กราบเรียน ท่าน อ.อุบลฯ ที่เคารพรัก

   ดิฉันชื่อปรางทิพย์ ภูบาล  ขอเขียนธรรมทาน แทนแม่ของดิฉัน ซึ่งเกิดอาการหน้ามืด เวียนหัว ลืมตาไม่ขึ้น และเป็นลม ซึ่งอาการดังกล่าว แม่ของดิฉัน จะเป็นประจำและบ่อยมาก ไปหาหมอตรวจเช็คทุกอย่าง ก็ไม่สามารถระบุถึงสาเหตุของโรคได้  เดี๋ยวหายเดี๋ยวเป็นตลอด หมดค่ารักษาไม่รู้เท่าไร

  โดยในวันนี้ แม่ของดิฉันก็เกิดอาการแบบเดิมขึ้นมาอีก ซึ่งแม่เป็นตั้งแต่เช้า แต่ดิฉันเพิ่งจะทราบเรื่องตอนเย็น พอไปหาแม่ที่บ้าน ก็เห็นแม่นอนซมลุกไม่ขึ้น ( ปกติที่บ้านดิฉันไม่มีใครเชื่อเรื่องเกี่ยวกับบ้านสวนเท่าไร มีเพียงดิฉัน กับแฟนเท่านั้น ที่เป็นลูกบ้านสวน) ตอนแรกก็ลังเล ที่จะใช้จี้รักษาแม่ เพราะเดิมเคยทำน้ำทิพย์ ให้แม่ลองใช้ดู แต่ก็ไม่ได้ผล (ตอนนั้นใช้จี้รุ่นพระศรีอาริยเมตไตรย) ก็เกรงว่าแม่จะไม่เชื่อเหมือน คราวที่แล้ว

   แต่ดิฉัน ต้องการพิสูจน์ความศักดิ์สิทธิ์ วัตถุมงคลของบ้านสวน ให้แม่เห็นว่า ทุกสิ่งของบ้านสวน มีความศักดิ์สิทธิ์  และสามารถช่วยให้คุณหายจากอาการที่เป็นได้  ดิฉันจึงตัดสินใจ นำจี้รุ่นสามรุ่มโพธิ์ศรี  ใส่ในมือแม่ ในขณะที่แม่นอนเวียนหัว และหลับตาอยู่  โดยพูดกับคุณแม่ว่า  " แม่ กำจี้นี้ไว้นะ แล้วแม่บอกหนูว่า เป็นอย่างงัยบ้าง ดีขึ้นไหม"  ในขณะที่แม่กำจี้อยู่ ดิฉันก็นึกถึง อ.อุบลฯ แล้วพูดว่า หากเจ้ากรรมนายเวรที่ทำให้แม่มีอาการอย่างที่เป็น คือผลมาจาการที่แม่ได้ให้ดิฉันพาน้องสาวไปทำแท้ง ก็ขอให้แม่มีอาการดีขึ้น   

    พอพูดจบ ดิฉันก็ถามแม่ว่า  " แม่เป็นอย่างไรบ้าง แต่ดิฉันได้ยินเสียงแม่ครางออกมาว่า ฮือๆ ฮือๆ หลายครั้งมาก  ดิฉันจึงถามแม่อีกครั้งว่า แม่กำจี้แล้วเป็นอย่างไรบ้าง ดีขึ้นไหม

       แม่พยักหน้า (นอนไม่ลืมตา) แล้วบอกว่า "ใจมันสว่างขึ้น พร้อมกับยกจี้ขึ้นเหนือหัว

ดิฉันจึงถามแม่ต่อไปว่า  "แม่จะเชื่อหนูมั๊ย ถ้าหนูจะบอกแม่ว่าเจ้ากรรมนายเวรที่ทำให้แม่เป็นแบบนี้คือลูกของปู (ปู เป็นชื่อของน้องสาวดิฉัน) แม่ลืมตาขึ้น แล้วมองทางดิฉัน

         ดิฉันจึงถามแม่ว่า แม่ได้ทำบุญอุทิศให้หลานบ้างมั๊ย  แม่ตอบว่า ก็ทำบุญไปให้ทุกครั้ง

