ReadyPlanet.com


ขอกราบขมาท่านอ.อุบล ท่านอ.มงคล คุณท็อป ที่ดิฉันทำผิดในบ้านสวนฯ


เรื่องแรก เมื่อปีที่แล้วท่านอ.อุบล ได้ชวนดิฉันนำข้าวสาร ไปมอบให้วัดใกล้บ้านสวนฯค่ะ แต่ดิฉันได้ปฎิเสธ ว่าไปไม่ได้ ตอนนั้นดิฉันกำลังต้มไข่เค็มอยู่ มีไข่เสียเกือบทั้งหมด ตัวดิฉันเองมีกลิ่นของไข่เสีย ผลสุดท้ายท่าน อ.อุบลไปคนเดียว (ที่จริงไม่สมควรมีข้ออ้างทุกประการ) คิดถึงทีไรนึกผิดทุกที

เรื่องที่สอง พูดจาปลิ้นปล้อน กระล่อน ตอแหล ถามอย่างตอบอย่าง ไม่อยู่กับล่องกับลอย เคยขอขมาท่าน อ.อุบล แล้วครั้งหนึ่ง  แต่กลับมาทำผิดอีก โดยใช้คำพูดเพ้อเจ้อ ให้ผู้อื่นกลัวและสับสน สรุปแล้วตั้งใจมาทำบุญกับบ้านสวนฯ กับเพิ่มบาปให้กลับตนเอง  สาเหตุเพราะทำผิดศีลมาทั้งห้าข้อและไม่เคยออกไปสารภาพบาปและสมาทานศีลเลย ทำให้ดิฉันหูหนวกตาบอดกลับไปทำบาปในบ้านสวนฯอีกครั้ง และดิฉันก็โดนสิ่งศักดิื์์สิทธิ์ เลือกแล้วคือ หยุดพักไปบ้านสวนฯโดยไม่มีกำหนด 

เรื่องที่สาม  ช่วงหลังมาทำบุญที่บ้านสวนฯ เริ่มขี้เกียจ รีบเข้านอน ไม่อยู่คอยเปิดประตูให้ท่านอ.อุบลกลับมาจากไปทำธุระข้างนอก ลืมนึกไปว่าไม่ใช่บ้านของตัวเองเลย แถมมีอีกคืนหนึ่งฝนตกหนักมาก ไฟดับ ดิฉันไม่ได้ไปช่วยเก็บของในโรงทานเลย นํ้าได้ท่วมโรงทาน เพราะนํ้าไหลไม่ทัน สิ่งของหลายอย่างเปียกฝน ตัวดิฉันเองหลบฝนอยู่ในองค์ปิระมิด (เห็นแก่ตัวมากๆ)

เรื่องที่สี่  เมื่อวันศุกร์ที่หนึ่ง ท่านอ.อุบล ท่านอ.มงคล คุณท็อปได้เดินทางไปวัดหลวงพ่อเสงี่ยม ช่วงประมาณตอนบ่าย ท่านอาจารย์คงลืมของบางอย่างได้ย้อนกลับมาเอาของ ช่วงนั้นดิฉันได้ตัดหญ้าอยู่กลับ น้องไอซ์ น้องแหวน คุณแม่น้องแหวน น้องอัญ รถของท่านอาจารย์ได้จอดอยู่ข้างนอก ส่วนคุณท็อปได้วิ่งเข้าไปเอาของในบ้าน ส่วนตัวดิฉันได้เดินผ่านหน้ารถท่านอาจารย์ โดยไม่คิดที่จะเปิดประตูให้ท่านอาจารย์เข้ามากลับรถ  บังเอิญน้องไอซ์คงเห็น ได้วิ่งมาเปิดให้อาจารย์  พอรถอาจารย์ไปแล้วดิฉันก็งงกลับตัวเอง ว่าทำไมเราไม่เปิดประตูให้อาจารย์ เก็บหญ้าไปคิดแต่เรื่องนี้ตลอด จิตตก  คิดว่าเราทำผิดเรื่องใหญ่มาก เริ่มไม่มีความสุข อยากออกจากบ้านสวนฯ พอตอนเช้าตื่นไปเข้าห้องนํ้า ดูกระจก รู้สึกหน้าบวม แต่ไม่ได้บอกกับใคร รู้อยู่กับใจอยู่แล้วว่าต้องโดนลงโทษแน่ๆ ช่วงตอนทำงานดิฉันได้แต่งต้นไม้ข้างบ้านอาจารย์ และเก็บล่องนํ้า ทำคนเดียวค่ะ ทำงานไป รู้สึกคันหน้า เดินไปดูกระจก ตาเริ่มปิดแล้ว แต่ไม่มีใครเห็นเพราะใส่หมวกปิดหน้าไว้ ดิฉันเริ่มใจเสียจิตตก ทำงานไปขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในบ้านสวนฯที่ลูกทำผิดแล้วสำนึกผิด  รวมทั้งใช้รหัส อ.อุบลช่วยด้วย  ซักพักใหญ่ๆอาการคันหาย หน้าบวมเริ่มยุบลง ถ้าไม่สังเกตุจะไม่เห็น รู้สึกว่าจะมีน้องแมวคนเดียวที่ทักว่าแขกหน้าบวม

