ReadyPlanet.com


กรรมที่ต้องรับ เมื่อให้สัจจะต่อ คุณแม่อุบล และ สิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งบ้านสวนฯ


ก่อนอื่น ขออนุญาตแนะนำตัวเอง ครับ

ชื่อ นายคุณากร ศิริกุลธรรมา (ที่ต้องแนะนำตัวเอง เนื่องจาก ขาดหายจากการไปบ้านสวนฯ นานแสนนาน และ เมื่อไปบ้านสวนฯ ก็ไปวันธรรมดา จึงมีโอกาสได้พบเพื่อนๆ พี่ๆ น้อยมาก)

สิ่งที่ผมอยากจะเขียนเป็นธรรมทาน เพราะ นั่งดูเพื่อนๆ พี่ๆ ที่ได้รับความเมตตาจากคุณแม่อุบล และ จากสิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งบ้านสวนฯ ในการได้รับรู้เหตุแห่งความทุกข์ที่ตนเองได้รับกันมา ไม่ว่า ด้วยเรื่อง สุขภาพ หน้าที่การงาน การเงิน การเรียน และ เรื่องไม่สมหวังในความรัก

เพราะ ทุกคนที่ได้รับความเมตตาจาก คุณแม่ และ จากสิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งบ้านสวนฯ ก็รับปากรับคำกับคุณแม่ว่า จะไม่กระทำเรื่องที่เป็นเหตุแห่งทุกข์ของตนเองอีก และ จะไปเขียนธรรมทาน ว่า ตนเองประสบความทุกข์อะไรมา และ ได้รับความเมตตาจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และ คำตักเตือนบอกกล่าวอย่างไรจากคุณแม่อุบล รับปากกันทุกคนว่าจะประพฤติปฎิบัติตามที่ได้กล่าววาจา กันไว้

ผมขอยกตัวอย่างของผม ที่เป็นคนหนึ่งที่ได้รับปากและให้สัญญากับคุณแม่อุบล และ ต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งบ้านสวนฯ ว่า จะไม่กลับไปดูหนังโป๊ แต่วันเวลาที่ผ่านไป อยู่ดีมีสุข คำสัญญาที่ให้ไว้ก็เหมือน โดนลมโบกพัดจางหายไปจากจิตใจที่แน่วแน่ ก็กลับไปดูหนังโป๊

ปรากฎว่า ตอนกลางคืน นอนห้องแอร์ นอนไม่หลับ ตั้งแต่ดูหนังโป๊ ตอนสามทุ่ม จนถึง ตีสาม ก็รู้สึกว่าร้อน เหมือนแอร์ไม่ทำงาน ร้อนมากๆ ไม่สามารถสัมผัสได้ถึงความเย็นของแอร์  อยากจะอาบน้ำ แต่ก็เกรงว่า ตนเองจะมีอาการไข้ ก็เลยลุกออกมาทานยาพาราฯ แต่ ระหว่างที่จะทานยา ก็นึกได้ว่า ตนเองผิดคำมั่นสัญญาเรื่องการจะไม่ดูหนังโป๊ ก็กราบขอขมาต่อรูปของคุณแม่อุบล และ อธิษฐานต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งบ้านสวนฯ ว่า สำนึกผิดแล้ว ก็ทานยา ปรากฎว่า เมื่อเข้ามาในห้องนอน ก็สัมผัสได้ถึงความเย็นของแอร์ ก็สามารถนอนได้

แต่ อีกสามวันต่อมา ก็ยังไปดูหนังโป๊อีก

เช้าวันรุ่งขึ้น ออกไปเอาสุนัขเข้ากรงขัง ก็ปรากฎว่า เดินสะดุด เท้าพลิก ก็รู้สึกปวดแปลบที่ข้อเท้า ก็ทำการบิดเท้า ก็หายปวด ก็ไปทำงานตอนเช้าตามปกติ ตอนบ่ายๆ ก็ขับรถออกไปซื้อของได้ตามปกติ