        ดิฉันจึงถามแม่ต่อไปว่า  นอกจาก ที่แม่บอกว่า "ใจมันสว่างขึ้น"  มีอาการอะไรที่ดีขึ้นบางไหม แม่ส่ายหัว  "ดิฉันจึงถอดแหวนองค์แทพสฟิ้งซ์  มาใส่ที่นิ้วของแม่   หลังจากที่แม่ของดินฉัน ได้ใส่แหวน  " แม่บอกว่า ใจมันสว่างเพิ่มขึ้น "  ซึ่งดิฉันก็ไม่เข้าใจ คำว่า "ใจมันสว่าง" ของแม่ มันหมายความว่าอะไร

       หลังจากนั้นดิฉันบอกให้แม่ลองลุกขึ้นนั่งดู ว่าอาการเวียนหัวเป็นอย่างไรบ้าง แม่ลุกขึ้นนั่ง แล้วบอกว่าดีขึ้น โดยตลอดเวลาที่พูดกับดิฉัน แม่กำจี้ไว้ในมือตลอดเวลา

       ดิฉันจึงบอกแม่ว่า แม่มีเจ้ากรรมนายเวรหลายคนนะ  แต่หนูไม่รูว่าเป็นใครมั่ง  ที่แม่ปวดหัว หนูคิดว่ามาจาการที่เมื่อก่อน  แม่ชอบทุบหัวปลา , ทุบหัวกบ ทำเป็นอาหาร       แม่บอกว่า  แม่เลิกทำไปนานแล้ว มันไม่น่าจะเกี่ยว  

      ดิฉันจึงบอกแม่ว่า ตอนนั้นกรรมมันยังไม่ส่งผล  แต่ตอนนี้เจ้ากรรมนายเวร เขาไม่ยอมเราแล้ว  ให้แม่ลอง

     ขออโหสิกรรม ปลา และ กบ ที่แม่ได้ทุบหัว เพื่อนำมาทำเป็นอาหาร หาก ปลา และกบ เป็นเจ้ากรรมนายเวรของแม่จริง  ขอให้อาการเวียนหัวของแม่ดีขึ้น

      แม่ของดิฉันจึง ยกจี้ขึ้นเหนือหัว และอธิษฐานในใจ ขออโหสิกรรม และสำนึกผิดถึงสิ่งที่ทำ และจะไม่ขอทำอีก         สิ้นสุดคำอธิฐาน  แม่ของดิฉันก็หายเวียนหัว , ปวดหัว  ลุกขึ้นเดินไปกินข้าว ได้เฉยเลย  ไม่มีอาการอะไรเหลืออยู่เลย

      ดิฉันจึงขออนุญาติ ท่าน อ.อุบล ยกแหวน และ จี้ ซึ่งเป็นของดิฉัน ให้แม่ใส่  โดยบอกว่า  "หนู เช่าแหวน กับจี้ มาให้แม่ใส่ติดตัว  จี้ กับ แหวน เป็นของแม่แล้ว "   หากมีใครถามว่า แม่ใส่อะไรที่นิ้ว แขวนอะไรที่คอ  ให้แม่บอกไปเลยว่า สิ่งที่แม่ใส่ คือ อ.อุบลฯ  ท่านเป็นอาจารย์ของแม่ และทำให้แม่หายจากอาการที่เป็น 

       เนื่องจากแม่ของดิฉัน ไม่สามารถเขียนธรรมทานได้  ดิฉันในฐานะลูก  จึงขอเขียนธรรมทาน เพื่อเล่าถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่บ้านสวนมีจริง  และหากดิฉัน ไม่ได้เป็นลูกบ้านสวน ดิฉันก็คงไม่ความรู้พอที่จะทำหน้าที่ไต่สวนกรรมให้แม่ได้

       ดิฉันของกราบขอบพระคุณบารมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่บ้านสวนทุกๆ พระองค์ กราบขอบคุณท่าน อ.อุบลฯ  ที่ช่วยทำให้แม่ของดิฉันอาการดีขึ้น

      รวมทั้งทุกครั้งที่ดิฉันสวนมนต์ไว้พระ  ดิฉันจะใช้บท "คำอุทิศบุญกุศล" ในหนังสือของท่าน อ.อุบล  ทุกครั้งที่ดิฉันใช้  จะเกิดอาการขนหัว ลุกซู่     นั่นทำให้ดิฉันได้รู้ว่า  เจ้ากรรมนายเวรของดิฉัน ได้รับส่วนบุญ ที่ดิฉันได้อุทิศให้ 

     โดยอาศัย

      บารมี ท่าน อ.อุบล , ท่านพ่อดตาจินิน, สมเด็จองค์พระปฐมบรมธรรมบิดา, พระศรีอาริยเมตไตรย , พระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์  สาธุ สาธุ สาธ