ทำผิดแล้วแทนที่คืนวันเสาร์ จะขอขมาท่านอาจารย์ทั้งสองและคุณท็อป กลับขอลาท่านอาจารย์กลับห้องเฉยๆโดยไม่ได้กล่าวคำขอโทษเลยสักนิด เพราะฉะนั้นสมควรแล้วที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนฯได้คัดแล้ว ถูกร่อนแล้ว สอบไม่ผ่าน สมควรงดมาบ้านสวนฯโดยไม่มีกำหนด

 พอได้ออกจากประตูบ้านสวนฯ ดิฉันปวดแขนข้างซ้ายมาก ปวดเข้าไปในกระดูกเลยค่ะ เหมือนโดนบีบแรงๆ พอถึงห้องดิฉันได้กราบขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนฯอีกครั้ง แล้วหลับไปตื่นเช้ามาหายปวดค่ะ

แต่ปัจจุบันนี้ดิฉันได้เป็น " ขี้กลาก "ที่เอวทั้งสองข้างค่ะ คันๆเจ็บๆ ดิฉันได้อธิฐานต่อหน้าเ็ว็ปถ้าดิฉันขอกราบขอขมาต่อท่านอาจารย์ทั้งสองคุณท็อปและสิ่งศักดิ์สิทธิ์บ้านสวนฯทุกพระองค์ท่าน ยกโทษให้ ก็ขอให้หายด้วยเถอะ สาธุ สาธุ สาธุ

ดิฉันเขียนคำขอขมาไว้ในสมุดหลายวันแล้วรอให้ลูกสาวมาพิมพ์ลงในเว็ปให้ แต่ลูกสาวไม่มีเวลา ทำงานเลิกดึก เมื่อเช้าดิฉันตื่นมามีความรู้สึกปวดคอมาก เหมือนโดนบีบต้นคอ เลยต้องมานั่งพิมพ์ลงในเว็ปเอง ช้าไม่เป็นไร หนึ่งชั่วโมงกว่า พอพิมพ์เสร็จหายปวดแล้วค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ดิฉันขอกราบขอขมาต่อสิ่งศักดิ์สิทธื์บ้านสวนฯทุกพระองค์ท่าน สมเด็จองค์ปฐม องค์ปิระมิด องค์เทพสฟิงซ์ หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค หลวงพ่อฤาษีลิงดำ หลวงพ่อเสงี่ยม โอภาสี พระอาจารย์รัตย์ รัตนญาโณ เสด็จพ่อท้าวเวสสุวรรณ พญายมราช ท้าวมหาราชทั้งสี่ ท่านอ.อุบล ท่านอ.มงคล คุณท็อป มนุษย์ต่างดาวทุกดวงดาว  ดิฉันขอขมาที่ได้ทำผิด ด้วยเจตนาก็ดี ไม่เจตนาก็ดี ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการก็ดี ขอได้โปรดยกโทษอโหสิกรรมให้แก่ดิฉันด้วยเถิด กราบ กราบ กราบ

 



ผู้ตั้งกระทู้ จินตนา มาประชุม(แขก) (jintana1963-at-hotmail-dot-com) กระทู้ตั้งโดยสมาชิก โพสต์และแสดงความเห็นเฉพาะสมาชิกเท่านั้น :: วันที่ลงประกาศ 2012-06-13 17:58:24


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (1615696)

ประเด็นหลักอยู่ที่

การพูดจาแบบไม่อยู่กับร่องกับรอย

แล้วยังไปพูดให้ ป้าเทิง

ซึ่งไม่เคยรู้เรื่อง มาก่อน

ป้าเทิงจะคิดอย่างไร?