แต่เมื่อกลับมาถึงบ้าน รู้สึกปวดและข้อเท้าบวม ก็ไปหาคุณหมอ ที่โรงพยาบาล ได้รับยามาทา ก็มาทาตอนกลางคืน เช้ามา ปรากฎว่า เท้าบวมเหมือนโดนน้ำร้อนลวก ต้องไปหาคุณหมอที่โรงพยาบาล เอ๊กซ์เรย์ข้อเท้า ก็ไม่มีอาการของกระดูกแตก แต่เดินไม่ได้แล้ว เพราะว่า เท้าบวมมากๆ ก็ต้องนอนโรงพยาบาล คุณหมอที่ดูแล ท่านก็ ถามย้ำว่า ไม่ได้โดนอะไรกระแทกมาแน่นะ เพราะ อาการเหมือนโดนของแข็งกระแทก เราก็บอกว่า แค่เดินแล้วเท้าพลิกเท่านั้น ไม่ได้โดนอะไรกระแทก

แต่ ตัวของผมเอง นึกออกทันทีว่า  สิ่งที่ผมเป็นนั้น คือ การไม่รักษาคำมั่นสัญญาที่เคยรับปากคุณแม่อุบล และ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งท่านได้ให้โอกาส กับ ผมให้แก้ไขตนเอง ตั้งแต่ คืนที่ผมมีอาการนอนไม่หลับ และ ร้อนไปทั้งตัว

แต่ ผมยังไม่สำนึกผิด และ ปรับปรุงตนเอง

และ บทลงโทษที่หนักไปกว่านั้น คือ คุณหมอที่ดูแลรักษาผม รักษาผมไม่ได้ ผมเกิดอาการติดเชื้อที่เท้า เกิดการบวมลามไปถึงต้นขา

ผมต้องลงมารักษาการติดเชื้อที่กรุงเทพฯ คุณหมอที่กรุงเทพฯ ต้องทำการขูดเนื้อตรงเท้าที่มีการติดเชื้อและเริ่มตายออกไป และ ต้องนำผิวหนังหน้าขาของผม มาปลูกแทนผิวหนังที่ติดเชื้อ และ โดนขูดออกไป ผมต้องนอนอยู่ในโรงพยาบาลถึง 43 วัน นอนอยู่บนเตียง ลงไปไหนไม่ได้

เป็นวันเวลาที่ผม มีโอกาสสำนึกและทบทวน คำพูด การกระทำของตัวของผมเอง เสียเงิน เสียเวลา และ เกือบเสียเท้า(ถ้ามาช้า ก็ต้องตัดทิ้ง)

นั้น คือวันเวลาแห่งการรับกรรม ผลของการกระทำของตัวผมเอง สัญญาอะไรแล้วไม่ปฏิบัติ ไม่ยึดมั่นในคำพูดของตนเอง เห็นเป็นเรื่องล้อเล่น ก็อยากให้พี่ๆ น้องๆ บ้านสวนฯ ได้เห็นตัวอย่างของผม ที่รับปากแล้ว ไม่ทำอะไรตามสัญญา  



ผู้ตั้งกระทู้ คุณากร ศิริกุลธรรมา กระทู้ตั้งโดยสมาชิก โพสต์และแสดงความเห็นเฉพาะสมาชิกเท่านั้น :: วันที่ลงประกาศ 2012-10-18 21:55:56


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (1635303)

 

อนุโมทนาบุญธรรมทานจากคุณคุณากรด้วยนะคะ 

ได้รับรู้เรื่องราวการผิดสัจจะของคุณแล้ว บอกได้คำเดียวว่า

น่ากลัวมากๆเลยค่ะ แต่ก็นับว่ายังดีเพราะที่สุดแล้ว ยังสามารถนึกถึง

เหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ได้ และได้ตั้งใจดับเหตุแห่งทุกข์

เป็นธรรมทานที่ช่วยเตือนสติ เตือนใจให้ระวังไม่ให้เผลอสติ เผลอใจได้

ซึ่งตังเองก็ไม่แน่ใจว่าได้เผลอทำอะไรผิดไปบ้างหรือเปล่า

เพราะเคยอุ้มน้องหมาตัวเล็กเท่าแมวเดินเข้าบ้านที่ประระตูเปิดแง้มไม่มาก

ต้องเดินหันข้างเข้าบ้าน และขาสะดุดขาตัวเองทำให้ล้มฟาดกับพื้น

ด้านข้างทั้งแถบและไม่สามารถใช้มือจับหรือยันอะไรไว้ได้

เพราะอุ้มน้องหมาไว้ ทุกวันนี้ยังเจ็นแขนด้านที่ล้มอยู่

ซึ่งอาการเจ็บก็เรื้อรังมาครึ่งปีแล้วค่ะ

หากแม้นว่าอาการเจ็บของลูกเกิดจากการผิดสัจจะต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์

