันไม่ใช่

การคิดที่มากไปหรอกจ่ะ น้องขวัญ

แต่พี่กลับคิดว่า จิตเราละเอียดยิ่งขึ้น

จึงเห็นกรรมทุกอย่างได้ชัดขึ้นต่างหาก

เพราะถ้าเป็นเมื่อก่อน

เราไม่คิดเลยซะด้วยซ้ำว่า

สิ่งเหล่านี้ คือ "บาป"

อนุโมทนากับน้องขวัญด้วยนะจ๊ะ

ว้าว ว้าว ว้าว น้องขวัญ

กวาดห้องใจได้ละเอียดยิบเลย

พี่ขอโมทนาบุญด้วยเป็นอย่างมากถึงมากที่สุด

ที่สำคัญทำให้พี่ระลึกกรรมด้วยเองได้มากขึ้น

ต้องขอขอบคุณมาก ๆ นะจ๊ะ

ชื่นช้มมมมม....ชื่นชมจ้า