ผลที่ตามมาจะเป็นอย่างไรต่างหาก

พี่กลับบอกว่า พี่พูดแบบไม่ได้คิด

จึงแนะนำ ให้พี่ถอยออกไป

เพื่อสำรวจตัวเองก่อน

...................................

ถ้า"เหตุ"ของกรรมทั้งหมด

อยู่ที่ประเด็น

การพูดจาไม่อยู่กับร่องกับรอยของพี่

ชนิดาก็เห็นด้วยนะคะ

ที่พี่แขกควรจะถอยออกไป

จากบ้านสวนฯ เพื่อกลับไปทบทวน

และ สำรวจตัวเองให้ดีซะก่อน


เพราะการพูดแบบไม่คิดของพี่

ได้ส่งผลต่อ"ภาพพจน์"

ของท่านอาจารย์โดยตรง

 

และ"คน"ที่จะได้รับผลกรรม นั้น

ก็คือ ตัวพี่เอง...

 

ฉะนั้น จึงเขียนมา

ด้วยความปรารถนาดีนะคะ



 

ผู้แสดงความคิดเห็น ชนิดา เชิงสะอาด/CHANIDA ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2012-06-14 04:37:11


ความคิดเห็นที่ 2 (1615733)

ดูเหมือนว่าถึงขณะนี้แล้ว พี่แขกยังคงรักนิสัยเดิมๆ ไม่ยอมรักความถูกต้องหรือยอมรับความจริงสักที

เรื่องที่พี่แขกควรจะพูดและเปิดเผย หรือกราบขมาท่านอาจารย์อุบลและครอบครัวก็คือ เรื่องที่พี่ไปพูดกับป้าเทิง ทั้งๆที่พี่เองก็ไม่รู้จักมักคุ้นกับป้าเทิงเลย

ประเด็นอยู่ตรงที่ว่า พี่พูดเรื่องไม่จริงกับป้าเทิง บอกว่าเหล่าพี่น้องบ้านสวนฯเชิญพี่ไปคุยเรื่องการปลูกต้นโมกที่ท่านอาจารย์บอกให้ทำอย่างหนึ่ง แต่พี่เห็นต่างไปทำอีกอย่างหนึ่ง ทำให้พวกผมเชิญพี่ไปคุย ตักเตือน

ซึ่งเป็นเรื่องโกหกทั้งเพเลย ครั้งนั้นพวกเราไม่เคยคุยกันเรื่องปลูกต้นโมกกันเลย แต่พี่กลับนำประเด็นนี้มาจากไหนมาคุยให้ป้าเทิงฟัง

ซึ่งป้าเทิงเป็นคนที่ตั้งใจอยากจะช่วยงานท่านอาจารย์อย่างเต็มที่และเพิ่งมาบ้านสวนฯได้ไม่นาน พี่กลับเอาข้อมูลเท็จมาคุยให้ป้าเทิงฟัง เพื่อหวังอะไรกันล่ะครับ หรือต้องการให้ป้าเทิงกลัว กังวล แล้วจากบ้านสวนฯไปหรือเปล่า อันนั้นผมไม่ทราบมีตัวพี่เท่านั้นที่รู้ว่าตนเองต้องการอะไร

มาถึงการเขียนขอขมากรรมคราวนี้ พี่กลับไม่พูดถึงประเด็นนี้ที่พวกเราคุยกันเลยทั้งๆที่เป็นเรื่องหลักในการคุยกันของพวกเราเลย

เรียกว่าการพูดหรือแม้แต่การเขียนของพี่แขกก็ยังคงเหมือนเดิม เหมือนพยายามปกปิด และบิดเบือนประเด็น ทั้งๆที่วันนั้นพวกเราทุกคนเข้าใจว่าพี่เข้าใจแล้วว่า เกิดอะไรขึ้นกับการกระทำของตัวพี่แขกเอง