บ้านสวนเหมือนคุณคุณากรแล้ว ลูกกราบขอขมาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆ

พระองค์ด้วยเถิดเจ้าค่ะ  อ.อุบลช่วยลุกด้วยโปรดช่วยให้ลูกนึก

กรรมของลูกได้ออกด้วยเถิดเจ้าค่ะ      กราบ   กราบ   กราบ

ผู้แสดงความคิดเห็น คนึงนุช พงษ์ดี ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2012-10-18 23:44:34


ความคิดเห็นที่ 2 (1635354)

  อนุโมทนากับ หนุ่ม กร ณ ลำปาง ด้วยนะคะ

ที่ได้มาสะกิดใจ  ให้เรามีจิตสำนึกกัน  ขอเป็นกำลังใจ

ให้หายไว ๆ นะจ้ะ  

   เราได้เห็นประโยชน์ของธรรมทานกันชัด ๆ เลย

เพราะจากเรื่องของแต่ละท่าน  ที่มาบอกเล่า ก็ทำให้ผู้ที่

มาอ่าน  ได้ย้อนกลับมาดูตัวเอง  ว่า  เราทำอย่างเขาไหม

หรือจำไว้เป็นสิ่งเตือนใจ  ว่า  เขาทำแบบนี้  ผลที่ได้รับ

คืออะไร  สาธุ  

ผู้แสดงความคิดเห็น ฉวีวรรณ นภาพรรณราย (ตาล) ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2012-10-19 10:09:19


ความคิดเห็นที่ 3 (1635406)

ขออนุโมทนาบุญกับธรรมทาน คุณ คุณากร ด้วยค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น นัยนา ชมภูบุตร ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2012-10-19 16:29:46


ความคิดเห็นที่ 4 (1635465)

 อนุโมทนากับพี่กรด้วยค่ะ

จากการผิดสัญญา

จากแค่เท้าพลิกฟังดูแล้วเหมือนจะเป็นเรื่องเล็ก

แต่อ่านแล้วไม่เล็กเลยนะคะ

ช่วงที่พี่กรหายไปไม่รู้ว่าเป็นช่วงนั้นปะคะ

ที่มาบอกในกระทู้ รายการคุยไปแจกไป

ว่าจะหายไปรักษาตัวที่ รพ. อ่าคะ

ก็คิดเป็นห่วงอยู่เหมือนกัน

เพราะพี่กรเป็นคนที่เม้นธรรมทานได้สม่ำเสมอตลอดมา

ก็แอบอดคิดไม่ได้ว่ากรรมอันใดหนอ

เรื่องสัจจะเป็นเรื่องใหญ่มาก ในโลกของเทพเทวดา

เพราะโลกเหล่านั้น ไม่มีการโกหก

พอเราไม่รักษาสัจจะ ก็เหมือนการโกหก

ซึ่งมันคงเป็นอะไรที่ผิดมาก 

ก็คงจะมีแต่โลกมนุษย์เรานี่แหละเนอะ

(บอกตัวเองค่ะ)

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้พี่กรเลิกดูหนังโป๊แบบถาวรให้ได้นะคะ

เพราะผลที่จะได้รับมันไม่คุ้มกับการอยากดูเอาซะเลย

ผู้แสดงความคิดเห็น นันทนา แหกาวี ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2012-10-20 05:31:45


ความคิดเห็นที่ 5 (1635694)

ขอขอบคุณ คุณคนึงนุช พี่ตาล คุณนัยนา และ น้องหญิง ครับ ที่ผมเขียนเรื่องของตนเองนั้น สาเหตุใหญ่ๆ เลย ก็คือ อยากเตือนสติของเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกท่านว่า ก่อนที่เราจะขอรับความเมตตาจากคุณแม่ และ สิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งบ้านสวนพีระมิด นั้น

ขอให้เรามีความสำนึก และ เสียใจในการกระทำของตนเอง และ อยากปรับปรุงแก้ไขตนเองด้วย และ มั่นใจว่า จะลด ละ เลิก ในการกระทำสิ่งที่ผิดพลาดในอดีตของเรา

อย่าแค่อยากหาย อยากได้ หรือ ให้ได้สมหวังในความปรารถนาของตนเอง เพราะ ถ้าเรานั่งฟัง นั่งพิจารณา คำพูดของคุณแม่อุบล ท่านมักจะมีเมตตาสอบถามพวกเราเสมอๆ ว่า "ที่มานั้น สำนีกผิด และ เสียใจในการกระทำของตนเอง หรือว่า อยากมาเพราะ อยากหายป่วย หายเจ็บหายจน"