คนที่ต้องการนิพพานคือคนที่ยอมรับความจริง และพร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงตนเองจริงๆ หากทุกคนมัวแต่อ้างหรือบอกว่า จำไม่ได้ สมองไม่ดี หรืออะไรก็ตามแต่ นั่นบอกให้เห็นเลยว่า แม้แต่สวรรค์ก็ยังไปไม่ได้เลย อย่าคิดไกลถึงนิพพานเลยนะครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น ธนา อรุณภิญโญพล (nirvana_time-at-hotmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2012-06-14 10:29:18


ความคิดเห็นที่ 3 (1615746)

 ซึ่งเหตุการณ์ในวันนั้นตัวหนูเองก็อยู่ด้วย

ที่พี่แขกตอบอ.แม่ไม่เหมือนเดิม

และตอนที่อ.แม่ถาม 

พี่แขกก็ตอบไม่ตรงคำถาม

ถามอีกเรื่อง ตอบอีกเรื่อง

หากว่าเป็นคนบ้าก็พออนุโลม

ที่จะไม่ค่อยเข้าใจถาม

แต่เวลาคุยสนทนากันเรื่องอื่น

ก็เห็นว่าพี่แขกเข้าใจได้ดี

แต่ทำไมเรื่องนี้

ถึงได้อ้อมแอ้ม

ตอบไม่ตรงประเด็นซักที

และตอนนั้นพี่แขกก็ไม่ได้คิดที่จะขอขมาอ.แม่เลย

จนมีเหตุการณ์ที่น้องเอริคเล่นซน

แล้วพี่โอ๋ให้น้องไปขอขมาอ.แม่

พอพี่แขกเห็นน้องเอริคไปขอขมา

พี่แขกถึงได้คิดว่าควรขมา

อย่ารอเวลาให้ทุกข์มาหา

แล้วค่อยคิดจะทำในสิ่งที่ถูกต้องเลยนะคะ

หากครั้งนี้พี่แขกไม่ปวดคอ ปวดเนื้อปวดตัวจนถึงที่สุด

พี่แขกคิดจะมาเขียนสารภาพ ขอขมาในเวปหรือเปล่าค่ะ

และอ่านๆดูแล้ว

เรื่องที่ตั้งใจจะสารภาพไม่รู้เลยว่า

เรื่องไหนประเด็นหลัก เรื่องไหนประเด็นรอง 

เหมือนทำแก้ขัดไปยังไงยังงั้น

ยังไงก็ขอให้พี่แขกคิดได้ไวๆนะคะ

ผู้แสดงความคิดเห็น นันทนา แหกาวี ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2012-06-14 11:47:50


ความคิดเห็นที่ 4 (1615752)

      อยู่ในบ้านสวนฯ แล้ว เราต้องเตือนตัวเองให้ระมัดระวัง ทั้ง ความคิด คำพูด การกระทำ จะได้ไม่เป็นบาปครับ อีกอย่างถ้าเรารู้ว่า"เราทำผิดอะไรก็แค่ยอมรับความจริง" เชื่อว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ท่านเมตตา และ ต้องการขัดเกลา ให้เราดีให้ได้มากที่สุด ก็เพื่อตัวเราเองทั้งนั้น บางทีผมเองก็ขี้ลืมเหมือนกัน แม้จะนานๆครั้งแต่ก็โดนเตือนทุกครั้ง เคยมีความคิดว่าจะห่างบ้านสวนสักพักดีไหม เรายังไม่ดีพอ  ก็มีอาการคันหลังทันที คิดว่าน่าจะใช่ เพราะคิดทีไรก็เป็นทุกที คงเป็นเพราะไม่ทำหน้าที่ ก็ขอขมาท่าน การเตือนก็เพื่อให้เราหลาบจำ จะได้ไม่ทำอีก นับเป็นความเมตตาอย่างมาก ดีกว่าที่จะปล่อยให้เราทำผิด ซ้ำๆซากๆ อยู่ที่ตัวเราด้วยครับ ขอให้พี่แขกทำได้ละกันนะครับ  

ผู้แสดงความคิดเห็น วีร์พสุตม์ ลิ้มสกุลภักดี (เอิ้น) (weepasuth-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2012-06-14 12:28:19


ความคิดเห็นที่ 5 (1616032)

แต่ละเรื่องที่คุณแขก

ยกมารำพึง รำพันนั้น ล้วนไม่ใช่

เรื่อง

ที่เป็นประเด็นแท้จริง

ซึ่งพวกกรรมการบ้านสวนพูดกับ

คุณแขก

และพูดหลาย ต่อหลายครั้ง

แต่คุณแขกก็ยังเปลี่ยนประเด็นอยู่ดี

----------

 

ดังนั้น

การเปิดกระทู้นี้

ก็ดีแล้วนะคุณแขก

เพราะตัวหนังสือที่คุณแขก

จะได้อ่าน

จากกรรมการ และ ชาวบ้านสวน

หลายคน ที่อยู่ในเหตุการณ์

จะได้เป็นกระจกเงา

บานใหญ่

ส่อง

ให้ถึงเรื่องที่ซ่อนอยู่

ภายในใจคุณแขกจริงๆ

ที่คุณแขก พยายามปกปิดมันไว้

 

แต่ไป

เปิดเกมส์กับป้าเทิง

 

ซึ่งคุณแขกพลาดอีก

ที่ประเมินป้าเทิงต่ำเกินไป

 

แต่จริงๆแล้ว

ป้าเทิง เป็นเศรษฐี(นี)

มีปัญญา เพียงแต่ที่มาทำงานบ้าน

ให้ อ.อุบล นั้น เพราะศรัทธา

และอยากไถ่บาป

เท่านั้นเอง

 

ดังนั้น

ป้าเทิงจึงถาม อ.อุบล

ทุกอย่างที่ป้าเทิงสงสัย

และ

รู้สึกว่ามันแปลกๆ

 

เรื่องที่คุณแขก

เล่าให้ป้าเทิงฟังนั้น

ป้าเทิงบอกว่า

ฟังแล้วเหมือนกับว่า

คุณแขกคนนี้ พยายามโกหก

ป้าเทิงอยู่ และ มีแผนการณ์

ที่ไม่น่าไว้วางใจ

 

ก็เลย

มาถาม อ.อุบล

ถามน้องไอซ์ ถามคุณแมว

ถามพ่อใหญ่ธนา ถามคุณอัญ

 

เห็นไหมว่า

เรื่องเดียว ป้าเทิง

ถาม

ตั้งหลายคนเพื่อหาความจริง

 

ดังนั้น

ขอให้คุณแขก

เอาเรื่องที่ คุณแขก ทำกับ

ป้าเทิง เป็นบทเรียนชีวิต

ที่ราคาแพง

 

คือ

เรียกว่า เกา ถูกที่คัน

พอดี

 

ก่อนหน้านี้

คุณแขกก็ทำมาตลอด

แต่กรรมยังไม่รวมตัว

 

คุณแขก

ควรขอบคุณป้าเทิงนะ

ที่ช่วยให้คุณแขก

ได้รู้จักตัวตนที่แท้จริง

ของตัวเอง

 

และ

ขอบอกเลยนะว่า

ป้าเทิงเนี่ย

อ.อุบล เป็นคน เลือกเอง

 

คนอื่น

มีแต่ มาขออยู่ ตื๊ออยู่

ไล่ไม่ไป ใช้อุบายเข้ามา

 

หรือไม่ก็

เป็นแม่บ้านจากศูนย์

ที่ดร.จุ๋ม+ดร.จิ๋ม

มีเมตตา หามาให้

 

แต่

เขาทั้งหลาย

ไม่สนใจ ศีล 5 สนใจแต่

โอ้โห อันนี้ฉันขอนะ อันนี้ฉันเอานะ

งานนี้ฉันไม่เคยทำนะ

ทำไมคนที่นี่ทำงานกัน

เหมือนคนบ้างานกันขนาดนี้

ตายแน่ ถ้าฉันทำอย่างนี้ฉันตายแน่

แล้วแต่ละคน

ก็พิการมาทั้งร่างกาย+จิตใจ

แต่ไม่ต้องการทำดีเพื่อให้หาย

ก็เลยต้อง อัญเชิญกลับ

 