เพราะ คุณแม่ท่านย่อมทราบว่า กิเลสมนุษย์ นั้น ยากแท้หยั่งถึง และ ท่านไม่ปรารถนาให้ลูกหลานของท่าน ต้องมารับกรรมจากการรับปากอย่างขอไปที หรือ เห็นเป็นเรื่องเล่นๆ โดย ในใจของตนเองก็รู้อยู่ ณ เวลานั้นว่า ทำไม่ได้ หรือ ขอแค่ให้ตนเองสมความปรารถนา ให้ทำอะไรก็จะทำ และ ให้สัจจะเหมือนเพื่อนๆ คนอื่นๆ เค้าเอื้อนเอ่ยบอกคุณแม่อุบล

แต่ เพื่อนๆ พี่ๆ บางท่านอาจจะลืม คิดไปว่า ไม่ได้พูดและสัญญา ต่อ คุณแม่อุบลเท่านั้น แต่ในเวลานั้น ท่านกำลังให้สัญญากับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ท่าน เสด็จลงมาให้ความเมตตาและรับทราบเจตนาของลูกหลานบ้านสวนฯ ทุกคน ที่ได้กล่าวออกมาจากปากของตนเอง

ผมจึงปรารถนาว่า เรื่องของผมให้เป็นตัวอย่าง ของ คนที่ให้สัจจะ สัญญาอะไรแล้วไม่ปฎิบัติตามที่เอ่ยปากไว้ เป็นอย่างไร ได้รับผลอย่างไร ขอให้เพื่อนๆ พี่ๆ ทุกท่าน ที่ได้อ่านเรื่องราวของผม มีดวงตาเห็นธรรม ได้หลุดพ้นจากความทุกข์ ความเจ็บปวด สมความปรารถนาในความปรารถนาอันตั้งอยู่ในศีล ในธรรม สาธุ สาธุ สาธุ

ผู้แสดงความคิดเห็น คุณากร ศิริกุลธรรมา ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2012-10-21 16:39:53


ความคิดเห็นที่ 6 (1647369)

โมทนาบุญกับคุณคุณากรด้วยนะคะ

ขอเป็นกำลังใจให้คุณฝ่าฟันอุปสรรค

ที่เป็นความเคยชินไปให้ได้

ความเคยชินมันคืออาจิณกรรม

ที่เราทำบ่อย ๆ บางครั้งมันยากที่แก้ไข

ทั้งๆ ที่รู้แต่ก็ห้ามใจลำบาก

แต่ขอให้คุณจงภูมิใจเถิดว่า

คุณยังคงมีความดีอยู่บ้าง

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ถึงเมตตาเตือนด้วยการลงโทษ

ถ้าไม่มีดีเลยท่านจะไม่เตือน แต่จะรับหนัก

ตอนตายไปแล้ว

ที่พูดมาทั้งหมดนี่ไม่ใช่ตัวเองจะดีเลิศนะคะ

อยากจะบอกว่าเคยฝ่าฟันอาจิณกรรมมาก่อน

เพียงแต่เป็นคนละข้อเท่านั้นเอง

ดิฉันจะมีปัญหาเรื่องศีลข้อมุสา

ยิ่งพยายามรักษาศีลข้อนี้ยิ่งมีเรื่องให้ต้องได้ทำ

ครั้งล่าสุดก็โกหกอาจารย์ในห้อง

เพราะถ้าไม่ทำเพื่อนทั้งกลุ่มจะเดือดร้อน

หลังจากโกหกแล้วดิฉันก็โดนหนักเหมือนกัน

ตอนนี้รักษาศีลข้อนี้ได้ดีขึ้น

คิดว่าจะไม่ให้ใครมาทำให้เราต้องผิดศีลข้อนี้อีกแล้ว

อย่าลืมว่ายิ่งเราตั้งใจจะไม่ทำท่านเจ้ากรรมเขายิ่งมาทดสอบนะคะ

สู้  สู้  ค่ะ พยายามต่อไป  อย่าหยุดนะคะ แล้วจะชนะค่ะ

 

 

ผู้แสดงความคิดเห็น ปัญจกานต์ วรรณทอง ตอบโดยสมาชิกวันที่ตอบ 2012-12-27 22:50:53



[1]


Copyright © 2010 All Rights Reserved.