สำหรับป้าเทิง

ก็โดนทุบมาแล้วเหมือนกระท้อน

อ.อุบล เห็นหน่วยก้านแล้ว

แกมีใจ รักษาศีล 5

และปรารถนามารับใช้ อ.อุบล

แกบอกตั้งแต่วันแรกมา

 

แต่

อ.อุบล ไม่สนใจแก

 

แกเตรียมเสื้อผ้ามาอยู่ด้วย

แต่ต้องเอากลับหลายครั้ง

ว่างๆ จะมาเล่าให้ฟัง

 

ว่าป้าเทิงน่ะ

ไม่ใช่ หมู อย่าง ท่าทาง หรอกนะ

 

ดังนั้น

บทเรียนของคุณแขก

เรื่องนี้

 

สอนให้รู้ว่า

อย่าประเมินคน ต่ำ เกินไป

 

เพราะ

ถ้าเจออย่างป้าเทิง

แผนการณ์ของคุณอาจ

ไม่

เป็นไปตามที่วางไว้

 

ตอนนี้

หลายคนสงสัย

คุณแขก ตอบหน่อย ได้ไหม

ว่า คุณแขก วางแผนกำจัดป้าเทิง

แล้ว จะ เอาใคร เข้ามา

แทน

ป้าเทิง จ๊ะ

 

อ.อุบล รู้ว่า

คุณแขกเข้ามาอ่าน

 

ถ้าต้องการ

หายเจ็บปวดทรมานจริง

ต้องพูดความจริง

เท่านั้น นะจ๊ะ ทูนหัว

 

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น อ.อุบล ศุภาเดชาภรณ์ (pamelasoap-at-yahoo-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2012-06-15 20:05:20


ความคิดเห็นที่ 6 (1616085)

ตอนนี้

หลายคนสงสัย

คุณแขก ตอบหน่อย ได้ไหม

ว่า คุณแขก วางแผนกำจัดป้าเทิง

แล้ว จะ เอาใคร เข้ามา

แทน

ป้าเทิง จ๊ะ

 

อ.อุบล รู้ว่า

คุณแขกเข้ามาอ่าน

 

ถ้าต้องการ

หายเจ็บปวดทรมานจริง

ต้องพูดความจริง

เท่านั้น นะจ๊ะ ทูนหัว

...............................

 

กราบอนุโมทนาด้วยนะคะอาจารย์

 

ที่เมตตามาจี้ถึงประเด็นหลัก

 

ให้พี่แขกได้พิจารณาชัดๆตรงๆอีกที

 

แล้วก็มองที่จิต

 

และความคิดของตนอีกหลายๆครั้ง

 

 

ว่าที่พี่แขกทำไปทั้งหมดนั้น

 

เพื่อใคร และเพื่ออะไร

 

เพราะเท่าที่อ่านข้อความที่ท่านอาจารย์

 

และพ่อใหญ่ธนาเขียนมา

 

ชนิดาว่า มัน ตรง ชัด

และลึก ที่สุดแล้วนะคะ

 

 

บางทีเวลาเราทำอะไรลงไป

เราอาจจะไม่เห็น"ความผิด"

ของตัวเองได้ชัดๆหรอกนะคะ

 

เพราะกิเลสในใจ มาบดบัง

และมักจะคิดหาเหตุผล

หรือ ข้ออ้างให้เราเสร็จสรรพ

ฉะนั้น ขอให้พี่แขกคิด

พิจารณาทุกอย่างให้ถ้วนถี่

แล้วมาตอบคำถามท่านอาจารย์ด้วยนะคะ

 

เพราะถ้าครั้งนี้พี่เอาชนะใจตัวเองได้

พี่จะสัมผัสได้ว่า อาการยกภูเขาหนักๆ

ออกจากอกนั้น มันเป็นยังไง

ผู้แสดงความคิดเห็น ชนิดา เชิงสะอาด/CHANIDA ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2012-06-16 04:39:30


ความคิดเห็นที่ 7 (1616109)

ตอนนี้

หลายคนสงสัย

คุณแขก ตอบหน่อย ได้ไหม

ว่า คุณแขก วางแผนกำจัดป้าเทิง

แล้ว จะ เอาใคร เข้ามา

แทน

ป้าเทิง จ๊ะ

 

อ.อุบล รู้ว่า

คุณแขกเข้ามาอ่าน

 

ถ้าต้องการ

หายเจ็บปวดทรมานจริง

ต้องพูดความจริง

เท่านั้น นะจ๊ะ ทูนหัว

กราบอนุโมทนาค่ะอ.แม่

อ.แม่และพี่ๆทุกคน

บอกทางให้พี่แขกไปหมดแล้ว

ทีนี้ก็คงขึ้นอยู่ที่ตัวเองแล้วค่ะ

ว่าจะเดินตรงตามที่อ.บอก

หรือจะหลบเข้าไปในตรอกที่มีแต่ทางตัน

คนเราผิดพลาดกันได้

แต่เราแก้ไขได้ด้วยการสำนึกผิดและพูดความจริง

เพราะมันเป็นสิ่งที่จะทำให้เราพ้นทุกข์ได้

การพูดเรื่องจริงไม่ใช่สิ่งที่น่าอาย

แต่สิ่งที่น่าอายคือการพูดเรื่องไม่จริง มากกว่าค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น นันทนา แหกาวี ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2012-06-16 06:39:48


ความคิดเห็นที่ 8 (1616326)

กราบขอขมาพระพุทธองค์ท่านท้าวเวสสุวรรณท่านเท้ามหาราชทั้งสี่ อ.อุบลและเทวดาประจำตัวอ.อุบลและสิ่งศักดิ์สิทธ์บ้านสวนทุกๆพระองค์

เนื่องจากเมื่อวันเสาร์ที่ 9 มิ.ย.55 ได้มีโอกาสร่วมทำบุญใช้แรงกายดายหญ้าแปลงเกษตรปลูกมันได้กรอกน้ำดื่มบ้านสวนไส่ขวดเพื่อเก็บไว้ดื่มในขณะทำงานอยู่เมื่อถีงเวลาเลิกงานก็ได้เก็บน้ำดื่มของบ้านสวนที่ยังค้างอยู่ในขวดน้ำส่วนตัวได้ไส่ไว้ในรถยนต์ติดกลับมาบ้านด้วยทำให้เกิดอาการคันที่ต้นขาทั้งสองข้างและที่เอวได้โปรดยกโทษให้ลูกด้วยและขอให้ลูกหายเป็นปกติด้วยเถิด

เรื่องที่สองเมื่อวันที่16 มิ.ย.55 ลูกได้เขียนลงไว้ในเว๊ปว่าลูกจะขอร่วมเดินทางไปวัดใหม่สันติธรรมแต่ก็ไม่ได้ไปด้วยทำให้ลืมกุญแจรถไว้ฝากระโปรงท้ายไม่สามารถเอากุณออกมาได้จะต้องขออนุญาตคุณท๊อปเรียกช่างจากอ.บ้านนามาทำให้จนสำเร็จ

ลูกกราบขอบพระคุณพระพุทธองค์ ท่านท้าวเวสสุวรรณ องค์เทพสฟิ้งค์ หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค หลวงพ่อฤษีลิงดำ และสิ่งศักดิ์สิทธ์บ้านสวนทุกๆพระองค์ อ.อุบล และเทวดาประจำตัวอ.อุบล อ.มงคลและคุณท๊อป

ผู้แสดงความคิดเห็น อนุชิต รัตนวรรณ์ ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2012-06-17 22:57:40


ความคิดเห็นที่ 9 (1616562)

การที่ยังมีคนมาพูดเตือนเราอยู่นั้นแสดงว่า  เรายังโชคดีมีคนรัก คนหวังดี ยังได้รับโอกาสที่จะรู้และสำนึกตัวอยู่

ก็ขอให้พี่แขกเข้ามาเขียนเล่าความจริงที่เกิดขึ้น  เพื่อเป็นการชะล้างสิ่งที่ไม่ดีออกจากจิต  เพราะการกล้าพูดความจริง  ย่อมเป็นก้าวแรกในการเปิดจิตให้เอาความชั่วออก แล้วรับสิ่งดีๆเข้าไป

ผู้แสดงความคิดเห็น อ้อย (ปาริชาต ชมภู) (parichat-dot-chompoo-at-gmail-dot-com) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2012-06-18 22:28:55



[1]


Copyright © 2010 All Rights Reserved.